میخوام مادر و همسر خوبی باشم ولی خیلی عصبی ام

سلام به دوستای عزیز همدردی
من ۲۶ساله هستم و یه دختر سه ساله دارم
مشکلات من بیشتر مربوط به دوران کودکیمه که الان اثراتشو روی زندگیم حس میکنم
من تو دوره ی کودکی تقریبا ۷ سالگی از مادرم جدا شدم جون پدرو مادرم نتونستن با هم زندگی کنن
من موندم با پدرم و نامادریم
من و دو تا خواهرم.از بجگی یادمه تو مدرسه گوشه گیر بودم همیشه دلتنگ مادرم بودم جون اصلا مادرمو نمیدیدم.
خلاصه دوران کودکی با تمام سختیهای غیر قابل وصفش گذشت.با تمام سختیهایی که یه پدر معتاد و رفیق باز و بیسواد میتونه به بجه هاش بده
و با وجود نامادری که اگرجه محبت نمیکرد ولی از نداشتن مادر بهتر بود.
توی تمام این سالها احساس خلا درونی که داشتم هیجوقت پر نشد
تا اینکه تودوران راهنمایی با پسری دوست شدم فقط به خاطر فرار از محیط خونه و خانواده
گذشت و نزدیک به۵ یا ۶ سال با این پسر دوست بودم ودر نهایت این اقا الان همسر من هست
الان مشکلم اینه که خیلی عصبی هستم خیلی زود عصبی میشم.همش احساس میکنم نمیتونم با دخترم درست رفتار کنم.نه اینکه باهاش بد رفتار باشم ولی کلا همیشه احساس میکنم جوری که باید مادر خوبی باشم نیستم.
در رابطه با شوهرم هم همینطور
نمیدونم باید برم پیش روانپزشک یا نه ولی دلم میخواد یه کاری بکنم که اروم بشم.همیشه یه اضطراب و استرس درونی دارم.برای دخترم خیلی نگرانم.اگه سوالی دارید بپرسید تا جواب بدم.ممنون
دم و د

کسی جیزی ننوشت برام

سلام
متاسفم که دوران سختی داشتی
ولی الان به اون روزها دیگه فک نکن مهم اینه که تموم شده
به زندگیت برس یه برنامه بنویس هر روز با دخترت تمرین شعرو نقاشی و کاردستی کنید
قبل خواب براش کتاب بخون(میدونی تو صحبت کردن و افزایش دایره لغاتش تاثیرش وحشتناکه)
خودت مطالعه کن

بیکار نباش ، بیکار که بشی این افکارمثل خوره به جونت می افته
واقعا درکت می کنم .چون مادر من اهل محبت نبود و من همیشه فک می کردم سرراهیم:47:
الان که ازدواج کردم درکش می کنم با 5 تا بچه یتیم و دست تنها زندگی واسش سخت بود و جای محبت نمیموند
شاید مادر تو هم شرایط خاصی داشته شاید تلاشش رو کرده و موفق نشده
کمی خودت رو بزار جای اون
براش آرزوی موفقیت کن و سعی کن کارهایی که مادرت دوست داشته برات انجام بده و زمان بهش فرصت نداده تو برای دخترت انجام بدی
سخته ولی شدنیه
مادر خوبی باش

سلام ممنون حیاط خلوت عزیز که وقت کذاشتی
راستش من به اون روزا دیگه فکر نمیکنم ولی اون اثار بدی که توی روح و روانم گذاشته از بین نمیره
اینکه همیشه استرس و دلشوره عجیبی دارم
یه جورایی درونم اروم نیست
یادمه تو اون دوران همیشه یه خوابی رو میدیدم یه خواب وحشتناک کسی تو خواب نبود ولی یه حالت ترس بهم میداد نفسم تند میشد عرق میکردم بعدش بیدار میشدم
من شاید خیلی بیشتر از مادرای عادی نیازای دخترمو بدونم
به خاطر اینکه از هر حس بدی که فکرشو بکنی تو کودکی به سرم اومده

