ازش متنفرم

سلام دوستان شاید کم و بیش در جریان مشکل من هستید,همسر شدیدا خسیس,جوشی,صبح تا شب سرش تو گوشیش اونقدر وابسته به گوشیش هست که بعضی وقتها دسشویی هم میبره با خودش!!!!خیلی سعی میکنم رو خودم کار کنم ولی انگیزه ام رو میکشه همش به این فکر میکنم که همچین همسر گند اخلاقی حقم نبود همش تو ذهنم دارم بهش خیانت میکنم البته به هیچ وجه اهل این مساعل نیستم چون خودم رو بیشتر از همسرم به خدا متعهد میدونم ولی خیلی اذیتم تو این مثلا زندگی!!!اخیرا منم خیلی عصبی کرده فحش های بد و ممتد میدم بهش و یه کمی اینطوری حالم جا میاد!!من رزیدنت سال دو هستم و رشته امون طوریه که اکثرا هم دوره ای هام و اطرافیانم آقا هستن از خیلی چیزا میشه فهمید که حسرت داشتن همسری مثل من رو داشتن ولی خدا شاهده من کوچکترین محلی به کسی نمیذارم ولی وقتی خیلی کلافم از دستش تو ذهنم به فکر خیانت می افتم,,وای خساست خیییییلی بده مستقیم تیشه به ریشه زندگی میزنه ایشون حتی از خورد وخوراک هم با احتیاط بسیار خرج میکنن شما رو به خدا بریدم راهنماییم کنید,در ضمن یه پسر دوساله خیلی ماه دارم که عشق کوچولو صداش میزنم فعلا تنها امیدمه.....

گرییییییییییییییییییییییی ه
در مورد مشکل من کسی چیزی به ذهنش نمیرسه دوستان؟؟؟

توضیحات راجع به خودتون ، همسرتون !
تحصیلات دو طرف و خانواده و... بدید !
آشنایی قبل ازدواج نداشتید شما ؟

با سلام وممنون بابت این که به تاپیکم سرزدید اگه رو اسم کاربری ام کلیک کنید تاپیک های قبلی که مربوط به منه میاره اونجا مفصل توضیح دادم,,

خیلی دلم میگیره میبینم کسی چیزی نمیگه با خودم میگم لابد لاینحله مشکلم....من به نفر سومی نیاز دارم که خارج از گود زندگیم رو قضاوت کنه و نکاتی که شاید به ذهن من نمیرسه بهم گوشزد کنه,مدیر همدردی لطفا اگه براتون مقدوره فقط برای یک بار هم شده در مورد مشکل من اظهار نظر کنید هر روز افسرده تر میشم...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باران بهاران

خیلی دلم میگیره میبینم کسی چیزی نمیگه با خودم میگم لابد لاینحله مشکلم....من به نفر سومی نیاز دارم که خارج از گود زندگیم رو قضاوت کنه و نکاتی که شاید به ذهن من نمیرسه بهم گوشزد کنه,مدیر همدردی لطفا اگه براتون مقدوره فقط برای یک بار هم شده در مورد مشکل من اظهار نظر کنید هر روز افسرده تر میشم...

---

سلام عزیزم خب لطفا اطلاعات کاملتو بگو مثل سن ، تحصیلات خودت و همسرت ، اینکه چن وقته ازواج کردین ، از کی به مشکل برخوردی ؟ ازدواجتون سنتی بوده یا نه و خلاصه اینجور اطلاعات ، در غیر این صورت واقعا نمیشه حرف خاصی زد باید اطلاعات اولیه رو در اختیار بذاری

کسی میدونه نوشته هامون از چند سطر بیشتر باشه حذف میشه ؟آخه من چند بار مفصل تایپ.کردم ارسال موضوع رو که زدم پرید...چی کار کنم؟؟

- - - Updated - - -

من چند بار تایپ.کردم کلی حذف شد چرا؟

من ۲۷ساله دانشجوی دکترای تخصصی دارای دو برادر در خانواده تحصیلکرده,شوهرم هشت سال بزرگتر دکترای عمومی داره دو خواهر و یک برادر و بچه بزرگه پدر و مادر سواد ابتدایی
نحوه ازدواج：رقاااابتی!!!بعدها فهمیدم متاسفانه,پسرعموی زن داداشمه مادرشوهرم سر رقابتی که با جاریش داره و همه میگفتن خوب جایی دختر دادن منو انتخاب میکنه برا پسرش,پنج سال از عقدمون میگذره یه پسره دو ساله داریم
اخلاق بد همسرم که منو افسرده کرده سه تاس：خساست شدید：مثلا اخیرا مثلا رفتیم نسافرت باورتون میشه داشتم ضعف میکردم گفتم کلوچه بگیر نگرفت همش در حال حساب کتابه یه چیز ساده مثلا یه فرفره ی دو تومنی بخواد برا بچه بگیره از چند جا قیمت میگیره چند بار مردد میشه میره و برمیگرده آخر سر بهونه تراشی میکنه مثلا میگه چون تو دست زدی به فرفره من واسه همون نمیگیرم,یا وقتهایی که ناهار نیست از سر کار زنگ میزنه تنهایی گوشت نخور میام شب با هم بخوریم,یا میوه های فصل میاد و میاره و من خونه مامان و..یادمدمیافته اینا فصلش الانه باورتون میشه دارم با گریه مینویسم واقعا درد بزرگیه بد تر از خیلی چیزای دیگه به امید خدا اگه حذف نشه بقیش رو تو یکی دیگه مینویسم

سلام دوست عزیز براحتی میشه شرایطتون رو درک کرد کاملا درک میکنم خیلی مشکله اما انشأالله باتلاش شما ویاری خدای مهربون قابله حله اصلا نگران نباش یه سری ازاین رفتارایی که ازشوهرتون گفتید من خودم قبلا این رفتارهارو تو یک نفر دیدم که خداروشکر الان خیییییییییلی خوب شده پس مطمئن باش قابله تغیره اما باید خیلی تلاش کنی یه بار از یک نفرشنیدم که میگفت به آدم خسیس از سخاوته خودت ببخش به طور مثال اگر قراره برید خونه ی مادرهمسرتون بگید بیا این رو برای مادرت بخریم حتی اگه شده یه چیزکوچیک بهش بگید مطمئنم مامانت خیلی خوشحال میشه خودتون هم باطرح نیاز خواستتون رو بگید به طور مثال بگید اینقققققققققدرپسرمون اون فرفره رو دوست داره اگر گرفت که خیلی ذوق نشون بدید وازشون تشکر کنید کاری کنید که پسرتون هم این ذوق وقدردانی رو نشون بده بزارید لذت تامین روبچشه اینها که گفتم در کلید مرد دکتر حبشی به طور مفصل تر گفته شده حتما اگه تاحالا گوش نکردید بادقت گوش کنید اینکه شما خیلی ناراحت هستید و ازشون دلخورید قابله درکه اما روشی که دکترحبشی میگن اولش سخت بنظر میاد اما بایکم تمرین این مهارت روپیدا میکنید زود ناامید نشید وصبور باشید درضمن حتما بدونه هیچ انتظاری طرح نیاز کنید مثلا اگر ایشون گفتند نه زود ناراحت وناامید نشید خودتون رو سرگرمه یه کاری کنید من میدونم بیشترین نگرانیه شما برایه پسرتون هست ولی انشاالله باصبر وتلاشه شما مادرمهربون دست ودلبازترین پدر دنیارو به پسرتون هدیه میکنید بازم میگم چندین بار کلید مردرو گوش کنیدباآرزوی موفقیت برایه شما دوست عزیز

دوست عزیز یه سری سوال برام پیش اومده اختیار حقوق شما باهمسرتونه؟همسرتون اهل خرج کردن نیستن اهله پس انداز هستن؟یا به ایشون شک دارید؟ وفکر میکنید توزمینه های دیگه هزینه میکنند؟

سلام عزیزم
خب شما که هر دو پزشک هستین باید درامد بالایی داشته باشین ! خودت سرکار میری یا مشغول تحصیلی ؟
اگه همسرت واقعا وضع مالیش نا به سامونه بهش یکم فرصت بده خودشو جمع کنه ولی اگه حساب کتابش بی خودیه و صرفا یه وسواس گرفته اونوقت باید سعی کنی این وسواسشو از بین ببری ، از چیزای کوچیک هم شروع کن
اول از همه هر وقت خریدی میکنه حسابی ذوق زده خودتو نشون بده و ازش تشکر کن ، دوم اینکه کم توقع نباش چون به این رفتارش دامن میزنی ، البته نه اینکه تحت فشارش بذاری ، ولی مثلا بگو پسرت تو سن رشده بهتره براش کم نذارین تا حسرت نخوره و تو این مورد مانور بده که اونم حس کنه خرج کردن واسه بچت خیلی مهم و ضروریه ، از پسرت شروع کن کم کم که وسواسش کم شد به خودت هم برس . اینو تاکید میکنم عزیزم که کم توقع نباش و با این خصلتش نساز چون بدترش میکنی ولی در عین حال حواستم باشه که خرج کردن واس شوهر تو کار سختیه و باید رو وسواسش پا بذاره . منظورم از کم توقع نباش این نیست که ازش چیزای گرون بخوای ولی اگ کلا هیچی نخوای هیچوقت ، این عادتش میشه و نیازهای تو کمرنگ میشن ، پس میانه رو بگیر که کمرنگ نشی ، شوهرتم خیلی فشار بهش نیاد . خاله ی من هم شوهرش خیلی خسیس بود و کلا گوشت نمیخوردن ، لباسای خاله ام هم خیلی بد بود همیشه البته اون شوهرش کم درامد بود ، بعد از چند سال الان شوهرش واسه بچش و زندگیش خرج میکنه ولی واس خاله ام نه ، چون کلا نیازهای زنش فراموشش شده . البته تو از بچه ات شروع کن نه خودت . اول یه کاری کن واس بچت خرج کنه بعدا به خودت برس ولی خودتو فراموش نکن
+ خساست مشکل قابل حلیه ، حتی واس بعضی ادما این خصلت مقطعیه ، تازه اگ واس شوهرت مقطعی هم نباشه ، بازم قابل حله ، منتها باید یکم یاد بگیری که من خودم خیلی چیزی نمیدونم و مطمئنا دوستان کمکت میکنن . فقط خواستم بگم خودتو نگران نکن این مشکل حل میشه ، شاید سخت باشه تحملش ولی حل میشه
+گفتی سه تا مشکل ؟؟؟

اخلاق بد دومی که داره شدیدا جوشی و عصبی و زود قاطی میکنه درحال رانندگی در حال خرید مدام درگیر و عصبیه خلاصه مثلا اگه تو یه مطب سی نفر منتظر نشستن اون یک نفری که مطب رو بهم میزنه قطعا همسر منه,صداش رو به شدت بالا میبره تو خر بحثی آبرو برام نذاشته طوری که همسایه قبلی ازم می پرسید اخلاق همسرت بهتر شده؟!!اخلاق بد سومش گوشی صبح تا شب دستشه چند تا کانال علمی هم ایجاد کرده,
دوستان از همه بیشتر خساستش اذیتم میکنه چون مساعل مالی چیزیه که آدم روزمره سر و کار داره باهاش در مورد وضع مالی تو یکی دیگه مینویسم چون میترسم حذف شه باز هم...

در مورد پرسش دوستان ما پزشک نیستیم رشتمون چیز دیگه ای دلیل ادامه تحصیل منم چون کار خوب نیسن البته با رتبه خوب تو دانشگاه دولتی قبول شدم,درامد همسرم با این که هیچ وقت دوست نداره جزییات مالی رو تشریح کنه ولی میدونم حدودا دو میلیونه با این اوصاف که ما خونه داریم و نصف خونه رو پولش رو ما دادیم و به نام منه و خرج های خیلی گنده نداریم لطفا آقایون هم نظر بدن در چه حد میشه در رفاه بود,,ایشون حتی مورد داشتیم رنگ موی من صد و هشتاد عوض میشد به خاطر هزینه ارایشگاه به روی خودش نمی اورد!!!یا در مورد لباس و..شده من با لباس قرضی دخترخاله و..برم مهمونی,خلاصه کلام و با رفتارها و کنایه های مادرش این طور دستم اومده که انگار اومدن برا تلکه کردن ما به خیال خودشون تک دختر وضع مالی نسبتا خوب و...,مادرش با این که ارثیه میلیونی داره دلش نمیاد کوچکترین کمکی به پسرش بکنه و همش تشویق میکنه پسرش به نحوی از ما پولی بچاپه..,لازم به ذکره که بگم قیافم هم معمولیه هرکی میبینه میگه چقد از چهره و قد شبیه مهتاب کرامتیه,الان حدود یکساله با تهدید نفقه و..مجبورش کردم ماهیانه صدوپنجاه میده چیزی که منو داغون میکنه اینه که اگه نصف خونه مال من نبود و مهریه ام بالا نبود میخواست چطوری باهام رفتار کنه این مسعله رو عزت نفسم تاثیر گذاشته که یعنی لایق حداقل ها هم نیستم؟؟بچه ی من جز شیر خشکدچیزی نمیخوره شدیدا بد غذاست از یک سالگی مادرش همش تو گوشش میخونه شیر خشک قطع کنیددو پاستوریزه بدین به بچه هم رحم نمیکنن گدا صفت ها!!من با خودم درگیرم داعما تو ذهنم یا جلسه دادگاهه یا دارم از شدت خشم بهش خیانت میکنم اینا باعث شده نتونم خوب بچه ام رسیدگی کنم حتی شده میذارم حسابی جیغ بکشه و من از حرص پدرش محلش نمیذارم تا بلکه توجه اون جلب بشه ,بعضی وقت ها با خودم میگم من که پول نمیارم زنهای مردم با شوهرشون همکاری میکنن ثس حداقل کوتاه بیام ولی دیگه با این حرفا قانع نمیشم خسته ام خسته,نیت کنید برای رفع مشکل خودتون و راهکار بدید منم سر نماز شماها رو دعا میکنم ممنووون....

یه سوال چرا جدا نمیشید؟

بچه کوچیک,آبرو,ترس از مساعل بعد طلاق,و اینکه روز های خوب هم داشتیم و اخلاق خوب هم داره مثلا اهل نماز و روزه,همیشه موقع قهر پیشقدم میشه,کینه ای نیست و زود فراموش میکنه,,تلاشم بر اینه که زندگیمو بسازم اگه قابل حل باشه
من اخلاق بد زیاد دارم خوب مثلا اگه همسرم اینجا بود میگفت تو روابط جنسی سرده(معتقدم دل خوش لازمه وقتی نیازهای من براورده نمیشه تو زندگی),به خودم نمیرسم به وضع خانه خوب نمیرسم فحش های خیلی بد به خودش و حتی پدر و مادرش بهش میدم اکثر مشکلاتم علت خودشه که منو عصبی و بی انگیزه کرده اگه مشکل خساستش رو کنار بذاره اتفاقا من با خیلی چیزای کوچیک دلم خوش میشه...

اشتباهات گذشته مثل آشنایی ناقص قبل ازدواج ، مشخص نبودن درست معیارهاتون ، بچه دارشدن و .... بگذریم !

تنها راه حل شما ، استقلال مالی هست ، همسر شما باید به روانشناس و بعد روانپزشک مراجعه کنه ، راه سختی در پیش دارید

به نظر من اگه شرایطی پیش بیاد که بتونید درامدی داشته باشید بخشی از هزینه های خودتون و فرزندتون رو تامین کنید بد نیست اما هیچ وقت سعی نکنید کامل همه هزینه های زندگی رو تقبل کنید چون در اون صورت نقشها در زندگیتون عوض میشه و مشکلات زیادی پیش میاد تمرکزتون رو روی حل مشکل همسرتون بذارید مثلا با همسرتون صحبت کنید شاید از اینکه زمانی بی پول باشه ترس داره یا در کودکی یا نوجوانی یه دوره محرومیت و بی پولی داشته که میترسه از خرج کردن بهش بگید بیا برای زندگیمون برنامه ریزی کنیم که خرج و مخارج خونه و بچه رو کنار بزاریم و یه مبلغی هم برای پس انداز هر ماه در نظر بگیریم که یه موقع تو فشار نباشیم
در مورد روابط زناشویی فکر میکنم خیلی مهمه که شما بتونید چشمتون به مشکلات زندگی ببندید و روابط خوبی با همسرتون داشته باشید بعد از اینکه از نظر عاطفی و حسی به هم نزدیکتر شدید راجع به مسایل مالی باهاش صحبت کنید این نظر من عزیزم و نظر کارشناسی نیست اگه با یه مشاور خوب هم صحبت کنید مطمعنا خیلی کمک خواهد کرد

امیدوارم مشکلاتتون حل بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باران بهاران

بچه کوچیک,آبرو,ترس از مساعل بعد طلاق,و اینکه روز های خوب هم داشتیم و اخلاق خوب هم داره مثلا اهل نماز و روزه,همیشه موقع قهر پیشقدم میشه,کینه ای نیست و زود فراموش میکنه,,تلاشم بر اینه که زندگیمو بسازم اگه قابل حل باشه
من اخلاق بد زیاد دارم خوب مثلا اگه همسرم اینجا بود میگفت تو روابط جنسی سرده(معتقدم دل خوش لازمه وقتی نیازهای من براورده نمیشه تو زندگی),به خودم نمیرسم به وضع خانه خوب نمیرسم فحش های خیلی بد به خودش و حتی پدر و مادرش بهش میدم اکثر مشکلاتم علت خودشه که منو عصبی و بی انگیزه کرده اگه مشکل خساستش رو کنار بذاره اتفاقا من با خیلی چیزای کوچیک دلم خوش میشه...

---

متشکرم عزیزم
همینو میخواستم چقدر خوب جواب دادی و میدونی چی میخوای و چطوری هستین
این عالیه
میتونی یه مدت بیخیال خساست همسرت شی؟
فقط به خودت و دخترت توجه کن و رو رفتار و اخلاق خودت تمرکز کن
اونوقت بسیار موفق تر میشی

حالا که این زندگی رو میخوای و اشتباهات خودت رو قبول داری
باید تلاش کنی برای درست شدن زندگیت

درباره خساست و رفتار با شوهر خسیس سرچ کن و همین طور کلید مرد دکتر حبشی رو گوش کن

یادت باشه مشکل تو خساست شوهرت نیست رفتار خودته
اونها که حل شه خساست هم خود به خود کم رنگ میشه

اصلا دیگه فحش نده و بهش نگو خسیس :81: چون گفتنش اقتدار مرد رو از بین میبره و این صفت تو وجودش تشدید میشه
مقایسه نکن با مردهای دیگه
مگه نمیگی چیزهای کوچیک خوشحالت میکنه برای خودت چیزهای کوچیک که خوشحالت میکنه ایجاد کن

واقعا درسته که میگن مردم ایران
با صفا ترین مردم دنیان...
قربون دل های مهربونتون و ممنون از همدردی تک تک دوستان عزیز,
لطفا اگه بازم راهکار به ذهنتون میرسه بگید چون من نت برداری میکنم از مطالب دوستان که ایشالا به نتایج مطلوب برسم دو تا سوال دیگه هم دارم با توجه به این که خواهر ندارم متاسفانه یه مدته که همه چی رو به مادرم گزارش میدم و این طوری به نوعی تخلیه روانی میشم و دلم برا مادرم میسوزه که نگران زندگی من میشه و غصه میخوره حتی بارها از خودش شنیدم باران جان تا صبح داشتم به حرفات فکر میکردم و اصلا نخوابیدم مامانم اینا یک درصد هم به جدایی و..فک نمیکنند و در عوض درددل های من مادرم باج مالی بیشتری میده در مناسبت های مختلف که اینا رو راضی نگه دارن و زندگیم خوب باشه!!!چطور جلوی خودم رو بگیرم که نگم ؟
سوال دوم：با توجه به شناختی که دارم از همسرم تشویق و اقتدار و..براش بی معنی تا وقتی پول خرج نکنه از همه چی راضیه ولی اگه بخواد خرج کنه من رو متهم به مسرف بودن میکنه!!در مورد مساعل مالی هر وقت خواستم صحبت کنم با داد و بیداد پا میشه می ره و میگه بسپار به من ,من مدیر خانوادم,,,با توجه به این که پول دوسته و از دست دادن من خسارت مالی زیادی بهش وارد میکنه از این بابت تهدید تا حدودی کارسازه در موردش,فقط حد و حدودش رو نمیدونم چطور باشه که حرمت ها از بین نره و تا کجا پیش برم؟با توجه به این که هدفم ساختنه نه خراب کردن پل های پشت سر....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باران بهاران

بچه کوچیک,آبرو,ترس از مساعل بعد طلاق,و اینکه روز های خوب هم داشتیم و اخلاق خوب هم داره مثلا اهل نماز و روزه,همیشه موقع قهر پیشقدم میشه,کینه ای نیست و زود فراموش میکنه,,تلاشم بر اینه که زندگیمو بسازم اگه قابل حل باشه
من اخلاق بد زیاد دارم خوب مثلا اگه همسرم اینجا بود میگفت تو روابط جنسی سرده(معتقدم دل خوش لازمه وقتی نیازهای من براورده نمیشه تو زندگی),به خودم نمیرسم به وضع خانه خوب نمیرسم فحش های خیلی بد به خودش و حتی پدر و مادرش بهش میدم اکثر مشکلاتم علت خودشه که منو عصبی و بی انگیزه کرده اگه مشکل خساستش رو کنار بذاره اتفاقا من با خیلی چیزای کوچیک دلم خوش میشه...

---

سلام

البته خساست و حسابگری که همسرتون و خانواده اش دارند ربطی به اخلاقهای شما نداره. منظورم اینه که اگر شما خوش اخلاق هم باشید، درمان خساست آسون نیست

اماااااااااا

زندگی با این اخلاقهایی که از خودتون گفتید سخته ...
می دونم تحت فشار عصبی هستید، حتی عنوان تاپیکتون هست "ازش متنفرم" ... شما با این همه خشم و تنفر نمی تونید رفتار بهتری داشته باشید

ولی کاش حداقل به خاطر بچه تون رفتارتون را بهتر کنید.

سلام
باران بهاری عزیز
قبول دارم که توی شرایط سختی هستی
یکی از سخت ترین کارها تحمل مردی با خساست هست
ولی نسبت به خیلی شرایط دیگه که خیلی از آدمها دارن شاید قابل تحمل تر باشه
یه سوال
از اول ازدواجت رابطه عاطفیت با همسرت چطوربوده الان چطوره
هیچ موقع بوده که رابطه عاطفی خیلی محکمی داشته باشی و در اون شرایط آیا همسرت خساست داره
یه سوال دیگه
تا حالا شده گاهی مثلا در این زمینه باهاش همدلی کنی یا مثلا پیشدستی کنی جوری که در امور مالی بهت اعتماد بیشتری بکنه
مثلا اگر یه چیزی قیمتش کمی از معمول بیشتر باشه باشه بگی اوه چقدر گرونه اصلا نمیخوام یا مثلا خودت اقدام کنی به اینکه قیمت هر چیز رو قبل خرید از چند جا بپرسی و اون ببینه و اعتماد کنه که خود شما هم علاقه ای به هزینه زیاد از حد نداری و حواست به همه چیز هست

البته اینا رو میگم منظورم این نیست که مشکل اصلی شما هستی منظورم اینه که شاید بشه یه کم شرایط رو بهتر کرد

از این حرف که میگی ازش متنفری دست بردار و سعی کن احساس عشق رو جایگزینش کنی
چون ناخودآگاه حست رو به همسرت منتقل می کنی اینجوری و به نظرم عواقب خوبی نداشته باشه
به این فکر کن که پدر بچت هست و بهترین شخص برای بزرگ کردنش و قطعا دلسوزترین فرد نسبت به اون و شما هم که میگی عاشق بچت هستی

اونو با مردای دیگه حتی توی ذهنت مقایسه نکن مخصوصا کسایی که این خساست رو ندارن
مسلما با این مقایسات حس تنفر پیدا می کنی
شاید اون افراد هم خیلی مشکلات اخلاقی دیگه داشته باشن

به هر حال اگر نظرت ادامه زندگی هست باید سردی و بی علاقگی رو نسبت به همسرت در وجودت ریشه کن کنی
هم از زندگی لذت نمیبری هم انگیزه اون رو برای همین مقدار خرج کردن هم از بین میبری

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باران بهاران

بچه کوچیک,آبرو,ترس از مساعل بعد طلاق,و اینکه روز های خوب هم داشتیم و اخلاق خوب هم داره مثلا اهل نماز و روزه,همیشه موقع قهر پیشقدم میشه,کینه ای نیست و زود فراموش میکنه,,تلاشم بر اینه که زندگیمو بسازم اگه قابل حل باشه
من اخلاق بد زیاد دارم خوب مثلا اگه همسرم اینجا بود میگفت تو روابط جنسی سرده(معتقدم دل خوش لازمه وقتی نیازهای من براورده نمیشه تو زندگی),به خودم نمیرسم به وضع خانه خوب نمیرسم فحش های خیلی بد به خودش و حتی پدر و مادرش بهش میدم اکثر مشکلاتم علت خودشه که منو عصبی و بی انگیزه کرده اگه مشکل خساستش رو کنار بذاره اتفاقا من با خیلی چیزای کوچیک دلم خوش میشه...

---

واااااای عزیزم بذار صادقانه بهت بگم ، اگه همسرت دو ضربه به رابطتون زده تو ده تا زدی ، خیلی خیلی خیلی اشتباه کردی ، خب با این رفتار توقع داری درست هم بشه ؟؟؟؟؟؟
ببین تو زندگی مشترک یکی باید کوتاه بیاد و افسار اختلافا رو دستش بگیره . کاری که تو کردی اینه که اولا اونو بی منت کردی ، با خودش میگه خب اونم به وظایفش درست نمیرسه ! با خودش فکر نمیکنه که اگه من درست شم اونم میشه ، فقط بهانه میدی دستش که کلا بیخیال تر شه . دقت کن که اون تو خانواده ای بزرگ شده که خسیسن ( درباره مادرش که گفتی حدس زدم ) و از بچگی با این موضوع کنار اومده ، تو باید ترکش بدی نه اینکه توام بدترش کنی .
+توهین به همسرتو تحت هییییییییچ شرایطی انجام نده خواهشااااااااااا ، این رفتار بدتر غرورشو میشکونه و احتمالا تا حالا هم غرورش شکسته شده و اینجوری بدتر میشه . همسر خود من به شدت عصبیه و حرفای رکیک میزنه و خیلی خیلی مغروره به طوریکه هیچ وقت حاضر به قبول خطاش نیست ، تنها چیزی که باعث میشه تا حالا همیشه اون پیشقدم واسه اشتی و دلجویی بوده اینه که من هیچوقت جواب ندادم. میدونم خیلی سخته جواب ندی ولی خواهشا اینکارو نکن و خودتو کنترل کن ، خصوصا که توام شوهرت عصبیه ، تاپیکای درباره شوهر عصبی رو بخون بعدا با این مشکلش یه جورایی دستت میاد چطور رفتار کنی .
+با عرض معذرت ولی روابط جنسی یکی از کلیداییه که هر زن داره ، تو حتی از این طریق میتونی همسرتو رام تر کنی ، تو هرچی کم گذاشتی تو زندگیت خواهشا تو این یکی کم نذار . خصوصا تو جامعه الان ما ، این قسمت خیلی مهم شده ، پس به خودت برس ، سمتش برو و تامینش کن . بازم میگم به خونه نرسیدی نرسیدی ، ولی این موردو کوتاهی نکن هرگز .
+ شوهر تو که بچتو از نظر رفاهی تامین نمیکنه ، توام از نظر روحی ولش کردی ، خب این بچه خدایی نکرده ، زبونم لال عقده ای بار میاد . دقیقا من یه بچه تو اشناهامون با شرایط مشابه تو میشناسم که پدرش خسیس و ندار و مادرش در حال تحصیل و بی انگیزه است ، الان که یکم بزرگ شده میبینیش فوق العاده کمبود محبت داره ، تا حدی که چن وقت پیش تمارض کرده بود !!!!!
از بچت غافل نشو خصوصا که هفت سال اول زندگی خیلی مهمه و سرنوشت سازه
+من از انصافت خیلی خوشم اومد که بدی های خودتم کامل گفتی ، ولی خیلی داری با زندگیت بد میکنی ، تو عملا شرایطو وخیم تر و پیچیده تر کردی پس نگو انگیزه ندارم و دلمرده ام و فلان . چه انگیزه ای بالاتر از اینکه بچت تو خوشی بزرگ شه ؟ شوهرت عاشقت باشه ؟ منصف باش (که هستی ) ببین شوهرت چقد انگیزه داره ؟ تو عملا از همه چی غافل شدی ! بالاخره یکی باید این انگیزه رو تو زندگی شما بیاره ؟ کی بهتر از بچت ؟ تو اصن اولش به بچت فکر کن ، فکر اونم به سمت بچتون بکش تا بیشتر به فکرش باشه ، بعدش به خودتون دوتا برسین . تو میگی شوهرت فقط واس بچاپ بچاپ میخوادت ، خب عوضش کن . بهش نشون بده بیشتری ، با ارزشی . حتی اگه شوهرت نبود هم بچت لیاقتش این نیست .
+اعتماد بنفست چرا پایینه ؟ صادقانه بهت میگم تو ان چنان تلاشی نکردی که بگی خب اخر من این بود ، بهترین منی که میتونست وجود داشته باشه این بود . بهترین خودت باش اونوقت اگه نشد بگو من لیاقت ندارم که قطعا اگه تلاش کنی میتونی شرایطو عوض کنی
+ به نظرم دیگ با کسی درد و دل نکن (دنیای واقعی منظورمه ) ، اونا رو نگران میکنی این طورم که پیداست بندگان خدا کمک خاصی نمیکنن . تازه اینکه کسی بگه کل شب واست گریه کردم بیشتر بهت این حسو میده که خب واقعا مشکل بزرگی دارم و روحیتو میگیره .
+درباره غرور شوهرتم ، عزیزم همسرت تو خونه اقتداری نداره که بتونی بگی واسش ارزش قائل هس یا نه . اینکه تو به خانواده ی یه مرد حرف زشت بزنی شدیدا خوردش میکنه . بهش اقتدار بده .

موفق باشی

سلام دوستان ممنون از تک تک شما عزیزان,,,واقعا برام جالبه که چقد قشنگ دوستان مسعله رو تحلیل کردن و موارد لازم رو گوشزد کردن انگار که از نزدیک در جریان زندگی ما بودن!!در پاسخ به سوال دوست عزیز فکور بله ایشون از اول همونطور بودن فک نمیکنم رفتارهای من زیاد روش تاثیر گذار باشه حتی جلسه ی چندم آشنایی رفته بودیم بیرون پیتزا گفت یکی بگیرم برا دو تامون؟؟؟!!!!!!متاسفانه اون موقع به حساب صمیمیتش گذاشتم و این چیزا در نظرم محال بود و به قول یکی از دوستان آشنایی و شناخت قبل ازدواجم ناقص بود!!