وابستگی من به شوهرم وتحقیرهای اون...افسرده ام...

سلام بچه ها...من 2 سال ازدواج کردم و 2سال هم عقد بودیم و کلا پرتنش با قهر های طولانی حتی بعداز اینکه اومدم خونه خودم ...باز چندبار دعواگرفتیم..رفتم خونه بابام ولی هردفعه یکی واسطه شده من برگشتم خونه..غرورم له شده و شوهرم الان هرجوری دلش میخواد باهام رفتارمیکنه..خیلی عصبی دست بزن داره..شکاک همش بهم میگه دروغگو درصورتی که من بهش هیچ دروغی نمیگم..دیگه ازش میترسم نمیتونم خواسته مو بگم..اصلا اعتماد بنفس ندارم پرخاشگر شدم..اگه دعوامون بشه من شدیدا گریه میکنم و اون بی تفاوت..دلمو به درد میاره..هردفعه میگه چرا نمیری طلاق بگیری...من کارمو بخاطر حفظ زندگیم و وابستگیم به همسرم ازز دست دادم..اصلا هم میل جنسی ندارم بهش حس میکنم بهم تجاوز میکنم..توروخدا کمکم کنید وابستگیم به همسرم کم بشه..خانواده شو به من ترجیح میده..من خسته شدم ولی اصلا هم تحمل طلاق ندارم...دلم زود تنگ میشه..شوهرم توانایی دادن مهریه منوداره و بیشتر اذیتم میکنه..یه مسافرتمیریم از ترش به خانواده ش حرفی نمیزنه...خیلی خانواده ش فرهنگ شون پایین..من یه ماه دیگه امتحان دارم برای مدرک زبانم...ولی دریغ از ذره ای تمرکز وقتی دعوامیگیرم من به طور کل از هرنظرداغون میشم باورتون ننمیشه چه حالی دارم...ولی اون راحت به کاراش میرسه...کمکم کنید جدابشم..

سلام
سن خودتون و همسرتون و میزان تحصیلاتتون روبگید
اگه میشه یکم بیشتر توضیح بدید بیشتر سر چه مسائل و مشکلاتی دعوا میکنید؟

[QUOTE=alireza198;389774]سلام
سن خودتون و همسرتون و میزان تحصیلاتتون روبگید
اگه میشه یکم بیشتر توضیح بدید بیشتر سر چه مسائل و مشکلاتی دعوا میکنید؟[/QU
من لیسانس هستم و همسرم فوق لیسانس...من متولد68 هستم واون59 دقیقا نه سال اختلاف داریم...به هرچی که فکرکنی گیرمیده من اعتماد بنفس ندارم حتی اب عدنب برای خونه بخرم چون به مارکش ایراد میگیره..اوایل سرحجاب ولی اونو حل کردم به یه چیز دیگه ..من شنیدم مردا اگه زن شون شاد باشه خوشحال میشن..چون متعلق به خودشون می بینن..ولی من وقتی شاد باشم اون تلاش میکنه به یه چیزی گیر بده منو عصبی و ناراحت کنه...خوشی منو بهم بزنه...کلا دوست ندارم ببینمش ولی از خونه م نمیتونم برم...نمیدونم چرااینقدروابسته هستم..هرچی میشه میگه برو طلاق بگیر...میدونه این کاررو نمیکنم...هی تهدیدم میکنه...ازاین که یک طرفه برای حفظ زندگی تلاش میکنم ناراحتم...بغض میکنم..واقعا افسرده شدم...همه جا با استرس میرم که مبادا شوهرم اونجا یه حرفی بزنی یه ادایی داشته باشه ابروم بره..کل خانواده من باید مواظب رفتارشون باشه..به معنای واقعی حق حیات وازادی رو ازم گرفته...کمکم کنید با طلاق کناربیام..بتونم تصمیم به این بزرگی بگیرم..من 4ماه خونه بابام موندم طاقت نیاوردم برگشتم خونه م...همینا باعث سواستفاده گر بودن شوهرم شده..یه دخترشاد و خندان بودم...شدم یه ادم افسرده و عصبی...با کلی عقده و کینه..من شوهرمو نمیبخشم بارها کتکم زده بدنم کبود شده...کمکم کنید خواهش...

- - - Updated - - -

شوهرم خیلی از خودراضی ومغروره..راستی من اصلا دلم نمیخواد پیشم بخوابه وقتی با من دعوا میگیره من دیروز یه پتو انداختم براش بره بیرون بخوابه...دوست ندارم....اخه وابستگی چه درد بدیه...خیلی غصه میخورم برای خودم ...دلم برای خودم میسوزه..من یه امتحان زبان دارم به سختی تافل..بایدبخونم کمکم کنید..دست و دلم به کار نمیره...همش دوست دارم بشینم خونه...یه گوشه..اصلا تکون نخورم...شوهرم دوستم نداره...برای خودم ارزش قایل نیستم..کمکم کنید

صبا جان هیچ نسخه ای برای بهبود یک شبه وجود نداره مشکلاتی که عنوان می کنی ساده نیست پس فعلا ضمن سازش با این موقعیت دشوار روی اولویتهای زندگی فردی خودت کار کن سعی کن با اشتغال و یا افزایش تواناییهات و استقلال مالی و شخصیتی و زیاد کردن اطلاعاتت راجع به زندگی سالم رشدت رو بالا ببری تا بهتر تصمیم بگیری و از موضع ضعف تن به شرایط نامناسب ندی البته با شناختی که همسرت داره بهتره این کار بی هیاهو و بزرگنمایی صورت بگیره چو ن ممکنه ایشون موانعی در راه پیشرفت شما بوجو بیاره .شوهرت خیلی بهتر از هر کسی از ضعفها و ترسهای تو با خبره و از همین نقاط حمله و کوچکت می کنه پس روی این نقایص کار کن و با قوی کردن خودت این حربه را از همسرت بگیر و در ساختن آیندت مسول باش

[QUOTE=raha20014;389801]صبا جان هیچ نسخه ای برای بهبود یک شبه وجود نداره مشکلاتی که عنوان می کنی ساده نیست پس فعلا ضمن سازش با این موقعیت دشوار روی اولویتهای زندگی فردی خودت کار کن سعی کن با اشتغال و یا افزایش تواناییهات و استقلال مالی و شخصیتی و زیاد کردن اطلاعاتت راجع به زندگی سالم رشدت رو بالا ببری تا بهتر تصمیم بگیری و از موضع ضعف تن به شرایط نامناسب ندی البته با شناختی که همسرت داره بهتره این کار بی هیاهو و بزرگنمایی صورت بگیره چو ن ممکنه ایشون موانعی در راه پیشرفت شما بوجو بیاره .شوهرت خیلی بهتر از هر کسی از ضعفها و ترسهای تو با خبره و از همین نقاط حمله و کوچکت می کنه پس روی این نقایص کار کن و با قوی کردن خودت این حربه را از همسرت بگیر و در ساختن آیندت مسول باش[/QUOT


عزیزم ممنون که وقت گذاشتی پست منو خوندی من میرم کلاس خیاطی و باید جدی تصمیم بگیرم ارشد بخونم...ولی چون افسردگی شدید دارم..تمرکز کردن برام خیلی سخته...شوهرم عاشق پولش وخانواده ش اونارو به من ترجیح میده..من بیمارشدم همش با خودم حرف میزنم حرص میخورم داد کیزنم...یه هو گریه میکنم..خیلی حال بدی...ازخانواده شوهرم متنفرم...ولی ظاهرمو حفظ میکنم..کمکم کنید از وابستگی ها رهایی پیداکنم و جدی به طلاق فکرکنم..الان من برای خودم توی اتاق دیگه ای میخوابم..شوهرم دیشب برای خودش رفت اتاق خواب روی تخت خوابید با اینکه شب قبل تر من نزاشتم بیاد بخوابه..اون خیلی راحت به کاراش میرسه اصلا هم به من وابسته نیست من براش مهم نیستم..این درد بزرگیه..

سلام صبا جان. تاپیکتو کامل خوندم. ممون میشم اگه به این چندتا سوال پاسخ بدی. اینکه :
1. ایا شوهرت از اول زندگی و اشناییت باهاش این رفتارها رو داشته یا اینکه اینها به مرور زیاد شده؟
2. در مورد رفتارها و عکس العمل های خودت با شوهرت بیشتر بگو. ایا تا حالا بهش بی احترامی کردی؟ یا اینکه وقتی اون رفتار منفی از خودش نشون میده تو چیکار میکنی؟ یا چه کارهایی به نظرت انجام میدی که باعث ناراحتی بینتون میشه؟

من فکر میکنم یه خورده خودت مقصری به خاطر اینکه نحوه رفتار با شوهرت را تو شرایط مختلف بلدن نیستی. عزیزم اطلاعاتو درباره روحیات خانم ها و اقایون بالا ببر (حتما)
پیشنهاد میکنم در درجه اول کتاب رازهایی درباره زنان و مردان را بخون. خیللللللللللللی بهت کمک میکنه.

اشتباه اول تو اینه که فکر میکنی مردها هم مثل ما زن ها فکر میکنن. مثلا بر عکس تفکر ما که فکر میکنیم وقتی گریه کنیم (به خاطر ناراحتی از دست مرد) اونها میان ما رو بغل میکنن و میگن ای وااااااااال عزیزم نه تو رو خدا گریه نکن و .. برعکس مردها تو این موارد ( ازجمله قهر کردن . گریه کردن و دعوا و بحث) عصبی میشن و اگه خیلی خودشونو کنترل کنن سعی می کنن خودشونو به کاری مشغول کنن. دلیلش هم اینه که مرد تو تو این شرایط فکر میکنه انسان ضعیفیه که باعث شده زنش گریه کنه و اقتدار مرد زیر سوال میره.

پس عزیزم در درجه اول از هر گونه قهرررررررررر(هر مدل که باشه. مخصوصا که بخوای ترکش کنی و بری خونه مامانت). بحث و جدل. (اینکه بهش بگی تو ادم بدی هستی تو کم کاری تو عواطف نداری و ...) و سوم گریه کردن جداااااااااااا جدااا پرهیر کن.

اینکه فکر میکنی وابسته شوهرت هستی مطمئن باش شوهرت بیشتر وابسته است و اینکه بهت میگه برو طلاق بگیر فقط به زبان هست.