واسه دخترم قصه میگم رابطم باهاش خوبه ولی یه روزایی میبینی اصلا دست خودم نیست
خیلی عصبی ام اون روز.یه روز خوبم یه روز احساس افسردگی دارم
روزایی که خوبم خیلی شادم ولی وقتی حالم خوب نیست خیلی گریه میکنم
دلم میخواد یه ادم عادی باشم
مادرم هم که تو تمام این سالها سراغی از ما نگرفت
وقتی من ازدواج کردم رفتیم پیشش که دیدم اونم تحت فشارایی از طرف خانوادش هست.ما هم دیگه پیشش نرفتیم.دیگه فکر میکنم که مادرم مرده.هیج حسی بهش ندارم . توی ۲۰ سالی که ازش دور بودم فقط دو سه بار دیدمش.

درود بر بانو گندم.م گرامی

دیشب براتون نوشتم ولی مثل اینکه پستی که گذاشتم ارسال نشده :72:

شما یم مادر هستید بنظر من بشخصه مادر مقدسه دوست داشتنیه قابل احترامه قابل ستایشه.
این جمله ای ست که دوستش دارم : مادر خدای روی زمین است :43:

مادر جلوه ای از نور خداوند است مقدار اندکی از قدرت و عشق.
هیچوقت یادم نمیره یکی از دوستان خیلی قدیمی خودم رو دیدم چند سال قبل خود من مادرم تقریبا ده سالی میشه فوت کرده.بعضی وقتها ماهایی که درد مشترک داریم حرف های مشترکی میزنیم که باعث میشه غم فراق رو بهتر درک کنیم میگفتش باباش با اینکه سنش خیلی بالا بود مثلا بالای 60 یا 70 میگفت یاد مادرش میوفتاد و گریه میکرد یعنی فرقی نمیکنه توی چه سنی باشی.

گذشته خوبی نداشته توی سن کودکی دنبال مقصر نگرد اینکه مادرت مقصره یا پدرت یا اینکه خودت یا هرچیز دیگه ای هرچی بود تمام شد بزار همانجا باقی بماند.هر کدام سهمی داشتند یاد بگیر ببخشی باعث میشه آرام بشی مهم نیست سهم هر فرد چقدر بوده اصلا دنبالش نگرد لطفا

شما یک مادر هستید همین که هستی خودش باارزشه اینه که مهمه همه ما انسان هستیم و جایزالخطاء شما هم مستثناء نیستید از این قانون لازم نیست بهترین و بی نقص ترین مادر دنیا باشی همین که تلاشت را بکنی کافیه واسه اینکه مادر خوبی باشه باید سعی کنی روی خودت کار کنی چون فرزندت الگوی اصلیش پدر و مادرش هستند.

نگهداشتن و بزرگ کردن فرزند خیلی سخته یعنی این مهدیه سادات خوبه 2سال نیمه اش بیشتر نیست خدایی بعضی وقتها 5 نفری نگهش میدارن بازم اینقدر انرژی داره :311: :58: نیست سید هم هست مادر خانومم هم آذری برای همین انرژیش خیلی زیاده تازه بنده های خدا کلی صبور و پرتحمل هم هستند بازم بعضی اوقات البته کم عصبانی میشن.خود من وقتی میبرمش بیرون خیلی صبورم ولی بعضی وقتها واقعا کم میارم خلاصه بهت بگم مادر بودن سخته خیلی از خودت انتظار نداشته باش شما تلاشت را انجام میدی به نحو احسنت بلاخره به اندازه خودت توان و حوصله و انرژی داری یکنفر هم که بیشتر نیستی به نظر منی که از بیرون نگاه میکنم یک مادر خوب هستید و قابل احترام :72:

تصور میکنم خواندن این مقاله جناب مدیر مفید باشه برای شما.

http://www.hamdardi.net/thread-41414.html

و در آخر انرژی خودت را بجای اینکه وقف این کنی که در گذشته و کودکی چه اتفاقی افتاده که توی زندگی خیلی از ماها کم و بیش اتفاق های ناخوش آیند اینچنینی رخ داره صرف خودت و دختر نازنینت و زندگی مشترکت بکن.:72:

سلام خاله قزی عزیز.خیلی دوست داشتم برام بنویسید.ممنونم
راستش قبلا خیلی به گذشته فکر میکردم خیلی زیاد ولی الان
سعی میکنم فکر نکنم
الان مشکلم اثراتی هستش که این گذشته روی من گذاشته
انگار یه استرس درونی دارم یه استرسی که هیجوقت ولم نمیکنه و نمیذاره درست فکر کنم
بعضی روزا خیلی عادی هستم ولی بعضی وقتا خیلی تحریک پذیر میشم طوری که شوهرم حرفی میزنه سریع میخوام عکس العمل نشون بدم.
الان دوست دارم اروم باشم.نمیدونم جه مرگمه
پدری دارم که نمیتونم حتی باهاشعادی حرف بزنم.درک نمیکنه
حتی جلوی شوهرامون ملاحظه نمیکنه
وقتی زایمان کرده بودم خیر سرم رفتم خونشون جند روز بعد مامور اومد پدرمو برد
من انقدر استرس گرفتم نزدیک بود دختر جند روزم از دستم بیافته
این یه نمونه کوجیک از فشارای روانی ای هست که به سرم اومده
نمیخوام بهشون فکر کنم میدونم گذشته
ولی میخوام الان خوب باشم .متاسفانه شهرمونم کوجیکه نه دکتری میشناسم برم و نه توانایی مالیشو دارم که برم
بازم ممنون که وقت ارزشمندتونو برام صرف کردین

یکچیزی بگم و برم دیرم شده باید برم دنبال ارباب :311:

والا اگه اینجوری به هواس پرتیه من از شما بدترم.گذشته خوبی نداشتی روی شما تاثیر منفی گذاشته در این شکی نیست میتونی از بخش انجمن آزاد سایت استفاده کنی مشاور های خوبی هست توی این سایت بشخصه قبولشون دارم:72:

نقل قول:

---

http://www.hamdardi.net/payments.php

حق اشتراک يکماهه انجمن آزاد 40/000 تومان
حق اشتراک 3ماهه انجمن آزاد 100/000 تومان
چنتا حسن داره.
1.بصورت انلاين مشاوريد سايت در اختيار شما هستن و لازم نيست وقت بگيريد يا از منزل خارج بشيد.
2.قيمت مناسب نسبت به بيرون
3. از همه مهمتر حداقل خيالت راحته سايت داراي مشاورين متخصص و باتجربه اي هستش

---

توی نوشته خودت دقت کن وقتی اجازه نمیدی به این افکار توی ذهنت بیان آرامش داری و رفتار معقولانه تری داری خوب اینجور افکار منفی مثل یک دانه بذری هستند که توی ذهن همه افراد هست شما وقتی فکر میکنی بهش داری ناخوداگاه بهش آب میدی پاش کود میریزی ازش مراقبت میکنی ولی وقتی بهش توجه نمیکنی خوب مسلما رشدی هم نداره.

بقول خودم:

هرکاری میخوای بکنی بکن, فقط فکر نکن :81:

فکر کردن مثل سم میمونه از هروئین و مواد مخدرم بدتره بخدا.این فقط مشکل شما نیست خود من یا هر فرد دیگه ای توی زندگیش اتفاقاتی افتاده یا کارهایی که کرده که باعث شرمش هستند و خجالت زده و عذاب وجدان داره.پس بدان فقط شما تنها نیستی برای خود منم وجود داره.ولی یاد گرفتم کنترلشون کنم و بهشون بال و پر ندم.

