كاش هيچ وقت فداكاري نمي كردم

سلام به همه دوستان من پزشكم وتازه اين سايت و شناختم خيلي خوبه كه ميتوني درددل كني و كسي تو رو نشناسه من گناهم اولم اينه كه تو دوران نامزدي خيلي ساده بودم و همه دروغهايي كه ميگفت و باور كردم خودم ساده بودم و تاوانش هم دارم پس ميدم پاي همه چي همسرم وايسادم فقط با خيال اينكه من و دوست داره اما الان كه ده سال ميگذره تازه ميفهمم كاش فداكاري نمي كردم من درامدم خوبه ظاهر بدي هم ندارم بعد ده سال هنوز كسايي كه نميدونن متاهلم ازم خواستگاري ميكنن تو طبابت تا حدي موفق هستم اما همسرم روز به روز داره بدتر ميشه حتي كارم و كم كردم اما.....گاهي وقتها به خودم ميگم يه مرد چي از زندگي ميخواد من شغل خوب و درامد خوب دارم ظاهرم از نظر خيلي ها خوبه با اما واقعا نمي دونم دردش چيه!!!!!روز به روز داره بداخلاق تر و بي عاطفه تر ميشه روابطمون خيلي سرده

سلام
چندتا سوال ازتون دارم که میتونه توی بروز مشکلتون موثر باشه
روابط جنسی شما چطوره٬ایا همسرتون تمایل به برقراری رابطه با شما دارن و احیانا نسبت به شما بی رغبت نیستن؟
چون خیلی از سردی ها و بی انگیزگی توی زندگی مشترک ریشه در نارضایتی طرفین در روابط جنسی داره
دوم اینکه ایا شما توجه کافی به همسرتون و نیازهاش دارید چون شما مدام به موقعیت شغلی و دلایل برتری خودتون اشاره کردید این احتمال وجود داره که شما دچار خودبرتربینی باشید و ناخواسته به اقتدار همسرتون لطمه زده باشید که باعث شده به مرور زمان ایشون رو نسبت به شما سرد کرده باشه و جایگاه خودشون رو به عنوان یه مرد متزلزل دیده باشن...
این مورد بستگی به شخصیت و طرز فکر ایشونم داره
اگر دارای شخصیتی سنتی و مرد سالارانه باشن صددرصد خودکفایی و استقلال شما به مزاجشون خوش نیومده و برای انتقام گیری نسبت به شما بی تفاوت و بی روح شده...
بیشتر درباره خودتون و همسرتون و سبک زندگی و خصوصیاتتون بگید تا دوستان بهتر راهنمایی کنن...
موفق باشید...

سلام مجدد به همه در مورد سوال اول از هر نظر ما سرد شديم سوال دومم اينكه من واقعا ديگه نميدونم نيازهاي همسرم چيه كه براورده كنم در برابر همه كارهاش موافقت كردم و تا اونجايي كه بوده از دروغ هاي قبل از ازدواجش چشم پوشي كردم قبل از ازدواج به من گفت ترم اخر و بعد از درسش فوق امتحان ميده و بعد ميره سربازي وبعد هم كار اما بعد از دوماه از عقدمون من فهميدم كلي از لحاظ درس و دانشگاه عقب افتاده به زور و با هزار بدبختي و تشويق من بعد هشت سالي ليسانس گرفت بعد فوق كه ديگه خنده دار بود ازش بخوام سربازي هم ميگه نميرم بازم كنار اومدم شش سالي يه شركت زد درامدش خوب بود بعد اون هم واگذار كرد گفت به اندازه كافي دراوردم ديگه نميخوام كار زياد كنم قبل ازدواج درباره عقايد مذهبي كلي با هم حرف زديم اما همون بار اول كه نماز خوند فهميدم اصلا نماز خوندن باد نيستباز به روي خودم نياوردم حتي جلو من الكي ميگفت روزه ام اما نبود الان بعد ده سال تازه ميفهمم اعتقاد به هيچي نداره نمازم همون سال اول وقتهايي كه پيشش بودم ميخوند چون ما هر دومون دانشجو بوديم خانوادش تضمينركردن كه براي ما خونه رهن ميكنن و از نظر مالي حمايت ميكنن دو ماه بعد عقد فهميدم كه خبري نيست نه خونهاي رهن كردن نه از كمك مال خبري شد ما شش سالي عقدمون طول كشيد تا درس من تموم شد ازطرفي قبل ازدواج گفت تو عمرش فقط يه بار سيگار كشيده در حاليكه فهميدم كلا سيگاري بوده بازم چيزي نگفتم الان بيكار تو خونه سود پولشو خرج ميكنه،سربازي نميره،نميره سراغ مدرك دانشگاهي اش،فعلا هم دنبال كار نميره با همه اينها كنار اومدم اما يه مدت خيلي بداخلاق و بي عاطفه شده فقط به خاطر بچه ام دارم تحمل ميكنم

