جواب رد داد.. چرا؟ آیا اصرار کنم؟ خواهش میکنم کمکم کنید

سلام
نمیدونم تاپیکمو خوندین یا نه. من از یه دختر خانومی که دو سال ازم بزرگتره خوشم اومده بود
بهش گفتم، برخورد اولش خوب بود طوری که فکر کردم قبول کرده، اول گفت مطمین هستید؟ من از شما دو سال بزرگترم. من گفتم مشکلی نیست از نظر من.
بعد گفت باشه با پدرم صحبت کنید. قرار شد آخر هفته(پنجشنبه) با پدرش صحبت کنم ، فرداش دوباره بهم پیام داد آقای فلانی مطمین هستید؟ تا پنجشنبه وقت دارین خوب فکراتونو بکنید که منم جواب دادم فکرامو کردم
این باعث شد من تصور کنم جوابشون مثبته و فقط نگرانه نظر من عوض بشه. چهارشنبه زنگ زدم پدرش که قرار بذاریم، یه سری سوالات اولیه پرسیدن مثل تعداد خواهر برادر، شغل پدر و ... بعد گفت باشه فردا زنگ میزنم بیا ببینمت.
فرداش بهم پیام داد(دختر خانوم پیام داد) که ببحشید پدرم راضی نیست و تموم.
من تعجب کردم اصلا انتظارشو نداشتم منتظر بودم پدرش زنگ بزنه برم ببینمش. من بهشون زنگ زدم یه سری دلایل الکی آوردن مثل اختلاف فرهنگی و.. که من گفتم نمیشه. گفت باشه با پدرم حرف بزنید
زنگ زدم پدرش گفت بله یه سری مشکلات هس مثلا شما دانشجویی سربازی نرفتی! من گفتم سربازی معافم. گفت اون منطقه که شما هستی ما نمیتونیم بیاییم که من گفتم من قراره به زودی برم فلانجا،گفت مادرت با کی زندگی میکنه؟(من پدرم فوت شدن) گفتم بعد من برادر کوچیکترم پیششه تا اونم ازدواج کنه یه فکری میکنیم و..
آخرش گفت پس بیا از نزدیک بحرفیم.
قرار گذاشتیم با پدرشونم حرفیدم ظاهرا بد نبود من فکر میکردم حداقل راضیه که خونواده ها همدیگه رو ببینن. من شرایطم بد نیست دانشگاه تاپ، شغل خوب با درآمد نسبتا خوب.
اما دو روز بعد زنگ زدم گفت جوابم منفیه پدرم راضی نیست. وقتی اصرار کردم چرا؟ گفت خودمم راضی نیستم چون از شما بزرگترم. من گفتم اگه لازمه بیشتر فکر کنید گفت جوابم جدیه.
نمیدونم دلیل واقعی جواب منفیشون این بود؟ یا مسیله دیگه؟ منم ازشون برای همیشه خداحافظی کردم.
نظرتون راجع به کل این ماجرا چیه؟ آیا درسته من دوباره پیگیری کنم یا بیشتر اصرار کنم؟

دختر خانوم تا دو هفته پیش همکارم بودن . خیلی آروم، صبور ، باحوصله و خوش اخلاق بود که باعث علاقمندی من شده بود.

سلام.
میشه بفرمایید دقیقا چند سالتونه؟
دلیل انتخابتون چی بوده؟
منظورشون از اینکه نمیتونن بیان اونجا چی بوده؟ چرا؟
وضع زندگی شما و خانوادتون چگونه است؟ خانواده دختر خانم مورد نظرتون چطور؟
درآمد نسبتا خوب یعنی چقدر؟
سن برادرتون؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

سلام.میشه بفرمایید دقیقا چند سالتونه؟دلیل انتخابتون چی بوده؟منظورشون از اینکه نمیتونن بیان اونجا چی بوده؟ چرا؟وضع زندگی شما و خانوادتون چگونه است؟ خانواده دختر خانم مورد نظرتون چطور؟درآمد نسبتا خوب یعنی چقدر؟سن برادرتون؟

