به زندگی مون یه فرصت دیگه دادم و اینبار هم جدا نشدم.....

سلام دوستان

مشکلاتی که با شوهرم دارم رو در تاپیک قبلی توضیح داده بودم(اختلافات فرهنگی زیاد، وابستگی بیش از اندازه به خانواده ش، محل زندگی مون، مشروب خوردن و.....) که دفعه آخر بعلت اینکه وقتی من خونه نبودم دوستاش رو مخفیانه اورده بود خونه و مشروب خورده بودند و وقتی فهمیدم قهر کردم. (البنه قبل از اون هم بینمون دلخوری بود و این اتفاق باعث منفجر شدن من شد یطورایی!!!!)هربار به این نتیجه می رسم که برای هم مناسب نیستیم اما پای عمل که میاد وسط می ترسم و نمی تونم انجامش بدم.این بارجدی ترمیخواستم این کار رو بکنم، اما بازم نتونستم.

اینم بگم که همونطور که قبلا گفتم من برای زندگی مون و برای همسرم خیلی ازخودگذشتگی کردم، باوجود اینکه زد زیر قولش و نیومد تهران زندگی کنه قبول کردم برم باهش زندگی کنم و خیلی قولهای دیگه که انجام نداد...
خلاصه
بعد از یک ماه و نیم که قهر بودیم اومد دنبالم و من باز آشتیکردمم. اینبرا متوجه شدم که نمیتونم جدا بشم. چون فکرمیکنم بعدا ممکنه پشیمون بشم. تصمیم گرفتم یه فرصت دیگه به زندگیمون بدم و سعی کنم مشکلاتمون رو حل کنم.


امیدوارم شما هم اگه راهکاری دارید بهم بگید تا انجام بدم
مشکل بزرگ زندگی من مشروب بود که اونو هم نذاشت کنار. دیدم داره مخفی کاری میکنه و خیلی بدتر از قبل شده. خودش میگه چون تو منو تو تنگنا گذاشتی باعث شده مخفی کاری کنم. میگه اگه بعضی وقتا اجازه بدی توی مراسما و جشنا این کارو بکنم اونم به مقدار کم، هیچوقت مخفی کاری نمیکنم و سواستفاد نمیکنم.(درصورتی که از اول قول داده بود لب نزنه و میدونست من چقدر بدم میاد اونوقت الان میگه منو تو تنگنا گذاشتی. چرا از اول بهم قول داد)،
سه ساله که میگم نه، به هیچ عنوان نمیتونم باهاش کنار بیام، اما بهتر که نشد هیچ، بدترم شد. به این نتیجه رسیذم که اگه بخوام باهاش زندگی کنم باید اونو با این کاستی هایی که داره بپذیرم، .وگرنه همه ی اعصاب خوردی هاش فقط واسه خودمه، خسته شدم از بس سعی کردم با محبت، با بحث، وحتی با دعوا اونو از اینکار منع کنم. واقعا فایده ای نداره توی اون محیط امکان نداره درست بشه. وقتی که خانواده ش هم پشتش هستند و همش این تصور رو بهش میدن که تو هیچ کار بدی نکردی.


راستش من بهش اجازه دادم، گفتم فقط توی بعضی از مراسما میتونی اینکارو بکنی و اگه بیشتر از اون بشه تحمل نمیونمو و اگر یکبار دیگه بفهمم مخفی کاری کردی دیگه نمی بخشمت. و توی خونه همهیچ وقت نمیتونی بیاری.
یا باید جدا بشم یا باید اونو همینطور که هست بپذیرم. ( حالا شاید با احتمال خیلی خیلی کم یه فرجی شد و خودش دست برداشت از اینکارا. اما احتمالش خیلی ضعیفه!!) خب جدایی هم واسم هزینه های زیادی داره، تصمیم گرفتم زندگی کنم. حداقل یه سال تلاشم رو بکنم ببینم میشه یا نه. چون جلوی من نمیخورد توی مراسمها، وقتی که من نبودم اینکارو میکرد بدون هیچ مناسبتی.
میدونم که سه سال سر این مساله جنگیدم اما نشد. همش فکر میکرد از طرف من تحت کنترله. من اون توی تنگنا گذاشتم. هرکاری که فکرش رو بکنید کردم اما نشد. بعنوان راه حل آخر گفتم اینم امتحان کنم. (البته خودش طوری نمیخوره که تابلو بشه، اگه بوی دهنش رو حس نکنم نمیفهمم خورده.)


دوستان واقعا به کمک نیاز دارم. بهم بگید چیکار کنم بهتر بتونم با تفاوتهایی که با همسرم دارم کنار بیام؟ چطور شادتر باشم وقتی یه مسائلی توی زندگی م هست که اذیتم میکنه؟؟
نمیدونم باید چیکار کنم. از طرفی به چیزایی که واسم مهم بوده توی این زندگی نرسیدم. از طرفی هم میخوام زندگی م رو حفظ کنم....
توی این شهرکوچیک هیچ کس رو ندارم و همش احساس غربت میکنم. محیطشم که قبلا گفتم بهتون..... چطور ذهنم رو از این مسائل دور کنم؟؟!!!! و خوشبختی رو بیارم تو زندگیم؟!!!

سلام صبح بخیر :72:

درکت میکنم خیلی سخته پزیرش تفاوتها و اگه هم انجام ندین احتمالا خودشون فکر میکنن داری لج بازی میکنی یا میخای حرصشونو در بیاری

اونایی که میخان ازدواج کنن به این موضوع دقت کنن گاهی وقتا یه فاصله 2کیلومتری با عث کلی تفاوتها و فرهنگها میشه ادم احساس میکنه وارد

یه کشور دیگه ای شده با وجود اینکه یه ریشه فامیلی هم داشتن

شما خودتو با این تفاوتها همگام کن اگه میخای زندگی کنی و اونا شمارو از خودشون بدونن

این جوری که پیداست خانوادشم مقید به دین نیستن

شما در مقابلش چگونه هستی از لحاظ مسائل دینی؟

آیا در مقابلش رعایت میکنی ؟

آیا نمازاتو سر موقع می خونی ؟

آِیا در ماه رمضان برات مهم هستش که روزه ات قضا نشه ؟

شده توی خونه ختم انعام بگیری یا قران و دعایی جهت سلامتی روح روانش ؟؟

روابط جنسی شما در حد اعتدال هستش ؟

شده بعد از روابط جنسی سریع دوش بگیرین و عنوان کنین که میخام نماز صبحم را از دست ندم ؟

