به یک دختر خانم علاقه مند شدم ولی فعلا شرایط ازدواج ندارم!

سلام دوستان عزیز
من 21 سالم هست و دانشجوی مهندسی نرم افزار هستم و به شدت به این رشته علاقه دارم ضمن اینکه کسب (اندک!) درآمدم از همین راه هست. :18:
من در خصوص دروس تخصصی رشته تحصیلی ام در آموزشگاه ها و به صورت خصوصی تدریس می کنم. چند وقتی هست یک کلاس خصوصی با مدیر یک پیتزا فروشی گرفته م و در پیتزا فروشی بهش درس می دم. :311:
واقعیت این هست که یک خانم 22 ساله در همون پیتزا فروشی کار می کنه که حدودا 2 ماه هست که ایشان را می شناسم، این خانم بسیار فهمیده و با شخصیت هست :43: در طی این مدت ما خیلی به هم علاقه مند شدیم و عشق بین ما کاملا عقلانی است و هرگز احساسی نیست.
من هرگز به ایشان پیشنهاد دوستی ندادم و صرفا آرزوی قلبی من خوشبختی اون هست و دوست ندارم به اون وعده ازدواج بدم و از طرفی باعث بشه که موقعیت های مناسب ازدواج رو از دست بده...
هر بار که برای کلاس میام آموزشگاه این خانم دائما میاد پیشم، کلی باهام حرف میزنه و وقتی میام کلاس، میگه بیا بریم طبقه بالا با هم صحبت کنیم. :310:
ما واقعا همدیگه رو دوست داریم و حاضر نیستیم همدیگه رو از دست بدیم. چند بار بحث ازدواج رو وسط کشید و من بحث رو عوض کردم! واقعیت اینه که درآمد و شرایط من در حال حاضر برای ازدواج مناسب نیست :47: از طرفی من دوست ندارم این خانم رو از دست بدم :302:
این رو هم بگم من هیچ وقت با هیچ خانمی دوست نبودم و ارتباطم با ایشان کاملا در قالب چارچوب هست و به گونه ای در حال حاضر به این خانم به عنوان یک دوست اجتماعی نگاه می کنم.
ببخشید اگر پرحرفی کردم من از بچگی تا این سن صبح و شب سرم توی کامپیوتر بوده و ایشان از سوابق و تلاش های من مطلع هستند :303: و بارها به بهانه ای گفتند من دختر پرتوقعی نیستم. :227:
خواهش می کنم به من بگید چیکار کنم. :203:
آیا باید به دلیل شرایط سنی پایین با ایشون خداحافظی کنم؟ :302:
با تشکر فراوان

با سلام و احترام
به نظر من این جور ارتباطات پر ریسک است. یک جوان در سن و سال شما یک دریا عاطفه و یک لیوان تجربه است و آدم کم تجربه پر اشتباه خواهد شد. معمولا در چنین روابطی ،جوانی که باید آینده خودش را از نظر علمی – اقتصادی و کلا بنیان زندگی اش را بسازد گرفتار یک عواطف ویران گر می شود که در نتیجه تمام زندگی اش تعطیل و مغزش اشغال می شود و عاقبت خوشی نخواهد داشت.

دوست عزیز
این حس های شما کاملا طبیعی هست مخصوصا اینکه بار اولتون هست و قدمهای اولیه رابطه با جنس مخالف رو ورمیدارین و غرق شدن شما در احساسات و این مدل تحلیل کردنتون کاملا طبیعی هست. شما وقتی در کنار هم هستید خوب همو درک میکنین و احساس میکنین همون آدمیه که میتونه خوشبختت کنه و همین حس رو هم (شاید بیشتر) طرف مقابلتون داره ولی این مسئله اصلا تضمین کننده داشتن یک زندگی مشترک در کنار هم نیست. الان احساسات بر منطقتون غلبه کرده و تصمیمی که میگیرید متاثر از احساس خواهد بود.
.
انتخاب فرد مناسب برای زندگی مشترک معیار های دیگه ای رو طلب میکنه که باید از راه خودش بررسی بشه. بعد اینکه حتی اگه طرف مناسب و مطابق انتظارات شما باشه درستش اینه که از طریق خانواده و رسمی اقدام بشه. این نوع رابطه ها معمولا به سرانجام نمیرسه و هر دو طرف آسیب میبینن.. هیچ اشکالی نداره که حتی با اینکه در ابتدای سنین بلوغ هستین با همراهی خانواده دو طرف اقدام به آشنایی رسمی کنین... در این حالت اطلاعات بیشتر و مناسبتری هم برای تصمیم نهایی دستتون میاد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط game-developer

سلام دوستان عزیز
من 21 سالم هست و دانشجوی مهندسی نرم افزار هستم و به شدت به این رشته علاقه دارم ضمن اینکه کسب (اندک!) درآمدم از همین راه هست. :18:
من در خصوص دروس تخصصی رشته تحصیلی ام در آموزشگاه ها و به صورت خصوصی تدریس می کنم. چند وقتی هست یک کلاس خصوصی با مدیر یک پیتزا فروشی گرفته م و در پیتزا فروشی بهش درس می دم. :311:
واقعیت این هست که یک خانم 22 ساله در همون پیتزا فروشی کار می کنه که حدودا 2 ماه هست که ایشان را می شناسم، این خانم بسیار فهمیده و با شخصیت هست :43: در طی این مدت ما خیلی به هم علاقه مند شدیم و عشق بین ما کاملا عقلانی است و هرگز احساسی نیست.
من هرگز به ایشان پیشنهاد دوستی ندادم و صرفا آرزوی قلبی من خوشبختی اون هست و دوست ندارم به اون وعده ازدواج بدم و از طرفی باعث بشه که موقعیت های مناسب ازدواج رو از دست بده...
هر بار که برای کلاس میام آموزشگاه این خانم دائما میاد پیشم، کلی باهام حرف میزنه و وقتی میام کلاس، میگه بیا بریم طبقه بالا با هم صحبت کنیم. :310:
ما واقعا همدیگه رو دوست داریم و حاضر نیستیم همدیگه رو از دست بدیم. چند بار بحث ازدواج رو وسط کشید و من بحث رو عوض کردم! واقعیت اینه که درآمد و شرایط من در حال حاضر برای ازدواج مناسب نیست :47: از طرفی من دوست ندارم این خانم رو از دست بدم :302:
این رو هم بگم من هیچ وقت با هیچ خانمی دوست نبودم و ارتباطم با ایشان کاملا در قالب چارچوب هست و به گونه ای در حال حاضر به این خانم به عنوان یک دوست اجتماعی نگاه می کنم.
ببخشید اگر پرحرفی کردم من از بچگی تا این سن صبح و شب سرم توی کامپیوتر بوده و ایشان از سوابق و تلاش های من مطلع هستند :303: و بارها به بهانه ای گفتند من دختر پرتوقعی نیستم. :227:
خواهش می کنم به من بگید چیکار کنم. :203:
آیا باید به دلیل شرایط سنی پایین با ایشون خداحافظی کنم؟ :302:
با تشکر فراوان

---

بالاخره پیتزا فروشی یا آموزشگاه؟

دوست نیستین اما خانم شما را می بره طبقه بالا برای صحبت؟ صحبت درباره چی؟ اوضاع خاورمیانه و قمیت نفت؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

بالاخره پیتزا فروشی یا آموزشگاه؟

دوست نیستین اما خانم شما را می بره طبقه بالا برای صحبت؟ صحبت درباره چی؟ اوضاع خاورمیانه و قمیت نفت؟

---

از تمامی دوستان عزیز که وقت گذاشتند و نظر دادند کمال تشکر را دارم.
پیتزافروشی هستیم... در مورد هر چیزی صحبت می کنیم :) ولی هنوز به بحث اوضاع خاورمیانه و قیمت نفت نرسیدیم! در مورد زندگی خودش، خانوادش، دوران تحصیلش و ... یه سری اسرار زندگیش صحبت کرده...

چرا همه رفتید :47:
خواهش می کنم به من کمک کنید :302:
منتظر نظر بقیه دوستان هستم :203:

تاپیک زیر رو بخون جواب رو خودت پیدا میکنی

http://www.hamdardi.net/thread-42703.html

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Shadi2

تاپیک زیر رو بخون جواب رو خودت پیدا میکنی

http://www.hamdardi.net/thread-42703.html

---

سلام شادی خانم... خیلی ممنون از پیامتون بسیار خوشحالم... ببخشید ولی شزایط این آقا که لینکش رو فرستادید کاملا با من متفاوت هست! من و این خانم تفاهم داریم و شرایط هم رو درک می کنیم، هرگز هیچگونه تماس فیزیکی نداشتیم و نخواهیم داشت! ارتباط ما بسیار محترمانه ست... ما از شرایط و وضعیت زندگی همدیگه مطلع هستیم و با این موضوع مشکلی نداریم.
به هر حال خصوصیت های ما کاملا به هم می خورد. ضمن اینکه من هرگز نگفتم یه عشق خیلی خیلی وحشتناک به ایشون پیدا کردم و صبح و شب دارم گریه می کنم! من ایشان را برای زندگی می خوام. اگر من بخوام بحث ازدواج رو پیش بیارم به هیچ عنوان به خود این خانم نمی گم و از مادرم میخوام که با خانواده ایشون این موضوع رو در میان بگزارم... من نه با حجاب ایشان مشکل دارم و نه هیچ موضوع دیگه ای... اگر تمایل داشته باشه دانشگاه بره، سر کار بره، کلاس های آموزشی بره و ... هیچ مشکلی ندارم...
دوستان واقعا یه سوال، یعنی شما میگید که چون من صرفا 21 سالم هست نمی تونم ازدواج کنم! پسرخاله من 23 سالشه و تازگیا نامزد کرده و الان رفته سر خونه و زندگیش خیلی هم راضی هست.
دوستای گلم واقعا به کمک نیاز دارم... تنهام نزارید... خواهش می کنم :203::203:

دوست عزیز شرایط و ویژگی های هر کسی با بقیه متفاوته، نمیشه گفت به صرف سن کم نباید کسی ازدواج کنه، ما داریم میگیم شما الان لیسانس دارین حداقل؟ سربازی تون چی؟شغل با درامد ماهی حداقل 2 تومن که از پس زندگی بربیاین؟پدر و مادرتون میتونن به لحاظ مالی و عاطفی ساپورتتون کنن؟والدین اون دختر چی؟ من به شخصه با ازدواج خیلی زود یا خیلی دیر موافق نیستم چون خودم تو شرایطی بزرگ نشدم که تو 21 یا 23 سالگی امادگی ازدواج داشته باشم، اما کسانی رو دیدم که تو 23 ازدواج کردن و خیلی هم موفقن و این به شرایط خانوادگی و فردی و اجتماعی خود فرد بستگی داره پس خوب فکر کنین و بعد اقدام کنین. ما از نوع تربیت شما و شرایط شما و اون خانوم هیچی نمیدونیم!!!

سلام دوست عزیز
ببین انسان یه موجود خطی نیست که در موردش بشه یه برنامه واسش نوشت و بگی خب فقط همین راهو داری نه ! شرایط هرکسی با اون یکی فرق داره.
برای شروع یه کار لازم نیست همه چی عالی باشه لازم خودت عالی باشی ببین حست چی میگه (هیچکدومتون اونقدر براتون دیر نشده که نشه شما سربازی بری و درستو تموم کنی در ضمن خدا روشکر جنم کارم داری همین کفایت میکنه هیچکس از اولی سرمایه دار نبوده مگر به همت پدرش) البته من بعضی از دوستان موافقم شما سنت یکم حساسِ هنوز احساسات قالب بر منطقت اما میشه اینم یه کاریش کرد کافیه قبل اینکه بیشتر احساساتت درگیر بشه سریع تر خانوادتو در جریان بزاری و بزاری یکمم اونا جلو برن و بهشونم اعتماد کنی البته امیدوارم اونام باهات منطقی برخورد کنن
در ضمن اخلاف سنی اونم در این حد اصلا مهم نیست سن یه عدد قانونیه که فاصله از زمان تولد نشون میده سن بیولوژیک انسان نسبت به شرایط و ترتبیت و ... میتونه بیشتر یا کمتر از این باشه.
من که اون خانوم نمیشناسم (البته شما رو هم نمیشناسم) اما اگر موردت اوکی باشه و احساس دوطرفه درستی بینتون هست هرگز بیخیال نشو خیلی کم از این شرایط تو زندگی پیش میاد عشق انگیزه بزرگیه برای همه چی...
امیداورم خدا همراهت باشه و خوشبختی رو با تمام وجودت حس کنی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nardil

دوست عزیز شرایط و ویژگی های هر کسی با بقیه متفاوته، نمیشه گفت به صرف سن کم نباید کسی ازدواج کنه، ما داریم میگیم شما الان لیسانس دارین حداقل؟ سربازی تون چی؟شغل با درامد ماهی حداقل 2 تومن که از پس زندگی بربیاین؟پدر و مادرتون میتونن به لحاظ مالی و عاطفی ساپورتتون کنن؟والدین اون دختر چی؟ من به شخصه با ازدواج خیلی زود یا خیلی دیر موافق نیستم چون خودم تو شرایطی بزرگ نشدم که تو 21 یا 23 سالگی امادگی ازدواج داشته باشم، اما کسانی رو دیدم که تو 23 ازدواج کردن و خیلی هم موفقن و این به شرایط خانوادگی و فردی و اجتماعی خود فرد بستگی داره پس خوب فکر کنین و بعد اقدام کنین. ما از نوع تربیت شما و شرایط شما و اون خانوم هیچی نمیدونیم!!!

---

سلام nardil عزیز، از پاسخ بسیار خوب شما واقعا سپاس گزارم. فقط یه سوال از شما و سایر دوستان عزیزم دارم. به نظر شما کار اشتباهی هست که ازش بخوام به من فرصت بده تا شرایطی حداقلی که خود شما فرمودید رو فراهم کنم؟ مثلا ازش بخوام تا به من فرصت بده تا 25، 26 سالگی شرایط کاملا مناسب رو فراهم کنم؟ شرابط من چند سال دیگه واقعا بهتر میشه. ضمن اینکه چیزهایی که من الان دارم، دوستای هم سنم اصلا ندارن! مثلا من یه خانه خوب دارم! ایشون اگر به من فرصت بده من سن 25، 26 می تونم ماهی 3، 4 میلیون تومن در بیارم.
ببینید من نمی خوام ایشون رو از دست بدم :203: همین چند وقت پیش یه شغل داشتم ماهی 1 الی 1 میلیون و 500 در میاوردم ولی واقعا تمام وقت من رو درگیر کرده بود و به درس و دانشگاهم نمی رسیدم در نتیجه بی خیالش شدم. ضمن اینکه این کار برای یک فرد متاهل مناسب نبود چون نمی تونه به خانوادش برسه...
ممنون :43:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nardil

دوست عزیز شرایط و ویژگی های هر کسی با بقیه متفاوته، نمیشه گفت به صرف سن کم نباید کسی ازدواج کنه، ما داریم میگیم شما الان لیسانس دارین حداقل؟ سربازی تون چی؟شغل با درامد ماهی حداقل 2 تومن که از پس زندگی بربیاین؟پدر و مادرتون میتونن به لحاظ مالی و عاطفی ساپورتتون کنن؟والدین اون دختر چی؟ من به شخصه با ازدواج خیلی زود یا خیلی دیر موافق نیستم چون خودم تو شرایطی بزرگ نشدم که تو 21 یا 23 سالگی امادگی ازدواج داشته باشم، اما کسانی رو دیدم که تو 23 ازدواج کردن و خیلی هم موفقن و این به شرایط خانوادگی و فردی و اجتماعی خود فرد بستگی داره پس خوب فکر کنین و بعد اقدام کنین. ما از نوع تربیت شما و شرایط شما و اون خانوم هیچی نمیدونیم!!!

---

سلام . فکر کنم شما هم قبلا جز کسانی بودید که میگفتید توقع زیادی ندارید و چرا خواستگار نمیاد . تو همین تهرانم پسرایی که درامد بالای 2 تومن داشته باشند بسیار کم هستن . ایانقش دختر خانم اینه که پسر بعد از اینکه مثلا بعد از 35 سالگی به سطح درامد مناسب رسید بله بگه؟ .کمی پایین اوردن توقع و همراهی دختر هم لازمه چیزی که الان بسیار کم وجود داره . اگر طرز تفکرتون اینه که پسری خواستگاری تون بیاد که درامدش حداقل 2 تومن باشه تازه این فقط بحث مالی اش و معیارهای دیگه تون داشته باشه خیلی راحت بهتون میگم شانس ازدواجتون زیر 5 درصد خواهد بود مگر اینکه راضی باشید تو جوانی با فرد میانسال ازدواج کنید .واقعیت جامعه رو ببینید امزوز 26 ساله تون هست چشم رو هم بگذارید میبینید 36 سالتون شده و ....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط game-developer

سلام nardil عزیز، از پاسخ بسیار خوب شما واقعا سپاس گزارم. فقط یه سوال از شما و سایر دوستان عزیزم دارم. به نظر شما کار اشتباهی هست که ازش بخوام به من فرصت بده تا شرایطی حداقلی که خود شما فرمودید رو فراهم کنم؟ مثلا ازش بخوام تا به من فرصت بده تا 25، 26 سالگی شرایط کاملا مناسب رو فراهم کنم؟ شرابط من چند سال دیگه واقعا بهتر میشه. ضمن اینکه چیزهایی که من الان دارم، دوستای هم سنم اصلا ندارن! مثلا من یه خانه خوب دارم! ایشون اگر به من فرصت بده من سن 25، 26 می تونم ماهی 3، 4 میلیون تومن در بیارم.
ببینید من نمی خوام ایشون رو از دست بدم :203: همین چند وقت پیش یه شغل داشتم ماهی 1 الی 1 میلیون و 500 در میاوردم ولی واقعا تمام وقت من رو درگیر کرده بود و به درس و دانشگاهم نمی رسیدم در نتیجه بی خیالش شدم. ضمن اینکه این کار برای یک فرد متاهل مناسب نبود چون نمی تونه به خانوادش برسه...
ممنون :43:

---

سلام شما شرایط الان تون نسبتا مساعده . یک سال اختلاف سنی زیاد نیست . مطمئن باش اگر دختر کم توقعی باشه با شرایط شما کنار میاد ولی حتما شغل ثابتی پیدا کن بعد اقدام کن . شما سنت کمه راحت میتونید رشد کنید