عوارض اختلاف طبقاتی بعد از چند سال

سلام
نزدیک سه ساله که با همسرم ازدواج کردم.تا به حال صرفا از مشکلات زیر و درشتی که اکثر زن و شوهر ها در گیرش هستن داشتیم.
تا اینکه حدود 10 روز پیش بحثی بین ما پیش اومد که کاملا کاملا بی ارتباط به خانواده م بود.بهم گفت اگه خانواده ت برات ارزشی قائل بودن اختیار چیزایی که به نامت هست رو میدادن دستت.گفت هیچ کس تره هم برات خرد نمیکنه.گفت معلوم نیست خانواده ت چطور ثروتمند شدن.
من از یه خانواده ی مرفه هستم و با اختلاف طبقاتی با همسرم ازدواج کردم.خانواده م بر حسب عرف جهزیه ی خیلی خوبی بهم دادن
تموم این حرف ها توی فقط و فقط یه ربع عصبانیت همسرم زده شد.بعدش هزار بار از واژه واژه ش اظهار پشیمونی کرد و منم گفتم ادامه نده.تموم شد
اما واقعا حرفاش برام تموم نشد.حس خیلی بدی دارم.من تا به حالا حتی یک کلمه هم در مورد خانواده ی همسرم صحبتی نکردم اما شوهرم توی عصبانیت تموم ناراحتیش از من رو با طعنه و کنایه و پشت سر خانواده م صحبت کردن ابراز میکنه
بی انصافیه اگه تموم مهربونی و خوبی هاشو ندیده بگیرم و فقط به واژه هاش فکر کنم.اما دست خودم نیست
تصاویری از زندگیم جلوی چشمم میاد.تصویر بی کار شدن شوهرم بلافاصله بعد از عروسی.تصویر من که کار کار میکردم که خرج زندگیمون، اجاره خونه و ... مشکلی نداشته باشه.اما به احدالناسی نگفتم .حتی مادرم
احساس میکنم من در صورت ثروت پدرم براش عزیزم و این عذابم میده
چکار کنم از سر این افکار راحت بشم چون واقعا زندگیم و همسرم رو دوست دارم

سلام

اگه برای بار دوم این حرفارو یه روزی براتون تکرار کرد درباره اش فک کنید الان به اظهار ندامت و عذرخواهی همسرتون بسنده کنید.. و به این فکر تو ذهنتون پر و بال ندید تا یادتون بره ..چن روز دگ براتون عادی میشه ..

ولی اگه بزرگش کنید و شما هم در ازای این حرف چیز دیگه ای از نقاط منفی همسرتون بیان کنید ارامش زندگیتون بهم میخوره..

بزارید اگر دوباره این بحث را پیش کشید رک و راست بهش بگید درست نیست به خانواده ها توی بحث ها توهین بشه یا اصلا به هر دلیلی پای خانواده ها وسط بیاد،خانواده شما هر کاری میکنند یا نمیکنند بین شما و اونهاست و همونطوری که شما به روابط ایشون با خانواده اش کاری ندارید نوع رابطه شما و خانواده اتون هم به ایشون مربوط نیست و تا زمانی که نتونه خودش را کنترل کنه شما دیگه باهاش حرفی ندارید.بعد که جو آروم شد هم بشونیدش و بهش بگید این حرف ها باعث میشه من فلان و فلان حس بهم دست بده.اگر از روی قصد نمیخوای همچین حس هایی ایجاد کنی دیگه از این حرف ها نزن ولی اگر از قصد میگی بهتر بدونی حتی اگر ببخشم دلخوری برام میمونه و رابطه و زندگی خودمون خراب میشه.اینطوری هم حرفتون را زدید و هم دستتون میاد که از روی عصبانیت فقط حرف زده یا نه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

احساس میکنم من در صورت ثروت پدرم براش عزیزم و این عذابم میده

---

سلام :72:

این نتیجه گیری از نظر من درست نیست.

نتیجه ای که می شه از این اتفاق گرفت اینه که: همسرت در مورد مسائل مالی احساس ضعف می کنه. شرایط خودش رو با شرایط خونواده شما مقایسه می کنه، و پیش خودش کم میاره.

یه وقتایی به خودش گفته: من نمی تونم اون کارهایی که خونواده هانیه براش انجام می دن رو براش انجام بدم. یا من باید می تونستم فلان کار رو براش انجام بدم و نتونستم.

