همسرم ازم میخواد مهریه ام و ببخشم

سلام. ما 6 ساله ازدواج کرده ایم و یه بچه 10 ماهه داریم. همدیگه رو دوست داریم و اغلب اوقات باهم خوبیم.
دیشب با همسرم خرید رفته بودیم که سر یه قضیه خیلی کوچک که بخاطر خستگی هردومون بود یکم بحثمون شد. اصلا فک نمیکردم قضیه انقد بزرگ بشه.
اما از صبح همسرم دایم داره بد و بیراه میگه با اس ام اس و من و متهم میکنه به اینکه بخاطر پول باهاش زندگی میکنم. در صورتیکه همسرم وضع مالی متوسطی داره و کارمنده. منم در حد توانش ازش درخواست میکنم همیشه. که انصافا اونم هیچ وقت کم نمیزاره برای زندگیمون. اما هیچ وقت سر مسایل مالی با هم دعوا نکرده ایم. امروز به من گفت برای اینکه ثابت کنی منو به خاطر پول نمیخوای مهریه ا و ببخش. احساس میکنم این قضیه رو بهونه کرده واسه این کار
توضیح اینکه مهریه ام 1000 سکه است و در مقابلش من هیچکدوم از حق و حقوق رو ندارم و همه چیز به نام همسرمه و همسرم کسی نیست دارایی به نام زن بزنه
در ضمن با اینکه 90 درصد مواقع خیلی باهم خوبیم و حتی مثل روزای اول به هم ابراز عشق و علاقه میکنیم، اما با کوچکترین مشکلی همسرم حرف از طلاق میزنه. یکی دوبار هم گفت به خاطر مهریه است که ظلاقت نمیدم. در صورتیکه بهش گفتم اگه نمیخوای زندگی کنی من ازت مهریه نمیگیرم.
خلاصه این مهریه برای من جنبه پشتوانه داره و به هیچ وجه نمیخوام ببخشمش. اما نمیدونم چه جوابی به همسرم بدم تا الان با وجود عصبانیت زیاد کار احمقانه ای نکنه و عصبانی تر نشه
ممنون میشم زودتر جوابمو بدید

با سلام دوست عزیز احتمالا همسرتون میخواد شمارو امتحان و کنه ببینه مزه ی دهنتون چیه که راجبه ببخشش مهریه باهتون صحبت میکنه میخواد بدونه شما چقدر به این چیزا بها میدید حرفو پیش بکشه ببینه شما چی میگین ....شما بهش اطمینان خاطر بدید که همچین چیزی نیست و بگید که زندگیتونو دوست دارید و همسرتونو بخاطر خودش فقط میخوایدش نه مسائل مادی...الان با وجود طفل معصوم بچه ی ده ماهتون اصلا نزارید این بحثا پیش بیاد اخه گناه اون چیه به نظر من شما باید قضییه رو برای همیشه با سیاست زنانتون جمعش کنید مردا تو عصبانیت همیشه ممکنه حرف از جدایی بزنن اما حرف باد هواست ....این که میگید 90 درصد با هم خوبید پس نشون میده ریشه ی این عشق عمیقه پس به این راحتیا خرابش نکنید ........

نقل قول:

---

خلاصه این مهریه برای من جنبه پشتوانه داره و به هیچ وجه نمیخوام ببخشمش. اما نمیدونم چه جوابی به همسرم بدم تا الان با وجود عصبانیت زیاد کار احمقانه ای نکنه و عصبانی تر نشه

---

با سلام و درود
متاسفانه طرز تفکر صحیحی در مورد مهریه ندارید. باید بدونید مهریه به هیچ وجه پشتوانه ای برای زندگی شما نیست و مهریه سنگینی که شما در نظر گرفتید و به همسرتون تحمیل کردید هیچ تضمینی به شما برای یک زندگی مطمئن حتی از لحاظ مالی نخواهد داد.
جالب است که قانون مهریه قانون اسلام است اما مقداری که امروز برای آن در نظر گرفته میشود کاملا خلاف آنچیزی است که در اسلام و فرهنگ اسلامی توصیه شده. از جمله اینکه مهریه نباید خارج از توان فرد باشد و فرد میبایست در زمان عقد توان پرداخت مهریه را داشته باشد. ده ها حدیث دیگر نیز در این باره وجود دارد و از جمله سخن حضرت علی که فرموده اند: مهریه را سنگین نگیرید که مهر را از بین میبرد.
از منظر حقوقی نیز کافی است با یک حقوقدان مشورت کنید تا بدانید قانون کشور اکنون چگونه در مورد مهریه اعمال میشود. مسلما نتیجه ای که میگیرید این است که روی مهریه نمیتوان به عنوان پشتوانه حساب کرد مگر آنکه شوهر فوت کند.

نقل قول:

---

توضیح اینکه مهریه ام 1000 سکه است و در مقابلش من هیچکدوم از حق و حقوق رو ندارم و همه چیز به نام همسرمه و همسرم کسی نیست دارایی به نام زن بزنه

---

کاملا طبیعیه. شما از دید خودتون مساله رو نگاه میکنید ولی شما همسرتون رو در ابتدای زندگی زیر یک دین و بدهی بزرگ بردید. همسر شما در هر حال همواره به شما 1000 سکه طلا به نرخ روز مقروض هستند. مسلما در مسائل مالی بیشتر از اینکه شما در ذهن همسرتون به دیده همسری بیایید که نیاز به پشتوانه مالی داره به عنوان همسری هستید که شوهر شما خودش رو بهش مقروض میدونه لذا مسلما هیچ بخشی از اموالش رو زندگی با شما سهیم نمیشه و این طبیعیه. مهریه نه معیار خوشبختی شما در زندگی است و نه معیار ارزش شما نزد همسرتان. بلکه مهریه سنگین فقط یک ناهنجاری و فعل ناپسند است که امروزه متاسفانه در ازدواج ها باب شده است و چه بسیار ازدواج هایی که بر سر همین موضوع مهر به هم خورده.

بخشش مهریه در مورد شما با مهریه ای که دارید بسیار پسندیده است. چرا که شما نیز به عنوان فردی از افراد جامعه در فرهنگ سازی این مساله در ازدواج سهیم هستید. اما لازم نیست همه مهر خود را ببخشید. یک مقدار مناسب مثلا 110 سکه را نگه داشته و مابقی را ببخشید. اگر این مساله فکر همسر شما را آزرده ساخته بهتر است اینگونه نسبت به رفع آن اقدام کنید و با رساندن مهریه خود به حدی معقول ایشان را نیز از نگرانی درآوردید.
برای یک لحظه هم که شده جای خودتون رو با همسرتون عوض کنید. و فکر کنید شوهر شما از شما 1000 سکه طلا به صورت عندالمطالبه میخواستند. چه احساسی دارید. چه دلیل وجود داره که دو نفر که قصد زندگی کنار هم دارند طرف مقابل را زیر چنین دین سنگینی ببرند ؟

نقل قول:

---

خلاصه این مهریه برای من جنبه پشتوانه داره و به هیچ وجه نمیخوام ببخشمش.

---

پشتوانه زوجین در زندگی مشترک چیزی نیست جز لطف خدا، عشق و محبت، اعتماد، احترام و فداکاری. چه بسیار زندگی هایی که با مهریه هایی سنگین تر شما ناکام مانده اند و جز یک عمر تلخی و سردی برای طرفین باقی نگذاشته اند. این صحبت ها به این معنی نیست که هر زندگی که با مهریه کم آغاز شود به کامیابی و سرانجام میرسد. خیر. اما از آنجا که اینگونه از مهریه به عنوان پشتوانه یاد میکنید این مطالب را که حاصل تجربیات سالیان بسیار در آسیب شناسی روابط خانواده است نوشتم تا بدانید در اشتباهید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

این مهریه برای من جنبه پشتوانه داره و به هیچ وجه نمیخوام ببخشمش. اما نمیدونم چه جوابی به همسرم بدم تا الان با وجود عصبانیت زیاد کار احمقانه ای نکنه و عصبانی تر نشه
ممنون میشم زودتر جوابمو بدید

---

سلام

گفتنی ها را دوست عزیزمون آقای زندگی بهتر بیان کردند .


باید با همسرتان مذاکره کنید نه جدال !

همسرتون چقدر انتظار کاهش را داره ؟


به نظرم مقداری که مثلا آقای زندگی بهتر فرمودند مثلا 110 تا را عند المطالبه کنید و مقداریش هم عندالاستطاعه !


خانم ها تو را خدا رحم کنید!:biggrin-new:

ممنون.:72:

سلام:72:

اول از هرچیز سعی کن آرامش و متانت خودت رو حفظ کنی و تحت تاثیر تنش ها و هیجانات همسرت قرار نگیری. مسیج بازی هم نکن.

ما هر پاسخی که بخوایم به شما بدیم، طبیعتا متکی بر تحلیل علل و عوامل رفتار و خواسته همسرت هست، اما هیچکس بدون بررسی جزئیات زندگی و شخصیت های شما دو نفر نمی تونه تحلیل درستی داشته باشه. پست هایی که اینجا گذاشته می شن (چه در تاپیک شما و چه تاپیک های دیگه) ممکنه نه تنها آبی بر آتش نباشند، بلکه هیزم یا حتی بنزین باشن. بنابراین مسائل جدی رو نباید براساس چنین سایت هایی بصورت غیرحضوری حل کرد. به فکر باش که حضورا به مشاور خانواده مراجعه کنی.

من احتمالاتی که خودم می دم رو می نویسم، شاید اصل قضیه چیزی غیر از همه اینها باشه.

یک. مطرح کردن مهریه می تونه یه خشم یا آزردگی تغییر شکل یافته باشه. همسرت بخواد با تلگنر زدن به موضوعی که می دونه شما رو اذیت می کنه، خشمش رو خالی کنه. در این صورت اگه شما (با بخشیدن مهریه) این بهانه یا دستاویز رو ازش بگیری، احتمالا بعد از مدت عصبانی تر می شه و می گرده یه بهانه دیگه پیدا می کنه.

دو. می تونه نشانه ای از این باشه که داره بصورت جدی به جدایی فکر می کنه.

تحلیل های مختلفی می شه از این موضوع داشت. اما در هر صورت شما باید یه بازبینی جدی روی زندگیت داشته باشی و ببینی چه چیزهایی زمینه ساز نارضایتی همسرت و خودت شدن. این به این معنا نیست که صرفا ببینی چی برای همسرت کم گذاشتی و اونا رو انجام بدی، ممکنه یه چیزهایی رو برای خودت هم کم گذاشتی و نارضایتی خودت به همسرت منعکس می شه.

قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود... سرچشمه این قطره ها رو پیدا کن انگار داره سیل می شه...

با کمک یه مشاور خانواده خوب یه بررسی جامع روی همه چی داشته باش.

اما پیشنهاد من برای الانت:

مثل یه زن (نه مرد) با این موضوع برخورد کن. تو فقط این دو راه رو در پیش رو نداری: اینکه مهریه رو ببخشی یا اینکه دلایل معقولی برای نبخشیدن بیاری. این ها بعلاوه ی خشمگین شدن و دعوا کردن، راهکارهای تقریبا مردانه هستند.

شاید طبیعی ترین واکنشت بعنوان یه زن این باشه که دلشکسته بشی، گریه کنی، و سکوت... تا زمانیکه بیاد از دلت در بیاره.