عزیزم اقتدار رفته شوهرت را بهش برگردون. بهش احترام بذار (حتی اگر بدترین حرف رو زد) مبدا داد و بیداد کنی باهاش.
اگر کوچک ترین کار را برات انجام داد ختماا تشکر کن. اگر کاری رو که دوست داشتی و انجام نداده مباداد قهر و ناراحتی کنی.
تو کتاب رازهای درباره زنان گفته که ما خانم ها میتونیم تثریبا تو همه شرایط به شوهرمون و به عشق فکر کنیم ولی مردا اینطور نیستن. توقع نداشته باش وقتی تو دلت میخواد بهت محبت کنه اون بتونه سریع عکس العمل نشون بده . برای مردها خیلی سخته بتونن از اتاق فکر یا هر چیز دیگه وارد اتاق عشق بشن.

پس وقتی میبینی مردت به کاری مشغوله اصلاااا بهش گیر نده وناراحتی ار خودت نشون نده تا کم کم خودش بیاد سمتت.

در مورد انتظاراتت از اون باید خیلی مراعات کنی وفتی میبینی حالش خوبه و رابطتون خوبه. طوری بگی که بهش تلقین نشه که تو میگی تو بدترین مرد هستی و خیلی ضعیفی. کلماتی که به کار میبری خیلی مهمه.

بازم میگم اطلاعات در زمینه روجیات زنان و مردان کمه و باید اطلاعتتو بالا ببری عزیزم.

اصلا هم به در حال حاضر به جدایی فکر نکن.

جون از نظر من تو کوتاهی هایی داشتی که باید حلشون کنی و بعد از اون اگر تلاش کردی و نتیجه نداد بیا اینجا بگو برای جدایی چیگار کنم.

منتظر شنیدن خبرهای خوبت هستم.:72::72:

سلام عزیزم منهم میگم فعلا حرف طلاق رو نزن اول سخنرانیهای دکتر حبشی و کارگاه دانشگاه مشهد رو دانلود کن زندگیت زیرو رو میشه ایشالله بعدیه مدت خودتمیفهمی تغییرات روسعی کن اعتماد به نفس بیشتری از خودت نشون بدیکه اون نقطه ضعفت ندونهکه بخاد ناراحتت کنه شایداولش خیلی برات سخت باشه ولی کم کم به خودت تکیا میکنی و الکی اینقدر وابسته نمیشی فعلا طلاق ممنوع

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نارجیس

سلام صبا جان. تاپیکتو کامل خوندم. ممون میشم اگه به این چندتا سوال پاسخ بدی. اینکه :
1. ایا شوهرت از اول زندگی و اشناییت باهاش این رفتارها رو داشته یا اینکه اینها به مرور زیاد شده؟
2. در مورد رفتارها و عکس العمل های خودت با شوهرت بیشتر بگو. ایا تا حالا بهش بی احترامی کردی؟ یا اینکه وقتی اون رفتار منفی از خودش نشون میده تو چیکار میکنی؟ یا چه کارهایی به نظرت انجام میدی که باعث ناراحتی بینتون میشه؟

من فکر میکنم یه خورده خودت مقصری به خاطر اینکه نحوه رفتار با شوهرت را تو شرایط مختلف بلدن نیستی. عزیزم اطلاعاتو درباره روحیات خانم ها و اقایون بالا ببر (حتما)
پیشنهاد میکنم در درجه اول کتاب رازهایی درباره زنان و مردان را بخون. خیللللللللللللی بهت کمک میکنه.

اشتباه اول تو اینه که فکر میکنی مردها هم مثل ما زن ها فکر میکنن. مثلا بر عکس تفکر ما که فکر میکنیم وقتی گریه کنیم (به خاطر ناراحتی از دست مرد) اونها میان ما رو بغل میکنن و میگن ای وااااااااال عزیزم نه تو رو خدا گریه نکن و .. برعکس مردها تو این موارد ( ازجمله قهر کردن . گریه کردن و دعوا و بحث) عصبی میشن و اگه خیلی خودشونو کنترل کنن سعی می کنن خودشونو به کاری مشغول کنن. دلیلش هم اینه که مرد تو تو این شرایط فکر میکنه انسان ضعیفیه که باعث شده زنش گریه کنه و اقتدار مرد زیر سوال میره.

پس عزیزم در درجه اول از هر گونه قهرررررررررر(هر مدل که باشه. مخصوصا که بخوای ترکش کنی و بری خونه مامانت). بحث و جدل. (اینکه بهش بگی تو ادم بدی هستی تو کم کاری تو عواطف نداری و ...) و سوم گریه کردن جداااااااااااا جدااا پرهیر کن.

اینکه فکر میکنی وابسته شوهرت هستی مطمئن باش شوهرت بیشتر وابسته است و اینکه بهت میگه برو طلاق بگیر فقط به زبان هست.

عزیزم اقتدار رفته شوهرت را بهش برگردون. بهش احترام بذار (حتی اگر بدترین حرف رو زد) مبدا داد و بیداد کنی باهاش.
اگر کوچک ترین کار را برات انجام داد ختماا تشکر کن. اگر کاری رو که دوست داشتی و انجام نداده مباداد قهر و ناراحتی کنی.
تو کتاب رازهای درباره زنان گفته که ما خانم ها میتونیم تثریبا تو همه شرایط به شوهرمون و به عشق فکر کنیم ولی مردا اینطور نیستن. توقع نداشته باش وقتی تو دلت میخواد بهت محبت کنه اون بتونه سریع عکس العمل نشون بده . برای مردها خیلی سخته بتونن از اتاق فکر یا هر چیز دیگه وارد اتاق عشق بشن.

پس وقتی میبینی مردت به کاری مشغوله اصلاااا بهش گیر نده وناراحتی ار خودت نشون نده تا کم کم خودش بیاد سمتت.

در مورد انتظاراتت از اون باید خیلی مراعات کنی وفتی میبینی حالش خوبه و رابطتون خوبه. طوری بگی که بهش تلقین نشه که تو میگی تو بدترین مرد هستی و خیلی ضعیفی. کلماتی که به کار میبری خیلی مهمه.

بازم میگم اطلاعات در زمینه روجیات زنان و مردان کمه و باید اطلاعتتو بالا ببری عزیزم.

اصلا هم به در حال حاضر به جدایی فکر نکن.

جون از نظر من تو کوتاهی هایی داشتی که باید حلشون کنی و بعد از اون اگر تلاش کردی و نتیجه نداد بیا اینجا بگو برای جدایی چیگار کنم.

منتظر شنیدن خبرهای خوبت هستم.:72::72:

---

سلام..خیلی ممنون که برام ارزش قایل شدی و وقت گذاشتی مطالب مو خوندی...همسرم از اول من حس میکنم اینجوری بوده ولی خودشو کنترل میکرد..الان چون روش باز شده هرجوری دلش میخواد حرف میزنه و رفتارمیکنه..موضوع برمیگرده به زمان اشنایی ما من 2 هفته باهاش حرف میزدم..ازم خواست که اگه قبلا کسی توی زندگیم بوده بهش بگم..منم بعد دو هفته وقتی یه شناخت نسبی ازش پیدا کردم بهش گفتم..بعد اون میخواست رابطه رو بهم بزنه به من میگفت دروغگو..منم میگفتم هیچ دروغی نگفتم یه کم زمان نیاز داشتم تا بشناسممت وبعد بگم بعد رابطه بهم خوردو بعد یه مدتی اشتی کردیم و موقع خرید بله برونم بود یکی از همکلاسی های پسرم زنگ زد که درسش تموم شده بود..رفته بود شهرشون...واقعا بین منو اون چیزی نبود فقط یه همکلاسی بود منم جلوی خودش جواب دادم یه مکالمه کوتاه 2دقیقه ای بودبعد شروع کرد به شک کردن اینجور چیزا...بعد رفتم خونه شب زنگ زد گفت مراسم بله برون بهم بزن من تلاش کردم متقاعدش کنم...ولی فایده نداشت و منم بهش گفتم هرکاری فکرمیکنی برات درسته همونو انجام بده که فرداش زنگ زدن و با خوشحالی اومدن مراسم ...ولی انگار این قضیه برای شوهرم موند و همش اصرار میکرد بهم بگه دروغگو..من بهش گفتم ادم میتونه همه اینا رو پنهان کنه..ولی تو جوری رفتار کن که بیام راحت بهت بگم سعی کن لیاقت شنیدن صداقت رو داشته باشی..بعدها هی رفته رفته این حرفو که زنم دروغگو برد پیش خانواده ش ..اوناهم باورشون شد باب سواستفاده گر بودن اونا باز شد به زندگیم...وهزاران درگیری و اختلاف ایجاد شد


منم وقتی دعوامون میشه بهش میگم اگه یه مردی خودش مشکل نداشته باشه اینقدر به زنش تهمت نمیزنه ..لابد تو خیلی چیزارو ازم پنهان کردی که همیشه مشکوکی در ضمن خودش وقتی مجرد بوده با همکارای خانومش..ارتباط داشته باشه و بیرون میرفتن من بهش اصلا گیر ندادم که پنهان کاری باشه..ولی اون منو خیلی اذیت کرد من اعتقادی به سفت نگه داشتن یکی ندارم ..همیشه احساس میکنم ذاتش مشکل داره..شاید واقعا با خیلی ها رابطه داشته یادم میاد سرسفره عقد بهم گفت که ارزو کردم کسی برای زندگیم مشکلی ایجاد نکنه...یه بار گفت تمام دخترا زن هستن وقتی ازدواج میکنن ..من بهش گفتم شما دختر دارین اینجوری نگو...هی میگفت راست میگم حتی یادم میاد یکسال پیش بهم گفت تو دختر نبودی رفتی دوختی اومدی درصورتیکه من حتی برای اینکه شکی ایجاد نشه پیش دکتر رفتم برگه پزشکی دارم....همسرم واقعا دروغ میگه چندبار توی همین مدت خودم فهمیدم به روش هم اوردم..ولی برگشته به من میگه میخوای ازم امتیاز بگیری کور خوندی...من این دفعه که دعواگرفتیم هر چی از دهنم در اومد بهش گفتم..ازاینکه خودش مشکل داره و هی بهم گیرمیده..سخنرانی دکتر حبشی رو گوش کردم همه ایرادهایی که درباره مرد ها میگفت رو همه اونا رو شوهرم داره حتی با دوز بالا..بهش گفتم گوش کن ...اما قبول نکرد..اخ که نمیدونید من چی میکشم اینا یه بخش کوچیک و ناچیز..من یکسال خواهرم ازدواج کرده خونه خودم دعوتش نکردم..ازدامادم خجالت میکشم اینقدر محترم یه بار به روم نزده که حتی خونه من نیومده ...ولی من چندبار خونش رفتم..همسرم حسود...خیلی به لباس پوشیدن من گیر میده..من رعایت میکنم اصلا بدحجا یا بی حجاب نیستم فقط دوست ندارم روسری بزارم خانواده م اینجورین..ولی باز بخاطر اون رعایت میکنم..ولی نمیفهمه ..یادم میاد بله برون خواهرم لباسی پوشیدم که سالگرد ازدواجم پوشیده بودم ولی اولا دیر رسید بعد وقتی گفتم دیر اومدی جلوی جم منو هل داد که چرا این لباس پوشیدی..وهزارتا حرف حتی باباش اونجا بود..هیچی نگفت حق به پسرش داد جشن عقد و عروسی خواهرمو برای ما کوفت کرد..هزاران ماجرای دیگه که حوصله ندارین بخونین...

صباي عزيزم من خودم سرشاز مشكلاتم و فكر نميكنم بتونم تو اين شرايط افسردگي نظر درستي بهتون بدم

ولي ببين اين زندگيش قبلا چطوري بوده ، كسي تو زندگيش نبوده ، عقده نداشته ، به زور خانواده باهات ازدواج نكرده

ريشه يابي كن هركاري ميتوني براي اصلاح زندگيت بكن اخرين راهو بذار جدايي فكر نكن تو جدايي حلوا پخش ميكنن

بخصوص براتو كه انقد وابسته اي

اگه مشاور نمياد خصوصياتشو برو ب مشاور و دكتر روانپزشك بگو شايد قرصي چيزي بده اروم شه

زندگيتو نگه دار ايشون در حال حاضر نه معتادن نه زن باز و اين دو تا مسئله بنظر من براي جدايي خيلي مهمه ولي موارد شما خيلي حاد نيست

شايد عقده داره كمبود محبت داره يا شايد بخاطر اختلاف سني زيادتون دركش نميتوني بكني

عديزم خراب كردن و جدايي خيلي راحته و هميشه برا اين مورد وقت هست درست كردن زندگيه كه سخته نذار ب اين راحتي زندگيتو از دست بدي

از من بهت نصيحت قهر طولاني نكن خيلي خيلي خيلي بده

برات دعا ميكنم كه بتوني علت كاراي شوهرتو پيدا كني و همشو رفع كني تا ميتوني تلاش كن

موفق باشي

ياعلي

میدونم خیلی سخته وقتی شوهرت به همه چیز گیر بده. شوهر خودم یه مدت اینجوری بود. الان هم هست ولی دارم تمام تلاشمو میکنم که بتونم اولا علتشو پیدا کنم و ثانیااا بهترین عکس العمل رو تو شرایط مختلف نشون بدم.

مردا برعکس اون چیزی که همه فکر میکنن اتفاقا ادم های حسودی هستن. شوهر خودم من از وفتی یه باجناق جدید براش اومده همش دنبال اینه که از اون بنده خدا یه ایرادی چیزی بگیره. یا اینکه از خواهرم ایراد میگیره که چرا این کارو میکنه و از این جرفها...

خودم فکر میکنم تا حدی تقصیر من بوده چون اوائل من به جای اون به خانوادش گیر میدادم. چرا مامانت این کارو کرد. چرا خواهرت اون کارو کرد. بیجاره شوهرم خیلی عصبانی و ناراحت میشد و من الان درکش میکنم.

دارم تمام تلاشمو میکنم که به هیچ عنوان حتی اگر خانوادش صد در صد مشکل دارن پیش شوهرم حرفی نزنم. واینکه احترام شوهرمو جلوی خانوادم تا میتونم باید نگه ندارم . چون خیلی خیلی مهمه. و همیشه باید طرف شوهرممو بگیرم.

خوب شوهرت نباید دیر میومد درست. ولی تو نباید اینو بهش مستقیم میگفتی. اشتباه کردی عزیزم که جلوی دیگران گفتی دیر اومدی.. کاش به جاش میگفتی عزیزم خسته نباشی. خوش اومدی.. بعدش احتمال اینکه به لباست گیر بده (میتونستی بعدا درمورد دیر اومدنش به شیوه درست صحبت کنی)خیلی خیلی کم میشد..
خلاصه تمام حرفااام یک جمله است: احتراام به شوهرت تو تمام لحظه ها و اینکه دست رو ایراداتش نذاری.

عزیزم در ممورد مسائلی که به خحابت گیر میده باید بگم گاهی وقتا مرد برای اینکه به زن ثابت کنه مرده و اقتدار داره اینجور حرفهایی رو که خودش هم یمدونه غیر منطقیه به زبون میاره. به نظر من مبادااااااااااا اینجور موارد باهاش کل کل کنی و بحث کنی که بخوای حرفتو قبول کنه .چون مردا خیلی وقتا با اینکه میدونن حرفشون کاملااا اشتباهه ولی ازش دفاع میکنن تا به این روش به زنشون ثابت کنن که من مردم و توانایی هام بالاست. اشکالی نداره بذار هر چی میخواد بگه تا اینجوری به خیال خودش نیروی مردانگیشو تقویت کنه... و بگه من انسان ضعیفی نیستم...

پس عزیزم اینجور موارد بهش بگو چششششششششم هرچی شوهر مهربونم بگه.. به خدا نمیدونی این جور جرف زدن چه تاثیری تو مردا میذاره...

برای یکبار هم که شده امتجان کن... به هیچ عنوان باهاش سر مسائل مختلف بحث و مشاجره نکن... بهش بگو هر چی شوهر خوب و مهربونم دستور بده من همون کارو انجام میدم...

مطمئنم از این جور جملات کم استفاده میکنی وگرنه به اینجاها نمی کشید عزیزم..

منتظر شنیدن خبرهای خوب ازت هستم... پس ار همین امروز و همین الان به فکر تغییر رفتارهای خودت باش تا تاثیرشونو تو رفتارهای شوهرت ببینی. بهت قووووول میدم....
:72:

دختر خوب بزرگترین اشتباهی که ممکنه یک خانم بخصوص تحصیلکرده که سالها زحمت تحصیلو برای داشتن یک زندگی خوب و مستقل و بدون وابسیتگی به دیگران به جان خریده اینه که درست زمان برداشت محصول زحماتش به خاطر یک نفر دیگه کوتاه بیاد و راهی رو انتخاب کنه که خط بطلانیست بر تمام تلاشهای خودش و خانوادش آنهم به خاطر مردی که به احتمال زیاد کنترلگر و سلطه جوست و هدفش تسلط و منزوی کردن و نیازمند کردن همسرش هست تا به این ترتیب با احساس قدرت و سلطه جویی از رنجها و ترسهای درونیش رهایی پیدا کنه. همسرتون به نوعی شاید در وجودش به شما و تواناییهاتون حسادت می کنه و برای سرپوش گذاشتن بر احساس ش با بزرگنمایی ضعفهای شما که به یقین خودش هم بیمشار داره اعتماد به نفس و عزت نفستونو پایین میاره تا مرحمی باشه بر دردها و شعفهای خودش. خواندن مطالب فراوان که خوشبختانه به آسانی در اختیار همه هست در مورد مردان سلطه جو و ازار دهنده به شما کمک می کنه تا درک دقیقتری از وضعیت روحی همسرتون پیدا کنید و با نیرومند کردن خودتون از نقش قربانی خارج شده و کنترل زندگیتونو به دست بگیرید مسلما ابتدا سخت ولی شدنی است

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط raha20014

دختر خوب بزرگترین اشتباهی که ممکنه یک خانم بخصوص تحصیلکرده که سالها زحمت تحصیلو برای داشتن یک زندگی خوب و مستقل و بدون وابسیتگی به دیگران به جان خریده اینه که درست زمان برداشت محصول زحماتش به خاطر یک نفر دیگه کوتاه بیاد و راهی رو انتخاب کنه که خط بطلانیست بر تمام تلاشهای خودش و خانوادش آنهم به خاطر مردی که به احتمال زیاد کنترلگر و سلطه جوست و هدفش تسلط و منزوی کردن و نیازمند کردن همسرش هست تا به این ترتیب با احساس قدرت و سلطه جویی از رنجها و ترسهای درونیش رهایی پیدا کنه. همسرتون به نوعی شاید در وجودش به شما و تواناییهاتون حسادت می کنه و برای سرپوش گذاشتن بر احساس ش با بزرگنمایی ضعفهای شما که به یقین خودش هم بیمشار داره اعتماد به نفس و عزت نفستونو پایین میاره تا مرحمی باشه بر دردها و شعفهای خودش. خواندن مطالب فراوان که خوشبختانه به آسانی در اختیار همه هست در مورد مردان سلطه جو و ازار دهنده به شما کمک می کنه تا درک دقیقتری از وضعیت روحی همسرتون پیدا کنید و با نیرومند کردن خودتون از نقش قربانی خارج شده و کنترل زندگیتونو به دست بگیرید مسلما ابتدا سخت ولی شدنی است

---

سلام من دارم تلاش میکنم....ولی چیزی که خیلی الان داره منو ازار میده افسردگی شدید درونی منه..و سرد مزاجی من ...همسرم چند بار توی خواب ارضا شده..بلند شده رفته حمام..ولی من اصلا دلم نمیخواد بهش نزدیک بشم...اینم فکرمیکنم برمیگرده به اینکه توی رابطه حس میکنم بیشتر به فکرخودش تا من...رفتم دکتر زنان میگه چون افسرده هستی سرد شدی..دوست دارم یه مدت تنها باشم..برم خونه مامانم بمونم..نمیدونم چی درسته چی غلط...یاداوری خاطرات تلخ گذشته که عروسی افتضاح واسم گرفت..حرف خانواده ش گوش داد..اصلا دوست ندارم برم خونه مادرش..فرداجمعه ست..باید بریم...ازشون متنفرم..دیروز میگه میخوام خونه رو کاغذدیواری کنم کابینت عوض کنم...ولی من اصلا دوست ندارم...اصلا....هی بهش میگم خونه رو عوض کن با من لج میکنه چون کل این ساختمان مال خانواده ش میگه ماباید همه باهم بفروشیم...خسته شدم اینقدر مسایل کاری رو باخانواده ش قاطی هستن...شب های قدر همش میگفتم خدایا نجاتم بده...ولی...شوهرم منو دوست نداره وگرنه نمیگفت برو طلاق بگیر چرا نمیری من راحت شم....بچه ها فقط واسه کناراومدن با طلاق کمکم کنید

سلام خواهش میکنم یکی راهنمایی کنه من هرچی منتظرم کسی جواب نمیده...من اصلا سیاست ندارم چو همسوم موذی دوستش ندارم..وابسته شدم ...

- - - Updated - - -

بچه ها دارم به جدایی فکرمیکنم چیزی هست که خودش چندبار عنوان کرده من جلوشو گرفتم....بخاطر وابستگی و عاطفی بودن من...سواستفاده گر شده...حالا میخوام بهش بگم بیاد جداشیم میدونم طاقت نمیارم...ولی تلاش,میکنم مقابله کنم...میخوام بهش بگم کل مهریه منو بده و جداشیم...یا کمکم کنه از ایران برم...و نصف مهریه مو بده...همش بهم میگه دروغ گویی..خسته شدم این دفعه هم خیلی افتضاح جلوی خانواده ش بهم توهین کرد..متنفرم ازش...کمکم کنید...وابستگی دیگه چیه...!!!افتضاح...متنفرم از خودم...از خاروتحقیر شدنم...

سلام صبا جان.....عزیز دلم چرا تایپیکات با هم تناقض داره....توی اولی گفتی که شوهرت میخواد طلاقت بده..اما تو عاشقشی و شدید دوستش داری..و از دوستان همدردی عاجزانه درخواست کمک و راهکار کردی که کاری کنی طلاق نگیری و شوهرت رو عاشق خودت کنی.......!!!!!!!
اما توی این تایپیک گفتی که از شوهرت بیزاری در حد اینکه موقع رابطه زناشویی فکر میکنی داره بهت تجاوز میشه......و اینکه شوهرت رو اصلا و ابدا دوست نداری.....و میخواهی ازش طلاق بگیری.....!!!!
ولله من متوجه نشدم......!!!

سلام عزیزم خیلی متاسفم ولی به نظر من شما اگه طلاق هم بگیری احتمال قوی توزندگی بعدی هم مشکل خاهی داشت چون دیدگاه درستی از زندگی زناشویی نداریو فکر میکنی همون دختر دوران مجردی هستی البته کارهای شوهرتم غلطه هردو باید اموزش ببینین اخه این بچه بازیا چیه ؟ شما نمیدونی یه مرد هرچقدر هم بی اعتقاد باشهازین که ببینه زنش جلوش با یهپسر حرف میزنه ولو یه دقیقه چه حالی بهش دست میده ولی شما بعلت عدم اطلاع ازین موضوعمیگیراحت با همکلاسیت جلوش حرف زدی!!!!!!زندگی مشترک اسمش روشهیه قدم تو یهقدم اون ولی شما هردو دارین ازون ورقدم ور میدارین یه قدم یه قدم کل میندازین
با خودت تکلیفت روشن کن ایا میخای این زندگی رو د ست کنی یا نه میخای صورت مساله رو پاککنی فرض کن طلاق بگیری فکر میکنی چی میشه؟ اطرافیان هرچیم هوات الانداشته باشن بگن طلاق بگیر خودت راحت کن همون اونا بعدا سر هر موضوعی تو سرت میزنن فقط کافیه ازت دلگیر بشن فرض کن ازدواج کنی دوباره پسر مجرد که فکرشم نکن «ازنوع خوبش» دختر مجرداش موندن چه برسه ....... پس احتمال زیاد یکی میاد که خودشم طلاق گرفته پس خودشم مشکلاتی داشته پس خیلی اینده روشنی نیست بجای اینکه بگی چیکار کنم جدا شم بهتر نیست بگی چیکار کنمکهزندگیم درست شه؟؟؟
میشه منظورت از وابستگیت چیه شما که بدت میاد حتی شوهرت لمست کنه پس ؟؟؟؟؟؟؟؟
ببخشید اگه یکم تند بودم
یکم مقاله تو سایت بخون زندگی مثل شطرنجه باید بدنی تو هر عملی بهترین عکس العمل رو بکنی تا مات نشی
اگهدوست داشتی ادامه بدی بیا اینجا بچها راهنمایت کنن چیکار کنی زندگیت ماه بشه

سلام..بچه ها من پیام هام تناقض ندارن خیلی دوست داشتم اشتی کنیم...ولی زمانی اشتی کردیم که خیلی دیربود و من سرد و بی تفاوت شده بود واسه همین تا ماهها بعد اشتی حس میکردم همسرم دارم بهم تجاوز میکنه...اینم برمیگرده به اون که خیلی من جلوی خانواده ش تحقیر کرد..هزاران حرف وتهمت بهم زد...خسته شدم ازبس بهم میگه دروغگو..من هیچ دروغی نگفتم ولی متنفرم از اینکه بهم تهمت میزنه..خانواده همسرم یه حرفی میزنن...جایی که شوهرم نباشه...وقتی,میام بهش میگم...اونم زود میره به خانواده ش انتقال میده...بعد اونا همشون صاف توی چشمم نگاه میکنن میگن تو بد فهمیدی ما نگفتیم....یعنی زیر حرفشون میزنن سر همین همسرم توی جم هر چی بتونه بهم حرف میزنه...اخرین بار سر کادوی تولد بردار زاده ش اینطوری شد...داداشش بزرگش گفت ندیم...منم به شوهرم گفتم و اون روز تولد با کادو اومد بعد شوهرم بامن دعوا توی جم...جالب اینه که من توی راه بهش گفتم صدتومن ازعابربگیر که اگه نظرها برگشته بود ماهم پول داشته باشیم...ولی اون بخشش رو نمیبینه...هرچی از دهنش دراومد توی جم میگه...برادرش حرف شوحاشا میکنه...اونم بهم میگه دروغگو...منم بهش گفتم بردارزاده خودت دوست داری کادو بده دوست نداری نده...به من ربطی نداره...بخدا هزارتومن کادوی عروسی بهم ندادن....حتی فامیلای خودم کادودادان اچنا برداشتن یه کلمه حرف نزدم...زورم میاد...بخدا عاجز و درمانده شدم از رفتارای شوهرم...۴تا جاری دارم اونا بدتر ازمنه اوضاعشون بایکیشون حرف میزنم همین احساساتی که من دارم اون صدبرابر من داره..مادرشوهرم میگه اینا مدلشون اینه..چیکارکنم...چی درسته...

- - - Updated - - -

سلام..بچه ها من پیام هام تناقض ندارن خیلی دوست داشتم اشتی کنیم...ولی زمانی اشتی کردیم که خیلی دیربود و من سرد و بی تفاوت شده بود واسه همین تا ماهها بعد اشتی حس میکردم همسرم دارم بهم تجاوز میکنه...اینم برمیگرده به اون که خیلی من جلوی خانواده ش تحقیر کرد..هزاران حرف وتهمت بهم زد...خسته شدم ازبس بهم میگه دروغگو..من هیچ دروغی نگفتم ولی متنفرم از اینکه بهم تهمت میزنه..خانواده همسرم یه حرفی میزنن...جایی که شوهرم نباشه...وقتی,میام بهش میگم...اونم زود میره به خانواده ش انتقال میده...بعد اونا همشون صاف توی چشمم نگاه میکنن میگن تو بد فهمیدی ما نگفتیم....یعنی زیر حرفشون میزنن سر همین همسرم توی جم هر چی بتونه بهم حرف میزنه...اخرین بار سر کادوی تولد بردار زاده ش اینطوری شد...داداشش بزرگش گفت ندیم...منم به شوهرم گفتم و اون روز تولد با کادو اومد بعد شوهرم بامن دعوا توی جم...جالب اینه که من توی راه بهش گفتم صدتومن ازعابربگیر که اگه نظرها برگشته بود ماهم پول داشته باشیم...ولی اون بخشش رو نمیبینه...هرچی از دهنش دراومد توی جم میگه...برادرش حرف شوحاشا میکنه...اونم بهم میگه دروغگو...منم بهش گفتم بردارزاده خودت دوست داری کادو بده دوست نداری نده...به من ربطی نداره...بخدا هزارتومن کادوی عروسی بهم ندادن....حتی فامیلای خودم کادودادان اچنا برداشتن یه کلمه حرف نزدم...زورم میاد...بخدا عاجز و درمانده شدم از رفتارای شوهرم...۴تا جاری دارم اونا بدتر ازمنه اوضاعشون بایکیشون حرف میزنم همین احساساتی که من دارم اون صدبرابر من داره..مادرشوهرم میگه اینا مدلشون اینه..چیکارکنم...چی درسته...

- - - Updated - - -

سلام..بچه ها من پیام هام تناقض ندارن خیلی دوست داشتم اشتی کنیم...ولی زمانی اشتی کردیم که خیلی دیربود و من سرد و بی تفاوت شده بود واسه همین تا ماهها بعد اشتی حس میکردم همسرم دارم بهم تجاوز میکنه...اینم برمیگرده به اون که خیلی من جلوی خانواده ش تحقیر کرد..هزاران حرف وتهمت بهم زد...خسته شدم ازبس بهم میگه دروغگو..من هیچ دروغی نگفتم ولی متنفرم از اینکه بهم تهمت میزنه..خانواده همسرم یه حرفی میزنن...جایی که شوهرم نباشه...وقتی,میام بهش میگم...اونم زود میره به خانواده ش انتقال میده...بعد اونا همشون صاف توی چشمم نگاه میکنن میگن تو بد فهمیدی ما نگفتیم....یعنی زیر حرفشون میزنن سر همین همسرم توی جم هر چی بتونه بهم حرف میزنه...اخرین بار سر کادوی تولد بردار زاده ش اینطوری شد...داداشش بزرگش گفت ندیم...منم به شوهرم گفتم و اون روز تولد با کادو اومد بعد شوهرم بامن دعوا توی جم...جالب اینه که من توی راه بهش گفتم صدتومن ازعابربگیر که اگه نظرها برگشته بود ماهم پول داشته باشیم...ولی اون بخشش رو نمیبینه...هرچی از دهنش دراومد توی جم میگه...برادرش حرف شوحاشا میکنه...اونم بهم میگه دروغگو...منم بهش گفتم بردارزاده خودت دوست داری کادو بده دوست نداری نده...به من ربطی نداره...بخدا هزارتومن کادوی عروسی بهم ندادن....حتی فامیلای خودم کادودادان اچنا برداشتن یه کلمه حرف نزدم...زورم میاد...بخدا عاجز و درمانده شدم از رفتارای شوهرم...۴تا جاری دارم اونا بدتر ازمنه اوضاعشون بایکیشون حرف میزنم همین احساساتی که من دارم اون صدبرابر من داره..مادرشوهرم میگه اینا مدلشون اینه..چیکارکنم...چی درسته...

بچه ها امروز باشوهرم اومدم حرف بزنم عصبی شدم دعوامون اوج گرفت کتک کاری کردیم.بهش میگم خاتواده ت چه کادویی برای ما اوردن که داری خودتو میکشی برگشته میگه تولیاقت کادونداری اخه این حرفه,خانواده اون کادو میدن برای پسرشون ارزش قایل میشن نه من....کلا قهریم ولی جدانمیخوابیم...من اصلا رغبت ندارم..واقعا موندم چیکارکنم بیشتر از دوسال ازدواج کردیم همین رفتارای ناشایست شوهرم باعث شد جلوگیری کنم وهیچوقت به داشتن بچه فکرنکنم...چرا هیچکس جواب نمیده..

سلام عزیزم
این جور که از تاپیک شما متوجه شدم شما هم مقصری
ول کن همه چیزو
این قدر حساس نباش
این که کی چی گفت و اون چی کار کرد و چی گفت
چرا همش میگی خانوادت اینو گفتن اونو گفتن
ارزش خودتو حفظ کن
گره ای که با دست باز میشه که با دندون باز نمیکنن
برای خودت زندگی کن و از کسی توقع نداشته باش
از شوهرت توقع هیچی نداشته باش
وقتی توقع نداشته باشی اگه یه قدم بیاد سمتت خوشحال میشی
اگه از خانواده ی همسرت دل خوشی نداری ارتباطت رو مسالمت امیز کم کن ولی بدون بی احترامی
کمتر زنگ بزن
کمتر برو
کمتر بیا
وقتی هم میری خودتو با چیزی مشغول کن و صمیمی بازی در نیار
چرا حرفای خانواده ی همسرت رو بهش انتقال میدی؟
مگه بچه ای؟
بچه ها تا کسی بهشون چیزی میگن میان گریه کنون پیش مادرشون و از اون انتظار دفاع کردن دارن
شما خودت بزرگی
پس محترمانه جواب بده و اگه نمیتونی نرو به کسی نگو
این خود خوریا خودت رو مریض میکنه
شما با مسائل خانواده ی همسرت کاری نداشته باش
داداشش میگه کادو ندیم
چرا به شوهرت منتقل میکنی؟
با سیاست رفتار کن
به شوهرت بگو مثل اینکه میگن کادو ندیم ولی به نظر من زشته
و خودت از چند روز قبل مقداری پول بزار تو پاکت و به شوهرت بگو اگه خواستن کادو بدن اینو میدیم
نه اینکه موقع رفتن میگی بریم پول برداریم
این جوری به فکر بودنتو نشون میدی
اصلا و اصلا خودتو درگیر مسائل خانواده ب همسرت نکن
ول کن
ول کن
این که تقی به توقی میخوره همه به فکر طلاق میوفتن رو هم نمیفهمم
یعنی چی؟
اگه شوهرت رو هم دوست نداری فکر کن یه هم خونه هست که مایحتاجتو تامین میکنه
میتونی باهاش رابطه ج ن س ی داشته باشی و لذت ببری
فکر کردی اگه طلاق بگیری همه چی حله؟
نه عزیزم
اوضاع بدتر میشه

- - - Updated - - -

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که،
ترازو برمی داری و می افتی به جان دوست داشتنت .
اندازه می گیری !
حساب و کتاب می کنی !
مقایـسه می کنی !...
و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آن جا کـه
زیادتر دوستش داشته ای،
زیادتر گذشته ای،
زیادتر بخشیده ای،
به قدر یک ذره،
حتی یک ثانیه !
درست از همان جاست که توقع آغاز می شود،
و توقع آغاز همه رنج هایی است که ما می بریم

عزیزم همخونگی فرق میکنه بازندگی مشترک...شاید یه لحظه هایی خیلی جالب باشه...ولی درکل نه...من اینجا مطلب میزارم که راهکارهایی یاد بگیرم...خودم به شدت عصبی شدم...احساس ضعف میکنم به شوهرم

درود

شما با رفتار و گفتار شوهرت کاری نداشته باش. کاریکه درسته انجام بده و انتظار هم نداشته باش ایشون درست رفتار بکنند.
شما اگر تصمیمت جدایی خوب این بخودت مربوطه ولی اگر میخواهی زندگی کنی و زندگیت را بسازی این بحثش تفاوت داره تایپیک جدیدی بزنید با عنوان میخواهم زندگی مشترکم را بهتر بکنم یا رابطه خودم را با شوهرم تقویت بکنم انرژی مثبت باشه عنوانتان.هر زندگی مشکلات خاص خودش را داره قرار نیست کم بیاریم قراره بزرگ بشیم قوی باشیم و محکم زندگی مشترک یعنی قبول کردن طرف مقابل با همه نقاط مثبت و منفی که داره.

http://www.hamdardi.net/imgup/4147955e7149c8894d.jpg

سلام..ممنونم که وقت میزارید میخونید من نمیخوام جدا شم...از طرفی هم نمیخوام تاپیک جدید بزنم...دوباره از نو همه چیز رو بنویسم...مشکل اصلی من وابستگی مزخرف بیش از حد من به همسرم هست...دوست دارم زندگیمو درست کنم اما هیچکس راه حل نمیده...شوهرم دست بزن داره شدید..اصلا نمیشه درباره هیچ موضوعی باهاش حرف زد...خسیس...من هیچوقت پول کافی ندارم...این منو عصبی میکنه..گاهی وقتا میخوام برم دکتر پول ندارم..درحالیکه همسرم وضعیت مالی خیلی خوبی داره..چرا اسمان ابی و فرشته مهربان..یاکسی تاپیک منو نمیخونه..الان چندروز قهریم کتک کاری کردیم پای من کبود...بابام فهمید ما دعواگرفتیم..بهم گفت حتما میره به برادربزرگش میگه...ولی میدونم نمیتونن کاری بکنن..همه اینا برمیگرده به رفتارهای پدرشوهرم بازنش..مادرشوهرم عین یه برده ست توی خونه...ازکوچکترین حق انسانی محروم..با۴۵تومن پول یارانه چنان ذوق میکنه..فکرمیکنه ارزش قایل شده براش..شوهرم تند وعصبی پرخاشگر وخسیس..فقط معتاد وزن باز نیست...اونم چون وقت شونداره...شوهرم فقط دوست داره واسه خانواده ش پول خرج کنه...هردفعه میخوام برم بیرون میره خانواده برادرشو سوارمیکنه میگه بریم...متنفرم از این کارش..هیچوقت نمیگه خواهرات هستن..مادرت وپدرت...از طرفی من خودم یه مشکلی دارم تا یه دعوامیگیریم بی انگیزه میشم...بی روحیه..هیچکاری انجام نمیدم..عین یه منزوی...ناهاردرست میکنم ولی هرکی بایدخودش جدابخوره..دوست ندارم ریخت شوببینم..بچه ها ومشاورهای همدردی عاجزانه تقاضای کمک دارم..

- - - Updated - - -

سلام..ممنونم که وقت میزارید میخونید من نمیخوام جدا شم...از طرفی هم نمیخوام تاپیک جدید بزنم...دوباره از نو همه چیز رو بنویسم...مشکل اصلی من وابستگی مزخرف بیش از حد من به همسرم هست...دوست دارم زندگیمو درست کنم اما هیچکس راه حل نمیده...شوهرم دست بزن داره شدید..اصلا نمیشه درباره هیچ موضوعی باهاش حرف زد...خسیس...من هیچوقت پول کافی ندارم...این منو عصبی میکنه..گاهی وقتا میخوام برم دکتر پول ندارم..درحالیکه همسرم وضعیت مالی خیلی خوبی داره..چرا اسمان ابی و فرشته مهربان..یاکسی تاپیک منو نمیخونه..الان چندروز قهریم کتک کاری کردیم پای من کبود...بابام فهمید ما دعواگرفتیم..بهم گفت حتما میره به برادربزرگش میگه...ولی میدونم نمیتونن کاری بکنن..همه اینا برمیگرده به رفتارهای پدرشوهرم بازنش..مادرشوهرم عین یه برده ست توی خونه...ازکوچکترین حق انسانی محروم..با۴۵تومن پول یارانه چنان ذوق میکنه..فکرمیکنه ارزش قایل شده براش..شوهرم تند وعصبی پرخاشگر وخسیس..فقط معتاد وزن باز نیست...اونم چون وقت شونداره...شوهرم فقط دوست داره واسه خانواده ش پول خرج کنه...هردفعه میخوام برم بیرون میره خانواده برادرشو سوارمیکنه میگه بریم...متنفرم از این کارش..هیچوقت نمیگه خواهرات هستن..مادرت وپدرت...از طرفی من خودم یه مشکلی دارم تا یه دعوامیگیریم بی انگیزه میشم...بی روحیه..هیچکاری انجام نمیدم..عین یه منزوی...ناهاردرست میکنم ولی هرکی بایدخودش جدابخوره..دوست ندارم ریخت شوببینم..بچه ها ومشاورهای همدردی عاجزانه تقاضای کمک دارم..

سلام...صبا جان چرا انقده داری خودتو اذیت میکنی؟؟ بابا من تازگیا فهمیدم ..که باید با بیخیالی طی کرد......از من بی کس تر توی دنیای خدا وجود نداره.....نمیدونم تایپیکم رو خوندی یا نه...اما فدات بشم دنیا ارزشی نداره...طلاق بگیری که چی؟؟ مورد و کیس بعدی از کجا معلوم بهتر از شوهرت باشه.....تنهایی هم بخواهی زندگی کنی مشکلات خاص خودشو داره....عزیزم من عین تو وحشتناک وابسته شوهرم بودم..تا جایی که شبا اگه میرفتم توی تخت....و شوهرم تا دیر وقت بیدار بود.....خواب به چشام نمیومد...میشد سه ساعت انتظار میکشیدم تا بیاد..اما فقط خودمو اذیت میکردم...اومدم اینجا تایپیک زدم...دختر جوان خیلی بهم کمک کرد...که واسه خودم ارزش قائل بشم.....به خودم ارج بدم...عزیزم واسه خودت زندگی کن..طوری رفتار کن که اصلا وجود نداره....به خودت برس....اگه بعد از یه مدت رفتارش خوب نشد...بخدااا قسم خودم تجربه کردم که دارم بهت میگم........من شدید وابستگی داشتم...اما الان دیگه اصلا برام مهم نیست...البته نه اینکه مهم نباشه ها....یه مدت اینجوری وانمود کردم...الانم دیگه وابسته بهش نیستم....یه مدت واسه خودت باش.......

کوتاه مینویسم اگر بخواهی همینجوری ادامه بدهی با خشم و کینه و گذشته ها را ول نکنی و دودستی بچسبی بهش زندگیت همینی میشه که الان هست شوهرت تغیی رنمیکنه ولی اگه واقعا میخوای زندگی خودتر اب سازی باید این افکارت را بزاری کنار باید بریزی دور دوباره از نو خودت را و افکارت را بازسازی بکنی.

سلام دوستان عزیزم.بی نهایت ممنونم که می خونید سعی میکنم واسه خودم زندگی کنم زن بیخیال درونم رو فعال کنم...بیشتر خودمو کنترل کنم..سعی میکنم برنامه ریزی کنم برای ارشد بخونم..کلاس خیاطی رو هم ادامه میدم..کارهای هنری اعصابمو ارام میکنه...ولی بهم بگید باشوهرم چطور رفتارکنم..چیکارکنم اون وابسته شه بهم..یا زندگیم بهتر بشه ارام بشه..شوهرم بهم اعتماد کنه..اتفاقات خوب برام بی افته..هرچی به ذهن تون میرسه بگید...راستی یه چیزی هم هست ما هروقت با هم دعوا میگیریم شوهرم دوست داره منو از خونه بندازه بیرون..میگه برو طلاق بگیر مهریه رومیدم...مثلا پنجشنبه منو کتک زد وهمه اینارو بهم گفت من فقط گریه میکردم...شب اچمدم.سرجام خوابیدم..مادرم بهش زنگ زده بود گفته بود ناهر میایین اینجا...بهش گفته بود میاییم...من باورنمیکردم...چون اون خونه مادرم زیاد نمیاد..ولی اون روز ناهر اومد تا ساعت پنج هم موند..گیج شدم...معنای حرفاوکاراشو نمیفهمم..دوست ندارم این حرفارو بشنوم..کمک کنید...دوستای خوبم...اقایان هم لطفا نظربدن..بلخره جنس خودشون رو خوب میشناسن..ممنون میشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saba.khaste

سلام دوستان عزیزم.بی نهایت ممنونم که می خونید سعی میکنم واسه خودم زندگی کنم زن بیخیال درونم رو فعال کنم...بیشتر خودمو کنترل کنم..سعی میکنم برنامه ریزی کنم برای ارشد بخونم..کلاس خیاطی رو هم ادامه میدم..کارهای هنری اعصابمو ارام میکنه...ولی بهم بگید باشوهرم چطور رفتارکنم..چیکارکنم اون وابسته شه بهم..یا زندگیم بهتر بشه ارام بشه..شوهرم بهم اعتماد کنه..اتفاقات خوب برام بی افته..هرچی به ذهن تون میرسه بگید...راستی یه چیزی هم هست ما هروقت با هم دعوا میگیریم شوهرم دوست داره منو از خونه بندازه بیرون..میگه برو طلاق بگیر مهریه رومیدم...مثلا پنجشنبه منو کتک زد وهمه اینارو بهم گفت من فقط گریه میکردم...شب اچمدم.سرجام خوابیدم..مادرم بهش زنگ زده بود گفته بود ناهر میایین اینجا...بهش گفته بود میاییم...من باورنمیکردم...چون اون خونه مادرم زیاد نمیاد..ولی اون روز ناهر اومد تا ساعت پنج هم موند..گیج شدم...معنای حرفاوکاراشو نمیفهمم..دوست ندارم این حرفارو بشنوم..کمک کنید...دوستای خوبم...اقایان هم لطفا نظربدن..بلخره جنس خودشون رو خوب میشناسن..ممنون میشم

---

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
سلام دوست عزيزم از پست آخرت برداشت من اين هست كه شوهرت كينه اي نيست عصباني ميشه يك چيزايي مي كنه و يه چيزايي ميگه ولي زود آروم ميشه. مطمنم كه تو عصبانيش مي كني اون اونقدر از دستت عصباني ميشه كه راه ديگه اي نميبينه و ميگه برو بيرون و يا برو طلاق بگير وگرنه اگه دوستت نداشت و ميخواست طلاقت بده خب خودش اينكارو مي كرد.تنها كاري كه ميتوني بهش بكني يعني براي زندگيت اين هست كه خوب باشي و خوبي بكني حتي اگه يك طرفه باشه مردا خوبي زنهاشون رو زود مي فهمن و اينكه غر نزن و شاد باش و مهمتر با شوهرت دوست باش يك دوست صميمي.اگه دوست نداري حرفاي بد بشنوي و ... بايد عصبانيش نكني ببين كدوم كارات عصبي اش مي كنه كم كم كمشون كن مثلا هر هفته دو تا از كارات رو كه عصبانيش ميكنه كم كن. به حرفاش گوش بده سعي كن باهاش مهربون باشي.توي قران هست كه خدا زن رو مايه آرامش مرد آفريده چرا زندگي ماها بايد اينقدر متلاطم باشه تو بايد به عنوان زن به شوهرت آرامش هديه كني.تو وظايف خودت رو به نحو احسنت انجام بده مطمنم اون مثل موم ميشه مشكل ما زنها اينه كه راه و روش شوهرداري رو بلد نيستيم به نظر من ارشد رو فعلا بي خيالش بشو چون من تجربه كردم ادم اعصابش بيشتر خرابتر ميشه زندگي مهمتر از فوق ليسانس و دكترا هست البته من مخالف پيشرفت خانمها نيستم ولي فعلا توي زندگي خانوادگيت ارشدت رو بگير وقت براي چيزاي ديگه خيلي زياده آرزوي خوشبختي و موفقيت مي كنم برات.

سلام صباجان
کاملا حس وحالت رودرک میکنم...زندگی باشوهرپرخاشگر وعصبی واقعا سخته..
ببین دوست عزیز اول باید خودت تغییرکنی...
این همه مرثیه سرایی توی پستهات ولسه چیه؟مشخصه که توی زتدگی هم هیلی لزاین حرفها میزنی...مثلا همش میگی من بدبختم...یامن فلانم....
مدام داری نقطه ضعفهای خودت روبه شوهرت نشون میدی. واون چون آدم عصبی وزورگوهست اصلا بدش نمیاد یه فردقربانی جلوش باشه ومدام اونوسرزنش کنه

توی پستهات اشاره ای به موضوع دعوانداشتی...مثلا پنجشنبه به خاطرچی دعواتون شد؟میشه مکالماتتون رولزشروع دعوا تااوج دعوا وکتک کاری بگی....میخوام بدونم چطورباهم حرف میزنین؟
درنورد کتک کاری...اولا هرکس این کارومیکنه مطمن باش درون خودش کمبودهایی روحس میکنه...باید بببنی چه کمبودهایی داره؟یاازگذشته وازکودکیش چه چیزی باعث شده این خصلت روداشته باشه...دوما خودت بازد مراقب باشی که به هیچ وجه این اتفاق نیفته...الان دیگه تومیدونی چه موقع کتک کاری میکنه پس نزاربه اون مرحله برسه چون آسیب روحی ای که تومیبینیخیلی بیشترازآسیب جسمیه...وتامدتها توی ذهنت هست.. پس باید کاری کنی که به هیچ وجه به اون مرحله نرسه

نوشتی که وابسته ای...ابن خیلی بده وشوهرت روازت بیشتردورمیکنه....عزیزم واسش خواستنی ودست نیافتنی باش...هبچ مردی اززن بی اعتمادبه نفس وآویزون خوشش نمیاد

باید زنانگی کنی...زن باش...دلبرباش...به شوهرت محبت کن...
اگه میخوای موفق بشی باید لزصفرشروع کنی...گذشته روفراموش کنی...کینه نداشته باشی.
ازمحبت کردنت بگو که چطوریه؟چقدرازلحاظ عاطفی ارضاش میکنی...چقدرنردونگیش روستایش میکنی؟یاشاید مدام سرزتشش میکنی؟؟؟؟،،واون دنبال یه راهیه که خودش روبیشتربهت نشون بده!!!!
ازلحاظ حنسی هم که خیلی مهمه مرد به نیازش توجه بشه وگرنه همه چی روخراب مبکنه!!

دوست عزیز اگه طرف صحبتم فقط تویی چون مااینجل فقط به تودسترسی داریم وگرنه رفتارهمسرت هم اصلا قابل پذیرش نیست
نگران نباش باتلاش وصبر همه بهترمیشه
فقط باید بخوای وتغییرروش بدی

سلام دوستان عزیزم...بسیارممنونم که پست های منو میخونید و نظر میدید..السای عزیز سعی میکنم یکی یکی روش ها رو پیاده کنم...پاییز عزیز پنجشنبه من رفتم خونه خواهرم...خونه ش دقیقا روبه روی خونه من..چون حالش بد بود...بااینکه همسرم با من قهر بود..بهش اس دادم و گفتم.خونه خواهرم هستم حالش بد یکم دیرتر میام ولی اون اومد خونه و سریع زنگ زد با بدترین حالت بهم گفت مگه خونه وزندگی نداری گمشو بیا خونه جلوی خواهرم ابروداری کردم...ساکت وارام بهانه گرفتم اومدم خونه خودم...همین که رسیدم شروع کرد منم بهش گفتم اون احتیاج به کمکم داشت رفتم واسه خوشی نرفته بودم که..یکی اون گفت یکی من..البته اینو هم بگم من شاید هفته ای یه بار هم خونه خواهرم نرم که همسرم دچار سوظن نشه..مگر موردی پیش بیاد..بهش گفتم این همه به خواهرات کمک میکنی کاراشون انجام میدی ...پول میدی...هیچی نیست همچی من رفتم...بعد بهانه شام گرفت واومد منو زد...درحالیکه من داشتم سیبزمینی توی ظرف شویی پوست میگرفتم...چاقو دستم بود اومد گردنم گرفت که خفه م کنه...جیغ زدم محکم سیلی زد..من با گریه براش شام درست کردم گذاشتم جلوش...خوشحال بود..به خودش میبالید من باگریه بهش گفتم تو نامردی و بی عاطفه هستی میگفت بیشتر از اون چیزی که فکرشو بکنی...گاهی وقتا فکرمیکنم واقعا برده هستم...شوهرم غرق در پول و کاراش...اززندگی فقط پول براش مهم...خیلی هم خسیس..وسط دعوا همش بهم میگفت با صدای بلند حرف نزن..نمیدونم چی فکرمیکنه...مگه دعواهم اروم میشه...اونم ادمی مثل شوهرم که کارد وبه استخوان میروسونه...انتظار ارامش داره..اگه شوهرم حرف طلاق میزنه...بخاطر اینکه من چندبار قهرهای طولانی داشتیم...متوجه شدم هرکاری فقط اولین بار برای شوهرم سخته..بعد اون خیلی راحت خودش موقعیت شو فراهم میکنه....به من میگه هروقت خواستی برو امادگی دارم مهریه رو بدم...فقط تو بگو کی میری....من توی گریه بهش گفتم چون دوستت داشتم نرفتم...ولی برگشته میگه مرده شور خودتو ودوست داشتنتو ببره...بعدش هم که جمعه پاشو اومد خونه مادرم ناهار..شوهرم یه جور اختلال روانی داره...خواهرم روانشناس بارها بهم گفته شوهرتو راضی کن ببر بزار درمان بشه...این رفتارها هم ریشه در کودکیش داوه چون پدرش با مادرش این کارهارو میکرد...ولی اصلا توی خانواده شون برای زن ارزشی قایل نیستن..خدایا کمکم کن..هرسوالی دیگه ای دارین

عزیزم شاید از اول هردوتون اشتباهاتی داشتین که نه تنها باهم حلشون نکردین بلکه کهنه تر و بزرگ ترش کردین کاش از همون اول سنگاتونو باهم سر هم دلخوری و مشکلی وا میکندین که تو دلتون جمع نشه و تبدیل به کینه شه که هردوتون سعی کنین همدیگرو اذیت کنین و احساس رقابت داشته باشین نه زن و شوهر بودن شما باید تو هر شریطی کنار هم باشین نه یه استرس برای هم.احتمالا با چیزایی که خوندم شوهرتون حاضر نمیشن بیان پیش مشاوره اما کاش خودتون برید با یه مشاور حرف بزنید.هرچقدر که میتونی سرتو گرم کنو کمتر به مشکلات فکر کن که از حالت افسردگی و نگرانی دور شی به خودت روحیه بده.مشکلتون حل شدنیه درسته که ایشون ایرادهای بدی هم دارن اما بنظرم اول همه راهارو برای ساختن زندگی امتحان کن راه حل اخر طلاقه الان خیلی زوده برای فکر کردن بهش.
کاش میتونستی همه چیزو فراموش کنی ذهنتو ریست کنی و یبار دیگه رفتارو کردارت بشه مثل وقتیکه عاشق شوهرت بودی بهش محبت کن و اهمیت بده ببین فرقی میکنه.منظورم اینکه متوجه بشه اتش بسه.شما نیابد بذارین جو خونه متشنج باشه خونه محل ارامشه این خیلی مهمه مردا اگه خونشون تنها و بزرگترین محل ارامش تو دنیا براشون باشه دوست ندارن از خونه بیرون برن و دوست دارن همه وقتشونو کنار کسایی بگذرونن که شادن و بهشون روحیه میدن مگر اینکه اون مرد مشکل خاص دیگه ای داشته باشه.اینقدر این وابستگیتو به شوهرت نشون نده از خودت یه خانم مستقل و قوی و با روحیه و اعتماد به نفس بالا نشون بده.خودتو دوست داشته باش.ببین عزیزم شما اول باید خودتو بسازی تغییر دادن دیگران کار سخت و شاید نشدنیه اما ادم خودشو که میتونه تغییر بده.اول رو روحیه و اعتماد به نفست کار کن بعد سعی کن این حالت جبهه گرفتن دور شی خونه که میدون جنگ نیست.اگر دیدی همسرت کار اشتباهی میکنه و حرف نامربوطی میزنه سعی کن نشنیده بگیری و ارامش خودتو حفظ کن بهش نشون بده که دنبال ضربه زدن و امتیاز گرفتن ازش نیستی.اینقدر عصبانیش نکن که کتکت بزنه اگه این رفتارارو داشتی و شوهرت و زندگیتو حال روحی خودت خوب شد که خدارو شکر اگر نشد و شوهرت مشکلی داشت درمان میشه اگر دید دیگه نمیشه اونموقع وقت زیاده برای تموم کردن زندگیت
ولی در کل بهت حق میدم شرایط سختی داری دلم برات به درد اومد واقعا ناراحتم اینکارا خصوصا کتک زدن زشت ترین کاریه که یه مرد میتونه انجام بده فقط ادمای ضعیف که نمیتونن حرف بزنن دیگرانو میزنن

خوب رفتی منزل خواهرت حالش خوب نبوده نمی توانستی برنامه ریز یکنی زودتر بری و زودتر قبل از اینکه شوهرت برگرده به منزل توی خانه باشی و نهار آماده باشه؟چرا بهانه دست شوهرت میدی اخه دختر اولین قانونی که وجود داره اینه پیشگیری کنی از هر اتفاقی که منجر به جرو بحث و دعوا بشه بین خودتان و شوهرتان رفتار شوهرت بسیار زشت و ناپسنده بعنوان یک مرد متاهل بیزارم از این رفتار خشن و بدور از اخلاق و ادب و انسانیت بعضی از همنوعان خودم ولی شما هم بعنوان یه بانوی ایرانی متوانید با کسب مهارت مقداری صبوری این وضعیت ها را مدیریت نمایید.
مقاله نداشتن انتظار از بانو فرشته مهربان را با دقت بخوانید وبه آن عمل کنید

http://www.hamdardi.net/thread-22541.html#post208270

1.پیشگیری از ایجاد هرگونه تنش
2.جلوگیری از کشیده شدن بحث به سمت و سوی درگیری فیزیکی
3.اولویت قرار دادن شوهرت بعنوان شخص اول زندگیتان
4.احترام گذاشتن به خانواده شوهرتان
5.جلوگیری از بحث های طولانی
6.استفاده از احساسات بجای منطق در برخورد با شوهرتان
7.اگر هم دیدی در موقع صحبت کردن داره مقداری تنش زا میشه یه استپ بدید مقداری زمان بدهید به خودتان و شوهرتان تا اندکی آرامتر بشوید
8.در صحبت هایی که دارید روی همان موضوعی تمرکز کنید که در موردش حرف میزنید حرف گذشته را بیان نکنید

نیاز داری داری تا مهارت های جدید بدست بیاری:72:
رفتار جراتمندانه
مهارت های راتباطی
استفاده از احساسات و سیاست های زنانه

فعلا اولویت اول دوری از هرگونه فضای تنش آلود هستش مقالاتی در مورد عصبانیت برایتان قرار میدهم مطالعه کنید.

نقل قول:

---

روي چند مورد به صورت ويژه بايد کار کنيد.

1. شناسايي زمينه سازهاي عصبانيت همسرتون

2. شيوه صحبت کردنتون با همسرتون در زماني که احساس مي کنيد داره وارد چرخه خشم ميشه

3. تشخيص علائم چهره اي و هيجاني و رفتاري همسرتون پيش از پرخاشگري

4. فراگيري مهارت ترک موقعيت و توافق با همسرتون درباره اون در زماني که در شرايط عادي هست

لطفا براي موارد يک تا سه، توضيحات کافي و چند مثال بياريد تا درک بهتري از موقعيت پيدا کنيم.


يا مثلا شيوه جمله بندي تون چگونه هست؟

مثلا بهش ميگيد«تو اصلا به من توجه نداري!» يا نحوه بيانتون به گونه ديگري هست؟

و اينکه در شرايط عادي رفتارتون با هم چگونه هست؟

ميتونيد از ويژگي هاي مثبت همسرتون هم چند مورد نام ببريد؟

اين اطلاعات رو لطفا به صورت دقيق و کامل در اختيارمون بگذارين تا بهتر بتونيم کمک کنيم.

---

سلام

نقل قول:

---

چندبار قهر کردم رفتم خونه بابام .... خودم طاقت نیاورم برگشتم ....چهار ماه خونه ام نبودم

---

خواهرت که روانشناسی خوندن بهت گفت همسرت باید درمان شه(بیجا هم نگفته) اما هیچوقت نگفت چقدر داری اشتباه میکنی از خونه خودت قهر میکنی؟؟

نقل قول:

---

متوجه شدم هرکاری فقط اولین بار برای شوهرم سخته..بعد اون خیلی راحت خودش موقعیت شو فراهم میکنه....به من میگه هروقت خواستی برو امادگی دارم

---

اشتباه متوجه شدی ، هرکاری اولین بار برای همه سخته بعدش دیگه پوست کلفت میشن ، عادت میکنن ، یاد میگیرن ، یا هرچی ، اینو یه دختر 14 ساله ام میدونه هرچیزی اولش سخته حتی خوردن سنگ

4 ماه از خونه زندگیت دور بودی ، خیلی اتفاقا توی اون 4 ماه افتاد ، سردی همسرت از تو ، وابسته تر شدنش به خانوادش ، مورد نقد و قضاوت قرار دادن خودت ،

همسایه هم میفهمه خانم خونه 4 ماهه خبری ازش نیست و توی خونش حرف خونتونو میزنه چه برسه به آشنا و فامیل

نقل قول:

---

همسرم چند بار توی خواب ارضا شده.

---

تو میدونی چه فشاری داری به همسرت میاری؟ باور کن خیلی ها بودنکه این رابطشون درست شده ، بعدش خیلی از مسائل بینشون حل شده ، این موضوع خیلی مهمه ، اگه ایشون توی رابطه به فکر خودشه شما هم به فکر او و هم به فکر خودت باش ، کم کم یاد میگیره ، زمان میبره اما بهتر از اینه که هم اونو محروم کنی هم خودتو هم شرایط بدتر هم بشه

همسرت میدونه که طلاق نمیگیری داره سخت رفتار میکنه ، ته دلش هم دیگه از اینهمه دوری و فاصله خسته شده ، اشتباهاتی داشته و زندگی آرومی نداشته به زندگی دلگرمش کن ، خودتو دوست داشته باش تا همه (خودت همسرت و همه)بدونن تو هم از دست رفتنی هستی، تو انسانی با نیازهای خودت ... اینجا رو دقت کن:

نقل قول:

---

من شنیدم مردا اگه زن شون شاد باشه خوشحال میشن..چون متعلق به خودشون می بینن..ولی من وقتی شاد باشم اون تلاش میکنه به یه چیزی گیر بده منو عصبی و ناراحت کنه.

---

اما دوست داشتن خودت تنها به معنی خودخواه شدن نیست بلکه باید خیلی بیخیالتر باشی (هم به خاطر خودت هم همسرت) تا بتونی هم حرص نخوری که خودتو اذیت نکنی و بیشتر لذت ببری ، وقتی لذت ببری مثلا از همسرت، اون لذتو با اون هم شریک میشیدیگه دوست نداره بزنه توی پرت و ناراحتت کنه یا اگه خواست عصبیت کنه بازم خودتو دوست داشته باش و بیخیال شو (به خاطر خودت و همسرت=آرامش خونه)

به هر حال اگه بخوای اصلاحش کنی میتونی شرایطو حداقل 50 درصد بهتر کنی اما باید یاد بگیری.

راستی عزیزم شما رشتتون چیه ؟ چرا اصرار داری ارشد بخونی؟ استرس پایان نامه و امتحان و.. واقعا دانش ارشد به دردت میخوره ؟ بهتر نیست توی آموزشگاههای معتبر بیرون یه دوره کاربردی یاد بگیری؟ هم کار یاد گرفتی هم مدرکش رزومه اتو قوی تر میکنه ، آخه ارشد بدون مهارت یا دوره های خاص رشته ات به چه درد میخوره؟ الان چقدریها با لیسانس سرکارن که عده ای با فوق نیستن یا حتی با کاردانی سر کارن چون مهارت دارن. اما بازم اول آرامش خونه و خودتو

توی اولویت بزار.

سلام صبا

اینقدر پستهات و تاپیکت آشفته است که نمی دونم از کجاش بگم :325:

یکی عصبانی می شه جیغ می کشه
یکی عصبانی می شه حرف زشت می زنه
یکی عصبانی می شه کتک می زنه
یکی عصبانی می شه خودش را می زنه
خلاصه هر کی عصبانی می شه (اکثرا) یه کار غیرعادی می کنه. کم هستند کسانی که توی عصبانیت به خودشون مسلط باشند.

شوهر شما هم عصبانی می شه کتک می زنه.
حالا شما چرا روزی سه بار شرایطش را فراهم می کنی؟
اصلا قصدم تایید کار ایشون نیست. می گم این ضعف بزرگ را داره، شما چرا تحریکش می کنی؟

من وابستگی خاصی در رفتار شما نمی بینم. لجبازی و بچه بازی و بی مهارتی و ... بیشتر دیده می شه تا وابستگی.
خیلی خوب و منسجم تاپیکهات را نخوندم.
اما این که غذا درست نکردی رفتی نشستی خونه خواهرت !! شب هم که همسرت گرسنه اومده عوض این که با لبخند و عذرخواهی و با زبون بهش حق بدی و بگی الان شام حاضر می کنم، با پیش کشیدن حرف خواهرش و مادرش بدتر عصبانیش کردی. رابطه جنسی هم که تعطیله، از خانواده اش هم که بدت می آد و باهاشون درگیری، توی تمام پستهات هم داری می گی سه روزه قهریم، دو روزه دعوا کردیم ...

کی آشتی هستی؟
کی زندگیت درسته؟
دلش را به چی خوش کنه؟
به وابستگی شما؟
چه آرامش و همراهی از شما تو زندگیش می بینه؟

سلام شیدای عزیز..وقتی پست ها وتاپیک هام اشفته ست نشان دهنده درون اشفته من...مشکلاتی که توی دلم حبس کردم...صدایی نبوده بشنوه..عزیزم من نمی گم روز خوب نداریم..اتفاقا یه دوماهی بود خونه ما دعوانبود...ولی بعد دوماه وقتی بحث میشه..شوهرم باید اینکارهارو بکنه بعد چهارماه یه شب رفتم پیش خواهرمریضم که مدام بالامیاره نمیشه تنهاش گذاشت...مشکلیه..وقتی خوبیم باید باخانواده ش باشم..توی همون خوب بودن بااونا بحث پیش میاد حرفی میزنن کاری میکنن که بحث مون بشه..من میگم یه زن باید حق وحقوقی داشته باشه...اون همش بیرون با کارودوستاش سرگرم ولی من خونه هستم و منفعل...جایی بدون اون نمیرم..گاهی براش متن های کوتاه وزیبا میفرستم از روابط زناشویی...گاهی باهاش حرف میزنم خوبه گوش میکنه...ولی من همیشه حس میکنم اون توی ذهنش منو دوست نداره چون جلوی خواهر وبرادرش یه بار گفت تورو ده سال دیگه یا دوسال دیگه بلخره طلاقت میدم...منم همیشه گوشه ذهنم ناراحتم...وهمیشه اون حوفش یادم میاد وباعث میشه واقعا لذ
ت نبرم از شادی وخوشی هامون..ویا وقتی بهش بگم چیزی برام بخر طفره میره...میخواد چیزی بخره که مال خونه و خودش باشه...نه شخص من...دیگران رو به من ترجیح میده که گاهی توی رفتارش هست...مثلا یه بار میخواستم برم سنجاق خوب واسه موهام بگیرم...ساعت۹شب بود برگشته میگه زنگ میزنم برادرزادهم هم بیاد...واونم بیاد حتما یه چیزی هم برای اون باید بخره دیگه...بازهم میگم اشکال نداره بخر...کادو بده...ولی اونا هم باید حداقل ارزش رو واسم قایل بشن...هرجا نشستن گفتن زنش با ماصمیمی نمیشه...من روابط تعریف شده ومشخص می پسندم نه روابط بی خود واسمش باشه صمیمیت...:47:

سلام عزیزم خوشحالم که اومدی برا درست کردن ایشالله بهت کمک میکنیم ولی باید بکار ببری و صبور باش این دو شرطشه
اول بگو طریقه اشناییتون؟ شغل دحصیلات خودت و همسر؟
خصوصیات خوب و بد هردو شما؟
از ابتدا چطور بوده خودش وخونوادش؟ از ابتدا دست بزن ؟
میتتونی مشاوره بری ؟
فعلا تا اطلاع ثانوی خیلی فوری سخنرانیهای دکتر حبشی مخصوصا کلید مرد رو دانلود کن عالیه و سریع گوش کن و بکار ببر
منتظر جوابم
ببین من یه چیز بهت میگم حتما انجام بده بعد نتیجهرو بیا بگو ولی مو به مو عمل کن ایشالله موفق میشی
ببینهر چی تو گذشته بوده هر دلخوری بوده از ذهنت بنداز دور میخای از نو شروع کنی
اصلا فکرکن همسرت همینه که هست و شما نمیتونی تغییرش بدی ولی میخای ازین زندگی سخت هم بیای بیرون پس بسمه الله
اول کاری که میکنی فقط و فقط روخودت کار میکنی اونوقت نتیجه دیدن داره
از همین امروز شما میشی یه دختر اراسته و مرتب خونه تمیز غذای خوشمزه حاضرشوهرت اومد میری دم در استقبالش بوسش میکنی حتی اگه اون نکرد
لبخند گوشه لبت فراموش نشه براش یه شربت میبری خودت میری تو اشپزخونه خودت رو مشغول میکنی چون شوهرت یکم تو شوکه از رفتارت
از نظراخلاقی ازامروز یه دختر شاد شیطون با ناز و عشوه مهربون وارام هرچه خاستی بگی صدات ملایم باشه مردا عاشق ظرافت زن هستن تحت هیچ شرایطی حتی تو دعوا صدات رو بالا نبر هرگز غرغرو نباش مردااز زنهای گریه رو متنفرند
اگه یه بحثی بینتون شد اول تو دلت بگو صبا باید خونسرباشی این حرف معجزه میکنه پس بذار شوهرت هرچی دلش خاست بگه تا خالی شه شما فقط نگاهش میکنی نگاهفعال یعنی انگار داری به تما حرفاش گوش میدی حتی اگه بهت توهین کرد عکسالعملی نشون نده نمیمیری ازین گوش بگیر ازونور دربده فقط گوش بده بعد اخرش بگو درسته بهت حق میدم نمیدونی با این حرف چه معجزه ای رخ میده کم کم شوهرت ساکت میشه وقتی کامل ساکت شد بلند شو برو مثلا اشپزخونه خودت رو مشغول کاردیگه ای کن تو دیدش سعی کن نباشی بذار یکم تو خودش باشه اصلا حرفی نزن وقت غذا غذا شو بکش و با ارومی چند بار صداش کن اگه نیومد گیر نده خودت بخور اصلا حرفی نزن
از فرداش اگه هروز چندبار زنگ میزدی فقط اونروز یک بار زنگ بزن یه احوالپرسی کوچیک و اروم اصلا برروش نیار چه اتفاقاتی افتاده همین اومد دوباره استقبالش برو ولی اروم باش شربت بیار خیلی صحبت نکن فقط مختصر اونم با احترام و ارامی شک نکن شوهرت ازین رفتارات شوکه میشه ولی به روی خودش نمیاره مطمین باش کم کم خودش میاد جلو اومد جلو مهربون ولی یکم فقط یک سنگین باش ولی محترمانه یقین دارم محاله شوهرت بخودش اجازه به دست رو همچین زنی بلند کنه فقط کافیه این رفتارهارو تو خودت پایدار کنی و ثبات داشته باشی یقین دارم شوهرت با دنیا عوضت نمیکنه دیگه بعد مدتی همه کسش میشی تو درضمن زن زرنگ زنی هست که حتی به ظاهر باخونواده شوهرش محترمانه و خوب رفتار کنه اونطوری اونها هم پشتت در میان و وقتی پیش شوهرت ازت تعریف کنن این دیگه میشه باور مردت که واقعا زنش تکه
درضمن تاپیکهای چکامه وسوده 88 که هرد به نتیجه رسیدن روحتما بخون