اختلاف فرهنگ خانوادها

سلام و ارادت
سه سال از اولین لحظات آشنایه سنتی با همسرم میگذره,
شک ندارم که ایشون همونی بود که سالهای سال خلا وجودش رو تو زندگیم داشتم.
از باهم بودن و کنار هم بودن لذت میبریم مشکلات زندگی رو کم وبیش با هم مرتفع میکنیم.
اختلاف و دعواهایی هم داشتیم و بوده که سعی تو ی مرتفع کردنش داشتم.
برم سر اصل مطلب
مشکل از زمانی شروع شد که با خانمم در مورد رفتار عجیب دوتاخواهران به اختلاف خوردیم .
وقتی با همسرم توی خانه ی پدری یا خواهرانم هستم خواهرانم علی رقم وجود همسرم توی جمع مهمونی بدون دلیل و خصومته ریشه داری باهم جمع میشن و میرن تو یه اطاق اجتماع میکنن.هیچوقتم از خانم بنده درخواست باهم بودن تواین جمع ها رو نمیکنن حتی مادرم هم به جمع خودشون میبرن که این امر از نظره من که عضوی از اون خونه هستم هم کاره غیر اجتماعی زشتی در حضور میهمانان هست.اوایل سعی میکردم خانمم رو دلداری بدم اما تقریبا این مسیله خیلی زیاد پیش میاد و موجبات آذار همسرم رو فراهم کرده.
باید عرض کنم که این عمل خواهرانم به تایید خانمم اصلا از روی خصومت نیست و حتی تو بعضی از موارد خیلی با خانمم خوبن و میگن و میخندن حسای خوبی دارن.
اما یه تایمایی که کمم نیست با توجه به این که یه صبح تا شبم با هم بودن خواهرانم رو عرض میکنم اما باز این عمل رو انجام میدن .
در حال حاظر که دارم این متنو تهیه میکنیم باهمسرم رابطه ام خوبه اما میخوام این مسیله رو بادرایت تمام و کمترین خسارت حل کنم.
چندبار غیر مستقیم و با شوخی وخنده که اونجا چ خبره و بیاید بیرون مطرح کردم اما مقطعی جواب داد و سری بعد دوباره همسرم پس از گذشت اندکی از زمان کنار بنده و مجموعه آقایان تنها ماند.
ضمنا باید بگم که خانواده همسرم بشدت مبادی آداب اجتماعی هستن و سعی میکنن این مسایل کوچک اجتمایی رم رعایت کنند اما خانواده ی بنده زیاد توی این زمینه های جزیی و اجتماعی قوی نیستن واصلا امره مهمی نمیدونن این عمل رو بطوری تو موارد مشابه با میهمانان دیگه هم همین کارو میکنن و توی جمع اون ها وارد نمیشن.
ممنون میشم از دوستان آگاه یا متخصص که بنده رو راهنمایی کنن

سلام دوست من:72:

آقا رضا خیلی خوبه که به این موضوع آگاه هستی و سعی داری نسبت به حل آن اقدام کنی.

خانوم ها، معمولا این دسته از مسایل و رفتار ها براشون فراموش نا شدنی است. یک روزی، یک جایی بالاخره همسرت زبون میاد و دست به مقایسه ای هر چند کوچک با خانواده خودش می زنه. ( البته به خصوصیات اخلاقی همسره شما هم مربوطه)


مهمترین مسئله که برای خانوم ها وجود داره، اینه که بدونن نظر شوهرشون در اون زمینه چیه و آیا آقای شوهر ناراحتی خانوم براش مهم هست یا نه.
تا اینجا کار شما یه مرد مطلوب هستی. چون به موضوع آگاه شدی و با خانومت هم نظری.

حال اگر برای رفع این موضوع اقدام کنی به یک مرد ایده آل تبدیل میشی.

-------------------------

دوست من تمام سعی شما باید این باشه که این قضیه رو دو قطبی نکنی. اگر این موضوع دو قطبی بشه، اولین کسی که بین این دو قطب له میشه شما هستی.

در قدم اوم خانومت باید بفهمه که شما با رفتار خانواده ات موافق نیستی و هر وقت این اتفاق افتاد بیشتر هوای خانومت رو در اون جمع داشته باش.

در قدم دوم باید با خانومت صحبت کنی که بفهمه شرایط فرهنگ خانواده شما اینه و تغییر انسان ها دست ما نیست هر چند که تلاشت رو برای بهبود اوضاع خواهی نمود. و بعد به خانومت از گذشته ها بگو و موارد مشابه تا متوجه بشه که این کار آنها، ریشه در خصومت نداره.

در قدم سوم همین راهی که شما رفتی و در جمع به شوخی با خواهر و مادرت صحبت کردی خیلی خوبه.
اگر با مادرت یا یکی از خواهرانت صمیمی هستی، موضوع رو مطرح کن و سعی کن این جوری مطرح کنی که برای شخصیت و شان خانواده ما این رفتار ها خوب نیست و در انتها بگی همسر من از این کار ها ناراحت میشه.

در انتها هم سعی کن بسپاری به زمان تا قضیه رو حل کنه. اگر فکر میکنی صمیمیت بیشتر خانومت با خواهرات کمک کننده است، برنامه های دورهمی بیشتر بگذار. مثلا براشون استخر در نظر بگیر یا کلاس ورزش و پیکنیک و .....
اگر هم احساس کردی از هم دافعه دارن، از هم دورشون نگه دار.

مدیر شما هستی دوست من.

دوست عزیز ممنون از توجه و راهنمایتون.
باید به عرضتون برسونم که.
خانمم از این امر بشدت ناراحته و ناراحتیش رو هر دفعه بهم ابراز میکنه و درخواست داره که موضوابرازحل کنم و این امر تبدیل به دغدغه شدید ذهنیش شده.
حتی یه بار خواست مقابله به مثل کنه و یه حرکت بی توجهی که عبارت بود از سرگرمی و مشغولیت خاص تو مهمونی رو اجرا کنه که اون شب بشدت باهم سر این مقابله بمثل بحثمون شد و چندروز باهم تنش داشتم.
یه مثله دیگه این هست که خواهرام آدمای زود رنجی هستن و سریع موضع منفی میگیرن.تمام ترس من از مطرح کردن مستقیم این امر اینه که با گفتنش باعث کدورت بین خواهرام با خانمم بشم که شاید اوضاع رو بدتر از قبل کنه.
باید به عرضتون برسونم بجر توی این امر توی این سه سال هیچ اصطکاک یا بحث و حرف و حدیثی بینشون نبود.در واقع نه خواهرام اهل آزار و اذیت کلامی و از این قبیل اختلافات بودن نه شان و شخصیت خانمم به این سمت و سو هست.اینه که میترسم با یه تذکر نابجا به خواهرام ذهنیتشون رو بهم بزنم.

سلام
خواهرها و مادرتون سه ساله دارن این حرکت بسیاااار زشت و وحشتناک رو انجام میدن شما میترسید از گل نازکتر بهشون بگید که مبادا یکم ناراحت بشن... اونوقت خانومتون بعد از سه سال خواسته یه رفتار شبیه رفتار خواهراتون انجام بده شما به شدت باهاش بحث کردید و چند روز هم تنش داشتید؟؟؟؟؟؟؟؟ واعجبا....
آقای محترم خانومتون یه فرشته است ..
خانومتون داره داغون میشه... اوضاع خیلی بدتر از اون چیزیه که شما فکر میکنید... منتظر غرش ناگهانی و دور از ذهن خانومتون باشید چون سه ساله که دارید مجبورش میکنید این بی احترامی وحشتناک رو تحمل کنه که هیچ زنی تحملش نمیکنه
هر چه زودتر به خانواده تون تذکر بدید و اگر جراتش رو ندارید خانومتون رو توی رفت و آمد و رفتارهاش با خانواده تون آزاد بزارید وگرنه...

حرفه نگفته رو همیشه میشه زد.
نگرانیه من از ناراحتی خواهرام نیست. نگرانه نوع واکنش و مواجه خواهران با خانمم, با مطرح کردن این امر هست کا اسباب تیره تر شدن رابطه شون نشم.

دوستان خوشحال میشم نظرات سازندتون رو در اختیارم بذارید.

