چه کمکی به بهبودی وضعیت بچه هام میتونم داشته باشم؟

با سلام و تشکر از مشاورین محترم.
من قبلا مشکلم مطرح کردم که طلاق گرفتم و اینکه شوهر سابقم ازدواج کرده و زنش بچه هامو کتک زده.
حالا تنها کمکی که تونستم به بچه هام داشته باشم این بوده که خیلی با پدرم صحبت کردم که میرم شکایتش میکنم که الان سه ماهی هست که بچه هامو برده پیش خانوادم و شوهر سابقم میگه بچه ها رو به من نمیده و منم نمیشه برم خونه مادرم بچه ها رو ببینم فقط میشه خونه پدرم باشن و اگرم برم شیراز پیش خانوادم یا برم حتی سر بزنم به بپه ها میاد و بپه ها رو میبره.
الان که سه ماه بچه هام پیش خانوادم هستن حالشون بهتر شده چون دو تا دختر خاله همسن خودشون دارم و کلا همبازی زیاد دارن ولی از پدرشون به شدت ناراحتن و خیلی دوست دارن بیان و با من زندگی کنن.
منم هر ماه چند روز مرخصی میگیرم و میرم میبینمشون ولی نمیدونم چجوری میشه شوهر سابقمو راضی کنم تا بچه ها رو ببرم پیش خودم . الان فقط راضی شده دست از سر من برداره میدونه دیگه برنمیگردم و دست از سر بچه هام هم برداره چون نمیدونم چکار کرده که بچه ها ازش متنفر شدن.
شوهر سابقم میگه فقط در صورتی میتونم با بچه هام باشم که زن دومش شم و بیام شیراز خونه پدرم زندگی کنم .
منم شوهر دومم واقعا دوست دارم و هیچ مشکلی باهاش ندارم و دارم توی زندگی دومم پیشرفت میکنم تا حدی که تا الان تونستم واسه آینده بچه هام زمین بخرم...
البته بچه هامم شوهر دومم دیدن و یک مدتی با پسرم با هم زندگی کردیم و بچه هامم خیلی از شوهر دومم میپرسن که کجا هست با هم خوبید یا نه ؟
ولی من بهشون دروغ میگم و مگم نه اصلا رابطمون با هم بهم خورده و دیگه اون شخص اصلا توی زندگی من نیست. و اصلا نمیدونم کارم درست هست که میگم اون دیگه نیست ؟خوب البته اینجوری میگم نیست که یک موقع نرن به شوهر سابقم بگن و وضعیت بدتر شه و دوباره بخواد بچه ها رو بدزده و ناپدید شه.
البته بگم من با شوهر دومم برای اینکه شوهر سابقم نفهمه که ازدواج کردم صیغه دائم هستم و اصلا اونم نمیدونم ازدواج کردم.
نمیدونم چکار کنم . واقعا خسته شدم.
مادرم میگن باید برگردم و خودمو پاسوز کنم .
پدرم میگن اون از بچه ها متنفره و تا الان که بعد هشت ماه بچه ها رو داده به پدرم بعدا بازم وضعیت بهتر میشه و راضی میشه بچه ها رو بده من.
پدر و مادرم جوون هستن و شاد هستن و عاشق بچه ها و واقعا هیچی واسشون کم نمیزارن ولی میدونم هر چقدر هم که پدر و مادرم کم نذارن ولی جای پدر و مادر واسه بجه ها پر نمیکنه.
چکار میتونم بکنم واسه بهبودی وضعیت بچه ها ؟؟؟؟
هر ماه از کیش کلی واسشون لباس و تنقلات و اسباب بازی و همه چیز می فرستم
که حداقل کمبود این چیزا رو نداشته باشن و و ضع مالی پدرمم خوبه و خیلی خرجشون میکنه ولی متاسفانه شوهر سابقم نه هزینه زایمان ، شیر خشک ، پوشک ، لباس ، ویتامین ، تفریح ، مهدکودک هییییییییییییچی تا الان که 5 سالشونه نداده (بی مسئولیتی تمام)
وقتی پیش مشاور هم میرم مشاور میگه یا باید بچه ها رو بدی به پدرشون و مجبورش کنی مسولیت قبول کنه (که من شوهر سابقمو میشناسم مسئولیت که قبول نمیکنه هیچ وضعیت روحی بچه ها بدتر هم میشه )
یا باید ببینیم چی میشه بیشتر صبر کن ببینیم قدم بعدی شوهر سابقت چی هست...:81:
که من این اجازه رو نمیدن که بیشتر از این زندگی من و این دو طفل بازیچه دست یک روانی شه...
ممنون میشم راهنماییم کنید.

سلام

امیدوارم خدا کمکتون کنه و این مشکل حل بشه. بچه های معصوم گناه دارند که تو این شرایط اذیت بشن و روی تربیت و آینده شون هم اثر بد می ذاره.

با توجه به این که شما الان ازدواج کردید، و با توجه به مشکلاتی که از زندگی قبلیتون گفتید، فکر می کنید برگشتن به اون آقا و زندگی کردن با ایشون به صلاح بچه ها باشه؟
باز همون جو متشنج، به اضافه زن دوم بودن و مشکلات متعاقبش.

نظر من نه بله هست، نه خیر. فقط گفتم به این موضوع هم فکر کنید.

