نیاز به کمک فوری...شوهرم بیکاره .فوق لیسانس قبول شده ولی نمیره

سلام
خیلی وقت ندارم لطفا کمکم کنید
4ساله ک ازدواج کردم شوهرم دانشجوبوده وپدرشوهرم هزینه زندگیمونو میدن
الان که به زووور لیسانش تموم شده ( تابستون تموم میشه) ارشد رتبش خوب شده روزانه دانشگاه متوسط قبول میشه ولی نمیزنه تو انتخاب رشته میگه میخوام دوباره بخونم که تهران قبول شم..به خاطراستادها وجو دانشگاه والبته امکاناتی مثل استخر وسالن فوتبال خوب:223::223::huh::undecided:
واصلا به این فکر نمیکنه که الان 5سال لیسانسش طول کشیده و4ساله باباش خرجمون رو میده لااقل فوقشو زودتربگیره ک زودتربره سر کار تاازین وضعیت خلاص شیم تازه میگه ارشدشو3 ساله تموم کنه ک خوب تحقیقات کنه...سربازیم هنوز نرفته

احساس میکنم هیچ نقشی توزندگیش ندارم هرکارکه به صلاح امورشخصیش باشه انجام میده و به منافع زندگی مشترکمون فکر نمیکنه..
تازه ماباید کم کم بچه دار شیم دیگه ولی اصلا فکر نمیکنه از دانشگاه تهران بگذره تا زودتر زندگیمون جمعوجور بشه
به علاوه یه خورده دمدمی مزاج هم هست واصلا معلوم نیست الان بخواد بخونه برای تهران ایا این 6 ماه رومیتونه بشینه خونه ک برا ارشد بخونه یا حتی ممکنه باکوچکترین مشکلی انگیزشوازدست بده و دیگه نخونه واونوقت همین دانشگاه متوسط روهم ازدست میده
مشاورهم نمیاد الان
توروخدا بگید من چجوری راضیش کنم همین امسال بره?

سلام یسنا جان:72:

من نظر شخصیم رو میگم شاید هم درست نباشه.


به نظر من همسرت فعلا ادامه تحصیل رو بیخیال بشه و بره دنبال کار چون وضعیت بازار کار تو این مملکت روز به روز داره بدتر میشه حالا حساب کن سه سال دیگه که تازه شوهرت میخواد بره دنبال کار چه وضعی قراره پیش بیاد.این همه بچه های تاپ از دانشگاههای خوب داریم که با فوق لیسانس رشته های فنی مثل مکانیک،برق و...بیکارن:47:


شما باید با آرامش با همسرت صحبت کنی و بگی که میخوای مستقل باشین و چشمتون به جیب پدر شوهرت نباشه.شوهرت که یه کار مناسب پیدا کرد حالا میتونه در کنارش ارشد هم بخونه.

موفق باشی و خوشبخت:72:

خوش بحالش
همچی داره اب یخ از یخچال برمیداره اب گرم هم از سماور براش میارن
شما هم براش میوه پوست می کنی..
پدرشم میره سرکار

مرسی ایتک جان
من هم اول نظرتورو داشتم..ولی دیدم خیلی علاقه داره گفتم جهنم ضرر دوسال دیگم روش ....ولی الان دیگه اصلا عین خیالش نیست ...دیشب با مهربونی همو بغل کردیم وبهش گفتم ولی همین که اینو گفتم یه کم رفت کنار و گفت هرچی میخوای بگو ولی این خط قرمزه منه...خیلی محکم روتصمیشروتصمیمش وایساده...
منم گریه کردمو گفتم اخه من تاکی باید صبر کنم...بعد خیلی راحت گفت ببخشید من برم فوتبال نگاه کنم..اینقدر حرصم گرفت ک نگو
لجبازی هم رو شوهرم اصلااا جواب نمیده..مهربونی هم ک دیشب جواب نداد

یه چیزی بگید بهش بگم که منصرف شه..

سلام. شوهر شما الان چند سالشونه؟
ایا میتونن در شهر خودتون یا در شهری نزدیک شهر خودتون قبول بشن؟

شوهرم الان25 سالش هست.
شهرخودمون که نه ولی شهر نزدیکتر از تهران اره.
هرجا قبول شه احتمال زیاد خونمون رو میبریم اونجا

خب با این توصیفات که شما گفتید همسرتون یه فردیه که دغدغه و مسئولیت هیچی نداره و مسئولیتی هم نمی خواد داشته باشه خب معلومه که وقتی شما حرفهایی بهش می زنید که می خواید رو دوشش مسئولیت بذارید (مثل اینکه بره سر کار یا بچه دار بشید) عصبانی میشه یا از بحث فرار می کنه. ظاهر امر همسرتون از مسئولیت فراریه و فقط می خواد امروز رو خوش باشه و زندگی کنه. کاری هم به آینده نداره
خب این شخصیت همسرتونه که در طول عمرش این طوری بزرگ شده. شما که نمی تونید توی حتی 2-3 سال تغییرش بدید. به نظرم باید این واقعیت و این شخصیت همسرتون رو قبول کنید و بعد بر اساس این اقدامات بعدی تون رو انجام بدید
فکر هم نمی کنم شما اگر تهدیدش کنید جواب مثبتی بگیرید. اگر تهدیدش کنید که ترکش می کنید و اینها، تازه به نظرم خوشحال تر میشه و میره سراغ چند نفر دیگه

کار مناسب اینه که با پدرش کانکت باشید و از طریق اون بتونید کنترلش کنید. توی این شرایط تنها کسی که زورش به همسر شما میرسه فقط پدرشه چون خرجشو میده و همسرتون بهش محتاجه. ببینید آیا می تونید با پدر همسرتون صحبت کنید و از این طریق کارها رو درست کنید

مرسی اقای بابک
بله همینطوره.مسیولیت پذیری همسم خیلییی کم بود.البته الان بامشاوره هایی ک رفتیم خیلی بهتر شده.
دلیل اصلی همسرم ک میخواد بره دانشگاه تهران اینه که تاالان حیلی به خاطر درسش روحیه و اعتماد به نفسش ضعیف شده وحتی باباش زیاد نیشو کنایه زده..
ومیگه من باید بهترین دانشگاه برم تا اول به خودم و بعد پدرومادرم وبقیه خودم رو اثبات کنم..
باپدرش نمیشه دراین موردصحبت کنم چون اصلااا خوب برخورد نمیکنه...یه لحن تمسخرامیزخاصی همیشه تو صحبتاشون هست...تنها کسی ک باحرف زدن باهاش تاثیر مثبت میگیره خودم هستم...که تو این موقعیت خودم هم انگارنمیتونم کاری کنم

چه لحن تمسخر امیزی هست یعنی منظور اینه که همسرت رو تمسخر میکنه یا اینکه تو میخوای احیانا ازشون کمک بگیری و ازشون همفکری میخوای رو مسخره میکنه؟؟
راستی ایا همسرت تک فرزند یا تک پسر هست یا نه برادر دیگه هم داره؟
پدر مادر همسرت نگران این نوع رفتاراری همسرت نیستن؟
روحیه همسرت درونگرا هست بیشتر یا برون گرا؟خودش بین دوستاش از اینکه کار و درامد نداره ناراحت نیست؟

سلام یسنا جان

برخی زندگی ها از پایه و اساس غلط و اشتباه دارن پیش میرن....از روز اول هم نباید این موضوع رو میپذیرفتی که پدر همسرت خرجتون رو بده.این کار تبعات منفی زیادی داره....من هم جای همسر شما بودم مسئولیت قبول نمیکردم چون بهش یاد ندادن و اجازه هم نمیدن یاد بگیره....
همسرت الان زندگی مشترکش رو داره ..سرکار هم نمیره...خب دیگه چی بهتر از این ؟!

من خودم دانشجوی ارشد دانشگاه تهرانم.هیچ فرقی بین ما بچه های دانشگاه تهران و بچه های دانشگاه ازاد نیست.گذشت اون زمانی که اسم دانشگاه تهران میمومد اب از دهن و لب و لوچه مردم راه میگرفت...به دلیل نظام اموزشی نا سالم، ارشد در حال اشباع شدن و چند سال بعد هم دکترا اشباع میشه.....
فف
پس به نظر من اصلا صلاح نیست ادم وقت با ارزشش رو بذاره که فقط و فقط دانشگاه تهران قبول شه...از بیرون یه چیز رویاییه ولی وقتی از سر در دانشگاه تهران وارد میشه ادم، تازه میفهمه خبر خاصی نیست اینجا !

همسرت رو به درس خوندن تشویق کن اما وظایفش رو هم بهش غیر مستقیم یاداوری کن.

ضمنا با این شرایط ابدا به فکر بچه دار شدن نباش....چون اون موقع باید برای پوشک بچه ات جلوی پدر شوهرت گردن کج کنی....

به نظرم سعی کن غرور مردانه اش رو تحریک کنی نه اینکه تهدید و یا سرزنشش کنی.....

بهش بگو دوست دارم از دست تو پول بگیرم....دوست دارم وقتی از سرکار میای و خسته ای برات چایی بریزم....و از این حرفا.

