نمایش نسخه قابل چاپ
سلام بر همه ی دوستان.
چند ماهیه که حس میکنم دل مرده شدم. قبلا چیزهای زیادی بود که ذوق میکردم براش و من رو به وجد میاورد. ولی الان هیچ حسی به اونا ندارم. قبلا خیلی بیشتر میخندیدم ولی الان خیلی خیلی کم. حتی شاید برای دو سه روز حتی یه لبخندم نزنم ! کم حرفم کلا و مسایل و مشکلات رو تو خودم میریزم. زیاد هم تو روابط اجتماعی خوب نیستم. یه مدت هم افسردگی داشتم که هنوز هم شک دارم ازش بیرون اومده باشم.
سلام وقت بخیر
چه دلیلی موجب افسردگی شما بود؟
از ویژگی های شخصیتون بگید آیا متأهل هستید ؟ (به نظرم باید مجرد باشید)... سن و...
سلام.نقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
والا نمیدونم دلیلش چی بوده دقیقا. اما از یه جایی به بعد دیگه هدف و دورنمای خاصی برای زندگی نداشتم. میگن آدم با امید زنده اس ولی ...
من به تازگی ۱۹ ساله شدم و مجرد.
شما باید برای ما بیشتر توضیح بدید از خودتون ... چون افسردگی خود به خود بوجود نمیاد ممکنه علت ناکامی در میون باشه... خانواده باشه... و گذشته و کودکی باشه..غم هایی که روی هم جمع میشه و یه دفعه به صورت افسردگی خودشو نشون میده.
ببینید مهمترین چیزی که وجود داره اینه که هیچکی به غیر از خودتون نمیتونه کمکتون کنه که حال روحتون خوب بشه ولی میتونم به عنوان یه عضوی از این تالار راهنماییتون کنم:
در درجه اول با نماز به خدا نزدیک بشید... باهاش صحبت کنید.. لا اقل میدونید تنها کسیه که میشه با اعتماد کامل باهاش صحبت کرد.
اگه جمع دوستان خوبی داری بیشتر باهاشون باشید و وقت بگذرونید...
ببین اغلب آدمایی که در اطرافت میبینی که خندون هستن و شادن همشون مشکلاتی دارن که ممکنه همیشه قلبشونو آزار میده ولی به خودتون نگاه کنید که سالمید و تندرست ، خانواده دارید که این خودش بزرگترین نعمتیه که خدا به انسان عطا میکنه.
اگه دلتون میگیره برید تو خلوت و گریه کنید ...
سعی کنید آهنگ غمگین گوش نکنید...
منتظر ادامه نوشته های شما هستیم.
سلام
هدف های کوتاه مدت برای خودتون تعیین کنید مثلا من در این هفته کتاب کنترل ذهن را به پایان میرسانم وبعدش اروم اروم به پایانش برسونید :310:
این کار سبب عزت نفس در شما میشود در نتیجه از درون احساس شادی میکنید :18:
یابا خودتان بگویید من در این هفته سعی میکنم نماز هایم را اول وقت بخوانم و واقعا هم انجام دهید یا اگر قضا میشد دیگر نشود:323:
برای خودتون برنامه ریزی کنید
به علایقتون رجوع کنید و انها را انجام بدهید
اگر به تدریس علاقه دارید از مهارتی که یاد گرفتید برای تدریسش اقدام کنید مثلا برای افراد بی بضاعت و کم توان
میتوانید بروید خانه سالمندان و یک یار همیشگی برای انها باشید که هر چند روز بهشان سر میزنید
یک تقویم بردارید و برنامه وحالتان را در ان یاد داشت کنید
مطمان باشید با برنامه ای درست هر روز بهتر از دیروز حالتان خواهد بود
اینکه فرد حس کند که برای افرادی مفید است خیلی احساس خوبی به انسان دست میدهد
موفق باشید:72:
دیگران وقتی می توانند (شاید) به شما کمک کنند که بدونند مشکل چی هست؟ وقتی شما خودتون مشکل تون رو نمی دونید یا حوصله فکر کردن درباره آن را ندارید چه کمکی انتظار دارید؟
فکر کنید :72:
ممنونم از پاسخ هاتون دوستان.
همونطور که گفتم من روابط اجتماعیم خوب نیست اصلا. یعنی کلا شاید یکی دو تا دوست داشته باشم که اونا هم الان از من دور هستن.
دوست دارم به این سوال جواب بدم که چرا افسرده ام و به چه دلیل ولی خودم هم ایده ای دربارش ندارم !!! من تا سال اخر متوسطه مشکلی نداشتم اما بعدش دچار بحران شدم. مثلا مدام به این فکر میکردم که میخوام در اینده چیکار کنم ؟ هدف من چیه ؟ من بدرد چه کاری میخورم ؟ و وقتی جوابی پیدا نمیکردم سرخورده میشدم. تمایل زیادی هم به مستقل بودن دارم چون وضع مالی خانواده خیلی مناسب نیست ولی شرایط درس و زندگی من جوریه که نمیتونم برم پاره وقت جایی مشغول باشم و البته ( متاسفانه ) کار خاصی هم بلد نیستم برای انجام دادن. هنوز نتونستم مستقل باشم و این من رو آزار میده.
شاید باورتون نشه ولی هنوز نمیدونم رسالت و هدف من چیه ؟! هنوز نمیدونم به چه حوزه کاری و چه رشته ای علاقه دارم. درسم خوبه ولی از نظر قلبی منو راضی نمیکنه. به شدت تنوع پذیرم. هر چند روز یه چیزی توجه منو به خودش جلب میکنه. میرم دربارش تحقیق میکنم یه چیزایی پیدا میشه که میبینم نه این با روحیات من سازگار نیست و بدردم نمیخوره.
علاوه بر این باید کمال گرایی مضر هم به لیست مشکلات اضافه کنم -_____- تفکر همه یا هیچی که دارم قاطی میشه با طرز رفتار و صحبت و کارهای روزمره و باعث میشه که از خودم راضی نباشم هیچ وقت. اضطراب دارم خرابکاری نکنم. ذهنم زود تاثیر میگیره. خودم فکر میکنم یکی از دلایل خجالتی شدن من مهاجرت به شهر دیگه بود. یعنی عملا از فامیل دور شدیم و تک و تنها شدیم. اینو از این جهت میگم که در کودکی من اصلا خجالتی یا کمرو نبودم و یکی از قلدرهای کوچه بودم d:
خیلی زیاد شد، همه ی این مشکلات روی هم تلنبار شده خلاصه.
ممنون که میخونید.
فعلا نمی خواد دنبال هدف خاصی باشی. 1 سال به خودت وقت استراحت جسمی و ذهنی بده. چندتا دوست خوب و سالم پیدا کن. بعد یه مدت روت اثر مثبت می گذارند.
مطالعه کن.
اگر هم قراره سربازی بری تا دو سال کار خاصی ازت برنمیاد. البته می تونی از فرصت استفاده کرده مطالعه کنی و تخصصی یاد بگیری.
موفق باشی :72:
سلام شرلوک عزیز
خب من فکر میکنم یک پسر نوزده ساله کسی ازش انتظار بالایی نداره.
خیلی بخودت سخت میگیری واسه همینم موفق نمیشی وقتیم موفق نمیشی دچار ناامیدی میشی و ناامیدی باعث افسردگیت میشه ، بهمین سادگی!
فکری که تو داری مرد چهل سالش و تحصیلات عالی توش مونده اونم با این اوضاع مالی امروزی!!
استقلال خیلی خوبه، اما وقتی که درس نداشته باشی، چون هم بدرسات نمیرسی ، هم از اونطرف ضرر میکنی و موفق نمیشی.
هر کاری ، زمان و وقت خاص خودشو داره.
نداشتن دوستان زیاد، دلیل خوبی برای این نیست روی خودت برچسب بزنی که اجتماعی نیستی. اجتماعی بودن یعنی همون سلام و احوال پرسی با نانوایی، مغاره دار، همسایه... مردم دار بودن... اتفاقا بهترین کار داشتن یکی ، دو تا دوست صمیمی هست چون بیش از این ارزشمند نیست و زمینه ساز رفیق بازی در آینده خواهد بود.
گفتی کمال گرایی، خب بیشتر مردم دارای همین حالتن، اما اگر خواستن هر چیزی به نحو احسن در راه خودش اتفاق بیافته عالیه. مردی که الان پنجاه ساله و میلیاردره به این فکر نکرده چطوری تا چند ماه دیگه ثروتمند بشم . اونم وقتی بسن شما بوده اولش درسش رو خونده یا از کم شروع کرده ... الان نتیجش بهترین خونه و ماشین و دارایی زیاده.
تابستونا که وقت دستت میاد برو هنر باد بگیر، هنر داشتن و تا فایده داره؛
اولیش اینه که احساسات بد رو به احساسات خوب تبدیل میکنه و دومیش اینه مهارت باد میگیری و بعدا خودت تو این هنر مستقل میشی و میتونی ازش پول در بیاری.
ببین تو تنوع طلبی، چون امتحان نمیکنی و وارد نمیشی، شما هنوز دانشگاه نرفتی چطور میتونی درباره رشته ی دانشگاهیت نظر بدی؟ هنوز یه مهارت و هنر خاص رو واردش نشدی چطور میتونی دربارش نظر بدی. البته همه چی سخته و علت تنوع طلبیت هم رسیدن به جاهای سخت یک کاره، که میکشی عقب و کنار میذاری. وقتی برای یک هدف خاص میجنگی ، وقتی سختیا رو پس میزنی... همینکه به هدف رسیدی میببنی چقدر زحمت کشیدی اونوقت میگی حیف نیست اینهمه راه اومدم برگردم؟ ابنجاست که تنوع رو کنار میزنی.
اگر سربازی رفتی که خودت بهتر میدونی در واقع مردتر میشی و برای ورد به سختیا آماده میشی. اگه که رفتی دانشگاه اینکا رو ادامه بده انشالله به نتایح خوبی میرسی.
ممنون از پاسخ خوبت.
ولی اونجا که گفتی از من انتظار ندارن رو آره میدونم اما خودم تمایل زیادی به این سمت دارم !
و نکته دوم هم دانشگاه هم دارم میرم :shy: ترم دو هم هستم. اما همونطور که گفتم دلم با رشتم نیست.
چطور با انجام کاری که دوست داریم، کسب درآمد کنیم؟ | چطور
پیشنهاد میکنم این مقاله رو بخونید