با توجه به این که پدرتون مرد هست و درک بهتری از آقایون داره و کمتر هم احساساتی نظر می دن، ممکنه شناخت بهتری از همسرتون دارن
که می گن صبر کن راضی می شه.

مشکل همسرتون برای این که بچه ها را به شما نمی دن ولی به والدینتون می دن چی هست؟
دوست ندارن بچه ها خونه ی همسر جدید شما باشن؟
چه سنی بچه هاتون می تونن تصمیم بگیرن با کی زندگی کنن؟ چقدر مونده تا اون سن برسن؟

هلیای عزیز وقتی که در حال حاضر شرایط بچه ها خیلی خوبه و اوضاعشون مرتبه چرا یه مدت صبر نمیکنی تا حساسیت همسر سابقت و تنش ها کمتر بشه و بعد واسه بردن بچه ها پیش خودت اقدام کنی؟؟ خدارو شکر که بچه ها جاشون امنه و از لحاظ روحی و روانی تو اسایش هستن..یه خورده بیشتر صبوری کن...

با سلام
به افرادی که اینجا میخوان نظر بدن توصیه می کنم پست 4 تاپیک زیر رو بخونن
http://www.hamdardi.net/thread-43999.html

شاید کمی برای شما ناراحت کننده باشه ولی نظر شخصی من این هست که نه شما به عنوان مادر و نه همسر سابق شما به عنوان پدر والدین نرمالی برای اون بچه ها نیستید

همسر شما که مشکلاتش مشخصه
در مورد خود شما باید بگم به نظرم کمی بیش از حد دنبال زندگی ایده آل هستید
خیلی از دختر ها هستن تا سن 35 سالگی ازدواج نکردن و خودشونو کنترل می کنن ولی شما به عنوان یه مادر اصلا کاری به همسر شما ندارم به عنوان یک مادر با دیدن بی توجهی همسرت به سمت خیانت رفتی

الان هم میگی چون همسر دومم روابط جنسی پیش از ازدواج داشته بازهم گاهی در حد تلفنی بهش خیانت می کنم
یعنی شما در هرصورت به دنبال توجیه برای این کار (خوشگذرانی) هستید

خوب چرا میخواین بچه ها رو پیش خودتون بیارید اگر پدر مادر شما افراد نرمالی هستن بذارید همونجا بمونن شرایطشون شاید عالی نباشه ولی بازهم از حضور در کنار شما که هنوز گذشت مادرانه ندارید و در عوالم انتقام و تلافی و خوشگذرانی هستید شاید بهتر باشه

میدونم که تلخ نوشتم ولی به نظر من اگر شما میخواین نقش مادری برای فرزندانتون داشته باشید اول باید روی خودتون کار کنید و خودتون رو متوجه کنید که یه مادر هستید با احساس مسئولیت مادرانه
باید روند زندگیتون نرمال بشه حتی اگر کلیت زندگی نرمال نیست برخوردهای شما باید شایسته و نرمال باشه

یه مادر باید الگو باشه برای فرزندش اونوقت به نظر شما کسی که به هر دلیل به همسرش خیانت می کنه الگوی مناسبی هستش

با سلام و ممنون از پاسختون
شما متاسفانه تایپیک قبلی منو درست نخوندید من گفتم وقتی به گذشته شوهرم فکر میکنم دلم میخواد منم تلافی کنم و بهش در حد پیامک خیانت کنم .
که خداروشکر تاحالا نه خیانت کردم به شوهر دومم نه حوصله دارم نه وقتشو منو شوهرم همکاریم و از 9 صبح تا 10 شب سرکاریم حتی جمعه ها و حساسیت بیش از حد من بخاطر علاقه بیش از حدمه ...
و من از نظر کسی ناراحت نمیشم چون نه کاملا از زندگی 10 ساله من خبر دارید نه از زجر هایی که کشیدم و خوشحالم که تا الان همه کاری و همه تلاشی برای بچه هام کردم حداقل خیلی بیشتر از پدرشون.
سن بچه هام تقریبا 5 و 6 ساله هست .
و خوشحالم که طلاق گرفتم چون اینجوری حداقل منو بچه ها امنیت جانی و روانی داریم چون توی تایپیک قبلیم گفته بودم شوهر سابقم بیمار دو قطبی هست و وقتی مشکلات زندگیمون بیشتر میشد وضعیتش کاملا بهم میریخت و توی خواب راه میرفت و هر کاری ازش برمییومد تا حدی که بالای سر بچه ها ساتور اشپرخونه میزاشت که من دیگه مجبور به قفل کردن در شدم..یا وقتی من بهش میکفتم خونه رو واسه رفیقاش مکان نکنه ما توی خونه بچه داریم برکت خونه میره ...بچه 6 ماه منو از پنجره با پیرهن میکرفت بیرون تهدید به پرت کردنش میکرد ...خلاصه اینجور روانی بازی ها و حداقل بچه ها الان در امان هستن ولی ناراحتم از اینکه خوب بلاخره خوب مادرم مثل من نمیتونه بچه ها رو تربیت کنه و من خواهر و برادر مجرد دارم که توی خونه همش جنگ هست و نمیخوام بچه هام توی این محیط بزرگ شن .

