با عذاب وجدانم نمیتونم چطور زندگی کنم. راهنماییم کنین

من 3سال ازدواج کردم که تو تایپیک قبلیم هم مشکلات ام توضیح دادم ولی چندان راهنمایی نشدم. ولی این بار مشکلم متفاوت. شوهر من و خانوادم رابطه اصلا خوبی باهم ندارن و هر دوطرف مخصوصا شوهرم مقصر هستن. و من حدود 8 ماه پدرم فوت شده و من یه دختر 10 ماهه دارم.تو زندگیم خیلی مشکلات کشیدم و میکشم ولی با کمک این سایت و راهنمایی ها حداقل تونستم به حدی برسم تا کمتر عذاب بکشم و شرایط زندگیم کمی آروم کنم .
ولی یه مشکلی که از اولین روز ازدواجم دارم وتا به الان اونم اینکه همسر من نمیزاره تا راحت خونه مامانم برم الانم که پدرم فوت شده و مادرم ،هم مریض شده و هم تنها بیشتر به وجود من نیاز داره .ولی شوهرم این اصلا درک نمیکنه و همش میگه وظیفه زن داداشت و داداشت هست تا به مامانت برسن. و متاسفانه از اونجایی که ما در هیچ موردی شانس نیاوردیم عروسمون یعنی زن داداشم هم میگه رسم بر اینکه دختر به خانوادش میرسه تا هم به خانوادش برسه هم زبون داداش من ببنده و از اونجایی که زبون داداشم به زبون زنش بنده اون رو تایید میکنه ولی این طور نیست که دادشم به مامانم نرسه خیلی میرسه هر روز سر میزنا ولی طوری هر دوشون و گاهی مادرم برخورد میکنن که این وظیفه من بوده ولی برادرم در حق من لطف کرده .شایدم حق با اوناست .
و مادرم اکثرا از من ناراضی هستش و ته دلش ناراحت که من چرا زو زود نمیرم و یا شبا بعضی وقتا نمیمونم. البته من هر هفته 2 یا 3 روز میرم از صبح تا عصر میمونم ولی چون کار شوهر من جوریه بعضی وقتا شبا نمیاد دلم میخواد برم خونه مامانم و تمام این مسائل مخصوصا حرفای مادرم باعث میشه خیلی خیلییییی ناراحت بشم و از وقتی پدرم فوت شده عذاب وجدان میکشم
چند بار خواستم به شوهرم بگم که من هر روز به مادرم سر میزنم و شبایی که نیستی میمونم اگه قبول نکنه طلاق بگیرم تا مامانم تنها نمونه ولی نتونستم جرات نکردم. شوهر من آدم لجبازیه و هیچ وقت با حرف زدن قانع نمیشه و خیلی ادعای مردونگی میکنه . تو خانواده خودش هم خواهرش هر روز خونه مادرش حتی شبا هم بی دلیل اونجا میمونه. خوب میدونم شوهرم شعور و درکش زیاد ولی وقتی به من و خانوادم میرسه انگار هیچی حالیش نیست .اصلا نمیدونم چی کار کنم. من و شوهرم سر خیلی مسائل اختلاف داریم ولی من کوتاه اومدم تا آروم زندگی کنم. شوهر من سرشار از سیاست خوب میدونه کجا خودش بزنه به کوچه علی چپ یا کجا شرایط به نفع خودش تموم کنه یا جوری حرف بزنه که با یه تیر چند نشون بزنه خلاصه شوهر من آوم ساده رو راست نیست و منم کاملا بر عکس اون خ. من آدم منفعل ترسو که جرات هیچی رو ندارم..
ولی این مسئله فرق میکنه با اینکه مادر دارم تو حسرتشم . از یه طرف احساس میکنم وظیفه فرزندیم به جا نمیارم. نمیدونم چی کار کنم. خودمم خیلی آدم حساسیم و به این جور مسائل خیلی اعتقاد دارم که نکنه خدا هم از من ناراحت و زندگیم درست نمیشه.

تو رو خدا کمکم کنین بد جوری گیر کردم حتی شبا هم نمی تونم بخوابم. چه جوری شوهرم راضی کنم تا به خانوادم برسم.

