مادرم چاقه و به سلامتیش اهمیت نمیده. چکار کنم؟

سلام. مادرم 48 سالشه و تقریبا 90 کیلوئه. از قدیم یادم میاد چاق بوده در کل خانوادگی اضافه وزن دارن که مادر من هم بیشتر. شاغل هم هست و آرایشگاه داره که خیلی بهش استرس وارد می کنه چون اجارش بالاست. اما واقعا براش مفیده چون هم روحیش بهتر میشه هم از نظر مالی یکم مستقل تر میشه. با پدرم هم رابطه معمولی دارن.

اما اصلا به فکر سلامتیش نیست. سالیان سال همه بهش میگیم خودت رو لاغر کن اما اراده نداره. با اینکه هم سنش رفته بالا هم اضافه وزن داره اما مراعات غذاشو نمی کنه. کیک و شکلات و غذاهای چرب کلی می خوره. کلا چیزهای ضرر دار زیاد می خوره.
ورزش هم به زور من چند سال پیش یک ماه رفت ثبت نام کرد اما دیگه ادامه نداد.
خیلی مریضی دیگه داره که هنوز بهشون جدی اهمیت نمیده. فشارش گاهی خیلی بالا میره که نگرانم یه موقع آسیب جدی بهش بزنه. مثلا فشارش بزنه به چشمهاش طوری که کور بشه (مادربزرگم همین طور شد). یا سکته کنه
خواب درست هم اصلا نداره. شب که می خوابه تا صبح 20 بار بیدار میشه.

من که نمی تونم مدام بهش بگم اینو نخور و این کارو بکن. چیکار کنم دوستان که خودش به فکر سلامتی خودش باشه؟
به راهنمایی تون نیازمندم

تا خودش نخواد امکان نداره
می تونی ببرش دکتر یه آزمایش کلی بده و شاید نتیجه آزمایش و حرف های دکتر نظرش رو عوض کن
در کل متاسفانه خانم ها وقتی سنشون بالا می ره دیگه به فکر سلامتیشون نیستن

سلام.
با عنوان تاپیکتون، یاد یه فیلم درب و داغونی افتادم به اسم my mother boyfriend. البته توصیه نـمیکنم ببینید.
توی این فیلم پسری، مادر خیلی خیلی چاق و افسردش رو برای مدت چهار سال ترک میکنه. وقتی برمیگرده میبینه مادرش لاغر و زیبا شده. انگیزه‌‌اش از تغییر این بوده که یه غریبه، به خاطر چاقی بیش از حد و ظاهر افتضاحش، بدجوری تحقیرش میکنه.

به نظر من، اگه میخواید مادرتون لاغر بشن؛ بدترین کار اینه که بهشون بگید ممکنه سلامتیشون رو از دست بدن یا مدام بد بودن این وضعیت رو یادآوری کنید. این کارها معمولا زنها رو افسرده میکنه و چه مسکنی بهتر از خوردن برای افسردگی؟

بهتره امید و انگیزشون رو با کمی چشم و هم چشمی بالا ببرید. مثلا بهشون بگید فلانی(یه فامیل یا سلبریتی) هم سن شماست و ببینید چقدر زیبا و جوون مونده. ببریدشون پیش دکتر تغذیه که سعی کنن از روی برنامه پیش برن. یه ترازو براشون بخرید.
نمیدونم چقدر اهل صحبتهای صریح و تاثیرگذار هستید و ایشون چقدر احساساتی. اما شاید بتونید نطق پرشوری در زمینه اینکه لاغر شدن ایشون میتونه چه تاثیر عمیقی بر زندگی شخص شما بزاره، ایراد کنید. زن‌های ایرانی ذاتا حاضرن کاری رو که حتی برای خودشون هم نمی‌کنن برای اطرافیانشون انجام بدن.
به تدریج مجله، کتاب، فیلم و... متعددی در زمینه مد و زیبایی تهیه کنید. شما هرچقدر تاثیرگذار باشید به پای تبلبغات هوشمندانه شرکتهای طراحی مد نمیرسید.
فراموش نکنید که هــر چیزی هم جنبه خوب داره و هم بد.

سلام
حدیث داریم از امام صادق ع که لباس گشاد تن ادم را فربه میکند و فرمودند نوع لباس پوشیدن طوری باشد که کمی کمتر از سایزتون باشد
چون حتی سلول های بدن هم این را متوجه میشوند و فرمان مغز به بدن اینست که کمتر بخور یا سیر شدی
میتوانی یک هدیه برای ایشان بخرید که یک لباس مناسب با سایز کمتر باشد منتها زیبا باشد و دوستش داشته باشد و بیشتر تلاش کند ان را بپوشد
به نظر می اید مادر فرصت اینکه حتی بتواند برای خودش سالادی درست کند را ندارد و از استرس مجزا نیست چون گفتین خواب خوبی ندارد
برای درمان بی خوابی هم شبها دم نوشی تهیه کنید مثل گل گاو زبان. بابونه .اسطو خوددوس برای اعصاب خیلی خوب هستش و ارامش میدهد وباعث میشود خوابش تنظیم شود
اگر میتوانی سعی کن خودت برایش سالاد درست کن و رنگارنگ تا اول سالادش راسرو کند اون وقت کمتر غذای اصلی را میخورد
ورزش صبحگاهی به صورت پیاده روی با هم داشته باشید صبح زود باعث نشاط سرزندگی منیشود و فشار خونش هم کنترل میگردد
خودتان اشتیاق نشان بدهید تا نتیجه بگیرید

از عوارض چاقی اگاهشون کنید
چندتا مقاله راجع به دیابت چندتا راجع به بیماریهای قلبی و حتی چندتا مقاله راجع به اثرات تغذیه بد روی ابتلا به سرطان رو براشون از اینترنت بگیرید و بهشون بدین
اگر خواهر دارین که احتمال میدم نداشته باشید؟ بخواید که غذا درست کردن رو به عهده بگیرن و سعی کنن بیشتر غذاهای پروتینی درست کنن

باهاشون همراه بشید و به پیاده روی و کوه ببریدشون
نسبت به سلامتیشون حساسشون کنید

به همه اعضای خونواده بگین مطلقا شیرینی و شکلات و ازین مزخرفات و به هیچ وجه نخرن اگر به خاطر مهمون هم خریدین سریعا بقیشو از خونه خارج کنید
وقتی برنامه نهار و شام بیرون میذارن به هیچ وجه استقبال نکنید

متاسفانه چاقی یه جوریه که تا خودطرف باور نکنه که میتونه به راحتی وزن کم کنه و به نفعه سلامتی و زیباییشه دیگران خیلی نمیتونن کمک کنن
من خودم بیست .و شش کیلو جدیدا وزن کم کردم قبلا هرکسی مخصوصا مادرم وقتی بهم میگفت جبهه میگرفتم و بدم می اومد و بیشتر میخوردم هرکس میگفت بخدا قیافت خیلی عوض شده میگفتم نخیر هیچ کس مثل من چاقی بهش نمیاد من ازون تپل خشکلام خلاصه هرکس هرچی میگفت من سر خودم کلاه میذاشتم

تا اینکه یه روز تصمیم گرفتم که برای همیشه چاقی رو تموم کنم و هفت یا هشت ماه بعدش موفق شده بودم
متاسفانه لاغر شدن نیاز به اراده فولادین داره که وسوسه نشی در برابر اینهمه مواد غذایی وسوسه انگیز و متاسفانه اجبارهای بیرونی خیلی موثر نیست شاید فقط در حد جلب توجه شخص به خودش در همین حد

مسیله بعدی هم اینه استرس در بعضی افراد به شدت باعث پرخوری میشه که من خودم به شدت پرخوری عصبی دارم خدا نکنه مشکلی داشته باشم میرم توی یخچال سکنی میگزینم و مشغول حمله به شیرینیجات و هله هوله میشم در حالیکه وقتایی که ارومم اصلا اینطور نیستم پس هرطور شده سعی کنید استرسشونو کم کنید

من با ورزش و استخر و هر روز دوش گرفتن این استرس رو از خودم دور کردم
راستی گرفتن رژیم از متخصص های خوب هم کمک کنندس چون رژیماشون خیلییییییی راحته مثل رژِیمهای من وحشتناک نیست اونا واقعا اجرا کردنش راحته

راستی از مادرتون بخواین یه همراه برا خودشون پیدا کنن با دوست رژیم گرفتنو باشگاه رفتن خیلی راحت میشه و باعث حفظ انگیزه میشه باور کنید من روزی سه ساعت ورزش وحشتناک میکردم اما چون یه دوستی داشتم که همیشه باهم ورزش میرفتیم اصلا نمیفهمیدیم زمان چطور میگذره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط حیاط خلوت

تا خودش نخواد امکان نداره
می تونی ببرش دکتر یه آزمایش کلی بده و شاید نتیجه آزمایش و حرف های دکتر نظرش رو عوض کن
در کل متاسفانه خانم ها وقتی سنشون بالا می ره دیگه به فکر سلامتیشون نیستن

---

مرسی از پاسخ تون. متاسفانه بارها هم آزمایش داده و از مشکلات و خطراتی که تهدیدش می کنن آگاهه و دکترها چندین بار هم جلوی خودم بهش گفتند که باید لاغر کنه. ولی بازم اراده نمی کنه.

نقل قول:

---

به نظر من، اگه میخواید مادرتون لاغر بشن؛ بدترین کار اینه که بهشون بگید ممکنه سلامتیشون رو از دست بدن یا مدام بد بودن این وضعیت رو یادآوری کنید. این کارها معمولا زنها رو افسرده میکنه و چه مسکنی بهتر از خوردن برای افسردگی؟

---

خب ما تا حالا چه خودم چه پدرم همیشه از همین طریق به مادرم میگفتیم که لاغر کنه. که برات ضرر داره و ممکنه در آینده با مشکلات جسمی و بیماری های بدی مواجه بشی. که متاسفانه همین طور که گفتید تاثیر عکس هم گذاشته

نقل قول:

---

بهتره امید و انگیزشون رو با کمی چشم و هم چشمی بالا ببرید. مثلا بهشون بگید فلانی(یه فامیل یا سلبریتی) هم سن شماست و ببینید چقدر زیبا و جوون مونده. ببریدشون پیش دکتر تغذیه که سعی کنن از روی برنامه پیش برن. یه ترازو براشون بخرید.
نمیدونم چقدر اهل صحبتهای صریح و تاثیرگذار هستید و ایشون چقدر احساساتی. اما شاید بتونید نطق پرشوری در زمینه اینکه لاغر شدن ایشون میتونه چه تاثیر عمیقی بر زندگی شخص شما بزاره، ایراد کنید. زن‌های ایرانی ذاتا حاضرن کاری رو که حتی برای خودشون هم نمی‌کنن برای اطرافیانشون انجام بدن.
به تدریج مجله، کتاب، فیلم و... متعددی در زمینه مد و زیبایی تهیه کنید. شما هرچقدر تاثیرگذار باشید به پای تبلبغات هوشمندانه شرکتهای طراحی مد نمیرسید.
فراموش نکنید که هــر چیزی هم جنبه خوب داره و هم بد

---

هر چند این روشهایی که گفتین چون تا حالا انجام شون ندادیم برام مشکل هستن، اما حتما سعی می کنم از این پس این رویه رو در پیش بگیرم. مرسی ازتون :72:

سلام. منم دقیقا همین مشکلو با مادرم دارم و متاسفانه اصلا گوش نمیده.
طوری که حتی اگه شیرینی شکلاتی چیزی بخریم باید قایم کنیم چون به شدت علاقه داره به خوردن چیزای شیرین.
مادر من 55 سالشه و 90 کیلوئه.
یکی از بهترین کارایی که میشه کرد اینکه که اگر براتون مقدوره ببریدش پیاده روی. یا تو گروه های پیاده روی عضوش کنید...
از یکی از بستگان خانم حالا خواهر..خاله...بخواید که دو نفری با مادرتون برن باشگاه. حتی شده یک ماه اول یک نفر همراهیشون کنه بلکه موثر واقع شه.
راستش من خودمم توش موندم...������

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اسما@

سلام
حدیث داریم از امام صادق ع که لباس گشاد تن ادم را فربه میکند و فرمودند نوع لباس پوشیدن طوری باشد که کمی کمتر از سایزتون باشد
چون حتی سلول های بدن هم این را متوجه میشوند و فرمان مغز به بدن اینست که کمتر بخور یا سیر شدی
میتوانی یک هدیه برای ایشان بخرید که یک لباس مناسب با سایز کمتر باشد منتها زیبا باشد و دوستش داشته باشد و بیشتر تلاش کند ان را بپوشد
به نظر می اید مادر فرصت اینکه حتی بتواند برای خودش سالادی درست کند را ندارد و از استرس مجزا نیست چون گفتین خواب خوبی ندارد
برای درمان بی خوابی هم شبها دم نوشی تهیه کنید مثل گل گاو زبان. بابونه .اسطو خوددوس برای اعصاب خیلی خوب هستش و ارامش میدهد وباعث میشود خوابش تنظیم شود
اگر میتوانی سعی کن خودت برایش سالاد درست کن و رنگارنگ تا اول سالادش راسرو کند اون وقت کمتر غذای اصلی را میخورد
ورزش صبحگاهی به صورت پیاده روی با هم داشته باشید صبح زود باعث نشاط سرزندگی منیشود و فشار خونش هم کنترل میگردد
خودتان اشتیاق نشان بدهید تا نتیجه بگیرید

---

اینکه لباس تنگ تر براش بگیریم بارها توسط خودش پیش آمده. که لباس خریده یا هدیه گرفته که یه مقداری تنگ اما حتی ذره ای براش انگیزه اینو ایجاد نکرد که خودشو لاغر کنه و لباس رو گوشه کمدش بایگانی می کنه.
سالاد رو خدا رو شکر خودش درست می کنه و تقریبا هم زیاد. اما هم سالاد رو می خوره بعدش هم غذا. ضمن اینکه شکلاتش و شیرینی جات اش بسیار زیاده. در طول روز چایی زیاد می خوره که حتما باید کنارش شکلات یا کاکائو یا شیرینی ای باشه.
دم نوش های گل گاو زبون و غیره رو تا حالا امتحان نکردیم الان حتما روش کار می کنم. مرسی که گفتین
برای ورزش صبح گاهی خود مادرم که اون قدر اراده نداره تنها بره. چندی پیش دو تا از دوستان بار ارادش شروع کردن که مادرم هم باشون همراه شد. واقعا برای خودم جای تعجب داشت که حدود 2 ماه با هم هر روز و منظم میرفتند ولی باز مادرم بهانه های مختلف اورد و باشون نرفت.
در کل مشکل اینه که خودش اراده لازم رو نداره و حتما ما باید پیگیرش باشیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahar67

از عوارض چاقی اگاهشون کنید
چندتا مقاله راجع به دیابت چندتا راجع به بیماریهای قلبی و حتی چندتا مقاله راجع به اثرات تغذیه بد روی ابتلا به سرطان رو براشون از اینترنت بگیرید و بهشون بدین
اگر خواهر دارین که احتمال میدم نداشته باشید؟ بخواید که غذا درست کردن رو به عهده بگیرن و سعی کنن بیشتر غذاهای پروتینی درست کنن

باهاشون همراه بشید و به پیاده روی و کوه ببریدشون
نسبت به سلامتیشون حساسشون کنید

به همه اعضای خونواده بگین مطلقا شیرینی و شکلات و ازین مزخرفات و به هیچ وجه نخرن اگر به خاطر مهمون هم خریدین سریعا بقیشو از خونه خارج کنید
وقتی برنامه نهار و شام بیرون میذارن به هیچ وجه استقبال نکنید

متاسفانه چاقی یه جوریه که تا خودطرف باور نکنه که میتونه به راحتی وزن کم کنه و به نفعه سلامتی و زیباییشه دیگران خیلی نمیتونن کمک کنن
من خودم بیست .و شش کیلو جدیدا وزن کم کردم قبلا هرکسی مخصوصا مادرم وقتی بهم میگفت جبهه میگرفتم و بدم می اومد و بیشتر میخوردم هرکس میگفت بخدا قیافت خیلی عوض شده میگفتم نخیر هیچ کس مثل من چاقی بهش نمیاد من ازون تپل خشکلام خلاصه هرکس هرچی میگفت من سر خودم کلاه میذاشتم

تا اینکه یه روز تصمیم گرفتم که برای همیشه چاقی رو تموم کنم و هفت یا هشت ماه بعدش موفق شده بودم
متاسفانه لاغر شدن نیاز به اراده فولادین داره که وسوسه نشی در برابر اینهمه مواد غذایی وسوسه انگیز و متاسفانه اجبارهای بیرونی خیلی موثر نیست شاید فقط در حد جلب توجه شخص به خودش در همین حد

مسیله بعدی هم اینه استرس در بعضی افراد به شدت باعث پرخوری میشه که من خودم به شدت پرخوری عصبی دارم خدا نکنه مشکلی داشته باشم میرم توی یخچال سکنی میگزینم و مشغول حمله به شیرینیجات و هله هوله میشم در حالیکه وقتایی که ارومم اصلا اینطور نیستم پس هرطور شده سعی کنید استرسشونو کم کنید

من با ورزش و استخر و هر روز دوش گرفتن این استرس رو از خودم دور کردم
راستی گرفتن رژیم از متخصص های خوب هم کمک کنندس چون رژیماشون خیلییییییی راحته مثل رژِیمهای من وحشتناک نیست اونا واقعا اجرا کردنش راحته

راستی از مادرتون بخواین یه همراه برا خودشون پیدا کنن با دوست رژیم گرفتنو باشگاه رفتن خیلی راحت میشه و باعث حفظ انگیزه میشه باور کنید من روزی سه ساعت ورزش وحشتناک میکردم اما چون یه دوستی داشتم که همیشه باهم ورزش میرفتیم اصلا نمیفهمیدیم زمان چطور میگذره

---

مرسی از راهنمایی تون دوست عزیز
ولی مگه میشه کسی از عوارض چاقی آگاه نباشه؟ مسلمه که خودش می دونه. اتفاقا همین 2 ماه مادربزرگم (یعنی مادر مادرم) قرص فشارش رو فراموش کرد بخوره، و همون شب سکته کرد و بعدش نیمه فلج شد. بعد این اتفاق مادرم تا چند روز نگران خودش شد و کلی ویدئو و مطالب پزشکی برای پیشگیری از اینها می خوند. ولی بعد چند روز باز فراموش کرد

نقل قول:

---

باهاشون همراه بشید و به پیاده روی و کوه ببریدشون

---

من تا یه حدی می تونم مراقبش باشم. نمی تونم که مدام بالای سرش باشم بگم شکلات نخور یا هر روز بگم ورزش کن.

نقل قول:

---

نسبت به سلامتیشون حساسشون کنید

---

اصلا مشکل و سوال من هم همینه که چطور نسبت به سلامتیش حساسش کنم؟

مادر من هم خیلی مشابه حالت قبل شما هست. تا بهش میگیم به سلامتیت اهمیت بده و لاغر خیلی شدید جبهه می گیره و گاهی پرخاش هم می کنه و میگه چاقی من به کسی مربوط نیست. در مورد استرس هم دقیقا مشابه شما. میگه چون استرس دارم یا اعصابمو خورد کردین باید یه چیزی بخورم. که درست هم میگه و زمانهایی که استرس و اعصاب خوردی داره خیلی بیشتر می خوره.

سلام

رژیم گرفتن ( ترک عادت ) خیلی سخته. خود آدم که بخواد و اراده کنه بازم ممکنه نتونه
چه برسه به این که ایشون هنوز به اون سطح از خواستن و اراده نرسیدن.

تا خودش نخواد کاری نمی شه بکنید.
معاشرت با خانمهایی که این مشکل را دارن و دارن رفعش می کنن می تونه بهشون انگیزه بده که شروع کنند.

خودتون نمی تونید همراهیش کنید برای پیاده روی و دویدن؟

راستی
شما چرا اینقدر نگران مادرتون هستید.
یادمه تاپیک قبلیتون هم در مورد مشکل مادرتون بود که خدا را شکر بعدها گفتید رفع شد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

رژیم گرفتن ( ترک عادت ) خیلی سخته. خود آدم که بخواد و اراده کنه بازم ممکنه نتونه
چه برسه به این که ایشون هنوز به اون سطح از خواستن و اراده نرسیدن.

تا خودش نخواد کاری نمی شه بکنید.
معاشرت با خانمهایی که این مشکل را دارن و دارن رفعش می کنن می تونه بهشون انگیزه بده که شروع کنند.

خودتون نمی تونید همراهیش کنید برای پیاده روی و دویدن؟

راستی
شما چرا اینقدر نگران مادرتون هستید.
یادمه تاپیک قبلیتون هم در مورد مشکل مادرتون بود که خدا را شکر بعدها گفتید رفع شد.

---

خیلی ممنونم ازت شیدا جان و خوشحال شدم از اینکه مشکل قبل من درباره مادرم رو یادته که البته انتقالش دادم به انجمن آزاد.
اولا مادرم هنوز رابطه مخفیانه خودش رو داره ولی خیلی محدودتر و محتاطانه تر شده. که من صلاح دیدم به روش نیارم و دخالتی نکنم.

اما درباره سوال آخرتون. مادر من با اینکه روابط اجتماعیش خوبی و در شغلش هم (آرایشگری) نسبتا موفقه ولی همیشه خیلی مظلومه و همه بهش زور میگن. پدرم، برادرم، خواهرش و غیره. خب من خیلی برام سخته که می بینم خودش هم باشون راه میاد و بهشون باج میده. واقعا فقط منم که پشتشو دارم و سعی می کنم حمایتش کنم.
مثال میزنم: مادرم ساعت 10 صبح میره آرایشگاه و ساعت 2 ظهر میاد خونه که دوباره 4 میره و تقریبا 10 شب میاد خونه. برادرم تا لنگ ظهر خونه خوابیده بعد تازه مادرم که ساعت 2 ظهر میاد خونه برادرم بهش میگه نهار چی داریم!!! و مادرم تازه وظیفه خودش می دونه و این انتظار رو برای همه اطرافیانش ایجاد کرده که باید به همه سرویس بده. اخیرا صراحتا مواخذه اش می کنم و بهش میگم که تو حمال هستی و ذاتا دوست داری حمالی دیگران رو بکنی و بهشون سرویس بدی. برای مثال وقتی پسرت از صبح تا ظهر خونه و خواب بوده و تو خسته از سرکار اومدی وظیفه نداری بهش ناهار بدی. اصلا وظیفه اون پسرته که برای تو ناهار درست کنه. ولی گوش شنوا نداره.

مادر من حداقل رعایت های غذایی هم نمی کنه. بیشتر خانم هایی که می بینم حتی لب به شربتی که یکم قند داره هم نمی زنن و نگران چاقی شون هستند. اما مادر من هر جا شکلات و شیرینی و غیره باشه اصلا بین خودش و منی که جوون و پسر هستم فرقی نمی ذاره اندازه من می خوره.

سالهاست توی خونه تریدمیل خریده ولی ازش استفاده نمی کنه. خودم تقریبا می تونم همراهیش کنم ولی مشکلاتی داره و خیلی ازم وقت می گیره. اولا که تا صبح راهش بندازم خودش طول میکشه. بعد تازه من اگه برای خودم بخوام ورزش کنم می دوم، ولی با مادرم باید آهسته پیاده روی کنم که برای من فایده ای نداره و صرفا همراهی برای مادرم هست.

حقیقتش من واقعا براش احساس خطر می کنم اگه یه لحظه هم فشارش بره بالا ممکنه چشمهاش به طور جدی آسیب ببینن یا سکته کنه. که به خصوص این چند وقت هم در فامیل مون چند موردش رو داشتیم. اما خودش نمی دونم چرا اهمیتی نمیده
=============================
من شخصا خودم دارم فشرده برای امتحان ielts می خونم یعنی باید بخونم و فقط 2 ماه فرصت دارم. روزها میرم کتابخونه. اما حواسم باید به مادرم باشه، کارهای خونه هم فقط من انجام میدم و برادرم اصلا کمکی نمی کنه (2 سال از خودم کوچکتره)