به نظرتون تو این وضعیت پس انداز کار درستیه؟

سلام
روزتون به خیر

من و همسرم هر دو کارمندیم و از ابتدای ازدواج همه درآمد و پاداشها رو با هم خرج زندگی کردیم و تا اینجا از نظر مالی با هم توافق داشتیم

اما مسئله اینه که تمام اموال به اسم همسرمه و هربار که من پیشنهاد دادم یه مقدار از اموال رو به نام من باشه.ایشون موضع گرفتن و گفتن تو به من اعتماد نداری و...........(اکثرا برای آرامش خودمون سکوت کردم)

متاسفانه این فرهنگ در خانواده اشون هست که حتی اموال ارثی زن رو جز اموال شوهر و مال اون حساب می کنن و بعد از تقسیم ارث به شوهر زن میدن نه خودش!!!!!:97:
(هر چند بیشتر اموال از طریق صرفه جویی های من و اطلاعات خوبی که در مورد وام و مسائل بانکی دارم بدست اومده )

متاسفانه خانواده خودم از نظر مالی در وضعیت خوبی نیستن و ارث خاصی قرار نیست در سالهای پیری داشته باشم(الهی مامانا 120 ساله بشن)

خانواده ام از ابتدای سال 95 در این مورد خیلی پیگیر هستن چون من دور از خانواده ام هستم و به قول خانواده ام نیاز به پشتیبان مالی دارم (البته از ابتدای ازدواجمون قرار بود اموال به نام هر دومون باشه)

همسرم یه ماهی هست که به خاطر قسطهای منزلمان عصرها هم کار می کنه و خیلی برای زندگیمان تلاش می کنه

در این شرایط درسته من مقداری از حقوقم رو برای خودم و مخفیانه پس انداز کنم ؟

و یا اینکه با توجه به وضعیت و نیاز همسرم از پس انداز صرف نظر کنم؟

سلام من متوجه نشدم درست یعنی همه اموال به اس زنتونه . اونوقت این اموال مال شما بود کردین به اسم زنتون یا این اموال از اول به اسم زنتون بود


دوما

چرا یواشکی میخوایین پول رو پس انداز کنین اگر زن هستین به شوهرتون بگین که همه حقوق رو من نمیتون خرج خونه کنم باید پول خودم رو برای خودم هم پس انداز کنم اگر هم مردین باز همین کار رو انجام بدین

این که نیازی به مشاوره نداره

ممنون که به تایپیکم سر زدی
اموال به اسم شوهرمه
و مسئله اینجاست اگه بخوام بعد از 7 سال دیگه از نظر مالی کمکش نکنم این کار خودش به نوعی اعلام جنگه (توضیح دادم همسرم نمیپذیره)
سوال من اینه که تو وضعیت بد مالی همسرم که شاید تا عید هم بیشتر طول نکشه پس انداز کار درستیه یا نه ؟
من 8 ساله کارمندم و یه ریال پس انداز و اموال ندارم .

لطفا کسایی که تو وضعیت مشابه هستن تجربه هاشون رو بگن.

سلام .....من چیزی درباره روابط شما با همسرتون نمیدونم بنابراین شاید نشه نظر دقیق داد....
به نظرم تو یه شرایط خوب که حال هر دوتون خوبه این مسئله رو باهاش در میون بذار....بگو که چقددددر دوست دارم زندگیمون در همه ابعاد به معنای واقعی مشترک باشه حتی از لحاظ مادی...بهش بگو واقعا هرچی که تو داری رو برای خودم میدونم وهرچی من دارم برای تو واینها تو زندگی مشترک معنی نداره...(اگه لازم بود براش مثال بزن که زبونم لال یکی از دوستام همسرش از دنیا میره خانومه چیزی به نامش نبوده....بعد از شوهرش به معنای واقعی کلمه بیچاره و درمونه میشه...چون از ارث چیز خاصی بهش نمیرسه.....اینها رو خیلی اروم بگو....با سوز بگو....)
+بگو همکارام یواشکی از حقوقشون بر میدارن اما من دوست دارم زندگی بر پایه صداقت و راستی باشه و چیز قایمکی بین ما نباشه...
++بگو نگران اینده ام
+++بگو اینطوری حس خوبی بهم دست میده .....فکر میکنم تو زندگی رسمیت دارم
******
با همه این احوال اگه میتونید صبر کنید تا همسرتون از این بحران مادی خلاص شه بهتره

ممنون دنیای یاسی
همه اینها رو گفتم با آرامش و شاید بارها
و متاسفانه دیروز با پرخاش
دیگه خسته شدم
مثال عینی اش خیلی بهم نزدیکه
جاری همکارم که همه عمرم با همسرش پول جمع کردن و 20 سال تو خونه گلی با ظروف و وسایل باقیمانده از مادربزرگ مرحومش زندگی کرد و حقوق و پول جهیزیه اش رو گذاشت برای آینده و درست روزی که یه خونه 2 طبقه با جکوزی و سونا و مبل 20 میلیونی و تابلو فرشو وسایل درجه یک خریدو فرداش مرد .باورت میشه شاید یه بار روی اون فرش ها راه نرفت هنوز یه آخیش نگفته بود.

و الان یه دختر هم سن بچه خودش شده زن مرده و بچه ها رو گذاشتن تو خونه گلی و خودشون تو سونا................
باور کن هم دلم نمیخواد چیزی رو پنهان کنم و هم نمیدونم جز این راهی هست یا نه

تو شهرهای کوچیک متاسفانه هنوز مساله پول و پس انداز داشتن برای یه زن مطرح نیست

سلام دوستان
منم مشکل خانوم حیاط خلوت رو دارم
همسرم خیلی خوبه . هر دو داریم کار میکنیم و زندگی می سازیم اما از این اخلاقا نداره که چیزی به نام من بزنه. و اگه حرفی بزنم بحث و دعوا میشه. بالاخره منم یه زنم از آیندم میترسم زبونم لاااااااال هیچ کس از آینده خبر نداره . این درسته که 10 سال دیگه ما به این نتیجه برسیم که به درد هم نمی خوریم یا دیگه همسرم (خدایی نکرده) کنارم نباشه اونوقت من میمونم و یه اعصاب داغون و بدنی که طی این سالها کار کرده و فرتوت شده و دیگه مثل قدیم نمیتونه کار کنه.
من از مدیر همدری میخوام مارو راهنمایی کنه. آیا پس انداز کوچیک یواشکی کار بدیه؟؟؟؟

سلام دوستان همه ما خانومای شاغل همین مشکل را داریم به نظر من یه خانم باید برای خودش حتما پس انداز داشته باشه حقوقش را تقسیم کنه به سه قسمت کمک خرج خونه-خرید لباس خود وبچه هاو پس انداز من به شخصه همین کار را می کنم شوهرم هم خبر داره خرج ومخارج خونه وظیفه مرد هست زن هیچ وظیفه ای در این خصوص نداره ونباید به مردها اعتماد کرد حتی خوبشون هم دوست ندارند زنان مستقل باشند

واقعا این قضیه برای من قابل هضم نیست. شما همتون خانم های فهمیده و توانمندی هستید. چرا باید برای تصمیم گرفتن در مورد پولی که خودتون درمیارید از همسرتون اجازه بگیرید؟ مگه مغز شما ضعیف تر از مغز اون آقا کار می کنه؟!! این استدلال که "بهم اعتماد نداری" و این حرفا هم که بی نهایت خنده داره چون شما عملا دارید عمر و مالتون رو دو دستی تقدیم شوهراتون می کنید. در واقع کسی که اعتماد نداره مردیه که حاضر نیست بخشی از اموالی که در زندگی مشترک به دست اومده به نام خانم باشه.

اگر همسرتون حاضر نیست چیزی رو به نام شما کنه حتما بخشی از درامدتون رو پس انداز کنید. اصلا هم احساس عذاب وجدان نکنید.

سلام.
در شرایطی که مطرح کردید؛ به نظر من بستگی به کار همسرتون داره. مثلا کار بعد از ظهرها که میفرمایید میتونه از دو ساعت بیشتر نشستن توی اداره باشه تااااا حفاری توی معدن.
اگر اول طیف قرار داره و در توان ایشون هست؛ به نظر من مانعشون نشید و بزارید توانشون رو به کار بگیرن و به تلاش کردن عادت کنن. بیشینه پول خودتون رو نگه دارید و جز مواقع ضروری و خریدهای خاص، به همسرتون ندید.

اما اگر واقها کارشون سخته و روی جسم و اعصابشون فشار میاره؛ شما هم از آسیبهای جانبی فشاری که تحمل میکنه؛ بی نصیب نخواهید بود. پس پولهاتون رو حداقل توی این مدت در اختیارشون بزارید.

ضمنا میتونید شما هم مثل ایشون وامی بگیرید یا خرید سنگینی داشته باشید که نیاز باشه دو نفری بازپرداخت کنید. آخه واقعا نیازی نیست در مورد هر مسئله‌ای اینقدر علنا و واضح صحبت کنبد و بحث به راه بندازید!
یاد یه جکی که میفتم که مردِ به زنش میگه تو فقط و فقط از من پول میخوای. زنه میگه: وا! عزیزم؛ کی گفته من فقط پول میخوام؟ تو برای من طلا و جواهر و پالتو پوست و... هم بخری همونقدر خوشحال میشم :)

سلام

یک راه حل واحد برای همه وجود ندارد
آقایون در این مورد کمی بی انصافی می کنند.

به هر حال اتفاقه و هیچ کس از فردا خبر نداره
از فوت همسر و مساله ارث بگیرید ( نتایج زحمات و حقوق شما به عنوان ارث برسه به پدرشوهر مادرشوهر و بعد هم اونا بدن به بچه هاشون !!)
تا مساله طلاق یا هر اتفاق دیگه ای.

به هر حال یه راهی برای پس انداز پیدا کنید.
یه زمین یا خونه از اداره ای جایی بخرید با وامی که به اسم خودتون باشه ( که خونه هم به نام شما بشه) و قسطهاش را بدید.
طلا زیاد بخرید (حتی اگه دوست ندارید استفاده کنید، به روتون نیارید و بخرید و خیلی خودتون را مشتاق نشون بدین)

از همه ممنونم
نودالیت بیا با هم یه فکری برای این مسئله کنیم

شبرنگ جان اگه از اول همچین کاری کرده باشی و مردها حد و حدود حقوقت رو ندونن خیلی خوبه ولی بعد 7 سال

امینا جان میبینی که تعدادمون کم نیست ما متاسفانه بین بحث و آرامش موندیم

مهستی کار ما از جک هم گذشته ، میره مغازه داداشش کارش یدی هست ولی سنگین نیست

خوش به حالت شیدا چقدر دیدت به همه چی عالی و طبق عرف و واقعیته

شیدا جان اتفاقا خودم هم همین فکر رو کردم و با سختی واحد بالای خونه خودمون رو ساختیم و قرار شد همسرم اونو به اسم من کنه وقتی کار تموم شد قبول نکرد یه بار هم جلو باباش گفت قراره اسم .. کنم و ..که اونا در ظاهر تشویقش کردن و من چون مطمئن بودم فیلمشونه گفتم هر وقت خواستم خودم برای خودم می خرم و مادر همسرم مصر شد که به نام اون بزنیم (البته همسرم حواسش هست همچین کاری نکنه)

شیدا جان من خیلی تو زندگی خودمو چلوندم و از خیلی چیزها فاکتور گرفتم باور کن همین الان تو کمد لباسم دو دست لباس مجلسی ندارم همون لباس پاتختیمو میپوشم
طلا هم حلقه و یه دونه آویز بدلی
هر چند مامانم بارها برام تو هر مناسبت النگو گرفته ولی فورا فروش رفته واسه قسط
خسته شدم
گاهی از خودم بدم میاد
همه عمر سختی کشیدم ( تو مجردی به خاطر خرید جهیزیه از همه چی چشم می پوشیدم که مبادا مامانم تو دردسر بیفته اینقد به فکر نبودیم که گاهی دخترهای امروزی رو میبینم حس میکنم جز این دنیا نیستم)

حالا با وجود حقوقی که دارم بازم همینجوریه

تنها چیز مثبتی که دارم مهریه ام که 814 تا سکه اس. میشه روش حساب کرد ؟

حیات خلوت عزیز این چه کاراییه تو با خودت میکنی؟؟؟
تو چرا از خرید واسه خودت میگذری؟ حالا 2-3 سال اول زندگی این طبیعیه اما بعدش دیگه میشه عادت. مثلا فکر میکنی اگه خرید نکنی یا زیادی از حد قانع باشی میشی آدم خوب , میشی زن بساز زندگی. بابا بی خیال جوونی کن. زندگی که فقط ساختن خونه و خرید ماشین و پس انداز نیست. زندگی خوش گذرونیه , تفریحه , خریده , تیپ زدنه و .... . توی حال زندگی کن. لذت پول و جوونیتو ببر.
اینجوری خودت سطح خودتو داری میاری پایین. همسر تو اگه فرشته هم باشه وقتی تورو میبینه با اون ظاهر ساده و قدیمی و تکراری و بی خرج نا خودآگاه دلش میره سمت همون دخترای به قول تو امروزی. نه اینکه شوهر تو اینجوری باشه ها منم که باشم همینطور ام.
ما هم توی زندگیمون بی پولی زیاد داشتیم و داریم و منم قانع بودم و هستم. مثلا ما اصلا عروسی نگرفتیم. من سرویس طلای عروسی نگرفتم. تمام طلاهام هم به خاطر پول پیش خونه فروختم. ولی هیچ وقتم سطح خودمو زیاد پایین نیاوردم . همیشه خریدم سر جاش بوده. یاد ندارم با لباس تکراری توی مهمونی های حتی خوانوادگی ظاهر شده باشم.
و به نظر من یه خانوم باید همیشه یه مقدار کوچیک واسه خودش پس انداز داشته باشه.
مامان من شاغل بود از همه چیزش میگذشت به خاطر شوهرش و بچه هاش. اصلا خرید نمی کرد. بهترین جای غذا رو میذاشت واسه ما و خودش هرچی مون می خورد. ولی من مثل مامانم زندگی نمی کنم چون فداکاریه بیش از حد بود. بعد وقتی مامان من یه چیز کوچیک واسه خودش میخرید ماها واسمون سنگین می اومد. اون باعث شده بود ما اینجوری شیم.
پس هییییییییچ وقت واسه هییییییییییچ کس فداکاریه بیش از حد نکن.
الانم نری زود همه این چیزارو تو زندگیت پیاده کنی دعوا راه بندازی!!! یواش یواش و نرم نرم برو تو کارش.
بد عادتش کردی برو درستش کن. فقط آررررررووووووم.

دوست عزیز
روی مهریه نمیشه حساب کرد به این دلایل:
اولا که تا خدایی نکرده زمزمه بحث و جدایی پیش بیاد آقایون در اولین فرصت ملک و املاک و خونه و ماشین
و...میکنند به نام مادر و پدر و ....چیزی به نامشون نمیمونه که بشه اثبات کرد

طبق قانون هم درسته مهریه عندالمطالبه هست اما فقط تا 110 تا سکه را در صورت عدم پرداخت زندانی میکنن که خب اونم باید اثبات بشه مرد میتونه بده و نمیده وگرنه قسط بندی میکنن ماهی دو ماهی و یا حتی چهار ماهی یک سکه! تازه اگر خیلی هم زن زرنگ باشه و وسع مالی مرد رو اثبات کنه ، مرد از حق طلاقش استفاده میکنه و میگه در اینصورت که مهریه سنگین میخوای اصلا طلاقت نمیدم همینجوری بمون و در اکثر موارد خانومها بخش عمده و حتی تمام مهریه رو میبخشن تا بتونن جدا بشن.

پس روی مهریه سرمایه گذاری نکن.

بنظرم فعلا دیگه راجع به تغییر نام و ... با همسرت بحث نکن تا یکم بگذره و آروم بشید باهاش خوش رفتار باش و بهش اطمینان بده. شاید از اصرار شما نگران شده که نکنه شما فکری تو سرتونه و احساس خطر کرده!

مهریه
داشتم فکر می کردم شاید بخاطر اون هست که همسرتون خیلی مایل نیست چیزی به نامتون باشه.
چون در اونصورت در صورت فوت همسر مهریه قبل از تقسیم ارث پرداخت می شه
در صورت طلاق هم که باید پرداخت کنند.

شاید همسرتون به این موضوع فکر می کنن که چیزی به نام شما نمی کنن.

-------------------
اگه مهریه تون زیاده می تونید در ازای بخشش قسمتی از مهریه بگید که چیزی به نامتون بشه.

چون همسرتون هم متقابلا همین فکر را می کنند.
فردا اگه خواست طلاق بگیره، خونه که بنامشه، فلان دارایی را هم که باید بدم مهریه اش. خودم برم تو خیابون؟

یا فردا، دور از جون، حیات خلوت، فوت بشه اموال من ارث برسه به مادر پدر حیات خلوت؟

دوباره پست آخرت را خوندم.

1- شما خودت به نوعی مانع این کار شدی، وقتی جلوی خانواده همسرت گفتی "هر وقت خواستم خودم برای خودم می خرم"
هم همسرت را سرد می کنه از به نام شما کردن
هم خانواده اش بعد بهش می گن ... به نامش نکن. ولش کن. دیدی که چی گفت. اصلا معلوم نیست چی تو فکرشه!

برخورد درست حداقلش سکوت و نگاهی با لبخند و رضایت به همسرت بوده.
وقتی می گی نمی خوام خودم می خرم ... چه انتظاری داری از مردی که در خانواده ای با فرهنگی که توصیف کردی بزرگ شده؟ تازه می خواسته به دودلیهاش و فرهنگ خانواده اش غلبه کنه و یه چیزی به نام شما بکنه، اونطوری زدی تو ذوقش !!

2- با این اخلاق بزرگ شدی. اشتباه خودته.
دوران مجردی پولم را می دادم جهیزیه، الان هم کادوهای مادرت را هم حتی می دی جای قسط !! اشتباه از خودته.

3- شاید حرفم خیلی خاله زنکی باشه
ولی وقتی خونه هاتون دو سه تا شد و ماشینتون مدلش بالا و بالاتر رفت
اونوقته که ممکنه همسرت فکر کنه ... حیات خلوت حتی بلد نیست موهاشو رنگ کنه، یه لباس درست بپوشه ....

به نظرم لازم نیست فعلا به فکر به نام کردن چیزی باشی
مهریه ات بالاست و همون چیزایی که تو فکر شماست، برعکسش هم توی فکر همسرت ممکنه باشه.
فعلا شروع کن رفتارت را عوض کن. حداقلش اینه که پس اندازهات را به شکل طلا و غیره بخر ... همسرت احساس نکنه چیزی را ازش قایم کردی. هر روزی که این پنهان کاری رو بشه دیوار اعتماد همسرت بدجور می شکنه ...

اون روز خونه پدرشوهرم بودیم و مادرشوهرم گفت برادرشوهرم خونه و ماشینش رو اسم همسرش که خانه داره کرده ( ولی فرداش دوباره هر دوتاشو اسم دختر 7 ساله اش کرد تا دعوا تموم بش.....راضین چیزی اسم نوه هاشون بشه اما عروسها نه.)و خیلی از این مسئله عصبانی بود منم برای اینکه بیشتر عصبانی نشه اون حرف رو زدم ( همسرم اون حرف رو زد تا من جوش نیارم و بعدش به رخش نکشم)
ولی تصمیم گرفتم دیگه چیزی نگم چون فایده ای نداره و مخفیانه برای خود پس انداز داشته باشم.من دلم می خواست با صداقت داشته باشم خودشون نخواستن.

- - - Updated - - -

بزار شیدا ! دیوار اعتمادش بشکنه
من که دیوار اعتمادم شکست یعنی منو آدم حساب نکرد حداقلش این بود که از اول بهم می گفت قرار نیست زندگیمون از نظر مالی مشترک باشه.این طوری دلم آروم تر بود.

- - - Updated - - -

ممنون از نظرات همه سعی می کنم بیشتر به خودم برسم و تغییر کنم اما به قول نودالیت عزیز آرووووووووووووم آرووووووووووووووم

سلام
من نمیدونم به مادرشوهر شما چه ارتباطی داره که برادرشوهرتون خونه اش به نام کیه؟؟؟؟؟ اصلا چه لزومی داره ایشون اطلاع داشته باشن؟؟؟
من اگه مشاور میشدم شماره تلفن مادرشوهرا و خواهرشوهرا ی مراجعین رو میگرفتم بعد به صورت ناشناس زنگ میزدم باهاشون دعوا میکردم:58::58:
فقط نمیدونم چرا جواب خواهرشوهر خودمو نمیتونم بدم:327:
حیاط خلوت جان حقوقت از نظر شرعی و قانونی مال خودته و میتونی تمام حقوقت رو پس انداز کنی اصلا هم عذاب وجدان نداشته باش... مرد نان آور خونه است و شما تعهدی در قبال همسرت نداری
به همسرت پیشنهاد بده که در ازای بخشش بخشی از مهریه ات اموال رو به نامت کنه...
فرشته ی مهربان توی یه تاپیک یه خانومی که مشکل شما رو داشت رو خیلی خوب راهنمایی کرده بود. عنوان تاپیک یه چیزی شبیه به این بود همسرم حاضر نیست خونه یا ماشین را به نامم کند. بگرد تاپیک رو پیدا کن. و پست های فرشته ی مهربان رو بخون.
از دوستان اگر کسی اون تاپیک رو یادشه لینکش رو بزاره.