سلام دوست عزیز بابت فوت پدرتون تسلیت میگم غم آخرتون باشه
خانمی زندگیت رو بخاطر مادرت از هم نپاش به تیکه ها و حرفهای برادر و رن داداش و رسم و رسوم اهمیت نده..... و الکی خودت و ناراحت نکن به هیچ وجه هم عذاب وجدان نداشته باش
درسته ک حساسی به اینکه مادرت ازت راضی باشه اما این رو عم در نظر بگیر ک زن بدون رضایت شوهرش نباید جایی بره . در ضمن انقدر تو دل خودت نریز اگ یه شب دوست داشتی بری خونه مادرت خیلی آروم و مهربون ازش خواهش کن اگ گفت نه و شروع کرد غر زدن هیچی نگو ب هیچ عنوان جواب نده و بگو چشم هر چی تو بگی ولی باهاش بد نشو برعکس باش مهربون تر شو مطمعن باش یه شبه دیگ میزاره بری شاید هم خودشراین پیشنهادو بهت بده
من خودمم این روش رو امتحان کردم جواب داده منم مادرم مریضه و بتازگی پاشو قط کردن اما من انقدر ترسو بودم و جرات نمیکردم حتی بگم میخام برم مادرم و ببینم علی رغم اینکه از قبل بهم گفته بود میخای بری برو ولی دخترمو حق نداری ببری ولی الان خداروشکر هم خودم میرم هم دخترمو میبرم هم هر وقت ک دلم بخاد میبرتم

سلام.خیلی متاسفم برای مادرتون.خدا خودش کمکتون کنه.
باور کنین این کارو کردم ولی جواب نگرفتم من اوایل زندگیم 1 سال تمام سر رفتن خونه مادرم هر روز دعوا داشتیم و اونم همیسه مانع بود. ولی بعد اینکا دخترم به دنیا اومد بخاطر اینکه دخترم تو یه دنیای پر از جر و بحث و دعوا بزرگ نشه دیگه بحث نکردم وقتی پدرم فوت سد من فقط 1 هفته پیشه مامانم موندم و همیشه توی مراسمهای بابام مرایم رو زهر مارم میکرد. خیلی عذاب کشبدم و دلم شیکست و خوب میدونیتم تمام کاراش از روی لجبازی و حرفای حانوادش بود. ولی بخدا تو اون وضعم ناز شوهر میکشیدم. باور کنین وقتی بهش میگم برم خونه مامانم وقتی میگه نه دیگه حرف دیگه ای ام نمیزنم . سوهر من اصلا غر نمیزنه جوابش رو خیلی صریح و واضح و کوبنده میگه . منم اصلا دونبالش نمیگرم چون میدونم حساس تر میشه ولی آخه تا کی؟ 8 ماهه من این کارو میکنم ولی جوابیم نمیگیرم. در حالیکا میگه اگه هر روز بابای شوهرم دخترم یعنی نوش رو نبینه خوابش نمیبره و باورتون میشه من عین ... فقط نگاهش میکنم و چون با خانوادش تو یه ساختمان هستیم هر روز شب میرم خونشون تا نوه شون ببینن. یه روزم نرم همه قیافه میگیرن بعضی وقتا تیکه هم میندازن. خودشم خواهر شوهرم با اینکه شوهرش هر شب میاد و از 6 صبح تا 11شب کار میکنه خواهرش هفته ها میمونه خونه مامانش در حالیکه نه مادر شوهرم تنهاس نه هم مریضه. مییاد میمونه تا تنها نمونن. ولی من با اینکه سوهرم خیلی وقتا شب نمیاد خونه من حق رفتن به خونه مامانم ندارم .
نمیدونم چی کار کنم اعصابم خیلی داغون.
آقای sci لطفا کمکم کنین .

دوست عزیز سلام از صمیم قلب درکت میکنم و میدونم چه شرایط سختیه که دلت شور خونوادت رو بزنه و شوهرت یکذره باهات همکاری نکنه.منم دوسال اول زندگی خیلی مشاجره سر رفتن به خونه ی مامانم داشتم اما کم کم شوهرم نرم شد سر رفتن خودم اما خودش نمیاد. با اینکه هیچ اختلافی نداشتن. یه دفعه برخلاف همیشه که داد و بیداد و گریه و .... میکردم نشستم از ته دلم بهش گفتم که دوست دارم بیشتر پیش خونوادم باشم نه به خاطر خوشگذرونی فقط برای کمک بهشون و اینکه حق فرزندی رو به جا بیارم . خیلی دلایل که میخوام برم اونجا رو بهش گفتم ، گفتم خودتم پیر میشی دوست داری بچت پیشت باشه و بهت کمک کنه .و ...... اونم کم کم حساسیتش کم شد .نمیدونم شوهرت چطوریه اما یدفعه اینطوری هم امتحان کن.

- - - Updated - - -

و اینکه عذاب وجدان نداشته باش تو تلاش خودت رو بکن اگه شوهرت نذاشت اون باید یک عمر عذاب وجدان داشته باشه. تو فکرت ونیتت کمک به مادرته

عزیزم امیدوارم عاقبت زندگیت مثل من نشه.اینو بدون خیلی ازدخترا هستن که این مشکلو دارن.نمیخوام دلتو خالی کنم ولی بنظرم همینکه میذاره هفته ای دو سه بار بری جای شکرش باقیه.درسته مامانت مریضه ولی اینو بدون اونم راضی نیس بخاطر اون زندگیتو ازبین ببری.درضمن فکرمیکنی طلاق به این سادگیه!به ازدست دادن دخترت فکرکردی؟!بنظرم اگه شوهرت بفهمه بخاطرمادرت میخوای ازش جدابشی همین یه مقداروهم که میری ازت میگیره.اگه میخوای زندگی بهت خیلی سخت نگذره موارد بدترازاین حالتو درنظربگیر.اونموقع باشرایطت راحتتر کنارمیای

Abani عزیز حتما این سری امتحان میکنم این روش رو. راستش تا حالا امتحان نکردم چون شوهرم دید مثبتی نسبت به خانوادم نداره واسه همین نیازهای عاطفی مادرم به من و دخترم حتی شاید عذاب کشیدن مادرم به شوهر ام احساس میکنم آرامش میده و بدش نمیاد. ولی شاید به خاطر نه گفتنش و دوباره حساس شدنش شاید نخواستم کش بدم موضوع رو. یه دلیل دیگه ای هم که داره چون از زن داداشم بدش میاد و اونهم به خاطر اینکه داداشم زنش کاملا آزاد گزاشته و خیلی هوای زنش داره و زنش کاملا از این موضوع ها سو استفاده کرده و شدیدا هم راحت طلب و مامان من هم در واقعیت به عروسش و خانوادش بیشتر ارزش میده اینها باعث شده فقط شوهرم تمام مسعولیتهارو بندازه گردنه برادرم و زنش. و هر وقت میگم مثلا وقت دکتر مامانم یا هر چیزه دیگه ای میگه داشت هست و زنشم میرسه . واین ها همش بهونس میاره و لج بازی میکنه.

margearezooha عزیز تایپیکت خوندم و امیدوارم مشکلات تو هم زود حل شه ولی میدونی کارای شوهر من بخاطر وسواس یا کینه نیست .درسته که آدم کینه ای هست ولی تموم کاراش بخاطر اینکه از اولین روز خانوادم خیلی ساز مخالف زدن ولی اعنصافا مدت زیادی هست که دیگه کاری به کار شوهرم ندارن و اون رو اون جوری قبول کردن . و سازهای مخالف خانوادم به خاطر زورگویی های شوهرم به ما بوده . و شوهرم از خانوادم خوشش نمیاد و فقط دوست داره همیشه زجر روحی بده به اونا . و اوایل زندگیمون این حرف خودش گفت که ازشون دل خوشی ندارم و دوست دارم ناراحت بشن و فقط از این طریق میتونم ناراحت کنن . درسته اون نقطه ظعف گرفته و بخدا به هیچ راهیم نمیتونم میونشون درست کنم. شوهرم ماهی یا 2فته یکبار میره خونه مامانم موبایل میگیره دستش میره اینترنت نه حرف میزنه نه چیزی. حتی اعتراضم نکردم .ولی اینکه به رفت آمد من گیر میده عذاب میکشم.




در واقع میخوام یه کاری بکنم به قول abani کاملا به شکل درد دل و دوستانه مشکل براش مطرح کنم و ازش بخوام اگه بازم قبول نکرد به قول margearezooha قبول کنم که از من بدتری هست ولی با خانوادشم رابطم سرد کنم ما و خانواده شوهرم تو یه ساختمایم و خانوادش کاملا رک میگن تو باید هر روز نوه امون بیاری ببینیم و باور کنین من هر روز این کارو میکنم و به تمام سازهاشون میرقصم. ولی اگه قبول نکنه کاملا رفت امدم کم کنم. به نظرتون خوبه؟؟؟؟
فقط بهم بگین با کدوم جمله ها باهاش درد و دل کنم خوب میشه مثلا چه جوری بگم تا هم اون راضی شه هم برترش کنم خلاصه به قول معروف بتونم خامش کنم. چی بگم بهتر میشه abani بگی دقیقا با چه جملاتی یا کلماتی با سوهرت حرف زدی
چون به نظر من کلمات نقش اساسی دارن