اینطور که من می بینم این مسئله سر یه عصبانیت مطرح شده، بنابراین اصلا نیاز نیست جدیش کنی. زنانه ردش کن.

و گذشته از اینها. بخشش یعنی )بخشش( دیگه. کسی نمی تونه به این روش از شما بخواد که چیزی رو ببخشید. حتی اگه از دادنش پشیمون شده باشه. یعنی من این لپ تاپم رو به حق یا ناحق که به شما بدم، بعدش نمی تونم به دعوا ازت بخوام که به من برگردونی.

اما از طرفی شما اصلا روی مهریه حساب پشتوانه نکن. پشتوانه زندگی ما فقط و فقط درستکاریه. وقتی عقل و درایتت رو به کار گرفتی و تحت هر شرایطی سعی کردی کار درست رو انجام بدی، اونوقت با هر موفقیت یا شکستی که مواجه بشی، پشتوانه محکمی داری.

مراقب خودت، همسرت، و کوچولوت باش. موفق باشی. :72:

سلام
به نظر من بحثی از این موضوع نکن
نیازی نیست این حرف شوهرت رو جدی بگیری

فعلا در کوچه علی چپ حضور داشته باش

ولی قابل توجه آقایون میگم در جامعه ای که حق محل زندگی و حق طلاق و حق حضانت فرزند همه شون با مرد هست نمیشه مهریه رو بخشید

درسته که شما هیچ موقع مهریه 1000 سکه ای رو نخواهی گرفت ولی شاید لازم بشه یکی از اون حقوق رو یه موقع به جاش بگیری
انسان جایز الخطاست
ممکن هست یک مرد دچار لغزشی بشه یا هزار جور رویداد توی زندگی پیش بیاد

اگر هم تمایل به بخشیدن مهریه داشتی نهایتا نصفش رو ببخش
این نظر شخصی من بود

البته نظر کاربر میشل رو هم در مورد کشف منشا ناراحتی و آزردگی همسرت جدی بگیر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فکور

سلام


ولی قابل توجه آقایون میگم در جامعه ای که حق محل زندگی و حق طلاق و حق حضانت فرزند همه شون با مرد هست نمیشه مهریه رو بخشید

درسته که شما هیچ موقع مهریه 1000 سکه ای رو نخواهی گرفت ولی شاید لازم بشه یکی از اون حقوق رو یه موقع به جاش بگیری
انسان جایز الخطاست

ممکن هست یک مرد دچار لغزشی بشه یا هزار جور رویداد توی زندگی پیش بیاد

---

سلام


حرف شما درسته

ولی :


امکان داره زن هم خطایی کنه و مهریه را بذاره اجرا !!!!

متاسفانه زیاده از این چیزها


انسانها ازدواج می کنند که به آرامش برسند نه که آرامش خودشون از هم دور کنند !!!

ما نمگیم همه را ببخش - ما میگیم با مذاکره باید جلو پیش بره گه نشه مثلا یه اتفاق بیافته هم مرد خطا بره و هم زن !!!!

یعنی مرد باید اینقدر باهوش باشه برای خودش یه راه فرار بذاره
زن هم همین طور !
این یعنی مذاکره !


ما میگیم زن باید با سیاست حرف خودش را بزند نه جدال !
مرد هم همین طور
که باید نمرین کنیم .

عند المطالبه و عندالاستطاعه ! برای همین هست !

متاسفانه من زیاد مشاهده کردم

ممنون .

موفق باشید .:72:

ممنون از همه، اما نظر میشل و فکور عزیز خیلی به واقعیت زندگی من نزدیکتره ما واقعا 90 درصد مواقع با هم خوبیم.مثلا از ابتدای سال تا به حال فقط 3 بار باهم دعوا داشتیم که دوبارش بخاطر خانواده ها بوده. وگرنه بقیع مواقع کاملا با هم خوب و مهربونیم. اما شوهر من متاسفانه توی هر دعوا کل روزاهای خوب و تفاهماتمون و ندید میگیره و کلا دیدش به زندگیمون منفی میشه. تو هر دعوا حرف از جدایی میزنه. با این تفکر من چظور میتونم با اظمینان مهریه رو ببخشم. آیا امکان نداره در صورت بخشش من تو اولین دعوای پیش آمده با خیال راحت بره دادخواست ظلاق بده. با توجه به اینکه چندین سال پیش هم همسرم یک ارتباط کوتاه با زن دیگه ای برقرار کرده بود و مشکلاتی هم سر این قضیه داشتیم. من میترسم باز پای شخص دیگه ای در میان باشه و میخواد اینظوری خیالش لز بابت مراحل ظلاق راحت بشه. اما از ظرف دیگه هم مدام حرف بچه دوم و مظرح میکنه و بخاظر همین واقعا نمیدونم حقیقت چیه الانم شوهر من هنوز مساله رو مستقیم مطرح نکرده. مثلا میگه یجوری ثابت کن ک منو برای پول نمیخوای. بخدا این حرفش خنده داره چون شوهر من از صفر شروع کرد و موقع شروع زندگیمون هیچی نداشتیم. من هیچ وقت خواسته نامعقولی ازش نداشتم و همیشه با روی باز خواسته هامو براورده میکنه یا لااقل در ظاهر اینطور به نظر میاد این روزا زندگیمون خیلی سرده و خیلی رفتارش بده. جوری که دیگران میفهمند ما با هم مشکل داریم. چه راهی رو باید پیش بگیرم تا همه چیز درست بشه؟
من مشکلی ندارم که 1000 تا رو بکنم 500. ولی مگه فرقی هم میکنه برای کسی که توان پرداختش رو در هر صورت نداره؟
در ضمن در مورد عندالاستطاعه کردن بگم که هیچ فرقی با بخشیدن نداره. چون شوهرم همین دارایی اندک رو هم یکروزه میتونه بزنه به نام کس دیگه ای.

بله زن هم ممکن هست خطا بکنه ولی موضوع اینه که زن به جز همون مهریه تقریبا حق و حقوق خاص دیگه ای نداره
یعنی اگر مرد دلش نخواد زن رو نگه داره میتونه حتی بچه رو هم ازش بگیره و بگه برو
بچه ای که کلی براش زحمت کشیدی و دوستش داری

البته خود من از منتقدین سرسخت مهریه سنگین هستم
یعنی برای پسرم اگر بزرگ شد و رفتم خواستگاری مهریه سنگین بذارن جلوم موافقت نمی کنم

1000 سکه واقعا زیاد هست چیزی حدود یک میلیارد ولی موضوع این هست که ایشون از اول نباید می پذیرفت الان اگر یه قسمتش بخشیده بشه دو روز دیگه هم طی یه نزاع دیگه یه بخش دیگش رو میگه برو ببخش یعنی این موضوع تمام نمیشه
یعنی این مسئله از اول نباید وجود می داشت

ولی بخشیدنش الان یه جورایی زمینه رو برای مسائل بعدی فراهم می کنه
اینکه بخشی از اون عندالاستطاعه بشه رو نمی دونم
یعنی بعید می دونم به حال همسر ایشون فرق بکنه چون الان کسی مهریه اش رو اجرا هم بذاره در همون حد 100 تا سکه اش رو نهایتا بهش پرداخت می کنن یعنی عملا توی دادگاهها بقیش عندالاستطاعه هست

اما خطاب به شیده عزیز
من فکر می کنم شما باید فعلا آرامشت رو حفظ کنی و با ایجاد لحظات عاطفی کدورت همسرت رو برطرف کنی
باید خیلی ملایم و با عطوفت دلیل واقعی ناراحتیش رو بپرسی حتما راهش رو در مورد همسرت می دونی
فعلا هم به نظرم جایی زیاد نرید که کدورت بین شما رو متوجه بشن

سلام

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

ما واقعا 90 درصد مواقع با هم خوبیم

---

الحمد الله پس زندگی خوب و زیبایی دارید ان شالله همیشه همین طوری باشه .

........................................

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

. مثلا میگه یجوری ثابت کن ک منو برای پول نمیخوای.

.

---

خب یه برگه بردارید و مثلا 50 مورد از دلایلی که با همسرتان زندگی خوبی دارید را بنویسید و به همسرتان دهید :

مثلا :

1) شما مهربانی
2) در کنار شما آرامش دارم
3) لبخند شما را دوست دارم
4) صدایت را دوست دارم
5 ) ماجراجو بودنت را دوست دارم



50) ......

و بعد یه شعر براش بذارید مثلا :

چه جوری از تو دست بکشم
بدون تو نفس بکشم
تویی که تنها یار و دوست مهربون منی


بعد به همسرتان بگید اون هم همین کار را بکنه .


احتمالا همسرتان هم یه شعر برای شما میذاره :


ا ِ ِ ِ ِ ی سلطااان کر َ َ َ َم
مهریتوووو به من ببخش


ا ِ ِ ِ ِ ی سلطااان کر َ َ َ َم
مهریتوووو به من ببخش


:biggrin-new:

وقتی به داشته هایمان تمرکز کنیم - وقتی رو نقاط مشترکمان تمرکز کنیم - صممیت بیشتری پیدا می کنیم .
به نظرم همسران می تونند هر روز از هم چیزهای جدید و زیباتری پیدا و کشف کنند .


..................................

در مورد عند المطالبه و

عندالاستطاعه میتونید نظرات کارشناسان حقوقی را بپرسید

ولی اون جور که شما میگید نیست !
از نظر حقوقی میشه مرد را کنترل کرد !!

ولی به چیزهای قشنگ فکر کنیم .


ببخشید .

:72:

...................................

والا من از همسرم که حقوق خوانده بارها شنیدم که میگه الان طرحی رو تصویب کردن که فقط 110 سکه رو زن از همسرش میتونه بابته مهریه بگیره بقیه اش همون عندالاستطاعه است پس شما هم که میگی نداره به نظر من هم برو ببخش تا 110 تا چون عملا هیچ فرقی نمیکنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط abs

والا من از همسرم که حقوق خوانده بارها شنیدم که میگه الان طرحی رو تصویب کردن که فقط 110 سکه رو زن از همسرش میتونه بابته مهریه بگیره بقیه اش همون عندالاستطاعه است پس شما هم که میگی نداره به نظر من هم برو ببخش تا 110 تا چون عملا هیچ فرقی نمیکنه

---

برای چی باید ببخشه ؟
این حرف ها چیه می زنید

امروز همسرم صراحتا ازم خواست اگه دوستش دارم مهریه مو ببخشم.من واقعا دارم میترسم.حس خطر میکنم.آخه برای چی الان مهریه باید دغدغه اش باشه درحالیکه من تو این ۸ سالی که از عقدمون میگذره حتی یکبار هم حرفشو نزدم. من بهش گفتم شاید یه روز به خواست خودم اینکارو بکنم اما الان هرگز.مطمئنم ابن حرفا بهونه است.وگرنه من جز خرجی چیزی ازش نگرفتم که منو متهم میکنه بخاطر پول میخوامش.اصلا چیزی هم نداره که بخوام.خیلی دچار تناقضم.اگه این مدت رفتارش سردتر شده بود یا رفت و آمداش مشکوک شده بود یا اگه حرف بچه دوم و پیش نکشیده بود مطمئن میشدم که پای کس دیگه ای وسطه و دنبال راحت کردن راه برای طلاقه.اما الان نمیدونم واقعا قضیه چیه

دوست عزيز درسته كه مهريه براي كسي خوشبختي نياورده و نمياره ولي مسلما در شرايطي ميتونيد ازش استفاده كنيد مخصوصا كه همسرتون سابقه درخشاني نداره. هم حرف طلاق رو پيش ميكشه و هم يه ارتباطي داشته.
شما با چه اطميناني ميخواي اين حق رو ببخشي؟ به نظرم كسي بايد مهريه رو ببخشه كه حق طلاق، مسكن، اشتغال، تحصيل، حضانت بچه رو داشته باشه و در صورت جدايي دارايي هاي بعد ازدواجشون نصف بشه.
اونوقت ميشه گفت توقع معقولي هست.
در ضمن مهريه تنها چيزي هست كه در صورت فوت شوهر، زن ميتونه از ارث همسرش برداره و بعد ارثيه تقسيم ميشه. زن به اندازه يك هشتم از مرد ارث ميبره، اونم نه از همه چيز ولي مرد يك چهارم كل اموال رو ارث ميبره.
حالا با اين قوانين شما تصور كنيد يه زن حتي مهريه هم نداشته باشه.
اين موارد رو به اين دليل عرض كردم كه يه نمونشو با چشم خودم ديدم.
يكي از اشناها تصميم ميگيره به مناسبت دهمين سالگرد ازدواجشون، مهريه اش رو ببخشه. بعد از چند ماه همسرش تو تصادف فوت ميكنه. خانواده شوهرش ٢ تا بچه رو ازش ميگيرن و خونه رو ميفروشن و ايشونم ميفرستن خونه باباش. از اون همه سال زحمت و زندگي مشترك فقط يك هشتم اموال به ايشون رسيد و فقط شانس اورده كه توانست برگرده خونه پدرش وگرنه چون درامدي نداشت معلوم نبود چه اينده اي داشته باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

امروز همسرم صراحتا ازم خواست اگه دوستش دارم مهریه مو ببخشم.من واقعا دارم میترسم.حس خطر میکنم.آخه برای چی الان مهریه باید دغدغه اش باشه درحالیکه من تو این ۸ سالی که از عقدمون میگذره حتی یکبار هم حرفشو نزدم. من بهش گفتم شاید یه روز به خواست خودم اینکارو بکنم اما الان هرگز.مطمئنم ابن حرفا بهونه است.وگرنه من جز خرجی چیزی ازش نگرفتم که منو متهم میکنه بخاطر پول میخوامش.اصلا چیزی هم نداره که بخوام.خیلی دچار تناقضم.اگه این مدت رفتارش سردتر شده بود یا رفت و آمداش مشکوک شده بود یا اگه حرف بچه دوم و پیش نکشیده بود مطمئن میشدم که پای کس دیگه ای وسطه و دنبال راحت کردن راه برای طلاقه.اما الان نمیدونم واقعا قضیه چیه

---

حرف همسرتون مثل اين هست كه شما بهش بگيد اگه دوستم داري اموالتو بزن به نام من، تا دوست داشتنتو ثابت كني!

ببین خیلی ریلکس با این قضیه برخورد کن ایشون میخواهند از اب گلالود ماهی بگیرند یا دنبال فرصتی هست دعوا پیش بیاره
پس زیرک با ش و با دانستن هدفش خیلی اروم با احساس و با محبت برخورد کن
وبهش بگو تمام دنیا را هم داشته باشم بدون شما برام ارزش نداره
به خودت برس و اتاق خوابت و حرفاش را جدی نگیر
خیلی پاپیچ شد بگو شما حاضری خونه و ماشین و دارایی را به نام من بزنید اگر این کار را انجام بدی اون وقت قبول میکنم

اگر چیزی نداره پس اصلا دنبال حرفش را نگیر که به ضررت تموم میشود
مردا وقتی بچه میاد به جای اینکه خانم رادرک کنند مرتب دنبال نقطه ضعف میگردند
خانم هم به دلیل توجه به فرزندش اقارا فراموش میکند و نیازهایش را
بچسب به زندگیت با محبت کردن وندیدن نا خوشایندها

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

امروز همسرم صراحتا ازم خواست اگه دوستش دارم مهریه مو ببخشم.من واقعا دارم میترسم.حس خطر میکنم.آخه برای چی الان مهریه باید دغدغه اش باشه درحالیکه من تو این ۸ سالی که از عقدمون میگذره حتی یکبار هم حرفشو نزدم. من بهش گفتم شاید یه روز به خواست خودم اینکارو بکنم اما الان هرگز.مطمئنم ابن حرفا بهونه است.وگرنه من جز خرجی چیزی ازش نگرفتم که منو متهم میکنه بخاطر پول میخوامش.اصلا چیزی هم نداره که بخوام.خیلی دچار تناقضم.اگه این مدت رفتارش سردتر شده بود یا رفت و آمداش مشکوک شده بود یا اگه حرف بچه دوم و پیش نکشیده بود مطمئن میشدم که پای کس دیگه ای وسطه و دنبال راحت کردن راه برای طلاقه.اما الان نمیدونم واقعا قضیه چیه

---

سلام

ببیند ،،، وقتی در زندگی تو یه جریانی قرار می گیریم - که اون جریان ،،،، با معادلات ذهنی ما همخوانی ندارد ، بهترین کار اینکه اول آرامش خودمون را حفظ کنیم !

فرمان منطق را دست بگیریم و احساسات خودمون را کنترل کنیم !!


خب شما میتونید به کاغذ بردارید و به همسرتان بگویید شما 10 تا دلیل بنویس که باید من مهریه خودم را مثلا ببخشم .
ببنید چی میگه ؟:18:

یعنی شما باید بگید شما من را با این مهریه پذیرفته اید !! و خودتان هم می دانید که مشکلی با هم نداریم !

این یعنی مذاکره - یعنی تبادل نظرات همرا با احترام ! و بدون جدل .


..............................

من می تونم راهکاری بدم که شما بتونی

عندالاستطاعه در این مورد کنترل کنی !

ولی در فضای عمومی درست نیست و امکان داره سو ء استفاده هایی بشه ! ( باید با کارشناسان حقوق صحبت کنید به صورت حضوری )

.................................................. ...


بخشیدن مهریه و گرفتن مهریه حق زن هست !

از طرفی با توجه به برخی از فشارها که از سوی همسران وارد میشده - فکر کنم دفتر خانه ها به شرطی قبول می کنند که دختر مهریه را ببخشه که اجازه پدر دختر ( خانم ) باشه !

البته قانون نیست ولی فکر نکنم قبول کنند ( الیته دوستان حقوق دانمان بهتر می تونند کمک کنند )

شما بگید برو ار بابای من رضایت بگیر من قبول می کنم ! ( البته نه همه را ! )


خب امیدوارم موفق باشید .

یا حق .:72:

اگه خیلی بهت اصرار کرد بهش بگو در حضور خانواده من و خودت این مسئله رو مطرح می کنیم انگار امروز شده دوباره بله برو ن و.....این دفعه سر یه مهریه مناسبتر با هم توافق می کنیم
به نظرم مسئله ای در اطرافیان و یا محل کارش پیش اومده و ترسیده که عینشو شما سرش بیاری
یه بررسی کن

در یک فضایی آرام ، دوستانه وصادقانه در زمانی مناسب با همسرتون یک گفتگو داشته باشید.

حرف هایی که اینجا زده اید را به ایشان بگویید.اینکه : عزیزم من تا الان فکر میکردم 90 درصد زندگی مون عاشقانه و بدون مشکل بوده .

و همیشه به عشق دو طرفه مون به این زندگی ایمان داشتم .هیچ گاه به طلاق و مهریه فکر نکرده بودم چون تو یگانه قهرمان زندگی ام بوده ای و پدر فرزندمون.

اما با خواسته اخیرت واقعا دچار شوک شده ام ، حتی نمی دانم جدی می گویی یا فقط یک امتحان است!!!

سوال های بسیاری با این خواسته ات در ذهن من ایجاد کرده ای و متعاقبا من بسیار دچار استرس وترس شده ام .

آیا اتفاقی افتاده که عشق بین ما زیر سوال رفته؟

منی که چه در زمان های عاشقانه و چه در دعواهامون فقط و فقط زندگی مون برام مهم بوده؟

چیزی هست که من از ان بی خبرم ؟
آیا ترس از اجار گذاشتن مهریه در شما افتاده؟ چه چیزی شده که الان این موضوع را بیان می کنید.

آیا مشکلی هست که موجب آزارت شده ؟ من تا آخرش هستم تا به هم کمک کنیم تا مشکلات زندگی مون رو حل کنیم.

اگر تمام سوال ها و شبه های ذهنم حل بشه مطمین باش به خاطر آرامش و ثبات زندگی مون لحظه ای درنگ نکرده و مقدار قابل توجهی را می بخشم اما شما با چنین خواسته به یکباره فقط دارید ایجاد سوء ظن می کنید.

صادقانه بگید قضیه چیه؟

چندتا سوال ذهن منو به شدت درگیر کرده
بعد چندسال زندگی و به دنیا اوردن یه بچه تازه باید دوست داشتنتو برا همسر اثبات کنی؟؟یعنی این مدت نشده بهش؟؟؟
اصلا حالا چرا باید شما دوست داشتنتو باید به ایشون ثابت کنی؟؟؟ اونم با مهریه؟؟؟!!!!!!!ایشون تام کروز تشریف دارن اینقدر مدعی هستن؟؟؟
چرا ایشون دوست داشتنشو نباید به شما اثبات کنه؟؟؟؟ خب بیاد خونشو به نامت کنه یا حق طلاق و حضانت بچه رو بیاد بهت بده خب . مگر فقط تو باید اونو دوست داشته باشی و اثباتشم بکنی اونم به اون شکلی که ایشون میخواد:97:
اگه مهریتو بخشیدی اقا هنوز بهش اثبات نشد دوسش داری فردا اگه بهت گفت برو از یه ساختمان ده طبقه خودتو بنداز پایین که بهم ثابت بشه دوسم داری میری اینکارو میکنی؟؟

تو زندگی گذشت خیلی مهمه بله مادیات خیلی باید کمرنگ باشه اما نباید به این بهانه ها طرف معذرت میخوام سوار ادم بشه
قابل توجه کسایی که میگن مخالف مهریه و مادیات هستن همسر من یه دوستی داشت که مهریه زنش یه جلد قران و چند شاخه نباته خانومش میگفت هفته ای سه بار با نباتها برام شربت درست میکنه و قران رو از کتابخونه برمیداره میاره میگه بفرما شربتتو بخور و اینم قرانت پاشو برو!!!!!!!

درسته الان میگید زندگی وقتی به اینجا رسید ادم اگر مهریه هم داشته باشه باید بگذره و ازون جهنم در بیاد اما یادتون نره این وسط اون زن چقدر تحقیر میشه پس خواهش میکنم به مهریه اونقدرا هم بیخود نگاه نکنید

من اگر جای شما بودم اصلا با همسرم بحث نمیکردمو جوابشم نمیدادم و محال ممکن بود بپذیرم اخه این چه خواسته غیر معقولیه بگو از اول قبول نمیکردی یا بگید توهم ثابت کن منو دوس داری

ایشون طلاق پس زمینه ی ذهنش هست بگرد ببین دلیلش چیه

تو زندگیتون خیلی خودتو دست پایین نمیگیری؟؟ ازین مدل زنهای از خود گذشته که کلا خودشونو نمیبینن؟؟؟
یه کم سعی کن تو رفتار و تفکر و برخوردو زندگیتون بیشتر خودتو قبول داشته باشی و روی اعتماد به نفست کار کن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

من بهش گفتم شاید یه روز به خواست خودم اینکارو بکنم اما الان هرگز.

---

سلام ، سعی کن همین جوری با متانت و آرامش ، این مساله رو مدیریت کنی
مهریه ات رو نبخش ، در همین حال دقت داشته باش که لزومی هم نداره که عنوان کنی نمی خواهی مهریه ات را ببخشی (یعنی با دست پس بزن با پا پیش بکش )
==== نظر من مساله مهریه ببشتر از بار مالی برای خانوم ها بار روانی داره ، شما هم که زندگی خوبی داری خدا را شکر ..... طی فرصت های دیگه مثلا اگر ، اگر ، اگر خواستی ببخشی ، صد تا صدتا سکه هایت را ببخش
.
.
.

از فاز عاطفی وارد شو
پست بینهایت خیلی خوب فضا رو بیان کرده
سعی کن از طریق احساسات مثبت وارد شوی
نقل خودت هم بسیار زیبا هست
بهش بگو این که از من می خواهی مهریه ام رو ببخشم ، یعنی عملا داری دوست داشتنت رو با پول می سنجی و در این شرایط من اصلا احساس خوبی ندارم
بهش بگو خودم ، که قبلا بهت گفتم که یه روزی می بخشم ، دلم می خواهد از روی میل و محبت خودم باشه ، نه طی یکسری دعوا و دلخوری و اینجوری تحت فشار بودن
بهش بگو اینکه تو این مهریه رو قبول کردی ، باعث شد من احساس غرور و خوبی داشته باشم و واقعا با این کارت اوج مهربونی ات رو توی دلم کاشتی
بهش بگو ، این احساسی که اون لحظه در من ایجاد کردی ، باعث شد یک خاطره با ارزش برای من باشه ، ولی الان توی این شرایط انگار دارم این خاطره رو از توی دلم جدا می کنم ، و باعث میشه احساس دلزدگی کنم
بهش بگو دوستش داری و بهش افتخار می کنی ، واسه همه خوبی هایش و محبت هایش

عزیزم اصلا هم بهش نگو من در قبال این مهریه ، هیچ چیزی ازت نخواستم ، یا اینکه تمام مال و اموالمون به نام تو هست ، یا اینکه شما زن خوبی هستی و به اندازه خرجی ازش می خواهی و بیشتر نه

اصلا سعی نکن وارد فاز بحث های اینجوری که مقابل به مثل هست بشوی
سعی کن توی فاز احساسات باشی و شوهرت رو از طریق احساساتش منصرف کنی
در آخر هم شما خودت بسنج ببین شرایط شما و زندگی تون چگونه هست ، این راهکارا را با نسخه زندگی خودت هماهنگ کن
یه نکته هم بگم اینکه این بگو مگو هاگاهی اوقات در زندگی همه زن و شوهر ها پیش میاد ، شما زرنگ باش و با خنده و گذشت قضیه رو فیصله بده که به جاهای باریک نرسه
موفق باشی گلم ...:72:

سلام
من واقعا نمیدونم جزعیات زندگی شما 2 نفر چطوره، زندگی شما از دید ایشون هم خوبه بوده یا نه فقط از دید شما تو این 8 سال خوب بوده، اصلا چطوری با شما ازدواج کردن یعنی انتخاب خودشون بودین یا نه خانواده شون پسندتون کردن (این مهمه که از اول دوستتون داشتن یا نه فرد دیگه ای رو میخواستن اما خب تحت سلطه ی فرد یا افرادی قرار گرفتن و مجبور به ازدواج با شما شدن)، این که شما خرجی فقط از ایشون میگیرید و نه چیز دیگه خیلی کیفیه مثلا من خانوم سیکل خانه دار سطح پایینی دیدم که فقط وسایل ارایش و لباسش و رفت و آمدش و آرایشگاهش تو ماه ممکنه 500 هزار تومن بشه (بماند بقیه ی خرجا) ولی من دانشجوی دکتری 100 تومن خرج این امور میکنم پس ممکنه چیزی از دید شما کم باشه ولی از دید فرد دیگه زیاد، رفتارتون با ایشون چطوره یعنی مهربانانه و از سر دلسوزی یا نه نقش بازی کردن، خلاصه مدت زمان زندگی نشون نمیده که اون زندگی با ثبات بوده یا نه من دقیقا خانمی دیدم که 8 -9 سال از زندگی مشترکش میگذره ولی با شوهرش سازش و سازگاری ندارن و اتفاقا این خانوم و کل فامیلشونم مرد رو به چشم عابربانک میبینن، حالا من نمیدونمخودتون بیشتر بگین تا دوستان کمک کنن

ممنون از راهنمایی های همگی
همسرم دوماه (یعنتی تا موقع تولد ۱ سالگی فرزندمون)بهم مهلت داده تصمیم بگیرم .واقعا دچار وحشت شدم. اکثر صحبتایی که بالهای صداقت عزیز تو پستشون گفته بودن بهش گفتم. اما مصره که بین من و مهریه یکی رو انتخاب کن.منم درآخر بهش گفتم نیازی نمیبینم تا دوماه به این قضیه فکر کنم و این قضیه از صورت مساله برای کن پاکه.مگر اینک هیک روز به خواست خودم اینکار و بکنم.
من واقعا حتی با وجود بچه چیزی براش کم نگذاشتم همیشه آراسته و مرتبم.اندامم رو حتی به بهتر از قبل حاملگی برگردوندم. کلی فشار به خودم وارد میکنم تا همه چیز مرتب و باب میلش باشه.توقعم هم واقعا در حد پایینیه.اصلا رقم قابل توجهی برای خرج ماهیانه خودم نمیگیرم. کاملا قابل قبوله. ما واقعا تا هفته پیش باهم خوب بودیم.طوری که عصر یک روز تو هفته گذشته با من تماس گرفت و گفت همه خستگی کار به این می ارزه که لحظه شمارب کنم برای دیدنتون و کلی ابراز علاقه کرد. من واقعا تو شوکم. تو این ۴ روز نزدیک ۲ کیلو وزن کم کردم.همش شیر استرس و غصه دارم به بچم میدم. اما نمیخوام خودمو ضعیف نشون بدم. بهش گفتم اگه قراره ابن زندگی دوام داشته باشه بخشیدن و نبخشبدن مهریه نمیتونه براون تاثیر داشته باشه.
خواهش مبکنم کمکم کنیدحال و روز خوبی ندارم.گفته با پدر و مادرم هم مطرح میکنه.اونا هردوشون بیمارن و غصه براشون خوب نیست.فکر میکنن ما خیلی خوشبختیم.والا تا ۴ روز پیش منم همین فکر و میکردم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط S.H.I.D.E.H

ممنون از راهنمایی های همگی
همسرم دوماه (یعنتی تا موقع تولد ۱ سالگی فرزندمون)بهم مهلت داده تصمیم بگیرم .واقعا دچار وحشت شدم. اکثر صحبتایی که بالهای صداقت عزیز تو پستشون گفته بودن بهش گفتم. اما مصره که بین من و مهریه یکی رو انتخاب کن.منم درآخر بهش گفتم نیازی نمیبینم تا دوماه به این قضیه فکر کنم و این قضیه از صورت مساله برای کن پاکه.مگر اینک هیک روز به خواست خودم اینکار و بکنم.

---

عزیزم این شما نیستین که در موقعیت انتخاب قرار داری. شما زندگیت رو انتخاب کردی و بهش دو دستی چسبیدی. این همسرته که داره برای ادامه ی زندگی با شما شرط می ذاره. واقعیتش اینه که مهریه واقعا جز در مورد طلاق و مرگ همسر کارایی دیگه ای نداره. اینکه همسر شما به این موضوع گیر داده واقعا مشکوکه. من هم فکر می کنم به هیچ وجه نباید مهریه تون رو ببخشید. اگر هم فشار آورد بهش بگین که انتخاب با تویه. من زندگی ام رو انتخاب کردم و به عهده ی تویه که زندگی رو که این همه سال با هم داشتیم رو ادامه بدی یا ول کنی بری.

سلام....اینکه میگید تا چهار روز پیش همه چی اکی بوده یکم سخته قبولش....برای خود من چند ماه پیش مساله ای پیش اومد که دقیقا مثل شما فکر میکردم...اصلا انگار چهره ی جدیدی از همسرم رو میدیدم...باور کنید اینقدر برام هضمش سخت بود یعنی اگه یک هفته قبلش بهم میگفتن که قراره یه همچین اتفلقی بیفته خندم میگرفت....اما افتاد و واقعا هنوز پس لرزه هاش تو زندگی ام حس میشه...اما یکم که با ریزتر شدم و مساله رو از نگاه بالا دیدم....دیدم نه جریانی تو زندگی ام اروم اروم پیش میرفته ومن ترجیح میدادم نبینمش!!! یعنی خودم رو به خواب زده بودم.....****یکم با تاخیر و به قیمت گزاف مدیریتش کردم.....منظورم اینه که یکم به موضوع از بالا نگاه کن.....حتما علائم هشدار تو زندگیت بوده وشما بهش بی توجه بودی....یه سری مسائل که شاید هممون بدونیم اما عملی وکاربردی کردنش مهارت بالایی میخواد....یکم از این مساله فاصله بگیر ....یکم برو دورتر....یکم برو تو بحث هایی که تو این مدت
(چند سال)به نظرت پیش پا افتاده وبدیهی بوده....یکم برو عقب تر ....زمان بارداری...یا اوایل به دنیا اومدن بچه...یل=ا شاید دورتر.....حالا خیلی دور دورا نری ها...گم میشی:81:
علائم رو حتما میبینی...حالا بشین تو اون جریانها نقش خودت رو بررسی کن...اگه کتابهای رازهیی درباره مردان رو خونده باشی یا بومی شده و ویرایش ایرانی اش سخنرانی دکتر حبشی رو گوش کرده باشی زنگ خطرها رو به وضوح میبینی.....

حالا به نظر من(اینا نظر منه و چون من کارشناس نیستم واینا تجربیات خودمه...حتما دوستان صاحب نظر ویرایش خوهاند داشت...)

+بعد از مراحل بالا ...با خودش صحبت کن....هیچچچچچ سیاستی بالاتر از راستی نیست.....حس واقعی ات رو بهش بگو....واز ایشون بخواه دلیل واقعی اش رو بهت بگه...خالصانه از ش بخو.اه....با تن اروم...با لحن مهربون ....تو یه فرصت خوب.....بدون توضیح اضافه.....بدون حاشیه

++اگه دلایلش قابل قبول نبود....بداخلاق نشو....لحنت عوض نشه......بین صحبتتون فاصله بنداز....
+++ازش بخواه یه نفر سوم که مطلقا اون نفر سوم از خانواده هاتون نباشه(مشاور) نظر بده در این مورد
++++مرحله اخر که مطمئنم به اینجا نمیرسه...اول با خانوده خودش در میون بزارین....بعد باخانواده خودتون
خداوند رحمان براتون خیر پیش بیاره انشالله