نمایش نسخه قابل چاپ
باسلام.من حدود 3ساله که با همکارسابقم ازدواج کردم
ویک بچه 4ماهه دارم.اتفاقی در گوشی همسرم متوجه
تماس دوماه پیش ایشون با همکلاسی حدودده سال
پیشش شدم که اگرچه لحن شوهرم عاشقانه نبود ولی به اون خانم میگفت تو اونموقع منو اذیت کردی و.
ولی همیشه دوستت دارم و خاطره تلفن و حرفامون بامنه
و...و یکی دوباری هم باتوجه به تماسهای دیگه شون باهم ملاقات داشتن.(البته انگار این خانم پسرای دیگه ای هم تو
زندگیشون بوده و هست ).
بنظرشما من الان چیکار باید بکنم.خواهش میکنم کمکم کنید.
دوستان خواهش میکنم کمکم کنید که چه کاری انجام بدم.
آفرین بر شما ، چقدر خانم صبوری هستید که بعد متوجه شدن این ماجرا راه مشاوره و پیش گرفتید.
بنظرم اگر بتونی از یک مشاور بصورت حضوری یا تلفنی هم مشورت بگیری بهتر باشه و سریعتر به نتیجه برسی.
من فکر کردم اگر جای شما بودم، کمی خودم ناراحت نشون میدم طوری که همسرم متوجه تغییر حالت من بشه بعد که ازم پرسیدن چرا ناراحتم برای اینکه قبح کار جلوی همسرم نریزه، بهش میگم امروز یکی از دوستان قدیمیم دوران مدرسه ام و دیدم ازش که جویای احوالش شدم، برام از زندگی خصوصیش گفت، گفت متاسفانه همسرش با یکی از همکار( یا همکلاس و.... ) قدیمیش رابطه تلفنی و پیامکی داره متاسفانه، دوستم خیلی ناراحت شده بود و تازه هم فهمیده بود برام تعریف کرده چقدر برای زندگیش تلاش کرده ( کمی از زحمات و فداکاری هایی که برای زندگیتون داشتید و از زبان دوستتون بگید تا عذاب وجدان و در ایشون بیدار کنید)
یهو خودتون و خیلی ناراحت نشون بدید و با بغض بگید وقتی تعریف میکرد فقط گریه میکرد خیلی حالش بد بود، اصلا حالشو نمیتونم برات تصور کنم ، ناخودآگاه منم گریه ام گرفت!
اصلا باورم نمیشه برخی مردها تا این حد فراموش کار و بی وفا باشند . دوست من از نظر ظاهر و اخلاق و کدبانویی هیچی برای همسرش کم نذاشته آخه چرا اینطوری دوستم و جلوی اون زن تحقیرکرده! ( چون وقتی یک مرد با وجود تاهل با خانم دیگری رابطه ای پیامکی و غیر ضروری برقرار میکنه و وقتشو باهاش میگذرونه یعنی داره خانم خودش و جلوی اون زن تحقیر میکنه یعنی میگه نقش شما رو برایم در زندگیم خانم خودم نمیتونه خوب ایفا کنه)
بعد بگو تازه دوستم میگفت اون زن، زن زیاد خوبی هم نیست با پسرای زیادی دوسته! اصلا همینکه با مرد متاهل رابطه دوستی برقرار کرده یعنی اصلا مرد خوبی نیست، شوهر دوستم چطور همچین زنی ت به دوست پاک و معصوم من ترجیح داده .من که خیلی ناراحت شدم اصلا فکر نمیکردم همچین مردایی ام هستن.
بعدم بگو خوشبحال خودم که شوهرم شمایی و قدر همسرت و خانواده ات میدونی .
بعد بگو ولی درسته اول صحبت های دوستم دلم برای دوستم سوخت ولی آخرش دلم برای شوهرش سوخت اون مرد بیچاره نمیدونه چه فرشته هایی و داره از دست میده بگو منظورم دوستم و دو بچه اش هست.
بعدم بگو مرد ها واقعا نمیدونن با اینکاراشون انگار کبریت و برداشتن و میخواین زندگی خودشون به آتیش بکشند. دوستم زن قوی ایه بخاطر دو تا پیامک به اون دختر حاضر نیست زندگی ای که این همه براش زحمت کشیده و پیش کش این زن ها بکنه ولی همسر دوستم نمیدونه که با همینکارش اولین قدم و بسمت نابودی و آتیش زدن زندگیش برداشته، اولین آتیش هم از قلب همسرش شروع کرده .همسری که یک زمانی خیلی دوستش داشت و....
از این حرفا کمی بزن، شاید عذاب وجدان همسرتون بیدار بشه و بفهمند کار درستی نمیکنند، اولا اینطوری واکنش ایشون و نسبت به کارشون میتونی ارزیابی کنی ، دوما عذاب وجدانشون بیدا میشه و از لبه پرتگاه همسرت و زندگیت و نجات دادی بدونیکه قبح قضیه براش بریزه.
سوم بررسی میکنی ببینی اگر دوباره رفتار مشکوکی ازشون دیدی، مشخص میشه این روش اونقدرا براتون کارایی نداره. بهتره از مشاور و روش مستقیم استفاده کنی.
نحوه آشناییتون چگونه بوده؟ قبلا با این خانم دوست بودن؟ یا قصد ازدواج داشتن؟
همسرتون از شما راضی هستن؟
از نظر سایر روابط عاطفی ،جنسی، و.... مشکلی ندارین؟
ممنون از پاسختون.من و همسرم همکار بودیم.اینطور
که از صحبتهاشون برداشت کردم دوران دانشجویی
شوهرم از اون خانم خوشش اومده بوده ولی اون
خانم تمایلی نداشته وشوهرمو به اصطلاح بازی میداده
و اگرچه مدتی تلفنی و حرفی
رابطه داشتند ولی بیشتراز طرف همسر من بوده.
رابطه ما خوبه بجز گاهی اختلاف نظرهای طبیعی زن
شوهرها.این خانم الان مجردن و در شهرما کارشناسی
ارشد ترم پیش قبول شدند.باور کنید خیلی حس بدی
دارم ولی تا الان مقابل شوهرم حفظ ظاهر کردم.ممنون میشم باز هم
دوستان کمکم کنند.
واقعا کسی نیست منو راهنمایی کنه؟؟؟
دوستان اینکه همش فکر میکنم الان تو ذهن شوهرم
کسی دیگه هست که اونو دوست داره واقعا عذاب
آوره برام.تورو خدا شما جای من بودین چیکار
میکردین.
به نظر من به طور غیر مستقیم باهاش حرف بزنید
همسر شما باید متوجه بشهکه باز ایشونو برای وقت گذرونی میخواد و وقتی درسش تموم میشه ب میگرده.
ارتباطشون فقط تلفنی بوده یا حضوری هم بوده؟
ممنون از پاسختون.تاجایی که من فهمیدم یکبار
ملاقات حضوری بوده.بعضی وقتها تصمیم میگیرم
مستقیم به شوهرم بگم که متوجه شدم ولی میترسم
کار درستی نباشه.حدود چند روزیه که دیگه تماسی
توی گوشی بینشون ندیدم.ولی شک همچنان باهامه.
دوستان من پیش روانشناس رفتم و ایشون گفتن به
شوهرت بگو که متوجه شدی و... ولی من هنوز
چیزی نگفتم.ممنون میشم دوستان و بالاخص فرشته
مهربان و آقای خاله قزی و خانم شیدای عزیز
راهنماییم کنند.
درود بانو
نوشته بانو دختر بیخیال بنظرم کامترین و بهترین جوابی بود که میشد برای شما نوشت تجربه ایشون و دلسوزی که دارم ستودنیه :104: خیلی خوب و کامل توضیح دادند مشاور یکه رفتید صحبتی که با شما داشتند درست بوده ولی شما هنوز به آن مرحله نرسیدید لطفا صبور باشید ان شاء الله که چیز خاصی نیست احساس من اینه شوهر شما اونموقع غرورش لکه دار شده بود و الان داره غرور از دست رفتشو بقول خودش پس میگیره یکجورایی قدرت نمایی میکنه.نظر شخصی بنده بعنوان یک مرد متاهل اینه
واسه اکثر آقايون اين پيش ميادنقل قول:
سلام
به همياري خوش آمديد
نگراني هاي شما رو در خصوص مواردي که بيان کرديد، درک مي کنم.
به طور کلي، کساني که جاذبه هاي ظاهري دارند بايد بيشتر مراقبت کنند، و همسرانشون هم بايد آستانه تحملشون رو بيشتر کنند.
خوشبختانه نوشته ايد که مشکل خاصي در رابطه جنسي با همسرتون نداريد.
البته فقط مساله جنسي مطرح نيست، و بايد موارد ديگر رو هم بررسي کرد.
اکيدا پيشنهاد مي کنم که تجسّس کردن رو کنار بگذاريد.
نتيجه تجسس، چيزي جز شک و شبهه هاي فراوان، ايجاد ناامني در طرف مقابل، و ريختن آبرو و باز شدن روي افراد به همديگر نيست.
هر کسي مسئول اعمال خودش هست و بايد به زودي در برابر خدا پاسخ اعمال آشکار و نهانش رو بده.
بنابراين اينکه ما در کار ديگران تجسس کنيم، نتيجه اي جز ايجاد ناراحتي براي خودمون و احتمالا جري ترن کردن طرف مقابلمون نداره
دقت داشته باشيد که از زماني که شما متوجه اين ارتباطات پيامکي شديد، آيا قبح مساله نسبت به قبل کمتر نشده؟
کار به جايي رسيده که الان همسرتون خيلي راحت تا مشاجره ميشه حرف از طلاق عاطفي ميزنه و اين اصلا خوب نيست.
پس، اصل اول اينکه تجسّس نکنيد.
ممکنه بپرسيد اگر اين کار رو نکنم، همسرم با خيال راحت ميره و هر کاري که دلش خواست انجام ميده. پاسخ اينه که نه لزوما اينطور نيست.
اگر همسر شما فرد اخلاق مدار و معتقدي باشه، وجدانش بيدار ميشه و شرايط تغيير ميکنه. اما اگر غير از اين باشه، خب بحث ديگري است.
همين الان بررسي کنيد و ببينيد که فهميدن شما و به روي همسرتون آوردن اين مسائل، آيا تاثيرات مثبتش بيشتر بوده يا منفي اش؟
پس، اولين اصل اينکه تجسس رو کنار بگذاريد.
خب، ممکنه بگيد من ديگه تجسس نمي کنم، اما سهوا و به صورت اتفاقي متوجه شدم که همسرم با ديگري در ارتباط هست. اين بار چه کار کنم؟
در اينجا بهترين کار اينه که حمل بر صحّت کنيد. يعني چي؟
يعني اينکه وقتي شماره اين خانم رو در وايبر گوشي همسرتون ديديد،
مثلا اينطور برداشت کنيد که شرکت يه گروه در وايبر ايجاد کرده و اعضاي شرکت رو دعوت کرده
و حالا اينها در يک گروه جمع شده اند و اينطوري شماره رسيده به دست همسرتون. اينطوري براي رفتار همسرتون توجيه درست کنيد.
امام علي(ع) مي فرمايند:«عذر برادرت را بپذير و اگر عذري نداشت براي او عذري بتراش».
خيلي سخن عميقي هست. يعني نه تنها اگر کسي از ما عذرخواهي کرد،
عذرش رو قبول کنيم، بلکه اگر بهانه و توجيهي هم نداشت، خودمون براش توجيهي درست کنيم تا احتمالا شرمنده نشه!
اين نوع رفتار بزرگ منشانه در جان افراد بسيار تاثيرگذار هست.
پس، اصل دوم اينکه حمل بر صحّت کنيد و خوشبين باشيد.
خب، اگر اين اقدامات رو هم انجام داديد، ولي موثر واقع نشد، اونوقت ميرسيم به اصل سوم
پس، تا به حال گفته شد که تجسس رو کنار بگذاريد و حمل بر صحت هم بکنيد.
اما اگر با رعايت اين موارد، باز هم مشکل داشتيد، اين بار بايد روش ديگري به کار ببريد که بهش ميگيم تغافل
يعني چي؟
يعني اينکه شما به گونه اي رفتار مي کنيد که انگار داريد ناديده مي گيريد.
يعني به شيوه اي که همسرتون ترديد کنه و تو دلش بيفته که ممکنه همسرم فهميده باشه. پس، اصل سوم تغافل و بيان غيرمستقيم هست.
مثال ميزنم. شما ميتونيد در اين مرحله، به صورت غيرمستقيم رفتارهايي نشون بديد يا حرفهايي بزنيد که همسرتون رو به فکر فرو ببره.
مثلا بهش بگيد يکي از دوستانم مشکلي رو با من مطرح کرده، و من موندم چي بهش بگم.
از تو مشورت مي خوام بهش کمک کني، ولي نميتونم اسم دوستم رو فاش کنم، چون ميشناسيش و او هم مايل نيست کس ديگري جريانش رو بدونه.
مشکل دوستم اينه که متوجه شده همسرش به صورت پنهاني با يک زن ديگه در ارتباط هست.
ميگه من و همسرم همديگر رو دوست داريم و روابطمون هم با هم خوبه و از هم گله اي نداريم،
نميدونم چه دليلي داره که همسرم توجهش جلب شده به سمت زن ديگه. اين موضوع منو آزار ميده و در عين حال دلم نمي خواد
روم تو روي شوهرم باز بشه و بالاتر از اون اينکه شوهرم رو دوست دارم و اونم منو دوست داره. نميدونم چيکار کنم.
با اين بيان، در ذهن همسرتون شکل ميگيره که شايد شما فهميده باشيد.
واکنش همسرتون ميتونه به شما کمک کنه تا ببينيد مشکلش چيه. مثلا ممکنه همسرتون بگه
خب شايد زنش به برخي نيازهاي شوهرش توجه نمي کنه. اونوقت شما با ظرافت بپرسيد که خب مردها چه نيازهايي براشون مهمتره؟
پاسخ همسرتون فرافکن کردن نيازهاي خودش هست و نشان دهنده اينکه اين نيازها در او احتمالا از جانب شما کمتر ديده شده
و بايد تمرکزتون رو بيشتر روي اين موارد معطوف کنيد. اگر بگه خب به هر حال ممکنه
براي هر کسي پيش بياد و شايد از جانب زنه براش دام پهن شده يا درخواست از طرف اون زن بوده. اونوقت شما ميتونيد بپرسيد
که به نظرت اگر يه زن ديگه بهش درخواست بده، اونوقت شوهر مجازه که رابطه برقرار کنه؟ يعني اگر يه مردي بياد به دوستم درخواست بده،
آيا زن مجازه رابطه برقرار کنه يا اينکه بهتره اين کار رو نکنه و روي رابطه خودش و همسرش و مشکلات شون با هم متمرکز بشن؟
اينها رو مثال زدم. شما ميتونيد با روشهاي خوب،
خيلي موارد رو از زير زبون همسرتون بيرون بکشيد که حاکي از ديدگاه هاي او در اين باره و هيمنطور علل اين رفتارهاش هستند.
