نمایش نسخه قابل چاپ
سلام، من یه مشکلی داشتم. هر خواستگاری میاد یا با یکی ملاقات میکنم بعدش میره میگه خانواده هامون به هم نمیخورن.
مثلا آخریش قرارمون بیرون بود فقط ازم پرسید شغل پدرت چیه، گفتم کارگر ساختمون، دیگه هیچی از خانواده نپرسیدا ! رفت به معرف گفت خانوادش در حد ما نیست .
عایا ما گناهکاریم؟
عایا اختلاص گر میشدیم باکلاس بودیم؟
عایا بیاید سمت ما از کلاستون کم میشه؟
عایا شما بچه مایه دارارو مامانتون زاییده مارو ر....ده ؟
:325:
سلام عزیزم ,
بعله این روزا مردم به جای اینکه دنبال خانواده خوب و ابرومند و نون حلال خور باشن دنبال کلاس اجتماعی طرف و پولشن , دختر و پسرم نداره , انگار میخان به بقیه فخر بفروشن که بعله ما با فلان دکتر و فلان تاجر و فلان مهندس و ... ازدواج کردیم.
خودتو ناراحت نکن , ایشالله اونی که خودتو فقط به خاطر خودت میخاد و دنبال اینحور مزخرفات نیست میاد تو سرنوشتت :)
با سلام
هدفتون از ایجاد این تاپیک چی هست ، مشاوره ؟ یا نظر سنجی . جای نظر سنجی انجمن آزاد هست .... اگر هدفتون مشاوره گرفتن برای مشکل شخصی هست لطفاً دقیقاً و با املای درست و به صورت اول شخص مشکل خود را واضح بیان کنید تا راهنمایی داده شود
همچنین عنوان تاپیک مبهم هست و گویای مشکل شما نیست عنوانی مناسب ارسال دارید تا جایگزین شود
ناراحت نباش
متاسفانه همه جا همین طوریه
یه بنده خدایی اومد خواستگاری آبجیم و به مادرم گفت باباشون چی کاره است مامانم گفته فوت شدن
اونم گفت ارث چی بهشون رسیده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مامانم گفت مگه پسرتون بیکاره؟؟؟؟؟
بعد پا شدن رفتن
یکی دیگه اومده گفته خونتون هم که قدیمیه و رفتن
این درحالیه که خواهرم واقعا زیبا ، کارمند ، تحصیل کرده و با حجاب و خوش اخلاقه
حتی پسرهای فامیل که دوستش داشتن به خاطر پولدار نبودن خانواده ام گذاشتنش کنار
درحالیکه مادر من برای جهیزیه اش پول خیلی خوبی کنار گذاشته
چی بگم
متاسفانه رسم روزگار همینه
من خودم وقتی همسرم اومد خواستگاریم بهش گفتم ظاهر و باطن همینه و ما از نظر مالی زیاد...
اون گفت مال هرکسی متعلق به خودش ا انشاالله ازدواج کردیم خدا به خودمون هم میده
و دقیقا خدا رو شکر از نظر مالی با وجودی که از صفر شروع کردیم ولی حالا خیلی از هم سن وسالهای خودمون وضع بهتری داریم
دعا می کنم خدا اصل خوبیش رو برات بفرسته
به قول مامانم کسی که دنبال مال و پول بهتر بره و دیگه برنگرده
در اینکه مردم بیش از اندازه پولکی هستند و ایتکه پول ارزش کسی رو بالا یا پایین نمی بره شکی نیست ولی خواهر من، غالب خانواده ها انتظار دارند که خانواده ی عروس یا دامادشون انقدر توان مالی داشته باشه که بتونه در حد اون ها به زندگی اون دو نفر کمک کنه. خلاصه اینکه کفو بودن اقتصادی مهمه و این طوریا هم نیست که هیچ اهمیتی نداشته باشه.
سلام
کسی که ملاک انتخابش وضعیت مالی و شغل پدر و ارث و میراث باشه به هیچ عنوان صلاحیت ازدواج نداره. (البته مشابه بودن وضع اقتصادی مهمه)
نیازی نیست شما ناراحت باشید.
با کسی ازدواج کنید که به دنبال یه انسان می گرده.
هم کفو بودن مالی مساله قابل توجهیه.
ولی ظواهر الان خیلی مهم تر از مسایل مالیه.یعنی یه خونه اجاره ای شیک از نظر خانواده اقا،خیلی بهتر از خونه ی معمولیه.اونا که نمیپرسن خونتون اجارست؟
کلا اقایون و خانوادشون بشدت ظاهربین شدن.یعنی واقعا حجب و حیای دختر،تحصیلات،و خیلی چیزای دیگه براحتی فدا خواهد شد.من بارها و بارها دیدم.
این حرفا هم که اون کسی که بخاطر پول بابات میخوادت همون بهتر نخوادت بنظر من قصه هست.گرچه مجبوریم بهش اعتقاد داشته باشیم!
سلام دوست عزیز:72:
این قضیه ای که ذهن شمارو درگیر کرده یجورایی اپیدمی شده.
هفته پیش یکی از همکارام بهم گفتن که یکی از دوستان همسرش خواسته که یه دختری طبق معیارایی که گفته بود بهش معرفی کنن و همکارم منو معرفی کرد.
من و این آقا همدیگه رو دیدیم.حرف زدیم.خودش گفت خواهش میکنم یه وقت دیگه ای رو هم همین الآن برای جلسه دوم تعیین کنیم و قرار شد بعدا ساعت دقیقش رو با هم هماهنگ کنیم.
ایشون بچه بالاشهر بودن و از تیپ و قیافه منم حدس میزد منم مثل خودشم:311:درحالیکه ما تو یه منطقه متوسط زندگی میکنیم.
بعد از دیدارمون ایشون به من گفتن اجازه بدید برسونمتون.منم گفتم نه مرسی.ایشون اصرار کردن و گفتن آخه همین هم بخشی از پروسه آشنایی هستش و منم متوجه شدم که منظورش دیدن خونه و وضع زندگی ماست، گفتم باشه مشکلی نیست چون میخواستم از نزدیک ببینه.
حلاصه منو رسوند خونمون و دیگه ازش خبری نشد.تا اینکه روزی که برای جلسه دوم هماهنگ کرده بودیم بهم اس ام اس داد.نوشته بود من معتقدم دختر و پسر باید برای جواب رد هم به همدیگه اطلاع بدن(که منم موافقم) و دلیلش رو صادقانه بیان کنند در ادامه نوشته بودن صادقانه میگم شما دختر اجتماعی و خوش برخورد،خود ساخته و ساعی با ظاهری زیبا و جذاب هستید ولی متاسفانه ما از نظر اقتصادی به هم نمیخوریم و نخواستم وقت شمارو الکی هدر بدم و آرزوی موفقیت دارم براتون.منم نوشتم خواهش میکنم آرزوی خوشبختی دارم واستون.
تعارف که نداریم بعد از این پیامش ناراحت شدم و به غرورم برخورد و حس بدی پیدا کردم که کسی منو بابت چیزایی که توش دخالتی ندارم نخواست و خصوصیات مثبتی رو که خودم براش زحمت کشیده بودم نادیده گرفت.
ولی از یه طرف هم خوشحال شدم چون من بعد از دیدار اولمون اومدم تو خونه به مادرمم گفتم که این آقا اصلا به دل من ننشستن ولی چون اولین جلسه بود گفتم بذار یه مدت بیشتر با هم آشنا بشیم شاید تونستم جذبش بشم.
دوست عزیزم این اتفاق چندین بار برای من افتاده.من تحصیلات و موقعیت کاری خوبی دارم.ظاهر خوبی دارم و تو محل کار خیلی خوش برخورد هستم و همکارا فکر میکنن که من از یه خونواده خیلی پولدار و بالاشهری هستم :311:و کیس هایی به من معرفی میکنن که گاهی بینمون فاصله طبقاتی فاحشی وجود داره و من خودم وقتی متوجه میشم یجوری سعی میکنم به دلایل دیگه آشنایی رو ادامه ندم(یا گاهی اوقات اونا خودشون به خاطر فاصله طبقاتی دیگه ادامه نمیدن) چون نمیخوام بعدا خودم و خونوادم در مقابل اونها احساس حقارت بهمون دست بده.
امیدوارم یکی بیاد سراغت که تو رو بابت خصوصیاتی که خودت توش دخیل بودی بخواد:72:
سلام.
تاپیک رو که دیدم یادآوری چند نکته رو ضروری دیدم:
1. همانطور که دوستان عنوان کردند هم تراز بودن برای ازدواج امری ضروریه و اینگونه نیست که اگر دختر و پسر خوب باشن یا عاشق هم باشند دیگه بقیه چیزا حل میشه!
2. ازدواج وصلت خانواده ها هم هست. باید خانواده ها هم بتونن با هم تعامل داشته باشند.
3. همانطور که ما خانوما حالا به هر دلیلی جواب رد میدیم، باید انتظار و پذیرش انتخاب نشدن رو هم داشته باشیم. اگر کسی به هر دلیلی ما رو انتخاب نکرده باید بپذیریم همان اندازه که ما سهم داریم در انتخاب، آقایی که اومده خواستگاری ما هم سهم داره. پس لزومی نداره خودمونو اذیت کنیم. خیلی از ما شاید تا به حال بیشتر از ده تا خواستگار رد کرده باشیم. قبول دارم سنگینه واسه یه دختر ، اما طرف مقابل هم حق انتخاب داره.
4. خواستگاری که بدون شناخت و تحقیقات قبلی میره خواستگاری و قبل هر تحقیق میره که با دختر آشنا شه همچین مشکلاتی هم ایجاد میکنه. پسر باید قبل خواستگاری حداقل راجع به خانواده و فرهنگ و چهره دختر تحقیق کرده باشه بعد اقدام کنه. و اگر اطلاعی نداره ، در ابتدا بایستی خانواده ها به هم معرفی بشن بعد دختر و پسر. اما ایروزا مد شده دختر و پسر میرن یه کافی شاپ میشینن حرف میزنن، بعد اگر مشکلی نبود تازه میخوان خانواده ها رو معرفی کنن در حالی که به جرات میشه گفت از مهمترین و ابتدایی ترین مراحل خواستگاری شناخت خانواده ها از همه.
