دلم شکسته از بس به خاطر طلاق تحقیر شدم

خیلی دلم شکسته عصبی هستم از خدا ناراحتم دیگه خسته شدم نمیکشم این همه تحقیر واسه اتفاقی که تقصیر من نبود....مثل دیشب که بچه خواهرم رفت سر کامپیوترم بهش گفتم اگه میشه خاموش کن واسم پیام میاد از تلگرام درست نیست تو بخونی بچه 15 ساله داد کشید رفت جلوی همه بهم فحش داد خواهرم به جای اینکه به اون چیزی بگه به من گفت طلاق گرفت زندگی خودشو خراب کرد داره مارو میخوره به ما چه تو بدبختی من هیچی نگفتم رفتم تو اتاق و فقط گریه کردم...ولی دلم خیلی شکست دلم میخاد بمیرم تنهام خیلی نمیدونم چیکار کنم همش اذیتم میکنن نمیکشم دیگه

سرتو شلوغ کن برو تو اجتماع

سلام
بابت جدایی از همسرتون براتون متاسفم
میدونم سخته ولی سعی کن خیلی به حرفاشون گوش ندی حتی اگه طلاق هم نگرفته بودی بازم دنبال عیب ازت بود که به خاطر حمایت از بچه بی ادبش بکوبونه توی سرت
اینطوری که این خانم از کار اشتباه بچه بی ادبش دفاع میکنه مشخصه رفتاری که با شما داشته فقط مختص شما نیست و با خیلی های دیگه هم داشته
توی این شبا سعی کن به خدا نزدیک تر بشی و تنهاییت رو با اون پر کنی تا از همه بینیازت کنه
ان شاءالله که خدا توی این شب عزیز بهترین تقدیر رو براتون رقم بزنه
موفق باشید
یاعلی...

خواهر خوبم تا میتونی مطالب علمی مربوط به طلاقو خوب خوب مطالعه کن و به کار بگیرهر قدر در این مورد مطالعه کنی باز هم کمه . سعی کن سرتو به کارهای مفید گرم و تا جای ممکن از درگیری با نزدیکان پیشگیری کنی و ضعف نشون ندی. به خودسازی و قوی کردن خودت بپرداز و رفتار قاطعانه و با جراتو خوب یاد بگیر و به کار بگیر

باید راهی برای خودسازی و قوی کردن خودت پیدا کنی . عملا شاید نتونم خودم این عقیدم رو تو زندگی شخصی خودم بکار ببرم همیشه دور بر ما پر مصائب و مشکلاته که ناشی از دیگران میتونه باشه اینجاست که ما باید از خودمون شروع کنیم بی تفاوتی ، صبور بودن، و هزار صفت دیگه رو در خودمون پرورش دادن و عمیقا به کار بستن. فقط کاری رو که من با خودم میکنم تو نکن ........خود خوری نکن خودت رو عذاب نده همیشه یه راهی هست شاید اون راه به زودی دست یافتنی نباشه اما اون راه وجود داره و امیدوارم زود زود پیداش کنی من بیشتر مواقع که حالات روحیم بخاطر دیگران به هم میریزه دو رکعت نماز میخونم و از خدا میخوام منو تو اغوش خودش از بی پناهیها ،پناه بده . هر وقت بکارش بگیرم تا حدی اروم میشم بعضی وقتا از دستم در میره و............کارای میکنم که بیشتربه خودم ضربه میزنم .پس اجازه بده این پروسه طی بشه ولی نذار تو این زمان روحت داغون بشه سعی کن شخصیتت رو متعالی کنی و با چیزهای بی ارزش دور برت خودت رو ارزده نکنی به امید روزی که زندگی هم رنگ خوشی و شادی رو به ما نشون بده.......

الان 2 سال و نیمه جدا شدم تمام این مدت اذیت شدم..طلاقی که تقصیر من نبودو زدن تو سرم..همش خواهرم بهم میگه من مطمئنم هیچوقت خاله نمیشم یا بهم میگه دوس داشتی جای من بودی زندگی خوبی داشتی...من میخام درس بخونم ولی کاراشون حرفاشون اذیتم میکنه اینکه همش میگن فلانی که همسن توهه چقدر خوشبخته تو بدبخت شدی..از بس بهم تلقین کردن همش حس میکنم بدبخت شدم..واقعا من بدبخت شدم؟یعنی زندگیم تموم شد؟یعنی چون بی تقصیر طلاق گرفتم باید اذیتم کنن؟دلم میخاد از اینجا فرار کنم دلم میخاد برم....