اما، اگر اين روش هم جواب نداد(البته براي هر روش بايد زماني معقول در نظر بگيريد
و مثلا نگيد من يه هفته صبر کردم و نشد!؛ دست کم شش ماه تحمل و تامل کنيد)،
اونوقت ميتونيد علنا گفت و گو با همسر در اين باره رو آغاز کنيد.
پس، اصل چهارم يا بهتر بگيم مرحله چهارم، گفت و گوي علني و آشکار با همسر هست.
منظور از گفت و گوي علني اين نيست که داد و بيداد راه بندازيد و به ديگران اطلاع بديد.
مهمترين اصل اين مرحله حفظ آبروي همسرتون هست. فقط و فقط با خود همسرتون مساله رو مطرح مي کنيد
و بهش ميگيد که من مدتهاست اطلاع دارم، ولي به دلايلي و به اميد بهتر شدن وضعيت به روي خودم نمياوردم.
در اين مرحله به صورت منطقي و با آرامش با همسرتون صحبت مي کنيد که من ميخوام بدونم علت چي هست؟
اگر مشکلي از جانب من هست، بگو تا برطرف کنم. اگر اينطور نيست، پس مشکل چيه؟ مثلا آيا طرف مقابل مشکلي داره؟
آيا من بايد تاوان مشکل اون خانم با همسرش رو بپدازم؟ به نظرت بهتر نيست براشون فکر کنيم و به مشاور معرفي شون کنيم؟
من حاضرم با اين خانم دوست بشم و ببينم مشکلش چيه و او رو به همراه همسرش براي درمان مشکل معرفي کنم به مشاور
در اين مرحله هست که شما متوجه بيشتر مسائل ميتونيد بشيد.
پيشنهاد مي کنم اين اصول و مراحل رو طي کنيد.
اميد ميره موثر واقع بشن. اگر جواب نده، خب اونوقت بايد
حضورا نزد مشاور خانواده بريد تا مشاور بررسي کنه و ببينه چه مشکلاتي دامنگير زندگي تون شده که اين مسائل نمود پيدا کردند.
با يک مشاوره مناسب، اون موقع ميتونيد بهترين تصميم رو اتخاذ کنيد. شايد نيازه روي مهارتهاي خاصي کار کنيد.
شايد برخي مسائل از ديدتون پنهان مونده که در روابط زناشويي مهم بوده اند. شايد همسرتون مشکلاتي داره که بايد درمان بشن و ...
اونوقته که با بررسي هاي کامل ميتونيد درباره ادامه روند زندگي تون تصميم گيري کنيد.
نقل قول از جناب آقا محسن عزيزي
مدير و مشاور سايت همياري
که به سمت فرد ديگه ای گرايش پيدا کننن و خانمها اگه در اين موارد سعي کنن نيازهاي همسرشون رو بشناسن
و اونها رو برآورده کنن شانس برگردوندن زندگيشون رو دارن.
نوشته بانو دختر بیخیال را دوباره مطالعه کنید عجله نکنید بانو بعضی وقات مردها یکسری شیطنت های کوچک میکنند(که کار درستی نیست به هیچ عنوان) سعی کنید این وضعیت را مدیریت کنید صبور باشید ان شاء الله مشکل خاصی نیست:72:
بسیار متشکرم از راهنماییهای مفید شما دوستان.
باسلام.دوستان این چند روز ظاهرم رو تا حدممکن حفظ کردم و ظاهرا مشکلی نیست ولی درون خودم وقتی یاد حرفای شوهرم با اون خانم میفتم که بهش میگفت من تا آخرعمر دوستت دارم و همیشه خاطرت با منه و...آتیش میگیرم.(اگرچه مطمئنم که حدود8سال پیش که شوهرم این خانمو دوست داشته فقط رابطه شون در حد حرف زدن بوده).لطفا راهنماییم کنین که چطور با خودم کنار بیام.