خواستگاری که خیلی دوسش دارم بهم گفت نه.خانم شیدا آقای خاله قزی خواهش میکنم کمکم کنید

سلام
من 28 سالمه بعد ازیه نامزدی ناموفق که داشتم تحمل یه شکست دیگه رو ندارم
دوسال دوره عقدم خیلی عذاب کشیدم شرایط روحی خیلی بدی داشتم با نامزدم تفاهم نداشتیم وجداشدیم
قبل ازعقدم به پسری خیلی علاقه داشتم من این آقارو تو گروه های سالم دوستانه که برای کوهنوردی تشکیل میشد دیده بودم همدیگه رو دوست داشتیم اما باهم هیچ ارتباطی نداشتیم فقط تو گروه همدیگه رو میدیدیم تا اینکه من بنا به شرایطی اطمینان پیدا کردم که اون به هیچ عنوان بامن ازدواج نخواهد کرد بنابراین رفتم وبه خواستگارم جواب دادم ویک ازدواج غلط....
اما هیچ وقت نتونستم فرد مورد علاقه ام رو فراموش کنم تا ایتکه بعد ازطلاقم دوباره اون آقارو به صورت اتفاقی دیدم واون ناراحت ازاینکه چرا من رفتم وازدواج کردم اما علاقه زیادی بهم نشون داد وگفت که همیشه به یادم بوده وحتی من فکرمیکردم براش مهم باشه که طرف مقابلش کجا زندگی میکنه چون محل زندگی ما خیلی پایین ترازاون هاست اما اون نشون داد که اصلا براش اهمیتی نداره پسرخوب و باشخصیتیه تو این دوسه ماهی که باهم صحبت کردیم هیچ رفتار غیرنرمالی ازش ندیدم خیلی خوب وسالم باهم حرف زدیم ومیگفت که روزبه روز داره بهم وابسته ترمیشه
برای من ازهمه لحاظ ایده آل بود
تااینکه چند روز پیش تصادف بدی کرد کلا شرایط روحی وجسمی مناسبی نداشت رفتارش هم تا حدی بامن سرد شده بود انگار دچار تردید شده بود

من اوایل رابطه مون مسئله فوت پدرم رو به ایشون نگفتم میخواستم وقتی نیتش کاملا جدی شد با خیال راحت همه مسائلم رو باهاش درمیون بزارم به خاطر همین وقتی اون اوایل ازم پرسید پدرت بازنشسته اس منم چون پدرم بازنشسته حساب میشه گفتم بله و وقتی گفت سرکار دیگه ای نرفته گفتم نه همش سعی میکردم دروغ نگم بهش تا اینکه دوروز پیش که ازم پرسید مسئله ای هست که به من نگفته باشی بهش گفتم پدرم فوت شده و وقتی پرسید چرا تابه حال نگفتی جواب ابلحانه دادم وگفتم نمیخواستم باعث حس ترحم بشم ازاین پاسخ من اصلا خوشش نیومد وحس بدی به من پیداکرد
بهم گفت ابله بوده که همه زندگیش وبه من گفته گفت که صادق بوده باهام ومن بهش دروغ گفتم وپیچوندمش میگه اشتباه کرده یه دوره ای احساساتی شده ومیخواسته باهام ازدواج کنه اما الان فهمیده اشتباه کرده ونباید به هرکسی اعتماد کنه و زندگیش وبگه
هرچی گفتم راجبم اشتباه میکنی میگه کاری به رفتارت ندارم من آمادگی ازدواج ندارم تحمل سختی هارو ندارم
دیگه واقعا نمیدونم چیکارکنم من آدم دروغگویی نیستم نمیدونم چرا اونطوری شد
من بعدازاون دوسال خیلی شکننده شدم وزود گریه میکنم وقتی اون حرفارو میزد زدم زیر گریه این خیلی بده وباعث شدم احساس درموندگی کنه
کمکم کنید چطوری قوی باشم ومشکلم رو حل کنم نمیخوام اینطوری تموم شه
خیلی داغونم

هیچ کاری نکن. فقط همین جمله که میگم بهش بگو و دیگه تا 10 روز هیچگونه تماسی به هیچ وجه باهاش نداشته باش. اصلا
واسش یه پیام بده بنویس " ببخشید. خیلی متاسفم که باعث ناراحتیت شدم"
بعد از 10 روز بهش زنگ بزن.
اگر مشکلش فقط همین بوده باشه حتما رفتارش متعادل تر شده و اگر نشده بوده بهتر بفهمی این فقط بهانه بوده.
فعلا همین کارو کن

پدر شما بازنشسته ارگان خاصی بوده که امتیاز ویژه ای داشته باشه ؟
با توضیحاتی که دادین منم فکر میکنم اگر این آقا نسبت به حرفی که شما زدین اینقدر جبهه گرفته و این حرفها رو زده ،(در حالیکه فهمیده که شما به خاطر مورد ترحم واقع نشدن این حرف رو بهش گفتین و شاید بهتر بود دلداریتون بده ) فقط دنبال بهونه برای کات کردن بوده .البته امیدوارم فکر من اشتباه بوده باشه در این مورد ...!

بهانه جویی بیش نبوده برای قطع رابطه:81:

سلام دوستان
ممنون که به تایپیکم سرزدید و وقت گذاشتید
راستش خودم هم همین فکر وکردم که بهونه بوده و وقتی اون موقع بهش گفتم بیشترعصبانی شد وگفت شما اولین سوال مهم رو دروغ گفتی بعد اونوقت اینطوری جواب منو میدی

آقای کاوه ممنون که به عنوان یه مرد نظرتون رو برام نوشتید توصیه تون رو انجام میدم اما اگه بعدش زنگ زد و همون حرفارو تکرار کرد یا پیام داد واقعا نمیدونم چطوری جواب بدم!!!!

خانم فائزه جان نه پدرم کارمند بیمارستان بودن






دارم روانی میشم روز به روز داره حالم بدترمیشه
بزرگترین نقطه ضعف من تو زندگیم طرد شدنه
من شرایط روحی خیلی سختی رو گذروندم دلم نمیخواد دوباره برگردم به اون شرایط وحشتناک
دلم میخواد این زندگی وتنهایی دیگه تموم شه دلم میخواد فقط بمیرم بلکه ام به آرامش برسم خسته ام...

نقل قول:

---

دارم روانی میشم روز به روز داره حالم بدترمیشه
بزرگترین نقطه ضعف من تو زندگیم طرد شدنه

---

مادامی که اینجوری فکر کنید مطمن باشید که طرد هم میشید. چون تمامی رفتار و اعمالتون بر اساس این تفکر و یا بهتر بگم ترس شکل میگیرد و در نتیجه ناخودآگاه به طرف دایم پالس میدید که من از طرد شدن میترسم، منو ترک نکن، تو از من سرتری، من بهتر از تو پیدا نمیکنم و ...
خود شما اگر با همچین آدمی روبرو بشید پس از مدتی ، فارغ از اینکه ازش پپایین تر هم باشید، این احساس را پیدا میکنید که حتما من ازش سرترم و ایشون هست که به این رابطه نیازمنده
همه این اتفاقات ناخودآگاه باعث سرد شدن طرف مقابلتون میشود و پس از مدتی ترکتون میکنه

خب حالا راه حل:
اول احساساتتون را کنترل کنید. ( یکی از دوستان در تاپیک اول من یک متن برای کنترل احساسات گذاشته بودند که حتما بخونید)

دوم به جایگاه خودتون و طرفتون واقع بینانه و بدور از خود کوچک بینی و طرف بزرگ بینی نگاه کنید. ببینید از نگاه شخص سوم آیا ایشون اینقدر خوب و شما اینقدر بد هستید که بخواد شما را طرد کنه؟ یا اگر دختر دیگه ای جای شما بود الان طرف داشت براش موس موس میکرد!

سوم
برای یه مدتی، همین 10 روز که گفتم، تمرکزتون را از هر رابطه دو نفره ای بردارید و به خودتون توجه کنید. یکم به خودتون برسید. به دوستای قدیمیتون زنگ بزنید، کارهایی که دوست دارید بکنید.

4م
یادتون باشه تا زمانی که شما برای خودتون وقت نذارید هیچ آدمی برای شما وقت نمیذاره!
ببخشید راحت بگم تا وقتی خودت خودتو آدم حساب نکنی انتظار نداشته باش دیگری آدم حسابت کنه
بعضی از ماها آدم تنها بودن نیستیم و همه چیز را در گرو بودن یه نفر دوم بدست میاریم. شادیمون، انرژیمون، انگیزمون، اعتماد به نفسمون و ... وقتی هست که یه نفر دومی باشه. حالا مهم هم نیست کی باشه. ( خود من هم زمانی اینجوری بودم)
حالا شما خودت را بذار جای اون نفر دوم، اگر گوژپشت نتردام هم باشه بعد از یه مدت فکر میکنه اگر نباشه ما هیچی نیستیم ( البته حق هم داره) و نتیجه میشه وابستگی ما و طاقچه بالا گذاشتن طرف!

پس شما یکم برو و رو خودت و اعتماد به خودت کار کن.
در ضمن من بهت قول میدم بعد از 10روز اون آقا دیگه این حرفهارو نمیزنه به شرطی که شما به خودت بقبولونی که خیلی هم دلش بخواد منو، من باید بهتر از اون داشته باشم. :81:
الانم داره برات پرپر میزنه فقط خرابش نکن و بذار این مدت دلش تنگ بشه

سلام آقای کاوه
واقعا بی نهایت ممنونم که برام وقت میذارید
من پستتون رو بارها خط به خط خوندم من تابه حال به چندین مشاوره مراجعه کردم اما هیچ کدام اینقدر درک خوبی از موضوع نداشتن که شما داشتید ... واقعا حرفاتون بسیار عالی وتاثیرگذاربود برای من
به تایپیکتون سرزدم چون شرایط مناسبی نداشتم نتونستم همه شو بخونم اما واقعا متاسف شدم برای رفتار طرف مقابلتون!!!

راستش آقای کاوه من دربرخورد با طرف مقابلم هیچ وقت فکرنمیکنم که ازمن سرتره حتی اوایل ارتباطمون با این آقا همش با خودم دودوتا چهارتا میکردم که اصلا درحد من هست یانه چون یک سری معیارهای منو نداشت اما چون دوسش داشتم میتونستم چشم پوشی کنم
چون آدمی ام که اگه کسیو دوست داشته باشم میتونم خودمو باهاش وفق بدم
بعد ازیه مدت که باهم حرف زدیم احساس کردم خیلی خوب باهم ارتباط برقرارمیکنیم( برخلاف نامزد سابقم که هیچ حرفی برای هم نداشتیم )واین باعث شد علاقه ام بیشتر شه وخیلی ازکمبودهاش وندید بگیرم

درکل راجب شخصیتم بخوام بگم اینه که در برخورد با دیگران یک شخصیت تا حدی قوی وبعضا مغرور(جاهای لازم) جلوه میکنم یعنی یک رفتار تقریبا نرمالی دارم و خیلی جاها میتونم احساسم رو کنترل کنم

اما همه ی اینها فقط تازمانیه که همه چی روال عادی داره فقط کافیه طرف مقابلم یک کلمه حرف ازجدایی بزنه اونوقته که کل شخصیتم فرومیریزه وکلا ازاین رو به اون رو میشم دقیقا یه شخصیت دیگه میشم... میشم یه آدم ضعیف و وابسته که به سختی میتونم خودم وجمع کنم
حتی طرف مقابلم متعجب میشه از نوع برخوردم!!!

راجب اینکه گفتید همه چیزمون در گرو بودن یه شخص دیگه اس متاسفانه دقیقا همین طوریم وقتی یکی هست در برخورد با دیگران خیلی شاد و پر انرژی ام وهمه چی خوبه اما وفتی تنهام اغلب اوقات افسرده ام

درآخراینکه آقای کاوه گرامی من میخواستم پیغام بدم اما فکرکردم یه چیزایی جا افتاده اول اینهارو بگم بعد
روزی که برای آخرین بار تلفنی حرف زدیم حرف از سادگی خودش و دروغ وفریب دادن من میزد ودر آخر هم گفت که اصلا نمیخواد ازدواج کنه وشرایطش و نداره ومیخواد ازایران بره من هم زدم زیر گریه وگفتم چرا باهام اینطوری رفتار میکنی من بهت دل بستم اون گفت که حالم خوب نیست بعدا حرف میزنیم
دوباره یک ساعت دیگه طاقت نیاوردم و بهش اس ام اس دادم من آدم دروغگویی نیستم و هیچ فریب و گول زدنی ام درکارنبوده و اون جواب داد میدونم تو خیلی گلی به خدا حالم شده مثل لحظه تصادف(آخه تصادف بدی کرده ودرحال استراحته) بعدا حرف میزنیم
الان سه روز گذشته وهیچ خبری نیست به نظرتون الان پیغام دادن درسته؟

من بعدا سر فرصت مفصل بهتون توضیح میدم. فعلا هیچ پیغام و پسغامی ندید. هیچی.
با خیال راحت برید دنبال کارایی که گفتم. من بهتون قول میدم ایشون از این رابطه بیرون نمیره. حاضرم شرط ببندم باهاتون به شرطی که شما یه مدت به خودتون توجه کنید. فکر کنید رفته سفر جایی که دسترسی نداره. مثلا رو یه سکوی نفتی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Najvaa

قبل ازعقدم به پسری خیلی علاقه داشتم من این آقارو تو گروه های سالم دوستانه که برای کوهنوردی تشکیل میشد دیده بودم همدیگه رو دوست داشتیم اما باهم هیچ ارتباطی نداشتیم فقط تو گروه همدیگه رو میدیدیم تا اینکه من بنا به شرایطی اطمینان پیدا کردم که اون به هیچ عنوان بامن ازدواج نخواهد کرد بنابراین رفتم وبه خواستگارم جواب دادم ویک ازدواج غلط....
اما هیچ وقت نتونستم فرد مورد علاقه ام رو فراموش کنم تا ایتکه بعد ازطلاقم دوباره اون آقارو به صورت اتفاقی دیدم واون ناراحت ازاینکه چرا من رفتم وازدواج کردم اما علاقه زیادی بهم نشون داد وگفت که همیشه به یادم بوده وحتی من فکرمیکردم براش مهم باشه که طرف مقابلش کجا زندگی میکنه چون محل زندگی ما خیلی پایین ترازاون هاست اما اون نشون داد که اصلا براش اهمیتی نداره پسرخوب و باشخصیتیه تو این دوسه ماهی که باهم صحبت کردیم هیچ رفتار غیرنرمالی ازش ندیدم خیلی خوب وسالم باهم حرف زدیم ومیگفت که روزبه روز داره بهم وابسته ترمیشه

---

سلام

اون مشکلی که اشاره کردید (بلد کردم) رفع شده؟

قسمت دومی که بلد کردم من را یاد این طنزی انداخت که خیلی دور از واقعیت نیست.
اصولا آقایون به کسی "نه" نمی گن. الزاما هم مربوط به سواستفاده کردن از خانمها نیست،
بخشیش می تونه مربوط به ذات و خلفتشون باشه. حس حمایتگریشون و ....

نقل قول:

---

امروز رفتم کتابخونه یه چند تا کتاب بگیرم یه کتاب دیدم روش نوشته :مردها چه زنهایی را دوست دارند!!!!!
.
.
.
.
.
.
.


والا ما تا يادمون میاد مردها همه زنها رو دوست دارن.
دیگه طبقه بندی نمیخاد

---

حرفهایی که دوستان زدن هر کدوم یک احتمال هست و دیدن موضوع از زاویه های مختلف.
همش می تونه درست باشه.

هر چی که هست، این آقا شما را به اندازه کافی دوست نداره.
اونقدر دوستتون نداشت که قبل از ازدواحتون اقدامی بکنه
الان هم همینطور.
بدش نمی آد. اما اونقدرام مطمئن نیست و حتی شاید برای راضی کردن خودش دنبال بهانه می گرده
و فوت پدرتون را بهانه کرده که مشکلش را با خودش حل کنه.

یه مدت که بگذره و ازش دور باشی، شاید خودت هم به مناسب نبودنش پی ببری.

تازه این مراحل که بگذره بحث خانواده ها را می خواد بیاره وسط
که شما مطلقه ای و مامانم راضی نیست و بابام نظر دیگه ای داره و ...

به نظر من اصلا تماس نگیر. نه الان، نه ده روز دیگه.
خودش اگر بخواد برمی گرده. تازه وقتی برگشت هم باید با دقت بررسیش کنی.
چقدر جدیه
چقدر می شه روش حساب کرد
ممکنه برگشتش از موضع ضعف باشه، نه علاقه.

در مورد خودت کتاب بخون. مقاله بخون.
شخصیتت و ضعفهاش را بشناس و سعی کن به خودت مسلط باشی.

سلام...

به نظر من اشتباهت این بوده که گریه کردی و به اون نشون دادی که چقدررر بهش نیاز داری... اون الان یه جورایی حس میکنه هروقت بیاد سمتتون شما باهاش خواهی بود... و چون خودت رو یه جورایی (ببخشیدا) آویزون نشون دادی این باعث شده اون بیشتر از شما دور بشه....

دختر خوب اخه شما که قبلا تجریه داشتی دیگه چرا؟ کارت اصلااااااااااااااا اشتباه نبوده که بهش گفتی پدرم قوت کرده و این رو به خاطر اینکه حس ترحم بهت نداشته باشه و برای اینکه روند شناخت به درستی طی بشه بهش گفتی.... پس اصلاااا نیازی نبوده که خودت رو مفصر پیشش جلوه بده...

حالا نظر من اینه:

هر زمانی که مناسب دیدی بهش بگی: این مدت من خیلی فکر کردم... مهم ترین اصل یک رابطه داشتن صداقته... ولی تفاوت زیادی هست بین نگفتن موضوعی بنا به دلایلی و نداشتن صداقت..... شاید حق با شما باشه و بهتر بود من بدور از هر تفکری در مورد عواقب این مساله همه چیزو بهتون میگفتمم ... ولی الان موضوع برای من کاملا متفاوته...... راستش به نظرم این مساله هر چقدر هم اهمیت داشت میتونست خیلی بهتر حل بشه.....به خاطر همین دیگه این مساله برام اهمیتی نداره و شما هرطور دوست دارید میتونید بهش فکر کنید ...براتون ارزوی موفقیت در تمام مراحل زندگی میکنم... موفق باشید....

اون باید متوجه بشه که شما هم برای خودتون ارزشها و ملاک هایی دارید و اگر قراره بعد از این ادامه بدین بیش از این حواسش جمع باشه.. و خوبی دیگه ای که داره اینه که با گفتن این جرفهابیشتر میل داره بیاد سمتتون.....

سلام خانم شیدا
بی نهایت سپاسگزارم ازاینکه به تایپیکم سرزدید و وقت گذاشتید برام ...من معمولا پست های شمارو میخونم چون واقعا پاسخ هاتون بسیاااااااااااااار منطقی و به واقعیت نزدیکه آرزو میکنم لحظاتتون همیشه سرشار از خوشی وسلامتی باشه

درخصوص سوالتون باید بگم چندتا مسئله وجود داشت:

یکی اینکه اون آقا یک پسر کاملا شر وشیطون به نظر میومد وبا توجه به رفتارها و برخوردهاش اینطوربه نظرمیرسید که براش مهمه دختر مورد علاقه اش کجا زندگی میکنه ووضع مالیش چطور باشه... ماهم که منطقه زندگیمون خیلی پایین تر ازاونهاست وفکر کردم اصلا نمیشه
دوم اینکه ازطریق دوستان مشترک شنیده بودم که اون اصلا به ازدواج فکرنمیکنه یعنی شرایط ازدواج رو نداره و من استنباطم این بود که خب علاقه اش به من میتونه صرفا فقط برای دوستی باشه

اما وقتی بعد ازاین دوسال دیدمش فهمیدم خیلی ازتصوراتم راجبش اشتباه بود از جمله اینکه با اینکه منطقه بالاشهر زندگی میکنن اما وضع مالی عالی ندارن حتی ازفامیلاشون منطقه پایین زندگی میکنن ودید کاملا منطقی نسبت به این موضوع داشت
واینکه ازبچه گی تقریبا خودش کارکرده وسختی کشیده وحمایتی ازجانب پدر نداشته تواین دوسال هم به شدت کارکرده (یعنی نسبت به زندگی جدی ترشده) واین خیال من رو بابت مسئولیت پذیریش تا حدی راحت کرد

اما راجب خانواده اش باید بگم ایشون اوایل ازمن راجب ارتباطم با نامزدم سوال کرد ومن چون ارتباطی با نامزدم نداشتم اسمش ازشناسنام ام پاک شد راجب مادرش میگفت به شدت میخواد که اون ازدواج کنه ومیگفت هردختری انتخاب کنه مادرش مخالفتی نداره ومیگفت اگه تو رو ببینه کارت تمومه(یعنی مقدمات عروسی رو فراهم میکنه) اما میگفت باید اول خودمون به نتیجه برسیم بعد

شاید به قول شما علاقه آنچنان بهم نداره که اینطوری شد...

ویه مسئله دیگه اینکه تو این مدتی که تصادف کرده میگفت خیلی فکرکردم به اینکه چرا من انقد به خودم سختی دادم چرا انقد عذاب کشیدم دلم میخواد راحت زندگی کنم
به شدت ازسختی های ازدواج میترسه ازاینکه دختری رو اشتباه انتخاب کنه و کارش به دادگاه بکشه

اما من دوسش دارم نمیدونم باید چیکار میکردم که انقد نترسه!!!

راجب توصیه مطالعه تون چشم حتما البته چند وقتی هست که شروع کردم اما واقعا فکرمیکنم تو ارتباط با جنس مخالف به شدت ضعیفم!!!

ببخشید من دخالت میکنم و این حرفارو اینجا میگم.ولی شاید مقبول افتاد.
ببینید من خودم رو میگم و حتمن این در مورد دوست شما شاید صدق نکنه.
من دختری رو میبینم و ظاهرش برام مقبوله.میگم یه مدت زمان بدم تا اخلاقش و رفتارشو بهتر بشناسم.
بعد از یه مدت که یه ذره راحت تر میشیم و اون سردی و خشکی روزای اول از بین میره و ارتباط بیشتر میشه تازه طرف خود واقعیش میشه.البته در این مدت اگه خانوم نپسنده که میپیچونتت و این لقب منطق و عملکرد منطقی میگیره.
ولی اگه بمونه خودشو تو لباس عروسی تصور کرده.حالا کافیه شما ببینی ایشون رفتارایی دارن که باهاشون سازگار نیستی و نمیتونی به مدت طولانی در رابطه ای مثل ازدواج تحمل کنی.اینجاس که بدبخت میشی.کارت میشه نامردی و بازی با احساسا ت دختر مردم.حالا شما باشی چیکار میکنی؟میشینی منطقی به طرف میگی؟من اینکارو کردمو خیلی بده.یعنی جواب نمیده.الان کسی هست که من بهشون منطقی گفتم ما به درد هم نمیخوریم.ولی هنوز بعد یکسال رها نکردن.
نمیشه آدم مستقیم چیزای رو که ناخوشاینده به طرف مقابل بگه.
الان وضعیت جامعه ما فرق کرده و متاسفانه نمیشه فهمید تو کسی رو که انتخاب میکنه واقعا برا خودت میخوادت؟برا موقعیتته؟برا شرایطته؟برا اینه که فک میکنه سنش داره میره بالا؟برا چیه و این واقعا خیلی بده.البته اینا دغدغه های مردونس و من راجع به دغدغه های زنونه خیلی اطلاعات ندارم.
خلاصه اینکه اگه طرف دلش با شما باشه خودش تماس میگیره...اونجاس که کار شما اینه که بفهمی چقدر جدیه در رابطه با ادامه دادن.

خانم نارجیس عزیز سلام

ممنون بابت راهنماییتون واقعا نمیدونستم چی بهشون بگم که غرورم حفظ شه چون واقعا خیلی بهم برخورده مرسی ازحرفاتون حق باشماست نباید گریه میکردم اما خب دست خودم نیست نیاز به تمرین بیشتری دارم برای تسلط رو خودم



آقای Mr Dani گرامی

مرسی بابت توجهتون
حرفاتون رو کاملا قبول دارم
اما ببینید من واین آقا سه ماه باهم حرف زدیم اولش قراربراین بود که کاملا منطقی صحبت شه حتی اصرار خود من بود که تنها علاقه کافی نیست دوماه اول من هیچ دلبستگی نداشتم و هرآن آماده کات کردن حالا ازجانب هرکدوم

اما یه ماه آخر اون آقا بودن که بیشتر تمایل به ازدواج نشون میدادن
خب میتونست همون روال قبل ادامه پیدا کنه وحرفی از ازدواج تا به قطعیت نرسیدیم نباشه
اما یهو ایشون بعد ازتصادفی که کردن رفتارشون سرد شد وبا گفتن حرف من که پدرم فوت شده کلا رفتار خیلی بدی نشون دادن
طوری با من رفتار کردن که انگار من یه دختر بیچاره ام که قصد فریب ایشون رو داشتم تا باهام ازدواج کنن بهم گفت تجربه ای نداشته تو این زمینه وبراش تجربه شد که دیگه همه زندگیشو به هرکسی نگه میگفت کار درست و تو کردی من اشتباه کردم که همه چیمو به شما گفتم دفه بعدی حواسم رو بیشتر جمع میکنم

واقعا به من حق نمیدید ناراحت شم
من مشکلی با روال شناخت و اینکه یک جایی یکی به این نتیجه برسه که به درد هم نمیخورن مشکلی ندارم میتونست همون روال دوماه ادامه پیدا کنه شاید اصلا یک جایی من به این نتیجه میرسیدم که به درد هم نمیخوریم اما اینطور برخورد و متهم کردن من اصلا درست نیست

خانم نجوا
صحبت های همه دوستان درست بوده اما شنیدید که میگن آدمها مثل سایه میونن؟. میری سمتشون فرار میکنن، فرار میکنی میان دنبالت!

صحبتهای شیدا درست و منطقی بود اما بنظرم مشکل شما این هست که الان به اون آقا به شدت علاقه مند شدید و آدمی هستید که وقتی به کسی علاقه پیدا کنید همین میشه نقطه ضعفتون. ترسم از این بود که گفتن حرفهای منطقی شما را بیشتر در موضع ضعف قرار بده.
الان بفهمید که ایشون تمایلی به ادامه ارتباط نداره، قطعا وابسته تر میشید و ایشون میشه بت براتون. دیگه بدیهاش رو هم نمیبینی!

بذارید ببینیم چه اتفاقی افتاده!
شما از اون آقا تا حدی خوشتون میومده، اما به دلایلی انتخابش نکردید و .... شاید همین باعث شده اون حتی علاقه ش بیشتر بشه
بعد از دوسال همدیگرو دیدید و در ابتدای رابطه علاقه زیادی نبوده و میتونستید بیخیالش بشید. ( بنابراین ایشون همچنان علاقه مند بوده که رابطه جدی بشه)
مشکل از جایی شروع شد که رابطه برای شما رنگ و بوی جدی گرفت و با خصوصیاتی که شما دارید شدیدا وابسته این رابطه جدی شدید!

طرف حس کرده که شما علاقه مند شدید و هرچی شما رفتید جلو ایشون رفتن عقب. ( داستان همون سایه)

همه این اتفاقات نشون میده این رابطه یک رابطه منطقی نیست و طرفتون هم مثل خودتون با قوره سردیش میکنه با یه مویز گرمی. عقب بکشی جلو میاد و جلو بری عقب میکشه

من بهتون قول میدم که اگر باهاش کاری نداشته باشی و فراموشش کنی میاد دنبالت. هیچی هم لازم نیست براش بفرستی یا چیزی بگی. کلا ناپدید شو.

اما هدف شما چیه؟ صرف اینکه بخواهید این رابطه را ادامه بدید، راه اینه که گفتم. ولی هر روز همین اوضاع را خواهید داشت. یروز عاشق زار یروز قهر. آخرش هم به ازدواج نمیرسه که اگر برسه هم واویلا.

اما شما باید دنبال یه رابطه عاقبت دار باشید، رابطه ای که سالم، منطقی و بدور از رفتارهای احساسی نابالغ باشه.
بشینید فکر کنید که اصلا این آدم با این رابطه بدردتون میخوره یا نه؟

بیاید اینبار شما تصمیم بگیرید و بجای ترس از طرد شدن، از ترک کردن نترسید.!

آقای کاوه

من وقتی پست های شمارو میخونم حالم خیلی بهتر میشه

چون خیلی عالی ودقیق و با درک کامل همه چیز رو توصیف میکنید

میدونید انگار احساس میکنم نیاز دارم یک نفر موضوع خودم رو برای خودم تشریح کنه

وقتی انقد خوب همه چیز رو با جزئیات توصیف میکنید باعث میشه خود من به درک بهتری از موقعیت خودم برسم:104:

واما حالا

میخوام که این آقارو بزارم کنار با اینکه هنوز دوسش دارم

مشکل من الان اینه که خیلی بهم برخورده احساس میکنم تحقیر شدم به شخصیتم توهین شده

منی که به خاطرعلاقه ام به ایشون از چندتا از معیارهام گذشتم و حالا متهم شدم به دختری که به قول گفتنی قصد تور کردن ایشون رو داشتم

من واقعا خودم به شخصه چیزی کم نداشتم که بخوام دنبال ایشون باشم فقط یه موقعیت خانوادگی عالی نداشتم

احساس میکنم با توجه به رفتار به قول شما احساسی نابالغی که روز آخر نشون دادم ایشون با من تماس میگیرن حالا یا ازسر ترحم یا نگرانی یا هرچیز دیگه ای

میخوام راهنماییم کنید چطور صحبت کنم که من این رابطه رو ترک کرده باشم چون واقعا ایشون رفتار ناشایستی با من داشتن

امروز اصلا حال و روز خوبی ندارم

احساس خشم و نفرت میکنم

تازه یادم افتاده که اون روز اون آقا چه برخورد بدی باهام داشت چه حرفایی زد.... ازش متنفر شدم

ازطرفی حالم از خودم بهم میخوره که چقد ضعیف عمل کردم

چرا محکم وقاطع باهاش حرف نزدم

یادم افتاد نامزدم با هرمسئله ای چه تقصیر من بود چه تقصیر خودش قهر میکرد و میرفت وهیچ خبری ازش نمیشد انقد زنگ نمیزد تا من زنگ بزنم اصلا احساس مسئولیت نداشت


امروز فکرمیکنم ریشه مشکلم رو پیدا کردم

تا قبل ازتصادف همه چی خوب بود ومن هم رفتار نرمالی داشتم اما بعد ازاینکه تصادف کرد من وظیفه خودم دونستم

که بیشتر توجه کنم حالا فرقی نمیکرد چه ایشون باشه چه هرکس دیگه ای شاید چون خودم فکرمیکنم تو شرایط

سختم دوستان نزدیکم باید بیشتر هوام وداشته باشن... واین شاید باعث شده ایشون دلزده شن وفکرکنن رابطه از

جانب من خیلی جدی شده شاید اگه صبرمیکرد وبه وضعیت عادی بازمیگشت میدید که رفتار منم متعادل شده

من واقعا گیجم یعنی آیا من اشتباه کردم یا اشتباه ازایشونه که ظرفیت نداره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Najvaa

... واین شاید باعث شده ایشون دلزده شن وفکرکنن رابطه از جانب من خیلی جدی شده شاید اگه صبرمیکرد وبه وضعیت عادی بازمیگشت میدید که رفتار منم متعادل شده

من واقعا گیجم یعنی آیا من اشتباه کردم یا اشتباه ازایشونه که ظرفیت نداره

---

جواب این سوالت توی پست قبلی آقای کاوه هست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Kaveh_r

همه این اتفاقات نشون میده این رابطه یک رابطه منطقی نیست و طرفتون هم مثل خودتون با قوره سردیش میکنه با یه مویز گرمی. عقب بکشی جلو میاد و جلو بری عقب میکشه ... صرف اینکه بخواهید این رابطه را ادامه بدید، راه اینه که گفتم. ولی هر روز همین اوضاع را خواهید داشت. یروز عاشق زار یروز قهر. آخرش هم به ازدواج نمیرسه که اگر برسه هم واویلا.

اما شما باید دنبال یه رابطه عاقبت دار باشید، رابطه ای که سالم، منطقی و بدور از رفتارهای احساسی نابالغ باشه.
بشینید فکر کنید که اصلا این آدم با این رابطه بدردتون میخوره یا نه؟

بیاید اینبار شما تصمیم بگیرید و بجای ترس از طرد شدن، از ترک کردن نترسید.!

---

رفتارهای این آقا متعادل، نرمال، بالغانه و قابل اعتماد نیست. عزیزم زندگی رمان و فیلم عاشقانه نیست که شما بری ازدواج کنی و ایشون منتظرت بمونه و برگردی به وصال محبوب برسی و ... اینا همه اش قصه است. اگر شما ازدواج کردی (ایشون جلو نیامد) و جدا شدی و ایشون همچنان منتظره به نظر من اسمش عشق نیست، ضعفه!

نقل قول:

---

ساس میکنم با توجه به رفتار به قول شما احساسی نابالغی که روز آخر نشون دادم ایشون با من تماس میگیرن حالا یا ازسر ترحم یا نگرانی یا هرچیز دیگه ای

میخوام راهنماییم کنید چطور صحبت کنم که من این رابطه رو ترک کرده باشم چون واقعا ایشون رفتار ناشایستی با من داشتن

---

:311::311:
یاد اون قسمت از سریال پژمان افتادم که نامزدش ترکش کرده بود و پژمان خیلی ناراحت بود. زنگ زد به نامزدش و کلی عاجزانه التماسش رو کرد که رابطه شون را ادامه بده. بعد که دختره قبول کرد، پژمان گفت حالا من نمیخوامت و .... خیلی خشنود قطع کرد.

غیر از خودتون و ان آقا هیچکس نمیدونه بین شما چی گذشته و ایشون چه رفتاری با شما داشته! پس میخواهید چی رو به کی ثابت کنید؟ مهم خودتونید. وقتی در ذهنتون فراموشش کردید یعنی ترکش کردید.
( خود من به زن سابقم پشت تلفن میگفتم دیگه نمیخوام باهات حرف بزنم بعد ادامه میدادم برای اینکه .... و 4 ساعت حرف میزدم :311: )

سوالتون را دوباره بخونید لطفا!!! میخواهید راهنماییتون کنیم چجوری صحبت کنید که شما رابطه را ترک کرده باشید؟! شما به من بگید من چجوری داد بزنم که ساکت بوده باشم؟!
همینکه شما دارید به زنگ زدن اون فکر میکنید یعنی رابطه را ترک نکردید! خودتون را گول نزنید.
فراموش کردن را یاد بگیرید

خانم شیدا و آقا کاوه ممنون که همراهیم میکنید واقعا تو این چندروز راهنمایی های شما باعث شده

حالم بدترنشه

( آقا کاوه پست آخرتون خیلی آموزنده بود در عین حال بعد ازچندروز داغونی یه لبخند اومد رو

چهره ام مرسی واقعا )

من میخوام این آقارو فراموش کنم اما مغزم قبول نمیکنه چون یک سری استدلال ها برای خودش میاره و

نمیذاره قبول کنم

میخوام با کمک شما دوستان عزیز جواب این استدلال هارو بدم تا بتونم فراموش کنم نمیتونم اینطوری

قبول کنم که تموم شه!

اول اینکه من تو این دوسه ماهی که با ایشون صحبت کردم هیچ رفتار غیر نرمالی از ایشون ندیدم و هیچ مشکلی نداشتیم آیا باید با تمام ویژگی های مثبتی که ایشون دارن فراموشش کنم در حالی که مطمئن نیستم علت رفتار ایشون دقیقا چی بوده؟ ایشون به من گفتن اون چند روزی که تصادف کردن تو خونه اعلام کردن که بهشون اصرار نشه که ازدواج کنن شاید تو این چند روز علاوه بر مشکل جسمی و روحی مشکلات دیگه ای داشتن

دوم اینکه من هم باید مثل ایشون از روز اول همه چیز رو میگفتم چون ایشون هرچیزی رو راجب خانواده شون میگفتن و بالتبع ازمن هم همچین انتظاری داشتن

سوم اینکه شاید انتظارشون از نحوه پاسخ من به سوالشون روز آخر چیز دیگه ای بوده و نوع پاسخ من باعث شد همچین واکنشی نشون بدن هم اعتمادشون ازمن سلب بشه وهم راجب نوع شناختشون به شخصیت من دچار شک بشن

دو موضوع هم هست که واقعا برام آزار دهنده اس:

یکی اینکه این فکر که ایشون من رو به عنوان ازدواج در حد خودشون ندیدن این آزارم میده نمیتونم بپذیرم ونمیزاره به این راحتی بیخیال شم

بعدی اینکه یه فکر آزار دهنده میاد سراغم که شاید اصلا هیچ علاقه ای نبوده و رفتارشون تو این مدت حیله ای بیش نبوده
خب ما یه جمع دوستانه داشتیم وهمه تقریبا از علاقه ما با خبر بودن بیشتر از علاقه ایشون چون من تودار بودم بعدش که من رفتم ازدواج کردم تو حرفاشون این رو احساس کردم که چقد از این موضوع ناراحت بودن و حتی از جمع دوستان فاصله گرفته بودن وحالا شاید الان با این حرکت میخواستن به بقیه بگن که نجوا برگشت و حتی التماسمم کرد.... با این مسئله چطوری کنار بیام؟

آیا باید جواب همه اینهارو با این جمله که "منو نمیخواد و باید فراموشش کنم" بدم؟؟؟؟؟

چیزی از طلاقم نگذشته بود که این آقا وارد زندگیم شد

باعث شد که به طلاقم فکرنکنم

اما امروز هردوش باهم داره آزارم میده حالم خیلی بده

چرا من تو روابطم شکست میخورم؟

آیا صرفا وارد کردن افراد ناشایست به زندگیمه؟

مشکلات من چیه؟

تو همین سایت مطالب زیادی خوندم اما هنوز به درک درستی از مشکل خودم تو رابطه نرسیدم

حالم خیلی بده ای خداااااا

هیچی حالم و خوب نمیکنه به دوستام زنگ میزنم بیرون میرم اما انگارنه انگار

بیرون میرم حالم بدتر میشه وقتی زوج هایی رو میبینم که دست تو دست هم با خوشحالی میرن

با خودم میگم مگه من چمه که نمیتونم یه رابطه پایدار با یکی داشته باشم

دیگه بریدم مرگ تنها راهیه که میتونم به آرامش برسم:54:

ميخواي آرامش پيدا كني؟ ميخواي تحقير نشي و تحقير كني؟
ميخواي توي رابطه احساس شكست نداشته باشي؟
ترك كن بدون بهانه و استدلال و جواب
فراموش كن اين رابطه رو
بذار تا با ترك اين رابطه شانس پيدا شدن آدم مناسبت ايجاد بشه

دیشب موقع خواب خیلی خوشحال بودم احساس رهایی میکردم احساس میکردم خوب شد راحت شدم آدمی بود که به شدت معنقد به مرد سالاری بود ومن چون خیلی دوسش دارم فکر میکردم مشکلی نیست

اما صبح که ازخواب بلند شدم انگار غم دنیا رو سرم آوارشد یه سر به اینجا زدم وقتی دیدم یه نفر به فکرم بوده و برام پست گذاشته یه کم آروم شدم

آقا کاوه از ته قلبم دعا میکنم هرچی از خدا میخواید بهتون بده

ممنون که پا به پام اومدید شاید اگه امید دادن شما نبود به تماس گرفتن ایشون ( هرچند امید واهی بود) من همون یکی دو روز اول زنگ میزدم اینطوری بیشتر خورد میشدم روش خوبی بود درمورد من

شما میفرمایید فراموش کن منم میگم میخوام فراموش کنم این آدم رو با این شخصیت

اما چرا تحقیرم کرد میتونست خیلی بهتر این رابطه تموم شه این خیلی آزارم میده

میدونم مدیران این سایت مخالف همچین روابطی هستن

اما برای منی که تو خانواده ام رسم نیست تا با کسی محرم نشدی باهاش چندین ماه بری بیرون صحبت کنی حتی ما نامزدی قبل از عقد که صیغه محرمیته نداریم ومن هم ازدواجم سنتی بود و بدون شناخت... فکر کردم خودم اینباربه شناخت برسم

و رابطه ام هم کاملا کنترل شده بود بدون هیچ تماس فیزیکی یا حرفای آنچنان و خارج از چارچوب از این بابت الان هیچ عذابی ندارم

الان میخوام این آقارو فراموش کنم اما یه مشکلی دارم

آقای کاوه گرامی ممنون میشم راهنماییم کنید

یک بار که من با ایشون رفتیم یک پارک بسیار زیبا تا صحبت کنیم ایشون یک دفه گفتن که عکس بگیریم من خیلی با بی میلی نمیدونم چرا نتونستم اون لحظه قاطع جواب بدم

اما بعدش گوشیو گرفتم و به بهانه اینکه قشنگ نیست میخواستم پاک کنم که ایشون بهشون برخورد و گفتن که من هم تو اون عکس هستم!

ازاون موقع همش عذاب میکشیدم اما چیزی نمیتونستم بگم چون ازنظر ایشون کاملا مسخره به نظر میومد این جور بودن من

ایشون هم آدمی نیستن که عکسی رو خودشون پاک کنن روز آخربهم گفت که دیگه به ازدواج باهات فکر نمیکنم اما میتونیم هم چنان دوستای خوب باقی بمونیم

الان اصلا دلم نمیخواد دست همچین ادمی عکسم بمونه بهم برخورده نمیخوام عکسم و داشته باشه

میخوام پیام بدم که پاک کنه نمیدونم چطوری ازش بخوام

اگه میگی تماس فیزیکی نداشتین پس اون عکسم نگرانی خاصی نداره که
راحت بهش بگید حذفش کن ولی اصرار نکن که فک کنه برات مهمه البته بی مقدمه هم نباشه دخواستتون بد نیست ولی نظر شخصیم اینه که کلا بیخیال عکس هم بشید