دوست عزیز اگر مایلی کمی از خودت و زندگی قبلی و طلاقت بنویس و بگو در این دو سال برای کمک به خودت چه کرده ای؟

به نظر من خواهرتون به همین طلاق شما هم حسادت داره چون اگه واقعا خوشبخت بود ! سر تو زندگی شما نمیکرد.
چرا به خودت ثابت نمیکنی که تو خیلی کارا میتونی بهترین باشی
شما هیچی از خودتون نگفتید و من نمیدونم چند سالتونه.تو یه زمینه تخصصی که توش استعداد دارید و ازش لذت میبرید خودتونو بالا بکشید.خدا به ما ادما فرصت اینو داده که تو این دنیا باشیم و از نعمت های زیبایی که بهمون داده استفاده کنیم.حیف نیست این وقتو صرف حرفا لغو کنید.تو زندگی هر کسی شکست هست حالا هر کس به نوعی.
خودتونو به جایی برسونید که ارزششو دارید:310:

26 سالمه علت طلاقم بی پولی.دخالت خواهرم.خیانت همسر سابقم....خیانتی که بهم کردن اینجوری بود که خط گرفتن و به صورت ناشناس به دوستام و همین خواهرم پیامای بدی میداد که فهمیدیم کار این بود و بهم گفتن جدا شد ولی هیچ جا باهام نمیومدن میگفتن واسه ما زشته تو دادگاه و محضر بیایم روز طلاق گریه میکردم به خواهرم میگفتم بیا نیومد.....با این که من و خواهرزادم 5 سال فاصله سنی داریم به اون کاری نداره ولی تا لباسی میخرم یا جایی میرم گوش مادرمو پر میکنه.......لیسانسمو گرفتم و واسه یه امتحان تخصصی دارم میخونم پارسال نزدیک قبولی بودم ولی قبول نشدم این موضوع هم شد وسیله ای واسه مسخره کردن اونا....بعضی وقتا میخام فرار کنم حتی یه بار اینکارو کردم تا شب رفتم یه شهر دیگه ولی ترسیدم و برگشتم.....زندگیم برام تموم شد هیچی ندارم ...فقط استرس دارم..خیلی دوست دارم بمیرم چون 2 بار خودکشی کردم و زنده موندم میترسم ولی باور کنید این کارو میکنم...چون من زندگیم تموم شد

سلام

vareshi عزیز من در آستانه طلاقم ممنون میشم به تاپیک من بیای و نظرتو بگی

• نمایش مشخصات
• مشاهده ارسال های انجمن
• مشاهده نوشته های وبلاگ

سلام خیلی ناراحت شدم وقتی سرگذشت شمارو خوندم:47:.
می خوام از این حرفای کلیشه ای بگم که فرار و خودکشی فایده نداره:305:. باید بمونید و شرایطو عوض کنید. تا وقتی منفعل و ضعیف باشید وضعیت همینه، برای قدم اول سعی کنید یک کار پیدا کنید حالا هرچی شد ،بعد با ورزش و کلاس سر خودتونو گرم کنید و کمتر در معرض ازار خانواده باشید. در ضمن میتونید زمینه های اختلاف ساز روهم کم کنید مثلا باخرید یک گوشی تمام فایلهای شخصی تونو از دسترس دیگران دور کنید.
امیدوارم این روزهای سختو زودتر پشت سربگذارید و دوباره به ارامش برسید:203:

ممنون ولی کار که نمییشه هم میخام درس بخونم هم اینجا شهر کوچیکیه تا میفهمن طلاق گرفتی اذیتت میکنن...نمیدونم چرا بعضی ها مثل من بدبختن

سلام عزیزم

من باهات همدردی میکنم خواهر خوبم میفهمم تنهایی چقدر سخته

من میگم الان که طلاق گرفتی و 2سال هم گذشته بهتره به همه ثابت کنی اشتباه نکردی، اگر اون مرد لیاقت زندگی کردن رو نداشت برو خدارو صد هزار مرتبه شکر کن که تنهایی بهتر از با مردی که خیانت میکنه هست.
برای شاد بودن خودت برنامه ریزی کن و یه هدفی رو تعیین کن و برای رسیدن بهش تلاش کن. تو با این کارت نشون میدی که واقعا بدبخت شدی.
قبل از اینکه به همه ثابت کنی تصمیم طلاق درست بوده و اشتباه نبوده برای خودت اثبات کن.
تمام تمرکزتو بزار برای خودتو خودتو خودت

هیچکس بدبخت نیست ما خودمونیم که انقدر خودمونو زندگیمونو وابسته به اطرافیان میکنیم تا تسلط پیدا کنن روی زندگیمون و یکی با رفتنش نابودمون کنه یکی با حرفاش...
همین جا یاد بگیر به حرف ها بی اهمیت باشی، حرف هایی که تو رو از اهدافت دور کنه جایی توی ذهنت نداره از یه گوش بشنو از یه گوش در کن، خودتو بساز تو میتونی
تو پای این تصمیم زندگیت که گرفتی هستی

از تعلقات و وابستگی ها دوری کن و آزاد و رها باش
کتاب کیمیاگر (رمان) از پائولوکوئلیو رو خوندی؟

نه نخوندم.....واسه اذیت و حرف بقیه فکر میکنم اشتباه کردم جدا شدم.....................یعنی من چون طلاق گرفتم بدبخت شدم نمیتونم زندگی کنم دیگه یعنی طلاق اینقدر بده؟

من کاملا احساست شما رو درک میکنم و میدونم تو چه وضعیتی قرار دارید چون دقیقا بخاطر اینکه وضعیتی مثل شما نداشته باشم تن به یه زندگی پر از دغدغه رو دادم توصیه نمیکنم سرگذشت منو بخونید چون ممکنه روحیتون خراب بشه . ولی دوست من شما دارید الان رنج میکشید؟بخاطر اینکه طلاق گرفتید؟من هم دارم زجر میکشم یک عذاب نفس گیر و کشنده مثل یه پرنده خودم رو به در و دیوار میزنم تا راهی برای رهایی پیدا کنم اما نمتونم . من زنی هستم که طلاق نگرفتم و زجرام کم از از شما نیست مهم ماییم احساساتمون نه مطلقه بودن یا نبودن . احساس پشیمانی نداشته باش موندن تو اون زندگی هم برات زجر اور بود . نمیدونم منظورم رو میفهمی یا نه .میخوام بگم زجر ها و درگیریهای روحی وجود داره و فقط دلایلشون فرق داره مسله مهم اینه که بتونیم بر این غصه ها فائق بشیم زندگی ادامه داره و باید مبارزه کنیم من میدونم یه روزی در عوض این همه سختی و ناخوشی و عذاب پاداش میگیریم پس صبوری کن تو پرتلاش باش درست زندگی کن اخلاقیات رو رعایت کن پاداشت رو میگیری از جایی که انتظارش رو نداری.....امیدوارم با یاری خداوند زندگی روی خوشی رو هم به ما نشون بده

یکی از مهمترین مشکلاتی که ما تو فرهنگمون داریم همین دخالت ها و حرفهای دیگرانه ...میتونن زندگیه ادمو خراب کن ... اصلا به خواهر شما ربطی نداره که طلاق گرفتی ... این موضوع که دیگران بهت حرف میزنن اصلا ربطی فقط به طلاقت نداره هر جور دیگه ای باشی باز میزنن ... منم دیروز یه تاپیک درست کردم از دست حرفای پدر و مادرم و حتی اطرافیان...
ولی وقتی فکر میکنم میبینم نمیتونم زندگیمو بدم دست حرفای اونا ...
درسته ادمایی مثل ما که خوانواده براشون عزیزه همیشه از حرفاشونم عذاب میکشیم اما راهتو عوض کن باید نشون بدی که اعتماد به نفس داری .. به همه باید نشون بدی .. خیلی وقتا خودمون به دیگران اجازه میدیم هر حرفی بزنن ... مطالعه کن نترس رفتارت باید طوری باشه که حتی جرات نکنن چیزی بهت بگن هیچکس حق نداره از انتخابت ایراد بگیره ... فرار کردن راهش نیست ... بیشتر ضعفتو نشون میده ..
این همه ادم تو ایران طلاق گرفتن .. ازدواج نکردن ... ربطی به بدبخت بودن نداره ... لازم نیست خیلی حرفارو جواب بدی نشنیده بگیر ... ولی گوشه گیر نباش سرگرم باش

مرسی حرف زدن راحته ولی شرایطم بده دلم نمیخاد نتونم برم بیرون نتونم اروم باشم نتونم صبح یکم بیشتر بخوابم......دلم گرفته کم اوردم هرروز روزام بدتر میشه...داغون شدم..دلم یه زندگی میخاد میخام بتونم تصمیم بگیرم..کم اوردم کسی نیست کمکم کنه درکم کنه..منم یه روز یه زندگی خوب تشکیل میدم بهم بگین میشه بگین یه روز منم خوشبخت میشم

همه یروز خوشبخت میشن مطمین باش

نمیخوام شعاری حرف بزنم

من خودم یک خانومی هستم که الان پنج ساله طلاق گرفت
و تمام شرایط بعد از طلاق رو با گوشت و پوست و استخوانم لمس کردم و میدونم چی به چیه.

اگر چیزی میگم از روی تجربیاتم هست

الان تازه 26سالته
من هفته دیگه 36سالم میشه...یعنی 10سال از تو بزرگترم ولی فکر کنم 10سال بیشتر از شما امیدوار به زندگی ام

خوشبختی یک احساسه
شعار نمیدم
واقعا خوشبختی فقط یک احساسه

برات مثال میزنم

شما میتونی صبح از خواب بیدار میشی بگی:
واااااای چقدر خوبه که میتونم این طلوعم ببینم و چقدر خوبه میتونم با سلامتی نفس بکشم و میتونم خانوادم رو ببینم میتونم امروزم زندگی کنم و روز خوبی خواهد بود حتما.(چقدر من خوشبختم)

میتونی بگی:
اه اه اه
دوباره صبح نکبتی شد و باید قیافه اینارو با اون اخلاقای بدشون رو تحمل کنم.کاش اصلا بیدار نمیشدم چه روز مزخرفی خواهد بود امروز.(چقدر من بدبختم)

میتونی بری استخر و بگی:
چقدر دارم لذت میبرم از این آب و این دوستی که امروز توی استخر پیدا کردم و باهم یه چیزی هم میخوریم و واقعا لذت بخشه و احساس خوبی دارم از این استخر و یا ماساژ و یا هرچی.(چقدر من خوشبختم)

میتونی بگی:
اه اه اه
خب حالا که چی مثلا؟؟!! یکی دوساعتم اینجا وقت بکشم و بعدش که چی؟؟!!(چقدر من بدبختم)

شما میتونی از خوردن حتی یک لیوان شربت هم اوج لذت رو ببری یا میتونی اوج احساس بدبختی رو بکنی

ضمن اینکه خوشبختی فقط با ازدواج حاصل نمیشه
هرکسی باید خودش در خودش احساس خوشبختی رو بوجود بیاره و این حس رو به کس دیگه منتقل کنه
اگر منتظر باشیم کسی دیگه ای این احساس رو در ما ایجاد کنه هرگز موفق نخواهیم بود چون برای هرکسی احساس خوشبختی یجوری در ذهنش تعریف شده.

شاید یکی چون خودش دوست داره مثلا بره دریا،منو ببره دریا و فکر کنه با اینکارش منو خوشبخت کرده درخالیکه مثلا من خوشبختی رو در رفتن به صحرا میبینم و با اینکارش احساس کنم چقدر من بدبختم.
پس خودم میرم صحرا

ما ها صبرمون خیلی کمه و زود دلمون میخواد شرایط نابسامان الانمون زووووود تموم شه و بریم مرحله بعد ببینیم چی میشه

زندگی مسابقه نیست
بالا داره
پایین داره
خوشی داره
غم داره

باید سعی کنیم در طول تمام مراحل زندگیمون درست زندگی کنیم و صبورانه طی کنیم مراحل رو

یک مثال دیگه برات میزنم
اونروزی با نامزدم توی ترافیک گیر افتادیم
ایشون شرع کرد نق زدن که:
اه اه
کاش از این راه نمیومدیم...واااای چقدر شلوغه...وای چه ترافیکی...وای الان دیرمون میشه...دیگه نمیشه از فلان راهم بریم و غیره

گفتم ببین عزیز من
ما که فعلا اینجا هستیم و باید این مسیر رو طی کنیم و توی ترافیک گیر افتادیم و چاره دیگه ای نداریم جز اینکه صبر کنیم تا یواش یواش بریم جلو.
حالا الان مثلا غر بزنیم و اوقات رو برای خودمون و روزمون رو تلخ کنیم، این ترافیک باز میشه؟
بجاش بهتر نیست با هم حرف بزنیم و از مناظر اطراف لذت ببریم تا هم متوجه این ترافیک سنگین نشیم و حواسمون پرت شه و هم اینکه این زمان رو که مجبوریم سپری کنیم لااقل با احساس بهتری بگذرونیم.

یاحق

توی این دنیا هیچی واسه همیشه نمیمونه و دائمی نیست نه خوشی نه ناراحتی

شما همش 26 سالته داری اینطوری میکنی
خواهر گلم به خودت برس به حال روحیت به ظاهرت
هرطور شده یه شغلی پیدا کن ولو با حقوق کم

سعی کن ازین شرایط برای شناخت اطرافیانت استفاده کنی
انصافا من در خواهر بودن خواهرتون شک دارم من به دشمنمم دلم نمیاد همچین حرفایی بزنم پس به جای اینکه ناراحت بشی و عکس العمل نشون بدی فقط سعی کن اطرافیانتو بشناسی

هر کسی که تو زندگیش ممکنه تو دوره ای دچار مشکل و شکست بشه
شمام اگه خواهرتون یه بار دیگه همچین حرفی زد یه جوابی بهش بده حسابی بسوزه مطمئن باش دیگه دست از سرت برمیداره

مثلا با خنده بگو اون زندگی که تو داری اسمش خوشبختیه؟ اگه خوشبختی اونه من اصلا نمیخوام مثل تو خوشبخت باشم ترجیح میدم بدبخت بمونم
منظورم ازین حرف اینه وقتی اطرافیان چرت و پرت میگن توهم ساکت نشین سرتو بندازی پایین بگی خب راست میگن

اجازه نده کسی بره رو اعصابت
خواهرت اگه خواهر بود الان کنارت بود تو لحظات سخت پیشت بود نه اینکه از دور بشینه نمک بپاشه رو زخمت

تا جایی میتونی محلش نذار وقتی اون میاد برو اتاقی اشپزخونه ای سرتو گرم کن نیا روبه روش بشین
یادت باشه این ماییم که به دیگران میگیم با ما چطور رفتار کنن

این روزها هم من بهت قول میدم میگذره شما سنی نداری فقط از خدا بخواه که خودش کمکت کنه
اندکی صبر.....سحر نزدیک است

ممنون از اون روز با خواهرم صحبت نمیکنم اینجوری حس میکنم اروم تر هستم..میخام دوباره جدیتر درس بخونم تو این اوضاع تنها کاریه که من میتونم و بقیه اطرافیانم نمیتونن..اگه درس بخونم و قبول شم میتونم از خانوادم جدا شم و ارامش پیدا کنم....روزای سختی دارم برام دعا کنید...میخام محکم باشم میخام نزارم کسی فکر کنه ضعیف هستم...برام دعا کنید فقط بتونم اروم شم و درس بخونم و قبول شم و خودمو ثابت کنم نه به بقیه بقیه برام مهم نیستن میخام به خودم ثابت کنم....ولی من تمام بدی های همه رو تلافی میکنم هیچوقت نمیبخشمشون...

سلام

آفرین خیلی کار خوبی میکنی.
دوست خوبم زندگیتو بساز
تو جوونی این روزهای قشنگ جوونیت نباید بیهوده هدر بره اونم به خاطر چی؟ به خاطر یه سری حرف هایی که بار منفی دارن.
اگه بخوای به حرف ها اهمیت بدی یعنی خودتم قبولشون داری.
اینم بدون هیچ کس دلش به حالت نمیسوزه جز خودت، نزار روزی برسه که غبطه روزهای جوونی و شادابیتو بخوری.

تمام حواستو بزار روی درس و مشقت.
شک نکن خوشخت میشی ، همونطور که خودت رو از یه منجلاب خیانت و کثافت کاری کشیدی بیرون هیچوقت قصد اینو نداشتی که خودتو داخل یه منجلاب دیگه بندازی، داشتی؟
پس دنبال رو راهی که انتخاب کردی یعنی خوشبختیت باش و به هیچ کس اجازه نده تورو از مسیرت دور کنه چه با حرف چه با عمل.

بقیه بعدها میفهمن تو چه انتخاب درستی کردی
صبوری کن