مادرم با منفی بافیاش داره زندگیمو خراب میکنه

سلام به یاران همدردی

خیلیاتون منو میشناسین من دوباره به کمکتون نیاز دارم

من عروسی کردم با شرایطی که قبلا گفتم میشه گفت بدترین روزای زندگیمو گذروندم اما بالاخره عروسی تموم شد. ولی متاسفانه مشکلات من تازه شروع شد!!

قبلا درباره منفی بافی های مادرم و رفتارش گفتم بااینکه ازش دورم دست ازسرم برنمیداره هرروز با تلفن آرامشمو میگیره بخدا دیگه نمیدونم چیکار کنم زنگ میزنه بهم از همسرم بدمیگه به خودم بدوبیراه میگه که چرا نرفتم سربزنم( فاصله ما ده ساعته و همسرم هرروز سرکاره)،یا چرا خونه اون فامیل نرفتم به اون یکی فامیل زنگ نزدم و....
روزام بااین نگرانی میگذره که چطوری باهاش تماس بگیرم یااگه زنگ بزنه چی بگم!
مدام دخالت میکنه که برو خونه این به اون زنگ بزن اینقدحرف مردم روش تاثیرداره که منو دیوانه کرده من نمیتونم مثل خودش ارزش و شخصیت خودم و همسرمو ازبین ببرم مادرم فقط به فکر راضی کردن بقیس حتی به قیمت نابودی آرامش همسر و بچه هاش.

دوستان من دارم از نظر جسمی هم مشکل پیدا میکنم تپش قلب های شدید استرس بالا خواب نامنظم همه اینا واسم مسئله شده.
توروخدا بگین باهاش چیکارکنم متاسفانه همسرمم متوجه شده و از تماس گرفتن با خونوادم منعم میکنه میگه هربار زنگ میزنی بهم میریزی و تو زندگیمون دخالت میکنن، اگرم زنگ بزنم همسرم باهام سرد میشه و دعوا میکنه که به حرفم گوش نمیدی بدون اطلاعشم نمیتونم تماس بگیرم چون متوجه بشه اعتماد بینمون ازبین میره ازطرف دیگم تماس نگیرم دعوا و دادوبیداد ازطرف خونوادمه!
توروخدا بگین چیکارکنم کم آوردم

سلام. خب عزیزم یه مدت زنگ نزن. هر روز که نباید خانواده و مادرتو در جریان اهم اخبار قرار بدی.
وقتی منفی بافی میکنن معلومه استرس میگیری، شوهرت زن گرفته در آسایش داشته باشه نه اینکه تو زندگیش دخالت کنن و داغونش کنن و روی زنش تأثیر بد بگذاره و همینم به اون منتقل بشه.
دو شاخه تلفنو با مشورت همسرت در بیار، گوشیتم زیاد پاسخ نده. از قبل هم به مادرت بگو کارم زیاده نمیتونم باهاتون تماس بگیرم ..
واقعا نمیشه تحمل کرد که مادر زن، خواهر زن، باجناق، زن برادر ... بیان تو زندگی آدم، گاهی وقتا مردا واقعا حق دارن از اوضاع ناراحت بشن. تلفن برای امر ضروریه نه حرف زدن های بیهوده، شما مگه کار و زندگی ندارین؟
یک مدت تماس خیلی کم بگیرین و خیلی کوتاه پاسخ بدین دست از سرتون بر میدارن.
بعضی خانواده های ایرانی تا یه طلاق تو پروندشون ثبت نکنن راضی نمیشن.
مادر هستن احترامشون بجا ولی دلیل نمیشه چشممون رو ببندیم، ما ایرانیا در قبال والدین کورکورانه عمل میکنیم، هر چیزی در شکل زیباش قابل قبوله، نه زمانی که بخواد ما و آیندمونو نابود کنه، همیشه افراط میکنیم همیشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیاز. م

سلام. خب عزیزم یه مدت زنگ نزن. هر روز که نباید خانواده و مادرتو در جریان اهم اخبار قرار بدی.
وقتی منفی بافی میکنن معلومه استرس میگیری، شوهرت زن گرفته در آسایش داشته باشه نه اینکه تو زندگیش دخالت کنن و داغونش کنن و روی زنش تأثیر بد بگذاره و همینم به اون منتقل بشه.
دو شاخه تلفنو با مشورت همسرت در بیار، گوشیتم زیاد پاسخ نده. از قبل هم به مادرت بگو کارم زیاده نمیتونم باهاتون تماس بگیرم ..
واقعا نمیشه تحمل کرد که مادر زن، خواهر زن، باجناق، زن برادر ... بیان تو زندگی آدم، گاهی وقتا مردا واقعا حق دارن از اوضاع ناراحت بشن. تلفن برای امر ضروریه نه حرف زدن های بیهوده، شما مگه کار و زندگی ندارین؟
یک مدت تماس خیلی کم بگیرین و خیلی کوتاه پاسخ بدین دست از سرتون بر میدارن.
بعضی خانواده های ایرانی تا یه طلاق تو پروندشون ثبت نکنن راضی نمیشن.
مادر هستن احترامشون بجا ولی دلیل نمیشه چشممون رو ببندیم، ما ایرانیا در قبال والدین کورکورانه عمل میکنیم، هر چیزی در شکل زیباش قابل قبوله، نه زمانی که بخواد ما و آیندمونو نابود کنه، همیشه افراط میکنیم همیشه

---

نیاز جان ممنونم ازراهنماییت چقد حرفات درسته

بله دارم به جایی میرسم که میبینم اهمیت دادن به حرفای مادرم منو به طلاق میرسونه!
بخدا من تا بتونم تماس نمیگیرم هیچی هم به مادرم نمیگم ولی یه روز تماس نگیرم همین میشه یه بحث جدید که شوهرت نه تورو میاره نه میذاره زنگ بزنی،تو بی احساسی خونوادتو زیر پا گذاشتی و....مدام بهم توهین میکنه، گوشیمم حتی حموم باشم جواب ندم مادرم بعدش فقط بهم بد و بیراه میگه که تو عمدا جواب نمیدی واقعا موندم چیکارکنم درمونده شدم.
همسرم هم واقعا حساس شده و باهام با تلخی و سردی رفتارمیکنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

نیاز جان ممنونم ازراهنماییت چقد حرفات درسته

بله دارم به جایی میرسم که میبینم اهمیت دادن به حرفای مادرم منو به طلاق میرسونه!
بخدا من تا بتونم تماس نمیگیرم هیچی هم به مادرم نمیگم ولی یه روز تماس نگیرم همین میشه یه بحث جدید که شوهرت نه تورو میاره نه میذاره زنگ بزنی،تو بی احساسی خونوادتو زیر پا گذاشتی و....مدام بهم توهین میکنه، گوشیمم حتی حموم باشم جواب ندم مادرم بعدش فقط بهم بد و بیراه میگه که تو عمدا جواب نمیدی واقعا موندم چیکارکنم درمونده شدم.
همسرم هم واقعا حساس شده و باهام با تلخی و سردی رفتارمیکنه

---

گلم ، آبجی جونم
همسرت از دستت بره دیگه رفته..
بذار خانوادت بگن نمیری ، جواب نمیدی ... زیاد اهمیت نده.
باید مدتی دوری کنی ، هر چیم گفتن نشنیده بگیر
باور کن یک روزی دیگه هیچ پدر و مادری نیستن، خواهر برادرا سر خونه زندگیشونن و فقط همسرت و بچت برات میمونه.
اگر این سردی ادامه پیدا کنه با یک خط تو محضر تمومش میکنه.
برو بچسب به شوهرتو خوش باشین و اصلا جوابگویی خانوادت رو نکن ، فقط بگو من سرم شلوغه کلاس میرم، کار دارم. همین

تنهایی جان اول عروسیت رو تبریک می گم. در جریان تاپیک های قبلیت بودم و کنجکاو بودم که نتیجه چی شد.

متاسفانه رفتار مادر شما کپی رفتار مادرشوهر من هست. مادرشوهرم مدام تماس می گیره و روحیه همسرم رو خراب می کنه. البته نسبت به همه بچه هاش همینطوره. یعنی اگه بهش اجازه بدن باعث طلاق همه شون میشه. دختر و پسر فرقی نداره. مدام داره میگه شما به خانوادتون اهمیت نمی دین. باورش برای خودم سخته ولی به نوه هاش هم شدید حسادت داره.
من هم دقیقا از اول ازدواج همین مشکل رو با شوهرم داشتم. همسرم خوشحال از خونه میرفت بیرون و وقتی بر میگشت شدیدا عصبانی بود و میخواست سر من خالیش کنه. و من می فهمیدم با مادرش صحبت کرده.
من جدا بهت توصیه می کنم مراقب تاثیری که مادرت روت میزاره باش. من یه مدت نسبت به همسرم خیلی سرد شده بودم. چون میدیدم تمام تلاشم رو برای آرامش زندگیم می کنم، اما مادرشوهرم با یه تلفن همه رو خراب می کرد. از شوهرم میخواستم این مساله رو مدیریت کنه. توی خانواده همسرم بعضی از بچه ها چندساله قطع ارتباط کامل کردن با مادرشون. اما اونایی هم که مثل شوهر من ارتباط دارن کج دار و مریض می رن جلو.
الان همسرم بعد از چند سال متوجه شده که حق با من هست. چون اوایل تحت تاثیر حرفای مادرش قرار میگرفت و من رو مقصر میدونست. اما من تو این مدت خیلی صبوری کردم. ولی مطمئن نیستم شوهر شما انقدر تحمل کنه.

