مرد=کیف پول؟!منبع احساس پایان ناپذیر!؟

من در این تاپیک سعی می کنم واقعیتهای موجود رو بگم. در این فروم متاسفانه حضور خانومها بسیار چشمگیرتر از آقایونه. نوع نگاهها نگاههایی هست که عمیقا در هر مرحله ای حق رو به زن می ده و اگر اشتباهی از اون حتی سر زده می شه اون رو نشونه احساساتی بودن و بی غرض بودن می دونن!
بعد از هر مشکلی جوابها به این منواله
برای یک زن
" پرروش نکن. بذار بفهمه اشتباه کرده. مردها اگر بدونند زنشون به اون علاقه داره رهاش می کنن...."
برای یک مرد
"یک حرکت مردونه انجام بده. برو دستشو بگیر. ازش عذر خواهی کن. غرورو بذار کنار. عشقتو به اون بیشتر کن و بیشتر نشون بده"
و...
در مورد آقایانی که وارد فاز ازدواج می شوند کمکی شاید نتونم کنم. اما برای کسانی که وارد فاز ازدواج نشدند با استفاده از سخنان زنان همین فروم و تالار و نقل قول کردن سعی می کنم با واقعیت یک مرد در ذهن زن ایرونی که درموضوع این تاپیک آورده شده آشنا بشن و بعد تحت تبلیغات فریبکارانه دست به ازدواج نزنند..

در اولین فاز این تاپیکها رو بخونید تا متوجه شید خانومها اون قدر ها هم باگذشت نیستند!!!!
http://hamdardi.net/showthread.php?tid=4129&page=2

سلام عزیز. من تاپیک رو خوندم وخودم هم در آن نظر داده ام ولی متوجه منظورت نشدم . بیشتر توضیح بده.

نقاب گل این پستها رو بخون. عمیق هم بخون!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ATRIN@A

سلام
-اخلاق خوب داشته باشه
-متعهد باشه
-وقار مردانه داشته باشه
-چشم پاك باشه
-تحصيلاتش برام مهمه
-فرهنگ خانوادمون نزديك هم باشه
-خوش تيپ باشه
-دوستم داشته باشه
.....

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam.m

سلام
تا حالا همچین موردی برای من پیش نیومده وزیاد در موردش فکر نکردم ولی چندتایی که الان مد نظرمه اینه :
-اخلاقش خوب باشه (راستگو باشه )
-از لحاظ ایمان واعتقادات به هم بخوریم
-خوش قیافه باشه در حد خودم نه کمتر ونه بیشتر
-خانوادههامون وفرهنگمون و...به هم بخوره
-منو فقط واسه خودم بخواد نه..........
-مسیولیت پذیر باشه (بتونه زندگی رو اداره کنه ومتکی به خانوادش نباشه)
-وضع مالیش بد نباشه
-تحصیلاتمون به هم بخوره
- با کار کردن من در آینده هیچ مشکلی نداشته باشه
- مهربون باشه
بازم اگه چیزی به ذهنم رسید حتما اضافه میکنم.
ضمنا دوست من شما هم بگو چه ملاک هایی برای انتخاب همسرتون دارید؟
خوشحال میشیم نظر شما را هم بدونیم
موفق باشید

---

سلام دوست عزیز. شاید شما راست می گویید واقعا ملاک هایی که دوستان عزیزمان در بالا به آن اشاره کردند می تواند در یک نفر خلاصه شود؟ شاید توقع ما خیلی بالاست. اگر کمی هم قانع باشیم خوب است. آیا دوستان خوب ما (maryamوatrina) خود دارای ویژگی هایی که نوشته اند هستند که توقع دارند همسرشان نیز آن گونه باشد. ملاک من برای انتخاب همسر اخلاق و فرهنگ خوب است. البته نه اینکه واقعا هیچگونه ایرادی در اخلاقش نباشه دوست دارم در حد خودم باشد. قیافش هم معمولی باشه. خوشبختانه طرف من از همه نظر خوبه چون در حد خودم انتخابش کردم. یه چیز جالب می تونستید ما بیشتر عاشق کسانی می شویم که شبیه پدر و مادر خودمان هستند منظورم فقط از لحاظ قیافه نیست بلکه از لحاظ اخلاق. جالب تر اینکه ما زیاد تلاش می منیم فرد که می خواهیم انتخابش کنیم شبیه پدر ومادر خودمان نباشد ولی در نهایت باز هم سراغ کسانی می رویم که مانند آنها باشند.

