مقايسه كردن شوهرم بامرداي ديگه

حال من هيچ خب نيست
نميدونم ازكجا شروع كنم؟ ازچي بگم كه دقيقا بفهميد مشكلم چيه
اول ازهمه طاعات وعباداتتون قبول درگاه حق ان شاء الله...چقدرخوبه كه ما ماه رمضان روداريم...چقدر حالم خوبه باهاش...وچقدرناراحتم كه داره تموم ميشه...چه صفايي داره...
اين چندوقته باشوهرم خيلي بحثم ميشه...سرااينكه روزه نميگيره...بهم گفته بود بخاطركارش روزه نميگره...ولي ميبينم هفت بعدازظهر ميره سركار...تمام روز هم خوابه...من هفت صبح ميرم سركار دو ظهر برميگرم تواين گرمابازبون روزه...ميرم خوابه مام خوابه.ميخوابم وبعد شش عصر بيدارميشم ميبينم بازم خوابه...اين كارش باعث بحث هرروزه من واون شده...ازهفته فقط چندروزش ميره سركار وبقيه ايام هفته همينطور خواب...من اين چيز رونميتونم تحمل كنم...بعضي وقتها براش غذا نميزارم....زورم مياد...همش حرفايي ميزنم كه بهش بربخوره...تابلكه بدونه من ازاين وضعيت ناراحتم...اوندفعه بهش گفتم اگه ميخواي ازت حساب ببرم...سحرخيزباز باش...روزه بگير نمازت بخون...الان تو تاشش عصر هيچي نميخوري فرقت باروزه دارها چيه....غروب هم ميري سركار...حداقل به احترام به عنوان يك مسلمان يك روزش روزه بگير...ولي گوشش به اين حرفها بدهكارنيست
مدام مقايسش ميكنم بااين واون...كسايي كه شغل دولتي دارن بيمه دارن..حقوقشون بالاس...همش حسرت ميخورم وغبطه ميخورم وميگم چي ميشد شوهرمنم همچين شغلي داشت...خيلي نااميدم...اينقدر نااميد شدم كه تصميم گرفتم بچه دار بشم تايه نقطه اميدي توي زندگيم پيدابشه...ولي زودي پشيمون شدم...وميدونم حامله ميشم زود پشيمون ميشم وازخرجش ميترسم
خيلي ناراحتم

سلام عزیزم
اگر درست متوجه شده باشم کار میکنی تا دو ظهر سر کاری.
اولین اشتباه خانومها بعد ازدواج ادامه استقلال مالی یا کار کردن هست. اگر این ادامه پیدا کنه متأسفانه گاهی به عنوان وظیفه شناخته میشه ، انتظار مرد رو بالا میبره و اونی هم که تن پروره خیال راحت خونه نشین میشه!
زن بعد ازدواج نباید خونه باشه و میتونه سرگرم فعالیتهای هنری و ورزشی بشه ، ما جامعمون با بیست سال پیش فرق کرده و الان خیلیا سرگرم هنر و ... هستن.
اولین مشکل کار کردن شما و بیرون ماندن و خلاء حضورتون هست. در واقع همسرتون با خواب داره بهتون میفهمونه فلانی تو نیستی ... خلاء زن در خانه بسیار تلخه هم برای فرزند و هم برای همسر.
شاید همسرتون دوست داره ساعت بیشتری در کنارش باشین.
زمینه اصلی خیانت برای افرادی که پتاسیل این عمل رو دارن خانه ی خالی و خلاء عاطفی از بودن یکی از طرفین هست.
پس کار کردن و خلاء نبودتون
حالا میریم سر بحث نماز و روزه
عزیزم تحمیل نکن کسی رو به نماز و روزه، خودش دوست داشته باشه حتما انجام میده، با تحمیل افراد بیشتر دافعه نشون میدن و زده میشن. شما مسئول اعمال خودت هستی.
پس رسیدیم به کار کردن، خلاء نبودنتون و تحمیل مسایل مذهبی
حالا بریم سر شما اینکه در خانه چطور زنی هستین.. به سؤالاتم پاسخ بدین؛
ساعتایی که حضور دارین غذا میپزین یا از بیرون سفارش میدین یا حاضری میخورین؟
همسرتون در منزل چقدر خرج میکنه و شما چقدر؟
اخلاقتون چطور هست و عیب هاتون رو در چه چیزایی میبینین؟
از نظر لباس و آراستگی و آرایش و تمیزی منزل چطور هستین؟
پوششتون در بیرون و لباسهاتون در منزل به چه رنگ و چطور هست؟
همسرتون از سر کار میاد واکنش شما چیه از دیدنش؟
در مسایل جنسی مشکلی دارین؟
رابطتتون با خانواده همسر چگونه هست؟‌
متشکرم

طنین جان همسرت روز اولش نیست که نمازنمیخونه وروزه نمیگیره.درهمون مدت نامزدی متوجه این موضوع شدی وحساسیت نشون دادی،تاپیک جداگانه ای درمورد این موضوع زدی ،اگه به پیشنهادات دوستان عمل کردی وایشون بازهم راه خودشو رفت پس عملا کاری نمیتونی انجام بدی باغذا درست نکردن وغرزدن وتوهین کردن همسرشما تغییرعقیده نخواهد داد فقط باعث میشه فاصلتون روز به روز ازهم بیشتربشه واعصابتون داغون شه.هرموقع خیلی ناراحت میشی باخودت بگو هرکسی رو توی گورخودش میخوابونن شما هم به اندازه کافی امربه معروف کردی بهتره روی جنبه های دیگه زندگیت انرژی بذاری روی خودت که بتونی بهتر ازقبل باشی.
بامقایسه کردن فقط زندگیتو داغون میکنی چون شما داری جنبه های مثبت دیگران رومیبینی که همسرت نداره ولی مطمئن باش اوناهم یه چیزای منفی دارن که نمیتونی باهاشون زندگی کنی(این جمله معروفو حتما خیلی شنیدی که هیچ وقت ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندگی خودت مقایسه نکن).بهتره روی مثبتای زندگیت زوم کنی.
موفق باشی

باسلام
شوهرمن فعلا كاري نكرده كه حس كنم وظيفس...اتفاقا هميشه توي ذوقم ميزنه كه براچي كارميكني...ولي براي ديگران شده انگار وظيفمه....خانواده شوهرم وخانواده من همچنان انتظاردارن من كاركنم وتشويقم ميكنن كه كمك خرج شوهرم باشم.....چيزي كه من اصلا تصورش نميكردم توي زندگي مشترك اينطور باشم ....اتفاقا خوشم هم نمي اومد..ولي چه كنيم زندگي خيلي سخته
بله درست ميگيد شوهرم توي يك خانواده پرجمعيت زندگي ميكرد آرامش توخونشون نداشت...يه باربهم گفت كه بخاطر جو خونه هميشه چسبيده بود به كار...ولي الان ميبينمش دوروز در هفته كارميكنه همه روز خواااااااااااب...خوابش هم تاچهارياشش بعازظهر...من ساعت دوميام اون تاز بهم ميگه سروصدا درست نكن ميخوام بخوابم....بخدانميدونيد چقدر ازدنيا زده ميشم وقتي اين چيزهاروميبينم دارم ميبينم نبودن من توي خونه براش داره عادت ميشه ودوست داره همش بخوابه....اين چندوقت تشويقم ميكنه بعدازسركاربرم خونه پدرم افطاركنم
سربحث نماز وروزه خيلي خواستم نسبت بهش بيخيال باشم وگير ندم ولي ديدم نميتونم...چون ماخانواده هامون ازدو طرف مذهبي ان...چندباربيخيال شدم...ولي باز ناراحت ميشم بازغبطه ميخورم به مردهايي كه نمازميخونن
وجواب سوالا شما:
درهفته يه روز خونه پدرم هستيم يه روز خونه پدراون بقيه روزاي هفته دوروزش حاضري ميخوريم وبقيش خودم غذا درست ميكنم...حالاشايد يه جامهمون بشيم
درمنزل شوهرم خرج ميكنه...ولي نه تمامش..چون خيلي چيزارو خانوادم وخانوادش ميخرن...هرسري ميرم خونه مادرم برام مرغ وگوشت ميوه سبزي صيفي جات وچيزاي ديگه ميزاره...مادرش همينطور....ولي وقتي تموم بشه شوهرم ميره ميخره...ولي خرج خودم تماماباخودم هستش....اب برق گاز شوهرم پرداخت ميكنه...قسط ئامهاي بانكي روشوهرم ميده ....فقط براي خريد يه وسيله برقي جندوقت پيش پول كم اورد كه ازمن پانصدتومن قرض گرفت...كه من خيلي بهش تاكيد كردم كه پس ميدي و وظيفه من نيست كه پولش ميدم ومن به پولم احتياج دارم كه شوهرم يطوري گفت باشه...كه هم باشه باشه ميدم اگه داشتم اگه نداشتم نميدم وتو بايد يه سهمي ازخودت ميدادي
اخلاقم خيلي بده بنظرم...زودعصبي ميشم...غر زيادميزنم...دوست ندارم شوهرم بهم پيله بشه ...عيبم رودر عصبي بودن نق زدن خودم ميبينم واينكه خيلي سزكوفت به شوهرم ميزنم...كافيه ازم رد بشه پاش به پام بخوره واويلا ميشه
ازلحاظ اراستگي مرتب هستم...ولي هميشه ارايش نميكنم عطر هميشه نميزنم خيلي كم ميزنم...قبلا ميزدم ولي شوهرم ازم خواست نزنم...هروقت توخونه ارايش كردم بهم ميگفت برو صورتت بشور منن صورت بدون ارايش بيشتردوست دارم...بيرون ازخونه ارايش ميكنم...محجبه نيستم ولي بدحجاب هم نيستم....حجابم معموليه....پيرو مد نيستم ولي تيپم خوبه...بيشتراسپرت ميزنم ...توي خونه لباس باز خيلي كم ميپوشم بيشتر پوشيده هستم...ولي يدفعه اي براش لباس باز ميپوشم وبيشتر ازمواقع به خودم ميرسم...ازلحاظ رنگ بيشتر رنگهاي شاد آبي وقرمز ميپوشم
شوهرم وقتي ازسركارمياد خيلي بداخلاقه وخستس اوايل باذوق وشوق ميرفتم سمتش كه محل نميداد ديگه اين كارونميكنم ويه سلام معمولي بهش ميكنم ترجيح ميدم بيشتر اون سلام كنه
درمسائل جنسي...هرشب رابطه داريم...شوهرم خيلي گرم مزاجه...اگه بخواد نبايد نه بگم...خداروشكر درمسائل جنسي من باهاش مشكلي ندارم...اوايل ازدواج خيلي عصبي ميشدم توي رابطه...ولي الان كه به قول معروف تجربمون رفت بالا خيلي بهترشده
رابطم باخانواده همسرم خوبه....اونا دوستم دارن وبهم خيلي احترام ميزارن...ولي اين چندروز شوهرم بخاطر يه مسئله اي باشون قهركرده وازم خواسته خونشون نرم
شوهرم دوست دارم...ولي همش حسرت ميخورم...

