حق خودمو بگیرم؟میخوام برم پزشک قانونی

سلام.من یه دختر خانم مجرد بیست و شش ساله هستم .غرض از ایجاد این تاپیک ازار و اذیت من درخانه توسط برادرم و البته مادرم هست.سوالم قضایی نیست.فقط میخوام کسی اطلاعاتی داره منو راهنمایی کنه

میخوام خلاصه بگم. امشب کاملا بی دلیل برادر 21 سالم ظروع کرد به کتک زدن من که چرا پشت در اطاق من داد میزنی. من فقط دوبار مادرم رو که توی اطاق دیگه با پدرم و بقیه مشغول تلویزیون دیدن بودن صدا زدم و دیگه هم ادامه ندادم.

باید بگم که مشکل ما قدیمی ست و اصلا موضوع داد زدن بهانه ای بیش نیست. این برادر من تاحالا چندین بار منرو بدون دلیل کتک زده. اما زمانیکه که به پلیش زنگ میزنم مادرم با دروغ و مغلطه گری میگه تقصر من است شما قضاوت کنید البته سوالم الان اصلا قضاوت اینجای شمانیست

من مادرم رو صدا زدم که فلان چیز رو خریدی؟ گفت نمیارن محلمون .جواب دادم به بابا بگو بره محله دیگه بخره.برادرم از اطاقش اومد بیرون و گفت پشت اطاق من داد نزن وگرنه با پشت میکوبم توی سرت.من هیچ صدا یا حرف دیگه ای به مادرم نزدم .اون دوبار گفت داد زنزن پشت در اطاق من و به سمت من اومد گفتم زنگ میزتنم 110 .که یک ساک پارچه ای که توی مهر و جانماز بود رو برداشت و تا میتونست کوبید توی سر من.مطمئنما هیچکسی باورش نمیشه که ماجرا اینه.ولی باز میگم من قضاوت شما رو نمیخوام.
از هفته پیش هم که چتدتا مشت توی سرمن کوبیده بود .مددام میگفت بزنم توی سرت؟ . من چون قبلا جراحی توی اعضای صورتم داشتم و خیلی هم ضعیفم بهش محل نمیدادم. تا امشب
که اینقدر کوبید که .قتی اومدم با گریه اظطاقم و دست به سرم گذاشتم پر از خون شد

برای چندین اه توی دوماه گذشته به 110 زنگ زدم.مادرم باز اومد و بجای موضوع از توی خونه ننشستن من و قبض تلفن و پول خواستن و کلی دروغ نمیزاشت من اصلا حرف بزنم. ومدام میگفت نیایید خونه ما نیایید خونه ما. پلیس هم که یک مامور گشت بود بجای اینکه بهش بگه خوب پسرت دخترت رو زده میگفت زنگ نزنید تا نیام. نزارید زنگ بزنه تا نیام!!

فردا صبح میخووام برم پزشکی قانونی قبلا چندباری بدحور من رو زده بود و به خاطر ابرو و اینکه میترسیدم با پلیس ها تحت نظرقرار بگیریم زنگ نزدم و یکبار اینقدر بد من رو زده بود که تمام دست و صورت و چاهام زخمی و کبود بود و حتما شکایت میکردم مینداختنش زندان.اما خواهر بزرگترم منو گول زد و نگذاشت.

حالا دوتا سوال دارم شماها مورد دیدید یا داشتید که با جراحت های بیشتر سطحی و کوفتگی حق طرف رو بهش بدن؟ مهمتر از اون اگه مادر و پدرم (مادرمن یک موجود عقده ای هست که خیلی در حق من ظلم کرده و همین الانشم همیشه رکییک ترین فحش ها و حرفا رو هرروز به من میزنه و پشت سرم به پدرم میگه و پدرم یک ادم ضعیف بی غیرته که بجای اینکه طرف دختر ضعیف بدبدخت رنج دیدش رو بگیره طرف پسر مجرم قلدر هارش رو میگیره و دهنش فقط به لب های مادرم دوخته که چی میگه) بر علیه من حرفی بزنن مثلا به دروغ بگن مارو توی خونه اذیت میکنه سرکار نمیره و پول توجیبی میخواد و... اینها مانع رسیدگی به مورد شکایت من از برادرم میشه؟

خسته شدم تمام دفعات پیش از تنبلی و اینکه باید صدجا میرفتم عقب کشیدم.یکبار هم رفتم شکایت کردم البته بدون پزشک قانونی قاضی یک برگه نوشت که من دوسه ماهی فقط باید یک مسیر بد کلانتری دادگستری و خونمو رو باید میرفت و میومدم و تموم خونوادمو برای اثبات حرفای من باید تحت مراقبت غیرمشهود قرار میگرفتن که فایده نداشت و وقتش رو نداشتم

- - - Updated - - -

اینو هم بگم دستم حائل به سرم کردم که ضربه نخوره هم انگشت هام و هم مج دستم کلی کوفتگی داره

- - - Updated - - -

و قسمتی که بهش ضربه وارد شده سر هست.این مهم نیست؟

- - - Updated - - -

اینقدر دختر خراب زیاد شده که مامورای صد و ده فکر میکنن من مرضی دارم یا میخوام اونارو ببینم که به 110 زنگ میزنم و اصلا درک نمیکنن مشکل چی هست

دوست عزیز:72:

حقیقتا چقدر دلم گرفت و غمگین شدم تا تاپیکت را دیدم باعث شدی بعد از مدتها آنلاین شوم:47:.

نمیدونم چه تحصیلات و هنری داری؟؟

ولی امیدوارم به حرفم گوش کنی و به جای خونه نشستن و روز به روز حساس تر و شکننده تر شدن

و آزار دیدن از اطرافیان بلندشوی و با توکل به خدا یک کار مناسب حتی در حد یک کار در منزل یا فروشندگی

با حقوق جزیی پیدا کنی تا استقلال و اعتماد به نفست بیشتر شود و در کنار آن یک رشته خاصی تحصیلی

یا هنری یا ورزشی را عمیقا و جدی دنبال کنی.

نسبت به رفتارهای اطرافیان مثل برادر و مادرت آرام و با احترام برخورد کنی و تا حد ممکن فاصله را رعایت

کنی حتی اگر رفتار توهین آمیزی دیدی خودت را به کری- کوری- لالی و خ ر ی بزنی.

مطمین باش طولی نمیکشد که مسیر درست زندگی را پیدا میکنی و انرژی و استعداد و تواناییهای خودت

را در جهتهای آسیب رسان برای خود و خانواده هدر نمیدهی.

مواظب وجود نازنینت باش و با توکل به خدا بزودی خودسازی را شروع کن و ما را در جریان موفقیتهای قرار بده:72:

سلام خانم قاضیانی ، ای خواهر گلم :72:


واقعیتش با خوندم تاپیک شما دلم خیلی گرفت - ولی یه عزیزی همیشه به من میگه : تا خدا را داریم نباید دلموم بگیره ! ولی دل من بعضی موقع ها میگیره - پس بزار بگیره


میشه یه خورده بیشتر از برادرتون بگید ؟

وضیعتی کاری و تحصیلی {دلیل}؟

دغدغه ایشون ؟

چی تو زندگی ایشون باعث ناراحتیشون میشه ؟

تا حالا ازش پرسیدی هدف زندگیش چیه ؟ تا حالا باهاش درد و دل کردی ؟


از خودتون هم بیشتر بگید ؟


ممنون .:72:

سلام و تشکر از هذدو کاربر محترم و همدردیتون .الان شرایط نوشتن ندارم در روزهای بعدی میام و از شرایطم میگم

فقط خواهشا اگه کسی در این زمینه اطلاعاتی داره بگه. نمیتونم زیاد بیدار بمونم

سلام دوست عزیز . شما اگر شاهدی دارید که با شما به دادگستری بیان و شهادت بدن که لحظه ایی که برادرتان شما رو زدند، اونجا بودند و دیدند که او شما را زده ،دقت کنید باید شهادت بدن که دیدن شما رو زده و منجر به خونریزی سر و صو رت شما شده برید پزشکی قانونی و شکایت کنید . در غیر این صورت خودتون رو گرفتار نکنید دوست عزیز چون برادرتون بعدا از شما به اتهام افترا میتونه شکایت کنه .
به نظر منم هم سعی کنید خودتون رو از فضای خونه دور کنید . دنبال کار کردن یا کلاس و .... باشید .