بعد اینجوری خودش رو قانع کرده که: نه... من بیشتر دوستش دارم. من هرچه در توانم بود رو براش انجام دادم. اونها هم که عملا اختیار چیزی رو بهش ندادن. پس من کمتر از اونها نیستم. (دقیقا نمی دونم چطور سعی کرده به خودش قوت قلب بده، ولی یه چنین مقایسه هایی کرده)

و در حین عصبانیت، شما رو متحد با منتقد درونی خودش دیده، و همون دفاعیه رو جلوی شما هم اجرا کرده.


از نظر من اتفاق نگران کننده ای نیفتاده. امیدوارم بتونه مسائلش رو با خودش حل کنه. :72:

دوستان خوبم سلام
ممنون از پاسخ های بجایی که بهم دادین.
اوضاع من این چند روز اصلا خوب نبود.سه روز پیش با شوهرم تو تاکسی بودم و داشتم موضوعی در مورد یکی از فامیل هامون براش تعریف میکردم که یهو بهم گفت آروم حرف بزن.منم از لحنش ناراحت شدم و تا وقتی به خونه رسیدیم صحبتی نکردم باهاش.تو خونه سر موضوعی به این سادگی دعوامون شد.که البته از نظر من مهم نبود اما آخر سر شوهرم گفت من دوست ندارم حتی یک کلمه در مورد خانواده ت بشنوم.شروع کرد به بحث های قدیمی رو پیش کشیدن.
حدود دو سال پیش خواهر و شوهر خواهر من یه کار اقتصادی رو شروع کردن.اوایل کارشون خواهرم بهم گفت ما میخوایم این کارو بکنیم اما به کسی نگو.چند ماهه بعدش شوهر خواهرم به شوهرم گفت.از اون وقت به بعد هر بحثی میشه شوهرم میگه تو همه چی رو از من قایم میکنی.هزار بار بهش گفتم حریم خصوصی خواهرم بوده و گفته نگو اما بازم شوهرم میگه تو رو راست نیستی.تو گند های خانواده تو ماستمالی میکنی.آخه خانواده من چه گندی زده که من بخوام درست کنم پیش تو.
یه موضوع دیگه اینکه سال گذشته با شوهرم و خانواده ی بابام رفتیم ویلای پدرم.اونجا یکی از عزیزان من که یه پسر ۲۴ ساله س به شوهرم گفت اون میله رو نگیر لوله ی آب میشکنه. این حرفش شده عذاب و مصیبت برای من.از اون روز هر روز و هر روز بهم میگه چقدر فلانی بی فرهنگ و بی شعوره.نمیفهمه چه میگه.شنیدن این حرفهای شوهرم برای فقط همون یک کلمه عذاب همیشگیه که تموم هم نمیشه
باز هم توی دعوای اخیرمون شوهرم این حرف ها رو زد.
خانواده ی من با توجه به عرفشون مهمونی زیاد دارن و از اونجایی که من فقط یه خواهر دارم گاهی شوهرم توی پذیرایی ها کمک میکنه.اون روز میگفت من اگه بمیرم هم دیگه تو خونه بابات دست به کاری نمیزنم.میشم عین شوهر خواهر بی فرهنگ که هیچ کاری نمیکنه
دیروز از بس گریه کردم نفسم در نمیومد. واقعا قدرت واکنش درست ندارم.قرار بود دیروز برم خونه ی بابام اینقدر حالم بد بود و چهره داغون بود به مادرم گفتم مریضم نمیتونم بیام
اینا یه روی سکه س. روی دیگه ی سکه شوهریه که بی نهایت دوستم داره و من دوستش دارم. شوهری که هیچی تو خوبی کم نداره.اما عصبانی که میشه انگار یه شخصیت دیگه میشه
من یواش یواش دارم از همه چی محروم میشم.حداقل تفریحات رو به خاطر شرایط مالی خودمون نداریم.تفریحات جانبی هم که کنار خونه بابام یواش یواش کنسل میشه.مثلا شوهرم به خاطر جریانی که گفتم دیگه حاضر نیست ویلای بابام بیاد.
واقعا خسته شدم.حتی تو اوج مهربونی های شوهرم یاد حرفاش میفتم جگرم آتیش میگیره.
من چکار کنم؟؟

سلام

این حرفها وبحث ها رو اکثر آدم ها دارند مهم برخورد شماست که بتونی چه طور کنترل کنی


اگر واقعا احساسات منفی روی ذهن شوهرت رژه میره سعی کن


میهمانی رفتن ها را کمتر کنی واز وابستگی نسبت به خانواده ات در بیایی



مثلا روز هایی که خانواده شما میهمانی دارند میهمانی ودعوت را بگو واگر نخواست بیاید با احترام رفتار کن .

سعی کن رفتارت توام با صمیمیت و غمگینی باشد و وبگو هر چه تو بگویی

از خوانواده ات خواهش کن که گاهی وقتها به همسرت زنگ بزنند انشالله نگرانیها و دل مشغولی ها یش تمام می شود

شکوه مرد یادت نره عزت وشکوه شما در گرو آرامش ذهنی همسرتون هست

سلام
ممنونم از پاسختون.من برای جلوگیری از این بحث ها تقریبا همه چیز رو کم کردم.تفریحات تابستونیمو با خونواده م حذف کردم.مهمونی ها رو حداقل کردم. جالبش اینه که برای هر مهمونی اگه ما برنامه مون جور باشه و قرار به رفتن باشه به مادرم اطلاع میدم و مادرم ب پدرم میگه که تماس بگیره و همسرم رو رسما دعوت کنه.شوهرم اصولا در اون مواقع مخالفتی نمیکنه اصلا.بعدش دعوا باشه بهم غر میزنه
شکوه من همسرمه.با تموم وجودم دوستش دارم.اما تنهایی هام و فاصله مون با حرفاش زیاد میشه

سلام عزیزم متاسفم اما دقیقا درکت میکنم اکثر مردا بخصوص اگر مقابل همسرشون یا خانوادش ضعف داشته باشن بصورت دلخوری و پرخاش نشونش میدن
اما راه حل؟؟؟
شما باید طوری رفتار کنیکه همسرت احساس کمبود نکنه هرچیزی که برات میخره یا کاری که میکنه خیلی خوشحالیت رو نشون بده سعی کن هیچچچچچ وقت بروش نیار از لحاظ مالی خیلی تو مضیقه هستیم حتی اگر خودش گله کرد از اوضاع خراب مالی بهش دلداری بده بگو نه اوضاع خوبه تو داری تلاشت رومیکنی برامن اگر یه کاخ باشه ولی مهربونیات نباشه هیچ نمی ارزه و ......
کلا احساس کنه قبولش داری و کمبودها باعث نشده تو پایین بدونیش
از خانوادت کمترجلوش حرف بزن بخصوص از خرج کردنا و مسافرت وتفریحرفتناشون
در ضمن دختر خوب احساس میکنم همسرت رو متوجه این کردی که من خیلی ازتفریحاتم موندم بخاطر اوضاع مالیمون و همین عصبیش میکنهحتی اگه مستقیم نگفتی اما با رفتارت نشون دادی
در مورد حرف لوله اب هم هروقت تکرار کرداصلاااا از یه گوش بگیراز یه گوش دروازه
وقتی اعتراض میکنه بهترین راه حل همدلی هست یعنیخودت روبذاری جاش همین اون لحظهفقط سکوت کن و فقط گوش کن حتی اگر حق با شما هم باشه توجیهش نکن چون دقیقا قاطی میکنه و گاهی هم به نشونه همدلی بگو حقبا تو هست بههمین راحتی عصبیتش کاهش پیدا میکنه
اگرخاستی بعضی ارسالیهایمن رو بخون چون بیشتر دستگیرت میشه چیکار کنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستاره زیبا

سلام عزیزم متاسفم اما دقیقا درکت میکنم اکثر مردا بخصوص اگر مقابل همسرشون یا خانوادش ضعف داشته باشن بصورت دلخوری و پرخاش نشونش میدن
اما راه حل؟؟؟
شما باید طوری رفتار کنیکه همسرت احساس کمبود نکنه هرچیزی که برات میخره یا کاری که میکنه خیلی خوشحالیت رو نشون بده سعی کن هیچچچچچ وقت بروش نیار از لحاظ مالی خیلی تو مضیقه هستیم حتی اگر خودش گله کرد از اوضاع خراب مالی بهش دلداری بده بگو نه اوضاع خوبه تو داری تلاشت رومیکنی برامن اگر یه کاخ باشه ولی مهربونیات نباشه هیچ نمی ارزه و ......
کلا احساس کنه قبولش داری و کمبودها باعث نشده تو پایین بدونیش
از خانوادت کمترجلوش حرف بزن بخصوص از خرج کردنا و مسافرت وتفریحرفتناشون
در ضمن دختر خوب احساس میکنم همسرت رو متوجه این کردی که من خیلی ازتفریحاتم موندم بخاطر اوضاع مالیمون و همین عصبیش میکنهحتی اگه مستقیم نگفتی اما با رفتارت نشون دادی
در مورد حرف لوله اب هم هروقت تکرار کرداصلاااا از یه گوش بگیراز یه گوش دروازه
وقتی اعتراض میکنه بهترین راه حل همدلی هست یعنیخودت روبذاری جاش همین اون لحظهفقط سکوت کن و فقط گوش کن حتی اگر حق با شما هم باشه توجیهش نکن چون دقیقا قاطی میکنه و گاهی هم به نشونه همدلی بگو حقبا تو هست بههمین راحتی عصبیتش کاهش پیدا میکنه
اگرخاستی بعضی ارسالیهایمن رو بخون چون بیشتر دستگیرت میشه چیکار کنی

