نمایش نسخه قابل چاپ
سلام خدمت دوستای عزیزم:72:. دوستان من یه کمک فوری لازم دارم راجع به مراسم خواستگاری.
آیا دختری که براش خواستگار میاد باید با ورود مهمونا بهشون خوش آمد بگه و پذیرایی کنه یا اینکه صب کنه بعدا که صداش زدن بره ؟ این رسم روالش چیه؟
ببخشید اگه به حالت دستوری نوشتم کمک فوری، واقعا فوریه:203::72::203:
سلام
من رسم خودمونو میگم که البته بین دوستانمم دقیقا همین روال برقراره.
بهتره از تو جمعی که از طرف شما قراره توی مراسم خواستگاری شرکت کنن جوونترین پسر که در مرحله ی اول برادره یا اگر بردار نداشتین در مرحله ی بعد شوهر خواهر یا اگر اونم نداشتین جوونترین پسر جمع خارج از منزل مثلا اگر حیاط دارین توی حیاط و دم در یا اگر اپارتمانی هستین جلوی در ورودی اپارتمان به استقبال خواستگاران برن تا بعد از ورود مهمونا کفش هاشون رو هم یکم مرتب کنن. داخل منزل جلوی در ورودی منزل مادرتون و شما بایستید و از مهمونا استقبال کنین. پدرتون هم کمی عقب تر و بقیه ی اعضایی هم که حاضر در مراسم هستن همونجایی که روی صندلی نشستن فقط از سر جاشون بلند شن و خوش امد گویی کنن.
سلام
دختر بهتره بره تو پستو قایم بشه:310: وقتی بزرگترها به تفاهم اولیه رسیدن با یه سینی چایی وارد اون جمع بشه:122:
وقتی دختر پسر صحبتهاشون کردند اگر به یک تفاهم نسبی رسیدن دختر شربت بیاورد
اگه اولش بروید سلام علیک کنید ممکن بگن دختر زبون دراز :311:
سلام
من چندتا تاپيكت رو تو اين مدت پيگيري كردم و فكر ميكنم كه تو زندگيت ي سري مشكلاتي داري كه برا خودت بزرگش كردي....
ي توصيه ميكنم به شما شوهر قول چراغ جادو نيست كه بخاد همه آرزو هات رو برآورده كنه...........
خانوادت (مخصوصا مادرتون)رسم و رسوم رو بهتر بلدن بهتره از ايشون راهنمايي بخاي و به حرفش گوش بديد.
با آرزوي خوشبختي براي شما.
بی نهایت ازتون ممنونم:72::72:....خانواد و فامیل گفتن بعدا بیا دیگه من بعدا رفتم ولی تقریبا مثه بالا شد مراسمنقل قول:
نوشته اصلی توسط nardil
بی نهایت ازتون ممنونم:72::72:......زبونم و موش خورد متاسفانه!نقل قول:
نوشته اصلی توسط omid12
بی نهایت ازتون ممنونم:72::72:....راستش مشکلاتم کم نیس، یعنی دروغه اگه بگم الکی بزرگش کردم، واقعا مشکلات زیادی دارم، الانم که مهمونا رفتن سنگ روی یخ شدم ولی چاره ای ندارم، دارم یه جورایی مقاومت می کنم، این حس سرپا موندنمو دوس دارم، نمی خوام بگم زمین خوردم وای تموم شد دیگه! دوس دارم پا شم، شاید کسی باور نکنه، چهارسال داشنگاه بودم یه هم خونه ای یه بار اشک منو ندید ولی اینجا تو خونمون روزی نیس که من شبا بدون گریه بخوابم، ولی می گم، اشکالی نداره، دوباره شروع کن، دوباره امتحان کن..... بعدشم اینکه آقای سیا من به خدا فک نمی کنم که شوهر غول چراغ جادوئه، فقط به خاطر یه سری تجربیات تلخ زندگی که از بچگی باهام بوده، راجع به آینده م نگرانم. یه جورایی گنگه واسم...نقل قول:
نوشته اصلی توسط sia518
ممنون از آرزوی قشنگتون
نقل قول:
نوشته اصلی توسط غبار غم
* شما همیشه
اعتماد به نفس تون کمه؟
یا
ازدواج براتون موضوع حساسی شده و بهش واکنش نشون میدید. در بعضی شرایط افراد نسبت به موضوعی که براشون اهمیت بسیار زیادی پیدا میکنه دچار حساسیت شدید میشوند و نمی تونند اعمال شون رو کنترل کنند. مانند کسی که از شدت عجله طوری دستش می لرزه که نمی تونه درب ماشین رو باز کنه و حتی امکان داره کلید از دستش بیفته.
یا
کلا دچار اضطراب، استرس و افسرده گی هستید؟ با توجه به اینکه میگید هر شب گریه می کنید.
* چرا سنگ رو یخ شدید؟
سلام. ممنونم ازتون:72:.....اعتماد به نفسم کم نیس، اصلا اعتماد به نفس ندارم، ازدواج برام موضوع حساسی نیس، دقیقا نمیدونم چه حرفی تو تاپیکم زدم که این برداشت ازش شده یه دوست عزیز، ولی برام اهمیت داره، یه سالی میشه که بهش فک می کنم و علی الخصوص که خواستگار میاد مهم تر میشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط Ye_Doost
استرس شدید دارم، افسردگیم که فک کنم سه ساله دچارشم:47:.
خب اولا به خاطر خونمون سنگ روی یخ شدم، قبلا گفتم چه وضعی داره، فامیلامون که برا این مراسم اومده بودن تا پیش ما باشن اعصابشون خورد شده بود و با عصبانیت همش می گفتن اینجا چرا اینجوریه، سقف چرا ریخته، رنگ این دیوار چرا اینجوری شده، چرا اینجا موکته و غیره، ما هم باید همش توضیح میدادیم که مثلا اشکالی نداره، این خیلی وقته اینجوریه، فرش اینجارو انداختیم اونجا برا همین اینجا خالیه و ....(یکی از فامیلای پدرم که مرد خیلی خوب و مومنیه دیگه به جا ما هم عرق ریخت کلا، داشت دیوونه میشد، همش به بابام می گفت چرا این خونه رو این شکلی کردی؟!)، دوما دخترا اکثرا به خاطر اعتبار پدرشون براشون خواستگار میاد (تو فامیل ما اینجوریه)، منم باید قامت خمیده بابامو ببینم و افسوس بخورم، اینکه خیلی وضعیت بدنیش تحلیل رفته و به عبارتی معلومه چیکاره س:47:.
حالا مهمترین نکته مراسم من چی بود؟...:
اولا من وقتی وارد جمع مراسم شدم وقتی نشستم، موضوع بحث مهمونامون دخترای فامیلایی که تو خونمون بودن شد! اینکه چقد اجتماعین، دکتر و جراح و دندون پزشک، وکیل و صاحب امتیاز بیمه، کارمند بانک و استاد دانشگاه، زن فلان وکیل و همسر فلان پزشک، و به عبارتی همگی مدیر و مدبر، کدبانو و زن زندگی، روابط اجتماعی بالا، آشپز فوق حرفه ای و با سلیقه! یعنی فقط به خوشگلی اشاره ای نکردن، اونم کیه به خوشگلی نگا کنه!! که اگه اونم امکانش بود می گفتن!!! من اینجا یکم منقلب شدم راستش، یاد این افتادم که اینا دنبال کی هستن و من کیم؟!خلاصه من و اون آقا که رفتیم یه جای دیگه نشستیم حرف بزنیم اولا من خیلی استرس داشتم، برا اولین بار با یه آقا راجع به ازدواج حرف می زدم، دوما من اصلا دوس نداشتم کس دیگه ای باشم (اصلا نمیتونم ادا و اینا در بیارم)، اینطوریم شد اما بخش فاجعه آمیز اونجاش بود که من نتونستم خودم باشم!!من نتونستم ویژگی های مثبت خودمو بگم (اصلا فک می کردم اگه بگم خود تعریفی میشه!)اون آقا دید من حرف نمیزنم خودش شروع کرد همه چی گفت، منم تو دلم تایید می کردم که منم اینطوری می خوام یا درسته حرفتون اما شما بگو اگه یه جمله کامل و منطقی از دهن من خارج شد که نشد! خودشو کامل معرفی کرد، چیکاره س و اینا، کلی حرف زد و از خودش و خانواده ش گفت وقتی بهم گفت شما هم خودتو معرفی کن من هنگ کردم، چیزی نداشتم که بگم، سن و تحصیلات !!! (یه چیزی تو مایه های این شد که نتیجه من و ایشون یک به صد به نفع اون آقا به پایان رسید!!!) اونم که رشته منو فهمید، دقیقا فقط و فقط به دوتا از بدترین ویژگی های رشته تحصیلی من اشاره کرد!!! (ویژگی خیلی بدی نیستنا اما خب دیگه). منم اصلا نتونستم بهش بگم که من برا ارشد یکی دیگه از شاخه های اون رشته مو می خوام ادامه بدم که اصلا دارای اون ویژگی ها نیس. احساس چیپ بودن شدید کردم! و باز یه بخش بد ماجرا این بود که من اون دو سه تا جمله ای هم که گفتم اون آقاهه همش ربطش داد به مادیات، نمیدونم از حرفای من چجوری مسیر یابی می کرد میرفت سمت مسائل مالی!
عمق فاجعه زمانی بود که من برای اولین بار بعد از چندین و چند سال احساس خوبی نسبت به یه نفر پیدا کردم، دقیقا چیزایی که می خواست منم راجع بهشون مطمعن بودم،حتی قیافه هامون کپی هم بود! رنگ لباسی که پوشیده بودیم عین هم بود! اما متوجه شدم که برخلاف نظر اجباری اعضای خانواده م، و دقیقا طبق اون چیزی که خودم راجع بهش مطمعن بودم من آمادگی ازدواج رو ندارم، مثل اینه که یه لباسی رو از ته دلت بخوای و بپسندیش، بهش نیاز داشته باشی اما پول خریدشو نداشته باشی:47:.
خلاصه دیروز خودمو سپردم دست خدا، گفتم راضیم به رضای تو،هرچی صلاح میدونی همونو سر رام بذار. شبم کلی خسته و کوفته بودم زودی خوابیدم، صبح زود بیدار شدم انگاری اصلا دیروز یادم رفته بود، یه لحظه که همه چی یادم افتاد باز سردرد و حالت تهوع گرفتم، بدون خوردن صبحونه لباسامو پوشیدم رفتم پارک، تو مسیر هم همش به این فک می کردم که اگه اون آقا اتفاقی منو با این لباسای کهنه ببینه اصلا نمیشناسه!:311:.......بعضی وقتا فک می کنم واقعا برا خدا آدم بامزه ای هستم که منو تو این شرایط نگهداشته، دوس داره همش بخندونمش وگرنه خیلی وقت پیشا شرایطمو بهتر می کرد!!!
1. والدین تان قصد بهبود وضعیت خانه تان را دارند؟
2. ظاهرا تجربه صحبت با خواستگار رو نداشته اید؟
3. اگر جواب سوال 2 مثبت باشد واکنش تان خیلی مهم نیست و دفعات بعد بهتر عمل خواهید کرد. مهم نداشتن اعتماد به نفس شما است که آچمزتان می کند.
4. خیلی مراقب باشید به این آقا یا سایر خواستگارها وابسته نشوید. خواستگار یعنی کسی که میاد و می رود. اگر بماند که اسمش میشه شوهر نه خواستگار. این آقا خواستگار است و خودتان را با دلبسته پی بیجا داغون نکنید.
5. حتما به روان پزشک مراجعه کنید. خیلی از مشکلات جسمی و روحی تان برطرف میشود. اگر تهران باشید و قصد مراجعه کنید می توانم دکتر خوب بهتون معرفی کنم. اوایل ماهی یک بار و بعد از دو یا سه بار هرچند ماه یک بار باید مراجعه کنید.
موفق باشید :72:
سلام
مشکلات شما طوری نیست که بشه با تلاش فردی فیزیکی ( خیلی سعی کردم یه اصطلاح درست برای رسوندن منظورم بسازم) حل بشه.
مثل این که برو وام بگیر خونه را رنگ کن. به مامانت بگو با پدرت صحبت کنه. فامیل بیان نصیحت کنن و ...
یه خانواده و زندگی که مشکلات ریشه دار و مزمن داره و شما یه نفری نمی تونی اصلاحش کنی.
ضمن این که متاسفم برای شرایطت و متوجه هستم چی می گی
پیشنهادم اینه که
1- پذیرش وضعیتی که توش هستی کمی بهت آرامش می ده. جلوش مقاومت که می کنی خشم و ناراحتی درونت را می گیره و همه چیز را سخت تر می کنه.
2- سعی کن به کمک تکنیکهای مختلف خودت را به آرامش برسونی و بدونی که یه جاهایی و یه چیزهایی دست ما نیست. بسپار به خدا تا درست بشه.
کتاب صوتی "چهار اثر اسکاول شین" را دانلود کن گوش کن. بهت کمک می کنه برای "توکل و سپردن کارها به نیرویی برتر از عقل و استدلال و منطقت"
سعی کن مثبت باشی و مثبت ببینی و مثبت حرف بزنی.
امیدوار باش.
خدا گر زحکمت ببندد دری
ز رحمت گشاید در دیگری
اسمت را (غبار غم) لطفا عوض کن :72:
3- در مورد پرورش ذهن، دوست داشتن خود، مثبت دیدن و مثبت بودن، امید داشتن ... تا می تونی بخون. ذهنت و نگاهت را عوض می کنه.
4- یه تاپیکی بود که نصفه موند :زن بودن آموزشی مداوم
سرچ کنی ادامه مطالبش را توی سایتهای دیگه پیدا می کنی. برو اون تاپیک را بخون و سعی کن جنبه های مختلف زن بودن خودت را تقویت کنی و یه تعادلی بینشون ایجاد کنی.
5- یه وبلاگی هست "چگونه همسر دلخواهم را بیابم" ... اونو بخون.
منحصرا در مورد شوهر پیدا کردن نیست. به نظر من بیشتر تمرکزش و تمرینهاش روی دوست داشتن خود، خود را لایق بهترین دیدن، و زن موفق بودن هست.
رها کن و بسپار به خدا ...
آرامشت بیشتر می شه.
غبار غم عزیز شما اصلا تنها نیستید
اصلا خودتونو دسته کم نگیرید
خانه بعضی از ما هم سقفش ریخته است
خانه بعضی از ما هم فرشش از وسط دو تکه شده
ما هم بخاطره داشتن همچین خانه ای تحقیر شدیم
خانه بسیاری از ما فقط یک اتاق دارد
دوست من با این اقدامات دولت مداران ما هم صورتمان را باسیلی سرخ نگه میداریم
ولی اونی که ظاهر بین نباشه و مهم شخصیت ما براش باشه این چیزا براش مهم نیست
یادمه با یک دختری میخواستیم وصلت کنیم بر گشت گفت من پوشش چادر مادرت را قبول ندارم اگر با هم وصلت کردیم لطفا وقتی میاد تالار عروسی با چادر نیاد
یعنی همونجا بود به سطح شعور اون دختر پی بردم :103:
اشکال نداره که زبونتون موش خورد یاد میگیرد برای دفعات بعد انتظاراتتون از همسرتون بیان می کنید
موفق باشید
من خودم تا 28سالگی تو شرایط خونه بدی زندگی میکردم. هنوزم مجردم. یه خونه 50 متری با همون شرایطی که تو الان توشی. خیلی سعی هم کردم اطرافیانم رو تغییر بدم ولی نشد. خیلی از کیسهامو از دست دادم. از خونواده پدرمادرم هیچکدوم برای خاستگاری پا پیش نذاشتند چون خونه زندگیمون خوب نبود ولی همه شون خاستگار دخترخاله دوسال بزرگتر از خودم بودند چون زندگی مرتب و بنظر مرفه ای داشتند. خیلی از خاستگارهای محیط دانشگاه رو خودم قبول نمیکردم چون میترسیدم بیایند و خونه مارو ببینند و پشت سرشان رو نگاه نکنند. خلاصه اینکه خوب میفهممت.
من همش سعی کردم اطرافیان رو درک کنم.همه ش سعی کردم بگم عیب نداره. فوقش مجرد میمونم. ولی اشتباه بود. بین اطرافیان خودم دخترانی رو دیدم که در خونه 40متری زن پسری شدند که توی خواب هم نمیدیدند. چون خوشبخت شدن رو حقشون میدونستند. چون یاد گرفته بودند چطور مشکلاتشون رو مدیریت کنند. البته من هنوز هم با 33سال مجردم با اینکه الان خونه زندگیمون بعد از عمری قناعت تغییر کرد ولی دیگه نمیدونم شاید قسمت نبود...دوست ندارم بگویم ولی شاید دیر شد!
ولی بیشتر از همه وقتی که تلف کردم بخاطر احساس حقیر بینی خودم بود. چون من از همه دخترانی که ازدواج کردم چیزی کم نداشتم و بلکه از خیلی لحاظ هم بهتر بودم. ولی این حس کوچک بینی خودم و بزرگ بینی ادمهای دیگر بهم اجازه نمیداد اونچه در اطرافم هست را نشان بدهم.عزیزم من فکر میکنم اول از همه تو باید خوشبخت شدن رو حق خودت بدونی. وقتی به همه چی و همه کس حق میدی داری در حق خودت اجحاف میکنی. اون اقای خاستگار هم اگه پا میشه میاد خونه شما شما اطلاعی از وضع خونه زندگیش نداری. پس بهتره خیلی خودت رو زیر ذره بین نبری و بقیه ادمها رو بی نقص ببینی. من دخترانی رو دیدم که خونه زندگی خوبی نداشتن ولی همسر مرد خوب و پولداری شدند. اصلا امیدت رو از دست نده. بیشتر روی شخصیتت کار کن چون شخصیتت همه زشتی های ظاهری فضای اطرافت رو میپوشونه. وقتی تو بتونی دل کسی رو با شیرین زبونی و مهربانی و خوش برخوردی بدست بیاری دیگه مسایل دیگه کمرنگ میشه.
نمیگم خونه زندگی مهم نیست برای خاستگار. خیلی هم پارامتر مهمی هست. ولی به خاطر این موضوع خودت را سرزنش نکن و بخاطر این موضوع هم سعی نکن کسی رو بپذیری که از اون شرایط بیرون بیای. تو حق داری خوشبخت باشی و خوشبخت زندگی کنی. اینو همیشه ملکه ذهنت کن
1. آره، بعد این همه سال، بعد اینکه این و اون و بزرگ کردن و بالا بردن، و خودشون و مارو کوچیک کردن، بلاخره راضیشون کردم. شاید باورتون نشه، ولی عمر من رفت تا راضی شدن، اعصابم به هم ریخت تا قانع شدن. جوونیم حروم شد تا اینارو متقاعد کنم که بابا وقتی یه تلوزیون صداش در نمیاد، برید یه تلوزیون نو بخرید این اول از همه برا خودتون خوبه، وقتی سقف ریخته و بوی کپک همه جا رو پر کرده خب اینو درست کنین اول از همه تو روحیه و سلامتی خودتون تاثیر میذاره و ....کاش این خواستگارم بعد از تغییرات میومد:47:نقل قول:
نوشته اصلی توسط Ye_Doost
2. نه اصلا تا حالا با یه اقا به عنوان خواستگار و رو در رو حرف نزده بودم.
3. آره دقیقا همینیه که شما می فرمایید، من اعتماد به نفس ندارم تو این زمینه، تعریف از خود نباشه، دیروز تو جلسه خواستگاری عین قرص ماه بودم، خوشگل و معصوم مثه بچه ها ولی احساس می کنم مثل پسته بی مغذی بودم که لب واکردم و رسوا شدم! یعنی قیافم شاید برای اون آقا جذاب بوده باشه ولی بقیه چیزا هیچ بود واقعا.از طرفی همین الانشم حس می کنم حتی اگه اون آقا برنگرده (که میدونم برنمی گرده) باز ممنونشم که گارد من رو در مقابل همسر، ازدواج، جنس مرد، خواستگار و غیره پایین آورد. دیگه مثه چند روز پیش از خواستگار نمی ترسم، از مردا بدم نمیاد، از ازدواج بدم نمیاد، حس می کنم منم میتونم تشکیل خانواده بدم (حالا بماند که قیافم خیلی بچه میزنه و دیروز هم اون آقا ازم پرسید تو واقعا میتونی یه زندگی رو اداره کنی؟!!!:47:)
4. آهان، باشه. میدونم چی میگین. نه راستش مسلما یه چن سالی میشه که شخصیت وابسته داشتن رو مخصوصا به جنس مخالف به حد صفر رسوندم خدا رو شکر. ولی خب به عنوان اینکه چقد کیس مناسبی بود و از دست رفت واقعا افسوس خوردم:47:.
5. یه دوست عزیز منم دوس دارم برم پیش روانشناس، اما متاسفانه پولشو ندارم. شهر کوچیکم هستم، اینجا اگه روانشناس رایگان هم باشه میدونم یه ساعت دیگه مشکلاتم تو کل شهر پخش میشه!
شیدای عزیزم متوجه منظورت هستم. منم سعی می کنم اولا خودمو محکم نگهدارم دوما بقیه رو وادار کنم که از این پیله شون خارج بشن، میدونم یه دست صدا نداره. مشکلات ما نمی گم کاملا حل شده ولی به لطف خدا تا حدودی حل شده و اوضاعمون بهتر شده. مثلا امسال اولی نسالیه که اولا کم دعوا می کنیم و صد البته بدون زد و خورد فیزیک! در ثانی بعد دعوا زودی سعی می کنیم آشتی کنیم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط شیدا.
مشکلات پدرمم نه به فامیل گفتم تا حلش کنه، نه به مامانم (البته هیمشه با مامانم درد و دل می کنم) دیدم اگه از پس یه مرد تو زندگیم به عنوان پدر مشکل دار بر نیام فردا پس فردا مرد زندگیم به عنوان شریکم رو هم نمی تونم رام خودم کنم. الان تقریبا قلق پدرم دستم اومده و خیلی از این بابت خوشحالم (به جز اعتیادش به انواع آت و آشغال و مواد مخدر که من فعلا چاره ای براش ندارم:47:).
اعتراف می کنم که حرفتون درباره پذیرش شرایط و آرامش رو قبول دارم و چن ماهی میشه که بهش رسیدم. الان نسبت به یه سال پیشم آرامشم یه چیزی تو مایه های 100 به یکه! البته شده باز دیوونه بشم اما همونجوری که قبلا گفتم موقتیه. کتاب و ویسارو حتما خواهم خوند. دقیقا منم می خوام دیگه مثبت فک کنم، چشم نام کاربریمم بدونم چجوریه بپرسم حتما تغییر میدم.
وبلاگو تاپیکایی هم که گفتی می خونم حتما....:43:
آقای امید عزیز میدونم چی میگید چون منم تو همچین شرایطی هستم، و متوجه منظورتون راجع به ظاهربینی هستم اما یه موردی که هست اینه که ظاهربینی یه طرف قضیه س و بهره مندی از حداقل شرایط یه طرف دیگه. من به شخصه جو صمیمی خانوادم برام ارزشمنده و در اولویت اما دوس ندارم وارد خونه بشم که به فرض سقف نداره. من همیشه گفتم اینجا ایرانه و حداقل بایستی ظاهر قضیه رو رعایت کرد، ما اینجا حالا ک یا زیاد همگی حجاب داریم اما آیا ممکنه کسی بتونه لخت بره بیرون؟ جوابش نه س. چون یه حداقل هایی هست. بحث خونه هم به همین شکله. من نمی گم خونمون دوبلکس باشه تو سعادت آباد و مثلا ماشین فراری داشته باشیم، اما دیگه یه اتاق که رنگ یه دست داره، با چنتا پشتی کوچولو و یه فرش تمیز نقلی ماشینی و غیره دیگه ظاهربینی نیس واقعا!نقل قول:
نوشته اصلی توسط omid12
حرفای اون دخترخانم به نظرم شرم آور بوده، منم واقعا زبونم و موش خورد:47:. اما اگه دوباره قسم تشد میدونم باید چیکار کنم، بیشتر از این تاسف می خورم که این شرایط و من باید تو پونزده سالگی تجربه می کردم نه تو سی سالگی!!
ملودی عزیزم کاملا میدونم چی میگی و درکت می کنم، یه جورایی حرفات اومد نشست رو دلم:43:. دروغ نگفتم اگه بگم حرفاتو طلا گرفتم، قشنگ گرفتم منظورتو. راجه به خودکم بینی و اینا و اینکه خودمو نباید دست کم بگیرم. راستش اگه عین چوب خشک نشده بودم شاید میتونستم واکنش های بهتری داشته باشم. این دیگه گذشت اما از این به بعدنقل قول:
نوشته اصلی توسط coastmelody
پیش به سوی خود کم نبینی و چون قراره مثبت فک کنم پیش به سوی خودبزرگ بینی!http://www.pic4ever.com/images/bliss.gifhttp://www.pic4ever.com/images/chase.gif
من دیگه می خوام ستاره هارو نشونه بگیرمhttp://www.pic4ever.com/images/2lbkos0.gif
عزیزم منم دقیقا به همین حرفت پی بردم که اگه من همونی بودم که واقعا هستم (مهربون، خوش برخورد، خوش سر و زبون، دلبر و یکم ریلکس و آروم:43:) میتونستم چشمشو به روی عیب های ظاهری دور و برم ببندم. اشکالی نداره، این که دیگه تموم شد ولی برای دفعه های بعدی حتما خوب عمل می کنم.
گلم یه لطفی در حقم بکن:72:. شما که به لطف خدا دیگه وضعتون خوب شده، امیدوار باش. نگو از ما گذشت! سه سال دیگه به خودت میای میگی کاش کیسایی که داشتم رو بررسی می کردم. :43:. من دیگه از این به بعد ناامید نمیشم، اگرم بشم زودی به خودم میامhttp://www.pic4ever.com/images/128fs318181.gif
دوستای عزیزم یه دنیا ازتون ممنونم. اصلا چقد خوبه که شما رو دارم. خانم شیدا و ملودی و آقای یه دوست و امید ازتون واقعا ممنونم:72::72:
روان شناس نه، روان پزشک. بعضی کلینیک ها و درمانگاه های دولتی هم متخصص روان پزشک دارند. پرس و جو کنید. اگر فکر می کنید نیاز به مداوا دارید نگران حرف مردم نباشید. حرف مردم باد هوا است و خودشون هم اینقدر گرفتار مشکلات خودشون هستند که شما رو فراموش می کنند. به این فکر کنید که سلامت خودتان و تشکیل و ادامه زندگی مشترک تان در گرو داشتن جسم و روح سالم است.
آخه آدم زندگیش رو با حرف مردم که نباید تنظیم کنه.
موفق باشید :72:
سلام
دوست عزیز اون پروژه تغییر شرایط منزل رو حتما دنبال کن با جدیت (تعمیر منزل خرید تلویزیون و ...)
قبل از اومدن خواستگار اگر میتونی باهاش صحبت کن یه صحبت حضوری مثلا توی یه کافی شاپ با اطلاع خانواده
شما ظاهرا حسنی که داری زیبایی ظاهری و متانت شخصیت هستش خوب شاید دیدن چهره شما و آشنایی با شخصیت شما در فضایی غیر از منزل شما یک دیدگاه مثبت در خواستگار قبل از ورود به منزل شما ایجاد بکنه
توی اون دیدار میتونی یه کلیاتی درباره مسائل موجود به فرد مورد نظر توضیح بدی تا با آمادگی ذهنی وارد منزل شما بشه
و اگر هم براش این مسائل مهم هست از همون اول میتونه بره
اگر فرهنگ شهرتون جوری هست که نمیشه یه جلسه خودت تنها با خواستگار صحبت کنی، میتونی تا اون مکان رو مثلا با مادرت بری و مادرت همون دور و برا بگرده تا شما صحبتت تموم بشه و با هم برگردید
اگر تا این حدش هم امکانپذیر نیست خوب قاعدتا این گزینه کنار میره
شما توی یه تاپیک نوشته بودی درآمد مادر و پدر شما عالی هست
خوب قانعشون کن یه مقرری ماهانه به شما بدن که به سر و وضع ظاهری لباسهات هم بتونی برسی
و یه گزینه مناسب دیگه برای شما شاید این باشه که برای ادامه تحصیل شهر دیگه ای قبول بشی شاید آینده بهتری بتونی توی اون شهر داشته باشی شاید خواستگاری داشته باشی که شما رو مدتی با ویژگیهای خودت بررسی کنه به دور از حضور خانواده شاید اینجوری راحت تر با شیوه زندگی والدین شما کنار بیاد
و مهمتر از همه اینا روی اعتماد به نفس خودت کار کن
همه انسانها با هم برابرند اصلا احساس نکن خواستگار شما برتری و تفوقی به شما داره. در واقع این ویژگیهای شخصیتی شما هست که به شما اعتبار میده این ویژگیها تحت اراده شماست نه ویژگیهای شخصیتی اطرافیان شما
اگر خواستگار شما به شما گفته آیا شما واقعا میتونی از پس زندگی بربیایی به خاطر چهره بچه گانه شما نبوده بلکه به خاطر نداشتن اعتماد به نفس و خجالت کشیدن بیش از حد شما بوده
من فک می کردم روانشناس بهتره. فک کنم روانپزشک قرص و اینا تجویز می کنه....هرچند که بازم اینجا این گزینه منتفیه . کاملا بهتون حق میدم. منم دارم سعی می کنم با ورزش و آهنگ و مثبت اندیشی و اینا حالم و خوب کنم، امیدوارم نتیجه بده:203:.....ممنون از لطفتون:72:.نقل قول:
نوشته اصلی توسط Ye_Doost
سلام. باشه، حتما، شدیدا پیگیرشم. خانوادمم کم کم خوششون اومده! دارن نقشه می کشن که فلان چیز و خریدن کجا بذارن!!!:43: (خدایا صد هزاربار شکرت)نقل قول:
نوشته اصلی توسط فکور
راستش قرار گذاشتن من با خواستگارا همون دفعه اول منتفیه چون اصلا رسم نیس این طرفا، مگه اینکه چند جلسه بعد آشنایی باشه، اونم تازه مطمعن نیستم. ولی منم میدونم اگه منو بیرون زیر نظر بگیرن بهتر از تو خونه دیدن خوششون میاد، صد در صد مطمعنم، چون اعتماد به نفسم بیرون به شدت بالاتر از تو خونه س، بیرون خوش سر و زبون ترم هستم، ولی حیف که اومدن خونمون، راستش یعی می کنم فراموش کنم، یه دفعه یادم میفته کلا دلم آشوب میشه و یه جورایی به شدت منقلب میشم:47:.
قراره یه تاپیک بزنم راجع به اینکه چه چیزایی رو با خواستگارم مطرح کنم و اینا، چه برخوردی داشته باشم و ....امیدوارم دوستانی مثل شما عزیزان بازم لطف کنن راهنماییم کنن:203:
آره درآمدشون خیلی خوبه مخصوصا درامد پدرم. اما خب اینم هست که پولشو دود می کنه میره هوا، تازگیام فک کنم یه ماده جدید می کشه:47::47::47:
مامانم خداییش بهم میرسه اما چون خیلی خیلی کمبود داریم واقعا خریدام به چشم نمیاد ولی واقعا قول داده برام چیز میز بخره:43:. منم دنبال کار می گردم، دیروزم یه امتحان کاری داشتم، متاسفانه بعد آزمون متوجه شدم یه قسمتشو خراب کردم حالا نمی دونم چی پیش بیاد، قبولم کنن یا نه!
فکور عزیز انقد دوس دارم دانشگاه قبول بشم، کاملا مطمعنم برم یه جای دیگه دانشجو بشم اعتماد به نفسم بر می گرده، فرصت شغلی به دست میارم، حتی خواستگار و اینا....اما فک نکنم کنکورم خوب بوده باشه:47:. مطمعنم وضع خونمونم خیلی عالی خواهد شد، یه جورایی مثه گدا و پادشاه، مامانمم واقعا آدمیه که همه میشناسنش و اعتبار شغلیش و اینا خیلی بالاس، ولی فک کنم اگه اینا جور بشه وضع پدرم زیاد به چشم نیاد. راستش الان که به صحبت های اون خواستگارم دقت می کنم احساس می کنم یه دوسه جایی به وضعیت خانوادگیم گریز زد و یه جورایی براش غیر قابل هضم بود که وضع خونمون چجوریه. این در حالیه که پدر و مادر من اصلا مشکل مالی ندارن فقط به قول یکی از دوستان خوشبختی رو حق خودشون نمی دونن که اونم من حلش کردم دیگه.
خیلی دوس دارم اعتماد به فسم بالا بره ولی فک کنم باید بیشتر برم تو جامعه. تنها نشستن اصلا اعتماد به نفس و درست نمی کنه.
آهان، اونم راس میگین، اصلا به اینجاش فک نکرده بودم. فک کنم همه چی دست به دست هم داد تا ایشون یه همچین سوالی پرسیدن.....هنوزم منقلبم اما سعی می کنم فراموش کنم
ممنونم به خاطر لطف و محبتتون:72:
عزیزم خیلی خوشحالم که توی این پست آخرت خوندم که قدر خودتو میدونی. اتفاقا من از دخترای بیبی فیس خوشم میاد و خودمم میشه گفت اینطوری ام. به قول مامانم باعث میشه سالیان سال، سنت کمتر از واقعی نشون داده بشه و جوون بمونی و چی بهتر از این واسه یه خانوم؟
از طرفی گفتی بیرون خوش سر و زبون تری. :43:
فقط کافیه اعتماد به نفستو ببری بالا. درس خوندن تو یه شهر دیگه عالیه. حتما روش فکر کن. من هرکسی رو که دیدم تو شهر دیگه درس خونده چه دختر چه پسر؛ تجربیات و اعتماد به نفسش خیلی بیشتر شده حتی پخته تر و اجتماعی تر رفتار میکنه
تلاشت برای پیدا کردن کار ستودنیه. اما روی کنکور جدی فکر کن به نظرم راه عالیه ایه .
خیلی هم خوشحالم که برات خواستگار میاد. حالا این آقا نشد یکی دیگه. برعکس حرف مردم؛ چیزی که زیاده مَرده و شوهر! اگه هم این مورد جور نشه از بی لیاقتیش بوده:43: شاید خدا برات یه مورد عالی در نظر داره. به خدا اعتماد کن و بهش خوش بین باش. همون چیزی که تو مذهب بهش میگن توکل:72:
از طرفی؛ خدا رو شکر میکنم که خانوادت تغییرو پذیرفتن. پدر مادرت هرچی باشن احترامشون واجبه . دلشونو نشکن. برعکس؛ به دست آوردن دل پدر و مادر خصوصا مادر نمیدونی چقدر زندگیتو از این رو به اون رو میکنه و اتفاقای خوب برات پیش میاره. حتی خدا تو قرآنم گفته
از طرفی من شنیدم؛ دعای پدر در حق فرزند مثل دعای پیامبر برای امتش گیراست. به پدرت بگو برات دعا کنه. من خودم معجزشو دیدم.
با اینکه با مادرم تو خیلی زمینه ها اختلاف نظر دارم و خیل وقتا با حرفشو گوش ندادن و سرپیچی و شیطنت اذیتش کردم؛ خیلی وقتا پیش میاد بی هوا میرم بغلش میکنم می بوسمش و بهش میگم مامان عاشقتم! تو هم امتحان کن حتی اگه دفعه های اول سختت باشه . باور کن با دعای خیر پدر مادر میتونی از شرایط سخت به سلامت عبور کنی. برات دعا میکنم هم چنان عزیزم
تو هم اگه قابل دونستی برام دعا کن:72:
هیلدا جون ازت ممنونم:72:. آره متاسفانه یا خوشبختانه قیافم خیلی بچه میزنه:47:. مامان منم همینو میگه:43:. آره عزیزم اعتماد به نفس بیرونم خیلی بهتره. برام دعا کنین امسال یه جا قبول شم:203:.
اگه امسالم نشد (زبونم لال) یه برنامه توپ میریزم برا سال بعد (البته حافظه م واقعا افت کرده).
وای راجع به خواستگار چقدر بامزه گفتی، کلی خندیدم:311:. یعنی ممکنه ازم خوشش اومده باشه ؟!:203: (لازم به ذکره که به شخصه بعید می دونم ولی خب انسانم و طالب آرزو:305:!!)
خدا از دهنت بشنوه عزیزم. چون واقعا برای اولین بار تو زندگیم حس می کنم می خوام ازدواج کنم:43:.
هیلدا جان کلی نذر و نیاز کردم تا خانوادم راضی شدن به خدا. امسال واقعا هممون عوض شدیم. کمتر دعوا می کنیم (به ندرت!)، خیلی مهربون شدیم، محبت می کنیم. پدرمن تو این سی سال یه بارم دس رو سرم نکشیده بود اما من میرم لپاشو می کشم اونم دستامو بوس می کنه:43:. یعنی تا این حد!!!
مامانمم عاشقشم البته باهاش کل کلم دارم دیگه.
عزیزم لطف داری:72:ایشالا که خدا گره از مشکلات همه باز کنه:203::72: منم برات دعا می کنم عزیزم:203:
پ.ن: من از دیشب واقعا حالم به لطف شماها خیلی بهتر شده، فقط گفتم دیگه یکم دلم شور میزنه و اینا. ولی یه چیزی که خیلی ناراحتم کرد و امیدوارم اشتباه کنم اینه که من یه دوستی دارم (صمیمی)، همونجوری که اون مراسم خواستگاریشو ...رو برام تعریف کرد و الان ازدواج کرده، منم براش گفتم (موردای قبلی رو اصلا نگفته بودم. چون موردای قبلی اصلا تا این حد رسمی نبودن). لحظه به لحظه ازم خبر می گرفت منم همه چیو بهش می گفتم یه جورایی هیجان داشتم و ترس. تا اینکه چن روز قبل ازم پرسید شغلش چیه منم گفتم دیگه از اون لحظه تا الان با وجود اینکه نشون میده بیداره یا در حال فعالیته لام تا کام چیزی نگفت فقط به جز یه پیام که الان کار دارم بعدا حرف می زنیم:47:. یه جورایی ناراحت شدم. بیشتر به خاطر اینکه اصلا شاید نباید بهش راجع به اون مراسم می گفتم. یه جورایی تو دو راهی موندم که اگه بهش بگم و نشه چی میشه و اگه بهش نگم و جور بشه بعدا از دستم ناراحت میشه......خلاصه خود درگیریم دوباره عود کرده و بازم منقلبم فعلا..........خدایا راضیم به رضای تو