کمکم کنید
من یه بدبخت هستم که هر کی میاد و میره به خودش اجازه میده کتکم بزنه و تحقیرم کنه
نمایش نسخه قابل چاپ
کمکم کنید
من یه بدبخت هستم که هر کی میاد و میره به خودش اجازه میده کتکم بزنه و تحقیرم کنه
چند سالتونه؟
خانم هستید یا آقا؟
مگه توی رینگ بوکس ایستادید که هرکی میاد و میره شما رو میزنه؟
حالا که اونجا ایستادید؛ چرا شما هم نمیزنید؟
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط mahasty
از کلاس اول ابتدایی تا الآن که دهم هستم همه اذیتم میکنن و کتکم میزنن
خیلی مدرسه عوض کردم ولی همشون اذیتم میکنن
بقیه میگن تقصیر خودته که بهشون رو میدی اونا هم اذیتت میکنن
ولی من اصلا بهشون رو نمیدم نمیدونم چرا کتکم میزنن
اگه توی مدرسه اذیتتون میکنن؛ همین فردا به مدیر و مشاور مدرسه اطلاع بدید. قضیه رو با خانواده هم مطرح کنید تا اگه لازم شد پدرتون به این قضیه رسیدگی کنن.
حدس میزنم پسر باشید. توی این سن خاص، ویژگیهای مردونه مثل صدای کلفت و روحیه خشن و نمایش خشونت، باعث اعتماد به نفس میشه. اگه میتونید توی یه باشگاه ورزشی(نه ورزشهای رزمی و سنگین، چون باعث اشکال در رشد میشه) ثبت نام کنید و هر روز یه تایمی رو بهش اختصاص بدید چون باعث میشه بدنتون تستوسترون بیشتری ترشح کنه و اعتماد به نفستون بالاتر بره و دیگه کسی جرات نکنه مزاحمتون بشه.
اگه از نظر جسمی ضعیف هستید لازمه سیاست داشته باشید. مثلا با قلدر کلاس:mad-new: طرح دوستی بریزید و بعدش دیگه خیالتون از بابت همه راحته. گفته بودید که کیف و وسایلتون رو به هم میریزن. میتونید شما هم تلافی کنید. مثلا من باشم یه وزغ له شده توی کیف اونی که بیشتر از همه اذیتم کرده میزارم تا یه بار برای همیشه این قائله تموم بشه.
ممنوننقل قول:
نوشته اصلی توسط mahasty
به مدیر و معاون هم گفتم
در مورد ورزش هایی که با توپ هستند خیلی دست و پاچلفتی ام. جثه ام هم خیلی ریزه
برای همین باعث میشه افراد قوی بهم زور بگن
در مورد قدم پیش دکتر رفتم از زانوم عکس گرفت و گفت صفحات رشدت بسته شده. دیگه قدت زیاد نمیشه
قدم 163 سانتی متر هست وزنم 54 کیلو
چه ورزشی میتونم برم که کمکم کنه؟
در مورد رفاقت با قلدر کلاس هم باید بگم پارسال اینقدر کتکم زد که اون شب خودکشی کردم با دارو
ولی رسوندنم بیمارستان
نمیدونم چرا فقط من رو کتک میزنن. آدم بی عرضه مثل من توی مدرسه زیاده. چرا من؟
سلام. با خودن متنی که نوشتی ناخودآگاه یاد گذشته خودم افتادم
اولا: این چیزا عادیه توی این سن و بین پسرها. دقیقا این موضوع برای من سال اول دبیرستان (یعنی 15 سالگی) اتفاق افتاد. طوری رفتار کرده بودم و دوستانم رو طوری بد انتخاب کرده بودم که کلا گاو پیشونی سفید کلاسمون من شده بودم. البته من چون جثه بزرگی داشتم هر کسی اذیتم می کردم جوابش رو می داد و بدتر کتکش می زدم. شاید پیش خودت بگی این امتیاز بود برام، از بار مشکلاتم حتی ذره ای کم نکرد.
خیلی اذیتم می کردن. مثلا توی کلاس قبل از اینکه معلم بیاد بهم گچ پرت می کردن، یا توی حیاط بطری آب می کردن می ریختن رو سرم. چند نفری هم با هم هماهنگ می کردن و انجام می دادن. به فکر خودشون دارن شوخی و بازی می کنن ولی نمی دونن که من و شما اذیت میشیم.
