رو قیافه همسر ایندم وسواس پیدا کردم

سلام دوستان.من قصد ازدواج با یه خانومی رو دارم..الان هم یک ساله که با هم رابطه داریم..خیلی هم منو دوست داره..منم دوسش دارم.ولی ی مدتی هست ک فکر میکنم از قیافش بطوره کامل خوشم نمیاد.این موضوع رو باهاش درمیون گذاشتم.ولی هنوز نتونستیم این مشکلو حل کنیم.خیلی اذیتم میکنه این موضوع.همش تو فکره اینم که قیافش خوبه یا نه.ب نظرم خیلی فکره مسخره ای هست.واقعا ارزشش رو نداره.ولی با وجوده همه اینا بازم نمیتونم با خودم کنار بیام.وسواس پیدا کردم روش.نمیتونم بهش فکر نکنم.همش تو ذهنمه این موضوع.وباعث شده ک یکم نسبت به گذشته علاقم کم شه بهش..نمیدونم چیکار کنم.اگه میشه کمکم کنین

خواهش میکنم نظرتون رو بگین.خیلی مهمه واسم

سلام
چجوری با خودش در میون گذاشتین؟؟ یعنی مستقیم بهش گفتین من از قیافت خوشم نمیاد؟؟

نگفتم خوشم نمیاد.بهش گفتم همش به این فکر میکنم که قیافت خوبه یا نه.حالا اینش زیاد مهم نیست..من دنبال یه راهی هستم که با خودم کنار بیام.اگه میشه کمکم کنین.خیلی دارم اذیت میشم رو این موضوع

سلام
اگر امکان داره این سوالات و پاسخ بدید شاید دوستان هم بتونن بهتر راهنماییتون کنند

شما گفتید یک ساله که باهم ارتباط دارید ، توی این یکسال به این موضوع فکر نکردید؟

آیا فقط ایشون شمارو دوست دارند ؟ شما چی؟ و دلیل دوست داشتنتون ؟

دلیل اینکه تو رابطه موندید چیه ؟ اخلاق خوبی دارند و یا ؟؟

ایرادی که ظاهر ایشون از نظر شما داره ، توی این یکسال به چشمتون نیومده ؟

آیا به حالت وسواس به این موضوع نگاه میکنید ، و یا واقعا ظاهر ایشون برای شما قابل تحمل نیست ؟

ملاک های شما برای ازدواج چیه و ظاهر چه اولویتی داره برای شما داره ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nima91011

همش تو فکره اینم که قیافش خوبه یا نه.ب نظرم خیلی فکره مسخره ای هست.واقعا ارزشش رو نداره.ولی با وجوده همه اینا بازم نمیتونم با خودم کنار بیام.وسواس پیدا کردم روش.نمیتونم بهش فکر نکنم.همش تو ذهنمه این موضوع.وباعث شده ک یکم نسبت به گذشته علاقم کم شه بهش..نمیدونم چیکار کنم.اگه میشه کمکم کنین

---

متوجه نمیشم یعنی چی توی فکر اینم که قیافش خوبه یا نه؛ مثلا مجاسبه میکنید که طول و عرض صورتش با هم همخوانی داشته باشه یا نسبت اندازه بینی به چشم رو اندازه میگیرید؟
هرچیزی در این دنیا به نظر هر انسانی یا "زیبا" هست و یا نیست. این رو در کمتر از 1 ثانیه میفهمید. اصولا زیبایی قابل تعریف و در نتیجه قابل بررسی نیست.

تنها در صورتی زیبایی یک آبجکت برای شما مهم میشه که قصد ارائه اون به بقیه رو داشته باشید. منظور شما اینه که دیگران زیبایی همسرتون رو تحسین کنند؟!

خب توی این یه سال من فقط سه چهار ماه هست که اینجوری شدم و اوایل نبودم..من هم دوسش دارم و این علاقه یکطرفه نیست..دلیلم هم واسه موندن تو رابطه اخلاق و علاقه ای هست که بهم داره..قیافش هم جوری نیس که بگیم غیرقابل تحمله..فقط از روی وسواس اینجوری شدم..اگه میشه بیشتر کمکم کنین.خیلی مهمه واسم

اولا اینکه بگین چند سالتونه و دوما اینکه بگین آیا اون اول به نظرتون زیبا می اومدند؟

سلام، آدم کسی رو که دوس داشته باشه راستش دیگه قیافش به چشمش نمیاد، یعنی یه جوری میشه مثه یه جزئی از وجود آدم. به نظرم علاقتون در اثر عواملی کم شده یا از اول خیلی عمیق نبوده و هرچی می گذره دارین واقع گرایانه تر نیگا می کنین به همه چی و احساس جای خودش رو به این فکرا داده...

ازدواج کنید بهش علاقه پیدا میکنید

به نظر شما ارزشش رو داره بخاطر قیافه انقد خودمو اذیت کنم و فکر کنم ک اولویت مهمی هس ؟؟یا نه

سلام
اگر فکر میکنی به شکل وسواس گونه ، طوریکه آزاردهنده هست به این موضوع فکر میکنی ، پس حتما با مشاور در میون بذار . و اگر فکر میکنی فقط دچار شک شدی و این شک خیلی قوی نیست ، توصیه من این هست که اخلاق و رفتار این خانوم خیلی مهمتر هست ، چون چهره و ظاهر بعد از مدتی برای شما عادی خواهد شد! احتمالا ظاهر ایشون به گونه ای قابل قبول شما بوده که شما طی یکسال با ایشون بودی ، و نکته دیگه اینکه اگر شما ایشون رو دوست دارید و از نظر اخلاقی و علاقه متقابل به ایشون مطمئن هستید ، این شک رو از بین ببرید . بهرحال با توجه به اینکه یکسال باهم بودین این پیشنهاد رو دارم !
موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نجمه چ

سلام
اگر فکر میکنی به شکل وسواس گونه ، طوریکه آزاردهنده هست به این موضوع فکر میکنی ، پس حتما با مشاور در میون بذار . و اگر فکر میکنی فقط دچار شک شدی و این شک خیلی قوی نیست ، توصیه من این هست که اخلاق و رفتار این خانوم خیلی مهمتر هست ، چون چهره و ظاهر بعد از مدتی برای شما عادی خواهد شد! احتمالا ظاهر ایشون به گونه ای قابل قبول شما بوده که شما طی یکسال با ایشون بودی ، و نکته دیگه اینکه اگر شما ایشون رو دوست دارید و از نظر اخلاقی و علاقه متقابل به ایشون مطمئن هستید ، این شک رو از بین ببرید . بهرحال با توجه به اینکه یکسال باهم بودین این پیشنهاد رو دارم !
موفق باشید

---

از بین بردنه این شکه مزخرف واسم سخت شده.اصلا نمیدونم چم شده..هووف

سلام دوست عزیز
به نظر من این مساله تا حدی طبیعیه یعنی برا منم اتفاق افتاده، الان بعد از یه مدت که از رابطه گذشته و داره جدی میشه ،خیلی به این فک میکنم که ظاهر طرف مقابلم چجوریه و یا اینکه از نظر بقیه چجوریه،ولی شما خیلی بیش از حد رو این مساله وسواس پیدا کردین،دوستاتون ایشون رو میشناسن یا خانوادتون؟ اونا چه نظری در مورد ظاهرشون میدن؟ شاید بهتر باشه با بقیه مشورت کنید.
شاید از یه ویژگی خاصی در ظاهرشون ناراضی هستین؟
شایدم بهتره به یه مشاور مراجعه کنید چون اگه واقعا وسواس باشه بهتر میتونین راهنمایی بگیرین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دنیا_س

سلام دوست عزیز
به نظر من این مساله تا حدی طبیعیه یعنی برا منم اتفاق افتاده، الان بعد از یه مدت که از رابطه گذشته و داره جدی میشه ،خیلی به این فک میکنم که ظاهر طرف مقابلم چجوریه و یا اینکه از نظر بقیه چجوریه،ولی شما خیلی بیش از حد رو این مساله وسواس پیدا کردین،دوستاتون ایشون رو میشناسن یا خانوادتون؟ اونا چه نظری در مورد ظاهرشون میدن؟ شاید بهتر باشه با بقیه مشورت کنید.
شاید از یه ویژگی خاصی در ظاهرشون ناراضی هستین؟
شایدم بهتره به یه مشاور مراجعه کنید چون اگه واقعا وسواس باشه بهتر میتونین راهنمایی بگیرین

---

سلام.شما چجوری با خودتون کنار اومدین..مشکلتون حل شد؟؟؟

سلام

در علاقه ای که بین شما دونفر ایجاد شده بیشتر دقیق شو. این حست بیشتر وابستگی هست یا احساس گناه از ترک کردن رابطه یا عشق؟

این رابطه بر اساس یه هیجان اولیه شکل گرفته ،هیجانی با رویه ی عشق و مهر و ازدواج.

و به محض اینکه هیجانات فروکش کرد و در رابطه به خواسته ها رسیدید و حتی از آن اشباع شدید،حالا کم کم دارید چشم به حقایق باز میکنید . آخه یه سال گذشته و ازدواجی که یکسال

پیش برای آینده های دور می دیدید الان به شما نزدیک تر شده و تازه دارید واقعا به ازدواج فکر می کنید.


هیجان ها در گذشته مانع از این میشد که عیب های احتمالی را ببینید(مثل ظاهر دختر ).

یا اینکه به انتظاراتی که از همسر آینده داشتید با ویژگی های ایشون فرق داره و حالا شما نا امید از انتخابید،نمی خواید این رو بپذیرید و نارضایتی خودتون رو از ایشون روی ظاهرش خالی میکنی.
یا اینکه واقعا حس میکنی راهی نیست جز موندن در رابطه.چون ترک رابطه=احساس گناه .یا ترک رابطه=ترس از تنهایی .

پیشنهاد من اینه که دوتایی با هم به مشاوره بروید.و زودتر مسیر این ارتباط رو از هیجان خارج کنید و منطقی برای ازدواج تصمیم بگیرید.

در این راه شاید سخت باشه خودتون به تنهایی تصمیم منطقی رو بگیرید چون یک سال زمان کافی برای وابستگی شدید و چشم بستن روی حقایقه اما استفاده از تجربیات یک مشاور می تونه خیلی به شما کمک کنه.


موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nima91011

سلام.شما چجوری با خودتون کنار اومدین..مشکلتون حل شد؟؟؟

---

من از چند نفر که به نظرشون اعتماد دارم ،پرسیدم و به این نتیجه رسیدم که بقیه خوب میبیننش،حسم تا حد زیادی تعدیل شد ولی خب کاملا از بین نرفت،اما قیافه برای من اولویت اول نیست.
الان دیگه اذیتم نمیکنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دنیا_س

من از چند نفر که به نظرشون اعتماد دارم ،پرسیدم و به این نتیجه رسیدم که بقیه خوب میبیننش،حسم تا حد زیادی تعدیل شد ولی خب کاملا از بین نرفت،اما قیافه برای من اولویت اول نیست.
الان دیگه اذیتم نمیکنه.

---

اها..خب واسه منم اولویت نیست..ولی الکی خودمو درگیر کردم
درهرصورت مرسی بابت نظرتون

اینستاگرام رو از روی گوشیت پاک کن! کانال های مزخرف تلگرام رو هم همینطور.

به خدا این شبکه ها فکر و روح همه جوون ها رو داره نابود میکنه. انقدر اینستا پر شده از عکس دخترهایی با صدتا جراحی زیبایی و هزار قلم آرایش و اندام های نیمه برهنه که همه رو به گمراهی داره میکشونه. به خدا همین دخترها رو اگر بدون آرایش ببینی باورت نمیشه!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehrdad_m

اینستاگرام رو از روی گوشیت پاک کن! کانال های مزخرف تلگرام رو هم همینطور.

به خدا این شبکه ها فکر و روح همه جوون ها رو داره نابود میکنه. انقدر اینستا پر شده از عکس دخترهایی با صدتا جراحی زیبایی و هزار قلم آرایش و اندام های نیمه برهنه که همه رو به گمراهی داره میکشونه. به خدا همین دخترها رو اگر بدون آرایش ببینی باورت نمیشه!!

---

دقیقا... همه قیافه های مصنوعی، زوج های مدل... آدم اینا رو که میبینه ناخود آگاه افکارش می ره این سمت که این شکلی باشه طرف مقابلش... 2014 اینستاگرام، خیلی جالب بود ولی این روزا با همه گیر شدنش فقط شده یه جایی واسه پز دادن قیافه ی زن و شوهر و نینی کوچولو و وضع زندگی و ماشین و ... بهتره یا اینجور چیزا رو فالو نکنه آدم یا کلا بیخیال این فضاهای مجازی شه تا اینجور وسواس ها پیش نیاد واسش...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط me!!!

دقیقا... همه قیافه های مصنوعی، زوج های مدل... آدم اینا رو که میبینه ناخود آگاه افکارش می ره این سمت که این شکلی باشه طرف مقابلش... 2014 اینستاگرام، خیلی جالب بود ولی این روزا با همه گیر شدنش فقط شده یه جایی واسه پز دادن قیافه ی زن و شوهر و نینی کوچولو و وضع زندگی و ماشین و ... بهتره یا اینجور چیزا رو فالو نکنه آدم یا کلا بیخیال این فضاهای مجازی شه تا اینجور وسواس ها پیش نیاد واسش...

---

من اینستاگرام ندارم..خودم دارم سعی میکنم که با خودم کنار بیام و مشکلمو حل کنم.میدونم که واقعا ارزش نداره

سلام
شما هر دفعه میاید و یه سری چیزای کلی میگید... در ضمن توی پست دومتون وقتی ازتون سوال شد به دخترخانوم چطوری گفتید که از چهره شون خوشتون نمیاد فرمودید که حالا اونش مهم نیست!!!!!
اتفاقا خیلی هم مهمه... برگشتید رک و پوست کنده به یه دختر گفتید نمیدونم قیافه ات خوبه یا نه؟؟؟؟
من که اصلا نشونه های خوبی نمیبینم...
جواب سوال دوستان رو هم کامل بدید نه کلی
از چه چیز چهره ی دخترخانوم خوشتون نمیاد؟
آیا با شخص خاصی مقایسه میکنید ایشون رو؟؟
فکر میکنید اگر چه ویژگی های ظاهری داشت شما دچار این تناقض نمیشدید؟؟؟
با خودتون روراست باشید...
سعی کنید جواب این سوالا رو پیدا کنید

سلام..
سوالات دوست عزیز نیکیا رو جواب بدید به علاوه این سوال

ایا دفعه اول از قیافشون خوشتون اومد ؟

به قول دوستمون ادم اگه کسیرو دوست داشته باشه کل وجودشو دوس داره ..مثله پدر و مادر و یا خواهر که هیچ وقت به قیافشون توجهی نمیکنه و فقط با حس بودن در کنارشون لذت میبره .. انگار تو مغز ادم ثبت شدن و شدن مثله یه برند
ولی اگه برا شما تو مغزتون ثبت نشده برین مشاوره.. اونم تنهائی ..

ولی اگه دوسش ندارین و نمیخواین با واقعیت روبرو بشین و براش دلیلهای غیر موجه میارین و یا بعد از یه مدت دوستی براتون عادی شده و هیجانات خوابیده و ذهنتون شروع کرده به کند و کاو دوستتون .. بدونید ادامه این افکار به ضررتون
خواهد شد..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیکیا

سلام
شما هر دفعه میاید و یه سری چیزای کلی میگید... در ضمن توی پست دومتون وقتی ازتون سوال شد به دخترخانوم چطوری گفتید که از چهره شون خوشتون نمیاد فرمودید که حالا اونش مهم نیست!!!!!
اتفاقا خیلی هم مهمه... برگشتید رک و پوست کنده به یه دختر گفتید نمیدونم قیافه ات خوبه یا نه؟؟؟؟
من که اصلا نشونه های خوبی نمیبینم...
جواب سوال دوستان رو هم کامل بدید نه کلی
از چه چیز چهره ی دخترخانوم خوشتون نمیاد؟
آیا با شخص خاصی مقایسه میکنید ایشون رو؟؟
فکر میکنید اگر چه ویژگی های ظاهری داشت شما دچار این تناقض نمیشدید؟؟؟
با خودتون روراست باشید...
سعی کنید جواب این سوالا رو پیدا کنید

---

سلام..اره رک و پوست کنده مشکلمو بهش گفتم..ولی بهش گفتم که تو قیافت خوبه و من درگیره یک وسواس شدم..اون بدونه من نمیتونه زندگی کنه.خیلی بهم وابسته شده..روی این موضوع هم خیلی اذیت شد.ولی چون عاشقمه نمیتونه ولم کنه..تو پاسخ به سوالای دیگتون هم بگم که من ایشون رو با کسی مقایسه نمیکنم..ویژگی خاصی هم تو قیافشون نیست که خوشم نیاد..درضمن.من همه اولویت های ازدواج رو میدونم..میدونم که علاقه و اخلاق و این چیزا هستن که مهم هستن..وگرنه هرکس یه قیافه ای داره.ایشون هم اتفاقا قیافه ای ندارن که نشه تحمل کرد.قیافه خوبی دارن..همه دور و بریاش هم ازش تعریف میکنن..ولی من نمیدونم چرا اینجوری شدم.....

نگفتید چند سالتونه و چند وقته در این رابطه هستید.

جواب این سوال مهمه چون به نظر می رسه یا خیلی کم سن و سالید یا بی تجربه و ناپخته. با این شرایط مسئله ی قیافه کلا اهمیت خودش رو از دست می ده چون بعید می دونم آمادگی ازدواج داشته باشین.

اما در مورد سوالتون باید بگم که اگر الان که در رابطه ی دوستی هستین نسبت به قیافه ی ایشون تا این حد حساس شدید، قطعا ازدواج موفقی هم نخواهید داشت.

تو پست آخرتون نوشتید که ایشون بدون شما نمی تونه زندگی کنه و ...، واقعیت اینه که خیلی خوب هم می تونه بدون شما زندگی کنه. شما هم می تونید بدون ایشون زندگی کنید. این حرف ها رو کنار بذارید و منطقی در مورد زندگی تون تصمیم بگیرید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Amina

نگفتید چند سالتونه و چند وقته در این رابطه هستید.

جواب این سوال مهمه چون به نظر می رسه یا خیلی کم سن و سالید یا بی تجربه و ناپخته. با این شرایط مسئله ی قیافه کلا اهمیت خودش رو از دست می ده چون بعید می دونم آمادگی ازدواج داشته باشین.

اما در مورد سوالتون باید بگم که اگر الان که در رابطه ی دوستی هستین نسبت به قیافه ی ایشون تا این حد حساس شدید، قطعا ازدواج موفقی هم نخواهید داشت.

تو پست آخرتون نوشتید که ایشون بدون شما نمی تونه زندگی کنه و ...، واقعیت اینه که خیلی خوب هم می تونه بدون شما زندگی کنه. شما هم می تونید بدون ایشون زندگی کنید. این حرف ها رو کنار بذارید و منطقی در مورد زندگی تون تصمیم بگیرید.

---

خودش بهم گفته که نمیتونه بدونه من زندگی کنه..ندونسته حرف نزنین..بعدشم.شما دیگه نمیخواد این حرفا رو بزنین.یدفه بگین رابطه رو تموم کن و برو به زندگیت برس..جای امیدوار کردن و دلداریتونه

آدمهای معتاد هم به این دلیل ترک نمیکنن که فکر میکنن نمیتونن بدون مواد زندگی کنند...
در ضمن اینجا سایت مشاوره است
جای امیدوار کردن الکی دلداری دادن نیست
اون دخترخانوم میتونن بدون شما زندگی کنند
حتی ممکنه روزی خودشون رو به شدت سرزنش کنند به خاطر این وابستگی اعتیادگونه به شما

آقا نیما راستش شک داشتم که باز هم جواب پستتون رو بدم چون به سوال من و چند نفر دیگه از دوستان جواب نداده بودین. البته باز هم به سوال من در مورد سنتون و مدت رابطه جواب ندادین.

شما با این پست آخرتون باز هم هیجانی بودن و نپختگی تون رو نشون دادین. مایی که اینجا نظر می ذاریم نفعی از این کار نمی بریم که هیچ، از وقت و شارژ نت و اعصابمون هم خرج می کنیم تا به دوستانی که مراجعه می کنند کمک کنیم. خوبه که این مسئله رو در نظر داشته باشین.

اولین و مهم ترین رکن رابطه تمایل و کشش به طرف مقابله. اینکه چهره ی اون فرد به دل شما بشینه. وقتی این رکن حل نشده، دنبال کردن مسائل دیگه بی فایده است. به زور و اجبار هم جذابیت ایجاد نمی شه. والسلام.

ببینید میخواستم یچیزایی رو بگم و برم کلا..چون میدونم با این حرفا من حالم خوب نمیشه..نگا کنین.من 16 سالمه..اون دختر هم 15سالشه..خودمون هم میدونیم دوستی توی این سن و سال اصلا درست نیست..میدونیم همه چیو.ولی ما بهم وابسته شدیم.ما این یک سال رو با علاقه موندیم باهم..یکاریه که شده.و الانم دیگه نمیشه کاری کرد.من نمیتونم این رابطه رو تموم کنم..چون اون از ته دلش عاشقمه و منم دوسش دارم و خیلی واسم مهمه..ما یه مدت از هم دور بودیم.اون یه مدت پدرمون دراومد..چون خیلی وابسته شدیم..الان نه راه پس دارم نه راه پیش..خیلی هم دارم اذیت میشم..خیلی بدبختم خیلی..خداحافظ همگی..