سلام

به نظر بنده این متلب از طرف خانوم شما مطرح بشه به خود اونا بهتره.چون این وسط دو نفر دیگه با هم اختلاف سلیقه دارن حالا شما که خودتو دخالت بدی بدتر میشه. دو طرف عاقلند و بالغ. میانجی گری شما عیب هایی داره:
-اول اینکه اگه بحث ادامه پیدا کنه شما شاید نتونی مقاومت کنی و ناخواسته طرف یکی رو بگیرری و کدورت ایجاد بشه.چون هر دو طرف روی نظرات شما شدیدا حساسن.

-دوم اینکه خانوم شما در دفعات بعدی توقع براش پیش نمیاد که شمارو بفرسته جلو و خودش وارد عمل میشه.

حالا شما هم در همین حدی که گفتی بهشون خوب عمل کردی همینو ادامه بده...توی جمع به شوخی بگو اونجا چه خبره؟ ما رو راه نمیدین و... یا با همسر دوتایی برید بگین اینجا چه خبره؟بعد همسرت بگه اجازه هست منم بیام پیش شما بشینم؟

دو طرف روی شما حساس هستند ،از طرفی موضوع اونقدر ها هم سخت و مهم نیست که شما وارد بشی. پس با سیاست عمل کنید.

سلام جناب اصلاقضیه حادی نیست فقط و فقط لازمه شما در شرایط مناسب با لحن محترمانه اما جدی بگین اصلا کارشون قشنگ نیست بگین اگه قرار باهم جمع بشین تو اتاق باهم حرف بزنین پس چرا بقیه رودعوت میکنین خودتون رو بذارین جای مهمونا ایا خوشتون میاد جایی برین دیگران این کار رو بکنن
اگر گفتن حتما زنت گفته بگو من از طرف خودم دارم صحبت میکنم
و الان توخلوت خودمونیم و دیگران اینجا نیستن و بگین اگر میخاین به این کارتون ادامه بدین خوب پس فکر کنم دیگه زمان کمتری رو تو مهمونی باشیم
شما باید بدونین همیشهاز طرف خودتون انتقاد کنین تا خانومتون خراب نشه

سلام..
درسته که حرف نگفته رو همیشه میشه زد اما نذارید انقدر دیر بشه که خانومتون به خاطر فشار عصبی و خودخوری زیاد ناشی از تنهایی و عدم درک شما ناراحتی معده و سردرد مزمن و پیری زودرس و هزارتا بیماری دیگه بگیره...
شما حتی نمیتونید ده درصد از ناراحتی خانومتون رو درک کنید چون اونا خانواده تون هستند و زشتی رفتارشون رو به هر حال کمتر میبینید...
منم نگفتم برید با خواهرهاتون دعوا و کتک کاری کنید اما باید اونا ابتدا محترمانه و دوستانه متوجه زشتی رفتارشون بکنید... و اگر ادامه دادند شما پشت خانومتون وایسید و روابط رو کمتر کنید... اگر مدام آدمها رو ببخشیم این فرصت رو ازشون میگیریم که یاد بگیرن هر اشتباهی یه تاوانی داره...
فکر کنم دچار پدیده انتقال متقابل شدم که از آفات مشاوره است.. چون دلم خیلی برای خانومتون سوخت

سلام به همه دوستان خوب همدردی:72:

این طور که من شنیدم مرد در بهبود روابط همسرش با خانواده اش (در اینجا منظور از خانواده، خواهر و مادر می باشد. و شامل پدر و برادر نمی شود. چون عروس از اول به طور خودکار با انها خوب است!!!!نمی دونم چرا؟:311:) . نقش به سزایی دارد.


من موافقم که با خانوادتون مطرح کنید اما....اصلا اصلا بروز ندهید که خانم تان ناراحتند یا ایشان شما را برای گلایه فرستاده اند....فقط بفرمایید که به خاطر شان خانواده خودتان می گویید و....

باید طوری مسئله را محترمانه و به دور از کنایه و طعنه مطرح کنید که خانواده توی لاک دفاعی نروند!!!یعنی خواسته یا ناخواسته مجبور به دفاع از خویش نباشند....

خصوصا زمانی مطرح کنید که این رفتار را با بقیه هم انجام می دهند....
1. ایا همسرتون تا حالا تلاشی کردن که وارد جمع انان بشوند؟

2. عکس العمل خانوادتون؟ پذیرای ایشان شده اند یا به محض ورود همسرتان حرفشان تمام شده؟؟؟؟

قرار گرفتن در اینموقعیت برای هیچ کس خوشایند نیست ولی اگر چاره ای نبود راه حل اخر این است که با همان جمع اقایان و علی الخصوص با شما ....همسرتان چنان گرم گفتگو و خنده شود که حای خالی کسی حس نشود.

بجه ها ضمن عرض تشکر از بابت راهنمایی و انرژی گذاشتناتون چنتا نکته رو عرض میکنم:
1_بنظره خودم کار خانوادم از روی خصومت نیست و بنده همچین حسی ندارم. چون اگه خصومت بود باید نمودهای دیگه ای از جنسه رفتارهای دیگه دیده میشد.اما عملا چیزه دیگه ای مشاهده نمیشه.
2 _بعلت مهاجرت های متوالی و رفت آمدخانوادگی بشدت کمه خانوادم تعاملات اجتماعی بسیا رکم توی خانواده ما وجود داشته که همین امر نقطه ضعف اعضا و حتی خود بنده شده که حالا همین ضعف گریبان خودن وهمسرم رو گرفت.
3_توی دوران عقد بستگی و زندگی مشترک خواهرانم که سن وسال بنده و تجربه اجتماعیه کمتری داشتم.
رابطه ضعیف و بشدت کم رنگی با دامادها داشتم که شاید و شاید(چون رفتارمون و رابطه ی خیلی خوبی با خواهرا توی چند سالی که نامزد بودم وزندگی مشترک داشتم بینمون بود)انتقامی نرم و ناخواسته در حاله اجرا باشه؟!؟!؟!

بهر حال با جمع بندی ها از نکات خیلی خوب دوستان ضمن عرض تشکر میخوام با مادرم که بشدت صمیمی و خوب هستیم مسیله رو مطرح کنم واز طرف خودم بگم این نوع رفتار بشدت زشت هست و نوعی توهین محسوب میشه و تذکر جدی به خواهرا بده.

ممنون میشم اگه نظر بدید

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هلیاجون

سلام به همه دوستان خوب همدردی:72:

این طور که من شنیدم مرد در بهبود روابط همسرش با خانواده اش (در اینجا منظور از خانواده، خواهر و مادر می باشد. و شامل پدر و برادر نمی شود. چون عروس از اول به طور خودکار با انها خوب است!!!!نمی دونم چرا؟:311:) . نقش به سزایی دارد.


من موافقم که با خانوادتون مطرح کنید اما....اصلا اصلا بروز ندهید که خانم تان ناراحتند یا ایشان شما را برای گلایه فرستاده اند....فقط بفرمایید که به خاطر شان خانواده خودتان می گویید و....

باید طوری مسئله را محترمانه و به دور از کنایه و طعنه مطرح کنید که خانواده توی لاک دفاعی نروند!!!یعنی خواسته یا ناخواسته مجبور به دفاع از خویش نباشند....

خصوصا زمانی مطرح کنید که این رفتار را با بقیه هم انجام می دهند....
1. ایا همسرتون تا حالا تلاشی کردن که وارد جمع انان بشوند؟

2. عکس العمل خانوادتون؟ پذیرای ایشان شده اند یا به محض ورود همسرتان حرفشان تمام شده؟؟؟؟

قرار گرفتن در اینموقعیت برای هیچ کس خوشایند نیست ولی اگر چاره ای نبود راه حل اخر این است که با همان جمع اقایان و علی الخصوص با شما ....همسرتان چنان گرم گفتگو و خنده شود که حای خالی کسی حس نشود.

---

تلاشهای کوچک و بشدت مقطعی کرده اما به گفته خودش با شکست مواجه شده
مثلا رفته توی اطاق با اونها اما پس از گذشت زمانی برای آماده سازی شام و سفره هرکدوم به نوبت از اطاق خارج شدن.

سلام به همه.من چند روزه که بااین تالار آشناشدم.خیلی خوشحالم که اینجاهستم.میخاستم بگم مشکل شماخیلی شبیه مشکلی هست که من توی زندگیم باهاش مواجهم.من هفت ساله که با شوهرم ازدواج کردم.نصف مشکلات زندگی من مربوط به خلقیات خودم و شوهرمه که باسعی و تلاش دوطرف یاحلش کردیم یاباهاش کنار آمدیم...اما به جرات بگم نصف باقیمانده اش مربوط به رفت و آمدهای مابه خانه پدرم هست.خانواده من آدمای کم حرف و توداری هستن که خیلی سخت دیگران روبه جمع خودشان راه میدن.ازاونطرف شوهرم آدم بسیاراجتماعی هست که به گفته دوستاش توی دانشگاه استادودانشجوهمه ازکنارش ردمیشدن بهش سلام میکردن.توی خانواده خودش تقریباهمه کاره اس.هیچ تصمیمی بدون دخالت اون گرفته نمیشه و ....بااین وصف وقتی منزل پدرم میریم برادرام وپدرم حتی مادرم یه گوشه هال جمع میشن وباهم صحبت میکنن و شوهرم پیش بچه ها ومن میمونه.کلا خانوادم بادامادارتباط خوبی برقرارنمیکنه و ازشانس بدمن شوهرمن بسیاربه این مسیله حساسه .من خودمم ازاین وضعیت ناراحتم ولی نمیتونم بهشون بگم چون توی موارد مشابه جبهه سختی علیه شوهرم گرفتن و وضع بدترازقبل شده.خلاصه اینکه هرچندوقت یکبار جنگ و دعواتوی خونه مااتفاق میفته و کاربه جاهای بدی میکشه.من واقعا ازاین قضیه درعذابم اما چه کنم......ببخشیداگه نتونستم کمکی به شما بکنم.خداکنه مشکل حل بشه ولی نمیدونم چطوری....

عرض سلام ادب دوست عزیز
به نکته مشترکی اشاره کردید.دقیقا خواهرهای بنده هم یه همچین حالتی دارن و غریبه به سختی نیتونه توشون نفوذ کنه فقط خودشون و بابعضی از دخترخاله و عمه ها باهاشون رابطه دارن.
اینم یه نکته داخل پرانتز

با سلام

این خیلی خوبه نگران دلخوری و ناراحتی همسرتون هستین، و درصدد بهترین راه حل با داشتن کمترین تنش برای هردو طرف هستید.

ولی بدونید اینکه سه سال با تداوم زیاد این اتفاق افتاده و از خانمتون تقاضای تحمل داشتید خیلی باعث دلخوری و ناراحتیشون شدید پس بهتره عجله کنید و کمی زودتر راه حلی و پیش بکشید.

حتی اگر موثرم نباشه همینکه همسرتون متوجه بشوند که شما متوجه ناراحتیشون هستید و بی توجه نبودید و درصدد حلش برآمدید و ازشون در برابر بی احترامی های صورت گرفته حمایت میکنید ایشون یک حامی و تکیه گاه در محیط خانوادگیتون دارند خیلی لذت بخش و امید بخشه.

بنظر من اگر یک زمانی زن یا شوهر در خانواده همسرش خواسته یا ناخواسته بر اساس تفاوت فرهنگ بهشون توهین یا بی احترامی بشه بهتره طرف مقابل که خانواده خودشون دارند به همسرشون بی احترامی میکنند از همسرشون حمایت کنند و نباید اینطور موقع ها بگویند مشکل خودته و خودت حلش کن حالا چه زن اینو بگه چه مرد، چون بالاخره در حال حاضر طرف مقابل عروس و داماد خانواده ها هستن که اندک سالیست وارد خانواده ها شدن و هنوز با ویژگی های اخلاقی همدیگه آشنا نیستن ولی یک طرف دیگه در مقام پسر و دختر، برادر یا خواهر خانواده هاشون هستن که به اندازه سنشون با هاشون زندگی کردن و از خانواده هاشون و ویژگی های اخلاقی همدیگه اطلاع کامل دارند، بنابراین با توجه به این مورد بهتره که وقتی دلخوری یرای یکی از طرفین پیش میاد طرفی که بیشتر با ویژگی اخلاقی خانواده اش آشنایی داره وارد عمل بشه و خواسته همسرشو از زبون خودش و با عنوان خواسته خودش مطرح کنه.

در اینجا چند مزیت داره :
اول اینکه وقتی همسرتون ببینه که همسرش ناراحتیشو میبینه و درصدد حل مشکل برآمده احساس داشتن یک حامی میکنه و احساس میکنه حمایت و دیده میشه .

حالا چرا باید خواسته از جانب خودمون مطرح بشه نه طرف مقابلمون چون وقتی ما ازدواج میکنیم شخصیت همسر میشه
شخصیت همسرمون میشه شخصیت خود ما بنابراین وقتی داره به شخصیت همسر توهین میشه انگار داره به شخصیت خود ما توهین میشه پس باید در برابر توهین به همسر همون رفتاری و داشته باشیم که به خود ما توهین میشد،مطمعنا سکوت نمیکردیم.

از طرفی شما تصور کنین وقتی دارین خواسته و از زبون خودتون عنوان میکنین اولا چون خواهر و مادرتون هستن از برادر و پسر خودشون کمتر دلخور میشوند و کمتر جبهه میگیرند و حتی اگر دلخور شدند این دلخوری و از چشم همسرتون نمیبینند و در برابر همسرتون واکنش بدی نخواهند داشت.


حالا شما میتونید به چند شیوه خانواده اتون و هوشیار کنید:

اگر فکر میکنید پدرتون فرد منطقی ای هستند مشکل و از دیدگاه خودتون براشون تعریف کنید و ازشون بخواهید با مادرتون صحبت کنند و مادرتون با خواهر انتان صحبت کنند.

یا خودتون با مادرتون صحبت کنید و بخواهید با خواهرنتان صحبت کنند.

یا اگر فکر میکنید فایده ای نداره خودتان مستقیما با خواهرنتان صحبت کنید

میتونید اینطوری عنوان کنید، که شما دوست دارین رابطه آنها با همسرتون صمیمیتر باشه و از نظر شخص خودتون این حرکت که در یک اتاق میروند و همسرتون و تو سالن و در جمع مردانه تنها میگذارند کار پسندیده و خوشایندی نیست، شما ناراحت میشید که همسرتون و تنها میگذارند، اگر گفتن همسرتون چیزی گفتن بگویید الان خواسته شماست و از دیدگاه شما یک نوع بی احترامی به شما و همسرتون هست و نمیدونید شاید همسرتون نزد خودش دلخور شده باشه و ناراحت باشه ولی در کل بنظر شما رفتار و عملکرد اصلا درست نیست.

در نهایت بهشون بگید البته خواهرنتان حق دارند دوست داشته باشن یک تایم هایی و با هم باشن و حرف خصوصی داشته باشند ولی لطفا تایم هایی که شما و همسرتون مهمونشون هستید ازشون بخواهید که میخواهید بیشتر همسرتون و تحویل بگیرید و نزدشون باشند و زمان های تنهاییشون که همسرتون نباشند با هم حرف خصوصی بزنند و با هم وقت بگذرونند ولی وقتی همسرتون هست سعی کنند با همسر شما وقت بگذرونند.


فقط این نکته و یادتون باشه همه ی ما و عزیزانمون انسان هستیم و ممکنه خطاهایی داشته باشیم، این وظیفه ی ماست که در زمانی که متوجه خطای عزیزمون میشیم بهش گوشزد کنیم و اون را از خطاش هوشیارش کنیم، ممکنه ناراحت بشه ولی گاهی ناراحتی کوچیک و لحظه ای بهتر از اینه که عزیزمون بی توجه به خطاش و اشتباهش اون اشتباه و بصورت مداوم تکرار کنه و اینم بدونین اگر مجرد باشند در زندگی آینده اشون دچار مشکل میشوند چون حرکت درست و پسندیده ای نیست، و اگر متاهل هم باشند پس به نفعشونه زودتر متوجه اعمال اشتباهشون بشوند.

موفق باشید.

دوست عزیز ممنون از حسن توجه تون دقیقا بنده همین تصمیمو دارم که از طرف خودم با مادرم که در واقع صمیمیترین عضو خانوادست وارد عمل بشم.


انشالله کانون زندگیتون گرم و پایدار باشه .