با وجود مخالفت غیر منطقی پدرم نامزدیمو به هم بزنم یا ادامه بدم؟

سلام
وقتتون به خیر و شادی :72:

حدود دو ماهه که نامزد کردم( فقط نشون اوردن و هنوز مراسمی نگرفتیم).دوره ی خواستگاری و اشناییمون حدود سه ماه بود. نامزدم پسر خوبیه و ما همدیگه رو دوست داریم.

پدرم قبلا با ازدواج ما موافق بود اما الان نه. ادم دمدمی مزاجیه. مدتیه که پاهاشو کرده تو یه کفش و میگه الا و بلا من دخترمو به غریبه نمیدم.

تموم فامیل باهاش حرف زدن. مادرم، خواهرم، برادرام، بزرگترها؛ هیچ فایده ای نداشت. تنها دلیلش هم اینه که اونا غریبه ان.
پدرم سنی ازش گذشته. ابروی ما رو تو در و همسایه و فامیل با حرفاش میبره. همیشه اینجور بوده.

از طرف دیگه دلش میخواد من ازدواج کنم حتی اگه شده با یه بی کار بی عار معتاد. پیش هر کی میره یه پسر خل و چل ببینه میگه بیا دختر منو بگیر. ولی به هیچ طریقی به نامزدم که هیچ عیبی ازش ندیدیم راضی نمیشه.

نامزدم چند شب پیش اومد خونه مون. پدرم گفت هر چیزی رو که نباید میگفت. نامزدم با ارامش و خونسرد گوش کرد. فکر کردم میره و دیگه پشت سرشو نگاه نمیکنه. ولی همون شب بهم گفت مهم خودتی. من فقط از ناراحتی خودت ناراحت شدم. اون پیرمرده و دست خودش نیست. اجازه ی داداشت و پدربزرگت کافیه.

پدرم هیچ وقت واسه ما پدری نکرد. تموم فامیل میشناسنش و حرفاشو جدی نمیگیرن. بقیه افراد خونوادم همه موافقن. میگن نمیخواد به پای بابات بسوزی. این میخواد بدبختت کنه . مگه تا چند سال دیگه زنده ست؟ ...

سردرگمم. موندم کار درست چیه. با نامزدم حرف بزنم و نامزدیمو به هم بزنم یا اینکه نمیدونم تا کی صبر کنم شاید فرجی شه و بابام راضی شه.

سلام عزیزم این پست سوممه احتمالا دیگه نمیتونم امروز پست بگذارم این پستم برای شما
خب در هر خونه ای پدر و مادر به اندازه ی هم میتونن نظر بدن، مگر برخی خانواده ها که مردسالارن و پدر حرف آخر رو میزنه. باید ببینیم مادرتون توی خونه چقدر از قدرت نظر دادن و تصمیم گیری بهرمندن.
از طرفی ازدواج با غریبه خیلی بهتر از ازدواج فامیلی هست، فامیل ها از اوضاع هم کاملا باخبرن و چی گفت، چی نگفت در این بین خیلی زیاده و خیلی ها سر ازدواج فامیلی ضرر کردن. غریبه در حد اطلاعاتی که بهش میدی از شما و شرایطتت باخبره یعنی بفرض اگر پدرت خشن باشه فامیلتون از این اتفاق کاملا باخبره و فردا ها علیه شما استفاده خواهد کرد و همیشه شما رو یک فرد ضعیف و زیر دست قلمداد میکنه ، اما غریبه بفرض اگر یکبار خشنونتی ببینه فکر میکنه شاید علتی داره و از خیلی جریانات باخبر نیست.
عزیزم اگر نامزد شما فرد محترم و خوبی هست لزومی نداره کنارش بذاری.
از طرفی فراموش نکن نباید نامزدیت طولانی بشه، در این مدت هرگز وسوسه به برقراری رابطه ج/ن/س/ی نشی .. چون این کار اشتباه محض هست، در صورت هر اتفاقی کسی مسئولیت نمیپذیره و شما ضرر میکنی.
با برادر و مادر و خواهر صحبت کن و در صورت توافق اونها سعی کنین به خانواده نامزدتون بگین تکلیف شما رو هر چه سریعتر مشخص کنن و از بلاتکلیفی در بیاین چون با این شرایط اتفاق خجسته ای نخواهد افتاد. البته اینو بگم اگر میدونی نامزدت یک فرد با اخلاق، با شخصیت،مرد اهل کار، مسئولیت پذیر و متعهد هست و شرایطتتون از نظر فرهنکی و دینی و خلقی بهم میاد ازدواج کن.
موفق باشی من بازم سر میزنم البته هر وقت بتونم پست بذارم.

سلام

پدرت به نامزدت چی گفت؟ توی حرفهاش دلایل مخالفت یا ناراحتیش را می شه فهمید؟

شیدا تنها دلیل مخالفتش اینه که فامیل نیستن.

یه سری مسائل خصوصی که نیاز به گفتن نبود. مثلا اینکه تو نود سال پیش تو خونوادشون چه مسائلی وجود داشت، کی چه اشتباهاتی کرد (مثلا داشت ازشون تعریف میکرد). منظورش این بود اگه پدرش صد سال پیش اینکارو کرده خودش هم همون قدر شره.

بعد چند بار بهشون گفت: چون شما غریبه این من اصلا دختر نمیدم. اونا هم اول سعی کردن قانعش کنن، بعد که دیدن فایده ای نداره بلند شدن رفتن.

بعد که رفتن مامانم بهشون زنگ زد و عذرخواهی کرد. خواهر بزرگش گفت اتفاقا ما میخواستیم زنگ بزنیم که خودتونو ناراحت نکنین و اشکال نداره. میدونیم پیره، دست خودش نیست و این حرفا.

همون قدر از رفتار پدر معلوم الحال ناراحت شدم از شعور و درک همسرتون لذت بردم آفرین به این مرد دانا من که ندیده عاشقش شدم شما که جای خود داری
همه میدونن حق با شماست این ناراحتی پدرتون فقط به خودش مربوطه و مشکل خودشه تا جایی که میشه بهش بی محلی کنید اگه خیلی زیاد سنگ انداخت جلو ازدواجتون برو دادگاه و درخواست ازدواج بدون رضایت پدر بده اگه پسر مشکل شدید و غیرقابل قبول نداشته باشه قانون پشتته هم شما و هم کل فامیل فهمیدن پدرتون چقدر یک دنده هست آخه اینم شد اشکال؟اینکه ازدواج فامیلی نیست اصلا یک جور حسن هست نه یک اشکال!این مسائل ریشه در تعصبات قدیمی ها داره بحث کردن با این آدم ها حتی از حرف و عقیده این آدم ها هم بیهوده تره
البته احترام پدر واجبه ها نرید جلوش این حرف هارو بزنید ولی حقیقت رو هم نمیشه نادیده گرفت

سلام
اقای mehdi.ma.mm نکته دقیقا همینه. اگه پدرم راضی نشه من نمیخوام برم دادگاه. چون در این صورت اون ساکت نمیشینه. اگه به فرض دستش به من نرسه ولی اوضاع رو برا خونوادم مخصوصا مخصوصا مادرم جهنم میکنه.
ابروی ما رو تو خیابون و فامیل میبره. منو ورد زبون ها میکنه. ما سالها سعی کردیم با ابرو زندگی کنیم.

پریروز بابام که از مراسم اومده بود رفت خونه ی یکی از بستگانمون. چند تا از خاله ها و دایی هام هم اونجا بودن. خاله ام گفت: اومد داخل. نه سلامی نه علیکی سرم داد زد فلانی مگه من اختیار دخترمو ندارم؟ چرا تو زندگیمون دخالت میکنی؟...

گفت اینقدر داد و بیداد راه انداخت که اگه یه دقه دیرتر میرفت شوهرم باهاش درگیر میشد.
خاله ام هیچ ربطی به ماجرا نداشت.

من دختر ارومی ام. طاقت دعوا و درگیری رو ندارم. درسته نامزدمو دوست دارم و میدونم اگه از دستش بدم همیشه حسرت میخورم اما حریف بابام نمیشم. هیچ کس نمیشه.

میترسم دفعه ی بعد پدرم بیشتر خودشو نشون بده و به نامزدم حرفهای بدی بزنه.
نامزدم لیاقتش خیلی بیشتر از اینه که داماد پدرم باشه. نمیخوام به خاطر احساساتمون تصمیم اشتباه بگیریم. خیلیها اول زندگیشون خوش و خرمن ولی بعد یه مدتی به خاطر اختلافهای کوچیک زندگیشون میپاشه، حالا تا چه برسه یه زندگی از اولش اینجوری بخواد شروع شه.

سلام

ایا تو فامیلتون کسی هست که احتمالا با پدرتون در مورد شما حرفی زده شده باشه به عنوان خواستگار؟؟

سوال بعدیم اینه که اگه داداش یا خواهر بزرگتر از شمام هست و ازدواج کردن , هنگام ازدواجشون هم این مسائل پیش اومد؟؟

متاسفانه هیچ راهی برای کنار آمدم با این پدر نیست
حالا شما میگی اگه بری زندگی رو برای خانوادتون جهنم میکنه حالا اگه نرید یعنی حالش و احوالش خوبه و زندگیتونو براتون بهشت میکنه؟!؟!
جلو این آدم ها یکم به نشانه احترام خم بشی میگن چهار دست و پا شو سواری بده تا همین الانم زیادی بهش رو دادید و خیلی منفعلانه عمل کردید که ایشون حتی متوجه این نمیشه که عملش اشتباهه و طلب کارم هست پس معلومه هیچ وقت اعتراض ندیده انگار شما وسیله اونید که اینطوری با پر رویی میگه مگه اختیارت دستم نیست این جور آدما با نق نق و دعوا و ترس راه میندازن خودشون با خودخواهی گند میزنن به همه چی
ما هم یکی تو فامیلامون همین طوریه با وحشی بازی زن و بچشو اذیت میکنه و زنش و دخترشو وسط مسافرت مجبور میکنه میبرتشون خونه که مثلا بگه من رئیسم و شما باید ازم پیروی کنید حالا میدونه دلیل مسافرتشون چی بود؟اولین قرار آشنایی با شوهرش بود الانم یادم میوفته ها میگم کاش اسید بود میریختم روی ریخت کثیف و ریا کارش
همه واسه اینکه مراقب خانوادش باشن باهاش زیاد ارتباط برقرار می کردن دخترش که ازدواج کرد رفت چهارصد کیلو متر اونورتر با شوهرش که مرد فوق العاده ایه و آدم باهاش حرف میزنه معتاد لهن زیبا و مهربانش میشه و همسرشم این مرد هم که فوت کرد حالا تمام سال هیچ کی بهش سر نمیزنه الانم همش میاد ادای آدمای مهربونو درمیاره که مثلا بهش محل بذاریم ولی یک سالی میشه کسی جواب تلفنشم نمیده و ایشون کاملا منزوی شده
اینجور آدما تا کاملا ترد نشن و خرد و حقیر نشن آدم نمیشن باور کن کمی کوتاه بیای این عذاب ابدی زندگی با اونارو خریدی از سر ترحم های الکی به این و اون توی اون خونه نمون اگه اونا اونجا عذاب میکشن تقصیر پدرتونه نه شما حقتو خودخواهانه از این زندگی بگیر
بازم واسه لحن تندم عذر میخوام ولی حالم از این آدما بهم میخوره

نه مطمئنیم کسی نیست.
قبلا چند بار گفته بود یکی از اقوامش میخواد بیاد خواستگاریم. اون فرد هم وقتی شنید واسم خواستگار اومده به بابام گفت مبارک باشه اگه پسر خوبیه شوهرش بده.
باز بهونه اشو گذاشت رو یکی دیگه از اقوامش. از اون هم جواب نگرفت.
قبلا هم خواستگارهای غریبه امو بی دلیل رد کرده. تو ازدواج برادرهام هم دخالت کرده و میکنه ولی نه دیگه تا این حد.
قبلا گفتم که چند روز پیش بابام رفته بود خونه ی یکی از بستگانمون و شلوغ کرده بود. جالب اینه که نمیدونم عمه ی نامزد داداشم اون جا چیکار داشته. پدرم اونا رو هم بی نصیب نذاشته بود... اون هم گفته بود حالا که این طوره من میرم میگم حلقه اتونو پس بدن. عمه ام گفت تا دم در بهش التماس کردم که از این حرفا چیزی به خونواده ی برادرش نگه.

بابام از اونجا رفت خونه ی خواهرم. یه دعوا هم اونجا درست کرد.
خنده ام میگیره. اخه مگه یه نفر به تنهایی میتونه زندگی چند نفر رو خراب کنه.

مامانم برام تعریف میکرد از وقتی که خواهرم پنج سالش بود بابام میگفت دخترم رو میدم به فلانی (از فامیل خودش). اینقدر گفت و گفت و اخر هم به قولش وفا کرد.

پی نوشت: خدا رو شکر به نظر میرسه مشکلاتی که واسه برادر و خواهرم درست کرده به خیر گذشت.

ولی ازدواج کن و برو ولی خیلی مواظب باش حتی اگر کتکتم زد بی احترامی نکن اما کارت رو با توکل بخدا پیش ببر اگر همسرت بعدا صلاح دونست فعلا شهر دیگه زندگی کنین تا ارومتربشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نرگس22

نه مطمئنیم کسی نیست.
قبلا چند بار گفته بود یکی از اقوامش میخواد بیاد خواستگاریم. اون فرد هم وقتی شنید واسم خواستگار اومده به بابام گفت مبارک باشه اگه پسر خوبیه شوهرش بده.
باز بهونه اشو گذاشت رو یکی دیگه از اقوامش. از اون هم جواب نگرفت.
قبلا هم خواستگارهای غریبه امو بی دلیل رد کرده. تو ازدواج برادرهام هم دخالت کرده و میکنه ولی نه دیگه تا این حد.
قبلا گفتم که چند روز پیش بابام رفته بود خونه ی یکی از بستگانمون و شلوغ کرده بود. جالب اینه که نمیدونم عمه ی نامزد داداشم اون جا چیکار داشته. پدرم اونا رو هم بی نصیب نذاشته بود... اون هم گفته بود حالا که این طوره من میرم میگم حلقه اتونو پس بدن. عمه ام گفت تا دم در بهش التماس کردم که از این حرفا چیزی به خونواده ی برادرش نگه.

بابام از اونجا رفت خونه ی خواهرم. یه دعوا هم اونجا درست کرد.
خنده ام میگیره. اخه مگه یه نفر به تنهایی میتونه زندگی چند نفر رو خراب کنه.

مامانم برام تعریف میکرد از وقتی که خواهرم پنج سالش بود بابام میگفت دخترم رو میدم به فلانی (از فامیل خودش). اینقدر گفت و گفت و اخر هم به قولش وفا کرد.

پی نوشت: خدا رو شکر به نظر میرسه مشکلاتی که واسه برادر و خواهرم درست کرده به خیر گذشت.

---

سلام

ممنون از پاسخگوئیتون

به نظر پدرتون حس دیده شدن و عرض اندام و اقتدار دارن و با این کارها میخوان بگن منم هستم و این مربوط میشه به دوران تربیت ایشون..

نمیدونم رفتار با این جور آدمها چطوریه که بشه در عین تحویل گرفتنشون حرف خودتونو پیش ببرید.. با یه روانشناس یا یه آدم با تجربه صحبت کنید تا بگن چی کار کنید.. لازم به اوقات تلخیو نادیده گرفتن ایشون نیست..

برعکس باید کاری کنید که ایشون خودشون مشتاق باشن به ازدواج شما با خواستگارتون.. فقط باید ایشون دیده بشن و در متن باشن تا مخالفتی نکنند .. چون پدرتون هستند و کار دیگه ای نمیشه کرد.. بعد ازدواج میتونید با دور بودن از ایشون زندگیتونو بکنید

دوستان مرسی از اینکه واسم وقت گذاشتین و جواب دادین. :72:


اقای جوادیان، بابام تو زندگیش خیلی سختی کشیده. وقتی کوچیک بود پدر و مادرشو از دست داد. تو دوران بچگیش قحطی رو تجربه کرد.
فکر کنم حال و روزم بهتر از الان بابام نبود، اگه منم تو اون شرایط بزرگ میشدم و اون رنجها رو میکشیدم.
درست میگین. اون دوست داره دیده شه، اما با کارهایی که میکنه بیشتر از چشم میافته.


ستاره ی زیبای عزیز، فعلا عجله ای واسه عقد و عروسی ندارم. تا قبل از مخالفت صریح پدرم سعی میکردم بفهمم من و نامزدم مناسب هم هستیم یا نه. بعد از این هم نباید اشتباه کنم. فکر نکنم همه چیز حله و فقط مونده رضایت بابام. صبر میکنم ببینم چی میشه.

دیروز به نامزدم گفتم: تا دو ماه دیگه تموم تلاشمو میکنم. خدا کنه که بتونیم راضیش کنیم؛ ولی در غیر این صورت بیشتر از این وقتتو تلف نمیکنم. از زندگیت میام بیرون.
وقتی اینو گفتم اول زد به شوخی. بعد گفت تا یکی دو سال دیگه خودش خسته میشه و رضایت میده.
به امید خدا هر چی خیره، همون پیش بیاد. :323: