شترمرغی که شخصیتم رو به لجن کشید

سلام
چند مدت پیش، بابام حسابی جلوی خواهر و بچه های خواهرم کنفم کرد. ماجرا از انجا شروع شد که ازم پرسید روغن شترمرغ گرفتم چطور استفاده کنم ( سوال بچگانه بود و بعید بود همچین سوالاتی اونم از طرف پدرم) منم گفتم ابتدا روغن رو میمالید به دستتون و سپس با پارچه می بندیم)
میبینم شب امد همین جمله رو تکرار کرد واسه خواهرم گفتمش واقعا متوجه نشدی که من به شوخی گفتم. خیلی تعجب کردم...
در امد داد و بیداد کرد تو آدم بی شعوری هستی، من کلی خرجت کردم دانشگاه فرستادمت، پول تو جیبی و موبایل و لپ تاب ... تو اگه بزرگ بشی بدتر از برادرات میکنی( در صورتی که من همیشه سعی کردم تو دعواهای خانوادگی طرف خودمون رو بگیرم نه برادرام هرچند هر دوطرف مقصر بودند ولی برادرام بیشتر ولی به نسبت جونیشون!!)، اگه یه کاره ای بشی دیگه خانوادت رو آدم حساب نمی کنی و...
منم خیلی بهم بر خورد و چیزی نگفتم گذاشتمش رفتم. ولی تمام برنامه هام بهم ریخت دیگه چون با این وضعیت نمیشه من کلا باید دنبال یک شغل باشم تا حداقل عزت و احترام تو خانواده خودم داشته باشم. من یک سال پیش تصمیم گرفتم دندون بخونم و دیدم خانواده خیلی استقبال کردن و گفتن تصمیم خوبیه ما حمایتت میکنیم و تو فکر نباش، ... ولی امسال روی یک مساله به این کوچیکی چطور کنفم کرد. پس فردا جلو دوست و آشنا دیگه بدتر میشم. من زبانم خوبه در حد صحبت کزدن علاقه هم دارم و یک مدت تدریس کزدم ولی ولش کزدم و یک مدت ترجمه کردم ولی اونم بخاطر دانشگاه ولش کردم. من آدم بی عرضه و تنبلی نیستم. بنظر شما بشینم رو زبان وقت بزارم آیا زبان آینده دار هست.( درضمن من علاقه به زبان دارم ولی رشتم نرم افزاره و سنم ۲۵ هستش) و از اول دبیرستان تا اوایل دانشگاه تمام دوره های زبان رو رفتم که شدن۱۸ ترم)

دلخور نشو
بعضی وقتها والدین از آدم ناراحت میشن و یه چیزی میگن.
حتما حالت لحنت مثل شوخی نبوده و اون بنده خدا جدی گرفته و دق دلی اش رو از دست همه سر تو خالی کرده
با توجه به سنتون دنبال یه کار باشی خیلی بهتره تا بره دوباره درس بخونی و بعدش دنبال کار و...به نظرم یکمی دیر میشه

صدالبته که زبان آینده خیلی خوبی داره ، هرجا آگهی های استخدام رو باز میکنم ، نوشته مدرس زبان میخوان.
تازه بخوای خصوصی هم درس بدی که دیگه خیلی بهتر ، ساعتی سی تا شصت تومن ،خیلی عالیه ، کاش من جات بودم و زبانم خوب بود.
مسلما اگه دستت تو جیبت باشه ، ارزش و احترامت بیشتره

احساسي تصميم نگير....بزار جو دوباره عوض شه بعد دوباره بشين فك كن.....
منم همسن شمام.....خيلي از من انتظارات بيشتره....شايد يه لحظه مغرور شدي اونام بدشون اومده....

بي خيال

من خیلی متوجه حرف های شما نشدم ولی زبان اصلا آینده ی کاری خوبی نداره. به این مدرس ها و این ها هم عموما حقوق کمی می دهند و اصلا هم امنیت شغلی ندارند. به جای دانشگاه بهتره دنبال کار باشید دوست من.

پاشو برو سرکار مرد باید کار داشته باشه.
باباتم هرچی گفت جواب ناجور نده دستشو ببوس قربون صدقه اش برو والا

سلام

شما 25 ساله هستید و لیسانس نرم افزار هم دارید
اگر قرار به کار کردن باشه فکر نمی کنم نرم افزار در مقایسه با زبان بازار کار بدی داشته باشه.

پدرتون 18 ترم برای زبان خوندن شما هزینه کرده
چهار سال هم لیسانس

فکر کنم دیگه وابستگی مالی به خانواده کافیه.
دنبال کار و درآمد باشید

نه عزیز آواز دهل از دور خوشه جناب آمینا
درواقع واسه چه رشته اینجورنیست همه یک جورایی بدبختیم، اگه سرمایه داشته باشی میتونی یک کار بخور نمیر راه بندازی در غیر اینصورت با لیسانس
باید بری منشی بشی با ماهی ۴۰۰ تومن بدون بیمه
اونم از ۴ صبح تا ۴ بعد از ظهر پسر
من یک مدت ۸ماهه برنامه نویسی کار میکردم. افتضاح بود جوری که حالم بهم میخوره از برنامه نویسی. درآمد ماهیانم ۱۰۰ تومن نمی شد. به نسبت زبان خیلی بایستی تلاش کنید تو این شغل تا بتونی در آمد داشته باشید. و دایما باید آپدیت باشی ولی زبان اینجور نیست شما یک زبان مثل انگلیسی رو مسلط که شدی تا آخر عمرت استفاده می کنید من سال ۸۹ کلاس زبانم تموم شد هنوزم که هنوزه خیلی راحت مکالمه دارم با اینکه زیاد تمرین نمی کنم بهتر شدم ولی بدتر نشدم. میتونی وقتی مسلط شدی بری یک زبان دیگه مثل فرانسه، آلمانی کنارش یاد بگیر. ولی کامپیوتر اینطور نیست هر شش ماه یک چیز جدید میاد و اون دستمزی که بهت میدن خیلی کمتر از اون زحمتیه که براش میکشی. درسته تو آگهی های استخدامی زیاد زده چون نیرو با این دستمزد واقعا کمه آدم بره پرتغال فروش بشه هنوز بهتره تا برنامه نویس بشه یعنی میخوام بگم کاری نیست که در آینده بشه روش حساب کرد و تجربه بحساب بیاد. ازت یک آچار فرانسه میخوان. من که دیگه توان ادامه دادن تو زمینه نرم افزار رو ندارم خدایش تو شبکه دوستان بیگاری میکشن ازشون یه دوستی دارم تو تهرانه باباش براش پول میفرسته هزینش زیاده.
زبان فوقش خوب نشد. پس فردا میزنم تو کار تعمیراتی مثل خودرو، موبایل
وکولر و... .
کامپیوتر از سال ۱۵ سالگی توش بودم تا ۲۳ سالگی هیچی نشدم توش. ولی همیشه بخاطر زبان خوبم تحصین شدم. نمیدونم از یک طرف دندون پزشکی تو ذهنمه، از یک طرف مهاجرت به یک کشوری غیر از ایران بخدا به ترکیه هم راضیم جایی که مذهب حکومت نکنه بجز کوبا ولی خوب باید یک مهارت یاد گرفت.ولی مهاجرت شوخی نیست
من لیسانس نرم افزار رو با معدل ۱۸ آزاد گرفتم ولی میبینم دانشگاه های تاپ ایرانم
بیکارن ااصلا یک اوضاع اسفناکیه، بچه ها استخدامی ها شده کنکور.
و از طرفی میبینم طرف همکلاسی من از آخر نفر اوله، و یک انسان لات تو اداره استخدام شده ...
چرا، هرسال که میشه وضع بدتر و بدتر میشه هر کی میاد میگیم قبلی بهتر بود. امیدم به برجام بود نامید شدم چون تحریم های موشکی، حقوق بشر ، تروریسم... و واقعا حقمون هست چون اهدافی که ما داریم واسه جهانی خطرناکه و صلح و
امنیت رو بخطر میندازه.
و از اونجا که این سیاست همچنان ادامه داره میشیم یک کشوری مثل کره شمالی.
مهندسی تو این مملکت اونم از نوع نرم افزار یعنی خود کشی اونم از نوع خاموش یا حداقل من ظرفیتش رو ندارم. حاضرم بیل بزنم ولی برنامه نویسی کار نکنم.
دوستان خدایش اگه قرصی، روشی چیزی دارید بهم بدین مغزم از کار بیفته و تموم شیم بریم نمیتونم تحمل کنم تو اوضاع اسفناکی مثل کره شمالی زندگی کنم تا با مرگ تدریجی بمیرم

شرمنده دوستان، کاشکی امکان ویرایش بود چون من باز جو گیرشدم و وارد سیاست شدم و مشکلی که دارم اینه که باید انتقادات مذهبی و سیاسی خودم رو کنترل کنم. نمیدونم دوستان نا امیدم نکنید از زبان چون دیگه واقعا نمیدونم چه خاکی به سرم بکنم سه هفتس هیچ کاری نکردم کارم این شده که صبحم رو با لعنت فرستادم به خودم و زندگیم شروع کنم و دایم بگم کاش یه راهی بود بتونم خودم رو بکشم ولی هیچ گونه دردی نداشته باشه مثل خواب. خیلی خوب میشد اگه میشد.

من درمورد کار ایده ای ندارم.
ولی در مورد پدرتون،هرکسی بالاخره اخلاقی داره بعضیا حساس هستن نباید پارو اون حساسیت ها گذاشت.من خودم خیلی شده روزها حتی به بابام سلامم نکردم چون میدونستم سر هیچ و پوچ دعوا میشنوم.اینطوری جو اروم تره.ببینید حساسیت پدرتون در چه زمینه ای هست سعی کنید خیلی این شوخی هارو نکنید تا اروم تر باشید.

نه من عادت کردم به تحقیر هاش از بچگی تو هر سنی بودم این پدرم بهمراه برادرام تحقیرم کردن مثلا یک مدت من لکنت زبون داشتم اسم مستعار گذاشتن و جالب اینه که اعتراف میکنن بیشتر از همه من کتک خوردم البته علاوه بر پدرم که همه اعضای خانواده معتقدم من بیشترین کتک ها رو از ایشون خوردم(کمربند، سیم، مشت، گاز گرفتن زیر چشم، فقط مونده بود پنجه بکس که خوشبختانه در اختیارشان نبودو...) از دو برادرم و مادرم خیلی کتک خوردم یعنی یه جورایی منو با کیسه بوکس اشتباه گرفته بودن. بعضی مواقع از شدت ناراحتی میخواستم خودکشی کنم ولی جراتش رو نداشتم و درد داشت ولی تا قبل از ۱۳ سالگی بود بعدش که برادرام رفتن خدمت من کتک نخوردم ولی احساس سرخوردگی و کمتر بودن از دیگران و کمبود محبت و ترس و کلا عدم اعتماد بنفس باهام هستن تا هنرستان که مورد تشویق معلمام قرار میگرفتم .ولی کلا کودکی و نوجوانی خوبی نداشتم. ولی ترس رو دارم ترس از آینده ،ترس از بی پولی ،ترس از خیانت همسر، ولی هیچ کدوم به اندازه ترس از بی پولی و کلا آینده اذیت کننده نیست برام.
و اما من دوباره پیام آمینا رو خوندم متوجه شدم منظورشون چیه نه عزیز دانشگاه نمیخوام برم شاید دز آینده ازشد زبان رو خواندم و آن هم بستگی به موفقیتم داره .من هدف اینه که زبانم رو تو دو هفته جمع و جور کنم برم موسسه زبانی که قبلا درس دادم تا ببینم چی میشه و بعدش خودم رو واسه تافل و آیلتس آماده کنم البته واسه سال آینده و نمره بالا بگیرم ازشون که یجور تبلیغ واسه تدریس باشه و کنارش ترجمه انجام بدم و حداقل یک مهارت داشته باشم نه الان که هیچ مهارتی ندارم.

دوست عزیز شما ذهنت خیلی آشفته ست
با مشکل با پدرت شروع کردی، بعد مشکلات تحصیلی، مشکل سیاسی، مشکل با کل خانواده
ببین شاید برای هر کدوم واقعا حق با تو باشه، اما فعلا ذهنتو روی یک مسئله متمرکز کن

راجع به زبان پرسیدی، من خودم کاملا به زبان انگلیسی و فرانسه مسلطم و زبان اسپانیایی رو میتونم صحبت کنم اما خیلی مسلط نیستم. با اینکه دوران تحصیلم رو توی دانشگاه های خیلی تاپ بودم اما در آمدم از زبان از رشته ی تخصصی خودم خیلی بیشتر بوده تا حالا. چون همیشه میتونی به عنوان یه کار فرعی داشته باشی
مثلا من کار ترجمه زیاد انجام دادم که خیلیاش همزمان با تحصیلم بود.
باید بگم اصلا کار آسونی نیست و رقابت توش زیاده اما انقدر اوضاع ترجمه خرابه که اگه بتونی کار خودتو ثابت کنی ولت نمیکنن
یعنی یک موقع هایی انقدر سرم شلوغ بود که دوبرابر قیمت عادی رو میگفتم که قبول نکنن و برن اما بازم اصرار میکردن! شما حساب کن با این همه مترجم که دنبال کارن و با این رقابت زیادی که هست!

توی اینکار مشتریه که براتون مشتری میاره، اگه واقعا برای اولی وقت بذاری و کار خوب بهش تحویل بدی مطمئن باش باز هم میبینیش. شاید برای ذهن شلوغت که هر لحظه داره یه تصمیمی میگیره فعلا تا وقتی که به ثبات برسی کار ترجمه و تدریس زبان فکر خوبی باشه. من الان در کنار کار خودم فقط کار ترجمه ی همزمان رو انجام میدم و ترجمه ی کتاب. یعنی دیگه کارای متفرقه رو قبول نمیکنم اما اگه سوالی داشتی میتونم کمکت کنم