عجیبه واقعا
شما چقدر منفعلانه عمل کردی. کار نمیکنه میخوره و میخوابه و بی مسئولیته و شما که بک فرد موفق با تحصیلات عالی هستی و شغل و درامد خوب هم داری،از موضع عجز و ناتوانی در اومدی?
اگه ایشون تاپیک زده بود دنبال شما ناله میکرد منطقی بود. اما برعکس شده...
عجیبه واقعا عجیبه

سلام

مشکلات شما از چه زمانی شروع شد؟ انتقادات شوهرتون از شما چیه؟

سلام بيشتر از زمان تولد دخترم واينكه مجبور شديم به خاطر كار من به شهر من بريم انتقاد خاصي و نگفته واقعا خودمم نمي دونم چه انتظاري داره ولي شايد به خاطر اينكه از خانواده اش دوره چون احساس ميكنم خانواده اش از اينكه پسرشون به شهر ديگه اي رفته ناراحتن و درباره اين موضوع احتمالا همسرم از لحاظ روحي تحت فشار قرار ميدن و دليل ديگه ناراحتي هم كه خودم حدس ميزنم اينه كه من به خاطر اينكه همه اموالش به اسم خانواده اش شده و بارها از اونها خواهش كردم كه تكليف و مشخص كنن اما اينكار و نكردن حدود يك سال كه با پدر و مادرش در تماس نيستم اما با بقيه خانواده اش رفت و امد دارم چون يكبار از خود همسرم شنيدم كه گفت اگه اموالم به اسم خودم باشه از كجا معلوم كه تو نري و مهريه ات و طلب نكني اين موضوع خيلي من و ناراحت كرد چون اين حرف خود همسرم نيست واقعا همه مردها بايد اموالشون به اسم خانواده شون باشه كه نكنه يه زماني همسرشون مهريه اش و بخواد؟؟؟اين خيلي توهين و بي احترامي به يه زن ،از طرفي من بارها به همسرم گفتم اگر خداي نكرده اتفاقي براي تو بيفته هيچي از دارايي هات به بچه ات نمي رسه (چون من تجربه دارم پدر خودم قبل پدر بزرگم فوت شد و هيچي از ارث پدر بزرگ و اموالي از پدرم كه به اسم اونها بود به ما نرسيد و همه رو عموها بردن)اما همسرم ميگه خانواده من اينطوري نيستن سهم بچه ام رو ميدن اما خانواده اي كه حاضرن اموال پسرشون به اسم اونها باشه با اينكه ميدونن بين پسرشون و زنش ناراحتي پيش مياد ايا بعد پسرشون حق زن و بچه اش و ميدن؟؟من خانواده اش رو ميشناسم سالهاي دانشجويي يك ريال به ما كمك نكردن چطور ميشه اموالشو برگردونن؟از طرفي من ديگه قيد اموالشو زدم با پدر و مادرش ارتباط ام و قطع كردم كه ديكه بحثي پيش نياد گفتم ديگه من و بچه ام هيچي نميخوايم فقط اعصابم اروم باشه به همسرم گفتم من خودم درامدم بد نيست برا بچه ام پس انداز ميكنم

يه نكته كه يادم رفت بگم اينكه من هيچ وقت مهريه ام نخواستم چرا بايد خانواده همسرم از اين موضوع همسر من و بترسونن ايا واقعا بي احترامي به من نيست؟از طرفي من خودم درامدم خوبه و نيازي به مهريه ندارم چرا بايد همچين فكري بكنن؟وقتي اوايل ازدواج من پس انداز مختصرم و خرج تحصيل همسرم كردم كه حداقل تو تحصيل شكست نخوره ايا اين حق منه كه اينطوري با من برخورد بشه ؟؟خود همسرم ميدونه كه پول براي من مهم نيست من همه خرجهاي خودم و بچه ام و ميدم بارها شده همسرم براي من كادو گرفته من خودم حساب كردم مثلا يه بار جواهر گرفت من خودم پولشو دادم در حاليكه واقعا نياز نداشتم اما گفتم مهم اينه كه به فكرم بوده و از اين جواهر خوشش اومده كه من بندازم از طرفي خانوادش خودشون و تو سالهاي اول ازدواج به من نشون دادن يه بار كه پدرش پنجاه هزار به شوهرم داده بود جلو من بهش گفت پول و چه كار كردي همسرم ميخواست با اون پول كه ده سال پيش پول يه ميف ميشد براي من كيف بخره اما خدا شاهده من نزاشتم همسرم به اون پول دست بزنه حتي ما تا اصفهان رفتيم من دست به اون پول نزدم و مادر خودم حدرد دو ميليون پول تو حساب من ريخته بود من كلا از اون پول خودم خرج ميكردم و يه بار هم با مادر همسرم همون سال اول رفتيم خريد نه هزار تومان خيلي ناقابل پول خريد من شد و خواهر شوهرم حدود پانزده تومان مادر شوهرم چند بار به فروشنده گفت جدا حساب كنيد كه من پول خودم و بدم در حاليكه من كلي پول تو كيفم بود پول و به خواهر شوهرم دادم گفتم بده به مادرت كلي غرور من شكست من تو خانواده اي بزرگ شده بودن كه مادرم كل درامد و خرج خوراك و پوشاك و تحصيل ما ميكرد براي هيچي تا اونجا كه از دستش برمي اومد نه نمي گفت اين حركات از طرف خانواده اش واقعا تحقير ميشدم مادر من پول تو حساب من ريخته بود من به پول اونها نياز نداشتم اما هنوزم كه اموال چند صد ميليوني همسرم به اسم اونهاس و خودم درامد ميليوني دارم اون رفتارها و تحقيرهاشون يادم نميره و الانم همسرم و ميترسونن كه اموالش و مصادره كردن اين توهين بزرگي به يك زن

من نمی فهمم چرا شما باید خرج خودت و دخترت رو بدی و چرا شما باید پول هدیه ای که همسرت برات خریده رو بدی؟؟؟؟؟
شما به طور کل مرد بودن همسرتون رو با اینکارها زیر سوال بردی. و شاید هم ایشون به همین حالت عادت کردن و دیگه چه لزومی داره اموالشون رو از خانوادشون بگیرن یا حتی برن سر کار وقتی خانمی دارن که با مهارت تمام دلیل و انگیزه کار کردن رو برای همسرشون از بین بردن.

ببخشید کمی تند نوشتم ولی تند نوشتم چون کارهای شما شاید ظاهرش زیبا باشه اما خیلی زندگی خراب کن بوده.

من اصلا ناراحت نشدم كه تند نوشتين شما ميپرسين چرا خرج خودم و دخترم و ميدم پس چه كار كنم؟درحاليكه خودم درامد دارم سر خرجي دعوا و اعصاب خوردي راه بندازم فكر ميكنيد جوابش چيه؟؟؟؟بارها گفتم ميگه من همين و دارم و بيشتر از اين در توانم نيست كل پولهاش سرمايه كرده به اسم خانواده اش محتصري پول تو بانك كه ميگه من براي خرجي همين و دارم واين در توانم هست چقد من بحث كنم؟؟؟؟از طرفي پيش يكي از اشناها رفته بود جواهر برداشته بود خوب پولشو يه مدت نداد البته دوست خودش بود من يا بايد پسش ميدادم يا پولشو ميدادم براي اينكه زشت بود پول طلا فروش و ندم از طرفي اشنا بود پس دادن جواهر هم زشت بود چرا من مرد بودنش رو زير سوال بردم؟؟؟من تا پاي طلاق هم رفتم سال قبل گفت كه همه اموالش و به اسم خودش ميكنه حتي گفت كه كار تو شهري كه من هستم شروع ميكنه گفت كه سراغ مدركش ميره فقط گفت سربازي ديگه از سنش گذشته من گفتم اشكال نداره اما الان يك سال هيچ كدوم عملي نكرده؟؟؟چه كار كنم دوباره كار و بكشونم به قهر و دعوا؟؟؟؟؟دفعه قبل خيلي خاطره بدي دارم ديگه نميخوام به اون روزها برگردم از طرفي دخترم خيلي برام مهمه نميخوام تو خونه اي كه دعواس بزرگ شه

من در حال حاضر حس بدي به همه مردها دارم البته به اقايون برنخوره من صرفا حس دروني خودم و ميگم چون از همون اول خيلي دروغ شنيدم واقعا در جواب دروغ ادمها بايد چه واكنشي داشت؟من همه راهها رو امتحان كردم .اون اولها همه ميگفتن كه همسرم دوسم داره واين باز يه مرهمي بود به همه دردها البته نه براي دروغ ها اما الان كه بي احساس و عاطفه شده هيچ اميدي ندارم

همسرتون هدیه خریده پس مسول دادن پولش ایشونه نه شما و اگرم نده باز آبروی ایشون مطرحه نه شما. من بازم نمی فهمم چرا باید شما پول هدیه رو بدی.
در مورد خرجی هم نه با دعوا با سیاستهای زنانه ایشون رو تشویق کنید به خرید. مثلا لیست خرید بدید یا با ایشون برید برای خرید بچه یا فرزندتون همراه ایشون بفرستید بیرون برای خرید. یا از خرید کردناش تعریف کنید. خودتون رو خوشحال نشون بدین از خرید کردناش. خلاصه سیاست لازمه نه دعوا و البته صبر و قناعت.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

همسرتون هدیه خریده پس مسول دادن پولش ایشونه نه شما و اگرم نده باز آبروی ایشون مطرحه نه شما. من بازم نمی فهمم چرا باید شما پول هدیه رو بدی.
در مورد خرجی هم نه با دعوا با سیاستهای زنانه ایشون رو تشویق کنید به خرید. مثلا لیست خرید بدید یا با ایشون برید برای خرید بچه یا فرزندتون همراه ایشون بفرستید بیرون برای خرید. یا از خرید کردناش تعریف کنید. خودتون رو خوشحال نشون بدین از خرید کردناش. خلاصه سیاست لازمه نه دعوا و البته صبر و قناعت.

---

به کامنت این دوستمون توجه خاص داشته باش. دقیقا درست میگه. شما بآید تغییر رویه توی رفتارتون بدید. ضمنا وظیفه خرجی خونه با مرد هست.

امیدوارم مشکلتون حل بشه.

سلام به همه دوستان خوب همدردی:72:

خانم اسرین عزیز،
می دونید چرا هر کسی اینجا براتون کامنت گذاشته انگشت اتهامش به طرف شماست؟؟؟؟
همدردی یکی از خوبیهایی که داره اینکه مثل دانشگاهی می مونه که هر کسی تقریبا شش ماهی از عضویتش بگذره، دو واحد درسی مجبوره پاس کرده باشه!!!

اسم این دو واحد درسی کلیده مرده!!!

kelidemard
(کمی هم شوخی)
میتونیم به دکتر حبشی شما رو معرفی کنیم تا از این به بعد توی سخنرانی هاشون برای صحت گفته هاشون زندگی شما رو مثال بزنن. شاید پورسانتی هم به ما تعلق گرفت :biggrin:

شما مصداق بارز خانمی هستید که تو این فایل به عنوان مرد شکن ازش یاد شده!!!

خانم اسرین عزیز،
در اینکه شما بانویی فداکار مسئولیت پذیر مهربان باهوش و...هستید هیچ شکی نیست.

اما برای داشتن یک زندگی زناشویی موفق، اینها تنها کافی نیست!!!

همسربزرگوار شما هم در ضمیر ناخوداگاه و هم خوداگاهشون به شدت در مقابل شما حس حقارت می کنند.(البته خودشون هم کم مقصر نیستند)

درامد بالا ...(که تقریبا تو هر پستتون گفتید)
اختلاف تحصیلی بالا....
پشتکار....
اراده قوی...
یک زن قوی که نیازی به مردش ندارد!
و...

کاملا طبیعی است که ایشان از مهریه بترسند!!!به نظر من که ترس کار یک دقیقه ایشان است، وحشت فوق العاده ای همه وجود ایشان را گرفته !!!!
ببینم ..........شبها کابوس نمی بینند؟؟؟؟؟؟

کمی هم از دید ایشان به قضیه نگاه کنید!!


معذرت میخواهم که این ها رو میگم واقعا ببخشید شاید من اصلا در جایگاهی نیستم که از شما انتقاد کنم...
لطفا به این نگاه نکنید که چه کسی این حرف رو میگه، فقط خوب فکر کنید ایا این حرف درسته یا نه
همه پستهای شما نشان از عدم اگاهی تان از مهارت های زندگی و شناخت روحیات زن و مرد دارد،

که این هیچ ربطی به درجه آی کیو آدم نداره!!!

باارزوی خوشبختی برای شما:72:

ممنون از اظهار نظرتتون خودمم احساس ميكنم كه مهارت زندگي خيلي مهم البته در باره ترس من خق و به شما ميدم يكي از همكارهاي من كه برادرشون پزشك در حال جدايي از همسرش و يه بچه چند ساله دارن من و دوستم ناراحت اين موضوع بوديم من يه بار اين موضوع رو به همسرم گفتم كه اون بچه خيلي گناه داره همين چند وقت بعد كه سر يه موضوعي با هم بحث ميكرديم همسرم گفت تو ميخواي طلاق بگيري كه با برادر همكارت كه پزشك ازدواج كني من اول از گفتن اين حرف خيلي جا خوردم بعد خنده ام گرفت اصلا نمي دونستم چي جواب بدم!!!ولي اين موضوع و فهميدم كه ترس جدايي داره شايد من مقصرم ولي از نظر من درجه مدرك و سواد فقط توي محيط كار توي خونه زير يه سقف خيلي چيزهاي ديگه مهمه بارها اين و به همسرم گفتم ولي نميدونم چرا باز اين حرف و زد البته هميرم يه خصوصيت خيلي خوب داره كه همين از اول من و به خودش جذب كرد كه خيلي چشمش پاك اين قضيه بارها به من ثابت شده و جز دلخوشي هاي منه و يه كم برام روزنه اميد

سلام عزیزم شایدبعضی زنها فکر کنن اگه از همسرشون چیزی نخان یا خرج خونه رو خودشون بدن ومثل یه مرد کار کنن زندگی خوبی خاهند داشت در حالیکه از دیدگاه روانشناسان این کارها مخرب اقتدار مرد و ویران شدن زندگیست
حتما حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر بخصوص کلید مرد و اقتدار مرد ایشون رو گوش کنین حتما متوجه اشتباهاتتون خواهید شد
همین خرج کردن شما باعث خانه نشینی و بی مسئولیتی همسرتون شده
شما میتونید بگی عزیزم من دوست دارم بابای خونه خریدها رو انجام بده منم برا پیشرفت زندگیمون پس انداز میکنم و مقداری از پولت رو چیزهایی که خودت دوست داری بخر یادت باشه چیزای شخصی خودت یا کادو
شما نباید پول کادو رو پرداخت میکردی با این کارت دیگه همسرت احساس مسولیت برای باز پرداخت نخاهد کرد
من خودم تو این تالار تاپیکهای زیادی مثل شما رو مطالعه کردم و دیدم که روانشناسان بسیار درست گفته اند
اگه سخنرانیهای دکتر رو گوش کنی بسیاری از جواب سوالهات رو دریافت میکنی

- - - Updated - - -

سلام عزیزم شایدبعضی زنها فکر کنن اگه از همسرشون چیزی نخان یا خرج خونه رو خودشون بدن ومثل یه مرد کار کنن زندگی خوبی خاهند داشت در حالیکه از دیدگاه روانشناسان این کارها مخرب اقتدار مرد و ویران شدن زندگیست
حتما حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر بخصوص کلید مرد و اقتدار مرد ایشون رو گوش کنین حتما متوجه اشتباهاتتون خواهید شد
همین خرج کردن شما باعث خانه نشینی و بی مسئولیتی همسرتون شده
شما میتونید بگی عزیزم من دوست دارم بابای خونه خریدها رو انجام بده منم برا پیشرفت زندگیمون پس انداز میکنم و مقداری از پولت رو چیزهایی که خودت دوست داری بخر یادت باشه چیزای شخصی خودت یا کادو
شما نباید پول کادو رو پرداخت میکردی با این کارت دیگه همسرت احساس مسولیت برای باز پرداخت نخاهد کرد
من خودم تو این تالار تاپیکهای زیادی مثل شما رو مطالعه کردم و دیدم که روانشناسان بسیار درست گفته اند
اگه سخنرانیهای دکتر رو گوش کنی بسیاری از جواب سوالهات رو دریافت میکنی

سلام به همه دوستان ستاره زيبا منظورتون سخنراني هاي كدوم دكتر؟؟همسر من خرجهاي لازم خونه مثل پوشاك و شير بچه و ميوه و اينها رو ميده من چون سر كارم هر روز غذا از خونه مادرم ميارم خيلي از مواد و اصلا نياز نداريم البته من ميدونم كه وظيفه زن غذا درست كردنه اما من از روي تنبلي اين كار رو نمي كنم واقعا وقت نمي كنم از طرفي يه كم طرز رفتارم و عوض كردم به همسرم گفتم كه سي ميليون پول لازم دارم چون ما يه خونه تو شهر همسرم داريم كه پدر و مادرش نميزارن بديم اجاره و چند سال همين جور مونده سندش هم به اسم مادر شوهرمه به همسرم گفتم خونه رو بده اجاره من يه وسيله براي مطب لازم دارم الان رفته شهر خودشون ولي فكر نمي كنم بزارن خونه رو بده اجاره..الان كه اينها رو مينويسم باز از اينكه سند خونه اي كه ساختيم به اسم مادر شوهرمه و چقد اذيت شديم تا ساختيمش اعصابم خورد شد..از طرفي همسرم من اولين پس اندازي كه از پروژه داشت حدود شش سال قبل ريخت تو حساب مادر شوهرم من همون موقع هم خيلي ناراحت شدم كلي بحث داشتيم كه بالاخره پول ريخت به حساب من كه پس انداز كنيم بعد از شش سال تازه فهميدم تا سال قبل بازم هم پولها رو ميريخته حساب مادر شوهرم در حاليكه به من گفته بود تو حساب برادشه چون با برادش شريك هستن و ميگفت حساب كناب كنه ميريزه حساب خودمم با هزار بدبختي پولها رو ريختن حساب خودش اولين ماشيني هم كه همسرم خريد به اسم برادرش بود سر اون هم من كلي دعوا داشتم تا بالاخره وكالتش به اسم همسرم شد.بعد از تولد دخترم من شرايط خيلي بدي داشتم امتحان بسيار سختي داشتم كه به خاطر استرس اون امتحان زايمان زودرس داشتم و بچه ام هشت ماهه دنيا اومد كلي درس داشتم مجبور بودم برم خونه مادرم كه خواهر و مادرم از بچه نگهداري كنن كه امتحانم و قبول شم از اون مرقع اخلاق همسرم عوض شد اون كارش و ول كرده بود و مدام از بچه مراقبت ميكرد اونم تو خونه مادرم خيلي تو كارهاي نگهداري بچه دخالت ميكرد دراهلاقش هم خيلي بد شد فكر ميكرد من مادر بدي هستم در حاليكه ثمره دوازده سال درس طبابت من به اين امتحان ربط داشت اين شرايط و اخلاق همسرم و اينكه همه اموالش به اسم خانوادش بود از طرفي بيكار شدنش همه باعث شد من ديگه به اخر خط برسم يه روز بچه رو برداشتم و رفتم خونه خواهرم و تا يك ماه نزاشتم بياد يه وقتهايي مي اومد بچه رو ميديد و ميرفت تو اين يك ماه قهر رفتارهاي بچه گانه مدام زنگ ميزد وتهديد ميكرد كه اگه طلاق بگيرم و بچه رو ازش جدا كنم فلان كار و ميكنه مادرم به پدرش زنگ زد گفت بيايين مشكلاتشون و حل كنيم پدرش گفت اين دوتا يه زماني همديگه رو دوست داشتن الان ندارن از ما كاري برنمياد من خيلي ناراحت شدم تو اين جايگاه حتي حاضر نشدن يه قدم بردارن به اصرار برادرم رفتم با همسرم حرف زديم قول داد كه يه پروژه انحام بده اموالش و به اسم خودش برگردونه و ....بالاخره كوتاه اومدم چون هدفم طلاق نبود اما الان كه يكسال گذشته هنوز اموالش به جز پس اندازي كه سودش و هر ماه براي خرجهاي روزمره ميگيره به اسم خانوادشه من از اون موقع بهش كفتم ديگه نميخوام پدر و مادرش وببينم اون هم قبول كرد پدر ومادرش وقتي ديدن ما اشتي كرديم بعد از چند ماه به بهانه ديدن نوه شون اومدم من هم نرفتم خونه و رفتم خونه مادرم گفتم هر وقت اموالت وبرگردوندن من دوباره ارتباط برقرارميكنم الان ديگه نميدونم واقعا چه كار كنم؟؟؟قطع ازتباط با خانوادش البته فقط پدر و مادرش همسرم وازار ميده و رو رفتارش با من اثر گذاشته از طرفي من واقعا نميتونم حتي يك ثانيه ديگه اونها رو ببينم خود همسرم قبول كرد كه رابطه نداشته باشم خودش هر حند وقت ميره شهرشون وًمي بيندشون ....

سلام عزیزم خیلی متاسفم اما واقعا اشتباهات زیادی داشتیذ که اگه مایلی ما کمکت خاهیم کرد به شرط اینکه گوش کن و اهل عمل باشی
اون دکتر حبشی بود که قبلا گفتم واقعا حرفهاش دقیق و درسته همه سخنرانیها عول از همه کلید مرد و اقتدار مرد رو گوش کن
زندگی شما بخاطر مادیات صدمات زیادی خرده من قبول دارم و بهت حق میدم اما برخورد شما اشتباه بوده چه بسا خود شما باعث شدی همسرت اموالش رو به نام خانوادش بزنه
از خودت سوال کن که چه کردی که ایشون بهت اعتماد نداره و ترس داره و این کار رو میکنه
اگه شما مثل یه رفیق بودی با همسرت دیگه ایشون اهل پنهان کاری نمیشد
شما دایم ازشون باز خاست کردی دایم طعنه زدی به قولی یه زن لطیف و ناز نبودی بلکه یه مرد خخشن و سلطه گر بودی
شاید الان بگی نه اما کم کم متوجه اشتباهاتت خاهی شد
تو همین پست اخرت خیلی اشتباه داشتی قهر غذا اوردن از خانه مادر اونم هرروز!!!!!
بدگویی از خانوادشو......
اینطوری هردوتون مقابل هم در دو جبهه قرار گرفتین و زندگی شده میدون جنگ
در حالی که اونچه از پول دارایی باید باعث ارامش میشد شما دارین ارامش از دست میدین که پول بدست بیارین؟؟؟؟
همسر شما معلومه خیلی بچه دوسته که کارش رو ول کرده بچه رو تر خشک کنه اما برخورد شما چطور بوده؟؟؟؟
بعدا میام لطفا اون فایلها رو گوش کن زندگیت زیر رو میشه ایشالله

سلام من خيلي فكر كردم واقعا كاري كه باعث بشه همسرم اموال رو به اسم اونها بزنه نكردم...اولا اينكه همسرم دانشجو بود من باهاش ازدواج كردم وهيچ وقت هدفم پول نبوده دوما اين خانوادش بودن كه اموال به اسم خودشون زدن مثلا مادرش يه زمين داشت گفت بياين اين زمين و بسازين همسرم و برادرش سه طبقه ساختن يكي هم براي مادرشون اما الان پنج سال چون زمين به اسم مادرش بود هر سه طبقه به اسم اونه و نمياد تفكيك كنه..بقيه چيزها كه با برادرش شراكتي كار ميكنن ميگه فرقي نداره ما قصد فروش اين اموال و داريم ...اگر ميدونستم مشكل از من كه اموال به اسم خانوادش خوب تا حالا ميفهميدم اما من هيچ وقت باعث بي اعتمادي اون از نظر مالي نشدم بلكه خانوادش خيلي دخالت ميكنن و فورا وارد عمل ميشن..من سالهاي اول ازدواج اينقد ذهنم درگير درس و دانشگاه همسرم بود كه اصلا اين چيزها برام مهم نبود و از طرفي درامدي هم نداشت..و خودش هم ميدونه كه اگه پولي ميداد براش پس انداز ميكردم و بهش پس دادم البته همسرم الان خيلي اخلاقش بهتر شده چون يه كم از خانوادش دور شده من ديگه رو مسايل مالي باهاش بحث نميكنم خودش يه بار گفت پول و برادرش ريخته به حساب مادرش و خجالت ميكشه كه از مادرش پس بگيره يه نكته اي هم هست فكر كنم مهم چرا براي نگه داشتن كانون خانواده ما زنها همش دنبال تقصيرات خودمون ميگرديم؟؟؟؟ايا واقعا مردها هم اينجوري هستن؟؟؟؟من صبح ها بيمارستانم عصرها هم ميرم مطب محيط پر استرس بيمارستان وقتهايي هم كه خونه ام بچه و بي خوابي ايا تو اين شرايط من بايد هر روز غذا درست كنم ايا نبايد كسي به من كمك كنه درحاليكه همسرم فقط به خاطر علاقه به بچه كارش و ول كرده اومده تو خونه نشسته بازم همه وظايف با منه....ستاره زيبا من حرفتون كه ميگين غذا اوردن از خونه مادرم اشتباه قبول ندارم...چون من هم توانايي هاي دارم ...همه اينها رو من قبل ازدواج براي همسرم گفتم و اون قبوا كرده...براي غذا خيلي ايراد نميگيره البته كل دوران بارداري من نيومدم شهر خودم پيش همسرم موندم و چون امتحان داشتم همسرم براي من ظهرها غذادرست ميكرد مي اورد كتابخونه...تمام دوران بارداري من توي كتابخونه گذشت وهيچ خاطره خوبي از بارداري ندارم و حتي بچه ام هشت ماهه دنيا اومد....مادرشوهر من خيلي پشت سر ديگران بدگويي ميكنه من مطمين بودم كه من سر كار ميرم خيلي ذهن همسرم و شست وشو داده كه مادر خوبي نيستم چون يه بار همسرم گفت بهشت زير پاي مادران است نه كارمندان...در حاليكه به نظر من بهشت زير پاي مادران كارمند است البته اين تفكر همسرم الان كه از خانوادش دوره خيلي عوض شده چون خودش با چشمهاي خودش داره رابطه من و بچه ام و كارهايي كه من با وجود كمبود وقت براي بچه ام انجام ميدم ميبينه طوري الان ميگه هيچ كس براي بچه مادر نميشه چون وابستگي بچه رو به من ديده...اما يه جاهايي ديگه دست ادم نيست وقتي يه افراد سومي تو زندگيت دخالت ميكنن...خيلي صبر و زمان ميخواد كه از نو بسازي يا بايد بحث كني يا كنار بكشي من براي اموالش ديگه كنار كشيدم بايد خود همسرم بفهمه

من تو ده سال زندگي ام تصميم گرفتم يك بار قهر كنم پاي دروغ ها همسرم و خانوادش وايسم پاي خواسته هام وايسم...من اوايل ازدواج هيچي به خانوادم نگفتم حتي به خواهرم...باور ميكنيد من خودم امتحان داشتم پا به پاش جزوه ها و درسهاي اون و ميخوندم و تو اون درسها بهترين نمره رو مي اورد درست يا غلط كارم و نمي دونم چون افسرده شده بود...به نيرو برا پيش بردن به جلو نياز داشت به اخر خط رسيده بود...ايا اون روزها رو بايد فراموش كنه؟؟؟؟پدر و مادرش حتي سر خريد وسايل خونه و پرده خونه من به خودشون حق اظهار نظر ميدادن حتي يه بار پدرش جلو همسرم گفت كه فعلا پرده برا خونه نگيرين پول جمع كنيد...با اين فكر پول جمع كردن ميخوان به پسرشون بگن ما بيشتر به فكرت هستيم...ولي واقعا خونه پرده نميخواد؟؟؟؟؟بالاخره من هم رفت و امد با دوست و اشنا دارم...من با پول خودم رفتم پرده خريدم من ماشين براي خودم خريدم پدر شوهرم ميگفت چرا ماشين ارزونتر نگرفتي...همسر من عشق ماشين دوستل پيش وقتي به ماشين سورنتو برا خودش گرفت تا مدتها نمي بردش شهر خودشون و به خانوادش نگفت خود همسرم ميگفت چرا از پولم لذت نبرم من ديگه به اين سن برنميگردم كه از ماشين لذت ببرم اما خانوادش اينطور نيستن...مادر شوهر من سالاد بدون خيار درست ميكنه!!!!ندار نيستن كلي زمين داره اما هيچ وقت خوب زندگي نكردن پدر شوهر من هنوز عقده يه سفر خارج داره بارها خودش به من گفته اما نميره!!!مگه چند سال ديگه عمر داره!!!كارت حقوق پدر شوهرم دست مادرشوهرمه و حتي براي خريد از مادرشوهرم پول ميگيره....مادرشوهر من نقطه مقابل مادر خودمه من ده سال تحمل همچبن ادمي رو كردم ديگه نميكشم پر از موج منفي براي من مادر من با ابنكه فقط حقوق پدرم براش مونده بود بهترين خرج ها رو داشت بهترين جهاز بهترين عروسي بهترين خريد...من قيد اموال شوهرم و زدم چون ميخواستم قيد مادرشو بزنم شايد كارم اشتباه ولي احساس ميكنم اگه دوباره ببينمش خفه ميشم....

سلام

همونطور که خودتون هم گفتید توی ده سال گذشته کارهایی انجام دادی که منطقی نبوده وقلبا هم اعتقاد نداشتی درسته ولی انجام دادی به امید اینکه در آینده همه چی بهتر میشه

یه مهارتهایی لازمه ویه تغییر روشهایی نیاز داری اونم نه یک شبه.مثل همون فایلی که خانم هلیا معرفی کردن.

ترسهای شما باعث میشه کیفیت زندگی مشترکت پایین ییاد.به جای این ترسها باید انگیزه های مثبت قرار بدی مثل ترس ونگرانیت به خاطر دختر کوچکت اگه بر این اساس اقدام کنی بیستر شبیه باج دادن یا نوعی انفعال میشه. دخترت نیاز به محیط آروم داره اما این محیط با مهارتهای زندگی مشترک ایجاد میشه.

شما سهم ومسئولیت خودت در زندگی رو بیشتر از حد معمول انجام میدی کارهایی انجام میدی که دیگه مسئولیت تو نیست. این افراط باعث میشه هم خودت خسته ورنجور بشی هم همسرت به وظایف خودش.بی توجه بشه.

اول از همه لازمه مهارتهایی درون شما شکل بگیره

ممنون از اظهار نظرتون من همه كار انجام ميدم براي تقويت مهارتهاي زندگي ام بله درست گفتين من بيش از حد وظيفه ام كار كردم الان بعد ده سال احساس خستگي دارم از كارهام اصلا ناراحت نيستم چون زندگي ام خيلي پيشرفت كرد اما خاطره بد گذشته از خانواده همسر پر از موج منفي براي من ارامشم و از من ميگيره نمي تونم كارهاشون و فراموش كنم شماها خودتون بزارين جاي من يه زمين پدر شوهر كادو داد به من ولي سندش به اسم خودش بود بعد دو سال فهميدم بدون اينكه به من بگه برده بود فروخته بود من به اون زمين و پولش الان نياز ندارم ولي اين رفتارها و موارد ديگر رو توهين به خودم ميدونم

راست میگید شما با توجه به جایگاهتون و تحصیلات و درامدتون اصلا این چیزها به چشمتون نمیاد و ارزش مادی نداره براتون . مطمئنا تاثیر روانی این قضایا شمارو اذیت میکنه.
شاید بهتر باشه یه مدت بحث و حرف در مورد این مسائل مادی با همسرتون بگذارید کنار. نارضایتی تون رو نشان بدید اما در موردش دعوا نکنید . یه مدت سعی کنید با همسرتون صمیمی تر بشید و حالا به هر شیوه ای که خودتون بلدید اطمینانش رو بدست بیارید. شاید خودش تغییر کرد و به فکر افتاد بیاد اموال را به اسم خودش یا شما کنه!
اگر هم نکرد باز سعی کنید اهمیت ندید، چون همین چیزای کوچیک ممکنه دلخوری هایی بینتون ایجاد کنه. کم کم رو دل هر دوتون جمع بشه و باعث خراب شدن رابطتون بشه