وقتی این افکار میاد توی ذهنت و داره حمله میکنه بهش یک STOP بلند بده شده حتی توی یک جمع هم بودی بلند بگو استپ و نزار بیاد توی ذهنت بهش اجازه نده.من جای شما باشم ذهنم رو مشغول میکنم بلند میشم یه فعالیتی میکنم مهم نیست چی باشه هرچی باعث بشه حواسم پرت بشه را انجام میدم.
نماز بخون دعا کن کارهای منزل رو انجام بده به دوست و فامیل زنگ بزن بیا اینترنت برو فیلم ببین برو باشگاه برو بیرون خرید وسایل منزل رو الکی جا به جا کم مبلمان رو جاش رو عوض کن فعالیت داشته باشی خسته ات کنه خیلی خوبه خلاصه اجازه جولان دادن بهشون نده لطفا.

این مقاله را بخوان

http://www.hamdardi.net/thread-154.html

کل چیزی که بلد بودم رو ریختم توی دایره دیگه شرمنده بیشتر نمیتونم کمک کنم:72:

سلام به همه دوستان خوب همدردی:72:
با احترام به نظر سایر دوستان خوبم من نظر دیگری دارم
امیدوارم ک مفید و راهگشایتان باشد

اندوه فروخورده در دوران کودکی به صورت بداخلاقی و عصبانیت در بزرگسالی نشان داده خواهد شد.



خشم یک نشانه است . هر چند ک نشانه ای نامقبول است ک خبر از اندوه عمیق فرد عصبانی میدهد.


درمان خشم بدون درک ریشه ان فقط یک راهکار موقت و حتی خطرناک است . گفتار درمانی و روانکاوی هم به تنهایی برای کمک به فردی ک از خشم فرو خورده خود در رنج و عذاب است کفایت نمیکند.


ان نوع خشم ک اشکال مخربی به شمار می اید خشمی است ک غیر عادی و نامناسب باشد.

ممکن است در کودکی به خاطر طلاق، عدم حضور پدر یا مادر احساس دوست داشته نشدن و نیز طرد شدگی داشته اند ، ان خشم کودکی خود را در بزرگسالی به کسانی ک دوستشان دارند بروز می دهند.در صورتی ک نتواند با اندوه خود تماس برقرار و ان را احساس کند،انرا به صورت عصبانیت بروز میدهد.



با توجه به این متن ک برگرفته از کتاب ایا تو ان گمگشته ام هستی میباشد من فک میکنم شما باید ریشه خشمتان را درمان کنید. و درصدد فراموش کردن ان و یا فرار از ان نباشید.

کاش می گفتید ک چه مواقعی و از چه چیزی عصبی میشوید؟
تا چه مدت این عصبانیتتان طول میکشد؟
چه احساسی دارید؟ دقیقا در ان حال چه احساسی دارید؟

فیلم اتش بس 1 یادتون هست؟ تمرینی ک اخر فیلم اتیلا پسیانی (در نقش روانشناس)داد این بود ک گذشته و احساسات خودتون رو بنویسید.

انهایی ک نمیتوانند گذشته خود را به یاد بیاورند محکوم به تکرار ان هستند.
George Santayana



یک مشاور حرفه ای حتما میتواند در این ره کمکتان کند.
راستی دوست من
شما مادر خوبی هستید چرا ک متعهد شدید ک برای التیام خشم خود کمک بگیرید .


"خداوند وقتی میخواست ذره ای از محبت خود را به بندگانش نشان دهد مادر را افرید."

تو سرکارم رییسم پیرمردیه ک این جمله رو همیشه میگه.
ادم فوووووق العاده سخت گیریه . تقریبا پوستمونو کنده. هر دفعه ک اینو تکرار میکنه منو همکارم همدیگرو نگاه میکنیم و خندمون میگیره .پیرمرد با خودش فک میکنه ک ما داریم تحسینش میکنیم. عجب حرف حکیمانه ای زده!!غافل از اینکه خنده ما به خاطر ادامه جمله ایشونه
و "خداوند وقتی هم ک خواست ذره ای از خشمش رو به بندگانش نشان بدهد شما رو خلق کرد":311::311::58::58:

مارو از پیشرفتتون بی خبر نذارید
موفق باشید:72:

سلام
به نظر من بیشتر این عصبانیت ها و کج خلقی های شما از بچه داری نشات میگیره. واقعا بچه های این دوره چه انرژی و اعصابی از آدم می گیرند:97: من مطمئنم که شما مادر خوب و مهربانی هستید چون دیدم اطرافم دخترایی که تو کودکی از محبت محروم بودن وقتی مادر میشن چطور بچه هاشون رو غرق محبت می کنند.
و برعکس دخترایی که در کودکی خیلی حمایت شدن و زیادی محبت دیدن وقتی مادر میشن اصلا حوصله بچه رو ندارن.
شما گذشته ناراحت کننده ای داشتید ولی همین گذشته سخت از شما یه زن پخته و کامل ساخته که میتونید زندگیتون رو مدیریت کنید چون مستقل بودن رو یاد گرفتید. ارتباطتون رو با پدرتون کمتر کنید تا دچار مشکلاتی که در زمان زایمان عنوان کردید نشید البته وظیفه شماست که بهشون سر بزنید ولی زیاد روشون حساب نکنید. فکر کنید مثل هزاران نفر که دور از خانواده زندگی می کنند در غربت هستید اینطوری خاطراتتون کمتر مرور میشه و به اعصابتون لطمه وارد نمیشه.
سرگرمی های مورد علاقتون رو پیدا کنید و روحیتون رو بالا ببرید نگران دخترتون نباشید عذاب وجدان شما در مورد دخترتون شاید مصداق نداشته باشه و بی مورد باشه. شما مادر و همسر خوبی هستید:104::72:

سلام
مادر مهربون به نظر من از روانشناس کمک بگیر ... آگاهیت از مشکلاتت بیشتر میشه و بهتر میتونی خودتو کنترل کنی و همینطور استرس ادم ممکنه تبدیل به اضطراب بشه که حالت بیمارگونه داره و با مصرف دارو خیلی بهتر میشه و باید به روانپزشک مراجعه کنی

گاهی وقتا سلامتی از هر چیزی مهمتره واسه خودت زندگی با همسرت و فرزندت... پس پیگیر باش دکتر خوب پیدا کن
مشکل شما چون ریشه در کودکیت داره ممکنه به سادگی ما نتونیم حلش کنیم .... از یسری خرجا بزنی خرج دارو و درمان کنی خیلی بهتره ...

با عضویت تو انجمن ازاد هم میتونی از کمک مشاورای سایت بهرمند بشی که خیلی خوبه ولی فکر کنم به مشاوره حضوری هم نیاز دارین

سلام به دوستای عزیزم که خیلی به من لطف دارید
واقعا از همدردیتون ممنونم.
خاله قزی عزیز ممنون از راهنماییتون سعی میکنم عضو انجمن ازاد بشم
درمورد فکر نکردن به گذشته واقعا خودم هم دلم نمیخواد فکر کنم و اونطوری که قبلا فکر میکردم الان فکر نمیکنم
من فقط دلم میخواد اروم باشم.اروم حرف بزنم. سریع جبهه نگیرم.هر روز با خودم این حرفارو تکرار میکنم
نمیخوام عصبی باشم
راستش زیاد حوصله کاری ندارم همش احساس خستگی میکنم
هلیا جون ممنون عزیزم.دقیقا همینطوریه که میگید .من از بجگی احساس دوست نداشته شدن داشتم.کسی بهم محبت نمیکرد.پدرم فقط فکر میکرد که ما باید شکممون سیر باشه و لباس داشته باشیم.من در حسرت یه دوجرخه تو بجگی بودم.اسباب بازی نداشتم.شاید اینا خیلی به نظر کوجیک بیاد ولی اونموقع برای من خلا ایجاد کرد.

من مادرای زیادی رو دیدم که جدا از بجشون هستن ولی حداقل یه خبری میگیرن ازشون نه مثل مادر ما که حتی زنگ نزد عروسیمو تبریک بگه.زنگ نزد بجه دار شدنمو تبریک بگه
من از مادر داشتن جیزی نمیفهمم.همیشه وقتی دخترمو بغل میکنم میگم جطور میتونم ازش جدا بمونم حتی وقتی یه ساعت میذارمش جایی دلم براش تنگ میشه وابستگی عجیبی به دخترم پیدا کردم.با خودم میگم جطور مادرم دلش برای ما تنگ نمیشه
یادمه تو دوره ی ابتدایی تو همش تو خودم بودم یه معلم داشتم که سه سال تو ابتدایی معلمم بود خیلی دعاش میکنم.اونموقع این معلمم متوجه گوشه گیری من شده بود به بابام گفت بیاد مدرسه باهاش حرف زد.
با اینهمه کمبود محبت دوست داشتم شوهرم خیلی بهم محبت کنه ولی شوهرم با اینکه ادم خوبیه اصلا محبتشو بروز نمیده یا شایدم من زیادی پر توقع هستم وشاید جون من دوسش نداشتم کاراش به جشمم نمیاد.البته الان خیلی خیلی بهترم.
کلا مشکلاتی که دارم یکی دوتا نیست.این یه سال اخیر هم نزدیک بود دارو ندارمونو از دست بدیم که خدارو شکر به خیر گذشت.شایدم به خاطر همین باشه که انقد عصبی شدم جون خیلی تحت فشار بودم و غصه میخوردم

از بقیه دوستان هم خیلی خیلی ممنونم که منو راهنمایی میکنید.

دلم میخواد دخترمو بفرستم مهد که هم یکم روابط اجتماعیش بره بالا هم من یکم اروم بشم.خودشم خیلی دوست داره بره.به نظرتون سه سال زود نیست واسه رفتن به مهد؟
بی نهایت سپاسگذارم از لطف همه ی دوستان
راستی جواب سوالای هلیا جون و یادم رفت.والا مثلا از کارای دخترم که مثلا جند بار یه حرفو با مهربونی بهش میگم ولی اصلا گوش نمیکنه.جدیدا هم خودشو میماله به جایی تو اینترنت سرج کردم نوشته بود خودارضایی هستش که بعضی بجه ها انجام میدن منم میخوام حواسشو پرت کنم ولی اون همینطور انجام میده
خیلی خیلی عصبی میشم با این کارش.جیزای دیگه هم که عصبیم میکنه کارای شوهرمه که یکم زندگی رو جدی نمیگیره

درود دگربار

از سه سالگی خوبه مهد

در مورد مشکل بعدی سعی کن خودت رو بزنی به اون راه یعنی ندیدی حواسش رو پرت کن باهاش بازی کن بخش مقالات کودکان رو بخون اتفاقا فکر میکنم مهد خوب باشه اینجوری حواسش هم پرت میشه.

گذشته بزار همونجا بمونه شما دوست داشتنی هستی مقصر نبودی در کودکی ناآگاهی و نادانی باعث شد پدر و مادرت رفتار غلط داشته باشند برعکس شما که هم مسولیت پذیر هستید هم آگاه و مهمتر سآیت همدردی را دارید.

تمرکزت را بذار روی خانواده خودت ... گندم، همسرش، دخترش
از گذشته و از خانواده پدریت یه کم فاصله بگیر

در حد احوالپرسی و سر زدن و محبت دادن بهشون نزدیک شو و معاشرت کن
انتظار محبت گرفتن نداشته باش. به هر دلیلی اونها این کار را نمی تونن بکنن.
سعی کن این انتظار را در خودت ایجاد نکنی که سرخورده بشی.

با خواهرت، خانواده شوهرت، دوستات ... نیازهای عاطفیت را تامین کن.
سرگرمی، کلاس، تفریح، ورزش و ... برای خودت در نظر بگیر و سعی کن به خودت (روحی و جسمی) خوب برسی.:72:

برنامه حال خوب را می بینی؟
شبکه سلامت؟

سلام شیدا جان.ممنونم از راهنماییتون.
دارم تمرین میکنم که توقعی نداشته باشم.
نه شبکه سلامت و نگاه میکنم ولی این برنامه رو ندیدم اگه ساعت پخششو بهم بگین ممنون میشم
جون خیلی کم تلویزیون نگاه میکنم
در مورد سرگرمی هم فعلا رفتم کاشت ناخن یاد گرفتم به امید اینکه کسب درامد کنم
فعلا که مشتری نداشتم البته تازه اول کارمه امیدوارم بتونم پولی در بیارم
اخه هزینشو با فروش یه تیکه از طلایی که برام مونده بود جور کردم.
مرسی عزیزم از راهنماییتون

- - - Updated - - -

سلام شیدا جان.ممنونم از راهنماییتون.
دارم تمرین میکنم که توقعی نداشته باشم.
نه شبکه سلامت و نگاه میکنم ولی این برنامه رو ندیدم اگه ساعت پخششو بهم بگین ممنون میشم
جون خیلی کم تلویزیون نگاه میکنم
در مورد سرگرمی هم فعلا رفتم کاشت ناخن یاد گرفتم به امید اینکه کسب درامد کنم
فعلا که مشتری نداشتم البته تازه اول کارمه امیدوارم بتونم پولی در بیارم
اخه هزینشو با فروش یه تیکه از طلایی که برام مونده بود جور کردم.
مرسی عزیزم از راهنماییتون

- - - Updated - - -

سلام شیدا جان.ممنونم از راهنماییتون.
دارم تمرین میکنم که توقعی نداشته باشم.
نه شبکه سلامت و نگاه میکنم ولی این برنامه رو ندیدم اگه ساعت پخششو بهم بگین ممنون میشم
جون خیلی کم تلویزیون نگاه میکنم
در مورد سرگرمی هم فعلا رفتم کاشت ناخن یاد گرفتم به امید اینکه کسب درامد کنم
فعلا که مشتری نداشتم البته تازه اول کارمه امیدوارم بتونم پولی در بیارم
اخه هزینشو با فروش یه تیکه از طلایی که برام مونده بود جور کردم.
مرسی عزیزم از راهنماییتون

دنبال قرص اینا نرو که بیچاره میشی

- - - Updated - - -

دنبال قرص اعصاب و آرامبخش اینا نرو که بیچاره میشی

سلام به همه ی دوستای عزیز همدردی
اومدم یه شرح حالی از این روزا بگم
از همون موقع تصمیم گرفتم که دیگه به هر جیزی که باعث ناراحتیم میشه فکر نکنم
در واقع میخوام از کسی توقعی نداشته باشم
خیلی خیلی خوبم .خدا کنه همین روال و بتونم ادامه بدم
برای دخترم وقت بیشتری میذارم
برای همسرمم همینطور
خودم احساس ارامش خیلی زیادی دارم.
برای همتون ارزوی موفقیت میکنم
از همه ی دوستای عزیزی که بهم کمک کردن تشکر میکنم

از سایت شبکه سلامت ساعتش را باز هم چک کن

یکشنبه سه شنبه ساعت نه تا ده شب

http://www.hamdardi.net/thread-41362.html#post405040

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گندم.م

سلام به همه ی دوستای عزیز همدردی
اومدم یه شرح حالی از این روزا بگم
از همون موقع تصمیم گرفتم که دیگه به هر جیزی که باعث ناراحتیم میشه فکر نکنم
در واقع میخوام از کسی توقعی نداشته باشم
خیلی خیلی خوبم .خدا کنه همین روال و بتونم ادامه بدم
برای دخترم وقت بیشتری میذارم
برای همسرمم همینطور
خودم احساس ارامش خیلی زیادی دارم.
برای همتون ارزوی موفقیت میکنم
از همه ی دوستای عزیزی که بهم کمک کردن تشکر میکنم

---

خوشحالم بانو ایشالله همینطوری باقی بمونه

اینو جدی مینویسم:
برای من یا بقیه دوستانی که راهنمایی کردیم فقط وظیفه بود و حس انساندوستی ولی بزرگترین تشکری که شما میتوانی انجام بدی اینه که زندگی کنی و خوش باشی همین حس و حال خوبت را حفظ کنی این از هر چیزی مهمتره و باارزشتره و انرژی بخشتره برای بچه ها که کمک کنن به بقیه دوستان :72: