وسواس من در مورد بعضی خصوصیات خواستگارم

سلام به دوستان عزیز.شبتون بخیر:72:.



بازم من اومدم با مطرح کردن موضوع خواستگاری:311: و وسواس هایی که برام پیش اومده.البته نمیدونم اینا واقعا وسواسه؟:302:شما بهم بگین.



جریان از این قراره که من و یه آقا توسط یه معرف به هم معرفی شدیم.

این آقا 35 ساله،لیسانس،شغل دولتی دارن و در کنارش یه شغل دومی هم دارند و درآمدشون خوبه.تو برخوردی که با هم داشتیم خیلی انسان مودب وخوش برخودی بودن.ظاهرشون معمولیه.موهاشون در شرف عقب نشینیه:310:.آدم با سوادی هستند و اطلاعات عمومی بالایی دارند.خونوادشون از نظر اقتصادی و منطقه زندگی از ما بالاترهستند.رفتار و گفتارشون خیلی پخته و منطقیه و در کنارش گاهی شوخی های به جایی هم دارند.کاملا استقلال مالی داره و خونه و ماشینی که داره خودش تهیه کرده.پدرشون فوت کرده و ایشون در تمام طول مدت بیماری پدرشون براشون کلی زحمت کشیدن.آدم خانواده دوستی هستند و با برخوردایی که من دیدم بسیار به مادرشون محبت میکردن و رابطه عاطفی خوبی با هم داشتند.یه برادر بزرگتر از خودشون(متاهل) و یه خواهر کوچیکتر(مجرد) دارند.




حالا من:28 ساله،فوق لیسانس،شغل خوبی دارم و درآمدم خوبه.دو تا برادر بزرگتر از خودم دارم که متاهلن.ظاهر زیبایی دارم.از بچگی برای درس و دانشگاه و شغل روی پای خودم بودم. خونوادم وضع مالی متوسطی دارند و تو منطقه متوسطی زندگی میکنیم.



من تو برخوردهایی که با این آقا داشتم نکات مثبتی که ازشون دیدم تا حدی بالا بهش اشاره کردم:اینکه همیشه دوست داشتم با طرف مقابلم حرفها و علایق مشترکی داشته باشیم و احساس میکنم با این آقا حرف برای گفتن همیشه داریم.از ادب و رفتارشون خوشم اومده.با اعتماد به نفس هستند.آدم قابل اعتمادیه و از اونجایی که من دختر حساسی هستم نیازی نیست مدام چک کنم که آیا به بقیه خانمها نگاه معنی دار داره ،آیا سر و گوشش میجنبه یا نه و ...استقلال فکری و مالی داره.آدم پخته ای هستش و خیالت راحته که یه مرد پیشت هست.من خودم آدم باهوشی هستم و دوست دارم طرف مقابلم هم همین طور باشه و نیاز نباشه بعضی مطالب رو زیاد بسط بدم و خودش رو هوا مطلبو بگیره و این آقا همین جوری هستن.اهل سیگار و مشروبات الکلی نیستن.خونواده تحصیلکرده ای داره.



حالا نکات منفی که من کشفشون کردم:311::اول قدشون هست.من خودم قدم 170 هست ولی چون پاهام نسبت به بالاتنه درازتره:58: و اکثرا هم پالتو و مانتوی بلند میپوشم قدم بلندتر به نظر میرسه طوری که این آقا ازم پرسیدن جسارتا شما قدتون چنده ؟منم از ایشون قدش رو پرسیدم که گفتن 175 هستن ولی چون تقریبا لاغر هستن احساس کردم ازم کوتاهتر به نظر میرسن. پیششون که راه میرفتم همقد بودیم (من کفش با پاشنه سه سانت پوشیده بودم).مساله دوم تیپشون هست ایشون تیپ اسپورت داشتن(شلوار جین و کتونی) در حالیکه به نظر من برای دیدار اول این تیپ لباس زیاد مناسب نیست و گفتن که اکثرا تیپ اسپورت میزنن و نظر من رو هم در مورد تیپ همسر آیندم پرسیدن که من گفتم بیشتر موافق با تیپ رسمی هستم ولی بعضی جاها که ایجاب میکنه دیگه باید رفت سمت تیپ اسپورت.


حالا به نظرتون میشه با این مساله قد و تیپ کنار اومد؟من همیشه عادت دارم کفش پاشنه دار بپوشم حالا این عادت رو چجوری کنار بذارم و این همه کفش خوشگل رو چیکارشون کنم؟:311:نکته دیگه اینکه ایشون مشکل قوز قرنیه دارند و گفتن شاید نیاز بشه در آینده عمل کنند در مورد قوز قرنیه خودم یکم سرچ کردم ولی باز باعث نگرانی میشه.بعد اینکه یه وقت تمام موهاش نریزه؟:305:


مدام به این مساله فکر میکنم و با خودم میگم درسته من چهره زیبایی دارم و قدم خوبه و تحصیلاتم از ایشون بالاتره و کارم خوبه و با اینکه خواستگارهای زیادی داشتم ولی با هیچ کدوم به نتیجه نرسیدیم(مثلا یکی قدش بلند بوده ولی حرف مشترکی باهاش نداشتم و حس دافعه شدیدی نسبت بهش داشتم،یکی قد بلند بود ولی وضع مالی صفر با اینکه سنش 36 بود و ...) از طرفی سنم داره میره بالا و از این جهت نگرانی شدید دارم.بعضی وقتا میخوام بیخیال بالا رفتن سن بشم ولی فشارهای خونوادگی و اجتماعی و نیاز عاطفی و ...اجازه این کار رو نمیده.بعضی خواستگارهای گرامی هم بودن که خودشون من رو پسندیدن و با هم حرف زدیم ولی به محض اینکه فهمیدن ما خونمون مثل خودشون بالاشهر نیست یا پدرم مثل پدر خودشون فلان پست و سمت رو نداره رفتن پشت سرشون رو هم نگاه نکردن ولی این آقا همین جوری منو قبول کرده.



مدام خصوصیات مثبت این آقارو با خودم مرور میکنم ولی وقتی یاد این میفتم که اگه مثلا بچه دار بشم و چاق بشم چقد ممکنه یغورتر از این آقا به نظرم برسم دپ میشم(همین الآنشم احساس میکنم من قدبلندتر به نظر میرسم).اینکه آیا کسی تجربه ای در این مورد داره که همسرش با خودش همقد باشه یا یکی دو سانت اختلاف قدی داشته باشند و بعدا همسرش رو مقایسه نکنه(من خودم برادرهای قدبلندی دارم و میترسم بعدا مقایسه کنم.قبلا هم تجربه آشنایی با آقایی با همین قد رو داشتم ولی چون اوشون:311: هیکلش پرتر بود و تیپ مردونه ای میزد اصلا قدش برام فاکتور منفی محسوب نمیشد).به نظرتون میشه با باشگاه و یکم چاق شدن این مساله رو حل کرد؟اصلا چجوری میشه بهش این قضیه رو گفت که بهشون برنخوره؟(ایشون پینگ پونگ رو حرفه ای بازی میکنن ولی منظور من باشگاه بدنسازیه).در مورد تیپ و لباسشون میشه تغییر داد؟آقایون راحت می پذیرن این تغییر رو؟



هی قد زن و شوهرهارو با هم مقایسه میکنم ،وقتی آقایی قدبلندتر از همسرشه حالم گرفته میشه.میترسم بعدها حس عاطفی و جنسی بهش نداشته باشم (اگرچه این آقا از نظر برخورد و صحبت کردن خیلی جنتلمن هستند و حدس میزنم بتونم بهش حس عاطفی و جنسی داشته باشم ولی باز دو به شک هستم:47:.)


هی میخوام جواب منفی به ادامه آشنایی بدم ولی وقتی خصوصیات مثبت این آقا میاد تو ذهنم پشیمون میشم.