شده در خانواده شوهرتون دعوتین موقع اذان نمازتون را مقدم بدارین ؟

هر چه قدر خودت در زمینه دینی قویتر باشی طرف مقابلت را بیشتر میتونی تحت تاثیر قرار بدی

نمیدونم متوجه شدین تا حالا یا نه مثلا بیایم به یه بچه ای بگیم دروغ خوب نیست نباید دروغ بگی

اون وقت خودمون یواشکی داریم با تلفن صحبت میکنیم دروغ بگیم بچه متوجه میشه

و از فردا اونم میشه یکی مثل ما وحرفمون هییییچ تاثیری نداره

درسته که شما اهل مشروب خوردن نیستین اگه میخای در همسرت تاثیر بزاری

باید از لحاظ دینی همه چی را در مقابلش رعایت کنی

ادمی که مشروب میخوره اگه ترک کنه تا 40 روز نماز نداره

میدونی چرا چون همه اثرات اون مشروب بعد از 40روز از بین میره و اون وقته که پاک میشه و میتونه نماز بخونه

خانمی صبوری کن اگه زندگیتو دوست داری

از نوشته هات مشخص هستش که دوسش داری و اونم وبهم وابسته شدین

اگه اهل این نیست که مکانشو تغییر بده شمام اصرار کنی فایده نداره

سعی کن برا خودت باشی خودتو فراموش نکن قدر لحظه هارو بدون به بهترین شکل ازشون استفاده کن

اگه بخای همش بهش گیر بدی بدتر میشه حساس ترش میکنی تو ذهن خودش فکر میکنه با خوردنش اروم میشه

محیط خونه را اروم کن تا اون بیشتر توی خونه بمونه و کمتر سراغ رفیقاش بره

برای گرفتن نتیجه بایستی اسه اسه قدم برداری میخام بگم صبوری پیشه کن تا درست بشه

سعی کن در همه احوال همیشه با هم باشین ترکش نکن دوسه روزه بری اونم تنها باشه

براش دعا کن خدا به راه راست هدایتش کنه هر وقت خاست بره بیرون همراهیش کن بگو عزیزم رضای خدا درکارت باشه این جمله خیلی تاثیر داره

موفق باشین

هلنای عزیز ممنونم بابت راهنمایی های خوبتون

دقیقا حرف دل من رو زدید: انگار دارم تو یه کشور دیگه زندگی می کنم....
اینجا چون مرز آذربایجانه فرهنگ مردم خیلی فرق میکنه، فقط به فکر خوش گذرونی و تفریح هستند، اونم از نوع ناسالم. جزوی از فرهنگشون شده. پدر همسرم مشروب میخوره و همون موقع نماز میخونه!!!! چون جزوی از فرهنگشون شده و اصلا اون رو گناه نمیدونند. همه اینطوری ان اینجا، چیزی که واسه من خیلی عجیب و غیرقابل باوره....

درمورد اینکه پرسیدید درمقابل مسائب دینی چطور رفتار می کنم: بله سعی میکنم خیلی رعایت کنم جلوی همسرم، قبلا خودم هم بعضی وقتا تنبلی میکردم اما بعد ازدواج خیلی رعابت کردم، سعی میکنم نمازام رو سروقت بخونم، روزه هامو میگیرم، گاهی اوقات جلوی همسرم قرآن میخونم و معنی ش رو واسش میخونم، اینها باعث شده که اون هم نمازاش رو بخونه البته سروقت نمیخونه،اما قضا هم بشه میخونه. روزه هم میگیره،البته قبلا هم مگیرفت.
سعی میکنم کاری کنم که نماز صبح رو بتونم پا شم بخونم. همسرم رو هم بیدار میکنم. گاهی اوقات پا نمیشه اما اکثرا بیدار میشه و میخونه نمازش رو.

یه بار که باهم خوب بودیم بهم گفت تو باعث شدی من بهتر بشم، به خدا نزدیکتر بشم و خوشحالم که با تو ازدواج کردم.
اما درمورد مشروب اصلا قبول نداره حرفم رو. و میگه اصلا گناه نیست. چون از اول اینطوری تربیت شده و پدرش که بزرگترین آدم توی زندگیشه و همسرم خیلی قبولش داره این اعتقاد رو داره. میگه یه ذره اشکالی نداره، همه چی به اندازه باشه خوبه. اون که گفتن حرامه واسه کسیه که مست میکنه و از خود بیخود میشه!!

اینم بگم که درمورد مسائلی مثل حجاب من خودم خیلی رعابت نمیکنم. البته اونم مساله ای نداره چون خانواده خودش بی حجابن. و میدونم که بهتره بیشتر رعابت کنم. در مورد ختم و انعام و اینها که فرمودید هم تاحالا انجام ندادم.
من خیلی مذهبی نیستم خودم، اما یه مسائلی خیلی برام مهمه. مشروب رو خیلی بد میدونم و وقتی بوش رو میده اصلا نمیتونم بهش نزدیک بشم.

نظرشما درمورد اینکه بهش اجازه دادم گاهی اوقات اینکارو بکنه چیه؟ تون که درهرصورت میخوره،حداقل اینطوری از مخفی کاری بهتره. آدم رو از هرچی بیشتر منع کنن بیشتر میره سمتش و فک میکنه چخبره. من واقعا این مساله بهم ثابت شده....

من تو زندگیم خیلی مشکلات دیگه هم دارممثل اینکه از این شهر بدم میاد، محیطش، فرهنگش و حتی امکاناتش، اینجا با اینکه فوق لیسانش دارم نمیتونم کار کنم)احتمالش خیلی کمه)و....اما اینی که گفتم از همه چی برام مهمتر بود
من آدمی هستم که با خیلی چیزا میتونم کنار بیام فقط درصورتی که خودش خوب باشه و باهم خوش باشیم............

سلام صبح بخیر
:72:
شما وظیفه خودتو انجام بده اینکه رعایت میکنی خیلی خوبه یه نقطه مثبتی هستش

که باعث شده همسرت نمازشو بخونه در این مورد بهت تبریک میگم

یه سوال دیگه هم داشتم

ایا شما مغلد به مرجعی هستین ؟

یا ممکنه مغلد باشین ولی تا حالا سراغش نرفتین ؟

اگه هم کتابی در این مورد ندارین از همین امروز دنبالش باشین

مرجع های زیادی هستن میتونن کمکتون کنن

از جمله اقای وحید خراسانی و ....

میتونیین مغلد شون بشین و سوال های دینی را ازشون بپرسین

حتی در کتابهاشون نوشتن که خوردن مشروب چه عواقبی برای انسان داره

حالا چه از نظر سلامتی و چه از نظر دینی

شما بایستی اطلاعاتت رادر این زمینه زیاد کنی و به شکل مثبت به همسرت انتقال بدی

باید اونو اگاه کنی که این کارش اشتباهست

منتها نه بهصورتی که فکر کنه داری لجشو درمیاری یه جوری دلسوزانه

مثلا بهش بگو من به شما افتخار میکنم که اهل نماز هستین

خدارو شکر فردا فرزندمون زیر بال پر بابش بزرگ میشه

انتقاد سازنده داشته باشی اول بایستی کلی ازش تعریف کنی بعد مطلبتو عنوان کنی تا بتونی به هدفت برسی

شماره 09640هم برای پاسخ گویی به مسائل دینی هستش در قم از اون جاهم میتونی کمک بگیری

اگه راضی نشد بگو من یه سوال شرعی دارم بیا باهم تماس بگیریم و سوال کنیم شمام اگه در

چیزی شک دارین میتونین سوالتون را بپر سین

باهاش کل کل نکن شما اگاهش کن خودش خود به خود درست میشه

تا زمانی که از این عمل دست بر نداشته فکر فرزند داشتنو نکن چون شما میخای فرزندی پاک وبا سرشت نیکو به دنیا بیاری

دیشب برات دعا کردم که خدای بزرگ این توانایی را بهت بده تا بتونی همسرت را اگاه کنی

به امید خدا هر روز بیای بگی داره بهتر میشه

اگه میخای کسی حرفتو گوش کنه بایستی اون قدر با لطافت باهاش صحبت کنی و اون قدر مراعات حالشو در زمینه های دیگر کنی

که طرف مقابلت شرمندت بشه و اون وقته که به مقصودت میرسی

موفق باشین :72:

سلام دوستان

هلنای عزیز مرسی که وقت میذاری و راهنمایی می کنی. :72: از اینکه برام دعا کردید هم خیلی خیلی ممنونم :72:

ممنون میشم اگه دوستای دیگه هم نظرشون رو بگن.به همراهی تون نیاز دارم

هلنا جان در مورد مرجع، نخیر مرجع ندارم سوالهای دینی م رو ازکتابایی که دارم و یا تو اینترنت سرچ میکنم.

حتما سعی میکنم کارایی که گفتید رو انجام بدم و باهاش کل کل نکنم و انتقاد سازنده داشته باشم، اما نباید دیگه مستقیم درمورد این قضیه حرف بزنم، فکر میکنم باید زمان بدم به این مساله، چون اینقدر که تو این سه سال درمورد این مساله باهم بحث و دعوا کردیم که تا حرفش میشه اون جبهه میگیره.

متاسفانه با چیزایی که دیدم و شناختی که بدست آوردم،خیلی بعید میدونم همسرم دست از این کار برداره، اما من توکل میکنم دیگه چاره ای ندارم. مساله محیط اینجاست. همسرم وقتی میاد تهران 1ماهم بمونه یبار قهوه خونه نمیره چون کسی پایه ش نیست، تنهایی نمیره هیچوقت. اما اینجا هرروز بدون استثنا میره. چون عادت کرده و تنها جایی که دوستاشو میبینه اونجاست و هیچ جای تفریحی ای نداره اینجا، درمورد مشروب هم به همین صورت. چون اینجا همه اطرافیانش اهلش هستند و مثلا جمعی رو تصور کنید که توی مهمونی ده تا مرد توش هستند ( از نزدیکترین فامیلاش) همه میرند و مشروب میخورن و به کسی که نمیخوره هم هزار تا تیکه میندازند و میگن از کی تا حالا تو نمیخوری؟از خانمت می ترسی؟! اوایل که جلوی من نمیخورد همه اینطوری مسخره ش میکردن. و چون خودش اعتقاد داره که گناه نیست از اینکه بخاطر من بقیه اینطوری مسخره ش میکردند عذاب مبکشید. و من اینو متوجه میشدم. و با اینکه از اینکه نخورده خوشحال بودم اما از اینکه انگار داره خجالت میکشه ناراحت و غمگین میشدم.

البته مسلما قضیه فقط مسخره کردن بقیه نیست، خودش هم میدونم که خیلی دوست داره، حسی بهش میده که نمیخواد ازش بگذره، حتی اگه گناه باشه...
همسرم پدرش رو خیلی قبول داره و تاحالا نشنیدم تو حرفش نه بیاره، کاش حداقل پدرش اهل این مسائل نبود تا از طریق اون کاری میکردم. اما متاسفانه من منشا اصلی این مشکل رو نوع تربیتی که پدرش با پسراش داشته میدونم....
کل خانواده ش هم چ.ن با من هم عقیده نیستند فکر میکنند من خیلی گیر میدم و حساسیت های الکی دارم.... درصورتی که من اصلا به بیرون رفتن و گشتن با دوستاش هم کاری ندارم اگه فقط این مساله نباشه که متاسفانه هست، همیشه هست.....

سلام به دوستان خوب همدردی

دوستای خوبم به راهنمایی هاتون نیاز دارم
چندوقت پیش، توی این تاپیک مسایل و مشکلاتم با همسرم رو گفته بودم واستون.

گفته بودم که چندوقتی با هم قهر بودیم(بخاطر آوردن دوستاش تو خونه و مشروب خوردن وقتی نبودم) . الان 1ماه و نیمی هست که آشتی کردیم.توی این مدت مشکل جدی ای نداشتیم. البته نه اینکه چیزی تغییر کرده باشه و اختلافات و تفاوتهامون کم شده باشه، بلکه من سعی کردم خودمو اذیت نکنم و مسایل رو آسونتر بگیرم. یطورایی بیخیال باشم

همونطور که گفته بودم یکی از مشکلای بزرگمون مشروب خوردن گه گاه همسرمه. به پیشنهادهای خوب هلنا60 عزیز هم عمل کردم، سعی کردم خودم الگویی باشم واسه همسرم و خودم به چیزایی رو بیشتر رعایت کنم. همسرم آدم بدی نیست، اما همونطور که قبلا گفتم مشروب خوردن جزوی از فرهنگشون شده و جزء جدانشدنی شادی هاشون به حساب می یاد.


الانم چهارشنبه سوری نزدیکه و من دوباره حالم پریشونه.......همش دارم فکر میکنم چطور باید رفتار کنم؟؟؟ همسرم و خانواده ش همیشه توی این روز مشروب میخورن... الان سه ساله که بخاطر این مساله نه چهارشنبه سوری و نه سیزده بدر و نه هیچ مراسمی بهم خوش نمیگذره، یاد دوران مجردیم افتادم که چقدر خوشحال بودم، چقدر توی جمع صمیمی خانواده م بهم خوش میگذشت با یه عالمه تفریحات سالم.......... دلم خیلی گرفته......
تو این سه سال، یعنی از اول که نامزد کردیم همیشه چهرشنبه سوری و سیزده بدر با خانوده اونا بودیم و هرسال یه بهونه ای میاره و نمیشه با خانواده من باشیم(میدونم که علتش همینه که تو جمع ما نمیتونه مشروب بخوره و لابد خوش نمیگذره دیگه....)

بعد از این قهر آخرمون بهش اجازه دادم که گاهی اوقات اینکارو درحد کم بکنه اما اگه زیاد بشه تحمل نمیکنم و یا بفهمم مخفی کاری کرده... که توضیحاتشو بالا دادم. اینکه چقد درمونده شدم تو این مدت و همه راه ها رو امتحان کرده بودممم...
الان که میدونم قراره هفته بعد و کلا عید چندبار این مساله رو ببینم نمیدونم چطور خودمو کنترل کنم، دست خودم نیست وقتی میبینم این کارو کرده رفتارم خیلی عوض میشه، هرکی که توی جمع باشه از چهره م متوجه میشه ناراحتی م رو.

دوستای خوبم ازتون میخوام بهم راهکار بدید. دلم نمیخواد دیگه اینقدر ناراحت باشم، نمیخوام اینقدر اذیت بشم، دلم میخواد واسم مهم نباشه، اما نمیشه....نمیتونم.....
وقتی بهش فکر میکنم گریه م میگیره، دبگه خسته شدم، نمیخوام این مساله اینقدر واسم مهم باشه دیگه
اون که نمیونه مشروبو بذاره کنار، پس اگه قراره زندگی کنیم من باید رو خودم کار کنم دیگه....

بهم بگید چطور رفتار کنم؟مخصوصا توی جمع خانوادگی شون. و همینطور با خودش. اون که میخوره، نمیخوام بحث کنم دیگه باهاش،چون نتیجه ای نداره، اما نمیخوامم رفتارم طوری باشه که پررو بشه

سلام
ببینید دوست عزیز من خودم یه مردم
هر مردی دوست داره از نظر همسرش یه قهرمان و یه تکیه گاه باشه و بخاطر این حاضر هرکاری بکنه
شمام ازین راه وارد شو
سعی کن اول شوهرتو حسابی مدح کنی
خوبیهاشو یکم با اغراق بیان کن پیشش
بهش بگو تو تنها کس من توی این شهری
همه دلخوشی منی
بهت اعتماد دارم که اینجام و ازین حرفا....
اینجوری میره توی فضا
بعد برو توی فاز احساسی بهش بگو فقط یه موضوعی هست که اذیتم میکنه و نمیتونم باهاش کنار بیام و چون میدونم تو حاضری برای من هر فداکاری بکنی میخام که باز خودتو بهم ثابت کنی
بعد کم کم بهش بگو خاستت رو
اینکه مشروب نخوره
بنظر من از باب نصیحت بهش نگی بهتره چون موضع گیری میکنه
فقط با دست گذاشتن روی نقطه ضعفهای یه مرد میتونی اونو برده خودت کنی
اقتدار و تکیه گاه بودن و حس مردانگیش
اینو بدون نقطه ضعف هر ادمی نقطه قوتشم هست
اینارو با توجه به شخصیت خودم گفتم که یه مردم و میدونم رگ خوابم چیه....
موفق باشی و سر زنده....

amf66 عزیز، از پاسختون ممنونم. حقیقتش اینه که من خیلی این کار رو انجام دادم و با ملایمت و مهربونی اش خواستم که اینکارو نکنه، شاید توی خیلی مسایل دیگه جواب بده، اما درمورد این قضیه تا الان جواب نداده، هرکاری که فکرشو بکنید انجام دادم، با محبت و مهربونی ازش خواستم،گاهی قهر کردم، حتی چندبار به خاطر این مساله خواستم ازش جدا بشم، چون من از روز اول گفته بودم این چیزی نیست که بتونم تحمل کنم و برام خیلی مهمه. اما هربار قول داد و بعد یه مدت زد زیرش.
توی نامزدی جلوی من رعایت میکرد و این کارو نمیکرد، منم فک میکردم نمیخوره، اما بعد از عقد که دیگه بقول معروف خرش از پل گذشت، تو جشنها متوجه شدم که میخوره، و وقتی با مخالفتم روبه رو شد، متوجه شدم که وقتی من نیستم این کارو انجام میده و بنظر من مخفی کاری خیلی بدتره. اینم بگم که من بخاطر ارشدخوندنم میام تهران و رفت وامد میکنم و فکر اینکه هربار وقتی من نیستم اینکارو بکنه دیوونه م میکنه. بخاطر همین سری آخر که دعوامون سر این مساله بود، وقتی دیدم هیچ کدوم از تلاش هام نتیجه نداده و بلکه بدتر هم شده و داره از نبود من سواستفاده میکنه بهش گفتم من هنور هم خیلی ناراحت میشم بخاطر این مساله، اما اگه بیشتر از مراسمای خاص اگه پیش بیاد دیگه تحمل نمیکنم یا اگر یبار دیگه توجه شم مخفیانه این کار رو کردی. یجورایی بهش اجازه دادم گاهی اوقات وقتی خودم هستم بخوره. چیکار باید میکردم؟ سه سال تلاشم بدترش هم کرد. فقط باعث شد مخقی کاری هاش بیشتر بشه. خودش میگه تو منو توی تنگنا و محدودیت گذاشتی. چه تنگنایی؟؟؟ من که از اولش گفته بودم. وقتی نمیتونست چرا هزاربار بهم قول داد؟ اگه از اولش میدونستم خیلی راحت بهش جواب منفی میدادم. میگه چون میخواستم به دستت بیارم بهت این قول رو دادم، این حرفاش خیلی عصبانی م میکنه


آقای amf66 همونطور که قبلا گفتم مساله اینه که توی اون محیط نمیتونه ترک کنه، وقتی عزیرترین اطرافیانش و تمام کسانی که توی جمع هستند خیلی راحت اینکارو انجام میدن، همسرم هم که میگه گناه نیست، پس چرا فقط من نخورم؟ اینجا همه همینن، یعنی فقط کسی که اینجا زندگی کنه درک میکنه من چی میگم

بنظرتون توی چهارشنبه سوری وقتی اینکارو انجام داد چه برخوردی داشته باشم؟ توی شب یلدا اینقد اعصابم خورد شده بود که همه متوجه شدن چقد ناراحتم.....
با توجه به حرفایی که اخرین بار بهش زدم الان با خودش میگه من که بهش اجازه دادم گاهی اوقات اینکارو بکنه. البته تو این سه سالم که مخالفت میکردم اون کار خودشو میکرد، فقط چندساعتی پیش من نمیومد تا متوجه نشم، که این بدتره بنظرم...


دوستان خواهش میکنم راهنمایی کنید ...:47::47:

دوستان چرا کسی نظری نمیده؟

ممنون میشم اگه راهکاری راهنمایی ای چیزی دارید بهم بگید:47:

سلام دوست خوب.
اینو بدون که با تحت فشار قرار دادن و ترسوندن و قهر کردن چیزی درست نمیشه..

مطمئن باش تلاشهایی که گفتی انجام دادی حتما نتیجه داده.. اینکه با خوبی و محبت کردن ازش درخواس کنی و زمانیک ه رابطه خوبی دارید طوری بهش بگی که بدش نیاد... مطمئن باش کم کم نتیجه خواهی گرفت

کارهایی که باید مد نظر قرار بدی:
1- صبر و پششتکار....... نباید زود خسته شی عزیزم... فکر کن میخوای یک جیزی که از نظر اون مشکلی نداره و لذت بخشه رو ازش بگیری... راه سختی در پیش داری... انتظار نداشته باش با یه برخورد خوبت اون به طور کامل بذاره کنار.. باید کم کم حلو بری....نباید زود کم بیاری دختر خوب

2- در مورد چهارشنبه سوری ... باید از الان به فکر هرچه بهتر کردن رابطتون باشی... یکی دو شب قبل پهارشنبه سوری وقتی دیدی رابطه تون خیلی خوبه یه خورده خودتو لوس کن براش و بگو: من خیلی دوست دارم.. میخواستم ازت تشکر کنم که اینقدر داری تلاش میکنی که مشروب خوردنو کم کم بذاری کنار... بعد بهش بگو میخواستم بدونم چهارشنبه سوری میخوری یا نه؟... مطمئنا نمیگه اره خیلی زیاد هم میخورم... احتمال زیاد میگه سعی میکنم کم بخورم... اونوقته که تو محکم بغلش میکنی و مبگی مرررررسی به خاطر همه چیز.... بعدش هم حتی اگه دیدی زیاد خورد اصلااااااا به روی خودت نیار و خودتو به اون راه بزن

3- باز هم میگم تا میتونی رابطتونو خوب کن و با سیاست و صبر و حوصله برو جلو ایشالا موفق میشی... اینقدر هم سر این مساله ناراحتی و اعصاب خوردی نکن دختر... با این جدیتی که داری مطمئنم روزی میای اینجا و میگی دیگه اصلا نمیخوره... البته اگه تا اخر درست جلو بری

:43::43:

سلام یاسمن جان
:72:
خوبین افرین که خیلی چیزهارو رعایت میکنی پس مطمئن باش قدمه اصلی را برداشتی

ببین اون شهری که هستین خیلی سرد هستش مخصوصا زمستونا

یکی دیگه از دلایلی که میگی همشون استفاده میکنن این هست میخان یه جوری این سرمارو جبران کنن

شما میتونی در خونه غذاهایی درست کنی که طبع گرم داره و این جوری بهش کمک کنی و اون گرمای

مورد نیاز بدنش تامین بشه درسته شمام الان اونجایی و از خودت میپرسی چرااااا

من این جوری نیستم شما از همون اول استفاده نکردی

پس بدنشون معتاد شده به مصرف مشروب چووووون انرزی لازم را میگیرن

زیاد از گوشت سفید استفاده نکن در هفته یکی دوبار یا اینکه بعدش بهش معجون گرم بده دم نوش منظورمه

از اون ور انرزی بالا میره میخان تخلیه کنن میرن در مکانای عمومی

خلاصه ملکه ذهنش شده ببین اگه بخای بهش مرتب بگی نخوررررر

ذهنش برعکس عمل میکنه میخاد مقاومت کنه ولی نمیتونه مثلا یه کاری داری خودت

یک هفته همش به خودت میگی امروز انجامش میدم انگاری حساسیت ذهنیتو در این کار بالا میبری

بعد نتیجش چی میشه ذهنت شمارو وادار میکنه خلافش عمل کنی

ولی اگه به خودت بگی بعدا راجع بهش عمل میکنم و الان کاره مهمتری دارم و خودتو مشغول میکنی

دیگه ذهنت به این موضوع فکر نمیکنه یا اینکه فرصت پیدا نمیکنه چرااااا

چون مشغولش کردی و بعد میبینی سر موفع اون کارو انجام میدی

خوب این رفتار در مورد همسرت نیز صدق میکنه وقتی همش بگییییی این کارو نکننننن

در ذهنه اون یعنی اون کارو انجام بده

بایستی کاری کنی اون مشغول بشه با دوستانش روابط خانوادگی داشته باش با فامیل ش ارتباط برقرار کن

با خانوادت ارتباط صمیمی داشته باش کم کم از ذهنش خارج میشه و موفق میشه

میتونی اگه زمان داره کار دیگه براش محیا کنی کاره دومی حسابی مشغول بشه

موفق باشین

سلام یاسمن خانم
اعتقادات مذهبی و مقید بودن شوهرتون چقده؟
ازین راهم وارد بشید براش کتاب و مطالب درباره حرمت و عوارض مشروب بگیرید اگر ممکنه با یه ادم متدین مسن یا یه روحانی روبروش کنید و بخاید باهاش صحبت کنه
با توجه به اینکه میگید توی محیط و شهرشون اینکار عادی و عمومیه یکم کارتون سخته چون این موضوع براش جا افتاده که خوردن مشروب امری عادیه
نمیتونید ازون محیط دورش کنید؟
برید یه شهر دیگه یه محله دیگه
اخه اینکار که حرومه و مشروب نجسه یعنی توی اون شهر هیچکس مقید و مذهبی نیست؟!!!!!
جالبه که میگید اینو حروم نمیدونن:311:
فقط سعی کنید با تحریک حس مردونگی و عواطفش اهسته اهسته عادتش بدید به ترک اینکار
ایشالا که مشکلتون حل میشه

سلام یاسمن خانوم
امیدوارم زندگی تون روز به روز بهتر بشه. من برای بهتر شدن زندگی خودم دارم کتاب میخونم. فعلا مردان مریخی زنان ونوسی. یک جای کتاب دقیقا منو یاد شما انداخت گفتم مطلب را براتون بنویسم. خالی از لطف نیست:یک زن برای تغییر دادن شوهرش هرچه بیشتر تلاش کند بر شدت مقاومت او می افزاید. مسئله در اینجاست که وقتی مردی در برابر تلاش های همسرش که قصد اصلاح او را دارد مقاومت می کند، زن واکنش شوهر را به اشتباه تفسیر می کند که شوهرش از آن جهت میل به تغییر ندارد زیرا زنش را به قدر کافی دوست ندارد. اما واقعیت این است که دلیل مقاومت مرد در برابر تغییر از آن روست که احساس می کند زنش به اندازه کافی او را دوست ندارد. وقتی مرد احساس کند که همسرش او را دوست دارد، او را درک می کند، مورد پذیرش قرار دارد و از کارهایش تمجید می کند، خود به خود شروع به تغییر می کند و بهبود می یابد.

یاسمن جان امیدوارم به کارت بیاد.

سلام دوستان. از راهنمایی های نارجیس و هلنای عزیز و آقای amf66 خیلی ممنونم
چشم هلنا جان، سعی میکنم کارهایی که گفتی رو انجام بدم، اما مشکل اونها فکر نمیکنم خیلی سردی هوا باشه، زمستونا اونقدرم سرد نیست، از تهران گرم تره، فقط بارون زیاد میاد. تابستونم که آتیشه و شرجی. به هرحال راهکارهایی که گفتید رو حتما به کار می برم.
آقای amf66، در مورد اعتقادات مذهبی همسرم باید بگم خیلی در سطح بالایی نیست، میگه آدم دلش باید پاک باشه و خلق خدا رو اذیت نکنه کافیه، البته مدتیه که نماز میخونه، اما خیلی واسش مهم نیست مثلا قضا بشه یا بعضی وقتا نمیخونه. مشروبم میگه :حرام نیست، اونی که گفتند حرامه واسه اینه که کسی مست نکنه،مست شدن حرامه. اما ما که کم میخوریم و حد اعدال رو نگه میداریم پس اشکال نداره!!!!!!!!
خب معلوممه دیگه، وقتی پدر ش از اول این حرفا رو بهش زده و اینطور آزادش گذاشته، دیگه چه انتظاری میشه داشت. بارها از پدرش شنیدم که میگه بچه ها رو باید آزاد گذاشت تا عقده ای نشن!!! کلا سبک تربیتی کاملا اشتباهیه که همسرم هم فکر میکنه توی آینده هم در مورد بچه های خودمون باید این رفتار رو داشته باشه...
درمورد اینکه گفتید چطور اونجا این رو حروم نمیدونن، باید بگم کلا اینجا چون راحت زمینی میشه رفت باکو و آدربایجان، تهیه مشروبات الکلی خیلی راحته. آدم مذهبی هم هست اینجا،نمیگم نیس، اما اکثرا مقید نیستند، حقیقتش از اطرافیان و فامیلها و دوستان همسرم مردی رو نمیشناسم که مشروب نخوره تو مراسما، اینو بدون اغراق میگم. خب تا وقتی که اونها اطرافمون و در ارتباط باهامون هستن معلومه که کارم خیلی سخته.

نارجیس جان گفتند باهاش خیلی صمیمی و خوب باشم قبل چهارشنبه سوری. منم همین کارو کردم سعی کردم توی این چندروز باهاش خیلی خوب باشم تا توی این روز بیشتر رعایت کنه. اما دقیقا دیشب، یعنی شب قبل چهارشنبه سوری بحثمون شد، خیلی آروم و مهربون بهش گفتم با حساب کردن نامزدیمون، این چهارمین عیده، و تا حالا ما یکبارهم چهارشنبه سوری یا سیزده بدر با خانواده من نبودیم. هش با خانواده شما بودیم. منم یه دونه دخترم، خانواده من هم دلشون میخواد دخترشون و دامادشون باهاشون باشن، امسال چهارشنبه سوری که با شماییم،بیا طوری برنامه ریزی کنیم که سیزده بدر بتونیم با خانواده من باشیم، شروع کرد من من کردن و معلوم بود ناراحت شده، کاملا ناراحتی ش معلوم بود تو رفتارش. این که مطمعنم فقط به خاطر اینکه نمیتونه اون مشروب کوفتی رو تو جمع ما بخوره نمیخواد با ما بیا. آخرم گفت ببینیم چی میشه ولی فک نکنم بشه. بعدم درجواب حرفهای من انداخت به شوخی و بوس کردن من و چرت و پرت گفتنایی که هیچ ربطی نداشت، منم ناراحت شدم و گفتم چرا نمیشه دوکلمه جدی حرف بزنیم. اخرم دعوامون شد.

یکی دیگه از مشکلات بزرگم تو زندگی باهاش همینه که ما هیچ حرف جدی ای تو زندگیمون نداریم، تا وقتی که شوخی و خنده دارم باهاش همه چی خوبه، اما تا میام درمورد یه مساله جدی حرف بزنم شروع میکنه به بوسیدن من به حالت مسخره،و چرت و چرت گفتن و آوار خوندن!!!!! یعنی دیوونه م میکنه این رفتارش. اصلا نمیخواد درمورد هیچ مساله ای حرف بزنیم، نمیدونم چطوی بگم احساسم رو. اما این رفتارش خیلی اذیتم میکنه همیشه. نه تنها هیچوقت هم صحبت خوبی برام نبوده، بلکه همیشه از حرق زدن باهاش پشیمون شدم. اصلا یه ذره هم حرفای منو متوجه نمیشه. همین دیشب دو دقیقه پیشش که هبچ حرف جدی ای نزدیم، داشت میگفت تو خیلی خوبی و خیلی بی حوصلگی های منو تحمل میکنی. اما تا این حرفو باهاش زدم بعد که دید ناراحت شدم زود صداشو برد بالا و گفت فک میکنی خودت خیلی خوبی و از این حرفا.
من از خانواده م دورم، اینهمه دارم اذیت میشم، کل سال رو پیش خانواده اونم، هر جمعی رو با وجود اینکه دوست ندارم بخاطرش تحمل میکنم، اونقت انتظار زیادیه بخوام یه سیزده یا چندروز از عیدو با خانودم باشیم؟ اصلا واسش مهم نیست دلتنگی های من. کاملا این رو حس میکنم. میگه تو دیگه متاهلی، یعنی باید تحمل کنم. اما خودش یه روز نمیتونه مامانشو نبینه، هرروز میره سر میزنه، یه روز اگه نتونه میگه آخی، امروز نتونستم برم مامانو ببینم،ناراحت میشه از دستم...............یا من اگه دوروز نرم خونشون، زود میگه امروز برو سر بزن زشته. هزارتا انتظار از من داره، اونوفت خودش چی؟
حالا من که یدونه دخترم و اینقدر وابسته بودم، خانواده من دل ندارن؟ اونا ناراحت نمیشن؟؟؟ خانواده اونا پرجمعیته و همیشه همه هستن. اما من فقط یه برادر دارم، کم جمعت که بودیم حالا داماد دار هم که شدند، کمتر شدند...


حالا با توجه به بحث دیشبمون، امشبم که چهارشنبه سوریه و استرس دارم و نمیدونم چطور رفتار کنم........... میدونم که بدون اینکه بهم چیزی بگه میره مشروب میخوره و ...................

شادی عزیز ممنون به خاطر جملاتی از کتاب که گذاشتید، فکر میکنم دقبقا درمورد من و همسرم صدق میکنه. من همیشه فکر میکنم اون چون به اندازه کافی دوستم نداره به نظرم و عقایدم احترام نمیذازه. و اون هم همیشه میگه تو خودت منو هیچوقت درک نمیکنی..... میدونی کلا دنیاهامون خیلی باهم فرق میکنه و من همش دارم تلاش میکنم تفاوتهامون رو کم کنم، اما تا الان موفق نبودم.....

درمورد مساله مشروب هم دقیقا اصرارها و بروز نگرانی های من، باعث افزایش مقاومت همسرم شده. دقیقا همینط
وره.
با این حساب انگار بهترین راه حل اینه که بهش گیر ندم و خودم خوب باشم و بهش محبت کنم تا خودش درست بشه، اما خب وقتی اون مساله پیش میاد خیلی ناراحت میشم و نمیتونم بهش محبت کنم....
مساله دیگه اینکه هرچقدر به بیخیالی بگیرم اون فکر میکنه دیگه واسم مهم نیس و سعی به بهبود و بهتر شدن نمیکنه.... هیچ محرکی هم نه از طرف خانوده ش و نه توی محیط شهر وجود نداره که اون اینکارا رو بذاره کنار
مثلا اوایل گاهی به هرروز قهوه خونه رفتنش ایراد میاوردم و میگفت کم کم، کمش میکنم و کمتر میرم، زمان بده بهم. اما الان که این همه گذشته نه تنها کمش نکزده، بلکه اگه گاهی چیززی هم بگم زود جوابم رو میده و میگه یه قلیون میکشم دیگه چیه مگه؟ تا 10 شب تو مغازه میمونه، بعدم میره قهوه خونه هرشب. ساعت 11 میاد. خب من میمیرم از تنهایی. چیزی هم میگم میگه من که ناهار دوساعت میام خونه.
میترسم مشروب خوردنش هم بعد یه مدت عادی بکنه وب یاره توی خونه. از این چیزا خیلی میترسم...........

بسمه تعالی
یاسمن جان در ادامه همون مطلب مطالب زیر بود که برات میارم. امیدوارم بدرد بخوره :
کتاب مردان مریخی، زنان ونوسی – چگونه روابط زناشویی خود را بهبود بخشیم – جان گری- ترجمه مهدی قراچه داغی.فصل نیاز های احساسی متفاوت
دو نوع مرد یک نوع رفتار :
مردها را می توان به دو دسته تقسیم کرد. یک گروه در برابر اقدامات همسر خود که سعی دارد آنها را تغییر دهد به شدت حالت تدافعی میگیرند، در حالی که گروه دوم با تغییر کردن موافقت می کنند اما کمی بعد این تغییر را فراموش می کنند و به رفتار دیرین خود بازمی گردند. به عبارت دیگر مرد فعالانه یا به صورت انفعالی در برابر تغییر مقاومت می کند.
وقتی مرد احساس کند به شکلی که هست مورد محبت قرار نمی گیرد، دانسته یا ندانسته رفتاری را که مورد پذیرش قرار ندارد تکرار میکند. او احساس اضطرار می کند که این رفتار را تکرار کند تا احساس کند مورد مهر و محبت قرار گرفته است.
مرد اگر بخواهد خود را اصلاح کند باید مورد مهر و محبت قرار گیرد. در غیر این صورت از خود دفاع می کند و به همان شکلی که هست باقی می ماند. مرد میخواهد به همان شکلی که هست مورد پذیرش قرار گیرد و بعد به شیوه ای که می پسندد برا اصلاح و بهبود خود اقدامی صورت دهد.
بهترین راه کمک به مرد برای اینکه رشد کند این است که دست از تلاش برای تغییر دادن او برداریم.
مرد می خواهد به رغم همه نواقص خود مورد پذیرش قرار گیرد. پذیرفتن عیب ها و نقایص یک فرد هرگز ساده نیست به ویژه آنکه میدانیم چگونه او می تواند بهبود یابد . اما وقتی بدانیم که بهترین روش اصلاح مرد این است که از هر تلاشی برای تغییر دادن او خودداری کنیم، کار ساده تر می شود.
آنچه هم اکنون می خوانید روش های مختلفی است که زن می تواند با خودداری از تغییر دادن شوهر به رشد او کمک کند.

آنچه زن باید بداند	آنچه می تواند انجام دهد
1. وقتی مرد ناراحت است از او سوال های متعدد نکنید زیرا او احساس می کند که سعی بر تغییر او دارید.	1. ناراحت بودن او را نادیده بگیرید مگر اینکه او بخواهد در این مورد با شما حرف بزند. برای ترغیب او به صحبت، به او محبت کنید اما بیش از اندازه از خود علاقه نشان ندهید.
2. از تلاش برای تغییر دادن او به هر شکلی خودداری کنید. مرد برای اینکه رشد کند به مهر و محبت شما احتیاج دارد. بی اعتنایی در این زمینه تاثیر مثبتی به جای نمی گذارد.	2. به او اعتماد کنید تا آنطور که می خواهد تغییر کند. احساسات خود را صادقانه با او در میان بگذارید. اما تقاضای تغییر او را نداشته باشید.
3. وقتی بدون درخواست همسرتان او را راهنمایی می کنید او ممکن است احساس کند که مورد اعتماد نیست و تحت کنترل قرار دارد.	3. شکیبایی به خرج دهید. به او اطمینان کنید راهی برای بهبود خود بیابد. صبر کنید تا او خود از شما کمک بخواهد.
4. به خاطر داشته باشید که وقتی مردی سماجت به خرج می دهد و در برابر تغییر مقاومت می کند، احساس نمی کند که مورد مهر و محبت قرار دارد. او از آن جهت به اشتباهات خود اعتراف نمی کند زیرا میترسد او را دوست نداشته باشید.	4. به او نشان دهید مجبور نیست بی عیب و نقص باشد تا مورد مهر و محبت شما قرار گیرد. بخشودن را فراموش نکنید . (فصل 11)
5. به خاطر داشته باشید اگر از خود گذشتگی نشان دهید به این امید که او هم متقابلا مثل شما رفتار کند، احساس می کند که برای تغییر زیر فشار قرار دارد.	5. به تنهایی و به ابتکار خود اقداماتی انجام دهید. به او برای شاد کردن خود وابسته نباشید.
6. می توانید احساسات منفی خود را بی آنکه سعی بر تغییر او بکنید مطرح سازید. وقتی او احساس کند مورد پذیرش قرار گرفته است، به راحتی بیشتری به سخنان شما گوش می دهد.	6. هنگام طرح احساسات خود طوری رفتار کنید که گمان نکند قصد تغییر او را دارید. به جای آن، به جای آن، به او نشان دهید که میخواهید او احساسات شما را هم در نظر بگیرد.
7. اگر به مرد سمت و جهت نشان دهید و به جای او تصمیم بگیرید، او احساس می کند که در صدد اصلاح او هستید و در نتیجه خود را تحت کنترل احساس می کند.	7. آرام بگیرید، خونسرد باشید، عیب ها و کمبودها را بپذیرید. برای او داد سخن ندهید و درصدد اصلاحش برنایید.

حالم خیلی بده،خیلی.... احساس خفگی میکنم
نمیدونم چرا خدا کمکم نمیکنه

از همشون متنفرم، پدرشوهرم دیشب اینقدر خورده بود تلوتلو میخورد، جلوی من چندبار کم مونده بود بیفته. مثل بچه ها رفته بود تو خیابون ترقه میزد فرار میکرد. ازش بدم میاد. خیلی.

میبینید چقدر مراسمهامون بهم خوش میگذره؟ زن ها هیچ نقشی ندارند، 5 دقیقه با مردا نبودیم.یه میز چیده بودن تو حیاط، کل مردای فامیل جمع شدن و مشروب خوردن. بعدم رفتن تو خیابون مسخره بازی دراوردن و ترقه زدن. مادرشوهرم و خواهرشوهرم فقط داشتن کار میکردن مثل یه خدمتکار. 5 جور غذا درست کرده بودند. مردا اومدن خوردند و رفتن خوابیدن ساعت 8 شب. شوهرم هم دوباره رفت بیرون. بعد اومد اومدیم خونه و خوابید.
کل شبو با مادرش و خواهرش تنها نشسته بودیم. اونا هم ناراحت بودن. شوهرم هم زیاد خورده بود. چرت و پرت میگفت. دیدید گفتم جنبه شو نداره اگه گیر ندم بدتر میشه؟ اون موقع که دعوا مینداختم میخورد اما کم. الان که بهش گیر اونجوری ندادم زیادترم خورده بود. یادم میاد رفتارشو ازش متنفر میشم. غذاشو با دست خورد، همشم میخندید.

وای خدایا دلم میخواد بمیرم. خسته شدم از این زندگی. شاید وقتی مشروب نمیخوره خیلی چیزا خوب باشه، اما همین یه مساله واسم کافیه که احساس کنم باهاش خیلی بدبختم. احساس میکم همشون کثیفن. چطور میتونن همچین کاری بکنن؟؟ پدرش تو اون وضع نمازم میخونه. اینقدر ازش بدم میاد که دلم نمیخواد دیگه ببینمش. به جای نصیحت کردن پسرش میگه هرکی نخوره از زنش میترسه.

آخه من چطوری تحمل کنم؟ درسته هر شب نیست، اما اصلا ماهی یه بار باشه. چطوری تحمل کنم؟؟؟؟ فکر کن توی جمعی باشی که همه تلوتلو میخورند. باباش که مثلا بزرگترمونه وضغش اینه، دیگه از پسرش چه انتظاری داشته باشم؟
اونطوری که شوهرم شوخی میکرد یدفعه گریه م گرفت جلوی مادرشوهرم اینا، رفتم تو اتاق.

حالم از این شهر بهم میخوره. باید میدونستم اگه بیام اینجا همین میشه، از کنار هر کی تو خیابون رد میشدم بوی مشروب میداد. حتی گفتن پلیسا فهمیده بودن اینا خوردن، فقط فرستاده بودنشون توی خونه، میبینید؟؟؟؟ اینجا حتی پلیس هاشم کاری به این مساله ندارند.

خدایا من چه گناهی کردم که از بدترین چیزی که بدم میومد سرم اومد؟ چرا کاری نکردی که از اول بفهمم؟ چرا اینقدر ساده بودم؟ چشمام بسته بود یا کور بودم؟؟؟؟ یا اون خیلی زرنگ بود؟؟؟؟

مراسمامون فقط واسه مردا مراسمه. 5 دقیقه دیشب کنار هم ننشستیم. نه از روی آتیش پریدیم نه رسم و رسوم رو به جا آوردیم. فقط مردا خوش گذروندن. خیلی دلم گرفته خیلی. دلم میخواد چشمامو ببندم باز کنم، ببینم برگشتم به زمانی که هنوز مجرد بودم کنار خانواده م چقدر خوشبخت بودم. چقدر تو مراسما خوش میگذروندیم. زن ها و مردها کنار هم مینشستن و میگفتن و میخندیدن، بدون اینکه از این جور بساط ها داشته باشیم و مردها از حال خودشون بیخود بشن و سر شب برن بخوابن...

این نوع شادی کردن ارزشی داره؟؟؟ یعنی شادی خانوم ها هیچ اهمیتی نداره؟ چیزی که من میبینم تو خانوداده هاشون اینه که زنها مثل یه خدمتکار فقط صبح تا شب کار بکنند. کل مردای فامیل اومده بودن تو حیاط اونا.

اومدم دارم توی این شهر مزخرف زندگی میکنم، دور از خانواده م، با این همه دلتنگی، بدون امکاناتی که توی تهران داشتم، با تحصیلات فوق لیسانس از بهترین دانشگاه و بدون وجود فرصت شغلی توی این شهرکوچیک، اونوقت اینم رفتار شوهرم.. . رفتار تنها کسی که اینجا دارم... چقدر هوامو خوب داره.... چقدر حواسش بهم هست....

کسی که بخاطر اینکه راحت تر بتونه مشروبشو بخوره، حاضر نیس یه سیزده بدر یا یه مراسم رو با خانواده من باشه و دلتنگی های من هیچ اهمیتی نداره واسش

ازش بدم میاد