تجربه های شخصی در زندگی و درسهایی که یاد گرفتیم

سلام

لزوما می باید این مطلبی که می نگارم در انجمنی مناسبتر مطرح می گردید، ولی تاپیک مناسبی که به ان دسترسی داشته باشم نیافتم. زین رو این تاپیک را ایجاد نمودم تا دوستان دیگر هم اگر موارد مشابهی داشتند، در ان شرکت کنند.


-------

امروزه من به حس نابی دست پیدا کرده ام که تمایل داشتم با شما دوستان عزیزم شریک شوم.
این حس ناب من از یک فعل زمینی ناشی شده تا من به اگاهی های غیر زمینی دست پیدا کنم.

سخن از یک غده سرطانی است ( توضیح اینکه این غده استعاره از مشکلی در زندگی شخصی من میباشد) که چندین سال پیش در زندگی من بواسطه انتخاب اشتباه و تجربه پایین بنده ورود کرد. سالها درگیر حضور این غده بودم و اسایش و ارامش مرا معطوف خود کرده بود.
برای از بین بردن این غده تلاش های فراوانی کردم، ضرر و زیان های مادی فراوانی هم پرداختم. در این بین از توکل به خداوند سبحان هیچ وقت غافل نمیشدم. نه به این خاطر که ادم معتقدی بودم، بلکه به این خاطر که از خدا استمداد میطلبیدم(چه بسا پس از رفع مشکل از خدا مجددا غافل میشدم). ولی متاسفانه بعد از هر عملیاتی که برای دفع غده انجام میدادم، به شکست میرسیدم، ولی به خدا هیچ نمیگفتم.
مجددا پروژه دیگری را که بهینه شده روش قبلی بود و از اشتباه های فردی نوبه قبل خبری نبود، کلید میزدم. البته باز هم فقط در همان روزها به خدا توکل میکردم. ولی باز هم شکست. شکست ، شکست و دوباره و چند باره شکست.
مدتها گذشت تا در زندگی من اتفاقی افتاد که لزوم از بین رفتن ان غده شدیدا احساس می شد! دیری نپایید که مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا ان غده سرطانی برای همیشه از بین برود.
همه چیز بسیار اسان تر از روش های گذشته پیموده شد و ان غده سرطانی نوای خداحافظی سرود. ولی در این پروژه نهایی نقش من بسیار کمرنگ تر از پروژهای انجام شده قبلی بود. تلاش های من یک دهم قبل هم نبود.
در این بین من خوشحال از دفع شدن ان غده بودم که آنی به خودم امدم که، من روش های سخت تری را برای دفع این غده طی نموده بودم، پس چرا به این ساده گی دفع شد؟!؟!؟!؟!؟
در طول هفته گذشته برای یافتن پاسخ این سوال بسیار فکری بودم. تا اینکه نتیجه گرفتم حکمت خداوند این طور بوده که من در این سن، لذت نبود این غده را بچشم. حکمت این بوده که من صبوری کنم، حکمت این بوده که من در سخت ترین شرایط حتی اگر به شکست هم بیانجامد، اورا فراموش نکنم. حکمت این بوده که من بزرگ شوم. حکمت این بوده که من یاد بگیرم خدا را همه جا بخوانم و نه فقط در مشکلات. حکمت این بوده که من به این حس ناب دست پیدا کنم. حکمت این بوده که من به حکمت خدا اعتقاد راسخ پیدا کنم. حکمت این بوده که ..................

سلام آقا محمدرضا مرسی که حس نابت رو با ما به اشتراک گذاشتی ولی فقط یه نکته:
درسته که تو این تالار گفتن به زبان محاوره ننویسیم ولی دیگه نه تا این حد.وقتی داشتم نوشته شمارو میخوندم بیشتر یاد متون قدیمی مثل قابوسنامه و..افتادم:311:در ضمن من نمیدونم کلمه می باید کلا تو زبان فارسی داریم یا نه؟فکر کنم می بایست درست تره.بهر حال هدفم فقط تلطیف فضا بود و اینکه به زبان رسمی و ادبی حرف زدن چقدر سخته آدم گلودرد میگیره:58:
آقای مدیر لطفا انقدر دیگه در مورد لحن نوشتاری ما ایراد نگیرید میشه قضیه همون کبک و کلاغ:311:

هر کس بنده مرا حتی با اخمی بیازارد، با من اعلام جنگ کرده است.

نمیدونم الان این حرف کدوم معصومه ، میدونم هم که دقیق عین جمله رو نگفتم. چون حالم خوب نیست.
اومدم که بگم راسته این حدیث.
راسته که میگن اگر حال کسی رو بگیری حالت گرفته میشه. چون به خودت بر می گرده. پس مو قعی که دارین یکی رو ناراحت می کنین اماده باشین که ...چون با خدا طرف میشین.... این درس امروز من بود که به قیمت سختی گرفتمش!!!!:47:

قضیه اینکه دیشب تو مهمونی به یکی بی محلی کردم..... خیلی قشنگ هم فهمیدم که ناراحت شده ،...... خیلی داره حرص می خوره ......احتمالا برعکس اون دیشب داشته گریه می کرده....چند دفعه هم یادم افتاد که نکنه الان از ادمیت خارج بشم ولی سریع رومو کردم اون ور که ..حتی وقتی رفت، برادر کوچیکم با پاش زد به پام چشاشو سفید کرد گفت بسه دیگه....ولی من خوشحال تر شدم که عه کارهای عمدیم خوب واضحه.......همه گرفتن من چی میگم.......اگه من به اون بی محلی کردم در عوض خدایی داشت که اومد به دفاع.......خدا هم به من بی محلی کرد:302:........

چشام و که باز کردم دیدم 7، فهمیدم چه کلاه گشادی رفت سرم.......:302:
بدون من سرود نماز خونده شد ......بدون من افتاب دراومد...بدون من جشن گرفتن.... نذاشتن من هواشو هم نفس بکشم....نذاشتن بیام لب پنجره اسمونو تماشا کنم بگم به به چه خوشگلی....... گفتن بگیر تخت بخواب. بیدار شدم دیدم همه جا روشنه...اصلا منو حساب هم نکردن.....اصلا منتظر من نشدن:302:حتما بعد اون همه خنده های شیطانی دیشب .....غیبت .....یادم می افته که میگن غیبت یعنی خوردن گوشت مرده....حالم بهم می خوره........کلا دین که هیچی انسانیت اخلاقیات هم رفته بود ریر سوال....ی بندش ازم ناراحت شد....حق داره خدا ...چندشش شده من پاشم حرف بزنم بیام مظلوم نمایی کنم:302:خدایا من این بی ابرویی رو کجا ببرم:302:نگفتی ی نسرین بیشتر ندارم


فقط دیگه جون خداست دیگه، نفس لوامه رو فرستاده برو بیارش:47::47::47:


اخه بذار...بذار منم بگم.اوم مسبب اشک های مادرم بود.....دقت نکردی غرورم پوشالی بود.....داشتم از قلب شکستم محافظت می کردم......ولی نه ....خدا همه اینها رو برام جبران کرده بود.....اون لحظه یادم رفته بود چون به عواقبش فکر نکردم....بیشتر از یک ساله دین و ایمونمو گرفته....بله میدونم چون از اول اصلا ایمانی در کار نبود

خواستم بگم بچه ها خیلی هم به انتقام فکر نکنید ببخشید بذارید تموم بشه بره.....چقدر بازی دنیا کثیفه حالم بده.....ببخش کار هر کسی نیست .....
دیشب خدا ی بازی راه انداخت که من باختم توش خیلی کارهای کثیفی کردم از قدرتم بد استفاده کردم.....کلا اخه من هیجانی ام........اخرش فکر میکنم.....ی خورده ام لوسم:302:خدایا گفتی خیر الماکرینی نگفتی اسرع الماکرینی......