دخترهای ما به دلیل دختر بودنشون توقع دارند. یعنی همین جنسیتشون براشون توقع ایجاد کرده.این حجم توقعاتی که آورده شده بود رو هیچ مرد ایرانی نداره! یا لااقل روش نمی شه بنویسه.
فقط اگر یک دختر جواب داد چرا در باور اونها یک مرد وظیفه همه چیز بر عهدشه ممنون می شم.من چندین پرسش مطرح کردم حتی به یکیش جواب داده نشده.
1-چرا در باور یک دختر ایرانی حضور یک مرد کنار خونوادش نوعی ضعف شخصیتی اون به حساب میاد اما برای همین دختر در شرایط مشابه این قضیه مذموم به شما نمی یاد.
2-چه نوع ابراز احساس منفی رو از مرد قبول دارید؟ "گریستن مثل یک زن- داد کشیدن یا..."
3-زندگی مشترک- برای یک خانوم خونه دار چند بار پیش اومده که در رابطه با کار همسرش احساس مسئولیت نشون بده و پیگیر باشه. به هر نحو ممکن. چطور انتظار این میره که یک مرد در محیط خونه کار کنه؟!
4-یک مرد رو بالاخره چی می دونید. مردونگی رو فداکاری تا ابد می دونید؟!...
مشکل اینجاست که بالاخره یک سری از مردها می تونند این حجم اون توقعات رو پاسخ گو باشند. از طرفی با توجه به تعداد تقریبا برابر خانومها و آقایون حجم زیادی از خانومها که مجبور می شن شخصی رو با معیارهای غیر از معیارهای واقعی ذهن خودشون انتخاب کنند بعد از یکی دوسال زیر بار این توقع بیجای ذهنی خودشون رو حروم شده در زندگی مشترک می دونند و این می شه اصل جر و بحثها و استارت طلاق!

santatian گرامی،درود بر شما
از شما می خواهم که انمدکی شکیبایی داشته باشید و داوری شتابزده نکنید.خود بنده نیز گاهی آن اشتباه بزرگ را می کنم که در صورت دیدن موردی که به زیانم تمام شده یا آن مواردی که در جامعه نابهنجار است،این را به همه موارد جهان گسترش داده و همه موارد همانند را بد و نابهنجار قلمداد می کنم که البته نادرست است.
اگر ما تجربه یا تجربیات ناخوشایندی داشته ایم،این دلیل یا حجتی برای بد دانستن همه امور متشابه نمی شود،چنانه اگر دوستی یا همسری یا رییس یا مدیری یا پدر و مادر بدی داشته ایم،دلیلی بر بدی همه دوستها یا همسرها یا رییسها یا مدیرها یا پدر و مادرهای دیگر در همه جا نیست.بیانات شما آشکارا به دلیل همین اشتباه است که البته همه آن را کم و بیش مرتکب می شویم.
در مورد اخیر نیز به طور ویژه،تلقی و باور زنان یا چگونگی سخنان آنها به چند دلیل مهم خود واقعیت نیست:
1-بیشترین تعداد زنان یا دخترانی که مد نظر شما در این تالار هستند،در حدود چند صد نفرند که اصلاً قابل حساب جهت اثبات فرضیه شما به شمار نمی آیند.
2-از این بگذریم،بالفرض که چنین باشد که شما می گویید،آیا نباید به سطح آگاهی افراد یا ارتکاب همان اشتباه معروفی که در اول بیان کردم،توجه کرد؟!
بنده هم می پذیرم که مشکلاتی بسیار و حتی سترگ در رابطه با شناخت و توقع زنان و مردان و نیز ازدواج در حال حاضر هست،اما آیا آموزش افراد،خردورزی و شکیبایی نمی توانند حلال مشکلات دستکم برخی از جوانان در شرف ازدواج باشند.من از شما درخواست می کنم که نگاهی کوتاه به گفتارها و اگر شد به نوشتارهای بنده در همین تالار بیندازد تا به نزدیکی موضع شما و خودم پی ببرید.
برای کمک به شما و عدم گرفتن زمان ارزشمندتان،یک از دلایل من برای عدم ازدواجم تاکنون،انتقاد بنیادین بنده به امور سخیف و آداب غیرلازم درباره ازدواج و مفدمات آن است وبویژه مهریه و نداشتن فرصت شناخت طرف مقابل به دلیل رسوم نادرست مردمی که خود دارم د میان آنها زندگی میکنم.
و در همین حال اصلاً تاامید نیستم و همواره امیدوار به یافتن راهکاری برای یک گزینش خردمندانه همسری برای زندگیم هستم که بر طبق روش خودم باشد و این در گرو یافتن خانواده ای فرهیخته و دختری فهمیده است و کارهای لازم بعدی.
شمااندکی بدین شده اید،جناب santatian؛