---

سلام ممنون از پاسختون.من ۲۶ سالمه دلیل انتخابمو گفتم. دختر اروم، با حوصله، صبور و خوش اخلاقیه که همیشه شخصیت مورد علاقه م بود. از نظر مذهبی هم مثل خودم معمولی و حجاب چادر. ظاهرا از نظر مالی متوسط بودن خونه شون وسط شهر(تهران) نه بالا نه پایین. اما ما حومه شهریم نه خود تهران. ولی من گفتم چون راهم تا سر کار دوره به زودی خونه میگیرم ومیخوام که تهران بمونم. من پدرم به رحمت خدا رفته و برادرام هم خودشون زندگیشونو ساختن و منم باید همینکارو بکنم. بعنی انتظار کمک مالی از طرف خونواده نیست.من دو تا برادر دیگه دارم که از خودم بزرگتر و متاهلند و برادر کوچکترم ۳ سال ازم کوچکتره.منظورم از درامد نسبتا خوبم ۳ تا ۴میلبون. این در حالیه که من کمتر از دو سال سابقه کار دارم و خودشونم میگفتن که پیشرفتت خیلی خوب بوده. حتی پدرش بهم گفت معرفت تو شرکت کی بوده؟ من گفتم هیچوقت معرفی نداشتم و از طریق اگهی و ارسال رزومه کارامو پیدا میکنم. حتی به جز اینجا چند تا شرکت دیگه هم میخواستن که برم

سلام.
به نظر من دلیل جواب منفی همون اختلاف سنی بوده. به خصوص که چندین بار هم روش تاکید کردن.
اینکه همون لحظه اول جواب منفی ندادن میتونه به خاطر حفظ احترام باشه یا اینکه تعجب کردن و کمی طول کشیده تا مطمئن بشن. خانمها معمولا مردهای کوچکتر از خودشون رو جدی نمیگیرن.
هم جواب خودشون و هم جواب خانوادشون رو شنیدید. با دلیلی که نسبتا قابل قبوله. گفته بودید دارید از اون شغل خارج میشید، دنبال کیس مناسبی در محل کار جدید باشید.

سلام مجدد
بسیار تا بسیار خوب و عالی.
خدا رو شکر شرایط مالی شما برای تشکیل زندگی مشترک مناسبه و روز به روزم به امید خدا رو به بهبود میره.حالا چرا فرصت آشنایی و شناخت بیشتر رو به شما ندادن خودش جای سواله.به نظر من مشکل از جای دیگه آب میخوره و تفاوت سنی شما با دختر خانم به خودی خود نمیتواند دلیلی بر این پاسخ منفی باشد.اگر اینگونه بود به قطع همان اول ماجرا در خواست شما رو رد میکردن و اجازه نمی دادن داستان تا اینجا ادامه پیدا کنه.الان بیشتر شکل یک بهانه رو به خودش گرفته ( هر چند میتواند مشکل ساز باشد.ولی من وارد جزئیات این مسئله نمیشم چون مطمئنم خودتون به خوبی از آسیب های این نوع از تفاوت سنی آگاهید.)
به نظر من امکان دارد برای ایشون خواستگاری با شرایط بهتر آمده باشد.بهتر است این قضییه رو مورد بررسی قرار دهید.اگر اینگونه نیست یک بار دیگه شانس خودتونو امتحان کنید.حداقلش اینه که تلاشتون رو انجام داده اید.
موفق باشید.

هر که را هست ملال انده عشقش نه حلال... البته که اون سختی و مصیبتی برای وصال ارزش داره که آدم با چشم و گوش بسته عاشق نشده باشه. شمام که انگار نه عاشق هستی و نه اون چنان غم و غصه داری.

من پست های قبلی شما رو نخوندم و از چند و چون ماجرا باخبر نیستم ولی نوشته هاتون تو این تاپیک نشون می دن که شناخت کاملی از طرف نداری. چیزی که پرواضحه شما ظاهر خانوم رو پسند کردی، سطح تحصیلاتشون رو می دونی و با توجه به مدتی که همکار هم بودین ایشون رو یه آدم صبور و خوش اخلاق هم پنداشت می کنی (به صرف یه مدت برخورد تو محیط کار، بردباری و اخلاق کسی دست آدم نمی آد). یه زندگی مشترک شیرین، لازمه اش شناخت گشترده تر و عمیق تر هست که صد البته خودت می دونی.

درست نی ذهن اوشون رو بخونیم، بهتر بود خیلی صریح ازش دلایل جواب منفی و دلایل اون دلایل رو جویا می شدی. شاید دو سال اختلاف سنی معکوس فقط یکی از دلایل هست. شاید هم فقط بهونه کرده تا بعضی چیزها رو نگه.

این رو هم بگم که از حرکت فرداش که پیام داده و گفته تا پنج شنبه وقت داری فکر کنی خوشمان نیامد.

در کل نه سفارش به پیگیری قضیه دارم و نه توصیه به فراموش کردن. همه چی بستگی به خودت و خودش داره و من هم پاک ناآگاه از شماها.

چندتا دلیل میتونه داشته باشه و نمیشه قاطعانه گفت کدومشون، ولی همه این دلیلها موجهن و باید به نظر طرف مقابل احترام گذاشت و اصرار بیشتر که ممکنه باعث آزار یا محزوریتشون در دادن جواب صریح بشه رو کنار بگذارید، البته نشنیدن اینطور دلایل که برای رد کردن خواستگاریتون دارن شاید به نفع خودتون هم باشه و اعتماد بنفستون رو حفظ کنه:
شاید بعد از کمی سبک و سنگین کردن ماجرا ظاهرتون رو نتونستن به دلشون بقبولونن، این اشتباهه که فکر کنیم برای همه مردم پسند ظاهر و تصمیم در موردش در همون نگاههای اول معلوم میشه بلکه (مخصوصا در خواستگاریهای بدون سابقه دوستی مثل مورد شما و همچنین خواستگاریهای سنتی) قبول کردن ظاهر کسی که قراره در مورد ازدواج باهاش فکر کنن، از لحظه دریافت پیشنهاد ازدواج، شاید تا چند روز طول بکشه و در این مدت بعضی تصورات و رویاها و ... در مورد لحظات زندگی آینده، برای شخص پیش بیان که در تصمیم گیریشون موثر هست.
شاید نوع شغلتون براشون مساله هست و علیرغم حقوق خوب، اطمینان لازم به آینده شغلیتون ندارن، مثلا مدنظرشون فقط مشاغل رسمی دولتی باشه و نه شرکتهای خصوصی
شاید همین اختلاف سنی معکوس رو علیرغم پذیرشش از طرف شما، نمیتونن قبول کنن و اون حس تکیه گاه بودن که هر خانمی باید نسبت به همسرش داشته باشه رو از شما دریافت کنن.
شاید اینکه وضعیت زندگی مادرتون رو در آینده، از حالا به طور کامل و دقیق مشخص نکردین و تصمیم گیریش رو به بعدها احاله کردین براشون ایجاد نگرانی کرده که شاید در آینده بخواهید مادرتون رو هم به خانواده خودتون بیارید (که این نگرانی احتمالی، از نظر من هم به عنوان یه ناظر از بیرون موجه هست) یا وقت و انرژی یا هزینه زیادی بابت نگهداریشون متحمل بشید.
و قس علیهذا دلایل زیادی میتونه داشته باشه که همونطور که عرض کردم همگی دلایل قابل قبولی هستن و مساله اصلیی که شاید بد نباشه شما یا هر آقای دیگه ای که مشکل مشابه داره، در موردش تاپیک در این تالار بزنه یا به مشاور مراجعه کنه اینه که چطور باید رد شدن خواستگاری از طرف یه خانم رو چه دلیلش رو صریحا بیان کنن و چه بیان نکنن، درک و قبول کنیم و بدون خوردن ضربه های روحی و روانی پرونده موضوع رو ببندیم و سراغ کیسهای بعدی ازدواج بریم.

دلایل زیادی میتونه وجود داشته باشه زیاد ربطی به شرایط مالی نداره بنظر من فعلا دست نگه دارید چند ماه ... زیاد بهش فکر نکنید ممکنه مورد دیگه ای پیدا بشه یا بعد از مدتی خواستین یبار دیگه پیگیر بشین ببینید چی میگه اگه رد شد دیگه تمامش کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahasty

سلام.
به نظر من دلیل جواب منفی همون اختلاف سنی بوده. به خصوص که چندین بار هم روش تاکید کردن.
اینکه همون لحظه اول جواب منفی ندادن میتونه به خاطر حفظ احترام باشه یا اینکه تعجب کردن و کمی طول کشیده تا مطمئن بشن. خانمها معمولا مردهای کوچکتر از خودشون رو جدی نمیگیرن.
هم جواب خودشون و هم جواب خانوادشون رو شنیدید. با دلیلی که نسبتا قابل قبوله. گفته بودید دارید از اون شغل خارج میشید، دنبال کیس مناسبی در محل کار جدید باشید.

---

سلام ممنون از همه دوستان...

خانم mahasty کاش یکم بیشتر توضیح میدادین راستش منم اولش که مطرح کردم گفت شوکه شدم و بعد چن بار گفت شوخی میکنید یا جدی میگین؟ البته قبلش یه خوش و بشی درمورپ کار و شرکت و .. داشتیم و با خنده این خرفا رو زد. منم گفتم نه بابا شوخیه چیه.

یعنی الان از اولم منو جدی نگرفته بودن؟ شاید واقعا برا احترام بود که همونجا جواب منفی نداد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sepanta1990

سلام ممنون از همه دوستان...

خانم mahasty کاش یکم بیشتر توضیح میدادین راستش منم اولش که مطرح کردم گفت شوکه شدم و بعد چن بار گفت شوخی میکنید یا جدی میگین؟ البته قبلش یه خوش و بشی درمورپ کار و شرکت و .. داشتیم و با خنده این خرفا رو زد. منم گفتم نه بابا شوخیه چیه.

یعنی الان از اولم منو جدی نگرفته بودن؟ شاید واقعا برا احترام بود که همونجا جواب منفی نداد

---

من این طوری فکر میکنم.
شخصا هم خودم و هم دوستانم ناخواسته این طور هستیم که با مردهای کوچکتر کمی راحت‌تر برخورد میکنیم. شاید چون در ناخودآگاهمون حک شده که مرد کوچکتر نمی‌تونه دیدی جز یه خواهر بزرگتر به ما داشته باشه. البته منم که الان نوشته شما رو خوندم به رفتار خودم دقت کردم و گمونم از این به بعد باید بیشتر مواظب باشم. چون حتی ممکنه رفتار کمی مثبت(نسبت به بقیه) از جانب خانم باعث سوءبرداشت هم بشه.

ایشون جدی نگرفتند و فقط تعجب کردن. اللخصوص که گویا شیوه بیان شما هم هر دو مورد رو تشدید کرده. جدی نگرفتن به معنای بی‌احترامی به شما نیست. فقط فکر نمی‌کنن شما گزینه‌های مناسبی برای هم باشید. هیچ خانم محترمی هم اللخصوص اگر قرار بر ملاقات مجدد باشه؛ همونجا محکم و صریح جواب منفی نمیده.

الان چندتا مرحله طی شده:
ایشون فکر کردن شوخی می‌کنید - شک داشتن که شاید جدی باشه - مطمئن شدن که شما جدی هستید و کمی بهش فکر کردن و دیدن به نظرشون منطقی نیست - دوباره از شما پرسیدن تا از نظرتون مطمئن بشن(در واقع به نحوی با شما مشورت کردن چون تنها کسی بودید که جریان رو می‎دونستید) - با پدرشون مشورت کردن(پدر معمولا از نظر منفی دخترش حمایت میکنه) - جواب دادن.

برای عوض کردن نظرشون می‌تونستید وقتی پیام دادن، تماس بگیرید و خیلی منطقی و جدی توضیح بدید که چرا و چطوری به فکر ازدواج با ایشون افتادید و مزایای این کار رو نسبت به عیوبش(اختلاف سن) بسنجید. تا قبل از صحبت با پدرشون کمی مثبت تر راجع به شما فکر کنن. البته الان دیگه این کارو نکنید که بدتر میشه. اینارو بدونید برای موارد بعدی.

دوست عزیز دوتا توصیه برادرانه بهت دارم

1- دخترها مردهای همسن و سالشون هم زیاد کیس مناسبی برای ازدواج نمیدونن و خیلی هاشون میگن مرد باید دست کم 4سال بزرگتر باشه. که حق هم دارند چرا؟
برای اینکه دخترها زودتر به مرحله بلوغ فکری میرسند. یک دختر بالای 25 سال کاملا به بلوغ ذهنی رسیده ولی خیلی از پسرها حتی تا سی سالگی و بیشتر یک پسربچه هستند تا یک مرد.
(البته استثنا هست و اگر شما استثنا باشید هم باز من میگم نه، چرا؟)
2- به این دلیل که زنها زودتر از مردها دچار احساس پیری می شوند. اگر با این خانم ازدواج کنید زندگی اون را هم خراب کردید. شاید شما مشکلی نداشته باشید اما این خانم بعدها که سنشون یکمی بیشتر شد دایم به این فکر میکنن که چون من سنم بیشتره و پیر شدم حتما شوهرم منو دوست نداره.
الان زنهایی که 6سال از شوهرشون کوچکتر هستند دایم نگران هیکل و صورتشون هستند که خوب باشه و جوون باشه که مردشون یک وقتی دنبال کسی نداره (این شک و بدبینی به خود در همه زنها هست)
بنابراین پس از چند سال زندگی دایم دچار شک و بدبینی میشوند و ناخواسته زندگی را خراب میکنند. این حس که زن فکر کنه پیر شده و مورد قبول همسرش هست یا نه در همه زنهای میانسال دیده میشه. فرقی هم نمیکنه مرد چقدر خوب باشه
حالا خود دانی اما من تجربه ام را میگم

سلام.
از همه دوستان ممنونم.
ظاهرا باید فراموش کنم.