اون روزهای تلخ و زجرآور نوجوانی گذشت. الان 26 سالمه. چندین ساله برام ورق برگشته و بین هم سن های خودم ارج و قرب خودمو دارم. همون هم کلاسی هام الان همه شون بعد از 10 سال یه مشت آدم شکست خورده هستند چه در تحصیل و کار و همه چیز. حالا من فرصت مسخره کردن شون رو دارم ولی در شان ما نیست.
======================
جمع بندی: پسرهای در این سن نیاز دارند یه سوژه خنده یا تفریح برای خودشون درست کنن که حالا به خاطر خودت قرعه به نام شما در اومده.
اما راهکارها:
1- دوستهای خوب برای خودت انتخاب کن و باهاشون وقت بگذرون. قطعا توی کلاست چند نفر آرام و متین و بی سر و صدا هستند، خودت رو متمایل به این بچه ها بکن. من اشتباهم اون زمان این بود که به خاطر قد بلندم همیشه آخر کلاس مینشستم یعنی درست بین اراذل و اوباش و سعی هم می کردم به زور با همین افراد دوست باشم. که اشتباه محض بود و شما این کارو نکن.
2- وقتی اذیتت می کنن بی تفاوت باش. حساسیت نشون بدی تاثیر معکوس می ذاره.
یه توصیه کلی هم بهت میکنم. ورزش برای اعتماد به نفس معجزه می کنه. هر ورزشی رو بتونی برای 6 ماه هم بری خیلی تغییرت میده. بدنسازی اگه بری خوبه یا ورزشهای گروهی هم خوبن مثل فوتبال یا بسکتبال.
ختم کلامم اینکه، مطمئن باش این روزها می گذرن و چه بسی چند سال بعد ورق زندگیت و هم کلاسی هات کاملا عوض بشه. روزی بشه که کار اونها پیشت گیر باشه و التماست کنن. در کل مطمئن باش این یک دوره گذراست و تو هم سعی کن به شوخی بگذرونی و زیاد روش حساس نباش.
بازم سوال یا موردی داشتی بگو خودم شخصا از تجربیاتم برات میگم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بابک 1369
سلام آقا بابک
ممنون
خیلی به بقیه ی بچه ها غبطه میخورم. اونها با آرامش و راحتی تحصیل میکنن و درس میخونن اما من همیشه مورد آزار قرار گرفتم. هیچ وقت درس معلم رو درست نفهمیدم و همیشه توی خونه درسها رو میفهمیدم و توی امتحانات خرداد زجر بسیار زیادی میکشیدم تا بتونم درسهامو بخونم و پاس کنم. همش به خاطر اینکه توی سال تحصیلی این افکار نمیذاشتن درس بخونم...
وقتی اذیتم میکنن اصلا بلد نیستم واکنشی نشون بدم ولی خیلی از درون ناراحت میشم
این قضیه آرامش رو از من گرفته و نمیذاره درست و حسابی هم درس بخونم
سلام اسمت چقدر سخته
پسر خوب چرا کتک میخوری؟ به جثه نیست.
چرا از درون احساس قدرت نمیکنی؟ چرا از معلمت درس یاد نمیگیری؟
اعتماد به نفست چطوره؟
سلام
اصلا ناراحت نباش، درسته که تا الان مورد آزار قرار گرفتی ولی این رو بدون که به محض اینکه تصمیم بگیری دیگه اجازه ندی کسی اذیتت کنه، و هر طور شده از حقت دفاع کنی، دیگه هر کسی تو رو مظلوم گیر نمیاره.
اما یادت باشه نوع نگاه کردن تو هم مهمه اگر مثل قربانی ها رفتار کنی، خیلی زودتر از خودت، بقیه میفهمن. پس اول تصمیم بگیر قوی باشی و نترسی.
- دوم اینکه برو کلاس بدنسازی یا رزمی چیزی که توانایی خودتو افزایش بدی. ضعیف نباشی. و اینجور مواقع بتونی از خودت دفاع کنی. البته تا حد امکان از دعوا باید دور بود. منظورم اینه که نزنی و نذاری کسی هم تو رو بزنه.