بچه ها گفتم بگم ادم تو هر لحظه از زندگیش باید حواسش جمع باشه گناه گناهه.....حتی اگه براش به نظر خودت دلیل منطقی محکمه پسند بیاری.......تو لحظه های اروم زندگیتون فکراتونو بکنید تصمیم هاتونو بگیرید که چه کاری بده چه کاری خوبه ...تجسم کنید ..چون وقتی باز ی شروع میشه ی بی مغز مثل من دیگه نمیتونه فکر کنه همه چی یادس میره چون مرور نکرده بود درسهارو.....تازه اگه بازی این سری این جوری باشه که بهت ورق قدرت بدن هول میشی نمیدونی چطوری استفاده کنی چون بی جنبه ای....تازه معلوم میشه چقدرم ادعاهات پوچه.....خدا دستتو رو میکنه که چقدر بدی تو....شرم بر تو

چقدرم حرف میزنم من اصلا نخونید همرو فقط یک کلمه به خاطر خدا همرو ببخشید
حتما باید اشکتو در بیارن تا متواضع بشی!!!!!!!!!!!!!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هلیاجون

اصلا بیا ببینیم کی عاشق تره. من یا تو؟؟؟

مورچه نمیدونست پرواز چیه، اومده بود وایستاره بود صف پرنده ها!!!!!!!!!!

---

- - - Updated - - -

هر کس بنده مرا حتی با اخمی بیازارد، با من اعلام جنگ کرده است.

نمیدونم الان این حرف کدوم معصومه ، میدونم هم که دقیق عین جمله رو نگفتم. چون حالم خوب نیست.
اومدم که بگم راسته این حدیث.
راسته که میگن اگر حال کسی رو بگیری حالت گرفته میشه. چون به خودت بر می گرده. پس مو قعی که دارین یکی رو ناراحت می کنین اماده باشین که ...چون با خدا طرف میشین.... این درس امروز من بود که به قیمت سختی گرفتمش!!!!:47:

قضیه اینکه دیشب تو مهمونی به یکی بی محلی کردم..... خیلی قشنگ هم فهمیدم که ناراحت شده ،...... خیلی داره حرص می خوره ......احتمالا برعکس اون دیشب داشته گریه می کرده....چند دفعه هم یادم افتاد که نکنه الان از ادمیت خارج بشم ولی سریع رومو کردم اون ور که ..حتی وقتی رفت، برادر کوچیکم با پاش زد به پام چشاشو سفید کرد گفت بسه دیگه....ولی من خوشحال تر شدم که عه کارهای عمدیم خوب واضحه.......همه گرفتن من چی میگم.......اگه من به اون بی محلی کردم در عوض خدایی داشت که اومد به دفاع.......خدا هم به من بی محلی کرد:302:........

چشام و که باز کردم دیدم 7، فهمیدم چه کلاه گشادی رفت سرم.......:302:
بدون من سرود نماز خونده شد ......بدون من افتاب دراومد...بدون من جشن گرفتن.... نذاشتن من هواشو هم نفس بکشم....نذاشتن بیام لب پنجره اسمونو تماشا کنم بگم به به چه خوشگلی....... گفتن بگیر تخت بخواب. بیدار شدم دیدم همه جا روشنه...اصلا منو حساب هم نکردن.....اصلا منتظر من نشدن:302:حتما بعد اون همه خنده های شیطانی دیشب .....غیبت .....یادم می افته که میگن غیبت یعنی خوردن گوشت مرده....حالم بهم می خوره........کلا دین که هیچی انسانیت اخلاقیات هم رفته بود ریر سوال....ی بندش ازم ناراحت شد....حق داره خدا ...چندشش شده من پاشم حرف بزنم بیام مظلوم نمایی کنم:302:خدایا من این بی ابرویی رو کجا ببرم:302:نگفتی ی نسرین بیشتر ندارم


فقط دیگه جون خداست دیگه، نفس لوامه رو فرستاده برو بیارش:47::47::47:


اخه بذار...بذار منم بگم.اوم مسبب اشک های مادرم بود.....دقت نکردی غرورم پوشالی بود.....داشتم از قلب شکستم محافظت می کردم......ولی نه ....خدا همه اینها رو برام جبران کرده بود.....اون لحظه یادم رفته بود چون به عواقبش فکر نکردم....بیشتر از یک ساله دین و ایمونمو گرفته....بله میدونم چون از اول اصلا ایمانی در کار نبود

خواستم بگم بچه ها خیلی هم به انتقام فکر نکنید ببخشید بذارید تموم بشه بره.....چقدر بازی دنیا کثیفه حالم بده.....ببخش کار هر کسی نیست .....
دیشب خدا ی بازی راه انداخت که من باختم توش خیلی کارهای کثیفی کردم از قدرتم بد استفاده کردم.....کلا اخه من هیجانی ام........اخرش فکر میکنم.....ی خورده ام لوسم:302:خدایا گفتی خیر الماکرینی نگفتی اسرع الماکرینی......

بچه ها گفتم بگم ادم تو هر لحظه از زندگیش باید حواسش جمع باشه گناه گناهه.....حتی اگه براش به نظر خودت دلیل منطقی محکمه پسند بیاری.......تو لحظه های اروم زندگیتون فکراتونو بکنید تصمیم هاتونو بگیرید که چه کاری بده چه کاری خوبه ...تجسم کنید ..چون وقتی باز ی شروع میشه ی بی مغز مثل من دیگه نمیتونه فکر کنه همه چی یادس میره چون مرور نکرده بود درسهارو.....تازه اگه بازی این سری این جوری باشه که بهت ورق قدرت بدن هول میشی نمیدونی چطوری استفاده کنی چون بی جنبه ای....تازه معلوم میشه چقدرم ادعاهات پوچه.....خدا دستتو رو میکنه که چقدر بدی تو....شرم بر تو

چقدرم حرف میزنم من اصلا نخونید همرو فقط یک کلمه به خاطر خدا همرو ببخشید
حتما باید اشکتو در بیارن تا متواضع بشی!!!!!!!!!!!!!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هلیاجون

اصلا بیا ببینیم کی عاشق تره. من یا تو؟؟؟

مورچه نمیدونست پرواز چیه، اومده بود وایستاره بود صف پرنده ها!!!!!!!!!!

---

من یاد گرفتم برا هیشکی زحمت بی مزد نکشم و هر کاری میکنم نتیجه زحمتم مشخص باشه، اگر هم میخوام به کسی محبت کنم بهش کمک کنم برای رضایت خدا باشه، اینجوری کمتر اذیت میشم و وقتی با نامهربونی روبرو میشم عصبانی و سرخورده نمیشم

سلام، چه تاپیک خوبی.:72:
تجربه هلیا جون خیلی قشنگ بود. بخشش فوق العاده است اما با آدمهایی که مدام از دست و زبانشان در امان نیستیم، بسیار سخت است. من با انتقام موافق نیستم. اما بخشش اینچنین افرادی هم گاهی خیلی سخته، چون نمی تونی کامل از زندگیت حذفش کنی.


تا اکنون زندگی به من یاد داده که هر چیزی قیمتی داره، اگر کسی پول بیشتر یا راحتی بیشتری داره، در ازای اون ، چیز دیگری را داده است.
متاسفانه بعضی از ما آدما فقط قسمت ظاهر و حال افراد رو میبینیم و فکر میکنیم که چرا اون موفق تر از ماست؟ خودمون حاضر نیستیم بهای خواسته مون رو بپردازیم و فقط از زمین و زمان شکایت میکنیم.

موفق بودن، خوبه. اما باید دید حاضری براش چیکار کنی؟ اصلا از نظر تو موفق بودن چیه؟

من ممکنه موفقیت رو در شغل بالا ببینم، اما شما شاید موفقیت رو در امر دیگه ای بدونی. پس این رو هم فراموش نکنیم که اول ببینیم من چی میخوام؟ تاکید روی من هست. چون گاهی به تقلید از دیگران برای خودمون هدف تعیین میکنیم و اگر بهش برسیم هم، تازه می فهمیم که عجب راه بیهوده ای اومدیم و حیف عمری که صرف کردیم.
آگاهی کسب کردن و گسترده کردن افق دید، خیلی میتونه کمک کننده باشه.
شاد و تندرست باشید.

- - - Updated - - -

سلام، چه تاپیک خوبی.:72:
تجربه هلیا جون خیلی قشنگ بود. بخشش فوق العاده است اما با آدمهایی که مدام از دست و زبانشان در امان نیستیم، بسیار سخت است. من با انتقام موافق نیستم. اما بخشش اینچنین افرادی هم گاهی خیلی سخته، چون نمی تونی کامل از زندگیت حذفش کنی.


تا اکنون زندگی به من یاد داده که هر چیزی قیمتی داره، اگر کسی پول بیشتر یا راحتی بیشتری داره، در ازای اون ، چیز دیگری را داده است.
متاسفانه بعضی از ما آدما فقط قسمت ظاهر و حال افراد رو میبینیم و فکر میکنیم که چرا اون موفق تر از ماست؟ خودمون حاضر نیستیم بهای خواسته مون رو بپردازیم و فقط از زمین و زمان شکایت میکنیم.

موفق بودن، خوبه. اما باید دید حاضری براش چیکار کنی؟ اصلا از نظر تو موفق بودن چیه؟

من ممکنه موفقیت رو در شغل بالا ببینم، اما شما شاید موفقیت رو در امر دیگه ای بدونی. پس این رو هم فراموش نکنیم که اول ببینیم من چی میخوام؟ تاکید روی من هست. چون گاهی به تقلید از دیگران برای خودمون هدف تعیین میکنیم و اگر بهش برسیم هم، تازه می فهمیم که عجب راه بیهوده ای اومدیم و حیف عمری که صرف کردیم.
آگاهی کسب کردن و گسترده کردن افق دید، خیلی میتونه کمک کننده باشه.
شاد و تندرست باشید.

سلام دوستان عزیز
متاسفانه من قلم خوبی ندارم توی نوشتن اما خیلی توی این عمر27 ساله تجربه ها داشتم
اولیش اینکه هر کی تحویلت میگیره لزوما دوست غمخوارت نیست میخواد از در دوستی وارد بشه امارت رو دربیاره رازتو بدونه نقطه ضعف هات دستش بیاد بعد علیه خودت استفاده کنه ابرو حیثیتت رو ببره

دومیش اینکه هر کسی که بهت لدی میکنه و ظلم ساکت نشینی بگی ولش کن منم خدایی دارم خدا گفته ادم باید از حقش دفاع کنه


سومیش اینکه هر کسی که اومد توی زندگیت حالا به هر عنوانی مثلا خواستگار یا دوست یا عاشق سینه چاک حتی همسرت سریع خودتو جلوش نبازی و بذاری یواش یواش مزه مزه ت کنه


چهارم هر کسی که روت عیب گذاشت سریع قبول نکنی مثل من که اصلا اعتماد بنفسم سر این جریانات زیر صفر شده بود اگه خواستگاری اومد گفت دختر قدش بلنده نگو این عیب منه بگو پسرش مشکل داره
اگه خواستگاری اومد گفت دختر عینکی نمیخواهیم نگو به خاطر عینکم منو هیچی نمیگیره
دوستان تمام این جریانات سر من در اومده به حدی عذاب کشیدم که الان نای نفس کشیدن هم ندارم

خدا ازشون نگذره

سلام وقتتون بخیر

من یاد گرفتم فشار روحی... استرس .. از همه بیشتر درد آوره ولی با وجود این هیچ حالی پایدار نمیمونه و میگذره حتی روز ها و لحظاتی که فکر میکنی دیگه به ته خط رسیدی ...نگران نباش و بدون تموم میشه ... من سعی کردم که خودمو بتونم کنترل کنم در شرایطی که میدونم حالمو بد میکنن.

یاد گرفتم که مدتیه افسوس میخورم که چرا تو این سن که همه هم سن و سالانم اینقدر شاد و پر انرژی هستن من دارم به بطالت میگذرونم... نه خوب درس میخونم و نه دنبال استعداد هام مثل نقاشی رو گرفتم با اینکه میتونستم خیلی پیشرفت کنم ( خانوادم بهم میگن که تو خودت اینجوری هستی و تنهایی رو دوست داری)

یاد گرفتم که هیچکس به اندازه ی خودم نمیتونه بهم کمک کنه و همینطور هیچکس به غیر از خودم نمیتونه موجب بدبختیم بشه.

یاد گرفتم که وجود حتی یک دوست خوب و قابل اعتماد در زندگی چقدر میتونه نعمت بزرگی باشه... لحظه هایی میشه که بغض میکنم و واقعا نیاز به همدردی و همدلی با کسی دارم که منو بیشتر از خودم درک کنه و بفهمه ولی هیچ وقت نتونستم پیدا کنم و همیشه تنهام .

یاد گرفتم که قضاوت نکنم و خودرأی نباشم... درک کنم آدما رو و بفهممشون ... گاهی خودمو بذارم جای اونها و ببینم واقعا اگه من بودم چجوری بودم و چه رفتاری داشتم ... همینجوری که هستن قبولشون کنم. هر انسانی نه سیاه سیاه و نه سفید سفید... خاکستری

یاد گرفتم تا حد توانم باید تلاش کنم برای خواسته هام... تحمل پشیمونی برای اینکه اگر اینکارو میکردم الآن شاید زندگیم یجوره دیگه بود... موفق تر بودم و... خیلی سخته.
سعی کنم کاری نکنم که بعدا پشیمونی به همراه داشته باشه.

یاد گرفتم که در آخر خدا و خانوادست که برا آدم میمونه... قدرشون رو خیلی بدونم و اونها رو از خودم نرنجونم.

یاد گرفتم که خوب باشم و خوب بمونم :43:


:72::heart::72::heart::72::heart::72::heart::72::h eart::72::heart::72::heart::72::heart::72::heart:: 72::heart::72:

http://s1.picofile.com/file/75259741...nery013_1_.gif




سلام



در این مدت زندگیم ،،،وقتی به خاطرات سفر زندگی ام نگاه می کنم ، وقتی با اون خاطرات نجوا می کنم ،،،

و درد و دل دیگران را در سفر و خاطرات زندگی خودشون جویا میشم ،،،، یه صدایی همیشه با منه .

صدایی که میگه زمان در حرکته ،،، بدون پذیرفتن عذر و بهانه ای

صدایی که میگه انسانها یکی پس از دیگری می آیند و اندکی زندگی می کنند و می رونند .