شما الان حتما حتما باید این مساله رو مدیریت کنی. من میدونم شوهرت الان چه حالی داره. مراقب باش که اول زندگی باید با شوهرت همدل باشی که اون هم بهت اعتماد کنه. اگه ازت دلسرد بشه خیلی بده. سعی کن با ورزش کردن مثل شنا استرس رو تخلیه کنی.
خدا رو شکر کن که ۱۰ ساعت از مادرت دور هستی. اگه شاغل نیستی برنامه ت رو با کلاس پر کن. اگه مادرت بیکار و تنها هست تشویقش کن که با کلاس رفتن سرگرم بشه و دست از سر شما برداره.

من همیشه میگم یه زن فقط زمانی با مادرش تماس بگیره که همسرش نیست یا مادرم ههم زمانی زنگ بزنه که همسر نیست تجربه نشون داده مردها یک حس رقابت جویی برای قرار گرفتن در الویت اول زندگی رو دارن بنابراین هرچط که باعث بشه فقط حس کنند کسه ده مهم تر بهم میریزن و برخی واکنشهای تند به خانواده همسر نشون میدن....
اما شما صبحا که همسر ت سر کار هست با مادر ت هرروز یا یک روز درمیان زنگ بزن و فقط در حد احوالپرسی تا ایشون هم عصبی نشه چرا زنگ نمیزنی و .... واگرفت چرا نمیای بگو شوهرت خیلی دوست داره بیاره اما اینجا خیلی مشغله داریم مثلا کار کلاس و .......از خوبیهای همسرت از خوشیهاتون بهش بگو تا کمتر نگران بشه شاید تعجب کنی !!!!
ایشون نگرانته اما نحوه بیان اون رو بلد نیست و با پرخاش و توهین دلواپسی رو نشون میده هر چی گفت بگو چشم !!!فقط یه کلمه چشم
اگرتوهین کردشوهرت اینطوره فلانه فقط گوش بده و سکوت محض و هراز گاهی بله .
خداروشکر فاصله ات باهاش زیاد دیگه نمیتونه بیشتر از یه تلفن بهتون سر بزنه
اگر گفت زنگ بزن به فلان و......... بگو چشم !
حالا بعدا هراز گاهی به اون افراد زنگ بزن و احوال بپرس در حدچند دقیقه !!!!البته وقتی همسرت نیست
اینکه میگی همسرم میگه اصلازنگ نزن چون شما خوب مدیریت نکردی جلو همسرت زنگ زدی و با دخالتهای مادرت و ناراحتی شما همسرت هم بهمریخته و مه اصلازنگ نزن
در موقعیت ارم و مناسب با همسرت صحبت کن و بگو خودمم دوست ندارم زنگ بزنم خونوادم اما چه کنم مادرم هست .......بخاطر مادر بودنشون نمیتونم بی احترامی کنم و ازین به بعد وقتی شما نبودی زنگ میزنم که شما ناراحت نشی
دیگه قضیه رو کش نده در همین حدکه به ایشون اطلاع دادی
اگر زمانی که همسرت خونه هست تلفن قطع کن کهده نشی ایجاد نشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهاره جون

تنهایی جان اول عروسیت رو تبریک می گم. در جریان تاپیک های قبلیت بودم و کنجکاو بودم که نتیجه چی شد.

متاسفانه رفتار مادر شما کپی رفتار مادرشوهر من هست. مادرشوهرم مدام تماس می گیره و روحیه همسرم رو خراب می کنه. البته نسبت به همه بچه هاش همینطوره. یعنی اگه بهش اجازه بدن باعث طلاق همه شون میشه. دختر و پسر فرقی نداره. مدام داره میگه شما به خانوادتون اهمیت نمی دین. باورش برای خودم سخته ولی به نوه هاش هم شدید حسادت داره.
من هم دقیقا از اول ازدواج همین مشکل رو با شوهرم داشتم. همسرم خوشحال از خونه میرفت بیرون و وقتی بر میگشت شدیدا عصبانی بود و میخواست سر من خالیش کنه. و من می فهمیدم با مادرش صحبت کرده.
من جدا بهت توصیه می کنم مراقب تاثیری که مادرت روت میزاره باش. من یه مدت نسبت به همسرم خیلی سرد شده بودم. چون میدیدم تمام تلاشم رو برای آرامش زندگیم می کنم، اما مادرشوهرم با یه تلفن همه رو خراب می کرد. از شوهرم میخواستم این مساله رو مدیریت کنه. توی خانواده همسرم بعضی از بچه ها چندساله قطع ارتباط کامل کردن با مادرشون. اما اونایی هم که مثل شوهر من ارتباط دارن کج دار و مریض می رن جلو.
الان همسرم بعد از چند سال متوجه شده که حق با من هست. چون اوایل تحت تاثیر حرفای مادرش قرار میگرفت و من رو مقصر میدونست. اما من تو این مدت خیلی صبوری کردم. ولی مطمئن نیستم شوهر شما انقدر تحمل کنه.

شما الان حتما حتما باید این مساله رو مدیریت کنی. من میدونم شوهرت الان چه حالی داره. مراقب باش که اول زندگی باید با شوهرت همدل باشی که اون هم بهت اعتماد کنه. اگه ازت دلسرد بشه خیلی بده. سعی کن با ورزش کردن مثل شنا استرس رو تخلیه کنی.
خدا رو شکر کن که ۱۰ ساعت از مادرت دور هستی. اگه شاغل نیستی برنامه ت رو با کلاس پر کن. اگه مادرت بیکار و تنها هست تشویقش کن که با کلاس رفتن سرگرم بشه و دست از سر شما برداره.

---

بهاره جون عزیز ممنونم تو تاپیکای قبلیم شما و میس بیوتی و ستاره زیبا وبقیه دوستان خیلی کمکم کردین
دقیقا درست میگی همسرم اینجوری شده خیلی حساس و البته گاهی به شدت سرد. متاسفانه منم اصلا نمیتونم اینجوری خوشحال باشم هرلحظه میدونم خونوادم یه برنامه جدید برام دارن الانم پدرمم اضافه شده. از دعواهای هرروز خونوادم سرموضوعات به شدت الکی و بیخود خسته شدم تمام ترس مادرم حرف مردمه و این منو عاصی کرده. مدیریت خیلی برام سخت شده من اصلا خوشحال نیستم و آرامش ندارم اما تمام تلاشم فقط جلب اعتماد همسرمه به حرفاش گوش میدم تا بدونه من فقط اون برام مهمه اما گاهی واقعا نمیدونم چیکار کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستاره زیبا

من همیشه میگم یه زن فقط زمانی با مادرش تماس بگیره که همسرش نیست یا مادرم ههم زمانی زنگ بزنه که همسر نیست تجربه نشون داده مردها یک حس رقابت جویی برای قرار گرفتن در الویت اول زندگی رو دارن بنابراین هرچط که باعث بشه فقط حس کنند کسه ده مهم تر بهم میریزن و برخی واکنشهای تند به خانواده همسر نشون میدن....
اما شما صبحا که همسر ت سر کار هست با مادر ت هرروز یا یک روز درمیان زنگ بزن و فقط در حد احوالپرسی تا ایشون هم عصبی نشه چرا زنگ نمیزنی و .... واگرفت چرا نمیای بگو شوهرت خیلی دوست داره بیاره اما اینجا خیلی مشغله داریم مثلا کار کلاس و .......از خوبیهای همسرت از خوشیهاتون بهش بگو تا کمتر نگران بشه شاید تعجب کنی !!!!
ایشون نگرانته اما نحوه بیان اون رو بلد نیست و با پرخاش و توهین دلواپسی رو نشون میده هر چی گفت بگو چشم !!!فقط یه کلمه چشم
اگرتوهین کردشوهرت اینطوره فلانه فقط گوش بده و سکوت محض و هراز گاهی بله .
خداروشکر فاصله ات باهاش زیاد دیگه نمیتونه بیشتر از یه تلفن بهتون سر بزنه
اگر گفت زنگ بزن به فلان و......... بگو چشم !
حالا بعدا هراز گاهی به اون افراد زنگ بزن و احوال بپرس در حدچند دقیقه !!!!البته وقتی همسرت نیست
اینکه میگی همسرم میگه اصلازنگ نزن چون شما خوب مدیریت نکردی جلو همسرت زنگ زدی و با دخالتهای مادرت و ناراحتی شما همسرت هم بهمریخته و مه اصلازنگ نزن
در موقعیت ارم و مناسب با همسرت صحبت کن و بگو خودمم دوست ندارم زنگ بزنم خونوادم اما چه کنم مادرم هست .......بخاطر مادر بودنشون نمیتونم بی احترامی کنم و ازین به بعد وقتی شما نبودی زنگ میزنم که شما ناراحت نشی
دیگه قضیه رو کش نده در همین حدکه به ایشون اطلاع دادی
اگر زمانی که همسرت خونه هست تلفن قطع کن کهده نشی ایجاد نشه

---

ستاره زیبای عزیزم متاسفانه مادرم کارش از چشم گفتن گذشته گوش دادن به هرحرفش حتی چشم گفتن الکی زندگی خودمو خراب میکنه و سعی میکنه منو تحت سلطه خودش بگیره چون هیچکسوقبول نداره.
من الانم یه روز درمیان زنگ میزنم اما محاله یه بار زنگ بزنم و یه دعواباهام نکنه، مادرم سوظن داره و اصلا خوبی زندگیمو باور نمیکنه!
من جلو همسرم تماس نمیگیرم همسرم اول اصلا حساس نبود حتی خودش بامادرم تماس میگرفت اما یه دفعه مادرم همه حرفایی که به من میزد به همسرم گفت و همین باعث شد همسرم از دخالتاش عصبی بشه و اگه من جلو خودش به مادرم زنگ نمیزدم بهم شک میکرد که باز مامانت زنگ زد دستور داد چیکارکنی؟منم بخاطر اینکه همسرم بدونه حرفای مادرمو تو زندگیم اجرانمیکنم جلوش تماس میگیرم.
مادرم خیلی به من بی احترامی میکنه و بدو بیراه میگه همسرمم عصبانی میشه و میگه اگه تاالان بهت حرف زده دختر خودش بودی الان زن منی و به هیچکس اجازه نمیدم به زنم بی احترامی کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیاز. م

گلم ، آبجی جونم
همسرت از دستت بره دیگه رفته..
بذار خانوادت بگن نمیری ، جواب نمیدی ... زیاد اهمیت نده.
باید مدتی دوری کنی ، هر چیم گفتن نشنیده بگیر
باور کن یک روزی دیگه هیچ پدر و مادری نیستن، خواهر برادرا سر خونه زندگیشونن و فقط همسرت و بچت برات میمونه.
اگر این سردی ادامه پیدا کنه با یک خط تو محضر تمومش میکنه.
برو بچسب به شوهرتو خوش باشین و اصلا جوابگویی خانوادت رو نکن ، فقط بگو من سرم شلوغه کلاس میرم، کار دارم. همین

---

نیاز عزیزم خیلی حرفات درسته ولی چیکارکنم که استرس جزئی از وجودم شده و راستش شرطی شدم که هربار زنگ بزنم مادرم باهام دعوا کنه البته همینطورم میشه و این موضوع باعث میشه اصلا حتی نخوام زنگ بزنم.
من همسرمو دوس دارم و هیچ مشکلی غیر از خونوادم تاحالا باهاش نداشتم اونم منو دوس داره و مهربونه نمیخوام از دستش بدم

سلام

دلیله بد و بیراه گفتنه مادرتون به همسرتون چیه؟

در ادامه

مادر شما داره شمارو کم کم شبیهه خودش میکنه.. و چون شما دارین باهاش ارتباط عاطفی برقرار میکنید استرس و اضطراب هم بهتون تزریق میشه

برای اینکه بیشتر از این زندگی و روحیتونو خراب نشه باید تماس با ایشونو به حداقل برسونید .. و تلفنتونو یه مدت از سیم بکشید .. یه سیم کارت دیگه بخرید و سیم کارت فعلیرو خاموش کنید

و هر دو روز یا سه روز یکبار با سیم کارت قبلی به مادرتون زنگ بزنید تا مدتیکه ایشون عادت کنند که هر روز بهتون زنگ نزنند و هم اینکه روحیه شما بیش تر از این خراب نشه

اگه فرزند ندارید و خونه دارید بهتره یه مدت برید سر کار و این بهونتون باشه که از سر کار اجازه تماس نداریم

سلام....
تنهایی عزیز شما با انعطاف پذیری که در مقابل مادرتون دارین نمیتونید مادرتونو راضی نگه دارین.....
بهتره یه وسیله سرگرمی درست کنین و اونو دلیل جواب ندادنهای به مادرتون کنین...ولی با یک شیب کند...مثلا کلاسی یا کار موقتی .....وقتی باهاتون صحبت میکنه گوشی رو از گوشتون دور کنین تا نشنوید,..
اگه ادامه بدید مثل مادرتون بدبین و حساس میشید.
سعی کنید رفتارتون طوری باشه که همسرتون متوجه رفتارمادرتون نشه..با دوست عزیزی که گفتن با مشورت همسرتون دوشاخه تلفن رو بکشید مخالفم..,باید حرمت مادرتون تحت هر شرایطی حفظ بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

دلیله بد و بیراه گفتنه مادرتون به همسرتون چیه؟

در ادامه

مادر شما داره شمارو کم کم شبیهه خودش میکنه.. و چون شما دارین باهاش ارتباط عاطفی برقرار میکنید استرس و اضطراب هم بهتون تزریق میشه

برای اینکه بیشتر از این زندگی و روحیتونو خراب نشه باید تماس با ایشونو به حداقل برسونید .. و تلفنتونو یه مدت از سیم بکشید .. یه سیم کارت دیگه بخرید و سیم کارت فعلیرو خاموش کنید

و هر دو روز یا سه روز یکبار با سیم کارت قبلی به مادرتون زنگ بزنید تا مدتیکه ایشون عادت کنند که هر روز بهتون زنگ نزنند و هم اینکه روحیه شما بیش تر از این خراب نشه

اگه فرزند ندارید و خونه دارید بهتره یه مدت برید سر کار و این بهونتون باشه که از سر کار اجازه تماس نداریم

---

سلام آقای جوادیان ممنونم از راهنماییتون

راستش دلیل بدوبیراه گفتن مادرم به همسرم یه سری افکار خودشه که مثلا ما رو تو حساب میکردیم اما تو خوب نبودی، مثلا سر وام ازدواج همسرم از پدرم خواست اجازه بدن وامو خودمون بگیریم شرایط مالی پدرمم متاسفانه مناسب نیس از طرفی خودمونم واسه شروع زندگی خیلی تحت فشاریم مادرم سر همین کلی حرف به همسرم زد که تو پولدوستی و...
دوروز پیش دوباره مادرم زنگ زد به همسرم که ما خیلی کارا واسه تو کردیم اما تو با بدی جوابمونو دادی و خیلی حرفای دیگه که ناشی از افکار منفی وحشتناکشه که تو تاپیک قبلیم توضیح دادم.
همون موقع من سر دخالتاش و حرفاش باهاش بحثم شد دعوا کردیم.
واقعا تاثیرات بدی گرفتم جوری که مدام عذاب وجدان میگیرم که مادرم هرچقد بد باشه نباید دعوا کنم از طرفیم واقعا مادرم تا یه ذره باهاش خوبم دخالتاشو شروع میکنه من دوماهه ازدواج کردم و همیشه مادرم یه موضوع واسه دعوا پیدا کرده.
همسرم به شدت رو نگرانیای من حساس شده و خیلی قاطع بهم گفت اگه قرار باشه آرامشو از خودم و اون با فکرای الکی بگیرم به زندگی ادامه نمیده.
[SPOILER][/SPOILER]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط افسونگر

سلام....
تنهایی عزیز شما با انعطاف پذیری که در مقابل مادرتون دارین نمیتونید مادرتونو راضی نگه دارین.....
بهتره یه وسیله سرگرمی درست کنین و اونو دلیل جواب ندادنهای به مادرتون کنین...ولی با یک شیب کند...مثلا کلاسی یا کار موقتی .....وقتی باهاتون صحبت میکنه گوشی رو از گوشتون دور کنین تا نشنوید,..
اگه ادامه بدید مثل مادرتون بدبین و حساس میشید.
سعی کنید رفتارتون طوری باشه که همسرتون متوجه رفتارمادرتون نشه..با دوست عزیزی که گفتن با مشورت همسرتون دوشاخه تلفن رو بکشید مخالفم..,باید حرمت مادرتون تحت هر شرایطی حفظ بشه

---

افسونگر عزیز ممنونم که جواب دادی
متاسفانه مادر من به هیچ وجه راضی نمیشه دنبال کار و کلاس هستم اما خب فعلا شرایطش پیش نیومده کار پیدا نکردم و کلاسم الان مقدور نیس چون تا میتونم دارم تلاش میکنم هزینه اضافی نداشته باشم که زودتر برم خونه خودم چون زندگی شراکتی با خونواده همسرم داره مشکل ساز میشه.
متاسفانه هم بدبین شدم و هم حساس طوری که همسرم گفت داری مثل مادرت میشی و من اینجوری نمیتونم باهات زندگی کنم چون آرامش میخوام.
همسرم همون روزای اول متوجه رفتار مادرم شد نه تنها همسرم همه اطرافیان مادرمو میشناسن و پنهانکاریای من ته تنها نتیجه نداد کم کم داشت اعتماد همسرمو بهم ازبین میبرد و فک میکرد منم دوس دارم طبق نظر مادرم جلو برم.
دوروز پیش با مادرم دعوا کردم و بهش گفتم تو زندگیم دخالت نکنه این دعوا تا حالا چندبار پیش اومده مادرم قهر و لج میکنه بعد که خوب میشه دوباره روز از نو روزی ازنو!
من اینبار واقعا صبرم تموم شد و به مادرم گفتم آخرین باری که دیدمت اینقد بهم حرف زدی و تحقیر و توهین کردی که فرار کردم من دیگه تحمل ندارم الانم باهاش ارتباطی ندارم.
واقعا داره زندگیم بهم میریزه و من به هیچ وجه حاضر نیستم همسرمو ازدست بدم لطفا راهنماییم کنید.

تنهایی عزیزم درسته که احترام مادر واجبه ولی مشخصه که مادرت اصلا ادم منطقی و صبوری نیست و میخواد زندگیت رو تحت کنترل بگیره! بهتره بهش این اجازه رو ندی! ایشون بزرگتره و وظیفه بزرگتراست که صبور و با گذشت باشن و همه تلاششونو بکنن که بچه هاشون زندگی خوب و ارومی داشته باشن ، نه اینکه خودشون باعث سلب ارامش بشن...ارتباطتو با مادرت خیلی کم کن.حداکثر یکی دوبار در هفته تماس کاملا کافیه!حتی اگه لازم میدونی یه مدت دیر به دیرتر سر بزن.ایشون که تماس میگیره اگه شروع کرد به حرفای ناراحت کننده سریع بهش تذکر بده و بگو من زنگ زدم احوالتونو بپرسم نه اینکه این حرفا و توهینارو بشنوم!یا به یه بهونه ای (مثلا ببخشید پشت خطی دارم یا یکی داره در میزنه ...) بحث رو عوض یا تموم کن! به حرف بچه ها گوش کن و وقتی همسرت نیست تماس بگیر.هیچوقتم تلاش نکن مادرت رو قانع کنی یا راضی نگه داری و شرایطتو واسشون توضیح بدی ..نتیجه نمیده.فقط کار درست رو با قاطعیت انجام بده

البته درباره وام ازدواج که گفتی فکر کنم بهتر بود که سهم تو رو اجازه میدادین خانوادت بگیرن چون درستش هم همینه و مسلما دختر واسه خرید جهاز به این وام نیاز داره!

میس بیوتی و دوستای عزیزم سلام
چندوقتی تالار نبودم و مشکلاتم روز به روز بیشترشد این مدت وقتی همسرم نیست تماس میگرفتم یکم شرایط بهتر شد.
بعدازمدتهارفتم خونمون سربزنم مادرم اینقد محلمون نذاشت حتی جواب سلاممون رو بزور داد شوهرم خیلی ناراحت شد و اون چند روز فقط بخاطرمن موند
درمورد وام ازدواج میدونم بهتربود وام رو به پدرم میدادم اما متاسفانه تحت فشارای همسرم نشد که اصلا الان نمیخوام درمورد اخلاقای خاص همسرم صحبت کنم چون مادرم فعلا باعث مشکل بزرگتریه.
متاسفانه پدرمم همراه مادرم شده و دخالتا دوبرابر شده مادرم هروقت زنگ میزنه یه سری دستورات میده که به این زنگ بزن به اون سربزن متاسفانه مشکل اینجاس پدرومادرم کل زندگیشونو صرف حرف مردم کردن و مدام ازمردم میترسن به فامیل بیش ازحدبها دادن و خودشون و حتی ما بچه ها رو صرف خدمت به فامیل کردن حالا ازترس اینکه حرفی به من نزنن هرروز یه دستور میدن من تواین مدت که ازدواج کردم هیچکس حالی ازم نپرسیده اما هرکدوم ازفامیل که میان شهرمون مادروپدرم کلی دعوا سرم پیاده میکنن که برم خدمت اون فامیل.
مادرم بازم دیشب زنگ زده هرچی دلش خواست بهم میگه ومیگه توچسبیدی به شوهرت و خونوادش و خونواده خودتوفروختی.
راستش من از اولم با ارتباطای خونوادم که ناشی ازترس و خورد کردن شخصیتشون بودمخالف بودم اما خونوادم دارن زندگیموبهم میریزن شمارو به خدابگین چیکارکنم

سلام دوستای عزیزم

خیلی ناراحتم ذهنم آشفته اس باز بعداز دعوا پدرومادرم قهرکردن اگه تماس بگیرم خودم بهم میریزم واقعا ازتماس گرفتن باخانوادم بدم میاداگه تماس نگیرم بازم دعوامیکنن گاهی دلم میخواد باهمسرم برم یه جای دور اصلا باخانوادم ارتباط نداشته باشم.
تحقیرا و کنترل گری های بیش ازحد مادرم تمام اعتمادبه نفس منوگرفت همیشه میترسم و نگرانم که نکنه اشتباه کنم اصلا حتی تصمیمام که میدونم درسته رو باورندارم و با کوچکترین حرفی بهم میریزم.
خیلی ضعیفم خیلی سردرگمم ازضعف خودم خستم هرکاریم میکنم که یکم بهتربشم نمیشه.
تاپیکای قبلیمومیخونم یک ساله دارم بهشون عمل میکنم اما هنوز همون آدم ترسوام خیلی جاها بهترشدم ولی این استرس ونگرانی درونیم کم نمیشه.
هرجااسم پدرومادرم باشه من بهم میریزم روزی که زنگ نمیزنن یکم آرومم اما ته دلم استرس اینودارم که مثلا فردازنگ بزنم دعواس که محلمون نمیذاری بخدا من ازدواج کردم مدیریت زندگی خودم تواین شرایط خاص به اندازه کافی سخت هست اونم ازطرف من که ذره ای اعتمادبه نفس ندارم دارم به این فک میکنم کاش ازدواج نمیکردم.
الان خونه خودمون نیستیم مادرم فقط میگه به فامیل زنگ بزن بریم خونه خودمون دیگه هرروز میگه دعوت کن همسرم با دعوت کردن بی مناسبت مخالفه موندم بین خانواده وهمسرم واصلا مدیریتشو بلد نیستم توروخدا یه راهی بهم بگین که طبق اون پیش برم.

حفظ رابطه های فامیلی خیلی خوبه، اما باید مستقل از پدر و مادرت باشه.
سعی کن خودت مستقیم با فامیل ارتباط دوطرفه داشته باشی. چون اون چیزی که مدنظر پدر و مادرت هست رابطه دوطرفه نیست. اونا فقط نگران فامیل هستن ولی شما خودت سعی کن توی فامیل با اونایی که باهات همسو تر و هم نظرتر هستن ارتباط محکم تری داشته باشی. هم بهشون محبت کن و هم ازشون محبت بخواه.
احساس من اینه که تو و شوهرت بیشتر از باید و نباید های مادرت خسته میشین تا ارتباط با فامیل.
هروقت که نخواستی به کسی زنگ بزنی، مستقیم به مادرت نگو. یه جوری بپیچونش.
به نظر من مطالعه خیلی بهت کمک می کنه. در مورد عزت نفس، مهرطلبی، روابط اجتماعی

واااای تنهایی جان چرا اینقد سخت میگیری؟؟ مشخصه که مشکل از کجاست و چجور باید عمل کنی!! فقط میخوای خودتو گول بزنی!! خانوادت توقعات غیر منطقی و بیجا (ببخشید ها) ازت دارن!مجبور نیستی عمل کنی! حتی اگه لازمه یه مدت رابطه ات رو قطع کن! یه خورده قاطع باش!تو متاهلی ! مستقل هستی! من به همسرت حق میدم که عصبانی و دلخور بشه ازت

دوستان سلام
بهاره جون و میس بیوتی عزیزم واقعا ازتون ممنونم که تو همه مشکلاتم خیلی خوب راهنماییم می کنید و همراهم هستین.
راستش فامیل من خیلی توکار هم دخالت میکنن به شدتم حرف توشون زیاده یعنی باکوچکترین کاری کلی پشت سر آدم حرف میزنن واسه همین ترجیح میدم یکم ازشون فعلا فاصله بگیرم حداقل تازمانی که زندگیم آسیب پذیره و ممکنه باعث مشکل بشن برام.ازطرف دیگه چون همیشه مادرم و پدرم تحت سلطشون بودن دقیقا میخوان منم مثل اوناباشم که من نمیخوام زندگیم خراب بشه تجربه مادرم واقعا اذیتم میکنه ما جوری بودیم که حتی نمره های مدرسه و دانشگاهمون ازشون پنهان نبود پدرومادرم کل زندگیشون واسه راضی کردن اونا همه چیزو ازما گرفتن ماهمیشه با ترس از اونابزرگ شدیم الان نمیخوام زندگیم بشه مثل خونوادم.
مادرم الان 5 روزه قهرکرده متاسفانه اخلاقی که داره اینه که وقتی بقیه بهش ظلم کنن چون توان مقابله باهاشونو نداره به همون اندازه درمقابل شوهر و بچه هاش لج باز میشه یعنی سراین موضوعاحتی جواب تلفن منم نمیده چون زورش به تنها کسایی که میرسه ماییم جوری که حتی سرموضوعات ساده هم با بچه هاش بدمیشه.
ازروز اولی که نامزد کردم مادرم یه روز خوش برام نذاشت همش بخاطر حرف مردم، الان نسبت به قبل کمتراهمیت میدم اما خب اذیتم میشم همش دنبال راهیم مادرم دست ازسرزندگیم برداره تا رابطمم باهاش کم میکنم دست میذاره رو نقطه ضعفم و مدام میگه تو بی جنبه ای بی عرضه ای شوهرت توروازمون جداکرده توام لیاقت نداری اینقد خونوادت برات اهمیت ندارن چسبیدی به اون و بیخیال ما شدی انگار فقط تو شوهرداری حالا میبینیم که اونم وقتی تب عشق ازسرش افتاد چطوری باهات رفتارش عوض میشه اونوقت محتاج ما میشی.
دقیقا همسرم حق داره ناراحت بشه چون اگه قضیه برعکس بود من واقعا خسته میشدم که یکی مدام به همسرم دستوربده فقط وقتی مادرم میگه مارو فروختی و یه روزی شوهرت مثل یه چیز بی ارزش باهات برخورد میکنه وفقط خونواده واسه آدم میمونه ته دلم میترسم که اگه اینجوری بشه چی بعد بازم سعی میکنم رابطمو باخونوادم درست کنم که متاسفانه مجدد دعوامیشه

سلام دوستان
خیلی ناراحتم ذهنم آشفتس خونوادم بازم باهام قهرکردن و من دارم اذیت میشم یه بار با بابام تماس گرفتم خیلی سرد جوابموداد مادرمم کلا جواب نمیده انتظاری که دارن اینه اونا هرکاری کردن من ناراحت نشم و همش تماس بگیرم ازخودم بدم میاد خیلی ضعیف و بی عرضه شدم شاید دوستان بخاطر داشته باشن چقد نگران خونواده همسرم بودم که زندگی شراکتی اذیتم نکنه اما الان خونواده خودم باعث عذابمن.
گاهی وقتا به خودم لعنت میفرستم که چرا اینقدضعیفم خیلی دنبال راهی بودم که بهتربشم دوسال دانشگاه مشاوره رفتم بهترشدم اما بازم با رفتن خونه و رفتارمادرم همه چیز بهم ریخت چقد اینجا تاپیک دارم و واسه بهترشدن تلاش کردم اما یه مدت خوب بودم بعد مجددا روز از نو روزی ازنو.
دیگه نمیخوام غر بزنم ولی ازدست خودم خستم وقتی دنبال ریشه مشکلاتم میرم فقط به مادرم میرسم البته شاید اشتباه باشه و ریشه مشکلاتم خودم باشم اما هرجا که من ازمادرم دورم آرومم من فقط میدونم ازدست خودم خستم عصبانیم من خیلی ضعیفم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

سلام دوستان
خیلی ناراحتم ذهنم آشفتس خونوادم بازم باهام قهرکردن و من دارم اذیت میشم یه بار با بابام تماس گرفتم خیلی سرد جوابموداد مادرمم کلا جواب نمیده انتظاری که دارن اینه اونا هرکاری کردن من ناراحت نشم و همش تماس بگیرم ازخودم بدم میاد خیلی ضعیف و بی عرضه شدم شاید دوستان بخاطر داشته باشن چقد نگران خونواده همسرم بودم که زندگی شراکتی اذیتم نکنه اما الان خونواده خودم باعث عذابمن.
گاهی وقتا به خودم لعنت میفرستم که چرا اینقدضعیفم خیلی دنبال راهی بودم که بهتربشم دوسال دانشگاه مشاوره رفتم بهترشدم اما بازم با رفتن خونه و رفتارمادرم همه چیز بهم ریخت چقد اینجا تاپیک دارم و واسه بهترشدن تلاش کردم اما یه مدت خوب بودم بعد مجددا روز از نو روزی ازنو.
دیگه نمیخوام غر بزنم ولی ازدست خودم خستم وقتی دنبال ریشه مشکلاتم میرم فقط به مادرم میرسم البته شاید اشتباه باشه و ریشه مشکلاتم خودم باشم اما هرجا که من ازمادرم دورم آرومم من فقط میدونم ازدست خودم خستم عصبانیم من خیلی ضعیفم

---

سلام عزیم
وای چه قدر حرافی مامانتون شبیه مامان منه
کاملادرکت میکنم حالا اگه من قصه مو براتتعریف کنم چی میگی
بیخودی داری خودتو اذیت میکنی این شرایطیه که ما هیچ تقصری توش نداریم و داره از بیرون به ما تحمیل میشه ما نمیتونیم طرز تفکر مادرهامون رو درست کنیم و بهشون بگیم دارن چه ضربه ای به بچه هاشون میزنن وقتی خودشون متوجه نیستن فقط من و تو و همسرانمون هستیم که اذیت میشیم و غصه میخوریم
چون این رفتارها مادرانمون رو ناراحت نمیکنه چون بخشی از شخصیت شون هست فقط مرور زمان شاید هکه چیو درست کنه
پس یه گوشت در یه گوشت دروازه
زنگ نزن عزیزم هفته ای یکبار بزن هرچی هم گفتن بگو بله یا سکوت کن بگو خوب کاری ندارین مواظب خودتون باشن خداحافظ
گوشیت رو خاموش کن
بالخره همسرت یه روزی شاکی میشه یه روزی بهت یه حرفایی میزنه که دیگه برای جبران دیره
هیچی از ماجراهای خانودت برای همسرت نگو
خودتک بهش فکر نکن
نذار وسیله ای بشه که بعدا خانواده همسرت هم باهان رفتارخوبی نکن
توی این اوضاع هیچ کاری از دستت برنمیاد به جز حفظ سلامت روح وجسمت و زندگیت
همسرت یک زن قوی و شاد میخواد نه یه زن ضعیف وابسته

چطور یه پدر و مادر میتونن زندگی بچشونو با این حرفا خراب کنن ؟؟؟؟؟!!!!!!!!
شوهر شما به غیر از مشکل مادرتون رابطش با شما چطوریه ؟

من اگر جای شما بودم ارتباطمو فعلا با خوانوادم قطع میکردم زنگم نمیزدم
به جای اینکه اونا قهر کنن من قهر میکردم ...
هر از گاهی اگر زنگ میزدن جواب زنگشونو میدادم و اگر میدیدم دوباره دارن سمت دعوا و بحث میرن خدافظی میکردم گوشیو قطع میکردم و ادامه نمیدادم ...

زمانی که ازدواج میکنین زندگی با همسر زندگی اول شما میشه و خوانواده درجه دوم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آروز

سلام عزیم
وای چه قدر حرافی مامانتون شبیه مامان منه
کاملادرکت میکنم حالا اگه من قصه مو براتتعریف کنم چی میگی
بیخودی داری خودتو اذیت میکنی این شرایطیه که ما هیچ تقصری توش نداریم و داره از بیرون به ما تحمیل میشه ما نمیتونیم طرز تفکر مادرهامون رو درست کنیم و بهشون بگیم دارن چه ضربه ای به بچه هاشون میزنن وقتی خودشون متوجه نیستن فقط من و تو و همسرانمون هستیم که اذیت میشیم و غصه میخوریم
چون این رفتارها مادرانمون رو ناراحت نمیکنه چون بخشی از شخصیت شون هست فقط مرور زمان شاید هکه چیو درست کنه
پس یه گوشت در یه گوشت دروازه
زنگ نزن عزیزم هفته ای یکبار بزن هرچی هم گفتن بگو بله یا سکوت کن بگو خوب کاری ندارین مواظب خودتون باشن خداحافظ
گوشیت رو خاموش کن
بالخره همسرت یه روزی شاکی میشه یه روزی بهت یه حرفایی میزنه که دیگه برای جبران دیره
هیچی از ماجراهای خانودت برای همسرت نگو
خودتک بهش فکر نکن
نذار وسیله ای بشه که بعدا خانواده همسرت هم باهان رفتارخوبی نکن
توی این اوضاع هیچ کاری از دستت برنمیاد به جز حفظ سلامت روح وجسمت و زندگیت
همسرت یک زن قوی و شاد میخواد نه یه زن ضعیف وابسته

---

آروز عزیزم ممنونم ازراهنماییت
دارم باقضیه خونوادم کنارمیام انتظاراتشون واقعا خارج ازحد عادیه یه مدت باهاشون کلا کاری نداشتم البته اونا باهام قطع رابطه کردن الانم فقط درحداحوالپرسی درارتباطم هرچند به گفته خودشون منتظرن حضوری منوببینن و بازم حرف بزنن. من خیلی روخودم کارکردم تونستم کمتربه حرفاشون بها بدم درسته به قیمت دعواهای زیاد اما حداقل دخالتواززندگیم حذف کردم.
دقیقا همسرم وقتی من خوبم روحیه میگیره اما اگه بهم بریزم اونم قاطی میکنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط anisa

چطور یه پدر و مادر میتونن زندگی بچشونو با این حرفا خراب کنن ؟؟؟؟؟!!!!!!!!
شوهر شما به غیر از مشکل مادرتون رابطش با شما چطوریه ؟

من اگر جای شما بودم ارتباطمو فعلا با خوانوادم قطع میکردم زنگم نمیزدم
به جای اینکه اونا قهر کنن من قهر میکردم ...
هر از گاهی اگر زنگ میزدن جواب زنگشونو میدادم و اگر میدیدم دوباره دارن سمت دعوا و بحث میرن خدافظی میکردم گوشیو قطع میکردم و ادامه نمیدادم ...

زمانی که ازدواج میکنین زندگی با همسر زندگی اول شما میشه و خوانواده درجه دوم

---

آنیسای عزیز وقتی پدرومادر تنها فکرشون حرف مردمه و راضی کردن مردم،همین میشه.
همسرم جداازین مشکل واقعا خوبه تمام تلاششوواسه زندگیمون وآرامش من میکنه حتی به خونواده خودشم اجازه دخالت نمیده من کنارش آرومم. فعلا خونوادم یه جورایی کوتاه اومدن منم ارتباطمو محدودکردم چون اینجوری آرامشم بیشتره

مادر ها همیشه خیر و صلاح و فرزند هاشون و میخوان
چون نیتشون خیره
شاید الان مادرم نبود مسیر اشتباه زیادی رو تو زندگیم میرفتم
وقتی با رابطه من با دختر مورد علاقم راهنماییم نمیکرد
و صبر نمیکردم و واقعا نمیشناختمش
الان دیگه راه برگشتی نبود
و افسوس این و میخوندم که چرا به حرف های مادرم گوش نکردم

دوستان من بازم اومدم باماجرای جدیدمادرم وقتی دید نمیتونه مستقیم دخالتاشو به من بگه به همه خاله هام گفته که به من برسونن یعنی آبروموهمه جابرده پیش هرکسی نشسته پشت سرم حرف زده همه منومیبینن میگن مامانت گفته نصیحتت کنیم!!!!!!فک کنید به خالم گفته به دخترم بگو باید پسربیاره دختربیاره خودم بچشوخفه میکنم تا مردم پشت سرم نگن خودشو دخترش دخترزان!!!انگارمن الان میخوام بچه داربشم.
آقای jm67 حرفتون درست امامادر من بخدا مریضه ازصبح تاشب میشینه فکرمیکنه توذهنش حرف میبافه اگه کسی بهش چیزی بگه مدتها توذهنش نقشه میکشه چطوری جوابشو بده، به شدت منفی بافه و وسواس روحی شدید داره 90 درصد فکراش منفی و برداشت بده هرکی کوچکترین حرفی بزنه میگه قطعا متلک زد.دوستان مادرم دیگه داره خیلی همه چیوخراب میکنه حرف مردم واسش اولویته اونم حرفایی که ازطرف مردم توذهن خودش میسازه.

به نظر من به جای این حرفها دس دس نکنید و مادرتونو پیش یه روانپزشک خوب ببرید .

تنهایی جان چه اهمیتی داره مادرت به خاله هات چی گفته در مورد تو و همسرت؟؟؟اگه اونا ادمای عاقلی باشن که حرفای مادرت رو قبول نمیکنن چون شخصیت خواهرشونو میشناسن! اگرم نه که خداییش هیییییییییچ اهمیتی نداره! من و خواهرام همش کارمون اینه که مادرو ببریم پیش این دکتر و اون دکتر و ازمایش و سونو و ....اخرشم همیشه طلبکاره و همش اه و ناله میکنه !هر ننه قمری هم از راه میرسه مارو نصیحت میکنه که چرا به فکرش نیستین و هواشو ندارین!!!هزارتا کار براش بکنیم خوشحال نمیشه ولی کافیه یه بار از یه رفتارمون ناراحت بشه، تا عمر داری سرکوفتشو میزنه و گله گذاری میکنه! ببین تجربه من بعد ده سال زندگی مشترک اینه که بچسب به زندگیت و از این حرفا فاصله بگیر...رفت و امد با فامیل در حدی باشه که خودت و همسرت راحتین . خوشبختانه هم پدرت سالم و سرحاله و هم دوتا خواهر تو خونه داری پس مادرت تنها نیست که نگرانش باشی و بخوای هی سر بزنی و تماس بگیری...به جای اینکه بیای اینجا درد دل کنی و راهکار بخوای بشین کتابا و مقالات روانشناسی بخون(تو اینترنت میتونی کلی پیدا کنی) روی خودت کار کن که مهرطلب نباشی ...عزت نفس و اعتماد بنفس داشته باشی...به حرفا و قضاوتای دیگران اهمیت ندی...باور کن فقط باید تمرین کنی ...تمرین تمرین تمرین...و باورت نمیشه که چقدر تغییر میکنی و قوی و با اراده میشی...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

دوستان من بازم اومدم باماجرای جدیدمادرم وقتی دید نمیتونه مستقیم دخالتاشو به من بگه به همه خاله هام گفته که به من برسونن یعنی آبروموهمه جابرده پیش هرکسی نشسته پشت سرم حرف زده همه منومیبینن میگن مامانت گفته نصیحتت کنیم!!!!!!فک کنید به خالم گفته به دخترم بگو باید پسربیاره دختربیاره خودم بچشوخفه میکنم تا مردم پشت سرم نگن خودشو دخترش دخترزان!!!انگارمن الان میخوام بچه داربشم.
آقای jm67 حرفتون درست امامادر من بخدا مریضه ازصبح تاشب میشینه فکرمیکنه توذهنش حرف میبافه اگه کسی بهش چیزی بگه مدتها توذهنش نقشه میکشه چطوری جوابشو بده، به شدت منفی بافه و وسواس روحی شدید داره 90 درصد فکراش منفی و برداشت بده هرکی کوچکترین حرفی بزنه میگه قطعا متلک زد.دوستان مادرم دیگه داره خیلی همه چیوخراب میکنه حرف مردم واسش اولویته اونم حرفایی که ازطرف مردم توذهن خودش میسازه.

---

دقیقا مثل کارای مامان من چاره ای نیست
مامان من که تو فضای مجازیم برام فعالیت میکنه
من که مامانم از زمان خواستگاریم شروع کرده تا الان
قبول هم ندارن کاراشون رو
همیشه هم حق به جانبن
منم نفرین میکنن
ولی خوب چه کار میشه کرد

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میس بیوتی

تنهایی جان چه اهمیتی داره مادرت به خاله هات چی گفته در مورد تو و همسرت؟؟؟اگه اونا ادمای عاقلی باشن که حرفای مادرت رو قبول نمیکنن چون شخصیت خواهرشونو میشناسن! اگرم نه که خداییش هیییییییییچ اهمیتی نداره! من و خواهرام همش کارمون اینه که مادرو ببریم پیش این دکتر و اون دکتر و ازمایش و سونو و ....اخرشم همیشه طلبکاره و همش اه و ناله میکنه !هر ننه قمری هم از راه میرسه مارو نصیحت میکنه که چرا به فکرش نیستین و هواشو ندارین!!!هزارتا کار براش بکنیم خوشحال نمیشه ولی کافیه یه بار از یه رفتارمون ناراحت بشه، تا عمر داری سرکوفتشو میزنه و گله گذاری میکنه! ببین تجربه من بعد ده سال زندگی مشترک اینه که بچسب به زندگیت و از این حرفا فاصله بگیر...رفت و امد با فامیل در حدی باشه که خودت و همسرت راحتین . خوشبختانه هم پدرت سالم و سرحاله و هم دوتا خواهر تو خونه داری پس مادرت تنها نیست که نگرانش باشی و بخوای هی سر بزنی و تماس بگیری...به جای اینکه بیای اینجا درد دل کنی و راهکار بخوای بشین کتابا و مقالات روانشناسی بخون(تو اینترنت میتونی کلی پیدا کنی) روی خودت کار کن که مهرطلب نباشی ...عزت نفس و اعتماد بنفس داشته باشی...به حرفا و قضاوتای دیگران اهمیت ندی...باور کن فقط باید تمرین کنی ...تمرین تمرین تمرین...و باورت نمیشه که چقدر تغییر میکنی و قوی و با اراده میشی...

---

حسنت آفرین خیلی خوبه که شخصیتمون جوری باشه که مهر طلب نباشیم قوی و با اعتماد به نفس
ئقتی این مشلو قبول کنیم که مادرمون اینجوری هست شرایط کمی راحت تر میشه

ا

دوستای عزیزم سلام

من بازاومدم واقعا هنوز نتونستم کنار بیام با مادرم. بعداز 6ماه اومدم خونه مامانم واقعا کوفتم شد همه مسائل قدیمی بازم تکرار شد اینقد حرف میزنه که آدم کم میاره.
توروخدا به من بگین حرفای مادرم درسته یانه؟من هربار مادرمو میبینم باحرفاش ازهمسرم متنفرمیشم ازش یه آدم قدرنشناس بی چشم و رو ساخته اینقدم با دلیل و منطق حرف میزنه که منم باورم شده من واقعا ضعیفم نمیدونم چیکار کنم تا قوی بشم هربار مادرمومیبینم تمام رشته هام پنبه میشه بگید چه رفتاری بکنم

سلام
شما خودت در پست اولت نوشتی از اینکه مادرت دهن بینه و حرف مردم روش اثر داره نالانی...حالا خودت دقیقا داری کار مادرت رو انجام میدی ؟!

شما واقعا به همسرت علاقه داری؟اگر واقعا بهش علاقه داری و شاهد زحمتاش برای زندگیتون هستی، چرا باید با شنیدن چند تا جمله از مادرت که مشخصه حرفاش از روی منطق نیست ، از همسرت متنفر بشی ؟!!؟!؟

به نظرم شما همه چیز رو از زاویه ضعف داری نگاه میکنی.ادمهایی که میگن ضعیفیم در واقع ضعیف نیستن.تنبلن.نمیخوان برای بهبود شرایط کاری کنن و متوسل میشن به ضعف.
شما حتی نام کاربریت هم انرژی منفی داره....

ضمنا مردم حرف زیاد میزنن.چه مادر شما و چه بقیه ادمها....شما شنونده باش . شما یک زن بالغ و متاهلی.روزیکه به همسرت جواب مثبت دادی یعنی این توانایی در خودت برای اداره زندگی مشترک دیدی و حالا که به اینجا رسیدی مدام دم از ضعف میزنی؟!
و لازمه که شرایط رو مدیریت کنی...وتی میری خونه مادرت مثل یک مهمون در حد یه چایی خوردن برو که احترامش هم حفظ بشه.بعدشم خداحافظی کن و برگرد منزل.وقتی داره حرف های نا امید کننده میزنه شما براش از اب و هوا بگو.دلیلی نداره فقط بشینی و گوش بدی و بعد زندگیت رو خراب کنی.

شما که نمیتونی مادرت رو تغییر بدی.پس تغییر رو از خودت شروع کن و این صفت دهن بینی رو از خودت دور کن.همسرت رو با عقل خودت بسنج نه با عقل مادرت.وقتی شما هم مطیع عقل و حرف مادرت میشی یعنی فاجعه....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

سلام
شما خودت در پست اولت نوشتی از اینکه مادرت دهن بینه و حرف مردم روش اثر داره نالانی...حالا خودت دقیقا داری کار مادرت رو انجام میدی ؟!

شما واقعا به همسرت علاقه داری؟اگر واقعا بهش علاقه داری و شاهد زحمتاش برای زندگیتون هستی، چرا باید با شنیدن چند تا جمله از مادرت که مشخصه حرفاش از روی منطق نیست ، از همسرت متنفر بشی ؟!!؟!؟

به نظرم شما همه چیز رو از زاویه ضعف داری نگاه میکنی.ادمهایی که میگن ضعیفیم در واقع ضعیف نیستن.تنبلن.نمیخوان برای بهبود شرایط کاری کنن و متوسل میشن به ضعف.
شما حتی نام کاربریت هم انرژی منفی داره....

ضمنا مردم حرف زیاد میزنن.چه مادر شما و چه بقیه ادمها....شما شنونده باش . شما یک زن بالغ و متاهلی.روزیکه به همسرت جواب مثبت دادی یعنی این توانایی در خودت برای اداره زندگی مشترک دیدی و حالا که به اینجا رسیدی مدام دم از ضعف میزنی؟!
و لازمه که شرایط رو مدیریت کنی...وتی میری خونه مادرت مثل یک مهمون در حد یه چایی خوردن برو که احترامش هم حفظ بشه.بعدشم خداحافظی کن و برگرد منزل.وقتی داره حرف های نا امید کننده میزنه شما براش از اب و هوا بگو.دلیلی نداره فقط بشینی و گوش بدی و بعد زندگیت رو خراب کنی.

شما که نمیتونی مادرت رو تغییر بدی.پس تغییر رو از خودت شروع کن و این صفت دهن بینی رو از خودت دور کن.همسرت رو با عقل خودت بسنج نه با عقل مادرت.وقتی شما هم مطیع عقل و حرف مادرت میشی یعنی فاجعه....

---

مریم عزیز ممنون ازراهنماییت
من به همسرم علاقه دارم اما خب حرفایی که مادرمم میزنه زیاد اشتباه نیست.
مثلا همسرم به شدت یکدنده و لجبازه اگه تاپیکاموببینید سر خیلی مسائل مثل عروسی همسرم لج کرد و خیلی چیزا رو خراب کرد،همسرم واسه زندگیمون و واسه من خیلی خرج میکنه اما واسه بقیه به شدت خسیسه،همسرم اگه ازکسی رفتاری خلاف میلش ببینه تا تلافی نکنه دست بردار نیست ومتاسفانه خیلی کینه ایه! مادرمم درمورد این رفتارای همسرم حرف میزنه ولی من ازشنیدن این حرفا عصبی میشم چون میدونم درست میگه یه جورایی اذیت میشم ازینکه دیگرانم این رفتارای بد همسرموبدونن چون من کاری ازدستم برنمیاد و خودمم ازاین رفتاراش اذیت میشم.
درست میگی شاید تنبلی باعث میشه اینجوری باشم من مشکلاتمومیدونم مثلا میدونم ترسوام تاحدودی مهرطلبم و زودرنج و حتی درمقابل همسرم ودیگران به شدت منفعلم اما تا تغییروشروع میکنم بازیه اتفاقی میفته که همه چی بهم میریزه.
من دلم نمیخواد زندگیم بد باشه درمقابل رفتارای بد همسرم خودمم کم آوردم یه جورایی نمیتونم ازین سردرگمی نجات پیدا کنم

من در جریان تاپیک های قبلیت بودم. یه زمان از مامانت ناراحت بودی و حرفای شوهرت رو قبول داشتی. بعد که اومدی پیش خانواده شوهرت زندگی کردی از اونا ناراحت بودی و حالا هم داری از شوهرت و رفتارهای بدش انتقاد می کنی.
مشکل از نگاه خودت به زندگی هست. همه آدم ها اخلاق بد و خوب رو کنار هم دارن. قرار نیست زوم کنی روی اخلاق بدشون و خوبی ها رو فراموش کنی. همونجور که قبلا هم گفتی مادرت رفتارهاش منطقی نیست. مطمین باش اگر شوهرت بی نقص ترین آدم دنیا بود بازم مادرت یه ایرادی پیدا می کرد و گیر می داد. شما سعی کن روی بهبود زندگیت تلاش کنی. هرچی از مادرت میشنوی رو نشنیده بگیر و ببین چطور میتونی زندگی نوپات رو حفظ کنی. وگرنه چند وقت دیگه میای میگی با شوهرم قهر کردم و اومدم خونه مادرم. مامانم هم بهم یه ریز سرکوفت میزنه.
با خیلی از ایرادایی که در شوهرت می بینی باید با سیاست برخورد کن. مثلا به هیچ عنوان به شوهرت نگو که مادرت چه حرفای بدی در موردش میزنه. اگر یه جاهایی نمیزاره برای اطرافیان کادو بخری سعی کن خودت کم کم پول جمع کنی و اینجور مواقع خودت جبران کنی.
باید از حالت منفعل بودن در مقابل مامان و شوهرت خارج بشی. برای این کار مشاور خیلی میتونه کمکت کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهاره جون

من در جریان تاپیک های قبلیت بودم. یه زمان از مامانت ناراحت بودی و حرفای شوهرت رو قبول داشتی. بعد که اومدی پیش خانواده شوهرت زندگی کردی از اونا ناراحت بودی و حالا هم داری از شوهرت و رفتارهای بدش انتقاد می کنی.
مشکل از نگاه خودت به زندگی هست. همه آدم ها اخلاق بد و خوب رو کنار هم دارن. قرار نیست زوم کنی روی اخلاق بدشون و خوبی ها رو فراموش کنی. همونجور که قبلا هم گفتی مادرت رفتارهاش منطقی نیست. مطمین باش اگر شوهرت بی نقص ترین آدم دنیا بود بازم مادرت یه ایرادی پیدا می کرد و گیر می داد. شما سعی کن روی بهبود زندگیت تلاش کنی. هرچی از مادرت میشنوی رو نشنیده بگیر و ببین چطور میتونی زندگی نوپات رو حفظ کنی. وگرنه چند وقت دیگه میای میگی با شوهرم قهر کردم و اومدم خونه مادرم. مامانم هم بهم یه ریز سرکوفت میزنه.
با خیلی از ایرادایی که در شوهرت می بینی باید با سیاست برخورد کن. مثلا به هیچ عنوان به شوهرت نگو که مادرت چه حرفای بدی در موردش میزنه. اگر یه جاهایی نمیزاره برای اطرافیان کادو بخری سعی کن خودت کم کم پول جمع کنی و اینجور مواقع خودت جبران کنی.
باید از حالت منفعل بودن در مقابل مامان و شوهرت خارج بشی. برای این کار مشاور خیلی میتونه کمکت کنه.

---

بهاره جون عزیزم ممنون که به تاپیکم سر زدی
دقیقا درست میگی همونجور که مدیر همدردی هم بهم گفتن زود رنجم بخدا سعی کردم صبرموبیشترکنم خیلی وقتام موفق شدم تو بحثایی که باهمسرم پیش میاد صبور و آروم برخورد میکنم تنشامون کم شده.
درست میگی من خوبی رو نباید فدای بدی کنم اگه ازاخلاقای همسرم گفتم صرفا بخاطر این بود بگم حرفای مامانم گاهی درسته و همین درست بودن بیشتر اذیتم میکنه نه اینکه شکایت کنم.
متاسفانه اوضاع بدتری پیش اومد بعدازمدتها رفتم خونه مادرم بین همسرم و مادرم درگیری پیش اومد و مادرم دوباره شروع کرد که چرا دخترم به این زنگ نزده حال اونو نپرسیده همسرم خیلی منطقی و آروم داشت باهاش حرف میزد یهو مامانم عصبانی شد ولج کرد بعدکه برگشتیم همسرم به مادرم زنگ زد و با عصبانیت بهش گفت توزندگیمون دخالت نکن و... یه جدل بد پیش اومد ومنم هیچکاری ازم برنیومد.
همسرم عصبانیه که اگه بخوای بذاری مادرت دخالت کنه من زندگی رو تموم میکنم مادرم عصبانیه وهمه چی سرمن خالی شد.
من به شوهرم نمیگم مادرم چی دربارش میگه متاسفانه هرچیم حرفای مادرموپنهان میکنم خودش خرابش میکنه درمورد همسرمم هرچقد بخوام بهم بدون سوال و جواب پول میده برای خودمم خرجش کنم کاری نداره مثلابخوام یه مانتو بخرم میگه دوتایاچندتا بخراما اگه یهو بخوام بدون مناسبت واسه کسی کادو بخرم یا وقتی مهمونی میریم دست خالی نریم عصبانی میشه و اصلا به هیچ وجه نمیتونم بدون اطلاعش واسه بقیه چیزی خرج کنم!
مشاورم که امکان نداره اصلا قبول نداره واقعا سردرگمم من تغییرات خودمو ادامه میدم اما وقتی کسی سرم داد میزنه و تحقیر میشم و سرزنش خیلی منفعل میشم

به نظرم در عین حال که اجترام مادرتان را حفظ میکنید اولویت اول را زندگی خانوادگی و همسر خود قرار دهید. من بیست سال است که درگیر این موضوع هستم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

سلام به یاران همدردی

خیلیاتون منو میشناسین من دوباره به کمکتون نیاز دارم

من عروسی کردم با شرایطی که قبلا گفتم میشه گفت بدترین روزای زندگیمو گذروندم اما بالاخره عروسی تموم شد. ولی متاسفانه مشکلات من تازه شروع شد!!

قبلا درباره منفی بافی های مادرم و رفتارش گفتم بااینکه ازش دورم دست ازسرم برنمیداره هرروز با تلفن آرامشمو میگیره بخدا دیگه نمیدونم چیکار کنم زنگ میزنه بهم از همسرم بدمیگه به خودم بدوبیراه میگه که چرا نرفتم سربزنم( فاصله ما ده ساعته و همسرم هرروز سرکاره)،یا چرا خونه اون فامیل نرفتم به اون یکی فامیل زنگ نزدم و....
روزام بااین نگرانی میگذره که چطوری باهاش تماس بگیرم یااگه زنگ بزنه چی بگم!
مدام دخالت میکنه که برو خونه این به اون زنگ بزن اینقدحرف مردم روش تاثیرداره که منو دیوانه کرده من نمیتونم مثل خودش ارزش و شخصیت خودم و همسرمو ازبین ببرم مادرم فقط به فکر راضی کردن بقیس حتی به قیمت نابودی آرامش همسر و بچه هاش.

دوستان من دارم از نظر جسمی هم مشکل پیدا میکنم تپش قلب های شدید استرس بالا خواب نامنظم همه اینا واسم مسئله شده.
توروخدا بگین باهاش چیکارکنم متاسفانه همسرمم متوجه شده و از تماس گرفتن با خونوادم منعم میکنه میگه هربار زنگ میزنی بهم میریزی و تو زندگیمون دخالت میکنن، اگرم زنگ بزنم همسرم باهام سرد میشه و دعوا میکنه که به حرفم گوش نمیدی بدون اطلاعشم نمیتونم تماس بگیرم چون متوجه بشه اعتماد بینمون ازبین میره ازطرف دیگم تماس نگیرم دعوا و دادوبیداد ازطرف خونوادمه!
توروخدا بگین چیکارکنم کم آوردم

---

سلام.
نمیدونم از حرفایی که قرار بزنم آرام میشید یا ناراحت اما در هر صورت من رو بعنوان دوست بدونید.... که هیچ قصد بدی نداره. فقط میخواد حرف بزنه
...
شما مادر شدی؟؟؟؟
مادر" همونی که شب و روزش رو برامون گذاشت تر و خشکمون کرد.... خودش نخورد و نپوشید تا بچش به بترین جاها برسه. حالا همینجوری بزنیمش بره؟ بگیم دخالت نکنه؟ بگیم شوهر از دست بره رفته؟؟؟؟؟ پس مادر چی؟ کی قرار دوباره برامون مادری متولد کنه از خودمون دلسوزتر؟ این انصافه؟؟؟؟؟
نه انصاف نیست هرچقدم اخلاقش تند باشه بد باشه..... وقتی حالت بد بود اون رهات کرد؟ وقتی ازدواج میکردی ولت کرد به امون خدا؟ یا بهترینارو برات ساخت تا جلو شوهرت و خوانوادش سربلند باشی...
حالا چیشد؟ یهو قیدشو بزنیم تا شوهرمون نپره؟
نه عزیزم نه
.......
باید هنر به خرج بدی مادر سرجاش همسر سر جاش.....ده ساعت باهاش فاصله داری خب دلش برات تنگ میشه.... یه بار با محبت باهاش حرف بزن... چشم حرفاش روبده بی احترامی نشه حالا اون کارو نکردی هم نکردی....
درعین حال که احترام همسر و خونواده اونو داری احترام مادرتم داشته باش. اول باید رو خودت کار کنی صبرو تحملت بره بالا.... تا قدرت حل مساله داشته باشی. صبوتر باش هربار مادر حرف میزنه با لبخند جوابشو بده بگو حق با توعه.... اون دلتنگ میشه.... باور کن... فقط یکم دیدت رو عوض کن...
اونوقت میتونی هم خونواده خودت هم همسرتو راضی نگهداری...
یه روز که دخترت یا پسرت ازدواج کنه بره بهت بی محلی کنه اونوقت میفهمی چی تو دل اون مادر بوده......
....
به جای خط زدن ادما باهاشون مدارا کن با لبخند با مهربونی
...
من عادت دارم خیلی راحت حرف بزنم... اگه کم لطفی شد بزرگی کنید به دل نگیرید موفق شین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط dr-samira

سلام.
نمیدونم از حرفایی که قرار بزنم آرام میشید یا ناراحت اما در هر صورت من رو بعنوان دوست بدونید.... که هیچ قصد بدی نداره. فقط میخواد حرف بزنه
...
شما مادر شدی؟؟؟؟
مادر" همونی که شب و روزش رو برامون گذاشت تر و خشکمون کرد.... خودش نخورد و نپوشید تا بچش به بترین جاها برسه. حالا همینجوری بزنیمش بره؟ بگیم دخالت نکنه؟ بگیم شوهر از دست بره رفته؟؟؟؟؟ پس مادر چی؟ کی قرار دوباره برامون مادری متولد کنه از خودمون دلسوزتر؟ این انصافه؟؟؟؟؟
نه انصاف نیست هرچقدم اخلاقش تند باشه بد باشه..... وقتی حالت بد بود اون رهات کرد؟ وقتی ازدواج میکردی ولت کرد به امون خدا؟ یا بهترینارو برات ساخت تا جلو شوهرت و خوانوادش سربلند باشی...
حالا چیشد؟ یهو قیدشو بزنیم تا شوهرمون نپره؟
نه عزیزم نه
.......
باید هنر به خرج بدی مادر سرجاش همسر سر جاش.....ده ساعت باهاش فاصله داری خب دلش برات تنگ میشه.... یه بار با محبت باهاش حرف بزن... چشم حرفاش روبده بی احترامی نشه حالا اون کارو نکردی هم نکردی....
درعین حال که احترام همسر و خونواده اونو داری احترام مادرتم داشته باش. اول باید رو خودت کار کنی صبرو تحملت بره بالا.... تا قدرت حل مساله داشته باشی. صبوتر باش هربار مادر حرف میزنه با لبخند جوابشو بده بگو حق با توعه.... اون دلتنگ میشه.... باور کن... فقط یکم دیدت رو عوض کن...
اونوقت میتونی هم خونواده خودت هم همسرتو راضی نگهداری...
یه روز که دخترت یا پسرت ازدواج کنه بره بهت بی محلی کنه اونوقت میفهمی چی تو دل اون مادر بوده......
....
به جای خط زدن ادما باهاشون مدارا کن با لبخند با مهربونی
...
من عادت دارم خیلی راحت حرف بزنم... اگه کم لطفی شد بزرگی کنید به دل نگیرید موفق شین

---

سمیرای عزیز سلام
حرفات ناراحتم نکرد ممنون ازراهنماییت من نیومدم اینجا فقط حرف مطابق میلم بشنوم.
عزیزم منم میدونم مادرعزیزه خودم ازوقتی این بحث بدپیش اومده یه لحظه آرامش نداشتم من باهمه بدیا مادرم رو دوس دارم محبتاشومیبینم اشکم درمیاد.
مادرم فقط با یه چشم کوتاه نمیاد صدبار بعدش میپرسه اونکارو انجام دادی اگه بگی نه دعوا میشه مثل این بارآخر.
ازیه طرف همسرمم به دخالتای مادرم حساس شده و اینجوری دعواشد. توروخدانگید مهارتاتو بالاببر چون تمام مقاله ها رو خوندم و سخنرانیا رو گوش دادم اما همسرم وقتی عصبانی میشه و به چیزی گیر میده کوتاه نمیاد و همیشه کارخودشو قبول داره تواین مورد هرحمایتم ازمادرم همسرمو بدترمیکنه و برعکس.
واقعا راهی به ذهنم نمیرسه نه میتونم خونوادمو ول کنم نه همسرمو لطفا اشتباه برداشت نشه من وابسته به خونواده نیستم اما ازین تنشا خسته شدم