خواستگارم داره از ایران میره

سلام دوستان
قبلن هم پست گذاشته بودم خواستگاری دارم که 3 ساله همو میشناسیم و بهم علاقه داریم و توی دو تا شهر مختلفیم. یه بار پارسال برای خواستگاری اومدن .البته بیشتر آشنایی بود. و ازمون وقت خواستن تا ایشون امتحان دکتراشو بده و بعد بیان خواستگاری اصلی. ولی متاسفانه جواب دکتراش رضایت بخش نبود وقصد داره از ایران بره.و اگه نره سال دیگه مشمول به خدمت میشه. خود پروسه اپلای کردن هم بیشتر از 1 سال طول می کشه
خونوادشم بهش گفتن تا وضعیتت ثابت نشه و معلوم نشه میخوای بری یا میخوای بری سربازی خواستگاری نمیریم
الانم همه وقتشو میذاره روی زبان خوندن واصلن به خواسته های من توجهی نمی کنه(البته باهام خیلی مهربونه ولی همه چیز که محبت کلامی نیست).منم خودم درگیر پایان نامم و به شدت استرس دارم . رابطمون روز به روز داره بدتر میشه
میدونم اگه بهش فشار بیارم خواستگاری میاد ولی عقد کردن با یه آدم بیکار که همه وقتشو داره زبان میخونه واسم سخته
از طرفی خونوادمم دیگه از طولانی شدن این رابطه شاکی شدن:-(
لطفن راهنماییم کنین چیکار کنم

چه ظلم بزرگی در حق خودت کردی و یک زندگی نامعلوم و کاغذی رو روی آب بنا کردی.

این آقا به تنها چیزی که فکر نمیکنه ازدواجه.
بهتر بود از اول میگفتی بیاد عقد کنه و سریع یه جشن کوچیک بگیرین و بریم سر خونه زندگیتون تا بعد از اون هرچه قد میخواد درس بخونه.
نه این که شما رو.بلاتکلیف بزاره.

ببین اینده این شخص از این دو حال خارج نیست:
یا ردیف میشه و میره خارج که حتی اگه قصدش این باشه تو رم با خودش ببره , تا بیاد جا پاش محکم شه و زندگی بساطها اونجا 4 5 سال طول میکشه.

یا جور میشه و میره سربازی. با احتساب2 سال خدمت و بعد از اون فرجه ای که برای ساخت کار و بار و غیره نیاز داره, باز دست کم 4 5 سال زمان میخواد تا بهدعروسی برسه.

تا همینجاشم بهترین سالهای جوونیت که میتونستی خواستگارهای خوبی داشته باشی رو بخاطر تعهد روی آبی که یه این آقا دادی سوزوندی.

دوست داشتن و عشق خوبه اما وقتی خودخواهی و بی فکری کنارش باشه به چه درد میخوره? این آقا هرچه قدر هم دوست داشته باشه اما حقیقت اینه که علاقه ای به ازدواج نداره و صرفا در حد همین دوس دختر بودن میخوادت. تمام هدفش درس هستش و ازدواج طبق شواهد تا 5 سال اینده توی هیچکدوم از برنامه هاش (چه بره اونور چه بره سربازی) نیست.

احساسنو بزار کنار و با عقلت تصمیم بگیر به اندازه کافی فرصت سوزی کردی

موفق باشی (با موبایل تایپ کردم احتمالا غلط املایی داره لین متن)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سوشیانت

چه ظلم بزرگی در حق خودت کردی و یک زندگی نامعلوم و کاغذی رو روی آب بنا کردی.

این آقا به تنها چیزی که فکر نمیکنه ازدواجه.
بهتر بود از اول میگفتی بیاد عقد کنه و سریع یه جشن کوچیک بگیرین و بریم سر خونه زندگیتون تا بعد از اون هرچه قد میخواد درس بخونه.
نه این که شما رو.بلاتکلیف بزاره.

ببین اینده این شخص از این دو حال خارج نیست:
یا ردیف میشه و میره خارج که حتی اگه قصدش این باشه تو رم با خودش ببره , تا بیاد جا پاش محکم شه و زندگی بساطها اونجا 4 5 سال طول میکشه.

یا جور میشه و میره سربازی. با احتساب2 سال خدمت و بعد از اون فرجه ای که برای ساخت کار و بار و غیره نیاز داره, باز دست کم 4 5 سال زمان میخواد تا بهدعروسی برسه.

تا همینجاشم بهترین سالهای جوونیت که میتونستی خواستگارهای خوبی داشته باشی رو بخاطر تعهد روی آبی که یه این آقا دادی سوزوندی.

دوست داشتن و عشق خوبه اما وقتی خودخواهی و بی فکری کنارش باشه به چه درد میخوره? این آقا هرچه قدر هم دوست داشته باشه اما حقیقت اینه که علاقه ای به ازدواج نداره و صرفا در حد همین دوس دختر بودن میخوادت. تمام هدفش درس هستش و ازدواج طبق شواهد تا 5 سال اینده توی هیچکدوم از برنامه هاش (چه بره اونور چه بره سربازی) نیست.

احساسنو بزار کنار و با عقلت تصمیم بگیر به اندازه کافی فرصت سوزی کردی

موفق باشی (با موبایل تایپ کردم احتمالا غلط املایی داره لین متن)

---

دوست عزیز مرسی بخاطر را هنماییت. راستش اون موقعی که تصمیم به با هم بودن گرفتیم هدفمون این بود که بعد قبولی دکترا (که واقعنم ازش انتظار میرفت هم بخاطر معدلش هم بخاطر رتبه هاش تو کنکور های آزمایشی ) عقد کنیم . خونوادهامونم واسه همین صبر کردن . و بعد ایشون دنبال کار بره که بتونیم عروسی کنیم . خب مسلما خوبی هاییم تو وجودش دیدم که صبر کردم ولی با قبول نشدنش همه برنامه هامون بهم ریخت.
مسلما منم اشتباه کردم که موندم. راستش خونوادم اصلن ازونایی نیستن که به طرف فشار بیارن برای عقد کردن .یعنی اینو واسه خودشون کسر شان میدونن دنبال پسر مردم بدوءن . وگرنه شاید اگر کس دیگه ای بود جای مامانم وقتی مامانش واسه تبریک عید زنگ زده بود یه تیکه مینداخت که چرا اقدام نمیکنین. سوالم اینه که الان چیکار کنم؟؟؟
اجبارش کنم واسه عقد؟؟؟
اصن درسته یه آدمی که هنوز تصمیمات اصلی زندگیشو نگرفته اجبارش کنم بیاد عقد کنیم؟؟؟
یا بهش وقت بدم شرایطشو درست کنه؟؟

خانواده ي آقا تا شرايط ايشان براي رفتن يا ماندن مشخص نشده حاضر به اقدام هم نشده اند.

آن وقت شما سوالتان اين است كه به ايشان فشاور بياوريد كه شما را عقد كنند يا نه؟

خانواده شما اهل فشار آوردن براي عقد كردن نيستند يعني چي؟ اصلا مگه بايد فشار بياورند.؟!

حالا چه كسي گفت كه خانواده شما بايد دنبال اقا بدوند؟.............. يعني مشخص شدن تكليف شما كسر شان است؟............... منتظر ماندن در واقع معطل ماندن شما و خانواده چطور؟ ..........در شان شما هست؟

الان دقيقا وضعيتي بهتر از اين داريد ؟ ............ كاملا بلاتكليف ............. خانواده ايشان هم دست نگه داشته اند ...........چون هيچ چيز مشخص نيست ...................... يعني قولي به شما نداده اند .

اين آقا بايد هر طور شده تصميم خود را بگيرند ............ يا مي مانند يا مي روند ............ يا شما را مي خواهند يا نمي خواهند.

قرار نيست شما زندگي خود را فداي تحصيل ايشان كنيد كه!!

فقط و فقط به ايشان فرصت دهيد تا تصميم خود را بگيرند ............ يا اقدام رسمي ........... يا جدايي.

دختر خوب این آقا شرایط ازدواجو نداره.برای عقد هم عجله نکن و سعی کن تاپیک دخترهایی رو بخونی که عجولانه عقد کرده اند و مدت عقدشون طولانی شده با هزار مشکل دست به گریبانند و بعضی تنها به خاطر آبرو در رابطه موندن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اعجاز عشق

خانواده ي آقا تا شرايط ايشان براي رفتن يا ماندن مشخص نشده حاضر به اقدام هم نشده اند.

آن وقت شما سوالتان اين است كه به ايشان فشاور بياوريد كه شما را عقد كنند يا نه؟

خانواده شما اهل فشار آوردن براي عقد كردن نيستند يعني چي؟ اصلا مگه بايد فشار بياورند.؟!

حالا چه كسي گفت كه خانواده شما بايد دنبال اقا بدوند؟.............. يعني مشخص شدن تكليف شما كسر شان است؟............... منتظر ماندن در واقع معطل ماندن شما و خانواده چطور؟ ..........در شان شما هست؟

الان دقيقا وضعيتي بهتر از اين داريد ؟ ............ كاملا بلاتكليف ............. خانواده ايشان هم دست نگه داشته اند ...........چون هيچ چيز مشخص نيست ...................... يعني قولي به شما نداده اند .

اين آقا بايد هر طور شده تصميم خود را بگيرند ............ يا مي مانند يا مي روند ............ يا شما را مي خواهند يا نمي خواهند.

قرار نيست شما زندگي خود را فداي تحصيل ايشان كنيد كه!!

فقط و فقط به ايشان فرصت دهيد تا تصميم خود را بگيرند ............ يا اقدام رسمي ........... يا جدايي.

---

چون از شرایط خانوادشون خبر دارم میدونم اگر پسرشون اونا رو تحت فشار بذاره پا پیش میذارن .خوانوادش یکم محتاطن . در مورد اون مساله دوئیدن منظورم این بود که خونوادمم رغبتی نشون نمیدن . مثلا بعد اون جلسه آشنایی مادرشون میخواست مارو دعوت کنه برای آشنایی بیشتر خوانواده ها اما مامانم مخالفت کرد و گفت تا خواستگاری رسمی نیان این رفت و آمدا به ضررته.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط raha20014

دختر خوب این آقا شرایط ازدواجو نداره.برای عقد هم عجله نکن و سعی کن تاپیک دخترهایی رو بخونی که عجولانه عقد کرده اند و مدت عقدشون طولانی شده با هزار مشکل دست به گریبانند و بعضی تنها به خاطر آبرو در رابطه موندن.

---

من میدونم ایشون شرایط ازدواجو نداره ولی تو ایران اغلب پسرای تحصیل کرده تا قبل از 30 سالگی شرایط ازدواجو ندارن .برناممونم این بود که بعد اینکه ایشون دکترا قبول شد عقد کنیم و بعد که کار پیدا کرد عروسی کنیم . و چون خونوادشون چن واحد آپارتمان دارن تو یکی از اونا موقت بشینیم .و سربازیم بعد دکترا به صورت پروژه بگذرونه که معمولن چنین تسهیلاتی برای کسری خدمت به دانشجو های دکترا میدن
ولی خب همه این برنامه ها بهم ریخت.البته اگه قید درسو بزنه و سربازی بره بازم میشه این جوری زندگی پیش برد که بعید میدونم بزنه

تا حالا بهش پیشنهاد جدایی و تمام کردن رابطه را دادی؟ اگر بله چی گفته؟

مثلا بگی مامانم اینا می گن صلاح نیست بیشتر از این ادامه بدین
یا بگی برای دیدن خواستگارهام تحت فشارم می ذارن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

تا حالا بهش پیشنهاد جدایی و تمام کردن رابطه را دادی؟ اگر بله چی گفته؟

مثلا بگی مامانم اینا می گن صلاح نیست بیشتر از این ادامه بدین
یا بگی برای دیدن خواستگارهام تحت فشارم می ذارن.

---

آره بهش گفتم همیشه میگه این همه صبر کردیم حالا که همه چی داره حل میشه میخوای بری
این دفه دیگه قول قطعی داد که توی تیر میاد واسه حرفای جدی
فقط تا تیر بهش وقت میدم اگه بازم به هر دلیلی جلو نیومدن دیگه تمومش می کنم

سلام
ببين خواهر من تو پست قبلي هم گفتم روي آب خونه ساختي

با اميد به اين كه
"اگر" دكترا قبول شد
"اگر" كار پيدا كرد
"اگر" پروژه‌اي تونست ارائه بده كه نيروهاي مسلح قبول كنه و خدمتش كم يا معاف بشه

زندگيتو روي اين اگر ها ساختي

ببين من ترم آخر ارشد هستم و هدفم دكتري. تمام اين اگر ها رو با خودم دارم و هر روز دارم مرور ميكنم هم واسه خدمتم هم واسه مصاحبه دكتري و چاپ مقاله هام و .....
ولي ميدونم اينها همه براي منه. عقل ميگه وقتي از اين اگر ها گذشتم و به ثبات رسيدم ميتونم به ازدواج فكر كنم.

كسي كه سربازيش مشخص نيست درسش تموم نشده كار نداره حالا بر فرض خواستگاري رسمي هم بكنه و عقد كنيد كي ميخواد عروسي بگيره؟

در واقع مشكل بعدي تو اينه كه حتي اگه مجبورش هم كني عقد رو سريعتر انجام بده، بايد دو سال صبر كني بره خدمت و بياد و توي حالت خوش‌بينانه يك سال هم كار كنه و دوزار پس انداز كنه و بعد عروسي برگزار بشه.


پيشنهادي كه ميخوام بدم خيلي بي‌رحمانس ولي به هر حال تصميم آخر رو تو ميگيري. من ميگم جدا شو.

البته اگه خونواده متمول و پولداري داره وضع فرق ميكنه. سريع يه خونه بگيرن و برين سر خونه و زندگيتون با كمك‌خرج پدرش بگذرونيد تا كم كم دست و بالش باز بشه. اين البته تو شرايطيه كه واقعا پولدار باشن. وگرنه تو حالت عادي كه حال حالا ها يه لنگه پا رو هوايي.

يه نكته ديگه
گفتي قول داده تا تير بياد و حرفاي جدي رو بزنه!
كدوم حرفا؟ شما مدتهاست با هميد! كه تير بياد قول 6 ماه ديگه رو بده!؟

ضعيف عمل كردي. حق توئه بدوني تكليفت كي روشن ميشه.

ميتوني بگي «عزيزم با همه احترامي كه برات قائلم اما اين وضع بلاتكليفي بيشتر از اين جايز نيست. تا يك هفته خوب فكراتو بكن. يا بايد حداكثر تا دو هفته آينده رسما عقد كنيم و تا 6 ماه آينده سر زندگيمون باشيم، يا جدا شيم.»

بزار مشكلاتشو خودش حل كنه. به اندازه كافي بدون تعهد شرعي و رسمي به پاش موندي ديگه بسه خودتو حيف نكن و جوونيتو نسوزون.

راستي
جلوي ضرر رو هرجا بگيري منفعته

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Deldar

آره بهش گفتم همیشه میگه این همه صبر کردیم حالا که همه چی داره حل میشه میخوای بری
این دفه دیگه قول قطعی داد که توی تیر میاد واسه حرفای جدی
فقط تا تیر بهش وقت میدم اگه بازم به هر دلیلی جلو نیومدن دیگه تمومش می کنم

---

برای این سوال کردم چون اکثر پسرها وقتی تو رابطه ی جدی هستند و بعد پشیمون می شن، مستقیم نمی گن پشیمون شدن یا دیگه براشون مهم نیست و فقط صرف سرگرمی موندن.
با بی محلی و سردوندن و اذیت کردن و ... سعی می کنن طرف را به این نتیجه برسونن که رابطه براشون تمام شده است.
گفتم شاید مورد شمام اینطوری باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سوشیانت

سلام
ببين خواهر من تو پست قبلي هم گفتم روي آب خونه ساختي

با اميد به اين كه
"اگر" دكترا قبول شد
"اگر" كار پيدا كرد
"اگر" پروژه‌اي تونست ارائه بده كه نيروهاي مسلح قبول كنه و خدمتش كم يا معاف بشه

زندگيتو روي اين اگر ها ساختي

ببين من ترم آخر ارشد هستم و هدفم دكتري. تمام اين اگر ها رو با خودم دارم و هر روز دارم مرور ميكنم هم واسه خدمتم هم واسه مصاحبه دكتري و چاپ مقاله هام و .....
ولي ميدونم اينها همه براي منه. عقل ميگه وقتي از اين اگر ها گذشتم و به ثبات رسيدم ميتونم به ازدواج فكر كنم.

كسي كه سربازيش مشخص نيست درسش تموم نشده كار نداره حالا بر فرض خواستگاري رسمي هم بكنه و عقد كنيد كي ميخواد عروسي بگيره؟

در واقع مشكل بعدي تو اينه كه حتي اگه مجبورش هم كني عقد رو سريعتر انجام بده، بايد دو سال صبر كني بره خدمت و بياد و توي حالت خوش‌بينانه يك سال هم كار كنه و دوزار پس انداز كنه و بعد عروسي برگزار بشه.


پيشنهادي كه ميخوام بدم خيلي بي‌رحمانس ولي به هر حال تصميم آخر رو تو ميگيري. من ميگم جدا شو.

البته اگه خونواده متمول و پولداري داره وضع فرق ميكنه. سريع يه خونه بگيرن و برين سر خونه و زندگيتون با كمك‌خرج پدرش بگذرونيد تا كم كم دست و بالش باز بشه. اين البته تو شرايطيه كه واقعا پولدار باشن. وگرنه تو حالت عادي كه حال حالا ها يه لنگه پا رو هوايي.

يه نكته ديگه
گفتي قول داده تا تير بياد و حرفاي جدي رو بزنه!
كدوم حرفا؟ شما مدتهاست با هميد! كه تير بياد قول 6 ماه ديگه رو بده!؟

ضعيف عمل كردي. حق توئه بدوني تكليفت كي روشن ميشه.

ميتوني بگي «عزيزم با همه احترامي كه برات قائلم اما اين وضع بلاتكليفي بيشتر از اين جايز نيست. تا يك هفته خوب فكراتو بكن. يا بايد حداكثر تا دو هفته آينده رسما عقد كنيم و تا 6 ماه آينده سر زندگيمون باشيم، يا جدا شيم.»

بزار مشكلاتشو خودش حل كنه. به اندازه كافي بدون تعهد شرعي و رسمي به پاش موندي ديگه بسه خودتو حيف نكن و جوونيتو نسوزون.

راستي
جلوي ضرر رو هرجا بگيري منفعته

---

فعلا چون نزدیک دفامه نمیخوام تنش درست کنم و به خودم آسیب بزنم. اینکه اولتیماتوم بدم بگم هفته بعد بیا خواستگاری دو هفته بعد عقد یکم غیر منطقیه
این قضیه خیلی کش دار شده .تو زندگی ایشون اما واگر زیاده همونطوریه تو زندگی همه آدما هست .چه تضمینی وجود داره الان از رابطه بیام بیرون شخص مناسب تری که تو زندگیش اما و اگر نیس سر راهم قرار بگیره . تو این مدتم کسایی که به عنوان خواستگار بهم معرفی شدن یا شرایطتون خوب بود ولی تحصیلاتشون از من کمتر بود یا مث ایشون اما و اگر زیاد توزندگیشون بود .
جدا شدن هم به این آسونیا نیس
ولی تقصیر خودم بود که برای شرایطتش دل سوزی کردم و باعث شدم که اونم قضیه رو ساده فرض کنه
ولی فقط همین دوماهو بهش وقت میدم
ممنون از راهنماییاتون