و اینکه چرا در این مدت کوتاه زندگیمون ،،، خودمان نباشیم و برای سفر کوتاه زندگیمون ،، کوله باری فراتر از اون سفر حمل کنیم

و اینکه چرا غصه ها و نگرانی های سالهای بعد زندگیمون را در زمان حال خرج و با اون نجوا می کنیم

و گاهی در قالب یه انسان دیگر زندگی می کنیم ،،، و از موهبت شناخت و توانایی هایی خودمون دور می مونیم .



شاید بتونم بگم یکی از چیزهایی که فهمیدم و تجربه کردم این باشه که : زندگی کنیم !

شاید بعضی از ماها باید فقط زندگی کنیم !!


یا شاید هم :


باید زندگی کنیم ، گاه با یک گل سرخ، گاه با یک دل تنگ...

گاه باید بروییم ، درپس این باران ،،،،گاه باید بخندیم ، برغمی بی پایان...


شاید این تجربه برای من این جوری هضم بشه که ما آدم ها باید مسئولیت شادی و نشاط زندگی خودمان را برعهده بگیریم

و اون را به عنوان بلوغ فکری احساسی خودمان در نظر بگیریم – و وابسته به محیط ندونیم .

و این که سعی کنیم در این مسیر زندگی به آگاهی برسیم و شرایط زندگیمون را ( بر خلاف میل ) همیشه سخت و بد تفسیر نکنیم !

اندکی صبر کنیم،،، شاید این شرایط نوعی آرامشی در خودش باشد.



لذا فکر کنم در زندگی رسیدن مهم نیست ،،، رفتن مهم هست ،،،،، چون هر چی بریم رسیدیم ( توانایی های خودمون )


و اینکه حسر ت گذشته را نخوریم و بدانیم :


**** گر چه برگشتن ز عمر رفته نتوان داشت چشم ،،، چشم های عمرم ،، منتظر یار بماند .****

سلام بر دوستان گرامی

من 3 تا تجربه شخصی ناب به شخصه کسب کردم که واقعا معجزه میکنه..

اولی اینه که انسان با انتخابهاش زندگی میکنه

دومی اینه که مکافات عمل هر جوری باشه به خود آدم برخواهد گشت و شاید خود آدم متوجه نشه

سومی که از همه مهمتره قضاوت کردن و پیش داوریه.. یعنی هر وقت قضاوت کردم دیدم اونطوری نبوده ولی بازم درس نمیگیریم متاسفانه

با آرزوی موفقیت برای همگی عزیزان:72::72:

چند روز پیش شیشه سس شکست . همسرم تا جایی که ازش بر می آمد تمیز کرد . در این چند روز هم به صورت ایستاده زمین را طی می کشیدم.به نظرم آشپزخانه ام تمیز بود و برق می زد.

تا اینکه امروز نشستم و زمین را کهنه می کشیدم که متوجه لکه های سس در گوشه و کنار می شدم.

متوجه نکته ای شدم اینکه کبر و غرور و از بالا نگاه کردن موجب می شه نتونیم عیب های خودمون را ببینیم برای شناسایی عیب ها مون لازمه تواضع داشته باشیم.

بعضی اتفاقات باعث میشه یه ترمز به زندگی بدیم و یه نگاه سریع به تمام لحظه های زندگی که از دست رفته داشته باشیم ....یه نگاه متفاوت!!..
گاهی تو مشکلات و تلاطم زندگی انقدر خودمونو درگیرکردیم که فکر میکنیم به ته خط رسیدیم...
اما یه اتفاق ترجیحا ناگوار به ما میفهمونه...
تمام روزایی که به خاطر رنجها و سختیاش تلخ بودیم و تلخی کشیدیم,انقدرها هم تلخ نبوده.....,حتی خیلیهاش کاملا پوچ بودن!
همی رنجه دادی تن خویش را,,,,
میتونستیم فکرمونو و تصورمونو جوری بسازیم که حتی لحظات شیرین هم باشه...
بهتره کمی هم به نعمتهایی که خدا بهمون داده فکر کنیم.به پوچ بودن بعضی از رنجها ایمان! داشته باشیم...
پس جوری فکر کنیم که بعدها افسوس نخوریم....

سلام
تشکر از آقای محمد رضا برای ایجاد این تایپیک.
خیلی باارزشه که به تجربه سالها زندگی افراد دسترسی داشته باشی
تجربه هایی کسب کردم که برام ارزشمنده امیدوارم براتون مفید باشه.

اولیش در زمینه ازدواجه که قبل ازدواج ببینید طرف مقابل رو همون طور که هست می تونید بپذیرید و بعد انتخاب کنید.به اینکه در آینده تغییرش میدین نباشین.

دومین تجربم :حیاط خلوتی داریم که یه روز متوجه شدم گنجشکی در اونجا افتاده و نمی تونه بره (به دلیل ورق کشی روی دیوار).هرچی سعی کرد موفق نشد.من همسرم رو صدا زدم بهش جریان رو گفتم و همسرم خواستن پرنده رو بگیرن و پروازش بدن(هدفمون خیر رسوندن به پرنده بود)پرنده هم که هدف ما رو نمیدونست تا می تونست فرار می کرد تا نگیریمش.بالاخره گرفتیم و پروازش دادیم رفت.
من اونجا با خودم فک کردم که اکثر ما وقتی برامون سختی پیش میاد مثله همون پرنده عمل می کنیم و همش ناراحت از مشکلمون هستیم و دردی که داریم. اما شاید اون مشکل و سختی دری باشه و بهانه ای باشه برای پرواز.نمی تونیم و شایدم انقدر ایمان قوی نداریم که در لحظه سختی و درد بدونیم خدا برامون بهترین ها رو می خواد برای همینم برای سختی و رنجی که پیش اومده ناشکری می کنیم.

تجربه سوم:وقتی استرس و نگرانی و مشکلی داریم برای دیگران دعا کنیم و صلوات و قرآن خوندن رو برای دیگران و دعا کردن برای حاجت روایی دیگران فراموش نکنیم.در شرایط سختی این کار بهم خیلی آرامش میده.

سلام
مهم ترین تجربه من مکافات عمله
بچه تر که بودم با چت با یه اقایی آشنا شدم و مدت ها از طریق چت با اون فرد صحبت می کردم و مکالمه داشتیم ولی هیچ وقت اون اقا شماره تلفن خودش رو به من نمی داد و چون شهر هامون از هم دور بود هیچ وقت همو ندیدیم
تا یک سال روال همین بود تا اینکه فهمیدم این آقا متاهله و رابطه خوبی با خانمش نداره . من بعد از این موضوع از روی بچگی صرفا فقط به حرف های اون اقا گوش می دادم با اینکه خیلی دوستش داشتم ولی اصلا به روی خودم نمی اوردم برای من خیلی سنگین بود با مرد متاهل دوست باشم جز روابط ممنوعه بود ولی از طرفی هم دلم نمی یومد چون باهام درد و دل می کرد بهش بگم بهم زنگ نزن یه جورایی من برای اون فقط یه رفیق و دوست اجتماعی بودم.
ولی فکرش رو نمی کردم این اتفاق برای خودم هم بیفته
از عذاب وجدان بار ها از خدا طلب بخشش کردم سر نماز از خدا می خواستم من رو ببخشه ، ولی قوانین دنیا تغییر نمی کنن و از هر دستی بدی پس می گیری
تا اینکه گذشت و من با شخص دیگه ای عقد کردم
تک به تک اون اتفاقات برای خودم تکرار شد
خیانت شوهرم ، اس ام اس هایی که به دوست دخترش داده بود ،تماس های تلفنی
همه اش پتک شد و خورد توی سرم
با این تفاوت که من نااگاهانه وارد یه زندگی شده بودم
ولی زندگی خودم دستخوش بدترین اتفاقات شد
واسه همین هیچ وقت روم نمی شه به خدا گلایه کنم
چون می دونم حقم بوده من از خدا طلب بخشش کرده بودم ولی اون نبخشیده بود
می دونم تا وقتی زندگی اون خانم سر و سامونش نگیره زندگی منم همینطور به هم ریخته اس
من باعث ایجاد شک و شبهه تو دل اون دختر شدم و زندگی خودمم همینطور از هم پاشید

سلام

این تاپیک چقدر فعاله ماشاالله.:18:

--------------

من تو ماه گذشته درگیر مسائلی بودم که خیلی برام مفید بود. از رشد شخصیتیم بگیرید تا رشد اعتقادی.

