شب بيرون موندن همسرم با دوستاش

سلام دوستان
من و همسرم خيلى خيلى باهم اختلاف داريم، تو زمينه مالى، خانوادگى، تفريح و هرچى ك فكرشو كنين.
٢٥ سالشه و من ٢٣ سال، ٥ ساله ازدواج كرديم، الان يه سال خونمم، تو اين يه سال يه خاطره خوب ندارم، از روزى ك اومدم خونه م ما بحث داريم سر اينكه ميگه من ميخوام با دوستام شب برم فلان جا بخوابم و تو برو خونه بابات بخواب، از راه محبتم وارد شدم فايده نداره، از راه دعوام فايده نداره، از راه بى تفاوتيم... كلا سر يه ماه از يه شب نشينى ك ميگذره بحث ما شروع ميشه ك منو كردى تو زندون و ميخوام با دوستام باشم... دوستاشم همه محرد و همه كاره...
خيلى سعى كردم با دوستاى مناهلش رفت و امد كنيم، ي رفتارايى كرد باهاشون ك رفتن ديگه م نيومدن اينورا.
كسى ميدونه رفتار درست الان چيه؟! خوزم فك ميكنم درست اينه ديگه هيچ بحثى نكنم فقط بگم من جايى نميرم، تو برو، اخه اگه نرم خونه بابام بخوابم منو تنها نميذاره، فقط يه هفته اى قهر ميكنه

خيلى خيلى دارم ب جدايى فك ميكنم،

خانوم خیلی اشتباهه با فکر تغییر طرف باهاش ازدواج کنید باور کنید هرچی میگن که نمیدونم محبت کن و بی تفاوت باش و اینا باور کن واسه فریب مردمه و هیچ تاثیری نداره اینا مسائل شخصیتی هست و هیچ وقت تا طرف خودش نخواد اصلا تغییر نمیکنن شما بهترین کاری که میتونید بکنید اینه که حداقل بچه نیارید که آسیب از این فراتر نره

سلام دوست عزیز
گزینه آخرت جدایی باشه...اصلا فعلا به جدایی فکر نکن...تمام تمرکزت واسه بهبود شرایط باشه....
متاسفانه همسر منم دقیقا یه شرایط بدش رفیق بازیش بود که اصلا نمیتونست ترکش کنه....بنظر من تو خونه خودتون بمونید...اشکال نداره بزارین یک هفته باهاتون قهر باشه....در مقابل خواسته هاش منفعل نباشین که هر کاری شوهرتون گفت و شما هم بگی چشم.....خیلی محترمانه و بدون جنجال :بهش بگو من تو خونه ام میمونم:چون چند باری که رفتم خونه مادرم، برای تمام اعضای خانواده ام سوال بوده که چرا شوهرت باهات نیومده بمونه و بهش بگو خانواده ام گفتن دیگه شب ها شوهرت رو تنها نزاری /اگرم میخوای بمونی خونه ما باید شوهرت هم باهات باشه..........بگو مامانم و بابام خیلی ناراحت شدن و من نمیخوام دیگه این وضعیت ناراحت کننده رو برای اونا پیش بیارم.........
بهش بگو تو برو ،من تو خونه خودم میمونم....ازدواج نکردم که بخاطر هر موضوعی خانواده ام رو ناراحت کنم....ولی بهش بگو اگه شب تنها تو خونه باشم خیییییییییلییییییییییییی میترسمم....و مجبورم تا صبح بیدار بمونم و کلی اذیت میشم.........اصلا هم داد و بیداد کن...چون خودم نمونه اش رو داشتمم....اصلا داد و بیداد جواب نمیده و اصلا هم به خانواده ها نگوووووووووو.....سعی کن خودت به طور نامحسوس کنترلش کنی.........................بهش بگو فقط ماهی یکبار میتونی بری...............

سلام:72:

سعی کنید محیط شاد و آرامی رو توی خونه فراهم کنید و خودتون رو خوشحال نشون بدید.
سخته آدم وقتی مشکلی داره بخواد خوشحال باشه،با توجه به تاپیک های قبلیتون مشخص هست مدت طولانی هست که با همسرتون مشکل دارین و مشکلات تلنبار شده آدم رو افسرده میکنه.آقایون وقتی میبینن خانومشون ناراحت هست و همش غر میزنه اونا هم میرن توی خودشون و سعی میکنن از محیط خونه دور بشن.

اینکه بخواید منطقی با همسرتون صحبت کنید و ازش بخواید شب ها با دوستاش بیرون نره به نتیجه نمیرسید.
اینجوری همسرتون احساس میکنن دارین مجبورش میکنین و حتی ممکن هست لج کنن و بیشتر برن.و نتیجه ای جز دعوا و دوری بیشتر نداره.
یه مدت سعی کنید به خودتون برسید . همیشه آراسته باشید.محیط خونه رو شاد کنید و خودتون رو سرحال نشون بدید.غر نزنید و راجع به مشکلاتتون صجبت نکنید. فقط سعی کنید مثبت فکر کنید و این انرژی رو به شوهرتون هم منتقل کنید.

شب هایی که فکر میکنید همسرتون ممکن بخواد بره پبش دوستاش از قبل یه شام خوشمزه بپزید،دسر درست کنید.
روی میز تنقلات مختلف بچینید.یک فیلم انتخاب کنید وازش بخواید قبل ازخواب باهم فیلم ببینید.یا برنامه ریزی کنید و کاری که فکر میکنید دوست داره انجام بدید.
شب ها کنارش بشینید وموهاشو نوازش کنید یا ماشاژ بدید که خستگیش در بره.آقایون خیلی ماساژ رو دوست دارن.
البته سعی کنید همه ی این کارها طوری نباشه که ایشون فکر کنن براش نقشه کشیدین که تو خونه نگهش دارین.
مثلا وقتی میاد خونه خودتون رو ذوق زده نشون بدید که منتظرین شام بخورین و باهم فیلم ببینین.
سعی کنید از شما انرژی بگیره و کنار شما بهش خوش بگذره.
منتظر هم نباشید توی کوتاه مدت تغییر کنند.هیچ آدمی حتی خودتون نمیتونین یک عادت رو سریع کنار بزارید.
صبور باشید و تغییر رو از خودتون شروع کنید.
شما مهره اصلی زندگیتون هستین.شادی رو به زندگیتون بیارید و دست از غصه خوردن بردارید.تا شوهرتون جذب شما بشه.
همه ی آقایون از خانوم های ناراحت و افسرده فراری هستن.حتی اگر از تهه دل عاشقش باشن.

به خدا همه اينكاراروكردم، ارامش خيال حان به خدا انقدر اين مدت عوض شدم ك همه فهميدن، همه ميگفتن چى شده انقد شادى، انقد به خودت ميرسى، اما باز دارم كم ميارم...
فك ميكنم حق با اقا مهدى ه
يه ساله همه ش درگير پرستارى از پدرش بود ، صب و ظهر و شب اونحا، ميگفت تحت فشارم و ميخوام راحت باشم و... نه با من مهمونى مياد،نه مسافرت، نه مهمونى حق داره بياد خونمون، همه وقتش با خونوادشه بعدشم دوستاش... خيلى ازهم دور شديم، خيلى
منم يه جاهايى اشتباه مردم، قبول دارم، نميگم من تكميلم
الان يه ماهه ك پدرش فوت شده، باز گف ميخوام با درستام برم مسافرت يكى دوشبه، منم ديدم شرايطش بده گفتم باشه هرجا ك روحيتو عوض ميكنه همونحا باش، دوس دارم حالت خوب باشه و بخندى...
گفتم اين يه بار اشكال نداره، باباشو از دس داده حق داره


اما حقيقتش اينه خيلى وقته وضع هميته، هرچقدم دعوا ميكنم يا محبت انگار نميبنه، همه ش ميگه با خونوادت برو سفر منم با دوستام باشم، والا خسته شدم، سرد شدم، حتى رابطه جنسيم ك داريم فكرم رو اينه الان باز ميگه فرداشب نميام خونه
ه وقتم خونوادم ميرن جايى من نميرم، يا ميگه برو خونه بابات بخواب نميرم، قهر ميكنه، هو زخم زبون ميزنه، اينحا زندونه، اينحا قفسه، عجب خريم زن گرفتم


منم فك ميكنم راه هانيه حان درستهذ بايد بمونم و قهر و تحمل كنم

الهام جان همیشه تایپک های شمارو دنبال میکنم
سلام عزیزم
همسر شما بلوغ فکری و امادگی ازدواج رو نداشته و نداره
دوست داره ازاد باشه
از نوشته هات فهمیدم زیادی گیر الکی نمیدی ولی حساسی مثل من البته حق هم داری
ولی عزیزم ادمها تغییر نخاهند کرد ممکنه در طول زمان رفتار همسرت کمی تعدیل بشه!
مشکلات خودم با همسرم خیلی خیلی زیاده ولی در طول ۵سال زندگی مشترکم فهمیدم ک اون تمایلی ب تغییر نداره وتا وقتی خودش تمایلی نداشته باشه ممکنه مهربونی و تلاشت فایده داشته باشه و به خودش بیاد ممکنه هم از مهربونی و نرمی شما به نفع خودش استفاده کنه!!!
دوراه پیش رو داری
یا بسازی صبر کنی تا شاید نتیجه و تغییراتی تو زندگیت به وجود بیاد
یا برای همیشه تمامش کنی البته تموم کردن هم به اندازه صبر کردن و ساختن برات سنگین تمام خاهد شد ولی از قدیم میگن مرگ ی بار شیون ی بار......

يه مشاور مشهد وقت گرفتم برم حضورى شايد تاثيرى داشته باشه...

مشكل منم هميينه، اين تصميم موندن يا رفتنو نميتونم بگيرم، دايم شب ك ميخوام بخوابم با اين فكر خودمو اروم ميكنم ك ولش كن جدا ميشى راحت ميشى، باز صبح ك پا ميشم صد بار به خودم ميگم حدا شدن خيلى سخته، اين مشكلات همه جا هست ولش كن، دايم تو برزخ موندن و رفتنم..
همه ش عذاب وحدان دارم نكنه من ادم پرتوقعيم، نكنه همه مردا همينن، نكنه من دارم گير ميدم، نكنه هر مردى جاى اين بود ازم فرار ميكرد...