سلام طنین،

اخلاقت خیلی بده. عصبی، زودرج، کنترلگر و ...
این را قبول کن که چیزی را در همسرت به این راحتی نمی تونی تغییر بدی. مخصوصا چیزهایی مثل مسائل اعتقادی.

با غرزدن و دعوا و ... همسرت ازت دور می شه. اگه توی خونه اش آرامش نداشته باشه سرد می شه.
نمی گم حتما دلیلش اینه ... اما این که می گی تمام روز می خوابه و دوست نداره من خونه باشم، یه نشونه ی بد هست. باهات آرامش نداره که دوست نداره تو خونه باشی. تمام روز می خوابه شاید داره می ره به سمت افسردگی.

گفتی تو خونه ی پدریش آرامش نداشته زیاد کار می کرده که تو خونه نباشه. الان هم یه روش دفاعیه که می گه برو خونه مامانت ... اینا رو جدی بگیر.

با دعوا و حتی صحبت کردن درست نمی شه. با عمل درست می شه.

قبل ازدواج باید در مورد مسائل دینی تا جایی که برات مهم بوده تحقیق می کردی. الان همینه که هست. اصصصصصصلا ذره ای به این که نصیحتش کنی تغییر کنه، دعوا کنی تغییر کنه یا غیره فکر نکن. دین و مذهبش را همونطوری که هست ازش بپذیر. قرار نیست که شما را بذارن تو قبر ایشون.

هر جا حس کردی مسائل دینی ایشون داره وارد حیطه موضوعات مشترک خانواده می شه می تونی باهاش صحبت کنی، با یه روحانی مشورت کنی و با آرامش دنبال راه حل باشی. مثلا موضوعات مالی خانواده.

-----------------------------------

یه فکر اساسی راجع به رابطه ات با همسرت بکن.
نوع ارتباط شما بخاطر اخلاقهای خودت ایراد داره. خیلی روی اخلاقت کار کن.
چطوری شاد باشی.
چطوری کنترلگر نباشی.
چطوری خواسته هات را مطرح کنی.
چطوری همسرت را به انجام کاری تشویق یا ترغیب کنی.

مطالعه کن. نکته برداری کن. بنویس. بخونشون. تمرینشون کن.

ميدونيد چرا نسبت به اعتقادات شوهرم اول سرد ميشم بعد دوباره برميگردم روي حالت امربه معروف:
1.شوهرآيندم رو هميشه يه آدم نمازخوان تصورميكردم...هميشه اينطورتصورش ميكردم...اينكه پشت سرش نمازبخونم...باروزه بگيريم باهم سحري بخوريم باهم افطاركني....من زيادآدم مذهبي نيستم ولي معنويات روخيلي دوست دارم وعلاقه دارم...نيازدارم شوهرم اهل اين چيزهباشه كه من ازمعنويات دورنشم درواقع نياز به يه محرك دارم همراه داشته باشم من اينطوري تنهايي ممكنه اين چيزارويادم بره
2.يه عمويي داشتم كه اهل نماز وروزه نبود وقتي فوت كرد...من خيلي افسرده شدم وبيشتر ناراحتي من اين بود كه اون دنيا داره عذاب ميكشه....عموها ودخترعموهام ومن خيلي براش خيرات كرديم براي شادي روحش قرآن ميخونيم...نميخوام شوهرم اينطورباشه
شيدا جان چندوقت پيش شوهرم بهم گفت توچرامثل توفلاني شادنيستي...هميشه خسته اي
ميخوام شاد وپرانرژي باشم...چطورميتونم توخونه كنار همسرم شادباشم پرانرژي باشم
چندوقت پيش دكوراسيون خونمون تغييردادم دكوري هاي جديد گرفتم گلدون گرفتم تاخونمون انرژي مثبت بگيره ..اتفاقا خيلي تاثيرداشته مخصوصا به من
چه كارايي بكنم ؟
تروخداكمكم كنيد

طنین جان به نظر شما کسی که نماز نخونه روزه نگیره بعد مرگ عذاب می کشه اونوقت کسی که دائم شوهرشو اذیت می کنه و بد و بیراه میگه و غر میزنه اگر نماز بخونه میره توی بهشت به نظر شما یه اروپایی یه هندی که مسلمان نباشه و نماز نخونه روزه نگیره بعد مرگ عذاب می کشه بعد کسی که مسلمان هست به خاطر نماز روزه مستقیم میره بهشت؟ شما اگر این موارد برات مهم بود باید قبل ازدواج دقت میکردی الان باید کلا ولش کنی نماز و روزه که حق الله هست شما مراقب باش حق الناس نیفته گردنت همین شوهر بیچاره شما یکی از افرادی هست که میتونه از شما راضی نباشه خدا حق خودشو شاید با یه توبه ببخشه ولی حق الناس رو نمی بخشه راستش نظر شخصی من این هست که کسانی در عذاب هستن بعد مرگ که به اطرافیانشون ظلم کرده باشن حق مردم رو پایمال کرده باشن بیت المال رو به نفع خودشون خرج کرده باشن اختلاس کرده باشن جنگ افروزی کرده باشن مال یتیم رو خورده باشن ولی در رابطه با خوابیدن شوهرت و کم کار کردنش میتونی با محبت ازش بخوای توی این مورد تجدید نظر کنه و با هم به یه راهکاری برسید که این شرایط رو تغییر بده. خوب ناراحتی شما اینجا به جا هستش ولی راه حلش غر زدن نیست راستش من خودم بسیار متنفرم از کسی که غر بزنه و تا بتونم یا صراحتا میگم درست صحبت کنه یا از بودن باهاش توی یه مکان فرار می کنم یعنی یکی از اخلاقهایی که هیچ جوره نمی تونم باهاش کنار بیام

نمیدونم واقعا نماز روزه ی ایشون به شما چه ربطی داره ... اصلا اینکه اون دنیا چه اتفاقی میافته براش به شما چه ربطی داره ..
این چیزی که میگی تصوراتت از شوهر اینده چیز دیگه بوده باید از قبل متوجه میشدی این ادم همون ادم هست یا نه الان دیگه همینی که هست باید بپذیری .
الان شوهر شمام شاید دوس نداره زنش روزه گیر باشه باید هر روز دعوا راه بندازه که تو چرا روزه میگیری ؟
به جای اینکه بفهمی چرا از صبح تا غروب میخوابه یا کم سر کار میره گیر دادی به روزه؟؟؟؟؟؟
شاید خدای نکرده مریضی داره یا مشکلی داره ...

من باشم میگم همسرم نه بمن محبت میکنه نه اخلاقش خوبه همیشه هم که عصبیه پس ببخشید اون روزه بخوره تو سرش ... هر کی باشه از نماز روزه زده میشه .
اعتقادات مذهبی زمانی با ارزشه که به ادم ارامش بده و فرد بتونه این ارامشو به اطرافیانش ببخشه . واقعا فکر میکنی اون دنیا چون نماز میخونی روزه میگیری در عذاب نیستی ؟؟؟ فعلا که تو این دنیا داری عذاب میکشی اون دنیا هم فک نکنم ارامش داشته باشی

در کل خودتو عوض کن فک نمیکنم شوهر بدی داشته باشی . بدبختو افسردش کردی . بعد اینکه شما هر شب با هم رابطه دارین بعد روزا با هم دعوا دارین ؟؟ فک نمیکنم کسی که هر روز دعوا میکنه هر شبم بتونه رابطه جنسی خیلی خوبی داشته باشه شاید در حد رفع نیاز

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanin_eshgh

ميدونيد چرا نسبت به اعتقادات شوهرم اول سرد ميشم بعد دوباره برميگردم روي حالت امربه معروف:
1.شوهرآيندم رو هميشه يه آدم نمازخوان تصورميكردم...هميشه اينطورتصورش ميكردم...اينكه پشت سرش نمازبخونم...باروزه بگيريم باهم سحري بخوريم باهم افطاركني....من زيادآدم مذهبي نيستم ولي معنويات روخيلي دوست دارم وعلاقه دارم...نيازدارم شوهرم اهل اين چيزهباشه كه من ازمعنويات دورنشم درواقع نياز به يه محرك دارم همراه داشته باشم من اينطوري تنهايي ممكنه اين چيزارويادم بره
2.يه عمويي داشتم كه اهل نماز وروزه نبود وقتي فوت كرد...من خيلي افسرده شدم وبيشتر ناراحتي من اين بود كه اون دنيا داره عذاب ميكشه....عموها ودخترعموهام ومن خيلي براش خيرات كرديم براي شادي روحش قرآن ميخونيم...نميخوام شوهرم اينطورباشه
شيدا جان چندوقت پيش شوهرم بهم گفت توچرامثل توفلاني شادنيستي...هميشه خسته اي
ميخوام شاد وپرانرژي باشم...چطورميتونم توخونه كنار همسرم شادباشم پرانرژي باشم
چندوقت پيش دكوراسيون خونمون تغييردادم دكوري هاي جديد گرفتم گلدون گرفتم تاخونمون انرژي مثبت بگيره ..اتفاقا خيلي تاثيرداشته مخصوصا به من
چه كارايي بكنم ؟
تروخداكمكم كنيد

---

در کنار کارهایی که باید بکنی،

یکیش هم این هست که برگردی عقب و دید و نگرشت را راجع به دین و خدا و ... عوض کنی.

