نشانه های افسردگی و حس عجیب

سلام 28سالمه و متاهل هستم و یک بچه یک سالونیم دارم و فوق لیسانس هستم. همسرم مرد خوبی به نظر میاد
مشکل من خودمم چند وقتی هست که حس میکنم افسردگی دارم و هر روز شدید تر میشه قبلا حس حسادت نداشتم ولی الان به همه حسودی میکنم و بدتر اینکه همه هم متوجه حسادتم میشن و من حس یک آدم عقده ای رو در جمع دیگران پیدا میکنم
کلا از جمع گریزون شدم و تمام وقتم خونه هستم. قبلا باشگاه میرفتم ولی الان حال ندارم تا سر کوچه برم و متاسفانه بخاطر مشکلاتی که داشتم از جمله بیکاری و حس پوچی و به درد نخور بودن، به مواد مخدر رو آوردم و شبها که همه خوابیدن مصرف میکنم
سعی میکنم هر چی شوهرم گفت سربه سرش ندارم راستش انرژی ندارم و حوصله
الان اگر بپرسم چکار کنم؟ احتمالا همگی میگین سعی کن بیرون بری خودتو مشغول کنی ورزشتو ادامه بده موادو ترک کن و از این چیزا
ولی من دنبال این جواب ها نیستم دنبال یک چیز متفاوتم چیزی که تکونم بده

فقط یه لحظه خودتو بزار جای بچه ات که وقتی به سن تو رسید به همه بگه مامانم مواد رو تو دامن من گذاشت چه حالی میشی؟
خودت بزار جای همسرت که همش فک می کنه چه همسر خوب و با کمالاتی و ...نصیبم شده ببینه مثل کارتن خوابا داری مواد مصرف می کنی چه حالی میشی؟
خودت بزار جای مادر و پدرت که حالا با خیال راحت تو خونه نشستن و میگن دخترمون خوشبخت شد اما بفهمن که داری چه خاکی تو سرشون می ریزی چه حالی میشی؟
متاسفم که از چاله فرار کردی افتادی به چاه اونم چه چاهیییییییییییییییییییییی ییییییییییییی

مشکلت بیکاری و افسردگی پس از زایمانه
بهتر سر یه کاری بری و خودتو مشغول کنی

سلام خانومی
نکنه انتظار معجزه داری !همسرت میدونه اعتیاد داری!بچه خودش منبع عشق وعلاقه وانگیزه هست دیگه چی میخای که متحولت کنه تا وقتی خودت نخای زندگیت یک ذره هم تغییر نمیکنه منم توی یک شهر دوراز خانواده ام هستم از صب تا شب تنهام ولی با کلاس سر خودمو گرم کردم . بنظرم مشاوره حضوری برو حیف نیست فوق لیسانس داری وبچه سالم ؟!معتاد شدی مشکلت رو حل میکنه ؟!همسرت چطور آدمی هست ؟!خودت باید یک تکونی بخوری وزندگیت رو تغییر بدی با ورزش وبا ارتباطات اجتماعی .

سلا خانم
اعتیاد و افسردگی هردو بیماری هستن ! همینکه میدونی دچار مشکلی ، و دنبال راهکاری ، خودش یه کمک بزرگه ! شما باید هرجه سریعتر به مشاور و روانپزشک زبده مراجعه کنی ! کار شما از حرف و همدردی اینجا فکر نمیکنم به نتیجه خاصی برسه . پس سریعتر اقدام کن ، برات آرزوی سلامتی و بهبود دارم

تامی عزیز

به چه جور موادی روی آوردی ؟

نمی خوام بگم که ادامه نده چون حتما میدونی که نباید استفاده کنی

اما یک چیزهای تلخی هست که باید قبول کنی چون تصویر از حالا به بعد توست

چند وقت دیگه چهره تو همون چهره زیبای همیشگی وآراسته نیست / شکسته وچین وچروک خورده

وجود داری اما نیستی

همه میبیننت ولی انگار براشون وجود نداری انگار بود ونبودت برای دیگران فرقی نمی کنه

حتی عزیزترین کسانت برای تو آرزوی مرگ میکنند /

چند وقت دیگه دندونات زرد و سیاه وبد نما میشه و میریزه

احتمالا چند وقته دیگه همسرت متوجه میشه /آبرویش رابرده ای /وبچه رو ازت میگیره /چون می ترسه که توهم بزنی بچه را به چشم بر هم زدنی از بین ببری/وتو حتی نای بلند شدن والتماس کردن هم نداری

وچند وقت دیگه بچه ات بزرگ شده کسی به نام تامی رو مادر خودش نمی دونه و به نظرش مردی !!

حیفه که نگم تو ارزش داری /انسانی /لیاقت داری /باید بیاستی وباتمام توانت فرزند یکساله ات رو بزرگ کن

حیفه که نگم چند روز تحمل داری بچه ات رو نبینی؟!

حیفه که نگم پاشو بریز بساطتت رو دور و دستات رو به آسمون بالا ببر

همون ساعتی که وسوسه مصرف داری گریه کن وبا همون خدا با زبون خودت صحبت کن

هیچ آدابی وترتیبی مجوی هرچه می خواهد دل تنگت بگوی


بلند شو عزیزم:72::72:به تمام توان حتی اگر صد بار خوردی زمین:72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tommy

سلام 28سالمه و متاهل هستم و یک بچه یک سالونیم دارم و فوق لیسانس هستم. همسرم مرد خوبی به نظر میاد
مشکل من خودمم چند وقتی هست که حس میکنم افسردگی دارم و هر روز شدید تر میشه قبلا حس حسادت نداشتم ولی الان به همه حسودی میکنم و بدتر اینکه همه هم متوجه حسادتم میشن و من حس یک آدم عقده ای رو در جمع دیگران پیدا میکنم
کلا از جمع گریزون شدم و تمام وقتم خونه هستم. قبلا باشگاه میرفتم ولی الان حال ندارم تا سر کوچه برم و متاسفانه بخاطر مشکلاتی که داشتم از جمله بیکاری و حس پوچی و به درد نخور بودن، به مواد مخدر رو آوردم و شبها که همه خوابیدن مصرف میکنم
سعی میکنم هر چی شوهرم گفت سربه سرش ندارم راستش انرژی ندارم و حوصله
الان اگر بپرسم چکار کنم؟ احتمالا همگی میگین سعی کن بیرون بری خودتو مشغول کنی ورزشتو ادامه بده موادو ترک کن و از این چیزا
ولی من دنبال این جواب ها نیستم دنبال یک چیز متفاوتم چیزی که تکونم بده

---

من به این حالت میگم دور خود چرخیدن!
روزمرگی داره برای شما بیداد میکنه...
خیلی شبیه اینو تجربه کردم، البته منظورم مواد مخدر نیست...
وقتی نمیدونی میخوای کجا بری، فرقی نداره از کدوم مسیر بری...

ببین ما نمیتونیم کمکت کنیم :)
شما هیچ فرقی با بقیه نداری، فقط دلیل قانع کننده ای برای ترک این عادات و این سرگردانی برای خودت پیدا نکردی. همه تو زندگی دچارش میشن، حالا یکی کم یا یکی زیاد.
شما بیمار یا فرد خاصی نیستی که از قضا گرفتار چنین چیزی شدی... این افکار کاملا طبیعیه.

یبار سرتو خلوت کن، یه دفتر بردار بشین بنویس دقیقا واس چی زنده هستی!
اگه دلیلشو نوشتی، حالا بنویس میخوای به چی برسی...با جزئیات کامل مشخص کن تو این 50 سال یا بیشتر که زنده ای انشاءالله، میخوای چجوری بگذره؟ (اینکه چجوری دوست داری با چجوری میخوای فرق میکنه). باید از ته دلت مشخص کنی.
ببین برای بچت چی میخوای... برای شخصیتی که دوست داری از این به بعد پیدا کنی بین جمع...

===========================

حرف برای گفتن زیاد دارم چون تجربه این احساساتو دارم، شما متمرکز نیستی رو مسیرت ...

میدونی مشکل من چی بود و چیه؟ اینه که زیاد فکر میکنم و تو افکارم مسیرهامو میرم. انرژیمو اشتباه صرف میکنم... هرچند الان خیلی فرق کردم.

پیشنهاد میکنم کتاب "قدرت عادت" رو بخونی...

بازم خواستی بیشتر صحبت کن

دوستان خوبم ممنون از نظراتتون یک عده فکر کردن در حد کارتن خوابی گرفتار مواد شدم ولی باید بگم نه این مواد صنعتی هست و نه من مصرفم بالا اما به هر حال میدونم کارم اشتباه هست و میدونم که فقط و فقط تنها درمان مشکل من کار هست و خارج شدن از این روزمرگی شدید و ناراحت کننده
برای حل این مشکل دارم خیلی تلاش میکنم و بعد از عید مطمئنا و به امید خدا کارم جور میشه. ...لطفا برام دعا کنید
و اینکه صحبت های اکثرتون بهم انرژی داد...من میدونم کارم بده فقط خواستم با شما درمیون بذارم تا سبک بشم
متشکرم دوستان دوستتون دارم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ramin231

من به این حالت میگم دور خود چرخیدن!
روزمرگی داره برای شما بیداد میکنه...
خیلی شبیه اینو تجربه کردم، البته منظورم مواد مخدر نیست...
وقتی نمیدونی میخوای کجا بری، فرقی نداره از کدوم مسیر بری...

ببین ما نمیتونیم کمکت کنیم :)
شما هیچ فرقی با بقیه نداری، فقط دلیل قانع کننده ای برای ترک این عادات و این سرگردانی برای خودت پیدا نکردی. همه تو زندگی دچارش میشن، حالا یکی کم یا یکی زیاد.
شما بیمار یا فرد خاصی نیستی که از قضا گرفتار چنین چیزی شدی... این افکار کاملا طبیعیه.

یبار سرتو خلوت کن، یه دفتر بردار بشین بنویس دقیقا واس چی زنده هستی!
اگه دلیلشو نوشتی، حالا بنویس میخوای به چی برسی...با جزئیات کامل مشخص کن تو این 50 سال یا بیشتر که زنده ای انشاءالله، میخوای چجوری بگذره؟ (اینکه چجوری دوست داری با چجوری میخوای فرق میکنه). باید از ته دلت مشخص کنی.
ببین برای بچت چی میخوای... برای شخصیتی که دوست داری از این به بعد پیدا کنی بین جمع...

===========================

حرف برای گفتن زیاد دارم چون تجربه این احساساتو دارم، شما متمرکز نیستی رو مسیرت ...

میدونی مشکل من چی بود و چیه؟ اینه که زیاد فکر میکنم و تو افکارم مسیرهامو میرم. انرژیمو اشتباه صرف میکنم... هرچند الان خیلی فرق کردم.

پیشنهاد میکنم کتاب "قدرت عادت" رو بخونی...

بازم خواستی بیشتر صحبت کن

---

کتاب قدرت عادت رو دیشب خوندم هر چقدر تشکر کنم کمه واقعا بهش احتیاج داشتم.یک دنیا ممنون

دوست عزیز برات خیلی دعا میکنم

و خدا را شکر میکنم که مواد صنعتی مصرف نمی کنید چون عواقب وحشتناکی داره

وبه یادت هستم

امید وارم به امید خدا مشکل کارت خیلی زود حل بشه

اما اگر مشکل کارت هم یک درهزار بر طرف نشد باز هم ایمان داشته باش

ومطمئن باش که خدا گر ببندد زحکمت دری ز رحمت گشاید در دیگری

ان مع العسر یسری:72:

امید وارم از صحبت هام نرنجیده باشی:72:

مشکل اینه که شما تنها راه حل رو پیدا کردن کار میدونی. البته دوران بعد از زایمان هم تشدیدش کرده.
منم یه مدت بعد از فارغ التحصیل شدنم احساس پوچی داشتم. مشکلی که خیلی از دوستای دیگه ام هم داشتن. بیشتر از اون که تلاش بکنم فکر میکردم. برای همین هم منزوی شده بودم و زیاد حوصله کسی رو نداشتم. اما بعد از یه مدت سعی کردم زندگی رو لمس کنم. احساس کردم فقط کار نیست که حالم رو خوب میکنه. تو این شرایط آدم بی انگیزه میشه و اراده هیچ کاری رو نداره. اما از کارای کوچیک شروع کردم. سعی کردم بیشتر گل بخرم. بیشتر قدم بزنم. بیشتر رمان بخونم. قبل از اون هیچ وقت فکر نمیکردم همین کارای کوچیک چقدر حالم رو خوب میکنه. حالا خیلی بیشتر از قبل قدر توانایی های خودم رو میدونم و خوشبختانه در مورد کارم پیشرفت های خوبی برام رقم میخوره. اما میدونم که اگه کارم هم مشکل پیدا کنه دنیا به آخر نمیرسه.
به جای اینکه زندگیت رو تعطیل کنی تا وقتی بری سر کار. از همین حالا شروع کن به لذت بردن از زندگی.
اما در مورد مصرف مواد که گفتین. شما از نظر روحی به جایی رسیده بودی که باید میرفتی پیش یه روانپزشک و داروهای متناسب با حال افسردگی یا هرچیز دیگه رو یه مدت استفاده میکردی. اما با مواد خود درمانی کردی. بهتره در اولین فرصت برین مشاوره بالینی. مشکلی که میشه از راه مستقیم حل کرد رو چرا باید اینجوری بپیچونیش؟؟

برای من چیزی از این بهتر نمیشه...داشتن دوستانی مثل شما
خیلی ممنونم احساسمو در قالب کلمات نمیتونم بگم

سلام از لطف شما متشکرم:72:

امیدوارم فرزندت هم شاد باشد شادی دنیا را به به پایش بریز که معجزه خداوند برایت تحقق یافته وفرزندی بی عیب ونقص را نثارت کرده

عزیزم خاصیت دنیا مشکلات است (حتی عادت ها و روزمرگیها )

هرچیز به جز معبود در ذهن انسان بزرگ شود انسان را به قدر خودش کوچک وحقیر میکند

پس بگذار/ بزرگ ذهن تو و اعمال تو باشد چون مشکلات وروزمرگیها برسر راه تمام مردم دنیا هست وهمه با آن دست به گریبان هستند

همان اندازه که باران امید را برای کشاورز ومردم تفدیده کویر زنده میکند/برای مردم سیل زده وبحران کشیده رنج وعذاب می آورد /پس خاصیت دنیا در کش وقوس بودن آن است

خلاصه اینکه با چشمهایی مشکلات را ببین که تو را زنده کند وامید وایمانت را به رخ بکشاند / تلاش کن تلاشی انسان ساز وافتخار آمیز / با تفکر وبا تعقل راهی بساز

واگر نتیجه نگرفتی باز امید وایمانت از دست نده وهمواره راهی جدید تر بیاموز

بگذار عظمت در نگاه تو باشد نه آنچه که به /آن می نگری :72::72:

شهادت آب دکتر فرهنگ را هم حتما گوش کن خیلی زیباست

سلام دوستم
خوشالم که مصرفت خیلی کمه. امیدوارم هر روزت بهتر از قبل باشه ولی بدون میتونی با کارهای کوچیک به خودت وزندگیت رنگ وهدف بدهی . شما که فوق لیسانس داری اگه بتونی برای دکترای بخونی خیلی عالیه حتی میتونی بری دانشگاه و با اساتیدت همکاری بکنی کارهای تحقیقاتی که باعث میشه دکترا راحت قبول بشی وبعد میتونی استخدام بشی . فقط ناامید نباش وتوکلت بخدا باشه .

برخلاف کاربر محترم asalak65،‌ نظر من اینه که در این مرحله اصلا دنبال اهداف بزرگ مثل دکترا نباش. قدر همون اندازه تحصیلی که داری بدون و سعی کن از همون استفاده کنی. بعد کم کم خودت راهت رو پیدا میکنی. تو شرایط فعلی شما تعریف اهداف بزرگ ممکنه باعث ناامیدی و مایوس شدن بشه.