باغ غنی ذهن شما

به نام خدا





سلام بر همه دوستان




به امید خدا ، این مباحث را در این تاپیک بررسی می کنیم :



- از ارزشمندی انسان می گوییم ،،،

- انسان را از بعد مادی و معنوی بررسی میکنیم ،،،

- در مورد ساختار مغز صحبت میکنیم ،،،

- ذهن را بررسی و راه ها ی کنترل و مدیریت ذهن را بیان می کنیم ،،،

- چند تمرین هم به عنوان کارگاه های آموزشی در این حورزه بررسی میکنیم




منابع کمک گرفته شده :



- کتاب قدرت مغز و مهارت های رویایی ( از آنتونی رابینز )

- راز شاد زیستن ( از اندرو متیوس)

- تحقیقات مطالعاتی





.......................................




http://www.hamdardi.net/imgup/597835f1de61204223.jpg

مقاله 1 :




اگر ما بخوایم ویژگی انسان را بررسی کنیم – باید انسان را در دو بخش ، تقسیم بندی کنیم :

اول : بُعد مادی آن ، که همان جسم انسان می شود

دوم : بُعد معنوی آن که همام روح و ذهن می شود



اگر انسان را فقط در بُعد جسم در نظر بگیریم ، می توانیم بگوییم برتری زیادی به موجودات آفرینش نداریم،،، چون امکان داره موجوداتی باشند از نظر جسمی از انسان پیچیده تر و یا حتی از نظر جسمی قوی تر .

برتری انسان نسبت به دیگر مخلوقات بیشتر به لحاظ ساحَت روحی یعنی : عقل و معرفت قلبی هست و انسان با این اعتبار می تواند خلیفه خدا در زمین باشد ،،،

یعنی :منظور از خلافت الهی انسان این است که مظهر نشانه و صفات وجود خدا درعالم باشد.

ملاک برتری ، شرافت انسان است، نه جنبه جسمانی او . چه بسا ویروس که ریزترین موجود است و حتی با چشم دیده نمی‌شود، جسم انسان را از پای در ‌آورد.

روشن‌ترین دلیل بر این که برتری و شرافت انسان مربوط به جنبه روحی اوست این است که ، چه بسا انسان‌ها به دلیل ضعف و عدم پرورش در معرفت قلبی و عقلی ،خودشان را نزول دهند .

قرآن کریم به صراحت می فرماید : «اینان فقط مانند چهار پایان‌اند، بلکه گمراه‌ترند».

از طرفی انسان می تونه با پرورش عقل و معرفت قلبی از فرشتگان هم برتری داشته باشه .

مقاله 2



انسان از خداوند ، هدیه ای ارزشمند گرفت ،،هدیه ای به نام مغز،،،جایی که می تونیم اون را به عنوان یه کارگاه در نظر بگیریم،،،کارگاهی که تولید اندیشه می کنه.





خب بریم ببینیم این مغز چیه :


ظرفیت و توانایی واقعی مغز غیر قابل سنجش هست،،، دانشمندان اطلاعاتی در زمینه بدست آورده اند – ولی شاید هم هنوز به قدرت واقعی مغز دست نیافتند.

مغز سوخت می خواد – سوخت اون هم اکسیژن خونمان و اندکی گلوکز ( یه نوع قند موجود در خون )

بنده خدا چیز زیادی نمی خواد :)

از لحاظ قدرت و حساسیت ، مغز می تونه حتی با بزرگ ترین تکنولوژی کامپیوترهای مدرن مقابله کنه ،،

مثلا مغز می تواند در هر ثانیه تا سی بیلیون بایت اطلاعلت را پردازش کنه - چیزی حدود 10 هزار کلیومتر کابل و سیم !

سیستم عصبی مغز ، حدودا دارای بیست و هشت بیلون نورون است .

دستورات مغز به سایر اندام ها به وسیله نورون ها جابه جا و تفسیر می شود و به مغز ارسال می شود . ( سیستم عصبی )

جالب این جاست هر یک از این نورورن ها ، خودش یک کامییوتر کوچک هست – حدود یک بیلیون بایت اطلاعات پردازش میکنه.

سرعت این نورون ها در هر فرد فرق میکنه ،،،

به عنوان مثال ، فردی که نقاشی خوبی داره سرعت این نوررون ها و جابجایی و انتقال آن به مغز سریع تر هست با یه فردی که نقاشی خوبی نداره ،،،

مثلا اگه شما می بینید که یه بچه 7 ساله از یه شخص 20 ساله بهتر نقاشی میکشه ،،دلیل اش برا این هست .

جالب این جاست که مغز هم تقویت میشود ،،،مثلا کسی که نقاشی اش خوب نیست میتونه با تمرین این نورون های مغزی راتقویت کنه و بعد یه مدت نقاشی اش خوب میشه ،،،

ولی اون بچه 7 ساله که این جوری میکشه – نشون میده این نورون ها در این قسمت سرعت بیشتری دارنند تا فرد عادی .این جاست که مثلا به اون فرد میگوییم فرد با استعدادی هست .

در واقع ما می توتنیم مغز خود را تقویت کنیم - یا به عبارتی خودمان را باهوش تر کنیم .

یکی از تمرین هایی که باعث تقویت نورون ها و یا قدرت مغز میشه ، همان تمرین نقاشی کردن ،،،

یا اگر دست راست هستید از این به بعد سعی کنید با دست چپ غذا بخوردید – یه مدتی ( من خودم امتحان کردم )







چرا ما این همه قدرت داریم در مغز – ولی نمی توانیم شاد باشیم ؟

چرا نمی توانیم رفتارهای غلطی مثل سیگار – پر خوری و ..... را ترک کنیم ؟

چرا نمی توانیم افسردگی را برطرف کنیم ؟

دانشمندان نورون شناس ، پیوندهای نورونی را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که نورون ها پیوسته پیام های الکترو شیمایی را به مسیرهای عصبی ارسال می کنند ،،،

یعنی : در مسیر آنها هیچ گونه ترافیکی وجود ندارد.

این ارتباطات در یک لحظه صورت می گیرد – هر ایده یا خاطره در مسیر خود حرکت می کند. و ترافیک ایجاد نمیشه ،،

مثلا یه بنده خدایی در ایران پدر علم خواستگاری رفتن هست !:welcoming:

این بنده خدا مثلا می تونه خاطره هر بار خواستگاری رفتن و همزمان با آن موسیقی که دوست داره را در ذهنش بیاره،،،بدون اینکه ترافیکی صورت بگیره :)

عجب قدرتی داره این مغز .

این پیوند های عصبی برای انسان خیلی مهم هستند ،،مثلا امکان داره شخصی بگه : کاشکی من عصب نداشتم و دستم را روی آتش قرار می دادم ،،

آیا به نظر شما خوب بود ؟

شما فرض کنید ما سیستم عصبی ما کار نمی کرد – بعد مثلا ، از سر کار وقتی برگشتیم خونه می دیدیم : ای داد بی داد – چرا شَست پام نیست ؟ نکنه تو آسانسور جا گذاشتم :)




.....................................

خب در مورد ذهن بگیم ،،،سئوال پیش میاد که ذهن چیست ؟

معمولا متخصصان این حوره ( عصب شناسان – روانشناسان و ....) به پاسخ این سئوال نمی پردازند،،،بلکه کار آن ها ، توضیح و توصیف چگونگی کارکرد مغز هست..

مثلا مثل این میمونه که بگیم گرانش چیست ؟

فیزیکدانان معمولا به این سئوال پاسخ نمی دند و به جاش می گند :

گرانش چگونه عمل می کند . مثلا گرانش زمین g=9.8


شاید یه شخصی برگرده بگه : من به وجود ذهن اعتقاد ندارم،،

یکی دیگه میگه من به الکتریسته اعتقاد ندارم ،،

اعتقاد نداری عزیز دلم :) ،،،،خب ، بیا دستت را بذار تو پریز برق ، اعتقاد پیدا میکنی :)

درسته الکتریسته را نمی تونیم ببینیم ولی ثابت شده ست .

ذهن انسان همه چیز را کنترل می کند ..... ادراکات، تصورات ، تفکرات ، اعتقادات .بطور کلی تمام جنبه های شناختی رفتار انسان تحت کنترل است.

جهان و هر آنچه که در آن موجود است، ازطریق تصورات ما در ذهن انعکاس می یابد.

ما می توانیم از طریق روشهای کنترل ذهن این تصورات را تغییر دهیم،،، و آن وقت خواهیم دید که واقعیت های زندگی ما نیز دستخوش تغییر خواهند شد،

یا به زبان دیگر : اگر ما توان آن را داشته باشیم که ذهن خودمان را تحت کنترل درآوریم قادر خواهیم بود دنیای مطابق با آرمانها و ایده آل های خودمان بسازیم.

تصویر ذهنی که ما از خویش داریم براساس اعتقادات ، باورها ، ارزش های حاکم بر جامعه، تجارب گذشته ، موفقیت ها ، شکست ها ،تحقیرها و پیروزیها شکل گرفته است

و از مجموعه این عوامل است که در ذهن تصویری از خود می سازیم .





ذهن انسان دارای دو بخش است:

1- ذهن هوشیار یا ضمیر خود آگاه

2 - ذهن نیمه هوشیار یا ضمیر ناخودآگاه .

یک کوه یخی را در نظر بگیرید – وقتی ما کوه یخی را می بینیم فکر می کنیم که همه ی آن ، همان بیرون آن هست که می بینیم ،،یعنی ضمیر هوشیار ( خوداگاه )

اما قسمتی که اهمیت دارد ، همان نیمه پنهان آن هست ( ضمیر ناخواداگاه )

شما به یه درخت عظیم جثه بلوط توجه کنید – درخت بلوط تنومند اش مدیون تنه آن نیست ،،،بلکه مدیون دانه و ریشه در خاک اون هست ( ضمیر ناخوداگاه )

نظر شما ؟

یه کاغذ بردارید - خط فرضی وسط آن بکشید

سمت راست را دنیای خودتان فرض کنید

سمت چپ را دنیای نامرئی ( معنوی ) در نظر یگیرید

به نظرتان می توانید بین دنیای مادی و معنوی تغییر مکان دهید ؟


آیا نظام فکر شما اجاره می دهد در این دو مکان پرواز کنید ،،،؟

مقاله 3




ضمیر خوداگاه ( ذهن هوشیار ) توسط حواس پنچگانه و شناخت عینی از دنیای بیرون تعریف می شود،،

ضمیر ناخوداگاه ( ذهن نیمه هوشیار ) توسط رویاها و فکرها و پندارها – خواب های شبانه – الهامات و تلقین ها .... تعریف می شود

مثلا :

وقتی قدم می زنیم در کوچه و خیابون ، آیا به هر قدمی که بر می داریم توجه می کنیم ؟

وقتی آدامس می جوییم به آن فکر می کنیم ؟

وقتی در حال خوردن آش رشته مادرمان هستیم به چگونگی هضم آن فکر می کنیم ؟

آیا وقتی می خوابیم باید به فکر تنفسمان باشیم ؟

هیچ کدام از این کارها با قسمت هوشیار ذهنمان نمی کنیم - تمام این کارها توسط نیمه هوشیار ذهن انجام می شود.





بهترین راه درک ذهن هوشیار و نیمه هوشیار این است که به آنها بصورت یک باغچه نگاه کنیم ،،

شما یک باغبان هستید و در طول روز مشغول کاشتن دانه هایی ( همان اندیشه‌هائیست که روزانه به فکر خود راه می‌دهید) هستید،،

هرچه را که می کارید در تن و محیط زندگیتان درو می کنید .




برای اینکه به سرزمین رویایی خودمان برسیم ،،،باید آن را بسازیم !،،،،قبل از وقوع بسازیم /

اگر دوست داریم رابطه مون با همسرمان بهتر باشه - باید اول در ذهن او را بسازیم و خلق کنیم .

در واقع ما به سمت افکارات خود حرکت می کنیم ،،

حتی اگر به چیزهایی که مورد علاقه مان نیست فکر کنیم باز به همان سمت می رویم ،،

مسیر ذهن ، در جهت افکار حرکت می کند ، نه در مسیر گریز از آن .





ان شالله در مقاله های بعدی ادامه می دهیم .

مقاله 4




شاید تا کنون بارها از زبان دانشمندان شنیده باشیم که :

افراد تنها از ۱۰درصد ذهن خودآگاه خود استفاده میکنند،،و از اون طرف ،،ضمیر ناخودآگاه بسیار بزرگتر و نیرومندتر عمل میکند ،یعنی : در حدود ۹۰درصد دیگر از واکنشهای ذهنی ما را نیز همین قسمت تحت کنترل خود دارد.

ضمیر ناخودآگاه در محل استقرار خود از ما محافظت کرده . هر چیزی را که در زندگی خود با حواس پنجگانهمان احساس میکنیم، تمام چیزهایی را که میبینیم، میشنویم، حس میکنیم، میچشیم و بو میکنیم ،برای تحلیل و

بررسیهای آتی به ذهن فرستاده میشوند و در قسمت ضمیر ناخودآگاه ما ذخیره خواهند شد ،،، در این قسمت از ذهن، نوعی مرجع کامل پیرامون کلیه وقایع زندگی ما درست میشود.