سلام آقای عباسپور

ممنون که نظرتونو گفتین

یه لحظه هایی لجم میگیره اینطوری حساس میشم

بله فکر میکنم بهتره بیخیال شم دیگه حتی حاضر نیستم یک کلمه هم باهاش حرف بزنم ارزش نداره

خانم نجوا
من نه مشاورم نه کارشناسم نه خیلی اطلاعات رفتار شناسی دارم. اگر در تاپیک شما فعال ترم برای اینکه روحیات و خلقیات شما را نزدیک به روحیات خودم میبینم. البته با گذر سن و کسب تجربه کم کم رفتارهای احساسی متعادل تر میشوند و خود دار تر میشوید. باید مثل من بلا سرت بیاد تا درست بشی :)

ببین خواهر من
شما یه نیروی درونی دارید که نمیذاره از این رابطه و فکر این آقا دل بکنید. عقل و منطقتون میگه ایشون بدرد بخور نیست اما احساستون دایم داره تلاش میکنه یجوری عقلتون را گول بزنه.
بیخود دنبال بهانه هستید یجوری ارتباط را برقرار کنید. حالا یبار میگی میخوام تحقیرش کنم یبار میگی عکسم دستشه میخوام بگم پاکش کنه!
شاید خودتم نمیفهمی که احساست داره با عقلت میجنگه!
آخه دختر خوب زنگ بزنی بگی عکس منو پاک کن!/؟؟ خب اون عکس به چه درد اون میخوره! بخواد پاک کنه تا حالا کرده نخواد پاک کنه هم با زنگ تو نمیکنه. یعنی کار عبث.
منم جای اون پسر باشم قشنگ میفهمم زنگ زدی منتش رو بکشی و وضع بدتر میشه.
اصلا اون آدم بدرد نمیخوره مگر اینکه دنبال یه رابطه بی هدف باشی که با روحیات تو میدونم آخرش داغون میشی و ...

اگر میخواهید انتقام بگیرید تنها یک راه دارید و اون هم فراموش کردن اون آقاست
هر حرکت دیگه ای که بکنید به خودتون ضربه زدید.
این آدم رو از ذهن و روحت حذف کن و ارزش خودتو نشون بده. اینم بگم که دنیا پر از پسر خوبه اما تا زمانی که از نظر ذهنی درگیر این رابطه بی ثمر هستی، خودتو از شانس پیدا شدن آدم مناسب برای زندگیت محروم میکنی.
اصلا چند وقت روزه تنهایی بگیر یعنی بخوای کسی را نداشته باشی حتی در ذهنت.

جمع بندی:

آقای کاوه گرامی

به هیچ عنوان بحث منت کشی نبود قضیه عکس مربوط میشد به فرهنگ خانواده ام و

اشتباه من و عذاب وجدانم....بگذریم! کاریه که شده.... سرتونو درد نیارم.


من اول که اینجا تایپیک زدم فکر میکردم دوباره دچار بحران شدید شدم

اما تو این مدت فهمیدم تجربه تلخ گذشته من رو قویتر کرده و البته کمک های شما هم

خیلی تاثیر داشت.

من به هیچ عنوان دیگه به اون آدم فکر نمیکنم به عنوان تجربه بهش نگاه کردم.

خداروشکر این تجربه با یه آدم مطمئن بود و من فهمیدم بعد ازطلاقم آسیب پذیرترشده ام و

نباید به هرعلاقه ای اعتماد کنم.

آقا کاوه از اینکه وقت گرانبهاتون رو به تایپیک من اختصاص دادید ممنونم خیلی چیزها از

شما یاد گرفتم.

از خانم شیدا و بقیه دوستان هم سپاسگزارم

ازآقای خاله قزی هم تشکرمیکنم با اینکه اسمشون رو در عنوان تایپیکم آوردم اما مثل اینکه
وقت کافی نداشتن یه سر به اینجا بزنن به هر حال براشون آرزوی موفقیت میکنم.:smile:

سلام دوست خوب.. خیلی خیلی خوشحالم که تونستی بالاخره خودت رو پیدا کنی... برات ارزوی موفقیت میکنم.... خدا رو شکر کن که عقلت تونست به احساست غلبه کنه... باریک الله ... واقعا افرررررررررررررررین...
این گل قشنگ تقدیم به تو :72:... با تبریک فراواااااااااااااان:72:

خب دوستان نظر به اندازه کافی دادند.

دلیل اصلی نه گفتن این آقا به شما و یا دو دل بودن یا سرد بودنش، این هستش که شما متاسفانه یک ازدواج ناموفق و منجر به طلاق داشتین که خب این آقا به احتمال زیاد نتونسته با این موضوع خیلی مهم کتار بیاد و البته هر مرد مجرد منطقی هم باهاش کنار نمیاد!
حتی اگر این اقا درگیر احساسات هم بشه و با این موضوع کنار بیاد ، بعیده خانواده اش راضی به ازدواج پسر مجردشون که قبلا تجربه ازدواج نداشته با یک دختری که قبلا تجربه طلاق داشته بشوند.

کلام اخر: شما به هیچ عنوان وارد رابطه ای با هیج مرد یا پسری نشین. اجازه بدید یکم زمان بگذره تا اون تجربه تلخ طلاق کم کم براتون درس عبرت بشه که تا با دقت بسیار فراوان شریک زندگی خودتون رو انتخاب کنید. یک مدت زیادی سعی کنید کلا از فکر ازدواج مجدد بیایند بیرون و به بقیه آبعاد زندگی تون بپردازید. فعالیتی مثل ورزش ، مطالعه ، سفر تفریحی سالم با خانواده، یا داوطلبانه کار مفیدی انجام دادن ، می تونه برای روحیه تون خوب باشه. مطالعه ها تون رو هم درباره ازدواج زیاد تر کنید.
همین سایت همدردی، مقالات مفید زیادی داره که توصیه میشه با دقت فراوان مطالعه کنید.
حواست تون باشه که این مقالات و مطالب برای زندگی هستش و غفلت از یک نکته ممکن هستش که بهای بسیار سنگینی (همانطور که یک تجربه تلخ و بد هم مثل طلاق داشتین و باید بهتر متوجه اهمیتش بشید) داشته باشه.
و اینجور مطالعه مثل درس خواندن امتحان و کنکور نیستش که قابل جبران باشه.