میشه کمک کنید من از این سردرگمی دربیام؟چرا ازدواج انقد سخته؟:54:همش به خودم نهیب میزنم که آهای آیتک خانم، آقایی که هم تحصیلات و کارش از تو بالاتر باشه یا همسطح باشه، هم از رفتار و اخلاق و باقی خصوصیاتش خوشت بیاد، هم قد بلند باشه هم خوش تیپ باشه نیست، یا اگرم هست تا حالا به پست تو نخورده و بعد از این هم نخواهد خورد، اگه هم به پستت بخوره با اون همه خوش تیپی و خوشگلی مدام باید حواست باشه که رو هوا نزننش:311:.هی به خودم میگم آیتک تو هم کلی خصوصیت منفی داری اونم مسلما داره با بعضی از خصوصیات منفی تو کنار میاد.


ممنون که پست طولانی من رو میخونید و پیشاپیش از نظرات شما سپاسگزارم:72:.

سلام آی تک جان

موضوع زندگی مشترک و پیداکردن کسی که در کنارش به آرامش برسی خیلیی فراتر از خداحافظی با کفش های خوشگل پاشنه بلند یا نگرانی از کم شدن موی همسر آیندت هست.

شما این دو مقوله رو کنارهم میذاری و مردد میشی که چه کنم؟ مساله شما تشخیص اولویت هست،یعنی انقدر وسواس به خرج میدی و وارد ریز و درشت همه چی میشی که نگاه جامع

و کاملت رو از دست میدی. وقتی توی ذهنت چندین فاکتور همزمان پررنگ و ضروری باشه تشخیص اولویت و انتخاب برات سخت میشه. حتی اگر فرد مناسب هم جلوی روت قراربگیره هم از

بس به جزئیات توجه میکنی ممکنه تشخیصش ندی .

جای کفش های قدیمی رو میشه با خریدن کفش های خوشگل و جدید پر کرد اما ازدواج و پیداکردن همسر ایده آل و مناسب به راحتی قابل جایگزینی نیست.

این نگرش شما که الان خودش رو نشون داده بعدها توی زندگی مشترک میتونه خیلی مشکل ساز بشه. چون توی زندگی مشترک باید گاهی به نفع همسر کنار کشید و از لذت های لحظه

ای به خاطر لذت های پایدارتر گذر کرد،گاهی باید عمدا به نفع همسرت کناربکشی و این بده بستان و عقب نشینی ها از جانب هردوطرف توی رابطه جریان پیدا میکنه و درک متقابل رو

افزایش میده و خیلی لذت بخش هست.

اینجا گذشتن از منافع کودکانه برای رسیدن به منافع بالغانه مهمه. اینکه منافع بالغانه رو تشخیص بدید و منافع کودکانه رو شناسایی کنید و آگاهانه انتخابگر باشید.

:72::72:

سلام
مطمني كه 28 سالتونه؟؟؟
چند سال ديگه نه قيافه اي ميمونه نه چيزي كه بخاي باهاش پز بدي.....
همسر و زندگي مشترك كفش نيست كه بشه هر روز عوضش كرد....
وسواس زياد تو ازدواج فكر نميكنم نتيجه مطلوبي در بر داشته باشه
موفق و مويد باشيد

دوستان عزیز ارم جان و آقای سیا ممنون از کامنتی که دادین.

ارم جان من آخر جمله کفشای خوشگل شکلک خنده گذاشتم این یعنی شوخیه حرفم.فکر کردم دوستان با لحن طنز من آشنایی د
ارن و متوجه منظور اصلی من میشن.مثلا ارم جان من دوست داشتم شما به عنوان یه خانم متاهل بگین همسرتون چند درصد از معیارهای ظاهری و اخلاقی مد نظر شماروداشتند و آیا تونستید بعضی معیارهارو تغییر بدید در همسرتون؟


دوستان خواهش میکنم در مورد سوالایی که عرض کردم راهنمایی بفرمایید چون من نمیخوام این رابطه رو با وجود خصوصیات مثبتی که دارند تموم کنم.لطفا منو نزنید :310:و در مورد سوالام راهنمایی بفرمایید.اگه از تجربیاتتون بگید که خیلی خوشحال میشم.
ممنون از لطفتون

آی تک جون هرکسی مسائل خاص خودش رو داره اما باید بهت بگم مساله قد یا هر اختلاف دیگه ای بسته به نگاه خودت داره که چطور حلش کنی.ممکنه برای یه نفر مثلا کم مویی همسر خیلی مهم باشه و حتی به خاطرش جواب منفی بده یه نفردیگه هم اصلا به چشمش نیاد این مساله.فقط اینو بگم هرچی دغدغه های انسان بزرگتر و عمیق تر باشه بهره ی بیشتری از زندگی و درک بیشتری از اون به دست میاره.اگر آدم در سطح ظواهر بمونه خب ممکنه اون فرد ناب و عمیق رو نادیده بگیره.
اصلا بحث تظاهر نیست بلکه قانون هست.انسان های ناب هستند که میتونن انسان ناب رو تشخیص بدن و کسی که تلاش میکنه به زندگیش عمق بده بیشتر با افراد عمیق و ناب و درست روبه رو میشه.

از نظر من هم برای یک مرد وپژگی های مهم تر دیگه ای وجود دارن. شما لیستی از این ویژگی ها در بالا نوشتین اما از نظر من خیلی ناکافیه. میتونم بپرسم چند مدته که با هم در تماس هستین؟ من فقط توصیه میکنم یکم به خودت و ایشون زمان بده تا بیشتر راجب هم بدونین و از هم شناخت پیدا کنین. گذر زمان خیلی چیزها رو برای ادما روشن میکنه. بزارید کاملا این ویژگی های خوبی که در ایشون دیدید براتون اثبات بشن. ممکنه بعضی افراد در نگاه اول و در گفتار خیلی خوب به نظر برسن ولی پای عمل که به میان میاد، ببینید زمین تا اسمان بین گفته ها و اعمالشون فرق وجود داره. شما دقیقا چک کردین که این اقا
-مسئولیت پذیر هستن؟ میتونن تمام مسئولیتی که به صورت قانونی و شرعی بر عهده ی مرد خانواده هست رو به عهده بگیرن؟ گاهی بعضی ها خیلی خوب حرف میزنن که من به عنوان مرد فلان میکنم ولی پای عمل که به میون میاد متوجه میشید دنبال یه اتو و راه گریزه که از زیر بار مسئولیت شونه خالی کنه. اصلا خودت مطالعه کردی که وظایف شرعی و قانونی مرد در قبال همسرش چیاست؟ توقعات خودت چیه؟ ما درسته چیزی به اسم قانون و شرع داریم ولی فرد کور و کر این چیزا رو متوجه نمیشه. مردی باید خودش عمیقا و از ته وجودش خواهان این باشه که بهشتی برای زن و رزندش بسازه حتی اگر هیچ قانون و شرعی هم اینو ازش نخواد.
-خسیس نیستن؟ چه میزانی هزینه میکنن؟ از نظر من موردی نداره یکم تستشون کنین تو این زمینه، ببینین چقدر میتونن حمایت مالی کنن از شما!یه چیزایی که دوست دارید رو طلب کنید ازشون و واکنششون رو ببینید.
-خودشو لازم به تغییر میبینه؟ گاهی بعضیا حس میکنن همه چیز تمام هستن ونیازی ندارن که حتی کوچکترین تغییری در ظاهر و باطنشون بدن، با ترفندهایی محکش بزن. گفتم بهت که ادما راحت حرف میزنن. تو حرف ممکنه خوب باشن و قبول کنن که ادما همه شون نیاز به تغییر در تمام سنین و طول زندگی دارن اما عملی محکش بزن تا ببینی چقدر میتونه تغییر کنه.
-برات حاضره چه کارهایی انجام بده؟ از نظر من مردی لایقه شوهریه که اگر خانمش بگه آخ، جونشم حاضر باشه براش بده.
-هر چقدر هم که خانواده ی خوبی داشته باشه ولی بازم هیچ کس کامل نیست. تست کن ببین تعصب بیخود روی خانواده ش نداره؟
- تحملش چقدره؟ زود عصبانی میشه؟ حرفای بد میزنه؟ داد میزنه؟ چقدر ارامش داره موقع بروز مشکلات؟ چقدر در برابرت میتونه کوتاه بیاد؟ برای داشتنت و خوشحال کردنت حاضره به خواسته های خودش گاهی پشت کنه؟
-چقدر مشکلات تو رو مشکلات خودش میدونه؟ ممکنه در عمل حتی بهت بگه تمام مشکلات تو مشکلات منم هست و هر چیزی تو رو اذیت کنه منم اذیت میکنه ولی در عمل بگه فلان چیز اصلا به من ربطی نداره و کاملا با حرفاش متفاوت باشه.
آیتک جان هر فاکتوری که برات مهم هست رو روی کاغذ بنویس و سعی کن عملا (نه فقط با صحبت مفت) امتحانش کنی و ببینی که چقدر اون فاکتور رو داره. معمولا اون هایی که خوب حرف میزنن موقع عمل خیلی کم و کاستی دارن. خیلی روش زوم کن و راحت از کنار ویژگی هاش نگذر. اینکه خونه ی اونا بالا شهره برا ما پایین شهر اصلا مهم نیست. اتفاقا باید خانواده ی پسر از خانواده ی دختر سرتر باشن چون قراره اونا عروس بیارن خونه شون و تمام و کمال ساپورتش کنن، داماد سر خونه که نمیخواین!!!! تکلیفت با خودت کاملا مشخص باشه که چه انتظاراتی از شوهرت داری. شوهری که در عمل همیشه پشتت باشه و حمایتت کنه و دوستت داشته باشه و برات هر کاری از دستش بر میاد انجام بده و دنیا رو به پات بریزه و تمام این ها رو وظیفه ی خودش بدونه نیاز داره که برای یافتنش صبر کرد و باهوش بود. الان باید چشم و گوشت رو باز کنی و هر چیزی که باید رو ببینی و بشنوی و هر چیزیم که لازم هست رو بگی و خیلی آنست با هم اشنا بشین.

سلام آی تک جان

با شناختی که از روحیه شما با خوندن نوشته هاتون پیدا کردم (کمی مثل دوران مجردی خودم هستین) فکر می کنم ظاهر همسرتون و به خصوص نگاه مردم براتون خیلی مهمه چون مدام به این اشاره داشتین به هم میاین یا نه این به هم اومدن ظاهری یعنی نگران این هستین که بقیه ببینن نگن دختره حیف شد وگرنه اگه همسرتون به دلتون بشینه این حرفا براتون کمرنگ میشه همونطور که اگه با شوهر خوش قیافتون دعواتون بشه و تو خیابون راه برید براتون اهمیت نداره که به هم میاید یا نه منظورم رو متوجه می شید ؟

منم مثل شما بودم و ظاهر برام تو اولویت بود و با کسی ازدواج کردم که ظاهرش رو بپسندم و خیلی ایشون رو دوست دارم . به عنوان یه خانم متاهل توصیه می کنم اگه اینقدر ظاهر براتون مهمه به این آقا جواب رد بدین چون هر چقدر هم خوب باشن با یه دلخوری کوچیک زشتیهای ظاهری ایشون رو می بینید فقط و عشق به زور به وجود نمی آد البته عکس این هم صادق هست من خیلی از زوج ها رو دیدیم که با وجود ظاهر متوسط زن یا شوهر، عاشقانه همدیگرو دوست دارند. که شما لذت می برین وقتی نگاهشون می کنید.

پس به خودت بر می گرده ببین می تونی عاشق ایشون شی وقتی نظر دیگران برات مهمه و ممکنه تعریف نکردن از ظاهر ایشون توسط دوستات روی عشق و علاقت تاثیر بذاره یا نه . با خودت صادق باش من با خودم صادق بودم و بله نظر منفی دوستانم در مورد ظاهر همسرم در علاقه من تاثیر می ذاشت همیشه دوست داشتم از من و همسرم تعریف کنن اگه این روحیه رو داری اون آقای طفل معصوم رو اذیت خواهی کرد و این اصلا درست نیست .

اگر برات حرف مردم مهم نیست و ظاهر اهمیت کمی داره که بعید می دونم :310:با ایشون ازدواج کن البته بعد از شناخت کامل نه اینکه بعد از عقد بفهمی برای مثال ایشون دهن بینه بعد پشیمون شی بگی قیافش اینجوری اخلاقش اونجوری چرا من قبول کردم دقت کن چون ظاهرش باب میلت نیست خیلی ممکنه رو خصوصیات منفی کوچیک ایشون هم حساس شی .

یادمه یکی از دوستان همینجا نوشته بود عقد کرده و از ظاهر همسرش خوشش نمی آد چیکار کنه ؟ نمی دونم کی بود و آخرش چی شد اما خیلی زجر می کشید و مستاصل بود مواطب باش اینجوری نشی

هر کس خودش زو بهتر می شناسه فقط با خودت صادق باش می دونم فشار جامعه و این حرفا هست اما ببین اگه فردا نتونی عاشق همسرت باشی و مطمئن باش زجر می کشی از این موضوع ، چقدر جامعه و بقیه که نگرانشونی بهت کمک می کنن یا اگه شوهرت خیلی خوشتیپ باشه باهاش به مشکل بخوری چند نفر از همونایی که گفتن چقدر به هم میاین حاضر می شن اصلا پای حرفات بشینن .

ماشااله عاقلی خودت سبک سنگین کن همه خواسته هات رو بنویس خصوصیت این آقا رو بنویس گاهی برابر قرار دادن وضعیت مالی با مسائل احساسی مثل به دل نشستن درست نیست مثلا اینکه بگی به دلم نمی شینه ولی به جاش وضع مالیش خوبه درست نیست پس باز هم اولویت بندی کن و با خودت صادق باش. از زندگیت لذت ببر به حرف مردم هم کاری نداشته باش مردم سوژه واسه قضاوت زیاد دارن .

در مورد تیپ تو می تونی ست کردن رو یادش بدی باهاش خرید بری نظر بدی و هرچی رو کجا بپوشه بهش بگی مشکل بزرگی نیست و موهاشم الان باهاش صحبت کن ببین مو می کاره ؟ از الان هم نگران بچه دار شدن و چاقی نباش دختر خوب با ورزش می تونی لاغر و متناسب بمونی هر دو با هم ورزش کنید که متناسب بمونید . اتفاقا لاغر هم باشن خوبه بعد ازدواج چاق می شه . فقط یاد بگیر عاشق باشی همین رمز خوشبختیته.

سلام
آی تک عزیزیه تاپیک دیگه قبلا داشتی اولش فکر کردم همونه و یک نفر به اشتباه با اینکه تاریخش گذشته بهش جواب داده بعدش دیدم که جدیده

آی تک جان من اگر جای شما بودم الان پروسه آشنایی رو ادامه میدادم و فعلا هیچ تصمیمی نمی گرفتم اولش با وسواس خصوصیات اخلاقی ایشون رو چک کن و تا از تفاهم اخلاقی مطمئن نشدی جوابت مثبت نباشه

بعدش اگر از خصوصیات اخلاقی مطمئن شدی و از طرفی از مثبت بودن جواب ایشون هم صد در صد مطمئن شدی چند جلسه با ایشون بیرون برو و چک کن با خودت ببین از حضور ایشون میتونی لذت ببری یا نه
با اجازه بزرگترت با ایشون به پارک موزه یا مکانهای عمومی دیگه برو جایی در بین یک تعداد آدم
ببین چقدر راه رفتن در کنار این شخص میتونه برات جذاب باشه و البته در تمام این مدت سعی کن وابستگی خاصی پیدا نکنی

البته میتونی پروسه شناخت اخلاقی و چک کردن کشش ظاهری رو همزمان پیش ببری به شرطی که درگیر وابستگی عاطفی نشی

اگر هم نهایتا جوابت منفی شد اصلا عذاب وجدان نگیر به هر حال خانمها هم مثل آقایون حق بررسی و نهایتا نه گفتن رو هم دارن

ظاهر فرد اوایل ازدواج تقریبا میشه گفت خیلی مهم هست و خیلی مورد مقایسه قرار میگیره در ذهن آدم

ولی وقتی که به اون فرد دلبسته و وابسته میشی کمتر به این موضوع فکر می کنی شاید مقایسه و فکر کردنت به 10 درصد میزان قبلی برسه

در هر صورت ایشون باید برای شما از نظر جسمی و ظاهری هم حداقل یک کشش متوسط داشته باشه

و وجود و عدم وجود این کشش رو باید چک کنی

ولی مورد دیگه ای که توی حرفهات دیدم وابستگی عاطفی ایشون و مادرشون بود این مورد رو هم حتما در نظر بگیر
به هر حال هر کسی به خانوادش علاقه داره و این علاقه بعد از ازدواج هم پا بر جا می مونه ولی وابستگی اگر بیش از حد باشه به استقلال زندگی شما در آینده لطمه می زنه

همینطور وابستگی عاطفی خواهر ایشون با ایشون رو چک کن
اگر بیش از حد متعارف هست این موضوع رو هم در نظر بگیر
این موضوع بعد ازدواج خیلی اهمیت پیدا می کنه شاید الان اصلا به چشمت هم نیاد

هر زنی توقع داره از نظر عاطفی اولویت اول زندگی شوهرش باشه ولی بعضی وابستگی های عاطفی غیر متعارف به شدت به این احساس زن ضربه میزنه یعنی شاید این احساس به شما دست بده که به حریم عاطفیت داره تجاوز میشه و این تجاوز به طور دائمی و همیشگی در زندگیت هست و تقریبا هیچ موقع نمی تونی کاریش بکنی

اگر چنین چیزی وجود داشته باشه یا باید با علم به سختی هاش بپذیری یا اینکه کلا خودت رو درگیر این کشمکش نکنی و جواب رد بدی

موفق باشی

سلام

به نظر من اون اقا حق داره با کسی ازدواج کنه که دوستش داشته باشه کسی که ویژگی های باطنی ببینه و صرفا به خاطر قد که دست خود ادم نیست ردش نکنه . (قد بلندی که افتخار نیست )

باشگاه های ورزشی پر از مردانی هیکلی هست قطعا قد بلند هم بینشون هست . اونجا میتونید به راحتی کیس موردنظرتون پیدا کنید با توجه به تاپیک های قبلی و مهم بودن ظاهر و هیکل و قد اگر اخلاق براتون مهم تر بود تا الان ازدواج کرده بودید . واقع بین باشید

من خودم قدم 168 هست رفتار دخترها و مهم بودن قد و هیکل براشون میبینم . به جرئت میگم اکثرشون روی قد و هیکل پسر بیشتر از ایمان و اخلاق اهمیت میدم . اینو من که نزدیک 30 سال دارم با قاطعیت میگم

فقط کاشکی ظرفیت داشته هایی که خدا بهمون داده رو داشته باشیم و مغرور نشیم

موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad29

سلام

به نظر من اون اقا حق داره با کسی ازدواج کنه که دوستش داشته باشه کسی که ویژگی های باطنی ببینه و صرفا به خاطر قد که دست خود ادم نیست ردش نکنه . (قد بلندی که افتخار نیست )

باشگاه های ورزشی پر از مردانی هیکلی هست قطعا قد بلند هم بینشون هست . اونجا میتونید به راحتی کیس موردنظرتون پیدا کنید با توجه به تاپیک های قبلی و مهم بودن ظاهر و هیکل و قد اگر اخلاق براتون مهم تر بود تا الان ازدواج کرده بودید . واقع بین باشید

من خودم قدم 168 هست رفتار دخترها و مهم بودن قد و هیکل براشون میبینم . به جرئت میگم اکثرشون روی قد و هیکل پسر بیشتر از ایمان و اخلاق اهمیت میدم . اینو من که نزدیک 30 سال دارم با قاطعیت میگم

فقط کاشکی ظرفیت داشته هایی که خدا بهمون داده رو داشته باشیم و مغرور نشیم

موفق باشید.

---

محمد عزیز قطعا اخلاق خیلی مهم تر هست و اگه این دوستمون به این امر توجهی نداشت و صرفا می خواست از باشگاه بدن سازی کسی رو انتخاب کنه الان دودل نبود و تاپیک نمی زد ایشون ارزش اخلاق خوب خواستگارشون رو متوجه شدند و برای این نظر سنجی می کنن که آیا به دل ننشستن خواستگارشون براشون در آینده دردسر ساز می شه یا نه . فکر می کنم برداشتتون با دید منفی بوده . ولی خودمونیم منم دخترهای نجیب و خانم زیادی رو دیدم که به خاطر قد کوتاهشون یا تو پر بودنشون ازدواج نکردند و مورد پسند قرار نگرفتند بخواهیم اینجوری به قضیه نگاه کنیم آقایون به خاطر درجه احساسات کمتر و گاهی رک بودنشون دل خیلی از خانم ها رو شکوندن اونم فقط و فقط به خاطر ظاهر . چون من یادمه یه آقای محترمی اینجا تاپیک زده بود که ازدواج کردم ولی ظاهر خانومم رو دوست ندارم خوب این جریان دو طرفه است . ولی با شما موافقم که اون مرد حق دوست داشته شدن داره و می خوایم به این دوستمون کمک کنیم که مشکل کار رو پیدا کنه و بتونه اون آقا رو دوست داشته باشه. و از تجربیاتمون بگیم که تقریبا یه دید کلی بهش بدیم شاید بتونه راحت تر تصمیم بگیره .

اینجا باید همو درک کنیم نه قضاوت .

آیتک عزیز یه موردی رو یادم اومد خواستم برات بنویسم با فکور جان موافقم اول ببین با تغییرات ظاهری کنار می آد و یه مدت با وسواس به شناخت ایشون ادامه بده و یه مورد اینکه از قدیم هم گفتن قیافه عادی می شه ولی اگه یکسال اول ازدواجت رو که همش مقایسه است و حرف و حدیث رو نتونی تحمل کنی و از زندگیت دلسرد شی باید از الان یه فکری به حال این خصوصیتت کنی چون بهترین ها رو هم پیدا کنی با هر مقایسه یا حرف کوچیکی به هم می ریزی .

موفق باشی و خوشبخت

سلام آی تک جان
همه گفتنی ها رو دوستان گفتن مخصوصا راهنمایی nardil خیلی کامل بود :104:
یه موردی که خواستم بگم بهتره بیشتر روش توجه کنی و خیلی شایع هست، میزان وابستگیش به مادرش هست. چون گفتید ایشون پدرشون رو هم از دست دادن ممکنه به خاطر احساس مسئولیتی که دارن نسبت به مادر و خواهرشون، از اون طرف بوم افتاده باشن و وابستگى به وجود اومده باشه.
نامزد من روز خواستگاری از محبتی که به مادرش داره حرف زد و من هم کلی خوشم اومد. با خودم فکر کردم چه پسر خوش قلب و قدرشناسیه که اینقدر به مادر و پدرش توجه داره. ولی بعد فهمیدم که توجهش نه از قدرشناسیشه و نه از خوش قلبی، فقط به خاطر وابستگى فکری و مالیش هست. چند بار جلوی روی خودم سر مادرش داد زد و باهاش دعوا کرد، اما پای زندگی خصوصی من و خودش که وسط بود، مادرشو کامل در جریان میذاشت و حرفاش رو مو به مو به من تحمیل میکرد.
خلاصه مثل من گول نخوری! همه چیزو با دقت و موشکافانه بستج بعد تصمیم بگیر. امیدوارم موفق باشی

سلام
اتفاقا آیتک جان از نظر من موردی نداره که در مورد ازدواجت یکم وسواسی باشی و با صبر جلو بری و عجله نکنی و تمام توان فکری و منطقی و احساسیت رو به کار بگیری که بهترین تصمیم رو بتونی بگیری. چون اگر قرار باشه مثلا ما 70 سال عمر کنیم حتی تو 35 سالگی هم ازدواج کنیم باز باید نصف عمرمون رو کنار مردی باشیم که تو تمام زندگیمون شریکه و ما هم شریک ایشون هستیم. اگر انتخاب صحیحی انجام بدیم قاعدتا تو نیمه ی دوم عمرمون بسیار شاد و خوشحال و راضی زندگی خواهیم کرد و اگر خدای نکرده انتخاب اشتباهی صورت بگیره کلا زندگی به فنا میره و تمام تلاش های انسان در نمیه ی اول زندگیش به باد میره.
اتفاقا من هم یک تاپیکی مثل تاپیک شما در اینجا باز کردم که مساله با ظاهر فرد مقابل داشتم که مورد حمله ی بعضی از عزیزان قرار گرفتم، شاید بهتر باشه اونم بخونی.
آیتک جان تمامی معیارهایی که برات مهم هست رو هر چند تا هم که بشن روی کاغذ به وضوح بنویس و در فرد مقابل اون ها رو عملا!!! جست و جو کن. زیر ذره بین خودت بزارش چون این تویی که باید با این شخص زندگی کنی و این اقا باید از فیلتر شما رد بشن نه فرد دیگه ای.
اصلا فکر نکن خیلی ایده ال گرا هستی چون این اقا هر چقدر هم که محترم و صادق باشن به هر حال انسانن و الان تمام تلاششون رو میکنن که از نظر شما خیلی خوب و عالی به نظر برسن و شما رو شیفته و دلباخته ی خودشون بکنن. در نتیجه بعد از اشنایی بیشتر و بیشتر و قرار گرفتن تو موقعیت های عملی! متعدد میبینی که حتی 20% هم از چیزی که نشون میداد و شما تصور میکنی افول کرده لذا اگر ابتدا خودت 30% از خواسته هات کوتاه بیای و سپس 20% هم ایشون از چیزی که بودن افول کنن دیگه این اقا 50% از معیارهای شما فاصله خواهند داشت و اون موقع که فقط 50% از 100% معیارهاتو در مردی دیدی که تا اخر عمرت قراره باهاش زندگی کنی و ایام بگذرونی به حرف الان من که وسواس در ازدواج بد نیست پی میبری.
من مواردی رو دیدم که اقا در صحبت کردن واقعا 20 و در عمل واقع صفر بودن، برای همینه که بهت مدام گوشزد میکنم که رو حرفش حساب باز نکن ببین در عمل چطور رفتار میکنه و ایا رفتارش مورد قبول شما هست یا نه! اقایونی رو دیدم که موقع صحبت در اشنایی های اولیه میگفتن
-من اصلا دوست ندارم با همسرم به خاطر پول بحثی داشته باشم و هر چه که دارم برای همسرم هست ولی در عمل 3-4 میلیون هم نتونسته برای خانم اینده ش خرج کنه و موقع خرید دست و پاشو گم کرده که یه 1000 تومنی از جیبش دربره.
-من اگر 1 روز تو رو نبینم میمیرم ولی در عمل ماه ها سراغی از دختر خانم مورد علاقه ش نگرفته.
-حتی وقتی از شهرهای مختلفن قول اینکه در شهر دختر خانم ساکن خواهند شد ولی در عمل اقا تمام تلاشش رو کرده که در شهر خانواده ی پدریش ساکن بشه.
-قول اینکه همیشه پشتت خواهم بود و حمایتت میکنم و تو اذیت بشی من اذیت شدم و ... ولی در عمل اقا پشت دختر خانم رو خالی کردن و اذیتش کردن.
-قول خرید خونه ی باب میل خانم که در عمل حتی نتونسته اجاره هم بکنه چه برسه به خریدن.
-قول فلان خواستگاری و فلان مراسم و فلان خرید و سنگ تموم گذاشتن که موقع عمل به صفر و زیر خطر فقر کاهش یافته.
و...
پس خوب تستش کن. امتحانش کن. اخلاقشو بزار نشونت بده. نترس کسی که مرد موندنه با این کارها اصلا اتفاقی نمیافته براش چون میدونه مرد و تکیه گاه یک خانواده بودن یعنی چی و با ازدواج چه انتظاراتی متوجه ش خواهد بود و اون سیاهی لشگری هم که هنوز نفهمیده بین حرف تا عمل نباید اینهمه فاصله وجود داشته باشه چون اسمش میشه دغل بازی و دروغ شاخدار گفتن، یاد میگیره که با هر کسی نمیشه از این شوخی های بی مزه کرد و با اسم خواستگار و عاشق جلو رفت.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam.mim

محمد عزیز قطعا اخلاق خیلی مهم تر هست و اگه این دوستمون به این امر توجهی نداشت و صرفا می خواست از باشگاه بدن سازی کسی رو انتخاب کنه الان دودل نبود و تاپیک نمی زد ایشون ارزش اخلاق خوب خواستگارشون رو متوجه شدند و برای این نظر سنجی می کنن که آیا به دل ننشستن خواستگارشون براشون در آینده دردسر ساز می شه یا نه . فکر می کنم برداشتتون با دید منفی بوده . ولی خودمونیم منم دخترهای نجیب و خانم زیادی رو دیدم که به خاطر قد کوتاهشون یا تو پر بودنشون ازدواج نکردند و مورد پسند قرار نگرفتند بخواهیم اینجوری به قضیه نگاه کنیم آقایون به خاطر درجه احساسات کمتر و گاهی رک بودنشون دل خیلی از خانم ها رو شکوندن اونم فقط و فقط به خاطر ظاهر . چون من یادمه یه آقای محترمی اینجا تاپیک زده بود که ازدواج کردم ولی ظاهر خانومم رو دوست ندارم خوب این جریان دو طرفه است . ولی با شما موافقم که اون مرد حق دوست داشته شدن داره و می خوایم به این دوستمون کمک کنیم که مشکل کار رو پیدا کنه و بتونه اون آقا رو دوست داشته باشه. و از تجربیاتمون بگیم که تقریبا یه دید کلی بهش بدیم شاید بتونه راحت تر تصمیم بگیره .

اینجا باید همو درک کنیم نه قضاوت .

آیتک عزیز یه موردی رو یادم اومد خواستم برات بنویسم با فکور جان موافقم اول ببین با تغییرات ظاهری کنار می آد و یه مدت با وسواس به شناخت ایشون ادامه بده و یه مورد اینکه از قدیم هم گفتن قیافه عادی می شه ولی اگه یکسال اول ازدواجت رو که همش مقایسه است و حرف و حدیث رو نتونی تحمل کنی و از زندگیت دلسرد شی باید از الان یه فکری به حال این خصوصیتت کنی چون بهترین ها رو هم پیدا کنی با هر مقایسه یا حرف کوچیکی به هم می ریزی .

موفق باشی و خوشبخت

---

بهتره ادم دنبال واقعیت باشه تا شعار . بعضی افراد واقعا بنابه شرایط (جامعه یا خانواده یا اطرافیان و . ..) ظاهر براشون از باطن مهم تر میشه .

بله ایشون دوست دارن طرفشون اخلاق خوب داشته باشه ولی از طرفی ظاهر و قد و هیکل طرف براشون به راحتی میتونه اخلاق طرف تحت الشعاع قرار بده بنابراین دیگه معیار اخلاق نیست .

باشگاه بدنسازی مثال زدم مگه هر کسی بدنسازی میره بد اخلاقه بالاخره ادم خوش اخلاقم توشون زیاد هست حداقل یکی از دغدغه های اصلی ایشون (که تقریبا اکثر تاپیک هاشون این قد و هیکل مشهوده) برطرف میشه.

ایشون کمال گرا هستن و تا زمانی که این مشکل حل نکنن از ازدواج که هیچی شاید از طول زندگی شون لذت نبرند.

اما در مورد ظاهربینی یه چیزی که من تو این 30 سال فهمیدم دخترها حتی از پسرها بیشتر ظاهربینن . من خودم قدم یه خورده کوتاهه(168) و لاغرم(54) و هر کاری بگید برای چاق شدن انجام دادم ولی یک دختر پیدا نکردم با این مسئله کنار بیاد. دیدم نسبت به دخترها منفی نیست بلکه دید اونا نسبت به من منفیه . الانم شانس ازدواجم بسیار پایینه

سلام آی تک جان
من و همسرم 2-3 سانت باهم اختلاف قدی داریم حتی منم مثل تو پاهای بلندی دارم و قدبلندتر نشون میدم و حالا بعد 7-8 سال از ازدواجمون و با زایمان و چند کیلو اضافه وزن درشت تر هم شدم! و شوهرم ریزنقش و ظریفه.
باور کن من تا امسال که داشتم آلبوم عروسیمونو نگاه می کردم متوجه نبودم که تو عروسی با آرایش مو و کفش بلندتر از هم همسرم بودم. مسائل مهم زیادی برای ازدواج هست که این همقدیمون به هیچ وجه به نظرم مسئله قابل توجهی نبوده.
دوستان معیارهای یک ازدواج مناسب خیلی خوب توضیح دادن و به نظرم تمرکز اصلی رو از ظواهر امر (اگه قیافه کلیش به دلت میشینه) به شناخت خواستگارت بزار.

سلام..شما منتظر شاهزاده باشید تا بیان خواستگاریتون اون وقت دیگه این همه وسواس فکری هم ندارید.هنوز هیچی نشده فکر مقایسه قد زن و شوهر و سایر مقایسه ها هستید.من به نظرم این صحبتها رو به خود اون اقا هم بگید و نذارید این حساسیت ها پنهون بمونه ازشون.من به شخصه اگر ببینم دختری روی این چیز ها زوم هست خودم دیگه ادامه نمیدم چون کسی که از الان اینقدر ایده ال گرا فکر میکنه مطمنا توی طول زندگی باهاش به مشکل میخورم چون خیلی چیز ها دست خودم نیستد.مثلا من قدمو که نمیتونم بزرگ کنم یا هیکلمو نمیتونم مثل بدنسازها کنم.اون وقت این مسئله توی زندگی تبدل به بحران میشه.حالا مشکلات دیگه زندگی هم بماند.

باسلام :72:

ببخشید که نظر شخصیم را دارم میگم ولی از اینکه آقایون اینقدر سریع در مقابل دوستمون موضع گرفتند

نتونستم ارام باشم:

متاسفانه دید مردسالارانه جامعه ما باعث شده که اقایون خیلی راحت خانمها را از روی ظاهرشون قضاوت

کنند و چه بسیار دختران خوب و نجیبی که فقط بخاطر ظاهر یا قد یا خانواده مورد پسند قرار نگیرند

چه بسیار دختران و زنانه ای که بخاطر همین دید و نگاه جامعه مجبور شدن میلیونها تومان هزینه لوازم آرایش و پزشک و جراحی و ....... بدهند.

ولی حالا که برای آیتک بعنوان یک خانم این موضوع پررنگ شده بهش بتازند که منتظر شاهزاده ای یا برو

باشگاه بدنسازی همسر انتخاب کن و ......................

ای کاش ما یاد بگیریم که همه ما حق انتخاب داریم حق این را داریم که کسی را که به دلمون نشسته از همه

نظر انتخاب کنیم و دیگران را به خاطر معیارهاشون چه درست یا غلط چه ارزش چه ضد ارزش چه سیاه و چه سفیدو ...... راحت قضاوت نکنیم:72:

با حرف sanjab موافقم . بله آقایون جامعه ما تا کل هیکل و چهره خانم به دلش نشینه و جذابیت جنسی به قول خودشون نداشته باشه اصلا بعنوان همسر حتی بهش فکر هم نمیکنن ! اخلاق هم کاملا در اولیت های بعدیشون قرار میگیره !!!

نمیشه خیلی با وسواس بررسی کرد همه چیز نسبیه ، ولی شما حق دارید ظاهر طرف واقعا به دلتون بشینه ، مخصوصا ما خانما که قد هم برامون مهمه .

واقعا عجیبه اینکه ادم به ویژگی های باطنی و اکتسابی توجه کنه و ظاهربین نباشه میشه دیدگاه مردسالارانه!
یعنی اینقدر سخته درک این موضوع .
دلیل این همه دختر و پسر مجرد و طلاق هایی که امارشون از ازدواج هم داره بالاتر میزنه چیه معلومه همین ظاهربینی و معیارهای ابکی دختر و پسر ، به جای اینکه طرفین به اخلاق ،ایمان و ویژگی های باطنی توجه کنند . ذهنشون به سمت قد و هیکل و پول است اینم خروجیش که تو جامعه مشخصه.
اینکه بگیم کسی به خاطر قد یا هیکلش یا زیبایی تحقیر نکنیم میشه قضاوت.

سلام و وقت بخیر به دوستان عزیز

ممنونم از همه دوستان که با صبر و حوصله برای من وقت گذاشتن.من هر روز میومدم نظرات دوستانم رو میخوندم و نکات مهم رو برای خودم یادداشت میکردم اما به خاطر مشکلی تو سایت نمیتونستم وارد حساب کاربری خودم بشم.
نظرات همه دوستان مخصوصا ارم،ناردیل،مریم،خانم مهندس و فکور عزیز رو بارها خوندم.


خواستم نتیجه رو خدمت دوستان اعلام کنم.این آقا دیروز به همراه مادر و خاله شون(که به گفته خودشون حکم مادر دومشون رو داشتن و باید حضور می یافتن)اومدن منزل ما.خاله شون که از اول یه نگاه به من میکردن یه نگاه به در و دیوار و وسایل منزل.


بعد از رفتنشون هم این آقا تو تلگرام در مورد مشارکت اقتصادی خانم صحبت کردن و اعتقاد داشتن خانم باید تمام درآمدش رو در اختیار آقا قرار بده چون آقا بهتر میتونه مدیریت کنه.

امروز هم به من پیام دادن که من فکر میکنم ما تفاوتهای اخلاقی زیادی داریم و براتون آرزوی خوشبختی میکنم.

واسم جالبه که این آقا دقیقا قبل از اومدن خاله خانم به من میگفتن من از شخص شما خوشم اومده و مثل بقیه پسرا وضع مالی خونواده دختر واسم مهم نیست و شما هدیه الهی هستید و خدا آرزوی منو برآورده کرده و همسر دلخواهم رو سر راهم قرار داده و ...
منم براشون آرزوی خوشبختی کردم.
قابل توجه بعضی آقایون که من رو متهم به ظاهربینی کردن.
بازم تشکر میکنم از راهنمایی های ارزشمند همه دوستان.خدانگهدار همگی

سلام آی تک خانم
بعد از صحبت درمورد مسائل اقتصادی شما چه جوابی دادین ؟ اینجور که معلومه شما موافق نبودین که بعدش این پیام رو دادن ! بنظرم اصلا صحبت منطقی نیست که خانم درآمدش رو در اختیار مرد بذاره تا مدیریت کنه و مردها توانایی بهتری در مدیریت این مسئله دارند !!! یعنی چی ؟ چقدر حق به جناب و صریح صحبت کردن ! بنظرم دنبال بهانه بوده و گویا از همون خاله خانمشون هم تصمیماتی اتخاذ شده !
بهرحال امیدوارم شخص بهتر و لایق تری سر راهتون قرار بگیره .
موفق باشی

سلام خانم آی تک... نمی دونم بنده رو یادتون هست یا نه ولی من شما رو خوب یادمه...
یادش بخیر زود می گذره گذر عمر ....

خانم با کودک درون فعال و زنده ای مثل شما طبیعتا لایق بهترین هاست ...

می دونم شما قوی تر از اونی هستید به خاطر این چیزا ناراحت بشید... شاید عمده دلیل اصلی ناراحتی شما حرف های متناقض اون آقا پسر بوده... و طبیعتا یک پسر هم که باشه ناراحت میشه از این وضعیت چه برسه به یک خانم با روحیات طلیفی که خدا بهش داده... به هر حال واقعا چقدر خوبه حواسمون رو جمع کنیم هیچ وقت حرفی نزنیم که نتونیم پاش وایستیم...تلنگر خوبی بود لااقل برای من...

ضمنا جای تشکر داره که تاپیک رو بی نتیجه نذاشتید و به احترام همه مخاطبین نتیجه رو وقت گذاشتید و اعلام کردید...

امیدوارم بازم این جا ببینمتون.هر جا هستید سلامت و موفق باشید.

من عذرخواهی میکنم یکم تند رفتم.
ان شاالله خوشبخت بشید:72:

حالا متوجه تمام پست هایی که من میزارم شدند بعضی دوستان؟!!!
آی تک عزیزم برو و خدا رو شکر کن که خیلی زود اینچنین فردی گذاشت و رفت. قبل از اینکه اتفاق خاصی بیافته. من دقیقا با گوشت و پوستم درک میکنم چی میگید شما. معمولا دخترایی که تاپ هستن بیشترن تعداد پیشنهادات رو دارن. برای همین بیشترین میزان تجربه رو در زمینه ی پیشنهاد گرفتن و خواستگاری اومدن و حرف هایی که خود پسر میگه و خانواده ش میگه و ... دارن. باور کن من 1000 مورد عجق وجق داشتم که اگر اینجا تعریفشون کنم اصلا این مورد شما بینشون به چشم نمیاد! پس اصلا ناراحت نباش، من خودم چنین مواقعی پا میشم نماز میخونم و خدا رو شکر میکنم که شری ازم رد شد.
پسرایی دیدم که حتی تاریخ تولدشونم اشتباه گفتن به من، چون اونقدر برای خودشون حق قایل بودن که همه چیز رو راجب دختر بدونن و وقتی تمام و کمال همه چیز رو راجب دختر متوجه شدن تازه به معرفی از خودشون برسن!!! اما من هم در چنین مواقعی چشمم رو به تمام شرایط بد و خوب اون ها بستم و در برابرشون یک "نه" تحقیر آمیز گفتم که ببخشید از "برو به جهنمم" زشت تر بود تا عیار کار دستش بیاد که کسی از بی شوهری نمیمیره. نه نونمون کمه نه ابمون خدا رو شکر، حالا مثلا 27 سال این نبود من زندگی نمی کردم؟ پیشرفت نمیکردم؟ خوش نمیگذروندم؟ و ...
پسرایی دیدم که همون اول کار که باید تمام تلاشش رو بکنه و در نهایت صداقت و یک رنگی تا میتونه ناز دختر خانم رو بکشه تا دل دختر رو به دست بیاره و بله بگیره، دروغ های شاخدار از رشته ی تحصیلی گرفته تا مدرک و یا حتی دانشگاه محل تحصیل گفتن تا بتونن به خیال خودشون دختر رو وابسته به خودشون بکنن و در این زمان تمام اطلاعات صحیح رو از دختر ساده بگیرن و سپس بگن نه من یه شخص دیگه م کاملا و اینجاس که من فقط به هنر بازیگری و فریبکاریشون نمره دادم اما از اونجایی که به بازیگر و فریبکار برای زندگیم نیاز ندارم ردشون کردم. "ببین من چه چیزی بودم و چه چیزی خودمو معرفی کردم!" اصلا برای بعضی از اقایون هنره عزیزم، وقتی تو چنین مسایل بارزی که با یک سرچ کوچولو میشه راست و دروغش رو دراورد دروغ میگن به هر چیزی که از اخلاق و اینده و... میگن اصلا توجه نکن و حالا رو ببین. بارها هم گفتم عمل مهمه نه گفتن!
خودت رو دست کم نگیر، کسی که میاد به سمتت باید مثل مرد بتونه پای خواستنش بمونه و برات جون بده. کسی که با یه مسئله ی کوچیکی بهت پشت میکنه بهتره بره طوری که از اول انگار نبوده. به ریز تا درشت رفتارها و حرف هاش دقت کن. اصلا ادم مریض رو میشه با همین دقت به خوبی تشخیص داد. به خدا مجرد موندن تا 70 سالگی بهتر از بودن با همچین موارد انسان نمایی هست.

ضمن تاييد غالب صحبت هاي خانم نارديل، ميخواستم بگم با وجود تعدد آشنايي هايي كه داشتي به يك نكته خيلي مهم هنوز توجه نكردي و اون اينكه: هيچ وقت تا زماني كه آشنايي كامل خونواده ها رخ نداده روي صحبت هاي ازدواجي يك آقا پسر هييييچ حسابي باز نكن. حتي مستقل ترين مردان ايران ...


شما نبايد حتي شروع به تصميم گيري در خصوص اين آقا ميكردين. از اين به بعد سياست رفتاريت رو تغيير بده و به آقايي كه باهاش ميخواي آشنا بشي توي تمام صحبتا بگو من اول بايد ببينم خونواده م اصلا نظرشون راجع به شما چيه؟! خيلي فرقه بين مردي كه فكر ميكنه فقط بايد نظر دختر رو جلب كنه با مردي كه فكر ميكنه بايد نظر خونواده دخترو جلب كنه! شما فكر ميكني اگه اين آقا استرس اينو داشت كه بايد از خونواده سختگير شما جواب مثبت بگيره چه جملاتي به خونواده ش ميگفت؟! "حواستون باشه فلان مدل رفتار كنيد، اينو نگيدا، اونطوري صحبت كنيد، اينا به فلان مسئله حساسن...." حالا از نحوه برخورد ايشون برمياد كه به خونواده ش گفته " من يه دختري ديدم همه چي عاليييي فقط بياين ببينين درست فكر ميكنم؟!" خب اتفاق طبيعي هم اينه كه دنبال ايرادات بگردن!!
خلاصه كلام اينكه با وجوديكه اينجا از خودت تعريف ميكني و جايگاه خودت رو ميشناسي، تو برخورد با خواستگارانت خودت رو ميبازي و در واقع اجازه ميدي اونها انتخاب كننده باشن نه شخص خودت .


نميخوام جمله كليشه اي رو بگم كه خوب شد همين اول شناختيشون. چون به هر حال ظاهربيني خصوصيت بارز اغلب ايراني هاست هرچقدر هم كه مدعي نداشتن اين خصيصه باشن! بنابراين اگه شرايط رو مطلوب ميبيني سعي كن تغييرات رو توي خونه ايجاد كني. اين مسئله نه فقط در جلب خواستگار بلكه جهت ايجاد حس نزديكي خودت به خونواده ت و ارزشي كه بايد براشون قائل بشي تاثير ميذاره.
ولي اين جمله رو بايد بگم كه خدا بهت رحم كرد چون گويا قرار بوده دو تا مادرشوهر داشته باشي :311: دختراي مردم از پس يكيش هم برنميان!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آی تک

میشه کمک کنید من از این سردرگمی دربیام؟چرا ازدواج انقد سخته؟

---

............................


سلام خانم آی تک


اول از همه خدمت بزرگوار شما بگم که اتفاق پیش آمده برای خودتون را خیر بدونید .

فردی که لیاقت شما را داشته باشه و برای شما باشه ،،، گزینه شما را تیک میزنه و شما هم اون گزینه را تیک میزنید

مهم اینکه همسر آینده شما ،،، شما را انتحاب کنه ،،نه انبوهی از خواستگارها:72:

پس نباید برای خودمون در حین خواستگاری و ..... وابستگی ایجاد کنیم - بلکه باید با توکل به خدا مسیر را درست بریم و اتفاق پیش اومده را خیر بدونیم

خلایق هر چه لایق .


.................................


به نظرم برای اینکه مسیر را درست بریم باید مراقب کمال گرایی باشیم .