راستش قدرت بدنی داشتن هم شاید خیلی مهم نباشه بلکه مهم نترسیدنه و اینکه طوری رفتار کنی که اصلا به همکلاسی های ناجور تا حد امکان درنیفتی.شاید تو خودت طوری رفتار میکنی که بقیه به خودشون اجازه میدن هرطور میخوان رفتار کنن.
خلاصه کلام اینکه خودتو قوی کن نه برای اینکه تو هم در دعواها شرکت کنی. بلکه برای اینکه خودت برای خودت قوی باشی و نترسی.
سلام خانم فرشته اردبیهشتنقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت
یه دارو هست اسم کاربریم
میشه بگید چجوری از درون احساس قدرت کنم؟ چند بار سعی کردم اینکار رو انجام بدم ولی هر وقت از بیرون تحقیر میشدم احساس قدرتی که در درون داشتم از بین میرفت
وقتی اذیتم میکنن احساس ناراحتی میکنم و همش اذیت کردن ها رو برای خودم بزرگ میکنم و باعث میشه نتونم تمرکز کنم. توی اینجور وقتا جسمم سر کلاسه ولی فکرم پر از فکرای منفی و احساسات ناراحتی و غمه
نقل قول:
نوشته اصلی توسط zolal
سلام زلال جان
میشه در مورد نوع نگاه بیشتر توضیح بدید؟
ممنون
سلام
لطفا کمکم کنید
من 1 هفته هست که به خاطر کتک خوردنم ناراحت شدم و نرفتم مدرسه
دارم به این فکر میکنم که غیرحضوری درس بخونم. حداقل اینطوری فکرم آزادتره
سلام
خب دوستان کمک کردن عمل کنیدتانتیجه بگیرید
بایدازدرون قوی بشید
بایداعتمادبه نفستون روبالاببرید دراین زمینه مطالعه کنید
بانرفتن به مدرسه چیزی درست نمیشه
شماداریدفرارمیکنید
بروواین موضوع رویه فرصت واسه قوی کردن خودت درنظربگیر...ازاین فرصت استفاده کن وانگیزه لازم روبه دست بیارواسه تغییرکردن
موفق باشی
شما نه اولین نفری هستین که با این مساله برخورد میکنین نه اخرین نفر! برای من هم این اتفاق افتاده!
دقیقا سال اول دبیرستان بودم که حالتی شبیه این برای من هم پیش اومد البته به نوعی متفاوت چون من دخترم و خب در زمان ما ضرب و شتم و جرح تو مدارس دخترونه رایج نبودن الانو نمیدونم!
من جز تاپ ترین بچه های مدرسه بودم تو زمینه ی درسی و بیشتر مورد حسادت افراد قرار میگرفتم به قدری که حتی معاون مدرسه منو صدا کرد و این موضوع رو به من گوشزد کرد و نهایتا یکی از معلمانمون به من گفت: تو کارهای خیلی مهم تری از حسادت ورزیدن یا واکنش نشون دادن به حسادت های بقیه داری، بچسب به درس و زندگیت و 10 سال بعد ببین تو کجایی و اینا کجا! زمان سپری شد و من و دوستم هر 2 با رتبه های 2 رقمی وارد بهترین دانشگاه ها شدیم و الان هر 2 داریم دکتری میگیریم ولی اونها اغلب ازدواج کردن و بچه دارن و به دیپلم یا فوق دیپلمی از یه موسسه ی "من در آورده" اکتفا کردن و دقیقا مثل مادرانشون و نسل های قبلی زندگی میکنن اما ما 2 تا الان کمیت و کیفیت زندگیمون با نسل های قبلیمون کاملا متفاوت و 100 البته بهتره و باعث خرسندی جفتمون! هر زمان ما رو میبینن با حس شکست رخنه کرده در وجودشون و با حالتی که خودشونم قبول دارن خیلی از ما عقب موندن از ما درس و کار و درامد و ... مون رو میپرسن و حتی وقتی اقای جوونی رو کنار ما میبینن حس میکنن نامزدمونه و لابد فوق تخصص فلان رشته!
اینا رو گفتم که بدونی بیخیال این موضوعات شو! بزار اونا هر کاری میخوان بکنن، تو الان تو برحه ی مهمی از زندگیت هستی، به درس و زندگیت برس، اصلا حساس نشو به حرفاشون، حساس شدن تو باعث میشه اونا راغب تر بشن به کاراشون ولی وقتی ببینن تره هم برای حرفا و کاراشون خرد نمیکنی دیگه بیخیال میشن. من که دختر بودم و حساس تر از یک پسر!!! تونستم بیخیال همه شون و حرفا و کاراشون بشم تو که پسری و باید قوی تر باشی. همه ی این روزا میگذره و نهایتا این عاقبت و ثمره ی زندگی ادماس که میمونه! عاقبت خوش و خوبی برای خودت بساز تا همه غبطه بخورن بهت!
خیلی ممنون واقعا حرف های درستی زدیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط nardil
ولی نمیدونم چرا هر وقت اذیتم میکنند همه همه حرفایی که شما یا بقیه دوستان زدند رو یادم میره
و ذهنم شروع میکنه به تولید افکار منفی
آخرشم به این نتیجه میرسم که 4 روز نرم مدرسه تا حالم خوب شه
سلام
کمکم کنید امروز 8 امین روزی هست که مدرسه نرفتم
کم کم دارم به خودکشی فکر میکنم
چراباخانودات صحبت نمیکنی و اون ها رو درجریان نمیگذاری؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط Symitidin
شاید لازم باشه پیش روانپزشک و یا روانشناس بری!
اینطوری که با آه و ناله نتیجه نمیگیری و کاری از دست کسی برنمیاد!
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط Shadi2
امروز رفتن اورژانس اجتماعی بهزیستی و گفتم میخام خودکشی کنم
اونا هم مشاوره بهم دادن. دکتر هم همونجا بهم دارو داد
قرار شده فردا برم مدرسه و هر اتفاقی افتاد بیام و بگم
آفرین :72::72::72: :104::104::104::104::104:
کار خوبی کردی
انشالله همیشه موفق و شاد باشی
پسر جان
راهکارهاي جرأت مندي رو جستجو کن و اجرا کن.
مهم نيست که در گذشته يه برادر يا ولي ناداني تورو تحقير کردن و دوست نداشتني جلوه دادن.
الان با کمک علم و عقل و واقعيّت،کارهاتو پيش ببر و بچسب به زندگي،شاد و بي خيال انديشي
یه راه حل خوب بهت پیشنهاد میدم! همه چیز رو یه بازی در نظر بگیر! واقعا هم اگر به زندگی از بالا نگاه کنیم, چیزی نیست جز یه بازیه پیچیده.
هر وقت کسی تحقیرت کرد و یا مشکل جدی برات پیش اومد به این فکر کن که تمام اینا بالاخره یه روز تموم میشن. و تو به همه ی مشکلات زندگیت غلبه میکنی. چون تو میتونی, ولی افکار منفیت جلوت رو گرفتن. حالا تو میتونی با رمز زدن اون افکار منفی رو از بین ببری!:18: جدی میگم. زندگی چیزی نیست جز یه "بازی"
سخت نگیر دوست جونم. تو خیلی قویتر از این حرفایی :72:
سلام
امروز از کسی که زمانی بهترین دوست من بود یک سیلی محکم وسط حیاط مدرسه خوردم
همه داشتن نگاهم میکردن. خیلی وضعیت بدی بود
سلام
من یک سوال دارم
همیشه جذب افرادی میشم که تحقیرم میکنن. نمیدونم هم چرا
مثلا یک نفر بود توی مدرسه که همیشه به من متلک مینداخت و خودش رو خیلی بالاتر از من میدونست. اما من همیشه سعی داشتم به اون جذب بشم. همش بهش پیام میدادم و اون هم تحقیرم میکرد. تا اینکه جرأت پیدا کردم و سمتش نرفتم و باهاش قهر کردم. الآن حدود 2 ماه و نیم هست که با هم قهریم ولی تازگی ها همش وسوسه میشم که بهش پیام بدم. به کسی که این همه تحقیرم کرده
یا یکی از دوستانم یه زمانی توی مدرسه به من پیشنهاد انجام عمل غیراخلاقی با خودش داد. من قبول نکردم و خیلی قاطع باهاش قهر کردم. ولی اون همش داره خودش رو به من نزدیک میکنه