از بین رفتن آرامش زندگی من و شوهرم

سلام من هفت ساله که ازدواج کردم توی این هفت سال من همیشه عادت بدی که داشتم این بوده که موبایل همسرمو چک میکردم و همیشه رمزشو داشتم البته شوهرم سعی نداشت رمزشو ازم مخفی کنه
البته اینکارم دلیل براین نبوده که به ایشون شک داشته باشم ولی همیشه برای کنجکاوی که ایشون در طول روز چیکار کرده یا کجاها رفته اینکارو میکردم آخه آقام از کاراش در طول روز اصلا با من حرفی نمیزنه در کل خیلی کم حرفو توداره
تا اینکه سال پیش که دختر دومو 6 ماهه حامله بودم،داشتیم از سفر برمیگشتیمو من عقب ماشین خواب بودم متوجه شدم موبایلش زنگ زد و من یه لحظه صدای خانمی شنیدم که آقام بدون اینکه حرفی بزنه قطع کرد خیلی دلم آشوب شد اصلا دلم نمیخواست فکر منفی کنم رفتم موبایلشو بعد ازینکه پیاده شده بود چک کردم دیدم تماسی توی اون ساعت نیست فکر کردم حذفش کرده اصلا نمیتونستم تحمل کنم وقتی آقام اومد سعی کردم بهش بگم که چند وقته دلم آشوبه و همش فکرای مزاحم و بد به ذهنم خطور میکنه ایشون به حرفام خندید و با حرفاش آرومم کرد ولی قضیه ما از اونجا تازه شروع شد یه سری اتفاق افتاد که واقعا هر دفعه باعث میشد بهش شک کنم یه جوری شده که حتی به حموم رفتنش شک میکنم در صورتی که قبلا اصلا اصلا بهش شک نداشتم اصلا این فکرا به ذهنم خطور هم نمیکرد ولی الان با کوچکترین حرکت شوهرم ناراحت میشم وقتی میخواد بره مسافرت هزار تا فکر بد به ذهنم خطور میکنه یا وقتی شب دیر میاد همینطور، اعصابم خیلی خرد شده بدیه منم اینه که هیچی تو دلم نگه نمیدارم و نگرانیامو همیشه به شوهرم میگم
ولی شوهرمرمز موبایلشو دائم عوض میکنه اگه بفهمه رمزشو دیدم باز اونو عوض میکنه با اینکه با این مساله مشکلی ندارم ولی همش فکر میکنم شاید داره چیزیو ازم مخفی میکنه بعضی وقتا ازینکه اون شب باهاش صحبت کردم خیلی پشیمون میشم که ای کاش هیچی بهش نمیگفتمو همه چیز مثل قبل بود
مثلا امروز کلی به خودش رسید و رفت حموم بعد از حموم حتی قبل از لباس پوشیدن رفت سمت موبایلش تقریبا نیم ساعتی مشغول موبایلش بود که من مثلا از خواب پا شدم رفتم پیشش اصلا مثل همیشه بهم سلام نکرد یهو صفحه موبایلشو برد و یه صفحه دیگه آورد گفت بیا تو هم یه ذره کتاب بخون خیلی ناراحت شدم چون مطمئنم اون در حال کتاب خوندن نبود ولی میخواست ایجوری وانمود کنه بعد ازینکه رفت موبایلمو که گرفتم دیدم دقیقا همون موقع که من رفتم پیشش از تلگرام خارج شده
همش فکر منفی میکنم نمیدونم باید چیکار کنم نکنه واقعا چیزی هست وگرنه چرا باید اینطوری وانمود کنه؟ آخه ازین اتفاقا خیلی میفته واقعا درمانده شدم زندگیم اصلا آرامش نداره دوست

سلام دوست عزیزم این حس تورو منم داشتم شاید میشه گفت هنوزم دارم و همیشه نگران اینم که شوهرم و ا دست بدم اما جدیداً دارم رو خودم کار میکنم که دیگه موبایلش و چک نکنم چون با این کار هم خودم اذیت میشم هم شوهرم و بیشتر از خودم دور میکنم به نظر من سعی کن خودت و سرگرم کن و سعی کن این افکارو از خودت دور کنی...

بیا فرض کن بهت ثابت شد شوهرت خیانتکاره می خوای چی کار کنی ؟

طلاقت بده یا توبه کنه؟
معلومه که شوهرت را خیلی دوست داری و حاظر نیستی ازش جداشی

و اگه توبه کنه و بیا معذرت خواهی ببخش تکرار نمیشه و....همیشه احساست اینه که سابقه داره و ممکنه که باز حطا کنه و مرتب اضطراب و تشویش تو دلت هست ارامشت گرفته میشه

به نظر من بهتره رو خودت کار کنی
و خدای نکرده طوری رفتار نکنی که شوهرت را به سمت خیانت هل بدی و مرتب از خودت دورش کنی
برعکس باید طوری باشی که اگه شوهرت خدای نکرده خلافی میکنه حداقل عذاب وجدان داشته باشه و شرمنده باشه که صد البته و قطعا وجدانش یه مهار خیییلی قوی هست


در ضمن شوهرت قبل از اینکه جواب او تماس را بده از رو شماره میتونسته حدس بزنه که مخاطبش کی هست و لازم نبوده حتما صداش را بشنوه و قطع کنه
به نظر من مخاطب با شنیدن صدای شوهرت فهمیده اشتباه گرفته و قطع کرده
منم بارها شماره گرفتم و وقتی طرف الو گفته قطع کردم چون سریع متوجه شدم که اشتباه کردم و لازم ندیدم که مکالمه اشتباه را ادامه بدم

در کل خیلی داری سخت میگیری و مطمئن باش که خودت بیشتر ضربه میبینی و اذیت میشی

درود بانو

راهی که شما میری هم باعث میشه خودت داغون بشی هم شوهرت هم بچه هات و زندگیت نتیجه ای دیگه ای بجز این نداره و نمی تواند داشته باشد:72:
فروپاشیدگی زندگی مشترک شما با ادامه دادن این رفتار قابل پیشبینی هستش با درصد بسیار بالا نزدیک به 100% کامل
از نوشته بانو mohi استفاده کن

موفق باشید

چند تا راه حل برای شما مینویسم دوست عزیزم امیدوارم مفیذ باشه حتماً نتیجه رو بگو:
سعی کن ذهن تو از افکار منفی نسبت به همسرت خالی کنی، هر وقت فکر کردی همسرت داره بهت خیانتمیکنه به خودت بگومگه میشه مگه داریم؟؟!!:311: اگه من و نمیخواست و دوست نداشت که اهام زندگی نمیکرد الان دوره زمانه جوری شده که هیچ آدمی به اجبار با کسی زندگی نمیکنه توو همین سایت پر از تایپیکایی که چقدر راحت مردو زن از هم جدا میشن پس مطمئن باش خیانتی در کار نیست البته تا الان اگه همین جوری به شک و چک کردنت ادامه بدی این حس و به همسرت انتقال میدی اول اینکه پیش خودش فکر میکنه حتما خانمم خودش یکاری داره میکنه که میترسه کارش انعکاس داشته باشه دوم اینکه همسرت به خودش میگه من نه خیانتی میکنم نه خلافی انقدر بهم شک داره و چکم میکنه پس بذار این کار و بکنم تا حداقل بیخودی بازخواست نشم ...میبینی خودت،خودت و داری میدازی توو چاه فقط با این فکرای الکی و پوچ اولش سخه اما باید محکم جلوی این افکارو بگیری ....چون اولین نفری که توو این بازی افکار منفی شکست میخوره و نابود میشه خودتی...
توو خونه حسابی به خودت برس تووی روابط همه جوره واسه همسرت کامل و بهترین باش تا احساس هیچ کمبوی نکنه....
اصلاًنشون نده که روی گوشیش حساسی چون فقط قضیه رو بدتر میکنی ...
اصلاً از جملات اه چقدر توو گوشیتی...چرا به من اهمیت نمیدی...تو دوستم نداری ....
باورت میشه من دقیقاً شرایط تورو دارم و دارم دوران درمان خودم و طی میکنم؟؟!!!
رو خودت و افکارت حسابی کار کن سعی کنترلش کنی...
راستی هر وقت افکار منفی اومد سراغت زود به همسرت زنگ بزن مهربون و با آرامش حرف بزن(گله و غر زدن ممنوع) یا یه پیام خیلی قشنگ و عاشقانه بفرست این بهتری آرام بخش ...
موفق باشی منتظرتم

دوست عزیز اول از همه آرامش خودت رو حفظ کن،

این زندگی شماست و اگر هم همسر شما به خطا رفته باشه نشانه ها حاکی از این است که هر دوی شما همدیگر را دوست دارید و پایبند به زندگی تون.

خیلی خوبه که در هر شرایطی اجازه ندید حرمت ها شکسته بشه.

الان شما وظیفه سنگینی به دوش دارید.

توجه کردن به شک ها حتی اگر همسرتون دچار خطا شده باشه باعث می شه در عملکردی که قراره بهتون توصیه کنم تاثیر منفی بذاره و نتونید درست تمرکز کنید و رفتارهاتون اثر گذار نخواهد بود.

پس قدم اول هرگونه کنکاش ، جستجو ، چک کردن و که باعث از بین بردن آرامشتون می شه را بگذارید کنار تا قوی ظاهر بشید.

قدم بعدی اعتماد سازیه ، یعنی به همسرتون اعتماد کنید و این اعتماد رو نشون بدید و بانک اعتباری ایشون رو پر کنید که حتی اگر موردی هم باشه برای ایشون با این رفتارتون یک پلیس درونی می گذارید و ایشون رو دچار عذاب وجدان خواهید کرد.

همزمان سعی در شناسایی نقاط ضعف خودتون کنید و اونها رو برطرف کنید


روی جذابیت های زنانه تون به صورت ویژه کار کنید.

سلام دوستان عزیز وقتی دیروز پیامهای زیباتونو دیدم انقدر به وجد اومدم که تقریبا یه آدم دیگه شدم هرچی فکر بد و خاطره بد از گذشته به یاد داشتم ریختم بیرون و تصمیم گرفتم یه آدم جدید بشم و واقعا هم شدم دیروز مدام از شوهرم تشکر میکردم به خاطر همه محبتهاش و خوبی هاش ، دوست داشتم واقعا فقط خوبیهاشو ببینم و چشمامو روی هر ایرادی که داره ببندم ولی خب امروز که خونه مادر شوهرم بودیم وقتی دیدم دوباره سرش توی گوشیشه دوباره اعصابم خرد شد اصلا نمیتونستم تحمل کنم همش فکر منفی میکردم چون هر چند دقیقه گوشیشو چک میکرد ، البته من به خودم مسلط شدم و یاد حرفای شما دوستای عزیز افتادم ، چند تا اس ام اس عاشقونه براش فرستادم اونم جوابمو داد
البته یه جورایی واقعا بهش اعتماد دارم ولی نمیدونم چراوقتی میبینم مدام گوشیشو چک میکنه اعصابم خرد میشه و دلم هزار راه میره
مخصوصا دیشبم که شام دعوت بودیم دومادشون دم گوش شوهرم همش پچ پچ میکرد و شوهرم به قدری به هم ریخته بود که تا حالا توی این هفت سال اصلا اینطوری ندیده بودمش یه غم خیلی زیادی توی چهرش بود که هر لحظه امکان داشت اشکش سرازیر بشه. وقتی اومدیم خونه اصلا به روی خودم نیاوردم براش شربت درست کردم آوردم خورد بعد از چند دقیقه از توی لاکش دراومدو بهم گفت چه خبر؟ منم اتفاقای مهمونیو با شادی براش تعریف کردم و بحثو کشوندم به اینکه آره ولی وقتی دیدم تو انقدر ناراحتی کل خوشیام از بین رفت آخه من طاقت ناراحتیتو ندارم ولی اون انکار کردو گفت نه من اصلا ناراحت نبودم ولی مطمئنم دروغ میگفت خیلی دلم میشکنه وقتی شوهرم اصلا باهام حرف نمیزنه شوهرم خیلی کم حرفه اصلا در مورد چیزی واسم حرف نمسزنه چه برسه به ناراحتیاش، هروقتم اعتراض کردم میگه دلیلی نمیبینم که تورو ناراحت کنم ولی خب دیشب من خیلی سعی کردم دیگه بحثو ادامه ندم تا باعث ناراحتیش نشم ولی همش پیش خودم میگم نکنه یه اتفاقی افتاده .

راستش دوست دارم انقدر به شوهرم اعتماد پیدا کنم که اگه حتی یه نفر بیاد بگه شوهرمو با یه خانم دیده من باور نکنم ولی نمیدونم چهجوری این اعتماد به وجود میاد خودم باید سعی کنم یا شوهرم باید سعی کنه ؟!
آخه شوهرم از وقتی بهش گفتم میخوام این حسو ازبین ببرم بیشتر منو محدود کرده و اینکارش باعث شده حس من بدترو بدتر بشه تا به اینجا برسه واقعا خسته شدم ازین همه فکر مزاحم و مزخرف
پیش خودم میگم اگه شوهرم واقعا با کسی در ارتباط باشه ازش جدا نمیشم،باهاش زندگی میکنم فقط به خاطر بچه هام ولی دیگه بهش محبتی نخواهم کرد ،دوست ندارم من بازیچه قرار بگیرم و اون هم منو داشته باشه هم کس دیگه
آخه وقتی اعتماد کمه من چهجوری اعتماد نداشتمو نشون بدم ؟! اگه کسی عذاب وجدان داشته باشه چرایه کاریو شروع کنه که بعدا بخواد دچار عذاب وجدان بشه؟
روی جذابیت زنانه هم به نظرم همیشه هرکاری از دستم براومده انجام دادم حتی از نظر تحصیلی و هنری همیشه سعی کردم جلوتر از بقیه باشم
من از عشق بین خودمون اطمینان دارم میدونم که اون منو خیلی دوست داره ولی بعضی وقتا جایی به هر دلیلی صحبت از زن دوم میشه گفته مردا تنوع طلبن و این جزء ذاتشونه یا اوایل میگفت اگه من همچین کاری کنم اصلا کسی متوجه نمیشه ، یاد این جرفاش که میفتم اعصابم خرد میشه واقعا درمانده شدم ازین همه بی اعتمادی

سلام عزیزم خوشحالم که داری رو خودت کار میکنی ببین زمانی مردا میرن سراغ کسی دیگه که احساس خلا کنن یه کمبودی دارن مردا از لحاظ عاطفی خیلی بیشتر از ما زنا کمبود دارن مردا از کودکی با مادر بودن و بعد همسر پس خلاف تصورمون مردا نیاز به زن دارن چون از لحاظ عاطفی باید سیراب بشن وقتی شما غمگینی نمیتونی مثل زمانی که شادی همسرت سیراب کنی
پس اول وقتی این حس اومد تو ذهنت بخودت بگو باید خونسردیم حفظ کنم بعدخیلی بی اعتنا واقعا بی اعتنا به گوشی همسرت باش فرض کن فقط فرض داره بایکی میچته خوب بذار بچته تو فکر میکنی کی میره سراغ طرف وقتی ازون چیزایی رو بشنوه که از شما نشنیده اون جذابیتی رو تو چت ببینه که از شما ندیده مگه روز اول شما از بین اونهمه دختر جذبش نکردی؟؟؟؟ فرض کن با کسی داره میچته تا زمانی که شما براش خلاهاش پر کنی شاید فقط در حد چت باشه
دوم این که نذاری این چت به رابطه تبدیل بشه باید بهش اطمینان بدی که تو خیلی بهشاعتماد داری مثلا بهش بگو میدونی چرا دوست دارم چون خیلی ادم وفاداری هستی اهل خیانت نیستی فکر زندگیت و بچهات هستی واقعا بهت افتخار میکنم خیلی با مسولیت و زحمتکش و مهربونی ......... اینقدر اینارو تکرار کن که ملکه ذهنش بشه حتی اکگه تو رابطه غلط هم افتاده باش ه حتما حتما برمیگرده چون عذاب وجدان و اعتماد شما نمیزاره بای خیلی بهش پر وبال بدی لطفا حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کن مخصوصا کلید مرد نیازای اساسی مرد توشه ایشالله موفق میشی شک نکن

سلام ستاره زیبا ، دوست خوبم ممنون از راهنماییات ،
راستش چند روزه واقعا سعی کردم اصلا به روش نیارم و به موبایلش حساس نباشم ، شوهرمم خیلی اخلاقش بهتر شده توجهش بیشتر شده مهربونتر شده ، ما واقعا همدیگرو دوست داریم ، متاسفانه بزرگترین مشکلم اینه که شوهرم در نظر من یه آدم مجهوله اصلا نمیدونم چیکار میکنه ،کجا میره مثلا دیروز از تلفنش تازه فهمیدم با برادرش توی کاری شریک شده و اگه به گفتن بود مطمئنم هیچوقت نمیومد بهم بگه که اینکارو شروع کردم ،کارم به جایی رسیده که جرات ندارم در طول روز به شوهرم زنگ بزنم حال و احوالشو بپرسم چون کافیه یه سوالی از دهنم بپره و ازش بپرسم خیلی ناراحت میشه و فکر میکنه که زنگ زدم تا چکش کنم ببینم کجاست! در صورتی که من قبل از اینکه نگرانیامو به شوهرم بگم روزی چند بار بهش زنگ میزدمو باهم حرف میزدیم ولی بعد از اون ماجرا هر جور سوالی از طرف من یعنی بازخواست اون ، درواقع شوهرم دوست داره هیچ کاری به کارش داشته باشم و فقط تو خونه بشینمو کارای خونه رو بکنم یا اگه حرفی بزنیم فقط در مورد خودمون باشه ، در مورد هیچ کاری یا هیچکسی حرف نزنیم. یا من بعداز هفت سال هنوز نمیدونم شوهرم چه درآمدی داره ،چه قرضی داره یا .....، شک من بهش اینجور موقعها بیشتر میشه چون اصلا نمیتونم از کاراش سردربیارم ، قبلا که رمز موبایلشو داشتم میفهمیدم شوهرم در طول روز چیکار کرده ،کجاها رفته... ولی الان واقعا درمونده شدم هیچی از شوهرم نمیدونم خودشم آدمی نیست که بیاد تعریف کنه در این موارد همیشه باهم صحبت کردیم ولی اون میگه من خوشم نمیاد بازخواست بشم یا به کسی جواب پس بدم. من میگم آخه من که غریبه نیستم شریک زندگیتم ،میگه من همینم که هستم .
من دوست دارم خودش قبل ازینکه بپرسم چه خبر همه اتفاقای ریزو درشتی که در طول روز اتفاق افتاده تعریف کنه ولی اگه بگم چه خبر یا ناراحت میشه اگرم ناراحت نشه به صورت تیتر وار خبرا رو میده و تموم .اون صفات خوب هم زیاد داره ولی این اخلاقش باعث شده به همه کاراش شک کنم مخصوصا الان که واسه موبایلش رمز گذاشته تا کاراش کامل از دید من مخفی بمونه ،
نمیدونم باید چیکار کنم توی اینجور موارد خیلی باهاش غریبم ، احساس میکنم دوست صمیمیش از همه کاراش باخبره ، از لابه لای حرفای شوهرم فهمیدم که با دوستش خیلی حرفا میزنن حتی خصوصی ترین حرفای زندگیمون ولی نمیدونم چرا من واسش یه غریبم که حتی دوست نداره از کارش بدونم ،
خب حالا من به خاطر اینکه شوهرم ناراحت نشه و زندگیمون خوب پیش بره باید نیازمو سرکوب کنم و اونطوری که اون دوست داره زندگی کنم ، کم حرف بزنم ، ازش هیچ سوالی نپرسم ، بهش اعتماد کامل داشته باشم در صورتی که اعتماد باید ازطرف مقابل به وجود بیاد و تا وقتی که شوهرم اعتماد سازی نکنه من چهجوری میتونم اعتماد داشته باشم ؟! مگراینکه بخوام ظاهری اعتمادمو نشون بدم، خب دوست دارم شادیم واقعی باشه نه ساختگی ، تا کی من باید تظاهر کنم که شادم و از رفتار طرف مقابلم راضی هستم در صورتی که اینطوری نیست،

خورشید عزیز دوستان راهنماییهای خوبی کردند . من هم موافق این مورد هستم که شما شما باید سو ظن رو در درونتون از بین ببرید و سعی کنید اعتماد سازی بکنید . چک کردن موبایل دیگران حتی اگر نزدیک ترین کسمون باشه کار درستی به نظر نمیرسه .

ولی به نظر من مسئله اصلی شما اینه که از اول چرا صمیمیت کافی بین شما و همسرتون بر قرار نیست . به نظر میرسه خانمهای امروزی که تحصیلکرده هستند حتی اگر شاغل هم نباشند انتظار میره که بیشتر در جریان کارها و درامد و دخل و خرج همسرشون باشند . این تجسس و بی اعتمادی نیست . بلکه به عنوان وظیفه ای برای همسران قلمداد میشه . به عنوان مثال من به عنوان یک خانم اگر در جریان درامد و هزینه های همسرم نباشم چطور میتونم هزینه های زندگی و خودم و بچه هام رو مدیریت کنم ؟

روی مسئله ای که طرح کردم تمرکز کنید و سعی کنید راه حلهایی رو براش پیدا کنید .

سلام دوست خوبم.. مشکل شما کاملااا فراگیره و متاسفانه این ویژگی داره به طور وسیع در بین مردها شایع پیدا میکنه.. و تنها با حرف زدن مرد و بیان خواسته هاش به زن این مشکل قابل حل هست..

پس باید کاری کرد که مرد حرررف بزنه... از خواسته ها و نیازهاش بگه... و از اتفاقاتی که توی روز براش میفته بگه تا زن احساس امنیت و ارامش بکنه...

بله زندگی یک رابطه دو طرفه است ولی اگر یک طرف درست برخورد کنه میتونه خیلی خوب رفتارهای طرفش رو کنترل کنه و اونها رو هدایت کنه...

پس 1- در درجه اول باید حس اعتماد را در شوهرت بوجود بیاری.
این کارهایی که شروع کردی انجام بدی خیلی خوبه.. راستی یادم رفت بهت افرین بگم... امروز با خودن پست شما که دیدم داری تمام تلاشتو میکنی و راههای درست را انتخاب کردی واقعا خوشحال شدم... عزیزم با صبر و تحمل به همین روندی که دوستان بهت پیشنهاد دادن اادامه بده... نباید کم بیاری... محکم و با قدرت برای رسیدن به موفقیت جلو برو... پس تا میتونی حساسیت هات رو کم کن.... باید به شوهرت نشون بدی که کاملا بهش اعتماد داری... حرف ستاره زیبا خیلی قشنک بود که گفت بیا ازش تعریف کنن و بهش بگو که میدونم تو ادم رفاداری هستی...بهش بگو به خاطر سوء زنی که قبلا بهت داشتم ازت معذرت میخوام و من مطمئنم تو مرد خیلی خوبی هستی..

اینها رو زمانی بگو که بهت نزدیگ شده وداره بهت محبت میکنه تا فکر نکنه اینا حرفهای دلت نیست...

پس گام اول: جلب اعتماد شوهر به خودت... تا بتونه به راحتی حرفهاشو بهت بزنه و یتونی نیازها و خوسته هاشو از زندگی براورده کنی... فکر نکن وقتی تو نیاز شوهرت را براورده میکنی داری به نفع اون کار میکنی.. نه عزیزم. در واقع داری با این کارها به خودت امبتیار میدی... وقتی نیارهای شوهرت براورده بشه مطمئن باش زندگی خیلی قشنگ و عاشقانه ای خواهی داشت.

2. حالا که تونستی اعتمادشو جلب کنی باید اونو نسبت به رفتارهای خودت کمی سوال برانگیز کنی ..یعنی گام دوم اینه که کارهایی بکنی که اون در مورد فعالبت های روزمره اش بدون اینکه تو ازش بخوای حرف بزنه..

مثلا وقتی اون جرفی در مورد کارهاش نمیزنه تو هم زیاد در مورد کارهات حرف نزن.. باهاش خوب باش.. مهربون باش ولی وقتی گفت چه خبر بگو سلامتی... یا بگو اتفاق خاصی نیفتاد... دقیقا مثل خودش برخورد کن... اصلا هم ازش نپرس جه خبر یا امروز چیکار کردی؟ ...
پس ذون رو نسبت به کارهای خودت کجنکاو کن.. مثلا یه روزی بهش زنگ بزن بگو ادرس فلان خیابون رو چطوری میتونم برم؟ وقتی سوال کرد بگو یه کاری داشتم که انجام داد م و تمام شد.. خودت اخلاقشو بهتر میدونی... اگر میتونی بدون اجازه از خونه بیرون بری.. یه روزی برو باشگاه ورزشی اسم بنویس و هر روز بیرون برو.. با دوستات قرار بذار باهاشون برو بیرون و در مورد اتفاقاتی که در طول روز برات میفته باهاش حرف نزن و فقط وفتی پرسید بگو سلامتی.. خوب بود.
خلاصه کلام اینکه تو هم کاری کن ذهن اون درگیررررررررررر بشه تا یه روزی برسه که خودش بهت بگه چرا تعریف نمیکنی چی شده و کجا رفتی؟
اونوقت تو بهش میگی مگه زن و شوهر باید ریز مسائلشونو به هم بگن؟؟ که اون میکه بلللللللللللله که باید بگن... پس لطفا بذار خودش پیش قدم بشه و اینقدر خودتو به آّب و آتیش نزن که بخوای دو کلمه حرف ازش بیرون بیاری...

در نهابت اینکه یادت باشه این ویژگی خیلی از مردهاست و زیاد نباید بهش حساس باشی ولی میتونی تا حد زیادی اون رو تعدیل کنی...

بار هم منتظر خبرهای خوبت هستم...:72:

نارجیس عزیزم ممنون از راهنماییهات، راستش من از وقتی پیامتو خوندم تصمیم گرفتم دیگه حرف خاصی بهش نزنم و این روند 3 روز ادامه داشت ولی شوهرم انگار نه انگار ، بعضی وقتا میپرسید چه خبر منم میگفتم سلامتی و بعد تموم ، روحیم داغون شده بود ولی سعی میکردم به روی خودم نیارم تا اینکه دیروز به اوجش رسید بعد از یه رابطه دوباره رفت تو لاکش ، دیگه دیوونه شدم دیگه نتونستم ناراحتیمو نشون ندم ، شوهرم وقتی دید ناراحتم همش ازم میپرسید چی شده؟منم دیگه طاقت نیاوردمو بهش گفتم چرا بهم توجه نمیکنی ؟ اونم کلی ناراحت شد گفت من دیگه چه جوری بهت توجه کنم! بهش گفتم دوست دارم بهم توجه کنی ازینکه انقدر تو لاک خودتی ناراحت میشمو هزار تا حرف تکراری که قبلا بهش گفته بودم ، شوهرم بعد ازینکه این حرفارو میزنم تا دو روز خیلی خوب میشه ولی کافیه من شاد و پر انرژی بشم اون دوباره سرد میشه ،این موضوع گذشتو باهم رفته بودیم جایی که دو ساعت راه بود موقع رفت توی ماشین تموم یه ساعت فقط آهنگ گوش کرد حتی یه کلمه هم حرف نزد ، موقع برگشت دوباره هیچ حرفی نزد دیگه تحمل این همه سکوت برام خیلی سخت شده بود ،تا اینکه دلمو زدم به دریا بهش با لبخند گفتم نمیخوای چیزی بگی؟ یهو بهم ریختو کلی ناراحت شد گفت از دیروزه چه حرفایی میزنی، من از صبحه باهات کلی حرف زدم ! در جا خشکم زد آخه اون حرفی نزده بود ازش پرسیدم کی؟ جواب داد ازت پرسیدم عکساتو ببینم ! فکر کنید این جملش در نظر اون یعنی بامن حرف زده اصلا حوصله صداشو دیگه نداشتم حوصله هیچ بحثو هیچ دلیلی از طرف اونو نداشتم بعد از دوباره کلی سکوت کردن سر راه یه جیگرکی واستادو چند تا سیخ جیگر خرید باهم خوردیمو هیچ حرفی نزدیم وقتی دوباره راه افتاد شروع کرد به دلجویی ولی حرفاش باعث شد یه دعوای اساسی باهم داشته باشیم منم وقتی عصبانی میشم کنترلمو از دست میدم و بهش گفتم خیلی پستی ، شوهرم خیلی ناراحت شد ولی سکوت کردو گفت میزارم به حساب اینکه مثل همیشه یه حرفی زدیو بعد پشیمون شدی، خلاصه رسیدیم خونه اون رفت دنبال بقیه کاراش منم از شدت ناراحتی خوابیدم تا ظهر ، وقتی بیدار شدم اصلا حوصله قهر کردنو ادامه ناراحتی نداشتم چند تا اس ام اس فرستادمو ازش معذرت خواهی کردم دیدم بلافاصله اومد خونه و بعد بغلم کردو همه چیز عادی شد ،
ببخشید سرتونو درد آوردم ولی بحث های ما همیشه بی نتیجه میمونه و بعد به فراموشی سپرده میشه ، الانا ترجیح میدم ناراحتیامو بریزم توی دلم تا اینکه بخوام در موردش صحبت کنمو بی نتیجه رها بشه ، احساس میکنم شوهرم حرفامو درک نمیکنه راستش من خودم آدم کم حرفیم و ازون انتظار ماورایی ندارم فقط دوست دارم توجهش بهم بیشتر باشه بهم زیاد محبت کنه ، البته شوهرم واقعا آدمیه که همه ی خواسته هامو برآورده کرده ، تو همه ی کارا همراهم بوده ، از هیچ چیزی واسم کم نزاشته، و تنها مشکلم اینه که مدت زمان باهم بودنمون خیلی کمه ، کم حرف میزنیم، سرش خیلی تو گوشیه، روزا اگه ازش نخوام نمیاد خونه تا شب، بعضی وقتا احساس میکنم هیچ حسی به شوهرم ندارم ، ولی بعضی روزا انقدر عاشقشم که حدو مرز نداره ، همیشه آرزوم اینه که دخترام شوهری گیرشون بیاد که از محبت سیرابشون کنه ، نمیدونم والا شایدم من زیاده خواهم ، شوهرم دیروز بهم میگفت تو دوست داری که همه ستایشت کنن ، نمیدونم چیکار کردم که شوهرم اینطور فکر میکنه ولی به نظر خودم من با یه پیامک از طرف شوهرم خیلی خوشحال میشم، به من میگفت تو تعادل نداری یا خیلی مهربونی یا خیلی بداخلاق ، شاید راست میگه ولی به نظر خودم رفتار شوهرم روی رفتار من تاثیر مستقیم داره کافیه اون یه کار کوچیک کنه هرکاری از دستم بر بیاد واسش انجام میدم ولی وقتی ازش ناراحت میشم واقعا بهم میریزم البته جدیدا سعی کردم رفتارام رو بیشتر کنترل کنم
دوستای عزیزم یه خرابکاری هم پریشب کردم تولد یکی از فامیلا بود تو راه که میرفتیم باید چند تا تماس با موبایل شوهرم میگرفتم هر دفعه شوهرم موبایلو میگرفت رمزشو میزد بعد گوشیو بهم میداد تا تماسمو داشته باشم منم اصلا به روی خودم نمیاوردم ، تقریبا هفت یا هشت باری که تماس میگرفتم هر دفعه شوهرم اینکارو میکرد ، من خیلی ناراحت شده بودم چون مشخص بود که دوست نداشت رمز موبایلشو بفهمم ،دیگه نتونستم طاقت بیارمو بهش گفتم احساس میکنم بهم بی اعتمادی چرا هر دفعه خودت رمزو میزنی ! اونم فوری گفت معلومه که نه، و فوری رمز موبایلشو بهم گفت ، بهش گفتم دونستن رمز موبایلت اصلا برام اهمیتی نداره مهم رفتار توه که ناراحتم میکنه ، گفت من همیشه رمز موبایلمو زود به زود عوض میکنم ، من گفتم ولی قبلا اینطور نبودی و این مخفی کاریت اعصابمو خرد میکنه چون همش فکر میکنم تو به من بی اعتمادی در صورتی که من از رفتار گذشتم خیلی پشیمونم ولی انگار تو هنوز باورت نشده ،ولی اون گفت نه اصلا اینطوری نیستو ازین حرفا
فکر کنم خیلی خراب کاری کردم نه؟

سلام عزیزم به نظر من بعد اعتمادسازی یعنی جلو خودش ودیگران این رو یبان کن البته احتمال شوهرت شخصیت درونگراداره اگه ازاول اینطوری بوده حتما دونگراست و همچنین ببین با خونوادشم اینطوریه کم حرفه یعنی درونکراست و باید بپذیری و دیگه ناراحت نشی ولی اگه میتونی باهاش پیش روانشناس برو یه مقدار میتون شخصیتش تغییر کنه البته اینکه میگی من تو عصبانیت کنترلم ازدست میدم این خیلیبده چون شوهرت هم کم کم مثل خودت رفتار میکنه و دیگه سکوت نمیکنه و باعثزده شدنش میشه میدونم بهتفشار میاد ولی باید همون لحظه خونسردیت حفظ کنی احساس میکنم بیشتر دعوا رو شما شروع میکنی و سرصدا میکنی همین برای سرد شدن یه رابطه کافیه پس بیشتر رو خودت کار کن من بهت گفتم سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کن مخصوصا کلید مرد خیلی کمکت میکنه اگه روابطتون گرم بشه اونم بیشتر حس صمیمیت میکنه و حرفاشو کم کم میگه اگه همسرت اومد حرفی زد فقط گوش کن گوش دادن فعال گاهی سر تکون بده خوب نگاش که بفهمه داری بهش توجهدمیکنی وقتی حرفاش زد شما اصلا ایراد گیری نمیکنی فعلا فقط تایید میکنی مثلا گفت دوستم میگه فلان کار کنم اصلا نمیگی نه به ضرر مونه ممکنه ورشکست بشی ازین حرفا فقط مثل یه دوست صمیمی گوش میکنی کم کم که بهت اعتماد کرد بعد یه مدت میتونی راه حل هم بدی فقط زمان میخاد
حتی من کسی رو میشناختم که شوهرش راجع به زنا و اینکه ازش درخاستدوستی داشتن به زنش میگفت چون اون خانوم اصلا اون لحظه هیچ نمیگفت فقط میذاشت حرف بزنه و اون مرد خیلی با زنش احساس صمیمیت داشت
ولی اگه میتونی بریت مشاوره البته اون حرفی که شما زدی نه بد نبوده باشوهرت راحتباش راحتو صمیمی وبا احترام حرفاتو بگو ولی همیشه قبلش کلیاز خوبیاش تعریف کن و اینکه بهش افتخار میکنی و بعد حرفای دلت و اون چیزایی که ازش میخای بدونه غرغر خیلی ارومو با احترام بهش بگو مثلا بگوخیلی مهربونی اینقدر خوشم میاد مودبیتو دعواها سکوت میکنی ........بعد بگو خیلی خوشم میاد باهام میای مثلا مثل اوندفعه دردل میکنی خیلی خوبه که اینقدر مهارتهای زندگیرو بلدی میکم اغراق کن کار کوچیکخوبش رو
اگه یوق

- - - Updated - - -

سلام عزیزم به نظر من بعد اعتمادسازی یعنی جلو خودش ودیگران این رو یبان کن البته احتمال شوهرت شخصیت درونگراداره اگه ازاول اینطوری بوده حتما دونگراست و همچنین ببین با خونوادشم اینطوریه کم حرفه یعنی درونکراست و باید بپذیری و دیگه ناراحت نشی ولی اگه میتونی باهاش پیش روانشناس برو یه مقدار میتون شخصیتش تغییر کنه البته اینکه میگی من تو عصبانیت کنترلم ازدست میدم این خیلیبده چون شوهرت هم کم کم مثل خودت رفتار میکنه و دیگه سکوت نمیکنه و باعثزده شدنش میشه میدونم بهتفشار میاد ولی باید همون لحظه خونسردیت حفظ کنی احساس میکنم بیشتر دعوا رو شما شروع میکنی و سرصدا میکنی همین برای سرد شدن یه رابطه کافیه پس بیشتر رو خودت کار کن من بهت گفتم سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کن مخصوصا کلید مرد خیلی کمکت میکنه اگه روابطتون گرم بشه اونم بیشتر حس صمیمیت میکنه و حرفاشو کم کم میگه اگه همسرت اومد حرفی زد فقط گوش کن گوش دادن فعال گاهی سر تکون بده خوب نگاش که بفهمه داری بهش توجهدمیکنی وقتی حرفاش زد شما اصلا ایراد گیری نمیکنی فعلا فقط تایید میکنی مثلا گفت دوستم میگه فلان کار کنم اصلا نمیگی نه به ضرر مونه ممکنه ورشکست بشی ازین حرفا فقط مثل یه دوست صمیمی گوش میکنی کم کم که بهت اعتماد کرد بعد یه مدت میتونی راه حل هم بدی فقط زمان میخاد
حتی من کسی رو میشناختم که شوهرش راجع به زنا و اینکه ازش درخاستدوستی داشتن به زنش میگفت چون اون خانوم اصلا اون لحظه هیچ نمیگفت فقط میذاشت حرف بزنه و اون مرد خیلی با زنش احساس صمیمیت داشت
ولی اگه میتونی بریت مشاوره البته اون حرفی که شما زدی نه بد نبوده باشوهرت راحتباش راحتو صمیمی وبا احترام حرفاتو بگو ولی همیشه قبلش کلیاز خوبیاش تعریف کن و اینکه بهش افتخار میکنی و بعد حرفای دلت و اون چیزایی که ازش میخای بدونه غرغر خیلی ارومو با احترام بهش بگو مثلا بگوخیلی مهربونی اینقدر خوشم میاد مودبی تو دعواها سکوت میکنی ........بعد بگو خیلی خوشم میاد باهام میای مثلا مثل اوندفعه دردل میکنی خیلی خوبه که اینقدر مهارتهای زندگیرو بلدی یکم اغراق کن کار کوچیک خوبش رو بزرگ کن پنهان کاری شما خیلی خوب نیست کلا ازش تعریف تمجید ک

سلام بچه ها خواهش میکنم بهم بگید چیکار کنم کمک میخوام
راستش امروز تولدمه من صبح ساعت 5.30 سالگرد تولدمه ،امزوز یهو از خواب بیدار شدم دیدم شوهرم سر نمازش سرش تو گوشیه ، من اول فکر کردم داره نماز شب میخونه ازش پرسیدم ساعت چنده گفت 5.15 ولی یهو متوجه شدم گوشی دستشه اونم اصلا به روی خودش نیاورد به کارش ادامه داد انگار که داره دعا میخونه منم با اینکه خیلی عصبی شده بودن هیچی نگفتمو سعی کردم بخوابم ولی اون بعد از چند دقیقه بدون اینکه حتی تولدمو بهم تبریک بگه دو رکعت نماز خوندو بهد رفت روی مبل خوابید دوباره دلم شکست که چرا با اینکه امروز تولدمه نیومد پیشم اعصابم خیلی خرد شده بود اصلا خوابم نمیبرد تا اینکه ساعت هفت پاشد رفت ورزش کنه در صورتی که یادم نمیاد آخرین بار کی بوده که ورزش کرده بازم به روی خودم نیاوردم بعد از ورزش اومد بغلم کردو بدون اینکه حتی بهم سلام کنه یا چیزی بگه خواست با من رابطه داشته باشه دلم میخواست بزنمش این همه بی توجهی داشت دیوونم میکرد ولی سعی کردم هیچی نگم ولی اون وقتی سردی منو دید پا شد رفت دیگه هیچی نگفت اینکارش باز دیوونم کرد میخواست بره سرکار ، اگه میرفت تا وقتی که برمیگشت ممکن بود طول بکشه و من اصلا نمیتونستم موضوع رو حل نشده بزارم بهش با ناراحتی گفتم تولدم مبارک اونم بعد ازینکه اینو گفتم گفت تولدت مبارکو شیرین زبونی ولی من دلم خیلی ازش پر بودو اصلا بهش محل ندادم پرسید چی شده ولی من قضیه موبایلشو به روش نیاوردمو دلیل ناراحتیمو بی ملاحظگی اون و تبریک نگفتنش بیان کردم اونم کلی معذرت خواهی کردو منم به روی خودم نیاوردم و همش به خودم تلقین میکردم که حتما داشته دعا میخونده خلاصه یه صبحونه عالی درست کردو منم چون نمیخواستم توی ذوقش بزنم خیلی خوشحالیمو نشون دادمو ازش تشکر کردم و بعدش رفت سر کار
این قضیه گذشتو من اتفاق صبحو تقریبا داشتم فراموش میکردم الان میخواستم یه چرت بخوابم یهو یاد یه شماره افتادم که قبلا بهش مشکوک بودم یهو تصمیم گرفتم تا از یه شماره دیگه به اون شماره زنگ بزنم ببینم خانمه یا آقا ، آخه شوهرم قبلا بهش یه پیام مشکوک فرستاده بود با ترس و لرز زنگ زدم ولی در کمال ناباوری شنیدم یه خانم گوشیو برداشت دارم میمیرم اصلا نمیدونم چیکار کنم
امشب قراره شام بریم بیرون اصلا نمیتونم به روی خودم نیارم نمیتونم ناراحتیمو نشون ندم از طرفی دوست ندارم شوهرم بفهمه رفتم سراغ گوشیش یا بهش مشکوکم چون مطمئنم یه جوری سر و تهشو بهم میدوزه دارم دیوونه میشم توروخدا بهم بگید چیکار کنم وقتم کمه هر لحظه ممکنه شوهرم از سرکار بیاد خونه
وای خدایا اگه چیزی باشه چیکار کنم با دو تا بچه کوچیک نمیتونم روحیمو حفظ کنم

سلام دوستان ، شبتون بخیر، نمیدونم چرا تا الان کسی جوابی بهم نداده ، دلم خیلی از شوهرم گرفته ، نمیدونم اصلا چرا رفتارش اینطوریه ، با اینکه به خودم جرات دادم زنگ زدم و صدای خانمی شنیدم ولی تا امروز خودمو توجیه کردم شاید آقایی بوده و صداش دو رگه بوده و من اشتباه کردم، حتی تا الان به خاطر اینکه نظرم عوض نشه دوباره جرات نکردم زنگ بزنم نکنه که مطمئن بشم و با همین تردیدی که داشتم و دارم روز به روز سعی کردم بهتر باشم یا حداقل مثل همیشه، همش به خودم رسیدم خونه تمیز غذا آماده روی خوش ولی دارم دیوونه میشم مخصوصا با کاری که شوهرم امشب کرد اصلا نمیدونم چه جوری بیان کنم ولی خیلی سربسته بهتون بگم بعد ازینکه کلی به خودم رسیده بودمو بعد از یک ساعت که منتظر شدم بچه ها بخوابن با اینکه شوهرم نیت منو میدونست خیلی زود روی مبل خوابید در صورتی که من کنارش بودم و اینجور موقع ها اصلا ندیده بودم که خوابش ببره ، حالا بماند که چقدر غرورم شکست و بعد ازینکه بیدارش کردم بیاد سرجاش بخوابه بدون هیچ انتظاری با کمال پررویی خودشو زد به اون راه و سرم داد زد ، اگه میدیدم ناراحته یا خسته است یا اثری از غم و غصه یا خستگی روز توی چهرش میدیدم اولا اصلا خودمو بهش تحمیل نمیکردم ثانیا دلم خوش بود که این رفتارش به خاطر خستگیشه ولی از رفتارش واقعا شوکه شدم آخه چرا اینطوری شده نکنه واقعا خبریه ؟!خدایا خودت کمکم کن خسته شدم