شوهرم هیچ خصوصیت مثبتی نداره!

سلام دوستان

داستان زندگی منو فکر کنم دیگه همه بدونن.

راستش فکر می کنم شوهرم هیچ خصوصیت مثبتی نداره که من باهاش زندگی کنم.

خیلی زود عصبی میشه.احترام منو نگه نمیداره حتی تو جمع.دیگه دوسش ندارم.همیشه حق به

جانبه.حرمت نمیدونه چیه!!حتی اگه تو خیابون عصبانی بشه مهم نیست که چه

حرفایی از دهنش در بیاد.بدترین نوع حرف و رکیک ترینش رو میزنه.اصلا ترس از آبرو

نداره.وقتی تو جمع هستیم،شوهرای بقیه رو میبینم که چطور احترام خانومشون رو

نگه میدارن و لی شوهر من نگه نمیداره،خیلی خجالت میکشم.

منم الان نسبت بهش سرد سردم.گفته بودم که بیش فعال بوده و لی درمان نشده.

قرصاش رو به موقع نمیخوره.هروقت نمیخوره بدتر میشه.

مجبوری بهش زنگ میزنم حالش رو میپرسم.البته فکر می کنم اون هم چنین حسی

داره.

اصلا دلم نمیخواد عروسی کنم...مشاوره رو نصفه رها کرد.

هیچ انگیزه ای ندارم.ازش بدم نمیاد ولی خوشم هم نمیاد.نمیدونم چیکار کنم؟!!

سحر ولي اينايي ك ميگي دليل نميشه بخاي سرد بشي و زندگيتو خراب كني مگه اينكه دليل محكمتري داشته باشي

اينم ك حتماً ميدوني هيچوقت ظاهر زندگي ديگرانو با باطن زندگي خودت مقايسه نكن

سحر خراب كردن ي زندگي خيلي راحته ولي درست كردنش خيليييييي سخت

سحر جان لطفا هیچوقت همسرتو با هیچ مردی مقایسه نکن. در یک مهمانی همانطور که همه سعی می کنند ظاهر برازنده داشته باشند رفتارشونو هم کنترل و خوب و موجه و مودبانه عمل می کنند ولی همین آدمها در خلوت خودشون و در خانواده جور دیگری رفتار می کنن و اگر فردی از خانوادشون از رفتار ناشایست اونها مطلبی بگه به سختی باور می کنیم اینو من خودم به تجربه از قضاوت ظاهری که در مورد افراد متعدد داشتم آموختم و به آن ایمان دارم. با شناخت عمیقتر آدمها یاد گرفتم در مورد هیچ کس از ظاهر او قضاوت و زندگی خودمو با زندگی دیگران مقایسه نکنم. مطمئن باش افراد زیادی هستند که بی خبر از آنچه شما درگیر آن هستید به شما و همسرتو غبطه می خورن. به جای این حرفها رو خودت کار کن تواناییهاتو افزایش و نقاط ضعفتو کاهش بده تا در زمان لازم تصمیم عاقلانه بگیری

سحر جان ،ممنونم،همیشه به من لطف داشتی

و رها جان ممنونم.

حقیقتش اینکه حتی اگه نخوام مقایسه هم کنم،چیزی وجود نداره که بخواد منو به این زندگی

دلگرم کنه.

سحر جان حتما زمانیکه تصمیم به ازدواج با ایشون گرفتید یک سری خصوصیات لااقل ظاهری بوده که شما رو تحت تاثیر قرار داده ولی با اینهمه این خودت هستی که باید به دور از هیجان لیستی از خصوصیات مثبت و منفی ایشون تهیه کنی و با تطبیق اون با روحیه و خلق و خوی خودت تصمیم نهایی رو بگیری. باید صادقانه با خودت روبرو بشی و ببینی این تردید برای ادامه زندگی از کجا ناشی میشه و با تجزیه تحلیل موقعیتی که در اون قرار داری چه چیزی در درازمدت به نفع توست و تو رو موفقتر و خوشحالتر می کنه . با ماندن در تردید مضطرب و افسرده و خسته و از واقعیت دور می شی. مدتی به خودت فرصت بده و در صورت امکان با یک متخصص بی طرف مشورت کن و از او بخواه که با توجه به استدلالهایی که مبتنی بر حقایق هست راهنماییت کنه

رها جان ممنون از راهنماییت،

مشخصات ظاهریش برام مهم بوده،الان هم مهم هست ولی یه سری از اخلاقهاش و کارهاش دلم

رو زد،اگه بخوام خصوصیات منفی و مثبتش رو بنویسم،منفی هاش بیشتره!کلا خصوصیت مثبت

توش نمیبینم.من تو دوران عقد همش انگار مطمئن بودم یه روزی ازش جدا میشم و این صحنه

رو مرحله به مرحله تو ذهنم تصور کرده بودم،حتی وقتی که با هم خوب بودیم!

الان هم همش احساس میکنم اگه الان جدا نشم،بعد عروسی جدا میشم!

انگار به اجبار دارم زندگی میکنم.

سحر جان مگه مجبور بودی ازدواج کنی؟ چند سالته؟

شاید ذهن ناخوداگاهت فکر میکنه لیاقتش همینه:305:

سلام سحر جان. من تاپیکتو خوندم ولی در کل ظاهرا مشکل شما روی عصبی بودن و احترام نذاشتن اون به شما در برابر دیگران هست. خوب اینایی که گقتی اصلا مشکلات حادی نیست در صورتی که دوست داشته باشی کاملاااااااا قابل حل هسنن. یه سوال ازت دارم :اگر شوهرت این مشکلاتی که عنوان کردی رو حل کنه و خودشو اصلاح کنه آیا اونموفع دیگه با خیال راحت باهاش عروسی میکنی؟

من حس میکنم یه خورده تحت تاثیر یکسری چیزها قرار گرفتی. مثلا حرف کسی یا سخن اطرافیان. یا اینکه خودت از اول اون جس دوست داشتنی که دلت میخواسته رو نسبت به اون نداشتی برای همین دنبال علت برای خودت میگردی و فکر میکنی به این دلیل که مثلا عصبی میشه و یا اینکه احترام نمیذاره دوستش نداری.

بازم میگم تمام چیزهایی که به عنوان خصوصیات منفی شوهرت ذکر کردی کاملاااا قابل حل هستن. اون هم از طرف خودت. . اول میخوام بدونم ایا اصلا دنبال اصلاح شوهرت هستی یا نه؟؟

اگر اره که میتونی یک سری مهارت هایی را کسب کنی برای اینکه اونو تبدیل به مرد رویاهات کنی و کار خیلی سختی نیست. البته در صورتی که در مورد خصوصیات خودت و شوهرت بیشتر برامون بنویسی.

هیچ مردی دوست نداره با زنش رفتاری بدی داشته باشه عزیزم. اینو مطمئن باش. باید دنبال علت بگردی و در جهت حل اونها قدم برداری..

اصلا بهم بگو ببینم خودت تا الان تلاشی کردی که رابطتون بهبود پیدا کنه؟ یا اینکه تمام انتظاراتت یک طرفه است؟

پس به این دو تا سوال من لطفا جواب بده تا دوستان هم بتونن بهتر راهنمایی کنن.

به امید شنیدن خبرهای خوب.:72:

سلام دوستان،ممنون از همگی شما.

نقل قول:

---

سحر جان مگه مجبور بودی ازدواج کنی؟ چند سالته؟

---

نه،کسی مجبورم نکرد.اتفاقاخودم به این ازدواج تمایل داشتم.26 ساله ام.من به معنای واقعی عاشق همسرم بودم(قبل از ازدواج)

نقل قول:

---

اگر شوهرت این مشکلاتی که عنوان کردی رو حل کنه و خودشو اصلاح کنه آیا اونموفع دیگه با خیال راحت باهاش عروسی میکنی؟

---

مسلمه آره.ولی امیدی به اصلاحش ندارم.

نقل قول:

---

ایا اصلا دنبال اصلاح شوهرت هستی یا نه؟؟

---

دوست دارم اصلاح بشه،چه جوری دنبال اصلاحش باشم؟!!

نقل قول:

---

اصلا بهم بگو ببینم خودت تا الان تلاشی کردی که رابطتون بهبود پیدا کنه؟ یا اینکه تمام انتظاراتت یک طرفه است؟

---

تلاش کردم ولی وقتی تغییری تو همسرم ندیدم سرد شدم و ول کردم.دیگه خسته ام.حتی اگه محبت هم کنه دیگه به چشمم نمیاد.

سلام عزیزم اکثر زندیگیها همینطور که تو سایت میخونی مثل شماست پس اول یه مدت تصمیم بگیر برای حل مساله بعدا به جدایی فکر کن الان زودهولی فعلا هم عروسی نگیر حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی و کارگاه دانشگاه مشهد رو دانلود کن زندگیت زیرو رو میشه ایشالله خودت این میفهمی واقعا ریشه مشکلات همون چیزاست پس گوش کن

ممنون از راهنمایی همه دوستان

ستاره زیبا
من فایل صوتی دکتر حبشی رو‌ قبلا گوش داده بودم،کارگاه مشهد رو پیدا نکردم،ممنون میشم لینکش رو برام بذارید.

امروز مامانم و خاله ام قرار بود برن شهر همسرم برا یه سری کارا،دیروز که همسرم فهمید گفت تو

هم بیا،منم گفتم باشه،ولی دیشب دو باره موقع حرف زدن تلفنی بحثمون شد،بحث از اونجا شروع

شد که گفت نمیخواد بیای،آخه وقتی میای همش تو دست و پایی،گفتم یعنی چی؟گفت تو دست و

پایی دیگه،گفتم اینطور حرف زدن به نظر خودت درسته؟بعد گفت نه،من آخه دلم تنگ شده این

حرفو زدم.

آخه آدم دلش تنگ شه اینجوری میگه؟!

بعد گفت تو اصلا حرف زدن خوب رو بلد نیستی،من ازت متنفرم(البته بدون هیچ دعوایی میگفت،

آروم بود).گفت نیا،فردا نبینمت.منم خیلی راحت گفتم باشه،هی میگفت ازت خوشم نمیاد،تو دست و پایی،ما به درد هم نمیخوریم،

منم فقط میگفتم باشه.بعد حرص میخورد میگفت چرا میگی باشه؟!چرا انقدر منو اذیت میکنی؟

قرار بود من فردا که میرم شهرشون ،گوشیش رو به من بده برا عکس گرفتن،بعد گفت من گوشیمو نمیدم،چون قبلا به من شک کردی،منم گوشیمو نمیدم تا اینجوری دیگه شک نداشته باشی....

منم پیش خودم گفتم عجب استدلالی.........


خلاصه فقط داد و بیداد کرد و حرص خورد که دیگه من جوابش رو چرا نمیدم و بیخیالم.

منم که اصلا برام مهم نبود.

واقعا به این قضیه اطمینان پیدا کردم که شیطان در حالت ناامیدی بیشتر به سمت آدما میره،بعد

از اینکه گوشیو قطع کردم،دیدم تو تلگرام برام پیام اومد که فلانی به تلگرام پیوست.

وقتی اسم طرف رو نگاه کردم اصلا نشناختم،بعد که یه کم فکر کردم یادم اومد که کی بوده!یکی

بوده که قبلا خیلی به من ابراز علاقه میکرد و داستانی طولانی داره،داشتم فکر میکردم که من

اگه با اون ازدواج کرده بودم الان خوشبخت بودم،با اینکه اون موقع ها خودم ازش خوشم نمیومد،

اونم به خاطر یه سری دلایل الکی،دقیقا اون چیزایی که فکر میکردم خیلی مهمه الان میفهمم که

اصلا مهم نبوده،بر شیطون لعنت فرستادم و بیخیال شدم.

ولی الان تنها چیزی مهمه اینکه میدونم همسرم هم اصلا رغبتی به این عروسی نداره،دقیقا مثل

من.

اگر هم بخوام دلایلم رو به بقیه بگم ،مطمئنا کسی موافقت نمی کنه...

هیچ حسی ندارم،نه خوب،نه بد.دوست ندارم همسرم به من زنگ بزنه،دوست دارم همه فراموش

کنن که من ازدواج کردم.

سلام. من عضو جدیدم،شاید خیلی بلد نباشم راهنمایی کنم.
ولی تا جایی که میدونم..
زود تصمیم نگیر، شاید اگه مدتی دور و بدون تماس باشین بهتر بتونی احساس واقعیتو نسبت بهش بدونی.
بعدشم ی سوال :اگه هیچ خصوصیت مثبتی نداره چرا باهاش ازدواج کردین؟
حتما چیزایی توش هست که باعث جذب شما شده..

اخه برای چی اینطور رفتار کردی؟
اصلا معلومه به حرفهای ما گوش نمیدی..

گفتی اگر شوهرت رفتارهاش درست بشه دوست داری بااهاش عروسی کنی..

حدسم درست بود .. ظاهرا یک سری تفکرات منفی تو ذهن شما وجود داره که به نظرم خیلی سریع باید ول اونها رو حل کنی بعد یاد بگیری چطور با شوهرت برخورد کنی..

من فکر میکنم بد نباشه اول با یه مشاوره صحبت کنی. یا با یه روانکاو. باید مشخص بشه که علت این ناراحتی های ذهنی شما چی هست؟ واقعا برای اینده زندگیت نگران شدم. خواهرم من هم تو دوران عقد یه مدت دچار چنین تفکراتی شده بود که یه مشاوره بهش گفت که باید یه چند ماهی تحت نظر روانکاو باشه..

همونطور که گفتم چیزهایی که گفتی رو اصلا نمیشه به عنوان مشکلات حاد و غیر قابل حل ازشون نام برد و اینکه شما تاپیکی با این عنوان باز کزدین این مساله نگران کننده است و نشون دهنده زوایای پنهان ذهن شماست.

من حس میکنم شما تمام مسائل را بیان نکردین..
یه سوال ازتون دارم که امیدوارم با صداقت بهش جواب بدین..
ایا در حال حاضر کسی به غیر از همسرتون هست که بهش فکر میکنین؟

با سلام


شما دارای خطاهای شناختی هستی.... عنوان تاپیکت با خطای شناختی همه یا هیچ هست .... لطفاض در بخش مقالات تاپیک خطاهای شناختی و مشکلات ما را بخوان و سعی کن روی خودت و این اشکالات متمرکز باشی ... ابتدا سهم خودت را بپذیر و اصلاح کن ....

موفق باشی

ممنون از همگی دوستان

علی الخصوص فرشته مهربان عزیز

آقای همت1400،بله،من اولش فکر میکردم همسرم اونطوریه که من میخوام ولی به مرور زمان

فهمیدم که اصلا اونطوری نیست.

یه چیز میخوام بگم،امیدوارم منو دعوا نکنید.

حقیقتش من قبل ازدواج میدونستم منو و همسرم به درد هم نمیخوریم،فقط و فقط به خاطر

حرف مردم و اینکه همه از دوران آشنایی ما با خبر بودن ازدواج کردم،همین و بس.

نارجیس عزیزم،نه کس دیگه ای تو زندگیم وجود نداره.

فرشته مهربان،من مقاله رو خوندم،بعضی از خطاهای شناختی رو من دارم و قبول میکنم.

سلام

***همسر شما در کار دولتی بارها با سرپرست درگیر شده و حتی منتقل به قسمت های دیگر و شرکتی دیگر شده و باز هم نتونسته کار کنه و نهایتا با پای خودش اومده بیرون و گفته شغل آزاد دوست داره و این

ریسک رو درست در زمانی که باید تدارک ازدواجش رو میدید کرده و با علم اینکه سرمایه ای برای شغل ازاد نداره

در شغل آزاد هم کاسبیشو تعطیل کرده و سرمایه ای که شما هم در آن دخیل بودینو به برادرش داده و همچنان بی کار هست در سن 29 سالگی

***همسر شما مدام با خانمها ارتباط میگیره و بسیار مصمم به برقراری ارتباط با خانمهاست و این را خیانت نمیداند و حق مرد میداند که گاهی تنوع ها را هم تجربه کند حتی همسر دوم با وجود و حضور شما در دوران عقد

*** همسر شما به شما احترام نمیگذارد مشورت با شما ، محبت ، تفریح با هم (با دو تا بستنی و یه پارک هم میشه تفریح کرد) ، ووو..

عزیزم شما تلاشتونو بکنید ولی این رو در نظر داشته باشید که مگر ما چقدر زنده ایم و برای آرامش و لذت بردن و به کمال رسیدن فرصت داریم که بخواهیم برای تغییر در هر رفتار همسرمون کلی انرژی و وقت بزاریم؟

شما برای کدومشون و تا کی میتونی انرژی بزاری و در چه بازه زمانی ؟ تا کجا؟

اگه فکر میکنی میتونی تغیرش بدی چون باید تغیر کنه و مسائلی نیست که بدون تغیر زندگی مستمر باشه ، پس شروع کن و تمام انژیتو بزار و نزد یک مشاور خبره برو که همیشه در دسترس یا دسترس راحتتر باشد و

اینو در نظر بگیر که ممکن هم هست که فقط 10 درصد تغییر کنه یا اصلا تغیر نکنه و آیا شما با اون 10 درصد به رضایت میرسی؟ خلاصه تمام جوانب را در نظر بگیر و در قدم اول بپذیر

و اگر فکر میکنی نمیتونی اینهمه انرژی صرف کنی و یا نمیتونی با صرف انرژی با تغییر 10درصد یا اصلا روبرو شوید 2 سال نامزدی هم زیاد است و نباید بگذارید به امید هر چه پیش آید خوش آید روزها از پی هم سپری شوند که از عمر گرانبهای شماست .

ممنون گیسو کمند عزیزم

دقیقا حرفهایی که تو ذهنم و دلم بود رو بیان کردی.

راستش مقصر اصلی خودم بودم که به این ازدواج اصرار داشتم.ترس از اینکه فکر کنن سحر تو

این رابطه (آشنایی با همسرم،حدود پنج سال) شکست خورده،یه فکر احمقانه.

حتی همسرم قبل از ازدواج هم گفته بود که ما به درد هم نمیخوریم،و من خودم هم میدونستم ولی

طرز فکر احمقانه خودم باعث این ازدواج شد.

چون قبل از آشنایی با همسرم،یک آقای دیگری تمایل شدید به ازدواج با من داشتند و من حدود ۳

سال مخالفت کردم،من تو این مخالفتها از سر ترحم با اون آقا صحبت میکردم که راضیش کنم،

غافل از اینکه اون تو اون مدت بیشتر وابسته میشد و من به خیال خودم داشتم اون آقا رو راضی

میکردم که دست برداره.(چه منطق الکی داشتم).

بعد اون مدت که دیگه واقعا از دست اون آقا اعصابم خورد شده بود،گفتم دیگه با من تماس نگیر و

الکی گفتم ازدواج کردم.چه داستانها بعدش داشتیم،چه قدر داغون شد.

بعد هم گفت نفرینت میکنم عاشق یه نفر بشی ولی اون تو رو دوست نداشته باشه.

و واقعا هم همین طور شد،من قبل از ازدواج عاشق همسرم شده بودم ولی همسرم رفتارش

معمولی بود.در واقع من بیشتر اصرار داشتم که با هم ازدواج کنیم.

همسرم خیلی وقتا میخواست کات کنه ولی باز اصرارهای بیخود من...........

.همش هم ترسم از این بود که

نکنه اون آقا و دوستام بفهمن که حرف اون آقا درست از آب دراومد.به خاطر غرور لعنتیه خودم.

حالا جالب اینکه وقتی دیروز در مورد اون آقا اینجا کامنت گذاشته بودم،بعد از ده سال امروز

اون آقا رو تو شرکت پدرم دیدم.

واقعا راسته که میگن به هر چی فکر کنی همون میشه.

جلو نرفتم ولی همش فکر میکنم نفرینش دامن منو گرفت!واقعا گرفت.

دلم میخواد منو ببخشه.فقط از من بگذره.

عزیزم شما که نمیتونی گذشته رو برگردونی ولی میتونی آینده خوبی برای خودتون بسازید بدون ترس ، با آگاهی ، محکم ، ووو..

ترس از حرف مردم در شما رخنه کرده دورش کن ، خود شما یکی از همین مردم هستید ، آیا برایتان اهمیتی دارد که همسایه یا همکار و همکلاستان با چه کسی ازدواج کرد و چهطور زندگی میکند؟ برای دیگران هم همینطور ،

آدمهای عاقل اینکه در مراسم عروسی شخص x چه گذشت یا فلان کس چه ماشینی زیر پایش بود یا فلان فامیل همسرش ثروتمند است و هزاران مساله دیگر را حتی در ذهنشان ذخیره هم نمیکنند و این اطلاعات برای لحظه است یعنی حتی در عرض یک روز

فراموش میشود که مردم چه دارند و چه میکنند، آنهایی هم که این اطلاعات را محکم نگه میدارند و نقل میکنند بی اهمیتتر و حقیرتر از اینند که بخواهی فکرش را بکنی چرا که تو هرگونه زندگی کنی و هر چه داشته و نداشته باشی برای این افراد فقط مهم است که

اطلاعاتی برای نقل قول داشته باشند، حرف هم که باد هواست.

پس سعی کن این را در ذهنت کمرنگ کنی و بعد از بین ببری که اگه مردم .... اگه بفهمن...اگه بشنون....اگه فلانی که دشمنمه .... فلانی که رقیبم بود... اون که حالا با همسرش بورسیه خارج هم شده .....، برای خودت زندگی کن کار کن لذت ببر اینطوری خیلی زیباتره

سحر جان پیش مشاور رفتی؟ اگر نمیروی چرا؟ چرا از اینجا شارژ نمیگیری ؟ حداقل مزیتش این است که تو تلاشت را کرده ای.

مقاله های اینجا رو که میخونی و زندگی دیگران برای شما چه تجربه ای به همراه داره ؟ باز هم ترس؟ بدون تلاش ؟ بدون آگاهی؟

ممنون گیسو کمند جان

دو روز که با شوهرم سردم،حوصلشو ندارم،فقط به خاطر پرداخت پول وام بهش زنگ زدم،اونم

زنگ نزد،الان از سر اجبار و اینکه بقیه فکر نکنن ما قهریم زنگ زدم،خیلی خیلی سرد بودیم جفتمون.

خودش گفت تو به من انرژی نمیدی،برا همین امروز بهت زنگ نزدم،گفت شاید فردا هم نزنم.

منم گفتم نزن،بعد گفتم اصلا امروز متوجه نشدم که زنگ نزدی،بعد هم گفت خوابم میاد،گفتم شب

بخیر،خدا حافظ.

زندگیمون شده لج و لجبازی.ولی واقعا حوصلشو دیگه ندارم.

دلم میخواد شب بخوابم،صبح بلند بشم ببینم همه چی تموم شده.

پیش مشاور قبلا رفتم ولی فایده ای نداشت.

مقاله های اینجا رو هم کم و بیش میخونم،حقیقتش اینکه من دیگه خسته

شدم.

- - - Updated - - -

سلام عزیزم شما داری به جدایی فکر میکنی و فکر میکنی ازین اقا جدا شی یکی با سب سفید و مهربون میاد هی فکر میکنی اگه این نبود چه موردای خوبی رو داشتی ولی اشتباه میکنی شما 5سال دوست بودین ایا اون موقع هم ایشون تو خیابون بهت توهین میکرد؟؟؟ یا داد وبیداد میکرد؟نسبت بهش سرد بودی؟ این خود ادم هست که با رفتاراش باعث میشه عکس العمل خوب ببینه یا بد من به شما گفتم دکتر حبشی رو گوش کنی بکار ببری اونم نه برا یه روز نه اینکه فقط گوش کرده باشی کلا انسان هرجا که تایید بشه و ازش تعریف تمجید بشه اونجاست پس رو اینا کار کنین شما میدونین طلاق چقدرشمارو افسرده خاهد کرد به این فکر کنین 5سال باهاش دوست بودین یه مدتم که عقدین حالا بیاین طلاق بگرین یعنی ازصفر اونم با طعنهای مردم ادم باهوش کسی هست که بدنه الان تو شرایط فعلی باید چیکار کنه چطور میگی اشتباه کری انتخابش کردی یه روزم میگی چه اشتباهی کردم شرایط جدایی رو پیش اوردم یه زن باید گرم وشاد باشه باید مثل یه دوست با شوهرش دردل کنه تا اون هم احساس کنه یه رفیق داره من فکر میکنم شما نمیخای ازون اقا معذرت خاهی کنی تهدلت میخاد باباشنایی باز کنه برا همینم به جدایی فکرمیکنی بیا یه مدت همون دختر سال اول دوستی باهاش باش اون ومقعها چطوری خودت جا میکردی همونطور باش اگه همسرت عوض نشد هرچی میگی بگوی

سلام ستاره زیبا،ممنون از شما

عزیزم من گاهی به جدایی فکر می کنم ولی انتظار ندارم کسی با اسب سفید بیاد دنبالم،یعنی حقیقتش

به ازدواج دوباره فکر نمی کنم.

همسرم قبل ازدواج تو همون دوره آشنایی داد و بیداد میکرد،توهین میکرد،من دلیل ازدواجم رو

گفتم،گفتم که قبلا هم میدونستم ما به درد هم نمیخوریم.

عزیزم در مورد معذرت خواهی از اون آقا:اون آقا متاهله و بچه داره،من اصلا نمیخوام باب آشنایی

باز کنم.گفتم دوست دارم منو ببخشه.همین

من فایل صوتی دکتر حبشی رو گوش دادم و عمل کردم،ولی وقتی جوابی نگرفتم احساسم بدتر

شد.حقیقتش اینکه همسرم منو نمیخواد بیشتر منو آزار میداد،دیگه به خاطر بعضی از رفتاراش

ازش زده شدم.دیگه بدم میاد.

الان اصلا نمیدونم چه تصمیمی دارم!سر در گمم.