فرض کنید شما یک تجربه منفی را در زندگی خود بدست آورده باشید، در این شرایط خاطره آن واقعه ناگوار در ذهن شما ثبت و ضبط خواهد شد. اگر در هر زمان دیگری با یک چنین رویدادی به طور مجدد در زندگی خود

مواجه شوید، ضمیر ناخودآگاه به طور اتوماتیک آن خاطره منفی را به یاد میآورد و فوراً احساسات، تصاویر و خاطرات مشابه را به ذهن میفرستد،، همه خاطرات گذشته را به یاد شما می آورد و به شما آموزش میدهد که

چگونه میتوانید با در نظر گرفتن همه احساسات و افکارتان به آن پاسخ دهید.

یک نمونه مناسب که میتوان در این زمینه مطرح کرد، مثال همان کتری پر از آب در حال جوشیدن است.

اگر دست ما یک مرتبه با کتری بسوزد، در ذهن ما حک میشود که کتری داغ بوده و میتواند دست ما را بسوزاند و به ما آسیب وارد سازد ،، اگر یک چنین قابلیتی را نداشتیم، آنوقت به تکرار اشتباهات خود ادامه میدادیم.





ضمیر ناخودآگاه این قابلیت را دارد که در آن واحد کارهای متفاوت را انجام داده و واکنشهای بیشماری را بررسی کند .

در عین حال ما میتوانیم راه برویم، تنفس کنیم، قلبمان ضربان خود را داشته باشد و ... همه این وقایع در ذهن فرد ثبت میشود.

ذهن انسان به صورت ۲۴ساعته در حال فعالیت است، یکسره و بدون توقف و استراحت.

یکی دیگر از نمونه های بارز ضمیر ناخودآگاه، رانندگی است.

زمانی که ما در حال رانندگی هستیم، اصلاً به نحوه عملکرد خود فکر نمیکنیم و تمام اعمال خود را با فکر انجام نمیدهیم ، بلکه همه کارها به صورت اتوماتیک انجام می شوند، ما فقط رانندگی میکنیم.

نکته مثبتی که در مورد ضمیر ناخودآگاه وجود دارد، این است که ما را قادر میسازد تا آرزوها و اهداف خود را عملی کنیم.

میتوانیم ذهن خود را طوری برنامه ریزی کـنیم کــه ســبب موفقیت ما در تمام عرصه های زندگی شود.

همه افکار، رفتار، و تجربیاتی که از طریق ذهن خودآگاه درک میشوند، در ضمیر ناخودآگاه ما ثبت و ضبط میشوند،

اما نکته جالبی که باید در این زمینه به خاطر داشت آن است که ، ضمیر ناخودآگاه هیچ گونه تفاوتی میان واقعیتها و تصورات ذهنی فرد قائل نمیشود.

برای ضمیر ناخودآگاه فرد ،محدودیتی در زمینه زمان و مکان وجود ندارد.

یکی از بهترین تکنیکهایی که از طریق آن مــیتوانیم ضمــیر ناخـــودآگاه خود را برنامه ریزی کنیم ، این است که موفقیت را در ذهن خود به تصویر بکشیم .

این کار به ما کمک میکند تا بتوانیم به صورت خودآگاه جذب چیزهایی بشویم که آنها را میخواهیم .

به هر چیزی که فکر میکنیم، از قسمت خودآگاه مغز به قسمت ناخودآگاه فرستاده میشود و ضمیر ناخودآگاه نیز آن را به عنوان یک حقیقت میپذیرد.

نباید به خودمان بگوییم : «من شکست میخورم»، «توانایی انجام این کار را ندارم»، و یا «قابلیت انجام چنین کاری را ندارم»؛ چراکه ضمیر ناخودآگاه به سرعت آن را باور کرده و به عنوان یک حقیقت آن را میپذیرد.




باید به ضمیر ناخودآگاه خود آموزش دهیم که فقط به موفقیت، شادی، کامیابی، سلامت و عشق فکر کند.




ان شالله در مقاله های بعدی ادامه می دهیم .

مقاله 5






مثالی می زنیم از ضمیر خود آگاه و نا خودآگاه :


یه کشتی را در نظر بگیرید – این کشتی ، پرسنلی دارد – از جمله ناخدای کشتی – خدمه و مهندسنین کشتی و .....

ضمیر خودآگاه ما ، مانند ناخدای یک کشتی است ، که بر روی عرشه ایستاده و فرمانهایی را صادر می کند.

و خدمه کشتی در واقع ضمیر ناخوداآگاه ما ،،،که فرمان های نا خدا را انجام می دهند .

مهندسین و خدمه ها ی کشتی ، گوش به فرمان ناخدا هستند .

چرا ؟

چون میگن ، بابا این یه چیزی حالیش ِ – تجربه داره – هر چه میگه راست هست.

ناخدا دستور می ده – ولی این خدمه هستد که کشتی را جلو می برند .

اگر هر روز به خودمان بگوییم ، من حالم خوب نیست – من موفق نیستم – چرا مریض نمی شم – شوهرم دوسم نداره - زنم دوسم نداره و....

خب ، ضمیر ناخودگاه هم میگه :

فرمانبردارم قربان - دستور شما انجام میشه .



ما باید به ضمیر ناخوداگاه مان ، الگوی خوب بدهیم :
مثلا الگوی شاد بودن – الگوی نظم - الگوی عشق و .....




سئوال :


به نظر شما ، آیا الگوها قابل تغییر هستند ؟

آیا ما عادت می کنیم به چیزی ؟

یا یه سیستم شبکه ای عصبی در ذهنمان هست ؟

آیا کسانی که سیگار می کشند - به سیگار عادت کرده اند؟




نظر شما ؟





ان شالله بیشتر صحبت می کنیم .

مقاله 6



خب ، رسیدیم به آن جایی که باید الگوی ذهنی داشته باشیم ،،این الگوی ذهنی هم میتونه مثبت باشه و هم منفی .

سئوال پیش می یاد اینکه چرا بعضی از ماها ، الگوهای منفی انتخاب می کنیم ؟

این موارد را با چند مثال بررسی کنیم :



الگوی غم و ناراحتی


بعضی ها هستند از زندگی خودشان یه داستان و یه تراژدی سراسر غم و اندوه می سازند ،،

مثلا تو کوچه طرف را می بینی و ازش می پرسی : حالت خوبه ؟ - چه خبر ؟

بعد از چند دقیقه که پاسخ شما را داد ،، از سئوال کردن خودتان پشیمون می شید :)

مثلا خودم از دوستم چند وقت پیش سئوال بالا را پرسیدم ،،

بهم گفت : باغبان چی بگم ! – هی – امان از روزگار - ماشینم بنزین نداره - در کارم امنیت شغلی ندارم - ازدواج نکردم – دارم مریض می شم – دیگه کارم تمومه :)

بعد من ازش تشکر کردم ، داشتم می رفتم گفت ، راستی پسر همسایمون هم فوت کرده - راستی .....:)

دیگه دویدم و در رفتم :)






الگوی ترس از حادثه و اتفاق


بعضی ها هستند ، همیشه دنبال یه حادثه خطرناک برای خودشان و خانواده شان هستند ،،، هی به خودشون میگن : چرا اتفاق نمی افته ؟ چرا از نردبون نمی یافتم ؟ چرا امروز تصادف نکردم ؟

یه بنده خدایی تو خیابون همین جوری بود – درست یه قدمی پای من ترمز کرد ،، بهش گفتم راحت باش – فقط 1 متر مونده بود - ان شالله دفعه بعد :)

به من میگه من هفته ای 4 و 5 بار تصادف می کنم – بهش گفتن شما تو ذهنت به این باور رسیدی که باید هفته ای 4 نفر را زیر کنی !

یا الگوی ذهنت را عوض کن ، یا برای سلامتی خودت هم شده بی خیال ماشین شو !

من که مهم نیستم :) - به فکر خودت باش عزیز .






الگوی مریضی



طرف میگه من هر 3 ماه یه بار مریض می شم- هر شنبه صبح سرم درد میگره ،،،، و جالب این جاست که همین جوری هم میشه .

یا مثلا طرف میگه ،،، من صبح ها زود از خواب بلند نمیشم - من به موقع سر قرار نمی رسم و ...





بهتره از الگوهای شاد و مثبت استفاده کنیم - مثلا :

من به لطف خدا ، همیشه شاد و سرحالم

همیشه سالم و تندرستم

من موفق هستم

من زیبا هستم

و ......






ما باید الگوهای منفی را تغییر بدیم ،،، یعنی الگوی مثبت جای آن قرار دهیم .

بالاخره ، هر چیزی بهایی داره - اگر من می خوام الگوی پرخوری را حذف کنم – باید بهایش را بپردازم ،،،

مثلا کسی که می خواد رژیم غذایی بگیره ،، میگه : آقا من دیگه کیک نمی خورم،، یه دفعه میبینه همسایه– خانواده– و یا به هر طریقی دیگر همان روز شما در روبروی کیک قرار میگیرید ،،،

و یا به یک عروسی دعوت میشوید که پر از غذاهای های خوشمزه هست

آیا اون طرف باید بره ؟

یا اگر رفت باید همه چی را بخوره ؟

به نظرم می تونه بره ولی اگر رستوران یا عروسه بره – فقط سالاد بخوره – یا غذا را نصف کنه :)

شاید اون موقع به ذهن طرف برسه که بگه :

آره – چاره ای نیست - من همیشه این طوری بودم و هرگز خودم را نمی تونم عوض کنم !

اما حقیقت این است که ما می توانیم .







ان شالله بیشتر صحبت می کنیم .








http://www.hamdardi.net/imgup/597835f1c2adf4c849.jpg

مقاله 7




http://www.hamdardi.net/imgup/659065e89f62d77b4d.jpg



وقتی کاری را برای اولین بار انجام می دهیم ، یه ارتباط فیزیکی و یک رشته ی عصبی نازک ایجاد می کنیم ( نورون ها ) ،،،

در واقع این کار باعث میشه ما به آن احساس و به آن رفتار دسترسی داشته باشیم .

مثلا اگر ما تا حالا به آب جوش دست نزده باشیم – دست زدن به آب جوش ، باعث میشه اون احساس در ما ثبت بشه،،به عبارتی ، این احساس به ضمیر ناخواداگاه می رود.

هر بار که رفتاری را تکرار می کنیم ، این ارتباط ( شبکه های عصبی یا نورون ها ) تقویت می شود و ما یک رشته عصبی به رابطه اضافه می کنیم ،،

این جوری میشه که ، ما حتی اسم آب جوش هم می یاد ، بعضی موقع ها احساس آن را درک می کنیم !

یا مثلا کسانی که سیگار میکشند را در نظر بگیرید :

بار اول که اون فرد تا حالا سیگار نکشیده – سیستم مغزی اون از سیگار چیزی نمی فهمیده ،

با کشیدن اولین نخ سیگار – یه رشته عصبی نازک در مغز او ایجاد می شود ،

وقتی بار دوم این کار کند – این رشته قوی ترمیشه ،

وقتی یه هفته این کار را کند - این پیوند باز هم قوی تر میشه ،،

وقتی یک سال بگذرد – شاید همه بگن اون عادت کرده به سیگار کشیدن ،،، ولی در واقع درون سیستم عصبی خودش شبکه یی از پیوند های عصبی قوی ایجاد کرده .






مایکل مرزنیخ از دانشگاه کالیفرنیای سان فرانسیسکو، به صورت علمی ثابت کرد که هر چه بیشتر یک رفتار را تکرار کنیم ، آن الگو قوی تر میشه،،،

حالا چی کار کرد :

رفت روی یه میمون بیچاره آزمایش کرد :)

آقای مرزنیخ ، اعصاب مربوط به یکی از انگشتان میمون را در مغز او مشخص کرد و آزمایش گرفت ،،

سپس میمون را آموزش داد ، که برای گرفتن غذایش ، فقط از آن انگشت استفاده کند . ( البته با دادن جایزه به میمون )

مرزنیخ برای بار دیگر اعصاب مربوط به لمس دست را در مغز میمون آزمایش کرد ( می خواست تغییر را نسبت به آزمایش اول مقایسه کنه ) ،،،

و متوجه شد ، بخش پاسخ دهنده با سیگنال انگشت در اثر استفاده زیاد ، حدود 600 درصد رشد کرده است ،،،

میمون بدون آنکه جایزه هابی بگیرد ( گرفتن غذا به عنوان مثال ) با همان انگشت رفتار را ادامه می داد ، چون سیستم عصبی و شبکه ای قوای در او ایجاد شده بود .

برای انسان هم ، همین هست – کسانی بودند که سیگار را ترک کرده اند ، اما هنوز فشار و ناراحتی را احساس می کنند .

به این علت هست که ما در برابر تغییر الگوها با مقاومت روبرو می شویم ،،،چون سیستم عصبی ما شبکه ای از پیوندهای عصبی قوی ایجاد کرده .





بریم سراغ میمون :

این میمون عادت کرد با اون انگشت غذا را بگیره ،

حالا اومدند راهی امتحان کردند که دیگه با اون انگشت استفاده نکنه ،،،

اومدند میمون را مجبور کردند ، دیگه با اون انگشت که عادت کرده بود غذا نگیره و استفاده نکنه ،،،

این باعث شد بخشی از مغز که این ارتباطات عصبی را بوجود آورده بود کوچک و بنابراین پیوند عصبی اش تضعیف شد.

این نکته برای این مهم هست که ما می توانیم عادتی را ترک کنیم .

ما باید ترک یه عادت و یه الگو بد را در بلند مدت و برای همیشه تجربه کنیم ،،،نه برای کوتاه مدت ،،

اگر ما شجاعت را در زندگی به کار نگیریم – شجاعت کم میشه ،،،

تعهد اگر اعمال نشود ضعیف می گردد ،،

عشق اگر تقسیم نشود هدر می رود .






ان شالله در آینده بیشتر صحبت می کنیم .

مقاله 8





http://www.hamdardi.net/imgup/659065e8a00f926d2a.jpg



شروع هر عادت ، مثل یه رشته ی نامرئی ست، اما هر بار که آن رفتار را تکرار می کنیم،،آن رشته را تقویت می کنیم ،و رشته های دیگری به آن می افزاییم - تا این که تبدیل به یک کابل بزرگ میشه.

برای همین هست که ، کسی 20 سال عادت کرده ، صبح ها دیر بلند بشه ،،،براش سخته که فرداش صبح زود از خواب بلند بشه.

ولی اگر با ساختار ذهن آشنا باشیم ، به راحتی میتونیم از عهده این کار بر بیام .





همه ما در زندگی برای رهایی از درد و کسب لذت ، بعضی الگوهای فکری و رفتاری داریم ،،

همه ما احساساتی نظیر کسالت ، سرخوردگی ، خشم یا آشفتگی را تجربه نموده ایم و برای پایان دادن به این احساسات روش هایی داریم.

مثلا بعضی ها برای رهایی از درد هاشون ، می رن خرید - برخی غذا می خورند – برخی سیگار میکشند،،

برخی بر سر همسرشون داد می زنند و .....

این افراد می دونند ( آگاهانه یا نا آگاهانه ) که این روش ها درد و رنج آنها را کم میکنه .

آیا امکان داره ، ما برای همیشه از این دردها ، خلاص بشویم ؟

در واقع آیا راهی وجود داره ما یه الگوی غلط را از بین ببریم ؟




سئوال :

وقتی شما از چیزی ناراحت میشوید ، چگونه به خودتان آرامش می دهید ؟

آیا غذا می خورید – آیا خشمگین میشوید ؟

یا ....





ان شالله مبحث را ادامه می دهیم .

مقاله 9






http://www.hamdardi.net/imgup/659065e8a1636c3bcb.jpg




برای اینکه بتوانیم یک الگو غلط را از بین ببریم باید از 6 مرحله استفاده کنیم

که ان شالله آنها را بیان می کنیم :





مرحله ی اول :



اول ، خواستن هست ( سئوال کردن از خود )

ما باید آنچه را که واقعا می خوایم ، و آنچه ما را از آن محروم می کند را مشخص کنیم .

تمرکز به چیزی = رسیدن به آن

اگر بر چیزی هایی که نمی خوایم تمرکز کنیم ، بیشتر در معرض آن قرار می گیریم .

اولین مرحله برای ایجاد هر گونه تغییر آن است که خواسته هایمان را مشخص کنیم و برای رسیدن به آن فعالیت کنیم .( هدف داشته باشیم )

سپس تعهد کنیم ،،،مثلا نگران هستیم ،،،به خودمان بگوییم من به جای نگرانی چی می خوام ؟

آیا شادی می خوام ؟

سپس باید تعهد کنیم در این راستا فعالیت کنیم .

ما باید تعهد داشته باشیم که می خواهیم تغییر کنیم،،زیرا مسئولیت هر کاری با خود انسانه !

هر چه خواسته هایمان مشخص تر باشد – قدرت بیشتری می گیریم برای فعالیت.

از طرفی باید ببینیم چه چیزی مانع از تغییر ماست :

مثلا فردی که معتاد به سیگار هست ، میگه من می ترسم تغییر کنم ، برای این که رنج خواهم برد ،،، برای اینکه می ترسم درد داشته باشه !

این فرد ، شاید یکی از دلایلش همین باشد . یعنی می ترسه از تغییر ،،،

میگه : اگر من تغییر کنم چه اتفاقی می افتد ؟

در واقع ترس مانع اون میشه .





بیشتر موقع ها ، برای بهای تغییر که باید بپردازیم ، ناراحت هستیم ،،،

اما عدم تغییر به نظرم بهایی بیشتری دارد ،،،

درسته که اگر فردی که می خواهد سیگار را ترک کند باید بهایی بپردازد ،،،ولی آیا اگر ترک نکند ، بهایی بیشتری ندارد ؟

آیا ضرر بیشتری ندارد ؟





.......................



پس در مرحله اول ما باید خودمان را قدرتمند کنیم ،،

چطوری ؟

با سئوال و درخواست کردن از خود ( خواسته ها و هدف ) + تعهد که به خودمون می دیم .





ان شالله ادامه می دهیم .

مقاله 10






مرحله ی دوم :







مرحله دوم ، انگیزه هست .

بیشتر ماها واقعا دوست داریم عوض بشیم – اما نمی توانیم خودمان را وادار به تغییر کنیم .

تغییر به انگیزه نیاز دارد .

مثلا اگر کسی اسلحه روی سر من بگذرد و بگوید – بهتر هست افسردگی را رها کنی و از همین حالا شاد باشی مگرنه شلیک می کنم ،،،مطمن باشید براش پشتک هم می زنم – چه برسه به خنده :)

اما مشکل اینجاست که تغییر اغلب یک ضرورت نیست .

ما باید حس ضرورت را در خودمان بسیار شدید کنیم و خود را مجبور سازیم تغییر کنیم .




دو قدرت در زندگی ما وجود داره : ( دو تا انگیزه )

قدرت درد – قدرت لذت

مثلا :

از یک طرف ، می خواهیم تغییر کنیم ،،،نمی خواهیم به خاطر سیگار کشیدن سرطان بگیریم ،، نمی خواهیم به خاطر عدم کنترل رفتارمان،،رابطه مان را از دست بدهیم ،،

نمی خواهیم به خاطر چیزی که در گذشته مان رخ داده است در بقیه عمرمان احساس افسردگی داشته باشیم ،،،از طرف دیگر ،، از تغییر می ترسیم و با خود می گوییم :

اگر سیگار کشیدن را ترک کنم ، چه اتفاقی می افتد ؟

اگر سیگار را ترک کنم لذت آن را از دست می دهم !!

هنگامی که همچنین سوالاتی از خودمان می پرسیم – یعنی سئوالاتی تو ام با درد و لذت ،،، در واقع مغز خودمان را لای منگنه می گذاریم - این کار ما باعث میشه مغز مطمئن نباشه !




راه حل چیست ؟

یکی از کارهایی که افراد را تغییر می دهد ، رسیدن به آستانه ی درد است

یعنی تجربه ی درد ، به اندازه ای که بدانیم اکنون باید تغییر کنیم .

یعنی باید به نقطه ای برسیم که مغز ما بگوید :

" آن را تحمل کردم – دیگه بسه - نمی توانم این گونه زندگی کنم و .......""

اما ما این چنین شرایطی را تحمل کردیم ،،،، چرا ؟

شاید به خودمان بگوییم که شرایط بهتر می شود - شاید اتفاق خاصی بیافتد ،،

اما ...

کاری برای بهتر شدن آن انجام ندادیم .




اگر آن قدر رنج کشیده ایم ، پس چرا آن شرایط را ترک نکرده ایم ؟

با وجود آنکه شاد نبوده ایم .

مثلا طرف میگه :

"" آره من الان خوشحال نیستم ، اما اگر اکنون این فرد را ترک کنم و هرگز کسی را پیدا نکنم ، آن وقت چه می شود ؟

حداقل الان می دونم چگونه به رنجی که می کشم بپردازم ! ""

این نوع تفکر مانع بروز تغییرات در افراد می گردد .






ان شالله "مرحله دوم " را در مقاله بعدی ادامه می دهیم .






http://www.hamdardi.net/imgup/659065e8a1708bb2e6.jpg

مبحث قبل را ادامه می دهیم :


در مرحله دوم همان طور که بیان شد ، باید ما خودمان را به آستانه درد برسانیم ،، به طوری که به خودمان بگوییم دیگه بسه – من باید تغییر کنم .

یکی از اقوام دور ما که حدود الان 60 سال داره چند وقت پیش دیدم ،، داشتم باهاش صحبت می کردم بهم گفتم باغبان دیگه سیگار نمی کشم ،

بهش گفتم – چطور ؟

گفت : دیگه خسته شدم – دیگه بسه !

به ایشون گفتم کسی چیزی گفته ؟

گفت : خسته شدم وقتی با کسی صحبت می کنم ،،، با چشم هایشان بهم میگن دهنت بوی سیگار میده ،،

مردم از من خوششان نمی یاد – بچه ها ازم دور میشن - همسرم خسته شده ،،،

همیشه بی حال هستم ورزش نمی تونم بکنم و .....



ببینید ، ایشون برای خودش یه انگیزه ای درست کرده و به خودش گفته :

"" من دارم خودم را ویران می کنم""

در واقع خودش را به آستانه درد رسانده با سئوالاتی که از خودش کرد .

در واقع وقتی دیگران آن را داشتند طرد می کردند ،،،به خودش آمد و گفت باید تغییر کنم ،،،دیگه بسه – دیگه سیگار نمی کشم .





ما در صورتی نغییر می کنیم که ، تغییر را ضرورت بدانیم .

وقتی ما خودمان را می خواهیم آزاد کنیم ، از مشکلاتی مانند :افسردگی – نگرانی – ترس و ......باید عمیقا حس کنیم که نیاز به تغییر داریم ،،،

اگر چند بار کوشیده ایم تغییری ایجاد کنیم – اما هر بار شکست خورده ایم باید بدانیم که درد ناشی از شکست به حد کافی قوی نبوده است،،، و ما هنوز به آستانه ی درد نهایی نرسیده ایم .





سئوال : به نظر شما کدام یک از عامل های زیر باعث میشه ما در آستان ی درد ( هدفی برای تغییر ) قرار بگیریم :

1) استاندارهای زندگی خودمان ( عامل درونی)

2) عامل بیرونی مثلا : خانواده – دوست - کشور – و ......



بزرگ ترین اهرمی که می تونیم برای خودمان درست کنیم درد و رنج درونمان هست – نه بیرون ار وجودمان ،،

دانستن اینکه تا کنون نتوانسته ایم مطابق استاندارها یمان زندگی کنیم ، خود بزرگ ترین رنج است ،، چون فرد ار درون کاملا تحت فشار هست .

اگر عامل و فشار بیرونی ( مثل خانواده و دوست و .... ) را فرد اعمال کنیم – باعث میشه که فرد مقاوت کنه ،،، ولی عامل درونی قدرت بیشتری دارد .

مثلا : طرف دوس نداره درس بخونه – سر کار بره و .....اگر بهش بگی به خطر باغبان یا ... درس بخون ....، قبول نمی کنه و امکان داره مقاومت کنه،،

ولی اگر بهش بگی : تو حیف هستی - چرا استاندارد خوبی برای خودت ایجاد نمی کنی ،،،تفکرش تحریک میشه !

شاید :

اون جَوون وقتی این حرف را بهش بزنی ، به فکر فرو بره ، ولی چرا تغییر نمی کنه ؟

چون تغییر را درد می دونه ،،نه لذت،،در حالی که تغییر لذت بخش هست .





باید دو جور سئوال پرسیده بشه که انگیره ایجاد کنه :



سئوال دردی
به عنوان مثال :
اگر تغییر نکنم چه بهایی را باید بدهم ؟
اگر تغییر نکنم به چه گرفتاریهایی دچار میشوم ؟





سئوال لذت بخش
به عنوان مثال :
اگر تغییر کنم چه احساسی نسبت به خودم خواهم داشت ؟
اگر واقعا تغییر کنم چقدر شاد تر خواهم بود ؟




باید هر دو سئوال را از خود بکنیم و پاسخ خوب براش پیدا کنیم . .





.............................



مثال :
ما الگوی نگرانی داریم – اگر بخوایم از این دو مرحله استفاده کنیم :


مرحله اول : باید به خودمان بگوییم ،،به جای نگرانی چه چیزی می خواهم ؟ ( خواستن )
سپس باید در این زمینه تعهدی برای خودمون ایجاد کنیم .



مرحله دوم : باید نگرانی را به آستانه درد برای خودمان برسانیم مثلا بگوییم که:
نگرانی زندگیمان را ویران می کند ،،
این سئوال ، احساس درد را در ما بوجود می آورد


حالا با سئوال لذت بخش :
اگر نگران نباشم و به جاش شاد باشم چه چیزی بدست می آوریم ؟
جواب : مثلا اگر شاد باشم پوست صورتم زیباتر می شود و ......




با این سئوالات و جواب ها ،،متوجه میشیم که نگرانی ، ما را به جای خطرناکی می رسانه ،،،و می دانیم که اگر نگران باشیم باید چه بهایی بپردازیم .
و اگه به جای نکرانی شادباشم ،،چه چیزهایی به دست می آورم .




قانون (80 و 20 ) در این جا هم کاربرد داره – یعنی :
بیست در صد در هر تغییر ، دانستن نحوه ی انجام آن است ، اما 80 درصد آن دانستن دلیل انجام آن هست
اگر ما دلیل کافی و خوب داشته باشیم برای تغببر یک الگو منفی ،،،،می توانیم معجزه کنیم .





انشا الله در مقاله بعدی ادامه می دهیم

مقاله 11






http://www.hamdardi.net/imgup/659065e8a31fd5ac3d.jpg




مرحله ی سوم


افسردگی و نگرانی عامل هایی هستند که آرامش ذهن را می گیرند ،،، افسردگی تمرکز بر رویدادهای گذشته است، که آرزو می کنید می توانستید آنها را تغییر دهید،،،،

و نگرانی تمرکز بر رویدادهای آینده است که کنترلی بر آنها ندارید .

مرحله سوم ، قطع الگو افکار ( توقف فکر ) هست .

ما باید الگو نادرست را قطع کنیم .




برای کسب نتایج جدید در زندگی مان ، نمی تونیم فقط خواسته هایمان را تشخیص بدیم – این فقط مهم نیست !

می توانیم برای ایجاد تغییر ، انگیزه ی زیادی به دست آوریم ،، اما اگر همان کارهای قبلی را انجام دهیم و همان الگو های نامناسب ،را دنبال کنیم – زندگیمان تغببر نمی کنه .




**اگر به الگوی رفتاری یه مگس در اتاقی که پنجره آن بسته توجه کنیم :

می بینیم که این مگسه مثلا - داره با کله هی میره تو شیشه .http://www.hamdardi.net/images/smilies/biggrin-new.png

مگس دنبال نوره - به سوی پنجره پرواز میکنه و بارها و بارها خودش را به شیشه می کوبد،،

حتی ممکن هست ساعت ها این کار را کنه ،،

اگر بخواهیم حرکت مگس را به برخی از الگوها ی خودمان تشبیه کنیم ،،،اینکه ما نمی توانیم از پنجره بسته بیرون برویم !

حتی اگر ما قدرت ( مشخص بودن خواسته + تعهد ) و انگیزه داشته باشیم . ( مرحله 1 و 2)

ما باید روش خودمان را عوض کنیم ( در واقع الگوی غلط را قطع کنیم )

مثلا اون مگسه دیگه با کلمه هی نره تو پنجره ! ( روش منفی و غلط خودش را ادامه نده )

این خودش یه قطع الگو هست .

خداوند پدیده های آفرینش را خلق کرده برای انسان،، که ما با دیدن آنها تفکر کنیم ،،زیرا همه چیز برای انسان آفریده شده است ،،و ما باید نهایت استفاده را بکنیم .




....................




هنگامی که مغز خود را برای توقف الگویی ( هر فکر یا رفتاری ) تمرین می دهید، تکنیک نوشتن یکی از ارزشمندترین گزینه ها محسوب می شود.

اگر در تمام طول شب مغز شما درباره موضوعی فکر می کند و شما را بیدار نگه می دارد،،،، آن را روی کاغذ بنویسید.

این کار به مغز اجازه نفس کشیدن می دهد و دیگر نیازی نیست برای به خاطر سپردن جزئیات انرژی مصرف کنید.

برای این که توجه مغز را به سوی یک موضوع جلب کنید، نوشتن یکی از بهترین گزینه ها است ،، زیرا به مغز می گویید این موضوع به اندازه ای مهم بوده است که آن را یادداشت کرده اید،،،

با این روش مغز به جای این که نگران شود یا مجبور به یادآوری چیز مهمی برای نگران شدن باشد،،،اکنون در وضعیت هشدار قرار می گیرد تا منابع را برای حل کردن این مشکل گرد هم آورد،،،،




*** بر روی یک برگه ی سفید افکار غیر منطقی، استرس آمیز و بی فایده ی را که به عادت تبدیل شده و توقف آنها برای شما سخت است، را بنویسید.

در مورد هریک از این افکار استرس آمیزی که نوشته اید این سوال ها را از خود بپرسید:

آیا این افکار غیر واقعی هستند؟

آیا این افکار مانع پیشرفت و موفقیت من شده اند؟

آیا افکارم باعث نا امیدی من شده است؟

آیا این افکار برای من غیر قابل کنترل هستند؟

آیا این افکار با تمرکزم و آنچه که خواهان انجام آن هستم، تداخل ایجاد می کند؟

آیا این افکار باعث ناراحتی من شده اند؟

آیا من بدون این افکار شادتر و آسوده تر خواهم بود؟

اگر پاسخ های شما به این سوالات بله باشد، نشان دهنده این است که شما انگیزه لازم را برای توقف نگرانی فکر دارید،،،

یعنی مرحله 1 و 2 را به خوبی گذرانده اید و آمادگی خوبی برای قطع الگو دارید .

ادامه مبحث قطع الگو :

مثلا ما داریم با چند نفر صحبت می کنیم – و بحث داغ هست - یدفعه یکی از دوستان از راه می رسه و سلام میده ،،،

ما باهاش سلام علیک میکنیم ،،،

وقتی که می خواییم وارد بحثی که داشتیم انجام میدادیم بشیم ،، میگیم ببخشید : " کجای بحث بودیم ؟ "

این نمونه کلاسیک یک الگوی قطع هست.




ما باید برای خودمان – برای رفتارمان – برای احساسمان هم همین کار را کنیم !

ما باید اون الگوی احساس منفی را از خود قطع کنیم .

مثلا تو مهمانی هستیم - یکی از اقوام سر ما داد میزنه و یه توهینی به ما میکنه ،، در واقع احساس نفرت به اون شخص پیدا می کنیم .

بعد که میریم خونه – یا حتی چند روز بعدش – این اتفاق را در ذهنمان تکرار می کنیم .

بعضی موقع انگار ما دوست داریم این را تکرار کنیم در ذهنمان ،،،

شاید لذت می بریم !

خب راه حل چیه ؟

اولین کار اینکه اون شخص مرحله ی 1و 2 ،، که در مقاله های قبلی بیان شد را انجام بده ،،،سپس اون فکر منفی را ادامه ندیم ( قطع الگو )

یعنی به اون اتفاق ها فکر نکنیم و یا تصویر سازی منفی برا خودمون درست نکنیم .

سپس باید روی تصویر ذهنی اون اتفاق کار کنیم ،،،یعنی تصاویر منفی را از ذهن عوض کنیم .

چرا ؟

چون ، احساسات ما ناشی از تصاویری ست که در ذهنمان بر آنها تمرکز می کنیم- و احساساتی که نسبت به این تصاویر خاص نشان میدهیم .

وقتی این تصاویر و صداها را تغییر دهیم – در واقع به نوعی ، احساسمان را عوض می کنیم.


حالا یه تمرین انجام بدیم برا تصویر سازی مثبت : ( با توجه به مثال بالا )

*** اون شخص باید روی صندلی صاف بشیند - نفس عمیقی بکشد و یک لبخند زیبا هم بزند:)

باید در ذهنش صحنه ای که در آنجا بود را تجسم کند ( همان صحنه ای که به او توهین شد و ناراحت شده در مثال بالا )

در واقع اتفاقی که افتاده بود دوباره در ذهنش بیارد ( مثل یه فیلم سینمایی ) ،،،

وقتی این خاطره را در ذهنش می آورد ،،نباید از این صحنه ناراحت بشه اون شخص !! – فقط اون صحنه را درذهنش ببیند .

فیلم اتفاق افتاده را سریع جلو و عقب ببرد

منظور چیه ؟

یعنی :

اول اتفاق...............وسط اتفاق .......................انتهای اتفاق،،،را مثل یه فیلم در ذهنش ببیند و سریع عقب و جلو ببرد ( خاطره ای که در مهمانی بوده و براش حس منفی داشته )

سپس یه گل رز بین خودتان و اون شخص که به شما توهین کرده در نظر بگیرید ،،،

حالا هر شخصی که شما را ناراحت کرده سعی کنید گوشش را دراز کنید :)

و بهش بخندید! ،،،مثل میکی موس :)

یه موسیقی آرام که دوست دارید در آن اتفاق، در ذهنتان تجسم کنید ،،،

به نظرتان احساس شما تغییر نکرد ؟






یک راه شکستن الگو این است که ، ما کاری نکنیم و آرام باشیم

اما اگر الگویی را دیگر تکرار نکنیم – مسیر عصبی آن به تدریج از بین می رود،،

هنگامی که بک ارتباط عصبی به وجود آمد – مغز همیشه یک مسیر برای آن دارد و اگر از آن مسیر زیاد استفاده شود گسترش می یابد

هر چی کمتر استفاده کینم مسیر عصبی کم رنگ تر میشود ،،،

و هر چی کم رنگ تر شود بی اهمیت تر میشود برای ما .



یه تمرین :
فرض کنید در کوهستانی هستید
از اون لذت ببرید ،،در ذهن ماجراجویی کنید
و از کوه ها و آسمان لذت ببرید

http://www.hamdardi.net/imgup/597835f1c27c0dd0b5.jpg



ان شالله ادامه می دهیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

احساسات ما ناشی از تصاویری ست که در ذهنمان بر آنها تمرکز می کنیم
و احساساتی که نسبت به این تصاویر خاص نشان میدهیم .
وقتی این تصاویر و صداها را تغییر دهیم – در واقع به نوعی ، احساسمان را عوض می کنیم.


یک راه شکستن الگو این است که ، ما کاری نکنیم و آرام باشیم
اما اگر الگویی را دیگر تکرار نکنیم – مسیر عصبی آن به تدریج از بین می رود
هنگامی که بک ارتباط عصبی به وجود آمد – مغز همیشه یک مسیر برای آن دارد و اگر از آن مسیر زیاد استفاده شود گسترش می یابد
مثل هر چیز دیگر اگر از آن استفاده نکنیم آن را از دست می دهیم .

هر سئوالی دارید بپرسید !


ان شالله ادامه می دهیم

---

با اینکه درباره موضوع خوندم قبلا اما این روش بیان شما رو بسیار میپسندم برام تازگی داره و تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم و وقتی میخونمشون متوجه گذر زمان نمیشم و استرس هیچ کاری رو ندارم ...منظم بودن و شیوایی تایپیک شما واقعا جای تشکر داره :72:
یک راه شکستن الگو این است که ، ما کاری نکنیم و آرام باشیم .

اینکه کاری نکنیم میشه با یه مثال بگید؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یاس پاییزی

با اینکه درباره موضوع خوندم قبلا اما این روش بیان شما رو بسیار میپسندم برام تازگی داره و تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم و وقتی میخونمشون متوجه گذر زمان نمیشم و استرس هیچ کاری رو ندارم ...منظم بودن و شیوایی تایپیک شما واقعا جای تشکر داره :72:
یک راه شکستن الگو این است که ، ما کاری نکنیم و آرام باشیم .

اینکه کاری نکنیم میشه با یه مثال بگید؟!

---

ممنون - شما لطف دارید


در واقع همه چی به ارتباطات عصبی در مغز بر می گرده .

وقتی ما یه فکر منفی را در ذهن می آوریم - داریم این ارتباطات عصبی را تقویت می کنیم -

آسان ترین کار اینکه ،، با اومدن این فکر ، سریع ردش کنیم ، و این ارتباطات را قوی تر نکنیم و بزاریم سر فرصت و از تکنیک هایی که بالا عرض شد از بین بریم .

چون هر دفعه این افکار را زنده کنیم - اون ها قوی تر میشند . ( عصب )

مثلا تو خیابان داریم می ریم یه ماشین جلوی ما ترمز میکنه و میگه ......بوق... حواست کجاست .

بعد وقتی که قضیه حل میشه - به راهمان ادامه می دهیم - امکان داره در مسیر راه این حادثه در ذهن ما تداعی بشه ،،،

بهترین کار اینکه این رشته ها را تقویت نکنیم و از قدم زدن خودمان لذت ببریم !


من خودم داشتم می رفتم یدفعه دیدم یه ماشین با 150 سرعت از کوچه زد بیرون ،،

هر چی دوست داشت گفت ،،

نگاهشت کردم - بهش گفتم ببخشید ،،

بنده خدا تعجب کرد - بعد رفتم - البته اونم مغذرت خواست .

تو مسیر راه یهو آمد تو فکرم حرف های آن - یعنی داشتم رشته های عصبی را فعال می کردم

بعد تصمیم گرفتم کاری نکنم ( فکر ) و به آرامش به قدم زدنم ادامه دهم - 50 تا قدم که رقتم دیگه یادم رفت .


در واقه منظور این بود که الگو را تکرار نکنیم

شاید اولش باور نکنیم ،،

ولی حقیقت اینه که وقتی این رشته های عصبی کم تر استفاده بشن ( بهش فکر نکنیم ) ،،، خود به خود یادمان میره .


نظر شما ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

بعد تصمیم گرفتم کاری نکنم ( فکر ) و به آرامش به قدم زدنم ادامه دهم - 50 تا قدم که رقتم دیگه یادم رفت .

در واقه منظور این بود که الگو را تکرار نکنیم

حقیقت اینه که وقتی این رشته های عصبی کم تر استفاده بشن ( بهش فکر نکنیم )

خود به خود یادمان میره .


نظر شما ؟

---

من برداشت دیگه ای کردم .

با توضیح خوب شما متوجه شدم ...(همون کاری نکنیم یعنی فکر نکنیم دربارش...)




ولی گاهی فکر میکنم دربارش اما با جایگزین های مثبت... وقتی هم جای دیگه زمان دیگه یادم میاد فکر منفی تو ذهنم ندارم دربارش و آگاهی بیشتری دارم درموردش-باعث میشه تکرار نشه (حذف آگاهانه الگو ) ... این درباره بعضی الگوهاست البته.


نظر شما اینه که همه الگوها راهش فکر نکردن هست ؟ تا خودبخود بدست فراموشی سپرده شن ؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یاس پاییزی

ولی گاهی فکر میکنم دربارش اما با جایگزین های مثبت... وقتی هم جای دیگه زمان دیگه یادم میاد فکر منفی تو ذهنم ندارم دربارش و آگاهی بیشتری دارم درموردش-باعث میشه تکرار نشه (حذف آگاهانه الگو ) ... این درباره بعضی الگوهاست البته.


در مرحله ی چهارم از تکنیک جایگزینی استفاده می کنیم
ممنون .


نظر شما اینه که همه الگوها راهش فکر نکردن هست ؟ تا خودبخود بدست فراموشی سپرده شن ؟!

---

راه های زیادی داره - حتی می تونه ابتکاری هم باشه برای هر شخص،،،

مثلا یکی ، یه الگوی منفی می ره تو ذهنش - به فکرش میرسه که :

با دستش نوک دماغش را بگیره و بگه :عجب هوای خوبی :)



یا مثلا یکی از دست دوستش ناراحت هست - یکی از راه ها اینه که :

دوستش را در ذهنش تجسم کنه - سپس گوش های او دراز کنه - و یه شاخ بزاره تو سرش - بعد اگر خواست یه دم بهش اضاقه کنه :)

بعد بهش بخنده ( تو ذهنش )

یا میتونه : یه کش ببنده به دستش ،،هر موقع فکرها هجوم آوردند ،،کش را بکشه !




یکیش می تونه فکر نکردن باشه ( یعنی به فکر منفی اش کش نده - خود به خود فراموش می شه )

برای خودش برنامه ریزی کاری و آموزشی داشته باشه !،،،،به عبارتی خودش را سرگرم کنه .





ما در واقع در صورتی ناراحت میشم که تصویر و صدا الگوی منفی را در ذهنمان هی تکرار کنیم،،،

این کار باعث میشه سیستم عصبی ما گسترش پیدا کنه و پایدار بشه،،ما نباید اجازه بدین این جوری بشه .

مثلا اگر ما گیتار بلد باشیم بزنیم - اگر 1 ماه نزیم سیستم عصبی برای این قسمت ضعیف میشه،،،

اگر دوماه - اگر یه سال و....... این باز ضعیف تر میشه .

با الگوی منفی هم باید همین کار را کرد .




ممنون .







http://www.hamdardi.net/imgup/597835f1c3977977ba.jpg

مقاله 12





مرحله ی 4 :



ما وقتی الگوی منفی خودمان را قطع کردیم – باید یه جایگزینی هم پیدا کنیم ،،

بسیاری از ماها به نقطه ای می رسیم که باید تغییر کنیم - یعنی تغییر در ما ، یه ضرورت میشه ،،چون الگوهای قبلی مان برای ما رنج آور بود.

ما حتی بعضی موقع ها ، الگوهای خود را قطع می کنیم و دیگر به کار نمی بریم ،، اما پس از این کار ، چیزی نداریم که جایگزین الگوی قدیمی خود کنیم .

اگر الگوهای قدیمی مان را به درستی بشکنیم ، ذهنمان به صورت اتوماتیک به دنبال جایگزینی می گردد تا احساسات مورد نظرمان را به ما ارائه دهد .





به عنوان مثال فردی که سیگار میکشه – و قصد داره این الگو را ترک کنه باید وقتی مرحله 1و2و3 را انجام داد ( مقاله های قبل ) - باید یه جایگزینی برای سیگار پیدا کنه

مثلا بره یه چند تا بسته شکلات تلخ بگیره و همیشه مقداری همراهش باشه ،،

وقتی فکر سیگار در ذهنش می ره باید به خودش بگه :

سیگار= بیماری های مختلف – بوی بد دهان – طرد شدن از دیگران ،،

حالا باید الگو قطع کنه : مثلا سریع فکر را از خودش دور کنه و یه گل فکر کنه - یا سیگار را در ذهنش یه مار افعی تصور کنه !
حقیقت اینکه اگر اون شخص سیگار را نون خامه ای فرض کنه،، معلمومه نمی تونه فراموش کنه :)

حالا جایگزین خوب آن می تونه شکلات تلخ باشه ( باید خیلی تلخ باشه مثل زهر ماهر )

هر دفعه هوس سیگار میکنه یدونه از اینا بندازه بالا !

:)

*****باید یه جوری این ارتباط عصبی ضعیف بشه - تا کامل از بین بره *****





هنگامی که یک ارتباط عصبی به وجود آمد ، مغز همیشه یک مسیر برای آن دارد ،، و اگر از آن مسیر زیاد استفاده شود این رشته های شبکه های عصبی گسترش می یابند و قوی تر میشند ،،

اگر ما این ارتباط را کم کنیم – این شبکه ضعیف تر میشند.

مثلا شخصی الگوی افسردگی داره ،،،

این شخص باید یه برگه بر داره و کاری که می تواند به جای افسردگی انجام دهد را یادداشت کنه

می تونه این باشه که :

کمک به افراد نیازمند - ورزش کردن و .........

باید به خودش بگه : با توکل به خدا همه چی را جبرا ن می کنم .

اگر به یه عشقی نرسید – به خودش بگه :

حتما از او بهتر نصیبم می شود ،،

اگر به اون عشق نرسید – می تونه عشق بهتری پیدا کنه و جایگزین کنه ،،، و اون عشق می تونه خدا باشه .

وقتی ما همه چی زندگیمان را به خداوند بسپاریم ،،به نظرم اون موقع دیگه آزادیم ،،،و چیزهایی بدست می آوریم که فکرش هم به ذهنمان نمی رسه ، در همه ی زمینه ها مثل :( ازدواج – کار – علم و .....)

مشکل این جاست که ما ، باور نداریم !




-----------------------------------------



مثال مگس را یه بار دیگه می زنم ،،و این 4 مرحله را براش پیادسازی می کنیم :

""اگر به الگوی رفتاری یه مگس در اتاقی که پنجره آن بسته هست توجه کنیم ،،می بینیم که این مگسه مثلا : داره با کله هی میره تو شیشه . :))
مگس دنبال نوره - به سوی پنجره پرواز میکنه و بارها و بارها خودش را به شیشه می کوبه،، حتی ممکن هست ساعت ها این کار را کنه ،،
اون مگسه نمی تونه از پنجره بسته بیرون بره حتی اگه اون مگسه قدرت( خواسته + تعهد) و انگیزه داشته باشه .( مرحله 1 و 2)
اون مگس باید روش خودش را عوض کنه و کار قبل را انجام نده - در واقع الگو اشتباه را قطع کنه ( مرحله سوم )
سپس دنبال یه جایگزین و یه راه جدید باشه ( مرحله چهارم ) ، مثلا بیاد عقب و راه دیگه را انتخاب کنه و یا راه جدید و مورد نظر را پیدا کنه ،،
خداوند پدیده های آفرینش را خلق کرده برای انسان،، که ما با دیدن آنها تفکر کنیم ،، زیرا همه چیز برای انسان آفریده شده است ،،و ما باید نهایت استفاده را بکنیم . """

مثال دیگه :

برا خیلی از کارها مانند رژیم غذایی هم همین هست ،،

اول خواسته و هدف خودمون را مشخص کنیم و براش هدف داشته باشیم ( مرحله 1 و2)

بعدش بیایم موقع ناهار ، قبلا که مثلا یک بشقاب کامل می خوردیم ،،روشمون را عوض کنیم و دیگه یه بشقاب کامل نخوریم ( قطع الگو مرحله سوم )

و مثلا بجاش ،، دو سوم بشقاب غذا میل کنیم ( مرحله 4 - جایگزینی )





انشا الله ادامه می دهیم

مقاله 13





http://www.hamdardi.net/imgup/659065e89e3588c58a.png





مرحله ی 5 :



باید الگوی جدیدی که جایگزین کردیم ، شرطی کنیم ( تکرار کنیم )

با شرطی کردن الگوی جدید ، می توانیم مطمئن باشیم که تغییری که ایجاد کرده ایم، پایدار و هماهنگ می شود .

ساده ترین راه شرطی کردن یک رفتار ، آن است که آن را بارها و بارها تکرار و یا انجام بدیم تا یک مسیر عصبی برای آن ایجاد شود .

باید گزینه ی قدرتمند پیدا کنیم ( برای الگوی قدیمی و منفی خودمان ) - اگر این کار را کنیم ذهنمان این گزینه را به عنوان راه جدید انتخاب می کند ،،

سپس باید آن الگو را تکرار کنبم .

اگر این کار را انجام ندهیم به الگوی قدیمی خودمان بر می گردیم !

نکته مهم این است که ذهن نمی تواند تفاوت بین آنچه که واقعا تجربه می کنیم و آنچه تصور می کنیم قائل شود و تشخیص دهد.





خب حالا باید برای تقویت رفتار جدیدمان ، یک برنامه ریزی زمانی داشته باشیم .

باید از خودمان سئوال بپرسیم :

چگونه می توانیم برای موفقیت خودمان به خود پاداش دهیم ؟ ( وقتی که رفتار جدید را داریم انجام و تکرار می کنیم )

فردی که سیگار میکشه نباید منتظر باشه بعد از یک سال نکشیدن سیگار به خودش پاداش بدهد !

او اگر یک روز هم سیگار نکشید باید به خودش پاداش دهد !

مثلا بجای خوردن شکلات تلخ - بره غذای خوب بخوره !

یا بره جلوی آینه بگه : تو موفق شدی - آفرین !




بهترین کار این است که ما یک سری هدف کوتاه مدت در نظر بگیریم و وقتی به آن رسیدیم به خودمان پاداش دهیم .

این کار باعث میشه ابن سیستم ها ی عصبی ما فکر کنند :

تغییر == پاداش .



اگر ما به دلفین ها توجه کنیم - در می یابیم که - اگر بهشون بد نگاه کنیم - به اونها شلاق بزنبم - چیزی یاد نمی گیرند،،

در واقع تغییر را قیول نمی کنند ،،،

ولی اگر به دلفین ها پاداش بدیم برای هر دستور - بهت لبخند می زند .

سیستم عصبی ما هم همین طور است :

اگر این سیستم تصور کند برای هر تغییر پاداش می گیرید - خب ، براش لذت بخش خواهد بود !






انشالله ادامه می دهیم .

ادامه مبحث قبل :


هر الگو و هر رفتاری که جایگزین الگوی منفی قبلی خودمان می کنیم ، باید تکرار بشه ،،

در واقع ما با این کارمان ، الگوی جایگزین شده را تقویت می کنیم ،،چیزی را که نتوانیم تقویت کنیم ، سرانجام از بین خواهد رفت .

می توانیم با تقویت مثبت ، رفتار خود و حتی دیگران را تقویت کنیم ، و هر بار که رفتار مورد نظرمان را ایجاد کردیم به خودمان پاداش دهیم .

ممکن است این پاداش یک هدیه و یا یک گفته تحسین آمیز باشه .




پاداش و تقویت یه فرقی با هم دارنند !

پاداش یعنی اینکه ما یه کاری انجام بدیم - و در قبال آن جابزه بگیریم !

تقویت یعنی ، عکس العمل سریع نسبت به رفتار .

مثلا :
تیم پرسپولیس داره یه بازه فوق العاده انجام میده
به نظر شما آقای مربی ، بزاره نیمه اول تمام بشه و به بازیکنان بگه آفرین – عالی بود !
یا بهتره در حین بازی بازکنان را تشویق کنه !

در رختکن تشویق بشن = جایزه
در حین بازی تشویق بشن = تقویت



در دومی بهتر است چون ما دوست داریم حس تقویت شدن را در الگویی که رخ می دهد را داشته باشیم .
اگر کسی این دو را انجام بده عالیست :)
یعنی مربی هم در حین بازی تشویق کنه بازکنان را - هم در رختکن


ما باید الگوی جدید خودمان را تقویت کنیم ( میتونه با تلقینات مثبت ، ... باشه )



....................................



چیز که خیلی مهم هست ، ما در جایزه دادن به خودمان ، تنوع ایجاد کنیم ،،در واقع یه برنامه ی متغیر تقویتی ،، طوری که سیستم عصبی ما این تنوع را احساس کنه .

مثلا کسی که در حال ترک سیگار هست - برای خودش برنامه ریزی کرده هر 7 روز یک بار به خودش جایزه بده ( علاوه بر پاداش تقویتی مثل روحیه دادن به خودش – که هر روز باید صورت بگیره )

مثلا بره تو یه رستوران بشینه غذای مورد علاقه اش را بخوره ،،یا می تونه بره برای خودش یه آب هویچ خوشمزه بگیره بخوره :)

یا .....

لازم نیست هر 7 روز این کار را کنه می تونه دفعه بعد سه روز بعد به خودش جایزه بده ! ،،، و این دفعه دوست داشت می تونه بره کوه،،




-----------------------------------------------------




خب ، برین سراغ دلفین ها



در ابتدای تمرین پرش دلفین ها ، مربیان منتظر می شوند تا دلفین خودش در آب بپرد،،،

آنها حیوانات را کمک می کنند تا کاری را به درستی انجام دهند،،

سپس به عنوان پاداش ، یک ماهی در اختیار آنها می گذارند .

در واقع ، هر بار که دلفین خودش در آب بپرد و در قبالش مربی به او پاداش داد ، این پیوند عصبی در ذهن دلفین ایجاد می شود که اگر در آب بپرد ، یک ماهی می گیرد !

در واقع مربیان می خواهند به دلفین بگن اگر دلفین خوبی باشی،،کاری که بهت می گم را انجام بدی ،،،یه ماهی بهت می دم :)

در واقع این احساس لذت را برای دلفین شرطی می کنند .

در نهایت ، مربی در صورتی به دلفین جایزه می دهد که بالاتر بپرد ،،

او کم کم با ارتفای استاندارد ، رفتار دلفین را شکل می دهد .

نکته مهم در این جا این است که : اگر همیشه به دلفین جایزه داده شود، ممکن است او به جایزه عادت کند،،،و دیگر نتیجه ی مورد نظر را به وجود نیاورد .

پس در آینده ،،،، گاهی بعد ار اولین پرش ، پنجمین پرش یا بعد از دومین پرش به دلفین جایزه داده می شود ،، بدین ترتیب دلفین هرگز مطمئن نیست که به کدام پرش جایزه تعلق می گیرد !

این باعث میشه دلفین همیشه تلاش کنه !

این رفتار شبیه رفتار قمار بازهاست ،،،

وقتی که افراد قمار می کنند و برنده می شوند ، از برنده شدن لذت فراوانی می برند .

در واقع یه هیجانی ، آنها را به جلو سوق می دهد ، اما وقتی مدتی برنده نمی شوند حس قوی تری برای برنده شدن پیدا می کنند ،،،

احتمال برنده شدن مجدد ، قمار باز را به جلو هدایت می کند .!

به این دلیل است که افرادی به مدت چند ماه به یک عادت بد نمی پردازند ( سیگار – قمار و .....) ، یک باره تصمیم می گیرند فقط یک بار امتحان کنند ،،:81:

در واقع الگویی که قصد دارنند ترک کنند را تکرار ، و ترک آن را بسیار مشکل تر می سازند !

اگر این گونه افراد یک سیگار بکشند ، سیستم عصبی شان را تحریک می کنند . بدین ترتیب سیستم عصبی آنها،،منتظر ست که در آینده چنین پاداشی را دریافت کند !

این یعنی تقویت منفی - جایزه منفی و ....

ما باید در جایزه دادن به خودمان ( مثبت ) متنوع باشیم ،، در واقع خودمان را سوپرایز کنیم .



**اگر به دلفین ها فقط در پرش دهم جایزه بدیم،،

دلفین در 9 پرش اول تلاش زیادی نمی کند،،

ولی اگر در پرش اول و دوم – سپس پنجم – سپس دهم و... اون موقع دلفین همیشه تلاش میکنه !






ان شالله ادامه می د هیم .

سلام بر ، کبوتران دلواپس پرواز




http://www.hamdardi.net/imgup/659065ccb4a428f158.jpg




مقاله 14





مرحله ی 6 :




مرحله ی آخر امتحان کردن است !




حالا یه مرور کنیم تا این جا :

ما الگوی جدید احساسی یا رفتاری که دوست داریم را انتخاب کردیم،،، و خودمون را به آن متعهد کردیم ( مرحله 1 )

برای تغییر آن خودمان را قوی کردیم ( مرحله 2 – با سئوالات دردی و لذت بخش )

الگوی قدیمی را قطع کردیم ( مرحله ی سوم )

جایگزین مناسب برای آن انتخاب کردیم ( مرحله 4 )

چیزی که جایگزین کردیم را شریط کردیم – یعنی تکرار کردیم ( مرحله 5 )

حالا ما در مرحله 6 فقط مانده که امتحان کنیم !




در علم ( زبان شناسی – عصبی ) یه واژه ای هست به نام " پیشرفت آتی "

یعنی اینکه به عوان مثال ما شرایطی را که موجب خشم و ناراحتی مان می شود را تصور کنیم تا ببینید که این شرایط باعث می شود ما خشمگین بشیم - یا الگوی جدید ، جایگزین آن شده !

مثلا فردی یه الگوی منفی ای داره و این که : هنگامی که عصبانی میشه سیگار میکشه،،

حالا این شخص اومده 5 مرحله قبل را انجام داده و گفته آقا جون،،،از این به بعد : وقتی عصبانی شدم !به جای سیگار میرم قدم میزنم – یا شکلات تلخ می خورم !

این شخص باید ببینه ،،،اگر روزی از روزگاری خشمگین شد ،،،تونسته خودش را کنترل کنه یا خیر ؟

آیا اون 5 مرحله مفید بوده یا خیر

در واقع ما مطمئن می شویم الگوی جدیدمان چقدر قدرتمند هست !

به این سیستم می گوییم سیستم اکولوژی ،،،

در واقع باید اکولوژی تغییری که اعمال کرده ایم را امتحان کنیم .

اکولوژی == تحقیق نتایج

یعنی تغییراتی که اعمال کرده ایم ، چه تاثیری بر خود و اطرافیانمان خواهد داشت ؟

آیا تغییرات ، روابط شخصی مان یا تجارتمان را ،،،حمایت می کند ؟

باید مطمن باشیم ، الگوی جدید ، مناسب هست . ( مرحله 6 )




------------------------------------




ان شالله اگر عمری باشه ، ادامه میدهیم در مباحث این حوزه ،،

از تمام عزیزانی که منو تحمل کردند :

تشکر می کنم:72:

مراقب خودتان باشید :72:

بهترین ها را برای شما آرزو می کنم .:72:

سلام






مثلا فردی ، از یکی از دوستانش یه کینه ای داره ،
فرض کنید که دوست اون بهش ، ناحق به او تهمت دزدی زده ،،،و او را مسخره کرده .
در واقع این فرد از مسخره شدن از طرف دیگران ناراحت هست،
حالا می خواد اون خاطره ها را از بین ببره .





این شخص باید 6 مرحله را طی کنه ،،
در این قسمت دو مرحله ی آن را برسی می کنیم



:82:






مرحله ی 1 :



باید از خودش سئوال بپرسد :

من به جای نفرت چه چیزی می خواهم ؟
من به جای اینکه از دوستم کینه ای داشته باشم ، چه کاری می تونم بکنم ؟
وقتی جواب این سئوال را پیدا کردیم باید تعهد کنیم در این مسیر تلاش کنیم .










مرحله دوم :



این شخص باید از خودش سئوالات دردی و لذتی بپرسد ،،

ما باید احساس نفرت و کینه را برای خودمان به آستانه درد برسانیم.




سئوالات دردی :

مثلا اون شخص باید به خودش بگه :
اگر من این احساس نفرت و کینه را داشته باشم و ترک نکنم چه اتفاقی بر من می افتد ؟
منو به کجا می رسونه ؟
آیا مشکل منو حل میکنه ؟
سئوالات دردی باعث میشه ما به خودمان بگیم این حس برای ما سم هست .



می تونه اون شخص پاسخ بده که :
سال ها ی زیادی در ذهنم دارم اون خاطرات را زنده می کنم،،اعتماد به نفسم کم شده - احساس نا امیدی می کنم،،،دیگه بسه - خسته شدم !






سئولات لذت بخش :

باید شخص از خودش سئوال کند :
اگر من حس نفرت را کنار بگذارم ، چه احساسی پیدا می کنم؟
چه تاثیراتی برمن داره ؟



اون شخص میتونه پاسخ بده :
چند وقته می خوام بر خطایت ، قلم عفو بکشم ،،،
ولی دودلم
ولی این کار را خواهم کرد
خدا می دونه من کی هستم – و اگر خطا هم کرده باشم اون منو می بخشه
تو منو مسخره میکنی ، باشه
مال بد بیخ ریش صاحبش!
ولی من خودم را دوست دارم - چرا باید ناراحت باشم
وقتی تو را ببخشم – احساس می کنم ، سبک می شم
این احساس تهمت و مسخره کردن تو ، باعث شده ،، اعتماد به نفس و عزت نفسم صدمه ببنیه ،،
ولی من می خوام اعتماد به نفس داشته باشم !
اگر من این حس را کنار بزنم احساس می کنم شاد ترم
پس چرا این کار را نکنم،،،





ببیند ما تغییر را در صورتی حس می کنیم که مجبور باشیم .
این شخص از نفرت و خاطرات گذشته خودش خسته شده
و به مرحله ای رسیده که حس تغییر را احساس می کنه !





لازم نیست جامعه ما نابغه بداند!
ما اگر خودمان باشیم - در راستای خداوند حرکت کنیم،،،اون موقع دیگه برایمان مهم نیست که نابغه باشیم
اون موقع دیگه آزادیم




مرحله 1و 2 ما را قدرتمند میکنه،،،
حالا که قدرتمند شدیم باید بریم سراغ مراحل بعدی .




با ما همرا باشید .

ادامه کارگاه




مرحله ی 3 :



خب ، وقتی اون شخص خودش را در مرحله 1 و2 قدرتمند کرد ،،و فهمید که باید حس نفرت از بین ببره و آگاه شد که هیچ آرامشی نیست ، مگر با وجود خدا ،و برای رسیدن به خدا باید دل آرامی داشت ،،

باید در مرحله سوم الگوی نفرت را از ذهنش قطع کنه !

وقنی ما یه الگوی منفی در ذهنمان داریم – باید این الگو را از بین ببریم ( قطع کنیم ) ،،،

یعنی اول از همه به فکرهای منفی ادامه ندیم ! ،،یا کار منفی و اشتباه را انجام ندیم .

سپس گاهی لازم هست اون اتفاق منفی را از ذهن با یه تصویر دیگه عوض کنیم،، یعنی باید تصویر اون الگو را عوض کنیم در ذهن !



خب ،،،
اون شخص باید به خاطره اش برگرده – و خاطره را تغییر بده !
در صندلی بشیند - چند تا نفس عمیق بکشد – :) لبخند بزند - سپس چشم های خودش را بیندد ،،،
اون خاطره ی منفی که همیشه در ذهنش می یاد را زنده کند ، و مانند یه فیلم سینمایی ببیند !



حالا چطوری ؟


او باید مثل یه فرشته ای پرواز کند ( در ذهن ) و به اون محلی بره که داشتند مسخره می کردند .
منظورم اینکه شما الان یه فرشته هستید و دارید خودتون و دوستتون را می بینید .
مثل یه فیلم سینمایی حوادث را نگاه کنید – فقط نگاه کنید .
فیلم حادثه را عقب و جلو ببرید !
حالا فیلم را ثابت نگه دارید
برید سراغ دوستتان – مثلا گوش هایش را دار کنید - موهایش را تغییر بدید - دهانش را گنده کنید،،،
و اون شخص را تبدیل کنید به این :



http://www.hamdardi.net/imgup/5978355d3423061342.jpg


سپس به او بخندید !
حالا فیلم را ببینید دوباره .
مثلا دوست شما داره شما مسخره میکنه – شما داری بهش میگی چرا دهنت گنده شده
هههههه خخخخخخ
دوست شما بر میگرده میگه چرا من این جوری شدم ،،،
بعد ببینیدش داره گریه میکنه و میره !
شما حالا باید برید دنبالش
و بهش بگید مثلا الان گوش هاتو درست میکنم – می خوای ؟
در واقع به خودتان اعتماد به نفس می دهید !



این تکنیک باعث میشه شما اون خاطره بد را کم رنگ کنید ( با تصویر سازی جدید در ذهن )
و خاطره جدید خودتان را پر رنگ کنید ( گوش های دراز دوستان و ......)
اون شخص باید چند بار در روز این کار را کنه تا خاطره براش خندار بشه !




ما هر رفتاری ، یا هر احساسی در خودمان بوجود آوریم ،،در واقع داریم یه سیستم عصبی در ذهنمان ایجاد میکنیم
هر چی به این رفتارها ادامه دهیم ، این شبکه های عصبی در ذهن قوی تر میشه ،،،و هر چی کم تر انجام دهیم این شبکه ها ضعیف تر میشند .




اگر اون شخص میبینه که داره باز به سمت خاطره قبلیش می ره باید سریع الگو را قطع کنه

چطوری ؟

میتونه ابتکاری باشه ،،،

مثلا 15 تا وِشکن بزنه :)

یا دو تا شنا سوئدی بره :))

حالا بره باز به اون خاطره خنده دار ،،،

این کار باعث میشه شبکه های عصبی اون خاطره کم رنگ تر بشه .



مثلا یکی میگه من روش ابتکاری دارم و انکه وقتی نگران میشم،،یا یاد خاطره بد می یافتم،، برای اینکه این الگوی منفی را از بین ببرم ،،10 تا دراز نشست می رم

یا دستمو می برم جلوی دماغم و میگم :به به ، چه هوایی !

بالاخره هر کی یه روشی دراه !:biggrin-new:



صبر و تلاش مهمه ،،،
یه برنامه ریزی مثلا 21 روزه میتونه کمک کنه در این راستا
و سعی کنه تمرینات را انجام بده







با ما همراه باشید:72:

ادامه کارگاه




مرحله ی 4 : جایگزین قدرتمند



در مرحله 4 باید از تکنیک جایگزینی استفاده کنیم .

اون شخص باید از خودش سئوال کند :

به جای خاطرات بد گذشته چه چیزی باید جایگزین آن کنم ؟




مثلا اون شخص میتونه پاسخ بده :

خب ، به جای اینکه به خاطرات بد فکر کنم ، از این به بعد به خاطرات خوب فکر می کنم !

شاید یکی بگه من خاطره خوب تو زندگی ام ندارم ، اون موقع باید چی کار کنم ؟

خب ، برا خودت خاطره خوب بساز !

یعنی چی ؟

مثلا چشم هایت را ببند - برو تو جامعه به افراد کمک کن ! ( کمک به مردم در ذهن باعث میشه ، وقت فکر کردن به خاطرات بد را نداشته باشیم )

مثلا چشماتو ببند ، تو خیالت برو تو پیش بچه های یتیم و نیازمند ، و بهشون بگو شما ها از دنیا چی می خوایند :

احتمالا به شما میگن : ( باید در ذهنت برای خودت فیلم و خاطره درست کنی )


من از این دنیا ، چی می خوام ،،

دو تا بال ، برای پرواز ،

برم تا روز تولد ،

برسم ، به فصل آغااااز ،

برم پیش بچه هایی ، که یه لقمه نون ندارن ،،،که یه شب با یه دل سیر ، چشماشونو رو هم بزارنند ،،،،

بگم ، غصه ها سر اومد ،گریه بس ، که بهتر اوووومد ،،، گریه بس ، که بهتر اومد ،،،

بگم که ،،،


بسته دیگه :)
امان از دست باغبان :))


اگر ما الگو منفی خودمان را قطع کنیم ،، ولی جایگزینی برای آن نداشته باشیم - موفقیت زیاد پیدا نمی کنیم .

هر چی خاطرات خوب را زنده تر کنیم ، خاطرات بد کم رنگ تر میشوند و از بین می روند،،

مثلا سیزده بدر خوبی داشتیم - یا اینکه فردی شما را تحسین کرده ، باید سعی کنیم اون ها را جایگزین کنیم بر خاطرات منفی !




چند نکته :

اون شخص میتونه شب ها قبل از خواب ،،برق را خاموش کنه چشم هایش را ببندد و قرآن گوش بده ،،،

یا میتونه یه موسیقی آرامشش بخش گوش بده ،،

نوشتن و مطالعه بهش کمک می کنه ،،

ورزش تاثیر خوبی داره در روند مراحل .






..................................................






مرحله ی 5 :



باید الگوی جدید را شرطی کنیم ،،

شرطی کردن الگوی جدی یعنی اینکه آن رفتار ،آن احساس ، را بارها بارها تکرار کنیم .

مثلا الگوی جدید ما این شد که »

به جای آن خاطره منفی ،، یه خاطره خوب در ذهنمان تصور کنیم و آن را شرطی کنیم ( تکرار کنیم )




من خودم تو زندگی ام چن تا خاطره خیلی خوب دارم - سعی می کنم همیشه اون خاطرات را تو ذهنم مرور کنم ( شرطی کنم )

این کار باعث میشه من اصلا فرصت نکنم به خاطرات منفی ام فکر کنم .




.................................................. ......







مرحله ی 6 :



مرحلب آخر امتحان کردن هست !

وقنی ما مرحله 1....5 را انجام دادیم - باید الگوی جدیمان را امتحان کنیم تا ببینیم اثر داره یا نه !

به شرایطی که شما را نگران کرده بیندیشید - آیا در این شرایط نگران میشوید - احساس نفرت می کنید

اون شخص باید اون خاطره ای که دوستش مسخره می کرد تصور کنه ، که آیا نگران میشه - احساس نفرت میکنه !

احتمالا اون شخص وقنی دوستش بیادش می یاد باید - دوستش را این جوری تصور کنه :



http://www.hamdardi.net/imgup/5978355d3423061342.jpg




پس نباید دیگه نگران باشه !:18:


احتمالا باید بخنده و به خاطره جدید مثبت خودش فکر کنه و از اون لذت ببره .:rugby:


موفق باشید :82:

مقاله 15




چرا ما ناراحت میشیم از دیگران ؟



یه روز رفتم از یه بنده خدایی پرسیدم ، چی کار کنم از دست دیگران ناراحت نشم ،،

گفت :

خودت را در مقابل خدا چیزی ندان .

گفتم یه مثال بزنید :

گفت : الان شما به من توهین کن - فحش بده و ......

من مگه کی هستم ناراحت بشم .





اگر مغرور نباشیم - و در برابر خداوند ،،،، خودمان را هیچ ، بدانیم ،،،

دیگر هیچگاه از سخن دیگران - از غیبت دیگران - و ...... ناراحت نمی شویم.




.....................................



اگر دیگران به ما ناسزا بگن ،،، و سعی کنیم در اون لحظه آرامش خودمان را حفظ ،، و در ذهنمان مرور کنیم که من ، مگه کی هستم ،،،

سپس به ناسزای آن لبخند بزنیم ،،،

طرف مقابل خودش از کارش شرمنده میشود .




:72:

مقاله 16




آیا می تونیم ، ارزش خودمان را مانند کتری در نظر بگیریم !




ارزش یه کتری به میزان آب درونشه ،،،

وقتی آب جوش می یاد ، قل قل کنه - آب بخار میشه ،،

وقتی آب بخار بشه ، آب درون کتری کم میشه،،،

یعنی ارزش کتری کم میشه!




حالا ما انسانها چطوری هستیم ؟

وقتی عصبانی نیستم ارزش زیادی داریم - وقتی خودمان را در برابر سختی ها کنترل کنیم و شاد باشیم ، ارزش زیادی داریم،،

ولی وقتی عصبانی میشیم ،مثل کتری میشیم،،

در واقع با عصبانی شدن خودمون ارزش خودمان را کم می کنیم ،،



پس چرا شاد نباشیم ؟

پس بهتر هست خودمان را کنترل کنیم .



چطوری ؟

وقتی کسی چیزی میگه که قراره ما ر ا عصبانی کنه،،

قبل از اینکه عصبانی بشیم - اول باید بگیم ما که کسی نیستیم پیش خدا،،

سپس یاد داستان کتری بیافتیم ! ،،،،و یادمان باشه ، با عصبانیت ، ارزش خودمان کم میشه .





این تکنیک باعث میشه ما بهتر بتونیم ذهن خودمان را در عصبانیت کنترل کنیم .:72:

مقاله 17



یکی از تکنیک های تسلط به ذهن - پی بردن به راز سکوت هست - اینکه بتونیم با محیطمان هماهنگ باشیم - اون را لمس کنیم و از اون یاد بگیریم :

برای این کار وضو بگیریم - جا نماز را در مکان خلوت پهن کنیم - دو رکعت نمار بخونیم - سپس بدون اینکه به چیزی فکر کنیم رو به قبله بشینیم و از اون آرامش لذت ببریم . ( مثلا روزی 2 دقیقه )

این کار را می تونیم به مدت یک هفته انجام بدیم و تاثیرات اون را خواهیم دید .:72:




حضرت سعدی می فرماید :

من از آنروز که دربند توام ، آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم


همه غم‌های جهان هیچ اثر، می‌نکند
درمن از بس که به دیدار عزیزت ، شادم


خرم آن روز که جان می‌رود ، اندر طلبت
تابیایند عزیزان ، به مبارک بادم


دلم از صحبت شیراز به کلی بگرفت
وقت آنست که پرسی خبر از بغدادم

هیچ شک نیست که فریاد من آن جا برسد
عجب ار صاحب دیوان نرسد فریادم

مقاله 18




تکنیک سنگ - قیچی - ابریشم


سئوالی که پیش می یاد که ، برای کنترل قیچی باید با اون چی کار کنیم ؟


- یا باید با سنگ ، قیچی را ، از بین ببریم
- یا اینکه قیچی را با استفاده از ابریشم کند کنیم !


ما نمی خوایم قیچی را از بین ببریم - ما دوست داریم قیچی هم در کنار ما باشه

پس بهترین راه برای حفظ و مدیریت قیچی این است که، اون را مدیریت کنیم با استفاده از ابریشم !

( در واقع پارچه ابریشم - تیزی برش قیچی را می گیرد )


فرمون قیچی بود و خداوند به موسی ( ع ) فرمود تو ابریشم باش و اون را کند کن - یعنی سعی کن تا اونجایی که میتونی باهاش مدارا کنی .

وقتی همسرمان ، فرزندمان ، یا و ......... نقش قیچی را بازی می کننذ - ما باید ابریشم باشیم و اونها را کند کنیم و به نرمی و خوشی با آنها رفتار کنیم .

و اونها هم با این رفتار ، قدرت برش خود را از دست می دهند و در اختیار ما قرار می گیرند .:72:

سلام



ذهن ناخوداگاه ،،، شبیه باغ حاصل خیزی ست، که اگر بذرهای محصولات مرغوب تر در آن کاشته نشود ،،به سرعت علف های هرز در آن خواهند روئید ،،،

بیایم باغ خود را وجیین کنیم ،،،

بیایم باغ خود را درست تغذیه کنیم ،،




وجین کردن باغ ذهن :


- سه تفکر مخرب درون باغ ذهنتان که مایلید آن ها را هرس کنید کدامند؟






تغذیه باغ ذهن :


- دوست دارید برای جایگزین کردن باورهای مخرب ،،چه نوع بذر تفکری در باغ غنی و حاصل خیز ذهنتان بکارید ؟

مقاله 19




http://s1.picofile.com/file/75259741...nery013_1_.gif

چرا بعضی از اتفاقات خیلی دور در زمان گذشتمون را یادمان نمی آید ؟

و بعضی ها را یادممون می یاد ؟

مثلا من 18 آبان اول دبستان یادم هست ولی 20 آذر آن یادم نیست !




بعضی موقع ها از خودم می پرسم کاشکی مغز هم به طور طبیعی کلیدی داشت در اختیار انسان،،،، که با اون تمام خاطرات دلخواه خودمان را پاک می کردیم ،،،،

کلیدی برای پاک کردن وابستگی ها - فکرها و دغدغه هامون ،،

اما ....

بعد ها فهمیدم مغز اطلاعات را پاک نمیکنه – مغز اطلاعات را کم رنگ میکنه – وقتی کم رنگ کرد می ندازه اون پایین پایینا ،،،

می ندازه تو دره اعماق خودش.،،،


خب در این مورد در این تاپپک صحبت کردیم ،،لذا یه مرور میکنیم :





دستورات مغز به سایر اندام ها به وسیله نورون ها جابه جا و تفسیر و به مغز ارسال می شود . (رشته عصبی )

این سیستم شامل میلیارد ها نورون هست ،،

هر یک از این نورورن ها ، خودش یک کامپیوتر کوچک هست ،،، سرعت این نورون در هر رفتاری ،،،،در هر فرد فرق میکنه ،،

به عنوان مثلا کسی که نقاشی خوبی داره ، سرعت این نوررون ها و جابجایی و انتقال آن به مغز سریع تر هست تا فردی که نقاشی خوبی نداره ،

مثلا شما می بینید که یه بچه 10 ساله از یه شخص 20 ساله بهتر نقاشی میکشه – یکی از دلیلاش برا این هست .



مغز هم تقویت میشود ،، مثلا کسی که نقاشی اش خوب نیست میتونه با تمرین ، این نورون های مغزی را تقویت کنه و بعد یه مدت نقاشی اش خوب بشه ،،،

ولی اون بچه 10 ساله که این جوری میکشه – نشون میده این نورون ها در این قسمت سرعت بیشتری دارنند تا فرد عادی .

این جاست که مثلا به اون فرد میگوییم فرد با استعدادی هست

ما می توتنیم مغز خود را تقویت کنیم - یا به عبارتی خودمان را باهوش تر کنیم .

یکی از تمرین هایی که باعث تقویت نورون ها و یا قدرت مغز میشه ، همان تمرین نقاشی کردن - یا اگر دست راست هستید از این به بعد سعی کنید با دست چپ غذا بخوردید

و.....





دانشمندان نورون شناس ، پیوندهای نورونی را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که نورون ها پیوسته پیام های الکترو شیمایی را به مسیرهای عصبی ارسال می کنند ،،،

یعنی : در مسیر آنها هیچ گونه ترافیکی وجود ندارد.

این ارتباطات در یک لحظه صورت می گیرد – هر ایده یا خاطره در مسیر خود حرکت می کند. و ترافیک ایجاد نمیشه .

لذا وقتی کاری را برای اولین بار انجام می دهیم ، یه ارتباط فیزیکی و یک رشته ی عصبی نازک ایجاد می کنیم ( نورون ها )

در واقع این کار باعث میشه ما به آن احساس و به آن رفتار دسترسی داشته باشیم ،،،

مثلا اگر ما تا حالا به آب جوش دست نزده باشیم – دست زدن به آب جوش ، باعث میشه اون احساس در ذهنمان ثبت بشه (رفتار )

به عبارتی ، این احساس به ضمیر ناخواداگاه می رود.

هر بار که رفتاری را تکرار می کنیم ، این ارتباط ( شبکه های عصبی یا نورون ها ) تقویت می شود و ما یک رشته عصبی به رابطه اضافه می کنیم





مثلا کسانی که سیگار میکشند را در نظر بگیرید :

بار اول که اون فرد تا حالا سیگار نکشیده – سیستم مغزی اون از سیگار چیزی نمی فهمیده

با کشیدن اولین نخ سیگار – یه رشته عصبی نازک در مغز او ایجاد می شود

وقتی بار دوم این کار کند – این رشته قوی ترمیشه

وقتی یه هفته این کار را کند - این پیوند باز هم قوی تر میشه

وقتی یک سال بگذرد ،،،،، شاید همه بگن اون عادت کرده به سیگار کشیدن .

در واقع عادت یعنی ،،،،درون سیستم عصبی خودش شبکه یی از پیوند های عصبی قوی ایجاد کرده .

شروع هر عادت ، مثل یه رشته ی نامرئی ست، اما هر بار که آن رفتار را تکرار می کنیم ( هر رفتاری )

آن رشته را تقویت می کنیم و رشته های دیگری به آن می افزاییم - تا این که اون رشته نازک ،،، تبدیل به یک کابل بزرگ میشه،،،







در دستان ما دکمه ای نیست که با آن بتونیم اطلاعات و خاطرات خودمان را پاک کنیم

وقتی یه رفتاری یا یه وابستگی ای در ذهنمان ثبت میشه ،،،با توجه به تکرار ما نسبت به اون رفتار ،،،رشته هایی بوجود می یاد

هنگامی که یک ارتباط عصبی به وجود آمد ، مغز همیشه یک مسیر برای آن داره - و اگر از آن مسیر زیاد استفاده شود این رشته های شبکه های عصبی گسترش می یابند و قوی تر میشند ،،

اگر ما این ارتباط را کم کنیم – این شبکه ها ضعیف تر میشند .