شاید برای کسی که به زووور لیسانسشو تموم کرده وارد شدن به دانشگاه تهران کمی غیر ممکن و بد تر از اون ادامه کار در همچین دانشگاهی بعید باشه.....ما انقدر فشار درس و تحقیق و پژوهش رومون زیاده که دو تا از دانشجو ها انصراف دادن و شبانه روز هم در حال تحقیق و ترجمه هستیم.همه کتابهای منبعمون به انگلیسیه و با اینکه رشته مون انگلیسی نیست اما دو از اساتیدمون سر کلاس انگلیسی تدریس میکنن.....بدترین و سخت ترین امتحانات رو ازمون میگیرن....

یه امتحانمون ممکنه 4 ساعت هم طول بکشه....در حالیکه ازمون ارشد بیشتر از دو ساعت طول نکشید !!

خلاصه.....

من فکر نمیکنم همسرت علاقه به درس داشته باشه..بلکه بیشتر مدرک گرایی براش مهمه.بهش بگو ارشد همه اش زمین فوتبال و این چیزا نیست...و انقدر باید تلاش و کوشش کنه که کلا فوتبال و استخر و ...رو یادش میره.....

بهش بگو یکی از دانشگاه تهران ارشد بگیره با کسی که از دانشگاه فردوسی مدرک بگیره فرق انچنانی نداره.هر دو ارشد دارن.فقط یکی با زحمت بیشتر و یکی با زحمت کمتر.خب چه بهتر که ادم به هدفش با زحمت کمتر برسه.....!

اما مطمئنم اگر با یک دانشگاه تهرانی صحبت کنه کلا قید رورود به این دانشگاه رو میزنه....

مرسی..ولی کالبوچکافی شخصیت همسرم دراین مورد فکر نمیکنم کمکی به راهنمایی های شما کنه...فقط بگید چجوری بایک نفر که کارنداشتن وتحصیل دریک دانشگاه سطح پایین و درعین حال متاهل بودن روحیشو خیلییی ضعیف کرده..کمالگراهم هست و عشق دانشگاه تهران داره والان هم دانشگاه متوسط دولتی قبول میشه ولی نمیره به امید دانشگاه تهران( البته میدونم سال دیگه میتونه قبول شه تهران ) رو چطوری منصرف کنم?

همسرم اصلااهل مدرک گرایی نیست...چون تاالان موفقیت خاصی نداشته میخواد یه موفقیت بدست بیاره ک به نظر اون قبولی دردانشگاه تهران یک موفقیت بزرگه...
خودش هم خیلی ناراحته ک سرکار نیست ولی میگه من اگه برم یونی تهران بعد راحتترهم میتونم برم سرکار..
مریم جان پیشنهاد خوبی بود ک بایک دانشگاه تهرانی صحبت کنه...بهش میگم
اگر کسی حرف های دیگه ای به ذهنش میرسه لطفا بگه ...به امید اینکه همسرم یکم به خودش بجنبه

سلام خواهر عزیز
به ایشون بگین دانشگاه های درجه یک امروزه چیزی نیستن. ببنین من عمران دانشگاه سمنان درس میخونم (جزو 5 دانشگاه برتر کشور در رشته عمران هست) ولی باور کنید تو بازار کار اندازه ارزی به مدرک اهمیت نمیدن یکی از اقوام ما دانشگاه آزاد میخونه و پدرش پیمانکاره و سیکله! و با این که ترم دو دانشگاه آزاد در عمران هست پدرش هم براش ماشین خریده و هم اونو برده سر کار پیش خودش دستشو بند کرده و حتی بهش پروژه میده!!! لذا تو این دوره و زمونه مدرک اندازه ذره ای کارایی تو بازار کار نداره و اصولا ما برای چی تحصیل میکنیم ؟ 1- به خاطر شان اجتماعی 2- به خاطر به دست آوردن کار مناسب غیر اینه؟؟؟ کار که تکلیفش رو گفتم خدمتتون و در مورد شان هم باید بهتون بگم در آینده میگن فلانی دکتره نمیگن دکتر از کجاست! اینا رو به شوهرتون بگین
در ضمن به نظر من هم از یه بزرگتر فامیل بخواین که با پدر شوهرتون راجع شوهرتون و اینکه باید بهش تشر بزنه صحبت کنه و البته اسمی از شما نبره وبگه مثلا این چه وضعی هست به فلانی نمیخوای بگی یکم بجنبه الان 25 سالشه!
یاعلی

ممنونم..
ولی ازین طریق نمیشه....یعنی اگر کسی بخواد تو کارش دخالت کنه بدتر میشه وللجباز...و اگرهم قبول کنه همش احساس کمبود اعتماد به نفسو اینا داره..

باید باسیاست باهاش برخورد بشه...منتها نمیدونم الان چیکار کنم دیگه
شوهرم خیلی عجیب غریبه

بالاخره دل روزدیم به دریا وبه پدرش گفتم...ودرکمال ناباوری ایشون استقبال کردن و گفتن یک سال عقب افتادن !!!!!!!وقتی ادم هدفمند باشه چیزی نیست وکلی توضیحات دیگه...هرچی هم گفتم من سختمه ک شما خرجمونو بدین فایده نداشت ک نداشت..
البته یه چیزیو من اینجا نگفتم اینکه شوهرم باحتساب ترم تابستونه لیسانسش امسال تموم میشه.. وترم تابستون12 واحد میدن فقط ولی همسرم 15 واحد دیگه داره مدیرگروه هم بهش گفته ک چون ارشد قبول شدی میتونم برات یکاریش کنم ولی باز شوهرم میترسه که اگر روزانه قبول شه و اینا هم 15 واحد روتابستون بهش ندن دیگه تا 2 سال نمیتونه بره..
ویه چیز دیگه اینکه میگه اگه دوباره بخواد کنکور بده بعد از کنکور میره سربازی و تا مهر 6 ماهشو رفته وبعد میاد و میره دانشگاه..
ودراخر قرار شد روزانه نزنه ولی شبانه بزنه که اگه تا اخر تابستون تموم شد شبانه رو بره

ولی احساس میکنم با این خانواده زیادی کوتاه اومدم و هرجور بخوان من رو میکشونن و این صحبت هاشون یه دخالت بزرگ هست...
ایا من اشتباه میکنم?

بالاخره دل روزدیم به دریا وبه پدرش گفتم...ودرکمال ناباوری ایشون استقبال کردن و گفتن یک سال عقب افتادن !!!!!!!وقتی ادم هدفمند باشه چیزی نیست وکلی توضیحات دیگه...هرچی هم گفتم من سختمه ک شما خرجمونو بدین فایده نداشت ک نداشت..
البته یه چیزیو من اینجا نگفتم اینکه شوهرم باحتساب ترم تابستونه لیسانسش امسال تموم میشه.. وترم تابستون12 واحد میدن فقط ولی همسرم 15 واحد دیگه داره مدیرگروه هم بهش گفته ک چون ارشد قبول شدی میتونم برات یکاریش کنم ولی باز شوهرم میترسه که اگر روزانه قبول شه و اینا هم 15 واحد روتابستون بهش ندن دیگه تا 2 سال نمیتونه بره..
ویه چیز دیگه اینکه میگه اگه دوباره بخواد کنکور بده بعد از کنکور میره سربازی و تا مهر 6 ماهشو رفته وبعد میاد و میره دانشگاه..
ودراخر قرار شد روزانه نزنه ولی شبانه بزنه که اگه تا اخر تابستون تموم شد شبانه رو بره

ولی احساس میکنم با این خانواده زیادی کوتاه اومدم و هرجور بخوان من رو میکشونن و این صحبت هاشون یه دخالت بزرگ هست...
ایا من اشتباه میکنم?

نمیدونم چی بگم یسنا جان شرایطت یکم پیچیده هست

آخه همسرت باید این رو هم در نظر بگیره که تا ارشدش رو تموم کنه(ارشد اکثرا اسما دو ساله هستش ولی رسما سه سال طول میکشه) و سربازیش رو هم به اتمام برسونه نزدیک سی سالش میشه حالا در نظر بگیرید اون موقع آیا کار پیدا بشه یا نشه؟


باور کنید من خیلیارو دیدم از دانشگاههای تیپ یک ارشد گرفتن و بیکارن، کافیه یه نگاهی به دور و برتون بندازید.


من جدیدا به این نتیجه رسیدم ارشد گرفتن تو بعضی رشته ها واقعا کار بیهوده ایه و فقط هدر دادن وقت و پوله حالا میخواد دانشگاه تهران باشه یا دانشگاه آزاد دور افتاده ترین منطقه


در ضمن این رو هم در نظر بگیرید که برای آزمونهای استخدامی، شرط سنی هم مطرح هست یه وقت تا اتمام ارشد و سربازی همسرتون، دیر نشه:81:

موفق باشی:72:

ممنونم ایتک جان...بهش گفتم...و میگه نگران نباش تو ارشد سرکارهم میرم

تا اتمام زمان انتخاب رشته چیزی نمونده...کسی نیست به من کمک کنه?