ترس ازاخلاقای همسرم وخانوادش

لام وخسته نباشید دختری 21ساله هستم که مدت 8ماهه عقدکردم و3ماهه قبلشم نامزدبودم و با آشنایی وعلاقه قبلی همسرم رو انتخاب کردم من و همسرم دیوونه وارعاشق هم هستیم ونافته نمونه که همسرم 10سال ازمن بزرگترهست و شغلشم طوریه که 14روز کنارمه 14روزسرکاره وکارسختی داره وفشارروحی وجسمی زیادی بشون اول
واردمیشه چندتامشکل دارم اول اینکه همسرم عصبیه واگرازچیزی یاکاری ناراحت بشه بروزمیده و توی جمع بامن برخوردمیکنه بالحن تندکه بعدخودش پشیمون میشه وعذرخواهی میکنه وهدیه میگیره که ازدلم دربیاره امامن 2تاخواهربزرگترازخودم دارم که ازدواج یکیشون ناموفق بوده وهمش میترسم که نکنه همسرمنم رفتارای شوهرخواهرمو اجراکنه وتوجریانه تمامه مشکلات خواهرام هست وخیلیم واسش ناراحته ماقراربودشهریورعروسی کنیم اما بخاطر اخلاقای همسرم که دیدم میترسم اززندگی باهاش وزیریه سقف رفتن...دوم اینکه خانوادش اوائل عقدم خیلی میخاستنم وتوی بحثای من وهمسرم همیشه پشتیبانم بودن اما مادرش وخواهربزرگش خیلی نژر میدنومیخان دخالت کنن سری آخری رفتیم سفریریچیزبیخودبحث درست کردن وجنگ ودعواراه انداختن اما من جواب ندادم وسکوت کردمو اتحرامشونو نگه داشتم ولی همسرم جوابشونودادوالان دوماهه خبری ازم نمیگیرنو خبرندارم ازشون همسرمم باهیچکدومشون صحبت نمیکنه وبشون گفته به زنم بی احترامی کردید ماقراره طبقه بالای خونه پدرشوهرم زندگی کنیم من ازاینکه اوناتوزندگیم دخالت کنن وهرروز به بهانه بگیرن ازم و تاثیرشون توزندگیم خیلی میترسم طوریکه به همسرمم گفتم گفت مطمئن باش اگرکسی حرفی بزنه من طرفه توام من ازاین دومسئله خیلی میترسم این ترس حتی باعث شده شبا نتونم بخابم همش فک میکنم شاید ازش جدابشم پیشه مشاوره هم رفتیم واسه اخلاقای بدهمسرم گفت که دیوونه وارعاشقه همین ومیتونین بهترین زندگیو داشته باشین وبش گفت زنت سنش ازتوکمتره وتوبایدکوتاه بیای وعصبانیتتو کنترل کنی وقرارشد کلاسه پختگی واسه من وکنترل عصبانیت واسه همسرم بزارن...
لطفاکمکم کنید وراهنماییم کنن باید چکارکنم ؟؟

همونطور که اوایل خانواده همسرت باهات خوب بودند و شما با اشتباه از خودت دورشون کردی،
بعد از مدتی هم همسرت ازت دور می شه. خیلی بعیده مردی بتونه از خانواده اش بخاطر همسرش جدا بشه.
مخصوصا که قراره نزدیک هم زندگی کنید و این مشکلات بیشتر می شه.
هر روز خانواده اش را ببینه و نتونه باهاشون رفت و آمد داشته باشه!

سعی کن این موضوع را حل کنی.
از اختلاف بین همسرت و خانواده اش خوشحال نباش.
این موضوع به ضرر زندگی مشترکت هست.

درود بانو
به سایت همدرد یخوش امدید
لطفا در نوشتن کلمات بیشتر دقت کنید اول چندتا نفس عمیق بکشید بعد شروع به نوشتن کنید.خیلی توهم رفته نوشتید یکم خواندنش مشکله

تبریک میگم بهتون :72: از اینگونه مشکلات در زندگی های دیگران هم وجود داره خودتان هم که عنوان کردید شغل ایشون سخته شما با خواندن مقالات و کسب مهارت هایی که لازمه میتوانید زندگیتان را مدیریت کنید.
مقالات مهارت های ارتباطی را مطالعه کنید:

http://www.hamdardi.net/thread-3525.html

اولین مسئله در اینگونه موارد اینه که سعی بشه مدیریت کنید و جلوگیری کنید از بروز هرگونه تنش و درگیری با خواندن مقالات و بکار بردن آن میتوانید جلوگیری بکنید از بروز اینگونه مسائل.

در مورد برخورد با خانواده شوهرتان شما سعی کنید در عین اینکه به حرف شوهرتان گوش میدهید ولی با خانواده ایشون هم رابطه خوبی برقرار کنید اینگونه مسائل توی هر خانواده ای بوجود میاد اینکه شما توقع داشته باشید زندگی مشترک بدون هیچ تفاوت و اختلافی باشه خیلی رویاییه اتفاقا این موضوع باعث میشه شما پخته تر و باتجربه تر بشید.

هرمسئله ای هم که بوجود میاد نمیشه به این دید نگاه کرد که دخالت خانواده شکل گرفته بعضی اوقات بهتره مثبت اندیش باشم و در بعضی مواقع بهتره همانند مجسمه باشیم نه ببینیم و نه بشنویم یه جمله همیشه در ذهنت باقی بماند:

هیچوقت بخاطر شخص سوم زندگی خودت را خراب نکن :81:

شوهر شما بلاخره مادرش و خواهرش هستند دیر یا زود آشتی میکنند شما سعی کن خودت را این وسط خوب جلوه بدی که رفتارت و طرز برخوردت با خانواده شوهرت تاثیر زیادی روی بهبود کیفیت زندگی مشترکتان داره.

http://www.hamdardi.net/thread-40315.html#post396770

مقاله بالا را مطالعه کنید سعی کن از همین اول با کسب مهارت های لازم پایه های زندگی خودت را محکم و قوی بکنی.اینم همیشه یادت باشه سعی کن مسئله ای که پیش میاد بین شما و خانواده شوهرت خودت حلش کنی و نگذاری این مسئله به شوهرت کشیده بشه.

پ.ن:اینجوری هم پیش خودت فکر نکن طلاق میگیری و تمام!!!نه همچین هم از این خبرها نیست توی هر خانواده ای بری از این مشکلات هست شایدم خیلی بیشتر باز برو خدا رو شکر کن که شوهرت پشتیبانت است البته کار ایشون درست نیست.

سلام عذرمیخام بابت تایپ کردنم ازشدت ناراحتی متوجه نشدم.ازمقاله ای که فرستادینم ممنونم .
من قبول دارم خیلی جاهاشاید منم مقصربودم وبارها خطامو پذیرفتم وعذرخواهی کردم حتی ازخانوادش من خیلی بهشون احترام میزاشتم کنارشون بودم و دوستشون داشتم همسرمم متوجه این موضوع بودوازاین مسئله خوشحال بوداما واقعا درحقم بی انصافی کردن هرحرفی بهم میزدن به شوخی همه چیز بم مینداختن و من جواب نمیدادم تومسافرت اصلا باهام مشکلی نداشتن یهو سرهیچ وپوچ اینجورکردن حتی رفتم سمتشون محلم ندادن بازرفتم خونشون وخدافظی که کردم مادرشوهرم جوابمم ندادخیلی بهم برخوردبعدازاون حتی پدرشوهرمو خواهرکوچیکش سراغمونگرفتن بااینکه هرسری که همسرم نبود من 2روزنمیرفتم دلتنگ میشدنو زنگ میزدن که بیاپیشمون و...هم خودم هم خانوادم اصلا بهشون سخت نگرفتیم خانواده آرومو سازگاری دارم وخیلی بشون احترام میزارن اما مادرشوهرم به گفته خوهمسرم لجبازومغروره...من واقعاازاین مسئله دارم عذاب میکشم ازطرفی خانواده همسرم وزندگی باهاشون منو میترسونه ازطرفی ترس ازرفتارای بد دامادمون که نکنه همسرمنم یروزی کارای اونو انجام بده وبد بشه و....

ما قراره برج 10عروسی کنیم اما من بخاطر ترسی که دارم بخاطر هم خانوادش هم بخاطر رفتارای خودش که زود عصبی میشه واینکه شاید توزندگی بدتربشه میخام باز عقب بندازم عروسیمونوآخه قراربود شهریور عروسی بگیریم ومن بخاطراین مسائل کنسلش کردم ، آیا کار درستوانجام میدم؟یا این مسائل با زیر یه سقف رفتن خوب میشه؟😔

قرار نیست چون داماد شما اینطوری بوده شما شما هم دقیقا اینجوری باشه هم شخصیت شوهر شما و هم شخصیت شما تفاوت های زیادی با خواهرتان و شوهرش دارید.

http://www.hamdardi.net/thread-154.html

خواندن آن مقالاتی که به شما معرفی شد حداقل 2یا3 روز طول میکشه تا متوجه بشویم نوشته جناب مدیر در مورد مهارت های ارتباطی و تاثیر آن در زندگی و مقاله ای که در مورد برخورد با خانواده شوهر نوشتم اونوقت شما توی کمتر از چند ساعت خواندین مقالات را؟!!!!
اینجا ما قاضی نیستیم و دنبال مقصر هم نمیگردیم که بخواهیم درصد مشخص کنیم هدفا اینجا کمک به فردیه که تایپیک زده برای اینکه به هدفش برسه اگر هدف شما اینه که زندگی خودتان را بسازید خوب بسم الله شروع کن دوباره و چند باره به خواندن مقالات و انها را در زندگیتان بکار ببندید.

در مورد شوخی هایی که میکنن شما سعی کن خیلی سنگین و موقر رفتار کنی لازم نیست خودمانی بشی با خانواده شوهرت خیلی معمولی برید با شوهرتان از شوخی کردن و صحبت کردن های زیادی خودداری کنید.ساعت های که میرید را مدیریت کنید حتما نباید طولانی باشه.بعضی اوقات خودتان را بزنید به نشنیدن بعضی وقتها خودت را بزن به ساده بودن یکمقدار سیاست زنانه داشته باشید.
این یادت باشه همیشه: دقت دق ات میدهد.
از حساسیت خودت کم کن.قرار نیست دیگران آنطور که ما دوست داریم رفتار کنن قرار نیست دیگران بخاطر ما تغییر بکنند این ماییم که باید یاد بگیریم چه در برخورد با همسر و یا خانواده همسر و دیگران در اجتماع چگونه رفتار بکنیم.
بجای اینکه کل دنیا را آسفالت بکنی کفش بپوش
مقاله در مورد برخورد با خانواده شوهر را دوباره بخوانید.
http://www.hamdardi.net/thread-40315.html#post396770

در مورد مسائلی که بین شما و خانواده شان در مسافرت اتفاق افتاد لطفا توضیح بدهید.

سلام

قرار نیست زندگی هیچ مشکلی نداشته باشه بلکه قراره ما قوی باشیم و بتوانیم مشکلات را مدیریت کنیم .... قرار نیست بین آدمها هیچ تفاوتی نباشه بلکه تفاوتهایی چند هم شده ف رشد دهنده هست مهم این هست که ما با مهرات بلد باشیم روابط را درست مدیریت کنیم که حتی با وجود تفاوتها یار و غمخوار و مددکار هم باشیم و همدیگر را در مسیر رشد همراهی کنیم و از همین لذت ببریم :

توجه شما را به لینکهای زیر برای مطالعه جلب می کنم :

http://www.hamdardi.net/thread-40135.html

وسواس فکری و کمالگرایی در انتخاب همسر

آرامش و نحوه مواجهه افراد با مسائل و مشکلات زندگي

من همسرم و خانوادش وخواهرشو خالش باهم به یه سفررفتیم اونجا من هرکاری که ازدستم برمیومد کمکشون انجام میدادم مثله ظرف شستنو سفره جمع کردنو...وبشونم میگفتم اگه کاری دارید بگیدانجام بدم روز آخر موقع برگشت قرارشدناهاربخوریمو حرکت کنیم تواین فاصله که یکی دوساعت وقت بودهمسرم چون دوست داشت دونفره جایی بریم اما نمیشد چون بچه خواهرشوهرم مدام همرامون بودبه همین خاطرگفت بریم بازارمنم گفتم باشه وحاضرشدم رفتم بهخواهرشوهرومادرشوهرمم گفتم داریم میریم بازارچیزی نمیخاین گفتن نه روزقبلش من وهمسرم قراربود دونفره بریم بیرون اما تورودرواسی با خالشوخواهرشوهرم قرارگرفتمو مجبورشدم بااونابرم بازارهمسرمم اینومتوجه شدوگفت اشکال نداره عزیزم یروزدیگه میریم خلاصه مارفتیم بازاروهمسرم واسم خریدکردومن چون میدونستم خواهرشوهربزرگم لاک طرح دوست داره واسش خریدمو یادمم بودطوریکه همسرم گفت چطوریادت مونده میدونه خیلی دوسشون داشتم دقیقا مثله خانواده خودم هیچ فرقی نمیزاشتم ،ازخریدبرگشتیم ناهارمیخوردیم که سرسفره مادرشوهرم گفت اجازه هست وسایلتوخریداتو ببینم خواستم بگم آره مامان این چه حرفیه که یهوخواهرشوهربزرگم گفت که مامان اجازه نگیرازالان بد عادتش نکن برو نگاه کن خو منم اصلا نخندیدم چون ناراحت شدم بعدمادرشوهرم به همسرم گفت که من زنتودوست دارم چون ادا اصولی نیست کارمیکنه یانمیکنه برام مهم نیست که همسرم ناراحت شد بش گفت من خودم نزاشتم زنم کارکنه همش که نمیشه زنه من کارکنه چرا خاله ودخترش تکون نمیخوردن آخه چندبارپشت سرهم من ظرفاروشستم اما من هیچی نگفتم همسرم خودش دیدومتوجه شدبعدیه شب که خواهرشوهرکوچیکم رفت بشوره بازرفتم بش گفتم کمک نمیخای؟بزارکمکت کنم گفت نه اون خواهرشوهربزرگم اومدگفت چراکمکش نمیکنی گفتم خوب خودش نذاشت...خلاصه از سرسفره به بعد مادرشوهرمو خواهرشوهرم باهام چپ کردن خواستیم حرکت کنیم رفتم توماشین نشستم من عقب مینشستم پدرشوهرم بزرگتربودمیزاشتم جلوبشینه مادرشوهرم اومد نشست یه مشت غر زد هیچ نگفتم بعدم پیاده شد رفت توماشینه دخترش همسرمم که متوجه شد من ناراحت شدم تو آیینه نگام کردگفت محلش نزارناراحت نشوعزیزم منم بخاطراون چیزی نگفتم تااینکه تو جاده زدن کنار 10دقیقه استراحت کنن وچای بخورن بعدحرکت کنیم منم رفتم نشستم پیششون که تامن نشستم مادرشوهرم بلندشدرفت ازاونجا بعداومدیم توراه پمپ گازکه اوناپیاده شدن یه گوشه جمع بودن ولی من نرفتم موندم کنارهمسرم تاکارشوانجا دادبعدم سوارشدمو اومدیم داشتیم میرسیدیم که بش گفتم منوببرخونمون دلم واسه خانوادم تنگ شده امشب نیام اونجابهتره که اصرارکردوگفت منم دلم تنگ شده بزارفرداصبح باهم بریم و...گفتم باشه خواهرشوهرم اومد توخونه پدرشوهرم یکم بشینه بعدبرن داشتن میرفتن من بچشو بغل کردم گذاشتم توماشینشون وبوسش کردم تابرگشتم ازتوکوچه دیدم خواهرشوهرم وهمسرم دارن دادوبیدادمیکنن واون میگفت اینم جواب میداد من هیچی نگفتم بااینکه راجع من بودبعداومدم داخل لباس پوشیدم گفتم میرم خونمون فرداوسایلمو برام بیاراشک میریختم که بغلم کردوگفت توروخداگریه نکن من که جوابشونو دادم بخاطرمن بمون نذاشت برم وباهمون لباسای توراهم خوابیدم صبح صداگریه مادرشوهرم میومدانگار عمداباصداگریه میکرد اما همسرم محل نذاشت بعدهمون روز مامانم زنگ زدخونشون بامادرشوهرم حرف بزنه مادرشوهرم خیلی سردباش حرف زدطوریکه مامانم ناراحت شدوگفت چیزی شده گفتم نه وبعدکه دوماهه نرفتموهیچ ارتباطی نیست مجبورشدم بگم موقع رفتن ازخونشون رفتم دراتاقشونو خدافظی کردم مادرشوهرم پشتشوکردبهم وجوابمم ندادداشتم منفجرمیشدم آخه خاستم باحالته قهرنیام ازپیششون وتاالان هیچ خبری ازشون نیست اینسریم همسرم گفت چرانمیای بریم خونمون گفتم جایی که نخانمو بیرونم کنن وپامو ببرن چطوربیام گفت باید بادسته گل بیان عذرخواهی؟گفتم نه اما حداقل یکیشون بهم یه زنگ میزد یا بابا یا خواهرت(خواهرشوهرکوچیکم مجرده وخیلی دوستم داره وهرچی باشه بهم راحت میگه)میدید من میرفتم اونجایانه کافی بودیکیشون ازم بخان بعدهمسرم سکوت کردو بعداون خواهرشوهرکوچیکم پیام دادبهم گفت دلتنگتمو...گفتم چراخبری ازت نبودگفت آجی بخدامن خاستم زنگ بزنم مامان نزاشته بعدم گفت داداشم باهیچکدوممون حرف نمیزنه حتی بامن و میگه که به زنم بی احترامی کردیدگفت آجی من بتون حق میدم ازمون ناراحت باشیدو...بعدم گفتم سلام به همه برسون
لطفا به این سوالاتم جواب بدید:
اول اینکه من همسرم 3شنبه ازسرکاربرمیگرده وطبقه روال همیشه که میومد دنبالم ومیرفتیم خونشون اینسریم حتما همینومیخادمن باید برم اونجا؟
دوم اینکه ما دی ماه قرار گذاشتیم جشن عروسیمونو بگیریم من باید جشنمو بگیرم یا باید عقبش بندازمش؟
لطفا راهنماییم کنید واسه این مسئله وبگید چکارکنم .ممنونم
من زندگیمو همسرمو خیلی دوست دارم اما یبارکه بشگفتم حتی عروسی نمیخام از اونجا بریم گفت من تک پسرم اگه رفتیم فامیلامون حرف درمیارن که یه پسرداشتو ازش جداشکردو...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

وقتی ما مشکلی داریم پتانسیلی از فشار و رنج را دارد.
اما اگر ما آنها را با فکر مکرر و تمرکز روی آن در ذهن خود تثبیت کنیم. آن مشکل غنی و تخریب کننده می شود. یعنی همه زندگی ما متمرکز می شود به آن مشکل.
نه اینکه آن مشکل را نداریم
نه اینکه آن مشکل مهم نیست.
نه
هم مشکل داریم و هم مشکل مهم هست.
اما زندگی مساوی هست با این 2 مشکل + هزاران موهبت دیگر
اما اگر غنی سازی مشکل در فکر شما مرتب انجام شود آنگاه:
زندگی مساوی هست با این دو مشکل منهای موهبت های دیگر زندگی


نتیجه این بند:
مشکل شما مثل توده برفی در دست شما بوده است و آنقدر آنرا چرخانده اید که به شکل یک بهمن بزرگ در حال سقوط هست.
نیاز هست بازنگری در ذهنتان بکنید.
واگر این بند و اهمیت آن را متوجه شوید آنگاه برای حل این مشکل از خودتون و تغییر در بینش و نگرش خود شروع می کنید نه همسرتان.

---

لطفاً بیشتر روی محسنات و ویزگیهای مثبت همسرتان و عشقی که بینتان هست متمرکز شوید و توجه داشته باشید که همسرتان آنطور که نشان داده حامی قوی و محکمی برای شماست .... کنترل خشمش هم با رفتار مهارتی و عاشقانه شما بسیار امکان پذیر هست

تمرکز زیاد بر روی ضعف همسرتان و اشتغال ذهن شما بر آن از وسواس فکری هست و مانع لذت بردنتان از داشته های نیک او خانواده او و خودتان و زندگیتان هست

سلام عزیزم همسرت خیلی هم دوست داره به نظر من برو خونشون و با مادرش راحت حرفاتو بزن ببوسش و بگو اگه ناراحتی دارین فراموش کنین همو ببخشین.به همین راحتی.

از تالار خوبتون و تمام اعضا تشکر میکنم که انقدر قشنگ راهنمایی میکنید و مقالات خوبی دراختیار همگان قرارمیدین واقعا ممنونم فرشته مهربان صحبتاتون منو بخودم آورد وهمچنین خاله قزی و...ازتون تشکرمیکنم
گندم جان عزیزم من اگه نمیرم اونجا چون بهم بی احترامی شده و هربار که حرفی به شوخی یاجدی بهم میزدن نادیده میگرفتم بخاطرهمسرمو زندگیم کوتاه میومدم امااینسری واقعا زیاده روی کردن من شخصیتی دارم که خیلی به اطرافیانم احترام میزارم واحترامه متقابل میخام اما خانواده همسرم خیلی بااین رفتارشون بهم بی احترامی کردن آخه من کاری نکرده بودم اشتباهی نکردم نه خودم نه خانوادم کوچکترین بی احترامی بشون نکردیمو اززمانه خواستگاری تا حالا چون من همسرمو قبله ازدواج دوست داشتمو عاشقه هم بودیم حتی تومهریه زدن وهرچی رعایتشوکردم وهمیشه همسرم قدردان این چیزاهست یعنی آدمیه که اگه اشتباه کنه راحت میپذیره وعذرخواهی میکنه یااگه من ازخودگذشتگی کنم میفهمه ودرک میکنه من وهمسرم اوایل خیلی مشکل داشتیم وبحث ودعوا الان خداروشکربهترشدیم بااینکه خودشون میدونن ازهمه لحاظ ازپسرشون وسطح فرهنگی خانواده بالاترم بازاینجورمیکنن حتی فامیل بهشون گفتن امابازاینجورن من همسرم برام مهمه بقیه چیزا روتحمل میکنم چون واقعا زندگیمو اونو دوست دارم اما این چیزا عذابم میده بی احترامیا اونم اینجوری که طوری رفتارکنن که مجبورت کنن دیگه پانزاری خونشون وبعدم یکیشون حتی زنگ نزنه وازت بخاد بری خونشون مادرشوهرم اخلاقش طوریه که قهرای طولانی مدت میکنه و به قوله خودش پدرشوهرم وشوهرم که ازهمه واسش عزیزترن وخیلی دوسشون داره میشه گاهی اوقات 3ماه یابیشترقهرکنه باهاشون یبارگفت که همسرم به مادرش گفته که این چه زندگیه همش قهرو...زمانه آشناییمونم همیشه بهم میگفت هیچوقت باهام قهرنکن و...

اما بازم من میگم چرا مشکلی که داشت به خودم نگفت چرا گذاشت به اینجاکشیده بشه بااینکه ازروز اول بهش گفتم هروقت ازم ناراحت بودین به خودم بگید بارهاهم بهم گفته وعذرخواهیم کردم اگه مقصربودم ولی نمیدونم چراایندفعه سرهییییچ وپووووچ اینجورکرد نمیدونم. پدرشوهرم بازنشسته آموزش پرورشه مادرشوهرم ماهی300اجاره طبقه بالاکه فعلامستاجرتوشه میگیره وچندباربه شوخی گفت 3سال بیشتراینجانمیمونید یا میگفت ازماهه دیگه کرایه هم قطع میشه و...من هیچی نمیگفتم درصورتیکه روز اول که اومدن گفتن طبقه بالا ماله یه پسرمونه اما حالا هردقیقه میگه خونه دارشدید برید یا میگه اگه عروسه خوبی بودی میزارم بمونی اما اگه نه که هیچ همش اینجور حرف میزد ازطرفی محبت میکرد ومیگت فلان هزینه یاوسیله رو من کمکتون میکنم و...نمیدونسم کدومو باورکنم بااینکه همسرم بهم نمیگه اما میدونم به خانوادش ماهیانه یه مبلغی که حالانمیدونم چقدره کمک میکنه ومن مشکلی بااین قضیه ندارم چون این شغل روهم صدقه سرمادرشوهرمو روزدناش به این اون داره اما خوب بعضی حرفا آدمو ناراحت میکنه جالبش اینه که خودش همه چی میگه اما اگه مثله اینسری که همسرم آروم جوابش دادیا یکیمون باهاش شوخی کنیم ناراحت میشه وایرادمیگیره ...مثلا چندباری من 14روزایی که همسرم نبودچون دانشگاه میرم یا ممکنه کارداشته باشم نمیتونستم زودبه زودبرم پیششون بعدمیگفت که شوهرت اومد نیای اینجاها رات نمیدم من به همسرم میگفتم میگفت شوخیشه و بعدم تو بخاطر من داری میای بیا پیشه من باشو...نادیده میگرفتم اما ایندفعه اینکاروکردن ...

سلام دوست عزیز
منم مثل تو یه بار این اتفاق واسم افتاد با این تفاوت که خواهرشوهرم جلو جمع نخ نمیداد در گوش مادرشوهرم حرف میزد و میدیدم که مادرشوهرم که خیلی منو دوست داشت همش داره برام اخم میکنه ادا درمیاره ، جرات نداشتم به شوهرم نگاه کنم یهو بهمون نگاه میکرد اخم میکرد یا شوهرم حق نداشت دستمو بگیره یهو میگفت زشته . منم خیلی کفری شده بودم اما چیزی نمیگفتم یا مثلا رفتیم بازار شوهرم میخواست برام کت دامن سر خرید بخره مگه گذاشت انقدر ادا و متلک پروند که منصرف شدیم و خیلی بهم برخورد یهو جلو جمع میگفت رنگ موهات زشته سنت رو برده بالا ، خیلی صبوری کردم .
که دیگه شوهرم گفت میخواد برام طلا بخره که مادرشوهرم با اشاره پوزخند و چشمک خواهرشوهرم فوران کرد و شروع کرد به جیغ داد کردن و همه چیو انداخت گردن من .
میتونی تاپیکم رو بخونی .
خلاصه اینکه الان حد خودشون رو فهمیدن هرچند که دیگه مادرشوهرم اینا اونقدری که به اون عروس دیگشون زنگ میزنن حالش رو میپرسن به من کاری ندارن منم دیگه میگم به درک مهم نیست در سال یه بار میرم خونشون ازین به بعد یا هر شش ماه میرم همون یه بار یا دوبارم بخاطر شوهرم میرم هرچند شوهرم هم ممکنه لج کنه دیگه نیاد پیشم و اونم بهونه کنه که بهم احترام نمیذارند که یه بار همچین تصمیمی گرفت و زود پشیمون شد چون اینجوری هیچ مشکلی حل نمیشه با نرفتن ولی میتونی تایم رفتنت رو دیر به دیر کنی و و هر دوماه یه بار بری یا منطقی بشینی با مادرشوهرت حرف بزنی چون مشخصه که مثل من خواهرشوهرت داره نخ میده و پرش میکنه خداروشکر کن رو شوهرت تاثیر ندارن وگرنه خیلی دیگه بد میشد .
بالاخره تو عروس اون خانواده هستی نمیشه که نخوانت . باید توضیح بدن دلیل رفتارهاشون چیه چکار کردی مگه ؟
اگه شوهرت برات چیزی خریده که وظیفش بوده بالاخره باید برای زنش خرج کنه یا نه .
اصولا بعد ازدواج خانواده پسر با قضیه خرج کردن پسرشون برای عروسشون به راحتی کنار نمیان و ادا درمیارن چون همیشه پسرشون برای اونا چیزی میخریده و حالا برای زنش، براشون غیر قابل باوره .
بیشتر هوای مادرشوهرت رو داشته باش بهش محبت کن حتی اگه بی محلی میکنه باهاش حرف بزن حتی اگه بی محلی میکنه بالاخره میفهمه حرفهای دخترش حقیقت نداره تو نه قیافه میگیری نه ازشون کینه داری . بذار با محبت تو به مادرشوهرت حرفهای خواهرشوهرت خنثی بشه و ثابت بشه اونجوری که اون میگه تو نیستی . بالاخره میفهمن تو مشکلی نداری باهاشون ولی زمان میبره .
منم مادرشوهرم بهم زنگ نمیزنه درسته ناراحتم اما گله ای نیست من تماس میگیرم باهاش دوباری هم زنگ زدم هرچند سرد برخورد کرده و بار اخر هم گفت منتظر اون عروسم بودم تو زنگ زدی :47:
هرچند دو طرف رو باید دید خوب مامان منم به شوهرم زنگ نمیزنه و همیشه شوهرم تماس میگیره اونم با گوشی من بعد میگه گوشیو بده مامان .
بیخیال مهم نیست مهم شوهرته اونه که برات میمونه . احترام خانواده اشم ولی باید داشت و بخاطر شوهرت تحمل کنی ......

