شوهرم به خاطر تایید گرفتن از خونوادش میگه باید ازهم جدا شیم ...

سلام دوستان

من 24 سالمه و شوهرم 9 سال ازم بزرگتر ، پدر و مادر من هردو دکترا و مدرس و مشاور حوزه و دانشگاه،

من خودم دانشجوی معماری بودم ک با شوهرم از طریق نت اشنا شدیم ،

ایشون حدود 10 سالی هست المان زندگی میکنن دکترا رشته خودشون هستن و کارمند دانشگاه اونجا.

پدر و مادر همسرم پیر و بیسواد هستن .دوتا برادر بزرگتر داره که هردو دیپلم ناقص و طبقه بالا خونه
پدرشون زندگی میکنن . یک خواهر داره که با اینکه کارشناسی و ارشدشو تو دانشگاهای فوق العاده سطح پایین خونده بود و مدرک تافل هم حتی نداشت ،شوهرم کاراشو درست کرده بوده و اونجا دکترا مشغول بوده

متاسفانه از همون روز ورودم به شهرشون و اشنا شدن با خونوادش فهمیدم که تفاوت فرهنگیمون زمین تا اسمونه
و این در صورتی بود که من خیلی از مسایل خونوادمو قبل ازدواج باهاش صحبت میکردم و واقعا رفتار من و خونوادمو کاملا میدونست و خیلی کم راجع به خونوادش حرف میزد ، که حتی یه بارم ازش پرسیدم که به نظرت من و وتو اختلاف فرهنگی نداریم ، خیلی سریع گفت نه اصلا !!!


یک سال و نیم بعد از عقد اون اونجا بود و من ایران و منتظر درس شدن ویزا و منو کلی محدود کرده بود

گفت حق نداری با دوستات در ارتباط باشی و با فامیل مثل خالم و بقیه کسایی که میدونست باهاشون صمیمیم ، و اینکه گفته بود از در خونتون خواستی پاتو بزاری بیرون باید اجازه بگیری که من با بابای خودمم میخواستم برم بیرون باید از شوهرم اجازه میگرفتم که تو این مسایل حتی ته دلم اخم هم نکردم و گفتم چشم ...

تو این مدت به اجبار ،خونوادش میومدن دنبالم که عروس نباید پیش خونوادش باشه بعد از عروسی .
و متاسفانه رفتارای متناقض اونا با من دیوونم میکرد اونجا ،

اینکه وقتی همسرم ایران بود و و قتی که من تنها میرفتم اونجا رفتارشون با من زمین تا اسمون فرق میکرد ،
مثلا برادر بزرگش که هم سنه مامان منه وقتی من پیش شوهرم بودم و زنگ میزد کلی قربون صدقه میرفت ابراز دلتنگی میکرد که بیا ایران دلمون برات تنگ شده
و وقتی میومدم ایران بشون زنگ میزدم که حالشونو بپرسم نه تنها جواب نمیدادن که ریجکت هم میکردن و بقیه خونوادش هم به نحوی ...
که هیچ وقت جز تعریف از خونوادش چیزی به شوهرم نگفتم

چون خونواده من هم تحصیلکرده و هم مذهبی هستن من تاحالا یادم نمیاد تو خونمون پشت سر کسی غیبت کنیم یا حرفی بزنیم
و همیشه مامان وبابا وقتشونو با مطالعه پر میکردن که منم اینطور بزرگ شده بودم

اما متاسفانه زناشون و حتی با بودن مرداشون میشستن و پشت سر حتی دایی خودشون حرف میزدن ،
البته چون فارسی صحبت نمیکردن من خودمو تو جمع و حرفای به قولی خاله زنکیشون وارد نمیکردم چون خیلی هم متوجه نمیشدم دقیق که چی میگن ( که البته خیلی هم راضی بودم ) و حتما هم این گرم نشدنام باهاشون باعث شده اینطوری منو از خودشون ندونن!

دو سال و نیمه که اسمم تو شناسنامشه و پارسال اخرای تابستون ویزام درس شد و رفتیم سر خونه زندگیمون

فقط سه ماه باهم تنها زندگی کردیم و بعدش خواهرش اومد اونجا و با اینکه 4 سالی از اونجا بودنش میگذشت اومد برای تموم کردن کاراش و همسرم بم گفته بود خیلی کار نداره چون مقاله هاشو داده بود و تخمین من این بود که خیلی بمونه یک ماهه

ولی متاسفانه حالا که کار به اینجا کشیده فهمیدم اصلا برای درسش اونجا نیومده بوده

وقتی بیخودی و بدون اینکه از من چیزی دیده باشه اخم میکرد همسرم میومد اتاق و با عصبانیت تمام هرچی به دهنش میومد بم میگفت که چرا خواهرم اینجا معذبه !!

شیش ماه اونجا موند و فقط میخورد و میخوابید. و اخم میکرد ، البته فقط جلو شوهرم

وقتی که شوهرم خونه نبود خواهرش با دوستاش تلفنی و نتی میگفت و میخندید تا صدای ایفونو میشنید که شوهرم داره میاد چراغ اتاقو خاموش میکرد و ناراحت جلو لپ تاپش میشست و شوهرم وقتی میومد اینو میدید دعوام میکرد و منم با چشم اشکی شامشونو میبردم ،

دو یا سه بار با خواهرش نشستم صحبت کردم و پرسیدم تا حالا شما از من بی احترامیی یا چیزی دیدین؟ من کاری کردم که شما هر وقت شوهرم میاد اینطوری اخم میکنین؟

گفت من قیافم کلا اینطوریه ، گفتم خب با این رفتاراتون رابطه من و شوهرم روز به روز داره بدتر میشه ، گفت خونه داداشمه هر کاری بخوام میکنم توام اگه میتونی و زنی زندگیتو نگه دار !!!

خانوما یه سوال : اگه شما ببینین داداشتون یه زنی داره که مثل پروانه دورش میچرخه و کلی هواشو داره ناراحت میشین یا خوشحال؟

خواهرش بم گفت تو از همون اول اونقد دور و بر داداشم چرخیدی که میخوای اونو از ما بگیری ، من نمیزارم ...
تو روم نگاه کرد و گفت من از همون اول ازت خوشم نمیومد ! منم گفتم اونی که باید خوشش بیاد اومده به شمام ربطی نداشته
و این حرفای خواهرشو هیچ وقت بش نمیگفتم چون میدونستم قبول نمیکنه و من میشم بده...

سر خواهرش خیلی دعوامون میشد و اونم به خاطر اینکه به خونوادش و خواهرش نشون بده خیلی مرده از هیچ توهینی به من جلو اونا دریغ نمیکرد ، جالب اینجا بود که وقتی تنها بودیم همیشه منو خانومم عزیزم و ... خطاب میکرد ولی جلو اونا طوری صدام میکرد که واقعا فک میکردین داره کلفت خونشونو صدا میکنه...

دیگه این اواخر منم کوتاه نمیومدم و هربار به خاطر خواهرش حرفی میزد منم جوابشو میدادم مثلا یه بار صب خواهرش زودتر رفته بود دانشگاه و وقتی بلند شد دید نیس سرم دادو بیداد کرد که خواهرم بدون صبحانه رفته ، منم گفتم مگه قبل اینکه من اینجا بیام گشنه میرفته دانشگاه؟ !!

یه بارم تو دعوامون ب شوهرم گفتم تا خواهرت برگه های طلاقو دستمون نبینه ول کن زندگیمون نیس
کلی عصبانی شد و گفت نه ،
گفتم اره و دلیل تمام ناراحتیامون اونه، بدون اینکه به روم بیاره 10 روزی شد که به اداهای خواهرش کاری نداشت و دید که هیچ ناراحتی بینمون ب وجود نیومد ، و به قولی به خودشم ثابت شد.