اگر ما به اتفاقات روز دلخواهمان که برایمان افتاده همیشه در حال تفکر باشیم ،،، در واقع داریم این پیوندهای عصبی مغز را قوی تر میکنیم ،،،

این رشته ها قوی و یه روزی تبدیل به ضخامت کابل میشنند ،،،

بعد به خودمان میگیم :چرا نمیتوانیم اتفاقات روز مورد نظر را فراموش کنیم ،،،

اگر ما این ارتباط را کم کنیم ،،،، این شبکه ها ضعیف تر میشند

وقتی شبکه ها ضعبف شدند ،،،برای مغز بی اهمیت میشند ،،،

وقتی بی اهمیت شدند ، یه جورایی دیگه پاک شدند .




برا همین هست که من روز 18 آبان اول دبستان یادم هست ،،،ولی 20 آذر اول دبستان یادم نیست .

در اولی برام اهمیت داشته و هر روز تداعی کردم در ذهنم - در دومی چون برام اهمیت نداشته و به مرور زمان کم رنگ شده ،،،،و سپس یادم رفته !

در حالی که الان هم دو در مغز هست .



:72:

سلام بر ، پرندگان مهاجر

مقاله 20

بعضی ها میگن باد لازمه شادی و طراوت درخت هاست ،،،چون با تکون خوردن برگ هاشون ،، رقص و آوای قشنگی در طبیعت ایجاد می کنند ،،

ولی به نظرم چیزی که به یه درخت شادی میده ریشه اونه ،،،نه برگ ها و محصولات اون ،،

چون درخت میدونه همیشه بهار نیست ،،،تابستان - پاییز و زمستان هم هست ،،،

برای همین درخت همیشه به ریشه خودش شاد ِ ،،،،نه برگ هاش

برای همین میگن زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست ،،،امتحان ریشه ها ست .



انسان باید برا خودش یه فلسفه ای داشته باشه ،،،،فلسفه ای برای زندگی ،،

فلسفه ی زندگی ( دیدگاه معنوی یا فکری یا .....هرچی که تکیه گاه ما باشه ) میتونه شبیه یه میله ای باشه تو زمین که ما دستانمان را به آن گره کردیم ،،

با این کار دیگه نگران باد و طوفان نیستیم ،،،،چون برا خودمون یه فلسفه ای و یه لنگری داریم !

اگر فلسفه زندگی نداشته باشیم باعث میشه هر فکری ،،هر ایده ای ،،هر اتفاقی ما را مثل برگ در مسیر باد جابه جا کنه .

شاید فلسفه ی زندگی یه شخصی این باشه :

" همیشه با روحیه و قوی باشم ،،و با اتفاقات زندگی دوست باشم و خودم را در این راستا توسعه دهم ،،""

حالا فلسفه ی زندگی شما چیه ؟

هر چی فلسفه اصلی زندگیمون قوی تر باشه ،،آرامش بهتری داریم .

یکی از تکنیک ها ی خوب برای آرامش ذهن می تونه این باشه که یه فلسفه ی اصلی زندگی داشته باشیم ،،،

زیرا با داشتن فلسفه اصلی زندگی،،، می تونیم در شرایط سخت پایدارتر و با آرامش تر باشیم .

از طرفی سعی کنیم سبک تر باشیم ،،،سعی کنیم خودمون را از وابستگی ها رها کنیم !

هر چی وابستگی های دنیای دنیوی ما بیشتر باشه ،دغدغه های ما بیشتر میشه ،،،

افزایش این دغدغه ها ،،باعث میشه نتونیم در راستای آرامش ذهن حرکت کنیم .




رویا و هدف های که داریم مهم هستند،،،

اما :

شادی و موفقیت ما نباید فقط وابسته به رویاهایمان باشه ، ،،،

شادی و موفقیت می بایست در مسیر این تعالی باشه - مسیری که به ما میگه باید همیشه توکل داشته باشیم و همیشه تلاش کنیم ، و از این مسیر لذت ببریم .

به قول دوستی ، حکایت ما آدم ها شاید شبیه پرنده ای باشه که در قفس زندانی هست ،،اینکه با آرزهای دور و دراز ، وابستگی ها ، ترس ها ، نگرانی ها و ..... خودمون را زندانی می کنیم .

باید پرنده را آزاد کنیم و بذاریم در آسمان پرواز کنه .

http://www.hamdardi.net/imgup/59783561bb2a8bbaf2.jpg

مقاله 21

یادم می یاد کارتون پینوکیو و گربه نره و روباه مکار ،،،یه قسمتش درباره درخت پول بود ،،

یعنی اومدند سکه را دادند به پینوکیو گفتند : بکار درخت که زد بیرون ،، بهت میوه های طلا میده ،،،

بعضی موقع ها صداهایی در گوش ما نجوا میکنه ،،،

صداهایی که افکار اشتباه را در ذهنمان تداعی میکنه ،،،که باعث میشه خودمون را اذیت کنیم .

صدایی از جنس : وسواس فکری - بدبینی - خودخوری فکری و...

یادمان باشه بعضی از افکار ما هم مثل حکایت داستان پینوکیو ست (درخت پول )

یعضی موقع ها شیاطین تو گوش ما پچ پچ زیاد میکنند !

مواظب باشیم گول نخوریم .





می تونیم برای مدیریت ذهن و افکارمان برای خودمان یه نشونی بذاریم ،،،

من خودم تو دستم یه انگشتری دارم ، وقتی تو زندگی ناراحت میشم یا فکرم پرت میشه ،، بهش نگاه میکنم - و به خودم میگم باغبان حواست باشه !

یه نشونی برای خودتون بذارید برای اینکه یادتان باشه به خودتون قول دادید ،، ( مثلا حلقه ازدواج - یا انگشتر معنوی یا ..... هر چی که باورش کنی !)

این هم میتونه روشی خوب برای تکنیک توقف فکر باشه .:72:

به نام خدا



سلام
هر فکری که به ذهن ما می رسد ،منتهی به یه نوع احساس در ما می شود ،، و در نتیجه آن احساس ،، ما رفتار مشخصی از خود بروز می دهیم.
فکر ......> احساس > اقدام عملکرد


مثلا فرض کنید می خواهید درجمعی سخنرانی کنید ،اگه به خودتون بگویید من تجربه کافی ندارم ( فکر ) و امکان داره اشتباه کنم به من بخندند ،،احساسی که بر شما بوجود می یاد ، احساس ترس هست
و در نتیجه عملکرد ضعیفی بر خودتون ایجاد می کنید .
اما اگر بگویید (فکر ) من به موضوع تسلط دارم و قبلا هم از این کارها انجام دادم احساسی که در شما بوجود میاد اعتماد به نفس هست ،،در نتیجه عملکرد خوبی هم دارید .




یه مفهوم هست به نام مفهموم » نردبان پردازش اطلاعات :
دریافت اطلاعات ...> تفسیر اطلاعات ....> احساس ...> تصمیم گیری .....> اقدام




مثال :
شما یه آزمونی داده اید و خراب کرده اید ،،،می خوهیم درخت نردبان پردازش اطلاعات در مثال را بررسی کنیم :


حالت اول :
اطلاعات : آزمون را خراب کرده ام
تفسیر اطلاعات : چون خنگ هستم
احساس :نا امیدی و افسردگی
تصمیم گیری :بهتر هست خیلی تلاش نکنم چون نتیجه نمی گیرم
اقدام : تنبلی



حالت دوم :
اطلاعات : آزمون را خراب کرده ام
تفسیر اطلاعات : احتمالا کم خوانده ام ، یا منابع درست را مطالعه نکردم
احساس :کنجکاوی ، خوش بینی
تصمیم گیری : تحلیل آزمون + مشورت
اقدام : تلاش برای یادگیری
حالت اول و دوم را بررسی کنید ،،،



می بیند جایگاه ها و بینش ها چطوری تغییر ایجاد می کنه !



------------------------

منابع کمک گرفته شده :

کتاب1،2،3 بدرخش ( دکتر شهاب اناری )

یه مثال تالیفی :
عاشق دختری میشید و بعد یه مدت به نتیجه نمیرسید
درخت نردبان پردازش اطلاعات :




حالت اول
اطلاعات : عاشق دختری میشید و بعد یه مدت به نتیجه نمیرسید
تفسیر اطلاعات : تو عشق شکست خورده ام
احساس : من بی ارزش هستم
تصمیم گیری : بهتر هست به ازدواج فکر نکنم
اقدام : افسردگی - کینه و نفرت از دنیا




حالت دوم
اطلاعات : عاشق دختری میشید و بعد یه مدت به نتیجه نمیرسید

تفسیر اطلاعات : من نمی تونم تمام مولفه ها را کنترل کنم - ازدواج یه مساله دوطرفه ست - طرف مقابل هم حق انتخاب داره - همه مسائل فقط به دوش من نیست - ما انتخاب هم نبودیم
این فاجعه نیست .

احساس : کنجکاوی برای سفر به خودشناسی - خودآگاهی - مفهوم زندگی
تصمیم گیری : مطالعه بیشتر در حوزه ازدواج - یادگیری از مشاوران - این اتفاق را تجربه گرانبها بدانم
اقدام : در مسیر رشد و آگاهی ، باتوکل به خدا به زندگی ادامه میدهم - ورزش - مهارت های شغلی - توسعه مهارت های عمومی و....خیلی چیزهای خوب دیگه .



بینش ها تغییر ایجاد می کنه در انسانها . :305:





سال ها دل طلب ِ ،،جام جم از ما میکرد
آنچه خود داشت ، زبیگانه تمنا میکرد:72:

سلام

نوشته هاتون خیلی خوب و سنجیده ست .

من به این نتیجه رسیدم بدترین نوع احساس که باید خیلی کنترلش کنیم « خشم » هستش .

ان شاءالله خدا به هممون کمک کنه بتونیم خشممون رو کنترل کنیم چون اگر کنترل نشه منجر به عواقب بدی میشه .

http://www.hamdardi.net/imgup/659065dcaa5ac99a56.jpg



فکر : مثلا تحلیل کردن،استدلال،خیال پردازی....
عمل(اقدام) : راه رفتن،سخنرانی کردن،مبارزه کردن....
احساس : ترس،شادی،غم،یاس..
فیزیولوژی : عرق کردن،تپش قلب بالا،لرزش....




دو چرخ جلو اتومبیل توسط فرمان ما قابل جهت دادن هستند ، و چرخ های عقب ،، تابع چرخ های جلو خواهند بود
آقای دکتر گلسر اعتقاد دارنند که می تونیم در فکر و عملمون تغییر ایجاد کنیم و احساس و فیزیولوژیمون رو تحت تاثیر قرار بدیم….

ما نمی تونیم احساسمون رو به طور مستقیم تغییر بدیم
سوال می شه که پس با احساس بدمون چکار کنیم؟!

پاسخ در همین اتومبیل هست … شما با تغییر جهت دادن به فکرتون می تونید احساستون رو به طور غیر مستقیم و با واسطه فکر یا عمل تغییر بدید….
به طور مثال اگر احساس غم دارید و نمی خواهید مثل بعضی ها با گوش دادن به موسیقی غم انگیز غمتون رو حفظ کنید می تونید تصویر یک کودک در حال خندیدن رو به یاد بیارید و لبخند بر چهره شما ظاهر خواهد شد و احساستون تغییر خواهد کرد…

http://www.hamdardi.net/imgup/659065e4ed21487764.png

مقاله 22

شکارچیان میمون


در آفریقا روش جالبی برای شکار میمون وجود دارد، شکارچی مقداری غذای مورد علاقه میمون را در شکاف درخت یا تخته سنگ قرار می دهد و گوشه ای به انتظار می نشیند.
بلاخره یک میمون که شاهد این ماجرا هست تسلیم حس کنجکاوی خود می شود و دست خود را در شکاف فرو می کند،، حال میمون غذای محبوبش را در دست دارد اما دست مشت شده اش از سوراخ بیرون نمیاید.
حیوان که شاهد نزدیک شدن شکارچی است جیغ و داد می کند اما از سوی دیگر جرائت باز کردن مشت خود و رها کردن غذای محبوبش را ندارد.
میمون موقعی میفهمد باید مشتش را باز و فرار کند که دیگر خیلی دیر است زیرا اسیر شکارچی شده است.
اصل این داستان بر این بنا نهاده شده است که قربانی بخاطر منافع کوچک، خود را گرفتار تله می کند، اما همچنان شانس رهایی وجود دارد به شرطی که از منافعی که به دست آورده، بگذرد.
قربانی در مقابل از دست دادن منافع مقاومت می کند و این تعلل باعث از دست دادن منافع بسیار بزگتری برای وی می شود.

میمون می تونست غذای محبوش را رها کند و با رها کردن آن ،،جانش را نجات دهد و سپس دنبال غذای دیگری بگردد

شایدفکر کنید ما انساها این کار را نمی کنیم!
ولی :
ذهن انسان هم بعضی موقع ها مانند مشت بسته میمون است، ،،تقلا می کند و بی تاب می شود و روی یک مسئله قفل می شود،،در حالی که چاره در رها کردن و آزادی از قید و بندهای ذهن است .:72:



http://www.hamdardi.net/imgup/597835f1b43e7db165.png