آیا من شرایط ازدواج رو دارم یا نه؟

سلام و عرض ادب خدمت شما دوستان عزیز

هدف از ایجاد تاپیک اینه که میخوام شرایطمو بگم و دوستان جواب بدهن که الان مناسبه ازدواج کنم یا نه...چون میخوام از تجربیات و ایده های شما دوستان استفاده کنم تا بلکه بتونم تصمیم درستی برای آیندم بگیرم.

27 سالمه.

در حال حاضر من فوق لیسانس مهندسی مکانیک هستیم و فارغ التحصیل شدم. برج 6 سرباز هستم..امریه دارم میگیرم و انشالله درست میشه. و دو سال در خدمت یه شرکت در تهران هستم. خودم شمالی هستم...خانواده تقریبا مذهبی دارم...ولی خودم خیلی مذهبی نیستم اما قابلیت مذهبی شدن رو دارم! پسر به روزی هستم....تا حالا وارد کار رسمی نشدم ولی کارای دانشجویی و علمی رو در سطح خوبی انجام دادم.

از نظر مالی، خودم صفرم! و وضعیت مالی خانوادم متوسطه!

هدف اول بنده اینه که در تهران بمانم و بعد خدمت، دنبال کار بگردم و پول جمع کنم و در تهران خونه و زندگی جدید تشکیل بدم....و حالا اگر بتونم در حین خدمت هم کار پیدا کنم چه بهتر.

هدف بعدی بنده که جز اهداف طولانی مدت منه، مهاجرت هست. یعنی بعد حدود 6 سال و آماده کردن شرایط لازم، مطمئنا میخوام مهاجرت کنم و میتونم.

برای ازدواج هم فعلا کسی مد نظرم نیست و میدونم اگه به خواهرم بگم میتونه واسطه بشه و معرفی کنه.

هدف از ازدواجم هم اینه که میخوام تو مسیری که هستم و میخوام گام بردارم، یه حامی داشته باشم و تنها نباشم و منم حامی آن باشم...راستشو بخواین بعضی اوقات احساس تنهایی میکنم و این گاهی اذیتم میکنه..البته خیلی کلی گفتم و میدونم هر انسانی نیاز به ازدواج داره.

ازدواج رو بزارم بعد خدمت؟ یعنی بعد دو سال دیگه ازدواج کنم؟ یا مثلا ازدواج رو بزارم بعد 4 سال دیگه که کارم داشته باشم؟ نظرتون چیه؟

باتشکر

من نظرمو میدم، ممنون میشم نظرتونو در این مورد بگین.

من فک میکنم در این مرحله از زندگیم و یا بعد سربازیم، باز مشکلاتی در زندگیم وجود داره. شاید برای شرایط من فرقی به حال من نکنه که قبل سربازیم ازدواج کنم یا بعدش! به هر حال مشکل بزرگی به نام کمبود پول هنوز پا برجاست!

چون در هر حال من باید حرفامو با خانواده دختر بزنم که پولی در بساط نیست! و باید فرصت بدن تا شرایط مهیا بشه! که حداقل دو سال زمان میطلبه...تو این دو سال ایشون تو خونه باباشون باشن و منم سربازیم تموم بشه. البته در همین اثنا هم من دنبال کار مناسب برای بعد از سربازی هم میرم...یعنی در واقع رصد میکنم همه جاها رو!!(البته همین شرکت هم بعد سربازی منو استخدام میکنه که بنا به دلایلی نمیخوام استخدام بشم!)...
مورد دیگه اینه که اگه بعد سربازی و داشتن کار ازدواج کنم سنم حداقل شده 30 سال! ولی الان 27 سالمه!! جوون ترم!! به نظرم سن 30 دیگه برای ازدواج مناسب نیست!(یکمی ضایع هست!!) ازون طرف خودمم دوست دارم با دختری حدود سن 20-22 وصلت کنم..حالا جوون ترم بود چه بهتر!! خب سنم بره بالا، از این نظر به مشکل میخورم!