همین چندی پیش من مشکل برعکس شما رو داشتم. فردی اصرار داشت بیاد خواستگاری، قاطعانه بهشون گفتم خانواده من اصلا خواستگاری خارج از فامیل نمیپذیرن، اصلا بدون تحقیق میگن خیر. فرمودند اجازه بده شانسمو امتحان کنم حداقل تلاش کرده باشم. گفتم ببینید شما به خانواده ما نمیخوری، فرمودند باشه خانواده با من، شما نظرتو راجع به من بگو، فکر میکنی میتونی کنار من خوشبخت باشی؟ گفتم نمیتونم خانواده رو نادیده بگیرم که و جواب منم منفیه و اصرار داشتند صحبتشون رو بشنوم. منم برای احترام بهشون پذیرفتم. گفتم خونه داری؟ گفت نه، ماشین داری؟ نه، پس انداز داری؟ نه. گفتم در جریانید من تو چه شرایط رفاهی بودم؟ گفتن بله ولی اگه یکی یکو بخواد با همه شرایطش میسازه. گفتم عادلانه است شما بخوای با پول من بسازی و من با بی پولی شما ؟ :|
نمیدونم چرا ناراحت شد :|
قصد فخر فروشی نداشتم، دلیلم واسه رد کردنش در اصل خانواده ام بود، اما چرا باید بی حساب و کتاب فقط واسه اینکه خوشش میاد اقدام کنه؟ مگه رمانه؟ مطمین باشید اگه یکی که خیلی از خودم سره هم خواستگاری میکرد رد میکردم، چون توان زندگی توی اون سطح رو ندارم. پسر و دختر بهتره همسطح باشن ، یا پسر یه کوچولو بالاتر باشه. ضمن اینکه خواستگاری آداب و رسومی داره، خانواده و بزرگتری گفتن، صلاح و مصلحتی گفتن، این چه طرز خواستگاریه. واللللللا.
به هر حال اگر دختر پسری دچار چنین مشکلاتی میشن شاید هم روش صحیحی برای خواستگاری و یا پذیرش خواستگار برنگزیدند.
به نظرم ناراحت شدن نداره. هم کفو بودن مخصوصا از نظر اقتصادی خیلی مهمه. در ثانی آسمون که به زمین نیومده خب شما هم می تونید با یه خانواده که شغل پدرشون مثل شماست ازدواج کنید.
من خودم به شخصه برای برادرم اگه بخوایم بریم خواستگاری حتما باید از نظر اقتصادی به ما شبیه باشند. چون یه سری مسائل در اثر اختلاف طبقاتی پیش میاد.
کلا به نظرم هیچوقت اختلاف فرهنگی و اقتصادی خانواده ها رو ناچیز ندونید چون اختلاف سطوح در این دو مورد بستر اتفاقاتی در آینده خواهد بود.
سلام
خانواده‌ها باید هم کفو باشن، درست ولی قبول کنید که خانوما هم رفاه و آسایشی که پدراشون بعد شاید ۵۰ سال کار و تلاش فراهم کردن رو از یه آقا پسر جوون با شاید نهایتن ۱۰ سال کار توقع دارن! این عادلانه نیست! همه چیمون به هم میاد!
اصلا موضوع هم کفو بودن نیس به نظرم , این روزا خیلی از خانواده ها مخصوصا خانواده پسرا دنبال یه همسر میگردن که یا بابای پولدار داشته باشه یا خودش شغل کاملا مناسب داشته باشه , حتی اگه خودش این موقعیت رو نداره
به خونه زندگی دختر نگاه میکنن که چه جوریه اما خونه و وضع مالی خودشون در همون سطحم باشه باز به دلشون نیس , شاید مساله جهازیه فکرشونو مشفول میکنه که صاحب همچین خونه ای میتونه جهاز خوبی بده !
به نظرم پسرای امروزی یکم ظاهر پرست و تن پرور شدن , قدیما کمتر به این چیزا توجه نمیشد مهم ملاکهای شخصیه دختر بود ,خانواده , نجابت ،اما الان کمرنگ تر شده .
یعنی می‌فرمایین دخترای امروزی به دنبال رفاه، آسایش، پول، خونه، طلا، ماشین و ... نیستن؟! من به شخصه برعکس فک و فامیلمون اصلن و ابدن توقع ندارم پدرزن آیندم پولدار باشه. میخوام که پول حلال سر سفره خونوادش آورده باشه. یا توقع جهیزیه ندارم ولی میبینم که دخترای امروزی توقعاتشون خیلی بالا رفته. همه‌ی رفاه و آسایش خونه‌ی پدری رو از همسرشون توقع دارن. میگن ماها خونه‌ی بابامون همه چیز داریم، واسه چی ازدواج کنیم؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط گلی جون
از این زندگی که همه چیزش پولی شده حالم به هم می‌خوره!
به persiangirl: اصلن ناراحت نباش. خوشحال باش که درآمد پدرت با زحمت به دست میاد و حلاله، سر تو بگیر بالا.
سلام
من قصد منحرف کردن بحث رو ندارم فقط می خوام به خانم عشق آفرین نکته ای رو یاداوری کنم
ایشون در بیان تجربیاتشون از اینکه آقایی که از ایشون خواستگاری کرده ناراحت شده اظهار تعجب کرده بودند.
من خوب می دونم اون آقا چرا و از چی ناراحت شد.
شما غرور ایشون رو به بدترین شکل ممکن شکستید
من راجع به هم کفو بودن دختر و پسر در همه ی زمینه ها از جمله اقتصادی با شما هم عقیده ام
اما با بعضی از نظرات شما کاملا مخالفم
به نظر شما تو این دوره زمونه به پسر برای چی باید ازدواج کنه؟؟
اگر نیاز عاطفی داره این همه دختر جوون و ساده هست که می تونه همزمان با چندتاشون دوست باشه.
اگر هم نیاز جنسی داره که خب به راحتی در دسترسش هست
به همین دلیل اکثر پسرا حتی تا سنین بالا ازدواج نمی کنن اگر هم ازشون بپرسید چرا ازدواج نمی کنی می گن مگر عقلم رو از دست دادم؟ حتی پسرایی که ازدواج کردن مسخره می کنن.
حالا اون آقا با وجود تمام این شرایط و سختی ها و مشکلات اومده به شما میگه من فکر می کنم میتونم با شما خوشبخت باشم
لطفا پست خودتون رو یک بار دیگه بخونید.
گفتم خونه داری؟ گفت نه، ماشین داری؟ نه، پس انداز داری؟ نهمن کاری به بقیه ی صحبت هاتون ندارم اما برداشتی که خودم از این صحبت ها دارم رو می نویسم:
- برای من هیچ اهمیتی نداره که تو با وجود اینکه راه های بسیار ساده تر و کم هزینه تری داری سختترین راه ممکن رو انتخاب کردی
- برای من هیچ اهمیتی نداره که اصلا تو آدم سالمی هستی یا نه
- برای من هیچ اهمیتی نداره که نیت پاک و درستی داری
- اصلا تو برای من اهمیتی نداری اون چیزهایی که برای من مهمه اینهاست: خونه ماشین پس انداز به عبارت بهتر: پول
من نمی گم شما دقیقا همین منظور رو داشتید ولی به نظر من اون آقا همچین برداشتی از صحبت های شما داشته
جملات بعدی شما که کلا اون آقا رو نابود کرد:
گفتم عادلانه است شما بخوای با پول من بسازی و من با بی پولی شمابه نظر شما اون آقا اگر به دنبال پول خانواده ی شما بود نمی تونست با هزار دوز و کلک شما رو فریب بده؟؟ نمی تونست با تحریک احساسات شما، شما رو به خودش وابسته کنه بعد این شما باشید که خواهان ازدواج با او باشید؟؟ من از نیات درونی اون آقا با خبر نیستم اما از پست شما این طور برمیاد که اون آقا نخواسته این کار ها رو انجام بده و غرورش رو زیر پا گذاشته صاف اومده حرف دلش رو زده اونوقت شما چی جوابش دادید؟؟؟؟؟؟؟
به نظر من کار خیلی خوبی کردید اون آقا رو رد کردید.... خیلی هم بعید می دونم اون آقا دوباره خواستش رو تکرار کنه
این پست رو نوشتم تا بگم بر خلاف نظر اکثر خانوم ها این دخترا هستند که اغلب با خواسته های مادی مانع ازدواج میشن البته مشخصا کسی که تاپیک رو باز کرده منظورم نیست
در مورد اینکه چرا اون آقا مستقیم اومده به شما گفته یکی از دلایلش می تونه این باشه که پسر می خواد اول از قصد دختر برای ازدواج و تایید ضمنی خودش مطمعن باشه بعد بره خواستگاری نه اینکه پدر و مادرش رو ببره خونه ی مردم بعد یهو دختر خانم قصد ادامه ی تحصیل یا هر چیز دیگه ای پیدا کنه و پسر جلو همه ضایع بشه
من فکر کنم نتونستم منظورم رو به خوبی بیان کنم
من هیچ کجا ننوشتم که چرا از وضعیت مالی طرف می پرسید یا اصلا نپرسید
هیچ وقت هم پسری که دستش تو جیب باباشه و تا حالا خودش پول درنیاورده رو مناسب ازدواج نمیدونم
من می گم وقتی دختری اولین سوالش پوله یعنی پول تو از خود تو مهمتره.
من خودم به شخصه کسی رو می خوام که زمانی که پول داشتم باشه زمانی که پول نداشتم هم باشه من رو انتخاب کنه نه پول و قیافه و هیکل و ... فکر هم نمی کنم خواسته ی نا معقولی باشه
ولی وقتی دختری همچین سوالاتی میپرسه اونم زمانی که هیچی نشده انگار اون دختر به شکل غیر مستقیم داره میگه اگر من یه روز کسی پولدارتر از تو دیدم ولت می کنم می رم
من انتظار ندارم همسرم یه قاشق چنگال جهیزیه بیاره هیچ وقت هم کسی رو برای شغل پدرش یا مادرش یا هر چیز دیگه ای که خودش تو بوجود اومدنش نقشی نداشته رد یا قبول نمی کنم (به جز موارد بسیار تاثیر گذار مثل اعتیاد)
اما انتظار دارم وقتی به این نتیجه رسید که من فرد مناسبی براش هستم اگر لازم شد بیاد تو همین اتاق من زندگی رو شروع کنه (منظورم این نیست که حتما این کار رو انجام بده)
دوست خوبم فرمایش شما متینه. اما شما هم یک لحظه جای من باشید، من خودم خونه دارم، ماشین دارم، پس انداز دارم، از سرمایه ام در آمد دارم، داماد سرخونه بیارم؟ بله شما میگید اگر دنبال پول بود فریب میداد، همچین قصدی هم داشتند، خوشبختانه گوشم از این خزعبلات عاشقانه شون پره و فریب نمیخورم و صراحتا میگم عمدا ناراحتشون کردم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط PersianCat
انگار مثلا اگر پدر من پول داره اختلاص کرده، یا از دیوار مردم رفته بالا، کلاه سر ملت گذاشته. نه. این پول از سفر های دو ساله و چند ساله ی بابام به دست اومده، از ندیدنش، از نداشتنش، از اینکه روزی 18 ساعت کار کرده و وقتی زنگ زدم گفتم بابا فقط شنیدم الان کار دارم.
حالا برم با کسی ازدواج کنم که حتی توان خونه اجاره کردن نداره. جهیزیه چند صد میلیونی ببرم خونه اجاره ای؟ اون چی؟ ازدواج دانشجویی نام نویسی کنیم یا پدر من جشن بگیره؟
داماد ما سالی سه بار خواهرمو میبره سفر های بین قاره ای، ایشون میتونه سالانه یه بار منو تا کیش ببره؟ برادرای من بالاترین مدل های ماشین رو دارن، ایشون میتونه یه پراید دست دو برای من بگیره؟ من یه ساعتم اندازه کل سرمایه اون در میاد، ایشون اصلا میتونه تعمیرش کنه؟ تازه من تو فامیل معروفم اقتصادی ام و لاکچری نیستم و من بابت سرزنشم میکنن و من اذیت میشم. ایشون خودش تو خانواده ما معذب نمیشه؟
نه، من توقعم بالا نیست. ایشون اعتماد بنفسش بالاست. وگرنه حداقل با یکی که یه آپارتمان یک خوابه پیش نویس کرده هم میسازم. ولی ایشون وقتی من با دیگر دوستان دعوتشون میکنم به چیزی، حداقل تعارف نمیزنن که حساب میکنن که من غیرتشو ببینم.
همین آقا و بسیاری از دوستان حتی هزینه ایاب ذهابشون رو هم من میدم!!! و البته پول یه رابط هزار تومنی رو از من میگیرن! واقعا باور کنم سخاوتمنده و دنبال چیزی نیست؟ میگم خونه چی؟ پیشنهاد میده : شما یک زمین داری من آروم آروم میسازمش!
خب منم از این رفتارا که متاسفانه هرکی نزدیکم میشه ازش میبینم بدم میاد و عصبی میشم و اونجوری جواب میدم. وگرنه قبلش مودبانه بهشون گفته بودم از این موضع کنار بکشن.
همین آقا خواهرشو به کمتر از خودشون میده؟ اگر درآمدشون یک میلیون باشه به یه پسر که درآمدش دویصت و پنجاه تومنه میده؟ ببخشید، اما اینها همش حرفه. توقع دخترا قبول، اما کم کاری آقایون هم کم تو ذوق نمیزنه.
و اما در مورد مستقیم گفتن، یه چیزی هست به نام تحقیق، که نیازی نیست خانواده دختر در جریان باشن و آدم پرس و جو میکنه. و چیزی هست به نام تلفن که آدم زنگ میزنه و میپرسن قصد ازداوج داره یا خیر. من به شخصه استرس میگیرم وقتی یه پسر با خودم مطرح میکنه و این یه احترامه که طرف با بزرگترش بیاد و با بزرگتر مطرح کنه. اصلا تا اونا اجازه ندن من بیخود بکنم بخوام نظری بدم. اینم میخواستم از سر خودم وا کنم، وگرنه ملاک هام انقدر پیش پا افتاده نیست. من همین امروز ازدواج رو جدی و محکم میگیرم که فردا مجبور نشم بیام اینجا تاپیک طلاق بزنم و خواستگار هم همسطح خودم داشتم ، بالاترش هم داشتم، فقط سلیقه پدرم با من یکی نبوده که من به سلیقه شون احترام گذاشتم و توکلم به خداست.
اونایی که گفتن هم کفو بودن خب این هم کفو بودن یعنی چی دقیقا؟ یه خورده مال دنیا بیشتر داشته باشی میشی هم کفو یکی؟
این حرفا و نیش های زننده هست که آدمو به خیلی راه ها میکشونه
به نظرتون زیبایی دختر، تحصیلاتش و .... مطرح نیستن اصلا؟ حجب و حیا چی ؟ ؟
این خانوما هم که گفتن ما هم خواستگار هم کفو نباشه رد میکنیم و اینا ، اینا هم خواهرای همونان، از خوانواده های رفاه زده، از خانواده هایی که همه چیزشون از باباشون دارن.
من گفتم پدرم کارگر ساختمونه ، نگفتم که فقیریم، اتفاقا خونمون بالای شهره که خدا پدربزرگمو بیامرزه اونقدر داشت که ما الان غنی باشیم،
ولی مشکل من اینه که به شغل پدرم اهانت کرد، مگه شغل پدرای شما چیه؟ همه به نوعی برای مردم کار میکنیم دیگه، مگه کارگر ساختمون عیبه؟
این آقا از وضع مادی هم هیچی نپرسید حتی فقط شغل پدر پرسید و تا ته خانواده قضاوت کرد و رفت
اصلا فکر کنید ما فقر بودیم اصلا، کسی حق نداشت اینجوری بگه، مگه خودشون چی هستن؟ یه تیکه آهن پاره مدل بالا و یه خونه تو فلان خیابون دارن خیلی خفنن یعنی؟
سر کلاس دانش خانواده استاده داشت میگفت اگه باحیا باشید پسرا میان دنبالتون خواستگارا زیاد میشن
دختره برگشت گفت: نه بابا هر کی میاد میپرسه بابات چند تا خونه داره
عزیز دلم همانطور که گفتم بهتر میبود ابتدا خانواده ها رو با هم آشنا میکردید تا هم از سخن شما قضاوت نکرده باشن، هم این سوء تفاهم پیش نمیومد. وگرنه همین الان هم انقدر گفتید، اون پولدارا، شما پولدارا، شما آهن پرستا و ... که آدم ناخود آگاه قضاوت میکنه هم کفو نبودید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط persiangirl
کما اینکه حتی اگر ایشون مشکلی نداشتند و شما با شغلشون یا شغل پدرشون مشکل داشتید این اختیار رو داشتید رد کنید. من خانواده هایی دیدم که فقط باید پزشک بشن و با پزشک وصلت کنن، یا دامادشون حتما دکترای تخصصی و استاد دانشگاه باشه. حتما یه معیاره براشون و هر کسی حق داره معیار های خودشو داشته باشه. خود شما هم حق دارید معیار های خودتون رو داشته باشید و این بی احترامی نیست. کسی به شغل پدر شما نمیتونه بی احترامی کنه، اتفاقا شغلشون محترم و آبرومندانه است، اما هر کسی میتونه معیار های خودشو داشته باشه. چون باوری من بابت درونش هست که مثلا شغل پدر دختر میشه براش یه ملاک.
باور کنید به قول شما ما آهن پرستا که خواهر اون آقایونیم هم آرامش نداریم. شما میتونید با من همدردی کنید که همه خواستگار بابامن و میخوان اونو ببرن خونشون نه منو؟ میتونید با من همدردی کنید که تا با یکی دوست میشم میخواد ازم سواری بکشه و اینه که همیشه تنهام و دوست صمیمی ندارم؟ میدونید هر بار امتحانشون میکنم که منو به خاطر پول نخوان همیشه از امتحانم رد میشن؟ میدونید لطف و محبتم رو وظیفه میدونن؟ میدونید نگاه جامعه به ما نگاهیه که انگار دزد هستیم و حقشون رو خوردیم و باعث مشکلات اقتصادیشون ماییم؟ براتون پیش اومده یکی که وضع اقتصادیش خوب نیست، بدون اینکه بشناسیش، یا بدی کرده باشی در حقش، بی مقدمه بیاد زل بزنه تو چشات بگه ایشالا نسل هرچی پولداره منقرض شه تا شما هم بشید عین ما؟ بعد که علت رو میپرسی میگه پسر من گیر مهریه زنشه، ولی شما با خیال راحت سر میذارید بالشت... تقصیر من چیه؟:303:
اینا رو گفتم که بدونید ما آهن پرست ها و رفاه زده ها هم شرایط بهتری نداریم. و اگر از اون پسر اینجوری سوال کردم ، چون میدونستم به همون قصد اومده و من با هر کس از در خودش وارد میشم.
حالا هم پسر هست، قحط که نیومده. اگر لیاقت نداشته بهتر که پشت سرشم نگاه نکنه. اگر هنوز حجب و حیا برای دختری مهمه، حتما پسری هم هست که این حجب و حیا براش مهم باشه. ولی پیشنهاد میکنم دفعه ی بعد اول اجازه بدین خانواده ها آشنا شن. و به خانواده تون افتخار کنید، به پدرتون و شغلش افتخار کنید. هیبت یک دختر به پشتیبانش، به خانواده شه. مطمئنم اگر از همون اول خانواده ها سنگ هاشون رو با هم وا میکندند، انقدر غرورتون جریحه دار نمیشد.
پاورقی: از اینکه بی هوا موضع گیری کردم ازتون عذر میخوام. شاید واسه اینکه سر موضوع اخیر منم بهم بر خورده بود و اینجا جو گیر شدم. ببخشید.
اگر حرفی زدم که کدورت خاطر شما رو به همراه داشت یا به کسی بی احترامی شد از همه عذرخواهی میکنم. حلال کنید. زیاده گویی کردم.من دیگه پستی نمیذارم تاپیک به انحراف نره.
انشاءالله به کسی که لیاقتتون رو داره و سزاوارتون هست "بله"بگید.
منظورم به شما نبود فقط، پست ها را بخونید متوجه میشید همه دخترا اینجوری نوشتن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط عشق آفرین
مشکل شما که خوبه، تو مدرسه بعضی شاگرد تنبلا به من میگفتن تو حق مارو خوردی که نمرت بالا میشه :33: اینو دیگه کجای دلم بزارم. مردم حسودن.
دوست عزیز من تجربه خودم را به شما می گویم. بهترین کار این است که هر کسی خواست خواستگاری را به شما معرفی کند از او بخواهید با والدین شما صحبت کند. والدین شما هم از معرف بخواهند که شرایط خانواده شما از قبیل شغل اعضای خانواده ، سن و سال ، میزان تحصیلات ، مشخصات ظاهری و اطلاعاتی از این قبیل را به خواستگار بگوید و نیز همین اطلاعات را درباره خانواده پسر به والدین شما بگوید. اگر نظر هر دو خانواده مثبت بود والدین شما ترتیب جلسه خواستگاری را بدهند.
دوست عزیز صحبت با خواستگارهای متعدد برای بعضی دختران جاذبه زیادی دارد و آنها از اینکه خواستگار به هر دلیلی آنها را نپسندیده ناراحت نمی شوند. آنها از روبه رو شدن با خواستگارهایی که مناسب نیستند ناراحت نمی شوند.
اما بعضی دخترها اینگونه نیستند. من و شما هم جزو همین دسته هستیم. این یک خصوصیت شخصیتی است. بهتر است با توجه به خصوصیات شخصیتی خودتان برای ازدواجتان برنامه ریزی کنید و از راهکارهایی که برای شما مناسب است استفاده کنید. اینطوری روحیه شما آسیب نمی بیند و به ازدواج بدبین نمی شوید.
یک مثال می زنم. شغل جراحی برای برخی افراد بسیار هیجان انگیز و نشاط بخش است. آنها اگر این شغل را نداشته باشند احساس کمبود می کنند. اما برخی افراد دیگر حتی از اسم اطاق عمل حالشان بد می شود چه برسد به جراح شدن. این افراد باید موفقیت را در شغل دیگری پیدا کنند.
ازدواج هم همین گونه است. یک روش برای برخی دختران جواب می دهد و برای دختر دیگری رنجش و ناراحتی به همراه خواهد داشت.
پس به جای تمرکز روی نظر خواستگارانتان بهتر است روی خودتان و شخصیت خودتان تمرکز کنید و براساس خصوصیات خودتان برنامه و روشی مناسب برای ازدواجتان تدارک ببینید.
ببین عزیزم اینجا کسی قصد نیش و کنایه زدن نداره. هر کسی نظرش رو می نویسه.
به نظرم تو دنیایی که ما زندگی میکنیم دست بالای دست بسیار است و نمیشه آدمها رو بر اساس ثروت دسته بندی کرد.
من واقعا خودم به شخصه ترجیح میدم برای برادرم دنبال یک هم کفوش باشم این به این معنی نیست که من نگاه طبقاتی دارم. بلکه من میخوام عروس آینده خانواده ما مثل خودمون باشه و در عین حال اصلا دوست ندارم از یه خانواده بالاتر از ما باشه.
خانم عشق آفرین
اینکه شما در برخورد با خواستگارانتون به چه شکل برخورد می کنید کاملا به خودتون مربوطه لازم هم نیست اینجا درباره ی رفتارتون توضیح بدبد.
تمام صحبت من این بود که یک پسر از همچین برخوردی به این شکل برداشت می کنه. حالا هر کی خواست مثل شما عمل کنه هر کی نخواست به شکل دیگه ای عمل کنه! همین
در مورد وضعیت مالی خانوادتون فرمودید. انشاالله خدا اموال تون رو بیشتر کنه من به شخصه هیچوت همه ی افراد پولدار رو دزد نمی دونم و القابی مثل آهن پرست و رفاه زده و دزد رو برای این افراد به کار نمی برم.
ادعا نمی کنم اما سعی می کنم درک کنم چقدر سخته آدم یه دوست صمیمی نداشته باشه اونم به خاطر زیادی پول. اما شما هم قبول کنید بعضی از خانواده های پولدار این وضعیت رو بوجود آوردن.
وقتی یه پسری تو سن های نزدیک به 30 هنوز از باباش پول می گیره و با وجود تحصیلات عالی بی کار مونده و از پس خرج خودش برنمیاد اونوقت یه پسر دبیرستانی که ریش هاش درنیومده کار هر روزش ویراژ دادن با ماشین 200 میلیونیشه وقتی یه دختری به خاطر نداشتن جهیزیه و ترس آبرو خواستگاراش رو نیومده رد می کنه اونوقت یه دختر دیگه برای یه لباس مجلسی که کلا تو عمرش یه بار می خواد بپوشه 40 میلیون پول می ده شما از مردم انتظار نداشته باشید عادی برخورد کنن. وقتی مردم این رفتار ها رو می بینن فاصله ی طبقاتی خود به خود زیاد میشه، پول میشه ملاک انسانیت و شرافت نتیجش میشه همین تاپیک که این خواهر ما فقط به خاطر شغلش پدرش که هیچ ربطی به خودش نداره ازدواجش با مشکل مواجه شده.
از مردم انتظار نداشته باشید بین شما و افراد نوکیسه بتونن تمایز قایل بشن این فاصله رو هم مردم عادی بوجود نیاوردن بدیهی که هر کسی که وضع زندگی سطح بالایی داشته باشه مقصر بدونن و متهم به دزدی کنن من کارشون رو تایید نمی کنم اما خب زیاد هم نمیشه سرزنششون کرد.
همون آقایی که گفتم من با برادرشون هم کلاس بودم، تو درسا مشکل داشت من براش کلاس میزاشتم، شناختم به خودش نگفتم، حالا این هایی که حتی من کمک خانوادش کردم ، میاد از خانوادش پیش من قیافه میگیره، من نبودم داداشش لیسانس نداشت الان، همون اول انقدر مشروط میشد که اخراج میشد، به حال خودم تاسف میخوردم بیشتر
احسنت خانوم پرنیان یاسی. منم حرفم همین بود و تمام. :104::104::104:
خانوم persiangirl و جناب persiancat حق با شماست. من معذرت میخوام. پست های من صحیح نبود. ببخشید.
شما زیبایی و هوشتون رو خودتون به دست آوردید؟ یک آدم کم هوش و نازیبا دل نداره که به خاطر این مسائل ردش کنند؟نقل قول:
به نظرتون زیبایی دختر، تحصیلاتش و .... مطرح نیستن اصلا؟ حجب و حیا چی ؟ ؟
ببینید من فکر می کنم تحمل اختلاف طبقاتی وقتی آسون تر می شه که توجه کنیم و ببینم که تقریبا در همه ی جنبه های دیگه ی زندگی هم همین وضع حاکمه. مثلا بعضی ها بسیار زیبا و بعضی ها بسیار زشت اند. در این مسئله هم کوچکترین دخالتی نداشتند. بعضی از آدم ها کم هوش و بعضی از آدم ها هم باهوش اند و در این مورد هم خودشون باعث این ویژگی نشدند. بعضی از آدم ها از بیماری و معلولیت رنج می برند در حالی که بعضی ها با وجود اینکه مسائل بهداشتی و پزشکی رو رعایت نمی کنند کاملا سالم و سر حال هستند. واقعیت اینه که دنیا، اساسا عادلانه نیست و قرار هم نیست عادلانه باشه. هیچ کس به ما رابطه و عشق و ازدواج بدهکار نیست و ما باید این مسائل رو بپذیریم و باهاشون کنار بیایم و الا زندگی خیلی سخت می شه.
نگفتم زیبایی و هوش خودم بدست اوردم، گفتم اینا هم چیزای خیلی بالایی هستن.نقل قول:
نوشته اصلی توسط Amina
- - - Updated - - -
میدونید مشکل من چیه؟ همه تو زندگی من دخالت میکنن. همه میخوان منو زمین بزنن و تحقیر کنن. یکی از اقوام دخترش چندسال از من کوچیکتره ازدواج کرده، اون هروقت منو میبینه دقیقا بهم اینجوری میگه " خاک تو سرت هیچکی دیگه تورو نمیگیره" با اینکه من اصلا کاری ندارم تو زندگیشون . مامان بزرگم بهم میگه " زودتر برو دیگه، مردم که نمیگن این شوهر نمیره، میگن حتما نمیگیرنش" و هزارتا از این حرفای دیگه
دختری که این حرفارو میشنوه مطمئنا دیگه برای خودش ارزش قائل نیست و و به هر طریقی ممکنه با یه پسر آشنا بشه و دیگه هم نگران خورد شدنش نیست، چون به اندازه ی کافی خورد شده هست، خورد شده چه عرض کنم، پودر شده دیگه
اینا اینجوری خورد میکنن، پسرای مردم هم اونجوری خورد میکنن، حق دارم از همه متنفر باشم
مشکل شما را درک می کنم. عزت نفس شما خدشه دار شده است و احساس می کنید نه در جامعه و نه در خانواده جایگاهی را که شایسته آن هستید نداری. این وضعیت وجودتان را پر از خشم و اضطراب کرده است. من هم همین مشکل را داشتم. اما الان دارم مشکل را حل می کنم و تا حد زیادی بهتر شده ام. اگر مایل باشی خوشحال می شوم تجربیات خودم را با شما به اشتراک بگذارم.
persian girl
هیچوقت برای خوش اومدن یا خوش نیومدن هیچکس ازدواج نکن
همین حرفهایی که الان می شنوی فردا هم که ازدواج کنی یه جور دیگه بهت میگن
اجازه نده حرف دیگران مسیر زندگی تو رو تعیین کنه
اگر خودت فکر می کنی الان زمان مناسبی برای ازدواجت هست و آمادگی ذهنی و روحی کافی رو داری ازدواج کن نه به هیچ دلیل دیگه ای.
خیلی خوشحال میشم از تجربیاتتون استفاده کنم و بدونم که باید چکار کنم :16:نقل قول:
نوشته اصلی توسط پرنیان یاسی
با سلام
تاپیک بر خلاف آنچه در ابتدا توجه دادم پیش رفته و جایگاهش انجمن آزاد هست ... لذا تاپیک قفل و به جای مناسبش منتقل خواهد شد