خوب انسان ها گاهی به اندازه کافی رشد نکردن، گاهی به اندازه کافی پخته نشدن، گاهی هم اشتباه میکنن.

مهم اینه که به محض رسیدن به آگاهی سعی در بهبود اون اشتباه و یا ناپختگی بکنند. مثل آدمی که میخوره زمین و دوست نداره رو زمین بمونه، تمام تلاشش رو میکنه، از در و دیوار کمک میگره تا بتونه دوباره بایسته.

تو این وسط ممکنه یه عده اذیت شن، یه عده وسط دایره بیان و درگیر شن. اون وقت هست که تو مسئول خودت فقط نیستی،

باید اینقدر محکم باشی تا همچیز رو درست کنی، شاید این درست کردن باعث از دست دادن هم یشه، ولی مهم اینه که آزاد باشی

مهم اینه که این وسطا رشد کنی. خودتون نبازی و باشی.

اون وقته که چیزایی بدست میاری.

از قدرت فکری که خدا داده نباید غافل شد، مرکز رشد همونجاست.

رضای خدا آخرین چیزیه که باید بهش رسید.

قبلنا خیلی به دل میگرفتم
الان سعی میکنم که ببخشم مواردی که حل نشدنیه و تمرکزم از اخلاق دیگران اوردم روی اخلاق خودم و حل کردن مساله حداقل از جانب من

و واقعا شادی که از همه مهمتر برام اتفاق افتاده

خدا به هممون کمک کنه تا این چند دهه ی سریع تمام شونده را زنده باد گویان به زندگی زندگی کنیم

سلام و عرض احترام:72:
تشکر از آقا محمدرضای مهربان برای ایجاد این تاپیک
من از یک سنی به بعد مثل هر دختری خواستگار داشتم و البته ساده بودم.
توی تموم این سالها افراد خیلی زیادی رو دیدم و چکیده تجربه خودم رو برای خوانندگان این مطلب که مجرد هستن در سن ۳۱ سالگی مینویسم و امید دارم سرلوحه ی تصمیمات خودشون قرار بدن؛

۱ . ازدواج از دو شهر مختلف
تا حد امکان سعی کنین برای ازدواج از شهر خودتون و محل زندگیتون همسر انتخاب کنین. فرهنگ ها و رسومات مختلف ، تفاوت اساسی در دیدگاهها، کوچ اجباری از محل زندگی، سخت شدن دیدار خانواده و اقوام، مشاجره و درگیری، غربت و ... گوشه ای از مشکلاتش هست.

۲ . خانواده ی پر جمعیت و کم جمعیت
یرای ازدواج اگر فرضا شما توی منزل یک خواهر و برادر هستین.. بهترین و نزدیکترین گزینه ها برای ازدواجتون خانواده هایی هستن که دو یا سه فرزند دارن.
اگر شما وارد خانواده هایی بشین که جمعیت زیادی دارن به دلیل نداشتن آشنایی با چنین محیطی و نبود بستر روانی لازم به مشکل میخورین. فرض میکنیم شما عادت به پذیرش مهمان در حد معمول دارین و حالا با خانواده ای وصلت کردین که شش تا بچه هستن و کلی عروس و داماد با فرزندانشون در ماه میهمان شما خواهند بود و این حجم از مهمان داری برای شما سخت هست و به مشاجره و رفتارهای نادرست منتهی میشه.

۳ . حرف های قشنگ و رؤیاهای زیبا
چیزی که خیلی مهمه اینه که بعضی آدمها در دوران آشنایی ازدواج یا نامزدی اسیر حرف های قشنگ و تخیلات زیبا میشن. این بشدت خطرناکه. باید تا جایی که امکان داره تو این مدت یک گوشتون در باشه و یکی دروازه. حرف های قشنگ عمر به بلندی یک گل دارن و تنها چیزی که باقی خواهد ماند عمل هست.
شما باید طرفتون رو ارزیابی کنین و ببینین چقدر در عمل شبیه حرف های خودش هست .

۴ . طول زمان دوستی، آشنایی یا نامزدی
اگرچه مخالف سر سخت دوستی دختر و پسر هستم بر خلاف ظاهر امروزی خودم .. اما این سه زمان رو طولانی نکنین.‌ زمان خوردن در ازدواج متأسفانه برای درصد زیادی با بهم خوردن رابطه یکی هست. چون هر مسئله ی مهمی تایمی داره و بعد اون باید اقدامات مؤثری صورت بگیره.

۵ . به امید تغییر وارد نشین
دوستان خوبم به امید تغییر کسی بعد از ازدواج با اون وارد زندگی نشین. آدمها هر چقدر سنشون بیشتر بشه شبیه مجسمه گِلی نرمی هستن که با گذشت زمان سفت و سخت تر میشن. شما الان برین و یک مجسمه رو دستتون بگیرین .. تغییر شکلش بدین و باهاش یک قلب درست کنین.. خب آیا تونستین؟ آدمها هم همینن یا میشکنن یا تغییر نمیکنن. مگر درصد کمی که خودشون اراده ی تغییر داشته باشن.

۶ . سن پایین و ازدواج
شما از بیست سالگی تقریبا با درس خواندن در دانشگاه یا ورود به محیط های مختلف مدام در حال تغییر هستین. این زمان پر از هیجان و اتفاقات ریز و درشت هست، پر از تصمیم های احساسی و عجولانه. پر از آدمهای رنگانگی که هر روز میبینین.
پس انتخاب مهم زندگیتون که ازدواج هست رو در این زمان قرار ندین. بگذارین بزرگتر بشین و تجارب بیشتری بدست بیارین. ۲۵ سالگی به بعد میتونین بیشتر به ازدواج فکر کنین.

در پناه خدا خوشبخت و سالم باشین انشالله:72:

سلام
تازگی ها به یک خودشناسی رسیدم که چقدر از طبیعت لذت میبرم
انقدر از طبیعت خوشم میاد که دوست دارم نقاش طبیعت بشوم

اینو نگاه کنید
وااااااااااااااااااای چقدر زیباست

http://cdn.asriran.com/files/fa/news...220771_147.jpg

http://mahstan.ir/wp-content/uploads...B1%DB%8C-5.jpg

من بیشتر وقتها که توی مترو و یا اتوبوس هستم فرد مسنی میبینم میایستم تا اون بشینه میگم بزار یکی هم برای مادر و پدر من پاشه و به اونا رحم کنن
بیایم به هم رحم کنیم
تا خدا به هممون رحم کنه

http://arga.ir/file/img/2017/06/Phot...-parents-1.jpg

سلام دوستان مهربان و عزیزم :43:

من خب بالأخره از نظر سن از شما کوچکتر هستم و به اندازه ی خودم تجربه کسب کرده ام .