و اینکه شوهر سابقم نمیزاره بچه ها پیش من باشن دلیلش شوهر دومم نیست چون اصلا از این موضوع خبر نداره فقط لجبازی هست و اینکه میخواد بقول خودش منو زمین بزنه ببینه کی موفق میشه (چون همیییییشه همه آدمهای اطرافشو دشمنش میدید و همه جا میدان جنگ و همه آدمها رو میخواست شکست بده و خودشو به همه ثابت کنه )
و منم که کلا خودمو ناپدید کردم و هر کاری میکنه هیچ عکس العملی نشون نمیدم میخوام بچه ها رو صلاح دستش برای اذیت کردنم قرار نده ...یعنی بفهمه که نمیتونه منو به وسیله بچه ها اذیت کنه چون میدونه هیچی بیشتر از بچه ها برام مهم نیست ...که الان داره همش منو تهدید میکنه پیام میفرسته که یا برمیگردی یا میام اونجا پیدات میکنم و ابروتو اونجا میبرم تا مجبور شی برگردی ... ولی بازم من عکس العملی نشون نمیدم ...

و البته بگم بچه هام خیلی شوهر دومم دوست دارن تا حدی که ازم میپرسن هنوز هستن منم میگم نه از جدا شدیم گریه میکنن که ما دوستش داشتیم اون خیلی خوبه چرا جدا شدی (البته شوهر دومم خیلی مرد آروم و صبوری هست و منم خیلی براشون هدیه میخریدم و میدادم دست شوهرم تا بهشون بده )...

و من الان فقط راهنمایی میخوام ازتون تا چجوری محیطی با کمترین تنش برای بچه ها درست کنم ...

سلام
به نظرم شما رفتاراتون بیشتر از همسر سابقتون غیر موجه
همسرتون دو قطبی داشت چرا دکتر نبردینش.الان که همه بیماری ها قابل درمان است فقط باید تا اخر عمرشون قرص بخورن مثل کسایی که قند دارند یا فشار خون
نکنه ایشون هر روز بخاطره بیماریش تحقیر میکردین ؟؟ایشونم بخاطره اینکه بهش نگن دیونه از درمان سر باز میزدن
از اول اینجور بودن یا با زندگی با شما اینطور شدن
برای چی زندگیتون میزاشتید مشکل بشود که بیماری همسرتون عود کنه؟از صرع و موجی بد تر نیست که
خانوم عزیز یه وقتایی ما خودمون سبب به هم خوردن زندگیمون میشیم
ایشون بیمار بودند ولی شما که به صورت پیامکی خیانت میکنید وبه فکر این عملید که چرا قبلا همسرم رابطه داشته اسمتون چی میشه گذاشت؟؟؟
یه دفتر بردارید تمام افکارتون و عقایدتون و طرز نگاهتون داخلش بنویسید ماهی رو هر وقت از اب بگیرید تازست
دانه به دانه شو تحلیل کنید ارزوهاتون تحلیل کنید درستش کنید
شما بچه نیستید که بخواید رفتار غلط کسی رو جبران کنید شما الگوی فرزندتان هستید.
شما کمکی که میتونید به بچه هاتون بکنید تغییر طرز فکرتون هست
یه سوال شاید این همسر فعلی شما افسرده بشند و مشکلی براشون پیش بیاد ایا رهاشون میکنید؟؟؟
موفق باشید

الان بچه های شما در بهترین وضعیت ممکن هستند .

لازم نیست هیچ کاری در مورد آنها انجام دهید.

از این فرصت استفاده کنید و با ادامه جلسات مشاوره نقاط ضعف خودتان را شناسایی و در پی رفع آنها باشید.

دوست عزیز، شما بهتره با یک روانشناس کودک صحبت کنید.
این که برای بار چندم زندگی این بچه ها را به هم بریزید ممکنه ضررش بیشتر از نفعش باشه.
تا به یه فضایی و آدمهایی عادت می کنن باز یکی می آد براشون یه تصمیم جدید می گیره.

شما که هم پدرتون اوضاع مالیش خوبه و هم خودتون شاغلید، با روانشناس صحبت کنید بهتره.
----------------------------------

آقای امید ... سلام

زندگی کردن با کسانی که مشکلات روحی روانی دارند خیلی سخته. خیلی سخت تر از اونی که بتونید تصور کنید.
بیشتر این بیماران هم همکاری برای درمان نمی کنند و حاضر نیستند به دکتر یا مشاور مراجعه کنند.
مخصوصا آقایون، خانمها باز بهتر همکاری می کنند.

در حال حاضر که اون آقا همسر ایشون نیستند. بازخواست کردن و سرزنش کردن این خانم هم مشکل را حل نمی کنه.

منکر اشتباهات ایشون در روابطشون نیستم. ولی الان موضوع دو تا بچه ی کوچیک مطرح هست.

اقای امید متاسفانه من هر چی تلاش کردم حاظر نشد دکتر بیاد و وقتی هم براش دارو گرفتم نخورد حتی برای مشاوره قبل طلاق خانومی که توی دادکاه مشاوره میدن بهم گفتن برو طلاق بگیر که هر ثانیه با این اقا موندن خودتو مریض کردی و متاسفانه خودمم الان دارم دارو میخورم و اسپاسم لگنی میشم و تا به جون خودم آسیب نرسید طلاق نگرفتم.
و من 8 سال پای یک بیمار روانی موندم خدا نصیب کسی که نمیتونه درک کنه بکنه تا درک کنه که چقدر سخته من خودمم مریض شدم فقط بزرگترین کمکی که تونستم بکنم این بود که خودم و دو تا بچمو نجات بدم...
و یک موقع کسی تلاش میکنه که خوب شه بله درسته میشه کمکش کرد ولی یک موقع کسی انقدر بیمار و قد و لجباز هست که هر چی هم بخوای کمکش کنی نمیشه نمیخواد چون میگه من سالمم شماها روانی هستید ...اوکی؟
و اقای امید من خیانت نکردم گفتم توی ذهنم میومد که خیانت کنم ولی نکردم ...

- - - Updated - - -

و کسی با زندگی مشترک دو قطبی نمیشه . دو قطبی بودن یک بیماری خاص هست لطفا اصلاعاتتون افزایش بدین . و منو شوهر سابقم اصلا تایم زیادی پیش هم نبودیم که من بخوام اون اقا رو سرزنش کنم .
شما خیلی زن ستیز هستید و خودتونو درمان کنید .
زجرهایی که من کشیدم پای یک مرد روانی هیچ زنی نکشیده و دو قطبی بودن خیلی درمان طولانی مدت و مدامی داره ...
شوهر سابقم انقدر که خودش و خونه و ماشین و همه چیزش در اختیار دوستان خرابش بودن یک ثانیه هم به بچه های نوزادش نمیگم من ، به بچه های نوزادش نمیکرد
آقایون فقط بلدن از هم دفاع بی جا کنن واقعا متاسفم
من دارم مشکلمو مطرح میکنم منو سرزنش میکنید و بهم تهمت میزنید و تازه یک چیزی هم بدهکار شما آقایونم میشیم... جالبه واقعا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط heliyaa

با سلام و ممنون از پاسختون
شما متاسفانه تایپیک قبلی منو درست نخوندید من گفتم وقتی به گذشته شوهرم فکر میکنم دلم میخواد منم تلافی کنم و بهش در حد پیامک خیانت کنم .
که خداروشکر تاحالا نه خیانت کردم به شوهر دومم نه حوصله دارم نه وقتشو منو شوهرم همکاریم و از 9 صبح تا 10 شب سرکاریم حتی جمعه ها و حساسیت بیش از حد من بخاطر علاقه بیش از حدمه ...
و من از نظر کسی ناراحت نمیشم چون نه کاملا از زندگی 10 ساله من خبر دارید نه از زجر هایی که کشیدم و خوشحالم که تا الان همه کاری و همه تلاشی برای بچه هام کردم حداقل خیلی بیشتر از پدرشون.
سن بچه هام تقریبا 5 و 6 ساله هست .
و خوشحالم که طلاق گرفتم چون اینجوری حداقل منو بچه ها امنیت جانی و روانی داریم چون توی تایپیک قبلیم گفته بودم شوهر سابقم بیمار دو قطبی هست و وقتی مشکلات زندگیمون بیشتر میشد وضعیتش کاملا بهم میریخت و توی خواب راه میرفت و هر کاری ازش برمییومد تا حدی که بالای سر بچه ها ساتور اشپرخونه میزاشت که من دیگه مجبور به قفل کردن در شدم..یا وقتی من بهش میکفتم خونه رو واسه رفیقاش مکان نکنه ما توی خونه بچه داریم برکت خونه میره ...بچه 6 ماه منو از پنجره با پیرهن میکرفت بیرون تهدید به پرت کردنش میکرد ...خلاصه اینجور روانی بازی ها و حداقل بچه ها الان در امان هستن ولی ناراحتم از اینکه خوب بلاخره خوب مادرم مثل من نمیتونه بچه ها رو تربیت کنه و من خواهر و برادر مجرد دارم که توی خونه همش جنگ هست و نمیخوام بچه هام توی این محیط بزرگ شن .

و اینکه شوهر سابقم نمیزاره بچه ها پیش من باشن دلیلش شوهر دومم نیست چون اصلا از این موضوع خبر نداره فقط لجبازی هست و اینکه میخواد بقول خودش منو زمین بزنه ببینه کی موفق میشه (چون همیییییشه همه آدمهای اطرافشو دشمنش میدید و همه جا میدان جنگ و همه آدمها رو میخواست شکست بده و خودشو به همه ثابت کنه )
و منم که کلا خودمو ناپدید کردم و هر کاری میکنه هیچ عکس العملی نشون نمیدم میخوام بچه ها رو صلاح دستش برای اذیت کردنم قرار نده ...یعنی بفهمه که نمیتونه منو به وسیله بچه ها اذیت کنه چون میدونه هیچی بیشتر از بچه ها برام مهم نیست ...که الان داره همش منو تهدید میکنه پیام میفرسته که یا برمیگردی یا میام اونجا پیدات میکنم و ابروتو اونجا میبرم تا مجبور شی برگردی ... ولی بازم من عکس العملی نشون نمیدم ...

و البته بگم بچه هام خیلی شوهر دومم دوست دارن تا حدی که ازم میپرسن هنوز هستن منم میگم نه از جدا شدیم گریه میکنن که ما دوستش داشتیم اون خیلی خوبه چرا جدا شدی (البته شوهر دومم خیلی مرد آروم و صبوری هست و منم خیلی براشون هدیه میخریدم و میدادم دست شوهرم تا بهشون بده )...