من بادی برم چون پشیمون میشم. تمام دفعاتی که که توی این چندسال گذشته منو زده که زخم و ورم داشته پشیمون شدم که نرفتم. نرم پررو میشه. مامانم کاری کرده کهدیگه از 110 نمیترسه .هرموقع مامانم خونه نباشه جرات نمیکنه کاری بکنه .
این از هیچ چیز نمیترسه مامانم بابام پشتش هستن و همه هم دوسش دارن.
باید برم و کاری بکنم. همین هفته پیش که با مشت کوبید توی سرم تا همین امروز سر و گردنم اذیتم میکرد. الان داغم. از فردا هم جای زخم هام هم کوفتگی ها اذیتم میکنن و اگه نرم پشیمون میشم.باید برم کاری بکنم. البته نمیخوام دور سر خودم بچرخم.
یکبار زده بود بامشت توی چشمم رفتم اورژانس میگفت شما که عینکی هستی و سابقه عمل داری ضربه برات بده و امکان داره کور بشی. الان اینقدر میترسم نکنه چیزیم بشه . چون سرمم درد میکنه و چشام کمی اذیتم میکنه
دعا کنید چیزیم نشه
یکی دید که داشت با ساک میکوبید توی سرمن ولی این ا هیچکدومشون برای من علیه اون شهادت نمیدن.خدا ازشون نگذره.امیدوارم خدا ازشن نگذره. خدا منو ضعیف رده و زورش رو داده به اون. هرروز من ضعیف ترم و مامانم به اون میرسه . هرروز من حالم بدتذه و اون حالش و اوضاعش بهتره. اینا واقعا عدالته خداست که به کسی که حامی داره و قوی تره هرروز بیشتر بده و شعیقف رو ضعیف تر بکنه؟

....

با سلام
من فقط واسه خاطر پست شما عضو شدم.چون این موضوع رو بارها و بارها و تو ی خونه های زیادی دیدم و کاملا به موضوع واقفم..
مسایلی که تو اغلب این خانواده ها هست اینان:
1- سهل انگاری پدر و مادر در تربیت فرزند و وجود داشتن روح پسر دوستی تو این خانواده ها. تو اینجور خونه ها از بچگی حقوقی فراتر از اونچه که باید به فرزند پسر تعلق میگیره. و وظایف کمتری براش قایلند و وقتی پسر بزرگ میشه اون حقوق رو حق واقعی!!! خودش میدونه. ( تو اینجور خونه ها عدالت معمولا بی معنیه) این بی عدالتی معمولا تا جایی ادامه پیدا میکنه ( در زمان ما که افراد تا سن بالا مجرد میمومن و مستقل نمیشن این مسیله بصورت بغرنج تری خودش رو نشون میده) که فرزند مونث نسبت به فرزند مذکر حس نفرت پیدا میکنه ( و این نفرت بعضی وقتا که هم پسر هم دختر متاهل میشن باعث میشه اون دختر رفتار ناشایستی نسبت به عروس خانواده نشون بده چون تو این مورد حمایت مادرش هم داره و راحت میتونه ضربه خودش رو به برادر وارد کنه) و در واقع نادانی پدر و مادر عامل دوری فرزندان از هم میشه
2- وقتی فرزند پسر به سن بلوغ رسید عملا از دست پدر و مادر کاری ساخت...پدر میفهمه دخترش به ناحق کتک میخوره ولی جلوی پسر رو نمیگیره چون میترسه به دلیل کم زور بودنش نسبت به پسر خودش مورد ضرب و شتم قرار بگیره و حرمتش شکسته شه( غافل از اینکه این پدر اون موقع حرمتش شکسته شده که دخترش جلو روش کتک خورده) میترسه از خونه بندازدش بیرون چون ممکنه بعد از یه مدت کوتاه یه پسر معتاد و عیاش تحویل بگیره.. میترسه حمایت مالی ازش نکنه چون میدونه بدون حمایت مالی پسرش هیچ پخی نمیشه و فردا باری میشه رو دوش خودش و از اونجا که اینطور پدرا در مواقع مختلف ضعیف عمل کردن پسرشون هیچ اهمیتی برای قهر پدرشون قایل نیستن، پس از نظر رفتاری هم اینطور پدرا منفعلند...مادر هم درست مثل پدر همون نگرانی ها رو داره.. .با این تفاوت که ادم دیگه از مادر انتظار نداره چنین رفتاری رو از خودش نشون بده چون بالاخره مادر کسیه که خودش مصیبت دیده ست ولی چه سود وقتی انسان به شدت فراموشکاره؟؟...خلاصه اینکه در خانواده ایرانی حفظ آبرو در بین چن تا ادم عامی ارزشش خیلی بیشتر از نجات یه انسان و جلوگیری از له شدن شخصیتش هست!!!
3- ببین خانم عزیر در ایران عملا هیچ قانونی وجود نداره که از فرزند ( 1 ساله تا 30) در برابر پدر و مادر حمایت کنه. اگه هم باشه پشتوانه ی اجرایی نداره!!شما به فرض که از برادرتون شکایت کنید چه اتفاقی می افته؟؟پدر و مادرتون از برادرتون حمایت میکنن اونم به خاطر ترس های واهی اونم به خاطر خدانترسی بیش از حدشون، در بهترین شرایط یا دیه یا قصاص یا... که پدر و مادرتون معمولا هزینه ها رو متقبل میشن تا برادرتون محیط های بد رو تجربه نکنه ..بعد چه اتفاقی می افته؟ شما هنوز جفتتون تو اون خونه هستین با این تفاوت که ایشون گستاخ تر میشه...تنها راه حل شما اینه که هر طور شده استقلال مالی پیدا کنید.حالا چطور؟ برین سر کار..ولی کو کار؟ تو مملکت گل و بلبل که خانما نیاز به درامد ندارن!! حتی اگه درصد قبولیشون تو کنکور خیلی بیشتر از پسرا باشه ولی حق ندارن کار و درامد داشته باشن..و اون پسری که اون موقع که دختره داشته خودکشی میکرده و درس میخونده در حال خوشگذرونی بوده باید جلوی دختره قرار بگیره...خلاصه بهت بگم شکایت کنی تف سر بالاست... فقط دنبال یه درامد باش و خودت رو نجات بده

- - - Updated - - -

با سلام
من فقط واسه خاطر پست شما عضو شدم.چون این موضوع رو بارها و بارها و تو ی خونه های زیادی دیدم و کاملا به موضوع واقفم..
مسایلی که تو اغلب این خانواده ها هست اینان:
1- سهل انگاری پدر و مادر در تربیت فرزند و وجود داشتن روح پسر دوستی تو این خانواده ها. تو اینجور خونه ها از بچگی حقوقی فراتر از اونچه که باید به فرزند پسر تعلق میگیره. و وظایف کمتری براش قایلند و وقتی پسر بزرگ میشه اون حقوق رو حق واقعی!!! خودش میدونه. ( تو اینجور خونه ها عدالت معمولا بی معنیه) این بی عدالتی معمولا تا جایی ادامه پیدا میکنه ( در زمان ما که افراد تا سن بالا مجرد میمومن و مستقل نمیشن این مسیله بصورت بغرنج تری خودش رو نشون میده) که فرزند مونث نسبت به فرزند مذکر حس نفرت پیدا میکنه ( و این نفرت بعضی وقتا که هم پسر هم دختر متاهل میشن باعث میشه اون دختر رفتار ناشایستی نسبت به عروس خانواده نشون بده چون تو این مورد حمایت مادرش هم داره و راحت میتونه ضربه خودش رو به برادر وارد کنه) و در واقع نادانی پدر و مادر عامل دوری فرزندان از هم میشه
2- وقتی فرزند پسر به سن بلوغ رسید عملا از دست پدر و مادر کاری ساخت...پدر میفهمه دخترش به ناحق کتک میخوره ولی جلوی پسر رو نمیگیره چون میترسه به دلیل کم زور بودنش نسبت به پسر خودش مورد ضرب و شتم قرار بگیره و حرمتش شکسته شه( غافل از اینکه این پدر اون موقع حرمتش شکسته شده که دخترش جلو روش کتک خورده) میترسه از خونه بندازدش بیرون چون ممکنه بعد از یه مدت کوتاه یه پسر معتاد و عیاش تحویل بگیره.. میترسه حمایت مالی ازش نکنه چون میدونه بدون حمایت مالی پسرش هیچ پخی نمیشه و فردا باری میشه رو دوش خودش و از اونجا که اینطور پدرا در مواقع مختلف ضعیف عمل کردن پسرشون هیچ اهمیتی برای قهر پدرشون قایل نیستن، پس از نظر رفتاری هم اینطور پدرا منفعلند...مادر هم درست مثل پدر همون نگرانی ها رو داره.. .با این تفاوت که ادم دیگه از مادر انتظار نداره چنین رفتاری رو از خودش نشون بده چون بالاخره مادر کسیه که خودش مصیبت دیده ست ولی چه سود وقتی انسان به شدت فراموشکاره؟؟...خلاصه اینکه در خانواده ایرانی حفظ آبرو در بین چن تا ادم عامی ارزشش خیلی بیشتر از نجات یه انسان و جلوگیری از له شدن شخصیتش هست!!!
3- ببین خانم عزیر در ایران عملا هیچ قانونی وجود نداره که از فرزند ( 1 ساله تا 30) در برابر پدر و مادر حمایت کنه. اگه هم باشه پشتوانه ی اجرایی نداره!!شما به فرض که از برادرتون شکایت کنید چه اتفاقی می افته؟؟پدر و مادرتون از برادرتون حمایت میکنن اونم به خاطر ترس های واهی اونم به خاطر خدانترسی بیش از حدشون، در بهترین شرایط یا دیه یا قصاص یا... که پدر و مادرتون معمولا هزینه ها رو متقبل میشن تا برادرتون محیط های بد رو تجربه نکنه ..بعد چه اتفاقی می افته؟ شما هنوز جفتتون تو اون خونه هستین با این تفاوت که ایشون گستاخ تر میشه...تنها راه حل شما اینه که هر طور شده استقلال مالی پیدا کنید.حالا چطور؟ برین سر کار..ولی کو کار؟ تو مملکت گل و بلبل که خانما نیاز به درامد ندارن!! حتی اگه درصد قبولیشون تو کنکور خیلی بیشتر از پسرا باشه ولی حق ندارن کار و درامد داشته باشن..و اون پسری که اون موقع که دختره داشته خودکشی میکرده و درس میخونده در حال خوشگذرونی بوده باید جلوی دختره قرار بگیره...خلاصه بهت بگم شکایت کنی تف سر بالاست... فقط دنبال یه درامد باش و خودت رو نجات بده

بعد شما واقعا فکر کردین اگه از برادرتون شکایت کنید پدر و مادرتون شما رو تو خونه راحت میذارن؟؟ یعنی میذارن یه اب خوش از گلوتون پایین بره؟؟؟ زهی خیال باطل!!

اگر میخواید شکایت کنید باید اثر ضربه مثل زخم یا تورم یا کبودی تو بدنتون باشه . در این صورت سریعا برید پزشک قانونی و برگه پزشک قانونی رو بگیرید تا هر وقت خواستید با مدرک شکایت کنید.

من فکر میکنم مساله رو داری اشتباه حل میکنی.یعنی باید روش حلت رو عوض بکنی. چندین بار زنگ زدی و اومدن و تازه مامانت یاد گرفته که چی بگه و اونا محلت نزارن .خودتو ازار دادی و کتک رو هم خوردی و برادرت وقیح تر شده

خب کمی فکر کن.شرایط رو بسنج حتی موقعی که کتک خوردی میتونی فکر بکنی از عقل که نیفتادی. اخه چند بار تکرار کردن یک سری عمل و نتیجه تکررای و بدتر شدن شرایط

راه حلت رو عوض کن.میگن توی محیط خونه هرچقدر بخوای بجنگی کمتر نتیجه میگیری بیشتر اعصابت خرد میشه .میگن باید توی خونه صلح و صفا و همدلی باشه محبت باشه .میگن بهتر جواب میده
بهرحال به نظر من این روشی که انجامش میدی نتیجه نمیده. حتی توی زمینه ای که میخوای انجام بدی تحقیق کن با فرد باتجربه وس واد دار صحبت کن بعد عمل کن
به هرحال به نظر من با شرایطی که میگی جنیدن و مازعه با برادرت و تلفن زدن راه حل درست نیست

به نطرم شما اول از همه مسول حفظ جان خودت هستی. برای این هدف به نظرم دو راه می رسه:

1- سعی در سازگاری بیشتر در خانه و در دسترس برادرت نبودن تا جای ممکن وقتی برادرت خانه است شما سعی کنی در اتاق خودت باشی و یا در جایی که در دسترس او نباشی و بتوانی سریع از دیدش خارج شوی

2- مراجعه به یک مددکار اجتماعی، به احتمال زیاد یک مددکار اجتماعی می تواند راههایی که می توانی بروی و نتایج و هزینه هایی (روحی و معنوی و مادی) که با هر کدام از انتخابهایت پیش روداری را برایت مشخص کند. شاید مددکار اجتماعی در کلانتری ها هم باشد ولی من اطلاع دقیقی ندارم.

مراقب خودت باش و امیدت را از دست نده.

سلام. خیلی حرف میخواستم بزنم ولی هرچی بگم غم هام رو یادم میاره پس چند موردی میگم
خدارو شکر که اینقدر گیجم که قدرت درک کامل وضعیتم رو ندارم اینکه بخوام رفتار مادر پدر و بقیه رو کنار این مثلا مادر بخوام بهشون فکرکنم و بعئ بزارمشون کنارهم اونوقت خیلی باید دلم بگیره بگم این چه قدر بدبخته البته من خوشمنمیاد از این حرف حتی اگه بختم بد بوده معنیش این نیست که بد بختم

امروز بدون اینکه بخوام فکر بکنم غم های یکی دوسال پیشم و همه دمهایی که ازون ناراحت بودم به ترتیب اومدن توی ذهنم و تجدید دیداری با اونها داشتم بدون اینکه بخوام
قلبم پر از غمه . فکرم شلوغه. تازه داشت حواسم سرجاش میومد
این هرروز خود مادرمو بنا به کرمی که داره میزنه دیروز ظاهر اونو نزده بود سهم من شد.
البته شما مثل مامورای 110 فکرنکنید اینا میگن این کتک خورش ملسه اینم که از مامان باباش بریم بگیریمش هر بلایی میخوایم سرش بیاریم.
من نمیفهمم چرا مامورای گشت 110 باید یه مشت ادم عزب بین بیست تا سی باشن .دیشب وقتی فهمید نشونه هاشو نگرفتم یا محلش ندادم اومده بود به ممامانم گفته بود این مریض روانی داره(حرفی که من راجب به برادرم به اونا گفتم)
میدونید چرا ؟ چون داد میزدم میگفتم من زنگ زدم پلیس مساد چرا فقط داری با مادرم حرف میزنی؟ کار منو راه بنداز چرا به مامانم نمیگی بزار حرف بزنه و از حرصم و شدت سوزش وناراحتی و گریه داد میزدم.البته اینو بخاطر دردش از جای دیگه زده بود.(خودم هم شنیدم)

امروز از اطاقم بیرون نرفتم هنوز یه خورده خرت وپرت دشاتم اونارو خوردم. بابام دیشب میگفت خوب اتز اطاقش بیرون نیاد چرا میاد بیرون این دختره فلان شده.البته نه فقط به خاطر حرف اون.مامانم که خودش میدونه همه ماراش ناحقه از حرف اون مونده بود!

میدونید مشکل چیه؟من ید نیستم نمیخوام بد باشم نمیخوام بد زندگی کنم واسه همینه همه ازم متنفرن
اره این عدالته دیگه. دوتا خواهرام شوهرای نامناسبشون هربلایی میخوان سرشوون میارن بخصوص که شناختن بابا و مامانم چطورن از طرف دیگه به خواهرام میگن خواهرت خرابه که شوهر نمیکنه اونام دق و دلی دارن میگن این میخوره یمیخوابه ما شوهر کردیم.بعد عدالت خدا اینجاست که داداشم منو میزنه تا مساوی باشیم.
البته این حرفای من به معنی این نیست که من یک ادم بدبخت تو سری خورم نه. من چون مستقلم بجز ستقلال مادی. چون خودمو به داشتن یه شوهر بد و سواستفاده گر نمیخوام گول بزنم . چون چاپلوسی نمیکنم براردم اینطور میکنه
من وارد هیچ منازعه ای نمیشم مشکل همینه اگه یکی میزدم گاز میگرفتم و چندتا میخوردم دلم نمیسوخت. چون منازعه و کتکاری برام بده. تا بتونم عقب وایمستم و پلیس رو صدا میزنم . اونام چهارتا بچه میان فکر میکنن من اون دخترای مریض دنیال شوهر توی خیابونم.