زودرنج بودن وعدم توانایی ارتباط شوهرم با خانوادم

سلام دوستان من تازه عضو شدم زندگی خوبی دارم ولی این مشکل هرچند وقت یکبار آرامش زندگیمو بهم میزنه .
من توی یک خانواده پرجمعیت بزرگ شدم که طبیعتا ارتباطاتشون زیا ه البته بنظر خودم در حد معقول وهمسرم در یک خانواده کم جمعیت وکلا خیلی کم اهل رفت وآمدن با کل فامیلشون وخیلی حساس وزودرنج هستن خانوادگی ومدام هم بین خودشون دعواست .
من از مشکلم وقتی باخبر شدم که برای معمونی های پاگشا دعوت میشدم همسرم به اکراه میومد وبعدش هم که میومدیم خونه همش از دست یکی دلخور بود واین برای من خیلی عجیب بود چون آن از آدمهایی انتقاد میکرد که من دوستشون داشتم وخلاصه این قضیه ادامه پیدا کرد تا اینکه ما منتقل شدیم به شهر دیگه واقعا لطف خدا بود .
حالا یک نمونه از دعوای جدیدمون
هفته پیش که به شهرستان رفتیم برادر ازدواج کرده من خونه پدرم بود وخواب بود ما که رسیدیم ایشون بیدار شد و باما سلام واحوال پرسی خیلی رسمی داشت خلاصه شوهرم اینو بهونه کرد و بعد ده دقیقه رفت بعدش مث همیشه زنگ زد ومن برخلاف همیشه که میگفتم اشتباه میکنی بهش گفتم آره حق باشماست ولی کاش یکم بیشتر میشستی شاید ....ولی ایشون گفت من دیگه خانه پدرت جایی که بهم بی احترامی بشه نمیام ...پدرم بهش زنگ زد وباهاش حرف زد و گفت ما دوستتداریم و من که بی احترامی نکردم اینجا منزل من هستش بیا این هم نیومدو.....حالا من نمیدونم چه کنم ؟

بعد قرار شد پدرم پیگیری بکنه حالا برادرم میگه من قصدی نداشتم و...حالا من نمیدونم چکار کنم شاید بهضی وقتها حق باهمسرم بوده ولی مسایلش آنقدر بزرگ نبوده ولی رفتار همسرم همیشه ترک منزل ما وبعدش تلفن به من وداد وبیداد وبی احترامی به من وخانواده ام ...بقول خودش یک سیکل معیوب ....فقط نکات بد آدمها تو ذهنش میمونه ؟ باصمیمی ترین دوست چند ساله اش ارتباطش رو کامل قط کرد کلا دوست صمیمی خیلی کم داره یعنی ارتباطاتش خیلی کمه باهمه ....راستش من یک مدت مشاوره حضوری رفتم ولی چه فایده وقتی همسرم نمیاد ولی اینجا احساس میکنم بهتره .منتظرتون هستم

دیروز باهمسرم خیلی حرف زدیم ولی بی فایدس همسرم میگه من از بیشتر اعضای خانوادت دلخورم ونمیبخششمشون و دیگه هم تمایل ندارم ارتباط باهاشون داشته باشم ولی تو میتونی بری وبیایی و من دوستت دارم و....فکرکن دیشب شام درست کرد قورمه سبزی ولی حاضر نشد بپذیره که زود رنج هستش . راستش دیروز بهش ایمیل زدم واولش بهش گفتم پدرم پی گیری کرده و...بعدم ازش تعریف کردم وبعدش بهش گفتم این زود رنجی شما باید درمان بشه بعد جوابمو داد ولی خیلی عصبانی شده بود وهی میگفت من باز مقصرشدم وعیب از منه ....وداد بیداد کرد وبازم بی احترامی به خانواده ام ....میگفت تو وجدان نداری و...
بعدش گفتم بهش گه من نمیگم بی احترامی نبوده و...ولی تو هم زود رنجی گفتم ما با کی ارتباط داریم ؟ و...خلاصه سعی کردم قانعش کنم که نشد ولی بلند شد برام شام درست کرد و میوه وچایی آورد خوردیم و کمی آروم شد ولی دوباره آخر شب بهش گفتم بابا ومادرم ناراحتن که دامادشون با آنهانمیخاد بره وبیاد ؟گفتم وقتی بیا که کسی نیست ولی بازم قبول نمیکنه میگه بی احترامی شده و....آخرش بهش گفتم من دوستتدارم ولی میترسم این کارهات باعث بشه زندگیمون از هم بپاشه آخرش گفت ازهمتون دلخورم وحلالتون نمیکنم و منم بهش گفتم پس من باید فکرهامو بکنم شاید نتونم اینطوری زندگی کنم ....

در کل فهمیدم اصرارم بی فایدس تا وقتی نخاد متوجه نمیشه بعدم احساس میکنم هم مثل برادر بزرگترش که کلا باخانواده همسرم قط رابطه داره ومثل مادر شوهرم که ارتباط خیلی خیلی محدود با خانواده همسرش داره همسرمنم همینطوره دنبال یک بهونه بود برای قط رابطه که حالا این بهونه رو هم بدست آورد
من واقعا نمیدونم چه بکنم ؟������������خیلی شرایط سختی هستش همسرم دیگه نمیاد یا بندرت میاد خیلی بده میدونم بعدشم اگه کم بیادبدتر میشه واقعا درمونده شدم چرا هیچکس یک راهنمایی نمیکنه

چرا دوستان کسی جوابمو نمیده وراهنماییم نمیکنه

اگه کسی میدونه بگه چطوری تاپیک بنویسم تا جوابمو بدن

سلام...این اخلاق شوهرت خوشبختانه اونقدرحاد به نظر نمیرسه چون تو رو منع نکرده از ارتباط با خانوادت وسعی کرده به روابط عاطفی بین خودتون هم آسیبی وارد نشه

اما تا حالا تو در مرحله کنترل بودی یعنی سعی کردی او رو تغییر بدی و رفتاری خاص رو انجام بدهد که این باعث شده او بیشتر به لاک دفاعی فرو بره و متاسفانه او رو هم تهدید به جدایی کردی یعنی ارتباط او با سایرین مهمتر از ارتباط شما دو نفر بوده.

به هر حال قدم اول پذیرش این مساله ست که شوهرت به هر دلیلی این اخلاق رو داره یا از خانوادش الگو گرفته یا هر ریشه ای که داشته.

این نباید باعث بشود به صمیمیت شما آسیب وارد شه.

تو همچنان روابط با خانواده خودت وخانواده او رو انجام بده .گاهی هم از این رفت وامدها پیشش تعریف کن ولی سعی نکن تحریک یا مجبورش کنی.

بهش تامین عاطفی بده ؛ موقع حرف زدن وارتباط طوری رفتار کن که نشون بدی اون لحظه بدون هیچ شرطی باهاش صمیمی هستی وبرات با ارزشه.

بعدن میتونی کم کم بهش اعتبار بدی یعنی این حس رو بهش القا کنی که یه فرد قوی هست.طوری که رفتارهای ارتباطیش رو تقویت کنی بدون اینکه مستقیم یا غیر مستقیم وادارش کنی که با خانواده ها ارتباط بگیره یا اینکه سرزنشش کنی.

اما هر از گاهی این رو بهش منتقل کن که ازدیدارش خوشحال میشن

گاهی ما حرفهایی می زنیم که شاید برای بقیه خط قرمز دلخوری باشه
اول ببین همسرت کلا به همه حساسه یا فقط به خانواده تو
و بعد باید بفهمی به چه کلمات و حرکاتی حساسه...
و مرحله بعدش هم در نظر گرفتم اونهاس
من خودم خیلی حساسم و چون مراحل بالا در موردم رعایت نشده بیشتر حساس شدم

سلام ممنون که بهم جواب دادید .میشه یکم تو مثال وواضح تر راهنمایی ام بکنید. راستش الان یک عروسی دعوتیم میگه من نمیام تو هم نباید بری اگه بری دیگه نباید بیایی پیش من ،منم بهش گفتم چه حرف احمقانه ای میزنی اصلا اینها که باهم قابل مقایسه نیست خوب من تو رو به یک عروسی ترجیح نمیدم من تورو دوستدارم ولی خب دوستداشتم عروسی هم برم حالا اگه نمیخای نمیرم .
در مورد اینکه گفتید من به روابطم ادامه بدم اتفاقا بهم میگفت توهم اگه میخای نیا خونه مامان وبابای من ...میگه دوست ندارم منت بزاری که من میام ولی تو نمیایی منم بهش گفتم من آنها رو دوستدارم ومنتی نیست .
از طرفی هم بهم میگه من نمیام دیگه خونه هیچکدوم از فامیلات ولی بعدش هم میگه بزار ببینم اینهایی که رفتم میان خونمون ������
حیات خلوت
بنظرمن همسرم واقعا حساسه چون از این چیزهایی که آن ناراحت شده ازش برای من بدتر ش تو خونه خودشون اتفاق افتاده فقط وقتی من بهش میگم بهم میگه من تایید میکنم کمبودهایی هست ولی من هیچگدوم از رفتارهایی که آن انجام میده رو نمیکنم انقدر خودخوری میکنه هی تند تند راه میره وتند نفس میکشه بعدهم میره حرف بزنه فحش میده ولی من اگه ناراحتی هم داشته باشم خیلی ریلکس میگم .
مثلا یک ناراحتیش این هست که کسی به حرفاش گوش نمیده یا توحرفش می پرن شاید اینطور باشه ولی چون تو جمع بوده قانونهای توجمع رو بلد نیست . من خودم وقتی میدونم جمعی چه عقایدی دارند مخالف نظرآنها صحبت نمیکنم ولی همسر من خیلی تند وسیاسی حرف میزنه بعدهم دوستداره تایید بشه یا خیلی براش مهم هست که همه زود به زود خونه ما بیان در حالی که ما شهردیگه هستیم و خانواده من دوستدارن بیشتر ما بریم بعدشم نمیتونم بهش چطوری بگم وقتی خودت جایی دعوت میشی ساعت 9 شب میری و11 برمیگردی وکم حرف میشی چه توقعی داری بقیه زود به زود بیان خونه ات ...البته بگم برعکسش وقتی مهمون میاد خونه خیلی گرم وصمیمی هستش ولی موقع مهمونی رفتن همش معذبه ساعتشو هی نگاه میکنه سوال ازش میپرسن یک کلمه جواب میده .

- - - Updated - - -

ما عاشقانه شروع کردیم الان هم واقعا همدیگه رو دوستداریم اگه تهدیدش کردم الکی بود واسه اینکه بخودش بیاد وبترسه ولی بی فایده بود بهم محبت میکرد ولی بازم راضی نشد دست برداره .....واقعا نمیدونم چی کار کنم بهتر بشه خیلی بهش گفتم تو اینترنت سرچ کن راجع به زود رنج بودن و....میگه توهمش روی من عیب میزاری ولی من بهش گفتم توهم به من عیبهامو بگو هدف ازدواج به کمال رسیدن هستش ...راستش ما قبل ازدواج تست مشاوره دادیم مشاوره گفت همسرت انعطاف پذیریش کمه ودرونگراو ایده آلی هستش وبه من هم گفت خصلتهای زنونگیت وخلاقیتت کمه قرار بود اگه خواستیم ازدواج بکنیم بازم پیشش بریم ولی آنموقع ما عاشق هم بودیم و مهم بهم رسیدنمون بود اما حالا این فحش دادنش و این زود رنجی که یکدفعه جمعو ول میکنه میره و اینکه من بخاطرهمسرم نمیتونم بیشتر مهمونی ها رو برم ناراحتم میکنه

- - - Updated - - -

ما عاشقانه شروع کردیم الان هم واقعا همدیگه رو دوستداریم اگه تهدیدش کردم الکی بود واسه اینکه بخودش بیاد وبترسه ولی بی فایده بود بهم محبت میکرد ولی بازم راضی نشد دست برداره .....واقعا نمیدونم چی کار کنم بهتر بشه خیلی بهش گفتم تو اینترنت سرچ کن راجع به زود رنج بودن و....میگه توهمش روی من عیب میزاری ولی من بهش گفتم توهم به من عیبهامو بگو هدف ازدواج به کمال رسیدن هستش ...راستش ما قبل ازدواج تست مشاوره دادیم مشاوره گفت همسرت انعطاف پذیریش کمه ودرونگراو ایده آلی هستش وبه من هم گفت خصلتهای زنونگیت وخلاقیتت کمه قرار بود اگه خواستیم ازدواج بکنیم بازم پیشش بریم ولی آنموقع ما عاشق هم بودیم و مهم بهم رسیدنمون بود اما حالا این فحش دادنش و این زود رنجی که یکدفعه جمعو ول میکنه میره و اینکه من بخاطرهمسرم نمیتونم بیشتر مهمونی ها رو برم ناراحتم میکنه

کاش به من بیشتر کمک میکردید ....دیروز همسرم یک زنگ به باجناقش زده بد تاالان که یک روز گذشته ناراحته وهی تف میکنه وراه میره توخونه وعصبی هستش بعدش هم به من میگه حالم بهم میخوره از همشون هروقت هم که باهاشون ارتباط برقرار میکنم ذات کثیفشون رو بهم نشون میدن حروم زاده ها ...حالا فکر میکنید باجناقش چی بهش گفته جز سلام واحوالپرسی فقط چون از لحن صداش چیز بدی حس کرده از دیروز هزارتا فحش داده شاید فکرکنید من غلو میکنم ولی این نیست بخدا به میل خودش زنگ زده وبعد ۲ دقیقه حرف زدن ۲۴ ساعت منو سیاه کرده با بدخلقی هاش میگه اگه بمیره هم نمیرم توهم حق نداری بهشون زنگ بزنی و باهاشون بری وبیایی اجازه نمیدم بچه آیندمون روهم به خانه های کثیفشون ببری ....من فقط سکوت کردم بعدش میگه تو درحق من ظلم کردی که به من نگفتی اینها چه اخلاقی داشتند؟ آخه ما قبل ازدواجمون باهم دوست بودیم .بعدش رفت حمام ویک دل سیر گریه کردم واقعا نمیدونم چه کنم ؟ خسته ام ودرمونده براش نامه نوشتم که من دوستتدارم ونمیخام اذیت بشی بخاطر خانواده من ، برای من سخته ولی نمیتونیم هم اینطوری ادامه بدهیم و....بعدش میگه من دوستتدارم وبه آنها کاری ندارم یعنی خانوادت..‌ میگه ولی این روند هر هفته هرماه هی تکرار میشه ودوباره خودش حرفشون رو پیش میکشه وفحش میده ومنو هم درگیر میکنه . تو روخدا به من کمک کنید

- - - Updated - - -

حالا شاید فکر کنید من احمقم من میدونم چیزی نبوده ولی مجبورم اینطوری بهش بگم من میدونم خانوادم مقصر نیست من میدونم این ریشه در کودکی همسرم داره ولی درمونده شدم کافیه یک چیز خیلی کوچیکی بشه دیگه زندگی نمیزاره واسه من ....مادر وپدرش هم به گفته خودش وچیزهای مشاهده شده همش سر این چیزها بحث ودعوا داشتن ودارن وبرادر بزرگترش هم دیگه باخانواده همسرش ارتباط نداره و حتی باوجود دوتابچه زن و شوهر هرکدوم تو دوتا طبقه جدا زندگی میکنن .منم بهش گفتم تو الگوت داداشت هست میگه نه ولی راه آن رو داره میره من میدونم زندگی منم همین راه رو میره .....:

دوستان کسی هیچ نظری نداره ������من از مقالات خوب سایت استفاده میکنم تشکرولی خب به نظر دوستان هم احتیاج دارم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط asalak65

دوستان کسی هیچ نظری نداره ������من از مقالات خوب سایت استفاده میکنم تشکرولی خب به نظر دوستان هم احتیاج دارم .

---

سلام عسلک جون
اولا که واقعا متاسفم که روزهای بدی داشتی. ببین من تو دوران نامزدی هستم و تا حدودی کمتر این قضیه رو تجربه کردم. الان که فعلا بدنم از ازدواج با این ادم لرزید که ایا دارم شتباه میکنم یا نه چون ما هم عاشق هم هستیم و نامزدم نسبت به رفتارهای خانواده من حساس!
اما به هرحال کاری که من میکنم اینه که مستقیم بهش نمیگم چرا اینجوری رفتار کردی. سعی میکنم بهش محبت کنم و زمان مناسب باهاش حرف بزنم که منو بین خودش و خانوادم قرار نده. بهش میگم این مسئله کوچک بوده ولی اصولا هیچ فایده ای نداره پس فکر نکنم اینجوری به جایی برسی که بهش مستقیم انتقاد کنی. به نظرم محبتت رو ادامه بده، میدونم خیلی سخته اماچون ازدواج کردی الویت با همسرت هست پس محبتت و صمیمیتت رو حفظ کن و بهش بفهمون وقتایی که به نوعی این رفتار رو انجام نمیده تو چه قدر متوجه میشی و درک میکنی و بیشتر دوستش داری. از طرفی میتونی گاهی تو تعریفات چیزای مشابهی که برات پیش اومده رو بگی مثلا بگی مادرت بهم اینجوری گفت فک کنم بهش برخورده بود ولی من توضیح دادم و سعی کردم بدونه واقعا احترامش برام بهمه و ... این جور تعریفا رو حتما خیلی عادی مثل یک واقعه بکن و اصلا مقایسه نکن دو تا حالت رو با هم و اینکه یه جورایی باید با سیاست خودت رو بالا ببری و نشون بدی تو چه قدر میتونستی بدتر باشی ولی چه قدر در عوضش خوبی.
به نظرم 1- باید بفهمه وقتایی که اینجوری نیست تو چه قدر بیشتر کنارشی. بهش بگو اگه نمیگم ولی میفهمم چه قدر هوامو داری.
2- بدونه تو هم داری براش کوتاه میای و تو ارزش داری که اون خودشو یه کم عوض کنه
3- تا داره بی احترامی میکنه یک علامتی بذارین به معنی استپ. مثلا یهو بلند شو و خودت بگو خواهشا ادامه نده و چیزی نگو که بعدا نشه عوضش کرد. حتما هم حالتت طوری باشه که یعنی میخوای برای حفاظت از رابطتت ادامه نده و نمیخوای گوش کنی نه اینکه تازه فک کنه تو براش مهم نیستی. سعی کن کنارش باشی نه مقابلش تا بهتر بتونی حالاتت رو کنترل کنی.
اهان یک کار دیگه که میتونی بکنی اینه که روی ادمای دیگه بهش ایراد بگیری. مثلا نامزد من یه دوره هایی اینجوری میشه که کلا از همه زود میرنجه. تو این دوره ها مثلا تا تو رانندگی از یکی عصبی میشه بهش ایراد میگیرم که چرا! و بهش میگم دوست ندارم اینجوری باشی! شاید اون موقع خیلی به نتیجه نرسه ولی چون موضعی روی اون ادم نداریم بهتر میتونم تربیتش کنم.
بد نیست که یک مشاوره هم برین مخصوصا دو نفره.
واقعا احساستو درک میکنم و از صمیم قلبم امیدوارم که هرچه زودتر شاد بشی.
یک چیزم یادت باشه. من خودم مواقع ناراحتی که میخوام اینجوری کنترلش کنم بهش به دید یک بازی یا سیاست نگاه میکنم تا برام قابل تحمل تر بشه و ببینم چه قدر موفق هستم تو کنترل اون ادم خاص اگه این کار رو نکنم همزمان با حرص خوردن اون منم حرص میخورم و عصبی میشم و نقشه هام یا همین راهکارام به درستی انجام نمیشه.
ببخشید بیشتر از این تجربشو ندارم. امیدوارم چیزهایی که گفتم به کارت بیاد.
اهان راستی من یک بار سر مکل مشابهی به مشاور مراجعه کردم و مشاور بهمون گفت دلیل این رفتار همسرم تفاوت زیاد بین اون و خانوادم هست. نامزدم درون گراست و خانوادم برون گرا و مشاور میگفت اون نمیتونه حالت ها و احساسات زیاد اون ها رو که در زمان کم متغیر هم هست تعبیر کنه و فک میکنه حتی محبتاشون فیلم بازی کردن هست. گفتم شاید دونستن این نکته به دردت بخوره.
منتظر روزهای خوبت هستم;)

سلام عزیزم از محبتت واقعا ممنونم .حتما تجربه ات بدردم خورد ونکته آخرت رو دقیقا بعضی وقتها همسرم میگه . ولی شکر خدا ما یک هفته باخانواده همسرم رفتیم مشهد خیلی خب بود خوش گذشت . ممنون واقعا باید صبور بود وقتی صبر کنم وتو دعوا چیزی نگم بعدش جوابهای بهتری دریافت میکنی حتی میا عذرخواهی میکنه .

سلام خانوم محترم....خود شما به نکته خوبی اشاره کردید...ریشه این رفتارها مطمئنا به تجارب کودکی همسر شما برمیگرده...مثلا برمیگرده به والدینش...اگر در کودکی شاهد این بوده که پدرش با مادرش یا بالعکس باهم همین رفتارهارو دارشتند به طبع ایشون هم با تکرار و الگوبرداری ناخودآگاه از این رفتارها به نوعی به گذشتش سفر میکنه....
و اما راه درمان( به عنوان یک مرد و لمس واقعی رفتارهای همسرتون عرض میکنم):
لطفا دست از تهدید و التیماتیوم دادن بردارین.قاطعانه خدمتتون عرض میکنم......این راه نتیجه گرفتن نیست و فقط همسرتونو جریحه دار تر میکنه.مرد جماعت زیر بار حرف زور و تهدید نمیره و نخواهد رفت...خیالتون راحت باشه....و چه بسا در جوابتون بگه باشه بریم جدا بشیم یا بگه باشه برو دیگه برنگرد...اونوقت شما چه جوابی دارین بگین؟
مورد دوم..اگر همسر شما اهل مطالعه هستش پیشنهاد میکنم کتابهای باربارا دی آنجلس رو بهشون بدین بخونن...تاثیر باورنکردنی داره...البته شما هم برای درک بهتر همسرتون کتاب راهایی درباره مردان که هر زنی باید بداندرو که نوشته ی همین کولف هست رو بخونین...خود همین کتابها چند سر و گردن بالاتر از مشاورهای بی سواد مملکت ماست.
مورد سوم: شک نکنید شما با دلداری دادن...توصیه کردن...مشورت دادن...وهمسر شما باید خودش اینجور چیزها نمیتونید همسرتونو متقاعد کنید که رفتار اون شخص بی احترامی بوده یا نبوده...همسر شما باید خودش از دهن همون شخص بشنوه که اون رفتار بی احترامی نبوده...و به نوعی سوئ تفاهم ها برطرف بشه...همسر شما دچار سوئ تفاهمات خیالی شده...پیشنهاد من رودر رو شدن همسر شما با شخص یا اشخاصی که از دستشون دلخوره هستش...شک نکنید جواب میگیرید...جالبه بدونین که من هم همین تجربه رو کردم و مشکلمو با همون شخص واکاوی کردم...
خانم عزیز...دلیل های همسر شما برای قطع رابطه و دلگیرشدن از دیگران بسیار خنده دار و با عرض پوزش مضحکه.....مگه لحن صدا از پشت تلفن شده دلیل موجه برای قطع رابطه؟
در مورد شماهم بهتره بگم یکم رجوع کنید تو سایت ببینید دیگران با چه مشکلات غول پیکر و کمر شکنی دستو پنجه نرم میکنن نظیز خیانت...دست بزن...اعتیاد و...اونوقت مشکل شما که به نظرم مشکل نیستو سوئ تفاهمه رو برا خودتون الم شیطان کردین که بحران تو زندگیتونه؟اگر این سوء تفاهم رو واقعا بحران یا مشکل حاد قلمداد میکنید بهتره بدونین در اشتباهین...راهشم گفتم...صحبت...مذاکره...تشکیل یه میز گرد....بحران های سیاسی و مملکتی رو دوتا کشور با مداکره حل میکنن...اینکه دیگه یه مشکل کوچیکه....به این سوء تفاهم بخندید...موفق باشین.

سلام واقعا ن
ممنونم از شما خیلی حرفاتون خوب هست ولی تا بایک آدم زود رنج وکسی که توانایی برقراری ارتباط نداره وخانواده خودم هم خونسرد وبی تفاوت زندگی نکنید منو درک نمیکنید البته من به شماحق میدم من مشکلم حاد نیست ولی خوب من انتظارم از زندگی وار همسری که باعشق منو انتخاب کرد بالاتر بود .بابت معرفی کتاب بینهایت سپاسگزارم وبابت تمام حرفها وپیشنهادات خوبتون. بازم منتظر راهنمایی هاتون هستم دوستان