در شما الحمد الله ردپایی از کمال گرایی دیده میشه :biggrin-new:


ایده آل در دنیا وجود ندارد ،،هر انسانی مجموعه ای از خوبی ها و بدی هاست ( از دید هر فرد )

ایده آل گرایی فقط در انتخاب همسر نیست ،شاید کسانی که در انتخا ب همسر سخت گیرانه انتخاب می کنند ،در کار و .... هم کمال گرایی داشته باشند .

پس به نظرم شاید درست نباشه که بگیم یه فرد کمال گرا از معیارهایش کم کند و نادیده بگیرد !

چون امکان داره سختی های مجردی باعث بشه به جای اینکه مانند محمد 93و.... به کوهای آلپ سفر کند ،،، :biggrin-new: از معیارهایش کوتاه بیاید و خدایی نکرده انتخاب اشتباهی کند . و در آینده افسوس بخورد.


وقتی یه ذره بین داشته باشیم ،،، لکه های زیادی را می بینیم ،،،،این ذره بین باعث میشه که یه فرد کمال گرا نتونه به کم تر قانعه بشه ( کلی می گم ) - اگر هم به کم راضی بشه ،، احتمال افسوسش در آینده هست .

پس ازدواج شاید سخت به نظر بیاید در این گونه عزیزان.

البته سختی های دیگری هم هست که خارج از تاپیک شماست !



به جای اینکه کمال گرایی در ازدواج و معیارها را از بین ببریم و یا کم کنیم ،،،،، خود کمال گرایی را درمان کنیم !


می دونید برای چی می گم بهتره خود کمال گرایی را درمان کنیم ؟

مثلا یه خانمی چهره و زیبایی همسرش براش خیلی مهمه ! - اگر خدایی نکرده یه اتفاقی افتاد و این زیبایی همسرش رفت چی ؟

یار همسرش میشود در سختی ها و یا .....!!


...................................


حتما از متخصصان این حوزه مشورت بگیرید .


ببخشید نصیحت کننده صحبت کردم .

ان اشالله به فرد مورد نظرتان برسید و اون هم به شما برسه ! و با هم خوشبخت بشید و خانواده خوبی را تشکیل بدید .:72:


در پناه حضرت دوست .:72:

نقل قول:

---

خدا رو شكر

---

اين جمله رو برادر يكي از اعضاي تالار بعد از هر خواستگاري كه انجام ميدادن و به نتيجه نميرسيد ذكر مي كردند.

ايشان معتقد بود، اين نشدن حكمت خداست. خدا رو شكر ميكرد كه بار مسئوليت اين نشدن بر دوشش نبوده، خدا روشكر ميكرد كه به همسر غير واقعي اش نرسيده. خدا رو شكر ميكرد كه خدا چقدر دوستش داره و قراره به همسر واقعي اش برسونه!

---------------

سلام خانم آيتك. از ابتدا تاپيكتون رو پيگيري ميكردم. اميدوارم همسر واقعي تون رخ نشون بده و از راه برسه تا اين فرشته روي زمين رو با خودش ببره به سرزمين هاي آشنايي.


چشم هاتون رو ببنديد و تصور كنيد همسري كه مي تونه شما رو خوشبخت كنه چه مدلي هست، كدوم خصوصياتش دل شما رو براي هميشه قراره بدزده. يكم بهش تخفيف بديد:18:

من كه دلم خيلي روشنه، ان شاالله به زودي زود، آن يار خوش قلب، از راه ميرسه!:72:

سلام آی تک عزیز.. تاپیکت رو الان خوندم و حس مشترکی باهات برقرار کردم وقتی که مجرد بودم.. شرایطپون مثل همه تقریبا.. از همه نظر دختر سطح بالایی بودم بجز شرایط اقتصادی خونواده م و مخصوصا محل زندگیمون.. کیس های خوبی بهم معرفی میشدند ولی بقول تو میومدن خونمون دیگه بعدش خبری نمیشد.. تا اینکه با کمک خونواده م تصمیم گرفتیم مشکل رو حل کنیم..خونه ویلاییمون رو فروختیم و رفتیم محله بالای شهر و آپارتمان نوساز ولی شیک گرفتیم.. وسایل های خونمون رو با کمک وام عوض کردیم.. باور کن بعد از بازسازی که ۲ الی ۳ ماه طول کشید من دو مورد خواستگار داشتم و جفتشون هم خیلی راضی بودن و من همسرم رو انتخاب کردم.. واقعا زمانه ما زمانه ظاهربینیه خواستم بگم اگه امکانش رو داری خودت هم کمک کن و حراقل به ظاهر خونتون برس.. مبل هارو تعویض کن و با سلیقه همه وسایل رو انتخاب کن.. انشاالله که بتونی بزودی همسر دلخواهت رو پیدا کنی..
این تجربه من بود..

سلام
دوست عزیز زن ایرانی ببخشید من درمورد گفته شما یه نظری دارم البته نظر شخصیم هست و قصد جسارت ندارم ، ولی اینکه خواستگار بیاد و بر اساس مبلمان خونه و بالاشهر بودن خونه و نوساز بودنش بخواد من دختر و انتخاب کنه خیلی طرز فکر پایینی هست ! هرچند ظاهر بینی زیاده تو این کشور ، ولی اگر قرار باشه منه دختر بر اساس مبلمان و در و دیوار خونمون انتخاب بشم میخوام اون آقا پسر صد سال سیاه شوهر من نشه ! من باید بر اساس شخصیت خودم انتخاب بشم نه زرق و برق خونم !

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زن ایرانی

سلام آی تک عزیز.. تاپیکت رو الان خوندم و حس مشترکی باهات برقرار کردم وقتی که مجرد بودم.. شرایطپون مثل همه تقریبا.. از همه نظر دختر سطح بالایی بودم بجز شرایط اقتصادی خونواده م و مخصوصا محل زندگیمون.. کیس های خوبی بهم معرفی میشدند ولی بقول تو میومدن خونمون دیگه بعدش خبری نمیشد.. تا اینکه با کمک خونواده م تصمیم گرفتیم مشکل رو حل کنیم..خونه ویلاییمون رو فروختیم و رفتیم محله بالای شهر و آپارتمان نوساز ولی شیک گرفتیم.. وسایل های خونمون رو با کمک وام عوض کردیم.. باور کن بعد از بازسازی که ۲ الی ۳ ماه طول کشید من دو مورد خواستگار داشتم و جفتشون هم خیلی راضی بودن و من همسرم رو انتخاب کردم.. واقعا زمانه ما زمانه ظاهربینیه خواستم بگم اگه امکانش رو داری خودت هم کمک کن و حراقل به ظاهر خونتون برس.. مبل هارو تعویض کن و با سلیقه همه وسایل رو انتخاب کن.. انشاالله که بتونی بزودی همسر دلخواهت رو پیدا کنی..
این تجربه من بود..

---

با احترام:72:

همین عدم اعتماد به نفس ما خانمهاست که اب در آسیاب نگاه ظاهر مابانه و مادی گرای جامعه

می کنیم خودمون را بیشتر گرفتار این تجملات - مقایسه ها- انواع بیماریها

و آدمهای ظاهربین - کوته بین و .....

و انسانهایی شرامتندی را که راه گریزی ندارند شرمنده در قبال خانواده هاشون و پژمرده می کنیم.

کاش یاد بگیریم خودمون باشیم و تابع باد نباشیم گرچه می دونم بینهایت سخته؟!

دوست عزیز با کمال احترام به نظراتتون و اینکه منم بشدت مخالف تظاهر و مادی گرایی هستم ولی متاسفانه اقتضای جامعه ماست.. من مدتی هم خارج از کشور زندگی کردم عاشق سادگیشون بودم و طرز فکر خودمم همین هست و خوشبختانه شوهرم هم از این قائده نستثنی نیست.. بنظرم خوشبختانه نسل کنونی ما خیلی آدم های روشن فکری هستن در مقابل ظاهر بینی نسل قبل تر منظورم ظاهر بینی برخی پدر و مادرها.. بهرحال تنوع و زیباسازی وسایل و محل زندگی روی اعتماد بنفس آدم هم بشدت تاثیر گذاره.. نمیتوان انکار کرد.
با تشکر و احترام