سلام negad عزیز. من یدفعه که خیلی دلم گرفته بود اول بهش همه کارایی که بخاطرش از اول زندگی کردم رو گفتم مثلا یه کار خوب داشتم که گفت نرو منم نرفتم الانم میبینه چقدر به کار احتیاج دارم.بهش گفتم خودتو بذار جای من اگه خونواده تو تو این وضعیت بودن دوست داشتی همیشه بهشون سر بزنی و پیششون باشی من یه دخترم خیلی بیشتر از تو عاطفی هستم و دلم میخواد یه کاری برا خونوادم بکنم . گفتم تو هم دختر داری ممکنه همین کارارو شوهرش باهاش بکنه د ر آینده پس خودتو بذار جای پدرم که مریضه و از من انتظار داره. همینجوری شروع کن بعد خودت بهتر میدونی چی بگی از شرایطت. به امید خدا درست میشه به خدا توکل کن. و خواسته ای که کاملاً منطقیه.
و اینکه سعی کن یه کاری کنی مادر و برادرت بیشتر تحویلش بگیرن تا شاید کینه ای که به دل گرفته کم بشه.

با شوهرت طوری حرف بزن که فکر کنه نیاز خودت اینه که مادرت رو تا هست بیشتر ببینی نه نیاز مادرت. ببین مثلا بگو پدرم که دیگه نیست تا مادرم هست بتوننیم بیشتر از وجودش بهره ببریم و ارز این حرفها البته از باب درددل و با مهربونی نه طلبکارانه.

مرسی دوستان که کمکم میکنین. هنوز نتونستم اون ساعت مناسب پیدا کنم. حتما این روش میرم.بهتون خبر میدم.اعنماد بنفسم انقدر اومده پایین که نه می تونم حرف بزنم نه کاری بکنم. انگار همه حرفام و خواسته هام سرکوب شده واسه همین از نه شنیدن بیزارم . من وقتی نه میشنوم اونم بی خودی انگار کل دنیا خراب میشه میمونم زیرش .

سلام .

وقتی ذهن خودت به مساله شفاف و روشن باشه ،موقع حرف زدن در مورد موضوع،احتمال بیشتری هست که بتونی دیگران قانع کنی.

پست اول شما رو من دو بخش میبینم.بخش اول از مجموع واکنشهای برادرت وخانمش مادرت وهمسرت میخوای به این نتیجه برسی که حق چه هست و وظیفه شما چیه و هنوز سردرگمی که واکنش صحیح از طرف تو چیه.همین باعث میشه موقع حرف زدن با شوهرت در مورد این قضیه گنگ و دوبه شک حرف بزنی و با اولین مخالفت نتونی دیگه باید چی بگی

خب اول به این نتیجه برس که واقعا و قلبا چه کمکی در این شرایط میتونی به مادرت کنی که موثر باشه در حقش منهای نظر دیگران که تو باید چه کنی؟ واقعا نظر قلبی وعمیق خودت چیه
بعد که به نتیجه رسیدی در مورد اون حد کمک ب شوهرت واضح وروشن وبا اعتماد به نفس وتوام با احترام صحبت کن.

بخش دوم پستت نوع احساسی هست که از مجموعه کلی قضایا بهت دست داده باید بتونی این احساس رو اول صادقانه با خودت درمیون بذاری این احساس چی هست؟عذاب وجدانه؟ترس از قضاوت دیگرانه ؟چیه؟

وقتی که باخودت به نتیجه رسیدی به شوهرت موقع حرف زدن بگو در این شرایط این احساس بهم دست میده و فکر میکنم اگه یه شب پیشش بمونم خودم اروم میشم و این تشویش درونی تموم میشه.

البته بازم تاکید میکنم اول تکلیفت رو با خودت واحساساتت دراین موردروشن کن چون در غیر این صورت بازگو کردنش باعث میشه هرکی یه جور بهت جواب بده و مشکلی حل نشه

سلام دوست من من 4 ساله مشکل شمارو دارم خوبه هفته ای دوسه بار میری شما من که ده روز دوهفته ای یکبار با هزار تا منت میرم هر دفعه هم میگه خودت تنها برو من و بچه نمیایم من نمیخام تنها برم که صدای مشکلاتم در بیاد جلو خونواده ها خلاصه به زور میبرمش یه ساعتی میشینیم میایم اگه شما با این شرایط عذاب وجدان داری پس من دیگه باید برم بمیرم که حتی پدرمادرم رو در حسرت دیدن بچه شون میزارم و خودم در خفا گریه میکنم عزیزم من که دیگه از حرف زدن و نازکشیدن خسته شدم ولی از ته دلم برات دعا میکنم که شما بتونی همسرت رو قانع کنی