عدم حمایت مالی از جانب همسر با وجود داشتن شرایط مالی خوب

من خاتم 26 ساله ای هستم که 2ساله ازدواج کردم قبل از ازدواجم 2 سال کارمند یک اداره دولتی بودم پس از ازدواج و بخاطر ادامه تحصیل شرایط کاری پاره وقت اما مطلوبی رو فراهم کردم که پس از یک سال و ایراد گرفتن های فراوان همسر از کار مذکور مجبور به ترک ان شدم
مشکل من درست از موقعی شروع شد که همسر باید ماه به ماه به من پول تو جیبی میداد جالبه که قبل از خروجم از کار من و ایشون هیچ مشکلی با هم نداشتیم درواقع من درخواستی از ایشون نداشتم که بخواد مشکلی ایجاد بشه
قرار بر این شد که ماهیانه مبلغ 100ت به من هزینه ایاب و ذهاب و خرج خودم بده که بسیار کم بود چون من مجبور بودم برای رفتن به دانشگاه نیم بیشتر مبلغ رو کرایه بدم و از مابقیش برای خودم لباس و سایر چیزها رو تهیه کنم چون همسرم هیچوقت به روی خودش نمیاورد که من هم لباس نو نیاز دارم
شاید باور نکنید اما من لباسهای عیدم رو هم با عیدی که خانوادم بهم دادن تهیه کردم
تا اینجاش مشکل نداشت چون هر طوری بود مدیریت میکردم من دختری نبودم که زیاده خواه باشم یا قدر پول رو ندونم چون خودم کارمند بودم و میدونستم که پول به سختی در میاد مشکل اینجا بود که همسرم با وجود پس انداز هنگفتی که در بانک داره و ماهیانه از اون سود میگیره و حقوق ماهیانه اش که یک میلیون و خورده ایه ابتدای هر ماه با جنگ و دعوا و نزاع و حتی ضرب و شتم فراوان به من اون 100ت رو میدادن
واقعا توی این 8ماه که کار نمیکنم شخصیتم خرد شد و چه تحقیرهایی رو تحمل کردم که بتونم نفقه از همسرم بگیرم این درحالیه که من ماهیانه یک میلیون حقوق میگرفتم
به هر حال پس از کش و قوس های فراوان تصمیم گرفتم مجددا کار کنم با وجود اینکه دانشجو هستم اما موفق شدم امروز از طریق یکی از دوستانم توی یه جای خوب با حقوق مکفی کار پیدا کنم ... اونم تازه ماه اول آزمایشی هست
من هر راهی رو برای گرفتن حقم از همسرم امتحان کردم ... با زبون خوش .. با دعوا ... با تهدید ... هیچکدوم اثری نداشت و همچنان اول هر ماه میگفتن پول ندارم درحالی که ازشون سوال میکردم تازه حقوق گرفتی و حقوقت رو کجا خرج کردی بدون اینکه جوابی بدن میگفتن پول ندارم ... میفهمی ندارم برو از خانوادت بگیر:47:حتی اگه بدونه که فقط 5 هزار تومن توی جیبم دارم بازهم نمیده و به قهرش ادامه میده ... من حتی پولی برای دنبال کار رفتن نداشتم
من تا بحال هیچکدوم از مشکلاتم رو با خانوادم مطرح نکردم چون میترسیدم حرمتها شکسته بشه اما دیگه دارم کم میارم

اصلا دیگه علاقه ای به صحبت کردن باهاش ندارم... خسته شدم تازه الان که باهاش صحبت نمیکنم و براش توضیح نمیدم کجا میرم و کی میام واقعا اعصابم راحت شده و ارامش بیشتری دارم
سوال من اینه: از فردا باید برم سرکار این درحالیه که با همسرم توی خونه یک کلمه هم حرف نمیزنم ... میخواستم بپرسم فردا موقع رفتن براش یادداشت بزارم که کجا رفتم و چرا رفتم؟


متشکرم

دوستان یعنی جوابی برای مشکل من نیست ؟ یا اینکه مشکلمو انقده کم اهمیت میبینید که جوابی نمیدید؟
واقعا این قضیه برای یه زن مشکلات فراوانی همراه داره !!!!!
لطفا سری به تاپیک منم بزنید:47:

بله به نظرم همون گذاشتن یادداشت میتونه راه "دوم" باشه
راه اول اینه که امشب بهش بگی
چون ممکنه مخالف باشه و نزاره سر کار بری و دیگه احتیاجی به یادداشت و رفتن تا اون شرکت یا محل کار نباشه
که اگه از همین اول ،گزینه دوم رو انتخاب کنی و شوهرت مخالف باشه باید منتظر دردسرای بعدیش باشی

2 بازخورد وجود داره.اول اینکه چون با این کار مستقل میشی شوهرت نمیذاره و دوس داره همیشه تو رو نیازمند خودش بذاره و از طرفی اگه میذاشت کارکنی مجبورت نمیکرد از کارت انصراف بدی دوم اینکه چون شوهرت بشدت خسیسه پس دوس داره اون صدتومنم بهت نده پس موافقت میکنه.پس بنظر میاد بری سر کار اگه دیدی خوبه ب شوهرت بگو میخوام سرکار برم اگه نذاشت با خانواده ها مطرح کن.اصلا صلاح نیست پنهان کنی.بیچاره ی خودت نکن.

فردا یادداشت بزار و دلیل سر کار رفتنت رو حتما توش بنویس.
خیلی با خوندن این تاپیک عصبی شدم.
انقد بدم میاد از این مردهای بی غیرت.
مشکل منم مشابه شماست ولی جور دیگه.
نامزد من همیشه ازم میپرسه پول داری یا پول لازم نداری.
اما من انقد خجالتی هستم که هیچوقت نمیتونم بگم آره پول لازم دارم.
متاسفم برای خودم.از بی پولی بمیرم هم نمیتونم ازش پول بگیرم.

عجب دنیایی شده ......ا

اگه نفقه بهتون نمیده پس شوهر میخوای چیکار؟؟؟؟؟

خودتون که شاغلی درس هم میخونی آقا بالا سر کم داشتی؟؟؟؟؟

بنظرم باید جدی باهاش حرف بزنی .......فردا پس فردا خرج بچه هاتونو هم باید خودتون در بیارید

اون شوهر هم فقط حضور فیزیکی داره .......با هزارتا غر غر کردن:grief:

راویس جان من شوهرت تایید نمیکنم ولی تو چطور به شوهرت ابراز میکنی یعنی بهش میگی بهم پول بده یا میگی پول کم دارم؟یا هر مدل دیگه ای لطفا برامون بنویس عزیزم بحث کردن سر این موضوع کار خوبی نیست چون اون بدتر فکر میکنه پولکی هستی وسر لج میفته خریدش برای خونه چطوره برای خودش چی؟
به نظرم بهتره با خودش خرید بری اول جواب این سوالا رو بده بعدا بهتر حرف میزنیم

متشکرم از همه دوستان که جواب دادن
امروز صبح یادداشت گذاشتم و براش نوشتم دارم میرم سرکار و کجا هست و ساعت کاریش چطوره ... اما راجع به هیچ چیز دیگه ای صحبت نکردم چون فکر میکنم بی فایده است ... شوهرم و خانوادش همیشه حق یه جانب هستند و همیشه و در همه حالت دیگران رو مقصر هرکاری میدونن بنابراین توضیح دادنهای من بی فایده بود
در مورد سوال دختر جوان عزیز باید بگم اوایل بهش میگفتم ممکنه بهم پول بدی ... پول ندارم این کار رو در نهایت سیاست و ارام انجام میدادم اوایل میداد همین روند رو 2الی 3 بار تکرار کردم اما بار سوم شروع کرد به بهانه جویی و دفعه های 7و8 دیگه دعوا راه مینداخت که متاسفانه مسائل بی ربطی رو به این مسئله ربط میداد که موجب ایجاد تشنج و درگیری می شد بنابراین مجبور میشدم حدالامکان اسمی از پول نیارم و از نیازهای اصلی هم حتی میزدم اما این اواخر متوجه شدم ایشون این حرکت منو دال بر بی نیازی میدونه و خیال کامل راحت شده که راویس رو طوری تربیت کرده که بهش دیگه نمیگه پول بده ... حتی 2 بار اخیر میگفت برو از مادرت بگیر:161:من ندارم این درحالیه که 3 روز پیش حقوق گرفته بود و چون ما هر بار که خرید میریم به اندازه 6 ماه خرید خونه میکنیم بنابراین در طول این دوره خرج خاصی نداریم مگر چیزهایی مثل نان-ماست- نوشابه و ... که نهایتا با 200 حل میشد
ایشون همیشه یخچال رو تا میتونست و مقدور بود پر نمیکنه حتی بعد از اتمام گوشت فریزر ممکنه تا 2 ماه بعدهم خرید نکنه تا اینکه من کفری میشم و با دعوا و درگیری میریم گوشت میخریم انگار میخواد برای خونه بابای من بخره انقده براش غیر قابل تحمله .... البته هستند دامادهایی که از پسر خود آدم هم دلسوزترند که متاسفانه یک نمونه ش هم قسمت خانواده من نشد
ایشون همیشه توقع داره خانواده من دست پر از در خونه ما داخل بیان این درحالیه که والدین خودش بعد از گذشت 2 سال از زندگی ما حتی یکبار هم یک بسته شکلات هم خونه ما نیاوردند فقط میامدند 5الی 10 روز میموندند دست آخر هم با دیدن خستگی من و کلافه شدنم از حضور دائمشون راضی به رفتن میشدن نکته جالبش اینه که خونه پدر شوهرم 10 دقیقه تا منزل ما فاصله داره هرکی ندونه فکر میکنه مادرشوهرم از کدوم شهرستان اومدن که دیگه برگشت براشون سخته:311: و جالب ترش اینه که هیچ وقت هیچ وقت همسرم نگفته دستت درد نکنه خیلی زحمت کشیدی ... همه این کارها رو وظیفه من میدونسته و علاوه بر اون همیشه هم من یه چیزی بدهکارش میشدم:97:خدای غر غر کردن و بهانه گیریه
الان 2 روزه در حد سلام و خداحافظ باهاش صحبت میکنم ... غذا درست میکنم میزارم توی یخچال میرم سرکار میام میبینم دست نزده بهشون ... اینطوری میخواد مثلا منو تنبیه کنه این درحالیه که من از شدت خستگی دیگه علاقه و حوصله ای برای توجه به این مسائل و ناز کشیدن ندارم ... منم همچنان وظیفه م رو انجام میدم بدون اینکه اصرار کنم بیاد غذا بخوره یا هرکار دیگه ای ... برام فرقی نمیکنه چکار میکنه .... نمیدونم چرا اینطوری شدم قبلاً نمیتونستم با کسی قهر کنم الان باور نمیکنم که 3روزه روزه سکوت گرفتم و به اطرافم بی توجه شدم
شما بهم بگید کار درست کدومه؟
مرسی

اینجوری مشکلات شما بیشتر از قبل شد.بهتر بود قبل از اینکه سرکار دوباره برید در مورد دلیل این کارتون با همسرتون صحبت می کردید.و یا در مورد رفتار درست با یک مشاور مشورت می کردید.امروزه خیلی از مردا این مدلی شدن برعکس مردای قدیم:47:

خب مسلما که کار شما درست نیست کار شوهرتونم همینطور به نظرم کلید مرد رو گوش بده اگه دوستان میتونن لینکشو بزارن ببین طرح نیازت غلطه البته ممکنه تو راهکار درست هم انجام بدی اما چون شوهرت نصف ماجراست بهبودی حس نشه اما خب فعلا که شما جلوی ما هستید وشما اول باید بیست کامل بشید رنگین جان درست گفت انگار شغلت بدتر کرده چون خستگی هم اضافه شده وحوصلت برده وقتی سرکار میری میفهمم خسته میشی اما باید پشت در بزاری بیای تو اول اینکه حقوقتو حتی یک ریالشو خرج نکن وصاف بزار تو بانکی جایی شوهرت نزده میرقصه چه برسه عادت کنه به خرج کردنت به نظرم مشکلت اینه که تو پولو به عنوان نیاز مطرح میکنی نه خواسته ات رو وقتی پول نیاز شد اون احساس خوبی نداره مثلا تویه مانتو میخوای بخری نگو عزیزم پول کم دارم میخوام مانتو بخرم یا پول بده میخوام برم بازار بلکه بگو وای یه مانتویی دیدم فلان مدل فلان رنگ وای انقدر خوشگل بود عاشقش شدم یا حتی پیشرفته ترش تهش بهت بگم برو از مانتو عکس بنداز حتی چاپش کن بیار بزار گوشه اینه روی کمد یا هرجایی هی نگاش کن یا همون تو گوشی بهش نشون بده بگو وای ببین چقدر قشنگه تو فلان مغازه دیدم انقدرم به من میاد البته من اوجش نشون دادم بعدشم عزیزم وقت بیشتری رو برای بیرون رفتن با شوهرت بزار هنوزم بچه ندارین میتونین خیلی کیف کنین یا سعی کن برای مهمونی واسه مادرشوهرت بهترین چیزارو بپزی با بهترین مدل والبته بهترین سلیقه خانومی حق به جانب حرف نزن قبول کن کمی مهارتت پایینه وازاون گذشته احساس بهتری به شوهرت داشته باش توی حرفات خیلی انرژی منفی هست

شما خیلی با شوهرت فرق داری.شوهرت بسیار بی مسؤلیته.باید ادبش کنی.چطوری با این اخلاق تا حالا تحملش کردی؟

سلام دوستان
من کلید مرد رو بارها گوش دادم و تمامی فعالیتها رو که میگه من انجام میدم چون طی کارگاههای دوران دانشجوییم این اطلاعات رو داشتم ... آدم زیاده خواهی نیستم ... هیچوقت توقعی از کسی نداشتم که بخواد با انجام ندادنش منو آزار بده ... همیشه خودم بودم و خودم ... من از همسرم توقعی نداشتم و ندارم اما زورگویی رو نمی تونم تحمل کنم ... با همسرم صحبت میکنم ولی هرکاری میکنم دلم صاف نیست باهاش ... درگیری با هم نداریم اما من دیگه آدم قبلی نیستم ... شاید اینطوری بهتره باشه چون طبق برنامه خودم پیش میرم ... حرفش اینه که نباید زودتر از موعد ازم پول بگیری و این زیاده خواهی و ناشکر بودن تو رو می رسونه
خلاصه اینکه دوستان یه راهنمایی جامع به من ندادن که نحوه برخوردم با همسرم چگونه باید باشه؟
همه اومدن فقط گفتن واقعا ناراحت شدم ... یا اینکه چرا با ی همچین مردی موندی ... یا اینکه پول خودت رو پس انداز کن ولی هیچکس نگفت نحوه برخورد با مردهایی این چنینی چیست؟
لطفا راهنماییم کنید
مرسی