بانو رواناک گرامی پست بانو فرشته مهربان و نقل قول جنای مدیر را بخوان بارها و بارها بخوان چون خود من قبلش با اینکه یک مرد هستم ولی خواندم و در زندگی بکار بستم خیلی سخته باید اینو اعتراف کنم ولی وقتی قوی میشی محکم میشی تاثیر بسیار زیاد و ثبتی توی زندگیت میزاره و قدرت شگفت انگیزش را در زندگی خودتان میبینید.

اینکه شوهرت در کنارت هست خوبه شخصیت خوبی داره شما هم همسر خوبی برای ایشون هستید ولی تنها خوب بودن کافی نیست گاهی اوقات باید قوی و محکم بود و در عین حال انعطاف پذیر

http://www.hamdardi.net/thread-40315.html#post396770
با دقت بخوان مخصوصا شماره 2 حلال مشکلات زناشویی هستش به نظرم چه در برخورد با همسر و چه برخورد با خانوادش و دیگران بعضی اوقات بهترین کار اینه مجسمه کامل بشی نه ببینی نه بشنوی دقیقا همانند کاری که در برخورد شوهرتان با خواهر بزرگش انجام دادید در مورد مادرشوهرتان هم همینکار را بهتر بود انجام میدادید شما بعنوان عروس و یک کوچکترین وظیفه خودتان را انجام دادید اینکه خداحافظی کردید یا موقعی که ایشون سوار ماشین شدن و حرف هایی زدن شما چیزی نگفتید این خیلی خوبه :104: نشان میده شخصیت محکمی دارید اینکه در مورد رفتار خانواده شوهرتان صبوری کردید یادت باشه این جمله هیچوقت فراموش نکن: هیچوقت بخاطر شخص سوم زندگی خودت را خراب نکن هیچوقت:81: این جمله را ملکه ذهنت کن با خودت تکرار کن هرروز شما اگر خویشتنداری میکنی صبر میکنی نشان از ضعف شما نیست بلکه برعکش نشان از شخصیت و فرهنگ والای خودتان و خانواده محترمتان است که چنین دختری را تربیت کرده اند که جای تحسین داره.

با خانواده شوهرت قرار نیست خودمانی و صمیمی بشی بلکه سعی کن رسمی عادی باشی مقاله برخورد با خانواده همسر را بخوان.در مورد خواهر شوهرهایی که داری سعی کن رابطه خوبت را با خواهر شوهر مجردت حفظ کنی و بهتر کنی یا با پدر شوهرتان ولی در مورد خواهر بزرگ ایشون سعی کن رسمی تر برخورد کنی احترام بگذار رفت و آمد کن ولی به اندازه سعی نکن صمیمی بشی بعنوان یک عروس باش:72:

و نکته آخر ایشالله ازدواج کنید وضعیت بهتر میشه سعی کن جلوی شوهرت در مورد خانوادش بد نگی مسائل بین خودتان را تا جایی که میتوانی خودت حلش کن مدیریت کن دوری از هرگونه جنجال و تنش اولین اولویت شما باشه بزگر باش و بزرگی کن بانو.
در مورد منزل اگر رفتید با شوهرتان هم صحبت کنید در صورت امکان اجاره بدید اینجوری بهتره وقتی وابستگی مالی نباشه مسلما نه تیکه ای هست و نه دخالتی ولی این موضوع را در وقت مناسب موقعی که هردو آرام هستید بیان کنید.بخودت سخت نگیر بانو توی همه زندگی ها از این دست مشکلات هست بجای تغییر دیگران که امکانش بسیار کمه خودت را قوی کن و تغییر بده

سلام خاله قزی ومهسا جون ممنونم از راهنماییاتون الان همسرم تماس گرفت وبحثمون شد فردا بعداز14روزازسرکار میاد وانتظارداره من پابشم باش برم خونشون اما منم واسه خودم شخصیت دارم آدمم درسته سنم کمه واحترام نگه میدارمو سکوت میکنم ولی دلیل نمیشه بشم مترسکه دسته خودشوخانوادش اگه الان کوتاه بیام خانوادش روزندگیم مسلط میشن زنگ زد بهم گفت خستم ازکار خیلی بریدم منم بش روحیه دادمو قربدن صدقش رفتم گفت دلم خیلی برات تنگ شده دوست دارم بغلت کنم و....گفتم من بیشتر عزیزدلم کارتم دیگه تمامه بجاش فردامیای واسه خودت بخاب واستراحت کن تاخستگیت دربیاد گفت یعنی توباهام نمیای؟گفتم نه عزیزم برواستراحتتوکن بیاهمدیگرو ببینیم یا میخای بیااینجاکنار هم باشیم اگه خیلی دلتنگمی منم دلتنگتم یهوآمپرچسبوند گفت توهم مثله اون 8ماه که نه اونارو داشتم نه تورو بازتنهام بزار باشه بمون همونجانمیخادبیای(منظورش زمانه دوستیمونه که خواست بیاد خواستگاری و مادرش مخالفت کردونمیومد منم جداشدم اونم 8ماه رو که جدابودیم باخانوادش حرف نمیزد باهیچدوم حتی اضافه کارمیموند که نیاد خونه) گفتم یکم درکم کن توحاضری من کوچیک بشم؟میگه تو بیاباهیچکس حرف نزن میریم تواتاقم باهمیم بیرونم نروفقط پیشم باش تحمله دوریتوندارم نمیتونم گفتم یعنی چی مگه میشه عصبانی شدگفت من بااین سرووضعم بیام اونجا دامادسرخونم؟مدله جدیده شخصیت ندارم ؟گفتم اااا تویی که خانوادم جون میزارن واستو هیچ بی احترامی بت نکردن تاحالا اینجورمیگی و منی که بهم بی احترامی شده توقع داری پررو کرده پاشم بیام اونجا؟گفت انتظارداری زنگ بزنن بگن گوه خوردیم غلط کردیم؟گفتم نه نمیخام اینو بگن ولی همون بابات یا خواهرت یه زنگ بهم میزدن اما مامانت نذاشته حتی خواهرت به من زنگ بزنه این یعنی چی کافی بود زنگ میزدن میدیدی من با کله میرفتم یانه گفت بابا اخلاقشه به خودمم تابش نگن نمیزنگه خلاصه بحث کردیمو قطع کردیم گفت باشه نمیخاد بیای گفتم
الان دارم اشک میریزمو مینویسم دیگه خسته شدم اول مشکلاته اخلاقیه خودش که خیلیاشونو درست کردم واون همه عذاب کشیدم الان که اون حل شد مشکله خانوادش
لطفاراهنماییم کنید چکارکنم؟من شخصیت دارم غرور دارم همونطور که اون انقدر واسه خودش ارزش قائله که پا نمیشه واسه دیدینم بعدازکارش بیاد وبه قوله خودش میشه داماد سرخونه منم نمیتونم ومطمئنم اگه خانواده من همچین رفتاری باش میکردن دیگه پا خونمون نمیذاشت

ببخشید بنده ترجیح میدم دیگه چیزی ننویسم شما اگر صلاح میدانید این روش را ادامه بدهید خوب ادامه بده و موفق باشید :104:

این پست آخرمه بقیش با دوستان

حساسیت خودت را نسب به خانوادش کم کن
دقت دق ات میدهد
رفتار شما با خانواده ایشون تاثیر مستقیم روی زندگی مشترکت داره

بقیش با خودت میخوای اینجوری ادامه بدی اینو گفتن اونو گفتن اینکارو کردن اونکارو نکردن چرا مادرش اینجوری چرا باباش اینجوریه چرا خواهرش و برادرش و نمیدونم عمش و خالش و ......... مثل دختر بچه ها رفتار کنی خوب این بخودت ربط داره :72:

شاد و سربلند و پیروز باشید یاعلی

سلام

روناک جان باز که برمیگردی سر حرف اول ...


چه ربطی به غرور و شخصیت داره ؟!

شما همسرت ویژگیهای مثبتشو نادیده میگیری چند بار دیگه اینطور پیش بره مکالمتون دیگه دلسرد میشه ازت ...برخودت با خانواده همسرت به تدریج رو اونم اثر میذاره ...

به این فکر کن که: اگه بری و رفتار درستی توام با احترام از طرف تو صورت بگیره شخصیت بالای تورو نشون میده یا وقتی رفتار الانت رو در پیش بگیری ؟!

به علاوه وقتی برخی از انتظاراتت برآورده نمیشه کل همه چیز رو خراب نکن (اینکه مادرشوهر با تو چطور رفتار کنه -خانواده همسرت اینطور رفتار نکنن- بهت زنگ بزنن -علت ناراحتیشونو بگن و... همش انتظارات توئه-تو اینطور راحتی )

بجاش وقت بذار روابطت رو بهبوذ بده تا به انتظاراتت پاسخ مناسب بدن چون الان اونطور که باید ازهم زیاد شناختی ندارید پس عجول نباش . برداشت شما از مسائل یکسان نیست .و این باعث تفاوت رفتاری میشه که طبیعیه. خیلی زندگی رو ایده آل گرفتی خانومی...

در ضمن قبول کن که یکسری عادت ها و سبک زندگی دارن که با شما فرق داره ...

در اینصورت زندگی آروم تری باهمسرت که دوست داره میتونی داشته باشی ...


خوشبخت باشی خانومی :72:

سلام دوستان ازراهنماییهای همتون ممنونم خیلی کمکم کردیدخاله قزی کاراییی که گفتید رو دارم انجام میدم وازاین به بعدم کارایی که گفتید رو درباره همسرم وخانوادش انجام میدم .🌷
من به همسرم بعددعوا الان زنگ زدمو گفتم باشه خونتون میام فقط بخاطر تو اما توازسرکارکه میای خسته ای و میخابی تادوروز اول ونمیتونی منو برگردونی خونمون بزارخستگیت دربیاد بعدبیادنبالم باهم میریم خونتون وبرمیگردم آخه همونطور که گفتید میخام دیگه این حرفاوحدیثاواتفاقات پیش نیادوکمتر اونجا رفت وآمدکنم ناراحت شد ومیگه ازاین به بعدازاین حرفاکه میگی بخاطرت توروهمه وایمیسمو تاجهنمم میان نزن چون بیشترعصبیم میکنن وحرصمو درمیارن بعدم میگه کاش بمیرم همتون راحت بشید گفتم این چه حرفیه چی میگی گفت توداشتی زندگیتومیکردی من واردزندگیت شدموآرامشتوگرفتم و....تازه من سعی کردم آرومش کنم گفتم من خیلی دوست دارم توبرام مهمی و بخاطر زندگیمو عشقم هرکاری میکنم و....خوب چکار باید میکردم نمیدونم چرااینجور انقدرزود جوش میاره من که حرفه بدی نزدم فقط گفتم تازمانه عروسیمون اجازه بده رابطمون باخانواده ها اینجورباشه که مشکلات اینجورپیش نیاد
واقعاخسته شدم اوایل عقدم باخودش خیلی مشکل داشتم هرشبم گریه بودتاصبح طوریکه انقدربحثمون شدیدمیشد یبار دستشو بردبالا بزنه بعد پشیمون شدبعدم که گفتم گفت الکی بود کی دلش میاد توروبزنه تو همه چیز منی و....نمیدونید باهاش چی کشیدم بااینکه فقط14روز کنارم بود عذابی نبودکه بم نده دلمو خون کرده بود تاپارک میخاست ببرتم مطمئنن برگشتش دعوابودوگیرسرچیزای الکی وبیخود مثلا برادرزاده کوچیکم 3سالشه اون شیطونی میکرد جلو خانوادم سرمن دادمیزد یبارداداشم خاست بزنتش که اونجاروترک کردورفت باخانمش خیلی ازاینا حل شد شاید به جرات بگم80%شون رو تونستم درست کنم باهرسختی که بوداماتااومدم به خودم بیاموو گفتم آرامش دارم خانوادش الانم این حرفای خودش انتظارداره مثله قبلا برم مدام اونجاکنارش باشم انگاراصلا کارایی که واسش انجام میدم جلوچشمش نمیادفقط خودشونیازاش مهمن انگار حرفامو نمیفهمه بش گفتم من توقلبت اضافیم اگه من نبودم الان باخانوادت بودی واین چیزانبود عصبی شدوگفت توتوی قلب من اضافه ای گفتم آره رفتارات وحرفات اینومیگن بهت ابرازعلاقه میکنم کوتاه میام آرومت میکنم باز ادامه میدی وچیزای بدترمیگی دلمو میشکونی بجااینکه قانعم کنه گفت باشه حالا که تو تواین قلب اضافه ای ببین چه بلایی سرش میارم و..... بااین همه که گریه میکردم ودلم بازباحرفاش شکست باز زنگ زدمو پیام دادم گفتم آرومش کنمو......
ازوقتی این مقالات رو هرروز مطالعه میکنمو راهنماییاتون روهم عملی کردم وتصمیم گرفتم باخونوادش اونجوری باشم خوب کجاش اشتباه بوده

روناک جان فقط تو نیستی که این مشکلات رو داری . مطالب الانت رو خوندم متوجه شدم همه دعواهایی که منو شوهرم داشتیم دقیقا مشابه دعواهای شماهاست . ماهم اوایل همش بحث داشتیم شوهرم به چیزهای الکی گیر میداد و هرچی دلش میخواست میگفت واز بعد دو روز بی محلی من ،زنگ میزد که چرا برات مهم نیستم و ازین حرفها و در آخرم عذرخواهی میکرد ولی دلی که بشکنه دیگه شکسته . مردها دوست دارن زنشون تحت هر شرایطی کنارشون باشه نمیدونم چرا ، همسر منم همینجوریه موقع عید که با خانواده اش بحثشون شد و مامانش همه چیو گردن من انداخت خیلی بهم برخورد و رفتم خونه دخترخالم شوهرمم چهارروز سراغمو نگرفت و همش پیغام میداد که زنم منو ول کرده رفته درحالی که من طاقت این همه بی احترامی رو نداشتم و رفتم تا بی احترامی نکنم و نبینم به شوهرمم دارن بی احترامی میکنن بعدها که اشتی کردیم شوهرم گفت تو فقط کنارم باش تحت هر شرایطی کنارم باش .
تو هم الان برو ولی به روی شوهرت نیار که میخوای ازین به بعد کم بری اونجا ( سیاست داشته باش ) الانو برو واز دفعات بعدی گفت بیا بهونه بیار نگو بی احترامی میکنن و دلخوری ، به روی شوهرت نیار نگو چرا زنگ نمیزنن چون درنهایت بهت میگه برو بشین فکر کن چکار کردی که اینجوری باهات رفتار میکنن .
وقتی میبینی احترام نمیذارن نمیتونی رفت و امد نکنی فقط میتونی کم کنی این روابط رو . فقط هم بخاطر شوهرت مجبوری بری اگه تو نری اونم نیاد اختلافات بیشتر میشه اونم برای دفاع از خودش کم کم میگه خانواده تو هم بهم احترام نمیذارن منم نمیام و بهونه میگیره .... تو که اینو نمیخوای ؟ مقابله به مثل اصلا خوب نیست .
اگرم خیلی تو دلته بشین با کمال آرامش و منطقی با مادرشوهرت حرف بزن .
منم از زمان عید نوروز فقط یه بار رفتم خونه مادرشوهرم اونم برج 5 بود دیگه به بعدش بهونه ام درسمو کارمه ولی در اصل بخاطر بی محلی هاشون نمیرم .

سلام مهساجان مرسی ازراهنماییات منم تاپیکت رو خوندم شما به کجارسیدی؟آره واقعا سخته این روزا نمیدونم شاید دلیلش دوری باشه شما که میگی بامادرشوهرت حرف بزن همونجاخواستم چندباراینکاروکنم رفتمم سمتش پسم زد و بلندمیشد میرفت ازجایی که من بودم انگار از من بیزاره واسه رفتنمم اونجا قبول کردم برم اما همسرم چون 14روزکاره وقتی میاد ناهارمیخوره ومیخابه تا فرداشبش بعد من اونجا تنها میمونم ازیه طرف حمایتم کردو پشتیموگرفت ازطرفی الان اینجوری میگه بعضی حرفاوکاراش بااینکه عذرخواهی میکنه وهرکاری میکنه ببخشمش اما تودلم میمونن مثلااولین روزعقدمون که رفتیم بیرون اولینه هرچیزیه من باخاطره بد بوده ودعواباخودش با کمکه خواهرم خیلی رفتاراش رو تونستم درست کنم وخوب شده مونده مسئله خانوادش که اونم بااینکه اصلا دلم نمیخاد ولی بخاطر اون میرم درحد یک الی دوسا

چه خوب که همسرت اینقده بهت اهمیت میده

سلام دوستان ازراهنماییای همتون وااااقعا ممنونم خیلی کمکم کردید یسری ازبحثاومشکلاتمون تاحدودی فعلا رفع شده و همه چی خوب وآرومه خداروشکر
مهساجون عزیزم تاپیکت روخوندم شما به کجارسیدی؟چکارکردی؟مشکلت حل شد؟دیشب همسرم اومد پیشم و داشتیم درباره عروسیمون صحبت میکردیم گفت بابابامم بحثم شده گفتم چراگفت اومده بم میگه که 4تومنه مستاجرطبقه بالارودادیم 10تومن دیگشوبده که بره منم بش گفتم من 10تومن به شمابدم باچی زندگی کنم؟بعدم میخایدخونتونوبهم رهن بدیدوبعدم منتتون سرم باشه که بهم خونه دادیدوهمه بگن به پسرش خونه داد؟نه ممنونم لطف کردیدمیرم خونه میگیرم هرجاشدپدرشم بش گفته هرجورراحتی بعدخواهرکوچیکش بش زنگ زده گفته داداش مامان طلاهاشوفروخته پول مستاجروبده اینم بش گفته موندم مامان چقدرطلاداره که تمومی ندارنوهی میگه فروختم ولی سرجاشونن بعدمن بش گفتم خوب شایدپس اندازداشته گفت آره بابااین نمیخوره که فقط جمع کنه این زندگی اینجوری به چه دردی میخوره آدم بایدلذت ببره من زمانیکه صحبت کردازخانوادش طبقه چیزایی که ازمطالب خاله قزی متوجه شدم لازم بودسکوت کنمواصلادرباره خانوادش نه نظر بدم نه حرف بزنم فقط شنونده بودم
همسرم اوائل اصلاتحت هیچ شرایطی این چیزاروهم به من نمیگفت اما الان کم کم داره بهم میگه ومنم تصمیم گرفتم دربرابرخانوادش که دربارشون حرف میزنه سکوت کنموفقط شنونده باشم من موقعی که نمازخوندمو دلم خیلی ازخانوادش شکسته بودازخداخاستم فقط چهره واقعیه خانوادشو بهش نشون بده چون اون چیزی که میگن نیستنو فقط زبون بازن مثلامادره میگفت من دلم نمیادیه هزاری ازپسرم بگیرم همین یکیودارم بعدحالااینجور حرف وکاراشون باهم نمیخونه تااینکه همسرم اومدواینارو گفت
دوستان بازم میگم ازهمتون ممنونم همین آرامش الانمو شاید اگه قبلابودوازخانوادش حرفی میزد منم میگفتمو بده میشدم امایادگرفتم هیچوقت هیچوقت نه دربارشون حرف بزنم نه چیزی بگم وقتیم اون میگه من سکوت کنم

سلام دوستان میخام درمورد یه مسئله ای راهنماییم کنید
همسرم ازسرکارکه میادمیخابه ازروزاول که اومدخاستگاریم گفتم فقط3شنبه وچهارشنبه حق خواب داری وپذیرفت اما الان تاجمعه میخابه یعنی از3شنبه که ازسرکارمیادتاجمعه کلاهم 14روزاینجاس من ازاین رفتارش اذیت میشمو بارهادعوامون شده اماهمونه مثلااینسری که اومد5شنبه عصراومد خونمون شام خوردوتوسالن خوابیدبعدخواهرم ایناوعمم ایناوداداشام اومدن بیدارش کردم همه دورهم بودن هی میگفت کمرم دردمیکنه من میرم تواتاق گفتم زشته عمم حرف درمیاره اونسریم که اومد رفتی تواتاق خوابیدی (بخاطرکارش مهره4و5کمرش مشکل پیداکرده عکسم گرفته)خلاصه هی میگفت من گفتم نه درست نیست بی احترامیه کارت بعدعصبانی شدوگفت که اصلامیفهمی؟درک داری؟کمرم دردمیکنه تحمل ندارم نمیتونم بعدم رفت توی اون سالن نشست بعدازچنددقیقه رفتم کنارش گفتم اینجورنباش واومدم حرف بزنم دادزدوگفت برو پیشم نشین برو پیشه همونا منم گفتم باشه حالاکه انقدر بیزاری ازم میرم رفتم اونورومحلش ندادم بعدخودش اومدتوسالن وباخاموادموفامیلامون و....گفت وخندیداما من ناراحت بودموکنارش نمینشستم ولی طوری نشون ندادم بقیه متوجه بشن بعدم صدام کردگفتم بله گفت کمرم دردمیکنه اینا کی میرن؟گفتم نمیدونم فرداجمعس دورهمن فعلا هستن گفت خومن برم گفتم اگه میخای بروتواتاق درازبکش گفت نه دیگه بعدگفت برمو...گفتم هرجورراحتی چون هی بش میگفتم بشین الان میرن امشب قراربودپیشم بمونی بازمیگفت نه برم من هیچ نگفتم دیگه بعدنرفت واومدتواتاق خوابید خدافظیم نکردباکسی من ازاین حرکاتش خیلی ناراحتم اگرم بش بگم دادوبیدادمیکنه وکلی بازی درمیاره خواهرم تارسیدخونه پیام دادکه شوهرت کارش خیلی زشت بودحداقل خدافظی میکردبعدمیخابیدمنم ازخجالتم گفتم حالا20دقیقه آخررفتنتون اومداونم من گفتمش بخاب اون نمیخاست بخابه کمردردداشت ومریض بود...
شمابگین واسه این رفتارش چکارکنم ؟چجورمیتونم باش کناربیام؟چون 8ماهه دارم میگم بازهمینه خونه خودشونم بافامیلاخودشونم اینجوره میگم از3شنبه تاجمعه که ازسرکارمیادهمینه چون کارشون سنگینه

لطفا راهنماییم کنید با مسئله خوابیدنای همسرم چکارکنم؟خیلی از رفتاراش دلم میشکنه یهو دادزدناش سرم یاموقعی که میخندم جلو همه میگه بسه دیگه انقدرنخندو کنفت میشم 14روز سرکاره من دلم میخاد14روزی که میاداینجا بگردیم خوش بگذرونیم اما همش کنارهم بودنمون شده رختخواب ما5سال دیوونه وارعاشق هم بودیم اما بد اخلاقیاشواین رفتاراش داره منو نسبت به خودش دلسردمیکنه امروزم باز اصرارکردپیشم بمون و بازهمش خوابه منم بش گفتم دیگه شورشو درآوردی همش میگی بخابیم چقدرخواب آخه شب زودترمن میخابی دیرترپامیشی دوباره ناهارتم که خوردی باز میگیری میخابی هرچی پیگم میگه خیلی غر میزنی بیاالان بخابیم عصر پامیشیم میریم بیرون.بعدمحرم وسفرقراره عروسیمون بودبارهابش گفتم واسه خریداوکارامون اماچون باخانوادش قهربودیم میگفت نمیشه منم باشون آشتی کردمو همسرمم بااینکه نمیخاست آشتی دادم باهاشون اما انقدر بیخیاله اصلا به فکرنیست منم تصمیم گرفتم دیگه هیچی نگم بهش تابخودش احساس میکنم منو فقط واسه رفع نیازجنسیش بخاددوستم داره عاشقمم هست ثابت کرده توتاپیکای قبلیمم گفتم ازرفتاراش اما اینا کافی نیست من بخاطرش تاجهنمم میرم همه کارمیکنم اما کاری کرده بارفتاراش دارم ازش فاصله میگیرم میترسم اززیریه سقف رفتن وحشت دارم میگم نکنه توزندگی رفتاراش بدتربشه ومنم بشم یه آدمه دل مرده وافسرده من کسی رو میخام کنارم که بهم 100برابرانرژی بده چون من خیلی دختر پرشوریم وعاشقه گشتن وتفریح وقدم زدن وسفرم
البته بعضی روزا خیلی خوب میشه میگه میخنده پیشنهادبیرون رفتن میده ومیریم وکلیم خوش میگذره اما بیشترش اینجوره مثلااز3شنبه که اومده تاحالامافقطیه جمعه شب باخانوادم اونم به اصرارمن رفتیم بیرون همین بقیش بااون خونمونه یامن خونشون گاهی به اطرافیانم وکسایی که مثله من تودوران عقدن و دارن لذت میبرن حسادت میکنم گاهی میگم نکنه انتخابم اشتباه بوده
خواهشاراهنماییم کنید اگه مقالاتی هست مثله اون قبلیا که واسم گذاشتیدوخیلی به کارم اومد واسم بزاریدبخونم شاید کمکم کنه من باپافشاریه خودم ازدواج کردم باهاش به همین خاطر به هیچکس ازاعضای خانواده وفامیل نمیتونم حرفمو بزنم .بداخلاقیاش.عصبی بودنش وبیخیال بودنش و...داره عذابم میده منی که واسه دیدنش بعد14روزلحظه شماری میکردم الان بش میگم بمون اضافه کاری واقعا موندم چجور باش رفتار کنم چی بش بگم آخه تذکرم که بدم بش موقته انگار.بعدم میگه تاحالا همه چی همونجوری بوده وشده که توخاستی منم اینوکه گفت بیشترآتیش گرفتم گفتم اگه همه چی همونجوری که من خاستم میشد دیگه چم بود اونم هیچی نگفت ...راهنماییای قبلیتونو کارایی که گفاید همه رو انجام دادم دررابطه باقهرخانواده همسرم وقتی همسرم نبودش وسرکاربود من رفتم خونشون واین مسئله روحل کردم وقتیم اومدمن رفتم اونجاوبامامانش و باباش آشتیش دادمو گفتم برو روبوسی کن باشون گفت نمیرم گفتم عزیزم پدرومادرتن بزرگترن اونم گفت باشه ورفت و بابت این کارامم کلی ازم تشکر کردوگفت مرسی که درک میکنی و انقدر فهمیده ای و.....دررابطه با اخلاقای خودشم راهنماییم کنید لطفا ممنون میشم ببخشید اگه طولانی شدوزیادصحبت کردم خیلی دلم گرفته

واسه عروسیمون هزاربار بش گفتم که دیر میشه وسالن گیرمون نمیادا بعدم میگفت باشون قهرم اگه آشتی بودم فقط اعلام میکردمو کارخودمونو میکردیم البته ناگفته نمونه همونطورکه گفته بودم ماقراره طبقه بالا خونه پدرشوهرم زندگی کنیم مستاجرشونم 3ماهه که رفته ازاونجا اما مادرشوهرم هیچ حرفی نمیزنه وکلیداروبمون نداده هنوزهمسرمم بافقط باپدرومادرش آشتی کرده وباخواهربزرگش آشتی نمیکنه هرچی بش میگم میگه توکارنداشته باش اگه الان آشتی کنم بازم همون آش و همون کاسس آخه خیلی ازدست خواهرش دلخوره ومیگه کارش بیشعوری و بی احترامی بوده ... مادرشوهرمم ازخواهرشوهرم حرف شنوی داره تواین جریانات پیش اومده هم مطمئنم ااون مادرشوهرمو پرکرده بود ....ووادارمیکنه احترام بزارن بهش خودم فک میکنم شایدچون همسرم باخواهرش آشتی نکرده مادرشوهرم پیشنهادی نمیده آخه قبله این قضایا وبحثا همش خانوادش میگفتن چراعروسی نمیکنید ومن میگفتم درسم باید یکم جلوبره وبهونه آوردمو خودمو همسرم به توافق رسیدیم بعدمحرم وصفرباشه که هواخنکه اینابهانه بود که ماآوردیم چون همسرم ازنظرمالی به حدی نرسیده بودکه بتونه عروسی بگیره ومیگه دلم نمیخادچیزی تودلمون بمونه....حالا من دراین رابطه چکارکنم؟دیگه چیزی نگم تاخودش بگه ؟یااینکه بگم اگه بخام بگم چجوری و چی بگم بهش؟