خداحافظی با تالار

میخواستم از تالار برم و خواستم تو بخش خداحافظی از تالار عنوان کنم اما نشد اونجا پست بذارم.

از دوستانی که بهم کمک کردن چه مستقیم و چه غیر مستقیم ممنونم و اگه کسی رو اذیت کردم معذرت

میخوام. قطعا عمدی در کار نبوده. واقعا دارم معذرت میخوام و واقعا باید منو از ته دل ببخشید :)

دو دوره تو تالار حضور داشتم و تاثیرات فوق العاده ای روی من داشت. اما الان احساس خوبی ندارم.

برام دعا کنید که من هم به زودی برای بیان مشکلاتم با همسرم :) به تالار بیام.

بنده هم دعاگوی شما هستم. البته اگه نذری چیزی بکنید هم بد نیستا :) بعدا حساب میکنیم.

ان شا الله جمیع مجردان تالار رو کتک خورده از همسر تو تالار ببینیم کمی دلمون شاد شه :) تا باشه از

این کتکا :)

در پناه حق موفق و موید باشید.

شکوه عزیز،

قبل از رفتنت به هر دلیل که صلاح میدونی، بد نیست دعای درست تری بدرقه راهت کنیم و آن اینکه دوباره برگردی با کوله باری از رموز سعادت و کامیابی،
آنچه از تو سراغ داریم قوی تر و لایق تر از آنست که به آن کتک ها رضایت دهد، هر چند میگن کاچی به از هیچی، اما یادمون نره چه بهایی براش می پردازیم،
مثل اینکه بخوای جهنم رو دست کم بگیری و حالی خوش باش بگذرونی.

اما با شناختی که از تو پیدا کردیم میدونیم منظورت این نیست و حساب دستته این کتکه رو از دست دوست بخوری.
از ربت به معنی واقعی یعنی کسی که قصدش پرورش و رشد توست.
خدای تو، وعامل های دلسوز او برای تربیت و تعالی تو:
پدر و مادر،
معلم،
دوست حقیقی،
.
.
.
اونوقته که تا باشه از این کتکا

موفق باشی دوست عزیز

شکوه عزیز نمیدونم چرا میری...
من تازه یه دوست خوب پیدا کرده بودم..:54:
امیدوارم دوباره زود ببینمت..خوب و خوش و شاد:72:

هعععیییی،
لعنت به این تالار،

از رفتن تیام تو فکررفتنم،
خودمونیم، تالار چیزی واسه ما نداره، اعضای تالارن که حال دادن و گرفتن.
لذا،
وقتی دوستات میرن،
وقتی اویژه میره، مینوش میره، شکوه میره، پارسا میره،
معاون کلانتر نیست، علی-گیلان نیست،
صالحه 92 کم پیدا میشه،
وقتی بعضیا هم نارفیق میشن،
دیگه واسه چی بمونم؟

بریم که کمتر سر به سر مدیر بذاریم.
از کدوم کارش دلگیر نبودم؟
ولی اخرش فهمیدم که چیکار کنه؟ اونو هم ...
بگذریم.

واسه اونایی که مارو شناختن، هرچی بوده، بدتر شده.
تو هم یه روز می فهمی.

راستی،
پارسا جان، ببخش دیگه، بچسب به مدیر.
مینوش جان، ارزوی یه زندگیه به کام رو دارم واست. ولی به اپلای جدی فکر کن.
تیام، موفق باشی هر جا هستی.
معاون کلانتر، هیچگاه نشد اونطور که لیاقتت بود ازت تشکر کنم. نمیشه کلا.
مدیر جان، دمت گرم. خیلی مردی.
بعضیا جا موندن، بعضیا رو هم خواستیم جا بمونن.



میخام چند تا یادگاری هم بدم بهت:
شما 2 زندگی بیشترندارید، دومی زمانی اغاز می شود که بفهمید یک زندگی بیشتر ندارید.
زندگی تاس خوب اوردن نیست، تاس بد را خوب بازی کردن است.
من اگر سد شکن نباشم، همان بهتر که نباشم.

اره رفیق، زبان بخون.
داستان از لازم و مفید بودن گذشته.


So, I think that's it.
Good luck everyone.

- - - Updated - - -

هعععیییی،
لعنت به این تالار،

از رفتن تیام تو فکررفتنم،
خودمونیم، تالار چیزی واسه ما نداره، اعضای تالارن که حال دادن و گرفتن.
لذا،
وقتی دوستات میرن،
وقتی اویژه میره، مینوش میره، شکوه میره، پارسا میره،
معاون کلانتر نیست، علی-گیلان نیست،
صالحه 92 کم پیدا میشه،
وقتی بعضیا هم نارفیق میشن،
دیگه واسه چی بمونم؟

بریم که کمتر سر به سر مدیر بذاریم.
از کدوم کارش دلگیر نبودم؟
ولی اخرش فهمیدم که چیکار کنه؟ اونو هم ...
بگذریم.

واسه اونایی که مارو شناختن، هرچی بوده، بدتر شده.
تو هم یه روز می فهمی.

راستی،
پارسا جان، ببخش دیگه، بچسب به مدیر.
مینوش جان، ارزوی یه زندگیه به کام رو دارم واست. ولی به اپلای جدی فکر کن.
تیام، موفق باشی هر جا هستی.
معاون کلانتر، هیچگاه نشد اونطور که لیاقتت بود ازت تشکر کنم. نمیشه کلا.
مدیر جان، دمت گرم. خیلی مردی.
بعضیا جا موندن، بعضیا رو هم خواستیم جا بمونن.



میخام چند تا یادگاری هم بدم بهت:
شما 2 زندگی بیشترندارید، دومی زمانی اغاز می شود که بفهمید یک زندگی بیشتر ندارید.
زندگی تاس خوب اوردن نیست، تاس بد را خوب بازی کردن است.
من اگر سد شکن نباشم، همان بهتر که نباشم.

اره رفیق، زبان بخون.
داستان از لازم و مفید بودن گذشته.


So, I think that's it.
Good luck everyone.

چرا من همه ش فکر می کنم لاو لس و شکوه یک نفرند؟!!!
http://mojdeh.persiangig.com/sheklak/topol/12.png



حتما اشتباه فکر می کنم...به هر حال امیدوارم هر جا هستید سلامت و شاداب باشید
خداوند پشت و پناهتان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بانوى مهر

چرا من همه ش فکر می کنم لاو لس و شکوه یک نفرند؟!!!

---

دوست عزیز، چرا فحش میدی؟
:)

سلام
من همیشه موقع خوندن یا شنیدن کلمه خداحافظی بغضم میگیره :(

درسته ک هر کی وارد این فروم میشه حتمن دردی داره و نیاز ب همدردی چ بد شناختنه ادما تو این شرایط هیچی قشنگ تر از شنیدن گوش دادن و همراهیو همدردیه ی دوست تو مشکلاتش نیس اینکه بهش بتونی بهش بگی درس میشه تو میدونی ایکنه حظورت بشه دلگرمیه دوستات تو لحاظ سختی ک شاید نزدیک تریناتم پیشت ، پشتت نیسن...
با همه ی اینا با وجود نبودن ادما اینجا میتونه دلیل بر خوب بودن شرایطشون باشه و این علارغم فوق العاده بودنش ادمو دلتنگ میکنه
من ی عضو جدید بودم نسبتن اما اینکه تو تاپیکم چند نفر نظر بدن واقعن برام ی چراغ روشن یا ی نقطه امید بود یکیش شکوه عزیز هستن چقد همیشه نظرات و صحبتاتون عالین...
امیدوارم اونقدر زندگیتون بر وفق مراد پیش بره ک حظورتون این جا من بعد از روی دلتنگی برای دوستان و راهنماییشون باشه
ب امید خدا همیشه شادو پیروزو سرافراز باشید
ممنون برای همه ی انرژی های مثبتی ک منتقل کردین...

سلام.

کتک نخوردم فقط اومدم ببینم کسی فحشم نداده باشه :) کارم رو از دست دادم خیلی ناراحتم. البته مدتیه که میگذره . و پشیمون شدم که چرا بچگی کردم. ولی علت اینکه کارم

رو از دست دادم این بود که نمیتونم یک کار تکراری رو مدتی انجام بدم و واقعا واقعا دچار فرسایش میشم. واقعا برام مثل کوه کندن سنگین شده بود که هر روز برم یه جا و هر روز همون کار

تکراری بدون هیچ یادگیری جدیدی. میدونم با این وضعیت آینده ی خوبی نخواهم داشت. نمیدونم ولی خوشی نزده زیر دلم. دلیل اینکه میخوام از تالار برم جمع کردن دوباره ی زندگی مه. اجازه

هست؟ واقعا گرفتارم.

ممنون که نظر گذاشتین.

لاولس عزیز بی تعارف بگم بهتون که از دوستان خوب من هستید لازمه کمی زندگی درس هایی بهتون بده البته امیدوارم در حد من نباشه ولی به جای اومدن به تالار بقالی برید و بستنی

بفروشید براتون مفید تره. زندگی تو خیابون و تو جامعه است نه تو تالار هر چند شما کارتون برنامه نویسیه ولی برای موفقیت شغلی و پیشرفت لازمه که کار کنید نه صرفا برنامه نویسی.

اشتباهات امثال من رو مرتکب نشید. کار کنید و کار کنید تا زندگی تون به سامان برسه. گوش به زنگ باشید و حواستون رو به اطرافتون خوب جمع کنید. تجربه کسب کنید باور کنید تو کار

خودتون به درد میخوره.

در بند هیچ چیز حتی تالار نباشید.هر چند برای من هم ارزشمنده وضعیت تالار اما دوست ندارم به بحران برسه. بنابراین به نظر من رعایت قوانین تالار مهمه و باید طبق اون عمل بشه.

افسونگر عزیز امیدوارم من رو درک کنید.

آقای ترولث عزیز گویا متن من رو اشتباه برداشت کردید. من منظورم این بود در صورتی که در زندگی مشکلات مربوط به موضوع تالار که این روز ها عموما بحث کتک خوردن از

همسر هست !!! داشته باشم میام به تالار. منظورم خداحافظی همیشگی بود :) وگرنه فعلا که به اندازه ی سر سوزن عقلی هست که تو بلای خانمان سوز ازدواج گرفتار نشم :) خیلی از

خوندن پستتون خوشحال شدم و کلا خداحافظی لذت بخشی بود برام.

ببیخشید از صبح آنلاینم ولی تالار نیستما!!! گفتم این پست رو بدم تا هم دلیل بگم و هم از آخرین پستم تو تالار استفاده کنم.

بانوی مهر ممنون از آرزوتون. از دقت نظر شما جدا و بی نهایت شوکه شدم !!! کم مونده بود قلبم وایسه خانوووووم!!! مگه آدم قحطیه؟ این همه کاربر

آخه چرا لاولس؟ دوستان حلال کنید من دیگه نمیتونم به این زندگی خفت بار ادامه بدم. خودکشی کنم بهتر از این ننگه!!! :)

شکوه خانوم عزیز،
لحنت عوض شده!
پس با این حساب قبلاً یکی از اون کتک خوبه هارو خورده بودی و اومده بودی و هنوز خبر نداری!!!
صبر کن تا حکمتش رو بفهمی، فهمیدی همین که باید تکون بیشتری بخودت بدی و عمرت رو تو راه مفیدتری صرف کنی و کی میدونه درست همون موقع که انتظارش رو نداری چه راه خارق العاده ای به ذهنت میرسه !
در ضمن اون سر سوزن عقلی هم که گفتی کافیه برای اینکه به این نتیجه برسه به بلای خانمانسوز ازدواج با همون بهتر از هر دوست واقعی مبتلات کنه تا انشاالله اونقدر کتکت بزنه که بقیه عقلت هم سر جاش بیاد و اینطور دل ما رو نلرزونی و سر کارمون نذاری!
هر چند خود پیداست از زانوی تو!
اما هروقت از کتک زدن خودت فارغ شدی چیزی هم واسه ما موند بیا!
خوش باشی عزیز، رسم هم صحبتی یادت نره!

شکوه عزیز ان شاالله هر جا هستی سلامت باشید و روز به روز موفق تر و باطراوت تر و شادتر باشید. برات بهترین ها رو آرزو دارم.:72:

حق نگهدارتون:72::72::72:

سلام شکوه خانم عزیز، من تازه وارد هستم و الان از این که نوشتین دارین میری نارجت شدم... تازه فهمیدم چند تا از کاربرهای خوب دیگه هم خداحافظی نوشتن... من پست هات رو واقعا دوست داشتم جتی وقتی با لحن تند مینوشتی من بیشتر روم اثر داشت... من اعتقاد دارم گاهی خداوند با اسبابش به ما کمک میکنه ... اون اسباب هم بنده های خوبش هستن که از قضای روزگار کم هم سختی نکشیدن.. به نطرم هیچی قشنگتر از همدردی و همدلی ادم ها با هم نیست... و کاش توی دنیای واقعی هم ادم ها مثل بچه های خوب اینجا با هم همدلی و همدردی میکردن... درست میگی واقعا... دنیای واقعی بیرون از این انجمن هست... اما اینجا هم شده پناهگاه ادم های تنها یا متاهل ای که دچار سختی و مشکل شدن... همه غم خودشون رو دارن و در عین حال برای مشکل همدیگه هم راه حل و راهنمایی مینویسن ولی دنیای عمل به اموخته ها و یادگیری ها واقعا بیرون از این انجمن هست.... خیلی دلم براتون تنگ میشه.. ارزوی سلامتی و شادی و آرامش و خوشبختی برات دارم... امیدوارم با خبرهای خوش برگردی.... موفق باشی دختر گل و دوست داشتنی:72::72:

شیطونه می گه منم تاپیک بزنم و خداحافظی کنم!!!
اما از اونجایی که خداحافظی من مساوی با تعطیلی همدردی!!! ترجیح می دم بمونمhttp://mojdeh.persiangig.com/sheklak/topol/22.png

- - - Updated - - -

اون سری که آویژه خداحافظی کرد وقتی اسم مدیرهمدردی رو دیدم فکر کردم ایشونم جوگیر شدند و خداحافظی کردند:311:

سلام.

من واقعا از تالار خداحافظی کردم اما گویا تالار از من خداحافظی نکرد. چه کنیم.حقش بود تاپپیک بزدم بگم که سلام تالار.

آقای ثرولث از خوندن پستتون اشک تو چشمام جمع شد.

امروز در واقع قبل از ساعت 12 که میشه دیروز، خبر خیلی بدی شنیدم. مربوط به اینه که یه قدم درست تر خودم رو شناختم تو آینه ی رفتار دیگران.

افتخار میکنم به تالار همدردی که خوندن مطالبش تو یه دوره ای که مثل یه دونه شاخه ضعیف بودم و شکننده با من کاری کرد که امروز به خودم بگم اگه تا آخرین لحظه ی عمرم هم اشتباه

پشت اشتباه بکنم امید پشت امید برام تبدیل بشه به نا امیدی مطلق، باز هم فرصتی دارم. پس ناراحت نیستم و میدونم دفعه ی قبل هم خودم فرصت رو ساختم و باز هم میسازم.

به خودم بارها گفتم اگه نشسته بودی خونه و توخودت بودی هیچ وقت این جوری شکست نمیخوردی که اشک و تنفر از خودت و بی سیاستیت وجودتو پر کنه اما با تمام وجودم خوشحالم که

تلاش کردم وگرنه هیچ وقت شکست نمیخوردم.تلخه اما مسیری که رفتم هنوز وجود داره.

احساس تنفر عمیق دارم از خودم و از بی عرضه بودنم.

آقای ثرولث منتظر حکمت این اتفاق بد هستم. میدونید بعضی از اتفاقا واقعا بدن و کمر آدم رو میشکنن. واقعا میشکنن. اشک خون سرازیر میکنن.واقعا خون به جگر میکنن.

نمیدونم شاید حکمتش این باشه که هر روز با چشمای پر از اشک وایسم جلوی آینه به خودم بگم که شکوه واقعا تو ادعا داری که آدمی و قدرت تفکر داری؟ واقعا شعور داری؟

اما میدونم یه درس بزرگ داشت این اتفاق. از این به بعد به خاطر حقم یعنی زندگی خوب و تو رفاه از هیچ چیز هیچ چیز نمیگذرم. اون شکوهی که میترسید از ترسهای درونیش تموم شد.

من اینجا به یکی از کاربرا گفتم میترسی کسی بهت نزدیک بشه حالا میفهمم که داشتم به خودم میگفتم، شکست خوردم چون میترسم از اون چیزهایی که قایمشون کردم و تمام تلاشمو

کردم پنهانشون کنم اما آخر سر همونا من رو به این بدبختی کشوند.میدونم شاید ماهها طول بکشه تا درست بشم و تا آخر عمر عزا دار کار حماقت بارم خواهم بود اما درست میشم. دیگه

نمیترسم از کمبودام از اینکه کسی بفهمه من ازش خجالت میکشم و استرس من رو ببینه. برنامه ام اینه که دیگه این جوری دست و پا نزنم و نترسم از نداشته هام. بولد نکنم نداشته هام رو

تو ذهنم و اونقدر برا خودم بی ارزششون کنم که حتی اگه کره ی زمین فهمید من چه کمبودایی دارم سرمو بلند کنم و بگم آره من این دخترم که از این شهر و از این خانواده است ولی مهم

نیست براش. راضیه راضیه از تمام نداشته هاش. دوستشون داره و ازشون خجالت نمیکشه. باید به خودم بفهمونم که حق دارم از دنیا. نمیفهمم که حق دارم. پدر و مادرم یادم ندادن که حق

دارم. همش بهم گفتن تو حق نداری. باید خودم به خودم یاد بدم. یاد میگیرم اما طعم تلخ این نفهمی من رو رها نخواهد کرد. بعضی از اشتباهات مسیر زندگی عوض میکنن. این از اون

اشتباها بود. عزای این اتفاق تمومی نداره برام. نمیتونم خوش خیال باشم و بگم حکمت. گند زدم به زندگیم سر حماقت خودم و سر زیر برفم. خیری در کار نیست.

نمیفهمم دیگران رو اما لازم دارم که بفهمم. تا کی باید با تجربه های تلخ بفهمم!!!

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

بدنیا آمدیم ، حق نداشتیم !
از دنیا می رویم ، حق نداریم!
دلبسته می شویم ، حق نداریم!
وا دادیم، حق نداشتیم!

بدست می آوریم...از دست می دهیم... می رسیم...می رویم...می گیریم...می دهیم... می گرییم...می خندیم...بالا می رویم...پایین می آییم...وابسته می شویم...جدا می شویم...!!!

این از قصه ما!
امان از روز مرگی ها!
امان از چگونه و چطور بودن ها!
امان از نه بودن ها!!!
پس باش چون هستی

دراین دریا غوطه ور باش و از معنای آن هیچ نپرس
بگذار پرسشت راه خود را بپیماید بی گمان خود پاسخ خود را خواهد یافت

برایت رهایی آرزو دارم از هر آنچه تو را اسیر دورها و تکرارهایی می کند که از ترس نبودن به آن پناه برده ای!!!

هست هست، همین یک خاصیت برایش بس است

سلام:72:

خدا خیرش بده شکوه جان رو که مسبب ایجاد این تاپیک واسه کسایی که دسترسیشون محدوده شدند.امیدوارم شکوه عزیز و سایر دوستان، هر جا هستند موفق باشند.

منم میخواستم یه خداحافظی شاید موقتی داشته باشم. ان شاءالله بازم بتونم به تالار سر بزنم.از همه ی دوستان خوبم در این ماه مبارک،التماس دعا دارم.:72:

امیدوارم روزی بیاد که همه بدون هیچ گونه توقعی بهم محبت کنیم و به حقوق هم احترام بذاریم و همو زود قضاوت نکنیم و ایمانمون به خدای بزرگ محکم باشه، که در این صورت شاید دیگه هیچ کس مشکلی نداشته باشه .


دوست دارم این جمله ی زیبا از زرتشت رو به همه ی دوستان خوبم تقدیم کنم.

ستیز من با تاریکی است. برای ستیز با تاریکی شمشیر به رویش نمی کشم.... چراغی می افروزم....

:72: