واقعا نمیدونم اشتباهات خودم چیه ؟!!

با سلام خدمت همه کاربران عزیز

فرشته مهربون عزیز ازتون خیلی ممنونم به خاطر توجهتون شما توی تاپیک قبلی من فرمودین که اشتباه کردم هر دو جوراب رو برای دخترم انتخاب کردم خوب علارغم اینکه برای تعوض نیاز بود ولی بخاطر شوهرم نباید اینکار رو میکردم ولی با شناختی که از شوهرم دارم مشکل اینجا ختم نمیشد اون روز شوهرم اصلا موضوع جوراب ها رو نمیدونست موقع رفتن در مسیر مراسم من با وجود شناختی که از شوهرم دارم اصلا آرایش نکردم و لوازم رو برداشتم تا اونجا کمی آرایش کنم توی ماشین شوهرم شروع کرد که چه خبره این همه آرایش کردی من نمیدونم کی می خوام از دست تو خلاص بشم و .... و من با تمام آرامش یک دستمال کاغذی دادم دستش و گفتم اگه آرایش دارم با این پاک کن بهم ثابت کن و شوهرم وقتی پاک کرد و متوجه شد آرایشی ندارم گفت آره مثل اینکه من حساس شدم . این موضوع هم گذشت موقع برگشتن از مراسم چون با مامانم هم مسیر بودیم من یک اشتباهی کردم و به مامانم تعارف کردم که مسیرمون یکی هست بیا باهم بریم مامانم چون بیرون یکاری داشت گفت نه کار دارم ولی تا حدودا یک ایستگاه سوار ماشینمون شد و خداحافظی کرد توی ماشین غوغا شد که تو چرا اول از من اجازه نگرفتی که مامانت رو سوار کنی من نوکر مامانت نیستم اون خودش پسر داره و ... بعدش که من سکوت کردم دید بد گفته گفت ماشینمون پنچر میشه بخاطر اون گفتم که اصلا غیر منطقی بود بازم این موضوع گذشت تا شب سر میز شام که سوپ کشیده بودم دوباره شوهرم اخم کرد که تو عمدا به من کمتر سوپ کشیدی منم گفتم خوب سوپ خوری سر میز هست هر چقدر دوست داری اضافه کن که گفت نخیر حسن نیت تو مهم بود که اونم برام ثابت شد صبحش هم که موضوع جوراب ها پیش اومد .

میدونید بعضی مواقع شاید اشتباهاتی توی زندگیم با شوهرم داشته باشم اونم واقعا از سر ناراحتی هست که یه آدم چقدر باید بهم زور بگه و گیر الکی بده چرا باید خودش تلگرام باشه و به من بگه تو حق نداری بری . چرا با وجود پولداریش هر ماه سر یک پول ناچیز ( یارانه ) این همه جر و بحث داشته باشیم خودش دلش نخواد بهم پول بده و اجازه هم نده سر کارم برم که بتونم خودم برای دخترم توت فرنگی . جوراب . شهر بازی و هزاران کمبود کودکانش رو فراهم کنم . هیچ خانمی دوست نداره زندگیش از هم بپاشه مخصوصا اگه بچه داشته باشه زندگیه من بعضی وقتها اونقدر طاقت فرسا میشه که میمونم توی انتخاب بد و بدتر . شوهرم همه خصوصیات رو باهم داره مثلا اگه خسیس بود ولی سیاه دل نبود می تونستم بچم رو یکی دو ساعت ببرم پارک تا روحیمون قوی بشه اینجوری آستانه تحملمون هم در مقابل فحاشی هاش بیشتر میشد

جناب مدیر . فرشته مهربون عزیز بخدا اگه بفهمم مشکل کارم کجاست از هیچ تلاشی دریغ نمیکنم

سلام
فرشته مهربون که هیچ تا وقتی شوهرت برای خودش و برای زندگیش تلاشی نکنه و عیب های وجود خودشو از بین نبره و فکرش رو از نو نسازه..، مجرب ترین و متخصص ترین ها هم نمیتونن کمکی بهت بکنن.
تو فقط میتونی کمی روی دیگری تأثیر بذاری بقیش دست خودشون هست.
ما به آدما فرصت نمیدیم درست بشن بلکه کمکشون میکنیم بدتر رفتار کنن. ما نمیگذاریم به اشتباهشون و افکارشون فکر کنن و بر عکس رو خودمون کار میکنیم. ما انسانهایی هستیم که بسیار گناهکاریم
از تو عبور میکنم
فقط نگاه میکنی
من اشتباه میکنم
توأم گناه میکنی

مروارید عزیز ممنون از پاسختون

واقعا موندم چه کاری خوبه چه کاری بده ؟ می خوام یه تصمیمی بگیرم یکی میگه تمرکزت رو از شوهرت بردار تو خودت مقصری که دو جفت جوراب برداشتی و ... عذاب وجدان میگیرم و تصمیمم رو عوض میکنم
یا مثلا یکی میگه در مقابل فحاشی و کارهای غیر منطقی شوهرت فقط سکوت کن از اون ور مشاور تلفنی میگه تو با سکوت هات فقط داری به شوهرت ظلم میکنی که به بیماریش پر و بال بده و به فکر اصلاح خودش نباشه و هر روز بدتر بشه
از یه طرف یکی میگه چرا به بچت ظلم میکنی تا با جدایی شما بین پدر و مادرش شوت بشه یکی دیگه میگه بچه توی این وضعیت اگه ادامه بدی بیشترین آسیب رو میبینه و منزولی میشه .
پدرم میگه تو خودت رو دوست نداری برای چی ما باید دوستت داشته باشیم تصمیم نهایت رو بگیر
از طرفی تهدید های شوهرم ...
جناب ye doost واقعا درست میگن تکلیف خودم با خودم مشخص نیست چون قدرت تشخیص رو از دست دادم گاهی مقتدرانه تصمیم میگیرم گاهی عذاب وجدان دارم که نکنه منم کوتاهی میکنم با مشاور تلفنی که از اول ازدواجم باهاش در ارتباطم بهم میگه اگه این روال ادامه پیدا کنه این بچه ای که اینجوری می پرستیش یک روز بخاطر افسردگیت قانون به زور ازت میگیره و به پدرش میده . واقعا توی بد شرایطی هستم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

مروارید عزیز ممنون از پاسختون

واقعا موندم چه کاری خوبه چه کاری بده ؟ می خوام یه تصمیمی بگیرم یکی میگه تمرکزت رو از شوهرت بردار تو خودت مقصری که دو جفت جوراب برداشتی و ... عذاب وجدان میگیرم و تصمیمم رو عوض میکنم
یا مثلا یکی میگه در مقابل فحاشی و کارهای غیر منطقی شوهرت فقط سکوت کن از اون ور مشاور تلفنی میگه تو با سکوت هات فقط داری به شوهرت ظلم میکنی که به بیماریش پر و بال بده و به فکر اصلاح خودش نباشه و هر روز بدتر بشه
از یه طرف یکی میگه چرا به بچت ظلم میکنی تا با جدایی شما بین پدر و مادرش شوت بشه یکی دیگه میگه بچه توی این وضعیت اگه ادامه بدی بیشترین آسیب رو میبینه و منزولی میشه .
پدرم میگه تو خودت رو دوست نداری برای چی ما باید دوستت داشته باشیم تصمیم نهایت رو بگیر
از طرفی تهدید های شوهرم ...
جناب ye doost واقعا درست میگن تکلیف خودم با خودم مشخص نیست چون قدرت تشخیص رو از دست دادم گاهی مقتدرانه تصمیم میگیرم گاهی عذاب وجدان دارم که نکنه منم کوتاهی میکنم با مشاور تلفنی که از اول ازدواجم باهاش در ارتباطم بهم میگه اگه این روال ادامه پیدا کنه این بچه ای که اینجوری می پرستیش یک روز بخاطر افسردگیت قانون به زور ازت میگیره و به پدرش میده . واقعا توی بد شرایطی هستم

---

آدم واسه کاری عذاب وجدان میگیره که یک اتفاق باشه و تموم بشه، یا ترک یه عادت. نه برای هر چیزی
هر کسی میاد نظری میده ، میره. تویی که باید فکرت رو متمرکز کنی، تویی که میدونی رنج ها و دردهات چین
تا کی میخوای هی بیای بری، بچت چند سالشه که از اول ازدواج با مشاور ارتباط داری؟ فکر به این دختر کردی؟
فردا میگه بابا مانتو میخوام ، حق داره دختره ، شال میخواد، دستبند و ساعت میخواد ، کیف و کفش میخواد، همه چی بابا که پول داره و نمیده و دعواهای تو خونه و رنج مامان، میشه یه دوست پسر معتاد و منحرف ...
پسره میگه بیا من عاشقتم ،خودم برات میخرم. ول کن خونه رو، اون از مادرت اون از پدرت... بیا با هم بریم یه زندگی خوب بسازیم.
دخترت معصومیتش از دست میره یا معتادش میکنن یا میکشنش، شوهرت میگه قسمتش بود ... تو هم ...
تصمیم بگیر ، تصمیمی که آیندت رو واست ترزشمند کنه.

سلام دوست عزیز
واقعا شما تقصیری ندارید و یا بهتر بگم شرایطی که در اون قرار دارید اونقدر بغرنجه که یک انسان پخته و همه چیز دان هم سردر گم میمونه. دوستان که شما رو سرزنش می کنند در شرایط شما نیستند. بددلی به تنهایی آدم رو از پا درمیاره چه برسه به خساست و ...
شوهر خواهرم آدم مذهبی هست به هیچ وجه اهل فحاشی و کتک کاری نیست ولی حساس و بددله و اوایل ازدواجشون ما به هیچ وجه متوجه نبودیم. خواهرم که پزشکه و خودتون متوجهید در این قشر افراد محدودیت پوشش و غیره وجود نداره خواهرم آرایش می کرد همیشه بروز و رنگی لباس می پوشید البته جلف نبود.اما حالا پس از چهارسال از ازدواجشون تصور کنید همون آدم حتی یک کرم ساده نمیزنه همیشه مقنعه سر می کنه الکی و خوش خوشکی نه همیشه سربزیره محدودیت شدیدی در رفت و آمدش داره و ...
هر دو پزشکن ولی درآمد خواهرم شاید 10 برابر شوهرشه ولی با اینحال تا به امروز کاری جز مطیع بودن و تلاش برای زندگی نکرده و به پشتوانه اینکارها شوهر خواهرم گردش مالی زندگیشون رو انجام میده.
به مرور زمان متوجه شدم که طرز فکر خواهرم هم شبیه شوهرش شده همیشه احساس می کنه تو خیابون باید تند رد بشه مبادا کسی ببینه و حرفی براش دربیاد. اوایل حرفشون این بود که ما چون تو جامعه شناخته شده هستیم همه روی ما زوم می کنن و خیلی باید مواظب رفت و آمدمون باشیم. به مرور زمان محدودیتها بزرگتر شد. تصور کنید هرگز با آژانس رفت و آمد نمی کنه رانندگی نمی کنه تلگرام نداره بازارگردی نمی کنه و ...
من عمیقا متوجهم که خواهرم داره افسرده میشه ازش میخوام که تو خونه واسه خودش آرایش کنه و تیپ بزنه ولی میگه دیگه روحیه اینکارا رو ندارم. لباسهای مادرمو میپوشه.
یک زن به چه چیزهایی دلخوشه؟ بالاخره بیایید روراست باشیم: به اینکه به خودش برسه و از زیبایی خودش احساس نشاط کنه، شوهر خوش اخلاقی داشته باشه، خرید بکنه:43: و ....
تنها میتونم بگم قلبا با شما همدردی می کنم چون راهکار کارشناسانه ای نمی تونم ارائه بدم.

ایشون به روانپزشک مراجعه کردن ؟؟ شاید با یه قرص ساده خوب بشن

نه اعتقادی به روانشناس و مشاور و ... نداره و عصبانی میشه که من نیازی به اینا ندارم و به شروع به توهین به اونا میکنه.

سلام

به نظرم با کنار هم گذاشتن نظر مشاور خودتون و نظر خانواده تون تصمیم بگیرید.

اینجا هر کس یه گوشه ای از موضوع را می بینه و یه نظری می ده. از راه دور نمی شه برای موضوع به این مهمی تصمیم گرفت.

سلام نشاط زندگی ، خوبین؟
چه خبر ازتون؟ به تاپیکتون سر نزدین و ننوشتین بالاخره چکار کردین. تصمیمتون چیه؟

سلام نیاز جان مرسی عزیزم خوبم

نیاز جان هنوز هیچ اقدامی نکردم فقط یه جر و بحث با همسرم داشتیم که دوباره همسرم اومد وعده روزهای آینده رو بهم داد و آشتی کرد و درست فرداش دوباره به حجابم الکی گیر داد الانم قهریم واقعا از خودم بدم میاد که یه تصمیم قاطع نمی تونم بگیرم و خودم و اطرافیانم رو واقعا خسته کردم

شما به زندگی و ظرف شستن ادامه بده بهترین کار هست
برا چی تاپیک میزنی اخه دوست گرامی:311::311:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mashalahiranmaneshhastam

شما به زندگی و ظرف شستن ادامه بده بهترین کار هست
برا چی تاپیک میزنی اخه دوست گرامی:311::311:

---

با سلام. سزای زنی که سازش می کنه و نمیخواد یه طلاق دیگه به آمار انفجاری ما اضافه کنه تمسخر نیست. بله ایشون ظرف هم بشورن، اجرشون نزد خدا محفوظه و مقامشون بالاتر از هزار مردی که متاسفانه قدر زن و زندگی رو نمی دونند!!!! اگر زن ناسازگار و پرخرجی بودند اون وقت شاید آقایون قدرشون رو بیشتر می دونستند! دردآوره که برخی مردها ارزش صبوری و نجابت و خانومی یک زن رو درک نمی کنن
خانوم نشاط زندگی.. من به صبر شما غبطه میخورم. کاش ذره ای از صبر شما رو یاد بگیرم و تو زندگیم به کار ببندم بانو. ناامید و خسته نشید. توکلتون به خدایی باشه که شاهد و ناظر همه ی اعمالمون هست:72:

ممنونم از همه شما عزیزان که برای تاپیکم وقت گذاشتید

واقعا راه درست رو گم کردم . این روزها خیلی افکار دوگانه میاد سراغم مثلا نصف شب ها بیدار میشم با خودم میگم اگه طلاق بگیرم فردا دخترم ازم شاکی میشه که چرا گذاشتی من بچه طلاق بشم و ... بعدش یهویی با خودم میگم نه اگه طلاق نگیرم و بچم هیمن کمبود هاش رو تا بزرگسالیش با همین اخلاق پدرش داشته باشه اونوقت ازم شاکی میشه که چرا هم خودت و هم منو از این زندگی خلاص نکردی و ... و هزار تا چرا های دو پاسوخه داره دیونم میکنه نمیدونم چرا نمی تونم راه درست رو تشخیص بدم مخصوصا وقتی کسی بهم میگه تو خودت هم مقصری روی شوهرت زوم کردی . یا نباید دو جفت جوراب رو برمی داشتی و ... همش فکر میکنم مقصرم و منم کوتاهی کردم ولی اشتباهم رو نمی تونم پیدا کنم تا برای رفع و اصلاحش تلاش کنم مثلا یکی از کاربران گفته بود نباید سر پول یارانه خودم رو کوچیک کنم و شان خودم رو بیارم پایین ولی اگه اون پول ناچیز رو نداشته باشم مایحتاج خیلی ضروریم رو چطوری می تونم داشته باشم پس اینجا هم نمی تونم اشتباه خودم و پیدا کنم و رفعش کنم واقعا این حس و شرایط خیلی بده که نمی تونم راه درست رو تشخیص بدم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

واقعا راه درست رو گم کردم . این روزها خیلی افکار دوگانه میاد سراغم مثلا نصف شب ها بیدار میشم با خودم میگم اگه طلاق بگیرم فردا دخترم ازم شاکی میشه که چرا گذاشتی من بچه طلاق بشم و ... بعدش یهویی با خودم میگم نه اگه طلاق نگیرم و بچم هیمن کمبود هاش رو تا بزرگسالیش با همین اخلاق پدرش داشته باشه اونوقت ازم شاکی میشه که چرا هم خودت و هم منو از این زندگی خلاص نکردی و ... و هزار تا چرا های دو پاسوخه داره دیونم میکنه نمیدونم چرا نمی تونم راه درست رو تشخیص بدم مخصوصا وقتی کسی بهم میگه تو خودت هم مقصری روی شوهرت زوم کردی . یا نباید دو جفت جوراب رو برمی داشتی و ... همش فکر میکنم مقصرم و منم کوتاهی کردم ولی اشتباهم رو نمی تونم پیدا کنم تا برای رفع و اصلاحش تلاش کنم مثلا یکی از کاربران گفته بود نباید سر پول یارانه خودم رو کوچیک کنم و شان خودم رو بیارم پایین ولی اگه اون پول ناچیز رو نداشته باشم مایحتاج خیلی ضروریم رو چطوری می تونم داشته باشم پس اینجا هم نمی تونم اشتباه خودم و پیدا کنم و رفعش کنم واقعا این حس و شرایط خیلی بده که نمی تونم راه درست رو تشخیص بدم

---

با این شماره تماس بگیر و همه ی حرفات رو به امام رضا ع بگو. خداوند همیشه راه بهتری سراغ داره. آروم میشی.
ما هم دعا کن.
05132003334

خانوم محترم

من پسرم ، یکسری مردا چیزی که براشون تکراری بشه و گذشت زیاد و کوتاه اومدن و سازگاری بیش از حد، و همیشگی باشه زیر دلشون رو میزنه واین توهم براشون تداعی میشه که که خیلی حیف شدم وهرچی بد و بیراه هم بهش میگم و کتکش هم میزنم بازن مثل وبال و کنه بهم چسبیده و.... حالم ازش بهم میخوره و...

الخصوص که ایشون بنظر من مشکل روانی و اعصاب روان و شخصیتی حداقل دارن


بهتون 1 پیشنهاد میکنم شما منزلتون رو ترک کنید به منزل پدرتون (نطرم کارشناسانه نیست فقط از روی تجربه هستش )

بدون خبر ، به منزل پدرتون برید چون مسلما بدونن نمیزارن برید

1 خط نامه بنوسید من رفتم برای همیشه و بگید دیگه کافیه براتون


دسترسیهاتون رو تا چند روز ببندید و مصمم باشید تلفن تلگرام اس ام اس و....

تا ایشون بخودش بیاد ببینه که شما وبال نیستید وبلعکس ایشون وبال هستش و اون موقع میشینه فکر میکنه در صورت عدم حضور شما

به خوبیاتون و کارهایی که کردید براشون و گذشت ها وسختی های که کشیدید و مهربونیهاتون ... حتی چای ریختنتون از ابتدایی ترین کارها تا سخت ترین اونها

در صورتی که وقتی شما این کارهارو روتین انجام میدید ایشون براشون عادی شده و احساس نمیکنه اتفاقی افتاده و مثل غذا خوردن جزئی از زندگیش میشه

و میشینه فکر میکنه که ایشون در قبال رفتارشما چه کارهایی کرده ؟ و در کل چه کارهایی انجام داده و کم گذاشته و...؟

ایشون هم انسانه و خوب و بد رو میفهمه و میشینه با خودشون فکر میکنه کامل


و حتما خواهر و بردار یاکسی که تو فامیل موجه هست و ایشون هم ازشون رودروایسی داره و براشون مهمه رو بهشون خبر بدید و بکشید داخل ماجرا ، (این باعث میشه که ایشون بخاطر واسطه متعهد تر باشه و قضیرو جدیتر بگیره )

بعد مسلما کسی رو واسطه میکنن یا خودشون جلو میان (شما ایشون رو نپذیرید ،مذاکره با واسطه قبول کنید ) و شرط کنید باید بریم مشاوره و مشکلشو حل کنه و در صورتی که حل شد حاضر به ادامه زندگی هستید و....

فقط باید قاطع باشید این خیلی مهمه وگرنه 1 کم بخاین نرمش نشون بدید یا کوتاه بیاین همون آشه و همون کاسه

اون موقعست که ایشون میبینه که شمارو داره مفت مفت از دست میده و هیچ کس هم با همچین رفتاری حاضر نیست با ایشون زندگی کنه حتی پدر و مادرشون و زنگ خطر به صدا در میاد


به نظر من این عملی میشه فقط باید قاطع باشید و رو حرف خودتون وایسید اینو من تجربه کردم واقعا جواب میده :72:


تلاش کنید توکل بخدا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mercedes62

خانوم محترم

من پسرم ، یکسری مردا چیزی که براشون تکراری بشه و گذشت زیاد و کوتاه اومدن و سازگاری بیش از حد، و همیشگی باشه زیر دلشون رو میزنه واین توهم براشون تداعی میشه که که خیلی حیف شدم وهرچی بد و بیراه هم بهش میگم و کتکش هم میزنم بازن مثل وبال و کنه بهم چسبیده و.... حالم ازش بهم میخوره و...

---

سلام ببخشین سؤالی ذهن منو درگیر کرده
خواهرم نامزد کرده، همیشه به نامزدش محبت میکنه و اونم به خواهرم محبت میکنه. آیا این باعث میشه مرد خیلی خودشو بگیره یا نه مرد هم یه انسانه و باید بهش همین عشق و محبت برگرده؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط *nastaran

سلام ببخشین سؤالی ذهن منو درگیر کرده
خواهرم نامزد کرده، همیشه به نامزدش محبت میکنه و اونم به خواهرم محبت میکنه. آیا این باعث میشه مرد خیلی خودشو بگیره یا نه مرد هم یه انسانه و باید بهش همین عشق و محبت برگرده؟

---

اگه محبت صحیح و به جا باشه و طرف شخصیت درستی داشته باشه نه قطعا تاثیر مثبتی داره
ولی ایشون تو این پست گذشتن از حق های مسلم در زندگی و له کردن خودشونو و قرار دادن نیاز شوهر جلو تر از نیاز خودش رو محبت میبینه و حاظره از همه چیزش بگذره(بعضی ها بخاطر داشتن انتظار همین رفتار از طرف مقابل این کارو میکنن که باز اون خیلی بدتره)
در کل اگه هر دوطرف اول خودشونو دوست داشته باشن بعد عاشق شده باشن مشکلی پیش نمیاد ولی کافیه که یکی از طرفین خودشو دوست نداشته باشه و خودشو حقیر و پایین ببینه اونجاست که تا یکی کمی دوستش داشته باشه(چون این اتفاق درد دوست نداشتن خودشو تسکین میده)طرف خودشو از بین میبره تا دوست داشتن طرف مقابلو حفظ کنه و هیچ جوره حاظر به جدایی نمیشه حتی اگه تو این رابطه بسیار بهش ظلم بشه(در واقع هرگز عاشق نمیشه بلکه نیازمند و وابسته میشه)حالا هرچی هم انکار کنه و مثلا بچرو بهانه بیاره بگه نه خودمو دوست دارم این رفتار فوق العاده خودتخریب گرش کاملا همه چی رو لو میده

در کل اگه جفتشون به اندازه کافی رشد شخصیتی کرده باشن محبت رابطه رو صمیمی تر و گرمتر میکنه ولی اگه حتی فقط یکطرف مشکل داشته باشه کلا اون رابطه هدر دادن وقته

نشاط زندگی عزیز شوهر شما باید درمان بشه...کار رو باید بسپارید به کاردان...اگر کوتاه امدید و همه مدل رفتار کردید ولی جواب نداده پس این راه حل شما نیست...تمرکزتونو از روی خود مشکلات بردارید و به فکر راه حل ها باشید..ببینید با شناختی که از شوهرتون دارید چطور میتونید کمک کنید قبول کنه درمان بشه...همه کارهارو هم به تنهایی انجام ندید از خانواده خودتون یا خانواده خود آقا البته کسانی که قابل اعتمادن کمک بگیرید...هم شما و هم بچه تون حق دارید یک زندگی خوب و آروم داشته باشید..البته شوهرتونم با این رفتارها خودش هم نباید آرامش داشته باشد و به کمک احتیاج دارد تلاش کنید به این حقتون برسید...انشاالله مشکلاتون حل بشن یه زندگی شیرین رو تجربه کنید

از همه شما عزیزان ممنونم
نیاز جان این شماره مشاوره هست ؟
جناب mercedec این راهکار که شما فرمودید همیشه حرف پدرمه من چندین بار که این راهکار رو انجام دادم یعنی رفتم خونه پدرم کار رو نیمه تمام کردم و وضعیت رو از قبل خرابتر کردم و اینجوری احترام پدرم رو هم از بین بردم مثلا چند روز که خونه پدرم بودم همش افکارات منفی میومد سراغم که نکنه شوهرم فکر میکنه من بابت حجابم و اینکه خونه شوهرم اجازه ندارم مانتو های رنگی رنگی بپوشم پا شدم اومدم اینجا تا راحت بشم و هزار تا افکار مسخره دیگه که خودم رو سرزنش می کردم و بابام هر چه باهام حرف میزد و متقاعدم میکرد اون سرزنش ته دلم بود به همین ترتیب اوایل بدون اینکه همسرم دنبالم بیاد چند روز بعد با آژانس خودم بدون اجازه خانوادم ( بد ترین کاری که میکردم ) پا میشدم میومدم خونم و خانوادم واقعا از این کارم بشدت عصبانی میشدن و به این ترتیب اوضاع خیلی بد تر از قبل میشد و حتی موقع جر و بحث هامون همیشه می گفت اونجا خونه بابات چند روز بهت رو ندادن زود پا شدی اومدی و ... ولی دفعه آخر که خونه بابام بودم خودم برنگشتم و دوهفته اونجا بودم هفته اول شوهرم اصلا تماس نگرفت ولی از هفته دوم همش پیام میداد و التماس میکرد که برگردم و وقتی میدید من جوابش رو نمیدم شروع میکرد به تهدید کردن که میام بچه رو ازت میگیرم و من تا این رو میشنیدم زود عکس العمل نشون میدادم و شوهرم دوباره شروع می کرد به التماس کردن و وقتی میدید نتیجه نمیگیره سراغ نقطه ضعفم ( دخترم ) بابام کاملا مخالف برگشتنم بود و می گفت اگه برگشتنی هم توی کار باشه باید با شرط و شروط باشه ولی من دوباره کار رو خراب تر کردم و شوهرم که اومد دم در خونمون بدون اینکه حتی بیاد داخل خونه من دور از چشم خانوادم رفتم تا یک ماه بابام باهام حرف نمیزد الان این دفعه بابام میگه اگه بخوای بیای اینجا باید تصمیم نهایت رو گرفته باشی و اوضاع رو بدتر نکنی حتی درست از ورودت له این خونه باید موبایلت رو تحویل من بدی تا دوباره تحریک نشی به پیام هاش جواب بدی .

سلام
اون شماره ارتباط با حرم امام رضا هست.
این حرفی که آخرین بار نوشتی رو هزار بار تایپ کردی. ما هم هزار بار خوندیم.
خدا به پدرت صبر بده ، وقتی میگن خدایا فرزندی صالح عطا کن منظور پاکی صرف نیست، صالح کسیه که خودشو و دیگرانو به رنج نندازه و ...
خانم لطفا با شوهرت بساز و انقدر ازش حرف نزن. مرد به این خوبی ... حالا دلش نمیخواد پول خرج کنه مال خودشه.
بالاخره یه نون پنیری یا لباسی پیدا میشه، خدارو شکر کن.
خدا سایه شوهرتو رو سرت مستدام کنه تا لحظه ای که زنده ای. بشینین پیش هم از با هم بودن لذت ببرین ، حیف نیست زندگیو بکام خودتون تلخ میکنین.اون بزرگوار صلاحتو میخواد، واسش عزیزی، عشق اول و آخری وگرنه اینجوری نمیکرد بپای محبت قلبیش بذار.
برو سر خونه و زندگیت و لذت ببر از روزگار.دیگه این تاپیکم ادامه نده.

نیاز جان یعنی نظر شما اینه که شوهرم ایرادی نداره ؟ اگه شما جای من بودین قبول می کردین شوهرتون توی فضاهای مجازی باشه ولی به شما بگه حق نداری بری البته برای من فضای مجازی مهم نیست ولی این مهمه که بهم زور بگه . یا شما قبول می کردید شوهرتون از لحاظ مالی هیچ مشکلی نداشته باشه ولی شما یه هزاری هم توی جیبتون نداشته باشید یا بچتون مدام به باباش التماس کنه و خواسته های کودکانش رو بگه و باباش بی محلی کنه یا شوهرتون اصلا اجازه نده تنهایی حتی تا دم در خونه برید و بچت مدام بگه مامان حوصلم سر رفت و ... قبول می کردید که با شوهرتون برید بیرون و ایشون باهاتون دعوا کنه که به فلان مرد فلان جا نگاه کردی در حالیکه اصلا ندونی از کی داره حرف میزنه . نیاز عزیز اینها رو نگفتم که بگم من بی گناهم و ... فقط می خوام ببینم کجای کارم اشتباهه کجای زندگیم دارم ناسازگاری میکنم ؟ عکس العمل شما توی این وضعیت چی می تونه باشه ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

نیاز جان یعنی نظر شما اینه که شوهرم ایرادی نداره ؟ اگه شما جای من بودین قبول می کردین شوهرتون توی فضاهای مجازی باشه ولی به شما بگه حق نداری بری البته برای من فضای مجازی مهم نیست ولی این مهمه که بهم زور بگه . یا شما قبول می کردید شوهرتون از لحاظ مالی هیچ مشکلی نداشته باشه ولی شما یه هزاری هم توی جیبتون نداشته باشید یا بچتون مدام به باباش التماس کنه و خواسته های کودکانش رو بگه و باباش بی محلی کنه یا شوهرتون اصلا اجازه نده تنهایی حتی تا دم در خونه برید و بچت مدام بگه مامان حوصلم سر رفت و ... قبول می کردید که با شوهرتون برید بیرون و ایشون باهاتون دعوا کنه که به فلان مرد فلان جا نگاه کردی در حالیکه اصلا ندونی از کی داره حرف میزنه . نیاز عزیز اینها رو نگفتم که بگم من بی گناهم و ... فقط می خوام ببینم کجای کارم اشتباهه کجای زندگیم دارم ناسازگاری میکنم ؟ عکس العمل شما توی این وضعیت چی می تونه باشه ؟

---

اینایی که گفتی همش حُسنه، کجاش عیبه؟!!
نه شوهرت ایرادی نداره خیلیم مرد خوبیه.
خب نمیرم فضای مجازی، تو که الان تو فضای مجازی هستی ! پس کجایی!
آره قبول میکنم بهم پول نده ، پول میخوام چیکار؟همین که نون میخورم از گشنگی نمیرم کافیه.
بچه التماس کنه مگه چیه؟ نباید که به بچه روی زیادی داد!
خب اجازه نده، بشین تو خونه، یکم بچت رو ناز کنی خوابش میبره.
آره خب حق داره، میتونم سرمو بندازم پایین زمینو نگاه کنم.
من عکس العملم اینه به این همسر نازنینم میبالم و بهش عشق میورزم. مرد به این خوبی و مهربونی.خدا سایشو رو سرت حفظ کنه، قدرشو بدون .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

نیاز جان یعنی نظر شما اینه که شوهرم ایرادی نداره ؟ اگه شما جای من بودین قبول می کردین شوهرتون توی فضاهای مجازی باشه ولی به شما بگه حق نداری بری البته برای من فضای مجازی مهم نیست ولی این مهمه که بهم زور بگه . یا شما قبول می کردید شوهرتون از لحاظ مالی هیچ مشکلی نداشته باشه ولی شما یه هزاری هم توی جیبتون نداشته باشید یا بچتون مدام به باباش التماس کنه و خواسته های کودکانش رو بگه و باباش بی محلی کنه یا شوهرتون اصلا اجازه نده تنهایی حتی تا دم در خونه برید و بچت مدام بگه مامان حوصلم سر رفت و ... قبول می کردید که با شوهرتون برید بیرون و ایشون باهاتون دعوا کنه که به فلان مرد فلان جا نگاه کردی در حالیکه اصلا ندونی از کی داره حرف میزنه . نیاز عزیز اینها رو نگفتم که بگم من بی گناهم و ... فقط می خوام ببینم کجای کارم اشتباهه کجای زندگیم دارم ناسازگاری میکنم ؟ عکس العمل شما توی این وضعیت چی می تونه باشه ؟

---

ایشون شما را دست انداخته.
چون قبلا از مدیر تذکر گرفتن ... :303:

شما چرا جدی گرفتی؟

این پست

ولی نیاز جان مطمئنم که نظر قلبیت این نیست و بخاطر عصبانیت از تاپیک خسته کننده من و همچنین نظر مدیر همدردی اینا رو نوشتی به هر حال ازت ممنونم عزیزم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

ایشون شما را دست انداخته.
چون قبلا از مدیر تذکر گرفتن ...

شما چرا جدی گرفتی؟

این پست

---

عزیزم

اگه شما مدیری ، پس چرا اینجا مدیر داره . اگه نه لطفا در جایگاه خودتون باشین و کسی رو قضاوت نکنین. بجای این کارهای بیهوده لطفا به تاپیکای دوستان مشاوره مفید بدین.
جالبه از بیکاری میشینین ببینین کی تذکر گرفته، برای بقیه نمایشش بدین! چه کار سخیفی! واقعا نیازمند ترحم هستین..
بعضی ها برای دیده شدن چه کارها که نمیکنن...
هر کسی مسئول نوشته ی خودشه یاد بگیریم توی نوشته کسی دخالت نکنیم
ایشون هیچ وقت حرفای بچه های اینجا رو گ‌وش نکرد، حتی حرف پدر و مادرشو و هی میاد میگه شوهرم این جور و اونجور
پس بهتره با همسرش بسازه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نشاط زندگی

از همه شما عزیزان ممنونم
نیاز جان این شماره مشاوره هست ؟
جناب mercedec این راهکار که شما فرمودید همیشه حرف پدرمه من چندین بار که این راهکار رو انجام دادم یعنی رفتم خونه پدرم کار رو نیمه تمام کردم و وضعیت رو از قبل خرابتر کردم و اینجوری احترام پدرم رو هم از بین بردم مثلا چند روز که خونه پدرم بودم همش افکارات منفی میومد سراغم که نکنه شوهرم فکر میکنه من بابت حجابم و اینکه خونه شوهرم اجازه ندارم مانتو های رنگی رنگی بپوشم پا شدم اومدم اینجا تا راحت بشم و هزار تا افکار مسخره دیگه که خودم رو سرزنش می کردم و بابام هر چه باهام حرف میزد و متقاعدم میکرد اون سرزنش ته دلم بود به همین ترتیب اوایل بدون اینکه همسرم دنبالم بیاد چند روز بعد با آژانس خودم بدون اجازه خانوادم ( بد ترین کاری که میکردم ) پا میشدم میومدم خونم و خانوادم واقعا از این کارم بشدت عصبانی میشدن و به این ترتیب اوضاع خیلی بد تر از قبل میشد و حتی موقع جر و بحث هامون همیشه می گفت اونجا خونه بابات چند روز بهت رو ندادن زود پا شدی اومدی و ... ولی دفعه آخر که خونه بابام بودم خودم برنگشتم و دوهفته اونجا بودم هفته اول شوهرم اصلا تماس نگرفت ولی از هفته دوم همش پیام میداد و التماس میکرد که برگردم و وقتی میدید من جوابش رو نمیدم شروع میکرد به تهدید کردن که میام بچه رو ازت میگیرم و من تا این رو میشنیدم زود عکس العمل نشون میدادم و شوهرم دوباره شروع می کرد به التماس کردن و وقتی میدید نتیجه نمیگیره سراغ نقطه ضعفم ( دخترم ) بابام کاملا مخالف برگشتنم بود و می گفت اگه برگشتنی هم توی کار باشه باید با شرط و شروط باشه ولی من دوباره کار رو خراب تر کردم و شوهرم که اومد دم در خونمون بدون اینکه حتی بیاد داخل خونه من دور از چشم خانوادم رفتم تا یک ماه بابام باهام حرف نمیزد الان این دفعه بابام میگه اگه بخوای بیای اینجا باید تصمیم نهایت رو گرفته باشی و اوضاع رو بدتر نکنی حتی درست از ورودت له این خونه باید موبایلت رو تحویل من بدی تا دوباره تحریک نشی به پیام هاش جواب بدی .

---

خوب پس راحت شد قضیه

شماخودتون راه حل رو میدونید و تجربه کردید و نتیجش هم دیدید ، فقط باید نقاط ضعف و اشتباه گذشترو تکرار نکنید تا این قضیه ریشه ای حل بشه

پدرتون کاملن درست میگن و شما با این برگشت به همسرتون ،عملا خودتون و خانوادتون رو خورد و تخریب کردید

اگه واقعا میخاین زندگیتون درست بشه و به نتیجه برسید درست عمل کنید و حرف پدرتون رو کامل اجرا کنید.


یا حق

موفق باشید

سلام
خانم نشاط شما یه سری مشکل اساسی دارید .. وقتی به شما گفته میشه تمرکزت رو از شوهرت و کارهاش بردار این کار و بکن...با پول مادرت یا از هرجا که میتونی بدست بیاری برو پیش یه روانشناس حاذق ( حاذق ها!) ، لطفا پیش روانشناسای مذهبی نرو یا اگه پیش روانشناسای مذهبی رفتی پیش اون دسته نرو که بقیه طرز تفکرا رو قبول ندارن و به 'زور' و نه با 'منطق' میخوان خودشون رو متخصص معرفی کنن در حالی که از حرف زدن ساده شون غلط های املایی میباره ،اونجا که رفتی مشکلاتت رو اینطور که اینجا گفتی نگو، اصلا از شوهرت نگو ، از بچه ت نگو ، بگو : من خط مشی واسه زندگیم ندارم چطور خط مشی واسه خودم ایجاد کنم ؟ بگو من هدف واسه زندگیم ندارم چطور واسه زندگیم هدف گذاری کنم؟ بگو من واسه حرف مردم زیادی ارزش قائلم چطور مردم رو نبینم ؟ بگو من آدم ترسویی هستم چطور ترسو نباشم؟ بگو در نتیجه ی نداشتن خط مشی و هدف برای زندگیم قدرت تصمیم گیری ندارم چطور قدرت تصمیم گیری در خودم ایجاد کنم ؟ ( مگه میشه کسی واسه زندگیش خط مشی و هدف داشته باشه ولی قدرت تصمیم گیری نداشته باشه؟؟؟ ) بگو من از اشتباه کردن میترسم چطور از اشتباه کردن نترسم ؟ بگو چطور بپذیرم که انسانم و حق اشتباه کردن دارم ؟ اینا رو تو خودت حل کن . دیگه هم از شوهرت نگو . این موارد رو وقتی حل کردی به راحتی میتونی راجع به زندگیت تصمیم بگیری .
(حالا فهمیدی اشکال شما کجاست؟ )

من موندم شوهر شما خسیسه و نیازهای ضروریتونو تهیه نمیکنه چطور برای شما اینترنت تدارک دیده!!! لابد خیلی خیلی خیلی ضروریه اینترنت!
کاربر نشاط زندگی، من حدس میزنم شما از سر بیکاری یا هیجان طلبی یا خیالاتی بودن یا هر چیزی این داستان ها رو درواردین از خودتون و خیل عظیمی از کاربران اینجا رو درگیر خودتون کردین تا سناریوتونو اجرا کنین! هر ادم عاقل و بالغی به خیالی بودن داستان شما و شخصیتی که برای زن داستان در نظر گرفتین پی میبره! نویسنده ی قابلی میشید با کمی تلاش بیشتر!!!!

دوستان مثل اینکه شما خیلی بی درد هستید که درد بقیه ادمها رو متوجه نمیشید. آدمها خیلی پیچیده اند و ممکن هست توی شرایط سخت نتونند یا بترسند که تصمیم درستی بگیرند یا تردید داشته باشند. کسی که میاد اینجا تاپیک میزنه و ریز زندگیش رو تعریف میکنه از آستانه تحملش گذشته و مطمئنا از سر شکم سیری نیست! وگرنه بیکار نیست که بیاد داستان بسازه.و دایم سرزنش و توهین و تحقیر بشنوه. خواهشا اگر با صحبتهاتون نمیتونید به کسی کمکی کنید با سکوتتون به اون شخص کمک کنید.

سلام خانم نشاط زندگی



اول از همه موضوع بدبینی شوهر شما هست :

که آقا ی مدیر فرمودند :

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام
مراحل مختلفی برخورد با آدم بدبین دارد.
اساس کار شفاف سازی، گزارش دهی و رک بودن و عدم مخفی کاری در مورد اینگونه افراد هست.
اما اگر

بدبینی

به حالت مزمن در می آید یا مشکلات آن با تلاش های شما کاهش نمی یابد.
در آن صورت باید رک تر با او صحبت کنید.
به شوهرتان بگویید.
ما باید هر دو به یک متخصص روانشناس مراجعه کنید.
در صورتیکه من مشکل داشتم تصمیم دقیقا با شما ... و من اقدامات لازم را انجام می دهم.
اما اگر بحث

بدبینی

و سوء ظن شما مطرح هست باید شروع به درمان کنید.

هم اکنون مرتب برای او توضیح ندهید.
به او بگویید برای حل مشکلاتمان باید از متخصص نیاز بگیریم.
و بگویید که تحمل شما در مورد تهمت های او و

بدبینی

های او بسیار کاهش یافته است

به او بگو هر شخصی را که قبول داری به عنوان شخص سوم با او صحبت کنید تا از بیرون در مورد مسائل شم

---

اولین اشتباه شما اینکه از این پست به راحتی گذشتید !،،،و تلاشی نکردید.

من اگر جای شما بودم ،،،در موارد بالا تلاش می کردم و اگر موفق نمی شدم عضو انجمن آزاد میشدم و از آقای مدیر مشورت می گرفتم.



من نمیدونم چرا شما این کار را انجام نمی دهید .

تغییر در آدم در صورتی بوجود می یاد که انسانها تغییر را ضرورت بدونند ،،،اگر شما واقعا حس ضرورت می کنید ،،،عضو انجمن آزادبشید و مشاوره بگیرید !

یا در جاهای دیگر !


اونجا حداقل احساسی مشورت نمی گیری !

ok

.................................


اشتباه دیگری که شما دارید اینکه فرد منفعل هستید !

ببنید یه فرد منفعل همیشه در نقش یه قربانی هست ،،،

از منفعل بودن خارج بشید و با شوهرتون صریح صحبت کنید ،،،،،


اگر این مورد را بلد نیستید ،،برید یاد بگیرید !


لذا باید مهارت های ارتباطی خودتون را توسعه بدید !،،،مطالعه کنید



جو خانه را معنوی تر کنید

منظورم این نیست که بری عزاداری گوش بدی :)


فضای شاد و زیبا فراهم کنید ،،،




.....................................


تمام تاپیک های شما ریشه ی ثابتی دارد ،،،


یه مدت تاپیک و پست نزنید و برید مهارت های خودتون را توسعه بدید .


مگر نه ،،،این روند ادامه داره.


.................................




اگر ما با انگشت اشاره دیگران را متهم کنیم و بگیم تقصیر اینه ،،تقصیر اونه و ....

انگشت شصت رو به ما هست و میگه خودت مهمی !

تکلیف ر ا از خودتون بردارید و قهرمان زندگی خودتون باشید

باشد که رستگار شوید !



موفق باشی.

با سلام و احترام
ضمن تشکر از از پست باغبان گرامی .
نشاط زندگی گرامی
شما تا کنون بیش از 20 تاپیک دارید و بیش از 500 پست در این تاپیکها وجود دارد.
اما به نظر می رسد با توجه به پست هایی که می زنید نتیجه بسیار اندکی گرفته اید.
لذا تصور می کنم که این محیط بیش از این نتواند در فضای مجازی به شما کمک کند و نیاز به مشاوره حضوری دارید.

به نظر من باید تمام تاپیک های شما بسته شود و شما تاپیکی با عنوان ذیل در انجمن تجربه های فردی ایجاد کنید:

" آنچه که من در خصوص زندگی ام با مشورت یاد گرفته ام"
بعد در آن هر روز چند چیز را از بین پستها و تاپیکهایی که برای شما هست استخراج کنید و در آن قرار دهید. مثلا
1 - من یاد گرفته ام که جهت تغییر خودم باید بیش از آنچه یاد می گیرم ، به یادگرفته هایم عمل کنم.
2 - من یاد گرفته ام به جای رفتار بر اساس احساسم، سعی کنم بر اساس دانسته ها و آگاهی هایم عمل کنم. و
.....

اگر چنین کنید کم کم دانسته های خود و شفافیت هایی که هست را جمع آوری می کنید و بر اساس آنچه به شما گفته شد همه چیز را مرتب و عمل می کنید و اینطور مستاصل نمی مانید.
بنده این تاپیک شما را قفل می کنم. تا شما تکلیف توصیه شده را انجام دهید. یعنی یا مشاوره حضوری .... یا تاپیکی که به شما توصیه کردم.