گرد آفرید گرامی بسیار بسیار سخنان متین و ارزنده ای رو مطرح کردید.
من متاسفانه چون درگیر طلاق هستم و امشب آخرین شب زندگی مشترکمه گاها عصبانی برخورد می کنم که از این بابت پوزش می خوام. شاید برای من گذشته باشه این حرفها و بیشتر به درد افراد دیگه ای با مشکلات مشابه من بخوره.
من از شما و دوستان می خوام بپرسم شما برای جامعه ای که لجام گسیخته در حال تقلیداز فرهنگ غربی و پسرفتهایی چون مشکلات عرفی خودش هست چطور می شه از یک زن خواست نسبت به خونوادش برابر با یک مرد خودش رو مسئول بدونه؟ همین!
درود برشما

همراه گرامی آیا نمی توانید یک چند روزی صبر داشته و شما و همسرتان به مشاوره یا دستکم همین تالار مراجعه نمایید؟جریان چیست؟ما را نگران کردید؟در ضمن اصلاً ناراحت نباشید،برای هیچ چیزی یا کسی که شا را آزارداده و می دهد که این ترفند ذهن انسان است و بس . . .

درود
گردآفرید گرامی
جوابها به یک مرد معمولا کلیشه ای و مبنی بر تحمل کردن وباز هم عشق ورزیدن است.چه از طرف مشاور وچه... من پیغامی رو گذاشتم بدون اینکه کسی جوابم رو بده عملا.
در هر حال متاسفانه ما امروز صبح از هم جدا شدیم.من قبلا سر پرداخت اقساطی باقی مهریه باهاشون توافق کردم. برای من او اولین فرد زندگیم بود وشاید آخرین. از پاسخ شما-اظهار همدردی شما بی نهایت مشعوف و خرسند شدم.امید به یگانه هستی بخش دارم و ...
باز هم ممنونم

santatian سلام
واقعا متاثر شدم.میتونم بپرسم چرا جدا شدین؟

ممنونم anosh گرامی.
متاسفانه بسیار بی تفاوت با من رفتار می شد. حتی در بدترین شرایط( زمانی که من چند روز در بیمارستان بستری بودم) کوچکترین حساسیتی نسبت به زندگی من نشون داده نمی شدو ایشون کاملا منفعلانه خونه مادرشون نشریف بردند. مشکل عمده این بود که من مرد قلمداد می شدم و تمام مسئولیتها باید بر دوش من بود. اجازه کوچکترین ابراز احساساتی به من داده نمی شد با این ادبیات که نمی دونم با یک زن ازدواج کردم با احساسات من برخورد می شد.من درآمد نسبتا مناسبی داشتم اما هر روز بابت نداشته هام تحقیر می شدم.خانوم من تا کوچکترین وسیله ای رو در منزل اقوام می دیدند که در خونه ما وجود نداشت این قضیه رو به روی من می آوردند و ابراز تاسف می کردند که مثلا با یک مهندس ازدواج کردند و...من یک ماه رو مرخصی گرفتم تا عمیقا فکر کنم. راهی نداشت زندگیمون. من تحمل مسئولیت رو داشتم نه تحمل شنیدن این حرفها رو
ممنونم

آقای santatian عزیز، از شنیدن خبر جدایی تون متأثر شدم. امیدوارم به آرامشی که مد نظرتون هست برسید. من شخصا زیاد در جریان زندگی شما نیستم، اما وقتی شما در مورد مشکلاتتون توضیح دادید (البته نمی دونم تا چه حد یک طرفه به قاضی رفتنه) اما درکتون می کنم و دلیل ذهنیت کنونی شما در مورد ازدواج و نقش آقایون رو همین مشکلات اساسی که بیان کردین می دونم.
اما چیزی که شما مطرح کردین عمومیت نداره، من هم خصوصیات منفی رو در همسرم دیدم اما دلیل نمی بینم که بگم تمام آقایون این خصوصیات رو دارا هستن! پس بهتره این موضوع رو شامل حال تمام خانمها نکنید. من به هیچ وجه این مطلب رو رد نمی کنم، بله درسته متاسفانه خیلی از خانمها و حتی آقایون هستن که ملاکشون برای ازدواج، ثروته فرده، همین و بس! من همیشه برای این دسته از افراد و کسانی که به دلایل سطحی دیگه ازدواج می کنن ناراحتم، ناراحتم که چرا باید به ازدواج انقدر کوته فکرانه نگاه کنن..
در موردی سوالی که کردین، به نظر من این مشکل یه مشکل ریشه ای هست، این جور افراد در خانواده ها اینگونه آموزش دیده اند که باید همه چیز آماده در اختیارشون قرار بگیره، (چه خانم و چه آقا)، متاسفانه تربیت غلطی که در اکثر خانواده ها وجود داره، باعث بروز 98% اختلافات در زندگی مشترک میشه، خانواده ها به جای اینکه فرزندانشون رو متعادل بزرگ کنن، با این هدف که به عنوان یک انسان، از عهده تمام کارها بر بیاد، آنقدر افراط و تفریط می کنن (مخصوصا در مورد جنسیت ها) که شخص تصور غلطی از وظایفش در ذهنش نقش می بنده و به همون میزان از طرف مقابل متوقع می شه خودش رو محق می دونه، هم مرد و هم زن باید مسئولیت پذیر بودن رو آموزش ببینن، باید به این فکر کنن که قرار نیست همیشه شخصی رو برای حمایت یا ضبط و ربط کردن در کنارشون داشته باشن و حداقل از پس نیازهای شخصی خودشون بر بیان، در واقع زن و شوهر، وقتی به رابطه خوب و متعادل می رسن که وظایفی رو برای هم مشخص کرده باشن و به عنوان مسئولیت، نه منت و یا لطف انجام بدن، اینکه شخصی بگوید «من وظیفه ندارم که فلان کار رو انجام بدم» در صورتی که وقت و انرژی و سلامت کافی برای انجام اون کار رو داشته باشه، نباید انتظار عکس العملهای مناسب و درخور رو داشته باشه.
تمام انسانها، جدا از جنسیت، توان و ظرفیت محدودی دارن، همیشه باید، یک وجب پایین تر از خط قرمز شخص مقابلمون، ازش انتظار داشته باشیم تا به هم فرصت برای لذت بردن از زندگی و دیدن نتایج تلاشها بدیم. اما انجام دادن وظیفه درسته که وظیفه شخص تلقی میشه، اما یک نکته ای وجود داره، اینکه حتی برای انجام شدن وظیفه، از طرف مقابل قدردانی کنیم، به خاطر حس مسئولیتی که داشته و اهمیتی که به نقش خود در زندگی داده، این تشکر ساده، انرژِی بسیار زیادی رو هم به مرد و هم به زن خواهد داد..
:72:

بسیار ممنونم شاد گرامی
برای شما به عنوان یک فرد باهوش منطقی صبور و عمیق احترام بسیار زیادی رو قائل هستم.من چند دقیقه است دارم به دقت پستتون رو می خونم. از سخنان شما استفاده کردم و تمامش رو در گوشه های مختلف زندگیم دیدم. شاید هم من خیلی بدبین شدم و نوع سوال پرسیدنم بابت شرایطی بوده که تجربه کردم. هر چند که دیگه سعی در فکر به ازدواج مجدد تا سالها نخواهم داشت و شاید فرار کردن از موقعیت فیزیکی(خارج رفتن وادامه تحصیل دادن) برای من بهترین کاره اما تاکید صحیح شما بر عدم عمومیت داشتن این سواستفاده و بی مسئولیتی در زنان(یا مردان) من رو تا حدی قانع کرد. از ما که گذشت اما از اونجایی که الان جو جامعه بی مسئولیتی رو ترویج می کنه امیدوارم دوستان دیگه راهکارهایی رو برای بهبود نگرش افراد به زندگی مشترک(که این یک واژه خودش بسیط و کامله) رو ارائه کنند.
در پناه ایزد متعال- براتون صمیمانه آرزوی بهبود شرایط رو دارم و شک ندارم که شما با ذهن روشنی که دارید شایسته اونید.

ممنون از لطفی که دارین..
به نظر من هم در این شرایط بهترین کار اینه که به خودتون فرصت بدین، ادامه تحصیل خیلی می تونه در عوض شدن شرایطتتون موثر باشه.
من هم امیدوارم هر چه زودتر شرایط مطلوب برای پیشرفت و زندگی پر از آرامش داشتن رو به دست بیارید.
:72:

متأسفم

آقای santatianعزیز با اینکه ما با هم خیلی بحث ها کردیم ولی من برای اتفاقی که براتون افتاده متاسفم. الان قصد جدل و بحث باهاتون رو ندارم ولی کاش کمی از عصبانیتتون کم کنید. البته منم گاهی در جوابتون با عصبانین پاسخ می دادم.
شاید به قول شما ماها یک جایی اشتباه می کنیم. من خیلی خوشحال می شوم بتونم از تجربه های خوبتون استفاده کنم. اینجا تالار همدردیه. ما باید در اینجا بتونیم به آرامش برسیم و همدرد یکدیگر باشیم.
امیدوارم با ارامش بتونیم هم ماها ( اعضای سایت ) و هم شما ارتباط خوبی برقرار کنیم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین غ

آقای santatianعزیز با اینکه ما با هم خیلی بحث ها کردیم ولی من برای اتفاقی که براتون افتاده متاسفم. الان قصد جدل و بحث باهاتون رو ندارم ولی کاش کمی از عصبانیتتون کم کنید. البته منم گاهی در جوابتون با عصبانین پاسخ می دادم.
شاید به قول شما ماها یک جایی اشتباه می کنیم. من خیلی خوشحال می شوم بتونم از تجربه های خوبتون استفاده کنم. اینجا تالار همدردیه. ما باید در اینجا بتونیم به آرامش برسیم و همدرد یکدیگر باشیم.
امیدوارم با ارامش بتونیم هم ماها ( اعضای سایت ) و هم شما ارتباط خوبی برقرار کنیم.

---

بسیار ممنونم از لطف و بزرگواری شما در اظهار همدردیتون.
من عملا زندگیم پاشیده و روحیه و تصویر عاطفی خاصی ندارم. قصدم از اومدن تو فروم اینه که مشکلات بقیه رو ببینم تا یک مقدار از فشار روی خودم کاسته بشه.
من از یک چیز گله مند بودم در فروم. بدون دیدن اصل زندگی و تنها بر پایه شنیده ها حق معمولا به زن داده می شه. من تا حدود زیادی حق می دم بهتون. ریشه در گذشته ما داره. اما برای فروپاشی نشدن کانون یک خونواده با عزت بودن هر دو نفر لازمه. هم زن و هم مرد.
در پناه ایزد متعال باشید و جسارتهای من رو ببخشید.

حرفاتون کاملا درسته """ برای فروپاشی نشدن کانون یک خونواده با عزت بودن هر دو نفر لازمه. هم زن و هم مرد."""

دوست عزیز می تونید توی یک تاپیک دیگه موضوع ناراحتی الانتونو مطرح کنید. اونجا شاید بتونیم بیشتر با هم صحبت کنیم.
من الان نمی خوام در مورد حق زن و مرد یا هر چیز دیگه ای با شما تبادل نظر کنم. ترجیح می دهم اول کمی با هم ( تمامی اعضای سایت ) گفتگو کنیم تا شما کمی آرام بشید . الان از حالت تعادل روحی که هر انسانی باید داشته باشه با توجه به شرایطتتون خارج شدید.
امیدوارم بتونیم دوستان خوبی برای هم باشیم و ما کمکی به شما بکنیم. منتظر دیدین تاپیکتون هستم.
موفق باشید و به یاد خداوند :72:

سلام جناب santatian
راه گم کردید ؟

santatian دوست عزیز
هر پایانی مقدمه یه شروعه
خدا کنه این بار اشتباه شروع نکنی و بد نبینی
آمین

آقای Santatian ضمن اضهار تاُسف از اتفاقی که براتون افتاده به نظر من تمام حرفاتون صحیحه و اصلاً احساسی یا از روی ناراحتی نیست. شما دارید واقعیت موجود رو بیان میکنید. حرف شما شامل همه نمیشه اما شامل خیلی از خانمها میشه. من به عینه در جامعه میبینم که خیلی از خانم ها خیلی از چیزها رو حق خودشون میدونند اما در شرایط مساوی اگر مردهم همون موارد رو حق خودش بدونه نشونه ی ضعفش تلقی میکنند.بعضی زنان جنسیت خود را به عنوان یک امتیاز دانسته و با دانستن این حقیقت که مرد به لحاظ غریزی به او محتاج است سعی درمطالبه ی هر چه بیشتر توقعات خود از مرد است. البته فقط روسپیان در قبال جنسیت خود و نه توانایی های دیگرشان درآمد کسب می کنند اما متاَسفانه روسپی گری مدرن یعنی دریافت هر آنچه غیر از پول از قبیل کادو و لباسهای گرانقیمت و سفرهای آنچنانی در قبال پاسخ دادن به غرایز مرد طوری که گویی خود هیچ نیازی نداشته و از روی لطف مرد را میپذیرند.البته چون این بده بستون علنی در قبال پول نقد انجام نمیشه این دسته از خانم های هیچ وقت عمل خود را نادرست نمی دونند. هستند زنانی که در مقابل برآورده نشدن یک توقع مالی، در رختخواب کار را بر شوهرشان سخت میگیرندو از رابطه امتناع می ورزند. دختران ایرانی در عصر کنونی عموماً مغرور شده اند. نه غروری از روی سنگینی و نجابت. بلکه غروری اسثمار گرایانه. آقای سانتاتیان من خود مجردم و خوشبختانه از لحاظ ظاهری و تحصیلی از خود رضایت دارم. اما در برخورد با دختران بسیار خیلی از نکاتی را که شما عنوان کردید را خودم دیده ام.من نمیدونم به خاطر فرهنگمون و نوع نگرشی که نسل به نسل منتقل شده اینجوره یا اینکه زنان در سراسر دنیا کم و بیش اینطوریند. دوستان عزیز خانمهای محترم این حقیقت داره که خانمهای کمی هم نیستند که کم توقع و دلسوزند و فکر نمی کنند که مرها همیشه همه جوره به اونها مدیون هستند اما واقعیت اینه که این خانمها 99 درصد مواقع اگر نگوییم زشت، لا اقل زیبا نیستد و نازخر کم دارند. خانمی که فهمیده و جذاب باشد و در عین حال توقعات کمرشکن از مرد نداشته باشد بسیار کمیاب است. از روی تجربه به این مسئله رسیده ام.

سلام
به نظر من چه زن و چه مرد تست IQ رو بايد يكي از ضميمه هاي شرايط ازدواج قرار بدهند چرا؟ چون زندگي مثله يك امتحانه اگه IQ ها به هم نخوره مطمئنا ردي و باخت رو در پي داره. شرايط و موقعيتهاي مختلفي توي زندگي پيش مي آد كه اگه يه ريزه دير بجنبي يا تدبيري واسه مشكل به وجود آمده نداشته باشي تا ثريا مي رود ديوار كج . چه زن چه مرد هر دو در شرايط مختلف بايد و مجبور هستن واسه شرايط سخت به وجود آمده براي ادامه ي زندگيشون تدبيري داشته باشند..به نظر من IQ خيلي مهمه كاش سران مملكت شرايط آسوني رو به وجود مي اوردند واسه تخمين زدن هوش افراد چه ايرادي داره افراد با ضريب هوشي مشابه با هم ازدواج كنند ؟؟!!منظور من از IQ قدرت حل كردن فلان معادله يا تحليل فلان مبحث نيست منظور من گرفتن تستي مبني بر روشن شدن قدرت تصميم گيري فرد توي شرايط مختلفه!!
آقاي santatian عزيز من واقعا متاسف شدم از اينكه نجات زندگيتون در چيز ديگري جز طلاق نبود اين يه پايان درد آور واسه يه زندگيه مشتركه كه يكي از دو نفر شريك زندگي زماني كه مسئوليت تدبير رو به عهده داشته در اون برهه از زندگي كوتاهي كرده و متاسفانه رد شده و موجب مردود شدن طرف مقابلش هم شده .حالا يا زن يا مرد.
آقاي wintersun77 چرا تا يه مشكلي پيش مي آد شروع مي كنيم به مسخره كردن طرف مقابل اگه هر كسي گناه خودش رو به عهده بگيره همه مشكلات رو به راحتي و با منطق مي شه حل كرد متاسفانه اين برميگرده به فرهنگ غلط ما و نوع تربيت. چرا سريع دوست داريم طرف مقابل رو توبيخ كنيم چرا خودمون رو توبيخ نميكنيم؟شما حقتون رو توي چي ميبينيد؟اينكه آقايون ميل دارند مدام چسبيده باشند به خانوادهاشون كه بهشون خط بدن كه فلان كارو بكن و فلان كارو نكن؟؟!!اين مورد خانمها شما رو آزار ميده؟من حق به خانمها نميدم چون هر دو جنس هم زن هم مرد ميتونه نمونه اخلاقهاي متفاوتي داشته باشه شايد اگه يه زن رو توي زندگي آزاد گذاشت چنان بتازه كه زندگي رو با خاك يكسان كنه و به همچنين يك مرد هم همينطور مي تونه باشه پس نبايد فقط يك روي قضيه رو ببينيد اگه كمي خوش بين تر يا واقع بين تر باشيم ميتونيم مشكلاتمون رو براحتي حل كنيم.
اتفاقا به ذهنم رسيد يه تاپيك درست كنم با عنوان نقش IQدر زندگي زناشويي شما هم مي تونيد بياييد نظر بديد
براي شما آقاي santatian از اين پس زندگي آرومي از خدا واستون آرزو ميكنم

سلام مطالب جالبي رو مطرح كرديد ...من فكر ميكنم علت اينكه خانمها توقعشون بالا رفته اينه كه اصولا وقتي آقايون به راحتي زني خوب و كم توقع رو بدس بيارن قدر داشته هاشونو نميدونن .و اصولا تجربه نشون داده كه اقايون قدر خانمهاي پر توقع رو بيشتر ميدونن و خلاصه براش از خودشون مايه ميزارن و با خانمهاي كم توقع طوري برخورد ميكنن انگاري ازرششون در حد همون توقعيه كه از زندگي و از مردشون دارن هست ..اين تجربهي من در زندگي است با اينكه زني تحصيلكرده و جذاب و بلحاظ مالي مستقل هستم اما همسرم هرگز ارزش منو ندونسته و من هميشه ادم كم توقعي بودم و هستم اما ميبينم مردا براي اون زنايي كه براشون خرج ميكنن و ازشون توقع اينو اونو تو زندگي داره ارزش بيشتري قائل هستند ...اينطور رفتارا باعث شده كه يه سري از خانوما هم اونوري بيافتند و مرداشونو بيچاره كنن .....اما اصولا همه ياين چيزا بر ميگرده به نوع نگاه هر كسي به زندگي و اصالت اون ادم ....

متاسفانه در بعضی موارد ما دو جنس مخالف نسبت به یکدیگر دید روشنی نداریم و گاهی هم بسیار بد قضاوت می کنیم.
من هم تجربه فراوانی در رابطه با مشکلات بعد از ازدواج ندارم ....اما تا آنجا که دیده و شنیده ام و قضاوت کرده ام این اشتباه خود آقایان است که درخواست زن را فقط به پول خلاصه می کنند و هر مردی که مال بیشتر داشته باشد احساس غرور بیشتری دارد و گمان میکند همه نوع خانمی به او پاسخ مثبت میدهد زیرا گمان میکند تنها و اصلی ترین نیاز زن در داشتن پول بیشتر است .برای نمونه عرض میکنم که خود من بدلیل تفاوت دیدی که با یک مرد پولدار دارم هرگز در میان معیارهای خودم این فاکتور را در نظر نمیگیرم ولی البته برای فاکتورهای دیگری اهمیت بیشتری قائل هستم .

از طرفی انتظار زن از مرد برای تامین مالی فقط به این جهت است که فرهنگ کشور ما مرد را روزی رسان خانه میداند و بنابر این زن همواره خود را تحت پوشش و تکفل یک مرد میداند - حتی اگر خودش هم کارو درآمدی داشته باشد - و اگر توقع مالی هم دارد به صرف اینکه در خانه پدری از پدر و در خانه شوهر باید از شوهر تامین شود انتظار مالی دارد و نه انکه مغرور است و قصد سوئ استفاده از جنسیت خود دارد .

این موضوع با کم احساسی خانم آقای سانتاتیان مربوط نیست ...همانطور که میدانید چه مرد و چه زن رفتارها و احساسهای مختلفی از خود بروز میدهند بعضی اهل شعر و هنر و محبت و معنویت هستند و بعضی کمی مادی به دنیا نگاه میکنند و همه چیز را در این دنیا و تلاش و لوازم و اسباب مادی میبینند ....

آقای سانتاتیان هم اگر دختر خانمی را که به معنویت دید پر رنگ تری میداشت انتخاب میکرد شاید امروز تصمیم به جدایی نمیگرفت و یا اگر از ابتدا انتظار زیادی نسبت به همسر آینده اش نداشت از کم احساسی خانمش تا این حد رنجیده نمیشد .

من هرگز به داشتن یک زندگی آرام و بی دردسر فکر نمیکنم چه مالی چه احساسی ...زندگی خوب و دلنشین میتواند مانند تخم مرغهای شانسی باشد که برای هر کسی سبز نمیشود.

شما هم سعی کنید از ابتدا بدنبال همسفری باشید که کمترین انتظار احساس رضایت را با او انتظار داشته باشید و فقط به معیارهایی که در نظر دارید تمرکز کنید تا شاید به معنی واقعی عشقی را بیاید... و اگر نیافتید زیاد تاسف نخورید و احساس بازندگی نداشته باشید .
دلیلی ندارد که همه سرمایه ها سود دهی داشته باشد و همه زمین ها محصول ممتاز بدهد...شما تلاش خود را بکنید و اگر ثمر داد خدا را شکر کنید اما قبل از ازدواج به معیارها و هدفهایی که در زندگی در مقطع حال و آینده نزدیک و دور با شریک زندگیتان در نظر دارید خوب و درست فکرکنید و بعد تصمیم بگیرید .شاید این کار بتواند جلوی اشتباهات بیشتر شما را بگیرد .
فقط امیدوارم تنها راه جبران اشتباهات طلاق نباشد.
موفق باشید

ارزو خانم عالی و مفید بود