خانواده شوهرم هر حرفی به شوهرم میزنن تا تمام تلاس های من رو بی نتیجه بذارن! میگن طلااااق!

سلام
چکار کنم ، امروز شوهرم بهم گفت عجله دارم زود صبحانه رو بیار، و گفت روی چاییم هم اب سرد بریز که زود بتونم بخورم، گفت عجله داره
بعد که خونه رو ترک کرد مستقیم رفت پایین خونه مامانش و یک ساعت نشست! البته من نمیدونستم اونجاست تا رفتم روی تراس کفش هارو مرتب کنم صداش رو شنیدم ، باباش داشت بهش میگفت ما خانواده زنت رو نشناختیم و خواهرشوهرمم داشت میگفت گول خوردیم و پدر شوهرم به شوهرم گفت خداوند عالم طلاق رو برای همین قرار داده ، گفت بهش زودتر برو خودت رو خلاص کن
دارم دیوونه میشم
کاش نرفته بودم روی تراس
خب معلومه شوهرم چرا هر دفعه یجوریه
وقتی بهش محبت میکنم خوبه
وقتی میره پایین پیش خانوادش اوضاعش اینجوری میشه
خدا لعنتشون کنه چرا این کارو میکنن
دارم دق میکنم 😢

با سلام

اگر مشکلی اساسی در رفتار شما با شوهرت نباشد که بعضاً ایشون درد دلش را از این بابت نزد خانواده اش ببرد..... و به عبارتی در عین اینکه شما همدیگر را دوست دارید و خوب و خوش هستید آنها بی دلیل این حرفها را بزنند مطمئن باش اگر اثر تلقینی هم داشته باشد مقطعی و کوتاه مدت است و فقط کافی هست شما در مقابل بهانه گیریها و تندی های هر از گاهی همسرت صبور باشی و چیزی به روی او نیاوری و بلکه با محبت بیشتر برخورد کنی ....

خوب دقت کن که یک راهکار مفید می تواند این باشد :

هروقت همسرت نزد خانواده اش هست وقتی میاد نزد شما با او به گرمی و مهربانی رفتار کن ..... سعی کن از قبل فانتزیهایی داشته باشی که هر بار یکی از آنها را در این مواقع خرج کنی .... لازم هست قبل از اینکه همسرت رفتار منفی ای بروز دهد شما ابتکار عمل داشته باشی و این مهارت و هنرمندی می خواهد که در نهاد زنها قرار داده شده اما چون در مسیر و بستر آن نیستند برخوردار نمی شوند و بهره نمی گیرند .....

اگر بروز داد نزد خانواده اش بوده احوال آنها را به خوبی بپرس که خوب بودند ؟ و .... با زبان دعا بگو خدا سایه شان رااز سرمون کم نکنه و صفات خوبی در هر کدام شناختی را هر دفعه یکی را بیان کن و بگو مثلاً :
آنقدر از فلان روحیه بابات خوشم میاد .... فلان اخلاق مامانت را دوست دارم و ........

وقتی شما چنین می کنی چه اتفاقی می افتد ؟؟..... اول خود شما فکر کن و دقیق شو و بگو چه اتفاقی می افتد در درون خود شما و در همسرت و .... بعد من دقیقتر آنرا خواهم گفت

موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

با سلام

اگر مشکلی اساسی در رفتار شما با شوهرت نباشد که بعضاً ایشون درد دلش را از این بابت نزد خانواده اش ببرد..... و به عبارتی در عین اینکه شما همدیگر را دوست دارید و خوب و خوش هستید آنها بی دلیل این حرفها را بزنند مطمئن باش اگر اثر تلقینی هم داشته باشد مقطعی و کوتاه مدت است و فقط کافی هست شما در مقابل بهانه گیریها و تندی های هر از گاهی همسرت صبور باشی و چیزی به روی او نیاوری و بلکه با محبت بیشتر برخورد کنی ....

خوب دقت کن که یک راهکار مفید می تواند این باشد :

هروقت همسرت نزد خانواده اش هست وقتی میاد نزد شما با او به گرمی و مهربانی رفتار کن ..... سعی کن از قبل فانتزیهایی داشته باشی که هر بار یکی از آنها را در این مواقع خرج کنی .... لازم هست قبل از اینکه همسرت رفتار منفی ای بروز دهد شما ابتکار عمل داشته باشی و این مهارت و هنرمندی می خواهد که در نهاد زنها قرار داده شده اما چون در مسیر و بستر آن نیستند برخوردار نمی شوند و بهره نمی گیرند .....

اگر بروز داد نزد خانواده اش بوده احوال آنها را به خوبی بپرس که خوب بودند ؟ و .... با زبان دعا بگو خدا سایه شان رااز سرمون کم نکنه و صفات خوبی در هر کدام شناختی را هر دفعه یکی را بیان کن و بگو مثلاً :
آنقدر از فلان روحیه بابات خوشم میاد .... فلان اخلاق مامانت را دوست دارم و ........

وقتی شما چنین می کنی چه اتفاقی می افتد ؟؟..... اول خود شما فکر کن و دقیق شو و بگو چه اتفاقی می افتد در درون خود شما و در همسرت و .... بعد من دقیقتر آنرا خواهم گفت

موفق باشی

---

سلام
ممنون از پاسختون
من و شوهرم دعوا و بحث خیلی داشتیم ، اینجوری نبوده که مشکلی نداشته باشیم و بی مورد حرف هاش رو ببره پایین
الان حدود سه هفته هست که دعوایی نداشتیم
مشکل اینجاست که من اصلا نمیتونم به درستی با شوهرم صحبت کنم
یا کلا میترسم
مثلا چند روز پیش سالگرد ازدواجمون بود ، شوهرم ساعت ۳ تا ۱۱ شب سرکار بود ، عصر یک کیک درست کردم به مناسبت سالگرد ازدواجمون ، و گذاشتم یخچال، شب که شوهرم اومد، اصلا تحویلم نگرفت و حتی گفت شام نمیخوره و هیچی نمیخواد و مستقیم رفت توی تخت خواب، منم دیگه بیخیال شدم و صبح روز بعد به عنوان صبحانه از کیک برش زدم و همراه جای براش آوردم، شوهرم پرسید این کیک کجا بود؟ بهش گفتم دیروز درست کردم
نتونستم بهش بگم برای سالگردمون درست کردم ، نمیدونم چرا نمیتونم باهاش حرف بزنم ، نمیتونم احساساتم رو بهش بگم
، امروز بعد گذشت ۵ روز از سالگردمون ، خودش شروع کرد به صحبت کردن و دوباره گفت که تو زنی نیستی که معرفت داشته باشه ، گفت تو تمام خصوصیات بد من رو به خانوادت گفتی و من رو خراب کردی پیش اونها، گفت اگر فحش زشتی بهت دادم رفتی به خانوادت گفتی ، اگر پشت سر خواهرهات و خانوادت چیزی گفتم یا لقبی روشون گذاشتم تو رفتی بهشون گفتی و پل های پشت سرت رو خراب کردی، و گفت تو اینقدرا معرفت نداشتی روز سالگرد ازدواجمون یه کیک درست کنی و بیای یه آهنگی بذاری و به شوهرت بگی بیا خوشحال باشیم ، گفت مامانت زنگ زد بهت تبریک گفت ، باید یادت میداد این کارو بکنی، و بهم گفت تو متکبری و تکبر داری
در صورتی که من تکبر ندارم، فقط احساس درونم بهم فشار میاره ، همش میترسم اگر بهش بگم این کیک سالگردمونه ، بهم پوزخند بزنه ، یا تحویلم نگیره یا در جوابم بگه چه سالگردی؟ یکسال همش دعوا داشتیم، حالا کیک میپزی؟
ولی شوهرم فکر میکنه متکبرم
در صورتی که من نمیتونم باهاش حرف بزنم، نمیتونم احساسم رو بگم ، همش میترسم لهم کنه ، مسخرم کنه
در مورد اون حرفیم که شنیدم باباش در مورد طلاق زد، وقتی برگشت خونه خیلی تحویلش گرفتم حتی بغلش کردم ولی بهم گفت مثل مگس میچسبی به آدم! با این حال پشتش رو کرد بهم و من از پشت بغلش کردم ، اصلا مثل یه تیکه سنگ خودشو گرفته بود.

چکار کنم ، امروز بهم گفت تو تمام پل های پشت سرت رو خراب کردی ، گفت دیگه کاری به خانوادت ندارم
گفت دیگه چطوری میتونم دوستت داشته باشم وقتی همه جا منو خراب کردی، میگه که چطوری تورو مادر بچم بدونم...
خب من چکار کنم الان
میگه برو از هرکی میخوای بپرس
وقتی حرمت ها توی خانواده ای شکسته بشه باید از هم جدا بشن
میگه اگر زندگی نکنن خیلی بهتره
بهش گفتم تو خودت توی روی مامان و بابام سرشون داد زدی و حرف بد زدی، بدون اینکه من بخوام چیزی بگم بهشون، بعد بهم گفت تو اصلا نمیخوای کوتاه بیای و عوض نمیشی ‎:-(‎ نمیدونم چکار کنم

اخخخخخخخخخخ چقدر حرص میخورم از بعضی استارتر ها که ما هرچی میگیم فلان کن فلان کن باز کارهای اشتباه خودشون که باعث شده به اینجا برسن تکرار میکنن
نمیخاستم چیزی بنویسم ولی چکنم که ..........
دختر خوب من تو تاپیک قبلی چی گفتم؟؟؟؟؟
لطفا برام بنویس!!!!!!
من حتی فقط اون حرفی که تلفنی به مادرت گفته بودی چه تبریکی ما که همش دعوا ........
من فقط همین یه مورد دیدم حالا که همسرت اینطور گفته کاملا بهش حق میدم
من با همسرم حتی اگه دعوا کنیم فرداش چون ناراحتم اصلا به مادرم زنگ نمیزنم که نکنه از لحنم متوجه بشه دلگیرم تا چه برسه برم بگم دعوا کردیم
یا ممکنه همسر من تو عصبانیت چیزهایی پشت خونوادم بگه دقیقا من عکس حرفها رو به خونوادم منتقل میکنم و یا برعکس
بنابراین خونوادم چقدر بهش احترام میذارن و از شخصیتش تعریف میکنن و همین باعثشده ایشون اونها رو دوست داشته باشه او هم خیلی به خونوادم احترام میذاره
این مدیریت زن هست که روابط رو اصلاح کنه چرا که تنها فایده اش برا خودشه
همسر شما پدر فرزند شما خاهد بود بعدها ایا دوست داری همه به پدر بچت بد نگاه کنند و تحقییرش کنند؟؟؟؟

تو همه زندگیها مشکل هست مهم مدیریت اون هست
بازم میگم اگر زندگیت رو دوست داری و نمیخای مطلقه بشی باید خودت بداد خودت برسی و تغییرات اساسی براساس اونچه که دوستان بهت گفتن رو انجام بده
وگرنه شک نکن که طلاقت حتمیه!!!!!!!!
دراین شرایط فعلا ارام باش و خونه رو ارام نگه دار از هرگونه حاضر جوابی به همسرت بپرهیز مثلا همسرت گفته من جلو خونوادت خراب کردی فقط بگو راست میگی عزیزم اما میخام همه چیز جبران کنم بگو من سهم خودم از اشتباهاتم رو میپذیرم و تصمیم جدی برای جبران اونها گرفته ام همسرت خودش میفهمه خودش هم مقداری سهم از اشتباه رو داره شاید به روت نیاره
ازت میخام لطفا برای خودت ذهن خانی نکنی!!!!!یکی از اساسیترین مشکل شما همینه
یعنی چی ترسیدم بگم کیک درست کردم ه چه سالگردی و......
فرضا که میگفت شما میگفتی سالگردی که با عشقم گذشت درسته ناخوشیهایی هم داشت ولی خوبیهایی هم داشت و من تصمیم دارم خوشیهاش روبیشتر کنم تا اونجا که سهم من باشه تلاشم میکنم
لطفا زبون زنانه ات و خلاقیت رو بکار ببر تا ازین چاهی کهبراخودت کندی خارج شی
لطفا صدبارهم که شده پستهای قبلی را که برات نوشته شده رو با دقت بخون یک به یک انجام بده

سلام باور کنین من خیلی تلاش کردم توی این چند روز
خب وقتی دیدم اون شب گفت شام نمیخوام و مستقیم رفت توی اتاق خواب دیگه منم دلسرد شدم کیک رو بیارم ������ خب مامانم که الان خبردار شده از دعواهای ما ، و وقتی بهم تبریک گفت فقط بهش گفتم به کسی باید تبریک گفت که خوشحال باشه ، نه اینکه کسی که شوهرش روز سالگردشون اخماش تو همه و همش کل این سال رو دعوا داشتن! با این حال مامانم گفت برو کیک بپز برو به فکر خوشی های زندگیت باش، به فکر اوقات خوشت باش، از امروز زندگیتون شروع کنین و ....
نمیدونم یه حسی بهم منتقل میکنه شوهرم که زبونم بسته میشه نمیتونم احساساتم رو بهم بگم ، الان میترسم بهش بگم میخوام بیشتر وقت بذارم برای زندگیم، میترسم پوزخند بزنه بهم و ناامیدم کنه ، ممکنه مثل همیشه بهم بگه کدوم زندگی؟ یا بگه باور نمیکنم، یا بگه تو نمیتونی ، یا بگه دیگه برام مهم نیست! بالاخره یجوری بهم جواب سربالا میده ‎:(‎ یا بگم میخوام سهم خودمو از اشتباهاتم جبران کنم، میاد بهم میگه اگر میخواستی جبران کنی تا حالا کرده بودی، یا میگه دیگه هرکار بکنی برام اهمیت نداره ‎:(‎ خب در جواب این حرفاش چکار کنم اون وقت؟
من مطمئننیستم با صبر و ارامش حفظ کردن خوب بشه اوضاعمون چون همش شوهرم حرف های نا امیدی میزنه ‎:(‎ خب اگر مطمئنبودم حرف هاش الکی هستن و از روی عصبانیت هستن ، بازم تحمل میکردم
شما حرص نخورین ‎:(‎. خب چکار کنم زود نا امید میشم ، فکر میکنم تلاشم بی فایدست و روی شوهرم تاثیر نمیذاره و شوهرم اینقد به خودش تلقین میکنه تا خوبی هامو نبینه ...
مقاله زن بودن رو امروز کامل خوندم یسری نوت هم برداشتم، خیلی خوب بود ، من بیشتر نمیدونم شوهرم چی دوست داره و تو ذهنش چیه ، هنوز نتونیستم ذهنش رو بخونم، ولی اصلا قصدم توی دعواها جوابگویی نیست ، شوهرم فکر میکنه جوابگو هستم، قصدم توضیح دادنه و اصلا نمیخوام بگم اشتباه نکردم

امروز از عصر تا حالا دوباره همه پست هاتون خوندم ، تا حدودیشون انجام دادم ، ولی ازونجایی خانوادم الان همه چیز میدونن، نمیدونم چطوری درستش کنم، همش فکر میکنم من هرچقدر هم عشوه و ناز بیام و با لطافت باشم ، شوهرم نمیبینه ، حس میکنم همش میخواد بگرده و یه ایرادی پیدا کنه و بکوبه تو سرم! مثلا چند وقت میگفت چرا در یخچال رو محکم میبندی
چرا در ماکرو رو محکم میبندی
میگفت تو خشنی! یا مثلا همیشه ظرف ها شسته هستن ، دقیقا روزی که باهام دعوا میکنه اگر یه قابلمه بمونه میاد میگه یک هفته طرف نشسته داری
یا میگه دو سه ماهه جارو نکردی
بعد بهش میگم چرا بهونه میگیری مثلا ۴ روز پیش مهمون داشتیم و من قبلش جارو کردم چرا گیر میدی؟ بعد میگه من تو خونه خودم نمیتونم یک کلمه حرف بزنم
نمیتونم بگم چرا ظرف نشسته داریم!
بهش گفتم کارهای آشپزخونه خیلی ربطی به شما نداره و اینکه از ۱۰۰ بار فقط یکبار شاید از شب تا صبح ظرف ها بمونن اونم بخاطر اینه که یا دیروقت بوده یا مهمونی بودیم عجله داشتم، یا اینکه حالم خوب نبوده!
میگه من حق دارم اگر طرف نشسته ای دیدم بگم ، اصلا نمیفهمه داره همش ایراد میگیره
یا میگه وقتی مهمون میاد برامون تو همه چیزارو میچینی روی میز آماده میکنی ، میگه با این کارها داری نشون میدی میخوای همه چیز رو با عجله بیاری پذیرایی کنی و مهمون هارو بفرستی سریع برن خونشون! ، بهش میگم والا شرینی و میوه و ظرف هاشو اماده میکنم که همش نخوام برم تو آشپزخونه، و اینکه میزم قشنگ تر میشه و اینکه همینطور که داریم با مهمونا کپ میزنیم پذیرایی هم میکنیم ، و این دلیل نمیشه تا پذیرایی تموم شد بخوان برن! میتونم بشینن و این دست خودشونه
بهم میگه تو همه مسائل رو توجیح میکنی و به نفع خودت حلشون میکنی
برای همین حرف هاش ، یه ترسی افتاده تو دلم موقع صحبت باهاش ، اوایل بهتر احساساتم رو بهش میگفتم

سلام زمستونی
یادمه یکبار توی پست های مدیر همدردی خونده بودم که همیشه اگر همسر ما عیبی داره ما با مدیریت میتونیم اون عیب رو به حسن تبدیل کنیم(نقل به مضمون کردم) هیچوقت این حرف رو درک نکرده بودم تا این لحظه که پست آخر تو رو خوندم و یاد اوایل ازدواج خودم افتادم..
پدر من هرگز توی کارهای زنانه دخالت نمیکرد و من این رو یه حسن بزرگ میدونستم برای یک مرد... مهمون میومد همه چیز با مادرم بود انتخاب غذا، مزه ی غذا... بابام فقط خرج مهمانی رو میداد..
من که ازدواج کردم وقتی مهمون داشتیم اوایل که شوهرم دخالت میکرد نیکیا این غذا رو درست کنیم نیکیا سالاد رو اینجوری درست کنیم من چون عادت نداشتم فکر میکردم کارای شوهرم خاله زنکیه...(چه فکر مسخره ای میکردم الان که گفتی شوهرم به پذیرایی و اینا گیر میده بعد مدتها یاد اوایل زندگیم افتادم)
من کاملا ناخواسته و به مرور از این اخلاق شوهرم به نفع خودم استفاده کردم جوری که مثلا میگفت نیکیا به جای کتلت، کشک بادمجون درست کنیم من میگفتم کشک بادمجون که بیشتر وقت میگیره من دست تنهام
شوهرم سریع میگفت خب بده من بادمجونها رو میبرم توی تراس سرخ میکنم اصلا کشک بادمجون با من... تو فقط نظارت کن
قیافه ی من :310:
الان اخلاقی که برای شوهرم عیب میدونستم شده بزرگترین حسن همسرم... مامانم بارها به شوخی به بابام میگه از دامادت یاد بگیر
همه شوهرم رو یک آدم مسولیت پذیر میشناسن...
حالا فکر کن اگه میخاستم به شوهرم بگم کارای آشپزخونه به تو ربطی نداره و تو خاله زنکی(حسی که اون لحظه داشتم و بارها خواستم بگم اما نگفتم) چه اتفاقی میفتاد؟
به نظرم با سیاست میتونی از حساسیت همسرت به نظافت و پذیرایی به نفع خودت استفاده کنی...
مهم نیست چقدر عصبی هستی و چقدر ناراحتی...هرگز هرگز هرگز پشت سر شوهرت پیش خانواده ات حرفی نزن...

سلام
ممنون نیکیا ی عزیز
ممنون که تجربیاتتون در اختیارم میذارین، الان تو زندگیم از همه وقت بیشتر به کمک نیاز دارم چون دچار سردر گمی شدم و فکر میکنم هیچ جوری نمیتونم وضعیت رو خوب کنم! فکر میکنم دیگه نمیشه این یکسال رو جبران کرد ‎:(‎ همش فکرای منفی میاد سراغم که شوهرم میخواد فقط ایراد بگیره ازم ، هرکی باهامون آشنا میشه و دستپختمو میخوره اینقد تعریف میکنه ولی شوهرم میگه واسش غذا مهم نیست ! امروز یه صوت از دکتر حبشی گوش دادم که از کجا بفهمیم شوهرمون دوستمون داره ، گفته بود مثلا اگر کاری واسه خونه میکنه یعنی دوستتون داره ، یعنی اگر لوستر جدید بخریم یا شومینه بسازیم یعنی دوستم داره؟ خب من همش فکر میکنم اینکارارو خودش دوست داره ، مثلا شومینه زد چون خودش علاقه داره به آتیش روشن کردن، یا مثلا لوستر گرفت که سقف خالی نباشه قشنگ تر بشه ، آیا اینا به من ربط دارن؟
سردرگمم
مثلا وقتی بهش گفتم بیا بریم یجایی رو اجاره کنیم شاید دعواهامون کمتر شد وقتی از خانوادت دور شدیم، بعد بهم گفت تو اصلا به فکر جیب من نیستی و گفت قسط وام ازدواجمون هست و فلان هست و ... و گفت ته پولمون اینقد میمونه و باهاش یه خونه یک خوابه میتونیم اجاره کنیم اونم بدون آسانسور!
حالا دیروز اومده میگه میخوام موبایلم رو عوض کنم یه اپل بخرم! بدون اینکه بخواد به هزینش فکر کنه
من الان هم کفش نیاز دارم ، هم لباس ، واسه عید خرید نکردم ، خودش بهم گفت الان دستم خالیه بعد عید میریم خرید! کو؟
من الان دندونم شکسته خیلی وقته ، اصلا به فکر درست کردن دندون من نیست ‎:(‎ همش باید با یکطرف غذا بخورم! چطوری اینارو بهش بگم؟
میترسم بگم و فکر کنه الکی دارم خرج میتراشم تا دستش رو تنگ کنم ‎:(‎ عجب جایی گیر کردم
بعد اصلا تو فکر بیمه کردن خودش و من نیست!
باید زودتر بره بیمه بپردازه واسه خودش... بعد تو فکر خرید موبایل فلان تومنیه... بعدشم میگه تو تو فکر جیب من نیستی... منی که تو این یکسال ازدواج شاید کلااااا ۳۰۰ تومن خرج کرده باشم واسه لباس و کفش! اونم همش چیزای مسخره! خرید عید هم که هیچی...
با اینا چکار کنم؟

عزیزم زندگی شما رو فقط همین فکرهای وسواس گونه خراب کرده که دایم میگی نمیدونم دوستم داره یا نه! نکنه این بگم باز اینو بگه!!!!همش ترس تا اینکه نتونی کاری کنی و از انچه میترسی به سرت بیاد!!!!
عزیزم شما ازین به بعد فقط یک طرفه محبت کن عشق بورز زندگی کن اصلا فکر کن همسرت یه بچه چهار ساله لجبازه!!!!!
یه مادر با اینکه میدونه بچه لجبازش همش غر میزنه و.... با این حال وظایف خودش انجام میده اصلا هم از بچه توقع نداره جواب محبتش بده
دختر خوب شما یه هفته برا خودت اینطوری کن یه دفتر وردار کارایی که فکر میکنی همسرت ناراحت میشه رو بنویس حالا جلو هر کار بنویس اگر چطور میبودم یا میگفتم بهتر بود مثلا بشین و بفرما و بتمرگ همه یه معنیه اما......
بعد بیا اینجا حتی بپرس که چی درسته!!!
همسرت اگه دوست نداشت ودلخوش به زندگی نبود لوستر و .... نمیخرید اینا دلخوشی میخاد فقط ازت عصبانیه نه اینکه بدش بیاد
براهمین میگیم خودت درست کن
در مورد گوشی اصلا حرفی نزن تازه بگو چقدر خوب !!!!!!
اما وقتی داشتی غذا میخوردی بگو واااااااای دندونم چند ماهه شکسته خیلی سختمه غذا خوردن قبلا میشد تحمل کرد اما مثل اینکه عمیقتر شده قیافتم غمگین کن مثل بچها
درمورد کفش لباس هم همینطور خودت بگو اینقدر کفشام داغوووون شده خجالت میکشم بپوشم میگم نکنه کسی ببینه بگه چقدر وضعشون بده!!!
یا اینکه بگی یه کفش دیدم کااااااااش میخریدی برام اخه اینا خیلی کهنه شده پاهام اذیت میکنه
خود همسرت باید متوجه بشه که بخره اگه بعد مدتی بازهم نخرید مستقیم. بگو اما خیلی مهربون و محترمانه

Zemestooni عزیز واقعا وقتی زندگیه تو رو می خونم احساس میکنم شوهر شما همزاد شوهر منه یعنی رفتار ها و اتفاقات و مشکلات می تونه تا این حد به هم نزدیک باشه دقیقا موضوع ظرف شستن . دخالت در کارهای خونه و بیمه و ... شوهر من دقیقا همون کارهایی رو که شوهر شما انجام میده میکنه بخاطر همین دیگه خودم تاپیک نمیزنم و با تاپیک های شما مشکلات خودم رو پیگیر میشم������

ستاره زیبای عزیز واقعا ممنون از راهنمایی های خیلی مفیدتون منم توی زندگیم تمام مشکلات و دعواهامون رو نه تنها خانوادم بلکه کل فامیل میدونن با این تفاوت که نود درصد مشکلات مارو شوهرم با تلفن به همه گزارش میداد شوهر منم مثل شوهر zemestooni عزیز همش ایراد میگیره و آدم رو تحقیر میکنه بخاطر همین آدم واقعا ترس برش میداره که کدوم کار رو بکن درسته کدوم کار بده و بهش بر می خوره مثلا همین کیک zemestooni عزیز منم یکبار این حرکت رو کردم ولی متاسفانه شوهرم گفت این لوس بازی ها مال دوران مجردیه نمیدونم تو کی میخوای بزرگ بشی و ... در جواب منم گفتم دوست دارم همچین روزی رو کنار همسرم خوش باشم گفت نه تومی خوای من مجبور کنی یه کادو بخرم ( تحقیر پشت تحقیر ) به این ترتیب دیگه سال بد من ترسیدم که یک کیک بپزم حالا ترس خانم zemestooni هم از این چیزها نشات گرفته . یا مثلا همین خرید گوشی در مورد ضرورز ترین خرید های من امتناع میکنه ولی یه روز دیدم با یک گوشی سه و نیم میلیونی برای خودش اومد خونه اینجوری آدم داغون میشه که چرا باید همه چیز یک طرفه باشه و ملاحظه ها فقط باید از جانب من باشه ته . البته ستاره زیبای عزیز من فقط خواستم از راهنمایی های مفیدتون بیشتر استفاده کنیم

- - - Updated - - -

البته zemestooni عزیز ببخشید که جسارت کردم و مشکل خودم رو توی تاپیک شما مطرح کردم چون دیدم واقعا مشکلاتمون خیلی مشابهن به خاطر همون

یا مثلا نیکیا جون شما فرمودین که با سیاست های زنونه مشکل رو حل کنید . ولی نیکیای عزیز شوهر من اگه بهش میگفتم من دست تنهام نمی تونم کشک بادمجون درست کنم هیچ وقت خودش دست بکار نمیشد و شروع میکرد به بد و بیراه گفتن که از دست تو هیچ کاری برنمیاد پس زن های قدیم با چند تا بچه چطور میتونستن و هزار تا تحقیر دیگه به نظر شما اون موقع باید چه برخوردی داشته باشیم ؟ ممنونم

سلام
ستاره زیبا ، حرفتون قبول دارم که زندگیم شده همش فکر ، و پیش بینی کردن ، ولی واقعا من اول زندگیمون اینجوری نبودم
بدون فکر کردن به نتیجه بهترین کارارو میکردم
مثلا موقع رفتن شوهرم از خونه حتمااااا بدرقش میکردم و حتماااا بوسش میکردم، وقتی از کار برمیگشت حتمااا به استقبالش میرفتم و خوش مد گویی
ولی میدونین توی اولین دعوامون بهم چی گفت؟ گفت تو زیادی عشقولانه هستی و من خوشم نمیاد، گفت اصلا برش مهم نیست همش از زبونم بشنوه که دوستش دارم ، مهم نیست بدرقش کنم و این کارا عشقولانه خوشش نمیاد!
البته من نباید بهش توجه میکردم ولی اینقدر با توهین و تحقیر گفت که دلسرد شدم!
بعد توی دعواهای بعدی گفت: اگر من بهت گفتم از عشقولانه بازی خوشم نمیاد تو باید بیخیال بشی؟ بهم گفت تو باید پیش خودت بگی اون اگر خوشش نمیاد من اینقد ادامه میدم تا خوشش بیاد! آخه مگه فیلم هندیه؟ خب منم دل دارم دلسرد میشم

.....

نیکیا جان، درسته بهم کمک هم میده تو کار خونه، ولی وقتی ببینه دیگه وقتی نمونده و مهمونا دارن میرسن! کمک میده و بعدش میگه جلوی همه که اگر من نبودم زنم هیچکار نمیتونست بکنه تمام کارهاش مونده بود!

یا مثلا مامان من زنگ میزنه خونمون ، بعد روز قبلش من با شوهرم یه بحثی داشتیم، بعد شوهرم خودش شروع میکنه واسه مامان من تعریف میکنه ، و داستان رو به نفع خودش تعریف میکنه و من رو مقصر جلوه میده ، بعد من اعتراض میکنم که چرا نصفه و نیمه میگی؟ بعد میگه تو معرفت نداری ، حالا فرضا من دارم به نفع خودم یه داستانی رو تعریف میکنم تو چی میشه ساکت بمونی؟ میگم خب خودت داری تعریف میکنی واسه مامانم ، اون اگر ازم بپرسه منم راستشو میگمو بعد باهام دعوا میکنی که چرا منو پیش مامانت خراب کردی!!!
من که دلم میخواد هیچکسسسس هیچی از زندگیمون نفهمه
ولی خودش واسه عالم و ادم تعریف میکنه ، بعد میگه تو ابروریزی میکنی
اول هم که سریعا میره واسه خانوادش تعریف میکنه
یعنی امکان نداره ما یک لیوان اب خورده باشیم و خانوادش خبر نداشته باشن!

ولی حتما بازم دارم روی خودم کار میکنم، فعلا یکم رفتارش باهام بهتر شده
موضوع دندونم رو امروز موقع نهار گفتم، بهم گفت خب چرا نمیری درستش کنی؟ .... خب تو دلم گفتم ببخشید با کدوم پول؟ الکی تعارف میکنه ، خب من بدون پول چطوری برم وقت بگیرم؟ بنظرتون حالا که گفته خب برو درستش کن ، چطوری پول بگیرم؟ یا مثلا بهش بگم خودش واسم وقت دکتر بگیره؟ و بپرسم کی وقت داره همراهم بیاد دکتر؟ تا دیگه همراهم باشه و نگران هزینش نباشم!

....

یه مساله دیگه ، بهم میگه دیگه خونه مامانم اینها نمیاد و گفته هروقت دلم خواست برم بهش بگم تا منو ببره یا اینکه اژانس بگیرم برم، بنظرتون بهش بگم مثلا فردا یا پس فردا که خودش خونه نیست میخوام برم خونه مامانم اینها سر بزنم؟

....

یه سوال دیگه ، واسه عید ما رفتیم خونه خواهر بزرگم (باجناق) بعد حالا اونا میخوان بیان بازدیدمون! خواهرم به من زنگ زده و گفته یک روز مشخص کنم که بیان! حالا که شوهرم گفته دیگه هیچکدوم از خانوادم رو نمیخواد ببینه ، چطوری بگم بهش؟ به خواهرمم که نباید راستشو بگم! پس چکار کنم؟ الان یک هفته هست که خواهرمو دارم میپیچونم! تا این هفته شوهرش رفته ماموریت، ولی اخر هفته میاد! چطوری به شوهرم این مطلب رو بگم؟

ممنووون از کمک هاتون
.
.
.
نشاط زندگی عزیز، اره واقعا شباهت ها خیلیه، بنظرم میاد شوهرهامون هر دو یک کمبودهایی دارن و زبان گفتار خوبی ندارن ، وقتی یک حرفی میزنن دقیقا منظورشون اون حرف نیست ولی اونقدر هم غرور دارن که هیچ وقت اعتراف نمیکنن!
من به شوهرم گفتم ترسیدم کیک رو بذارم و بهم حرف بد بزنه یا تحقیرم کنه! در جوابم گفت حتی اگر من تحقیرت هم میکردم باید میاوردی! گفت بعدا میرفتم فکر میکردم و شرمنده میشدم!
اما غرور داره ، اصلا نمیگه چرا تحقیرت کنم؟ یا مثلا بهم نمیگه همسرم نترس دیگه! راحت باش! بازم با تندی جواب میده!
اگر بتونم دندونم رو درست کنم خیلی خوب میشه
منتظر جواب و راهنمایی اعضا هستم
فعلا تصمیم گرفتم بدون ترس برم جلو و هرچی تو دلمه رو از راه درست تقاضا کنم
وایه همین اول میام اینجا میپرسم
ممنووون:43:

سلام...
نشاط جان من اصلا انسان صبور و حتی با تجربه ای هم نیستم... یه آدم معمولی ام که حدودا چهار سال زندگی مشترک تقریبا موفقی داشتم و فقط تجربه هامو میگم... پس اگرفکر میکنی نظرم اشتباهه میتونی توجهی بهش نکنی... به نظر من علیرغم شباهتی که میگی بین شوهر شما و شوهر زمستونی وجود داره من شباهت زیادی نمیبینم... ازدواج شما قدمت زیادی داره شما فرزند دارید و همسرتون توی سنی هست که قاعدتا باید لجبازی های جوانی و اوایل ازدواج رو کنار گذاشته باشه... بارها توی این تالار به شما گفته شده که مشکل شما با عزیزم گفتن و چاشنی سیاست زنونه حل نخواهد شد... شماباید کمک حرفه ای بگیرید و از تهدیدای همسرتون نترسید و قاطعانه برخورد کنید...
زمستونی گفتی که همسرت فقط وقتی ببینه دیر شده و مهمونا دارن میرسن میاد کمک میکنه... فکر میکنی اگه نیکیا به شوهرش بگه عزیزم بیا این سالادا رو درست کنیم که بعدش من بشینم واسه خودم فیلم ببینم شوهرش میاد کمکش میکنه؟:311:
خب معلومه که باید شرایط رو جوری جلوه بدی که خیلی دیرت شده و اگه شوهرت کمکت نکنه به هیچ کدوم از کارات نمیرسی و مهمونی خراب میشه:82:
بعد اینکه شوهرت کمکت کرد جلوی مهمونا میگه که کمکت کرده؟ خب مگه زن همسایه کمکت کرده که ناراحت میشی؟ شوهرت کمکت کرده... اصلا باید خودت پیش دستی کنی تا مهمونا اومدن سریع خودت بگی اگه شوهرم کمک نمیکرد من به نصف کارام نمیرسیدم... باید جلوی مهمونا تا میتونی جو بدی...
من کاری به کلید مرد و... ندارم...
این کلید انسانهاست که اگر ازشون قدردانی بشه تمایل بیشتری برای کمک کردن پیدا میکنن...
در مورد دعوت کردن از خواهرت... من اصولا وقتی خانواده ام کاری ازم میخان که باید حتما با مشارکت همسرم انجام بشه خودم شروع میکنم به غر زدن که وای من درس دارم و خسته ام و آخه الان وقت مهمونیه؟ الان دیر شده چطوری بریم دنبال فلانی؟شوهرم هم این جور مواقع میگه حالا عیبی نداره یه شبه دیگه زشت میشه بگیم نیان یا زشته اگه این کار رو براشون نکنیم:18::18:
من اون لحظات به طور غریزی حس میکردم اگر برم توی تیم شوهرم و خودم رو مستاصل نشون بدم اون خودش راه حل درست رو پیشنهاد میکنه... تا اینکه برم طرف خانواده ام و بگم بیا این کار رو براشون انجام بدیم...
این راه حل صد در صد مواقع ج نمیده اما توی هشتاد درصد مواقع من جواب گرفتم:82:

نیکیا جون من قصد جسارت نداشتم اتفاقا رویه شما خیلی خوبه و من خودم خیلی دوست دارم که مثل شما میشد رلکس و با آرامش مسائل حل میشد ولی به قول شما و دوستان مشکلم با این چیز ها حل نمیشه . شباهت ها رو در مورد اتفاقاتی زندگیمون و دقیقا همون برخورد همسرمون مد نظرم بود مثلا موضوع کیک سالگرد ازدواج . گوشی موبایل . عدم رضایتش واسه شاغل شدن و از این جمله وقایع .

نشاط جان منظورم این بود که اگر ادامه ی حرفهام اشتباهه بهش توجه نکن... وگرنه متوجه منظورت شده بودم که سوال داشتی و برداشت بدی از حرفهات پیش نیومد برام:72:

سلام نیکیای عزیز ممنوووونم از وقت که میذارین و توضیحی که میدین
منم دقیقا حس میکنم اگر روی شوهرم کار کنم خیلی رفتارش بهتر خواهد شد ، ولی واقعا نمیدونم کدوم رفتار بهتره!

نیکیا جان من واقعا ازش تشکر میکنم همیشه ، حتی واسه همه تعریفش میکنم
فقط حسم رو گفتم ، حسم اینه که چرا هیچ وقت بعد از مهمونداری ازم تشکر نمیکنه؟ یا اینکه وقتی همه میگن وای چقد خانمتو هنرمندهدچقد غذاهاشون متفاوت و خوشمزست ، در جواب اونها میگه : من برام غذا مهم نیست، من برام خوشمزه بودن غذا مهم نیست!
اینارو میخوام ریشه یابی کنم ببینم چرا اینجوری میگه
یا مثلا وقتی کمک میده من هزارجوووور ازش تشکر میکنم ، تازه جلوی مهمونها هم میگم اگر شوهرم نبود کارام تموم نمیشدن، ولی میاد جلوی خانوادش بزرگ نمایی میکنه و جوری میگه که اونها فکر میکنن همه کاری رو شوهرم خودش تنهایی انجام داده!

اینارو میخوام ببینم مساله مهمی هستن یا نه؟! اینکه ریشه به جای خاصی دارن؟

واسه دعوت کردن خواهرم خیلی از پیشنهادتون خوشم اومد! میخوام عصری بهش بگم که وااااای توی این اوضاع خواهرم زنگ زده گفته یروز بگیم که بیان، و میگم وای اصلا وقت نداریم ، چکار کنیم بنظرت؟
اینجوری خوبه؟

واسه رفتن خونه مامانم و درست کردن دندونم هم سوال کرده بودم چطوری بگم بهتره
اونم جوابم رو بدین ، میخوام برم امتحان کنم، نتیجه رو همینجا اعلام میکنم

فعلا چند روزی هست روابطمون خیلی بهتر شده ، ممنون از همگییییی :43:

زمستونی عزیز
به نظرم اون لحن برای دعوت خواهرتون برای زندگی شما مناسب نیست
در مورد زندگی نیکیا ی عزیز اون لحن کار می کنه من هم خودم گاهی از این شیوه استفاده می کنم ولی همسر من یا همسر نیکیا نظر منفی راجع به خانواده ما ندارن
موضع شوهر شما مشخصه
اون نمیخواد خانواده شما رو ببینه
بنابراین اگه با اون لحن بگی حتما بهت میگه که بهشون بگو فعلا نمیشه

شما البته شرایط خودت رو باید بسنجی ولی من اگه بودم به همسرم می گفتم خواهرم اینا گفتن یه روز میخوان بیان اینجا من هم گفتم فعلا شما سرت شلوغ هست و اون هفته کنسل شد حالا خواستم ببینم این هفته شما فرصت داری بهشو بگم بیان اگر هم بازم فرصت نداری به من بگو که بهشون بگم
و اگه وقت داری که من بهشون بگم بیان هر جور خودت صلاح میدونی

یعنی اختیار رو دستش میدادم ولی خودم برعلیه خانوادم حرفی نمیزدم

اگه بازهم موضع می گرفت و می گفت خوشم نمیاد می گفتم به خاطر من لطف کن کمی ظاهرسازی کن و اون چند ساعتو تحمل کن و اگه نمی تونی هم باز اگه میشه این موضوعو خودت مدیریت مثلا به شوهر خواهرم زنگ بزن بگو فعلا کار داری یا هر بهانه دیگه ای

ممنون میشم ازت

زمستونی عزیز شما توی این مدت یه سری اشتباه داشتی که روابط خودت و همسرت رو باید از صفر شروع کنی یعنی مثل دختری که میخواد در نظر پسری جذاب باشه تا ترغیبش کنه برای ازدواج

پس تا وقتی روابطتون ترمیم نشده موضع گیری نکن مثلا اگه گفت نمیخوام خانوادت رو ببینم بگو اونا خیلی دوستت دارن ولی به هرحال من به این تصمیمت احترام میذارم

اگر گفت برو خودت تنهایی، یک روز در هفته به همسرت بگو امروز یا فردا میشه من برم خانه پدرم اگه گفت باشه بهش بگو به نظرت خودم برم یا شما وقت داری منو ببری؟ خودش راهشو بهت میگه
اگه هم تو هم رفت دیگه چیزی نگو چند روز بعدش دوباره بگو اون روز که انگار شرایط جور نبود اگه امروز فردا میشه منو ببر

*زمستونی عزیز شما باید وجوه مشترکت رو با همسرت افزایش بدی مثلا شما میگی آشپز خوبی هستی و از طرفی همسرت کافی شاپ داره
بهش پیشنهاد بده بعضی کیک و دسرها رو شما درست کنی جوری براش وانمود کن که انگار لطف می کنه میپذیره این پیشنهادو برای اینکه شما حوصلت سر نمیره و هدفمند تر میشی

* در رابطه با دندون هم یه زمان مناسب به همسرت بگو به نظرت از نظر مالی کی برات امکان پذیره که من برم دندونپزشکی دندونم یه مقدار اذیت می کنه

و البته همه این درخواستها رو یکهو و در یک زمان مثل آوار نریز سر شوهرت
درخواست اومدن خواهرت
درست کردن دندون و ...

فعلا کمی ملاحظه کن تا روابطتون ترمیم بشه و بشین مثل زن و شوهرهایی که به هم علاقمندند و برای هم گذشت میکنن
اون موقع میتونی ازش درخواست دونفری رفتن به خانه پدرت یا چیزهای دیگه رو داشته باشی فعلا پذیرشی وجود نداره

سلام
فکور عزیز ممنون از پاسخگویی و راهنمایی
ممنون که کمکم میکنین چون شرایطم سخته و باید از صفر شروع کنم
هنوز هیچکدوم از موضوعات رو بهش نگفتم
فعلا دارم شرایط رو آروم نگه میدارم تا از نظر روحی یکم هم خودم بهتر بشم هم ایشون
در مورد شزایط مالیش ، میدونم خوبه ، چون اگر نبود هیچ وقت سراغ خریدن موبایل گرون قیمت نمیرفت ، حتما دیده داره پول اضاف میاره رفته تو فکرش
و اینکه همیشه هم دعواش اینه که تو چرا بهم نمیگی چه نیازی داری؟! آخه من میگم و اون نادیده میگیره
مثلا وقتی میگم دندونم خرابه ، یعنی باید اقدام کنه
ولی خبری نمیشه، بنظرم مدل گفتم درست نیست ، که خیلی جدی نمیگیره! چطور بگم جدی بگیره

.....

دیشب تو برنامه دورهمی یه خانم پیری رو اورد اقای مدیری که ازش پرسید شوهرت تا حالا بهت گفته عاشقتم؟ یا یه خانواده اورد و گفت خاضرید بخاطر همسرتون از خانوادتون بگذرین و ...
بعد از اون شوهرم گفت اگر زن آدم از همه چیز بگذره بخاطر شوهرش و شوهرش ببینه که بخاطر خیلی چیزا کوتاه میاد و جوابش رو نمیده حتما حاضره بخاطر زنش هر کاری بکنه حتی از پدر و مادرش بگذره!

خب سوال اینجاست!!!! که من باید چکار بکنم؟ شوهرم کارای خوبم رو نمیبینه! فقط زمانی رو میبینه که حرف غلطی زده یا برداشت اشتباهی کرده و من شروع کردم براش توضیح دادن! نمیدونم چرا فکر میکنه وقتی دارم براش توضیح میدم منظورم اینه که دارم باهاش حدل و بحث میکنم یا میخوام جوابگوییشو کنم!


....

یک مساله دیگه : شوهرم یک دوست صمیمی داره که بعد ازدواجمون باهاش صمیمی شده و این دوستشون در حال خیانت کردن به همسرشونن، حتی خانم ایشون بوهایی بردن و متوجه شدن ، شوهر من هم مطمئنا از کارهای دوستش باخبره! حالاااا این دوستشون خیلی ادم دروغگوییه و چاپلوسی میکنه شدییید که شوهر من کاملا روی دوستش حاضره قسم بخوره ، و مثلا عیب و ایراد رو از زن دوستش میگیره و میگه حتما زنش یه کم و کاستی تو زندگی گذاشته که اون میره دنبال خانم های دیگه!
حالا من خیلی سوالم اینه که نکنه شوهر من رو هم بکشه همراه خودش ببره جاهایی که میره؟؟
هیچ چیزیم در مورد دوستش نمیتونم بگم ، چون شوهرم فوق العاده حساسه و خیلی شدید موضع میگیره!

من یک نظریه کلی بگم ،

درسته که مهارت در گفتگو خیلی موثره ولی چیزی که بیشتر از هر چیزی تاثیر می ذاره ، بیان احساسات آدمه.

خیلی مهمه که اول احساساتمون را خوب بشناسیم و اون را خیلی زروق پیچیده تحویل همسر بدهیم در عین صداقت.

مهم اینه که احساساتمون رو بدون هیچ قضاوت ، بدون هیچ مقایسه ، بدون هیچ توهین ، و بدون هیچ گونه انتظاری، بدون هیچ باید و نبایدی بیان کنیم و در صورتی هم که جواب مثبتی دریافت نکردیم مخالفتی نکنیم.

من از کم و کیف ماجراهاتون خبر ندارم و متاسفانه فقط پست های آخر رو خوندم.

در مورد دندانپزشکی ، چون خودشون گفتند برید ، برای ویزیت بروید و ببینید چقدر هزینه داره ، به همسرتون بگید که رفتید و گفتند اینقدر هزینه می شود و برای فلان روز نوبت دادند. بقیه اش را بسپرید به خودشون و روز مقرر که شد فقط یاد آوری کنید که عزیزم امروز نوبت دندون پزشکی دارم و منتظر باشید تا هزینشو بهتون بده.

در مورد خواهرتون هم بهتره واقعیت را بگید و اینکه چقدر تحت فشار هستید از این بابت ، و نمی دونید چه جوابی به ایشون بدهید ، وخیلی دوست داشتید که همسرتون اجازه می داد وخودش یک روزی را تعیین می کرد و شما رو از این همه استرس نجات می داد. توپ را بندازید توی زمین همسرتون.

یا جواب مثبته یا جواب منفی.

اگر منفی بود ، چند روزی صبر کنید و بعد از اون به همسرتون بگید شما بفرمایید من جواب خواهرمینا را چی بدم هر چی شما بگید من اون را می گم. و واقعا هم همین کار را بکنید. جلوی خود ایشان تماس بگیرید.

ببنید همسرتون هیچ موقع نمی یاد خودش را جلوی باجناق ضایع کنه .

اینقدر هم نگران نباشید.

مهم اینه ما بتونیم خواسته هامون رو به شکل نیاز و بدون هیچ اجباری بیان کنیم. حتی اگر جواب منفی بگیریم.

ما

وای ممنون خدا خیرتون بده ، نمیدونید چقدر ارومم کردین
باشه حتمااا سعی میکنم حرف هام رو با کل احساسات درونیم به شوهرم بگم بدون اینکه متهمش کنم ، و اولش هم بهش میگم که اینها فقط احساساتمن، آخه من تو احساسم دلم میخواد بهترین همسر باشم و شوهرم ازم راضی باشه
نمیدونم چرا تا الان برعکس شده
اصلا فکر میکنه من یه ادم بی معرفت واقعی هستم تو زندگیش ‎:(‎
در مورد دندون حتما همینکارو میکنم ، اول واسه ویزیت میرم و یک روز دیگه رو وقت میگیرم واسه تعمیر

مثلا یه بار تو راه برگشت به خونه بودیم ، و از مهمونی میومدیم ، من گفتم واااای چقد هوس پیتزا کردم
بعد دیدم خبری نشد و شوهرم هیچی نگفت
بعد گفتم وای امشب که رسیدیم خونه باید یجوری یه پیتزایی سرهم کنم با موادی که خونه دارم
بعد اون شب شوهرم رفت و پیتزا سفارش داد و اومدیم خونه و ...
اما توی یک بحثی که چند وقت بعدش داشتیم بهم گفت تو یجوری هستی،کارای عجیب میکنی! گفتم مثلا چی؟ گفت مثلا اون شب گفتی وااای هوس پیتزا کردم! گفت باید میگفتی شوهرم من هوس پیتزا کردم ، آیا شرایطش هست بریم سفارش بدیم؟ گفت یعنی چی که میگی هرجوری شده باید برم خونه ییکی درست کنم؟! گفت تو با شوهرت اصلا راحت نیستی یه جوریته!

مثلا من از نظر خودم اون شب داشتم اب و تابش رو زیاد میکردم! ولی شوهرم بهش برخورده بود...

جریان ما همش اینجوریه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zemestooni

وای ممنون خدا خیرتون بده ، نمیدونید چقدر ارومم کردین
باشه حتمااا سعی میکنم حرف هام رو با کل احساسات درونیم به شوهرم بگم بدون اینکه متهمش کنم ، و اولش هم بهش میگم که اینها فقط احساساتمن، آخه من تو احساسم دلم میخواد بهترین همسر باشم و شوهرم ازم راضی باشه
نمیدونم چرا تا الان برعکس شده
اصلا فکر میکنه من یه ادم بی معرفت واقعی هستم تو زندگیش ‎:(‎
در مورد دندون حتما همینکارو میکنم ، اول واسه ویزیت میرم و یک روز دیگه رو وقت میگیرم واسه تعمیر

مثلا یه بار تو راه برگشت به خونه بودیم ، و از مهمونی میومدیم ، من گفتم واااای چقد هوس پیتزا کردم
بعد دیدم خبری نشد و شوهرم هیچی نگفت
بعد گفتم وای امشب که رسیدیم خونه باید یجوری یه پیتزایی سرهم کنم با موادی که خونه دارم
بعد اون شب شوهرم رفت و پیتزا سفارش داد و اومدیم خونه و ...
اما توی یک بحثی که چند وقت بعدش داشتیم بهم گفت تو یجوری هستی،کارای عجیب میکنی! گفتم مثلا چی؟ گفت مثلا اون شب گفتی وااای هوس پیتزا کردم! گفت باید میگفتی شوهرم من هوس پیتزا کردم ، آیا شرایطش هست بریم سفارش بدیم؟ گفت یعنی چی که میگی هرجوری شده باید برم خونه ییکی درست کنم؟! گفت تو با شوهرت اصلا راحت نیستی یه جوریته!

مثلا من از نظر خودم اون شب داشتم اب و تابش رو زیاد میکردم! ولی شوهرم بهش برخورده بود...

جریان ما همش اینجوریه

---

سلام شبتون خوش

خانوم زمستونی من 1 پسرم

در مورد مشکلتون حرف همسرتون درسته تمام یا حداقل اکثر مردا به این شکل سیستم فکریشون هست

در مورد همین پیتزا من هم اگه جای شوهرتون بودم همین رو میگفتم ، ببینید 1 علت اینکه که شما نتوستید ارتباط سازنده و صمیمی با همسرتون بگیرید و علتش دیگه اش هم تفاوت زن و مرد هست و سیستم فکریشون هست

مردا دوست دارن همسرشون حرفو بهش مستقیم و پوست کنده بگه ، از حاشیه و کنایه و غیر مستقیم حرف زدن بیزارن

این حس بهشون منتقل میشه که همسرشون داره سرشون رو گول میماله و داره غیر مستقیم منظورشو و خاستشو میگه و راه مخفی میخاد به هدفش برسه و حس توهین بهشون منتقل میشه که من رو چی فرض کرده که از این تکنیکا میخاد سرمنو گول بماله تا به خاستش برسه این توهین میدونه و حس تحقیر و کوچک بودن به مرد دست میده

و از طرفی این حس رو هم منتقل میکنه که چقد ما باهم فاصله داریم که خانومم و همسرم برا 1 پیتزا یا هر خاسته دیگه ای مجبوره به استفاده از این ترفندهارو داره تا خاستشو براورده کنه و حس عدم صمیمت و فاصله رو به مرد میده

مردان طالب زنانی هستند كه قابلیت‌هایشان را تایید كنند و قبولشان داشته باشند


مثلا میتونستید با طنازی و ناز بگید مثلا ارشیا جونم برام پیتزا میخری 1 دفعه دلم خواست عزیزم حوس کردم .....:310:

ترس رو بزارید کنار باهمسرتون قاطی بشید و رو رابطه خودتون با همسرتون کار کنید از چیزی نترسید ، هرآنچه از دل براید بر دل نشیند :72:

مردا حس ترس و فاصلرو خوب حس میکنن و این حس منفی کامل بهشون منتقل میشه ،که با خانومم مچ نیستیم خیلی فاصله داریم و مشکل داریم و...


این نظر من بود باتوجه به شناخت از مرد و جنس خودم.


براتون آرزوی خوشبختی میکنم:104:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zemestooni

مثلا یه بار تو راه برگشت به خونه بودیم ، و از مهمونی میومدیم ، من گفتم واااای چقد هوس پیتزا کردم
بعد دیدم خبری نشد و شوهرم هیچی نگفت( اینجاست که باید یاد بگیریم صبور باشیم ، انتظاری نداشته باشیم}
بعد گفتم وای امشب که رسیدیم خونه باید یجوری یه پیتزایی سرهم کنم با موادی که خونه دارم
بعد اون شب شوهرم رفت و پیتزا سفارش داد و اومدیم خونه و ...
اما توی یک بحثی که چند وقت بعدش داشتیم بهم گفت تو یجوری هستی،کارای عجیب میکنی! گفتم مثلا چی؟ گفت مثلا اون شب گفتی وااای هوس پیتزا کردم! گفت باید میگفتی شوهرم من هوس پیتزا کردم ، آیا شرایطش هست بریم سفارش بدیم؟ گفت یعنی چی که میگی هرجوری شده باید برم خونه ییکی درست کنم؟! گفت تو با شوهرت اصلا راحت نیستی یه جوریت
جریان ما همش اینجوریه

---

شوهرتون خوب راست می گه این چه طرز درخواست دادنه؟

درخواستتون رو خوب بیان کردید ولی به جای اینکه صبر کنید بدون هیچ چشم داشتی ، حسابیضد حال زدید تو غرور آقاتون( حالا که تو نمی خری ، خودم چمه ، هیچ احتیاجی به تو ندارم ، خودم هر جور شده درستش می کنم) دقیقا جملتون این پیام را داشته. قدر آقاتون را داشته باشید خیلی خاطرتو می خواسته با این ضد حالی که بهش زدید بازم براتون پیتزا سفارش داده.

وقتی یک درخواستی را مطرح می کنیم این را به یاد داشته باشیم که برای طرف مقابل این اختیار را قائل شویم که بپذیرد یا نپذیرد.

بی نهایت عزیز ‎:)‎ و mercedes62 ممنونم ازتون ، حتما سعی میکنم رفتارم رو اصلاح کنم
ولی دیشب باز اتفاق خوبی نیوفتاد

شوهرم عصرها که میره مغازه ساعت های ۱۱ به بعد شب میاد خونه ، معمولا ۱۱ و نیم!
دیشب یهو قبل ساعت ۱۰ و نیم اومد خونه و من یکم تعجب کردم و حتی ازش پرسیدم چی شده زود اومدی ، و جوابی نداد
بعد من از شب قبلش مهمون داشتم (دوست آقای شوهر به همراه همسر و فرزندشون از پریشب اومده بودن خونمون ، و شوهرشون دیروز رفتن سرکار و خانم و بچشون از صبح تا ساعت ۸و نیم شب پیشم بودن و حسابی خسته شده بودم) ، من در حال اماده کردن شام بودم که شوهرم اومد گفت امشب میخوایم بریم گٌل بیاریم ، تو هم میای؟ من گفتم وااااای ارهههه بریم، بعد که حرفم تموم شد سریع گفت، چون خواهرمم میخواد بیاد
....(حدود یک هفته پیش من به شوهرم گفتم یک روز بریم یکم گٌل بگیریم واسه گلدونهای بزرگ روی تراسمون، و ایشون هرشب پشت گوش می انداخت) تا اینکه فهمیدم باز رفته با خواهرش برنامه ریزیاشو کرده و برای همین دیشب زودتر اومده بود خونه! و تازه اومده به من میگه میخوایم بریم گٌل بیاریم تو هم میای!!!؟ این اتفاق باید برعکس میوفتاد، باید برنامه ریزیشو حتی تلفنی با من میکرد و بعد به خواهرش میگفت ما میخوایم بریم، تو هم میای؟

خب من ناراحت شدم ولی نشون ندادم، شام رو اوردم
بعد شام بهم گفت زود بپوش بریم ، بهش گفتم من خیلی خسته هستم میخوای خودتون دوتایی برین و گفتم حالا که میدونم تنها نیستی خیالم راحته ، اگر تنها بودی یجوری میومدم همراهت، بعد با لحن تندی بهم گفت اصلاااا خواهرم نمیاد، بیا بریم
گفتم من کاری به خواهرت ندارم، اصل اینه که تنها نیستی و بهش گفتم برو بسلامتی و خوش بگذره، با لبخند ملیح گفتم.
بعد شوهرم با پوزخند بهم گفت: مگه میخوایم بریم تفریح که خوش بگذره؟ گفتم بالاخره دارین میرین کنار یه عالمه گٌل و گیاه ، خوش میگذره ... و خداحافظی کردم و اومدم تو خونه
داشتم حاضر میشدم بخوابم که دیدم شوهرم برگشت و داره لباسای بیرونیشو عوض میکنه، گفتم نرفتی؟ گفت نه ، گفتتم چرا ، گفت حال نداشتم ، دیگه چیزی نگفتم تا موقع خواب
بعد گرفتمش تو بغلم و گفتم اگر بهت گفتم خوش بگذره بخاطر این بود که فکر نکنی از رفتنت ناراحتم
بعد باز با یه لحن پوزخند گفت ، باااااش
و دیگه چیزی نگفتیم
بعد دیگه از دیشب سر سنگین شده دوباره
نظرتون چیه چکار کنم

.......... این حرف های بالام مال یک روز قبله که میخواستم بذارم و یه اتفاق دیگه افتاد!!!!

****

حالا دیشب قرار بود واسه خواهرشوهرم خواستگار بیاد. شوهرم دو روز پیش به من گفت که قراره سه شنبه خواستگار بیاد، من گفتم عهههه بسلامتی کی هستن، گفت دوست آشنا
اصلا اسم و فامیل و هیچی نگفت و منم دیگه نپرسیدم
همون عصر که روز تولد امام حسین ع بود، عصرش رفتم پایین یه تبریک عید گفتم و مقداری هم شیرینی گرفتم دستم و بردم،(شوهرم طبق معمول قبل از من رفته بود پایین) بعد شوهرم بحث خواستگار و کشید پیش ، اولش خواهرشوهرم گفت چی؟ کجا؟ بعد دیدن خیلی ضایعه اگر هیچی نگن، گفتن اها اره داره خواستگار میاد، فقط در همین حد! منم به مادرشوهرم گفتم ان شاءالله بسلامتی
و دیگه بحث رو عوض کردن و در مورد چیزای دیگه صحبت کردن
....
خب هیچی گذشت و رفت تا شد سه شنبه و من دیدم هیچکس من رو دعوت نکرد که واسه شب برم پایین
تا اینکه شب شد و شوهرم رفت حمام و داشت لباس هاش رو میپوشید ، بهم گفت امشب چکار میکنی میای پایین یا نه؟ گفتم هرچی خودت صلاح بدونی همون کارو میکنم، گفت چیزی تعیین نمیکنم و میگم هرکاری خودت دوست داری بکن، و من بازم گفتم هرچی خودت صلاح میدونی و شوهرم گفت نمیدونم و رفت پایین

بعد نیم ساعتی دوباره اومد بالا و تلویزیون روشن کرد و نشست ، منم کم کمک داشتم لباسامو میپوشیدم، بعد چند دقیقه اومد و جوراباشو پوشید که بره پایین ، من بهش گفتم : پریروز که رفتیم پایین و بحث خواستگاری شد ، کسی من رو دعوت نکرد، و کسی نگفت zemestooni توهم سه شنبه حتما بیا ، و تا امروز هم هیچکس نه زنگی زده نه چیزی گفته و اگر به تو گفته باشن و من رو دعوت کرده باشن ، میام وگرنه کار درستی نیست توی همچین مجلسی بدون دعوت برم
.....
هیچی دیگه ، ازش پرسیدم آیا به تو گفتن یا نه؟ اولش رفت نشست و سکوت کرد و داشت فکر میکرد، هیچی نمیگفت
بهش گفتم ببین من بخاطر تو لباسامم پوشیدم که بیام ولی واقعا اگر حرفی از اومدن من نزدن کار درستی نیست بیام
دیگه یهو شروع کرد داد زدن، گفت اگر بیای خوشحال میشن و اگر نیای هم ناراحت نمیشن و گفت تو همش یه موضوع رو پیچیده میکنی و تو همش دنبال بهونه ای و ...
بهش گفتم صدات رو بیار پایین و گفتم من دعوایی باهات ندارم فقط سوال پرسیدم ، که همینجوری سرم رو نندازم پایین و برم مهمونی! چون الآن مهمونی رسمیه و صاحب خونه باید اعضای مهمونی رو دعوت کنه و نمیشه هرکسی که خبر شد خودش سرخود بره مهمونی
شوهرم شروع کرد داد زدن ، گفت من صدااام و بالا نبردم ، گفتم همیشه صدات رو همینقدر میبری بالا که پایینی ها میفهمن و میان بالا، گفت جوش اونارو نزن دیگه بالا نمیان! گفتم کلا الان صدات رو بیار پایین میشنون
گفت الان صدای من پایینه ، و صدام بلند نیست ، گفت تو منظورت اینه که مامان من بهونه میگرفته و بخاطر صدای بلند من اومده بالا
گفتم چرا بحث رو میکشی به گذشته ، من فقط یه سوال ازت پرسیدم که مطمئن شم دارم کار درستی میکنم میام پایین یا نه، چرا بحث دیگه ای رو میکشی پیش
خلاصه آخرش نگفت دعوتت کردن یا نه
و گفت وقتی من اومدم دارم بهت میگم یعنی اونا خوشحال میشن اگر بیای و نیای هم ناراحت نمیشن
بهش گفتم معلومه اگر من یک شب مهمونی داشته باشم و یک نفر از فامیل و آشنا بدون دعوت بیاد خونه ما ، هیچوقت بهش نمیگم برگرد برو خونتون، یا نمیگم چرا اومدی؟ خب ابراز خوشحالی هم میکنم ولی اگر میخواستم حضور داشته باشه از قبل دعوتش میکردم
خلاصه رفت پایین و دیگه هیچی نگفت
تا اینکه همون موقع دختر خواهر بزرگشو فرستاد و گفت زن دایی ، دایی گفته زودی بیاین پایین مهمونا اومدن
و خودش هم بهم تک زنگ زد
منم رفتم پایین
هیچی دیگه مهمونی گذشت و رفت...
تا خدافظی کردم اومدم بالا
یهو شوهرم اومد و گفت امشب میای بریم دنبال گل؟ گفتم باهمین لباسام بیام یا عوض کنم؟ گفت عوض کن و بیا
رفتم پایین دیدم دوباره خواهرشوهرم آماده نشسته عقب ماشین
دوباره آقای شوهر محترم رفته بودن جلوتر با خواهرشون برنامه ریخته بودن و فقط منو صدا زدن که بیا بریم!
هیچی بروی خودم نیاوردم و رفتم، گل گرفتیم و اومدیم زدیم توی گلدونامون
و اما شب! باز موقع خواب بهم کم محلی کرد
هرچی بغلش کردم و بوس و .... اصلا انگار یه تیکه سنگه
صبحی هم پاشد زود رفت از خونه بیرون ، و هیچی نگفت
تا الانم که خونه نیومده هنوز
عصر هم باید بره مغازه
اعصابم خورده، چرا اینجوریه شوهرم ، همش رو مسائل بی اهمیت اینکارارو میکنه

در ضمن دوباره توی دعوا شروع کرد فحش دادن به خانوادم و ... منم این دفعه فقط نگاه کردم و نگفتم وای هیچی نگو ، نگفتم الان خانوادم چه ربطی دارن به بحث ما... فقط سکوت
...
چه کنم؟

سلام دوست من.
امیدوارم که تلاش هاتون نتیجه بده.شما سعی کنید و رویه ی مثبتی پیش بگیرید قطعا همه چیز درست میشه.

شوهر من هم تا مدتی قبل از این قبیل رفتارها داشت.توی بحث هایی که با هم داشتیم پای خونواده مو وسط میکشید و این موضوع به شدت منو عذاب میداد.منم لجم میگرفت و دعوامون بالا میگرفت.بعد از مدتی متوجه شدم این براش شده یه اهرمی که منو اذیت کنه.به هر حال توی دعوا که حلوا خیرات نمیکنن. من وقتی حساستم رو کم کردم متوجه شد که سلاحش دیگه کاربرد نداره و یواش یواش این رفتار کمرنگ شد.هر چند که خیلی از حرف هاش هنوز توی خاطرم مونده اما شکر خدا با کم کردن حساسیت بهتر شد رابطه مون.

شما حساسیتت نسبت به خواهر شوهر رو تا حد ممکن پایین بیار. به نظر من هم شما و هم همسرتون در مورد این خانوم حساسیت نشون میدین و این مشکلات رو مضاعف میکنه.به سهم خودتون این حساسیت رو کم کنید.دیر یا زود ایشون ازدواج میکنن و شما میمونید و همسرتون. اگه تمرین کنترل احساسات و هیجانات منفی رو داشته باشین به مشکلات عمده تر هم به آسونی غلبه میکنین.

توی خلوت با شوهرتون حرف بزنین. بارها و بارها. همیشه راهی هست،حتی توی دل سنگ ترین آدم های دنیا.
من بعد از مدتی رفتار شوهرم دستم اومد.متوجه شدم توی عصبانیت همسرم نباید باهاش حرف بزنم یا دلیل بیارم،چون احساس میکنه میخوام بجنگم.

همه ی حرفامو جمع میکردم و توی ذهنم مرور میکردم که قشنگ ترین واژه ها رو پیدا کنم.بعد از دعوا معمولا هم زمان خواب و توی تاریکی دستمو به صورتش میکشیدم.با وجود اینکه شوهرم سرد سرد باهام رفتار میکرد.نرم نرم باهاش حرف میزدم.بهش میگفتم تو تکیه گاه من و اولویت اصلیم تو زندگی هستی. بهش میگفتم همسر یعنی کسی که از همه به آدم نزدیک تره.محرم اسرار و گوش شنوا برای درددل هاشه.من دوستت دارم.خیلی بیشتر از اونی که توی ذهنته.و همین دوست داشتن عاشقانه که نسبت بهت دارم باعث میشه وقتی باهام تلخ میشی انگار دنیام به آخر رسیده.اصلا من یه عاشق خودخواه هستم و دلم همیشه محبت و آغوش گرمت رو میخواد.کاش میدونستی بعضی از حرف ها چقدر روحم رو اذیت میکنه.آخه احساس پاکم بهت توقع تلخی نداره(اما کاملا حواستون باشه کلامی در مورد خواهرش یا خانواده ش توی این صحبت ها نگین )
امیدوارم همه ی لحظاتتون به شادی و شیرینی طی بشه

zemestoni عزیز من بخوام ازبیرون به قضیه شما نگاه کنم 80 درصد تقصیرات رو به گردن شما میندازم.
من هم شوهرم قبل از ازذواجمون که پیش هم نبودیم مثل شما بود. ولی من از وقتی رفتیم خونه خودمون رفتارامو عوض کردم. و کلا شوهرم یه ادم دیگه شده.
الان همه هم میدونن شوهرم چقدر دوسم داره هم خودم ازش راضی ام. باز بحث پیش میاد مشکل پیش میاد ولی تو همه خونه ها هست. ولی دبگه اصلا یادم نمیاد صداش بلند شده باشه
یادم نمیاد به خانوادم توهین کرده باشه... و حتی به قول همسر شما 100 درصد منو به خانوادش ترجیبه میده و اولویتش منم همیشه.
شما که الان اوضاعتون گل و بلبل نیست که انتظار داشتی قبل خواهرش با شما هماهنگ کنه..
همین که بخاطر شما نرفتن همین که دوباره ازتون خواستن برین خیلی دوستون داشته
دوست عزیزممم همسرت که علم غیب نداره دندونت درد میکنه یه بار گفتی اون موقع پول دستش نبدو تموم شد رفت!!
اصلا سیاست ندارین

من اگه جای شما بودم واسه کیک ازدواج حتی وقتی میرفت بخوابه. میگفتم امروز سالگرد ازدواجمون بود کیک پخته بودم میخوای بیارم حداقل با چای بخوری. که بدونه من پختم. یا حداقل فرداش که پرسید کجا بود میگفتم دیشب پخته بودم سالگرد ازدواجمون بود خسته بودی گفتم بزارم بخوابی امروز بخوریم. خلاصه حتما میگفتم بهش.

واسه اون قضصیه گل میرفتم. حتما هم میرفتم کلی هم ازش تشکر میکرد. عیبی هم نداشت که با خواهرش هماهنگ کرده اول. کاری میکرد دفعه بعد اول به من بگه

واسه قضیه خواستگاری. لباسامو که میپوشیدم یا خودم زنگ میزدم مادر شوهرم یا میگفتم همسرم زنگ بزنه. میگفتم من اماده ام ولی ممکنه جلسه یه مقدار رسمی باشه. دلخور شن بی هماهنگی بیام. یه تماس با مامان مگیری ببینی صلاح میدونن منم باشم یا نه! خود اون بنده خدارو نمیزاشتم تو امپاس! که خب اره چرا نگفتن زمستونی بیاد ولی خب نیادم نمیشه و... توپو مینداختم تو زمین مادر شوهر و شوهرم.. یا حتی قبلش زنگ میزدم مامان جان برا امشب کاری دارین. من کمکی میتونم کنم!
شم با حرفاتون کاملا نشون دادین که شاکی هستین که بهتون نگفتن!

یا واسه زود اومدنش اصلا اونجوری که شما فتین نیمگم. فوقش میگه اا چه زود اومدی گلم! اونم با خوشحالی نه با تعجب. میگفتم کاش خبر میدادی چای میزاشتم. بعد یه مدت میگفتم حالا چطو شد زودتر اومدی. خسته بودی!

یا حتی واسه خانه بابام با اینکه گفته بود نمیام من جدی نمیگرفتم حالا عصبی بود یه چیزی گفته.
میگفتم دلم برا بابا اینا تنگ شده. بمونم یه روز که وقت داری باهم بریم. یا اگه سرت شلوغه خودم آزانس بگیرم عزیزم!
یعنی چی که شما رو برسونه خونه باباتون نیاد تو!!!
یه چیزی گفته شما اینقد جدی نگیرین. نخواست بیادم عب نداره نیاد. ولی شما بهش القا نکنید که بخاطر حرف خودت نمیای و رو حرفت وایسادی که اونم حس کنه مجبوره وایهس رو حرفش. بهش القا کن که خسته ای وقت نداری نمیای! شاید دفعه بعدم وقت نکنی ولی بلاخره وقت میکنی و میای!

خواهرتون دعوت کرده یه وقتی که حالش خوبه درگیری ذهنی نداره. بهش بگو عزیزم ابجیم هفته پیش گفت دوسدارن بیان خونمون بازدیدمون. گفتم قبلش باید با شما هماهنگ کنم که وقت و شاریطتش رو داشته باشی.
نظرت چیه عزیزم! به نظرت موقعیت مناسبی هست!
اگه گفت نه و نمیخوام ببینمشون. بگو باشه اگه قرار باشه مهمون بیاد بهت خوش نگذره که فایده نداره. ولی میشه خودت به.... اقا بگی که حالا مشکل کاری چیزی پیش اومده. اگه باز گفت نه.
بگو باشه خودم میگم کار داری و... واقعا هم به ابجیت بگو ی کاری پیش اومده خبرش میکنی حتما/. و بزار یه مدت بگذره.
و وقتی هم به ابجیت گفتی حتما بهش بگو که این کارو انجام دادی. که بدونه ارزش قائل شدی..


شوهرت وقتی میگه زن ادم خوب باشه ادم همه کاری میکنه.. یعنی از شما راضی نیست. یعنی داره خط میده من ازت ناراحتم دوس دارم خوبباشی که من همه کاری برات کنم. خب دوست من بگیر این خطووووووووووو:161::161::161::161: دیگه از این واضحتر بگه!!!!

عزیزم زندگیه من هر هفته ش دعوا بو تو دوران عقدو وقبل از اون.
ولی الان کاری کردم که هم خودش میگه فکر میکردم بریم زیر یه سقف خیلی مشکل داشته باشیم ولی من خیلی خوش شانسم که تورودارم. هم برادر شوهرم همیشه میگه رضا معلومه از زندگیش راضیه. همه کلا میگن خیلی خوب شده بعد ازدواجش.. اینقد که برادرش به فکر ازدواج افتادهکک
سالگرد ازدواجمون وقتی من داشتم کادو میگرفتم برادر شوهرم گفت اگه رضا چیزی نگرفت یا یادش نبود ناراحت نشی.. حواسش نیست. گفتم میدونم عیبی نداره. و واقعا هم به نظرم یادش نبود. یادش انداختن دورو بریاش:311::311:
منم فهمیدم که یادش انداختن ولی ب روش نیاوردم.

سلام ممنون tanhaی عزیز و hanie خانوم
ممنون که رهنماییم میکنین ، الان ظهر که شوهرم اومد واسه نهار تحویلش گرفتم و اون هم بهتر شده بود کمی رفتارش
بعد فردا عصر یک دوره با دوستانش داره که میان خونمون ، و نوبت شوهر منه، امروز عصر هم که الآن رفت مغازه و تا شب نمیاد ، منم تو خونه فقط یه جارو کردن دارم و گردگیری، بقیه کارا واسه فرداست ، خرید رو هم فردا انجام میده ، پس عملا امروز کار خاصی نمیتونم بکنم و از الان تا شب تنهام
و تقریبا الان ۵ هفته ای میشه که خونه مامانم نرفتم ، و هروقت گفتم حالا دوتایی باهم میریم ، میگه من یکبار گفتم دیگه نمیام ، پس خودت تنهایی باید بری، و بهم گفت هروقت بگی میبرمت یا آژانس بگیر
حالا عصر که داشت میرفت مغازه بهش گفتم دلم هوس خونه مامانم کرده چکار کنم میگی

گفت امروز کارهات رو انجام بده و فردا وقتی من مهمون دارم برو شب هم بخواب تا صبح روز بعدش!!!
بعد بهش گفتم چرا شب بخوابم؟ از این حرفش ناراحت میشم وقتی میگه برو شب هم خونه مامانت بخواب! من اگر میخواستم خونه مامانم بخوابم که دیگه ازدواج نمیکردم! هیچی میگفت امروز نرو و فردا برو! آخه فردا دوستاش بعد مغرب میان تازه ، منم احتمالا از صبح دارم کار میکنم تا عصر ، و حسابی خسته میشم و اصلا بجایی نمیرسم
دلمم نمیخواد شب خونه نباشم و شوهرم ولگرد بشه بره خونه مامانش و صبحشم که صبح جمعه هست خوش بحالش بشه اصلا انگار نه انگار زنی داره!!
حالا بنظر شما اینکه میگه فردا برو و شب هم بخواب ، من نباید ناراحت بشم؟
....

و اینکه من اصلا نمیتونم با شوهرم حرف بزنم ، میترسم ، بنظرتون خوبه هرچی میخوام رو در قالب به نامه واسش بنویسم؟ الان یکسال گذشته و شوهرم هنوز گوشیش رو ازم مخفی میکنه و رمز میذاره وقتی میپرسم رمز چی گذاشتییی اصلا بروی خودش نمیاره چی میگم
بعد اصلا نمیدونم موجودیش چقدره ، چقدر حقوق میگیره ، درامدش چقدره ، و کارش هم ازاده الان حتما پول دراورده و من واسه نیمه شعبان جشن دعوتم پیش روی همه فامیل! تازه دوتایی دعوتیم ، جشن خیلی بزگ حدودا هزار نفری، حالا هیچی ندارم بپوشم ‎:(‎ اصلا چطوری بهش بگم؟ اگر واسه عید خرید کرده بودم همونارو میپوشیدم
اصلا دارم دیوونه میشم ، تا تو خونه بابام بودم همه چیز فراهم بود ، راحت میرفتم خرید ، پول تو جیبیم مشخص بود ، همش ازم سوال میشد که نیاز خاصی ندارم ، در حد توان رسیدگی میشد
چکار کنم اصلا حیرون شدم
از یه طرف شما میگید این کارهای شوهرم یعنی دوستم داره یا میگین داره خط میده
ولی چرا میگه شب هم برو خونه بابات
اعصابم رو خورد میکنه
خونه بابام مگر یه شهر دیگست؟ کلا ۲۰ دقیقه راهه با ماشین ‎:|‎ چه کاریه شب بمونم
میخوام از دستش خود زنی کنم وقتی اینجوری میگه ، گریم میگیره

عزیزم شما خیلی حساسیت ایجاد میکنین.
پدر من یه ویلا داره که تا قبل از ازدواج ما آخر هفته ها اونجا میرفتیم.خواهرم و همسرش هم خیلی اونجا میان.بعد از ازدواج پدرم از همسرم درخواست کرد وقتایی که جایی نمیریم به رسم سابق بریم ویلا.
از لحاظ برون گرایی و درون گرایی من و همسرم خیلی با هم فرق داریم. مدتی بعد همسرم با من بحثش شد و مطابق معمول به خونواده م ربطش داد.دیگه وقتی که بیکار توی خونه بودیم و مادرم دعوتمون میکرد بریم ویلا شوهرم بدقلقی اساسی میکرد و من برای اومدن یا نیومدنش کلی حرص میخوردم.در واقع اگه زنگ میزدن و دعوتم میکردن تموم غم عالم میومد توی سرم.
تا اینکه تغییر رویه دادم. اگه دعوت میکردن خودم میرفتم و بهشون میگفتم شوهرم سرکاره. به شوهرم میگفتم من دوست دارم شما راحت باشی.خودم هم به آرامش ولو چند ساعته نیاز داشتم.تا اینکه با تغییر رویه و کم کردن حساسیتم شوهرم از موضعش پایین اومده و حتی خودش پیشنهاد رفتن میده.

من اگه توی موقعیت شما بودم خونه ی مادرم میرفتم.سعی میکردم با دیدن عزیزانم آرامشم رو کسب کنم.توی ذهنم هم عواقب خاصی رو متصور نمیشدم

احساس میکنم یکم حساسیتتون رو کم کنید مدیریت زندگیتون خیلی راحت باشه

سلام
من که نمیتونم منتظر بمونم تا ببینم شوهرم کی همراهم میاد خونه بابام
دقیقا هانیه خانم، دیروز عصر رفتم خونه مامانم اینها و شب زودتر از شوهرم برگشتم

*****

ولی از اینکه گفت عصری نرو و فردا برو ، و شب هم همونجا بمون ناراحت شدم ولی ناراحتیم رو بروز ندادم
خانواده شوهرم و خودش خیلی روی دیدار خانواده حساسن، مثلا اگر یکی دوهفته بگذره و من خانوادم نبینم پشت سرمون میگن اینا مثل سیب زمینی هستن و بی احساسن!
حالا کم کم باید روشم رو عوض کنم
میدونم که باید یکم بیشتر برم بیرون! دیروز که رفتم خونه مامانم، از مادر شوهرم اینها خدافظی نکردم و از درب خودمون رفتم بیرون، موقع برگشتن (چون خودمون کلید در خونمون نداریم ، شکسته و شوهرم نمیده یکی بسازن برامون!)
با کلیدی که مال درب حیاط و اصالتن درب خونه مادرشوهرمه اومدم خونه، و دیدم هیچکس خونه نیست
من یک ساعت قبل از شوهرم برگشتم خونه
شوهرم که اومد ، پدر شوهرم زنگ زد بهش و پرسید ازش کجاست دقیقا، بالاست یا پایینه و ازش پرسید که زمستونی برگشته خونه یا نه
توی این یک سال این دفعه اول بود که خودم آژانس گرفتم و بدون اینکه به مادرشوهرم اینها خبر بدم رفتم بیرون! (بنظرتون کار بدی کردم خدافظی نکردم؟)
شوهرم که دیشب برگشت گفت ساعت چند اومدی خونه؟ ساعت چند رفتی؟ گفت در خونه رو قفل کردی و رفتی؟ ازین حرفا
ولی کلا رفتارش بهتر شده بود باهام، یکم ار حالت سردی اومده بود بیرون

دیشب بعد چند وقت بهم خوش گذشت با خانوادم، دلم واسه بچه خواهرم خیلی تنگ شده بود
بالاخره تونستم یکی از خواسته هام رو بگم و بهش عمل کنم

حالا که نیمه شعبان نزدیکه و ما حتما به اون جشن میریم! چطوری مطرح کنم که لباس میخوام؟ چطوری قشنگ تره
مثلا بگم وای خیلی دلم میخواست که میتونستم واسه نیمه شعبان لباس نو بپوشم؟ یه همچین چیزی خوبه؟

سلام دوست عزیز

کار خیلی خوبی کردی که رفتی خونه مادرت. من خودم با اینکه همسرم با اومدن خونه پدر و مادرم مشکلی نداره خیلی وقتها دوست دارم خودم تنهایی برم اونجا .

چون اینجوری هم راحت ترم و لازم نیست هوای همسرم رو داشته باشم.هم اینکه یادی از دوران مجردی میشه.

به نظرم زیاد سخت نگیر و خودت رو از بودن با خانوادت محروم نکن.اینجوری هم پشیمون میشی و هم خشمی که درونت از این دوری به وجود میاد رو با سرد رفتار کردن به

همسرت انتقال میدی.

احتمالا دلیل اینکه همسرت هم باهات بهتر شده این بوده که تو بدون دعوا و بحث و اجبار کردن اون رفتی پیش خانوادت و با روحیه خوب برگشتی خونه.

در مورد لباس هم میتونی همین چیزی رو که گفتی بگی و دیگه پیگیری نکنی. چون الان تازه شروع به تغییر خودت و زندگیت کردی به نظرم همچین مسائلی ارزش

بحث و دعوا و دلخوری رو نداره.بزار رابطتتون بهتر بشه بعدا میتونی بیشتر به این مسائل هم بپردازی.

ممنون انیتا جان از پاسخ شما
دیشب مهمونی شوهرم برگزار شد و من هم خونه موندم و رفتم تو اتاق! البته همسر یکی از دوستانش به همراه بچه کوچیکشون هم اومدن پیش من و تنها نبودم!

.......

یه موضوعی رو یادم رفته بود بگم ، از آخرین دعوامون که مربوط به تقریبا یک ماه پیش میشه ، شوهرم من رو بلاک کرده ، تو تلگرام و واتس و ...
و هنوز من رو از بلاک در نیاورده ، جالب اینجاست توی تلگرام و ... پیام خاصی هم بهش نمیدادم
حالا بنظرتون به روش بیارم که میدونم بلاکم کرده، اصلا اشاره ای بکنم؟

......

اینقدی که میگه تو باید باهام رفیق باشی و حرف هات بیای به شوهرت بزنی! این چه رسم رفاقته که زن بترسه با شوهرش حرف بزنه، از طرفی توقع داره من راحت حرف هام باهاش بزنم ، از طرفی هم جوری جبهه میگیره که من الان یه ترس درونی دارم برای کوچیکترین حرفی که بخوام بهش بزنم


.....


خب دارم سعی میکنم خیلی بهش بها بدم و تاییدش کنم
وفعلا بقول شما دارم سعی میکنم فرض کنم فعلا باید محبت کردنم یک طرفه باشه ، دقیقا مثل مادری که یه بچه نق نقو و پر سروصدا داره و بازم محبتش میکنه!


.....


کلا اخلاقای خاصی دارن ، مثلا بابای من چند وقت پیش بعد از مدت زیادی گوشیش رو عوض کرد ، یعنی قبلش ازین گوشی دکمه ای ها داشت که به سختی میشد مطلب خوند توی صفحش! خب واسه تولدش رفتن گوشی گرفتن!
حالا اَد شوهر من دیروز رفته واسه پدر شوهرم عیییین گوشیه بابا من گرفته! خندم میگیره
چشونه اینا؟
از طرفی اینقد با بابای بی سروصدای من دشمنن ، از طرفی باهاش رقابت دارن
خب حالا اینا اصلا واسه من مهم نیست ولی اگر مثلا بابای من رفته بود یه گوشی مثل بابای شوهرم خریده بود ، خانوادش یا خودش حتماااا یه تیکه مینداختن و بعد میگفتن تو بی ظرفیتی و شوخی کردیم!


...


خب به مساله دیگه، شوهرم یه دوستی داره که قبلا واستون تعریف کردم باهاشون خیلی آمد و رفت داریم و خانمشونم دیشب اومدن پیش من، چند روز پیشام شب پیشمون موندن
خب این دوست شوهرم یخورده اخلاقش مشکل داره و اینقد چاپلوسیه شوهرمو میکنه که همه حرفاش رو باور داره، حتی اگر بگه رنگ ماست همیشه سیاه بوده شوهرم باور میکنه، این آقا سرو گوششم میجنبه یعنی با خانم های زیادی ارتباط برقرار میکنه و مشکوک هست که کسی رو صیغه داشته باشه ، چون خانومش توی ماشین شوهرش وسایل آمیزشی پیدا کرده و همش چکشون میکرده و هر چند وقت تموم میشدن و برای خودشونم استفاده نمیشدن! این یه دلیل محکمه
حالا من یخورده هم از ارتباط شوهرم با ایشون نگرانم ولی جبهه نگرفتم تا حالا به صورت جدی که نکنه ارتباطاتش رو ازم پنهون کنه
شوهرم ازین بابت هم خیلی طرف دوستشو میگیره و میگه حتما تو زندگیشون یچیزی کمه که شوهر میره دنبال این کارا...
خلاصه من کاری به علتش ندارم ، نگران این موردم واسه شوهرم

.....
شوهرم اینقدر حرفای دوستش رو قبول داره که بارها دیدم حرف های دوستش رو تکرار میکنه و اصلا به دروغ بودن یا راست بودنشون اهمیت نمیده

لطفا تجربیاتتون رو در این موارد در اختیارم بذارین

سلام
در رابطه با صحبت درباره خرید لباس من فکر می کنم این برخورد مناسب باشه
با یه لحن ملایم و مهربون که فقط جنبه نظرخواهی داره به همسرت بگو به نظرت با همین لباسها بریم مراسم یا بریم یه دست لباس بگیریم؟
اگر لباسهای خود شوهرت هم کهنه یا نامناسب هست به اونها هم اشاره کن و بگو به نظرم لباسهای شما هم زیاد مناسب نیست

یه جورایی هم مستقیم اشاره کن به موضوع و هم اختیار بده و هم نظرخواهی کن

اگر نظر شما رو پرسید بگو با توجه به اینکه عید هم لباس جدید نگرفتیم فکر می کنم لازم باشه ولی بازم بستگی به شرایط مالیمون داره اگر فکر می کنی بهتره خرید نکنیم من هم موافق هستم

زمستونی عزیز یادت باشه شما باید کمی تحمل کنی و به قول خودت ملاحظه و محبت یک طرفه داشته باشی تا جایگاه لازم رو در نظر شوهرت پیدا کنی پس مراقب باش برای این موارد جزیی جوری حرف نزنی که زمینه یه دلخوری فراهم بشه

بعد از اینکه دسترسی به جایگاه مناسب، میتونی کمی راحت تر صحبت کنی

در رابطه با دوست همسرت، اگر احیانا حرفی پیش اومد بگو ان شا الله که اینها توهمات همسرشه و اشتباه می کنه چون مردی که در تعهد با همسرش هست و بهش خیانت می کنه رو درسته که میشه با مهریه و این جور چیزا تنبیه کرد و نذاشت آب خوش از گلوش بره پایین ولی در هر صورت اون زندگی دیگه برای اون زن زندگی نمیشه، پس هر دو طرف لطمه میخورن و این اصلا خوب نیست یعنی برای هر دو طرف باخت به همراه داره، این بازی برنده ای نداره

یعنی هم دعای خیر کن که این حرفها اشتباه باشه و هم یه جورایی خیلی نرم و لطیف همسرت بفهمه که در چنین شرایطی زن هم زیاد کوتاه نمیاد

در رابطه با خانواده همسرت، به نظرم حداقل با یکیشون رابطه خوب برقرار کن مثلا با مادرشوهر یا پدر شوهرت

درسته که حرفهایی که شنیدی دلگیرت کرده ولی خوب دیدگاهشون رو نسبت به خودت سعی کن عوض کنی و یه جایگاهی توی خانوادشون برای خودت پیدا کنی

حتما یکیشون هست که پتانسیل ارتباط مناسب رو داشته باشه یه جورایی بهش نزدیک شو

مثلا گاهی که شوهرت هم نیست یه سر برو پیش مادرشوهرت و اگر یه نوع غذا رو خوب درست می کنه دستور پختش رو بگیر یا مثلا ازش بخواه گاهی بیاد با هم برید بیرون قدم بزنید یا برید پیاده روی

جوری که فکر کنه به خاطر خودش رفتی پیشش نه با زور شوهرت

یه مدت بدون توقع تلافی و جبران سعی کن تلاش کنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zemestooni

سلام ممنون tanhaی عزیز و hanie خانوم
ممنون که رهنماییم میکنین ، الان ظهر که شوهرم اومد واسه نهار تحویلش گرفتم و اون هم بهتر شده بود کمی رفتارش
بعد فردا عصر یک دوره با دوستانش داره که میان خونمون ، و نوبت شوهر منه، امروز عصر هم که الآن رفت مغازه و تا شب نمیاد ، منم تو خونه فقط یه جارو کردن دارم و گردگیری، بقیه کارا واسه فرداست ، خرید رو هم فردا انجام میده ، پس عملا امروز کار خاصی نمیتونم بکنم و از الان تا شب تنهام
و تقریبا الان ۵ هفته ای میشه که خونه مامانم نرفتم ، و هروقت گفتم حالا دوتایی باهم میریم ، میگه من یکبار گفتم دیگه نمیام ، پس خودت تنهایی باید بری، و بهم گفت هروقت بگی میبرمت یا آژانس بگیر
حالا عصر که داشت میرفت مغازه بهش گفتم دلم هوس خونه مامانم کرده چکار کنم میگی

گفت امروز کارهات رو انجام بده و فردا وقتی من مهمون دارم برو شب هم بخواب تا صبح روز بعدش!!!
بعد بهش گفتم چرا شب بخوابم؟ از این حرفش ناراحت میشم وقتی میگه برو شب هم خونه مامانت بخواب! من اگر میخواستم خونه مامانم بخوابم که دیگه ازدواج نمیکردم! هیچی میگفت امروز نرو و فردا برو! آخه فردا دوستاش بعد مغرب میان تازه ، منم احتمالا از صبح دارم کار میکنم تا عصر ، و حسابی خسته میشم و اصلا بجایی نمیرسم
دلمم نمیخواد شب خونه نباشم و شوهرم ولگرد بشه بره خونه مامانش و صبحشم که صبح جمعه هست خوش بحالش بشه اصلا انگار نه انگار زنی داره!!
حالا بنظر شما اینکه میگه فردا برو و شب هم بخواب ، من نباید ناراحت بشم؟
....

و اینکه من اصلا نمیتونم با شوهرم حرف بزنم ، میترسم ، بنظرتون خوبه هرچی میخوام رو در قالب به نامه واسش بنویسم؟ الان یکسال گذشته و شوهرم هنوز گوشیش رو ازم مخفی میکنه و رمز میذاره وقتی میپرسم رمز چی گذاشتییی اصلا بروی خودش نمیاره چی میگم
بعد اصلا نمیدونم موجودیش چقدره ، چقدر حقوق میگیره ، درامدش چقدره ، و کارش هم ازاده الان حتما پول دراورده و من واسه نیمه شعبان جشن دعوتم پیش روی همه فامیل! تازه دوتایی دعوتیم ، جشن خیلی بزگ حدودا هزار نفری، حالا هیچی ندارم بپوشم ‎:(‎ اصلا چطوری بهش بگم؟ اگر واسه عید خرید کرده بودم همونارو میپوشیدم
اصلا دارم دیوونه میشم ، تا تو خونه بابام بودم همه چیز فراهم بود ، راحت میرفتم خرید ، پول تو جیبیم مشخص بود ، همش ازم سوال میشد که نیاز خاصی ندارم ، در حد توان رسیدگی میشد
چکار کنم اصلا حیرون شدم
از یه طرف شما میگید این کارهای شوهرم یعنی دوستم داره یا میگین داره خط میده
ولی چرا میگه شب هم برو خونه بابات
اعصابم رو خورد میکنه
خونه بابام مگر یه شهر دیگست؟ کلا ۲۰ دقیقه راهه با ماشین ‎:|‎ چه کاریه شب بمونم
میخوام از دستش خود زنی کنم وقتی اینجوری میگه ، گریم میگیره

---

به نظر منم کار درستی کردی رفتی خونه مادرت اینا و خودت هم آژانس گرفتی. من اگه جات بلشم و همسرم نخواد خودش بیاد ترجیه میدم اژانس بگیرم برم وقتایی که نیست البته با اطلاعش. ولی خودش نرسوندم. اینجوری حس بهتری دارم.
کلا بخوام جایی برم.

ولی این تفکر و جمله ت اشتباه "خوش بحالش بشه اصلا انگار نه انگار زنی داره"

شما چرا فکر میکنی خوش بحالش میشه اصلا نه انگار زنی داره. تازه خیلی هم باید ناراحت شه. وقتی خودت باور داشته باشی که با نبودن شما نه تنها ایشون خوش بحالش نمیشه بلکه ناراحتم میشه همین حس رو به همسرتون هم القاع میکنید.. خودتو بیشتر دوس داشته باش:43::43:

یه موضوع دیگه من برای لباس یکم مستقیم تر میگفتم. با گفتن جمله شما همسر من حس میکنه دارم گولش میزنم (البته شاید فقط همسر من اینجوری باشه)
من میگفتم عزیزم راستی نیمه شعبان جشن داریم یادت هست!! من یه نگاهی به لباسام انداختم دیدم عید هم لباس نو نگرفتم لباس خیلی مناسبی ندارم برای اون روز یه مقدار هم برام مهمه که خوب دیده شیم. تو لباسات مناسب هست؟

سلام ممنون فکور عزیز و تنها ی عزیز
امروز موضوع لباس رو تونستم بگم
یعنی شوهرم خودش گفت که منتظرم پولی بیاد دستم و بریم تا فروشگاه لباس یسری بزنیم
بعد خب منم گفتم که اره اتفاقا چقد احتیاج دارم، واسه نیمه شعبان دلم میخواست لباسم نو باشه
بعد ازم پرسید که تقریبا چقد احتیاج دارم
و بهم گفت برم بگردم و یه لباس خوشگل پیدا کنم و ببینم کجا مناسب تر و قشنگ تره که بریم بخریم
بنظرتون راست گفت؟ من که شوکه شدم!!!
چند روزی هم هست که فقط محبت میکنم بهش و کلا ملایم حرف میزنم
به خودشم پیشنهاد دادم که بریم کت و شلوار بگیریم واسش ، کفش و... گفتم فلان جا دیدم رد میشدیم آف زده بود و جنساشم خوبن...
گفت حالا ببینیم چی میشه و رفت دیگه بیرون

....

فقط مونده تلگرام ، که بلاکم کرده!
به نظرتون خودم برم یواشکی خودم رو از بلاک در بیارم؟
اصلا اشاره ای بکنم بهش؟
......

در مورد کارای مغازشم داره کم کم بهم پیشنهاد میده کمکش کنم، مثلا امروز گفت بگردم یه نوشیدنی خیلی خوشمزه پیدا کنم و درستش کنم

....

در مورد اینکه دستش خالیه هم یکم گفت ، گفت دارم هزینه وسایل جدیدی که واسه مغازه خریدم رو میدم

....

کلا به نظرتون اینا چیزای مثبتی هستن؟ یعنی دارم کم کم جواب میگیرم؟

سلام زمستونی عزیز

در رابطه با پیشنهاد شوهرت در رابطه با همکاری با ایشون به نظرم خیلی انرژی بذار
هم برای خودت سرگرم کننده است و هم اینکه وجوه مشترک خودت و همسرت رو افزایش میدی وقت بیشتری با هم میگذرونید رابطتون قویتر میشه یه جورایی یه مقدار تکیه گاه عاطفی همدیگه میشید وقتی در همه زمینه ها هر حمایتی از دستت برمیاد برای همسرت انجام بدی و البته برای زندگی مشترکتون


اصلا از خودت براش تعریف نکن که من که آشپز خوبی هستم از من استفاده کن و ...
بگو دوست دارم کمی هدفمند باشم و خیلی خوشحال میشم بتونم کاری برای زندگی مشترکمون بکنم

اگر موضوع بلاک تلگرام برات خیلی مهم هست یه مطلب خیلی جالب برای شوهرت توی تلگرام بفرست بعدش بگو مطلبی که برات گذاشته بودم چطور بود دوست دارم نظرت رو بدونم

بعدش بالاخره یا میگه نرسیده دوباره بفرست یا میگه بیار توی گوشی خودت ببینم
بالاخره سر حرف باز میشه و یه چیزی میگه
و در هر صورت اصلا به روی خودت نیار که میدونی بلاک شدی


نمیدونم وقتی یه نفر بلاک میشه میتونه مطلبی برای فرد مورد نظر بفرسته یا نه
اگر نمیشه بفرستی
بگو امروز یه مطلبی میخواستم بفرستم برات نشد نمیدونم برنامه گوشیم مشکل پیدا کرده یا علتش چیه اگه میشه گوشیمو یه نگاه بنداز ببین مشکلش چیه

ولی خودت نرو سر گوشی و خودت رو از بلاک خارج نکن

اصلا سعی کن اهمیتی به این موضوع ندی اگه همسرت زیاد راغب نبود حرفی در این باره بزنه


تغییرات رو توی زندگیت خودت میتونی قضاوت کنی که به چه صورت بوده ولی زیاد انتظار نداشته باش با یکی دو هفته تغییر رویه همه چیز در حد عالی بشه

شما باید رابطه عاطفی قوی با همسرت پیدا کنی این هم زمان بر هست هنوزم نباید توقعت زیاد باشه هنوزم احتمال تنشهای کوچک هست که باید مدیریت کنی

ولی خوبیش اینه که زندگیت پتانسیل بهبود رو داره