به هر حال انشالله خدا بزرگه! یاعلی بگم؟! نظرتون چیه؟!

سلام دوست عزيز
همين كه به فكر ازدواج افتادي خيلي خوبه اما بهتره به نكات زير توجه داشته باشي
- سربازي پراز فراز و نشيبه يعني توي مدت زمان سربازي اصلا برنامه ريزي نداشته باش برا كار چون بعيد ميدونم بتوني كاري انجام بدي . بهت توصيه ميكنم بعد خدمتت به ازدواج فكر كني...
- اگه ميخاي مهاجرت كني متاهل بودن درد سره بهتره يكم بيشتر از تجربيات كسايي كه مهاجرت كردن استفاده كني بعد تصميم بگيري...
- زندگي كردن تو شهرهاي بزرگ يكم درد سر داره برا اينكه بتوني ي زندگي در حد متوسط داشته باشي حداقل بايد ماهي 5 تومن درآمد داشته باشي.فكر نكن ارشد داري برات كار هست....نميگم كار نيست اما كار بدرد بخور كم هست
- ميخاي ازدواج كني بهتره با ي دختر خانم ازدواج كني كه 25سالش باشه چون دختر خانم هاي زير 25سال معمولا هنوز تو تخيلات سپري ميكنن....(البته جسارت نشه...)
برا اينكه ازدواج كني حداقل بايد 100تومن پول داشته باشي(ي سري به بازار بزن متوجه ميشي طلا و تالار و......) اگه اين مقدار پول رو نداري فكر ازدواج از سرت بيرون كن....چون با مشكل برميخوري...

متاهل شدن چيزي جز درد سر نيست ي نگاه به تاپيك هاي اعضا بزن متوجه ميشي...
بهتره ترمز دستي رو بكشي و فعلا بيخيال ازدواج بشي...
من جاي شما بودم تو مدت زمان خدمت مقدمه هاي مهاجرت رو فراهم ميكردم(مثلا اگه زبان ضعيفي زبان كار كن)
برا مهاجرت زود اقدام كن چون هر روز داره سخت تر ميشه ..........
با آرزوي موفقيت براي شما دوست عزيز

سلام

به نظر من شما فعلا دست نگه دارید و کاراتونو انجام بدید

بعد که از همه اینها فارق شدید و در جای ثابت و حقوق مشخصی کار گیر آوردید اونوقت به فکر تشکیل خانواده بیفتید

خود ازدواج مسائل و مشکلات پیچیده ای داره که باید ذهنتون از جهات دیگه راحت باشه تا بتونید انتخاب خوبی داشته باشید

سن سی سال الان برا ازدواج زیاد نیست..و معلوم نیست چه مدل کیس و تو چه سنی به تور شما بخوره ..شاید اصلا از دختر خانمی هم سن خودتون خوشتون اومد یا بین 20 تا 25

پس مبنا رو بر سن نذارید و بیشتر رو امادگی خودتون برا پیش قدم شدن تمرکز کنید ( کار - درآمد- امادگی روحی-تفاهم)

الان یه سوال دارم از همین دوستانی که نظر دادن...خودتون متاهلید؟! چند سالتونه؟!

شاید بعد خدمت دیگه نظرم در مورد ازدواج عوض بشه...چون تقریبا تمام مشکلات اصلی پسری مثل من با کارت پایان خدمت حل میشه. یعنی نباید دختری که میخواد شریک زندگیم باشه کمی با سختی های مشکلات من شریک باشه؟

نمیدونم.....

سلام

از قول بسیاری از خانواده ها شما شرایط عمومی ازدواج ( کار، سربازی، خانه و ... ) را ندارید.

مخصوصا که می خواهید خواستگاری دختر 20-22 ساله برید که خب فکر می کنه چرا باید با شما ازدواج کنه وقتی هنوز فرصتها و خواستگارهای دیگه ای می تونه داشته باشه.

البته ممکنه کسانی هم باشند که تواناییهای شما را ببینند ( توی جلسات خواستگاری و مشاوره متوجه بشند) و قبول کنند.
بستگی به شخصیت شما و غیره هم داره که چقدر بتونید قانعشون کنید که مرد راهید.

----------------------

اگه یه کم صبر کنی تا وضعیتت پایدارتر بشه بهتره.
مشکلات سربازی و بی کاری و ... می تونه روی رابطه تون اثر بذاره و اگه توان مدیریتش را نداشته باشید زندگیتون را خراب کنه.

سلام
دوست عزیز تو ایران ازدواج بیشتر شبیه معامله هست . اکثر دخترها یا خانواده هاشون تا شرایط اولیه نداشته باشی پای معامله نمیان .دخترها اگر انعطاف داشتن و مادیات و قد بلندی و تحصیلات عالیه شغل پردرآمد ...براشون مهم نبود .جمعیت دخترهای مجردهای اینقدر بالا نبود.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

از قول بسیاری از خانواده ها شما شرایط عمومی ازدواج ( کار، سربازی، خانه و ... ) را ندارید.

مخصوصا که می خواهید خواستگاری دختر 20-22 ساله برید که خب فکر می کنه چرا باید با شما ازدواج کنه وقتی هنوز فرصتها و خواستگارهای دیگه ای می تونه داشته باشه.

البته ممکنه کسانی هم باشند که تواناییهای شما را ببینند ( توی جلسات خواستگاری و مشاوره متوجه بشند) و قبول کنند.
بستگی به شخصیت شما و غیره هم داره که چقدر بتونید قانعشون کنید که مرد راهید.

----------------------

اگه یه کم صبر کنی تا وضعیتت پایدارتر بشه بهتره.
مشکلات سربازی و بی کاری و ... می تونه روی رابطه تون اثر بذاره و اگه توان مدیریتش را نداشته باشید زندگیتون را خراب کنه.

---

در مقابل حرفتون میتونم بگم که مطمئنا برای ازدواج هیچیکی شرایطش ایده آل نیست....بعد دو سال سربازی میرم دنبال کار و شرایطمو برای 4 سال باقیمانده، چه از نظر مالی و چه از نظر مهاجرت فراهم میکنم. فقط دو سال من بی پولی دارم. بعدش شرایطم بهتر میشه....

شرایط هیچیکی ایده آل نیست و باید دو نفر در کنار هم بسازن. این خیلی قشنگتره. نه این که من ماشین داشته باشم ..کار داشته باشم...خونه داشته باشم و همه چیم اوکی باشه بعد برم ازدواج کنم...واقعا ان موقع نیازی به ازدواج نمیبینم. چون همه سختی ها رو خودم تنهایی جلو بردم...من اینطوریم...

درسته صفرم ولی منفی نیستم! آدم الافی نبودم و میتونم با تخصصی که دارم کار کنم..چون جوونم.

اینطوری باشه که هیچکی نباید امید داشته باشه کمتر از 30 سال ازدواج کنه! پس تلاش و امید چی میشه؟!

یه موردی که گاها من بهش فک میکنم و گاهی ناراحتم میکنه اینه:

وقتی سن من بره بالا و ازدواج کنم، مطمئنا سن دختری هم که میخوام باهاش ازدواج کنم باید بالاتر باشه! و با توجه به اینکه الان خیلیا با هم دوست میشن و رابطه دارن و براشون هم مهم نیست، پس احتمال اینکه دختری که سنش بالای 25 باشه(و ازدوج نکرده باشه) و به خطا رفته باشه، زیاد هم میشه. این یه چیز نرمالی هست و خودتون هم به عنوان کسی که در این جامعه زندگی میکنین، میدونین که چقدر وضعیت خراب شده و خصوصا خانم ها بیشتر میتونن در این زمینه اطلاعات داشته باشن که وضعیت دخترا الان یه چه صورت هست. خب من روی این موضوع خیلی حساسم. چون دوست ندارم دختری که میخواد با من زندگی کنه قبلا یه رابطه با پسری داشته باشه. رابطه منظورم دوستی و هر کاری که میتونن در این راستا با هم بکنن..اگه یه دوستی معمولی برای اشنایی ازدواج بوده باشه و حد و حدود ها رعایت شده باشه رو من مشکلی ندارم...ولی حد و حدود ها معمولا در این طور دوستی ها و در این جامعه دیگه رعایت نمیشه ..یکی از دلایلی که میخوام زودتر ازدواج کنم همینه. چون دختر جوون تر احتمال به خطا رفتنش هم کمتره.

در این مورد دوست دارم کامل منو راهنمایی کنین. و خصوصا خانم ها در این زمینه حرف بزنن.

باتشکر از وقتی که میزارید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ashkan67838

یه موردی که گاها من بهش فک میکنم و گاهی ناراحتم میکنه اینه:

وقتی سن من بره بالا و ازدواج کنم، مطمئنا سن دختری هم که میخوام باهاش ازدواج کنم باید بالاتر باشه! و با توجه به اینکه الان خیلیا با هم دوست میشن و رابطه دارن و براشون هم مهم نیست، پس احتمال اینکه دختری که سنش بالای 25 باشه(و ازدوج نکرده باشه) و به خطا رفته باشه، زیاد هم میشه. این یه چیز نرمالی هست و خودتون هم به عنوان کسی که در این جامعه زندگی میکنین، میدونین که چقدر وضعیت خراب شده و خصوصا خانم ها بیشتر میتونن در این زمینه اطلاعات داشته باشن که وضعیت دخترا الان یه چه صورت هست. خب من روی این موضوع خیلی حساسم. چون دوست ندارم دختری که میخواد با من زندگی کنه قبلا یه رابطه با پسری داشته باشه. رابطه منظورم دوستی و هر کاری که میتونن در این راستا با هم بکنن..اگه یه دوستی معمولی برای اشنایی ازدواج بوده باشه و حد و حدود ها رعایت شده باشه رو من مشکلی ندارم...ولی حد و حدود ها معمولا در این طور دوستی ها و در این جامعه دیگه رعایت نمیشه ..یکی از دلایلی که میخوام زودتر ازدواج کنم همینه. چون دختر جوون تر احتمال به خطا رفتنش هم کمتره.

در این مورد دوست دارم کامل منو راهنمایی کنین. و خصوصا خانم ها در این زمینه حرف بزنن.

باتشکر از وقتی که میزارید.

---

دقیقا تمام این نگرانی ای که شما دارین منم به عنوان یک دختر 26 ساله دارم !!منتها اینم در نظر بگیرین قبل ازدواج دخترا معمولا نیاز عاطفی دارن و ممکنه اونو براورده کرده باشن منتها

اقایون به نیازهای دیگشون چه جوری پاسخ دادن؟؟خصوصا اینکه تمام مواردی که به سن من می خوره حدودا 30 و به بالا هستن..

(من خودمم تا حالا حتی دست پسری رو نگرفتم)پس این نگرانی هاتون کاملا دو طرفه هست و برا همه وجود داره

ولی من به این اعتقاد دارم(نظر شخصی منه و ممکنه درست نباشه)هرجوری خودت بودی معمولا همونطوری پیدا می کنی..خدا جای حقه و با یک تحقیق و اشنایی میشه کاملا از

انتخابت مطمئن شد..

موفق باشید:72:

سلام

اینکه شما شرایط ازدواج رو دارید یا نه، بستگی به معیارها و دیدگاه های اون فردی داره که قراره با شما ازدواج کنه. و همینطور خونوادش.

منظور اینه که ممکنه یه خانمی و خونوادش کاملا هم شما رو مناسب بدونن. خصوصا اگه دخترشون کم سن هم باشه. ممکنه این فرصت رو برای دخترشون هم غنیمت بشمردن که در این بازه به تدریج یاد می گیره مسئولیت های زندگی رو برعهده بگیره. و یهویی وارد زندگی متاهلی نمی شه.

خیلی از خونواده ها پسر 27 ساله ای که از شرایط شخصیتی و خونوادگی قابل قبولی برخوردار هست و با توجه به رشته تحصیلی و مسئولیت پذیر بودنش آینده شغلی خوبی داره اما الان سرباز هست رو ترجیح می دن به پسر سی و چند ساله ای که شرایط شغلی و مالی بهتری داره. و معتقدند مهم این هست که این پسر از نظر اخلاقی و سلامت جنسی مطمئن تر هست. جوون تره و شوق زندگی بیشتری داره. احتمال اینکه روابط مختلفی رو تجربه کرده باشه کمتره. و حالا با هم و به کمک ما زندگیشون رو می سازن.

مواردی رو می شناسم که حتی میرن خونه خودشون و با توجه به دانشجو بودن پسر، تا چند سال مخارج زندگیشون رو پدرها تامین می کنن. البته این زندگی ها قطعا مسائل خودشون رو دارن. ولی منظورم اینه که اینطور نیست که کسی شما رو نپذیره. اگه از نظر خونوادگی و فرهنگی و شخصیتی مورد قبول خونواده ای باشید، خیلی وقتها به شرایط شغلی و مالی شما به دید یه مسئله قابل حل و گذرا نگاه می کنند.

خیلی های دیگه هم شرایط شما رو قبول نمی کنن. و ترجیح می دن با اشکان چهارسال بعد که سربازیش تموم شده و کارش هم نسبتا تثبیت شده آشنا بشن.

نظر شخصی من اینه که شرایط ( روانی + شخصیتی + جنسی + مالی + شوق زندگی) فعلی شما از چهار سال بعدتون برای ازدواج مناسب تره (اینو جدی می گم). بهتره اقدام کنید. اما انتظار نداشته باشید فورا مورد قبول قرار بگیرید. شاید لازم باشه از 10 نفر خاستگاری کنید تا از آخری جواب مثبت بگیرید. شاید هم به سومی نرسیده متاهل بشید.

موفق باشید.

واقعا تصمیم گیری در مورد ازدواج سخت شده.

من دانشجوی دکترام و مجردمو از جوانی قصد داشتم همه کارامو کنم و بعد بفکر ازدواج باشم و متاسفانه خیلی فرصتهای خوب رو از دست دادم...
دوست عزیز من بهت پیشنهاد میکنم ازدواج کنی. منظورم عجولانه نیست. ولی نه اینکه همه کارات رو هم کنی و بعد بخای تصمیم ازدواج بگیری.
چرا؟
۱- ادمها تا یه سنی میتونن عاشق بشن بعدش بابت ضربه های عشقی که خورده اند نسبت به طرفشون بدبین میشن و دایما چرتکه میندازند دختری که الان مناسب شماست از نظر سنی جوان هست و هنوز ممکن هست وارد رابطه عاطفی با شخصی نشده باشه. و این خیلی در کلیت زندگیتون و قشنگی رابطتون موثر هست. وقتی سن بالا میره ازدواج معامله گونه میشه .اینکه چی از دست میدید چی بدست میارید.
۲- الان با این سن وقتی ماشین و خوونه انچنانی ندارید انتظار ازتون بالا نیست ولی وقتی سنتون بالا میره مثلا 35ساله میشید سوال مطرح میشه که چرا چیزی ندارید! پس این مدت داشتید چکار میکردید؟ پسرهای همسنتون تو اون شرایط ممکن هست از نظر مالی به یه نقطه استیبلی رسیده باشن که شما رقیب خوبی برای اونها نخواهید بود.
۳- خیلی از همکلاسی ها و همکارای اقا رو دیدم که در دوران دانشجویی عقد کردند و به زندگیشون جهت دادند و در نهایت هم از خیلی از پسرهایی که تا سی و اند سالگی مجرد مانده اند در زندگی موفق تر بودند. زندگی متاهلی و وجود فردی که دوستش دارید به شرط همراه بودن یه انگیزه محکمی برای پیشرفت شماست. گاها فکر میکنم دخترانی که الان همسن و سال من هستند و متاهلند همه چیز دارند. خانه و زندگی و بچه و .... وکلا به یه نقطه امنی رسیده اند و من فقط یه مدرک دارم و کلی استرس و تشویش و نگرانی بابت مقاله و پروژه و... !!
۴- اگر از الان دنبال ازدواج باشید فرصت کافی برای پیدا کردن فرد دلخواهتون رو دارید و فرصت اشنایی هم دارید
خلاصه اینکه اگر پسری جنم و عرضه گردوندن زندگی رو داشته باشه بی پول هم باشه میتونه از پس زندگی متاهلی بر بیاد فقط انتخابتون رو براساس زیبایی و هیکل طرفتون نگذارید که در اونصورت همین مجرد بمونید خیلی زندگی بهتری دارید. بلکه طرفتون رو براساس گذشت و علاقه و ... انتخاب کنید. امیدوارم خوشبخت بشید

سلام
جسارتت برای ازدواج خیلی خوبه و اینکه میخوای با همسرت مسیر فراهم کردن شرایطت رو پیش ببری ! اما یه موضوعی ، این یعنیی چی که میگین دختری که سنش بالا رفته احتمال به خطا رفتن و داشتن رابطه رو بیشتر داره !!!! اولا این دید رو تعمیم ندید ثانیا فکر میکنید دخترهای سن پایین تر الان خیلی چشم و گوش بسته هستن ؟؟؟؟ والا ما دهه شصتیا از دهه هفتادیا چیزهایی میبینیم که حتی باورش برامون سخته ! البته من نمیگم همه ، ولی تفاوتی که بین این دو نسل هست رو به عینه دیدم ! چون بین دخترا زیاد بودم . الان با وجود شبکه های اجتماعی و دسترسی های آسون ، حتی دخترهای دبیرستان هم با همه چیز آشنا هستن و اگر از لحاظ تربیت خانوادگی و یا حتی تحت تاثیر دوستاشون ممکنه هر اقدامی داشته باشن ! چیز دیگه ای که هست دختری که ذاتا پاک باشه تو هیچ سنی وارد رابطه های ناجور نمیشه، و کسی که درونا ایراد داشته باشه تو سن پایین هم سمت هر رابطه ای میره . و اینکه بعصی ها صرفا خطا میکنن و وارد رابطه میشن و نمیشه روشون برچسب ناپاکی زد !
خواستم بگم اگر دوس دارید با سن پایینتر ازدواج کنید خب اینکارو بکنید ولی خواهشا پای این حساب نذارید که دختری که سنش بالا هست و ازدواج نکرده ، دست به هر کاری زده !! یجور توهین و ترویج بدبینی به این گروه از دخترها هست .

خوب شما میگید هیچ چی ندارید نه کار تثبیت شده نه وضعیت مسکن مناسب و نه درامد خوب و ....
بنظر خودتون چرا یه دختر 20-22 ساله باید تمام خواستگارانی که ممکن هست همه این شرایط را تا حدودی دارند ول کنند و به شما جواب مثبت بدهند ؟ اگر شما دلیلی قانع کننده برای خودتون پیدا کردید همین امروز اقدام کنید وگرنه که به گفته من و دوستان نیست که بگیم ازدواج کنید و شما تصمیم بگیرید و همه چیز جور بشه