---

دوست خوبم ممنون از زمانی که گذاشتین و پاسخ خوبی که دارین
من اصولا خیلی وقت ها قدرت پاسخ درست دادن ندارم و فقط سکوت میکنم.سکوتی که میتونه مرسی رز انفعال من توی رابطه با همسرم باشه.در واقع واکنشی ندارم اما از درون بابت تک تک کلماتش عذاب میکشم. شوهرم خواسته یا ناخواسته داره با رفتارش حصاری بین خودمون میکشه و سکوت منو مداوم میکنه.نشاط رو از رابطه مون میگیره و من تحت هیچ شرایطی اینو نمی خوام
از امروز تا هفته ی آینده من ماموریت کاری دارم و پیش همسرم نیستم.شاید کمی احساس کنه که رفتارش ناراحتم میکنه

منم فکر میکنم شوهر شما خودشو از نظر مالی با خانوادتون مقایسه می کنه و خودشو پایین تر می دونه و همین آزارش میده و بخاطر همین روی خانواده ی شما خیلی حساسه. حالا چرا انقدر حساس شده نمی دونم واقعا
در مورد قضیه خواهرتون بنظر من بهتر بود که خودتون این قضیه رو به همسرتون بگین و نگذارین از زبون خواهر شوهرتون بشنوه. در واقع با خواهرتون صحبت می کردین و اگه اون اکی میداد و براش مسئله ای نبود به همسرتون می گفتین. همسرتون حس می کنه شما اون رو از خودتون نمی دونین و دارین مسائل رو ازش پنهان می کنین. شاید اطرافیان با ایشون رفتاری می کنن که ایشون حس می کنه اونها اون رو پایین تر از خودشون می دونن.

معمولا ازدواج با اختلاف طبقاتی می تونه 2 جور ایجاد مشکل کنه یا طرفی که پولدارتره خودشو بالاتر میدونه و حتی ناخودآگاه به اون یکی فخر می فروشه. یا اون طرفی که توی رفاه بزرگ شده نمی تونه سختی نداشتن رفاه رو مثل سابق تحمل کنه و کم میاره. در مورد اول این فخر فروشی گاهی انقدر ناخودآگاه اتفاق می افته که خودتون هم اصلا متوجه نمی شین چون شما عادت دارین به اون حرفها و اون رفتارها و عمری اون مدلی زندگی کردین و اصلا فکرشم نمی کنین که بنظر اون مثلا فخر فروشی بیاد.

سلام

مثالهایی که زدید احتمالا نقاط پررنگ توی ذهن خودت هستند. برای همین نظرم را در مورد اون مثالها می گم.

1- خواهرت یه رازی را به شما گفته. درست و اخلاقیش اینه که تا همیشه این راز، راز بمونه.
حتی اگه روزی برملا شد، لزومی نداره شما بگی از قبل می دونستی.
سفت و محکم می گی که خبر نداشتی. همین !!

2- یکی از عزیزان شما به همسرت گفته به اون لوله دست نزن می شکنه
همسرت می گه رفتارش مودبانه نبوده
باهاش همدردی کن.
همسرت تو اون لحظه و از اون حرف احساس بدی داشته. سعی کن درکش کنی.
سعی نکن توجیهش کنی یا از اون عضو خانواده ات دفاع کنی.

اون آدم هر چقدر هم برای شما عزیز و هر چقدر هم خوب و محترم باشه،
آدمه و گاهی اشتباه می کنه. گاهی حرف نا به جایی می زنه.
دفاع کردن از اون به بهای ضربه زدن به احساس همسرت؟


اگه زندگی خانوادگیت و همسرت را بذاری در اولویت
این شرایط کمتر پیش می آد.

خوبیها و کمکهای والدینت را هم دائم نزن توی سر همسرت.
اگه والدینت تنگ نظر نیستن و دائم اموالشون را به رخ نمی کشن و برخورد مناسبی دارن، با همسرت باهاشون خوش باش.
اما اگر توی هر بار دیدار و مهمونی یه چیزی را به رخ همسرت می کشن و یه جوری بهش یادآوری می کنن که اوضاع مالیش در سطح شما نیست و ... روابطت را کمتر کن.

پست میشل را دوباره بخون.