تا اینجا در زندگی ام بزرگترین درسی که گرفته ام آن است که :

خدا هر گاه که ما خواسته ای داریم را بهمون نمیدهد بدون شک یک چیزی بسیار بهتر از آن که
در خواستمون بوده را بهمون عطا میکنه :72:

پس همیشه به حکمتش دل بسپارید و بدونید خدا همیشه و در همه حال حواسش به ما و ندای قلب ما هست.

درس دوم که گرفتم :

همیشه در هر کاری اول به خداوند توکل کنید و بعد صبر

عجله نکنید ... خدا به وقت مناسب که خودش می داند پاسخ صبر ما را می دهد و بهترین را به ما عنایت میکند :72:

**** الحمد لله ربّ العالمین ****

تجربه امروز من اینه که


اگر شخصی خوب صحبت میکنه و خوب و وزین و پخته مینویسه ، در عمل همینگونه رفتار نمیکنه .


بعضی آدمها ، نه خوب حرف میزنن نه کتاب خاصی توی ذهنشونه که بهش استناد کنن اما خیلی خوب عمل میکنن .


اگر گیسوکمندها اعتقاداتشون رو بیان میکنند ، و خیلی شیرینه چون با این اعتقاد ارزششون بالا رفته
این فقط به این معنی است که ما با این جملات قشنگ و اعتقادات وزین ، مخالفت نداریم ، به هیچ وجهه در عمل همینطور نخواهیم بود .


گاهی فاصله صحبتها و نوشته های قشنگ با واقعیت و عمل ، جدا شبیه رفتار " اسکوییلر " خوک خوش سخن در قلعه حیوانات هست .


نه اینکه بخواهیم چرب زبانی کنیم اصلا ربطی به چرب زبانی نداره
اما ناخواسته داریم فقط با یکسری جملات قشنگ و باصطلاح اعتقادات باارزش ، خودمون رو راضی میکنیم .
وقتی جرأت ابراز ضعف ها و اشتباهاتمون رو نداریم و قایم شدیم میشیم همون اسکوییلر .

بچه رسیدگی میخواد
یک بچه کلاس اولی حد اقل بین 4تا 5 ساعت رسیدگی در روز می خواد
حالا به غذاش به تکالیفش به نظافتش به بازیش به تفریحش
خواهش میکنم به بچه هاتون رسیدگی کنید
یک مادر و پدر که بیشتر مادر باید حد اقل ماهی یکبار یک کتاب روانشناسی در زمینه کودک و خانواده بخونن
یک مادر پدر علمشون رو بهتر به روز کنند تا پاسخگوی سوالات فرزندانشون باشند
مثلا اون دفعه پسرم از من پرسید زبان کوچک چه کاری انجام میدهد
مواظب بچه ها مون باشیم
رفتار صحیح یاد بگیریم تا فرزندان سالم داشته باشیم

خدایا کمکمان کن که فرزندانی تربیت کنیم تا تو از انها راضی باشی
امین
https://encrypted-tbn0.gstatic.com/i...i5vm8pL00dCC_Q

چند وقت بود که همش وصل به اینترنت بودم
کار خاصی انجام نمیدادم بیشتر مطالعه می کردم بیشتر هم وبلاگ یا مطالب دیگران را می خواندم طوری که از انجام دادن کارهام باز میماندم
تا اینکه موبایلم خراب شد و فقط میتونستم ساعت 6 بعد از ظهر به بعد بیام نت
و چقدر زندگی خوب شد روز های اول مشغول برنامه ریزی برای ساعات بی اینترنت بودم
الان به همه کارهام میرسم حتی زمان کم میارم
تونستم کتاب روانشناسی عمومی رو شروع کنم به خواندنش
و خیلی کارهای دیگه که اساسی بود برای زندگیکم رو انجام دادم خدا رو شکر

اینترنت خوبه ولی به صورت محدود

تجربه ای که طی این چند سال از خواندن و شنیدن مشکلات دختران و پسران در رابطه های عاطفی بدست آوردم رو برای شما مینویسم.

بزرگترین زنگ خطر برای روابط عاطفیتون این هست که، رابطه بی تعهد طولانی بشه.

برخی افراد علت طولانی شدن ارتباطشون رو ؛
مسایل تحصیلی
مسایل مالی
مسایل خانوادگی
و ... بیان میکنن.
برای همینم یهو یه دختر یا حتی پسر میبینه راحت سه ، چهار ، شش سال... از عمرش و فرصت هاش در یک رابطه بی تعهد و پوچ از دست رفت.
اکثر این روابط پایان تلخی دارن و افراد جدا میشن.

آسیب هایی که متوجهشون هست افسردگی، سلب اعتماد، تنفر از ازدواج و ... رو میشه اشاره کرد.
برای همین هست که توصیه میکنم برای روابط عاطفی حدودی تعیین کنین.

اگر کسی مشکلی داره میتونه بعد از رفع مشکلش بسراغ شما بیاد.
رابطه ی شما باید هدف داشته باشه یعنی بدونین برای ازدواج دارین ادامه میدین یا صرفاً سرگرمی طرف مقابلتون هستین.
برای آشنایی ازدواج چند ماه کافی هست ، لازم نیست به سال یا چند سال کشیده بشه.
قطعا در پایان متضرر خواهید شد.

با آرزوی خوشبختی برای همه ی شما:72:

ایا پرخاشگرید؟
ایا بی حوصله هستید؟
ایا خوابتان زیاد شده است ؟
ایا وقتی فکر میکنید سرتان درد میگیرد؟
ایا ریزش مو دارید؟
ایا در فکر کردن دچار مشکل شده اید؟
یه مدت بی حوصله بودم تا اینکه ازمایش خون دادم دیدم اهن بدنم خیلی کم شده

الان دارم قرص اهن مصرف میکنم و حالم خوب است
قرص ویتامین دی هم همینطور

http://harfetaze.com/wp-content/uplo...ors-ahan-1.jpg

تازیگیها چون پسرم خیلی غلط املایی داره خیلی عصبی میشم
چونکه معلمشون منو که خواست گفت چون پسرتون یتیم رهاش کردید؟؟ شاید چون یتیم درسش ضعیف ؟ در صورتی که من روزی یک ساعت باهاش کار میکردم
منم از اون روز سخت گیر تر شدم توی درساش
حتی متاسفانه یکبار دفتر شو بخاطر غلط های زیاد پاره کردم گفتم پسر من چرا پدر و مادر در کنار هم نداره تا باهم کمک کنند درسش خوب بشه
چون من واقعا گاهی نمیرسم یا انقدر شیطنت میکنه که نمی نویسه
ولی از خودم شرمنده شدم
یاد این ایه شریفه افتادم فامالیتیم فلاتقهر
با خودم گفتم امید فکر کن پسر یتیم اوردی خونه
باید همچین رفتاری باهاش داشته باشی؟؟؟
خیلی شرمنده شدم خیییییییییلی
با خودم گفتم بچه هات جز تو هیچ کسی رو ندارن
کوچولو هستن دست پای کوچولو نازن
ما برای بچه ای که بچه مانیست بیشتر وقت و احترام میزاریم برای بچه خودت که باید بیشتر باشه چون وظیفت
چون خدا روز قیامت ازت سوال میکنه
مثل بچه ای که داره تو خیابون میره حتی ممکن جونت رو هم فدای اون بچه بکنی برای نجاتش
متاسفانه بعضی وقتا مهار بزرگ نباش ادم اذیت میکنه
در صورتی که تو روح بزرگی داری هر روز جای رشد برای بزرگ شدن تو هست
تو خیییییییییلی میتونی بزرگ باشی به اندازه یک اقیانوس
برای بزرگ بودنت محدودیت نزار

بهترین تجربه اینه که امروز رو غنیمت بشماریم ، شاید فردا خیلی دیر باشه...:72:

داشتم توی اینترنت می گشتم به خاطره یک جمله زیبا برای امضام
که دیدم چه جملات زیبایی وجود داره
چقدر ارام بخش
مثلا

یک جمله زیبا از طرف خدا :

“قبل از خواب دیگران را ببخش و من قبل از اینکه بیدار شوید ، شما را بخشیده ام” . . .

کسی که بهشت را بر زمین نیافته است

آن را در آسمان نیز نخواهد یافت

چنان زندگی کن که کسانی که تو را می شناسند و خدا را نمی شناسند

بواسطه آشنایی با تو ، با خدا آشنا شوند . . .

عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتماد می کنیم

بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری !

بعد از چند روز به دوستی

بعد از چند ماه به همکاری

بعد از چند سال به همسایه ای

اما بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم . . .

خوب بعضی وقتها اصلا بیایم نظرات و جملات ادم های دیگه رو راجع به خدا و نوع درست زندگی بخونیم
این میتونه در ما معنا و بعد از معنا انگیزه ای برای شاد زیستن ایجاد کند

یک سالی ما همسایه ای داشتیم که ایشون لوازم خانگی قسطی برداشته بودن.

رفتیم منزلشونو و تبریک گفتیم... یکی از بچه هاش برگشت گفت نه الان تبربک نگین!! گفتیم چرا؟

گفت اینا که هنوز مال خود خودمون نشده، هر وقت قسطاشو دادیم مال خودمونه...

به ذهنم رسید که رابطه ی دو نفر آدمم با هم همینه..

دختر خانمها، آقا پسرا... اینکه شما عاقلین شکی نیست...

اما وقتی بگین فلانی شوهرمه، زنمه، عشقمه که واقعا شرعی و قانونی همسرش باشین. یعنی بر هر دین و ایمانی.. قانونی یعنی ثبت در سند عقدنامه.

میدونین چند درصد از شکست های عاطفی و افسردگی بخاطر اینه که بعضی ها در تخیلاتشون با دیگری ازدواج میکنن، صاحب فرزند میشن، زندگی میکنن... اما در واقعیت قدم از قدمی براداشته نمیشه.

عشق خوبه اما اگر قراره عاشق بشین ، همگام با عشق کارای اساسی انجام بدین.. آشنایی، خواستگاری، نامزدی، عروسی.. عشقی که چند سال در دوستی بگذره ته خوبی نداره. دوستی عشق رو از بین میبره و دو نفر رو از هم دلزده میکنه. عشق باید واقعی باشه... زندگی واقعی باشه... :72:

بهترین راه پایداری عشق ازدواج هست.:72:

سلام دوستان خوبم :43:

همین الآن که داشتم تو تالار میگشتم رفتم تو فکر و دنبال این تاپیک بودم تا بیام و یکی از تجربه های شخصی و درسی که از زندگی یاد گرفتم را براتون بگم :

من خیلی از موقعیت ها و حالاتی در زندگی تجربه کردم ...هم خوشحالی و حس خوب و هم ناراحتی و غم ...

عمر خوشحالی و حس خوب از یک اتفاق خیلی کوتاهه و به شخصه تجربه کردم ... ممکنه اونجور که الآن خیلی خوشحالی فردای اون روز همه چیز عوض بشه و جای اون رو غم بگیره ... پس در همه ی حالات زندگیتون انتظار هر اتفاقی را داشته باشین و آماده ی پذیرش اتفاقات باشین ... خوشحالی پایدار نیست ...
آدم باید برای لحظات خوب توی زندگی اش تلاش بکنه خب ولی گاهی اون چیزی که مدنظرش هست را بهش نمیرسه ...
حتی در عین شادی و خوشحالی هم انتظار همه چیز را داشته باشین ... نمیگم از لحظاتتون لذت نبرین ولی اینقدر نباید غرق در شادی شد که بعدا ممکنه ازت گرفته بشه.

و همینطور درباره ی حس غم و ناراحتی :

یه زمانی بود فکر میکردم دیگه هیچ وقت نمیتونم واقعا از عمق وجودم شادی رو احساس کنم و لبخند بزنم .. یعنی خیلی حس بدی بود ولی خدا چنان بهم نشون داد که قادر به هر کاری هست و من با تمام وجودم خوشبختی و در اصل زندگی کردن را احساس کردم...
عمر غم هم مانند همون خوشحالی میمونه ..ولی خب برای من عمر غم طولانی تر بود ...
ولی بهر حال در همه ی لحظاتی که دارید زندگی میکنید و نفس میکشید شکرگزار خداوند باشید و همه ی امورات زندگیتون را به خودش بسپارید و ازش عاقبت بخیری و عافیت بخواهید.

ان شاءالله عمر شادی عمیق درونتون طولانی طولانی باشه :72::72::72::72::72:

داستان شوهر روشنفکر که منو بفکر فرو برد...

دوستی واسم تعریف کرد که؛

یکبار بین جمعی از خانم ها در مهمانی جشن تولد یکی از همسایه ها نشسته بودیم.

خانمی با خوشحالی برگشت گفت من خیلی راحتم، آزادام، اینم مرهون همسر مهربون و روشنفکری هست که دارم.
یه خانمی گفت آزادی ؟ مثلا توی چی؟
گفت پوششم، ارتباطاتم و ... ما به هم اطمینان داریم.

دوستم گفت چند دقیقه بعد خانمی از داخل جمع مسئله ای رو مطرح کرد که برام تازگی داشت...
رو کرد به اون شخصی که میگفت شوهرم روشنفکره.... گفت عزیزم من نمیخوام قضاوت کنم ، اما روشنفکری بیش از حد و نداشتن غیرت روی تو ممکنه نشونه ی چیز دیگری باشه! اینو جدی بگیر

ممکنه کسی که رفتار و گفتار و ... طرف مقابلش براش بی اهمیته خودش در خفا مشغول به کارهایی باشه که دیگه توجهش و پرداختنش به تو کم شده باشه و اصلا یه وقتایی احساس کنه با اینهمه بدی که در حقت میکنه باید اجازه بده آزاد زندگی کنی و یه جورایی عذاب وجدان داره.. وگرنه هیچ زنی یا مردی پیدا نمیشه که هم رو دوست داشته باشن و نسبت بهم حساس نباشن و غیرت و حیا نداشته باشن.

بهترین تجریم در زندگی این بود که ....

گذشت زمان بهترین معلم و مؤثرترین آرامبخش هست.:72:

ماجرای دو‌نفر‌ از خواستگاران

من کلا توی زندگیم تقریبا از هر سطحی خواستگارانی داشتم و همین تجربیاتمو بالا برد، چیزهایی که شاید شنیده بودم یا میخوندم اما عملا لمس نکرده بودم.

