حساسیت بیش از اندازه ی من
سلام یه دختر 21 ساله هستم که مشکلاتم از وقتی شروع شد که دو سال پیش دانشگاه توی یه شهر نسبتا دور به محل زندگیم قبول شدم
تا قبلش خودم و همه منو به عنوان یه آدم قوی و منطقی میشناختن که با اینکه نازپرورده بودم تو هر شرایطی و دوری از خانواده و .... میتونستم زندگی کنم
اما بعدش مشکلات یکی یکی شروع شدن اولیش اینکه تنها خواهرم که بزرگتر از منه بعد از اینکه من ازشون دور شدم افسردگی دو قطبی گرفت و از همون موقع تحت نظر یک روانپزشکه و هنوز هم درمانش کامل نشده...بطوریکه حتا مادرم همون اوایل از شغلش علی رغم میلش استعفا داد... سال اولی که دانشجو بودم همه جوره با دوستای جدید و همخونه م کنار میومدم و اوناهم همینطور...تا همین چند ماه پیش هم هرکجا و توی هر شرایط راحت یا سختی همه جوره پشت هم بودیم ...اما نمیدونم چی شد که این چند ماهه انقدر حساسیتم نسبت به رفتارهای دوستام بالا رفته که هر کار کوچیکی که انجام میدن رو با منظور برداشت میکنم و واکنش نشون میدم و کلا خیلی عصبی شدم و پرخاشگر... کلن تو همه ی روابطم دچار مشکل شدم و پرخاشگر شدم ....
مشکل دیگه م هم اینه که شک دارم به همه چیز و هرچیزی رو با منظور برداشت می کنم..
مشکل بعدیم هم اعتیاد خیلی زیادم به اینترنت هست بطوریکه چند ساعت هم نت نداشته باشم احساس پوچی می کنم
ضمن اینکه بشدت احساس تنهایی میکنم
تنها کسایی هم که باهاشون واقعا بهم خوش میگذره و در کنارشون احساس میکنم که خیلی شبیه خودمم دوتا از دوستای قدیمیم هستن...
ممنون میشم که راهنمایی م کنید که چجوری مشکلاتم رو حل کنم
- - - Updated - - -
ضمن اینکه اضافه کنم علاقه ای به مراجعه به مشاور ندارم به دلایل شخصی خودم
اینم بگم که یه وقتایی اونقدر به پوچی میرسم که میخوام خودکشی کنم اما وقتی به پدر و مادرم و حالشون بعد از مرگم فکر میکنم پشیمون میشم