این چیزایی که تو ذهنت بوده از دین و مرگ عموت و معنویات و ... اینا را باید یه خونه تکونی اساسی بکنی.

دین برای این هست که تو آرامش داشته باشی. از زندگیت لذت ببری و استفاده کنی. نه این که یه سره در هول و ولای عذاب الهی باشی و رنج ببری و رنج بدی.

این چه دینیه که یه بنده خدا را تو خونه ی خودش به صلابه کشیدی و نمی ذاری راحت باشه و به زور می خوای ببریش بهشت خیالی خودت !!

خدا هم یه معلم خشن و ستمگر و زورگو نیست که اون بالا نشسته باشه منتظر نماز خوندن نخوندن شما باشه. نماز می خونی که آرامش داشته باشی. که تمرکز کنی روی داشته هات و زیباییهای زندگیت و دنیا، که شکرگزار باشی برای همه ی چیزهایی که خدا بهت داده و خواهد داد. برای خودت هست و خودت ...

-------------------------

یه موضوع دیگه اینه که شما دوست داشتی با همسرت نماز بخونی یا افطار کنی. حالا به هر دلیلی ایشون اهلش نیست.
همه ی ما یه کارهایی را دوست داریم با شریک زندگیمون همراه باشیم. یکی دوست داشت همسرش اهل سینما رفتن بود، یکی می گه کاش با من می اومد ورزش یا ...

اما هر کس یه جوری با این اختلاف سلیقه ها یا حذف کردن بعضی خواسته ها یا فانتزیها یا نیازها کنار می آد.
اگه همسر من در بیشتر موارد مطابق خواسته ی من هست اما دوست نداره با من فیلم ببینه باید هر روز باهاش دعوا کنم؟ یا بپذیرم که بعضی چیزها را باید ازش گذشت و زندگی را به کام خودم و دیگری تلخ نکنم؟

رها کن این گیری را که به اعتقادات همسرت دادی. فکر کن اصلا بهت ربطی نداره. هر بار که یادت افتاد اینا رو با خودت تکرار کن ... نماز خوندنش هیچ ربطی به من نداره !!!!! واقعا هم نداره ها ... شما اشتباه می کنی فکر می کنی ایشون برده ی زرخریدت هست و باید همه آرزوها و فانتزیها و ترسها و رویاهای شما را برآورده کنه. ولش کن بنده خدا را :82:

چیکار به رابطه ی ایشون و خداش داری؟ چیکار به دینش داری؟ موسی و شبان را یه بار دیگه بخون. شاید همسرت یه راه دیگه ای برای خودش داره. شاید یه روزی و یه جور دیگه ای بیاد تو مسیری که می خواهی ... اما با زور و غر زدن، به دین شما ایمان که نمی آره هیچ، زندگیت هم از دست می دی.

-------------------------
طنین حرفهایی که آرومت می کنه، قانعت می کنه، درکشون می کنی ... بنویس. یه جا برای خودت بنویس و هر روز بخونشون ... اینقد که دیگه یادت نره و بشه ملکه ی ذهنت.


ویرایش مدیر همدردی:
البته پاسخ شیدا. گرامی هم راستا با نظرات همدردی نیست.
اگرچه این صحیح هست که خدا رحمان و رحیم هست.
اگرچه درست هست که یک همسر نمی تواند با بداخلاقی و سخت گیری و غر زدن امر به معروف کند.
اگرچه به غیر از نماز ، سایر صفات انسانی هم در دین صحیح هست.
اگرچه این مراجع روش های بسیار اشتباهی در برخورد با همسر دارد.

اما:
خدا انسانها را نسبت به هم بی تعهد نیافریده است. مخصوصا نسبت به همسر
یعنی یک همسر باید هم به جسم و هم مسائل مذهبی همسرش حساس باشد و این حساسیت با دلسوزی و روش مناسب باید انتقال یابد.
طبیعی هست کسی که همسرش را دوست دارد هم برای مدت محدود این دنیا تمایل دارد او لذت ببرد، هم برای زندگی چاویدان او نگران هست و باید هم کمکش کند.
اما کمک با زندانی کردن و ظلم کردن و گیر دادن و درگیر بودن تفاوت دارد. بلکه بایدروش چذبی باشد.

از طرف دیگر واقعا خدا کنار رحمانیت خودش ، وعده دوزخ و جهنم هم برای کسانی که عمدا از مرزهای قرمز عبور می کنند را داده است.
کسی نمی تواند مسلمان باشد و پیامبر و قرآن را قبول نداشته باشد، و کسی نیست که قرآن را خوانده باشد و تقریبا در تمام صفحات آن در کنار وعده های بهشتی، مسائل جهنم را ندیده باشد.
لذا در مسائل دینی باید خیلی محتاط با روشی که قرآن و منابع دیدنی سفارش کرده اند عمل کرد نه بر اساس خصوصیات شخصیتی خودمان که ممکن است بر اساس نگرانی، ترس، عصبانیت یا کمالگرایی و سخت گیری باشد.

ا

درود

تصورات رویایی همه خانم ها در مورد شوهرشان دارند قبل ازدواج در مورد شما هم حکم میکنه که دوست داشتی شوهرت اینطوری باشه میشه گفت عادیه.
ولی قرار نیست چماق بکنی بزنی توی سر شوهر بدبخت:58: امسال واقعا ماه رمضان سختیه من یکی که جونم بالا اومد خدایی از ترس خانومم نبود نصفش رو نمیگرفتم:58:
نماز روزه شخصیه انسان باید بخواد و دلیه بقول معروف خوندن یا نخوندنش سود و ضرری برای کسی نداره مهم انسانیت و اخلاقمدار بودنه در کنارش دیندار بودن هم خوبه ولی متعادلش. بزار راحت بگم من خودم نماز خوندن یکم تنبلم شوربختانه ولی خدا روشکر حلال و حرام رعایت میکنم و طرف مشروبات الکلی نمیرم سعی میکنم پولم حلال باشه پارسالم ضررم دادم ولی خیلی مهم نیست.
حداقل دورو بر من یکی دیندار نماز شب خون قلابی هست که هم پول نرول میگیرن هم الله اکبر و ظاهرا مسلمان کاملا حرفم در رد دین داشتن نیست منظورم جایگاه اخلاق و انسانیت هست که خیلی مهمتره.
غرغر کردن گیر دادن کنترلگری نقش معلم بازی کردن اولا نتیجه معکوس داره و دوما زندگی متاهلی را سرد و بی روح میکنه بزار کنار با مردها لج نکن با زبان نرم حرف بزن.
بعدشم کی گفته نماز بخونی میری بهشت نخونی میری جهنم؟!!خوندن نماز خوبه و باعث آرامش و دوری از گناه در فرد میشه همینطور روزه.شما بجای گیر دادن بهش محبت کن تشویقش کن نماز میخونه تاییدش کن بهش محبت بیشتری کن کاری که دوست داره براش انجام بده بصورت کلی زوری جواب نمیده.

یه سوال مهم شغل و درآمد شوهرت چیه و چقدره حدودا و برای خودت میزان درآمدت و پس انداز چقدر داری و چقدرش در منزل خرج میکنید.

پ.ن: با این وضع اقتصادی الان دوطرف هم شاغل باشن بازم کم میاد دوران یکنفر کار کنه داره کم کم تمام میشه همسر شاغل خیلی هم خوبه ولی بهتره هم پس انداز کنه هم برای خودش خرج کنه و اگر صلاح دونست بیاره توی زندگی مشترک اینطوری بهتره شنا هم وام بگیر قسط بده
اتفاقا برعکس نظر دوستان کمک بودن توی مخارج زندگی مشترک خیلی هم خوبه بشرطی که سواستفاده نشه



پاسخ مدیر همدردی:

ضمن تشکر از khaleghezy گرامی ، آن قسمت که روی مسائل اخلاقی و روشهای جذبی و عدم کنترل گرای و غر نزدن ، تاکید کرده اند کاملا حق با ایشان هست. یعنی مسائل اخلاقی و انسانی بسیار مهم هست به طوری که در دستورات دینی مثلا گفته اند مومن را از روی فقط نمازش نشناس ، امانتداری و وفای به عهد او را هم ببین.

اما نکته مهم اینست که در مسائل دینی هرگز نمی تواند یک قسمت را فدای قسمت دیگر کرد. همه مسائل دینی مثل پازل با هم در ارتباط هستند. حالا در این پازل اهمیت ها از نظر دینی و عقلی متفاوت هست ، اما هیچکدام قابل حذف نیست.