و من الان فقط راهنمایی میخوام ازتون تا چجوری محیطی با کمترین تنش برای بچه ها درست کنم ...

---

باسلام مجدد
اگر احیانا من در مورد شما اشتباه قضاوت کردم معذرت میخوام
قضاوت من بر اساس مطالبی بود که توی اون تاپیک نوشته شده بود شما ننوشته بودید به خیانت فکر می کنید بلکه نوشته بودید در حد پیام و تلفن این کار رو انجام دادید
و من هم البته منظورم در همون حد بود و حد بالاتری رو در نظر نگرفتم و تصور نکردم
ولی اگر من اشتباه متوجه شدم عذر میخوام

در رابطه با همسر سابق شاید هر کس دیگه جای شما بود همین تصمیم رو می گرفت و از اون زندگی فرار میکرد و خودشو بچه هاشو نجات می داد
البته بحث در مورد اینکه توی زندگی با چنین مردی اصلا نباید بچه دار شد بحثی هست که اینجا چندان کاربردی نداره چون به هر حال بچه ها الان وجود دارن و شما در برابرشون مسئولید

ولی روی این بحث فکر کردن به خیانت و یا انجامش حتی به صورت پیامکی یا تلفنی حتما باید کار کنی و این مورد رو اصلاح کنی فکر می کنم مادر دو بچه در این حد به انگیزه های شخصی نباید فکر کنه

به قول کاربر عزیز بی نهایت توی این فاصله که بچه ها از شما دورن و پیش پدر مادرتون هستن شما هم روی نقاط ضعف خودت کار کن و هر زمان دیدی هیچ مشکلی برای حضور بچه ها نزد شما نیست اونا رو بیار فعلا که ظاهرا نه امکانش هست و نه شرایطش

از یه وضعیت بد اونا به وضعیت بدتری دچار میشن اگر با آوردنشون تنش و دعوای پدر رو وارد زندگیشون کنی
میتونی دائم با اونها در تماس باشی از طریق لاین یا هر طریق دیگه تصویری صحبت کنید
و از طرفی بچه ها رو ملزم به اطاعت از پدر مادر تون بکنید یعنی با تصور اینکه اونها پدر مادرشون نیستن سر خود و لجباز بار نیان

شاید شرایط فعلیشون ایده آل نباشه ولی بهتر از سایر گزینه ها به نظر میاد
از طرفی از نظر مالی حتی اگر پدر شما ثروتمند هست بازهم به پدرتون به خاطر حضور بچه ها در منزلشون یه مقرری ماهیانه پرداخت کنید به هر حال ممکن هست گاهی از سر عصبانیت منتی بر سر اون بچه ها گذاشته بشه

دوباره سلام
زن ستیز هههه
دوست من شما نوشته بودید در حد پیام و تلفن این کار رو انجام دادید منم منظورم همون قدر بود
درست که دو قطبی ژنتیکیه ولی بیشتر با یک اتفاق این بیماری خودشو نشون میده و شخص بیمار میشه
جهت اطلاع شما باید بگم یکی از عزیزان منم این بیماری داره و ما داریم مثل دو انسان باهم زندگی میکنیم درست بعضی وقتها میگه دلم گرفته و باید یه خورده داروهاشو زیاد کنه تا این حالتا از بین بره ولی هیچ مشکلی نداره
البته شاید بخاطره اینکه ایشون خیلی با ما همکاری میکنن و داروهاشون میخورن
مگه زمان قدیمه که هر کی مشکل روانی داشت غیر قابل حل باشه طرد بشه منزوی بشه کسی نتونه باهاشون زندگی کنه یا ببرننش تیمارستان همنیجوری یه جا زنجیرش کنند
الان یک وسایلی اومده در حوزه روانپزشکی در خارج از کشور که اصلا نمیتونید تصور کنید .داروهایی به بازار اومده که از ادم افسرده و یا یک دوقطبی فرد سر حال تری از حد نرمال هم درست میکند فقط باید با راهکاری داروهاشون قطع نشه یعنی بهشون نگن روانی و بگن تو قرص اعصاب میخوری روانی هستی تا اوناهم لجبازی نکنن و بگن ما سالمیم احتیاج به هیچ قرصی هم نداریم

اگر من حرفی زدم بخاطره انالیز کردن خودتون بود و الا من کی باشم که کسی رو مقصر کنم منم به نوعی همدردم ولی کنار اومدم البته با کمک خودش
شیدا خانوم سلام .گفتم شاید کسی به ابشون تا حالا نگفته شاید سهمی از بهم خوردن زندگیش داشته باشند که شاید طرز نگاهشون عوض کنن برای اینده بچه ها
اگر ناراحت شدید از اینکه من کمکتون کردم تا بتونید گذشته تون انالیز کنید تا به درد حالتون بخوره عذر میخوام

باسلام و ممنون از پاسخ تمامی کاربران
آقای امید خداروشکر که همسرتون زندگیشو دوست داره و به زندگیش کمک میکنه
بله متاسفانه من توی تایپیک قبلیم نوشته بودم دوست دارم دوباره بهش خیانت کنم منظورم از خیانت این بود که چون شوهر سابقم منو طلاق نمیدادن مجبور شدم وانمود کنم هم به شوهر سابقم هم به خانوادم که بله من دارم خیانت میکنم که طلاقم بدن ولی خوب این کارو نکردم حداقل به شوهر دومم نه نبوده .
و متاسفانه دلیل طلاق من بیماری شوهرم بنود چون دوستش داشتم و عاشقانه پرستیدمش ...:47:
همه کاری کردم واسش ...
اگه دلیل طلاقم بیماریش بود 8 سال بخ پاش نبودم و همه جوره و توی بدترین شرایط همپاش باشم ولی دیگه جایی نتونستم تحمل کنم که متاسفانه بهم خیانت شد بار اول بعد از بدنیا اومدن بچه اولم بود که خوب وقتی فهمیدم بهم قول داد دیگه تکرار نشه و چون من باردار بودم بهم خیانت کرده اونم با دختر 13 ساله ...:47:
ولی بار دوم شد و بار سوم و دیگه جایی شد که منو میفرستاد خونه پدرم به بهانه اینکه بچه ها اذیت نمیکنن و آرامشش گرفته میشه و فهمیدم خونه رو به دوستاش میداده و وقتی هم بهش میگفتم میگفت من نمیتونم به دوستام بگم نه (حتی اگه تورو هم ازم بخوان نمیتونم بگم نه )
و تا جایی که دوستی که خودش هم زن داشت دوست داشت با من دوست بشه و اونم شب نمییومد خونه و به بهانه اینکه دوستم میاد بهت سر بزنه دوستشو میفرستاد خونه که دوستش با من تنها شه ... ( البته بگم منم خداوکلیه هیچ وقت حتی با اون آقا حرفم نزدم چه برسه به دوستی )
و وقتی هم میگفتم آدم باش من نمیخوام طلاق بگیرم میخوام زندگی کنم فقط آدم باش انقدر کثافت بازی نکن ( و متاسفانه واسم ثابت شد که اواخر هم شیشه مصرف داشت )
جوابم میداد که حالا طلاق بگیر ببینم چه تغییری توی زندگی من میشه من خلبانم تو بدبخت میشی نه من ...
(متاسفانه نمیخواستم موضوع مصرف شیشه و خیانت رو بگم )...
...

- - - Updated - - -

و البته بگم و قتی ازدواج کردم با شوهرم حتی یک دوست دختر هم نداشت و اصلا معنی دخترو تجربه نکرده بود و کلا با یک آقای روحانی زندگی کرده بود و یک پسر هم سن خودش
که بعد از طلاق تازه فهمیدم با اون پسر هم سن خودش رابطه جنسی داشته که اصلا طرف دختری نرفته بوده ....

راستش توی صحبتهای شما تناقض زیاد هست تا حدی که اصلا برخی قسمتهاش رو غیر قابل باور می کنه

نمیدونم چرا توی اون تاپیک نوشتید که خیانت کردید در حد تلفنی و ...
الان میگید که نکردید فقط نقشش رو برای همسر سابق و خانوادتون بازی کردید
ظاهرا نقش خیانت رو برای کاربرای اینجا هم بازی کردید
این جملات زیر نوشته خودتون هست لطفا بخونیدشون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط heliyaa

با سلام
من دختری هستم 28 ساله سه ساله طلاق گرفتم البته بعد از 9 سال زندگی .دلیل طلاقمم مشکلات روانی و نداشتن هیچ گونه رابطه با همسرم بوده.
و به حدی همسر سابقم مشکلات روانی داشت و هیچ گونه هیییچ گونه رابطه ای با هم نداشتیم که من مجبور به روابط نامشروع شدم در سال اخر زندگیم.
و بخاطر عذاب وجدان و اینکه واقعا نمیتونستم خیانت کنم طلاق گرفتم.
و با اقای مجری ازدواج کردم و سه ساله ازدواج کردم .
همسرم قبل از من خیلی دوست دختر داشته همراه با رابطه جنسی و من هر روز از این موضوع رنج میبرم .خیلی شوهرمو دوست دارم و این سه سال زندگیمون پاک مونده و درواقع من جونی واسش نذاشتم.
در حالی که این موضوع انقدر برام سخت هست که وقتی یادم میاد قبل از من رابطه جنسی داشته منم باز بهش خیانت میکنم شده در حد تلفنی به کسی پیام بازی کنم.:315:
حالا نمیدونم چطور با این موضوع کنار بیام؟

---

اینکه رویه زندگی شما به چه صورت هست یه موضوع شخصیه و نه به من و نه به بقیه کاربرها ارتباطی نداره
ولی اگر اینجا به دنبال راهنمایی گرفتن هستید بهتر هست صادقانه صحبت کنید تا کسی که میخواد نظر بده همه جوانب قضیه رو بتونه در نظر بگیره و بعد نظر بده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط heliyaa

باسلام و ممنون از پاسخ تمامی کاربران
آقای امید خداروشکر که همسرتون زندگیشو دوست داره و به زندگیش کمک میکنه
بله متاسفانه من توی تایپیک قبلیم نوشته بودم دوست دارم دوباره بهش خیانت کنم منظورم از خیانت این بود که چون شوهر سابقم منو طلاق نمیدادن مجبور شدم وانمود کنم هم به شوهر سابقم هم به خانوادم که بله من دارم خیانت میکنم که طلاقم بدن ولی خوب این کارو نکردم حداقل به شوهر دومم نه نبوده .
و متاسفانه دلیل طلاق من بیماری شوهرم بنود چون دوستش داشتم و عاشقانه پرستیدمش ...:47:
همه کاری کردم واسش ...
اگه دلیل طلاقم بیماریش بود 8 سال بخ پاش نبودم و همه جوره و توی بدترین شرایط همپاش باشم ولی دیگه جایی نتونستم تحمل کنم که متاسفانه بهم خیانت شد بار اول بعد از بدنیا اومدن بچه اولم بود که خوب وقتی فهمیدم بهم قول داد دیگه تکرار نشه و چون من باردار بودم بهم خیانت کرده اونم با دختر 13 ساله ...:47:
ولی بار دوم شد و بار سوم و دیگه جایی شد که منو میفرستاد خونه پدرم به بهانه اینکه بچه ها اذیت نمیکنن و آرامشش گرفته میشه و فهمیدم خونه رو به دوستاش میداده و وقتی هم بهش میگفتم میگفت من نمیتونم به دوستام بگم نه (حتی اگه تورو هم ازم بخوان نمیتونم بگم نه )
و تا جایی که دوستی که خودش هم زن داشت دوست داشت با من دوست بشه و اونم شب نمییومد خونه و به بهانه اینکه دوستم میاد بهت سر بزنه دوستشو میفرستاد خونه که دوستش با من تنها شه ... ( البته بگم منم خداوکلیه هیچ وقت حتی با اون آقا حرفم نزدم چه برسه به دوستی )
و وقتی هم میگفتم آدم باش من نمیخوام طلاق بگیرم میخوام زندگی کنم فقط آدم باش انقدر کثافت بازی نکن ( و متاسفانه واسم ثابت شد که اواخر هم شیشه مصرف داشت )
جوابم میداد که حالا طلاق بگیر ببینم چه تغییری توی زندگی من میشه من خلبانم تو بدبخت میشی نه من ...
(متاسفانه نمیخواستم موضوع مصرف شیشه و خیانت رو بگم )...
...

- - - Updated - - -

و البته بگم و قتی ازدواج کردم با شوهرم حتی یک دوست دختر هم نداشت و اصلا معنی دخترو تجربه نکرده بود و کلا با یک آقای روحانی زندگی کرده بود و یک پسر هم سن خودش
که بعد از طلاق تازه فهمیدم با اون پسر هم سن خودش رابطه جنسی داشته که اصلا طرف دختری نرفته بوده ....

---

با خانم فکور موافقم. شما روشن صحبت نمی کنید.
توی تاپیک قبلی بارها گفتید که خیانت کردید. در هر دو ازدواجتون، در سطوح مختلف.

توی این پست معجونی از مشکلات را گنجوندید از رابطه با همجنس و ارتباط جنسی با کودک 13 ساله و مصرف شیشه و ....

ضمن این که حتی توی همین پست جملات ابتدایی و انتهایی هماهنگی نداره.
شما می گی وانمود کردم خیانت می کنم که من را طلاق بده!
بعد می گی خودش دوستش را می فرستاد خونه که با من تنها باشه ...
این آدم دیگه خیانت کردن و وانمود کردن براش مهم نیست که !!!! خودش می خواسته شما با کس دیگه باشی.


شاید این چیزایی که می گی درست باشه، اما اینقد ذهنت آشفته است که همه چی را قاطی کردی.
راستش اگه همه این اتفاقها برات افتاده باشه، نباید الان آدم خیلی نرمالی باشی و نیاز شدید به روانشناس داری.
پراکنده گویی و ضد و نقیض گوییهات هم شاید برای همینه.

به هر حال دلیلش هر چی هست ... شما روانشناس نیاز داری.

ببخشید کابران محترم ممنون میشم به لینک قبلی مراجعه کنید .
((چکار کنم شوهر سابقم کمتر بچه هامو اذیت کنه )) این لینک قبلی بوده
بله درسته من چون خیلی افکارم پریشان هست تیکه تیکه و آشوفته و پراکنده مشکلاتو مطرح میکنم .
توی اون لینک توضیح دادم که چون خانوادم اصلا راضی به طلاق نبودن مجبور شدم وانمود کنم که دوست پسر دارم و درسته شوهر سابقم وقتی دوست دختر گرفت دیگه منو هم دوست نداشت با اینکه فقط یک سال طول کشید که خانواده با ازدواجمون رضایت بدن ...ولی خوب میگفت من جوونی نکردم تو باید بشینی بچه ها رو بزرگ کنی و منم جوونی کنم و خودم و خالی کنم بعد درست میشم ولی دو سال شد درست نشد بدتر هم شد جوری شد که با چند تا دختر میرفتن قلیونخونه و ...
و شش ماه قبل از طلاقم با آقای یه هفته تلفنی حرف زدم و چون من 18 سالم بود با شوهر سابقم آشنا شدم و اصلا هیچ اصلاعاتی در مورد آقایون و نحوه مصرف مواد و ... نداشتم و شک کرده بودم که شوهر سابقم شیشه مصرف داره یعنی کسی بهم گفته بود بع با کسی دوست شدم که بتونم بپرسم و خیلی روحیه داغونی داشتم و فهمیدم بله درسته مصرف شیشه داره
و درسته من تایپیک اولم عنوان این بوده که مثل قبل به شوهر دومم خیانت میکنم منظورم مثل زندگی قبلم بوده چون شوهر دومم خیلی دوست دارم محاله بهش خیانت کنم ...
و متاسفانه درست بود اون مصرف شیشه و همجنسگرایی شوهر سابقم وی اصلا نمیخواستم مطرح کنم چون خیلی واسه خودم کسر شان میبینم .

ممنون از همگی واقعا بهم کمک کردین بله درسته کاربر فکور ...
شما درست میفرمایید من نباید اصلا بچه هامو بگیرم اون طفلکی ها خیلی از این دست به اون دست شدن دوباره نمیخوام آسیب ببینم درسته تنها کمکی که میتونم بکنم اینه که محل زندگیمو تغییر بدم و برگردم شهری که خانوادم هستن تا حداقل بتونم از دور بچه ها رو نطارت کنم ...
نمیخوام دوباره اون روانی بچه ها رو اذیت کنه ...

البته توی 8 سال زندگی هم به شوهر سابقم خیانت نکردم ولی شش ماه آخر واقعا به حد خودکشی رسیده بودم ...
چون خانواده که نمیزاشتن جدا شم شوهر سابقمم دیگه اوج ظلم یک حیوون میرسوند واقعا حیوون ...
و توی 8 سال زندگی با اینکه شوهر سابقم همش داشت درس میخوند یا با رفیقاش بیرون بود و من همش خونه تنها بودم پاک موندم بودم ...
البته خوب دوست پسر هم که گرفتم چون خانوادم میگفتن دوست پسر بگیر ولی طلاق نگیر منم با کسی دوست شدم و بعد چند روز قطع رابطه دوباره با کس دیگه ای دوست شدم و بعد از چند روز قطع رابطه البته تلفنی بود چون کلا توی خونه بودم و دوتا بچه داشتم و جوری واسه خانوادم نقش بازی کردم که خوب اوکی من دوست شدم ولی بهم خورد حالا بعدی و بعدی و ... حالا دارم خراب میشم بازم نمیزاری طلاق بگیرم که دیگه موافقت کردن ...
ولی متاسفانه من هنوز بعد سه شال که جدا شدم دارم دارو میخورم چون اگه نخورم تشنج ، اسپاسم لگن و یک جور خاصی یک صدایی توی سرم میپیچه ...
این دست مزدم برای کمک به شوهر سابقم و 8 سال موندن توی اون زندگی لعنتی هست چون فقط ما طلاق توی خانواده نداشتیم و حتی خانوادم حاضر بودن من خودکشی کنم ولی طلاق نگیرم که حرف مردم درست در نیاد

عزیزم از همه این حرفا بگذریم بهتره فعلا بذاری بچه ها پیش پدر مادرت بمونن واسشون خیلی بهتره.تمرکزت رو بذار روی خودت تا به ارامش و ثبات روحی روانی برسی و بتونی واسه بردن بچه ها پیش خودت اقدام کنی.در حال حاضر اصلا شرایطشو نداری...همسر سابقتم فراموش کن و دیگه راجع بهش حرف نزن...

متاسفانه شوهر سابقم اومد و دوباره بچه ها رو برد و مثل اینکه محل زندگیشو عوض کرده بوده و الان دیگه هیچ نشونی از بچه ها هم ندارم...
دیگه مغزم رد داده این ادم ظلمش و روانی بازیهاش تمومی نداره ...
آیا مملکت ما که حق رو به پدر میدن الان این پدره روانی بچه های منو واسم پیدا میکنه ؟
کلا از دیروز تا الان هر کاری بگید کردم ولی میگن شاید گوشی جواب نمیده رفته مسافرت و خودش پیداش میشه
الان من دقیقا باید چکار کنم ؟
....
...
...
...

- - - Updated - - -

کاش میمردم
فقط دارم سکته میکنم
...
به خانوادمم پیغام داده دنبالم نگردین که بچه ها مادرشونو فراموش کنن چون من ازدواج کردم و میخوام به زنم بگن مامان
و اگه دنبالم گشتین از کشور خارج میشم ...
ولی همش حرفی بوده هیچ مدرکی از حرفاش ندارم چکار کنم ...

هلیا جان متاسفم بابت این اتفاق! فکر میکنم باید با به وکیل مشورت کنی تا قانونی این قضیه رو دنبال کنی.احساس من اینه که همسرت بچه هارو وسیله ای برای عذاب دادن و تحت فشار دادن تو قرار داده تا برگردی پیشش!واسه همین هی حرفشو عوض میکنه و میاد میبره و دوباره میاره! نگران نباش!معمولا هیچ زنی حاضر نیست اول زندگی بچه های یکی دیگه رو ترو خشک کنه!تو هم اشتباه کزدی اینقدر اشتیاق به بودن با بچه ها نشون دادی!!احتمالا همسرت بفهمه نمیتونه با این ترفند تورو برگردونه سر خونه زندگیش بی خیال اینکارا شه و بچه ها رو برگردونه! شایدم بهتر باشه بهش بفهمونی که ازدواج کردی و قصدم نداری بچه هارو ببری پیش خودت!