بی مسئولیتی و مسافرت های مجردی همسرم

با سلام و خسته نباشید خدمت دوستان گرامی
من و شوهرم در زمان عقد به سر می بریم...8 ماه هست که همسرم بیکار هست از این 8 ماه، 3 ماه مسافرت مجردی و تنهایی رفته که من از محتویات اون سفرها اصلا هیچ اطلاعی ندارم....تو این 8 ماه هیچ سفری با من نرفته،بعد از کلی غرغرهای من تصمیم گرفتیم 3 روزه و با هزینه از جیب من یه مسافرت بریم ولی بعد از یک روز از سفرمون یه دعوایی راه انداخت و یک روزه ما از سفر برگشتیم و وضع بدتر از سابق شد و از آخرین سفر مجردی اش یک ماه می گذرد که باز می گوید که میخوام 5 روزه با دوستام برم سفر....نه بدنبال کار هست ،نه بدنبال گرفتن جشن عروسی،نه بدنبال دلخوشی و خوشبختی من،ما حتی مشاوره هم رفتیم .مشاوره گفت که همسر شما اصلا به بلوغ فکری نرسیده و آمادگی ازدواج ندارد ...حالا من مانده ام با این همه مشکل بزرگ و کوچک که این فرد دارد چه کنم؟؟؟خسته شدم؟//

شما و شوهرتون چند سالتونه؟ چطور با هم آشنا شدید؟ تحصیلاتتون چقدره؟ خانواده هاتون چه تیپی هستند؟

زندگی با کسی که کار نداره بسیار سخته. زندگی با کسی که دنبال پیدا کردن کار نیست و اهل علافیه غیرممکنه. همین اول کاری تکلیف خودتون رو مشخص کنید.

من 27 سالمه و شوهرم 28 سال...ابتدا که خواستگاری اومدن کار داشت و کار خوبی داشت با حقوق عالی،یکسال و نیم هست که در زمان عقدیم. ولی بعد از 6 ماه از نامزدی کارش تعطیل شد و شرکتش جابجا شد و با حقوق خیلی کم کار میکرد و بعد از اون هم باز بیکار شد و 3 ماه بیکار بود تا اینکه خودم یه کاری براش جور کردم و کار میکرد با حقوق پایین که باز بهمن 94 اون شرکت هم تعلیق نیرو داشت که شوهرم از اون موقع بیکار هست تا الان و توی این 8 ماه بیکاری ایشون ما همیشه دعوا و بحث و همیشه من گذشت و فداکاری میکنم ....حتی 3 بار که 3 تا قهر 40 روزه داشتم باهاش که خودش رو جمع و جور کنه ...و خیلی باهاش همدردی کردم ولی اصلا انگار نمی فهمه...من فوق لیسانس و این آقا دانشجوی فوق دیپلم ...خانواده ما سطح فرهنگ بالاتری دارن نسبت به خانواده شوهرم ...ولی من هیچ وقت به روش نیوردم...من اینو زمانی متوجه شدم که بعد از عقد برای اولین بار به منزل دایی و خاله این آقا رفتم...ما با هم همکار بودیم و اونجا با هم آشنا شدیم...

البته ناگفته نمونه که توی این مدت یکسال و نیم که ما در زمان عقد به سر می بریم،تمام کارهای دانشگاهی و اداری و بانکی و تمام برنامه ریزی ها برای بهتر زندگی کردن رو من انجام می دادم و هر بار هر کاری رو که از ایشون درخواست میکردم یا انجام نمی دادن یا به بدترین نحو انجام میدادن...یعنی قبل از زمان بیکاری شون ،من متوجه بی دست و پایی شوهرم بودم ولی همش صبر میکردم که به یاری خدا درست بشه ولی درست نشد که هیچ...بدتر هم شد....اصلا نمیدونم چکار کنم؟مشاوره بهم گفته که یه فرصت دو ماهه بهش بده که خودش زندگشیو جمع و جور کنه و سر و سامان بده و اگر نتوانست طلاق بگیر

چرا هیشکی جوابی نمیده...راهنمایی نمیکنه...:47:

شما يه ازدواج برق آسا داشتيد،چرا اول عقد کرديد؟پس شما بايد قبول کنيد،اشتباه کرديد.
سپس نقش مادرش رو اجراء کرديد براي بچه اي لوس.
زير يه سقف رفتن رو حتما به تعويق بياندازيد تا حتما مشکلات حّل شود.
رابطه ي جنسي نکنيد براي روزمبادا که اگه دادگاهي شديد حرفي داشته باشيد.
خلاصه
نه خر باشيد نه خر سوار،پياده طي طريق کنيد با يه همراه خوب.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maziyarhosaini

شما يه ازدواج برق آسا داشتيد،چرا اول عقد کرديد؟پس شما بايد قبول کنيد،اشتباه کرديد.
سپس نقش مادرش رو اجراء کرديد براي بچه اي لوس.
زير يه سقف رفتن رو حتما به تعويق بياندازيد تا حتما مشکلات حّل شود.
رابطه ي جنسي نکنيد براي روزمبادا که اگه دادگاهي شديد حرفي داشته باشيد.
خلاصه
نه خر باشيد نه خر سوار،پياده طي طريق کنيد با يه همراه خوب.

---

نه اینطور نیست ،ما 6 ماه نامزد بودیم و این آقا توی 6 ماه نامزدی خوب بودن...از لحاظ مالی نمیگم...از لحاظ عاطفی تامین میشدم و یه سری خوبی هایی داشت که حداقل باعث میشد من عیب هاش رو فراموش کنم ولی الان هیچ خوبی نداره...کلی تغییر کرده...تا جایی که خودش میگه من اون کارها رو میکردم که خرم از پل رد شه ...وگرنه من ادمی نیستم که بتونم تا آخر عمرم اونقد بهت محبت کنم؟

زندگی با این آدم حماقت محضه! کسی که تحصیلات درست و حسابی نداره، شغل نداره، پس انداز نداره، قاعدتا خونه و ماشین هم نداره، فکر علافی و لاابالی گری هست، اینده نگری نداره، ناراحتی همسرش براش مهم نیست، همچین حرف زشتی زده، تلاشی برای بهبود شرایط فعلی زندگی نمیکنه، بیخیال وبی آره، روانشناس گفته به بلوغ فکری نرسیده و امادگی ازدواج نداره، مسئولیت پذیر نیست و... واقعا به چی این فرد دل خوش کردی؟ تا اتفاقی بدتر از این نیافتاده بهتره جدا شی و به خودت و زندگیت لطف کنی!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nardil

زندگی با این آدم حماقت محضه! کسی که تحصیلات درست و حسابی نداره، شغل نداره، پس انداز نداره، قاعدتا خونه و ماشین هم نداره، فکر علافی و لاابالی گری هست، اینده نگری نداره، ناراحتی همسرش براش مهم نیست، همچین حرف زشتی زده، تلاشی برای بهبود شرایط فعلی زندگی نمیکنه، بیخیال وبی آره، روانشناس گفته به بلوغ فکری نرسیده و امادگی ازدواج نداره، مسئولیت پذیر نیست و... واقعا به چی این فرد دل خوش کردی؟ تا اتفاقی بدتر از این نیافتاده بهتره جدا شی و به خودت و زندگیت لطف کنی!

---

من خودم چون توی موقعیت قرار گرفتم اصلا نمیتونم تصمیم درستی بگیرم،خیلی گیجم...شاید اطرافیان بهتر بتونن کمکم کنن،خانواده ام هم طلاق رو زشت و آبروریزی می دونن،بهم میگن صبر کن تا درست شه...ولی من هر چی به شوهرم مهلت میدم اون هیچ تلاشی نمیکنه!!!انگار این زندگی براش مهم نیس!!یا اینکه دیگه منو دوست نداره؟!؟هنوز یک ماه از مسافرت مجردی اش نگذشته ،که باز میگه تاسوعا و عاشورا با رفیقام میخوام برم فلان جا 3 روز بگردم ولی من خوب میدونم 3 روز اون میشه یک هفته و دعوا و خاموش کردن گوشی و ...!!!من نمیخوام باعث و بانی این بشم که یه زندگی رو نابود کرده باشم!!ولی این شوهر اصلا به خرجش نمیره؟اصلا فازش همش مجردی شده...رفیقاش هم زن دارن اکثرا ولی اونا هم اصلا آدمای خوب و جالبی نیستن از دید من...رفیقی که تریاک میکشه و رفیقی که زن داره ولی دوست دختر هم داره....آخه من نمیدونم شوهر من چه رفت وآمدی میتونه با این آدم ها داشته باشه...

سلام عزیزم متاسفم اما حتما از پدرت بخاه که خیلی محترمانه اما رک با خانواده همسرت درمورد کار پیدا کردن و اینده شما صحبت کنه وقتی شما منفعل باشی ایشون همچنان تلاشی نخاهد کرد بای. احساس کند شما را اگر به همین منوال پیش رود از دست خاهد زد یه بازه زمانی به ایشون فرصت بدید
به هیچ عنوان کارهای مردونه نکن یعنی مخارج با مرد هست کارت درمورد مسافرت رفتن با خرج شما بسیار بسیار اشتباه بوده
بذار خودش تلاش کنه برا مسافرت بردن
اما وظایف شما در این فرصت بسیار باهاش همدلی ومهربانی کن بهش حس تامین بده ابراز نیاز کن اما نه با دعوا و داد و مقایسه کردن که مردانگیش له بشه
برعکس بگو وااااااااااااای چقدر دوست دارم عشقولانه میرفتیم فلان جا
بهش حس مردانگی و تکیه گاهی بده مثلا بگو بهت افتخار میکنم مرد منی تکیه گاهمی
خیلی با مسولیتی من میدونم عاشقمی و داری تلاش میکنی یه کار خوب گیر بیاری تا من خوشبخت کنی
بهت افتخار میکنم
بگو من میدونم تو چقدر با عرضه ای قبلا کار خیلی خوبی داشتی پس الان هم میتونی تولیاقتت بیشتر از ایناست و .........
کلا این کلمات باعث انگیزه و عشق و تلاش خاهد شد
حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کن بخصوص کلید مرد ایشون و اقتدار مرد دکتر رو زندگیت تغییر میکنه انشاءالله

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستاره زیبا

سلام عزیزم متاسفم اما حتما از پدرت بخاه که خیلی محترمانه اما رک با خانواده همسرت درمورد کار پیدا کردن و اینده شما صحبت کنه وقتی شما منفعل باشی ایشون همچنان تلاشی نخاهد کرد بای. احساس کند شما را اگر به همین منوال پیش رود از دست خاهد زد یه بازه زمانی به ایشون فرصت بدید
به هیچ عنوان کارهای مردونه نکن یعنی مخارج با مرد هست کارت درمورد مسافرت رفتن با خرج شما بسیار بسیار اشتباه بوده
بذار خودش تلاش کنه برا مسافرت بردن
اما وظایف شما در این فرصت بسیار باهاش همدلی ومهربانی کن بهش حس تامین بده ابراز نیاز کن اما نه با دعوا و داد و مقایسه کردن که مردانگیش له بشه
برعکس بگو وااااااااااااای چقدر دوست دارم عشقولانه میرفتیم فلان جا
بهش حس مردانگی و تکیه گاهی بده مثلا بگو بهت افتخار میکنم مرد منی تکیه گاهمی
خیلی با مسولیتی من میدونم عاشقمی و داری تلاش میکنی یه کار خوب گیر بیاری تا من خوشبخت کنی
بهت افتخار میکنم
بگو من میدونم تو چقدر با عرضه ای قبلا کار خیلی خوبی داشتی پس الان هم میتونی تولیاقتت بیشتر از ایناست و .........
کلا این کلمات باعث انگیزه و عشق و تلاش خاهد شد
حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کن بخصوص کلید مرد ایشون و اقتدار مرد دکتر رو زندگیت تغییر میکنه انشاءالله

---

ممنون عزیزم...من سخنرانی دکتر حبشی رو گوش دادم و کلی فایل دیگه از دکتر ناظری رو دیدم...اولش فکر کردم که ایراد از منه ...خواستم به قول شما همراه شوهرم باشم ...ولی من تا 3 ماه به خانواده ها در مورد بیکاریش چیزی نگفتم تا شان اقا پایین نیاد...بعد از 3 ماه هم هر چی خانواده من باهاش حرف زدن و خانواده خودش باهاش حرف زدن فایده ای نداشت...اگه میرفت دنبال کار ولی کار جور نمیشد اشکالی نداشت بالاخره زحمت میکشید ولی هیچ جا دنبال کار نمیگرده و میگه من غرورم اجازه نمیده هر جایی واسه کار برم !!!!!!کلی قسط عقب افتاده داریم و شهریه دانشگاه خودش و کلی قرض و بدهی ...ازش خواهش کردم یه کاری کنه و هر کاری هست بره ولی در جواب به من میگه زندگی همینه و دیگه نمیخوام غصه اش رو بخورم ,هر وقت پول داشتم قسط هام رو میدم ...میگه من وقتی پول ندارم حالمم خوب نیست و نمیتونم بهت محبت کنم و اهمیت بدم ....منم بهش گفتم واسه اون پول که دلیل شادی توست باید تلاش و زحمت بکشی و از آسمون واسه تو نمیاد پایین ...همش حرف های صد من یه غاز میزنه...حرفاش خیلی عصبی ام میکنه...بنظر شما اگه تاسوعا و عاشورا نتونستم با زبون خوش از رفتن مسافرت مجردی منصرفش کنم،چکار کنم ؟؟؟بزارم بره؟؟آخه نمیخوام بره...همش تابستانی با رفیقاش بوده و احساس میکنم بدتر شده...آخه رفیقاش آدمای خوبی نیستن...بنظرتون چکار کنم؟

سلام،شرایط همسرت تقریبا مثل همسر منه،فوق العاده به مسافرت و.گردش مجردی علاقه داره،دوستاش هم همه مشروب خور و متاهل اگه باشن دوس دخترم دارن،من خیلی خیلی تلاش کردم که شوهرم رفیق بازیش و ترک کنه،کم شده اما باز هم زیاده،کلا رفیق بازی درمان نداره،اگه میدونی نمی تونی کنار بیای با این موضوع بهتره همین الان اقدامی کنی.نه مثل من که همه گفتن بچه بیاد درست میشه،ولی هیچ فرقی نکرد،الان با یه بچه گرفتارم.

ممنون از همه بابت پاسخ ها و راهنمایی ها
من پریروز باهاش صحبت کردم ولی خیلی رک گفت من نمیتونم بخاطر تو از رفیق و تفریح بگذرم و من از بچگی با رفیق بزرگ شدم و نمیتونم الان خودم رو تغییر بدم و خیلی رک و با وقاحت کامل گفت اگه نمیتونی بسازی میتونی جدا شی تا بیشتر از این اذیت نشی...منم الان 3 روزه که فقط دارم گریه میکنم...آخه یه مرد باید اینجوری باشه!!!خیلی ناراحتم ...چطور دلش اومد این حرف رو بزنه آخه؟؟؟من محترمانه باهاش حرف زدم ولی اون با وقاحت کامل جواب داد...

چرا هیشکی کمک نمیکنه...دارم دیوونه میشم از شدت فکر و غصه...دیروز رفتم مشاوره و گفتش که این رفتارهای شوهرت باعث میشه که زندگی شما بدتر از این هم بشه چون اصلا نمیخواد همکاری کنه برای درست شدن زندگی....و مشاوره گفت تو مسیرت رو اشتباه نرفتی ولی شوهرت زندگی رو وارد یک چرخه معیوب کرده...جدایی و موندن دیگه تصمیم با خودت هست...راهنمایی کنید لطفا...بیچاره زن ها باید همیشه سیاست داشته باشن و مهارت بلد باشن بخاطر ارتباط با شوهرشون و همیشه دنبال راه کار واسه بهتر شدن زندگی هستن ولی آقایون چی؟؟؟؟همیشه باید دغدغه داشته باشن...این چه سیستمی هست خدایا...

خب مشاور که همه چیزو خیلی مستقیم و روشن بهتون گفته. دیگه چی می خواید از ما بشنوید؟ خانم E_Aysan هم که تجربه گرانبهای خودشون رو گفتن. منتظر شنیدن معجزه هستید؟
شما قبل از عقد چقدر با همسرتون نامزد و در دوره شناخت بودید؟ توی اون دوران هم رفتارهای ایشون همین طور بود یا بعد از بیکار شدن شون یا عقدتون این طور شد؟
این مشکلاتتون رو به خانواده تون گفتید و آیا در جریان هستند؟ اگر در جریان هستند پیشنهادشون به شما چیه؟

عزيز دل
اون زن داره
اوّل مامان جونشه که حتما خرج شماروهم ايشون داره ميده.
زن دوّمش هم رفيقاي پسرش هستند که باهاشون خوشه
حالا رابطه ي جنسي رو هم اين وسط يه کاريش مي کنه...
خلاصه اگه از لحاظ مالي وابسته بهش نيستي، قاطعانه جلوش واستاو جواب بگير.
اگه مهرطلب هستي ،برو روان درماني درست ميشه.
يه گروه زنونه هم جورکن هر وقت اون رفت صفا شما هم برين وفا..ببين ميزاره يا رگ غيرت اش منفجر ميشه..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maziyarhosaini

عزيز دل
اون زن داره
اوّل مامان جونشه که حتما خرج شماروهم ايشون داره ميده.
زن دوّمش هم رفيقاي پسرش هستند که باهاشون خوشه
حالا رابطه ي جنسي رو هم اين وسط يه کاريش مي کنه...
خلاصه اگه از لحاظ مالي وابسته بهش نيستي، قاطعانه جلوش واستاو جواب بگير.
اگه مهرطلب هستي ،برو روان درماني درست ميشه.
يه گروه زنونه هم جورکن هر وقت اون رفت صفا شما هم برين وفا..ببين ميزاره يا رگ غيرت اش منفجر ميشه..

---

از لحاظ مالی که به هیچ عنوان وابسته نیستم،خب خیلی مستقیم میگه که برو با دوستات تا منم برم با دوستام...منم بهش گفتم تو یه زن رفیق باز مث خودت میخواستی تا اونم دلش توی قید و بند این زندگی نباشه و همش بره دنبال دوست و هزار جور برنامه دیگه...زندگی متاهلی رو با زندگی دوست دختر و پسری اشتباه گرفتی ...دیشب ساعت 9 شب همش به من میگفت برو امشب خونه یکی از دوستات بمون تا منم برم خونه دوستام:97:

سلام عزیزم یه بار دیگه پستم رو بخون با دقت پس از پدرت بخاه با پدرش یا کسی که ازش حساب میبره حرف بزنه چون ایشون اگه واقعا روندش اینه مرد زندگی نمیشه
شما هم فعلا بهش یه فرصت بده و اصلا بهیچچچچچچ عنوان در مورد مسایل مالی از جمله قرض داری حالا باید چیکار کنیم یامن کمکت ممیکنم یا ......
صحبتی نکن بذار قرض و قوله بهش فشار بیاره خودش پی چاره خاهد گشت البته دراینمدت غرغرو نباش و با زبون تشویقش کن
مسافرت نبرد پارک ببره رستوران ببره ......ازش بخاه با ناز و عشوه فلان جا ببره خرجت کنه وقتی اینکارهارو میکنه کلی ذوووووووووق نشون بده و ازش تشکر و تعریف کن
برا سفرهم اینبار اگه شرایط شما رو قبول کرده منظور حرف‌های پدرت به خونوادش اگه خاست بره مانع نشو چون شاید برنامه ریزی کرده ولی بعد از ان باید دیگه بفکر زندگیش باشه و بفکر کار باشه
ایا اونزمان که کار داشت بازهم اینطوری با دوستاش خوش میگذروند؟؟؟

عجب انسان عجیبی هستن ایشون

منم نظرم اینه که به حرف دوستمون گوش بده و با پدرت درمیون بذار.
این مشکل اگه الان حل نشه در آینده بیچاره ت میکنه.

جدی بگیر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستاره زیبا

سلام عزیزم یه بار دیگه پستم رو بخون با دقت پس از پدرت بخاه با پدرش یا کسی که ازش حساب میبره حرف بزنه چون ایشون اگه واقعا روندش اینه مرد زندگی نمیشه
شما هم فعلا بهش یه فرصت بده و اصلا بهیچچچچچچ عنوان در مورد مسایل مالی از جمله قرض داری حالا باید چیکار کنیم یامن کمکت ممیکنم یا ......
صحبتی نکن بذار قرض و قوله بهش فشار بیاره خودش پی چاره خاهد گشت البته دراینمدت غرغرو نباش و با زبون تشویقش کن
مسافرت نبرد پارک ببره رستوران ببره ......ازش بخاه با ناز و عشوه فلان جا ببره خرجت کنه وقتی اینکارهارو میکنه کلی ذوووووووووق نشون بده و ازش تشکر و تعریف کن
برا سفرهم اینبار اگه شرایط شما رو قبول کرده منظور حرف‌های پدرت به خونوادش اگه خاست بره مانع نشو چون شاید برنامه ریزی کرده ولی بعد از ان باید دیگه بفکر زندگیش باشه و بفکر کار باشه
ایا اونزمان که کار داشت بازهم اینطوری با دوستاش خوش میگذروند؟؟؟

---

زمانی که سر کار بود تایم کاریش تا 7 شب بود،ولی بعد از ساعت 7 میرفت خونه دوستاش و می خوابید و روز بعد از همونجا میرفت سرکار،،منم بهش میگفتم ناراحت میشم وقتی تو اینقد زیاد میری اونجا در جواب میگفت حالا ما که هنوز عقدیم و بعد از عروسی درست میشه...خانواده ها باهاش حرف زدن عزیزم ولی فایده ای نداشته...اصلا از هیچکس حساب نمیبره ...دیشب به من میگه بیا بریم محضر حق طلاق رو بهت بدم ...همش میگه من نمیخوام زندگی کنم،خسته شدم از متاهلی ،من نمیتونم زن رو اداره کنم،همش حرف های زشت میزنه و همش بهم توهین میکنه...منم دیروز دیگه خیلی عصبی شدم و عین حرف هاش رو بهش پس دادم

من مشکلم مسافرتش نیست ،اتفاقا بهش گفتم هر دو تا مسافرت متاهلی میتونی یه مسافرت مجردی بری،ولی الان کار که نداره میخواد پول قرض بگیره و بره مسافرت و خیلی رک به من میگه تو نیا و میگه من سرخر دنبال خودم نمیبرم....خیلی حرفش زشته!!!!!!!!:47:آخه ما الان شرایط مسافرت رو نداریم ،چون ما تو یه شهر دور از خانواده ها داریم زندگی میکنیم (یکساعت از خانواده من فاصله داریم )و قرار داد سوئیت که توش هستیم تا جمعه تموم میشه و من اینجا سرکارم...یعنی تو این سه روزه باید دنبال جای جدید واسه خودمون باشیم ...شوهرم میگه که من که اینجا کار ندارم و قرارداد هم تموم میشه و جا هم دیگه ندارم من میرم خونه مامانم اینا و تو هم کارت رو ول کن برو خونه مامانت ، اگه هم نمیری خونه مامانت دیگه به من ربطی نداره که میخوای کجا بمونی دیگه!!!!...منم گفتم یعنی چی مگه الکیه که من همین جوری کارم رو ول کنم و برم؟؟؟؟و تو به عنوان تکیه گاهم بخوای منو اینجا ول کنی تو شهر غریب و بری و اصلا جای موندن من واست مهم نباشه؟؟؟اصلا من براش مهم نیستم که چه بلایی سرم میاد،،،،

- - - Updated - - -

ممنونم ستاره زیبا از راهنماییت
بخدا هر کس بجای من بود دیگه تو صورت این مرد نگاه هم نمیکرد ...با این حال من با اینکه خودم سرکار غذا میخورم و ظهر خسته از سرکار میام براش ناهار رو سریع آماده میکنم و خودمو شیک و آرایش کرده و سوئیت رو تمیز میکنم و همش حرفهای محبت آمیز میزنم...من اصلا آدم بی ادبی نیستم ولی تا حرف محبت آمیز و خوب میزنم ،در جواب میدونی چی میگه به من؟؟؟میگه بهت رو میدم دیگه خر نشو و اصلا هم از این حرفها به من نزن و اصلا با من حرف نزن ///یا اینکه میگه باز پررو شدی و داری این حرفها رو میزنی که منو خر کنی ...دیگه بنظر شما جایی واسه محبت میمونه؟؟؟یا اینکه بعضی وقتها که یه حرفی بهم میزنه میگه الان خوشحالی این باهات حرف زدم ولی پررو نشو چون دلم به حالت سوخت باهات حرف زدم...فکر میکنم مشکل خیلی حادی داره!!!!نمیدونم بخدا دلمو خیلی شکونده

خانوم محترم اینجوری که مشخصه اینجوری بدجوری به بلوغ شخصیتی و اخلاقی نرسیده و از نظر شخصیتی فوق العاده ضعیف هستن

من بعنوان 1 پسر بهتون میگم جلو ضرر رو هروقت بگیرید منفهته:81:

الان که شما استارت زدید وضعیت اینه وای بحای چندسال آینده ، تمام این رفتارها چندبرابر میشه و ایشون گستاختر و طلبکارترو داستان های دیگه

امید به تغییر این آقا، یک امید واهی است.

این آقا به شکل وحشتناکی غیرقابل تحمله

دوستان عزیز،همسر من دیروز از آبجیش پول گرفت و رفت مسافرت یک هفته ای ....منم دیشب تو خونه تنها تا صبح خوابم نبرد....هر چی بهش گفتم من شبها تنهایی میترسم و نرو !!!!گفتم تو میخوای تو شهر غریب منو تنها بزاری!!!!نرو(ولی هر چی من گفتم ولی اون رفت)منم بعد از رفتنش کلی دیروز گریه کردم(جایی که من سر کارم و با همسرم سوئیت گرفتیم ،یکساعت از خانواده من فاصله داره و 4 ساعت از خانواده شوهرم فاصله داره)منم که سر کارم نمیتونستم برم خونه مامانم ....مجبور بودم که بمونم و امروز بعد از کارم ،برای چند روز تعطیلی برم پیش خانوادم....خیلی ناراحتم از این کار شوهرم...ولی دوست ندارم روی رفتارم با شوهرم تاثیر بزاره...تا الان خواسته هامو به شوهرم گفتم و لیست انتظاراتم رو نوشتم و دادم بهش ولی اون اصلا توجهی نکرده و عملی نکرده....مشاوره بهم گفته که فعلا خنثی باش در قبال کارهاش. و فکر کن همینه و نمیتونه تغییر کنه! و ببین چطور میشه و شاید تو چیزی نگی بهتر بشه...؟؟؟؟منم از دیشب تصمیم جدید گرفتم که از این به بعد به چشم یه دوست پسر بهش نگاه کنم و بدون اینکه ازش کوچکترین توقعی داشته باشم باهاش تا یک ماه زندگی کنم و اگر تغییر کرد به ادامه زندگیم فکر کنم....اینم یه روشه دیگه :پیش خودم فکر کردم شاید از بس من توقعاتم رو بهش گفتم و اونم لج کرده و خودش رو اصلاح نمیکنه و شاید به حال خودش بزارم شاید بشه یه مرد ایده ال.....دیگه نمیخوام اجازه بدم که رفتارهاش و کارهاش منو عصبی کنه و بهم بریزه و به میخوام بدون انتظار و توقع ازش ،باهاش باشم شاید که به یاری امام حسین،این مرد منم سر عقل بیاید....دوستان شما نظری ندارین راجع به تصمیم من....؟؟؟؟

سلام .اول از همه بگم من سه سال عقد بودم وشوهرم خیلی رفیق داشت وبا دپتاشون صمیمیتر وخیلی مسافرت میرفت حتی وقتی یه عیدش عزا دار
برادرش بودیم اون رفت مسافرت در صورتی که به بهونه عزاداری حتی واسه من یه خرید عید نکردن من وشوهر دختر خاله پسر خاله هستین.اینو نوشتم
که بدونی مشکلت رو خیلی خوب درک میکنم.ولی مطمئنم شما هم ایراد زیاد دارین یکیش همین که گفتین تفاوت فرهنگی داریم چون رفتم خونه دایی
وخالشون خب چه ربطی داره این دوره حتی رفتار پدر ومادر با بچه فرق داره چه برسه به دایی وخاله

کاش شما سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش میدادین راجع به در امد زن .شما کار میکنید وشوهرتون بیکار حاضر هستم‌که شرط ببندم تو این مدت

حداقل یکبار بهشون تعنه کار داشتن خودتون وبیکاری اون رو زدید.درست توی تاپیکتون نگفتین حرفای خودتون رو ولی ادم میتونه چنین چیزایی رو حدس بزنه.

تاکیدم اینه که تمام سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کنید خیلی تاثیر گذاره.دوما یعنی اینقد کارتون واجبه که بلید دور از خانواده باشین وکار کنید

همه دوستان گفتن که این مرد درست شدنی نیست ولی رفتار شما هم کاملا اشتباهه.من سه سال تو دوران عقد همه این مجردی بیرون رفتنا حتی اینکه مثل شوهر شما دقیقا تو روم گفت که نمیتونم به خاطر تو
قید دوستام رو بزنم ولی چی شد وقتی عروسی کردیم کم شد وکمتر

البته با چه راهی اینکار رو کردم از طریق اینکه خودمو علاقه مند به رفت وامدهای دوستانش نشون دادم بهش فرصت دادم تو خونه به دوستیاش ادامه بده البته اولش دوستاش مجرد بودن تو مسافرتای مجردیش خیلی تاثیر داشتن وهمش بهش میگتن زن ذلیل ولی خوشبختانه خودشون زن گرفت
حالا شوهرم قدر منو میدونه چون زنای اونا دیگه حتی نمیزارن شوهراشون تنهایی جایی بره.تو رفتار خودت تجدید نظر کن .در ضمن من هم همه این بیکاریها وبی پولیها رو از شوهرم دیدم ودر کنارش مسافرتهاش پس صبر کن وعجله نکن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mlika2

سلام .اول از همه بگم من سه سال عقد بودم وشوهرم خیلی رفیق داشت وبا دپتاشون صمیمیتر وخیلی مسافرت میرفت حتی وقتی یه عیدش عزا دار
برادرش بودیم اون رفت مسافرت در صورتی که به بهونه عزاداری حتی واسه من یه خرید عید نکردن من وشوهر دختر خاله پسر خاله هستین.اینو نوشتم
که بدونی مشکلت رو خیلی خوب درک میکنم.ولی مطمئنم شما هم ایراد زیاد دارین یکیش همین که گفتین تفاوت فرهنگی داریم چون رفتم خونه دایی
وخالشون خب چه ربطی داره این دوره حتی رفتار پدر ومادر با بچه فرق داره چه برسه به دایی وخاله

کاش شما سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش میدادین راجع به در امد زن .شما کار میکنید وشوهرتون بیکار حاضر هستم‌که شرط ببندم تو این مدت

حداقل یکبار بهشون تعنه کار داشتن خودتون وبیکاری اون رو زدید.درست توی تاپیکتون نگفتین حرفای خودتون رو ولی ادم میتونه چنین چیزایی رو حدس بزنه.

تاکیدم اینه که تمام سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کنید خیلی تاثیر گذاره.دوما یعنی اینقد کارتون واجبه که بلید دور از خانواده باشین وکار کنید

همه دوستان گفتن که این مرد درست شدنی نیست ولی رفتار شما هم کاملا اشتباهه.من سه سال تو دوران عقد همه این مجردی بیرون رفتنا حتی اینکه مثل شوهر شما دقیقا تو روم گفت که نمیتونم به خاطر تو
قید دوستام رو بزنم ولی چی شد وقتی عروسی کردیم کم شد وکمتر

البته با چه راهی اینکار رو کردم از طریق اینکه خودمو علاقه مند به رفت وامدهای دوستانش نشون دادم بهش فرصت دادم تو خونه به دوستیاش ادامه بده البته اولش دوستاش مجرد بودن تو مسافرتای مجردیش خیلی تاثیر داشتن وهمش بهش میگتن زن ذلیل ولی خوشبختانه خودشون زن گرفت
حالا شوهرم قدر منو میدونه چون زنای اونا دیگه حتی نمیزارن شوهراشون تنهایی جایی بره.تو رفتار خودت تجدید نظر کن .در ضمن من هم همه این بیکاریها وبی پولیها رو از شوهرم دیدم ودر کنارش مسافرتهاش پس صبر کن وعجله نکن.

---

سلام .ممنونم ملیکا جان از دلداری
ولی منم مثل تو فکر میکردم تا مدت ها ،همش پیش خودم میگفتم شوهرم از هر خانواده ای و فرهنگی باشه اشکالی نداره و فقط پسر با اخلاقی باشه(وقتی میگم اخلاق منظورم از همه نظرهاس)...ولی بعدها دیدم کاملا اشتباه فکر میکردم ،فهمیدم این نظریه فقط 10% درسته...یا شاید فقط واسه همسر من صادق نبوده
بخدا منم خیلی گیر نمیدم ولی همسرم از گیر ندادن های من سو استفاده میکنه
بعدشم من تمام سخنرانی های دکتر حبشی رو چند بار چند بار گوش دادم و حتی از طریق سایت هم باهاش مشاوره داشتم...و ایشون به من گفتن خیلی جدی جلوی شوهرت بایست تا دست از رفیق های نا امن برداره تا یه موقع دامنش آلوده نشه

بچه ها امیدوارم همتون در پناه خدا شاد و سرزنده باشید
من با توجه به مشکلاتی که مطرح کردم ،همین جوری و بی هدف ولی با همسرم بودم به امید تغییر همسرم ،چونکه فکر میکردم اگه من بکشم کنار شاید بدتر با من لج کنه،تا اینکه همسرم مسافرت مجردی یک هفته ای رو هم رفت و برگشت...3 روز پیش از مسافرت برگشت و بعد از یک هفته مسافرت تنهایی، گفت من حوصله ات را ندارم و گلوی مرا گرفت و فشار داد و گفت کی میشه که از شر تو راحت شم،هیچکس نمیتونه تو رو دوست داشته باشه و تو زشتی و سیاهی و تنهایی و هیچ کدوم از دوستات نمیخوان باهات رفت و آمد کنن و گفت تو منو گول زدی که من باهات عقد کردم و من فکر میکردم تو آدم خوبی هستی و تو مثل وحشی ها میمونی و اگه من باهات ازدواج کنم و مطمینم بهت خیانت میکنم و یه عالمه حرف زشت ...واقعا نمیدونم چطور دلش اومد که اون حرفها رو بزنه،داغون شدم و روحیه و اعتماد به نفسی برام نمونده!دنیا برام جهنم شده!و در نهایت هم گفت که تمایلی به ادامه زندگی با من نداره ولی خب خودش هم نمیخاد اقدام کنه و میخاد از جانب من اقدام بشه!منم گفتم باشه وقتی که تو منو دوست نداری و نمیخوای زندگی کنی پس چرا من اینجا بمونم و وسایلام رو جمع کردم و از خونه زدم بیرون...اصلا هم نه زنگی زد و نه پیامی تا یک روز بعد که فقط پیام داد که شب بیا خونه و خونه بدون تو لطفی نداره:منم در جواب پیام دادم که من تو رو دوست داشتم و از جون و دل 2 سال واسه زندگی با تو نقشه ها کشیدم و رویاها دیدم و برای بهتر شدن زندگی به اندازه سهم خودم تلاشمو کردم و الان هم فقط یا با مراجعه به مشاوره برمیگردم یا بزرگترها بیان و تصمیم بگیریم!!!و در نهایت بهش گفتم تصمیم با خودت هست ولی باز جواب داد لطفا برگرد خونه!!ولی نه معذرت خواهی کرد و نه تلاشی کرده برای موندن من....منم نمیخوام این دفعه ای مثل همیشه راحت آشتی کنم!!!البته اگه کارمون به طلاق نکشه...اصلا نمیدونم چه آینده ای در انتظارمه...مامانم تمام جهیزیه رو خریده ولی...واسش نوشتم من توی خونه ای میام که چهار ستونش بوی انسانیت بده...!ولی اون منو توی یک شهر غریب ول کرده به امون خدا...و 3 شبه که من پیش دوستام میمونم و این آقا مثل سیب زمینی بی رگ اصلا یادی از من نکرد بجز همون چندتا پیام....دارم داغون میشم ،تمام امیدهام نامید شده و رویاهام همه از بین رفتن ،این آقا از ازدواجش با من پشیمان شده...مگه میشه یه مرد اینقد بی خیال باشه....نمیدونم به خانواده اش بگم ولی میدونم بگم اون بدتر لج میکنه و شاید در حالت طبیعی آشتی کنیم ولی اگه به خانوادش بگم مطمئنم دیگه همه چی تموم میشه چون عصبی میشه....فکر کنم خیالش از موندن من توی زندگی خیلی راحته که اینقد داره اذیتم میکنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ستاره زیبا

سلام عزیزم یه بار دیگه پستم رو بخون با دقت پس از پدرت بخاه با پدرش یا کسی که ازش حساب میبره حرف بزنه چون ایشون اگه واقعا روندش اینه مرد زندگی نمیشه
شما هم فعلا بهش یه فرصت بده و اصلا بهیچچچچچچ عنوان در مورد مسایل مالی از جمله قرض داری حالا باید چیکار کنیم یامن کمکت ممیکنم یا ......
صحبتی نکن بذار قرض و قوله بهش فشار بیاره خودش پی چاره خاهد گشت البته دراینمدت غرغرو نباش و با زبون تشویقش کن
مسافرت نبرد پارک ببره رستوران ببره ......ازش بخاه با ناز و عشوه فلان جا ببره خرجت کنه وقتی اینکارهارو میکنه کلی ذوووووووووق نشون بده و ازش تشکر و تعریف کن
برا سفرهم اینبار اگه شرایط شما رو قبول کرده منظور حرف‌های پدرت به خونوادش اگه خاست بره مانع نشو چون شاید برنامه ریزی کرده ولی بعد از ان باید دیگه بفکر زندگیش باشه و بفکر کار باشه
ایا اونزمان که کار داشت بازهم اینطوری با دوستاش خوش میگذروند؟؟؟

---

ممنون گلم از راهنماییت
منم همین کارها رو کردم و گفتم اشکالی نداره برو مسافرت و قرار شد که وقتی برگشت بچسبه به زندگی ولی بعد از برگشتت همه چی بدتر شد :دو تا سیلی محکم زد تو گوش من و همش توهین و بددهنی و فحش و ناسزا و حرفهای آزاد دهنده و ...بعدشم منم وسایلام رو جمع کردم واز خونه زدم بیرون...الان 3 روزه که خونه دوستمم ولی این آقا حتی زحمت یه زنگ رو هم بخودش نداده و فقط دوتا پیام داده که برگرد خونه....

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سوشیانت2

امید به تغییر این آقا، یک امید واهی است.

این آقا به شکل وحشتناکی غیرقابل تحمله

---

واقعا فکر میکنم درست ترین حرف رو زدین دیگه کم آوردم...مثل باتلاق میمونه و هرچی دست و پا میزنم انگار بیشتر دارم غرق میشم...انگار شدیم دو تا خط موازی ،همسرم راه خودش رو میره و بدون توجه به زنش و بدون اینکه فکر کنه که داره با قلب من و شخصیت من بازی میکنه و بدون اینکه کوچکترین کاری برای زندگی زناشویی انجام بده و منم دارم هر چی تلاش میکنم بیشتر ازش دور میشم...دیشب به خدا میکفتم که خدایا من تلاش خودم را کردم و عذاب وجدانی هم ندارم ولی دیگه همه چی رو رها میکنم و اگه خودت میدونی این زندگی من به سمت خوشبختی میره خودت با معجزه خودت درستش کن تا من زندگیمو نبازم ولی اگه مصلحت نمیبینی و میدونی که شوهرم برای من جز بدبختی چیزی نداره خودت هم کمکم کن تا زودتر تموم شده ....جلوی چشمام کل دنیا واسم جهنم شده...

سلام

شما که عقدی برای چی رفتی با این آقا زندگی می کنی؟

ظاهرا هم که خودت خونه اجاره کردی و آقا تشریف آوردن اونجا شدن سربار شما !!

تلاش اشتباهی از تلاش نکردن بدتره. این همه تلاش اشتباه برای چی می کنی؟
مگه شما مرد اون زندگی هستی؟

خونه اجاره کردی، مخارجش را می دی، اونم با دوستاش خوشه و کاری به کار شما نداره، الان هم نگرانیش اینه که طلاق بگیرید باید مهریه بده و سرپناه (خونه ی شما) و منبع مالیش (شما) را از دست می ده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

شما که عقدی برای چی رفتی با این آقا زندگی می کنی؟

ظاهرا هم که خودت خونه اجاره کردی و آقا تشریف آوردن اونجا شدن سربار شما !!


تلاش اشتباهی از تلاش نکردن بدتره. این همه تلاش اشتباه برای چی می کنی؟
مگه شما مرد اون زندگی هستی؟

خونه اجاره کردی، مخارجش را می دی، اونم با دوستاش خوشه و کاری به کار شما نداره، الان هم نگرانیش اینه که طلاق بگیرید باید مهریه بده و سرپناه (خونه ی شما) و منبع مالیش (شما) را از دست می ده.

---

عزیزم ممنون
سه شب پیش که من از خونه زدم بیرون بهش گفتم که من دیگه با اجاره این ماه خونه کاری ندارم و خودت از هر جا دوست داری جور کن بیار و اونم برگشت در جواب گفت که منم خونه رو ول میکنم و میرم پیش مامانم اینا و منم در جواب گفتم اشکالی نداره برو ولی من شماره خانواده تو رو میدم به صاحب خونه که کرایه رو از مامانت بگیره....منم بهش گفتم که اگه من این سوئیت رو اجاره کردم واسه این بوده که بری دنبال کار و به گفته خودت از بس همش آواره ای تمرکز برای زندگی نداشتی و گفتم با این کار میخواستم اعصابت آروم بشه از مکانت و یک دغدغه کار فقط داشته باشی ولی متاسفانه تو تا ساعت 11 میخوابی و 11 تا 5 هم میری دنبال رفیق و شب هم همش با من دعوا داری ...منم نمیتونم تحمل کنم و اینا دلایل کافی برای قهر یک خانم هست....روانشناس هم رفتیم ولی این اقا راضی به همکاری نشد و فقط یک جلسه اومد و در جلسات بعدی مشاوره بهش گفت بیا تا مهارت مسئولیت پذیری و یادت بدم و واسه بلوغ شخصیتی و فکری بهت راهکار بدم ولی متاسفانه این آقا دیگه نرفت و 2 بار من براش وقت گرفتم که تنهایی بره ولی کنسل کرد وقت ها رو
شیدا جان الان دیگه مطمئنم که شوهرم دوستم نداره و کارهاش از روی عمد هست...من خودم دوست داشتن رو تجربه کردم و هیچ آدمی اگر کسی رو دوست داشته باشه اذیت نمیکنه

چرا هیچکس جوابی نداد....و نمیده....هیچ کس راهنمایی نمیتونه بکنه....دارم دیووونه میشم...میخوام به شوهرم بگم بیا بریم توافقی جدا شیم ...چهار روزه که ازم خبری نگرفته و منم همین طور....

سلام تعجب میکنم بعضی از دوستان یا قواعد مشاوره رو که داخل تالار نخوندن یا میخوان فقط برای جواب چیزی بنویسن.خانومی به نظر من همون دوتا پیام خودش نشونه خیلی چیزا بود.در ضمن وقتی از مسافرت برگشت شما حرفی نزدید که ناراحت بشه و بی خود اونهمه حرف زد؟به نظرم صبر کن حداقل دو هفته من افرادی دیدم توی تالار وضعیتی به مراتب بدتر از شما دوستان فقط به بردباری تشویق میکردن والان از اول تاپیک میبینم فقط حرف از طلاق شماست.به نظر من بذار چند وقت تنها باشه عجله نکن شما که اینقدر صبر داشتید بدون هیچ ارتباطی صبر کن مطمین باش یک ماه نه برای طلاق دیر میشه ونه برای با هم بودنتون پس صبر داششته باش واز این دوری وصبر نهایت بهره رو ببر بذار هر اقدامی که میشه از طرف اون باشه شاید به خاطر حرفاش عذاب وجدان داره پس بذار با خودش خلوت که ویه مدت فکر کن