متاسفانه قصاری در فضای مجازی هست که دو قسمت دین را در مقابل هم قرار می دهد و به حمایت از یک قسمت حکم می کند.
مثلا می گوید آدم نماز نخوانی که خوش اخلاق باشد، بهتر از آدم نماز خوان بداخلاق هست.
در حالیکه هم نماز خواندن و هم خوش اخلاقی هر دو در یک جبهه هستند . و ارزش خود را دارند.
مثل اینست که بگوییم آدمی که قلب داشته باشد بهتر است یا مغز؟!!!! در حالیکه هم مغز و هم قلب هر کدام نقش خودشان را دارند و بدون آن انسان زنده نمی ماند.
دین هم همه اعتقاداتش، احکامش، اخلاقش با هم همسان و همگرا و مثل پازل با هم تکمیل می شوند. ما اجازه نداریم برای تاکید روی یک بخش دین، بخش دیگری را کم اهمیت نشان دهیم.
چه کسی که نماز نمی خواند، چه کسی که نزول خور هست، یا بداخلاق هست یا روزه نمی گیرد، همه اینها مورد تایید و تاکید دین نیست و باید کمک کرد که آنها خود را اصلاح کنند.
اما این بدان معنا نیست که با برخورد چکشی و اخلاق بد انجام دهیم.
اجازه نداریم برای درمان انگشت کسی ، کلیه او را در بیاوریم.
ما باید کمک کنیم که افراد همه جانبه شوند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

...
حداقل دورو بر من یکی دیندار نماز شب خون قلابی هست که هم پول نرول میگیرن هم الله اکبر و ظاهرا مسلمان کاملا حرفم در رد دین داشتن نیست منظورم جایگاه اخلاق و انسانیت هست که خیلی مهمتره.

---

این مثال نشان می دهد که هر کس توجه به نماز نداشته باشد بالاخره از ریل خارج می شود.
این فرد هم توجه به نماز ندارد که در آن به خدا می گوید فقط تو را می پرستم و از تو کمک می خواهم، لذا با نزول از خون مردم کمک می گیرد و خود را سیراب می کند.
در نماز می گوید که مرا به راه راست هدایت کند و تبری می جوید ا زراه گمراهان و غضب شدگان، اما در عمل ربا می کند که خدا می گوید یعنی جنگ با خدا.
پس این فرد هم به گفته خودتون قلابی هست و نمی تواند شاهد مثال باشد.

نتیجه کلی این که اگر قصد داریم روی یک مسئله مهم تاکید کنیم، آنرا با سایر مسائل مقابیسه نکنیم و با ارزش و بی ارزش نکنیم.
نماز ارزشمند هست و بدون آن دین ناقص هست.
خوش اخلاقی هم ارزشمند هست و بدون آن دین ناقص هست.
ما نباید یکی را تایید و دیگری را کم اهمیت کنیم.
بلکه بگوییم در کنار این ارزش باید آن ارزش هم تقویت شود. اما مراجعی که اکنون در تاپیکش در حال حاشیه روی هستیم http://www.hamdardi.net/images/smilies/81.gif، روش تقویت صحیح همسرش را باید بیاموزد.

سلام به
فكور
انيسا
شيدا
خاله قزي
حرفاتون درست....من قبول دارم كه اسلام نميپسنده كه مردي از دست زبون زنش در امان نباشه وراحت نباشه...ميدونم اگه زن بازبانش حرفايي بزنه كه شوهرش روناراحت كنه بزرگترين گناه مرتكب شده
ما بد بزرگ شديم...توي محيط بسته ومتعصب بزرگ شديم...اگه بدونيد شايد حق ميدادين كه اينطور باشم...من حس ميكنم مريض رواني هستم روحم فاسد شده...خراب شده ديگه به درد نميخوره...بخداخيلي خستم...روحيم خيلي داغونه...براي همين نميتونم خوب شاد باشم...راحت ازته دل بخندم....قبلا خيلي سرزنده بودم
من ازشوهرم ناراحتم كه قبل از ازدواج خوب برام توضيح نداد كه اعتقاداتش طوريه....يعني يطوري گفت كه يعني نمازش ميخونه...كه من اينطور برداشت كردم كه نماز بيشتراوقات ميخونه...ولي بعدازدوران عقد ديدم اصلا نميخونه....روزه قبلش بهم گفت چون چشماش خيلي ضعيفن وهمش زير آفتابه روزه نميتونه بگيره....ولي دوساله باهاش هستم ميبينم تمام روز خوابه توماه رمضان ولي غروب كه آفتاب ميره سركارميره..من اينو نتونستم قبول كنم
شيدا دارم تمرين ميكنم به كنترل اعصاب...خوشرويي...گيرندادن به عقايدش...ازپريشب ديگه سعي كردم خودم كنترل كنم...غرنزنم....خيلي سخته ولي ديگه نميخوام حساس باشم
خاله قزي...حقوق شوهرم چون آزاده متغيره بستگي به كاري كه ميگيره...يه بارميبيني 1500ميگيره يه بار ميبيني 400تومن يه بار ميبيني 2500....بستگي به تلاشش داره...اين دوماهه ميبينم كه نميره وهمكاراش تابهش زنگ نزنن نميره...بهم ميگه من اخلاقشون بلدم 15ساله دارم باشون كارميكنم بايد هميشه بزارم اينجوري دنبالم بيان براي كار...براي همين ديگه من دخالت نميكنم ولي ببينم همش خوبه ديگه طاقتم تموم ميشه
شوهرم بعضي جها تكيه گاه خوبيه...توبعضي جاها خيالم ازش راحته وچشاموميبندم وقتي ميره دنبال يه كاري...اون تنها دارايي منه...وقتي حس ميكنم يكم بهم سرد شده انگار همه دنيارو ازدست دادم...ولي وقتي خوبيم همش ميرم تو نخ بعضي مسائل والكي خودم ناراحت ميكنه وايراداي بني اسرائيل ميگيرم..يا زندگي زنايي ك شوهرشون كارمنده روميبينم كه خيلي راحتن....واقعا حسرم ميگيره
من فقط فقط ميخوام ديگه زندگيم يه رنگ وبوي ديگه اي بگيره عوضش كنم
باخيلي جيزاكناربيام
خيلي چيزاروبپذيرم
:72:

سلام طنین عشق عزیز

چرا به خودت برچسب می زنی؟
این چه القابیه هیچ موقع اینا رو به خودت نسبت نده القابی مثل مریض روانی یا روح فاسد و ...

یه دوستی دارم چند روز پیش باهام توی تلگرام چت میکرد یه مشکلی داشت منظورم مشکلی شخصیتی هست نه مشکل مالی یا بیماری جسمی، می گفت دارم روی خودم کار می کنم این موردو اصلاح کنم آخر پیامهاش اینو نوشته بود
چقدر خوبه که آدم می تونه خودشو اصلاح کنه چقدر خوبه که تونستم اشکالمو پیدا کنم خدا رو شکر می کنم که به من قدرت تشخیص و تغییر داده

هر کسی یه سری مشکلات شخصیتی داره که میتونه روشون کار کنه نه اینکه خحودشو مریض بدونه و یه برچسب عجیب بزنه به خودش

اگر بخواهیم این مدلی برچسب بزنیم بالای 90 درصد آدما یه لقب نامطلوبی بالاخره بهشون تعلق می گیره

شما میتونی اشکالات خودت رو تشخیص بدی و این یه موهبت الهی هست خیلی از آدمها از این موهبت هیچ بهره ای نبردن وقتی تشخیص دادی یک سوم مسیر رو رفتی بقیشم مونده به خودت

در رابطه با خواب شوهرت و بهبود سیستم کاریش اگر ایده عملی داری با زبان خوش میتونی بهش ارائه بدی اگر هم نداری بهتره چیزی گفته نشه چون اون فقط جنبه غرغر پیدا می کنه

مقایسه شوهرت با یه کارمند مقایسه بیجایی هست چون شما شرایط و شغل ایشون رو قبول کردی دیگه الان نمیتونی روش اعتراض داشته باشی
ضمنا در نظر داشته باش که الان دیگه شغل دولتی تقریبا دست نیافتنی شده پس حتی اگر شوهر شما در این زمینه تمایل هم داشته باشه خیلی نمیشه روش حساب کرد

البته من هم این رو قبول دارم که مرد نباید توی خونه از صبح تا شب خواب باشه ولی همونجور که گفتم راهکار عملی نیاز داره اگر امکانش باشه اگر امکانش نباشه و راهکاری هم نباشه فعلا نیاز به صبوری وجود داره

درود
دیشب کلی نوشتم حذف شد:302:
خلاصه بگم دین مذهب آئین طریقه زندگی و... وقتی توی زندگی بجای آرامش موجب ترس دلهره افسردگی بشه نظر شخصی من اینه یکجای کار میلنگه باید یا بزاریش کلا کنار یا درستش کنی.
توی همین سایت تاپیک های ختم قرآن درد و دل با خدا یا دعا برای نفر بعد شما برو ببین چقدر انرژی مثبت درش وجود داره.خدایی که فقط ادم رو بترسونه و وعده عذاب بده و جهنم من یکی میزارمش کنار والسلام.
هم خودت را اذیت میکنی هم شوهرت را نماز و روزه شخصی داشتنش خیلی خوبه ولی اخلاق و انسان بودن مهمتره.
ظاهر زندگیت را با باطن زندگی بقیه مقایسه نکن لطفا شما با شوهرت زندگی کردی نه با اونا پس مقایسه که میکنی درست نیست.مردم اون روی سکه از زندگیشان را که دوست دارن بقیه ببینن رو به بقیه نشان میدهند نه واقعیت زندگیشان را. این یادت نره بانو

تائید تشویق استفاده از ظرافت های زنانه‌ + گیر نده غر نزن مقایسه نکن کنترلگر نباش معلم و مامانش هم نباش

بزرگترین مشکل شما اینه بلد نیستی زندگی کنی و لذت ببری شوهر خوب شغل خوب کم و کسری هست مثل بقیه ولی خداروشکر کن بخاطر چیزایی که داری و ازشون لذت ببر

سلام دوست عزیز

با خوندن پست های دوستان ، واقعا ناراحت شدم .