به خدا هيچ انگيزه اى ندارم، از روزى ك يادمه داره ازم فرار ميكنه، صب با ميشم ناهار درس ميكنم، ظهر مياد ميخوره و هرررروز ب يه بهونه اى بدون اينكه لباساشو در بيارن ميگه بريم، يا ميره با دوستاش قليون ميكشه تا عصر ك بره مغازه، يا اكثر اوقات ميره خونه مامانش ميخوابه و تلويزيون ميبينه، شب دوباره مغازه وو ميبنده ميرن خونه مامانش(مغازش زير خونه مادرشوهرمه)، يه سره عذاب وحدان مامانشو داره ك تنهاس(پدرشوهرم فوت شده، خواهر شوهرم و بچه هاش با مادرشوهرم زندگى ميكنن)، خب منم تنهام، به خدا خيلى احساس تنهايى ميكنم. ادم وظيفه نشناسى نيس، چون ميبينم نسبت ب خونوادش همه وظايفشو انحام ميده، خيلى حواسش هس جاى باباشونو خالى حس نكنه مامانش، اما همه ش ميخواد منو پاس بده ب خونوادم، هرچى ميگم تنهام ميگه برو خونه مامانت، ميگم دلم يه مسافرت ميخواد ميگه با مامانتينا برو، ميگم فلانجا مهمونى دعوتيم ميگه بگو مامانتينا ك ميرن تورم ببرن.... اصن نميدونين چ ذرقى ميكنه اگه ي روز بگم ناهار نميتونم درس كنم برو خونه مامانت..خود مامانشم هميشه با افتخار ميگه پسرم بدون من نميتونه اب بخوره، خيلى وابسته ماست. يا ميگه خداييش باباش از من حرات نداشت بره دنبال رفيق، همه ش در خدمت من بود، اين نميدونم به كى رفته انقد رفيق بازه.
نميدونم چرا اينحورى شدم، وابستگيش ب خونوادش كمه، رفيق بازيشم اضافه شده، اللن چن شبه ك مياد تو مغازه با دوستاش مشروب خوررده ، مياد چن تا دروغ سرهم ميكنه و ميخوابه، نميخوام سر ب سرش بذارم ميگم باباش تازه فوت شده ، اما از درون دارم خفه ميشم.

البته به یک مشاوره خوب مراجعه کن مطمین باش ک مشاوری ک قراره انتخاب کنی ادم اگاه و با تجربه ای هست
مطالعه کن الهام جان
شرایطتت سخته مثل من غمگین و ناراحت کننده
اما ی مشاور ب من گفت ک یکی از گزینه های ک پیش رو داری طلاقه نگفت حتما طلاق گفت یک گزینه!!!!
گفتم امید ب زندگی من هست با توجه به بیماریهای همسرم ؟
گفت ب همسرت امید ندارم ������������ولی تو باید ببینی از زندگی چی میخای چقد تحمل داری و کدوم شرایط برات بهتره چون تو فقط داری از نزدیک با این مرد زندگی میکنی
ادمهای رو دیدم ک پشبمون شدن از طلاق
ادمهای هم دیدم ک زندگی فوق العاده ای برای خودشون ساختن
من نمیگم همسرت بد چون تمام خانوم ها و اقایون مشکلاتی دارند و کامل نیستند
میخام بهت بگم این همه زجر و تلاش کشیدی نتیجه نداد بیخیالی هم زدی نتیجه نداد شاید اگر جور دیگ ای رفتار کنی و بیخایل کاراش بشی چندسال دیگ نتیجه های کوچیکی عایدت بشه!!
ولی اینکه دنبالش کنی ک مسولیت پذیر بشه نه! تجربه ب من ثابت کرده
حالا ببین تو این زندگی جایگاهت چیه بری بهتره بمونی بهتره
البته فک نکن بعد طلاق هم گل و بلبله همه چی !!
خوبی ها و بدیهاش رو کنار هم قرار بده و زندگیتو سبک و سنگین کن
انشالا خدا کمکت کنه تو دوراهی بودن خیلی سخته
هرچند همسرت ادم بی مسولیتیه بخاطر اینه ک هنورز اماده ازدواج نبوده و بچس
ب نظر من مشکلی نیست ک زندگیتو خراب بکنی اما اما اما همه چی به صبر و تحمل خودت برمیگرده....������������

سلام الهام جان

من اصلا بهت نمیگم که جدا بشو. فقط میخواستم بگم جدا شدن اونقدری که فکر می کنی نباید سخت باشه.به خصوص برای تو که شوهرت کاری برات نمیکنه.

شما چه لحظات مشترکی با هم دارید و داشتید که بعدها یادآوریش دلتنگت کنه؟

به نظرم تو اعتماد به نفست رو از دست دادی. همه مردها اینجوری نیستند و هر مردی هم جای شوهرت بود از تو فرار نمیکرد.

با این فکرها همسرت بیشتر به خودش حق میده اینقدر برای تو کم بزاره.

اعتماد به نفس داشته باش. تو کار اشتباهی نکردی و انتظاراتت هم کاملا به جا و به حق هست.

چه توی این زندگی بمونی و چه بری اجازه نده رفتارهای شوهرت از تو یک زن بدون اعتماد به نفس و ضعیف و افسرده بسازه.

بچه ها...
يه دخترى هست تو فاميل شوهرم، ك من هميشه باهاش درد دل ميكنم. دشيب داشتيم باهم حرف ميزديم، و من داشتم ميگفتم نگران همسرمم ك هفته اى دوشب مست مياد خونه، داشتم ميگفتم يعتى فاميل شما انقد با مشروب بى مشكلين؟؟؟ يهو عمدا يا از دهنش نميدونم پريد، گف اى بابا، پس نكنه او شبم ك به مريم اس ام اس داده اون حرفارو زده مست بوده. كلى پيله ش شدم تا گف چى گفته، گفتش چيز خاصى نمفته گفته بيا بريم بيرون باهم، اونم ترسيده بلاكش كرده و ز زد به من گف اين يارو قاطى كرده و ب من ميگه بيا بريم بيرون... بعدشم كلى توجيح كرد ك بيخيال ما باهم صميمى ايم و اينا، شايد منظورى نداشته

اما من ميدونم منظورى داشته، زمانى كه با همسرم دوست بودم يه بار با همين مريم به من خيانت كرد، ك خودش اومز بهم گفت و انقد گريه زارى كرد تا ببخشم
كى ميدونه بايد چيكار كنم
جالبه ديشب تا صب گريه كردم، اما الان اصن ناراحت ميتسم، يعنى انگار انتظارشو داشتم، ميگم خب مگه چى گفته، حالا ملت شوهوشون دوتا زن داره باهاش زندگى ميكنن، اين كه چيزى نيست
من چم شده

خانوم شما از همون دوستی بی بند و باری رو دیدید
مشکل شما وابستگی شدید هست که اون مرد هم اینو کاملا میدونه
یکم حتی این سایت رو هم بخونی اکثرا مردهای فوق داغون از لحاظ روانی میان پیش شما ها تا هر غلطی خواستن بکنن بعد با کمی مظلوم بازی همه چیزو درست کنن
برو پیش روان شناس بگو چون کاملا واکنش های دفاعی مغزت برای لطمه نخوردن و نگه داشتن وابستگی کاملا واضحه که حتی وقتی میفهمی این مرد اصلا بدرد ازدواج و تعهد نمیخوره بازم با خود فریبی ذهنت میخواد وابستگی رو محکم نگه داره انگار وابستگی در مرکز زندگیتونه و همه چی برای حفظ اونه بازم اون چیزی که اون بالا گفتمو تکرار میکنم
جان خودت فقط بچه نیار و بدون آدما تغییر نمیکنن خودت رو تغییر بده و تصمیم محکم و قاطع بگیر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehdi.ma.mm

خانوم شما از همون دوستی بی بند و باری رو دیدید
مشکل شما وابستگی شدید هست که اون مرد هم اینو کاملا میدونه
یکم حتی این سایت رو هم بخونی اکثرا مردهای فوق داغون از لحاظ روانی میان پیش شما ها تا هر غلطی خواستن بکنن بعد با کمی مظلوم بازی همه چیزو درست کنن
برو پیش روان شناس بگو چون کاملا واکنش های دفاعی مغزت برای لطمه نخوردن و نگه داشتن وابستگی کاملا واضحه که حتی وقتی میفهمی این مرد اصلا بدرد ازدواج و تعهد نمیخوره بازم با خود فریبی ذهنت میخواد وابستگی رو محکم نگه داره انگار وابستگی در مرکز زندگیتونه و همه چی برای حفظ اونه بازم اون چیزی که اون بالا گفتمو تکرار میکنم
جان خودت فقط بچه نیار و بدون آدما تغییر نمیکنن خودت رو تغییر بده و تصمیم محکم و قاطع بگیر

---

سلام
تو رو خدا تا جوونی و سنت پایینه طلاق بگیر هیچ آیندیه بدی در انتظارت نیست برعکس آینده زندگی با این آقا از همه آینده هایی که خواهی داشت بدتره جدی میگم
با هر کس دیگه ای ازدواج کنی ازین مرد بهتره این که هیچ ویژگی مثبتی تو وجودش نیست .
تنها کاری که میتونی بکنی اینه که بری روانشناس تا ازین وابستگی خلاص شی و راحت تر این برزخ و ترک کنی بعدش با خیال راحت به بقیه زندگیت ادامه بده.

سلام، ممنون از راهنمايياتون،
من راستش خودمم ميدونم شخصيت خيييلى ضعيف و وابسته اى داوم، يه دوره مشاوره حضورى هم رفتم تو شهرمون براى همين جريان، اما زياد جالب نبود. يعنى اصلا نتيجه اى نداشت...
هرچقد رو ذهنم كار ميكنم ك كنترلش كنم، به خودم پرو بال بدم، برا خودم ارزش قايل باشم،ازين وابستگى ازاد شم اما تاثير خيلى كمى داشته، مثلا بهد ٥سال الان تنها ميرم مسافرت زياد اذيت نميشم و بهم خوش ميگذره، بعد اينهمه تلاش همين عايدم شده...


من راجه به اسن مساله با شوهرم حرف زدم، برا اولين بار تو كل زندگى اخر حرفمون دعوا نشد و نه من گريه كردم و نخ اون عصبانى..
با كلى جانم و عزيزم ارش خواستم چيزيو ازم مخفى نكنه، بعدشم پرسيدم اين حريان راسته يا نه، اونم كف يه هرچى ميخواى قسم ميخورم و اون ادمم هركى ك هست بيار جلوم بى دعوا رو به رو كنيم ببنيم چرا اين دروغو گفته، هرچقدم اصرار كرد اسمشو بگم تا ز بزنه به طرف من نگفتم، اما قانع شدم ك راست ميگه... يعنى حودمم خيلى ب خودم كمك كردم ك قانع شم

دوستان كسى اگه مقاله اى برا رهايى از وابستگى داره لينك بده ممنون ميشم

عزیزم بعید میدونم مقاله خوندن تنها کمک زیادی بکنه !! حتما حتما حتما به یه روانشناس یا مشاور مراجعه کن...شما هنوز خیلی جوونی! اینجوری خودتو تباه نکن!
در ضمن یه بار رفتی مشاوره و رضایتبخش نبود ، دلیل نمیشه که همشون همینجوری باشه !

باسلام

قبل از هر صحبتی به شدت نیاز است شما اطلاعات مفصلی درباره خود و همسرتان بدهید. همینطور خانواده های تان. براساس این اطلاعات شاید بتوان راهنمایی کرد که آن هم برای افراد مختلف باتوجه به شرلیط شان متفاوت خواهد بود.

چند سوال:
شما دو نفر و خانوادهای تان از نظر اعتقادات مذهبی، فرهنگ، تحصیلات، موقعیت شغلی و اجتماعی، وضعیت مالی و اقتصادی و ... چگونه هستید؟
مهریه شما در ابتدا چقدر بود؟ بعد از تجدیدنظر چه مقدار شد؟
وضعیت مالی آقا در چه حد است؟ پرداخت مهریه و کلا حقوق قانونی شما برایش آسان است یا مشکل؟
نوع رابطه آقا با خانواده خودش و شما چگونه است؟
رابطه شما با خانواده خودتان و آقا چگونه است؟
از ابتدا روابط تان مشکل دار بود یا بعدا ایگونه شد؟ اگر بعدا، از چه زمانی، به چه دلیل و چگونه؟
و ...

بدون داشتن اطلاعات کافی و نسخه پیچی یکسان برای افراد مختلف فقط وضعیت بدتر میشه. راهکارهای موردنیاز برای یک خانواده مذهبی و غیرمذهبی، تحصیل کرده و کم سواد، شهری یا روستائی و ... در همان حال که در بعضی نقاط اشتراک دارند در بسیاری موارد دیگر به کلی متفاوت هستند.

موفق باشید :72:

سلام ، من چون تازه وارد نيستم معرفى نكردم.
وضع مالى هردومون خوبه، موقعيت اجتماعيمونم خوبه،تو شهر خودمون جز خانواده هاى رو به بالا حساب ميشيم و همه رو ما حسلب ديگه اى باز ميكنن،مهريه م ١٣٧٢ سكه س اما من هيچوقت حتى اگه حداهم بشم مهريه نميگيرم، چون فك ميكنم دو طرف به اندازه كافى ضرر ميكنن، ديگه مهريه گرفتن لزومى نداره
با خونواده من قهره، به دلايل خودش، منم با خوونوادش قهر نيستم اما سرسنگينم و زياد رفت و امدى ندارم...
يله از شب اول ازدواج ما دعوا داريم تا يه الان.
هونواده من مذهبين اما ايشون نه. من خودمم مذهبى نيستم،

يعد اون جريان خيلى شوهرم باهام خوب شده بود، تا ديشب ك يه عده از دوستاى متاهلش ميرفتن باغ ز زدن به ماهم بريم، بعد نرفتيم و يكى از دوستاى شوهرم اومد خونه ما، يهو جلو دوستش شروع كرد ك ديدى همه اونا امشب زناشونو پيچوندن مجردى رفتن؟ منم جواب دادم، اونم شروع كرد تو منو خر كر اوردى منو تو زندون كردى، منم عصبانى باز جواب دادم، گفت از هفته ديگه منم ميرم، ماهى يه شبو تو مغزت فرو كن كه خونه نميام با دوستامو.... خلاصه جلو دوستش هرچى دلمون خواست بهم گفتيم، بعدم قهر كرديم ى قرار شد اون بره پى دوست بازى منم ديگه گير ندم و قهر كنم. چون چيزى عوض نميشه

سلامیه سوال دارم... شما واقعا به این جمله که زیر پستاتوون هست اعتقاد دارید؟ تا حالا راهی ساختید ؟ یا راهی یافتید؟ تا حالا خلاف جریان آب شنا کردید؟اصلا سعی کردید که یه موقعی اینکار رو کنید ؟ یا فقط افتادید تو مسیر آب که هر جا خواست ببردتون؟ اهل مطالعه هستید ؟ اصلا هدفی از ازدواجتون داشتید ؟ یا چون بقیه شتابان به سمت ازدواج میرن شما سعی کردید از قافله عقب نمونید؟قبل از اینکه ازدواج کنید میدونستید مردم واسه چی ازدواج میکنند ؟ یا مثل طوطی هدفی که تو کتابای بینشمون بود رو در جواب این سوال همیشه به خودتون دادید؟ خط قرمز دارید ؟ تا حالا عمیقا به مفهوم خط قرمز فکر کردید؟ آیا خط قرمزی که چند بار رد بشه فرقی با ورودی ترمینال داره براتون ؟؟

در زندگی شما و از ناحیه همسرتان چند مشکل اساسی وجود دارد که بر روی هم تاثیر متقابل نیز دارند.
* اولا ایشون نفهمیده وقتی متاهل می شوند باید رفتارهای دوران مجردی رو کنار بگذارند. دوستان رو نمیگم، نوع رفتارها رو میگم باید کنار گذاشته شوند. تا دیروز خود فرد مطرح بوده امروز زن آدم هم هست و فردا بچه هم اضافه میشه.
* دوم مشروب خوردن ایشون است و نمی دونم در چه حد عادت دارند. متاسفانه هر دو شما مقید نیستید و این هزینه ها رو هم بایت همین بی اعتقادی می پردازید و خواهید پرداخت. کمی مطالعه درباره ازدواج با فرد شرابخوار از نظر شرعی و روان شناسی و تاثیر اون روی زندگی فردی و خانواده گی داشته باشید.
* ظاهرا از نظر اقتصادی مشکلی ندارید ولی نگفتید تحصیلات شما و خانواده هاتون چی هست؟ همینطور نوع شغل تون خود و خانواده هاتون (حداقل بگید آزاد، دولتی...).
* غیر از این دو مورد مشکلات دیگه ای هم بین شما وجود داره؟ ابتدای پست گفته اید "من و همسرم خيلى خيلى باهم اختلاف داريم، تو زمينه مالى، خانوادگى، تفريح و هرچى ك فكرشو كنين"، این ها چه مشکلاتی هستند؟
* مشکل بین شما و خانواده آقا و بین آقا و خانواده شما چی هست؟
*چرا ایشون اصرار دارند وقتی خانه نیستند شما به خانه پدری تان بروید؟ این همه خانواده ها هستند که آقا نه یک شب بلکه شب ها و روزهای زیاد و نه در نزدیک خانه خود بلکه در مناطق دور افتاده کار می کنند، ولی خانم هاشون رو خانه پدرشون نمی فرستند. مگه خونه تون امنیت نداره؟ دلیل این اصرارشون چیه؟

سلام. من یه موردی رو متوجه نشدم. شما وابسته همسرتی؟.....اینا تجربیات منه شاید به دردتون بخوره.....
1. به قول یکی از دوستان بچه مچه نیار که هم اون طفلک بدبخت میشه هم روزگار شما زبونم لال سیاه
2. حتما با یه مشاور خوب حرف بزن
3. همسرت عوض میشه؟!......عمرا! فرد بی مسئولیت، خدا از آسمون بهش الهام کنه که عوض بشه محاله تغییر کنه
4. اکثر آقایون ایرانی مشروب مصرف می کنن و جالبه امروزه این مورد از چن حالت بیشتر خارج نیس: بعضی از پدر و مادرا فک می کنن بچه شون بزرگ شده و هی قربون صدقه ش میرن که مثلا مامانی قربونش بره پسرم دیگه مرد شده!!!!.....یا میبینی مرده مشروب خریده خانومه گذاشتتش تو یخچال!!!! یا اینکه در خفا می خورن.....ولی به نظرم همسرت هنوز دنبال عیش و نوشه که خدا بهت رحم کنه در این صورت به خودت میای میبینی بچه ت شده 25 سال و همسرت 60 سالشه ولی شیشه های مشروب و تو زیر زمین کنار هم چیده (حالا اگه فقط مشروب باشه!)
5. راجع به طلاق اصلا نظری ندارم و نمی دونم بعد طلاق چی پیش میاد ولی از یه چیزی مطمعنم و اونم اینه که اگه پای زندگیت وایسی یه چشمت اشک میشه یه چشمت خون، صبر ایوب می خواد.مخصوصا اگه چنتا بچه داشته باشی. کمرت خم میشه. چروک میشی ...پیر میشی.....(اینا وقتی پیش میاد که دست تنها باشی و خانوادت پیشت نباشن و بهت پشت کنن. من یه دوستی دارم که پدرش شیشه می کشه اما چون نصف شهر مال خانواده پدرشه مامانش طلاق نگرفته و داره زندگیشو می کنه. اگه بعد منفی و وحشتناک حضور پدر معتادشو نادیده بگیریم وضع زندگیشون عالیه)

خدا این دم عیدی گره های کور زندگی مارو باز کنه....

[QUOTE=Ye_Doost;426952]در زندگی شما و از ناحیه همسرتان چند مشکل اساسی وجود دارد که بر روی هم تاثیر متقابل نیز دارند.
* اولا ایشون نفهمیده وقتی متاهل می شوند باید رفتارهای دوران مجردی رو کنار بگذارند. دوستان رو نمیگم، نوع رفتارها رو میگم باید کنار گذاشته شوند. تا دیروز خود فرد مطرح بوده امروز زن آدم هم هست و فردا بچه هم اضافه میشه.
* دوم مشروب خوردن ایشون است و نمی دونم در چه حد عادت دارند. متاسفانه هر دو شما مقید نیستید و این هزینه ها رو هم بایت همین بی اعتقادی می پردازید و خواهید پرداخت. کمی مطالعه درباره ازدواج با فرد شرابخوار از نظر شرعی و روان شناسی و تاثیر اون روی زندگی فردی و خانواده گی داشته باشید.
* ظاهرا از نظر اقتصادی مشکلی ندارید ولی نگفتید تحصیلات شما و خانواده هاتون چی هست؟ همینطور نوع شغل تون خود و خانواده هاتون (حداقل بگید آزاد، دولتی...).
* غیر از این دو مورد مشکلات دیگه ای هم بین شما وجود داره؟ ابتدای پست گفته اید "من و همسرم خيلى خيلى باهم اختلاف داريم، تو زمينه مالى، خانوادگى، تفريح و هرچى ك فكرشو كنين"، این ها چه مشکلاتی هستند؟
من خونه دارم، اما پدرم كادوى هروسى بهم يه مغازه داد كه سر اون معازه دعوامون شد و ازون به بعد سر پول دادن بهم و هديه خزيدن و ... منو مثلا مسخواد اذيت كنه... خونواده هامونم باهم مشكل دارن، تو تاپيكاى قبلى كامل هست، باهم قهر بودن تا قبل فوت پدر شوهرم، كه تو فوت ايشون خونواده من پبشقدم شدن و اشتى كردن(براى بار دوم پيشقدم شدن)...
تفريح؛ ببنيد ما خيلى جوونيم، از ١٨ سالگى من و ٢٠ سالگى شوهرم ما ازدواج كرديم، ما هيچ وقت جوونى نكرديم، از روز اول درگير دعوا و بحث شديم، شوهرم كلا ممظورش از نفريح اينه كه يا بره خونه مامانش ور دل اون بشينه، يا با دوستاش باشه. من اللن دو ساله خونمم يه پارك نمياد با من... چ برسه به مسافرت و اين حرفا كه كلا به نظرش مسخرس، مگه اينكه با خونوادش باشه... راستش اين وابستگى وحشتناكش به خونوادش و اين كه با هيچكدوم از چيزايى كه من دوس دارم حال نميكنه روانيم ميكنه، شايد به مظر شما مسخره بياد، اما من ماراحتم ازينكه شوهرم با مم يه مهمونى نمياد، دوستاى متاهلش ميخوان بيان خونمون حرصله نداره، حرصله هيچى نداره جد كارايى كه ب مظر خودش جالبه، اولش زياد مهم نبود اما الان از اين همه خودخواهى دارم اديت ميشم واقعا
* مشکل بین شما و خانواده آقا و بین آقا و خانواده شما چی هست؟
خيلى طولانيه، ب نظر من اصلا دليلاش منطقى نيس، اما ديگه باهاش كنار اومدم و اصرارى ندارم رفت و امد كنه
*چرا ایشون اصرار دارند وقتی خانه نیستند شما به خانه پدری تان بروید؟ این همه خانواده ها هستند که آقا نه یک شب بلکه شب ها و روزهای زیاد و نه در نزدیک خانه خود بلکه در مناطق دور افتاده کار می کنند، ولی خانم هاشون رو خانه پدرشون نمی فرستند. مگه خونه تون امنیت نداره؟ دلیل این اصرارشون چیه؟
چون دوس نداره خووه تنها باشم، ميگه يوقت يه انفاقى ميوفته بعد من خودمو نميبخشم[/QUOTE]

- - - Updated - - -

چن تا نكنه بگم: اول اينكه شوهرم هميشه ميت نمياد خونه، بهد فوت باباش برا فرامووش كردن غمش اين راهو انتخاب كرده، اصلا قبلا حتى تو عروسيا نميخورد، يه سالى ميشد شروع كرد تو عروسى ميخورد، كخ بعد فوت باباشم دو هفته بى دليل ميخورد، كه خداروشكر از روزى كه باهاش حرف زدم ديگه اينكارو تكرار نكرده.
دوك اينكه ادم بى مسيوليتى نيس، ادميه كه زن دوس نداره، نسبت به خونوادش خيلى وابسته س و مسيوليت شناس، اما نشبت به من هيچى حس نميكنه، فك ميكنه تنها وظيفه ش اينه كه يخچالو پركنه، اما برا حونوادش ميدونه اللن كه مهمون مياد خونه مامانش مثلا ايشون مرد خونه س وبايد وايسته، اما خونخ خودمون نه، هيچ حسى نداره

- - - Updated - - -

چن تا موضوعى كه واقعا اديتم ميكنه:
وابستگى شديد شوهرم ب خونوادش، كه صب تا شب بايد اونجا باشه، دقيقا مثه مجردياش، يعنى كارى كرده ك زندگى ما از يه زندگى نرمال خيلى فاصله گرفته. خستخ شدم از بچه ننه بازياش...
مثال: ميگه سال تحويل برو خونن مامانت ك منم با مامانم باشم اره؟ ( ميدونم من زياد دوس نداوم با خونوادش باشم) كلا من هييييچوق اولويت نيستم، خميشه خونوادش.اصن عشششق ميكنه بهش بگم فردا ناهار نميتونم درس كنم برو خونه مامانت، يا الكى به من ميگه من ميرم مفازه بعد ميره خونه مامانش ميخوابه، يا مسافرت بخوايم بريم بدون مامانش، گريه ميكنه كثه بچه ها...
همه حرفاش و درد دلاش با اوناس، مثلا ازونا ميشنوم هفته ديگه ميخواد بره تهران، يا ميخواد ماشين بفروشه. كلا ١٠ صب تا ٢ظهر اومحاس، مياد ناهار ميخوره بازهمون لباس كارش ميشينن ميگه بريم، باز تا ١٠:٣٠ شب كه ميايم خونه اونجاست،(مغازش زير خونه مامانشه، اما شاگرد گذاشته خودشم همه ش بالاس) هيييچ روزى تو اين دوسال نشده نره خونه مامانش، حتى جمعه، همه ش ميخواد فرار كنه برن يا پيش دوستاش يا مامانش. خيلى روزا كه ميره اونجا از صب تا ١١ شب به من يه زنگ نميرنه، اما دوساعت كه خونه باشه صدبار ز ميزنه ب مامانش ميگه چه خبر

يكى دوستاش و شب بيرون موندناش

يكى اينكه هيييچ نفريحى با شوهرم ندارم، حتى انگيزه ندارم خونه رو جمع كنم، ميگم كى مياد خونه من بيچاره.. اين قضيه منى رو ك اهل مهمونى و تفريح و مسافرت بودم تو خونه بابام خيييلى داره اديت مسكنه

😞😞😞😞😞

- - - Updated - - -

����������������� ��������������

به جای این علامت ها اگر مطلبی دارید حرف تون رو بگید.

شما اونهمه سوال پرسيدى و من با خوصله تك به تك جواب دادم، اما قضيه همونحا متوقف شد. خواستم به روز رسانى كنم. حرفامو زدم و مشكلاتم همون مشكلات سابقه، فك كردم شايد يادتون رفته سوال پرسيدين

با سلام
قبل از هر صحبتی لطفا متن هاتون رو ویرایش کنید خواندن و فهم شون آسان تر بشه.
صحبت های آخرتون با قبلی هاش متناقض هستند.
ایشون هنوز مشروب می خورند؟ با دوستاشون شب نشینی می روند؟ دوستان شون عیاش و هرزه هستند؟ چقدر به جواب هاتون اطمینان دارید؟
یعنی چی که آدمیه که زن دوست نداره؟ زن خودش رو دوست نداره؟ پس چرا با هم ازدواج کردید؟
چرا به عنوان مثال شما با ایشون موقع سال تحویل نرفتید پیش خانواده اش؟ اگر بخواهید بروید چی میگه؟ اصلا تابحال تلاش کرده اید با هم و گاه گاهی نزد خانواده ایشان بروید؟
غلو نمی کنید؟ حتی بچه ها هم بدون مادرشون مسافرت بروند گریه نمی کنند.
منظورتون چیه که هیچ تفریحی با شوهرتون ندارید؟
چه رفتارهائی داشته اند که کسی با شما رفت و آمد نمی کنه؟ منظورتون اینه که کم رفت و آمد می کنند؟ خانواده و فامیل خودتون با شما معاشرت دارند؟ هر چند وقت؟
از اون خانم پیگییری کردید ببینید جریان اس ام اس صحت داشته یا خیر؟
مغازه ای که ایشون درش کار می کنند همان مغازه ای است که پدرتون به شما دادند؟ و آیا شما هنوز اون مغازه رو دارید؟

ببینید وقتی شما هی پیام می گذارید و هیچ کاری انجام نمی دید خواننده هم پس از مدتی خسته میشه و کنار میکشه. بالاخره تا کی حرف زدن؟ محدودیت 3 ارسال هم که هست، خب اولویت به کسانی داده میشه که مشکل حادتری دارند و اقدام هم می کنند. بعدش هم به مرور فراموش میشید.
اگر شما با مشروب خوردن شوهرتون مشکل ندارید با بقیه اش هم مشکل نداشته باشید. مشروب و عیاشی و خانم بازی و .... همراه هم هستند. کسی هم که میگه نه، بیخود میگه. الان نباشه فردا همدیگر رو تکمیل می کنند.
میگید مذهبی نیستید. شوهرتون هم که شرابخواره. این مسایل در این نوع زندگی ها همیشه هست. اگر غیر از این بود جای تعجب داشت. الان هم شما باید تصمیم تون رو قطعی بگیرید. یا

1. خودتون باید همرنگ این ها بشید تا ناراحتی نکشید. یعنی خانواده، غیرت و امثال آن را ببوسید و بگذارید کنار. حتی اگر شوهرتون رو با زن های دیگه هم ببینید ناراحت نشید یا
2. ایشون روش زندگی و قبل از اون اعتقادات شون رو عوض کنه (و خود شما). حداقل تا حدیکه باور کنید مشروب (کم و زیاد هم نداره)، بی اعتنائی به خانواده، مسئولیت ناپذیری و ... چه عواقب ناگواری دارند و یه زندگی سالم یا نسبتا سالم رو شروع کنید. یا
3. دندون فاسد رو بکنید و جدا بشید.

مگر غیر از این راه ها، راه دیگری هم وجود داره؟ اینکه هی پیام بگذارید هیچ چیزی رو عوض نمیکنه. شما باید تصمیم بگیرید. اگر بخواهید همسرتون رو عوض کنید ارزش تلاش رو داره ولی سخته و طبیعتا تضمین شده نیست. نه از جهت به نتیجه رسیدن میشه تضمین کرد کسی به زندگی سالم برگرده نه از جهت صداقتش. ممکنه امروز برگرده همینکه مدتی گذشت روز از نو روزی از نو.
اگر ضمانتی هم وجود داشته باشه اعتقادات شخص است. حالا میخواد اعتقادات مذهبی باشه که جلوش رو میگیره. میخواد آگاهی و دانشی باشه که بفهمه ادامه این راه و روش زندگی خودش و اطرافیانش رو نابود می کنه. این دو اعتقاد یعنی باور مذهبی یا دانش یا هر دو اگر باشند و قوی هم باشند در کنار اراده فرد و بعضی قیود خانواده گی و اجتماعی افسارش رو نگه می دارند. مثل همه اون هائی که دارند بدون این مشکلات زندگی می کنند.
بقیه مشکلات بی توجهی ایشان به شما، عدم همراهی تان برای مسافرت و غیره (اینطور که میگید) باید حل بشند.
ببینید اگر همینطور بی اراده باقی بمانید و تصمیم عاجلی نگیرید فردا بچه ها هم باید به خاطر شما دو نفر بسوزند. درون خانه با یه پدر بی مسئولیت الکلی، یه مادر ناتوان از تصمیم گیری، بیرون از خانه جامعه ای فاسد، برای این بچه ها غیر از فساد چه سرنوشتی قابل پیش بینی است؟ خیلی شانس بیارند بشند بچه طلاق.

شما
به بهانه دیدن و مهمونی برگردید پیش پدر و مادرتان. همه مسائل رو با جزئیات براشون بگید و ازشون کمک بخواهید. هر مدرک و نشانه ای از کارها و خصوصیات اخلاقی این آقا دارید رو با خودتون ببرید و جای امنی نگاه دارید. این کارها رو بکنید و نتیجه رو بگید.
اگر هم نمی خواهید، هر کار دل تون میخواد بکنید.

موفق باشید