یک ماه پیش آقای جوانی با مادرم گرفتن درخواست اینو داشتن که مادرم اجازه بدن و با والدینشون صحبت کوتاهی بجهت خواستگاری داشته باشن.
دیگه زمانی که والدین صحبت کردن و ایشون اجازه گرفتن وقتی قرار شد من ازشون سؤالاتی بپرسم و ایشونم سؤالاتشونو بپرسن.. در میان سؤالاتشون جمله ای بود که بنظرم جالب اومد و علتی شد که بنویسم.

من اگر از دید خودم میخواستم این فرد رو توصیف کنم با معیارهایی که تو ذهن از زیبایی بود به ایشون نمره ی ۹۰ رو دادم.... یعنی از نظر ظاهری . از نظر تمکن مالی و شغل ۷۸ . که همینو وقتی از مادرمم سؤال کردم و نظرشون رو جویا شدم رقمی بالاتر از رقم من بود. ( نسبت به خواستگاران قبلی )
یادمه ایشون برگشت بمن گفت خانم بنظرتون من زشتم؟
خب اون موقع نمیتونستم بگم نه شما مشکلی نداری و ... بهمین علت بحث رو منحرف کردم . باز ایشون یکبار دیگر بمن گفتم من خیلی زشتم مگه نه؟ میدونم پوست صورتم جلو آفتاب سوخته .. قدم چطوره؟ ( قدشم مشکلی نداشت)
در حالی من تا اون لحظه دقت نکرده بودم و وقتیم دقت کردم دیدم بخاطر قرار گرفتن جلوی آفتابه و عارضه ی خاصی نیست.. قیافه هم همون قیافه ی روز اول بود و قد هم عالی

حالا این بماند تا تکه ی دوم نوشتم...

پارسال یه آقای دیگری بودن که ایشونم خواستگاری کردن... اما این دو نفر مقابل هم بودن.‌ این آقا ظاهرش خوب بود اما در کل برای من خیلی معمولی بود . جالب این قسمت ماجرا بود که خیلی از خودش تعریف میکرد با توجه به یک ایراد ظاهری مادرزادی که البته در نگاه عادی مشهود نبود و من متوجهش بودم بازم تأکید میکرد که خوبه. از موفقیت های علمیش میگفت که بنظر من خیلی خاص نبود و برای هر کسی ممکنه باشه.

من به هر دوی اینها با توجه به تصمیمی که گرفتم پاسخ منفی دادم اما جواب ها جالب بود.

خواستگاری که یک ماه پیش اومده بود بعد از شنیدن جواب منفی فقط یک جمله گفت ( میدونم من زشتم و منو بخاطر زشتیم رد کردی)

خواستگار پارسال ( میدونید سرمایه پدر من و موقعیت من خیلی عالیه کسی بهم نه نمیگه ..باشه هر جور خودتون صلاح میدونین)

به این فکر میکردم که تموم این رفتارها و گفتارها از یه جایی درون ذهن ما استارتش خورده میشه و در واقع عملی میشه. این ماییم که به خودمون ارزش میدیم و اولین برچسب رو خودمون به خودمون میزنیم ... سازنده ی اولین تصویر در ذهن دیگرانیم .. این ماییم که تلقین میکنیم. این ماییم که نشون میدیم دیگران دربارمون چه فکری بکنن . چطور تصورمون کنن و چقدر بها بدن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahar.66

ماجرای دو‌نفر‌ از خواستگاران

من کلا توی زندگیم تقریبا از هر سطحی خواستگارانی داشتم و همین تجربیاتمو بالا برد، چیزهایی که شاید شنیده بودم یا میخوندم اما عملا لمس نکرده بودم.

یک ماه پیش آقای جوانی با مادرم گرفتن درخواست اینو داشتن که مادرم اجازه بدن و با والدینشون صحبت کوتاهی بجهت خواستگاری داشته باشن.
دیگه زمانی که والدین صحبت کردن و ایشون اجازه گرفتن وقتی قرار شد من ازشون سؤالاتی بپرسم و ایشونم سؤالاتشونو بپرسن.. در میان سؤالاتشون جمله ای بود که بنظرم جالب اومد و علتی شد که بنویسم.

من اگر از دید خودم میخواستم این فرد رو توصیف کنم با معیارهایی که تو ذهن از زیبایی بود به ایشون نمره ی ۹۰ رو دادم.... یعنی از نظر ظاهری . از نظر تمکن مالی و شغل ۷۸ . که همینو وقتی از مادرمم سؤال کردم و نظرشون رو جویا شدم رقمی بالاتر از رقم من بود. ( نسبت به خواستگاران قبلی )
یادمه ایشون برگشت بمن گفت خانم بنظرتون من زشتم؟
خب اون موقع نمیتونستم بگم نه شما مشکلی نداری و ... بهمین علت بحث رو منحرف کردم . باز ایشون یکبار دیگر بمن گفتم من خیلی زشتم مگه نه؟ میدونم پوست صورتم جلو آفتاب سوخته .. قدم چطوره؟ ( قدشم مشکلی نداشت)
در حالی من تا اون لحظه دقت نکرده بودم و وقتیم دقت کردم دیدم بخاطر قرار گرفتن جلوی آفتابه و عارضه ی خاصی نیست.. قیافه هم همون قیافه ی روز اول بود و قد هم عالی

حالا این بماند تا تکه ی دوم نوشتم...

پارسال یه آقای دیگری بودن که ایشونم خواستگاری کردن... اما این دو نفر مقابل هم بودن.‌ این آقا ظاهرش خوب بود اما در کل برای من خیلی معمولی بود . جالب این قسمت ماجرا بود که خیلی از خودش تعریف میکرد با توجه به یک ایراد ظاهری مادرزادی که البته در نگاه عادی مشهود نبود و من متوجهش بودم بازم تأکید میکرد که خوبه. از موفقیت های علمیش میگفت که بنظر من خیلی خاص نبود و برای هر کسی ممکنه باشه.

من به هر دوی اینها با توجه به تصمیمی که گرفتم پاسخ منفی دادم اما جواب ها جالب بود.

خواستگاری که یک ماه پیش اومده بود بعد از شنیدن جواب منفی فقط یک جمله گفت ( میدونم من زشتم و منو بخاطر زشتیم رد کردی)

خواستگار پارسال ( میدونید سرمایه پدر من و موقعیت من خیلی عالیه کسی بهم نه نمیگه ..باشه هر جور خودتون صلاح میدونین)

به این فکر میکردم که تموم این رفتارها و گفتارها از یه جایی درون ذهن ما استارتش خورده میشه و در واقع عملی میشه. این ماییم که به خودمون ارزش میدیم و اولین برچسب رو خودمون به خودمون میزنیم ... سازنده ی اولین تصویر در ذهن دیگرانیم .. این ماییم که تلقین میکنیم. این ماییم که نشون میدیم دیگران دربارمون چه فکری بکنن . چطور تصورمون کنن و چقدر بها بدن.

---

سلام قشنگ مشخصه چیزی که نوشتین یه داستان کوتاه بود وواقعی نبود...


ظاهرت خوب نباشه خوب نیست دیگه و برای دخترا ظاهر و پول خیلی مهمه
کلا مشکل دخترا نیست اصلا مقصر جامعه هست و زندگی
نگاه زندگی و جامعه رو پول هست و ظاهر بحث فلسفی هست.
حالا شما بگو ذهنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Telegramid_TrueMotion

سلام قشنگ مشخصه چیزی که نوشتین یه داستان کوتاه بود وواقعی نبود...

---

سلام

داستان یا واقعیت در هر دوی اینها درس هایی هست البته برای کسانی که امید و انگیزه ی تغییر دارن.:72: