ابراز علاقه مجدد به برگشت و شروع دوباره

با سلام به همگی
بنده 29 ساله حدود یه سال پیش با یه خانمی آشنا شدم... به نظر دختر خوبی میرسید.... چندباری همو دیدیم... ولی ایشون کمی استرس شرایط منو داشتند... شاید هم حق داشتند و دارند... من تو این سن کمی از درسم مونده (دانشجوی دکتری هستم)... کار هم میکنم در کنارش.... البته فعلا کار تثبیت شده با درآمد خیلی خوب نیست!... خلاصه مشکل اصلی ایشون این بود که من یه کار واقعی تری داشته باشم و بعد خانوادش مشکلی ندارن...منم همیشه سعی خودمو کردم....! البته من راستش نگرانی کمی در مورد گذشته ایشون دارم و اینکه معمولا تو محیطای مردونه کار میکنه آخه ایشون فنی خونده و کار میکونه... نگرانی دیگه اینه که من بچه شهرستان و ایشون مال پایتخت اند و حداقل از لحاظ شرایط مالی خیلی سرترن که البته نه من برام مهمه نه ایشون اصلا!... خلاصه مادر ایشون هم در جریان ملاقاتهای ما بودند و تا عید 94 ما همو میدیدیم و در حد حرف و بیرون رفتن شناختی حاصل شد.... بعدش بینمون سر همین شرایط من بحث شد و تصمیم گرفتیم ادامه ندیم... خلاصه 5تا 6 ماه بدون خبر گذشت تا اینکه چند روز پیش ایشون تماس گرفتن و گفتند با اینکه تو این مدت خاستگار داشتن دلش با من بوده و میخاد همو ببینیم و اینکه کافیه کارمو تثبیت کنم تا عقد و نامزدی کنیم...من راستش کمی مرددم...احتمال اینکه منو دوست داشته باشه زیاده...چون من هیچوقت نخاستم دروغی بهش بگم و تو مدتی که با هم بودیم حتی به خودم اجازه ندادم در مورد کوچکترین رابطه ابزاری از ایشون فکر کنم!... ولی آخه من وضعم زیاد فرقی نکرده... و میترسم بازم شروع بشه و بعدش من ناراحتش کنم.... هرچند من همیشه سعی خودمو میکنم... و هدفم اینه که بعد تموم شدن درس تو دانشگاه مشغول بشم... ازم خاسته همو ببینیم...نمیدونم دیدن و حرف زدن درسته یا نه!...بنظرتون اینکه بعد این همه مدت اومده دلیلش دوست داشتن بوده واقعا!....... ببخشید طولانی شد....منتظر نظرات خوبتون هستم...یا علی

سلام دوست عزیز... به تاپیک من هم سزی بزنیدو راهنماژیم کنید.
از نظر من برید سر قرار و بباهاش صحبت‌کنید... اگه‌واقعا دوستتون داشته باشه شرایطتون و برای مدت موقت میپذیره... تا زمانی به حرفه اصلیتون و کار مورد علاقتون برسید

سلام

ایشون چند سالشه؟
شرایطش با خواسته ها و معیارهای شما نزدیکه؟
منظورتون از نگرانی در مورد گذشته اش چی هست؟ مشکلی هست که گفته و شما نتونسته کنار بیایی، یا همینطوری نگرانی؟

ممنون از دوستان.... ایشون حدود 1 و نیم سال از بنده کوچکترند... خب میل زیادی واسه مهاجرت دارند.... ولی حاضره با من واسه زندگی هر جایی بیاد.... برای اون فقط داشتن یه شغل در حد خودم مهمه... خودش هم حاضره کار کنه!... نگرانی من اینه که قبلا میگفت چند سالی با یه نفر با اطلاع خانوادش بودن ولی فهمیده چطور آدمیه باهاش بهم زده و مورد دوم اینه که قبل از جداییمون فهمیدم یه پسری، که نمیدونم همین ماجرای نافرجامیه که خودش گفت یا نه!، کلی برضد ایشون باهام تلفنی حرف زد... من اصلا برام مهم نبود ولی حداقل مطمئن شدم که در مورد این آقا بهم راست نگفته آخه خودش قبلا بهم گفت اینو نزدیک 5 تا 6 ماهه تو محل کار میشناسه ولی الان معلوم شده که چند سالی با هم بودند... الان با وجود این اتفاقات بنظرتون باید چکار کرد!...

سلام… به نظرم در مورد حقایق هرنوع گذشته ای که دارن تحقیق کنید… اولین دروغ آخرین دروغ نخواهد بود.. شاید بخاطر خدشه دار نشدن خودش و رابطتون بهتون دروغ گفته که اصلا توجیه خوبی نیست.

موضوعاتی که براتون مهمه باید در موردش خوب بررسی کنی.
ملاک و معیارهاتون را مشخص کنید و ببینید با شرایط ایشون با خواسته های شما از همسر آینده تون هماهنگه؟

بله... از همه دوستان تشکر می کنم... راستش ایشون کلی استرس هم دارند... هرچی دعوت به آرامشش کردم بی فایده بود و تو طول هفته با عصبانیت و ناراحتی برخورد حرف میزد با هام و حتی توهین هم کرد... البته من اصلا جوابشو ندادم و از اون حرفاش هم ناراحت نشدم ولی کلا از آدمی که استرس زیاد داره و همش موج نامیدی بهت میده خوشم نمیاد... و به نظر بهترین تصمیمو گرفتم یعنی فراموشی.... ممنون از همه

سلام مجدد به همه دوستان
راستش یه هفته ای دوباره تلفن و پیام زده و کلی حرف زده که همو ببینیم... نمیدونم چی میخاد بشه!... قراره همو ببینیم... به نظرتون اینکه میگه دوستم داره واقعیه!!... و با اینکه اون شرایطش به مراتب بهتره، مخصوصا مالی و خاستگارایی که خودش میگه رد کرده، از چه چیز من خوشش اومده!؟؟... به نظرتون من باید چکار کنم؟؟؟

سلام. چرا شما اینقدر خودتون رو دست کم میگیرید؟ هر انسانی اول باید خودشو بپذیره. هیچ آدمی از نظر خدا برتری به دیگری ندارهمگر تقواش بالاتر باشه. اجازه بدید رودررو صحبت کنید. وعقیده من اینه تو گذشته نباید خیلی جستو جو کنید. شما باید از اینده از حال اطمینان حاصل کنید،.

سلام...
خودش میگه خواستگار زیاد داره؟...اونم خواستگار بهتر از شما؟ و اونوقت علی رغم دو بار جدایی باز هم بهتون پیام میده که شروع دوباره داشته باشید؟... من که بعید میدونم...

با تشکر ار همه به خصوص نیکیا و ترنممم عزیز... خب درسته باید کمی اعتماد به نفس قویتری داشته باشم هرچند نباید واقعیت ها رو هم کتمان کرد...ولی حقیقتش اینه خودش میگه منو قبول داره و از اون بابت مشکلی نداره....در مورد صحت یا دروغ بودن اینکه خاستگارایی داره به مراتب بهتر از من راستش نمیتونم با اطمینان بگم چقدر این موضوع واقعیت داره!!... و البته بهتر بودن صرفا به لحاظ شرایط مالی فعلیشونه و نه اخلاقی...! این چیزیه که این خانم میگن.... نمیدونم دقیقا باید چکار کنم.... قرار بود همو ببینیم ولی اصرار زیادی تو مکالمه تلفنی داشت که مجبور شدم بگم سعیم اینه اولش قانعت کنم به درد هم نیمخوریم.... بخاطر این فعلا کنسل شده.... ممنون از همتون....باز اگه نظرتونو بفرمایید ممنون میشم....

انقدر که شما شک دارین تو دوست داشتنتون بنده مطمین شدم که دوسش ندارین!!!برادر من روزه شکدار نگیرررر... تو ایران متاسفانه ازدواج شده هدف و مقصد.. واسه خاطر این طرف بعد از ازدواج گرفتار پوچی میشه..چون به هدفش رسیده...انقده ما ایرانیا واسه ازدواج صغری کبری میچینیم و مذاکرات 5+1انجام میدیم که همه مون از ازدواج فراری شدیم...همون یک سال و نیم دوستی هم فرقی با ازدواج نداره.. فقط اونا یه صیغه میخونن شما نخوندین...مگه اینکه در تصوری رویایی گمان کنید ازدواج یه رابطه فرادوستیه...همیشه قبل از شناخت نباید دوست انتخاب کرد...و دروغ محضه اگه کسی بگه بدون ایجاد رابطه عاطفی و دوستی شناخت حاصل نمیشه....

سلام
خیلی از دخترها و پسرها ،تقریبا نود درصد، روابط قبل از ازدواجشون را به خواستگارشون نمی گن. اگر هم بگن دقیق نمی گن. به نظر من چیز عجیبی نبوده که ایشون نگفتند.
من خودم یه دخترم. همین جمله ی شما که گفتید بهش میخاید قانعش کنید که به درد هم نمیخورید غرورشو شکسته. و همین کافیه که شمارا فراموش کنه یا بد باهاتون رفتار کنه. چرا شما همش از خواستگارای اون حرف می زنید؟ با خودتون روراست باشین.آیا این دختر معیارهای شما را داره؟ راستی چه مدت دوست بودید؟ از چیزاییکه می گین به نظر میاد اون دوستتون داره. ولی شما علاقتون کمتر شده و بیشتر منطقی میخاین تصمیم بگیرین. و مبهم حرف می زنید. به نظر میاد میترسین اون دختر بیادو رابطه ادامه پیدا کنه و وابستش بشین ولی کارتون جور نشه و دوباره بره.
جوابتون توی سوالتون نهفتس. شما اگه به ایشون علاقه ندارید که تمومش کنید. اگر هم علاقه دارید شرایطتون را کامل میگین بش.مدت زمانی که شرایطتون برای ازدواج فراهم میشه. و میگین این شرایط منه. به خانوادت بگو تا اکه موافقین تا اون موقع صبر کنیم و شناختمون از هم بیشتر بشه.

من 1.5 سال دوستی رو از کجا اوردم ها؟؟؟؟!!! خخخخخخخ

با سپاس از پاسخ هاتون... خب قبلش باید بگم ما به اون معنایی که انتظار میره دوست نبودیم و من همیشه فراتر از خط قرمز حرکت نکردم... با اینکه شاید می تونستم این کارو بکنم... و از این بابت خیلی خوشحالم... یعنی کوچکترین ارتباطی نبوده و هرچی بوده فقط دیدن و صحبت بوده، اونم در حد 5 تا 6 ماه... Kimia Fall خودمم قبول دارم کمی با ترس و احتیاط برخورد میکنم آخه ازدواج برام یه تعهد و مسئولیت سنگینه هم از لحاظ شرعی و هم از نظر انسانی و دوس دارم با یه حداقل شرایطی شروع کنم نه با امید واهی!.... راستش من آدم وسواسی نیستم ولی وقتی پای منطق میاد وسط نمیخام بی گدار به آب بزنم.... الانم زیاد به این قضیه خوشبین نیستم... چون نمیخام از چاله داخل چاه بیفتم.... ممنون از همتون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kataioon

انقدر که شما شک دارین تو دوست داشتنتون بنده مطمین شدم که دوسش ندارین!!!برادر من روزه شکدار نگیرررر... تو ایران متاسفانه ازدواج شده هدف و مقصد.. واسه خاطر این طرف بعد از ازدواج گرفتار پوچی میشه..چون به هدفش رسیده...انقده ما ایرانیا واسه ازدواج صغری کبری میچینیم و مذاکرات 5+1انجام میدیم که همه مون از ازدواج فراری شدیم...همون یک سال و نیم دوستی هم فرقی با ازدواج نداره.. فقط اونا یه صیغه میخونن شما نخوندین...مگه اینکه در تصوری رویایی گمان کنید ازدواج یه رابطه فرادوستیه...همیشه قبل از شناخت نباید دوست انتخاب کرد...و دروغ محضه اگه کسی بگه بدون ایجاد رابطه عاطفی و دوستی شناخت حاصل نمیشه....

---

درود بانو لطفا قبل از دادن نظر قوانین تالار همدردی را مطالعه نمائید :72:

http://www.hamdardi.net/thread-12005.html

قانون اول: اگر فکر می‌کنی کاری اشتباهه، انجامش نده!
کاری که در انجام دادنش شک داری بهتره که انجامش ندی.در مورد مسئله شما بیشتر احساس میکنم تصمیم خودت را گرفتی و منتظر این هستی از دوستان تائیدیه بگیری!با نظر اینکه ایشون را فراموش بکنید و قطع رابطه بکنید موافقم چون با توجه به طرز فکر شما و گذشته ایشون مسلما بعدها مشکلات زیادی در زندگیتان بوجود می آید.
ایشالله هم ایشون یک خواستگار خوب براشون بیاد و ازدواج بکنند و خوشبخت بشوند و هم شما.ولی لطفا دفعه بعدی از اول منطقی رفتار کنید و تصمیم بگیرید :72:

سلام و وقت بخیر
اگر مطمئن هستین پیش خودتون که این رابطه سرانجامی نداره و به درد هم نمیخورین دلیلی نداره شما اینو بهشون ثابت کنید و اگر زنگ میزنن و یا پیام میدن جواب بدین.. اگر فکر میکنین نمیشه خب نمیشه ..ایشون مطمئن باشید با حرف زدن شما قانع نمیشه تا خودشون به نتیجه لازم نرسن.. بهترین کار اینه که اگر نمیخواین کلا فراموش کنید .. اینجوری بهتره ایشونم راحتتر کنار میاد تا اینکه هر بار با هم حرف بزنین و شما بگین نه بعد دوباره بعد یه مدت به همین منوال.... اگر خاستگارای بهتری دارن یه خانوم منطقی و معقول همینجوری بی دلیل رد نمیکنه...اونم زمانی که که از شما اصلا مطمئن نیست.. بهتره دیگه ادامه ندین تا هم خیال خودتون راحت باشه هم ایشون...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khaleghezey

درود بانو لطفا قبل از دادن نظر قوانین تالار همدردی را مطالعه نمائید :72:

http://www.hamdardi.net/thread-12005.html

قانون اول: اگر فکر می‌کنی کاری اشتباهه، انجامش نده!
کاری که در انجام دادنش شک داری بهتره که انجامش ندی.در مورد مسئله شما بیشتر احساس میکنم تصمیم خودت را گرفتی و منتظر این هستی از دوستان تائیدیه بگیری!با نظر اینکه ایشون را فراموش بکنید و قطع رابطه بکنید موافقم چون با توجه به طرز فکر شما و گذشته ایشون مسلما بعدها مشکلات زیادی در زندگیتان بوجود می آید.
ایشالله هم ایشون یک خواستگار خوب براشون بیاد و ازدواج بکنند و خوشبخت بشوند و هم شما.ولی لطفا دفعه بعدی از اول منطقی رفتار کنید و تصمیم بگیرید :72:

---

درود خاله قزی
فکر نمیکنم خلاف قانونی شده باشه!!! مگه اینکه شما از اون دسته افراد باشین که از ترک دیوار هم ایراد میگیرن! وبهتون پیشنهاد میکنم شما هم نظر خودتون رو بدید و کاری به نظر بقیه نداشته باشید!و برای مشورت گیرنده انقد احترام قایل باشین که که بذارین خودش نظر بد رو رد کنه چون از قدیم گفتن شنونده باید عاقل باشه! مگه اینکه شما خودتون رو عقل برتر بدونید که به طرف حس اولی به تصرفی داشته باشین!!