اوایل تابستون برام بلیط گرفت بیام ایران و خودش گفت باید بره ترکیه کار داره ، خونوادش رفتن ترکیه ببیننش ، دو روز بعد از اینکه خونوادش اومدن ایران زنگ زد گفت نمیخواد بیای ، بلیط برگشتتو کنسل کردم ، ما ب درد هم نمیخوریم

هرچی گفتم چی شده ، چ کار کردم ، فقط میگفت نه .

زنگ زد بابام که من و دخترتون به درد هم نمیخوریم،
بابام خیلی محترمانه باش صحبت کرد ، و گفت شما هیچ دلیلی نمیاری که چرا و مشکل کجاست ، بابام بش گفت تا دو روز دیگه فک کن زنگ بزن و دلایلتو بگو

بعد از دو هفته زنگ زد ، کلی گویی میکرد و چیزی نمیگفت ، به نظرم خیلیه ادم زنی داشته باشه که بعد از سه سال نتونه یه عیب در بیاره و بهونش کنه ، تا اینکه از دهنش در رفت و گفت خواهرم گفته دختر شما تو چاییش اب دهنشو انداخته ، و خیلی چیزای دیگه !!!!
و خیلی بهونه های الکی کنارش ، که مثلا دخترتون هربار میریم خرید ، دیر خرید میکنه و رو وسایلا عیب میزاره !

و این در صورتی بود که تا ناهار دانشگاه خواهرشم تو اون شیش ماه براش میزاشتم...

بابام زنگ زد به پسر بزرگشون که واسطه این اختلافا شه ، اما متاسفانه اونقدر که اونا مصمم بودن شوهر من نبود
و به بابای من به دروغ گفته بودن دختر شما تا حالا چندین بار اشک مادرمونو در اورده ، و هزار تا تهمت دیگه که به نظر من یکیشم به گوش شوهرم برسه برای تنفر از من کافیه

خواهرش یه ماه بعد از من اومد ایران و کارشو اونجا تموم کرد ، الحق هم که تموم کرد و تمام خونوادشو علیه من کرده ، در صورتی که کوچکترین بی احترامی از من ندیدن

چنروز پیشم با داییشون صحبت میکردم که واسطه شن که خونوادش به داییش گفته بودن ما از همون اول راضی نبودیم و الانم به ما ربطی نداره و ما دخالت نمیکنیم !


با توجه به فرهنگشون اینکه بیشتر به زنشون بی محلی کنن مردتر حساب میشن ، و حالا هم که خونوادش اون حرفارو به گوشش رسوندن برای تایید گرفتن از اونا هم که شده حاضره زن و زندگیشو نابود کنه

درسته شوهرم عیبایی داره که واقعا همش مربوط میشه به تربیتش ولی من زندگیمو میخوام و دوس ندارم ب خاطر این دروغا و تهمتا زندگیم از هم بپاشه ،
من و همسرم همو خیلی دوس داریم و تاحالا 90 درصد دعواها و ناراحتیهامون به خاطر خونوادش بوده که خودش هیچ وقت نخواست اینو قبول کنه.

به هیچ وجه حاضر نیس باهم حرف بزنیم ، چون میدونه دلیل مشخصی برا حرفاش نداره ، از طرفیم حرفا خواهرشو روش نمیشه بم بگه چون قبلا بش گفته بودم خواهرت با حرفاش داره زندگیمونو از هم میپاشونه

تلگرامشو و بقیه برنامه هاشو پاک کرده که باش نتونم حرف بزنم
منم اگه جای اون بودم با شنیدن این همه حرف، از همسرم متنفر میشدم

حالا نمیدونم چکار کنم ، من واقعا تو اون زندگی برا شوهرم کم نذاشتم ، اگه اون همه محبت من نبود با وجود موش دووندنای خواهرش به یک سال هم نمیکشید زندگیمون

متاسفانه اونا از خداشونه که شوهر من بدون زن و زندگی باشه تا بیشتر بتونه بشون سرویس بده
چون نوه شون هم امسال کنکور قبول نشد و میخوان بدون مزاحم که من باشم بچشونو بفرستن اونجا
که قبلا هم جلو روی خودم گفته بودن که میفرستیمت المان عموت دکترت کنه !
و خیلی سرویسای دیگه مثل ترکیه رفتنشون که 20 روز اونجا بودن و با این اوضاع بی پولیمون هفت هشت ده ملیون پیادش کردن و ....
و این در صورتی بود که من و شوهرم حتی ماه عسل هم نرفتیم تا حالا ، حتی یه مسافرت دو نفره دو روزه حتی تو خود ایران !!!

الان یه ماه شده که زنگ زده و گفته طلاق ...

تا یکی دو هفته اولش که نمیزاشت باش تلفنی حرف بزنم ، براش تو تلگرام مینوشتم

کلی معذرت خواهی کردم کلی قربون صدقش رفتم ،منظقی حرف میزدم ، هزار بار براش نوشتم درست میشه همه چیز ، زمان بده ، بخدا همه این روزا میگذره فقط میگفت نه ...

حالام موندم چکار کنم ، چندین بار هم قبلا جلو خواهرش و خونوادش برای اینکه خودی نشون بده دعوام کرده بود و گفته بود پاشو حاضر شو ببرمت خونه بابات ، و لی با دیدن اشکای من و غصه خوردنام کلی پشیمون شده بود و تو اتاق که خونوادش نبینن بم محبت میکرد

الانم میدونم پشیمون میشه یه روزی ، ولی میترسم دیگه خیلی دیر شده باشه ...

مرسی که با حوصله نشستین و حرفامو خوندین :)

اینو مطمئنم منم ازشون بگذرم ، خدا نمیگذره که اینطوری بین زن و شوهرو سرد میکنن
من تاحالا دست مامان و بابای خودمو نبوسیدم ولی دست مامان اونو بوسیدم ، چون همسن مامانبزرگمن و من هیچ وقت به چشم مادر شوهر یا پدرشوهر ندیدمشون ...
تو این اوضاع مامان و بابا کلی ارومم میکنن و بم مشاوره میدن اما یهو دلم گرفت گفتم شاید شما دوستان هم ایده یا کمکی به ذهنتون برسه که من به فکرم نرسیده ، ممنون .

سلام عزیزم
خیلی ناراحت شدم،انشاالله خدا جوابشونو بده
به نظرم باید حضوری و دائما بری به یه مشاوره مطمئن چون موضوع خیلی جدیه
اما به نظر من ادمی که با وجود تحصیلات انقدر ضعیفه فقط لیاقت یه چیزو داره: "فراموش کردن"

سلام متاسفم
وضعیت حادی دارید اگر امکانش باشد که همسرت را در ایران نگه داری و شغل داشته باشد اون وقت میتوانی به نتیجه برسید
در حال حاضر بر گرد خونه بدون هیچ صحبتی و مخالفتی در هیچ مورد نشون ندهید
کمی که با هم خوب شدین به ایشان بگویید شما برای اینکه ثابت کنی به خانوادت که من زن ذلیل نیستم در مقابل انها این رفتارها را نشان میدهی
بگویید وقتی با خانوادت هستی احساس غریبگی میکنم حس طرد شدگی دارم انگار که همو نمیشناسیم
قبلش هم کمی از خانوادش تعریف کن و از اخلاقهای خوب خودش بگویید
و عنوان کنید که من با هزار تا امید آرزو با شما ازدواج کردم و.........
اگر میخواهی که برای زندگیت خرج کند میباید حس تامین کنندگی به ایشان دهی
رفتار شما با خواهرش و خانوادش خیلی خوب بوده افرین
لطفا کلید مرد اقتدارمرد و روابط جنسی از صوت دکتر حبشی را دانلود کن و با دقت چندین بار گوش کنید
از محبت خار ها گل میشود به همسرت محبت کن و صبوری کنید موفق میشوی

الهه ی ناز عزیزم ممنون از همدردیت ،من خودم خیلی تو زمینه روانشناسی و دینی و روابط زناشویی مطالعه دارم و ب وفور سخنرانی گوش میکنم،تو این اوضاع بدون حضور همسرم فک نمیکنم مشاور بتونه کمکی کنه خیلی،و این در صورتیه که همسرم به هیچ وجه قبولشون نداره
خود بابای من بنده خدا با کلی احترام و محبت چندین بار باش صحبت کرده و بش گفته این مسایل حل میشه و در حدی نیس که شما حرف از جدایی میزنی ،ولی ایشون اگرم تاحالا علنی با بابام با بی احترامی صحبت نکرده به خاطر نوع صحبت و احترامی بوده ک بابا بش داشته ،و فقط میگه ما به درد هم نمیخوریم

سلام

ایشون اگه بخواد جدا بشه باید درخواست بده و مهریه شما را هم کامل بده. به نظرت آمادگی این کار را داره؟

به نظر من دیگه خواهش و التماس بسه. شما هم یه مدت کلا تماس نگیرید و بذارید فکر کنه.
پیغام و پسغام ها فکرش را آشفته می کنه. بذارین در سکوت باشه یه مدت.
شاید وقتی دید از شما خبری نیست نگران بشه و باورش بشه که شما هم جدایی را پذیرفتید.

از ویژگیهای شخصیتی همسرتون و خودتون بیشتر بگید.

واقعا این حرف های اونا یک طرف اینکه گفتی با این حال باز هم دوست داری تو این زندگی بمونی یک طرف
واقعا خودت رو لایق این زندگی میدونی؟
این بچه که باهاش ازدواج کردی هنوز بند نافش وصل مامانشه و با خواهرش ازدواج کرده و شما شدی هووی اونا زن های اون خانواده چشونه چرا انقدر وابستگی دیوانه وار به پسرشون دارن قطعا مشکل روانی دارن اونطوری که شما داشتی پیش میرفتی میترسیدم آخر بنویسی هنوز شیر مامانشو میخوره اینا طوری اینو تربیت کردن که شده مثل عروسک خیمه شبازی اونا و باهاش بازی کنن و لذت ببرن و متاسفانه انقدر باهوش نیست که اینو بفهمه خواهشا شما بفهم که راه درست چیه شوهرت این یک مورد درست تشخیص داده ایشون با هرکس ازدواج کنه بدبخت میشه حتی با کسی مثل خودش

سلام
امیدوارم مشکلتون حل بشه
من پستتون روخوندم وبه نظرم شماهیچ عیبی نداشتیدیه جورایی به نظرم عجیب اومد!
اماآخرش گفتیدکه ازشوهرتون معذرت خواهی کردین!بابت چی؟
شماکه کاری نکردین
به نظرم شماخیلی منفعلید
چرااین همه گریه والتماس؟؟؟
وقتی به قول خودتون بی دلیل باهاتون دعوامیکردچرااین همه التماس؟؟؟مردهااززن آویزون بدشون میاد
به نظرم یه مدت روشتوعوض کن ببین عکس العملش چیه
بهش بگوکه داری به حرفهاش فکرمیکنی.. بهش بگوکه اگه تونتونی بامن که این همه بهت محبت کردم ورفتارهای خانوادتوندیدگرفتم زندگی کنی باهیچکس دیگه هم نمیتونی
بهش بگومنم نمیتونم بامردی که نمیتونه تکیه گاهم باشه زندگی کنم...خیلی آروم بهش بگوبدون دعوا
تاپیکهای سوده روبخون مشکلش شبیه مشکل شمابودکه تونست باتلاش وصبروصبروصبرحلش کنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اسما@

سلام متاسفم
وضعیت حادی دارید اگر امکانش باشد که همسرت را در ایران نگه داری و شغل داشته باشد اون وقت میتوانی به نتیجه برسید
در حال حاضر بر گرد خونه بدون هیچ صحبتی و مخالفتی در هیچ مورد نشون ندهید
کمی که با هم خوب شدین به ایشان بگویید شما برای اینکه ثابت کنی به خانوادت که من زن ذلیل نیستم در مقابل انها این رفتارها را نشان میدهی
بگویید وقتی با خانوادت هستی احساس غریبگی میکنم حس طرد شدگی دارم انگار که همو نمیشناسیم
قبلش هم کمی از خانوادش تعریف کن و از اخلاقهای خوب خودش بگویید
و عنوان کنید که من با هزار تا امید آرزو با شما ازدواج کردم و.........
اگر میخواهی که برای زندگیت خرج کند میباید حس تامین کنندگی به ایشان دهی
رفتار شما با خواهرش و خانوادش خیلی خوب بوده افرین
لطفا کلید مرد اقتدارمرد و روابط جنسی از صوت دکتر حبشی را دانلود کن و با دقت چندین بار گوش کنید
از محبت خار ها گل میشود به همسرت محبت کن و صبوری کنید موفق میشوی

---

همسر من ایران نیس،بعد از ترکیه رفت المان خونمون .<br>
با تعصبی که ایشون نسبت به شهر و خونوادش داره بیایم ایران حتما اونجازندگی خواهیم کرد ،و اوایل زندگیمون اگه این اتفاق بیفته با دخالت های خونوادش نباید امیدی به ادامش داشته باشم<br>
&nbsp;در این مورد خیلی باهاش صحبت کردم ،خیلی بهش گفتم همون طور که تو میخوای من پیش خونوادم هوای تورو داشته باشم منم همینو از تو میخوام <br>
بله من کلید و اقتدار مرد رو قبلا چندین بار گوش کردم <br>
و مطمعنم باورتون نمیشه که من بیش از 90 درصد اون حرفارو اجرا میکردم حتی قبل از گوش دادن به اون سخنرانی. اما گاهی وقتا منم صبرم لبریز میشد و...<br>
الانم شما از همسرم بپرسین بجز مواردی که به خاطر خونوادتون با زنت مشاجره داشتی و زنت جوابتو داده کی بوده و سر چه چیزی بوده ،حتی یه مورد نخواهد گفت !





شیدا جان ...

ن ایران نیس ،و بابت مهریه دستم ب جایی نمیرسه ، و فک نمیکنم با این اوضاع ایران بیاد چون خونوادشو میتونه هرسال ترکیه ببینه<br>
الان سه هفته شده ک باش صحبت نکردم ،بابا اینام دو هفتست ک باش تماس نگرفتن ولی خبری ازون نیس <br>
با شناختی که ازش دارم یه سالم باش کاری نداشته باشم تصمیمی نخواهد گرفت.<br>
ایشون اخلاقای خوب زیادی داره، ب هیچ عنوان اهل دختربازی و ایچنین مسایل نیس، برای زندگیش حتی شده از 4 صبح میره سرکار تا اخر شب میمونه ، وقتی پیششم خیلی احساس مسولیت داره نسبت بهم و خیلی خوبیای دیگه <br>
ولی متاسفانه تربیت درستی نداشته و مشکل عزت نفس داره،<br>
خیلی زود عصبانی میشه ،<br>

هیچ وقت یاد نگرفته با حرف زدن مشکلاتشو حل کنه ،و تو خونشون بارها شاهد بودم مرداشون در حد کتک کاری به سر و کله هم پریدن ،<br>
و هربار نشستم باهاش صحبت کنم راجع ب کوچکترین مسایل و مشکلاتمون سفسطه کرده و بحث و ب بیراهه کشونده و اخرش گفته خاک بر سر من ک ازدواج کردم! <br>












من هم مطمئنا بی عیب نبودم

شاید لازم باشه یکی از دوتا از دعواهامونو بگم<br>
چنبار خیلییی شدید ب خاطر خواهرش دعوامون شد :<br>
<br>
ی بار&nbsp; روز تعطیل بود ،بعد از ناهار گفت میخواد بره دانشگا کار داره،خواهرش خونه بود،تو اشپزخونه اروم ب شوهرم گفتم میشه منم برم بیرون یه دوری بزنم ،گفت نه خواهرم خونه تنهاست<br>
<br>
گفتم این همه روز صب تا شب من تنهام باهم میرید باهم میاید ،حالا چی میشه یکم خواهرت تنها باشه <br>
<br>
بلند داد زد نه ،گفتم اروم صدامونو میشنوه بلندتر داد زد لازم نکرده بری ،رفت سمت در خونه که بره ،منم برخلاف همیشه تا دم در نرفتم و انتهای راهرو با چشم اشکی وایستادم ک بره ، نگام کرد و پیش خواهرش بم گفت بلد نیستی مثه ادم خدافظی کنی؟ گفتم نه بلد نیستم برگشتم اومد سمت اتاق <br>
اومد طرفم سرم دادو بیداد کرد هولم داد خوردم زمین ، تا الان من حرف خاصی نمیزدم بلند شدم ،رفت سمت کمدم جلو خواهرش لباسامو پرت کرد جلوم گفت بپوش ببرمت برلین برو خونتون <br>
منم خیلییی بم برخورده بود جلو خواهرش ،جوابشو دادم . یکی خوابوند زیر گوشم منم برگشتم بش گفتم افرین خیلییییی مردی ک دست رو زن بلند میکنی ، ب فامیلم توهین کرد منم گفتم هرچی از خاندان تو یادگرفتم کافیه <br>
میدونم جلو خواهرش مردونگیشو و اقتدارشو له کردم :(<br>
<br>
تو اون شیش ماه فقط دوبار جلو خواهرش باهاش دهن ب دهن کردمو جواب دادم <br>
بله من اقتدار اونو شکستم <br>
ولی منم یه ادمم <br>
بخدا برام راحت نبود جلو خواهرش هرچی از دهنش در میاد بم بگه و حتی سیلی بزنه



<br>
ظهر بود از دانشگاه تنها اومد ،ظرف غذاشو رو میز گذاشت گفت برام یه نیمرو بزار ،<br>
گفتم ماکارونیش خوشمزه شده ،گفت اینو نمیخورم ،گفتم چرا؟؟؟&nbsp; <br>
گفت اگه میخوای خودت بخور ،گفتم ینی چی ، یهو تو عصبانیت از دهنش پرید ظرف غذا رو شسته بودی؟ <br>
جا خوردم گفتم ینی چی ، گفت خودت بخور اگه قابل خوردنه ،<br>
خیلی بم برخورد گفتم اگه نمیخوری میریزمش سطل اشغال،گفت بریز&nbsp; ،منم رفتم سمت سطل اشغال و کل غذا رو ریختم توش <br>
نشستم کنار سطل اشغال و زدم زیر گریه ،گفتم خیلی بی انصافی ، تویی که کل 365 روز سال و سرماخورده بودی( لاغره و سیستم ایمنی خیلی ضعیفی داره) پاییز و رمستون اومد و رفت یه عطسه سرماخوردگی نداشتی(&nbsp; هر شب بدون استثنا غذا هرچی بود براش سوپ هم میزاشتم ، سیر ،زنجبیل تازه ،شلغم ،رنده میکردم و با کلی ادویه و مواد دیگه و متنوع ، هر شب نه ولی یه شب در میون یه مدل دمنوش قبل خواب میبردم میخورد و کلی کارای دیگه )<br>
<br>
با عصبانیت و گریه گفتم اونوقت من برا تو ظرف نشسته میزارم؟ اینا حرفا تو نیس ،اون خواهرت داره زندگیمونو از بین میبره ،بعدم نشستم گریه ،رفت تو اتاق خواب بخوابه ، رفتم دم در اتاق وایستادم گفتم میشه این ماکارانیارو ک ریختم سطل اشغال ببرم دریاچه به اردکا بدم؟ گفت وایسا اماده شم باهم بریم <br>
وقتی برگشتیم خواهرشم اومده بود و مطمئنن میدید ک داریم میگیم میخندیم از تعجب میخواسته شاخ در بیاره ....<br>
<br>
&nbsp;بهونه گیریای خواهرش به حدی رسیده بود که خود شوهرمم&nbsp; متوجشون بود ، سر سفره فقط مونده بود بشقاب خورشت ماهیچه رو تنهایی هورت بکشه (دستپختم خیلی خوبه چون حسابی پاش انرژی میزارم) جلو روی من و شوهرم برگشت گفت مزه کله پاچه میده! منم هیچی نگفتم :(<br>
<br>
&nbsp;به حدی رسید اداهاش که ی روز عصر که اومدن شوهرم بم گفت کاری به خواهرم نداشته باش خودش میخواد تو اشپزخونه باشه برا خودش غذا درست کنه تو برو تو اتاق&nbsp; ،ینی انقد پرو شده بوده که به شوهرم گفته من دسپخت زنتو نمیخورم<br>
منم دیگه سگم در اومد رفتم تو اتاق محکم درو کوبیدم ،اومد تو اتاق گفت چ خبرته،گفتم دیگه نمیخوام این زندگیو نمیخوام ، اینجام خونه نیس ،معلوم نیس کاروانسراست ،چیه ؟ببین کسی تو خیابون نیاز به گاز و اشپزخونه تمیز نداره اینجا هست ،شوهرمم فقط میگفت اروم داد نزن ،منم کوتاه نیومدم چون اگه میزاشتم اون تو خونم اشپزی کنه اصلا بعید نبود فردا روز سر یه قهر کوچیک شوهرم بشینه پای سفره اون .<br>
داد میزدمو میگفتم خواهرای مردم ارزوی خوشبختی داداششونو دارن ولی خواهر تو تا این زندگیو از هم نپاشونه ول کن نیس ،بعد داد زدم ک اونم بشنوه گفتم کارتو کردی منم دارم میرم خوشحال باش ،فقط امیدوارم خیر از زندگیتو این مدرک لعنتی نبری ،&nbsp; اماده بودمو رفتم سمت در<br>
شوهرم اومد جلومو گرفت چون اولین بار بود این حرفو من میزدم به بهونه اینکه بمون دعوا کنیم جلوم وایستادو نذاشت برم ،خواهرش اومد تو اتاق خیلیییی مظلومانه گفت من میرم ،منم گفتم کارتو کردی دیگه دلیلی برا موندن نداری <br>
این اتفاق شیش ماه بعد از تحمل اون اداهاش افتاد ، پاشد رفت بیرون خواهرش<br>
<br>
شوهرمنم خیلی عصبانی بودو میگفت باید این زندگی تموم شه و میفرستمت بری خونتون و البته به معنای واقعی تو شوک بود چون منو اونطوری مصمم برای رفتن تاحالا ندیده بود ،یکم بعد رفت دنبال خواهرش ،و خواهرشو دوماه دیگه ک بلیط برگشتش بود و بعد از اون دیگه ندیدم.<br>
&nbsp;شب تنها اومد خونه ،رفتم پیشش باش صحبت کردم ،گفتم دوس نداشتم این اتفاق بیفته ،اونی که هیچ وقت قبول نمیکرد مقصره برگشت گفت میدونم هرسه تامون مقصر بودیم!&nbsp;
گفتم الانم میدونم تو این شرایط بیشتر از همه رو تو فشاره ،دوس ندارم ت&nbsp; این حالت ببینمت ،هرکاری بگی انجام میدم حتی اگه لازم باشه بات میام بریم دنبال خواهرت و ب خاطر تو ازش معذرت خواهی میکنم&nbsp; تا حالت بهتر شه ،گفت میخوام تنها باشم خودمو پیدا کنم&nbsp;
تا یه هفته رو کاناپه میخوابید منم خیلی باهاش نرم و مهربون بودم و حتی میشستیم فیلم میدیدیمو میخندیدیم انگار نه انگار ک چیزی شده و کلی غذاهای خوشمزه براش درس میکردم یکی دوبارم بش گفتم اگه میخوای راجع ب اون اتفاق حرف بزنیم ،میگفت نه <br>
بعد از یه هفته ک شبا جدا میخوابید ،روز ک دانشگا بود بش پیام دادم اگه میخوای شبو جدا بخوابی لطفا نیا خونه ، هروقت تونستی به این نتیجه برسی ک میتونی با زنت تو یه اتاق بخوابی لطفا بیا ،بش گفتم اگه هر سه تامونو مقصر میدونی پس با خواهرتم الان ک میبینیش اینطوری سرد رفتار میکنی؟ <br>
<br>
شب اومد خونه و موقع خواب اومد پیشم و تا قبل از اومدنم خیلی روزای خوبی داشتیم و بجز دومورد ک ب خاطر خواهرش بود اصلا ناراحتی و دعوایی نداشتیم <br>





<br>
چنبار باش نشستم صحبت کردم که اگه تصمیمی برای جدایی داری بم بگو ک بدونم با چه نیتی دارم ازینجا میرم ، اخه کلا سرد و غد شده بود البته فرقی با زمان بودن خواهرش نمیکرد <br>
میگفت نه میخوام این زندگیو نگه دارم <br>
واقعا تو اون اوضاع از هیچ مدل محبت و قربون صدقه رفتنی دریغ نمیکردم البته هیچ وقت از محبتم براش کم نزاشتم تو هرشرایطی میرفتم تو بغلشو بش میگفتم بدون بوی بدنت خوابم نمیبره و ...<br>
و اگرم تو اون چنتا دعوا ناراحتش کرده بودم چندین برابرشو بش برگردوندم ...<br>
من یک زنم میدونم شوهرم تا لحظه ای ک پیشش بودم به هیچ وجه ب جدایی فکر نمیکرد ، با وجود <br>
تمام اون اتفاقا ، و کارای خواهرش .<br>
وقتی میخواستم بیام شناسنامه و کارت ملیمو نداد گفت دوماه اونجایی لازمت نمیشه و خیلییی<br>
چیزای دیگه که دلیلمن برای اینکه تا اون لحظه ب جدایی فک نمیکرد<br>
<br>
بعد از اون اتفاق ک خواهرش دوماه اخرشو یه جا دیگه مونده بود ،ازم یه قول گرفت ،گفت تا اخر عمرت به هیچکدوم از فامیلای من این اتفاقو نگو منم ب خواهرم گفتم ب کسی نگه که خونم نیس <br>
<br>
نمیدونم متوجه شدین یا نه ک اون با تموم وابستگی ب خونوادش منو انتخاب کرد <br>
<br>
اما متاسفانه اومدنم به ایران و دور شدنش از من و رفتنش به ترکیه و اینکه خواهرش وقتی اومد ایران ب همه گفت ک خونه داداشش نبوده دوماه اخرو. , و باقیه دروغا و تهمتاش<br>
&nbsp;ورقو بالاجبار برگردوند <br>
قبل اومدنم خیلی بش میگفتم نمیخوام برم ،یا بات میام ترکیه ،چون میترسیدم از خواهرش . <br>
راضی نشد گفت من شوهرتم هرجا میگم باید باشی .<br>
<br>
شوهر من حالا تو وضعیتیه که مجبور شده برای حفظ اقتدارش پیش خونوادش رو منو خط بکشه ، الان میدونم از دوریه من داره دیوونه میشه. <br>
میشناسمش ک اگه از زندگیش برم تا چن سال دیگه سکته نکنه خیلیییههه <br>
<br>
<br>
و باتوجه به تحصیلات همسرم ،میدونم که وقتی تو خلوت خودش به حرفام فک میکنه ،قبولم داره و اگه بزاره ،سال به سال این مشکلات خاله زنکی کمترخواهندشد <br>
ولی متاسفانه تو این شرایط .،تاریکی فتنه ی اوون حرفا همه ذهن و فکرشو درگیر کرده <br>
و دلم براش میسوزه چون میدونم حال اون بهتر از من نیس<br>
<br>

سلام

برای شوهرت خیلی سنگین بوده که بقیه بدونن خواهرش را از خونه اش بیرون کرده.
الان هم درگیر این مشکله.
می خواسته اون موضوع را مخفی نگه داره ( که اعتبار و غیرت و غرورش پیش دیگران زیر سوال نره) ولی حالا که موضوع گفته شده، نمی تونه باهاش کنار بیاد.

فکر می کنه راهش اینه که از شما جدا بشه.
همونقدر که روی شما غیرت داره، روی خواهرش هم داره.
شاید توی خانواده و فرهنگشون خیلی زشت باشه که خواهرش جدا زندگی کرده توی آلمان ( گفتید خیلی اختلاف فرهنگی دارید)

به نظر من یه کم فاصله بگیر و بهش فرصت بده با موضوع کنار بیاد.
اگه کمتر جر و بحث کنی و کمتر خواهش و التماس ... بهتره.

خودت هم گفتی که بعد اون دعوا، هیچوقت نخواست در موردش صحبت کنیم. شاید اخلاق همسرت اینه که باید با خودش و توی خلوت خودش مشکل را حل کنه.
نیازی به صحبت و گفتگو در موردش نداره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

برای شوهرت خیلی سنگین بوده که بقیه بدونن خواهرش را از خونه اش بیرون کرده.
الان هم درگیر این مشکله.
می خواسته اون موضوع را مخفی نگه داره ( که اعتبار و غیرت و غرورش پیش دیگران زیر سوال نره) ولی حالا که موضوع گفته شده، نمی تونه باهاش کنار بیاد.

فکر می کنه راهش اینه که از شما جدا بشه.
همونقدر که روی شما غیرت داره، روی خواهرش هم داره.
شاید توی خانواده و فرهنگشون خیلی زشت باشه که خواهرش جدا زندگی کرده توی آلمان ( گفتید خیلی اختلاف فرهنگی دارید)

به نظر من یه کم فاصله بگیر و بهش فرصت بده با موضوع کنار بیاد.
اگه کمتر جر و بحث کنی و کمتر خواهش و التماس ... بهتره.

خودت هم گفتی که بعد اون دعوا، هیچوقت نخواست در موردش صحبت کنیم. شاید اخلاق همسرت اینه که باید با خودش و توی خلوت خودش مشکل را حل کنه.
نیازی به صحبت و گفتگو در موردش نداره.

---

متاسفانه دقیقا همینطوره که میگین
اما مشکلی که وجود داره اینه که من فک نمیکنم بتونه تو تنهاییش مشکل و حل کنه
همون طور که خودم بعد از یه هفته بش پیام دادم که یا خونه نیا یا شبو دیگه جدا نخواب و اون شب ایشون تصمیمشو گرفت ،و اگه تا یک ماه دیگه هم بش پیام نمیدادم همچنان رو کاناپه میخوابید
ب نظر من اگه الان میخواد تنها باشه به خاطر این نیس ک مشکل و حل کنه ،میخواد بش فک نکنه و بتونه با تنهاییش و فک نکردن زندگیشو کنه و ببینه بقیه چکار میخوان بکنن

و متاسفانه هر روز این دوری مثل سم داره به احساس هردومون نسبت به هم لطمه وارد میکنه
بله منم سه هفتست هیچ تماسی باش نداشتم و بار اخر هم گفتم اگه تصمیمت جدایی باشه منم میرم دنبال کارای دانشگام ولی کنارشم گفتم این زندگی قابل ساختنه
از طرفی هم تحمل این شرایط واقعا برام عذاب اوره

فکر می کنی اگه تو این موقعیت بری آلمان پیش همسرت چه برخوردی باهات داره؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین2010

فکر می کنی اگه تو این موقعیت بری آلمان پیش همسرت چه برخوردی باهات داره؟؟

---

تمام مشکل همینه که مدت طولانی منو ندیده دیوونه شده ، بش فک کردم بدون اینکه بش بگم برم
اما واقعا میخوام یه تصمیم درست حسابی بگیره برای زندگیمون
برام سخته بخاطر جزییترین مسائل برگرده بگه ما بدرد هم نمیخوریم
با این وضعیتم برم برچسب اویزون بودن و اینکه نمیخواستمت تو دعواها میاد وسط
که من اینو نمیخوام
چون یک سالو نیم منو اینجا علاف ویزا کرد
سه ماه از خونه خودمون رفتنمون نگذشته بود خواهرشو اورد ،با اون همه توقعات عصر حجریشون
تابستونم ب جا اینکه زنشو ببره یه مسافرتی جایی ، برا خونوادش مسافرت ترکیه جور کرد
الانم این داستانو راه انداخته
واقعا میخوام خودش یه تصمیم درست حسابی بگیره
من بیشتر از سنم و توانم با شرایط اون کنار اومدم
وگرنه اینو میدونم که یکی از دلایلی که نمیزاره باش تلفنی صحبت کنم اینه که میدونه نرم میشه با حرفام
مرد خوبیه واقعا و اینکه وقتی پیششم غلغش دستمه
و وقتی مزاحمی پیشمون نباشه خوب باهم کنار میایم ولی متاسفانه اون اتفاقا یکم شرایطو عوض کرد

سلام خانم Halle شبتون بخیر.
به نظر من اولین اشتباه بزرگ شما این بود که گذاشتید تمامی این مشکلات روی هم جمع بشه و سعی تکردد تا وقتی که پیش شوهرتون هستید برید مشاوره. دومین اشتباه بزرگتون این بود که خیلی کوتاه اومدید. همیشه میگیم زن و شوهر باید گذشت داشته باشن، اما حالتی که شما تعریف کردی بیشتر شبیه ناز کردن ایشون و ناز کشیدن از سوی شماست. شما یک زن هستید و نباید پس از یکی دو بار خواهش برای حف زندگتون بیشتر التماس می‌کردید تا شوهرتون دور از جون سوارتون نشه. شخصا از این که هی به یه نفر سرکوفت بزنم خوشم نمیاد. این موارد رو هم فقط برای این گفتم که از اشتباهاتتون درس بگیرید.
اما راه حل
خب طبیعتا زندگی با چنین فردی ساده نخواهد بود. سعی نکنید با التماس به اشون برگردید. به هیچ وجه این کار بیهوده رو انجا ندید. بیاید فکر کنیم ایشون پشیمون شدن و شما رو برگردوندن به خونه. آیا رفتار خانواده و اخلاق و روحیات خود ایشون عوض شده؟ خیر! به هیچ وجه! پس کمتر از یک ماه بعد، باز هم همون آشه و همون کاسه. ایشون از شما که هیچ چیز رو نمی‌پذیرن. پس به نظر من بهتره پدر محترمتون با حالتی جدی و تا حدودی عصبانی باهاشون صحبت کنن و برای این کار دلایل منطقی ازشون بخوان. خانواده‌ی شما خیلی با این فرد ساختن و گویا جایگاه خودش رو فراموش کرده! پدرتون حتما حتما هر طور شده باید باهاش مفصل حرف بزنن و مشکل رو شناسایی و حل کنن. به هر حال ۲ تا مرد حرف همو خوب می‌فهمن. اگر هم خدای ناکرده مشکل حل نشد، بهتره دیگه بیش از این به چنین فردی امید نبندید. پس به ناچار باید با کواه‌باری از تجربه این فرد رو از ذهنتون بیرون کنید و سعی کنید عزت نفس ارزشمند خودتون رو که به خاطرش از دست داده و له کردید مجددا به دت بیارید. با آرزوی موفقیت و خوشبختی برای شما خواهر عزیز.

سلام
از دید من هر چیزی! حتی محبت کردن و کوتاه اومدن و نادیده گرفتن و گذشت کردن و ... هم یه اندازه ای داره!!! هر چیزی از اندازه ی خودش که بگذره حالت مرض پیدا میکنه! در حال حاضر بدترین کار اینه که شما کوتاه بیای، سعی کن صبور باشی و یکم روی خودت و عزت نفست کار کنی، اصلا با همسرت و خانواده ش تماسی برقرار نکن و مشغول زندگی خودت شو، کوتاه اومدن مکرر و بیش از اندازه در مقابل رفتارهای زننده ی ایشون و خانواده ش فقط اونا رو نسبت به شما پررو تر میکنه و منفعتی نداره، همه ی کارهای همسرت و خانوادشو که باعث رنجش تو و به وجود اومدن دعوا بین تو و همسرت شده روی یه کاغذ بنویس و زمانی که همسرت تماسی باهات برقرار کرد بهش بگو، اگر از دوستانش در المان کسی رو میشناسی که دلسوز هم باشه موضوع رو باهاش در میون بزار تا بره باهاش حرف بزنه و اونو متوجه بدرفتاری های خودش و خانواده ش بکنه، با یه وکیل خوب هم صحبت کن تا راهکاری رو جهت تحت فشار قرار دادن شوهرت بهت نشون بده چون ما از قوانین بین المللی اطلاعی نداریم، اما رفتار تو هم یه مقدار ایراد داشته که تو این مدت نتونستی به خودت جذب و از غیر خودت ببریش!!! از دید من که ایشون لیاقت تلاش برای حفظ زندگی مشترک رو نداره چون فکرش معیوبه!!!! وقتی 33 سال زندگی تو اجتماع، 22 سال تحصیل در مدرسه و دانشگاه، سال ها زندگی تو کشور پیشرفته ای مثل المان و... نتونسته اون فرد رو اصلاح و تربیت کنه قطعا شما هم نمیتونی دوست عزیز، الان فرزندی نداری و سنت کمه و خانواده ی خوبی داری پس چرا خودتو اسیر همچین فرد نالایق و زندگی سطح پایینی میکنی؟ اخلاق زشت و غیر قابل تحمل این اقا رو هیچ کسی نمیتونه تحمل کنه، از دید من بدترین کار اینه که ادم خجالت بکشه و عیب ها و نقطه ضعف ها و کاستی های فرد رو بهش نگه، در این شرایط شاید یه نفر از هر 1000 نفر خجالت زده بشه و خودشو تغییر بده اما 999 نفر دیگه پررو تر و پر ادعاتر و گستاخ تر میشن،پس عیب هاش رو باید میگفتی و انتظاراتت رو هم به زبون میاوردی و خواسته هاتو حتی شده غیر مستقیم بهش گوشزد میکردی!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط halle

ولی متاسفانه حالا که کار به اینجا کشیده فهمیدم اصلا برای درسش اونجا نیومده بوده

وقتی بیخودی و بدون اینکه از من چیزی دیده باشه اخم میکرد همسرم میومد اتاق و با عصبانیت تمام هرچی به دهنش میومد بم میگفت که چرا خواهرم اینجا معذبه !!

شیش ماه اونجا موند و فقط میخورد و میخوابید. و اخم میکرد ، البته فقط جلو شوهرم

وقتی که شوهرم خونه نبود خواهرش با دوستاش تلفنی و نتی میگفت و میخندید تا صدای ایفونو میشنید که شوهرم داره میاد چراغ اتاقو خاموش میکرد و ناراحت جلو لپ تاپش میشست و شوهرم وقتی میومد اینو میدید دعوام میکرد و منم با چشم اشکی شامشونو میبردم ،

دو یا سه بار با خواهرش نشستم صحبت کردم و پرسیدم تا حالا شما از من بی احترامیی یا چیزی دیدین؟ من کاری کردم که شما هر وقت شوهرم میاد اینطوری اخم میکنین؟

گفت من قیافم کلا اینطوریه ، گفتم خب با این رفتاراتون رابطه من و شوهرم روز به روز داره بدتر میشه ، گفت خونه داداشمه هر کاری بخوام میکنم توام اگه میتونی و زنی زندگیتو نگه دار !!!

---

کل مسئله ی جدایی شما از اینجا که نقل قول کردم سرچشمه می گیرد خواهر من ،
کلید حل مشکلات شما چیزی نیست جز قاطعیت! قاطعیت! قاطعیت!
متاسفانه شما در برخورد با این مسئله قاطعیت نداشته و در حال حاضر ، خواهرشوهر گرامی شما از شما سلطه جویی میکند! شما باید عنصر سلطه جو را حل کنید! مسائل خودبه خود می شود
هنگام تایپ این مطلب ، ناخودآگاه یاد این شعر افتادم!
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گرفتن به پیل

موقعی که یک ماه از ورود خواهر شوهرتان به آلمان گذشته بود ، اگر قاطعیت به خرج می دادید شاید الآن مشغول مشاوره گرفتن نبودید! شما وقتی 1 ماه از ماندن خواهرشوهرتان می گذشت ، وقتی می فهمیدید که دارد زندگیتان را به هم می ریزد ، باید به او می گفتید قادر به پذیرایی بیش از این از او نیستید و بهتر است به فکر جای دیگری باشد!
و نباید از چیزی می ترسیدید! از واکنش شوهرتان نمی ترسیدید! از واکنش خواهرشوهرتان هم نباید می ترسیدید! از هیچ چیز نباید می ترسیدید!!!

به هرحال ، توصیه ی من در حال حاضر به شما این است که حتی الامکان به آلمان مراجعه کرده و برخورد قاطع با خواهر شوهرتان انجام دهید! بدترین اتفاق ممکن این است که شوهرتان شما را به خانه راه نمی دهد و مجبورید در هتل بمانید و بعد به ایران برگردید!
هنگام برخورد قاطع ، عصبانی نشوید ، سعی کنید یک دیالوگ بسازید و آن را با خودتان تمرین کنید و به شوهر و خواهر شوهرتان همان دیالوگها را تحویل دهید!
کار بسیار ساده ای است! اگر شوهرتان 5 دلیل دارد که خواهرتان باید در خانه بماند ، کافی است شما 6 دلیل به او نشان دهید که ماندن خواهرش در خانه ی شما خوب نیست!
پافشاری: در هنگامی که دارید قاطع برخورد میکنید پافشاری را فراموش نکنید! ممکن است شوهرتان یا خواهرش دست به اعمال مختلفی بزنند! تهدید به طلاق! تهدید فیزیکی یا هر کار دیگری! شما نباید تسلیم شوید! اگر زندگی خود را دوست دارید و میخواهید پابرجا بماند دوای شما همین است!

توصیه ی آخر:
خواهر عزیزم ، خوشبختی زن و شوهر بسیار بسیار مهم تر از پیوند ازدواج است!!!!


در آخر امیدوارم مشکلتان حل شود ، حقیقتا وقتی این نوشته را خواندم لحظه ای بدنم خشک شد! هیچ وقت در زندگی ندیده بودم قاطعیت یا عدم قاطعیت بتواند اینقدر قدرت داشته باشد که زندگی را از هم بپاشاند! ولی امروز این را دیدم!!
به هرحال نسخه ی که برایتان پیچیدم مشکلتان را انشاالله حل خواهد کرد! توسل به خدا و ائمه را فراموش نکنید و در این راه حتما از آنها کمک بخواهید...

موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صبور سنگ

سلام خانم Halle شبتون بخیر.
به نظر من اولین اشتباه بزرگ شما این بود که گذاشتید تمامی این مشکلات روی هم جمع بشه و سعی تکردد تا وقتی که پیش شوهرتون هستید برید مشاوره. دومین اشتباه بزرگتون این بود که خیلی کوتاه اومدید. همیشه میگیم زن و شوهر باید گذشت داشته باشن، اما حالتی که شما تعریف کردی بیشتر شبیه ناز کردن ایشون و ناز کشیدن از سوی شماست. شما یک زن هستید و نباید پس از یکی دو بار خواهش برای حف زندگتون بیشتر التماس می‌کردید تا شوهرتون دور از جون سوارتون نشه. شخصا از این که هی به یه نفر سرکوفت بزنم خوشم نمیاد. این موارد رو هم فقط برای این گفتم که از اشتباهاتتون درس بگیرید.
اما راه حل
خب طبیعتا زندگی با چنین فردی ساده نخواهد بود. سعی نکنید با التماس به اشون برگردید. به هیچ وجه این کار بیهوده رو انجا ندید. بیاید فکر کنیم ایشون پشیمون شدن و شما رو برگردوندن به خونه. آیا رفتار خانواده و اخلاق و روحیات خود ایشون عوض شده؟ خیر! به هیچ وجه! پس کمتر از یک ماه بعد، باز هم همون آشه و همون کاسه. ایشون از شما که هیچ چیز رو نمی‌پذیرن. پس به نظر من بهتره پدر محترمتون با حالتی جدی و تا حدودی عصبانی باهاشون صحبت کنن و برای این کار دلایل منطقی ازشون بخوان. خانواده‌ی شما خیلی با این فرد ساختن و گویا جایگاه خودش رو فراموش کرده! پدرتون حتما حتما هر طور شده باید باهاش مفصل حرف بزنن و مشکل رو شناسایی و حل کنن. به هر حال ۲ تا مرد حرف همو خوب می‌فهمن. اگر هم خدای ناکرده مشکل حل نشد، بهتره دیگه بیش از این به چنین فردی امید نبندید. پس به ناچار باید با کواه‌باری از تجربه این فرد رو از ذهنتون بیرون کنید و سعی کنید عزت نفس ارزشمند خودتون رو که به خاطرش از دست داده و له کردید مجددا به دت بیارید. با آرزوی موفقیت و خوشبختی برای شما خواهر عزیز.

---

باورم نمیشه همه شما دوستان اینهمه حرفای منو خوندید و برای مشکلم دنبال راه حلین واقعااا ممنونم

همسر من ب هیچ وجه مشاور و قبول نداره و میگه نیاز نیس ابنقد کتاب بخونی من بت میگم چکار کن توام همونو انجام بده !


من مثل خیلی زن هایی که دور و برم میبینم که نمیتونن جواب شوهرشونو بدن نیستم و اگر جواب نمیدم حتی همسرمم میفهمه به خاطر اروم شدن اوضاست ک جواب نمیدم نه اینکه حق بااون باشه و من جوابی نداشته باشم،میدونم این قضیه اذیتش میکنه
که یکبارتو دعوامون بم گفت ،اینقد راجع به مشکلامون حرف نزن ،اینقد منو نخواه روانشناسی کنی ،اگه حرفی میزنم که میدونی درست نیس ،هیچی نگو ،حتی بعدا هم وقتی ارومم نگو ، اخم نکن و ناراحت هم نشو

منم بش گفتم این درست نیس که مشکلاتمونو بزاریم زیر خاکستر ،یه روز منفجر میشه که نمیشه جمش کرد ،
منم سر همین قضیه واقعا خیلی وقتا جواب نمیدادم ،اما تو ذهنم میشمردم تا سه بار ،سری چهارم جوابشو خیلی منطقی میدادم ،که خودشم یه بار بم گفت تو حرف نمیزنی نمیزنی ولی یه جمله میگی که باهمون یه جمله میزنی تو دهن ادم :(

من هیچ وقت قصد تغییر دادنشو نداشتم اما واقعا از روزای اول ازدواج خیلی بهتر شده و من فک میکنم با رفتارم و صبر و محبت بهتر خواهد شد
اخلاق خونوادش ک فک نمیکنم عوض شه
اما مسئله ای هم که هست اینه که ک من فک میکنم عوض کردن زندگی و شوهر فقط عوض کردن مشکله و نه از بین بردنش
اینم میدونم ک حق با شماست ، منم منتظرم ببینم ایا تصمیمی واقعا خواهد گرفت یا نه
من اگه ازون زندگی برم هیچ عذاب وجدانی ندارم چون مطمئنم همه تلاشمو برای اون زندگی کردم
اما میخوام با مشورت شما دوستان و سایر مطمئن شم ک همه راه هارو رفتم و اگه راهی برای برگشت هست اونم امتحان کنم
من هیچوقت از برنامه های زندگیم نزدم ،حتی با ابنکه اونجا هم بودم کلی زبان خوندم و مطالعه داشتم چون بابا همیشه بم میگفت فعلا ک هنوز دانشگات درست نشده ولی اجازه نده با خونه موندنت مغزت تنبل شه و همیشه روحیه علمیتو حفظ کن



nardil عزیز مامان من همیشه یه حرف بم میزنه ، بم میگه مردا همیشه سالای اول زندگیشون میخوان بگن من ریسم ، باباتم همینطوری بود ولی الان مامانم حوصله هم نداشته باشه و به قولی حسش نباشه برای کاری بابام حرف مامانو قبول میکنه و من فک میکنم خوشبخت تر از مامانم تو این دنیا زنی وجود نداره

اینی هم که گفتین تو این مدت نتونستم جذبش کنم شاید ایراد از من بوده اما واقعا فقط همون سه ماه اولی که رفتیم خونمون باهم تنها بودیم
و اینکه اگه خواهرتون بتون بگه همسرت تو چاییم اب دهنشو انداخته شما عاشق همسرت میمونی؟؟؟؟

حق با شماست منم خیلی جاها بیخودی معذرت خواهی کردم ( البته راجع به کارای خواهرش هیچ وقت ) .

قبل ازدواجم رفتم حرم امام رضا بشون گفتم اگه این اقا صلاح زندگیمه بیاد تو زندگیم ، نمیدونم خدا صلاح زندگیمو تو چی دیده ...

سلام
بهتره که شما اقدامی انجام ندین ( البته تماس گرفتن یا واسطه کردن و می گم ) . صبر کنین خودش پیشقدم بشه و اگه می گه طلاق ، مشکلی نیس حق و حقوق شما رو پرداخت کنه و طلاق بده . اگر هم بیشتر از 6 ماه خبری ازش نشد می تونید طلاق غیابی بگیرید و برا مهریه هم اقدام کنید که نتونه برگرده داخل کشور مگر اینکه حقوق شمارو پرداخت کنه >( حتی بعد از طلاق غیابی) .ارزش خودتون و حفظ کنید شاید خدا صلاح نمیدونه شما با همچین آدمی زندگی کنید . ( تو غربت حق نداشت با شما اونطور رفتار کنه )

سلام عزیزم
اول بگم که راهنمایی های دوستان بسیار خوب بود و من با اون قسمت آلمان رفتنش به شدت موافقم
یه سوال الان شما ویزای آلمان داری؟؟؟
میتونی پیگیری کنی ببینی ویزات فعال هست یا نه؟ اگه ویزای ازدواج بوده باید پنج سال بگذره تا ویزا دایم شه آیا گذشته؟
شما و المان دانشگاه میرفتی؟ یعنی ویزای تحصیلی هم داری؟؟

دوم بگم که من یکم درجه منفی گراییم بالاست یعنی نکته ها منفی وسو استفاذه گرانه رو زیاد میگیرم
با توجه به دیدگاه من که به نظرم اصلا بهش توجه نکن و فقط ته ذهنت نگهش دار

1. خواهر همسرت خونه رو ترک کرد و بعدش دعوا و قهر همسر و پیام شما که اگه پیشم نمیای خونه نیا
2. بودن شما در کشور آلمان که حق و حقوق زن بسیار بالاست در صورت دعوا و طلاق و مشاجرات
3. فرستادن شما به ایران و رفتن به ترکیه و قرار گذاشتن با خانوادش
4.ندادن مدارک شناساییتون به شما
5. تو آلمان اگه مرد بخواد جدا شه باید از خونه بره خونه برای زن میشه(برای همین نرفته و برگشت به تخت) تا جایی که من میدونم و در صورت طلاق حق و حقوقت بالاست
6. حالا که شما ایران هستین درخواست طلاق داده که همه چی به نفع ایشون باشه اونم بدون دلیل موجه

احساس میکنم یکم داری پیچونده میشی و احتمالا تا الان اگه ویزای ازدواج داشتی از طرف همسرت کنسل شده ونمیتونی هم برگردی آلمان. تو منفعالانه منتظری اون کاری انجام بده و خانوادت که دکتر و مشاور هستن دارن نگاه میکنن؟؟
یکم به خودت بیا برای خودت ارزش قایل شو و حق و حقوقت رو بشناس

نهال عزیزم...
بله ویزا دارم و فکر نمیکنم اقدامی در این زمینه انجام داده باشه
دانشگام هنوز درست نشده کاراش ،من کلاس المانی میرفتم تو این مدت ،البته همیشه میگفت از ترم دیگه ثبت نامت میکنم ولی واقعا کاری انجام نداد

چون یک سال بیشتر نیس اونجام فک نمیکنم با قوانین اونجا بتونم طلاق بگیرم و اینکه اونجا مهریه ندارن و نمیدونم میتونم اقدامی کنم یا نه
اون هنوز هیچ اقدامی نکرده فقط حرفشو زده و گفته ب درد هم نمیخوریم
بله در حقم داره نامردی میکنه،قبل اومدنم ازش پرسیدم ک اگه برنامه ای برای جدایی داری بگو بدونم ولی تاکیید کردک نه برنامه ای نیس و میخوام این زندگیو نگه دارم

روز ب روز حسم نسبت بهش داره بدتر میشه ...

خونوادش بعد از یک ماه دیشب زنگ زدن از شهرستان مثل اینکه میخوان بیان مشکل و حل کنن!!!!!!!!!!! ...

سلام . من یه محقق اجتماعی (دانشجوی دکتری جامعه شناسی)هستم خودم خیلی با مادرشوهرم مشکل داشته و دارم و به همین خاطر برای کمک به خودم و افرادیکه مثل من اند، دارم در رابطه با روابط مادر شوهر عروس کار میکنم. برای انجام تحقیقم به کمک شما نیاز دارم اگه لطف کنید آدرس ایمیلتان را برایم ایمیل کنید تا یک پرسشنامه در این رابطه برای پرکردن برایتان بفرستم . من هم بعدا نتیجه تحقیقم را برایتان ایمیل می کنم در پرسشنامه هم اصلا نیازی نیست شما خودتان را معرفی کنید. بامید روزهای خوش. این آدرس ایمیلم است h1390@yahoo.com