سلام
من چند وقتی میشه که کلا احساس می کنم آدم مفیدی نیست. نه برای خودم نه برای جامعه
مخصوصا از وقتی خدمت سربازی رو تموم کردم این حس بیشتر شده حتی وقتی شب ها میخوام بخوابم همه فکر و خیال ها میان سراغم. انگار کل دنیا خراب شده تو ذهن من
قبل سربازی تو یه شرکتی میرفتم سر کار (رشته تحصیلیم فنی هست، فوق لیسانس) بعد از خدمت هم خودشون گفتن که باز بیا اینجا کار کن منم قبول کردم. سیستمشون تقریبا مدل اداری هست یعنی صبح ساعت خاصی میری بعد از ظهر برمیگردی. قبل خدمت که اونجا کار میکردم به خاطر یه سری مسائل که پیش اومده بود هر سختی و معذب بودن رو به امید اینکه میرم خدمت و همه چی تموم میشه تحمل کرده بودم ولی الان وضعیت بدتر از اون موقع شده.
در کل احساس می کنم دچار روزمرگی شدم و از هر ساعتی که از عمرم میگذره فکر میکنم بی فایده میگذره. تو شرکت یه سری کارهای روتین انجام میدم که با خلقیات من نمیسازه. کلا تو زندگی عادت دارم هر کاری رو خودم از پسش بر بیام حتی موقع خدمت سربازی هم یه پروژه برای بنیاد نخبگان کار کردم که همه تحسین می کردن، حتی تو وضعیت فعلی هم به هر کی از نزدیک هام میگم که اوضاع روحیم خوب نیست میگن ماشالا هوش و استعداد خوبی داری و قدرشو بدون.
نظر کلی خودم اینه که تو وضعیت فعلی اصلا در حد و اندازه خودم کار نمی کنم و فقط عمر میگذرونم، دوست دارم یه کاری داشته باشم که هیجان و خلاقیت توش باشه و هر روز یه چیزای جدید یاد بگیرم و تجربه کنم و همزمان درآمد مناسبی هم داشته باشم تا از آینده ترس نداشته باشم.
