نمایش نسخه قابل چاپ
سلام خدمت همه ی دوستان
من پسری27 ساله دارای تحصیلات لیسانس هستم...
مدتی قبل از طریق دوستی خانوادگی دخترخانمی برای ازدواج بهم معرفی شده که ایشون 23 سالششونه و بعد از چند ماه از همسرشون طلاق گرفتن...
شخصا با این مساله مشکلی ندارم..
همه ی سوال من اینه که چجوری قضیه رو با خانواده مطرح کنم که دچار تنش نشیم و احیانا مخالفتشونو درپی نداشته باشه؟
ممنون
سلام
دوست عزیز خیلی دقت کنید. جامعه ی ما الان وضعیت خوبی نداره. هر کاری رو ادم بخواد انجام بده باید قبلش حسابی تحقیق کنه. اصلا نمیخوام 100% صحبت کنم چون اصلا این مدلی صحبت کردن صحیح نیست ولی میشه گفت 80% مواقع، دختری که تا 30 سالگی مجرده خیلی بهتر از دختری هست که تو 22-23 سالگی یکبار طلاق رو تجربه کرده چون اولی بیشتر نگرانی ابروشونو داشته و نخواسته بی گدار به اب بزنه و این مقید بودن اون خانواده رو هم نشون میده اما دومی این احتمال درش هست که برای پول صرفا ازدواج کرده یا طلاق براشون خیلی عادیه و میگن حالا نشد طلاق میگیرم و ...
خیلی خیلی خیلی توی تحقیق دقت کنین. الان یه سری از خانواده ها هستن که هر 3-4 سال یه بار محل زندگیشونو عوض میکنن که شناخته نشن. دقت کنین چند ساله تو محل زندگیشون هستن؟ معمولا کسانی که مثلا 20 ساله تو یه محل زندگی میکنن خوشنام ترن. تحصیلاتشون چه میزانه؟ دلیل طلاقشون چی بوده؟ اقای قبلی چه کاره بودن که با این خانم ازدواج کردن؟ ایا والدین این خانم در قید حیاتن؟ وضعیت خواهر و برادرهای دیگه چطوره؟ در تحقیق مواظب ماست مالی ها برای الکی خوب جلوه دادن از یک سو و بد جلوه دادن از روی حسودی از سوی دیگه باشید!
خانواده تون رو کامل در جریان طلاق این خانم بگذارید. اجازه بدین خانواده تون میدانی تحقیق کنن و بارها رفت و امد کنین تا ببینین چه کاره هستن و کی هستن و مرامشون چیه و ... قول ظاهرشونو نخورید و در عمل مورد ارزشیابی قرارشون بدین. معمولا خاواده های خوب سخت دختر به کسی میدن ولی دختر این خاواده ها رو نگه داشتن خیلی اسونه. توقعاتشون از شما چیه؟ به والدینتون و نظراتشون چه میزان اهمیت میدن که حتما بزرگترهای پسر حضور داشته باشن و تصمیم نهایی با اونها باشه؟ معمولا خانواده های سطح پایین و اون هایی که ریگی به کفششون هست اصلا والدین پسر رو به حساب نمیزارن و میگن ما فقط با خود پسر طرفیم و شرایطشونم فقط مهریه ی بالاست. شرایطی برای شما دارن یا نه؟
ولی از دید من ایشون مناسب شما نیستن. بهتره با کسی ازدواج کنید که مثل خودتون سابقه ی ازدواج ناموفق نداشتن و این خانم هم با کسی با شرایط خودشون ازدواج کنن.
ممنون از پاسخ شما... ایشون آشنا هستن و از نظر خانوادگی کاملا مورد تایید هستنبرای هر آدمی ممکنه اتفاق بیوفته که توی انتخابش اشتباه کنه و ایشون هم بمحض اینکه مواردی رو دیدن که ادامه زندگی رو صلاح ندونستن(بی بند و باری و رفیق باز بودن پسر) طلاق گرفتن...اینکه چون یکبار توی انتخابش اشنباه کرده دلیل خوبی نیست واسه اینکه بگیم امثال ایشون حق شروع یه زندگی ایده آل رو ندارن
سلام. شما توضیح زیادی در مورد خودتون و دختر خانم و رسم و رسومات ندادید. ایشون عروسی کرده بودند یا فقط عقد بودن؟ توی فرهنگ شما دوران عقد همون دوران نامزدی و ادامه شناخت هست یا خیر، کاملا زن و شوهر محسوب میشن؟ هرچند در هر صورت چند ماه زندگی مشترک زمان زیادی نیست و در صورتی که شناخت بین شما و دختر خانم به حدی هست که از انتخابتون مطمئن شده باشید، گذشته ایشون قابل چشم پوشی هست اما در راضی کردن خونوادتون در صورتی که فقط به خاطر گذشته دختر خانم مخالف باشند تاثیر داره. چون به هر حال اونا قدیمی تر هستند و توی ناخودآگاهشون هنوز به دیدگاه های قدیم مبنی بر آفتاب مهتاب ندیده بودن دختر و... کمی اعتقاد دارن. اگر دختر خانم فقط عقد بودن، میتونید خیلی محترمانه به خونواده بگید هیچ مشکلی با گذشته ایشون ندارید و ایشون ارجحیت دارن به دخترایی که به خاطر روابط بدون چهارچوب متعدد و فراوانی که دارن نسبت به ازدواج دیدگاه بدبینانه دارند و تا سنین بالا مجرد باقی موندن و یا دخترانی که سابقه نامزدی به هم خورده ندارند ولی از نظر طرز فکر و اخلاق و رفتار و ظاهر به اندازه ایشون به دل شما ننشسته اند و متناسب نیستن باهاتون. درسته که پدر و مادرها کمی در این مورد نگاه سخت گیرانه دارند ولی شما میتونید به مرور و با منطق و استدلال بهشون بفهمونید که جای هیچ نگرانی ای نیست. البته به وجهه اجتماعی دختر خانم و خانوادشون هم بستگی داره که چقدر قابل قبول باشن برای پدر و مادر شما. ولی در هر صورت تا رضایت خونوادتون رو جلب نکردید اقدام نکنید چون نتیجه ای نداره و با مشکل مواجه میشید. متاسفانه توی جامعه ما برای کسایی که روابط نامشروع دارند همیشه راه برگشت و لاپوشونی هست ولی یک عده که ادعای روشن فکری هم دارند دیدگاه متحجرانه ای نسبت به جدایی یا نامزدی ناموفق دارند. با این حال دیدگاه شما قابل تحسین هست و مشخصه پسر منطقی و خوش فکری هستی. امیدوارم در هر صورت بهترین تصمیم ممکن رو بگیری.
ممنون از همراهی شمانقل قول:
نوشته اصلی توسط خانم مهندس
یخورده باز کنم قضیه رو، خانواده دختر با اصالت و متشخص هستن ، دختر خانم به انتخاب خانوادش ازدواج کرده (فامیلشون بوده) و متاسفانه شکست خورده
توی عرف ما عقد = ازدواج تقریبا البته ولی خب عروسی کردن یه پله بالاتر از عقده...
متاسفانه منم یه تجربه نامزدی ناموفق داشتم(بدون محرمیت و حدود دوسال) که دختر مورد علاقه من به یه مورد مناسب بله میدن و منو ترک میکنن...
اینکه شرایطی تقریبا مشابه هم داریم با این تفاوت که شناسنامه من سفید مونده ولی ایشون مهر طلاق خورده..
معبارهای اساسی من برای لزدواج اخلاق نیکو ، درک متقابل،اصالت خانوادگی، فهم و شعور اجتماعی و صداقت و روراستی و اهل زندگی بودن طرف هست
و از نظر من ایشون هیچ خطا و گناهی مرتکب نشدن و همین الانشم خواستگارهایی با موقعیت عالی دارن ، و مثل هر دختر خانمی حق شروع یک زندگی خوب رو دارن و در مورد گذشتع شون هم اصلا امتیاز منفی ای نیست
اما ذهنم درگیره که آیا خانوادم موافق باشن یا مخالفت کنن...
اگه مخالفت کردن چکار میتونم انجام بدم؟
پیشاپیش ممنون ار راهنماییتون
مسلما قضاوت افراد و يا سوءظن اوليه بر اساس اينكه قبلا طلاق گرفته باشند منطقي نيست. درست اينه كه تحقيقات و شناخت براي ازدواج به صورت اصولي انجام بشه و اينكه فرد يك طلاق رو تجربه كرده باشه صرفا اين مسئله رو بولد نميكنه.
كمي بيشتر از فضاي خانواده خودتون توضيح بدين و اينكه آيا كلا با معرفي دختر توسط شما مشكلي ندارن؟ و چه روش هاي برخوردي و طرز فكري دارن؟
به صورت يك قانون كلي ميشه گفت كه هرچه شما بيشتر بر اين ازدواج اصرار داشته باشين و در صدد خوب جلوه دادن دختر بربياين، بيشتر براي خانواده مسجل ميشه كه شما دارين احساسي تصميم ميگيرين و بنابراين احتمال مخالفت افزايش پيدا ميكنه.
یکم سخته قضاوت کردن. تو همین سایت همدردی خانم های خیلی خوبی هستن که ازدواج کردن ولی طرفشون بی مسئولیت بوده و مجبور شدن جدا بشن. یعنی بدشانسی آوردن.
ولی تجربه ای که تو فامیل خودم دارم پسر خالم هست. که عاشق یه خانم مطلقه شد. اون خانم هم با مظلومیت فراوان گناه رو گردن شوهر سابق انداحته بود. پسرخالم انقدر عاشق بود که نذاشت خانوادش برن تحقیق. تهدید به خودکشی و از این حرفا میکرد. اما حالا که چند ساله ازدواج کردن فهمیدیم که خانمش واقعا مشکل روحی داره و تو خانوادشون طلاق گرفتن براشون راحته. با فامیل خودشون هم رابطه محدودی دارن و ترس آبرو ندارن. بیچاره پسرخالم خیلی اخلاقش عوض شده. همیشه عصبی هست و کلا دعوا دارن با هم.
خلاصه اینکه تحت تاثیر حرفاشون قرار نگیرین و خودتون مستقل تحقیق کنین.
رابطتون با خونواده خودتون چطوره؟ به شما و انتخابتون اعتماد دارند یا نه، اختلاف سلیقه دارید با هم؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط تک پسر
خب این دیگه به شگرد خود شما برمیگرده که چطور باهاشون صحبت کنید. پدر و مادرا درسته همیشه نگران هستند ولی واقعا خیر فرزندشون رو میخوان و میشه با آرامش و منطق و ملاطفت نگرانی هاشون رو از بین برد. بهشون بگو که نظرشون برات مهمه و ازشون راهنمایی و مشورت میخوای در مورد تصمیمت. اگر نظر منفی داشتند و دلایلشون برای شما قابل قبول نبود، باز هم با ملایمت و بدون اینکه ناراحتی پیش بیاد بگید باهاشون موافق نیستید و دلایلتون رو بیارید. اگر شناختتون از دختر خانم کافی باشه حتما دلایل خوب و مناسبی برای توجیه انتخابتون دارید و اگر مصمم هستید میتونید خونوادتون رو هم متقاعد کنید. فقط به شرطی که در خلال بحث ها خدایی نکرده دلخوری ایجاد نشه.
راستی، اگر براتون مهمه چون ایشون در دوران عقد جدا شدن و هنوز دختر هستند شناسنامشون رو تعویض میکنن و اسم همسر قبلی هم از شناسنامه حذف میشه. نگران اون نباشید.
در مورد صحبت های بهاره جون، موافقم که ازدواج باید با بینش و شناخت صورت بگیره ولی هم مجرد با مشکل روحی وجود داره هم متاهل و هم مطلقه و این موضوع از نظر من ربطی به مطلقه بودن ایشون نداشته بلکه فرایند شناخت و تصمیم گیری درست نبوده. به علاوه خود آقا پسر که به خودکشی تهدید کردن بعید میدونم از نظر روحی سلامتی کامل داشتن. درهر صورت باید شناخت و آشنایی به حدی با دقت انجام شه که جای هیچ شک و شبهه ای باقی نمونه.
سلام
من درباره تاپیکی که اینجا باز شده نظر خاصی ندارم ، خیلی عذر میخوام ، فقط درمورد صحبت خانم مهندس ، یه انتقادی دارم درمورد اینکه عرض کردن دخترهای مجرد سن بالا بخاطر داشتن روابط متعدد و نداشتن چارچوب ترجیح دادن تا سن بالا مجرد بمونن !!!! با اینکه میدونم حرفتون عمومیت نداره ، ولیییی فکر میکنم خودتون مناهل باشین که اینطوری دارین درمورد دخترهای مجرد که حالا بهردلیلی نتونستن ازدواج کنن و سنشون بالا رفته براحتی دارید اظهار نظر میکنید! ببخشید ولی حتی اگر یک درصد دخترا هم به چنین دلیلی ازدواج نمیکنن ، ولی اگر براتون ممکنه ، درمورد همجنس خودتون اینطوری در چنین جاهایی که کاربران زیادی بازدید میکنن ، نظر ندین و ذهنیت عمومی رو درمورد دختران مجرد خراب نکنید !!
سلام دوست عزیز...
در اینجا اشخاص فقط احتمالات رو بهت میگن...که حواست جمع تر باشه...ولی وقتی میگی دختر خانم آشنا /فامیل هستش...و خانواده سرشناسی دارن...این دیگه مشخصه که خانم بذهکاری نیست(اینجور که دوستان موضوع رو جنایی /کارآگاهی کردن):311:
خب شما مشاوره هم که بری بهتون میگه اصلا مشکلی نداره که یه آدم مجرد با یه فرد مطلقه ازدواج کنه.........یه موضوع کاملا بی عیب هست...طلاق ممکنه برای هر فردی اتفاق بیفته...عیب که نیست...دچاره زن/ مرد رو دچار تنش میکنه و از زندگی میفته....ولی چیز عیبی نیست....طلاق اگه عیب بود که توی قران خدا در موردش چیزی نمیگفت...............
بنظرم اول به خانواده تون بگید...و نیازی نیست که فامیل در جریان مطلقه بودن خانم باشن....فقط خانواده خودت.....اونم بهشون بگین که دوست دارم تو همین خونه خودمون این موضوع بمونه....اونم فقط بخاطر فضول ها و حرف در بیارهای فامیل (چون 100% توی هر فامیلی آدم بیکار مغلطه کن هست)...
بعدشم خیلی منطقی یه مدت آشنایی بدون وابستگی رو سپری کنین....و حتی بنظرم دوتایی تون برین مشاوره و یه تست شخصیت بدین....و ببینین که به هم میخورین؟؟؟؟؟؟؟؟ بعد از موافقت خانوده ها....یه نامزدی....بعدشم که اگه خدا خواست برین سر خونه زندگی تون....بلاخره اگه دلیل طلاق قبلی خود خانم باشه ، مشخص میشه توی دوران آشنایی..............
اصلا نگران نباشین و روال رو طوری سپری کنین که انگار این خانم مجرده....چرا الکی ذهن تون رو با کلمه طلاق خراب میکنین...خیلی خانم ها رو دیدم که طلاق گرفتن و مجدد با پسرد مجرد ازدواج کردن و الان بهترین زندگی رو دارن.....
نه دوست عزیز اشتباه برداشت نشه. روی صحبتم با کسایی هست که خودشون رو برتر میبینن فقط به این دلیل که طرف مقابلشون قبلا شکستی رو تجربه کردن ولی اونا خیر. راستش من خودم یک بار شاهد این خود برتربینی بودم. ماجرا از این قرار بود که دختر خانمی از نامزدش چند ماه بعد عقد جدا شد و بعد یکی دو سال با یه آقای موجه و موقر که هم از نظر خونوادگی و هم مالی جزو افراد سطح بالاى جامعه بودن ازدواج کرد. خبر ازدواج ایشون رو دختر خانمی به ما داد که فوق العاده بدبین و بداخلاق بود و مورد خوبی هم برای ازدواجش پیش نیومده بود. ایشون با یه لحن زننده ای که حاکی از حسادتش هم بود گفت دختر مطلقه فلان و بهمان یه همچین ازدواجی کرده اونوقت من ( خودشو میگفت) که اِلم و بِلم تا حالا مورد مناسبی نداشتم. باید اون میرفت با یه مرد زن مرده ای چیزی ازدواج میکرد نه این پسر!.... و کلی تحقیر و توهین دیگه....نقل قول:
نوشته اصلی توسط نجمه چ
با اینکه همیشه ادعای روشنفکری داشت و مدام در حال انتقاد از عرف های نادرست و طرز فکر مردم بود اما بوی تعفن عقب افتادگی افکار و حرف هاش و خودبرتربینی غیر منطقیش منزجر کننده بود. حالا من اون دختر تازه عروس رو دورادور میشناختم و میدونستم چه دختر خوب و موقریه و به خاطر خوش ذاتی و مثبت نگریش یک بار شکست خورده بود در صورتی که ایشون پر از بدبینی و منفی نگری و بد اخلاقی بود و اینکه خودش رو برتر میدید صرفا چون شکستی رو تجربه نکرده بود، اصلا منطقی نبود.
شاید به خاطر اون جریان ناخودآگاه این جمله رو تایپ کردم وگرنه قصد برچسب زدن به کسی رو نداشتم و اگر ناخواسته باعث رنجش شدم عذر میخوام :72:
خواهش میکنم ، متوجه صحبتتون شدم ، ممنونم که حرفمو درک کردید ، :72:
چرا نمیشه بیشتر از سه پیام فرستاد؟
دوستان صاحب نظر اگه لطف کنن از طریق ای دی تلگرام منو راهنمایی کنن ممنون میشم
ای دی takta890