برخلاف نظر دوستان ، من به شما حق می دهم که به خاطر نماز و روزه همسرتون ناراحت باشید .

زیر سقف آن خانه قراره فرزندانی به دنیا بیان که تربیت شونده همین پدر مادر هستند و چه بسا در یک خانواده ای با ریشه های مذهبی چنین شکاف هایی مساله ساز خواهد بود.

از انجایی که هر دو خانواده مذهبی بوده اید همسرتون هم ریشه های مذهبی را دارد اما به دلایلی الان سست شده.

بر خلاف نظر دوستان ، در پر رنگ نشان دادن اخلاق و مرام و ... ، مهم اول انجام واجبات است ، سستی در عمل به تکالیف موجب خیلی از گمراهی ها است.

من به شخصه قبول ندارم کسی که نماز نمی خونه و روزه نمی گیره بتونه از لحاظ اخلاقی آدم کاملی باشه اما این را باور دارم که نماز و روزه می تونه سد محکمی باشه در مقابل سر ریز گناهان وقتی این سد نباشه قابلیت اطمینانی هم به هیچ کدام از فضایل اخلاقی نیست.

اما چیزی که اینجا مطرحه نوع برخورد شما در مواجهه با این مشکل همسرتون هست.

در چنینی مواقعی امر به معروف نباید زبانی باشد بلکه در عمل باید باشد که همسرتون به صورت خود جوش جذب شود و اون پتانسیل مذهبی ایشون دوباره فعال شود.

در مورد زندگی شما دو تا مورد مهم وجود داره

1- مسوولیت پذیری همسرتون

2- انجام امور عبادی

در مورد اول شاغل بودن شما و جمایت های خانواده ها به تنهایی مشکل ساز هست ، اگر این بارها رو زمین بگذارید همسرتون مجبور می شود برای رفع نیازهای زندگی زودتر از خواب بلند شود و تلاش بیشتری کند اما تاز مانی که همه چیز روی روال داره انجام می شه ایشون هم به اندازه نیاز تلاش می کنه.

نکته دیگه نیاز ها ی شما است که برآورده کردن آنها به عهده همسرتونه پس اول حقوقتون ونیازهاتون رابشناسید سپس یاد بگیرید اونها را به روش اصولی مطالبه کنید نه اینکه بگید تمام مخارجم را خودم می دهم.

در مورد مسایل مذهبی هم شما عباداتتون رو با قوت بیشتری انجام دهید به آن آداب دهید، اثراتش را در رفتار واعمالتون نمایان کنید یک نماز گذار واقعی ، به واسطه اثرات نماز ، ساطع کننده انرژی های مثبته .

جلسات مذهبی پیگیری کنید و هماهنگ کنید که با همسرتون به آن جاها بروید.البته ایشون را اجبار نکنید. از سر اینکه نیاز دارید که یک مرد و حامی همراهتون باشد.

راهکارها زیاده اگر شد باز هم براتون پست می ذارم.

من خودم آدم کاملی نیستم و پر هستم از خطا و اشتباه . در ابتدای امر این را بگم که نوشته هام را حمل بر خودستایی نپندارید.

پست شما رو که خوندم یادم افتاد به اوابل زندگی خودم ، به خاط همین احساستون را کاملا با بند بند وجودم درک می کنم.

بر عکس خانواده همسرتون ، خانواده همسر من مذهبی نبودند اما خود همسرم به صورت خودجوش بچه مسجدی شده بود. وخوب با بچه های مسجد دوران نوجوانی وجوانی اش را سپری کرد.

من هم با دید یک آدم قوی مذهبی که می تونه تکیه گاه محکمی در امور عبادی ودینی برای من باشه ایشون رو انتخاب کردم.

اما به تجربه توی زندگی دیدم هر جایی من توی مسایل عبادی سست شدم ، ایشون هم پیرو من ..... تا جایی که به خودم اومدم ودیدم علاوه برمسایل عبادی چقدر از داشته ها مون رو از دست دادیم.

از این بایت می گم که اتفاقا ناراحتی شما به جاست.

هر جا که می بینید همسرتون داره ضعیف برخورد می کنه (منظورم موارد اخلاقی و عبادی است) مسوولیت شما سنگین تر خواهد بود چرا که شما باید قوی تر در اون مساله عمل کنید باید روی خودتون تمرکز بیشتری کنید .

در جایی جناب آقای خاله قزی گفته بودند اگر همسرشون نبود نصف روزه هایش را نمی گرفت ، ای کاش این را هم می گفت اثرات مثبت همین نماز و روزه های اجباری موجب چه برکات اخلاقی و معنوی و حتی مالی در زندگی شان شده.

درجایی دیگه دوستی نماز خوندن با همسر را همچون سلیقه فیلم دیدن با همسر پایین آورده بودند ، وصحبت از بهشت خیالی کرده بودند . من خودم را موظف می دونم که به شما دوست عزیز وسایرینی که این تاپیک را می خونن بگم مسایل عبادی را اتفاقا باید جدی گرفت و بی تفاوت از اون نگذشت اما این جدی گرفتن به معنای دعوا کردن وغر زدن و تنگ کردن عرصه به همسر نیست. چرا که همین مسایل ، مسیر را برای رسیدن به همان بهشت واقعی هموار می کند.

البته در مورد خودم این خبر را هم بدم که در اثر مداومت بر فقط همین نماز و روزه و مسایل عبادی ، خیلی از مشکلات زناشویی ، مالی ،و.....حل شد. شما که تازه اول زندگی هستید ویک راه طولانی در پیش دارید وتجربه هایی در پیش رو دارید که به جرات می گم پایبندی به همین مسایل اعتقادی می تونه برگه سبز شما برای عبور از اون مشکلات خواهد بود.


در مورد کنترل گری با دوستان موافقم ، روی این مورد خیلی کار کنید واز رفتارهاتون حذفش کنید.

خانه را محل امن و دوست داشتنی کنید برای همسرتون .

اما برای بیرون کردن همسرتون از منزل لازمه ایشون وارد نقش خودش شود شما هم وارد نقش خودتون.

زمانی که شما پولی نداشته باشید که نیازهای خودتون رو برآورده کنید و اون نیازها را عاطفی از همسرتون مطالبه کنید ایشون مجبور می شود که تلاش بیشتری کند .

یا دیگه سر کار نروید و یا اینکه مدیریت مالی حقوقتون را در موارد سرمایه گذاری جهت بدهید .

در جایی گفته بودید ازتون خواسته شاد و پر انرژی باشید ، شاغل بودن شما مانع بزرگی برای ذخیره انرژی و شادی در شماست.

در تاثیر مثبت نماز و روزه و ایمان داشتن در زندگی شکی نیست.ایمجا مسئله اینه همراه با اجبار نباشه و بهتره خود شخص به این نتیجه برسه.
مردا کلا دوست ندارن خیلی بهشان امر و نهی بشه بهتره با سیاست و زبان ملایم باشه تاثیرش بیشتره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

در تاثیر مثبت نماز و روزه و ایمان داشتن در زندگی شکی نیست.ایمجا مسئله اینه همراه با اجبار نباشه و بهتره خود شخص به این نتیجه برسه.
مردا کلا دوست ندارن خیلی بهشان امر و نهی بشه بهتره با سیاست و زبان ملایم باشه تاثیرش بیشتره

---

منم با شما کاملا موافقم.

اما متاسفانه در پست هایی که اکثر دوستان گذاشته اند بیشتر از اینکه راهکار بدهند ، مراجع به جای اجبار چگونه در جهت اثر بخشی امور عبادی ،برخورد کنند مراجع را به پذیرش شرایط موجود و بی اهمیت جلوه دادن امور عبادی همسر ایشون و بی تفاوت کردن ایشون به این مورد مهم هدایت کردند. در صورتیکه همسر ایشون درون مایه های مذهبی دارند و پتانسیل هایی دارند که با بر خورد درست وهدایت شده مراجع می شود اون رو در مسیر ، فعال کرد.

سلام
از بی نهایت عزیز میخوام سری به تاپیک زیر بزنه
http://www.hamdardi.net/thread-41784.html

تیپ شخصیتی آدمها فرق می کنه بعضی آدمها تاثیرپذیری کمی دارن و نمیشه مجبورشون کرد به کاری

همسر ایشون میگن من چشمام ضعیفه و خود دکتر گفته روزه نگیر
خوب چرا باید همه ایشون رو تشویق کنن که به همسر بگه روزه بگیر

باید پذیرفت که روزه گرفتن توی این روزها واقعا دشواره اینو من میگم کسی که از 8 سالگی روزه گرفته و علاوه بر اعتقاد به این موضوع علاقه داره
کسی که تا الان روزه نگرفته بعیده به حرف دیگران توی شرایطی به این سختی اقدام به روزه گرفتن بکنه اونم در حالتی که میگه بیماری هم دارم
کسی ممکن هست به سمت تغییر رویه بره که خودش بخواد و خودش به این نتیجه رسیده باشه

پس بهتر هست این خانم در این زمینه دائم جو خونه رو متشنج نکنه

من با اینکه هم به روزه اعتقاد و علاقه دارم و هم به نماز اول وقت ولی اینها تنها شروط لازم برای سعادت اخروی نمی بینم
چند تا همکار دارم همشون تمام روزه هاشونو میگیرن و نماز هم که در نماز جماعت شرکت می کنن و اول وقت میخونن ولی پاش بیفته به سادگی زیرآب هم رو میزنن خیلی ساده ، به سادگی آب خوردن، بارها این اتفاق افتاده

یه فامیل نزدیک دارم که چند سالی هست نماز و روزه رو ترک کرده، ولی عملا نگاهش می کنی هیچ موقع نه پشت سر کسی حرف میزنه نه زیرآب میزنه دلسوزه و هرکسی که مشکلی داشته باشه داوطلبانه خدمت می کنه

به نظرم نمیشه رابطه صد درصد مستقیم رو بین این موارد در نظر گرفت البته اینم قبول دارم که معنویات توی زندگی خیلی تاثیر دارن و انسانی که کامل از معنویات جدا شده اثرات منفیش رو توی زندگی می بینه ولی ما از کجا می دونیم توی قلب هر کسی چی میگذره چقدر مکالمه درونی با خدا داره

توی همین سایت بارها به مراجعین توصیه شده که موقع ازدواج خصوصیات طرف مقابل رو در نظر بگیرید و تحت هیچ شرایطی توی فکر تغییر و شکل دادن شخصیت کسی نباشید
شاید این خانم بتونه غیر مستقیم الگویی باشه برای همسرش و با احتمال متوسط باعث بشه ایشون خودش تصمیم بگیره و به این مسیر بیاد ولی نمیتونه مستقیم راجع به این موضوع بحث و مجادله کنه

اگر همسر ایشون ببینه وجود معنویات توی اخلاق و رفتار همسرش چقدر اثر گذاشته چقدر نسبت به خانمهایی که به معنویات توجه نمیکنن آروم تر و مهربون تر هست شاید تصمیم بگیره همین مسیر رو بره ولی در شرایط فعلی غیر ممکنه همسر ایشون آرامش کمی داره دائم باهاش بحث میشه اینجوری بیشتر زده میشه

ایشون بهتر هست تمرکز زدایی کنه از روزه و نماز همسرش
اگر حرفی پیش اومد و همسرش نظرخواهی کرد میشه یه اشاره کوچک بکنه

همسر من با اینکه همه نمازهاش رو میخونه و روی روزه تعصب هم داره ولی اگر مثلا وقتی داریم میریم بیرون بگم بیا نمازهامونو بخونیم بعد بریم که خیالمون راحت باشه واقعا احساس می کنم که خوشش نمیاد اصلا دوست نداره در این زمینه ها کسی توی کارش نظری بده
همسر من به عنوان یه آدم کاملا منطقی که به ندرت مردی رو در اطرافم دیدم که به اندازه ایشون منطقی باشه، اصلا توی این حوزه ها دوست نداره کسی بهش خط بده مگر اینکه نظرخواهی کرده باشه در اون صورت اگر با لحن درست مطلبی گفته بشه ممکن هست بپذیره

دلیل اینکه کاربرهای اینجا به این خانم توصیه کردن در این زمینه ها با همسرش بحث و جدال نکنه مواردی هست که اشاره شد

سلام من زیاد تجربه ای ندارم ولی مادرم قبل از اینکه ازدواج کنم میگفت زن وقتی از پای سجاده نماز بلند میشه باید از هروقت دیگه ای خوشگلتر و مهربونتر باشه و به همسرش محبت بیشتری کنه.تا شوهرش اگه اعتقاد ضعیفی داره نسبت به عبادات حس خوبی پیدا کنه

من مجردم و یه دوره ای خیلی رو نماز و روزه واسه همسر آیندم متعصب بودم و حتی یادمه یکی رو به همین خاطر رد کردم خلاصه گذشت و من حتی مدتی معیارم رو کمی تعدیل کردم ولی در نهایت به این نتیجه رسیدم که نماز و روزه خوندن واسه من یه معیار خیلی مهم در انتخاب همسرمه...‌ راستش به نظرم این یه پز روشنفکریه که بگیم نماز و روزه خیلی مهم نیس.بله این حرفی که اکثر کاربراها میگن واسه معاشرت با بقیه آدمها درسته ولی کسی که قراره زیر یه سقف باهاش زندگی کنیم واقعا نمیشه.

اخلاق مهمه تو زندگی ولی مقید بودن به احکام خدا از واجباته و واقعا لازمه و ما هم در مقامی نیستیم که واسه واجبات تبصره و بند بذاریم.

گلم من بهت حق میدم و به نظرم دغدغه ات در این زمینه کاملا درسته ولی خب رفتارت رو کمی اصلاح کن.به هر حال الان ایشون همسر شماست.همسرت بچه که نیست و شما هم مادرش نیستی پس با اخم و تخم کاری پیش نمیره.به نظرم شاغل بودنت رو خودت هم اثر گذاشته و کمی خسته شدی.یه خانم باید خانومی کنه و لازم نیست واسه کار و درآمد همسرت فکرت درگیر بشه.این مسائل رو هر چقدز کمتر بهش فکر کنی و کمتر دخالت کنی آرامش بیشتری خواهی داشت.
و یه چیز دیگه میدونستی که یه تبر برداشتی و به جون ریشه درخت زندگیتون افتادی؟؟؟ مقایسه کردن آفت یه زندگیه اینو خیلی حواست بهش باشه.چون ناخودآگاه داره روی رفتار شما با همسرت تاثیر بدی میذاره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

در کنار کارهایی که باید بکنی،

یکیش هم این هست که برگردی عقب و دید و نگرشت را راجع به دین و خدا و ... عوض کنی.

این چیزایی که تو ذهنت بوده از دین و مرگ عموت و معنویات و ... اینا را باید یه خونه تکونی اساسی بکنی.

دین برای این هست که تو آرامش داشته باشی. از زندگیت لذت ببری و استفاده کنی. نه این که یه سره در هول و ولای عذاب الهی باشی و رنج ببری و رنج بدی.

این چه دینیه که یه بنده خدا را تو خونه ی خودش به صلابه کشیدی و نمی ذاری راحت باشه و به زور می خوای ببریش بهشت خیالی خودت !!

خدا هم یه معلم خشن و ستمگر و زورگو نیست که اون بالا نشسته باشه منتظر نماز خوندن نخوندن شما باشه. نماز می خونی که آرامش داشته باشی. که تمرکز کنی روی داشته هات و زیباییهای زندگیت و دنیا، که شکرگزار باشی برای همه ی چیزهایی که خدا بهت داده و خواهد داد. برای خودت هست و خودت ...

-------------------------

یه موضوع دیگه اینه که شما دوست داشتی با همسرت نماز بخونی یا افطار کنی. حالا به هر دلیلی ایشون اهلش نیست.
همه ی ما یه کارهایی را دوست داریم با شریک زندگیمون همراه باشیم. یکی دوست داشت همسرش اهل سینما رفتن بود، یکی می گه کاش با من می اومد ورزش یا ...

اما هر کس یه جوری با این اختلاف سلیقه ها یا حذف کردن بعضی خواسته ها یا فانتزیها یا نیازها کنار می آد.
اگه همسر من در بیشتر موارد مطابق خواسته ی من هست اما دوست نداره با من فیلم ببینه باید هر روز باهاش دعوا کنم؟ یا بپذیرم که بعضی چیزها را باید ازش گذشت و زندگی را به کام خودم و دیگری تلخ نکنم؟

رها کن این گیری را که به اعتقادات همسرت دادی. فکر کن اصلا بهت ربطی نداره. هر بار که یادت افتاد اینا رو با خودت تکرار کن ... نماز خوندنش هیچ ربطی به من نداره !!!!! واقعا هم نداره ها ... شما اشتباه می کنی فکر می کنی ایشون برده ی زرخریدت هست و باید همه آرزوها و فانتزیها و ترسها و رویاهای شما را برآورده کنه. ولش کن بنده خدا را :82:

چیکار به رابطه ی ایشون و خداش داری؟ چیکار به دینش داری؟ موسی و شبان را یه بار دیگه بخون. شاید همسرت یه راه دیگه ای برای خودش داره. شاید یه روزی و یه جور دیگه ای بیاد تو مسیری که می خواهی ... اما با زور و غر زدن، به دین شما ایمان که نمی آره هیچ، زندگیت هم از دست می دی.

-------------------------
طنین حرفهایی که آرومت می کنه، قانعت می کنه، درکشون می کنی ... بنویس. یه جا برای خودت بنویس و هر روز بخونشون ... اینقد که دیگه یادت نره و بشه ملکه ی ذهنت.

---

مدیر همدردی:
البته ضمن تشکر از پاسخ شیدا. گرامی باید بگویم این بخش از صحبتهای ایشان، هم راستا با نظرات همدردی نیست.

اگرچه این صحیح هست که خدا رحمان و رحیم هست.
اگرچه درست هست که یک همسر نمی تواند با بداخلاقی و سخت گیری و غر زدن امر به معروف کند.
اگرچه به غیر از نماز ، سایر صفات انسانی هم در دین صحیح هست.
اگرچه این مراجع روش های بسیار اشتباهی در برخورد با همسر دارد.

اما:
خدا انسانها را نسبت به هم بی تعهد نیافریده است. مخصوصا نسبت به همسر
یعنی یک همسر باید هم به جسم و هم مسائل مذهبی همسرش حساس باشد و این حساسیت با دلسوزی و روش مناسب باید انتقال یابد.
طبیعی هست کسی که همسرش را دوست دارد هم برای مدت محدود این دنیا تمایل دارد او لذت ببرد، هم برای زندگی چاویدان او نگران هست و باید هم کمکش کند.
اما کمک با زندانی کردن و ظلم کردن و گیر دادن و درگیر بودن تفاوت دارد. بلکه بایدروش چذبی باشد.

از طرف دیگر واقعا خدا کنار رحمانیت خودش ، وعده دوزخ و جهنم هم برای کسانی که عمدا از مرزهای قرمز عبور می کنند را داده است.
کسی نمی تواند مسلمان باشد و پیامبر و قرآن را قبول نداشته باشد، و کسی نیست که قرآن را خوانده باشد و تقریبا در تمام صفحات آن در کنار وعده های بهشتی، مسائل جهنم را ندیده باشد.
لذا در مسائل دینی باید خیلی محتاط با روشی که قرآن و منابع دیدنی سفارش کرده اند عمل کرد نه بر اساس خصوصیات شخصیتی خودمان که ممکن است بر اساس نگرانی، ترس، عصبانیت یا کمالگرایی و سخت گیری باشد.

ا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

....
نماز روزه شخصیه انسان باید بخواد و دلیه بقول معروف خوندن یا نخوندنش سود و ضرری برای کسی نداره مهم انسانیت و اخلاقمدار ....

بزار راحت بگم من خودم نماز خوندن یکم تنبلم شوربختانه ولی خدا روشکر حلال و حرام رعایت میکنم و طرف مشروبات الکلی نمیرم سعی میکنم ......

---

با سلام
ضمن تشکر از khaleghezy گرامی ، آن قسمت که روی مسائل اخلاقی و روشهای جذبی و عدم کنترل گرای و غر نزدن ، تاکید کرده اند کاملا حق با ایشان هست. یعنی مسائل اخلاقی و انسانی بسیار مهم هست به طوری که در دستورات دینی مثلا گفته اند مومن را از روی فقط نمازش نشناس ، امانتداری و وفای به عهد او را هم ببین.

اما نکته مهم اینست که در مسائل دینی هرگز نمی تواند یک قسمت را فدای قسمت دیگر کرد. همه مسائل دینی مثل پازل با هم در ارتباط هستند. حالا در این پازل اهمیت ها از نظر دینی و عقلی متفاوت هست ، اما هیچکدام قابل حذف نیست.

متاسفانه قصاری در فضای مجازی هست که دو قسمت دین را در مقابل هم قرار می دهد و به حمایت از یک قسمت حکم می کند.
مثلا می گوید آدم نماز نخوانی که خوش اخلاق باشد، بهتر از آدم نماز خوان بداخلاق هست.
در حالیکه هم نماز خواندن و هم خوش اخلاقی هر دو در یک جبهه هستند . و ارزش خود را دارند.
مثل اینست که بگوییم آدمی که قلب داشته باشد بهتر است یا مغز؟!!!! در حالیکه هم مغز و هم قلب هر کدام نقش خودشان را دارند و بدون آن انسان زنده نمی ماند.
دین هم همه اعتقاداتش، احکامش، اخلاقش با هم همسان و همگرا و مثل پازل با هم تکمیل می شوند. ما اجازه نداریم برای تاکید روی یک بخش دین، بخش دیگری را کم اهمیت نشان دهیم.
چه کسی که نماز نمی خواند، چه کسی که نزول خور هست، یا بداخلاق هست یا روزه نمی گیرد، همه اینها مورد تایید و تاکید دین نیست و باید کمک کرد که آنها خود را اصلاح کنند.
اما این بدان معنا نیست که با برخورد چکشی و اخلاق بد انجام دهیم.
اجازه نداریم برای درمان انگشت کسی ، کلیه او را در بیاوریم.
ما باید کمک کنیم که افراد همه جانبه شوند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

...
حداقل دورو بر من یکی دیندار نماز شب خون قلابی هست که هم پول نرول میگیرن هم الله اکبر و ظاهرا مسلمان کاملا حرفم در رد دین داشتن نیست منظورم جایگاه اخلاق و انسانیت هست که خیلی مهمتره.

---

این مثال نشان می دهد که هر کس توجه به نماز نداشته باشد بالاخره از ریل خارج می شود.
این فرد هم توجه به نماز ندارد که در آن به خدا می گوید فقط تو را می پرستم و از تو کمک می خواهم، لذا با نزول از خون مردم کمک می گیرد و خود را سیراب می کند.
در نماز می گوید که مرا به راه راست هدایت کند و تبری می جوید ا زراه گمراهان و غضب شدگان، اما در عمل ربا می کند که خدا می گوید یعنی جنگ با خدا.
پس این فرد هم به گفته خودتون قلابی هست و نمی تواند شاهد مثال باشد.

نتیجه کلی این که اگر قصد داریم روی یک مسئله مهم تاکید کنیم، آنرا با سایر مسائل مقابیسه نکنیم و با ارزش و بی ارزش نکنیم.
نماز ارزشمند هست و بدون آن دین ناقص هست.
خوش اخلاقی هم ارزشمند هست و بدون آن دین ناقص هست.
ما نباید یکی را تایید و دیگری را کم اهمیت کنیم.
بلکه بگوییم در کنار این ارزش باید آن ارزش هم تقویت شود. اما مراجعی که اکنون در تاپیکش در حال حاشیه روی هستیم :81:، روش تقویت صحیح همسرش را باید بیاموزد.

با سلام
باحرفاي بي نهايت موافق هستم...دوست ندارم بچم ببينه پدرش نماز وروزه نميگيره
كاش قبل ازدواح بيشتر چشاموبازميكردم...ميدونستم اين چيزهابرامن خيلي اهميت داشته...كاش بيشتر زوم ميكردم...ولي چون ازدواجم اجباري بوده نميتونستم نه بگم
شوهرم آدم بدي نيست....خيلي خوبه...خوبياش بهترازبدياشه
فكور اين منم كه دارم شوهرم اذيت ميكنم براي همين اين برچسبهاروبه خودم ميزنم...تحقيركردنش برام لذت شده...همينطوركه نشسته بهش حرفايي ميزنم كه فقط ناراحتش كنم...كافيه از طرف خانوادش يه ناراحتي ببينم تمام شب بهش غر ميزنم ونق ميزنم
من خيلي بدم...تمام خطاهامو ميدونم ولي باز تكرار ميكنم...بعضي وقتها لذت ميبرم...شوهرم لياقتش اين نيست...بايد خودم عوض كنم...چندروزه خودمودارم كنترل ميكنم...اخلاقمش آرومترشده...ولي كافيه يكم بهم بي محلي كنه اشكم درمياد عصبي ميشم وشكوه ميكنم...خيلي ميترسم...ديشب بهم گفت فكرنكن من نسبت به زندگيمون بيخيالم...من خيلي كارها براي خودم توي سرم دارم
من بيشتر بايد روي خودم كاركنم
دوست دارم يه قلم بگيرم وهمش ازغم دروني ام بگويم

سلام

مشکل این خانم به نظر من مسائل اعتقادی نیست. به تاپیکهای دیگه اش نگاه کنید. به همین پست آخر نگاه کنید.
به عنوان تاپیک نگاه کنید ... مقایسه کردن شوهرم ... اصلا حرفی از اعتقادات نیست.
شما تاپیک را دقیق بخونی، متوجه می شید اصلا مشکل نماز خوندن نخوندن همسرش نیست.


حتی به زبون خودش داره مستقیم می گه من خودم مشکل دارم، کمکم کنید.
بقیه بخوان نمک بیشتری روی این زخم بریزن که آره برو بیشتر دعوا کن تا نماز بخونه ( شما می گی برو تاکید کن ... اما طنین داره می گه من هر شب غر می زنم و دعوا می کنم، پس در واقع دارید بهش می گید برو بیشتر جیغ بزن) وگرنه بچه هات چی می شن اگه پدرشون نمازخون نباشه؟

فکر کنید با این همه استرس و فشاری که روی این خانم هست، بعلاوه این که الان از سطح بهش راهنمایی می دین ( نه از عمق)
چه حالی بهش دست می ده که یکی هم بهش استرس بچه ها و آینده ی اونها را هم وارد کنه.

ایشون اگه بخواد همینطور غر بزنه و عصبی باشه و تحقیر کنه و لذت ببره!! از تحقیر همسرش و ... آخر و عاقبتش می شه یه خانواده ی آشفته و داغون و بچه هایی که هیچی از عشق و محبت خانواده نمی فهمن و سلامت روان ندارن.

نقل قول:

---

ما بد بزرگ شديم...توي محيط بسته ومتعصب بزرگ شديم...اگه بدونيد شايد حق ميدادين كه اينطور باشم...من حس ميكنم مريض رواني هستم روحم فاسد شده...خراب شده ديگه به درد نميخوره...بخداخيلي خستم...روحيم خيلي داغونه...براي همين نميتونم خوب شاد باشم...راحت ازته دل بخندم....قبلا خيلي سرزنده بودم

---

نقل قول:

---

تحقيركردنش برام لذت شده..

---

نقل قول:

---

اون تنها دارايي منه...وقتي حس ميكنم يكم بهم سرد شده انگار همه دنيارو ازدست دادم...ولي وقتي خوبيم همش ميرم تو نخ بعضي مسائل والكي خودم ناراحت ميكنه وايراداي بني اسرائيل ميگيرم.

---

طنین به شدت به این مرد وابسته است (تاپیکهای دیگه اش در مورد خانواده اش را بخونید. ) اگر ازش دور بشه بیشتر آسیب می بینه. بچه های آینده شون هم بیشتر آسیب خواهند دید. مشکلاتش با خانواده اش را منتقل کرده به این زندگی. کارهایی که می کنه از روی ناآگاهیه. اگه بهش کمک بشه که خودش را اصلاح کنه، مشکل اعتقادیشون بهتر حل می شه تا این که بهش فشار بیارید که بله، اگه شوهرت نماز نمی خونه، فاتحه ی زندگیتون خونده است.

اگه طنین سلامت و شادابی و آرامش خودش را پیدا کنه، تو مسائل اعتقادی و غیره هم می تونه به همسرش کمک کنه.
اما روش فعلیش نه تنها همسرش را نماز خون نمی کنه، که زندگی مشترکشون را هم خراب می کنه.

اون باید الان واقعا به مسائل اعتقادی همسرش کاری نداشته باشه.
باید خودش را اصلاح کنه و به آرامش برسه.

من روانشناس نیستم. نمی خوام چیزی بگم که باعث بدتر شدن حال روحی طنین بشه
اما واقعا کمک نیاز داره. عزت نفسش خیلی پایینه. رضایت و شادی درونی نداره. هم خودش داره اذیت می شه و هم همسرش را خیلی اذیت می کنه.

در صورتی که دختر مهربونی هست. همسرش را دوست داره. زندگیش را دوست داره. این همه داره تلاش می کنه. شاغل هست. اما باز هم یه چیزی تو وجودش گم شده، کمه.

---------------------------------
طنین جان، کسی که ناخواسته تحقیر می کنه معمولا در درونش یه درد پنهانی هست مثل تحقیر شدن در کودکی.
کسی که با آگاهی از تحقیر دیگری و عزیزش لذت ببره، حتما در درونش مشکلی داره.
اگه بتونی بری یه روانشناس خوب کمکت کنه از این مشکلات رها بشی عالیه.

اگر نه، چند تایی از برنامه های دکتر علی بابایی زاد- روانکاو را گوش کن ببین می تونه کمکت کنه.
اگر نتیجه اش برات مثبت بود ادامه بده.

تمرینهایی که برای شاد کردن خودت هست را انجام بده.
توی اینترنت می تونی کلی تمرینهای کوچیک و ساده که برای شاد زیستن هست و برای بهتر کردن حال خودت و مثبت کردن ذهنت و ... انجام بدی.
شاید به نظرت ساده بیان، اما با تمرین مکرر حالت بهتر می شه.

این تاپیک را بخون، ببین مهرطلب نیستی؟
از بیماری مهرطلبی چه می دانید ؟

یا سلام

ما نظرمون نیست که با همسرت دعوا کن یا جیغ بزن تا نماز بخونه؟!!!!!! حتی چند راهکاری هم دادم که شما را بر حذر داشتم از امر به معروف لسانی و شما را بر عملکرد صحیح هدایت کردم که بیشتر دقت فرمایید.





بنده با نظر شیدا. موافقم که اول طنین باید آرامش خود را به دست بیارد و بعد از آن که روی خودش کار کرد به دنبال راه چاره در این مورد باشد و حتی نظرم این بود که اینگونه توصیه ها حتی در پستها اول هم کمک کننده تر بود.


من تاکیدم زمانی که تاپیک ایشان داشت به حاشیه می رفت این بود که اگرچه نخست باید مسائل زیربنایی مشکل آنها حل شود اما نیاز نیست که این اشتباه را بکنیم و بگوییم که نماز و روزه خواندن همسر مهم نیست و باید بپذیرد؟ اونقدر مهمه که حتی در تربیت فرزندان آینده اثر گذاره. اما بله الان مشکل آرامش و روش صحیح ایشان هست که مورد تاکید همه ماست.

سلام بچه ها
خو ب هستین؟
شرمنده این چندوقت نبودم...و جواب ندادم مرسی ازحرفها وتوجه هاتون
بشدت گرفتاربودم وبرام مشکلاتی پیش اومده بود

سلام شیداجان
چه خوبه خوب به حرفام دقت میکنی وبرداشتهایی میکنی
شیدا من احساس خوبی به خودم ندارم واین احساس خوب نبودن به شوهرم دارم منتقل میکنم باهاش بدرفتاری میکنم...میبینم اون چیزی که باید باشم نیستم...مثلا میتونم خوشکلترباشم ولی زیاد به خودم نمیرسم...من وقتی روحیم خوبه که ازلحاظ ظاهری اوکی باشم...سلامتیم که اصلا ازکجاش بگن اون از وضع هورمونی....مشکل معده دارم مشکل بینایی دارم مشکل زانو وگردن درد دارم...کم خون هستم...قلبم بعضی وقتها درد میکنه...جدیدا مشکوکم به بیماری ام اس وتو فکر رفتن به دکتر مغز واعصاب هستم...بیماری ام اس رو دخترعمم مبتلا شده...خیلی میترسم...حس میکنم یک آدم پرازعیب وایرادم...یه آدم ناسالم...چندوقت پیش یه مطلبی درمورد بیمارای دوقطبی خوندم...خواهرخودم بیماری دوقطبی داره..25ساله بااین بیماری داره دست وپنجه نرم میکنه...ماخیلی بخاطرش زجرکشیدیم...منم حس میکنم اینطورم...یه ساعت ازیکی خیلی بد میگم یه ساعت دیگه ازش خوب میگم....مثلا هم عروسم بیاد یه حرکتی بکنه من عصبی بشم میرم پیش شوهرم وازش بد میگم وباتمام نفرت ازش حرف میزنم....ولی فردایه حرکت دیگه ازش میبینم واحساسم بهش عوض میشه وازش خوب میشه....من بعدازعقدم دچار اخلال روحی وروانی شدم...بخداراست میگم....یک باره تمام فشارهایی که تواین چندسال سرم بوده سرم فروریخت ومن روانی کرده

خداروشکر این چندروزه رابطه من وشوهرم خوب هستش ..ولی هفته پیش باز سریه یز خیلی جزئی دعواکردیم ومن حسابی افتادم به جونش وکتکش زدم که اون هم خیلی ریلکس بلندشد عینکاش دراورد ودیوانه وارمن کتک زد حین کتک زدن بهم گفت چرامیزاری دست روت بلندکنم...الهی بمیری ازت راحت بشم
خیلی گریه کردم ده دقیقه گذشت من به زور برد توحموم صورتم شست بهم شام داد من بوسید وازم معذرخواهی کرد
طنین جان، کسی که ناخواسته تحقیر می کنه معمولا در درونش یه درد پنهانی هست مثل تحقیر شدن در کودکی..........بله درسته
من یه دردهای کشیدم وپشت سر گذروندم که میبینم شوهرم این دردها داره وخودش هم بدترازمن ای کمبودهارو پشت سرگذاشته...من وشوهرم دراین مورد وجه اشتراک داریم..دوتامون کودکی سختی باکلی کمبود وحسرت گذروندیم ولی روحیمون خیلی قوی بوده که تونستیم تحمل کنیم...مثل برادر خودم نیستم که باکوچترین تلنگر بشکنه وگریه کنه وخودش ببازه اون مثل برادرش نیست که بخاطراینکه گوشی موبایل همه داشتن اون نداشته وبره خودکشی کنه...شوهرم خیلی آدم باجنبه ای هستش...خودش ازپانزده سالگی درس رهاکرده ورفت سرکار وتمام نیازهاش برطرف کرده...شوهرم ازکمبود پدرهمیشه رنج میبره...وقتی حرف محبت پدری بیاد وسط چشماش اشکی میشن...همیشه به دلش مونده پدرش بهش زنگ بزنه بهش بگه چی نیاز اری....من خودم همین عقده هاروداشتم ودارم ومیبینم شوهرم ازخودم بدتره وحالم بدمیشه

سلام عزیزم

این پستتون رو که خوندم ناراحت شدم. تو آدم خوبی هستی شوهرت هم همینطور. خیلی تاسف آوره که اینجوری همدیگه رو ناراحت می کنید.

هر کمبود یا ناراحتی که داشتین مربوط به گذشته بوده.چرا الان اینجوری به سر خودت و شوهرت میاری؟؟

همسرت کمبود پدر رو حس میکنه و اینقدر احساساتی هست که این قضیه روش اینقدر اثر گذاشته.چرا باید کمبود مهر و محبت همسر و آزارهای اون رو هم تحمل کنه.

یا خودت.اینقدر تو زندگی گذشتت سختی کشیدی و به قول خودت کمبود داشتی.چرا الان خودت رو از محبت متقابل بین خودت و همسرت محروم میکنی.

شما دو تا میتونین خیلی زندگی خوبی داشته باشید.به شرط اینکه از این احساس قربانی بودن بیاین بیرون.

تا کی میخوای بشینی و به کمبودها و عقده هات فکر کنی؟دیگه بس کن.

قبلا زندگیت دست خودت نبوده.خانوادت رو خودت انتخاب نکردی.بچه بودی و نمیتونستی شرایط رو عوض کنی.الان چی؟

الان که بزرگ شدی.الان که همسرت رو دوست داری. الان خودت زندگیت رو رقم بزن.

این که بشینی و علائم تک تک بیماری ها رو توی خودت جستجو کنی چه فایده ای برات داره؟بزار هر وقت اتفاقی افتاد اون موقع براش یه فکری کن.

من که فکر نمیکنم تو همزمان هم دوقطبی باشی هم ام اس داشته باشی هم مشکل قلبی.

این چیزی هم که گفتی راجع احساساتت به آدمها ، منم همینجوری هستم. ولی تا حالا هیچ وقت فکر نکردم دوقطبی ام.اصلا ربطی نداره.

ببین همونجوری که دوست داری زندگی کن و فکر نکن باید جور دیگه ای باشی.خودت رو همینجوری که هستی دوست داشته باش.

مشکل اصلی تو نارضایتی از خودته که باعث میشه بعضی وقتها این رفتارها (دعواهای سخت با همسرت) رو داشته باشی.

خودت هم که به همین نتیجه رسیدی.

پس اول از همه به خودت بعد به همسرت محبت کن.هر چقدر بیشتر به هم محبت کنید و از هم و از خودتون محبت بگیرین با روحیه تر میشین و کم کم از افکار گذشته هم

فاصله میگیرین.